Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Οι τροφές που πολεμούν την οσφυαλγία


Η οσφυαλγία, δηλαδή ο πόνος στη μέση, είναι ένα πολύ συχνό πρόβλημα υγείας στο γενικό πληθυσμό... αφού είναι η δεύτερη σε συχνότητα παθολογική κατάσταση μετά το κοινό κρυολόγημα.

Ο αριθμός των ανθρώπων που παρουσιάζουν πόνους στη μέση παρουσιάζει μια ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση. Εκτιμάται ότι έως 80% των ανθρώπων θα βιώσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο οσφυαλγίας σε κάποια φάση της ζωής τους.

Τα αίτια που προκαλούν οσφυαλγία είναι ποικίλα αλλά δεν αποτελούν αντικείμενο σχολιασμού του συγκεκριμένου άρθρου. Η αντιμετώπιση της οσφυαλγίας συνήθως περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμάκων (αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τοπικές εγχύσεις γλυκοκορτικοειδούς φαρμάκου (κορτιζόνης) και τοπικού αναισθητικού.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα αν και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της οσφυαλγίας είναι ισχυρά φάρμακα και συχνά προκαλούν γαστρεντερικά προβλήματα. Μπορούν να ερεθίσουν το βλεννογόνο του στομάχου και να προκαλέσουν ναυτίες, πόνο ακόμα και έλκος.

Είναι σημαντικό λοιπόν η διατροφή του ασθενούς που λαμβάνει τέτοιου είδους θεραπεία να είναι προσεγμένη. Τα γεύματα πρέπει να είναι σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Η παραμονή του στομάχου κενού για πολλές  ώρες εκθέτει το γαστρικό βλεννογόνο. Η επαρκής πρόσληψη πρωτεϊνών από τροφές όπως γάλα, κοτόπουλο, ψάρι, μελάτο αυγό μπορούν αν δράσουν θετικά στην προστασία του στομάχου. Ζυμαρικά και πατάτες επίσης δρουν καταπραϋντικά.

Τα σκληρά όσπρια όπως τα φασόλια και κάποια λαχανικά όπως το λάχανο, το κουνουπίδι και το κρεμμύδι καλό είναι να αποφεύγονται γιατί δημιουργούν αέρια και δυσπεψία.
Το ωμό σκόρδο, το λεμόνι και το ξύδι αλλά και τροφές που προκαλούν χημικό ερεθισμό του στομάχου όπως τα τηγανητά, τα τσιγαριστά, οι σούπες, ο καφές τα αναψυκτικά και το αλκοόλ καλό είναι να αποφεύγονται προληπτικά.

Είναι επίσης γνωστό πως η συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων προκαλεί κατακράτηση υγρών. Η πρόσληψη αλατιού θα πρέπει λοιπόν να είναι περιορισμένη και η κατανάλωση υγρών αυξημένη για τη διευκόλυνση της λειτουργίας των νεφρών. Προσοχή στις τροφές με κρυμμένο αλάτι όπως τα αλλαντικά, τα κονσερβοποιημένα τρόφιμα ακόμα και το τυποποιημένο ψωμί του τοστ, τη μουστάρδα ,την κέτσαπ, τα καπνιστά κρέατα, τα dressings εμπορίου καθώς και τις κονσερβοποιημένες σούπες ή τους ζωμούς κρέατος και λαχανικών.

Τρόφιμα που βοηθούν στην απέκκριση των υγρών είναι τα φρούτα όπως χουρμάδες, σύκα, δαμάσκηνα, μπανάνες, βερίκοκα, πεπόνι, καρπούζι, ανανάς, λεμόνια, νεκταρίνια κυρίως λόγω του καλίου και του αυξημένου νερού που περιέχουν αλλά και λαχανικά όπως ψητές ή βραστές πατάτες , καρότα, φασολάκια, αγκινάρες, ντομάτα, αγγούρι, μαρούλι. Τα δημητριακά ολικής άλεσης και ιδιαίτερα η βρώμη παρουσιάζουν και αυτά ήπια διουρητική δράση.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα βιταμίνης C, οπότε συνίσταται η αυξημένη πρόσληψη της μέσα από φρούτα όπως το πορτοκάλι, το ακτινίδιο οι φράουλες αλλά και λαχανικά όπως για παράδειγμα η πιπέρια, ο μαϊντανός και το μπρόκολο.

