Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

«Μην πλένεις το αυτοκίνητό σου…»

Αυτό είναι το σλόγκαν του Scott Wade, ενός πρωτότυπου ζωγράφου από το Μεξικό.
Χρησιμοποιώντας μια βούρτσα και τα σκονισμένα παράθυρα αυτοκινήτων σαν καμβά, ο Scott Wade δημιουργεί μοναδικούς πίνακες ζωγραφικής.

perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης
perierga.gr - Πίνακες σκόνης

πηγή:perierga

Είναι 40 φορές πιο μολυσμένο από μία δημόσια τουαλέτα. Τι είναι;

  Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι τα μπουτόν κλήσεως των ορόφων στα ασανσέρ περιέχουν 40 φορές περισσότερα μικρόβια από τις… δημόσιες τουαλέτες!

 Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, τράπεζες, γραφεία και αεροδρόμια – και εντόπισε 313 αποικίες μικροβίων σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό των μπουτόν των ανελκυστήρων!

 Πόσες αποικίες είχαν τα «καπάκια» στις τουαλέτες; Μόλις οκτώ, λέει στην εφημερίδα «Ντέιλι Μέιλ» ο δρ Νίκολας Μουν, από την εταιρεία Microban Europe, ο οποίος πραγματοποίησε τη μελέτη για το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

 Μεταξύ των μικροβίων που απομονώθηκαν συμπεριλαμβάνεται και το κολοβακτηρίδιο, το γνωστό ως e. coli, το οποίο αποτελεί συνηθισμένη αιτία τροφικών δηλητηριάσεων αλλά και προβλημάτων όπως οι ουρολοιμώξεις.

 «Σε ένα πολύβουο κτήριο, τα μπουτόν των ανελκυστήρων μπορεί να τα αγγίξουν εκατοντάδες άνθρωποι, οι οποίοι κάθε ώρα έρχονται σε επαφή με κάθε είδους μικρόβια», εξηγεί ο δρ Μουν.

 «Ακόμα κι αν καθαρίζονται τα μπουτόν συστηματικά – πράγμα το οποίο σπανίως γίνεται – οι πιθανότητες επαναμόλυνσής τους είναι πάρα πολύ υψηλές».

 400 φορές περισσότερα τα γραφεία

 Δεν είναι η πρώτη φορά που μελέτες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα δείχνουν ότι οι χώροι όπου κινούμαστε είναι πολύ πιο βρώμικοι απ’ ό,τι οι τουαλέτες. Ο δρ Τσαρλς Γκέρμπα - ο αποκαλούμενος και ως... «δρ μικρόβια» (Dr. Germ) - καθηγητής στο Κολέγιο Γεωργίας & Επιστημών Ζωής του πανεπιστημίου, καταγράφει επισταμένα εδώ και μια δεκαετία το μικροβιακό φορτίο σε σπίτια, γραφεία, ξενοδοχεία και σε άλλους χώρους, και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως το τυπικό γραφείο μιας επιχείρησης περιέχει 400 φορές περισσότερα βακτήρια απ’ ό,τι το καπάκι στην τουαλέτα, ενώ τα πληκτρολόγια των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα γραφεία μας τετραπλάσια!

 Πάντως ο δρ καθηγητής Χιου Πένινγκτον, ένας από τους κορυφαίους μικροβιολόγους στη Βρετανία, διευκρινίζει πως η ύπαρξη των βακτηρίων στα μπουτόν των ασανσέρ δεν σημαίνει αυτομάτως πως θα αρρωστήσουμε. Σίγουρα, όμως, παρέχει έναν ακόμα λόγο για να πλένουμε πολύ καλά τα χέρια μας πριν καθίσουμε να φάμε…

Πηγές: Daily Mail, Τα Νέα

Αργεντινός οικονομολόγος: Είστε Έλληνες, τιμήστε την ιστορία σας και διώξτε τους τοκογλύφους


  • Είστε Ελληνες. Εμείς στην Αργεντινή έχουμε μόνο δύο αιώνες ιστορίας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμη της ιστορίας της!!!
Αργεντινός Οικονομολόγος Καθηγητής Πανεπιστημίου: Απαλλαγείτε από τους τοκογλύφους!
Συνομιλώντας με τον μελετητή της κρίσης της Αργεντινής, οικονομολόγο και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες, Κλαούντιο Κατς, αποκομίζει κανείς την πεποίθηση ότι υπάρχει ζωή μετά τον (οικονομικό) θάνατο.

