Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σοφά Λόγια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σοφά Λόγια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Έξυπνες Αρχαίες μικρές σοφίες

 



Ένας σοφιστής έλεγε:
"Απ'όλα τα πράγματα τη μεγαλύτερη αξία έχει ο λόγος".

Και ο Άγης Βασιλιάς της Σπάρτης είπε στον σοφιστή:
"Θέλεις δηλαδή να πείς ότι εσύ όταν δεν μιλάς, δεν έχεις καμμιά αξία;
***Επαινούσαν μερικοί μπροστά στο Άγη τους Ηλείους ότι ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Άγης ρώτησε με απορία:

"Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μία φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;

***
Έλεγε ο Θαλής ο Μιλήσιος σε μια συντροφιά ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα από τη ζωή. Κάποιος τότε τον ρώτησε:"Αφού είναι έτσι, γιατί δεν προτιμάς τον θάνατο;
Ο φιλόσοφος απάντησε:

"Ακριβώς γιατί δεν διαφέρει από τη ζωή"

***
Σε κάποιον που έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη , ο Διογένης είπε:
"Άσχημη δεν είναι η ζωή. Άσχημη είναι η άσχημη ζωή"
***

Είπε κάποιος στον Διογένη:

"Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία".

Και ο φιλόσοφος απάντησε:

"Και εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους"

***

Ο φιλόσοφος Αντισθένης συμβούλευε τους Αθηναίους να ανακηρύξουν με την ψήφο τους τα γαϊδούρια σε άλογα. Και όταν του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι έξω από κάθε λογική, ο Αντισθένης παρατήρησε:

"Μήπως και στρατηγούς δεν αναδεικνύετε άντρες απλώς με την ψήφο σας και χωρίς να έχουν πάρει καμμιά απολύτως εκπαίδευση;

***

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν ον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο, απάντησε:

"Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων"

***

Λόγω της φτώχειας του ο Διογένης ζητούσε βοήθεια από κάποιον με τα εξής λόγια:

"Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε μένα. Αν δεν έδωσες σε κανένα, τότε άρχισε από εμένα".

***

Πλησίασε κάποτε ο Διογένης τον ρήτορα Αναξιμένη, που ήταν παχύς και του είπε:

"Δώσε και σε εμάς τους φτωχούς ένα μέρος από την κοιλιά σου. Έτσι και εσύ θα ξαλαφρώσεις και εμάς θα ωφελήσεις"

***

Ρώτησαν τον Διογένη ποιά ώρα πρέπει να γευματίζει κανείς και αυτός απάντησε:

"Ο πλούσιος γευματίζει όταν θέλει και ο φτωχός όταν έχει"

***

Ρώτησαν τον Αριστοτέλη:

¨Τι κερδίζουν όσοι λένε ψέμματα;"

Ο φιλόσοφος απάντησε:
" Να μην τους πιστεύει κανείς και όταν ακόμα λένε αλήθεια"
***

Ο Διογένης, όταν επρόκειτο να πουληθεί ως δούλος, κορόϊδευε τον έμπορο, που διαλαλούσε το εμπόρευμα, ξαπλωμένος χάμω. ¨Όταν ο έμπορος τον διέταξε να σηκωθεί δεν ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο. Τον περιγελούσε με τούτα τα λόγια:

"Αν πουλούσες ψάρι, τι θά έκανες; Δεν θα έσκυβες να το πάρεις με τα χέρια σου;"

Πηγή: "Ανέκδοτα των Αρχαίων Ελλήνων", Σ. Γκίκας
pentapostagma.gr

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Το συγκλονιστικό γράμμα του Τσακνή στη Βούλα Παπαχρήστου




«Βούλα παιδί μου!
Επίτρεψέ μου αρχικά, αυτή την προσφώνηση, γιατί ηλικιακά και μόνο θα μπορούσες να ήσουν. Ο δεύτερος γιος μου άλλωστε, γυμναστής και αθλητής ανήκει κι αυτός στην...
ΑΕΚ όπως κι εσύ. Εσύ στο τριπλούν, εκείνος στο Handball.

Ξέρω επομένως, από πρώτο χέρι και τους κόπους και τον ιδρώτα και τις στερήσεις και την αυτοπειθαρχία, που επιτάσσει τρόπον τινά, ο λεγόμενος επαγγελματικός αθλητισμός.

Καμαρώνω για τις νίκες σας και συμπάσχω με τις λεγόμενες αποτυχίες ή ήττες σας. Μα πάνω απ' όλα, σας βλέπω σαν παιδιά μου. Όλους σας. Τι ωραίος αυτός ο συναγωνισμός, (το πρώτο συνθετικό της λέξης, δίνει μέγιστη σημασία στο δεύτερο, τον αγώνα-αν με εννοείς) τι ωραία η επιβράβευση των κόπων και τι μεγαλείο η προσπάθεια για υπέρβαση των ατομικών σας ορίων.

Είναι σα να σε ξέρω. Ακούω τον Αναστάση (το γιο μου) να μού λέει «κατέβασα ρολά σήμερα πατέρα» (τερματοφύλακας γαρ) και είναι σαν να ακούω να λες στο δικό σου, «πάτησα τέλεια στο πρώτο μου βήμα μπαμπά.»

Να γυρίζεις στο σπίτι «φορτωμένη» με τον προπονητή σου και να μη μιλιέσαι, ή να έχεις να διηγηθείς κάτι καινούριο απ' την έτσι κι αλλιώς κοπιαστική σου μέρα.

Όπως γνωρίζω καλά, και την ανάγκη σου να αποφορτιστείς με το αγόρι ή τους φίλους σου. Μετρημένη όμως πάντα, γιατί αύριο, θα πάρεις τον αθλητικό σάκο σου και θα πρέπει στις 8 να είσαι εκεί, όπως κάθε μέρα. Να γυρίσεις, να συμμαζέψεις τα κομμάτια σου, να λύσεις τις όποιες εκκρεμότητές σου, γιατί και το απόγευμα σε περιμένει η δεύτερη προπόνηση.

Τα ξέρω σού λέω...
Θα σου πω και κάτι άλλο. Η πολιτική μου τοποθέτηση είναι δηλωμένη και γνωστή. Ανήκω στην Αριστερά, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Καταλαβαίνεις λοιπόν, όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται, πως τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις, προσπαθώ να εμπνεύσω στα τέσσερα παιδιά μου. Ο τρόπος της ζωής μου και η καθημερινή μου συμπεριφορά θα τους πείσει όμως, κι όχι τα λόγια και οι θεωρίες.

Πολλές φορές, σ' αυτό το άγιο και λυτρωτικό μεσημεριανό τραπέζι, ακούγονται τα νέα της μέρας του καθένα και συνήθως τα μικρότερα, έχουν να διηγηθούν ένα αστείο ή ένα ανέκδοτο απ' το σχολείο. Κι οι μεγάλοι δεν πάνε πίσω. Δεν ξέρω γιατί, το υποθέτω μάλλον, όταν πρόκειται για «μαύρα» ή ρατσιστικά ανέκδοτα, ζητούν άδεια! Πάντα τη δίνω βέβαια, για να υπάρξει αφορμή για κουβέντα εκ των υστέρων και άλλα τα «εγκρίνουμε» ως έξυπνα και άλλα, απλώς ως χαζά.

Να φανταστείς, αυτό που ανάρτησες στο face book, το είχα ακούσει μια μέρα πριν. Κάποιοι γέλασαν, κάποιοι όχι. Δεν έχει σημασία. Όταν ήσουν πιο μικρή,. τα «μαύρα» ανέκδοτα με τη μικρή Ελενίτσα που πεθαίνει, έδιναν κι έπαιρναν. Με τον Αλβανό επίσης...

Παιδί είσαι και κάτι που σού φάνηκε έξυπνο, να το μοιραστείς θέλησες με τους φίλους σου στο φατσοβιβλίο. Κι από δω ξεκινάει το πρόβλημα. Στα μάτια πολλών, υποκριτών ή μη, που ξεπλένουν την ανεπάρκειά τους στη διαπαιδαγώγηση τη νέας γενιάς, παύεις να είσαι ένα νέο έως και αφελές (με την πιο καλή έννοια του όρου) κορίτσι. Γίνεσαι πρέσβειρα του ελληνικού αθλητισμού, γίνεσαι πολιτικό πρόσωπο, γίνεσαι τάχα ο ταχυδρόμος μιας ανεπίδοτης επιστολής στους απανταχού λακέδες των διοργανωτών, των έτσι κι αλλιώς εμπορευματοποιημένων Ολυμπιακών αγώνων. Στην πυρά λοιπόν. Μ' αυτόν τον τρόπο οι ιεροεξεταστές ξεπλένουν τις αμαρτίες τους και κοιμούνται ήσυχοι, μια και έπραξαν το καθήκον τους...