Στην περίπτωση που η προτεινόμενη φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει και κορτιζονούχα σκευάσματα θα πρέπει να συνυπολογιστεί μαζί με την κατακράτηση υγρών και το πρόβλημα της αύξησης του ζαχάρου. Για την ορθότερη διαχείριση των επιπέδων του ζαχάρου στο αίμα είναι σκόπιμο να καταναλώνουμε μικρά και συχνά γεύματα και να προτιμάμε την κατανάλωση σύνθετων υδατανθράκων όπως φρούτα, δημητριακά ολικής άλεσης έναντι των απλών όπως π.χ. άσπρο ψωμί και ζάχαρη.

Η οστεοπόρωση ως συνέπεια της μακροχρόνιας θεραπείας με κορτιζόνη θα μπορούσε να προληφθεί με επαρκή πρόσληψη ασβεστίου από τα γαλακτοκομικά, τα λιπαρά ψάρια και τους ξηρούς καρπούς.

Τροφές με αντιφλεγμονώδη δράση θα μπορούσαν επιπρόσθετα να συντελέσουν στην αντιμετώπιση της φλεγμονής πέρα από την φαρμακευτική αντιμετώπιση. Ως αντιφλεγμονώδη τρόφιμα θεωρούνται το λάχανο, το σέλινο, το αναποφλοίωτο ρύζι, τα παχιά ψάρια όπως σκουμπρί, σαρδέλα και σολομός, η πιπερόριζα, το κρεμμύδι, οι σταφίδες και το σταφύλι, ο ανανάς καθώς και τα καρύδια.

Σε πρόσφατη πανελλήνια επιδημιολογική έρευνα ανάμεσα στους παράγοντες κινδύνου για την οσφυαλγία αναδείχθηκε και η παχυσαρκία. Είναι προφανές πως το επιπλέον σωματικό βάρος επιβαρύνει τη σπονδυλική στήλη. Πολλές φορές ο πόνος στη μέση υποχωρεί και μόνο από την απώλεια βάρους.

Ένα μοντέλο ισορροπημένης διατροφής και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας όταν τα συμπτώματα θα είναι σε ύφεση θα διασφαλίσει τη σταδιακή μείωση του βάρους στο φυσιολογικό και την ανακούφιση των συμπτωμάτων.

diatrofi.gr

Μασονία:Φρικτοί όρκοι για τυφλή υπακοή


«Όλες οι μυστικές υπηρεσίες που διοικούνται από όρκους είναι επικίνδυνες σε κάθε έθνος», Οδυσσέας Γκράντ, 18ος πρόεδρος των ΗΠΑ.«Το πρώτο καθήκον κάθε Μασόνου είναι η υπακοή στις εντολές του Διδασκάλου. Το πνεύμα αυτό της άμεσης υπακοής και υποταγής στις αρχές, αποτελεί την μεγαλύτερη ασφάλεια για το "Ίδρυμα".

Ο Ελευθεροτεκτονισμός μοιάζει περισσότερο με στρατιωτική παρά με πολιτική οργάνωση. Η διαταγή πρέπει να εκτελείται αμέσως. Ο χαρακτήρας της και οι συνέπειες της ίσως γίνουν αντικείμενα συστηματικής έρευνας. Ο Μασονικός κανόνας υπακοής μοιάζει με την ναυτική προσταγή «Υπάκουσε στις διαταγές ακόμη και αν καταστρέφουν τους δικούς μας» (Εγκυκλοπαίδεια του Ελευθεροτεκτονισμού του Μακί σ. 525)»

Έτσι ένας Μασόνος ορκίζεται τυφλή υπακοή χωρίς να έχει και την ελάχιστη γνώση για το τι είναι αυτό στο οποίο ορκίζεται. Οι όρκοι που δίδουν οι υποψήφιοι στους τρείς πρώτους βαθμούς είναι οι κατωτέρω:

Μαθητεύομενος (Πρώτος βαθμός)