Ο Κατς ήρθε στην Αθήνα της μιζέριας, της οικονομικής ασφυξίας και της αυτομαστίγωσης για να μας θυμίσει ότι όσα ζούμε, τα έζησαν κι άλλοι. Και επιβίωσαν…
Ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα πιο γρήγορα από όσο νομίζουμε.

Οτι η οικονομία της Αργεντινής είδε άσπρη μέρα μόνον όταν σταμάτησε να κάνει ό,τι της ζητούσαν οι πιστωτές.Όπως η Ελλάδα σήμερα, έτσι και η Αργεντινή στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όφειλε πολύ περισσότερα χρήματα από όσα μπορούσε ποτέ να αποπληρώσει.

«Δεν έχετε να πληρώσετε; Δώστε μας τα πετρέλαια. Πουλήστε τις τηλεπικοινωνίες, την ύδρευση, τις αερογραμμές, τη συγκοινωνία, το φυσικό αέριο. Η κυβέρνηση Μένεμ τους τα έδωσε όλα. Και βρέθηκε η Αργεντινή στην παράδοξη κατάσταση να έχει πουλήσει τα πάντα και το χρέος της να αυξάνεται αντί να μειώνεται» λέει, χειρονομώντας ζωηρά.

«Μας έστυψαν όσο μπορούσαν, το ίδιο κάνουν τώρα μ’ εσάς. Ηξεραν ότι η αποπληρωμή είναι αδύνατη, αλλά η στρατηγική τους ήταν μη σκέφτεστε, δώστε».

 
Ο Kατς είναι οικονομολόγος, αλλά θεωρεί ότι σε προβλήματα όπως αυτά, τον πρώτο λόγο έχει η πολιτική. «Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό», επισημαίνει. «Πρέπει πρώτα να ληφθεί μια θεμελιώδης πολιτική απόφαση και εν συνεχεία υπάρχουν δύο – τρεις εναλλακτικές λύσεις στο πεδίο της οικονομίας».
Η απόφαση αυτή είναι ότι η χώρα σταματά να εξοφλεί τους διεθνείς πιστωτές, είτε προχωρώντας σε στάση πληρωμών, όπως η Αργεντινή, είτε αρχίζοντας λογιστικό έλεγχο του χρέους, όπως το Εκουαδόρ.

«Το Εκουαδόρ δημιούργησε διεθνή επιτροπή ειδικών που προχώρησε σε λογιστικό έλεγχο του χρέους και κατέληξε ότι το πραγματικό χρέος ήταν μικρότερο από το ονομαστικό χρέος», υπογραμμίζει.

Ρωτώ πόσο επίπονη ήταν η στάση πληρωμών για την Αργεντινή. «Εκμεταλλευθήκαμε την περίοδο 2002-2005 για την οξυγόνωση της οικονομίας», απαντά.
«Είχαμε χρήματα για τα λογικά πράγματα, για μισθούς, συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία, για κάποιες επενδύσεις».Το λάθος της Αργεντινής είναι ότι περίμενε έως ότου χρεοκοπήσει, δεν προχώρησε στη στάση πληρωμών οργανωμένα και συντεταγμένα.
«Το πρώτο και κύριο πράγμα που θα έπρεπε να είχαμε κάνει θα ήταν να αναλάβει έγκαιρα η κυβέρνηση τον πλήρη έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Δεν μιλώ για εθνικοποίηση, μιλώ για προσωρινό πλήρη έλεγχο. Αυτό θα εμπόδιζε τη μαζική φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, που δημιούργησε πολλά προβλήματα», λέει.

«Για να διαπραγματευθεί όμως μια κυβέρνηση με τις τράπεζες σε μια τέτοια στιγμή, πρέπει να βάλει στο τραπέζι το διάταγμα της εθνικοποίησής τους, ως απειλή, προκειμένου αυτές να συμφωνήσουν να δώσουν προσωρινά τον έλεγχο».Ενώ η στάση πληρωμών ήταν αναπόφευκτη, η κυβέρνηση της Αργεντινής έκανε τα πάντα για να την αποτρέψει , περιλαμβανομένης της δέσμευσης των καταθέσεων της μεσαίας τάξης προκειμένου να πληρωθούν οι πιστωτές.

