Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

“Για μας η ψυχή μας είναι το όνομα μας”

Ελύτης, Μερκούρη, Αρβελέρ, Τσάτσος : Μακεδονία “Για μας η ψυχή μας είναι το όνομα μας”


Λίγη Ιστορία για να μην νομίζουν κάποιοι πολιτικοί, ότι λόγο της οικονομικής κρίσης θα μας βρουν “μπόσικους”- netakias
Ανοιχτή Επιστολή στην Ε.Ο.Κ.
Μάρτιος 28, 1992
Οι υπογραφόμενοι θεωρούμε υποχρέωση μας τόσο απέναντι στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ελλάδα, όσο και απέναντι στη μεγαλύτερη πατρίδα μας την Ευρώπη, να απευθυνθούμε σε εσάς και να θέσουμε υπόψη σας τα ακόλουθα.
Σας είναι ασφαλώς γνωστή η προσπάθεια που άρχισε παλιότερα και συστηματοποιήθηκε μετά το 1944 με την ίδρυση, στο πλαίσιο της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, ενός ομοσπονδιακού κρατιδίου υπό το όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας” με αποκλειστικό στόχο, τότε και τώρα, την αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων εντός των οποίων περικλείεται η ελληνική Μακεδονία, ως περιοχή της Βόρειας Ελλάδας με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη, κατοικούμενη από αμιγώς ελληνικό πληθυσμό.
Μέχρι σήμερα η αυθαίρετη χρήση της ιστορικής ονομασίας “Μακεδονία” από το ομόσπονδο κρατίδιο των Σκοπίων, αποτελούσε τυπικά τουλάχιστον, εσωτερική υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας. Από τη στιγμή όμως που θα συμβεί να αναγνωριστούν το Σκόπια ως χωριστά κυρίαρχο κράτος, υποκείμενο του διεθνούς δικαίου και αποκτήσουν έτσι διεθνή υπόσταση ως “Μακεδονία” η επιβουλή κατά της Ελλάδος καθίσταται κατάφωρη και αναπόφευκτη.
Διότι αυτό το νέο κράτος με το όνομα “Μακεδονία”, καθώς δεν καλύπτει το σύνολο, αλλά μέρος μόνο του γεωγραφικού χώρου τον οποίο υποδηλώνει το όνομα του, θα τείνει, τόσο αντικειμενικά, όσο και υποκειμενικά να λειτουργεί ως “εθνικό κέντρο”, πράγμα που συνεπάγεται “δυνάμει” εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος των γειτονικών κρατών, καλλιεργώντας έτσι τον αλυτρωτισμό στους κατοίκους του, παρά το ότι αυτοί διαφέρουν εθνολογικά (είναι Σλάβοι, Αλβανοί και Τούρκοι) από τους κατοίκους της ελληνικής Μακεδονίας.
Η ειρήνη στα Βαλκάνια προϋποθέτει το σεβασμό των συνόρων.
Η χρήση ονομασίας “Μακεδονία” από ένα αναβαθμισμένο πλέον σε ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων συνιστά απροκάλυπτη αμφισβήτηση των ελληνικών συνόρων, μια αμφισβήτηση που δεν εκτοπίζεται και δεν εξουδετερώνεται ούτε με διεθνή σύμφωνα ούτε με συνταγματικές διατάξεις.