Ποιοι; Αυτοί οι ίδιοι που εξαπολύουν καθημερινά πογκρόμ διώξεων και συλλήψεων αδιακρίτως; Αυτοί που φτιάχνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για να μαντρώσουν την ανθρώπινη δυστυχία; Αυτοί που ανέχονται τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα των αλλοδαπών και καλλιεργούν το μίσος στη διαφορετικότητα; Έτσι είναι μάτια μου.

Ακόμα- ακόμα και στην περίπτωση που υιοθετούσες αυτό το με ή χωρίς εισαγωγικά αστείο, πάλι δεν φταις εσύ. Αυτοί που φταίνε μετατρέπονται σε εισαγγελείς για να αποσείσουν από πάνω τους τον εγκληματικό ρόλο της στρεβλής διαπαιδαγώγησης των αθλητών σε όλους τους τομείς: «Φα' την», «σκίσε την αράπισσα», «λιώσε τη σχιστομάτα». Τα ξέρεις...

Ζήτησες συγγνώμη. Εμένα με έπεισες. Δεν ξέρω κι ούτε με νοιάζει να μου δείξεις την πολιτική σου ταυτότητα. Δέχτηκες πως έκανες μια αστοχία, πως επέδειξες αφέλεια, άγνοια. Δεν είσαι πολιτικό πρόσωπο, παιδί είσαι. Δικό μου παιδί, δικό μας.

Πήρες το μάθημα: Άλλο μια ιδιωτική κουβέντα κι άλλο μια δημόσια δήλωση. Μετράνε αλλιώς. Έτσι είναι. Υποψιάζομαι όμως πως δεν το εννοούσες. Έλα όμως που κάποιοι θέλουν να κρυφτούν πίσω σου και να πουλήσουν εκ του ασφαλούς, τάχα δημοκρατικές ευαισθησίες, τάχα καθωσπρεπισμό και τάχα Ολυμπιακό πνεύμα...

Να συνεχίσεις με πείσμα και αγάπη σ' αυτό που κάνεις. Παραδέχτηκες το λάθος σου, ενώ κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να εγκληματούν σε βάρος ενός ολόκληρου λαού με τις πιο ρατσιστικές ταξικές επιθέσεις.

Ένας πατέρας ονόματι
Διονύσης Τσακνής»

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Σίλερ: 1759-1805, αναγνώστης υπενθυμίζει επίκαιρους στίχους



Γερμανός συγγραφέας και ποιητής είχε γράψει μέσα από τα βάθη της ψυχής του, τους παρακάτω στίχους που σήμερα είναι πιο επίκαιροι παρά ποτέ:...

Καταραμένε Έλληνα. Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να... στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση...Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;".....

Αναγνώστης

πηγή:tromaktiko

Τι είναι τελικά ευτυχία...;



Δείτε πιο κάτω τι είχε πει κάποτε ο σπουδαίος...
Θανάσης Βέγγος. Συγκλονιστικά λόγια, από σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες...
πηγή:tromaktiko

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Το θαύμα της ευγνωμοσύνης!





 





Τι να πρωτοπεί κανείς για τη θαυματουργή επίδραση της ευγνωμοσύνης! Πόσες φορές την ημέρα λέτε ευχαριστώ; Κανονικό ευχαριστώ, όχι τυπικό μέσα από τα δόντια! Αν δεν το λέτε συνειδητά, μέσα από τη καρδιά σας, τότε χάνεται τη καταπληκτική ευκαιρία που σας δίνει αυτή η υπέροχη λέξη.

Η σημασία που έχει το να ευχαριστούμε ειλικρινά για τα πράγματα που λαμβάνουμε είναι τεράστια. Όσο περισσότερο ευχαριστούμε για όλα τα καλά που δεχόμαστε, τόσο πιο πολύ ανοίγει ο δρόμος για να δεχτούμε περισσότερα.


Όταν είμαστε ευγνώμονες και το εκφράζουμε είτε από κοντά σε κάποιον, είτε του στέλνουμε νοερά την ευγνωμοσύνη μας από μακριά, η ενέργεια μας ανυψώνεται σε υψηλές συχνότητες, με αποτέλεσμα να βιώνουμε μια αρμονική και γαλήνια εμπειρία.


Ευγνωμοσύνη μπορούμε να εκπέμπουμε κάθε στιγμή, προς την Ανώτερη Δύναμη, το Πνεύμα της Δημιουργίας για όλα όσα έχουμε, για οποιαδήποτε κατάσταση έρχεται στη ζωή μας, για οτιδήποτε μας κάνει να νιώθουμε καλά, για τα μικρά και για τα μεγάλα!


Εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για έναν άνθρωπο ή ένα γεγονός, δημιουργείτε μια τεράστια μαγνητική δύναμη η οποία προσελκύει κι άλλους ανθρώπους, γεγονότα και τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να νιώσουμε ακόμα καλύτερα.

"Αν δεν είχατε σκεφτεί ποτέ ότι η ευγνωμοσύνη εναρμονίζει το πνεύμα σας με τις δημιουργικές δυνάμεις του Σύμπαντος, σκεφτείτε το τώρα. Αν το αναλογιστείτε σοβαρά, θα διαπιστώσετε ότι αυτή είναι η πραγματικότητα."


Γουάλας Γουάτλες (1860-1911)

Ενεργοποιώντας συνειδητά την αίσθηση της ευγνωμοσύνης στη καθημερινότητα μας, νιώθοντας βαθιά και αληθινά την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση, μπαίνουμε σε μια κατάσταση αποδοχής και εκτίμησης, απελευθερώνοντας έτσι τις εσωτερικές αντιστάσεις που μπλοκάρουν την ανάπτυξη μας.
Η πορεία προς μια Ανώτερη Συνειδητότητα είναι μια πνευματική διαδρομή, ζούμε όμως σε έναν υλικό κόσμο και θα πρέπει να βρούμε τις γέφυρες ώστε να περνάμε αρμονικά από το υλικό στο πνευματικό επίπεδο, βιώνοντας τη πνευματικότητα στη καθημερινή μας ζωή. Μια σταθερή εσωτερική κατάσταση ευγνωμοσύνης, αποτελεί σύνδεση των δύο κόσμων, που μας μεταφέρει σε πολύ υψηλά δονητικά επίπεδα. Η ψυχή μας «τρέφεται» όταν εκπέμπουμε δυνατά συναισθήματα που πηγάζουν από αληθινή ευγνωμοσύνη.


Είναι συνήθεια το να εκτιμάμε διάφορα πράγματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι συνήθεια να ψάχνουμε να βρούμε κάτι που μας ευχαριστεί, που μας αρέσει και να ευγνωμονούμε γι αυτό. Κάντε την ευγνωμοσύνη καθημερινή σας συνήθεια! Η άσκηση στο να είμαστε ευγνώμονες για οτιδήποτε, είναι στην ουσία άσκηση προσέλκυσης υψηλότερων δονήσεων. Οι υψηλότερες δονήσεις είναι εκείνες με τις οποίες νιώθουμε καλά, είμαστε ευτυχισμένοι, και με τη σειρά τους προσελκύουν θετικές εμπειρίες ώστε να νιώσουμε ακόμα καλύτερα.


Όσο περισσότερο εξασκείστε στην αίσθηση της ευγνωμοσύνης, τόσο περισσότερο θα βλέπετε να υλοποιούνται οι βαθύτερες επιθυμίες σας, με διαφορετικούς, υπέροχους και απροσδόκητους τρόπους. Δεν έχει σημασία το πώς και το γιατί, σημασία έχει ότι Σύμπαν πάντα ανταποκρίνεται σε αυτό που εκπέμπετε. Η ενέργεια της αγάπης, της ευγνωμοσύνης, της συμπόνιας, επιστρέφουν σε σας από εκεί που δε το περιμένετε!