«Αυτό ήταν το μοιραίο τους λάθος, καθώς η μεσαία τάξη ενώθηκε με τους φτωχούς που είχαν αρχίσει πραγματικά να πεινάνε», λέει. Δέκα μήνες διαδηλώσεων κορυφώθηκαν στην εξέγερση της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου 2001, που υποχρέωσε τον πρόεδρο Ντε λα Ρούα να φύγει με ελικόπτερο από το πολιορκούμενο προεδρικό μέγαρο και τον διάδοχό του να κηρύξει στάση πληρωμών και να αποσυνδέσει το πέσο από το δολάριο.

Ελεγχος του ευρώ «Καμία κυβέρνηση δεν αποφασίζει μόνη της κάτι τέτοιο, πρέπει να υποχρεωθεί από κάτω», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι απαιτείται και εθνικός έλεγχος της νομισματικής πολιτικής. «Συνειδητοποιείτε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ;» ερωτώ.

«Μπορείτε να αποφασίσετε να μείνετε στο ευρώ, να φύγετε ή να επιλέξετε μια μέση λύση. Πρώτα οι Ελληνες θα αναλάβουν τον έλεγχο του νομίσματος που κυκλοφορεί στην Ελλάδα. Μετά απ’ αυτό, θα μπορέσετε να συζητήσετε για το μέλλον του ευρώ με άλλους όρους».Και η άποψή του για τις τρομακτικές αντιδράσεις που θα προέκυπταν;

«Αυτή είναι η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. Ότι είστε φτωχοί και εκείνοι έχουν όλη την εξουσία.Ότι εσείς δεν έχετε τίποτα και εκείνοι τα έχουν όλα. Ότι είστε ανάξιοι, διεφθαρμένοι και λοιπά. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε τη δύναμή σας και μετά να συζητήσετε μαζί τους με σωστούς όρους. Το μυστικό στην πολιτική διαμάχη είναι να ξέρεις ποιες είναι οι δυνάμεις σου».



Ο Κατς τονίζει ότι η οικονομική διαφορά ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η διαφορά ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Αργεντινή, τη Βολιβία ή το Εκουαδόρ.

«Όμως, όλες αυτές οι μικρές χώρες μπόρεσαν να διαπραγματευθούν με τη μεγάλη δύναμη. Στη Λατινική Αμερική δεν επαναλαμβάνουμε ό,τι λένε οι νεοφιλελεύθεροι. Είστε Ελληνες», λέει και δείχνει με πάθος την γκραβούρα του Παρθενώνα, που συμπτωματικά κρέμεται πάνω από το τραπέζι μας.

"Εμείς στην Αργεντινή έχουμε μόνο δύο αιώνες ιστορίας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμη της ιστορίας της".
 
 
Πηγή:blognews





Σε ότι θεό και αν πιστεύετε… Εδώ έχουμε τον δικό μας…


Έχω γράψει πολλές φορές ότι όποιος συζητά με μογγολοειδή είναι ή ηλίθιος ή προδότης.
Αυτό(αφαιρείται το "ς" για λόγους αντικειμενικότητας) είναι και ηλίθιος και προδότης.
Και προφανέστατα εκτελεί σχέδιο το οποίο έχει κατά νου (ποιητική αδεία, μην δίνετε σημασία, δεν έχει νου), πολύ πριν “αρπάξει” την εξουσία, από τους αδαείς ανόητους που τον πίστεψαν…
Για την ακρίβεια δεν είναι προδοτικό σχέδιο.
Έτσι σκέφτονται πάντα οι δούλοι…
Τι είναι καλύτερο για τον αφέντη…;
Δούλοι στην ψυχή, γιατί υπάρχουν και άλλοι, υποδουλωμένοι, που σκέφτονται τρόπους να “καθαρίσουν” στεγνά, τον αφέντη, γιατί είναι τουλάχιστον ελεύθερες ψυχές…
Οι “γεννημένοι” δούλοι διαφέρουν…

  • Υποτάσσονται χωρίς ανταλλάγματα.
  • Προσκυνούν χωρίς κέρδος.
  • Μαρτυράνε δίχως ξύλο.
  • ”Ανοίγουν” τα πόδια, από άποψη…
  • Πέφτουν στα τέσσερα χωρίς προτροπές…

