Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Κυβέρνηση: Φέρτε μου ένα… Μαντολίνο!


  • Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
«Για να δείτε πώς…πονώ!»
Τι άλλο να πω στην «μπλογκόσφαιρα» καθώς σήμερα πρωί στο MEGA Αναγνωστάκης και Χασαπόπουλος πήραν παραμάζωμα τον κ Πεταλωτή;
Ειλικρινά σας λέω με «κούφανε» η τοποθέτηση του τέως συναδέλφου καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου κ Βενιζέλου (από το 1993 και εντεύθεν κατόχου πολλών και διαφόρων Υπουργικών θώκων σε Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και διεκδικητή της Προεδρίας του Κινήματος την οποία, ως γνωστόν, κέρδισε ο υιός του Ιδρυτή και σημερινός Πρωθυπουργός) που πρότεινε, μεταξύ πολλών άλλων, με το γνωστό στο πανελλήνιο ρητορικά πλούσιο λόγο του στον συνάδελφό του κ. Ραγκούση για το θέμα των λαθρομεταναστών «να φροντίσει να μην χαθεί καμία ζωή!»
Ο τέως πανεπιστημιακός συνάδελφος και κορυφαίος Υπουργός και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δημιούργησε με την αιφνίδια τοποθέτησή του ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΚΟΝΤΡΑ που απαίτησε την πυροσβεστική παρέμβαση του alter ego του κ Πρωθυπουργού (του Κυβερνητικού εκπροσώπου) που ακούει στο όνομα του κ Πεταλωτή…
Ήταν έντονη η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ του κ Ραγκούση (και παρόμοια του κ Παπουτσή) στα όσα είπε ο κ Βενιζέλος και αφού μας διαβεβαίωσε ο κ Πεταλωτής ότι ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΛΥΘΗΚΕ ξαφνικά χτες μπαίνοντας την αίθουσα όπου εξελίσσονται οι εργασίες της ΚΕ ΠΑΣΟΚ – όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο ρεπόρτερ του ΣΚΑΙ – ο κ Βενιζέλος ήταν εντόνως ΔΗΚΤΙΚΟΣ και σχεδόν ΚΑΘΟΛΟΥ…συναινετικός!
Για τα ένδο-ΠΑΣΟΚΙκά και τις ΚΟΝΤΡΕΣ μεταξύ Υπουργών, να μην ξεχνάμε και την ΦΟΒΕΡΗ κόντρα του κ Παπακωνσταντίνου με τους κκ Βενιζέλο και Καστανίδη για το θέμα του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ (ΞΑΦΝΙΑΣΕ πολλούς εντός και εκτός των «πράσινων τειχών» η απίστευτα αιφνίδια «συνεργασία» Βενιζέλου - Καστανίδη αλλά αυτό ΔΕΝ σχολιάστηκε στα ΜΜΕ!)
Πάντως ΔΕΝ κατανοώ την χθεσινοβραδινή ΕΠΙΘΕΣΗ του κ. Πρωθυπουργού στον κ. Σαμαρά μερικές μόνο ώρες μετά την ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ανακοίνωση ότι ο Αρχηγός της ΝΔ ΔΕΧΤΗΚΕ να συναντηθεί με τον κ Παπανδρέου την ερχόμενη Τρίτη!!!
Σας εύχομαι Καλή Καθαρή Δευτέρα και Καλή Σαρακοστή…
Περιμένω το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης για να δούμε τι θα δούμε και τι θα ακούσουμε…

Χελιδονίσματα-Χελιδόνα.Ένα πανάρχαιο έθιμο για τον ερχομό της άνοιξης


Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα.
Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.
Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.
Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον
Φλεβάρη.«Ιδε το έαρ το γλυκύ
πάλιν επανατέλλει,
φέρον υγείαν και χαράν
και την ευημερίαν».


Το δίστιχο αυτό, έχει ηλικία πάνω από 11 αιώνες και ήταν η αρχή από ένα «άσμα ευχετήριον» για τον Βυζαντινό αυτοκράτορα, που το λέγανε τα «μέρη» (οι φατρίες, οι Πράσινοι και οι Βένετοι), στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης, πριν αρχίσουν οι ανοιξιάτικοι ιππικοί αγώνες, το λεγόμενο «μακελλαρικόν ιπποδρόμιον» ή «Λουπερκάλιον», από την ομώνυμη ρωμαϊκή γιορτή.
Η εκδοχή που τραγουδιέται στις Σέρρες έχει ως εξής:
Χελιδόνια έρχεται από τη Μαύρη θάλασσα
θάλασσα κι αν πέρασε, έκατσε κι ελάλησε.
Έμαθε τα γράμματα, γράμματα σπουδάματα
γράμματα Ελληνικά που μαθαίνουν τα παιδιά
τα παιδιά από το δάσκαλο.
«Δάσκαλος μας έστειλε να μας δώστε πέντε αυγά.
Κι αν δεν δίντε πέντε αυγά παίρνουμε την κλωσσαριά.
Να γεννά και να κλωσά και να σέρνει τα πουλιά.

Πηγή:
www.matia.grl 

Το έθιμο  αναβιώνει στην Τερπνή Σερρών ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου όπου μαζί με τους μαθητές και ξύλινες στολισμένες "χελιδόνες"τραγουδούν σε κάθε σπίτι τον ερχομό της άνοιξης.

 
πηγή:βισαλτης

Λάκης, ο Λεφτούλης!

ΕΝΑ ΤΣΑΝΤΗΡΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ! 
Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία, οι διαπραγματεύσεις που κάνει ο Μέγας Αριστερός (με την 735 BMW) και υπερασπιστής(;) των απανταχού φτωχών Λάκης Λαζόπουλος με τον Alpha έχουν ως εξής:Ζητάει για τη νέα σεζόν......... 5.100.000 για 30 εκπομπές.
Δηλαδή 170.000...ευρώ ανά εκπομπή.
Με δεδομένο ότι ο καθαρός χρόνος (εκτός διαφημίσεων) είναι περίπου 2 ώρες, αυτό σημαίνει ότι το "ταλέντο" Λάκη του Αριστερούλη εκτιμάται από τον ίδιο σε 1.416 ευρώ ανά λεπτό!Χωρίς να υπολογίζεται το added value και τα "παράπλευρα έσοδα" όπως π.χ. η τζάμπα διαφήμιση του θεάτρου του ή οι πωλήσεις δικαιωμάτων.Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο Λάκης ο Αριστερούλης πούλησε τα δικαιώματα προηγουμένων εκπομπών σε εκδοτικό οίκο για ...μόλις 7.000.000 ευρώ (Επτά Εκατομμύρια Ευρώ!!!)Υ.Γ.: Κι εσύ Έλληνα (μακακα όπως σε λέει ο Λάκης ο Αριστερούλης) κάθεσαι και βλέπεις τον "φίλο" του λαού και την προπαγάνδα του..και το χειρότερο όλων... τον πιστεύεις...
 
πηγή: το χωριό των media

Ζητούν έλεγχο νομιμότητας χρέους

 

Εκκληση για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας απευθύνουν περισσότερες από 200 προσωπικότητες , υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ανοιχθούν τα βιβλία του δημόσιου χρέους. Από το εξωτερικό την έκκληση υπογράφουν μεταξύ άλλων ο Αμερικανός καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασσαχουσέττης (MIT) Νόαμ Τσόμσκι, ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς, ο πρώην βουλευτής των Βρετανών Εργατικών Τόνι Μπεν, πρώην υπουργοί από τον Ισημερινό (όπου δημιουργήθηκε αντίστοιχη επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του δημόσιου χρέους), βουλευτές και ευρωβουλευτές από την ΕΕ.
Στην πρωτοβουλία μετέχουν και Έλληνες βουλευτές, συνδικαλιστές, οικονομολόγοι, συνταγματολόγοι, πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, κ.ά.