Αρκεί να οραματιστείτε κάτι που θέλετε, και έπειτα να νιώσετε τόσο μεγάλη ευγνωμοσύνη σα να το έχετε, και σύντομα θα δείτε τα αποτελέσματα! Το μυστικό είναι να νιώθετε πραγματικά και όχι να σκέφτεστε ότι κοροϊδεύετε τον εαυτό σας. Στη πραγματικότητα κοροϊδεύετε τον εαυτό σας όταν μένετε αδρανείς και δεν χρησιμοποιείτε τη τεράστια δύναμη της ευγνωμοσύνης! Σας είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή, όπως όλα τα σημαντικά «εργαλεία» που υπάρχουν μέσα σας.

Η έλλειψη της ευγνωμοσύνης στη καθημερινότητα μας ευθύνεται συχνά για διάφορες καθυστερήσεις και αναβολές στα σχέδια μας. Είναι οι εσωτερικές αντιστάσεις που μπλοκάρουν και βάζουν εμπόδια στη διαδρομή. Μια καρδιά που δεν μπορεί να νιώσει ευγνωμοσύνη είναι κλειστή, δε μπορεί ούτε να αγαπήσει πραγματικά, και επηρεάζετε και το φυσικό σώμα. Αντίθετα τα αισθήματα ευγνωμοσύνης απελευθερώνουν σε όλο το σώμα θετικές ενδορφίνες που δημιουργούν την υγεία.


Έτσι κι αλλιώς μας ανεβάζει τη διάθεση, γεμίζει τη καρδιά μας με χαρά, και έτσι ελκύουμε φυσικά στη ζωή μας αυτά που επιθυμούμε, συντονισμένοι με την αφθονία του Σύμπαντος. Βλέπουμε πιο καθαρά, εστιαζόμαστε στη φωτεινή πλευρά των πραγμάτων, με αποτέλεσμα να παίρνουμε πιο σωστές αποφάσεις με οδηγό τη καρδιά. Γιατί μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη είναι ανοιχτή και μας επιτρέπει να ανεβαίνουμε όλο και ψηλότερα στο εξελικτικό ταξίδι της ψυχής μας.


Με το ευχαριστούμε ενεργοποιούμε θεραπευτική ενέργεια για μας και τους άλλους. Είναι τόσο σημαντικό να καλλιεργούμε μια στάση ευγνωμοσύνης!

Αρχίστε με το να νιώθετε ευγνωμοσύνη για αυτά που ήδη έχετε. Σίγουρα θα βρείτε αρκετά! Κοιτάξτε γύρω σας, μέσα σας, εκτιμείστε ότι πέφτει στην αντίληψη σας. Νιώστε ευγνωμοσύνη για το σώμα σας -σε όποια φάση κι αν βρίσκετε- για την οικογένεια σας, για το σπίτι σας, για τη δουλειά σας, τους φίλους σας -ακόμα και ένας καλός φίλος αξίζει την εκτίμηση σας- για το δώρο που σας έφεραν, για τα λουλούδια του γείτονα που σας ομορφαίνουν τη θέα, για το όμορφο τραγούδι που ακούσατε στο ράδιο, για τη καλή κουβέντα που σας είπε ο διπλανός, για το χαμόγελο που σας χάρισε ένας περαστικός, για το ότι έχετε τα δυο σας πόδια και περπατάτε, για τα δυο σας μάτια να βλέπετε, για την αγκαλιά του παιδιού σας, για την ζεστασιά του συντρόφου σας, για τον ενδιαφέρον κάποιου δικού σας, για το βιβλίο που διαβάζετε, για τον αέρα που μπορείτε και αναπνέετε! Μην τα θεωρείτε όλα αυτά δεδομένα, δεν τα έχουν όλοι οι άνθρωποι. Αναγνωρίστε πως υπάρχουν τόσα ωραία πράγματα για σας!
Έπειτα δοκιμάστε να νιώσετε ευγνωμοσύνη για όσα δυσάρεστα περάσατε. Μπορείτε να το κάνετε αυτό; Αν το καταφέρετε, μια καινούρια γνώση θα αναδυθεί από μέσα σας και μια νέα ενέργεια θα περιβάλλει τη ζωή σας. Η συνειδητοποίηση του ότι τα γεγονότα που μας βάζουν σε δοκιμασία έχουν το λόγο τους που έρχονται σε μας, ότι μαθαίνουμε μέσα από αυτά, ανοίγουμε και αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε το κάθε εμπόδιο σαν μια ευκαιρία εξέλιξης, σαν ένα τόξο που μας δείχνει ότι ίσως πρέπει να ακολουθήσουμε μια άλλη κατεύθυνση. Πάντα ένα εμπόδιο κρύβει ένα τόξο. Το θέμα είναι να αντιληφθούμε τι κρύβεται πίσω από το τόξο!

Η ευγνωμοσύνη είναι μια στάση ζωής, είναι ευλογία, που ανοίγει τις πόρτες του δικού μας παραδείσου. Η ευγνωμοσύνη, είναι το νέκταρ της ψυχής!

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Nαι ρε... είμαι Έλληνας



Το να είσαι Έλληνας δεν βασίζεται ούτε... καν στη γλώσσα που σκέφτεσαι και μιλάς.
Αν ήταν οτιδήποτε από τα παραπάνω, οι Έλληνες θα είχαν πάψει να υπάρχουν αιώνες τώρα όταν το κράτος τους κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους,ή όταν έφυγαν στη διασπορά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα με την πτώση της Κωνσταντινούπολης πυροδοτώντας την Αναγέννηση, όταν ξέχασαν τη γλώσσα τους πριν την ξαναθυμηθούν, ή όταν πέθαιναν στα βουνά και τις θάλασσες πολεμώντας τον ολοκληρωτισμό.

Η Ελληνικότητα είναι στάση ζωής.
Η Ελληνικότητα είναι το φως στην άκρη του τούνελ, είναι αίμα που χύνεται για το δίκαιο ακόμα και αν ξέρεις πως αυτή η μάχη θα χαθεί, προσωρινά.
Για να είσαι Έλληνας αρκεί να ασπάζεσαι ένα αξιακό πλαίσιο όπου στο κέντρο του βρίσκεται ο Άνθρωπος, και τίποτε άλλο. Το να είσαι Έλληνας σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι την μεγαλειότητα του ανθρώπινου νου, τη δυνατότητα του ανθρώπου να ξεπεράσει τα ζωώδη ένστικτα της απληστίας και της ιδιοτέλειας, και την ικανότητά του να διορθώνει τα λάθη του, σεβόμενος αλλά όχι υποτασσόμενος στα φυσικά φαινόμενα.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο ίδιος ο Ευρωπαϊκός διαφωτισμός βασίστηκε πάνω στα φιλοσοφικά θεμέλια της Αριστοτελικής λογικής και το ανθρωποκεντρικό πολιτικό πλαίσιο της Δημοκρατίας.Δεν δημιουργήσαμε την Δημοκρατία επειδή είμαστε Έλληνες, αλλά είμαστε Έλληνες επειδή δημιουργήσαμε την Δημοκρατία.
Δεν χτίσαμε τα θεμέλια της επιστήμης επειδή είμαστε Έλληνες, αλλά είμαστε Έλληνες επειδή χτίσαμε τα θεμέλια της επιστήμης.


Είμαστε Έλληνες επειδή πολεμήσαμε την τρομακτικότερη και αιμοσταγέστερη πολεμική μηχανή του ολοκληρωτισμού όλων εποχών. Είμαστε Έλληνες επειδή εμφυσήσαμε τις αρχές της Δημοκρατικότητας στις αστικές επαναστάσεις της Ευρώπης και της Αμερικής...

Επειδή μεταλαμπαδεύσαμε τον ανθρωπισμό στη μεσαιωνική Ευρώπη. Είμαστε Έλληνες επειδή δημιουργήσαμε τα θεμέλια της σκέψης της φιλοσοφίας, της αλήθειας και του δικαίου, δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στις ιδέες και στις έννοιες από ότι στην πέτρα και τη φωτιά, επειδή πιστέψαμε πως η φύση του ανθρώπου ξεπερνάει την ύλη που τον περιβάλλει και αποδείξαμε ότι η ψυχή είναι ισχυρότερη από το ατσάλι, ή ακόμα και τον ίδιο το χρυσό.