Γιατί έτσι έμαθαν, από πάππου προς πάππου, από μάνα και γιαγιά.
Δούλοι στην ψυχή.
Ασύμβατο για Έλληνες, αφύσικο, αδιανόητο.
Και αφού είναι αφύσικο, είναι εχθρικό προς την ζωή και απλώς θέμα χρόνου να αποβληθεί…Όλο αυτό έχει δομηθεί, σαν ιδέα και σαν ενέργειες, στον φόβο. Στον τρόμο...Αυτά τα πλάσματα είναι γεννημένα δειλά.
Η ζωή τους είναι δειλή και οι ενέργειες τους επίσης.
Γιατί είναι αμόρφωτα και απαίδευτα, ξένα προς τον Τόπο, έρποντα πλάσματα...
Όλα τα πτυχία, όλων των Πανεπιστήμιων, όλου του πλανήτη, δεν μπορούν να δώσουν απάντηση σε μία πολύ απλή ερώτηση, τόσα και τόσα χρόνια
Γιατί εδώ και γιατί αυτοί, οι Έλληνες;

Ε, δεν θ΄απαντηθεί ποτέ…
Κάνε όσες διαπραγματεύσεις θες, μικρέ…
Διάβασε ότι σου δίνουν και αν σου βαστάει, υπόγραψέ το.
Δική σου η υπογραφή, δική σου και η ευθύνη
Κάπου το’χε πει ο Κολοκοτρώνης:"Ο Θεός υπέγραψε την Ελευθερία της Πατρίδος και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του"…
Σε ότι θεό και αν πιστεύετε… Εδώ έχουμε τον δικό μας…


πηγή:ας μιλήσουμε επιτέλους


Προς χρεοκοπία και της ελληνικής φήμης


“Μπορεί η ελληνική φήμη να χρειάστηκε 2.500 χρόνια για να οικοδομηθεί και να εδραιωθεί, όμως κατέρρευσε μέσα σε λίγες εβδομάδες”. Η διαπίστωση αυτή δεν είναι διόλου τυχαία. Την τεκμηριώνει ο Γουΐλλιαμ Λεμπεντέλ, εταίρος στο Διεθνές Ινστιτούτο Φήμης και σε μία εταιρεία διαχειρίσεως της φήμης που δραστηριοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο. “Η φήμη μιας χώρας”, λέει, “δηλαδή το άθροισμα των γνωμών που εκφέρονται και ακούγονται για την χώρα αυτή, είναι ήδη σοβαρό οικονομικό και πολιτικό διακύβευμα. Ένα διακύβευμα που απλώνεται σε πολλούς χώρους και που, από τουριστικής για παράδειγμα πλευράς, σηματοδοτεί τον βαθμό ελκυστικότητας μιας χώρας”.

Επίσης, ο Γ. Λεμπεντέλ σημειώνει ότι η φήμη μιας χώρας είναι πλέον πολύ ισχυρό άϋλο κεφάλαιό της, που δεν αποτελεί “απλή” υπόθεση ακτινοβολίας ή εθνικής υπερηφάνειας. Το θέμα της γνώμης και του ρόλου της στην ελκυστικότητα των χωρών έχει γίνει χειροπιαστό και πολύπλοκο ως προς την διαχείρισή του. Η φήμη λαμβάνεται πλέον για καλά υπ’ όψιν από τις επιχειρήσεις, τους επενδυτές, τους τουρίστες και γενικά όλους τους παράγοντες που οδηγούν σε λήψεις αποφάσεων.

Από την άποψη αυτή, πρέπει να σημειωθεί ότι, αν για τις επιχειρήσεις η φήμη τους είναι μία μορφή “πτυχίου λειτουργίας”, για τις χώρες πρόκειται για “πτυχίο ελκυστικότητος”. Η καλή φήμη μιας χώρας έλκει τουρίστες, ταλέντα, επιχειρήσεις, επενδυτές. Ιδιαίτερα δε σε περιόδους κρίσεων όπως η παρούσα, η καλή φήμη μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για την εξεύρεση λύσεων και για οικονομική επανάκαμψη –που για την Ελλάδα είναι μέγα ζητούμενο.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η ελληνική φήμη βρίσκεται στο ναδίρ και, κατά την εκτίμηση των ειδικών, δύσκολα θα ανακάμψει. Η εικόνα που κυκλοφορεί για την Ελλάδα είναι αυτή των “καλοπερασάκηδων απατεώνων” που δικαίως βρίσκονται σήμερα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Στην εικόνα αυτή έρχονται να προστεθούν η διαφθορά, η ανοργανωσιά και η αυξανόμενη βία που συνδυάζεται με την άνοδο της εγκληματικότητος. Στο πλαίσιο αυτό, ενώ το 2007, από πλευράς φήμης, η Ελλάδα κατείχε την 17η θέση διεθνώς επί 40 χωρών που εξετάζει το Διεθνές Ινστιτούτο Φήμης, σήμερα βρίσκεται στην 27η θέση –λίγο πάνω από την Τουρκία, το Μεξικό, την Βενεζουέλα και την Ουκρανία.