Μεταξύ αυτών είναι οι βουλευτές κ. Π. Λαφαζάνης και κυρία Σοφία Σακοράφα, ο ομότιμος καθηγητής Νομικής και...... ακαδημαϊκός κ. Γιώργος Κασιμάτης, οι οικονομολόγοι-πανεπιστημιακοί κ. Κώστας Βεργόπουλος και Κ. Λαπαβίτσας, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Τμήματος Νομικής ΑΠΘ κ. Κώστας Χρυσόγονος, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Γιώργος Κατρούγκαλος, ο καθηγητής εργατικού δικαίου κ. ΄Αρης Καζάκος, οι πανεπιστημιακοί Αριστείδης Μπαλτάς, Σάββας Ρομπόλης, Ευτύχης Μπιτσάκης και κυρίες Πέπη Ρηγοπούλου και Τζίνα Πολίτη, ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθήνας κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο επ. καθηγητής Ιστορίας Ιδεών, τμ. Πολ. Επιστημών ΑΠΘ κ. Σπύρος Μαρκέτος, ο πρώην αντιπρόεδρος ΣτΕ κ. Μιχάλης Δεκλερής, ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ κ. Σπύρος Παπασπύρος, ο κ. Αλέκος ΑλαβάνοςΜανώλης Γλέζος, ο πρώην βουλευτής κ. Π. Κοροβέσης, η σκηνοθέτης κυρία ΑλίνταΔημητρίου, οι συγγραφείς κυρίες Μάρω Δούκα, Ιωάννα Καρυστιάνη και Νάντια Βαλαβάνη, οι μουσικοσυνθέτες Διονύσης Τσακνής και ΓιάννηςΑγγελάκας, ο σκιτσογράφος κ. Στάθης Σταυρόπουλος, οι δημοσιογράφοι κ.κ. Γιώργος Δελαστίκ , Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Αρης Χατζηστεφάνου, Αντ. Νταναβέλλος , ο δικηγόρος κ. Δήμος Τσακνιάς.
Μέλη της Πρωτοβουλίας για τη Συγκρότηση Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, όπως ο συνταγματολόγος κ. Γ. Κατρούγκαλος, επεσήμαναν σε συνέντευξη Τύπου, ότι υπάρχει η δυνατότητα της μη αποπληρωμής του χρέους με επίκληση των καταστροφικών συνεπειών για την κοινωνική συνοχή που έχει η εξυπηρέτησή του. Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, κ. Παπασπύρος ζήτησε να υιοθετηθεί αυτό το αίτημα από τα συνδικάτα και τους κοινωνικούς φορείς και να μην είναι μόνο ένα αίτημα των ειδικών ενώ η συγγραφέας κυρία Βαλαβάνη υπογράμμισε ότι το αίτημα πρέπει να στηριχθεί από όλο τον κόσμο που αγωνίζεται κατά του μνημονίου. Από την πλευρά του, ο κ. Λαφαζάνης αναφέρθηκε σε εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπου αναδεικνύεται ο παράνομος χαρακτήρας του χρέους, ενώ η κυρία Σακοράφα τόνισε την κινηματική διάσταση της πρωτοβουλίας, που την ξεχωρίζει από συνήθεις κοινοβουλευτικές επιτροπές.
(υπογράφει ως πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), ο κ.
BΗΜΑ
 
πηγή:kafeneio

Απαντήστε κύριε Πρόεδρε

  
 
  • Γράφει ο Χάρρυ Κλυνν
Σύμφωνα με την Πράξη Διοικητή 271/4.3.2010 δημιουργήθηκε και τηρείται στο Κεντρικό Κατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδος – Τμήμα Δημοσίων Οργανισμών, λογαριασμός για την συγκέντρωση ποσών από ενδιαφερόμενους, σε εθελοντική βάση, που θα διατίθενται αποκλειστικά για την απόσβεση του Δημοσίου Χρέους της χώρας, με Κ.Α 24/26132462 «ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΒΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ».
Δε μου λέτε κύριε Παπούλια, εκείνος ο περίφημος «Λογαριασμός Αλληλεγγύης για την απόσβεση δημοσίου χρέους» (κωδικός 26132462) που οραματίστηκε ο πάρα πολύς πρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος, πραγμάτωσε ο πάρα-πάρα πολύς διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γ. Προβόπουλους και τέθηκε υπέρ αυτής της γελοιωδέστατης εκστρατείας ο πάρα-πάρα-πάρα πολύς εσείς, ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ;
Είναι δυνατόν εσείς, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, να περιπαίζετε μ’ αυτόν τον ηθικά απαράδεκτο τρόπο τον Ελληνικό λαό;
Είναι δυνατόν εσείς, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, να ζητάτε από το 1.000.000 των ανέργων και από τα 2.500.000 των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας να καλύψουν τα «κλεψιμαίικα» των «ημετέρων» που καταχράστηκαν τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού και πλούτισαν τις Ελβετικές τράπεζες κατά 600 δις ευρώ;
Είναι δυνατόν εσείς, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, να καταφεύγετε σε τέτοιου είδους προσβλητικά για το λαό «τεχνάσματα» και άθλιες «πασοκιές» προκειμένου να δώσετε κάλυψη σε μια κυβέρνηση μειοδοτών που παρέδωσε τη χώρα βορά στο αδηφάγο κεφάλαιο και στους διεθνείς τοκογλύφους;
ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ…
Από τους κ. κ. Πετσάλνικο και Προβόπουλο, εδώ που τα λέμε, δεν περιμένουμε, ούτε και θέλουμε καμία απάντηση…

πηγή:blognews

Δείξε μου το δωμάτιό σου …


Της Νατάσσας Πιπεροπούλου-Κωνσταντάρα, διδάκτορος Ψυχολογίας

Η διαμάχη ανάμεσα στους ειδικούς για το ρόλο που παίζουν η κληρονομικότητα και το περιβάλλον στην τελική μορφοποίηση της προσωπικότητάς μας είναι πανάρχαια. Σε ότι αφορά την κληρονομικότητα, οι νέοι που διάλεξαν να αγαπηθούν και να φέρουν στον κόσμο ένα ή δύο παιδιά έχουν ελάχιστες έως μηδενικές επιλογές και τρόπους παρέμβασης στα δεδομένα της Φύσης. Αυτή η διαπίστωση ισχύει μέχρι σήμερα, αλλά με τις αλματώδεις εξελίξεις στην γενετική εφόσον δεν υπάρξουν αυστηροί ηθικοί έλεγχοι μπορεί τα δεδομένα να…αλλάξουν!Με το περιβάλλον τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς μπορεί να “παίξουμε “ με κάποιες παρεμβάσεις στη διαδικασία της εξελικτικής πορείας του παιδιού μας προς την ωρίμανση. Μέσα σε αυτές τις παρεμβάσεις μια σημαντική θέση έχει και η διαμόρφωση του παιδικού δωματίου.Ερευνητικές προσπάθειες από την Ευρώπη και την Αμερική μέχρι και τη μακρινή Αυστραλία, με ενδιάμεσους σταθμούς – θα έλεγα χαριτολογώντας – εδώ στην γοητευτική απόληξη της χερσονήσου του Αίμου και των Βαλκανίων, πιστοποιούν το γεγονός ότι τα παιδιά μας μέχρι και την ηλικία των 3-4 χρόνων οδεύουν προς την ωριμότητα, βελτιώνουν το συντονισμό των μυϊκών τους συστημάτων και μας εντυπωσιάζουν ή μας προβληματίζουν με τις ικανότητες που δείχνουν σε συμβολικές αντιπαραθέσεις με γονείς, αδελφάκια και φιλαράκια περισσότερο εξαιτίας του παράγοντα της κληρονομικότητας και λιγότερο εξαιτίας των ερεθισμάτων που τους παρέχει το περιβάλλον τους.Αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι μπορούμε να στριμώξουμε το παιδί μας σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι που θα το βαφτίσουμε παιδικό δωμάτιο αλλά δεν φαίνεται να έχει και μεγάλη σημασία στην μετέπειτα προσωπικότητα του άνδρα ή της γυναίκας  εάν το ίδιο δωμάτιο είναι ένας μικρός, ακριβοπληρωμένος παράδεισος που θα γαργαλούσε ακόμη και την φαντασία του πλέον ευφάνταστου διακοσμητή εσωτερικών χώρων!…Μέχρι και την ηλικία των 4 περίπου χρόνων τις περισσότερες φορές το παιδικό δωμάτιο αντανακλά τις προτιμήσεις και την αντίληψη των αναγκών του παιδιού που η μητέρα του (αλλά όχι σε λιγότερο βαθμό και ο πατέρας) έχουν για τις μαθησιακές ανάγκες του παιδιού και για τις ευαισθησίες του σε χρώματα, έπιπλα και παιχνίδια παρά από αυτές που έχει το ίδιο το παιδί.Αργότερα, στην προσχολική ηλικία και τα πρώτα χρόνια του δημοτικού η διαμόρφωση του χώρου του παιδικού δωματίου, ο στολισμός των τοίχων, η επιλογή χρωμάτων, η παρουσία παιχνιδιών αρχίζει και γίνεται συνάρτηση τόσο των εσωτερικών αναγκών του παιδιού όσο και της ανάγκης του να ζει και να κινείται μέσα σε ένα περιβάλλον που του ερεθίζει την φαντασία ΠΡΟΣΟΧΗ όχι τα ΝΕΥΡΑ – και του παρέχει τη δυνατότητα μαθησιακών εμπειριών, στο οποίο μπορεί και να φιλοξενήσει ένα ή δύο φιλαράκια ή φίλες. Πράγμα δύσκολο βέβαια σε μια εποχή στην οποία οι παρέες και οι φιλίες ανάμεσα στους γονείς λιγόστεψαν με αποτέλεσμα να λιγοστέψουν και οι ευκαιρίες για παιχνίδι ανάμεσα σε παιδιά της προσχολικής ή σχολικής ηλικίας σε ώρες και χώρους εκτός του παιδικού σταθμού, νηπιαγωγείου ή σχολείου.“ Δείξε μου το δωμάτιό σου….” γράφω στον τίτλο… και θα σου πω τι είδους μαμά (και μπαμπά) έχεις εάν είσαι παιδάκι κάτω των 4 χρόνων ή θα σου πω τι παιδί είσαι και ποιές ευαισθησίες διαθέτεις εάν είσαι μεγαλύτερης ηλικίας….