Σήμερα η Ελλάδα περνάει μια δύσκολη περίοδο, επειδή μερικοί από εμάς τους Έλληνες (εκείνοι που ζούμε στην Ελλάδα των τελευταίων 30 ετών), αφήσαμε μερικούς αχρείους να ξεπατώσουν την Κοινωνία μας για να κλέψουν αρκετά νομίσματα, ομολογουμένως, για την τσέπη τους. Αν θέλετε μάλιστα και τη γνώμη μου, εκείνοι που ασχημονούν ενάντια στην Ελλάδα δεν είναι πραγματικοί Έλληνες, απλά τυγχάνει να έχουν Ελληνικό διαβατήριο, που δεν είναι κιόλας επαρκές τεκμήριο Ελληνικότητας.

Οι δυσκολίες αυτές είναι προσωρινές, σε ιστορικό χρόνο, και ίσως μετά μερικά χρόνια, όταν θα έχει αποκατασταθεί το πραγματικό Ελληνικό αξιακό πλαίσιο στον τόπο μας, εκείνο με επίκεντρο τον Άνθρωπο, θα γελάμε όλοι μας με αυτά τα "παλικάρια" που παραλίγο να μπατάρουν τη βάρκα με τις ανοησίες τους.Κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγή για πολλά χρόνια στο μέλλον, και η ιστορική αξία τους αγγίζει εκείνη του Εφιάλτη ως πρότυπο προς αποφυγή.

Ευτυχώς Έλληνες, στη σκέψη και όχι απλά στο διαβατήριο, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια στον πλανήτη, και έχουν υπάρξει διαχρονικά. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να προσπαθήσουμε δέκα φορές παραπάνω για να ξανακερδίσουμε την Ελληνικότητά μας που μας εξαπάτησαν και ανταλλάξαμε για μια επίπεδη τηλεόραση και ένα αυτοκίνητο με δερμάτινα καθίσματα. Θα το κάνουμε και με το παραπάνω.

Σημαίνει απλά πως το ανθρωποκεντρικό αξιακό πλαίσιο της αρετής, της αλληλεγγύης, της φιλίας, της οικογένειας, του δικαίου, της λογικής, της αισθητικής, της Δημοκρατίας, της δημιουργικότητας και της διανόησης θα επανέλθει στη θέση που έχασε προσωρινά.

Ως τότε παραμένω Έλληνας, μαζί με μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άλλους ανθρώπους επάνω στον πλανήτη, που μοιράζονται τις ίδιες Ελληνικές αξίες.

πηγή:ας μιλήσουμε επιτέλους

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Ας παλέψουμε να διατηρήσουμε όσα έχουν απομείνει  ακόμη ελληνικά!





Η σοφία από τον μεγαλύτερο Λιβανέζο ποιητή, ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

Να λυπάστε το έθνος, που φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.

Το ψωμί που τρώγει δεν είναι από την σοδειά του.

Που πίνει κρασί από ξένο ποτήρι
Το έθνος να λυπάστε, που δεν υψώνει την φωνή του παρά μόνο στη πομπή της κηδείας.

Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα με τα ερείπια του.

Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα όταν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

Το έθνος να λυπάστε, που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε, που έχει σοφούς αιώνια χωρίς γνώμη.


ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ 

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ:Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα.

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ:Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα.



"Μην φοβάσαι το Θεό,
Μην ανησυχείς για το θάνατο·
Ό,τι είναι καλό είναι εύκολο να το αποκτήσεις, και
Ό,τι είναι τρομερό είναι εύκολο να το υπομείνεις."
- Φιλόδημος
(Herculaneum Papyrus 1005, 4.9-14)


Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος; Φυσικά και θέλεις! Τότε τι σε εμποδίζει; Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα. Αυτό υποστήριζε ο Επίκουρος, ένας από τους πιο παρεξηγημένους Έλληνες φιλοσόφους. Το βασικό εμπόδιο για την ευτυχία έλεγε ότι είναι το άγχος.
Το λεξικό μας λέει ότι άγχος είναι η συναισθηματική κατάσταση που χαρακτηρίζεται κυρίως από έντονη συνεχή δυσφορία και οφείλεται σε φόβο ή ανησυχία για κάτι. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο ἄγχω που σημαίνει στραγγαλίζω, πνίγω (ότι δηλαδή κάνει το άγχος στην ευτυχία.)
Η φιλοσοφία του Επίκουρου βασιζόταν σε τέσσερις βασικές αλήθειες. Ονομάζεται και "θεραπεία με τα τέσσερα μέρη", ένα γιατρικό για την επιδημική ασθένεια του ανθρώπινου άγχους: "δεν υπάρχουν θεϊκά πλάσματα που μας απειλούν· δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή· αυτό που χρειαζόμαστε είναι εύκολο να το αποκτήσουμε· αυτό που μας κάνει να υποφέρουμε είναι εύκολο να το υπομείνουμε." όπως μας λέει και ο μεταγενέστερος επικουρικός Φιλόδημος στο απόσπασμα του ποιήματος που παρέθεσα στην αρχή της ανάρτησης. Ας δούμε αυτά τα τέσσερα μέρη λίγο πιο αναλυτικά:

"Μην φοβάσαι το Θεό"Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σε μια κατάσταση σύγχυσης σχετικά με τους θεούς αφού πιστεύουν ότι διαρκώς ασχολούνται με το τι κάνουν οι άνθρωποι και ξοδεύουν όλο το χρόνο και την ενέργεια τους για να τιμωρήσουν τους θνητούς εχθρούς τους και να βοηθήσουν τους πιστούς τους. Αυτό είναι αντίθετο καταρχήν με την ελευθερία του ανθρώπου (ντετερμινισμός). Επίσης δεν συμβαδίζει με την ιδέα της θεότητας να υπάρχουν θεοί οι οποίοι ανησυχούν και οι οποίοι καταβάλλουν δυνάμεις για να κάνουν κάτι. Ταιριάζει περισσότερο σε αυτούς να βρίσκονται σε μια κατάσταση ευτυχίας, χωρίς άγχη, ανησυχίες και ανάγκες να ζουν μια ζηλευτή ζωή. Έτσι για τους Επικουρικούς αποτελούν τα πρότυπα στα οποία προσπαθούν να μοιάσουν μέσα στα όρια της ανθρώπινης φύσης. Ο Επίκουρος έλεγε: "Είμαι έτοιμος να συναγωνιστώ τον Δία σε ευτυχία όσο έχω ψωμί και νερό."
Φυσικά μια τέτοια άποψη έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με κάθε θρησκεία αφού της αφαιρεί κάθε δύναμη επιβολής πάνω στις μάζες αφού δείχνει ότι δεν είναι θεόσταλτη. Δεν είναι να απορεί κανείς ότι η άποψη του πολεμήθηκε απ' όλες τις θρησκείες και η προπαγάνδα που στήθηκε τον παρουσίαζε ως άθεο.

"Μην ανησυχείς για το θάνατο"Ίσως από τις πιο γνωστές ιδέες του. "Μην φοβάστε", έλεγε, "το θάνατο, γιατί όταν υπάρχουμε δεν είναι ο θάνατος παρόν και όταν είναι παρόν δεν υπάρχουμε εμείς". Προκαλεί σύγχυση το να ανησυχείς για την θνητότητά σου και είναι αχαριστία να απεχθάνεσαι τα όρια της ζωής.


"Ό,τι είναι καλό είναι εύκολο να το αποκτήσεις"Οι βασικές μας ανάγκες είναι λίγες και εύκολες να αποκτηθούν: φαγητό, νερό, στέγη και ασφάλεια από τους εχθρούς μας. Δεν χρειάζονται για να αποκτηθούν πολύ προσπάθεια ή πολλά χρήματα. Όλες οι άλλες ανάγκες είναι επίπλαστες και απαιτούν κόπο και χρήμα για να αποκτηθούν. Αν μάλιστα καταφέρουμε και τις αποκτήσουμε μας στερούν την ελευθερία γιατί απαιτούν ακόμα περισσότερο κόπο και χρήμα για να τις κρατήσουμε δημιουργώντας φυσικά περισσότερο άγχος. Και ενώ τα σώματα μας χρειάζονται όλα τα παραπάνω, το μόνο που χρειάζονται οι ψυχές μας είναι να είναι πεπεισμένες ότι τα σώματα μας θα πάρουν όλα αυτά που χρειάζονται. Σώμα ικανοποιημένο και ψυχή σίγουρη μας κάνουν χαρούμενους και αυτό είναι το κλειδί για την ευτυχία. Η Επικούρεια φιλοσοφία μας βοηθάει να καταλάβουμε πόσο λίγα χρειαζόμαστε, να είμαστε ευτυχισμένοι που τα κατέχουμε και να έχουμε την σιγουριά ότι θα συνεχίσουμε να τα κατέχουμε. Από την άλλη δεν υπάρχει λόγος να μην χαιρόμαστε τις εκάστοτε πολυτέλειες αν τύχει να είναι εύκολα προσβάσιμες. Δεν υπάρχει κάτι κακό στην πολυτέλεια αυτή καθ' αυτή, αλλά κάθε εξάρτηση από αυτή είναι επιζήμια για την ευτυχία μας, όπως και κάθε επιθυμία για άχρηστα πράγματα.