Με το σφετερισμό και την ιδιοποίηση της ονομασίας “Μακεδονία” τα Σκόπια – αν το κράτος τους τύχει της αναγνώρισής σας – δημιουργούν ένα πλάσμα (fiction), το οποίο θα δηλώνει καθημερινά στη διεθνή κοινότητα και καλλιεργεί στους κατοίκους του, ως “εθνικό όραμα”, την προοπτική μιας “ενιαίας Μακεδονίας”, τμήμα της οποίας θεωρείται και η λεγόμενη “Μακεδονία του Αιγαίου” – όπως σκοπίμως και μονίμως αποκαλούν την ελληνική Μακεδονία – με στόχο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης που κατοικείται 100% από Έλληνες.
Τέτοια ήταν, άλλωστε, καθώς το μαρτυρούν πάμπολα στοιχεία, η προοπτική που αρχικά., όταν το 1944 ο Τίτο ίδρυσε το ομόσπονδο κρατίδιο της “Μακεδονίας” και κατασκεύασε αντίστοιχη “εθνότητα”.
Εν όψει όλων των ανωτέρω η εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας τυχόν αναγνώριση του κράτους των Σκοπίων με την ονομασία “Μακεδονία” θα αποτελούσε επίσημη αμφισβήτηση των συνόρων της Ελλάδας και συνακόλουθα βαρύτατο πλήγμα κατά ενός μέλους της Κοινότητας. Ο ελληνικός λαός – αυτό έδειξαν και οι 1.000.000 διαδηλωτές που ξεχείλισαν τους δρόμους της μακεδονικής πρωτεύουσας, της Θεσσαλονίκης, στις 14 Φεβρουαρίου, δεν ξέρουμε κατά πόσο θα μπορέσει να παραμείνει απαθής μπροστά σ’αυτήν την απειλή κατά της εθνικής του υπόστασης και της εδαφικής του υπόστασης και της εδαφικής του ακεραιότητας. Ελπίζουμε ότι θα θελήσετε να λάβετε υπόψη σας όσα θεωρήσαμε σκόπιμο, όχι από απλή ευαισθησία, αλλά ως ηθική, νομική και πολιτική υποχρέωση μας, να θέσουμε υπόψη σας.
Για μας η ψυχή μας είναι το όνομα μας,
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (ποιητής Βραβείο Νόμπελ 1979). Βιογραφία εδώ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ (ακαδημαϊκός, πρόεδρος ιδρύματος “Αλέξανδρος Ωνάσης”)
ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ-ΑΡΒΕΛΕΡ (καθηγήτρια στη Σορβόνη, πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Ευρώπης). Βιογραφία εδώ
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ (καθηγητής, πρώην κοσμήτωρ της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής των Ελλήνων, Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Αμιένης)
ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (ηθοποιός, βουλευτής Επικρατείας, πρώην Υπουργός Πολιτισμού). Βιογραφία εδώ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΤΣΟΣ (καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο, Πανεπιστημίου του Χααγκεν Γερμανίας). Βιογραφία εδώ