Σαφώς δε, από την σκοπιά των ευρωπαϊκών τουριστικών προορισμών, η χώρα μας είναι τελευταία και με αρκετή διαφορά από την Πορτογαλία που είναι προτελευταία.

Με βάση τα αποτελέσματα αυτά, το ερώτημα που τίθεται είναι αυτό των επιπτώσεων που έχει η κακή φήμη και στις διπλωματικές σχέσεις μιας χώρας, ιδιαίτερα δε όταν αυτή εινα υπερχρεωμένη. Στο επίπεδο αυτό, τα νέα δεν είναι καλά για την χώρα μας. Μπορεί ο πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου να έχει καλές διπλωματικές φιλίες και αξιόλογο κύρος, αυτό είναι όλο όμως. Σε γενικές γραμμές, η φήμη της χώρας μας στους κοινοτικούς διπλωματικούς και τεχνοκρατικούς κύκλους βρίσκεται στο ναδίρ, το ίδιο συμβαίνει δε και στο επίπεδο μεγάλων μέσων μαζικής επικοινωνίας. Ευτυχώς, για την ώρα, η κατάσταση είναι ήρεμη στον τομέα της ηλεκτρονικής διπλωματίας, όπου – με αφετηρία την υπόθεση
WikiLeaks – πλήγματα εδέχθη το αμερικανικό διπλωματικό κύρος.

Παρόλα αυτά, σε συγκεκριμένες χώρες τα αποκαλούμενα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως είναι αρκετά περιπαικτικά για την Ελλάδα και τις “ιδιομορφίες” της. Επίσης, στους τεχνοκρατικούς κύκλους της Ευρώπης γίνεται όλο και περισσότερο λόγος για τις ελληνικές απάτες και παραβιάσεις κοινοτικού δικαίου, αλλά και για το μέγεθος της φοροδιαφυγής.

 Συχνές αναφορές στο σημείο αυτό γίνονται από τον Γάλλο οικονομικό ανταποκριτή της εφημερίδας Λε Μοντ στο Σίτυ του Λονδίνου, Μαρκ Ρος, ο οποίος στο βιβλίο του “Goldman Sachs, η τράπεζα που κυβερνά τον κόσμο”, περιγράφει όλο το σκηνικό που στήθηκε μεταξύ της ελληνικής κυβερνήσεως του 1999 και της γνωστής τράπεζας ώστε να εξαπατηθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και να εισέλθουμε στην Eυρωζώνη.

Έτσι, πολύ φοβούμεθα ότι, αν ο κατήφορος συνεχισθεί και στο επίπεδο της άϋλης αξίας που λέγεται φήμη, η πιθανή χρεοκοπία της χώρας σε δύο με τρία χρόνια θα προσλάβει πραγματικά καταστροφικές διαστάσεις. Ενδιαφέρεται όμως κανείς γι’ αυτές;

Εντυπωσιακά μωσαϊκά από μήλα!

Η αγορά μήλων της πόλης Kivik στη Σουηδία φημίζεται για τα περίεργα… έργα τέχνης τα οποία δημιουργούνται κατά καιρούς εκεί.
Με μια πρόχειρη ματιά μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής, αλλά αν τα δει κανείς από κοντά εύκολα θα καταλάβει ότι δεν είναι. Πρόκειται για μεγάλα μωσαϊκά από εκατοντάδες μήλα, κολλημένα με τέτοιο τρόπο μεταξύ τους που να σχηματίζουν διάφορες πολύχρωμες εικόνες. Ορισμένα από τα έργα αυτά ζυγίζουν μέχρι και 4 τόνους.

Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα
Perierga.gr - Μωσαϊκά από μήλα

πηγή:perierga

Μας ραντίζουν… για να μας κοιμίζουν

Μέχρι τώρα το κρατούσα μυστικό, απέφευγα έστω να κάνω  νύξη ακόμα και στους πιο έμπιστους και κολλητούς, να πω το παραμικρό για τον φόβο των Ιουδαίων αλλά, αφού το ‘δα δημοσιευμένο στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, έ νομίζω πως έχω χρέος να μιλήσω, να αποκαλύψω και να αποκαλυφθώ.