«Υπόσχομαι και ορκίζομαι μετά σοβαρότητας και ειλικρίνειας χωρίς διφορούμενα και επιφιλάξεις η υπεκφυγές τα εξής: δεσμέυομαι να μην υπάρχει μικρότερη ποινή από να κοπει ο λαιμός μου απ' άκρη σ' άκρη, να ξεριζωθεί η γλώσσα μου από την ρίζα της και το σώμα μου να ταφεί στη χοντρή άμμο της θαλάσσης όπου η παλίρροια και η άμπωτη καλύπτει και αποκαλύπτει το σημείο αυτό δυο φορές το εικοσιτετράωρο, γι' αυτό βοήθησε με Θεέ και κρατησέ με σταθερό στην ακλόνητη πραγματοποίηση του παρόντος (Κάπταιν Γουίλιαμ Μόργκαν, 'Εικονογραφήσεις της Μασoνίας' σσ.21-22)». Η Ελληνική έκδοση κυκλοφορεί με τον τίτλο "Τα μυστήρια των Μασόνων" του Leo Taxil Εκδόσεις Μακρή).

(Δεύτερος Βαθμός)

«. . .δεσμεύομαι να μην υπάρχει μικρότερη ποινή από το να ανοιχτεί το στήθος μου και να ξεριζωθεί η καρδία μου και τα σπλάχνα μου να βγούν από μέσα και να ριφθούν από το αριστερό μου ώμο, να μεταφερθούν στην Κοιλάδα του Γιεχοσαφάτ, όπου να γίνουν τροφή των άγριων θηρίων του τόπου αυτού και των αρπακτικών πτηνών του αέρα εάν αποδειχθώ συνειδητά ένοχος παραβίασης οποιουδήποτε τμήματος αυτού του σοβαρού μου όρκου η υποχρέωση σε αδελφό μασόνο. Γι' αυτό βοηθησέμε Θεέ και κράτησέ με σταθερό στην ακλόνητη πραγματοποίηση του παρόντος. (Εικονογραφήσεις της Μασονίας σσ. 52-53)»

(Τρίτος Βαθμός)

«.. .δεσμεύομαι να μην υπάρξει μικρότερη ποινή από το να κοπεί το σώμα μου στη μέση και να διαχωριστεί στο Βορρά και στο Νότο και τα σπλάχνα μου να γίνουν στάχτη στο κέντρο, και σι στάχτες μου να σκορπιστούν στους τέσσερις ανέμους του ουρανού ώστε να μη μείνει καμμιά ανάμνηση μου ανάμεσα στους ανθρώπους η τους μασόνους για την αχρειότητα και την ψευδορκία μου έαν ποτέ αποδεχθώ συνειδητά ένοχος παραβίασης οποιουδήποτε τμήματος αυτού του σοβαρού μου όρκου η υποχρεώσης σε αδελφό μασόνο. (Εικονογραφήσεις της Μασονίας σσ. 75-76)

Η σοβαρότητα των όρκων αυτών συνεχίζει να αυξάνει σε κάθε βαθμό. Παρ' όλο το ότι οι όρκοι αυτοί είναι γραμμένοι σ' ένα βιβλίο του 1820, πρώην Μασόνοι μου έχουν πεί πως οι όρκοι πολύ λίγο έχουν αλλάξει τους τελευταίους δύο αιώνες και στην ουσία τους παραμένουν ίδιοι.

Ο Ιησούς μας προειδοποίησε όσον αφορά για τους όρκους: «Μην ορκίζεσαι καθόλου...Απλώς το "ΝΑΙ" να είναι "ΝΑΙ" και το "ΟΧΙ" σου "ΟΧΙ" οτιδήποτε πέρα από αυτό είναι εκ του πονηρού» (Ματθ.5:34, 37). Ο Χριστός μας έδωσε την διαταγή αυτή για δική μας προστασία. Πολλοί όμως δεν δίνουν προσοχή σ'αυτά τα λόγια.

Έαν κάποιος Μασόνος ανακαλύψει τους κρυφούς στόχους του Τάγματος και αποφασίσει να το εγκαταλείψει, οι όρκοι αυτοί χρησιμεύουν σαν τον πλέον αποτελεσματικό εκφοβισμό που προστατεύει από αποκαλύψεις οποιασδήποτε μυστικής πληροφορίας.