πηγή:αρμα πολιτων

Δαιμονισμός – δαιμονισμένοι και τρόποι βοηθείας – (γέροντας Παϊσιος)


ΤΡΟΠΟΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ


- Γέροντα, κάπου γράφει ότι ο διάβολος εμφωλεύει στην καρδιά του δαιμονισμένου, αλλά δέν θέλει να το ξέρει αυτό ο άνθρωπος, για να μην τον πολεμήσει με την ευχή.  Έτσι είναι;- Ναι, γιατί το δαιμόνιο έχει δικαίωμα να καθήσει μέσα στον δαιμονισμένο ένα διάστημα καί μπορεί να λουφάζει, ενώ με την ευχή ζορίζεται, επαναστατεί και μπορεί να φύγει. Η ευχή είναι βαρύ πυροβολικό για τον διάβολο. Μου είχαν φέρει στο Καλύβι ένα παλληκάρι δαιμονισμένο που έλεγε συνέχεια την ευχή.Ο πατέρας του ήταν μοναχός, αλλά πέταξε τα ράσα και παντρεύτηκε, και το καημένο γεννήθηκε με δαιμόνιο. Έτσι τα οικονόμησε ο Θεός,για να πάρει μισθό  το παιδί, να σωθεί και ο πατέρας, να έχουμε κι εμείς οι μοναχοί ως φρένο παραδείγματα από μοναχούς που πέταξαν τα ράσα και  ώρα ταλαιπωρούνται.  Κάποια στιγμή που το έπιασε το δαιμόνιο, φώναζε σαν την κότα πολύ δυνατά: Κά, κά, κά…. Τί έπαθες;, του λέω, ενώ με τον  νου μου έλεγα:  ­Έν τω ονόματι του Ιησού Χριστού έξελθε,ακάθαρτον πνεύμα, από το πλάσμα του Θεού. Κι εγώ θέλω να φύγω, φώναζε το δαιμόνιο, επειδή πολύ με βασανίζει αυτός ο άνθρωπος, γιατί συνέχεια λέει την ευχή. Θέλω να πάω στο Πακιστάν, να βρώ λίγη ανάπαυση!.- Γέροντα, γιατί δεν έφευγε το δαιμόνιο, αφού το παιδί έλεγε την ευχή;- Φαίνεται ότι και το παιδί είχε δώσει κάποια δικαιώματα, αλλά και το δαιμόνιο είχε το αφεντικό του και έπαιρνε από αυτό εντολές.- Γέροντα, όταν προσεύχεται κανείς για έναν δαιμονισμένο, τι πρέπει να λέει;- Κατ’ αρχήν να δοξολογήσει τον Θεό: Σε ευχαριστώ, Θεέ μου, να πει, που με… βοήθησες και βρίσκομαι σ’ αυτήν την κατάσταση, ενώ κι εγώ μπορούσα να ήμουν στην θέση του και να είχα όχι πέντε-έξι δαιμόνια αλλά χιλιάδες.  Σε παρακαλώ, βοήθησε τον δούλο Σου που ταλαιπωρείται  τόσο  πολύ.  Να κάνει δηλαδή πρώτα  καρδιακή προσευχή και ύστερα να συνεχίσει με την ευχή: ­Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τον δούλον Σου.
Μερικές φορές εμείς που προσευχόμαστε, γινόμαστε αιτία να μη φεύγει το δαιμόνιο από τον δαιμονισμένο, γιατί προσευχόμαστε με υπερηφάνεια.
Έναν λογισμό υπερήφανο αν φέρουμε, λ.χ. να, εγώ με την προσευχή μου θα βοηθήσω να φύγει το δαιμόνιο, αμέσως εμποδίζεται η θεία βοήθεια και βοηθάμε τον διάβολο να παραμένει.Να  ευχόμαστε για τους δαιμονισμένους πάντα με ταπείνωση, με πόνο και αγάπη.Μια δαιμονισμένη πολύ την πόνεσε η ψυχή μου. Έκανε μια συγκατάβαση η καημένη, είπε ένα ναι στον διάβολο, και την ταλαιπωρεί φοβερά το δαιμόνιο χρόνια ολόκληρα. Καίει τις σάρκες  της.  Γυρίζουν με τον άνδρα της στα μοναστήρια και κουβαλούν μαζί τους και το δεκαεξάχρονο κορίτσι  τους.  Κάθονται όλη νύχτα στην εκκλησία και κάνουν αγρυπνία. Αν ήταν άνδρας, θα τον έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Το δαιμόνιο πολύ υποφέρει, όταν σφίξης τον δαιμονισμένο με θεϊκή αγάπη.
Όταν δεν ερεθίζεις τον δαιμονισμένο και δεν του πας κόντρα, αλλά τον πονάς, φεύγει το δαιμόνιο για λίγο η για πολύ. Η ταπείνωση είναι το ισχυρότερο σοκ για τον διάβολο.Σε  ένα  μοναστήρι, την ώρα που οι προσκυνητές προσκυνούσαν τα άγια Λείψανα, πετάχθηκε ξαφνικά ένας που είχε δαιμόνιο και είπε στον ηγούμενο άγρια: Με το ζόρι πρέπει να πάμε;. Ο ηγούμενος ταπεινά και με καλωσύνη του είπε: Όχι με το ζόρι, με την θέληση σας. Τότε εκείνος φώναξε: εγώ με το ζόρι θα πάω και όρμησε στα άγια Λείψανα
και  προσκύνησε.
Είδατε, πιέστηκε ο δαίμονας από την ταπείνωση και την καλωσύνη  του ηγουμένου. Αυτό φοβούνται οι δαίμονες.- Γέροντα, βοηθιούνται οι δαιμονισμένοι από την χάρη των Αγίων, όταν πηγαίνουν προσκύνημα την ημέρα της μνήμης τους;- Καλύτερα δαιμονισμένοι να μην πηγαίνουν στα πανηγύρια, γιατί αποσπούν τον κόσμο από  την  προσευχή.  Γίνεται  αταξία.  Ας  πάνε  άλλη  μέρα  να  προσκυνήσουν. Και αν ακόμη ξέρουν οι δικοί του ότι υπάρχει εκεί κάποιος άνθρωπος πού μπορεί να τον βοηθήσει, ας μην τον πάνε εκείνη την ημέρα μέσα στον κόσμο. Διαφημίσεις θα κάνουμε;Ούτε  είναι  σωστό,  όταν  φωνάζει  ένας  δαιμονισμένος, να μαζεύεται κόσμος.  Ένα παιδάκι  δαιμονισμένο, το καημένο, μού είπε προχθές: Έχω γίνει ρεζίλι.  Είχαν  μαζευτεί όλοι γύρω του σαν  τους γλάρους. Φύγετε, τους λέω. Τσίρκο έχουμε; Τίποτε αυτοί. Δεν καταλαβαίνουν ότι, όταν κάποιος έχει ένα κουσούρι και εκδηλώνεται μπροστά στον κόσμο, ρεζιλεύεται.- Γέροντα, η θεία Κοινωνία βοηθάει τους δαιμονισμένους;- Για όσους γεννήθηκαν δαιμονισμένοι, επειδή δεν έφταιξαν οι ίδιοι, η συχνή  θεία Κοινωνία  είναι  το  δραστικώτερο φάρμακο. Αυτοί έχουν πολύ  μεγάλο  μισθό, όταν δεν γογγύζουν, μέχρι να ελευθερωθούν με την Χάρη του Θεού. Είναι μάρτυρες, αν υπομένουν, γι’ αυτό και επιβάλλεται να κοινωνούν συχνά. Ένας όμως που δαιμονίσθηκε από δική του απροσεξία, πρέπει να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, και να αγωνίζεται, για να θεραπευθεί, και θα κοινωνήσει, με την  άδεια  του πνευματικού,  όταν  πρέπει. Αν κοινωνήσει, χωρίς να μετανοήσει και χωρίς να εξομολογηθεί, θα δαιμονισθεί χειρότερα. Ένας δαιμονισμένος, όταν τον πήγαν να κοινωνήσει, έφτυνε την θεία Κοινωνία. Ό Χριστός θυσιάσθηκε, καταδέχθηκε να του δώσει το Σώμα και το Αίμα Του, και  αυτός να το φτύνει!  Φοβερό! Βλέπετε, ο διάβολος δεν δέχεται βοήθεια.
- Γέροντα, μπορούμε να δίνουμε τα ονόματα τους να διαβάζωνται στην Προσκομιδή;- Ναι, βέβαια.Οι δαιμονισμένοι πολύ βοηθιούνται, όταν οι ιερείς διαβάζουν με πόνο τα ονόματα τους στην Προσκομιδή.- Γέροντα, όταν κάποιος που είχε δαιμονισθεί έχει μετανοήσει,  έξομολογήται, κοινωνάει, και η δαιμονική επήρεια δεν φεύγει, τι συμβαίνει;- Δεν  φεύγει, γιατί  ακόμη δεν έχει σταθεροποιήσει πνευματική κατάσταση. Αν  τον βοηθήσει αμέσως ο Θεός να απαλλαγεί από αυτήν την δαιμονική επήρεια, αμέσως πάλι θα ξεφύγει. Γι’ αυτό ο Θεός από πολλή αγάπη επιτρέπει να υποχωρεί το κακό σιγά-σιγά. Έτσι ο άνθρωπος και εξοφλάει και σταθεροποιεί  πνευματική  κατάσταση. Όσο εκείνος σταθεροποιεί  κατάσταση  πνευματική,  τόσο  υποχωρεί και το κακό. Από  τον ίδιο θα εξαρτηθεί πόσο γρήγορα  θα  απαλλαγεί από την δαιμονική επήρεια. Μια φορά με ρώτησε ένας πατέρας που το παιδί του είχε δαιμόνιο: Πότε θα γίνει καλά το παιδί μου; Όταν εσύ σταθεροποιήσεις την πνευματική  κατάσταση, του λέω, θα βοηθηθεί και αυτό. Το ταλαίπωρο, ενώ  ζούσε  πνευματικά,  ο πατέρας του αντιδρούσε και του έλεγε  ότι θα τρελλαθεί, αν δεν αλλάξει ζωή. Άρχισε να το πηγαίνει ο ίδιος σε οίκο ανοχής, οπότε το παιδί παρασύρθηκε και  δαιμονίσθηκε. Όταν το κυρίευε το  δαιμόνιο, ορμούσε πάνω στην μάνα του με άσχημες διαθέσεις. Η καημένη η μάνα του αναγκάσθηκε να φύγει σ’ ένα νησί, για να γλιτώσει.
Ο πατέρας είχε μετανοιώσει και προσπαθούσε να ζεί πνευματικά, αλλά  το παιδί δεν γινόταν καλά. Όταν γύρισε με το παιδί του όλα τα προσκυνήματα, έμαθε όλα  τα Συναξάρια των Αγίων και σταθεροποίησε την κατάσταση, τότε έγινε καλά το παιδί.