"Ό,τι είναι τρομερό είναι εύκολο να το υπομείνεις"Αυτή η διδασκαλία είναι ίσως η πιο δύσκολη να αποδεχτούμε. Η αρρώστια και ο πόνος δεν είναι ευχάριστα σε κανένα αλλά η φύση μας έχει κάνει έτσι ώστε να μην υποφέρουμε πολύ από αυτά. Η αρρώστια για παράδειγμα είναι είτε σύντομη, είτε χρόνια και είτε μέτρια ή βαριά, αλλά χρόνια και βαριά είναι εξαιρετικά σπάνιο· έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε με την προοπτική ότι θα υποφέρουμε.


Αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία στη φιλοσοφία του Επίκουρου είναι η πεποίθηση ότι δεν ερχόμαστε στη γη δεμένοι με σχοινιά. Δεν είμαστε οι μαριονέτες ενός δημιουργού· δεν υπάρχει κάποιο σενάριο που πρέπει να ακολουθήσουμε ή από το οποίο περιοριζόμαστε. Από εμάς εξαρτάται να ανακαλύψουμε τους περιορισμούς που μας θέτει η ίδια η φύση μας. Όταν το κάνουμε αυτό βρίσκουμε κάτι ευχάριστο: η ζωή είναι ελεύθερη, η ζωή είναι καλή, η ευτυχία είναι πιθανή και μπορούμε να χαρούμε την ευτυχία των θεών αντί να ταπεινώνουμε τους εαυτούς μας στις λάθος ιδέες μας γι' αυτούς.
Όταν λέμε ότι η ζωή είναι ελεύθερη δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε ηθικούς περιορισμούς. Είναι λάθος πρακτική να κλέψουμε τους φίλους μας ή να επιτεθούμε σε αγνώστους. Γιατί; Όχι επειδή είπε ο Θεός ότι αυτά είναι ανήθικα, αλλά επειδή είναι ηλίθιο να κάνουμε οτιδήποτε θα μας προκαλέσει ανησυχία. Οι φίλοι και η φιλοσοφία είναι τα δύο μέσα που έχουμε στη διάθεση μας για να μας βοηθήσουν να ζήσουμε τις ζωές μας με σιγουριά και χωρίς άγχος.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Η Ομολογία της προσωπικής μου αξίας


Η Ομολογία της προσωπικής μου αξίας
Της  Virginia Satir

Είμαι εγώ,
Σε όλο τον κόσμο δεν υπάρχει κανείς ακριβώς όμοιος με εμένα. Υπάρχουν άνθρωποι που μου μοιάζουν σε ορισμένα σημεία, μα στο σύνολο κανένας δεν μου μοιάζει ακριβώς. Για αυτό κάτι που προέρχεται από μένα είναι αυθεντικά δικό μου, γιατί εγώ μόνος μου το διάλεξα.
Μου ανήκει κάθε τι που έχει σχέση με μένα: το σώμα μου και κάθε τι που κάνει το μυαλό μου με όλες του τις ιδέες και τις σκέψεις, τα μάτια μου με όλες τις εικόνες που αποτυπώνουν τα αισθήματά μου, όποια και αν είναι, θυμός, χαρά, αγάπη, απογοήτευση ή ενθουσιασμός το στόμα μου και όλα τα λόγια που βγαίνουν από αυτό, γλυκά, ευγενικά ή απότομα, σωστά ή λανθασμένα η φωνή μου σιγανή ή δυνατή και όλες μου οι πράξεις είτε απευθύνονται σε άλλους είτε σε μένα.
Μου ανήκουν οι φαντασίες μου, τα όνειρά μου, οι ελπίδες μου, οι φόβοι μου. Μου ανήκουν όλοι μου οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες, όλες μου οι αποτυχίες και τα λάθη μου.
Και αφού μου ανήκει καθετί δικό μου, μπορώ να γνωρίσω βαθιά τον εαυτό μου και να τον αγαπήσω.
Και έτσι θα καταφέρω ώστε κάθε μέρος του εαυτού μου να δουλεύει για το καλό μου .
Ξέρω πώς υπάρχουν κομμάτια του εαυτού μου που μου είναι ακατανόητα και άλλα που δεν τα ξέρω καθόλου. Μα εφόσον νοιώθω φιλικά και αγαπώ τον εαυτό μου, μπορώ με ελπίδα και θάρρος να προσπαθήσω να καταλάβω και να μάθω περισσότερα για τον εαυτό μου.
Το πώς φαίνομαι ότι λέω και ότι κάνω σε μια δεδομένη στιγμή είναι αυθεντικά δικό μου και δείχνει σε τι σημείο βρίσκομαι τη στιγμή εκείνη. Καμιά φορά όταν κοιτάζω τι έκανα, τι είπα, πώς σκέφτηκα και πώς αισθάνθηκα, βλέπω σημεία που δεν μου ταιριάζουν. Μα μπορώ στο μέλλον να κρατήσω ότι ταιριάζει να αφήσω αυτά που δεν μου ταιριάζουν και να ανακαλύψω κάτι καινούργιο για αυτό που δεν ταιριάζει.
Μπορώ να βλέπω, να ακούω, να αισθάνομαι, να σκέφτομαι, να μιλώ και να ενεργώ.
Έχω καθετί που χρειάζεται για να επιζήσω να είμαι δημιουργικός και να νοιώσω κοντά με τους άλλους ανθρώπους. Μπορώ να δώσω νόημα και να βάλω σε τάξη μέσα μου τον κόσμο που με περιτριγυρίζει ανθρώπους και αντικείμενα.

Ο Αρχιτέκτων
Είμαι η μηχανικός του εαυτού μου.
Είμαι ΕΓΩ και είμαι εντάξει.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Επιγραφή σε τοίχο στην Σεβίλια-Ισπανία (ελεύθερη μετάφραση)





Η κοινωνία είναι κάπως έτσι:

Ο φτωχός δουλεύει
Ο πλούσιος τον εκμεταλεύεται
Ο στρατιωτικός φυλάει και τους δυο
Ο φορολογούμενος πληρώνει και για τους τρεις
Ο βαγαμπόντης ξεκουράζεται και για τους τέσσερις
Ο μπεκρούλιακας πίνει και για τους πέντε
Ο τραπεζίτης καταχράζεται και τους έξι
Ο δικηγόρος κοροιδεύει και τους επτά
Ο γιατρός σκοτώνει και τους οκτώ
Ο νεκροθάφτης θάβει και τους εννέα
Ο πολιτικός ζει στις πλάτες και των δέκα...

                                                   Δημήτρης Μουδανιά

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Κραυγές και Ψίθυροι..

  Μια μέρα, ένας σοφός Ινδός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:

   -"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"
  
-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους", απάντησε ο ένας.   -"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;"ξαναρωτά ο σοφός.   -"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος", είπε ένας άλλος
μαθητής.

   Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση:   "Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; "

   "Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
   Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ...
   και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει
δυνατά,  για να καλύψει την απόσταση...
  
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν'
ακουστούν.


   Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
   Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά...   Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ
τους είναι ελάχιστη.
  
Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν.
παρά μονάχα ψιθυρίζουν.

   Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να
μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.

   Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προςτον άλλον.

   Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:   "Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε
λόγια που σας απομακρύνουν,  γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση
θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού".