Σαν αποτέλεσμα, παρ' όλο που ένα μικρό ποσοστό Μασόνων αποσκίρτησαν από την οργάνωση, μόνον λίγοι από αυτούς επιθυμούν να αναλάβουν τον κίνδυνο να μιλήσουν εναντίον της.

Ο Κάπταιν Γουϊλιαμ Μόργκαν (William Morgan: 1774–1826 - φώτο), από την Μπατάβια(Batavia) της Νέας Υόρκης (που υπήρξε Μασόνος για 30 χρόνια) ήταν ένας από τους θαρραλέους ανθρώπους, το βιβλίο του οποίου, 'Εικονογραφίσεις της Μασονίας" απεκάλυψε τα μυστικά τυπικά και τους όρκους του Μασονικού Τάγματος. Η αποκάλυψη αυτή του κόστισε την ζωή του.

Όταν έγινε γνωστό πως ο Μόργκαν προετοίμαζε τα χειρόγραφα και σχεδίαζε να τα εκδώσει, οι Μασόνοι αρχηγοί κινήθηκαν για να αποτρέψουν την έκδοση του βιβλίου. Ο Κάπταιν Μόργκαν απήχθη στις 11 Σεπτεμβρίου του 1826 και κάποιοι Μασόνοι τον έπνιξαν στον ποταμό Νιαγάρα. Ο Δαυϊδ Μίλλερ, ο εκδότης, απήχθη και αυτός οι πολίτες όμως της Μπατάβια όταν το ανακάλυψαν, καταδίωξαν τους απαγωγείς και τελικά τον απελευθέρωσαν. Παρά τις προσπάθειες των Μασόνων να αποτρέψουν την έκδοση, το βιβλίο του Μόργκαν εξεδόθη στα 1827.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός έκανε ότι μπορούσε για να αρνηθεί τον ρόλο του στην δολοφονία του Γουϊλλιαμ Μόργκαν. Το γεγονός όμως αυτό οδήγησε σε φρενίτιδα τις Ανατολικές Πολιτείες. "Η Μασονική εγκυκλοπαίδεια του Κόιλ" και άλλα αναφέρονται στο γεγονός αυτό. Ο Κόιλ λέει: «Αποσκιρτήσεις Μασόνων εξαπλώθηκαν σε όλη την Νέα Αγγλία, την Νέα Υόρκη, την Νέα Υερσέη, την Πενσυλβάνια και το Μεριλαντ. Στα 1826 η Νέα Υόρκη είχε 480 Στοές με 20.000 μέλη αλλά από το 1827 έως το 1839 μόνο 40 η 50 στοές σχετίζονταν με την Μεγάλη Στοά. Η Μεγάλη Στοά της Μασσαχουσέτης παρέδωσε τον καταστατικό της χάρτης στην πολιτεία και έγινε ανεξάρτητο σώμα13. (Μασονική Εγκυκλοπαίδεια του Κόιλ σ. 58)

Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ελευθεροτεκτονισμός συνέχισε να αρνείται τις κατηγορίες για την δολοφονία, Παρά το γεγονός πως ένας από τους τρείς ανθρώπους που θεωρούντο ότι πραγματοποίησαν την δολοφονία ομολόγησε τα πάντα στο νεκροκρέββατο του στα 1848. Η ομολογία εμφανίζεται στις σελίδες 11-16 του βιβλίου με τίτλο «Ο Χαρακτήρας, οι Ισχυρισμοί και τα Πρακτικά Έργα του Ελευθεροτεκτονισμού» γραμμένο από το αιδεσιμότατο Τσάρλς Τζ. Φιννευ, τον μεγάλο ευαγγελιστή του 19ου αιώνα.