Τα 5 θρυλικά ναυάγια της ανθρωπότητας

Mary Rose, Titanic, Lusitania, Bismarck, Belgrano. Και τα πέντε πλοία έγραψαν ιστορία για διαφορετικούς λόγους. O θρύλος τους, όμως, δημιουργήθηκε όταν βυθίστηκαν.
Σαν πλοία έγραψαν ιστορία για την πολεμική τους ισχύ, το μέγεθος τους, τη χλιδή που προσέφεραν και τις τεχνολογικές τους καινοτομίες.
Αργά ή γρήγορα όμως βρέθηκαν στο πυθμένα των θαλασσών τροφοδοτώντας το μύθο που είχαν δημιουργήσει με δοξασίες και παραδοξολογίες.
Mary RosePerierga.gr - Θρυλικά ναυάγια!Ναυπηγημένο μεταξύ 1509 και 1511, το Mary Rose ήταν ένα από τα πρώτα πλοία του Βασιλικού Ναυτικού με τη δυνατότητα να βάλει ομοβροντίες. Ήταν το αγαπημένο πλοίο του Ενρίκου Ζ και σηματοδότησε την αλλαγή του βρετανικού στόλου από τα μεσαιωνικά πλωτά φρούρια στις γαλέρες που κυριάρχησαν επί Ελισάβετ Α.
Στις 19 Ιουλίου 1545, ο Ενρίκος Ζ βρισκόταν στο Σάουθσι για να παρακολουθήσει τον απόπλου του Mary Rose που θα συμμετείχε σε ναυμαχίες εναντίον γαλλικών καταδρομικών. Αντίθετα, αυτό που παρακολούθησε ήταν μια καταστροφή. Το βαρύ σκάφος πήρε κλίση εξαιτίας των δυνατών ανέμων, άρχισε να παίρνει νερό από τις κάτω πόρτες των κανονιών και σύντομα αναποδογύρισε. Από τα 700 μέλη του πληρώματος μόνο τα 40 επιβίωσαν.
Οι επιχειρήσεις ανέλκυσης ξεκίνησαν την ίδια χρονιά ανασύροντας κάποια από τα κανόνια, τα κατάρτια και τα πανιά αλλά σταμάτησε το 1550 αφού το πλοίο είχε ήδη καλυφθεί από τη λάσπη που θα το διατηρούσε στους επόμενους αιώνες.
Η πρώτη σύγχρονη προσπάθεια για την εξερεύνηση του ναυαγίου έγινε στα μέσα του 1960 από την ομάδα του Αλεξάντερ Μακ Κι. Το 1982, περίπου εξήντα εκατομμύρια παρακολούθησαν την ανέλκυση του Mary Rose ζωντανά στην τηλεόραση.
Σήμερα το πλοίο βρίσκεται σε διαδικασία συντήρησης και ψεκάζεται με ειδικά χημικά για να εμποδιστεί η διάβρωση του ξύλου. Η διαδικασία θα ολοκληρωθεί το 2008 και μετά θα υποστεί μια διαδικασία αργής ξήρανσης. Μέχρι τότε οι επισκέπτες του ιστορικού ναυπηγείου του Πόρτσμουθ μπορούν να θαυμάσουν τη Mary Rose που εκτίθεται σε γυάλινη προθήκη.
Τιτανικός
Perierga.gr - Θρυλικά ναυάγια!Το πιο διάσημο ναυάγιο του κόσμου, ο Τιτανικός, της White Star Line, κατασκευάστηκε στο ναυπηγείο Harland και Wolff της Ιρλανδίας μεταξύ 1909 και 1911. Μνημείο πολυτέλειας για την εποχή του, διέθετε γυμναστήριο, πισίνες, γήπεδο σκουός και χαμάμ ενώ είχε συνολικό εκτόπισμα 46,328 τόνων.
Αν και είχε χαρακτηριστεί ως «αβύθιστο», ο Τιτανικός ναυάγησε μετά από σύγκρουση με παγόβουνο στις 15 Απριλίου 1912, πριν ολοκληρώσει το παρθενικό του ταξίδι. Από τους συνολικά 2,208 επιβαίνοντες επιβίωσαν μόνο 712. Εξαιτίας του υψηλού προφίλ των επιβατών της πρώτης θέσης, το ναυάγιο έγινε πρώτη είδηση σε όλο τον κόσμο.
Η ιδέα της εύρεσης του ναυαγίου, ακόμα και της ανέλκυσης του, χρονολογείται από το έτος της βύθισης. Ωστόσο, η πρώτη επιτυχής προσπάθεια ήταν το Σεπτέμβριο του 1985 όταν μια επιστημονική ομάδα με επικεφαλής το διάσημο ερευνητή Δρ Ρόμπερτ Μπάλαρντ εντόπισε τον Τιτανικό 323 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Νέας Γης και σε βάθος 3800 μέτρων.
Η πιο σημαντική ανακάλυψη ήταν ότι το πλοίο είχε κοπεί στα δυο. Στο τμήμα της πλώρης, που παραμένει σχετικά ανέπαφη και στο τμήμα της πρύμνης που βρίσκεται περίπου 600 μέτρα κατεστραμμένη και παραμορφωμένη. Οι μαρτυρίες των επιζώντων της εποχής για το αν το πλοίο είχε κοπεί ή όχι καθώς βυθίζονταν ήταν αντιφατικές.
Τόσο οι βρετανικές όσο και οι αμερικάνικες έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πλοίο βυθίστηκε ανέπαφο και πιθανότατα κόπηκε στα δύο σε μεγάλο βάθος.
Σήμερα το ναυάγιο είναι επισκέψιμο μέσω του βαθυσκάφους MIR που ξεκινά από το Σεν Τζον του Καναδά και μεταφέρει τουρίστες στην πλώρη και τη γέφυρα όπου ο καπετάνιος Ε. Σμιθ εξέδωσε τις τελευταίες του διαταγές. Διάφοροι ιστορικοί και επιστήμονες αναφέρουν ότι οι επισκέψεις επιταχύνουν τη φυσιολογική διαδικασία διάβρωσης και ότι το ναυάγιο θα καταρρεύσει μέσα στα επόμενα 50 χρόνια.
