Ορχάν Παμούκ: Ένας Νομπελίστας στο Μέγαρο!
Τι
γίνεται άραγε στο μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα; Στο
ερώτημα αυτό, αλλά και σε πολλά άλλα θα επιχειρήσει ν' απαντήσει ο
τιμημένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και συγγραφέας οκτώ μυθιστορημάτων
Ορχάν Παμούκ, την ερχόμενη Τρίτη (11/1) στο πλαίσιο της διάλεξης που θα
δώσει στο Megaron Plus.
Ο διάσημος Τούρκος συγγραφέας στη συνάντηση του αυτή με το κοινό του
Megaron Plus - που ήταν προγραμματισμένη για τον περασμένο Μάρτιο και
αναβλήθηκε για σοβαρούς οικογενειακούς του λόγους - θα διαβάσει
αποσπάσματα από έργα του και θα ανιχνεύσει τις περίπλοκες και
ανεπαίσθητες διαδρομές που επιλέγει ο αναγνώστης της λογοτεχνίας, για να
περιπλανηθεί και να μεταμορφωθεί από τις πληροφορίες και τις
αποκαλύψεις της.
Άλλωστε, ο ίδιος πιστεύει ότι «ο σύγχρονος κόσμος, κατακτάει την πιο
βαθιά αυτογνωσία μέσα από τη λογοτεχνία, που του προτείνει έναν
αποκαλυπτικό καθρέφτη για τις αντιφάσεις, τις πλάνες και τα αδιέξοδά
του».
Τη διάλεξη που περιμένουν με ενδιαφέρον οι πολυπληθείς αναγνώστες του
στην Ελλάδα, θα προλογίσει ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος.
«Η λογοτεχνία σήμερα πρέπει να μιλάει και να διερευνά τους μεγάλους
φόβους της ανθρωπότητας», σημείωσε ο Ορχάν Παμούκ στην ομιλία του στην
τελετή απονομής του Νόμπελ, τον Δεκέμβριο του 2006. «Το φόβο του
αποκλεισμού, της εκμηδένισης, της απαξίωσης. Αδικία, συλλογικές
ταπεινώσεις, αίσθημα καταδίωξης, εθνικιστικοί κομπασμοί, διατυπωμένοι σε
μια παράλογη και πομπώδη γλώσσα, αγγίζουν μέσα μου μια σκοτεινή
περιοχή. Οι εκτός δυτικού κόσμου κοινωνίες παραδίδονται σε αυτούς τους
φόβους και κάνουν συχνά παράλογες πράξεις. Οι δυτικές κοινωνίες,
υπερβολικά υπερήφανες για τον πλούτο τους και για την προίκα της
Αναγέννησης, του Διαφωτισμού και του Μοντερνισμού, που μας έχουν
προσφέρει, παραδίδονται κι αυτές, κατά καιρούς, σε μια υπερβολική
αυτοπεποίθηση, που είναι εξίσου παράλογη» συνέχισε.
Με το βραβείο αυτό η Δύση αναγνώριζε στον Ορχάν Παμούκ, όχι μόνο έναν
άξιο λογοτέχνη, αλλά και έναν «δραγουμάνο», έναν διερμηνέα και οδηγό για
την Ανατολή, τη στιγμή που τον χρειαζόταν.
Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1952, σε μια δυτικόφιλη αστική
οικογένεια, που όφειλε την άνεσή της στις κατασκευές σιδηροδρόμων, ο
Ορχάν Παμούκ μέχρι τα 22 του ονειρευόταν να γίνει ζωγράφος.
Παρακολούθησε την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου της Πόλης για
τρία χρόνια και κατέληξε στη Σχολή Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου.
Άρχισε να γράφει το 1974. Tο πρώτο του μυθιστόρημα, «Tζεβντέτ μπέης και
υιοί», βραβεύτηκε το 1979 στο διαγωνισμό μυθιστορήματος των εκδόσεων
Mιλλιέτ. Tο βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1982 και την επόμενη χρονιά πήρε το
βραβείο μυθιστορήματος Oρχάν Kεμάλ. Tο δεύτερο βιβλίο του, «Tο σπίτι της
σιωπής» (1982), μεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1991 τιμήθηκε με το
βραβείο Prix de la d?couverte Europ?enne. Tο ιστορικό του μυθιστόρημα
«Tο Λευκό Κάστρο» (1985) μεγάλωσε τη φήμη του μέσα κι έξω από την
Τουρκία. Η εφημερίδα «Nιου Γιορκ Tάιμς» έγραψε τότε γι’ αυτόν: «Ένα
αστέρι γεννήθηκε στην Ανατολή».
Ακολούθησαν: «Tο μαύρο βιβλίο», ένα από τα πιο συζητημένα και
πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας, «Η
καινούργια ζωή», «Με λένε Κόκκινο» (βραβείο IMPAC, 2003), «Ιστανμπούλ.
Πόλη και Αναμνήσεις», και «Χιόνι».
''Το Μουσείο της Αθωότητας'', που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις
Εκδόσεις Ωκεανίδα, όπως και τα υπόλοιπα μυθιστορήματά του, είναι ένα
βιβλίο για τον έρωτα, την αφοσίωση, το πάθος, τη φιλία, το χρόνο, το
δικαίωμά μας στην ευτυχία.
Η ιδέα για το βιβλίο γεννήθηκε όταν ο Παμούκ αποφάσισε να ανοίξει ένα
παλαιοπωλείο στην Κωνσταντινούπολη. Στη διάρκεια όμως της συλλογής των
αντικειμένων του μαγαζιού, άλλαξε γνώμη κι αποφάσισε τελικά να φτιάξει
ένα μουσείο που θα απεικονίζει την ιστορία του βιβλίου που έγραφε - το
Μουσείο της αθωότητας.
Τα «Άλλα χρώματα» - το πιο πρόσφατο βιβλίο του - είναι μια συλλογή από
κείμενα επίκαιρα και ταυτόχρονα διαχρονικά, που περιλαμβάνει από λυρικά
αυτοβιογραφικά κομμάτια και δοκίμια για τον πολιτισμό μέχρι πολιτικές
αναλύσεις και χιουμοριστικά στιγμιότυπα. Ο Παμούκ στοχάζεται πάνω στη
ζωή του: πώς έβγαλε το πρώτο του διαβατήριο, το πρώτο του ταξίδι στην
Ευρώπη, το θάνατο του πατέρα του, τη φιλία με την κόρη του τη Ρουγιά,
αλλά και τη ζωή του στην Κωνσταντινούπολη και τη Νέα Υόρκη, τη συγγραφή
των βιβλίων του και την πρόσφατη πολύκροτη δίκη του.,
Στα «Άλλα χρώματα» περιλαμβάνεται επίσης το διήγημά του «Κοιτάζοντας από
το παράθυρο», που συνοδεύεται από δικά του ασπρόμαυρα σχέδια. Αυτή την
τόσο προσωπική συλλογή του Ορχάν Παμούκ, συμπληρώνει η «Βαλίτσα του
πατέρα μου», ο λόγος του στην απονομή του Νόμπελ το 2006, όπου
περιγράφει με πολύ εμπνευσμένο κι ευφάνταστο τρόπο τι σημαίνει να είναι
συγγραφέας.
πηγή : entaxy
τουτη και στοιχιζομαστε ασυναισθητα μαζι με τις
ψυχες μας στην αρχαια παραδοση.