πηγή:olympia.g

Αν δεν είχε μπει το βέτο στο Βουκουρέστι, τα Σκόπια από τότε θα λέγονταν «Μακεδονία»...


 

Άρχισαν σιγά σιγά να «ξεμυτίζουν» κάποιοι οι οποίοι επιχειρούν να αμφισβητήσουν τη σημασία των εθνικών επιλογών με τις οποίες ο Κώστας Καραμανλής θωράκισε τον τόπο και οι οποίες –κακά τα ψέματα– δρομολόγησαν την πτώση του, επειδή δεν ήταν «αρεστές» κυρίως πέραν του Ατλαντικού.
Όλοι πια καταλαβαίνουν, ύστερα και από τις αποκαλύψεις για το ποιοι και πώς κρύβονται πίσω από τις υποκλοπές του 2004-2005, τι συνέβη τότε:
Οι αποφάσεις του Κώστα Καραμανλή και της κυβέρνησής του, κυρίως ως προς το Σχέδιο Ανάν, την ενεργειακή πολιτική (αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη) και την αντίστοιχη στροφή προς τη Ρωσία, καθώς και το βέτο στο Βουκουρέστι «ανησύχησαν» τόσο πολύ κάποιους, ώστε να στήσουν πρωτίστως τα «δήθεν» σκάνδαλα (π.χ. κουμπάροι, ομόλογα, Βατοπέδι ως και την καταπράσινη Siemens) προκειμένου να πλήξουν τον Κ. Καραμανλή και συγκεκριμένους υπουργούς του.
Αυτές τις μέρες, εν όψει της απόφασης της Χάγης για την προσφυγή των Σκοπίων, άρχισαν «κάποιοι» να λένε ότι ήταν λάθος το βέτο... Κάνουν το λάθος (;) να ξεχνούν ότι εκείνο το βέτο «φρέναρε» την ειλημμένη απόφαση των ΗΠΑ να σύρουν τον Κ. Καραμανλή σε λύση υπέρ των Σκοπίων για το όνομα, αλλά και γιατί μπλόκαρε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΑΤΟ που οι ΗΠΑ δεν μπόρεσαν να προωθήσουν τη διεύρυνσή του. Αν μάλιστα προσθέσει κανείς και το ότι αυτή η μη διεύρυνση οδήγησε στο «στραπάτσο» των ΗΠΑ από τον Πούτιν με την εισβολή στη Γεωργία, εύκολα αντιλαμβάνεται γιατί οι «πρόθυμοι» της Ουάσινγκτον ακόμη και τώρα προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και την αλήθεια.
Μάταιος όμως ο κόπος, γιατί η Μέρκελ και ο Σαρκοζί ήταν μάρτυρες και μπορούν να βεβαιώσουν το τι ακριβώς συνέβη στο Βουκουρέστι.
Θυμίζουμε ότι ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Μπους και η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις είχαν φθάσει στο Βουκουρέστι, με τη μισή κυβέρνηση των Σκοπίων ως συνοδεία, βέβαιοι ότι θα επιτύχουν τη λύση για το όνομα που επιθυμούσαν, όπως άλλωστε ο ίδιος ο Τζ. Μπους είχε προαναγγείλει δύο μέρες πριν σε μεγάλη γερμανική εφημερίδα και είχε ετοιμάσει φαγοπότι από την Ουκρανία για το Βουκουρέστι βέβαιος ότι την άλλη μέρα τα Σκόπια θα λέγονταν Μακεδονία. Δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι ο Καραμανλής θα αντιδρούσε. Προφανώς είχαν ως «πρότυπο» την υποχωρητική και βολική στάση του Γ. Παπανδρέου από τη θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη. Και όχι μόνο...
Συνέβη λοιπόν το αναπάντεχο για τον αμερικανό Πρόεδρο: Ο Κώστας Καραμανλής, στην αρχή κιόλας της συνεδρίασης, έθεσε με σαφήνεια το ζήτημα ότι η Ελλάδα δεν ήταν, σε καμία περίπτωση και με οιοδήποτε πολιτικό κόστος, διατεθειμένη να συζητήσει, εν όψει της σχεδιαζόμενης διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Και τούτο διότι, όπως ο Κ. Καραμανλής τόνισε ρητώς, το ΝΑΤΟ ήταν –και πάντα είναι– αναρμόδιο forum ως προς την επίλυση του ονόματος των Σκοπίων. Και το ζήτημα αυτό ανάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ΟΗΕ, ο οποίος και έχει αναλάβει τη σχετική πρωτοβουλία με μεσολαβητή τον κ. Μ. Νίμιτς!
Ο Κ. Καραμανλής υποστήριξε μια αυτονόητη αλήθεια, που βρήκε αμέσως σύμφωνους Μέρκελ και Σαρκοζί, ενώ Μπους και Ράις έμειναν, πράγματι, «στα κρύα του λουτρού». Εκεί έληξε η συζήτηση. Κανείς άλλος δεν παρενέβη για να μη συζητηθεί το θέμα του ονόματος των Σκοπίων. Άλλωστε κατά την επάνοδο του Κ. Καραμανλή στην Αθήνα η πατριωτική του στάση αναγνωρίσθηκε και χαιρετίσθηκε από όλους, ανεξαιρέτως. «Εχθρούς και φίλους»!
Σήμερα κάποιοι επιχειρούν να αμφισβητήσουν εκείνη την εθνική επιλογή του Κ. Καραμανλή στο Βουκουρέστι για τα Σκόπια. Ότι εκείνο το βέτο θα φταίει στην περίπτωση που η απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης είναι ευνοϊκή για τα Σκόπια, γιατί παραβίασαν την Ενδιάμεση Συμφωνία. Μπρος στην κομματική αντιπαράθεση δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Ότι αν δεν έβαζε το βέτο ο Καραμανλής τα Σκόπια από τότε θα λέγονταν Μακεδονία. Χίλιες φορές να παραβιάσεις την οποιαδήποτε συμφωνία, όταν αυτό απαιτεί το συμφέρον της χώρας σου.
 