Lusitania
Perierga.gr - Θρυλικά ναυάγια!Αποπλέοντας από τη Νέα Υόρκη για το Λίβερπουλ, το Lusitania είχε χαρακτηριστεί το «λαγωνικό των θαλασσών». Βυθίστηκε από γερμανική τορπίλη στα ανοικτά της νότιας Ιρλανδίας στις 7 Μαΐου 1915.
Με το ξέσπασμα του πολέμου, τον Αύγουστο του 1914, το Lusitania επιστρατεύτηκε από το Βασιλικό Ναυτικό και εξοπλίστηκε με 12 πυροβόλα των 6 ιντσών. Την εποχή εκείνη ήταν το πιο βαριά οπλισμένο από τα καταδρομικό του Βρετανικού στόλου που περιπολούσαν τα στενά της Μάγχης.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, επιθεωρώντας το πλοίο ως πρώτος Λόρδος της Ναυτικής Διοίκησης, έκανε το σχόλιο που αργότερα θα στοίχειωνε τον ίδιο και το πλοίο: Για μένα είναι απλώς άλλοι 45000 τόνοι «ζωντανού δολώματος».
Ελάχιστα αργότερα, στις 7 Μαΐου 1915, το Lusitania, που στην πραγματικότητα ήταν 30,396 τόνων, χτυπήθηκε από τορπίλη και βυθίστηκε σε μόλις 20 λεπτά. 1201 άνθρωποι πέθαναν μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Ανάμεσα στις απώλειες 128 ήταν αμερικάνοι πολίτες. Το U20, το γερμανικό υποβρύχιο που εκτόξευσε την τορπίλη, αρχικά έκανε ένα γύρο από το σημείο και κατόπιν εξαφανίστηκε επιστρέφοντας στη βάση του 6 μέρες μετά.
Η τοποθεσία του ναυαγίου έχει προσδιοριστεί από το 1935 ωστόσο δεν έχει ανελκυστεί. Διάφορα ευρήματα εκτίθενται στο Ναυτικό μουσείο του Μέρσισαϊντ στο Λίβερπουλ.
Bismarck
Perierga.gr - Θρυλικά ναυάγια!Με εκτόπισμα 50000 τόνων και μέγιστη ταχύτητα 30 κόμβων, το Bismarck ήταν το καμάρι του Γερμανικού Ναυτικού στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ το είχε χαρακτηρίσει ως «ένα τρομακτικό πλοίο και ένα μνημείο ναυπηγικής». Το μήκος του έφτανε περίπου τα τρία γήπεδα ποδοσφαίρου και το μέγιστο ύψος του τους 17 ορόφους.
Όπως και με τον Τιτανικό το παρθενικό του ταξίδι έμελλε να λήξει άδοξα. Μετά από 8 μέρες ανελέητης καταδίωξης, το Μάιο του 1941, το πηδάλιο του αχρηστεύτηκε από μια βρετανική τορπίλη και έμεινε ουσιαστικά ακυβέρνητο.
Μετά από έναν καταιγισμό πυρών βυθίστηκε παίρνοντας μαζί του την πλειοψηφία των 2200 μελών του πληρώματος. Μόνο 115 σώθηκαν.
Το 1989 και έχοντας χτενίσει 200 τετραγωνικά μίλια βυθού, η ομάδα του Δρ Ρόμπερτ Μπάλαρντ ανακάλυψε το ναυάγιο του Bismarck 300 μίλια νότια του Κορκ της Ιρλανδίας και σε βάθος 5000 μέτρων.
Παρά τις καταστροφές που προξένησαν τα βλήματα και οι τορπίλες των βρετανικών σκαφών, το ναυάγιο είναι σε εντυπωσιακά καλή κατάσταση.
Μετά από άδεια της γερμανικής κυβέρνησης οργανώθηκαν διάφορες αποστολές για την εξερεύνηση του. Μεταξύ των επισκεπτών ήταν επιζήσαντες του ναυαγίου όπως ο Χάινριχ Κουντ και ο Χάιντς Στιγκ καθώς και ο αμερικάνος σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον.
Belgrano
Perierga.gr - Θρυλικά ναυάγια!Η βύθιση του Belgrano ήταν ένα από τα πιο δραματικά και αντιφατικά επεισόδια του πολέμου των Φόκλαντς. Στις 2 Μαΐου 1982, το πυρηνικό υποβρύχιο του Βασιλικού Ναυτικού HMS Conqueror εκτόξευσε δύο τορπίλες κατά του πολεμικού πλοίου της Αργεντινής.
300 άνθρωποι πέθαναν από την έκρηξη και άλλοι 23 αργότερα με τη βύθιση. Οι απώλειες ήταν περίπου οι μισές για την Αργεντινή κατά τη διάρκεια του πολέμου Καθώς το πλοίο άρχισε να βυθίζεται πραγματοποιήθηκε μια από τις πιο δραματικές επιχειρήσεις διάσωσης στην παγκόσμια ιστορία. Τελικά από τους 1093 επιβαίνοντες επέζησαν 770.
Το Φεβρουάριο του 2003, η National Geographic Society σε συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό της Αργεντινής ξεκίνησαν μια κοινή αποστολή για την εύρεση του Ναυαγίου. Μετά από δύο εβδομάδες σε ακραίες συνθήκες, η αποστολή δεν μπόρεσε να βρει το ναυάγιο.
Σήμερα πιστεύεται ότι κείτεται 180 χιλιόμετρα από τις ακτές της Αργεντινής και σε 4 χιλιόμετρα βάθος. Αξιοποιώντας, ωστόσο, την ίδια τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε στην ανεύρεση του Τιτανικού και του Bismarck.