   Mahatma Gandhi
   Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Ελλήνων Χιούμορ


ϡ Ένας σοφιστής υποστήριζε ότι απο όλα τα πράγματα την μεγαλύτερη αξία έχει ο λόγος, οπότε και ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγης του είπε “ Δηλαδή όταν δεν μιλάς δεν έχεις καμία αξία;”

ϡ Ο Διογένης περνώντας κάποτε έξω απο βρώμικα λουτρά είπε: “ Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά για να καθαριστούν;”

ϡ Είπε κάποιος στον Διογένη: “ Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία” και απαντά ο Διογένης: “ και γω τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους”

ϡ Κάποιος έλεγε στον Ιπποκράτη να πάει στην Περσία να δει τον καλοσυνάτο βασιλιά Ξέρξη. Ο Ιπποκράτης του απάντησε: “ Δεν χρειάζομαι καλοσυνάτο άνθρωπο που να με διαφεντεύει”

ϡ Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξοβόλο, στάθηκε μπροστά στον στόχο και είπε: “ εδώ είναι το μόνο ασφαλές σημείο”

ϡ Είπαν στον Διογένη: “ Διογένη, σε κοροιδεύουν” και αυτός απάντησε: “ εγώ δεν νοιώθω καμιά κοροιδία”

ϡ Ένας κακός άνθρωπος τοποθέτησε στην πόρτα του σπιτιού του μια επιγραφή, για να ξορκίσει το κακό, η οποία έγραφε: “ Κανένα κακό να μην μπεί μέσα στο σπίτι αυτό”
Ο Διογένης που περνούσε απέξω, το διάβασε και αναρωτήθηκε: “ Μα καλά, ο ιδιοκτήτης απο που θα μπεί;

ϡ Κάποιος ετοιμαζόταν να βγάλει εγκωμιαστικό λόγο για τον Ηρακλή, και ο Σπαρτιάτης στρατηγός Ανταλκίδας ρώτησε: “ Γιατί, μήπως ετοιμαζόταν κανείς να τον κατηγορήσει;”

ϡ Κάποιος άκουσε ότι τους Σπαρτιάτες μετά το δείπνο τους αναγκάζουν να πιουν, αναρωτήθηκε: ¨μήπως τους αναγκάζουν και να φάνε;¨

ϡ Κάποιοι πληροφόρησαν τον Αριστοτέλη ότι κάποιοι τον έβριζαν, και ο Αριστοτέλης είπε:¨ όταν λείπω, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν”

ϡ Ο Πύρρος, Βασιλιάς της Ηπείρου, μετά απο δύο νίκες με τους Ρωμαίους, που έχασε πολλούς άνδρες είπε: “ Αν πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν αυτές, καταστραφήκαμε!!! “

ϡ Ένας τύραννος ρώτησε τον Διογένη ποιος χαλκός είναι ο καταληλλότερος για την κατασκευή ενός αδριάντα, και αυτός απάντησε: “ Ο χαλκός εκείνος με τον οποίο κατασκευάστηκαν οι αδριάντες των τυραννοκτόνων Αρμοδίου και Αριστογείτονα”

ϡ Έλεγε κάποτε ο Θαλής ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα απο την ζωή. Τότε πετάχτηκε κάποιος απο την παρέα και του λέει: “ Αν είναι έτσι γιατί δεν προτιμάς τον θάνατο;¨ και του απαντάει ο Θαλής: “ Ακριβώς γιατί δεν διαφέρει απο την ζωή”

ϡ Κάποιος έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, και ο Διογένης του είπε: ¨ Άσχημη δεν είναι η ζωή, άσχημη είναι η άσχημη ζωή”

ϡ Κάποτε ο Διογένης είπε δυνατά: “ Ελάτε εδώ άνθρωποι”, κι όταν μαζεύτηκε λοιπόν κόσμος γύρω του, τους κυνήγησε με το μπαστούνι του λέγοντας: “ Ανθρώπους κάλεσα, όχι ζώα”

ϡ Κάποτε είδε κάποιος τον Διογένη να ζητά ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα, και τον ρώτησε γιατί το κάνει αυτό και ο Διογένης απάντησε: “ Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων”

ϡ Ζητούσε ο Διογένης ελεημοσύνη απο κάποιον λέγοντας του: “ Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε μένα. Αν δεν έχεις δώσει σε κανέναν ξεκίνα απο εμένα”

ϡ Ο ρήτορας Αναξιμένης ήταν παχύς, τον πλησιάζει λοιπόν ο Διογένης και του λέει: “ Δώσε σε μας τους φτωχούς ένα μέρος απο την κοιλιά σου...και συ θα ξαλαφρώσεις και μας θα ωφελήσεις”

ϡ Κάποιος ρώτησε τον Αριστοτέλη το γιατί αρέσει στους ανθρώπους να πηγαίνουν σε ωραία μέρη και να κάνουν παρέα με ωραία πρόσωπα, και ο Αριστοτέλης απάντησε: “ είναι μια ερώτηση που μόνο ένας τυφλός θα έκανε”

ϡ Ο τύραννος των Συρακουσών Διόνυσος έστειλε τον ποιητή Φιλόξενο στα λατομεία γιατί δεν του αναγνώριζε την “αξία” των ποιημάτων του. Τον ξανακάλεσε για να ακούσει μερικά νέα ποιήματά του, αλλά ο Φιλόξενος σηκώθηκε να φύγει. Ο τύραννος τον ρώτησε που πάει και ο ποιητής απάντησε: “ μα, και πάλι στα λατομεία”

ϡ Ένας πατέρας ζήτησε απο τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιό του. Ο φιλόσοφος του ζήτησε 500 δρχ και ο πατέρας θεώρησε ότι ήταν υπερβολικό ποσό λέγοντας: “ Μα με τόσα χρήματα θα μπορούσα να αγοράσω κάποιο ζώο” και του απαντά ο Αρίστιππος: “ Αγόρασε...και έτσι θα έχεις δύο”

ϡ Μια γερόντισσα δικαζόταν απο τον Φίλιππο ο οποίος νύσταζε πολύ, παρακάλεσε λοιπόν να της δωθεί το δικαίωμα της έφεσης. Απόρησε ο Φίλιππος και την ρώτησε: “ μα σε ποιόν θα υποβάλεις την έφεση εφόσον δεν υπάρχει ανώτερος απο εμένα;” και εκείνη απάντησε “ Στον Φίλιππο όταν δεν θα νυστάζει”

ϡ Ο κυνικός φιλόσοφός Θράσυλλος ζήτησε ως αμοιβή απο τον βασιλιά Αντίγονο μια δραχμή, ο Αντίγονος του είπε: “δεν είναι αυτή αντάξια ενός βασιλιά”, τότε ο Θράσυλλος του ζήτησε ένα τάλαντο και του είπε πάλι ο Αντίγονος: “ Αυτό πάλι δεν είναι αντάξιο ενός κυνικού φιλοσόφου”

ϡ Ρώτησαν κάποτε τον Αριστοτέλη: “ Τι κερδίζουν αυτοί που λένε ψέματα;¨
και απάντησε: “ Να μην τους πιστεύει κανείς ακόμα και όταν λένε την αλήθεια”

ϡ Ρωτήσανε τον Διογένη αν ο θάνατος είναι κάτι κακό και αυτός τους απάντησε: “ Πως μπορούμε να πούμε ότι είναι κακό αυτό, που όταν έρθει δεν το αισθανόμαστε;”

ϡ Έτρωγε ο Διογένης στην μέση της αγοράς, και μερικοί μαζευτήκανε γύρω του αποκαλώντας τον “σκύλο”. Ο Διογένης τους απάντησε: “Σκύλοι είστε εσείς που μαζευτήκατε και κοιτάτε έναν άνθρωπο στο στόμα την ώρα που τρώει”

ϡ Μιλούσε στην αγορά ο Σωκράτης, και κάποιος γόνος αριστοκρατικής οικογενείας του είπε ότι είναι απο άσημη καταγωγή. Τότε ο Σωκράτης του απάντησε: “ Αν εγώ πρέπει να ντρέπομαι για την άσημη καταγωγή μου, τότε οι καλοί και άξιοι πρόγονοί σου θα πρέπει να νοιώσουν ντροπή για σένα τον ανάξιο απόγονό τους”

ϡ Ο Πολυκράτης, τύραννος της Σάμου, χάρισε στον ποιητή ανακρέοντα ένα τάλαντο. Ο ποιητής του το γύρισε πίσω λέγοντας: “ μισώ το δώρο που θα με κάνει να χάσω τον ύπνο μου τα βράδια”

ϡ Για έναν φιλάργυρο πλούσιο ο Βίωνας είπε: “ δεν εξουσιάζει αυτός την περιουσία του αλλά η περιουσία του αυτόν”

ϡ Ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στον στον Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο Αθηναίος πολιτικός ρώτησε: “ Γιατί ο Αλέξανδρος διάλεξε εμένα απο όλους τους Αθηναίους για να μου χαρίσει 100 τάλαντα;”
Οι απεσταλμένοι απάντησαν: “ γιατί μόνο εσένα θεωρεί έντιμο” Ο Φωκίωνας αρνήθηκε το δώρο λέγοντας: “ Ας μ αφήσει λοιπόν να είμαι και να φαίνομαι έντιμος”