Νυχτοπερπατητές και νυχτοχτυπημένοι, όπως εγώ κι άλλοι πολλοί, στην αρχή το πήραμε σαν πρωινή πάχνη, σαν τη δροσούλα, λίγο πριν το ξημέρωμα αλλά δεν ήταν έτσι. Αν συνδύαζες κάποιους βόμβους αεροπλάνων, που τα χαράματα είναι πεντακάθαρα ακουστοί,  με τις αντιδράσεις σου και την κατάστασή σου  την επόμενη ημέρα, μετά την επαφή σου με τη «δροσούλα»,  εύκολα έφτανες σε ανατριχιαστικά συμπεράσματα: κάτι μας ρίχνουν-μας ψεκάζουν– μας ραντίζουν και χαμπάρι δεν πήραμε.


Διότι πώς να εξηγήσεις ένα πλήθος συμπεριφορές, λογής λογής παράξενες απόπειρες, πράξεις και παραλείψεις ανθρώπων της διπλανής πόρτας, που δεν ήταν εύκολα κατανοητές έως και καθόλου εξηγήσιμες. Καταρχήν μια αίσθηση «γλυκιάς μέθης», ένα αδικαιολόγητο αίσθημα ευφορίας και ενεργητικής ραστώνης καθώς και μια άνευ προηγουμένου διάθεση προσκόλλησης στον καναπέ. Σε πολλούς έβγαινε μια διαρκής επιθυμία να βλέπουν τηλεόραση. Στην αρχή ειδήσεις αλλά μετά, όσο περνούσε ο καιρός, εθίζονταν στα σήριαλ σαλονιού αισθητικής «γουρλωμένα μάτια» και έφταναν μέχρι  reality μαγειρικής, γι’ αυτό και  ονομάστηκαν γκουρμόπληκτοι. Άλλοι, αν και δεν είχαν σχέση ως τότε, καταλήφθηκαν από τη μανία να δοκιμάζουν την τύχη τους στο Χρηματιστήριο  αλλά και στα καζίνο, στο  στοίχημα, στο Λόττο, στα λαχεία.


Η επίδραση της «δροσούλας» ήταν ορατή σ’ όσους ήξεραν-κάτι σα το μαγικό φίλτρο του Δρουίδη Πανοραμίξ απ’ την ανάποδη. Κάποιοι εφησύχαζαν θεωρώντας πως εκπροσωπούνταν στα κοινά  από την τάξη των πολιτικών ενώ άλλοι , που αργότερα αποκλήθηκαν μαζιταφαγαμίστες», σύχναζαν σε γραφεία πολιτικών και Υπουργεία προς άγραν συμβάσεων, φωτογραφικών ρυθμίσεων και  ρουσφετιών. Ψεκασμένοι υπάλληλοι του δημοσίου και ιδιαίτερα οι συνδικαλιστές ξόδευαν το οκτάωρο τους στην Υπηρεσία (αν πήγαιναν), χωρίς να παράγουν κάτι, ενώ παρουσίαζαν και έναν εμμονικό φετιχισμό με τις σφραγίδες και τις υπογραφές. Συνεπείς ως τότε επιχειρηματίες και επαγγελματίες άρχισαν να φοροκλέπτουν, να μην ασφαλίζουν τους υπαλλήλους τους ή να μην αποδίδουν ΦΠΑ.  Μια κατηγορία ραντισμένων, εξάλλου, εμφάνισαν την δανειολαγνεία, την τάση δηλαδή λήψης δανείων για κατανάλωση, πολυτελή αυτοκίνητα, διακοπές, επισκευές, χωρίς την παραμικρή πρόνοια για την αποπληρωμή τους. Ακραία έκφανση αυτού του φαινομένου υπήρξε η αγορά ειδών σούπερ μάρκετ και η μη χρήση τους, με αποτέλεσμα τη ρίψη τους στον κάδο των σκουπιδιών με τη συσκευασία άθικτη.