πηγή: men24.gr

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΝΥΜΦΗΣ

Τα μυστήρια του Ορφέα, του τιμημένου αυτού Ιεροφάντη της Φύσης, υπήρξαν καθαρώς φυσιολατρικά  και εξελισσόντουσαν σε εικόνες οι οποίες παρίσταναν τις δυνάμεις που διαβιβάζονται από τον  ουρανό στην Γη. Επειδή η περιγραφή και η εξέταση αυτών των εικόνων οδηγεί τον κάθε ειλικρινή  αναζητητή της αλήθειας στην βάση της ουσίας μεγάλων αποκαλυπτομένων αληθειών της Φύσης είναι  ενδιαφέρον να τις μελετήσουμε. Ο θείος Ορφέας αποκαλούσε την εαρινή ισημερία ΘΕΙΑ ΝΥΜΦΗ και  περιγράφει την κάθοδό της στη Γη σε 6 εικόνες από τις οποίες οι 3 αναφέρονται στην εαρινή ισημερία  και οι άλλες 3 στηνθερινή τροπή του Ηλίου.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΙΚΟΝΑ εμφανίζει την θεία Νύμφη κατερχομένη από τον Ουρανό κάθε χρόνο την εαρινή  ισημερία για να εξαγνίσει τις ψυχές του Άδη. Η σημασία της εικόνας αυτής εξετάζεται από δύο  πλευρές:

  • ­Αν η θεία αυτή Νύμφη δεν κατήρχετο εκ του Ουρανού­, οι ψυχές του Αδη θα χανόντουσαν (απώλυντο) στο μέγα αυτού έρεβος και η συνείδηση και η χαρά στη Γη δεν θα γεννιώταν. Χωρίς το Φως αυτής της θείας Ουράνιας Νύμφης, ούτε άρωμα, ούτε ζωή, ούτε ιδέα της αρμονίας θα υπήρχε. Αν ένα μόνο χρόνο δεν κατέλθη στη Γη, η θλίψη των ψυχών της Γης θα γενικευόταν και οι αρμονίες  των διανοιών προς τις ψυχές θα διασαλευόταν. Αν η θεία Ουράνια Νύμφη εγκατέλειπε το έργο της  μετάδοσης της αγάπης προς την Γη, τότε γενικό μίσος θα περιέβαλε όλες τις ανθρώπινες ψυχές και  κανένα αίσθημα αρμονίας της ψυχής προς τον σκοπό της δεν θα εκδηλώνονταν.

  • ­Όταν η θεία Νύμφη κατέρχεται και μας περιβάλει­, τότε, έλεγε ο θείος Ορφέας, η ψυχή μας  μεταβάλλεται σε Φως. Το Φως αυτό εκδηλώνει την χαρά. Χαρά είναι ο έρως. Έρως είναι ο νόμος της  ζωής μας, είναι ο Νόμος που ανυψώνει και αφομοιώνει την ψυχή μας στο Φως του Ηλίου, επί του οποίου όλες οι δυνάμεις της θείας Ουράνιας Νύμφης ταξινομούνται σε θεία Αρμονία. Όταν κατέρχεται  η ουράνια αυτή Νύμφη, έλεγε ο θείος Ορφέας, και μας βρίσκει στο χρόνο εκείνο της ζωής ο οποίος  εξασφαλίζει την γενική εκείνη αρμονία των οργάνων του οργανισμού, τότε προσθέτει και την δική της αρμονία και συντελείται ο θείος ασπασμός της γήϊνης ψυχής προς το κράτος από το οποίο εξορμάται το Φως του Ηλίου. Αλλά και όταν ακόμα, έλεγε, ο οργανισμός μας απέβαλε την ενεργητικότητα των  νεύρων και μας αγγίζει (ψαύει) η θεία Ουράνια αυτή Νύμφη, τότε μας γεννάει αμέσως το αίσθημα της  ζωής και μας απομακρύνει από την ιδέα του θανάτου. Στα κέντρα των ενεργειών της θείας αυτής  Νύμφης βρίσκεται το θείο μυστικό της αιώνιας νεότητας των ανθρωπίνων ψυχών.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ εμφανίζει την ουράνια Νύμφη γυμνόποδα να αγγίζει (ψαύει) τη Γη, όπου την  βλέπει ο Ηλιος. Ταυτόχρονα η περιβολή της εξελίσσεται σε χρωματισμούς Οι χρωματισμοί της  εκπέμπουν αρώματα. Τα αρώματα αυτά μεθούν με την αρμονία τους τις ψυχές της Γης οι οποίες τότε  λησμονούν τις κακίες εκείνες που τους δώρησε ο χειμώνας και γοργά σπεύδουν να εμποτιστούν  (ενωτισθούν) από τις ουράνιες χάρητες

Η σημασία αυτής της εικόνας είναι διπλή: Αφενός μεν δείχνει την ουράνια θεία Νύμφη να σύρει προς  τα άνω τις ψυχές του Αδη και αφετέρου να καλοπίζει την επιφάνεια της Γης. Η εικόνα αυτή δείχνει ότι  η Ουράνια Νύμφη επί ενενήντα περίπου ημέρες, δηλαδή τις ημέρες της άνοιξης, κατείρχετο και άγγιζε  με τα θεία της πόδια τη Γη στην οποία σκόρπιζε χρώματα και μύρα. Κατά την χρονική διάρκεια της  άνοιξης η θεία Νύμφη ποτέ δεν έφευγε μακρυά από το άρμα του Ηλίου γιατί απ’ αυτόν αντλεί  δυνάμεις και αυτός τις αντλεί από τις ουράνιες εκείνες μοίρες με τις οποίες εφάπτεται όλο το χρονικό  διάστημα της άνοιξης. Από την θεία αυτή εικόνα εμπνεύστικε ο θείος Ορφέας και συνέλλαβε την  έννοια της αρμονίας με την οποία νοείται και το κάλλος της Φύσης και η παντοδυναμία του  πνεύματός της. Πριν από τον συμβολισμό της δεύτερης αυτής εικόνας δεν θα ήταν δυνατό να νοηθεί  η ύπαρξη της θερμότητας της Γης, η οποία τόσο συντελεί ώστε να περιβάλει τη Γη με την πολύχρωμη  και αρωματώδη περιβολή της.