πηγή:tromaktiko

Ποιό υγειινή η ζωή χωρίς ψέμματα


Μία ζωή εθισμένη στα μικρά και στα μεγάλα ψέματα είναι μια ανθυγιεινή ζωή, ενώ αντίθετα όσοι άνθρωποι λένε όσο γίνεται λιγότερα ψέματα...
έχουν καλύτερη υγεία και καλύτερες σχέσεις, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν κάνουν κακό στον οργανισμό μόνο τα σοβαρά ψέματα, αλλά και τα μικρά αθώα ψεματάκια, τα οποία κανείς λέει πολύ πιο εύκολα.

Όταν κανείς, σύμφωνα με τη μελέτη, καταφέρνει να ελέγξει τον εαυτό του και να λέει λιγότερα ψέματα, τότε βελτιώνεται η σωματική και ψυχική υγεία του.
Οι ερευνητές του καθολικού πανεπιστημίου Νοτρ Νταμ στην Ιντιάνα, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης, έκαναν επί δέκα εβδομάδες πειράματα με 110 άτομα, ηλικίας 18 έως 71 ετών, στο πλαίσιο μιας έρευνας για την λεγόμενη «επιστήμη της τιμιότητας», η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Τέμπλετον, που προωθεί γενικότερα τη σχέση επιστήμης και πνευματικότητας, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

«Βρήκαμε ότι όσοι συνειδητά μείωναν δραστικά τα ψέματα που έλεγαν κάθε ημέρα, είχαν σημαντικά καλύτερη υγεία», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας. Οι μισοί συμμετέχοντες κλήθηκαν να σταματήσουν να λένε ψέματα στο χρονικό διάστημα που κράτησε η έρευνα, ενώ οι άλλοι μισοί δεν πήραν ανάλογη εντολή και συνεπώς μπορούσαν να συνεχίσουν να λένε τα ψεματάκια τους, όπως έκαναν καθημερινά (και όπως κάνουν συνήθως οι άνθρωποι, είτε το συνειδητοποιούν, είτε όχι). Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο μέσος άνθρωπος λέει περίπου 11 ψέματα την εβδομάδα.

Οι ερευνητές κατέγραφαν τη σωματική και ψυχική υγεία και των δύο ομάδων εθελοντών, καθώς και την ποιότητα των κοινωνικών και διαπροσωπικών σχέσεων που ανέπτυσσαν οι εθελοντές με τους άλλους ανθρώπους. Για να έχουν μία πιο σαφή εικόνα για το πόσα ψέματα πραγματικά έλεγαν οι συμμετέχοντες, οι ερευνητές τους περνούσαν από τεστ «αλήθειας» με πολύγραφο (σαν αυτό που χρησιμοποιούν οι μυστικές υπηρεσίες!).

Έτσι, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όντως υπάρχει σχέση ανάμεσα στον αριθμό των ψεμάτων και στο επίπεδο της υγείας. Για παράδειγμα, όσοι εθελοντές έλεγαν τρία ψέματα λιγότερα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα, ανέφεραν την ίδια εβδομάδα -κατά μέσον όρο- τέσσερα λιγότερα ψυχολογικά παράπονα (ένταση, μελαγχολία κ.α.), αλλά και τρία λιγότερα σωματικά παράπονα (πονόλαιμος, πονοκέφαλος κ.ά.).

Όσοι συστηματικά έλεγαν λιγότερα ψέματα, έως την πέμπτη εβδομάδα του πειράματος είχαν φθάσει πλέον στο σημείο να νιώθουν πιο τίμιοι άνθρωποι και, παράλληλα, να δηλώνουν πως είχαν καλύτερη υγεία και μεγαλύτερη ψυχική ευεξία. Παράλληλα, οι σχέσεις με τους γύρω τους κυλούσαν πολύ πιο ομαλά.

Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνεται μάλλον δύσκολο να σταματήσει κανείς να λέει τα συνήθη ψεματάκια, όπως είπαν οι ερευνητές, η εμπειρία του πειράματος έδειξε ότι είναι εφικτό τελικά. Μερικές από τις πιο κλασικές κατηγορίες καθημερινών ψεμάτων περιλαμβάνουν το να «φουσκώνει» κανείς τα τωρινά και τα παλιά επιτεύγματα, καθώς επίσης να λέει διάφορες δικαιολογίες (του τύπου «άργησα στη δουλειά γιατί ήταν άρρωστο το παιδί μου» κ.λπ.).