ϡ Ο Φίλιππος παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς αγώνες, και κάποιοι Πελοποννήσιοι αν και ευεργετημένοι τον γιουχάριζαν.Οι φίλοι του Φιλίππου εξοργίστηκαν αλλά ο Φίλιππος είπε: “ Αν οι Πελοποννήσιοι ευεργετημένοι συμπεριφέρονται έτσι, φανταστείτε τι θα κάνουν αν τους βλάψω”

ϡ Ο ποιητής Ερμόδοτος σε ποίημα του παρουσίασε τον βασιλιά Αντίγονο ως υιό του ήλιου, αλλά ο Αντίγονος του είπε: “ ο δούλος που κρατά το ουροδοχείο δεν θα έχει τέτοια ιδέα για μένα”

ϡ Ο Φίλιππος έγραψε στους Σπαρτιάτες όταν έμπαινε στην χώρα τους, τι από τα δύο θέλουν, να μπει ως φίλος ή ως εχθρός, και αυτοί απάντησαν: ¨ούτε το ένα ούτε το άλλο¨

ϡ Κάποιος κλότσισε τον Σωκράτη χωρίς αυτός να αντιδράσει. Οι συνομιλητές του απόρησαν και τον ρώτησαν πως ανέχθηκε κάτι τέτοιο, και αυτός απάντησε: “ Αν με κλοτσούσε γάιδαρος, εγώ θα έπρεπε να τον πάω στα δικαστήρια;”

ϡ Επαινούσαν τον Αντισθένη κάποιοι κακοί, και ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:” Μήπως έκανα κάτι κακό;”

ϡ Ένας γιατρός εξέταζε τον Παυσανία τον γιο του Πλειστώνακτου και του είπε ότι τίποτα κακό δεν έχει, και κείνος τον ρώτησε: ¨ούτε που έχω εσένα για γιατρό;¨

ϡ Ένας άλλος γιατρός είπε στον Παυσανία του Πλειστώνακτου: ¨Παυσανία γέρασες¨ και του απαντά αυτός: ¨τα κατάφερα επειδή δεν είχα εσένα γιατρό¨

ϡ Επέστρεφε ο Διογένης απο τους Ολυμπιακούς αγώνες και τον ρώτησαν αν είχε πολύ κόσμο, αυτός απάντησε: “ Κόσμος πολύς, μα άνθρωποι λίγοι”

ϡ Ιερέας στην Σαμοθράκη ρωτούσε τον Σπαρτιάτη Λύσανδρο: “ Ποιά ήταν η πιο ασεβής πράξη που έκανες;”
ο Σπαρτιάτης είπε: “ Δεν χρειάζεται να την αναφέρω σε σένα, την ξέρουν οι θεοί”
ο ιερέας επέμενε: “ Πρέπει οπωσδήποτε να την πεις”
ο Σπαρτιάτης ρωτά: “ Σε ποιόν πρέπει να την πω, σε σένα ή στον θεό;”
ο ιερέας είπε: “ στον θεό”
τότε ο Σπαρτιάτης είπε “ Εσύ τότε φύγε απο δω”

ϡ Η μητέρα του Διονύσου του πρεσβύτερου, αν και σε μεγάλη ηλικία ζήτησε απο τον γιό της να την παντρέψει, και εκείνος της απάντησε: “ Μπορεί ως τύραννος να παραβιάζω τους νόμους της πόλης, αλλά είναι αδύνατον να παραβιάσω τους νόμους της φύσης”

ϡ Ο Δημοσθένης έλεγε στον Φωκίωνα: “ Οι Αθηναίοι θα σε σκοτώσουν αν παραφρονήσουν” και εκείνος απάντησε: “ Εσένα θα σε σκοτώσουν αν έρθουν στα λογικά τους”

ϡ Ο Ισοκράτης απο ένα φλύαρο υποψήφιο μαθητή του ζήτησε διπλό μισθό, και όταν ο μαθητής ζήτησε να καταλάβει τον λόγο ο Ισοκράτης του εξήγησε: “ Τον ένα μισθό θα τον δίνεις για να μάθεις να σωπαίνεις και τον δευτερο για να μάθεις να μιλάς”

ϡ Όταν ετοιμαζόταν να μιλήσει ένας ανόητος και φλύαρος, ο Θεόκριτος είπε: “ τώρα η γλώσσα θα τρέχει σαν ποτάμι απο ένα μυαλό που τρέχουν λίγες στάλες "

ϡ Κάποιος που τιμωρούνταν για κάποια πράξη έλεγε: ¨αμάρτησα χωρίς να το θέλω¨του λέει ένας Λάκωνας: ¨δέξου και την τιμωρία χωρίς να το θέλεις¨

ϡ Ο Αντισθένης μακρυγορούσε κάποτε σε μια διάλεξη, και ο Πλάτωνας παρατήρησε: “ Αγνοείς ότι το μέτρο του λόγου δεν είναι αυτός που μιλά αλλά αυτός που ακούει”

ϡ Είπε κάποιος στον Αρίστιππο, σε μια συζήτηση, ότι δεν ξέρει αν είναι προτιμότερος ο πλούτος απο την σοφία, διότι βλέπει συχνά τους σοφούς να χτυπάνε τις πόρτες των πλουσίων, τότε του απάντησε ο Αρίστιππος “ και οι γιατροί επισκέπτονται τα σπίτια των πλουσίων, ποιός όμως δεν θα προτιμούσε να είναι ο θεραπευτής παρά ο άρρωστος;;;”

ϡ Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια μεσόκοπη είπε: “ αυτός δεν κάρφωσε τα μάτια του σε αυτήν, αλλά τα δόντια του”

ϡ Ρωτήθηκε ο Σωκράτης αν είναι σωστό ή όχι να νυμφέυεται κανείς και εκείνος απάντησε: “ θα το μετανοιώσει και στις δύο περιπτώσεις”

ϡ Ο Διογένης είπε στον Ξενιάδη που τον είχε αγοράσει για δούλο του: “ ετοιμάσου να κάνεις αυτό που θα σου πω” Ο Ξενιάδης σάστισε και είπε ότι αυτό είναι ανήκουστο και ο Διογένης του είπε: “ Αν αγόραζες γιατρό και ήσουν άρρωστος, δεν θα άκουγες τις εντολές του;”

ϡ Κάποιος πέταξε ένα ξύλο και καταλάθος πέτυχε τον Διογένη στο κεφάλι. Καθυστερημένα και κατοπιν εορτής, του είπε “πρόσεχε”
Ο Διογένης του λέει: “ μήπως πρόκειται να το ξαναπετάξεις;”

ϡ Ρώτησε κάποιος τον Σωκράτη πως θα μπορούσε να γίνει πλούσιος, και ο Σωκράτης του απάντησε: “ Αν γίνεις φτωχός στις επιθυμίες”

ϡ Ο Διογένης πρόσεξε κάποτε ένα μικρό παιδί να πίνει νερό απο μια πηγή με τα χέρια του. Πέταξε το κύπελλο λέγονας: “ αυτό το μικρό παιδί με ξεπέρασε σε απλότητα”

ϡ Ο Βίωνας όταν είδε ένα φθονερό άνθρωπο να περνάει στεναχωρημένος σκέφτηκε: “ ή μεγάλο κακό συνέβη σε αυτόν ή σε κάποιον άλλον ευτυχές γεγονός”

ϡ Κάποτε ο Αντισθένης γύρισε τον μανδύα που φορούσε έτσι ώστε να φανούν οι τρύπες, για να δείξει την απλότητα του. Ο Σωκράτης που είδε την κίνηση του είπε: “ Αντισθένη, μέσα απο τις τρύπες του ρούχου σου βλέπω καθαρά την ματαιοδοξία σου”

ϡ Ταξίδευε ο Βίαντας με πλοίο με κάποιους άλλους γνωστούς για την ασέβεια τους. Ξέσπασε κακοκαιρία και το πλοίο κινδύνευε, τότε οι ασεβείς άρχισαν να επικαλούνται τους θεούς, ο Βίαντας όμως τους φώναξε: ¨Σταματήστε τις προσευχές γιατί αλλοίμονό μας και αν πάρουν χαμπάρι οι θεοί ότι είστε και σεις μέσα στο πλοίο”