Η  Ουράνια αυτή Νύμφη για ­το Πνεύμα της Γης­ είναι ο Προμηθεύς ενώ για ­τη Γη­ είναι ο αρμονικός  Παν. Ο Προμηθεύς και ο Παν είναι θείοι συμβολισμοί: Ο μεν Προμηθεύς δίνει το Φως στο Πνεύμα  που βρίσκεται σε αρμονία προς το σύνολο του απείρου ενώ ο Παν συμβολίζει ότι στη Γη έφθασαν οι  δυνάμεις του απείρου και ότι η Γη αποτελεί μετά του απείρου αρμονία. Διάμεσος μεταξύ απείρου και  Γης είναι ο Ηλιος. Η ύπαρξη του Ηλίου εξασφαλίζει την αιωνιότητα της Γης και την αθανασία της  ψυχής της. Αλλά η παραγωγή της θείας αυτής αρμονίας επί της Γης συντελείται την άνοιξη που την φέρνει και την αφομοιώνει προς τις ενέργειες του ηλιακού φωτός. Το χρονικό διάστημα που  μεσολαβεί μεταξύ εαρινής ισημερίας και θερινής τροπής του Ηλίου είναι η κατ’ εξοχή γονιμοποιός  εποχή κατά την οποία το ερχόμενο δια του φωτός του Ηλίου σπέρμα αυτού αναβλαστάνει υπό νέα  μορφή στη Γη και εξελίσσεται στα χρώματα και αρώματα τα οποία αποτελούν το σύνολο της  επίσημης γήινης περιβολής. Οι διάφορες μορφές της Γης, κατά το χρονικό αυτό διάστημα,  συντρέχουν να εκδηλούν τις δυνάμεις τους και να έρχονται σε γενική επιμιξία από την οποία  προκύπτει η αρμονία τους. Η Γη κατά το χρονικό αυτό διάστημα χαίρει. Αυτή η εκδήλωση της χαράς  της είναι εγγύηση της προαγωγής της σε φωτεινή. Η Γη όταν εκδηλώσει το φως της θα καταστεί μεσάζουσα μεταξύ ουρανού και σκοτεινών πέριξ αυτής ευρισκομένων σωμάτων. Τότε το πνεύμα της  θα καταστεί μια άπειρος κατά τις δυνάμεις της και την αρμονία Νύμφη και με χαρά θα δίνει Φως  παντού όπου δεν έχει εκδηλωθεί.

Η ΤΡΙΤΗ ΕΙΚΟΝΑ παριστάνει την ίδια Νύμφη κρατούσα λύρα. Υπεράνω αυτής φωτεινός Απόλλων χωρίς καμία πανοπλία τείνει προς αυτή με χάρη το χέρι του και εκφράζει θείο μειδίαμα, το οποίο  φαίνεται ότι δέχεται η Ουράνια Νύμφη με άφατη ευγνωμοσύνη. Από τα χέρια του θείου Απόλλωνα  εξέρχονται πολύχρωμες φωτεινές γραμμές οι οποίες αγγίζουν όλο το σώμα της Νύμφης. Κάτω από  τα πόδια της Νύμφης νεαρό παιδί τείνει τα χέρια του και ζητάει να του δοθεί η Λύρα που κρατάει η  θεία Ουράνια Νύμφη. Η εικόνα αυτή είναι το αποτέλεσμα της διευθετήσεως από τον Ήλιο των δυνάμεων σε ένα σύνολο. Σε τόξο ενενήντα μοιρών του ουρανού οι δυνάμεις αποτελούν σχεδόν ο  σύνολο αυτού. Το αποτέλεσμα της εκδηλώσεως του συνόλου αυτού είναι η Λύρα την οποία το πνεύμα της Γης (δηλαδή το παιδί της εικόνας) τείνει να πάρει για να κινήσει τις χορδές της και να του  δοθεί η αντίληψη της αρμονίας. Τα αρώματα και τα χρώματα κατά το χρόνο της εαρινής ισημερίας  αποτελούν αρμονία αλλά η έννοια αυτών δεν είναι γνωστή στο πνεύμα της Γης. Ο Ορφέας παίρνει  από τα χέρια της Νύμφης την Λύρα, πλήττει τις χορδές της και του μεταδίδεται η έννοια της αρμονίας.  Τα χρώματα στην ανθρώπινη ψυχή εξελίχθηκαν σε ήχους. Οι ήχοι εξελίχθηκαν σε έννοια η οποία  προάγει στο εξής την ψυχή να αναζητήσει εκείνο το οποίο θα τη μεταφέρει στο κράτος του Φοίβου  Απόλλωνα.

Κατά το χρονικό διάστημα της Άνοιξης οι εικόνες που παριστάνουν την ουράνια Νύμφη εξελίσσονται  σε μεγαλύτερα σχήματα και μεγαλύτερες δυνάμεις. Αλλά πλέον έρχεται η δόξα του Ηλιου [στην θερινή  τροπή]. Ερχεται στο υψηλότερο σημείο και έλκει προς τα άνω τη Νύμφη και την αφομοιώνει στο θείο  του Αρμα. Τότε η Γη μεταμορφώνει τα χρώματά της σε θείους καρπούς και τα αρώματα στον  συνθετικό λόγο των καρπών.

ΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΙΚΟΝΑ αντί της Νύμφης απεικονίζεται έφηβος ο οποίος φέρνει την ευθυμία από  τον ουρανό για να την μεταδώσει στην Γη. Είναι όλος χαρά και όποια ψυχή προσεγγίζει την μεταβάλλει σε Φως. Η θερμότητά του είναι μεγάλη και κατακαίει τις σάρκες όλων εκείνων των ψυχών  των οποίων οι δυνάμεις δεν έχουν σχέση με τον χειμώνα. Οσες ψυχές μετέβαλαν τους  χρωματισμούς της άνοιξης σε φωτεινό σύνολο αρμονικού καρπού προσεγγίζουν τον Εφηβο και  λαμβάνουν από αυτόν κάτι το οποίο πυρπολεί το σύνολό τους και μεταβάλει αυτό το σύνολο σε ένα  θείο χρωματισμό. Ο χρωματισμός αυτός είναι απροσδιόριστος στην όψη και στην ενέργεια. Ομοιάζει  κατά προσέγγιση προς τον χρωματισμό κυανού χυμού σταφυλής. Είναι χρωματισμός πνεύματος  και  όχι γήϊνης μορφής.

Ο Εφηβος είναι ο Διόνυσος. Είναι η συμβολική παράσταση της Ελευσίνας που σώζει την κόρη της  Δήμητρας από τις επιρροές του Πλούτωνα. Είναι το προσεγγίζον Φως επί των ανθρωπίνων ψυχών  το οποίο φέρνει τις ψυχές στην Εστία του Ουρανού, εκείνη από την οποία παρήχθησαν, αφού όμως  προηγουμένως κατακαύσει ότι θνητό υπάρχει σ’ αυτές.

Η θεία αυτή εικόνα του Ορφέα, συμβολίζει τα γενόμενα κατά το χρόνο του θέρους.  Τότε οι καρποί  ωριμάζουν. Η σταφυλή παράγει το χυμό της. Ο χυμός αυτός είναι η ερχομένη εκ του Ουρανού προς  τη Γη ευθυμία. Η ευθυμία διαλύει τα σκότη που παρήχθησαν στις ψυχές κατά τις ώρες του χειμώνα. Ο  Ηλιος κατά την ώρα του θέρους βρίσκεται στις αγκάλες του Πατρός του και οι δυνάμεις που  μεταβιβάζει στη Γη είναι ΚΑΡΠΟΣ γόνιμος. Ο ΚΑΡΠΟΣ αυτός διαφέρει της σταφυλής και είναι αυτό κάτι τι το οποίο ο θείος Ορφέας συμβόλιζε με έννοια την οποία ουδέποτε δυνάμεθα να μεταφέρουμε  σε βέβηλη γλώσσα. Και ο σίτος και η σταφυλή είναι καρποί. Προηγήθει όμως ο καρπός του σίτου.  Πριν όμως αναφανεί η δόξα του Ηλίου ο σίτος ωριμάζει αλλά η σταφυλή τότε αρχίζει να μεταβάλλεται  σε καρπό. Μια επιπλέον δύναμη υπάρχει στην σταφυλή, δύναμη με την οποία τρέφονται οι Θεοί.

ΣΤΗΝ ΠΕΜΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ο έφηβος στέφεται με κλάδους αμπέλου και κρατεί νεάνιδα στις αγκάλες του.  Θείο μειδίαμα διακρίνεται στις μορφές και των δυο. Ο έφηβος υπερέχει κατά το ανάστημα από την  νεάνιδα. Αυτό φανερώνει την ουράνια καταγωγή του. Αλλά και η μορφή της νεάνιδας λάμπει από  χαρά. Πλησίων υπάρχει πινακίδα που υπαγορεύει στην νεάνιδα να βλέπει διαρκώς προς το  πρόσωπο του Εφήβου. Αυτό πράττει η νεανίδα μετά χαράς.