πηγή:ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Γιατί χτυπήσανε εμάς;

Διάλεξη του Δημοσιογράφου Δημητρίου Καψάλα για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ελληνική κρίση.

Το κουπόνι της αβύσσου

 




Είναι πράματα σ’ αυτή τη ζωή που αντέχονται κι άλλα που δεν αντέχονται, όχι να τα βλέπεις, όχι να τα ζεις, αλλά μήτε να τ’ ακούς. Είναι κείνα τα σκληρά και χυδαία, κείνα τ’ αποτρόπαια που ακόμη και πρωτόγνωρα ξυπνάνε μέσα στην ψυχή του ανθρώπου μνήμες κτήνους. Γεννάνε εκείνο το αίσθημα της αναίτιας ντροπής για το γένος και το είδος στο οποίο ανήκεις. Εφιάλτης το πολιτισμικό πισωγύρισμα, να αισθάνεσαι ότι βίαια μεταφέρθηκες σε εποχή ζωώδους σκέψης και δραστηριότητες αγέλης. Να λες, «καλά είμαι άνθρωπος εγώ ανάμεσα σ’ ανθρώπους;». Και να μην απαντιέται η βασανιστική ερώτηση.

Ετσι ένιωσα, ωρέ σύντροφοι, φαντάζομαι πως χιλιάδες σαν κι εμένα έχουν νιώσει το ίδιο και χειρότερα, όταν πληροφορήθηκα ανάμεσα στ’ άλλα φριχτά των υστεροκαπιταλιστικών ημερών ότι: Μεταξύ των οικονομικών εγκλημάτων που διαπράττει η άρχουσα τάξη, για να προφυλάξει κι αυγατίσει τα κέρδη της και να τα παρουσιάζει ως σχέδιο σωτηρίας μας, συγκαταλέγεται και η εξής πάταξη της σπατάλης:

Κόβεται η χορήγηση μιας ισχυρής αναλγητικής κρέμας που αλείφεται στα κατατρυπημένα σημεία των νεφροπαθών που περνάνε από αιμοκάθαρση ως και δεκατρείς φορές το μήνα. Η κρέμα κοστίζει πενήντα ευρώ το μήνα περίπου ανά νεφροπαθή.

Ξέρω ότι υπάρχουν και χειρότερα στη συστηματική υποβάθμιση της υγείας. Θα μου πει και κάποιος ότι ήδη και προ πολλού πεθαίνουν μη έχοντες και κατέχοντες μερίδιο του ληστρικού κεφαλαίου που συσσωρεύουν οι πλουτοκράτες. Γιατί τόση φασαρία για μια κρέμα; Ο νεφροπαθής που μου το ‘πε, πενηντάρης και μαχητής που βγαίνει απ’ την αιμοκάθαρση και πάει στο καφενείο και σερβίρει αμέριμνους ως αργά τη νύχτα, ήταν σαφέστατα ανθρώπινος.
«Εγώ έχω να τα δώσω τα πενήντα για να μην πονάω. Αυτοί που καταδικάζουν στον πόνο τους όμοιους με μένα πάσχοντες, με 400 ή και λιγότερα ευρώ σύνταξη, επίδομα ή εισόδημα, με τι καρδιά το κάνουν μωρέ και πόσα λεφτά γλιτώνουν;»…
Ο λόγος του ευθύς κι αψύκαρδος. Μ’ έκανε να πονάω πιο πολύ προς στιγμή , απ’ την αδικία του επιχειρήματος της «εξοικονόμησης» δημόσιου χρήματος.