Οι νύχτες εξακολουθούσαν να φέρνουν απ’ τον ουρανό τις μικρές περίεργες σταγόνες-κάτι σαν την ομίχλη στην ομώνυμη ταινία του John Carpenter και τα φαινόμενα συνεχώς πλήθαιναν. Πολλοί στην κατάσταση «γλυκιάς μέθης» αρνούνταν να βγουν από τα σπίτια τους, ικανοποιώντας όλες τις ανάγκες τους μέσα από τους υπολογιστές, τους ιστοχώρους κοινωνικής δικτύωσης και τα delivery. Οι σύζυγοι συνομιλούσαν μόνο μέσω facebook ενώ εβδομήντα τετράχρονος απόστρατος της Χωροφυλακής άφησε την επί πενήντα ένα έτη συμβία του και διέφυγε στη Βουλγαρία με την εκ Μπουργκάς τριαντάχρονη οικιακή βοηθό του. Ιδιαίτερη επιβάρυνση από τους ψεκασμούς παρουσίασαν και οι Έλληνες διαιτητές ποδοσφαίρου, με αποτέλεσμα να συνεχίσει να στέφεται πρωταθλητής ο Ολυμπιακός Πειραιώς. Οι γιατροί του ΙΚΑ συνέχιζαν να απεργούν Παρασκευή. Μεγάλος αριθμός διανοουμένων και καλλιτεχνών επίσης θεώρησαν εαυτούς το κέντρο του κόσμου, παρότι ουδείς τους γνώριζε μετά την έξοδό τους από την Αττική στο Νομό Βοιωτίας.


Ο φίλος μου ο Ηλίας, που την έπαθε γιατί του αρέσει το ελεύθερο κάμπιγκ, μου ανέφερε επίσης πως μια νέα κουλτούρα συνενοχής ραντισμένων δημιουργούνταν. Όλης της γης οι ραντισμένοι, που σιγά σιγά είχαν εξαρτηθεί από την «δροσούλα» εξ ουρανού, μαζεύονταν τις νύχτες σε ταράτσες της πόλης, περιμένοντας ν’ ακούσουν τον ήχο των αεροπλάνων-οι γνώστες έλεγαν πως πρόκειται για Canadair.Πολλοί έφερναν μαζί τους κουβάδες και σκάφες, μήπως και μαζέψουν λίγες σταγόνες παραπάνω, για να έχουν για μια ώρα ανάγκης, αν τυχόν  σταματούσαν οι ρίψεις, ενώ τις δύσκολες ώρες της αναμονής έπιαναν και κανένα τραγουδάκι προσαρμοσμένο για την περίσταση: «Πέντε χρόνια ραντισμένος μέσα στο Γεντί Κουλέ», «Πρωί πρωί με τη δροσούλα»… 


 
του Στάθη Παχίδη
*Ο Στάθης Παχίδης είναι τραγουδοποιός και μέλος του συγκροτήματος «Αγαμοι ­Θύται».
πηγή:pelekis.blogspot.com

Αρχισαν οι επενδύσεις! Σεξοτουρισμός στη Σκοτίνα Πιερίας


Σε συμβολικό επίπεδο, έχει μοναδική αξία: Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας ξεκινά από τη μετατροπή του κάμπινγκ στη Σκοτίνα σε καμπ σεξοτουρισμού.
Το ταϊλανδέζικο μοντέλο θα μεταφερθεί στις παρυφές του Ολύμπου χάρη στο ενδιαφέρον της Ιταλο-ολανδικών συμφερόντων εταιρείας «Mare nostrum» που αναλαμβάνει το έργο μετά από απευθείας ανάθεση εκ μέρους της Εταιρίας Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ), η οποία αξιολόγησε την αναπτυξιακή πρόταση αλλά και τη διεκδίκηση της έκτασης με τίμημα 700 εκ. ευρώ.
Στην ιστοσελίδα της Mare nostrum (www.marenostrum.tt) αναφέρεται ότι «ο σεξοτουρισμός είναι πλέον μια κραταιά βιομηχανία και τα τσάρτερ του έρωτα απογειώνονται συνεχώς από τις ανεπτυγμένες χώρες με προορισμό κυρίως την Ταϊλάνδη, τις Φιλιππίνες, τη Βραζιλία, την Εσθονία ή τη Ρωσία. Ανάμεσα στους «καυτούς» προορισμούς, σύντομα θα συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, στην οποία η εταιρία μας φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες μονάδες στους πρόποδες του Ολύμπου, εκεί που οι Μαινάδες συναντούσαν τον Σάτυρο…»

 http://www.zoomnews.gr/?p=80839

ΝεοΈλληνας από την Τζίμη Πανούση

 

Ακούστε το δυνατά!