ΣΤΗΝ ΕΚΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ο έφηβος περιβάλει την νεανίδα, που πριν ήταν χωρίς ενδύματα, με αισθητά χρώματος κυανού. Η περιβολή αυτή είναι περιβολή Νύμφης. Προσεγγίζει πλέον ο γάμος της. Νύμφες πολλές με όμοιες αισθήτες φέρνουν δοχεία που έχουν θείο ποτό. Το ποτό αυτό είναι οίνος. Η  σταφυλή πλέον ωρίμασε στη Γη και ο γάμος πρέπει να γίνει. Γενική χαρά επικρατεί στα μυστήρια. Στη σκηνή προσέρχονται πάντες οι ουράνιοι Μύστες με κλάδους αμπέλου στις κεφαλές τους. Η χαρά  και η ευθυμία κορυφώνεται. Ο Ήλιος διέρχεται τους αστερισμούς του θέρους από τους οποίους αντλεί  τις δυνάμεις της ευθυμίας. Τότε οι Μύστες του Ορφέα ανυψώνεται υπεράνω της Γης ακολουθούντες  το άρμα των Νυμφών, οι οποίες θα ζήσουν πλέον στο Φως.

Οι Μύστες [κατά την αναχώρησή τους] αφήνουν μια μόνο παραγγελία στις γήινες υπάρξεις: Να συλλέξουν τους καρπούς του θέρους δια των οποίων και μόνο θα ζήσουν κατά τις ώρες του φθινοπώρου και του χειμώνα. Βεβαίως ο Ήλιος ακολουθών την τροχιά του θα επανέλθει στη Γη για  να ρίξει νέο σπέρμα, το οποίο αργότερα θα εξελιχθεί σε άνθος, σε άρωμα και σε καρπό. Αλλά η ζωή των γήινων υπάρξεων θα εξαρτηθεί από τους καρπούς του θέρους και όσες ψυχές δεν συλλέξουν  τους καρπούς επιμελώς υπόκεινται στο θάνατο. Έτσι η παραγγελία των Μυστών είναι επιτακτική, για εκείνες τις ψυχές που θέλουν να ζήσουν. Το γεγονός αυτό ο θείος Ορφέας το παρίστανε με την ­ εικόνα της συνέσεως­ από την οποία δεν πρέπει να αποχωρίζονται οι ψυχές εκείνες που θέλουν να  ζήσουν, γιατί είναι η σωτηρία τους.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΣΕΩΣ παριστάνει γυναίκα περιβεβλημένη με ένδυμα χωρίς ειδικό χρώμα. Το  ένδυμα αυτό την προφυλάσσει από το ψύχος και στα χέρια της κρατάει καρπούς, τους καρπούς του  θέρους. Αντλεί από αυτούς τους καρπούς δυνάμεις. Δυνάμεις περιέχουσας θερμότητα δυναμένη να αντιδρά κατά του ψύχους. Ο Ήλιος κατά το χρονικό αυτό διάστημα ουδέν μεταβιβάζει. Η επίδρασή του είναι ασθενής. Εκείνο όμως που αντλεί εκ των αστερισμών από τους οποίους διέρχεται είναι  υποτύπωμα σπέρματος. Το υποτύπωμα του σπέρματος το μετατρέπει διαρκώς για να το καταστήσει πυρήνα. Τον πυρήνα αυτόν τον εναποθέτει στην Γη και θα του μεταβιβάσει δυνάμεις ώστε να  εκδηλωθεί σε άνθος. Το άνθος είναι η αρχή της εμφανίσεως του ηλιακού Σπέρματος σε καρπό. Το  χειμώνα καταπαύει η ευωχία (το συμπόσιο) των Ορφικών εκείνων οι οποίοι παρέμειναν στη Γη. Αναμένουν την άνοιξη για να αισθανθούν το άρωμά της. Αυτό το άρωμα τους υπενθυμίζει το κράτος  του Ουρανού το οποίο έρχεται να τους μεταδώσει την αιώνια ζωή. Την εμφάνιση της άνοιξης την  υποδέχονται με θείες τελετές. Γενική επιμιξία τελείται κατά την άνοιξη μεταξύ των δυνάμεων της Γης  και του Ουρανού. Αντλούν δυνάμεις και προχωρούν με βέβαια πια την πίστη ότι δεν θα επανέλθουν  στον χειμώνα. Κατά τις τελετές αυτές η λύρα του Ορφέα υπενθυμίζει την αρμονία. Οι ήχοι της λύρας  είναι παραγγελία του Ουρανού. Σπεύδουν να εννοήσουν αυτό και προχωρούν να χαιρετίσουν το  θέρος από το οποίο περιμένουν τη σωτηρία τους

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΝΑΓΟΣ

πηγή:αρχαία Ιθώμη

Μάγιας και αρχαίοι αστροναύτες-Ντοκιμαντέρ του Νational Geographic


Αληθεύει άραγε ότι οι εξωγήινοι επισκέφθηκαν τη Γη χιλιάδες χρόνια πριν και παρενέβησαν στην ανθρώπινη εξέλιξη και στον πολιτισμό; Η εκπομπή εξετάζει τα στοιχεία και διαχωρίζει την επιστημονική αλήθεια από την επιστημονική φαντασία.
Με την ίδια, ίσως και με μεγαλύτερη πειστικότητα, οι βιολόγοι, χημικοί ή παλαιοντολόγοι, άνθρωποι που αναζητούν τα ίχνη της ζωής, στο παρελθόν, στο παρόν ή το μέλλον, απαντούν πως όχι, είναι αδύνατον να υπάρχει ζωή κάπου αλλού, κάπου μακριά από τον δικό μας πλανήτη. «Αυτό που ζούμε εδώ στη Γη είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο».

Ηχήστε οι σάλπιγγες… σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!

 

«Χτες βράδυ μια είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μια είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός» – γράφει στο προσωπικό της ημερολόγιο η Ιωάννα Τσάτσου…

Ο μεγάλος μας εθνικός ποιητής πέθανε στην Αθήνα στις 27 Φεβρουαρίου 1943, μεσούσης της γερμανικής κατοχής. Η κηδεία του αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα αντικατοχικά συλλαλητήρια, καθώς σύσσωμος ο πνευματικός κόσμος της χώρας αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες απλού λαού συνόδεψαν συγκλονισμένοι το σκήνωμα του Ποιητή στην τελευταία του κατοικία στο Α' Νεκροταφείο, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο, κάτω από τα σκυθρωπά και έκπληκτα πρόσωπα των κατακτητών. "
Ηχήστε, οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα, πέρα ως πέρα...
Βογγήστε, τύμπανα πολέμου... οι φοβερές σημαίες,
ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!" 


Ο Αγγελος Σικελιανός αποχαιρέτησε τον Ποιητή καλώντας παράλληλα το Έθνος σε παλλαϊκό αγώνα κατά των Ναζί επιδρομέων, όπως και ο ίδιος ο Παλαμάς είχε κάνει τρία χρόνια νωρίτερα κλείνοντας μέσα σε δύο στίχους το δικό του μεγάλο "ΟΧΙ":
" Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλον κανένα
Μεθύστε με το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα".


Ο Κωστής Παλαμάς, ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα και τα πιο πολυσύνθετα κεφάλαια της Νεοελληνικής
Γραμματείας είδε το πρώτο φως στην Πάτρα, όπου ήταν δικαστής ο πατέρας του, στις 13 Ιανουαρίου του 1859, από γονείς Μεσολογγίτες.
Σύμφωνα με τους βιογράφους του, ο Παλαμάς ήτανε ένα μωρό, που το κλαίγανε ζωντανό από τη γέννηση του, η μητέρα του Πηνελόπη, ο πατέρας του Μιχάλης, η γιαγιά του Αλτάνη, από τη μεριά της μητέρα του, η ψυχοκόρη τους Κωνσταντίνα και ο πρωτότοκος αδερφός του Χρήστος, αφού σύμφωνα με τις προλήψεις περίμεναν από στιγμή σε στιγμή να πεθάνει.

Πληροφορίες από άρθρα του
ΕΛΛΑΣ & booksinfo.gr/
/www.visaltis.blogspot.com/