ϡ Η Ξανθίππη είπε στον Σωκράτη με παράπονο: “ Σε καταδίκασαν άδικα” και της απαντά ο Σωκράτης: “ τι ήθελες να με καταδικάσουν δίκαια;;;;”

ϡ Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στον Σωκράτη και του πέταξε ένα κουβά με βρώμικα νερά, εκείνος ατάραχος είπε: “ Η Ξανθίππη κάνει ότι και ο Δίας, πρώτα βροντά και μετά βρέχει”

ϡ Κάποιος ταξιδιώτης μόλις είχε γυρίσει και ρώτησε έναν μάντη για τους δικούς του και εκείνος του είπε: “ όλοι καλά είναι, το ίδιο και ο Πατέρας σου”, ο ταξιδιώτης του είπε: “ ο Πατέρας μου έχει πεθάνει εδώ και δέκα χρόνια” ο μάντης για να το καλύψει: “ εννοούσα τον πραγματικό πατέρα σου”

ϡ Ο Δημάρατος (Σπαρτιάτης Βασιλιάς που πήγε με τους Πέρσες) ακούγοντας έναν κιθαρωδό είπε: ¨δεν μου φαίνεται να φλυαρεί άσχημα...¨

ϡ Ο Δημάρατος ρωτήθηκε σε κάποια συνέλευση, αν παρέμεινε σιωπηλός επειδή δεν είχε κάτι να πει ή λόγω βλακείας, και αυτός απάντησε: ¨ένας βλάκας δεν μένει ποτέ σιωπηλός¨

ϡ Στους πρεσβευτές εκ Σάμου, που ήταν πολύ φλύαροι, είπαν οι Σπαρτιάτες: ¨Τα πρώτα μας διέφυγαν και δεν καταλάβαμε την συνέχεια, επειδή μας διἐφυγαν τα πρώτα¨

ϡ Μετά την φυγή του, ο Παυσανίας ο γιος του Πλειστώνακτου, Επαινούσε τους Λακεδαιμόνιους στην Τεγέα, και κάποιος του είπε: ¨γιατί δεν έμεινες στην Σπάρτη μόνο μας κουβαλήθηκες εδώ;¨ και απαντάει ο Παυσανίας: ¨Για τον ίδιο λόγο που και οι γιατροί δεν μένουν κοντά στους υγιείς αλλά πάνε εκεί που υπάρχουν άρρωστοι¨

ϡ Όταν οι έφοροι της Σπάρτης καταδίκασαν τον Θηκταμένη σε θάνατο αποχώρησε χαμογελώντας. Όταν κάποιος παρευρισκόμενος τον ρώτησε αν καταφρονεί τους θεσμούς της Σπάρτης και γι αυτό χαμογελά απάντησε: ¨όχι, απλά ευθυμώ επειδή αυτό το πρόστιμο θα το πληρώσω χωρίς να χρειαστεί να δανειστώ¨

ϡ Κάποτε κάποιοι Λάκωνες έβλεπαν έναν πίνακα ζωγραφικής στον οποίο οι Λάκωνες σφαγιάζονταν από τους Αθηναίους, και σχολιάζει ένας Λάκωνας: ¨τι ανδρείοι είναι οι Αθηναίοι...στον πίνακα...¨

ϡ ο Λεωτυχίδας ο πρώτος, όταν κάποιος του είπε ότι είναι ευμετάβολος απάντησε: ¨λόγω των περιστάσεων και όχι λόγω ελαττωμάτων όπως εσείς¨

ϡ Κάποιος ρώτησε τον Λεωτυχίδα τον πρώτο τον Σπαρτιάτη το πως θα μπορεί κάποιος να διαφυλάξει τα παρόντα αγαθά απάντησε: ¨αν δεν εμπιστεύεται τα πάντα στην τύχη¨ 

ϡ Όταν πάλι κάποιος ρώτησε τον Λεωτυχίδα τον πρώτο για ποιο λόγο οι Σπαρτιάτες πίνουν λίγο απάντησε: ¨Για να μην αποφασίζουν οι άλλοι για εμάς αλλά εμείς για τους άλλους¨

ϡ Κάποιος ενημέρωσε τον Πλείσταρχο γιο του Λεωνίδα, ότι κάποιος κακολόγος τον επαίνεσε. Αναρωτήθηκε ο Πλείσταρχος: ¨μπας και του είπαν ότι πέθανα; διότι αυτός δεν είναι ικανός να πει καλή κουβέντα για κανέναν ζωντανό¨

ϡ όταν στην εσωτερική πλευρά της πύλης τυλίχθηκε φίδι γύρω από τον σύρτη και οι μάντεις αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για σημεία και τέρατα, είπε τότε ο Λεωτυχίδας του Αρίστωνος (αυτός δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Λεωτυχίδα τον πρώτο): ¨όχι βέβαια, από ότι μου φαίνεται, αν ο σύρτης είχε τυλιχθεί γύρω από το φίδι θα ήταν σημείο και τέρας¨

ϡ Όταν κάποιος πετάχτηκε και μίλησε για πράγματα που δεν ήταν καθόλου άχρηστα σε στιγμή εντελώς άσχετη και άκαιρη, του λέει τότε ο Λέων ο γιος του Ευκρατίδα: ¨Ξένε, μην λες αυτό που πρέπει όταν δεν πρέπει¨

ϡ Αριστοτέλης: "Όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως θέλουμε, τότε πρέπει να τα θέλουμε
όπως γίνονται"

ϡ Βίαντας: "Άτυχος είναι αυτός που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία"

ϡ Επίκουρος: "Κακό πράγμα η ανάγκη, αλλά δεν είναι ανάγκη να ζει κάποιος δημιουργώντας πολλές ανάγκες"

ϡ Επίκουρος: "Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο, μην του προσθέτεις χρήματα, να του
αφαιρείς επιθυμίες"

ϡ Ο πολύ καλός γιατρός Περίανδρος τον οποίον επαινούσαν όλοι πάρα πολύ είχε την κακή συνήθεια να γράφει κακά ποιήματα, και ο Αρχίδαος γιός του Αγησιλάου του είπε: ¨Γιατί Περίανδρε τέλος πάντων, έχεις την λόξα να προτιμάς αντί για καλό γιατρό να σε αποκαλούν κακό ποιητή;¨

ϡ Ο Λεωνίδας ο γιος του Αναξανδρίδα ( Ο γνωστός Βασιλιάς των Λακεδαιμόνιων) όταν ειπώθηκε από κάποιον ότι από τα βέλη των βαρβάρων δεν θα μπορεί ούτε το φως του ήλιο να δει, απάντησε: ¨Ευχάριστο θα είναι αυτό, διότι θα τους πολεμήσουμε υπό σκιάν¨

ϡ Όταν ρωτήθηκε ο Πολύδωρος ο Λακεδαιμόνιος γιατί οι Σπαρτιάτες ρίχνονται στους κινδύνους του πολέμου με τόση ανδρεία απάντησε: ¨Επειδή έμαθαν να ντρέπονται τους αρχηγούς και όχι να τους φοβούνται¨

ϡ Όταν είδε κάποιος πως τα σκληρά αμύγδαλα πωλούνταν σε διπλή τιμή είπε: ¨μήπως σπανίζουν οι πέτρες;¨

ϡ Ένας από το Άργος είπε: ¨στα μέρη μας υπάρχουν αρκετοί τάφοι Σπαρτιατών¨ και του απαντά ο Σπαρτιάτης; ¨Στα δικά μας πάλι δεν υπάρχει ούτε ένας τάφος των Αργείων¨ (δηλ οι Αργείοι δεν τόλμησαν ποτέ να επιχειρήσουν κατά της Σπάρτης)

ϡ ένας αθλητής που βρισκόταν στην Αθήνα καυχιόνταν συνέχεια ότι σε αγώνες στην Ρόδο είχε πραγματοποιήσει ένα τεράστιο άλμα. Καθώς δεν τον πίστευε κανείς, αυτός έλεγε στους Αθηναίους να πάνε στη Ρόδο και να ρωτήσουν τους θεατές των αγώνων. Τότε ένας Αθηναίος πήγε στο σκάμμα και με το χέρι έγραψε πάνω στην άμμο τη λέξη «Ρόδος». Μετά γύρισε προς τον καυχησιάρη αθλητή και του είπε: «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα», το οποίο έχει μείνει ως «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».

σημείωση: ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΧΙΟΥΜΟΡ" (Εκ του χυμού, δηλ απόσταγμα ευφυίας)ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

πηγή:knossopolis.gr