Οταν ο πόνος του ανήμπορου, και σωματικά και οικονομικά, τιμολογείται και θεωρείται σχεδόν δίκαιος και νόμιμος κόλαφος που καταβάλλεται στο διαρκή ταξικό πόλεμο, τότε η σφαίρα μού παίρνει τα μυαλά. Θέλω να γίνω φονιάς. Να ξεριζώσω τ’ άδικο απ’ το διεστραμμένο μυαλό που σπούδασε πώς να βασανίζει ανθρώπους και να τους λέει κι από πάνω κατάμουτρα πως υπάρχει και δίκαιος πόνος των φτωχών ασθενών…

Είναι η κακοήθεια τέτοιων πολιτικών επιμέρους αποφάσεων που αλείφεται σαν αλεσμένο πτώμα πάνω στη συλλογική συνείδηση. Είναι σα να πληρώνεις το δήμιο για να σε κοροϊδεύει την ώρα που σου παίρνει τη ζωή. Ο πόνος γίνεται συναλλαγματική, χρεόγραφο, κουπόνι της αβύσσου. Είναι πέρα απ’ την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Είναι το χορικό του εξευτελισμού του ανθρώπου. Τα ζώα δε φείδονται του σάλιου τους όταν γλείφουν τις πληγές τις δικές τους και το ένα τ’ αλλουνού. Πίσσα μυαλό και πίσσα πολιτική. Κι άρχισε η συζήτηση για τον προϋπολογισμό της μακρόχρονης κόλασης. Πίσσα. Μαυρίστε τους παντού και εξ αρχής στη συνείδηση του καθενός και όλων.

Χάρρυ Κλυνν: Δηλαδή στην χούντα ήταν αλλιώς;





Ποιοι δημοκρατικοί θεσμοί, ποια νομοθετική λειτουργία της Βουλής και κουραφέξαλα…

Ο Βουβουζέλος ο υπερ-συνταγματολόγος για μια ακόμη φορά γράφει το σύνταγμα στα παλαιότερα των υποδημάτων του και ετοιμάζεται να φέρει με «πράξη νομοθετικού περιεχομένου» τα 16 μέτρα αποκεφαλισμού που θα ικανοποιήσουν την Τρόικα που οσονούπω καταφθάνει φουριόζα…

Να δω τώρα 85% των υπεραισιόδοξων που είδαν τον υπάλληλο των τραπεζών ως Μάνα εξ ουρανού…

Και τον αόρατο πρόεδρο της Δημοκρατίας που ενώ οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου στήνουν χορό, αυτό εξακολουθεί να καθεύδει υπό Μανδραγόρα…

Κύριε Κάρολε Παπούλια, ότι χειρότερο μπορούσατε να προσφέρετε στην Πατρίδα, το προσφέρατε…

Η ιστορία θα σας κρίνει…




 

Νέο κόμμα στα σκαριά



Σε συναντήσεις για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού επιδίδονται βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η "μυστική" συνάθροιση στον Λυκαβηττό. Ποιοι πήραν μέρος και ποιο όνομα ακούγεται για την αρχηγία
Για νέο κόμμα φαίνεται πως ψάχνονται βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καθώς από τη μια η απελευθέρωση της έκτης δόσης και από την άλλη οι δημοσκοπήσεις που καταβαραθρώνουν τον δικομματισμό εντείνουν τις "μυστικές" διεργασίες επί τούτου.

Όπως αναφέρει η "Real" της Κυριακής, το βράδυ της Πέμπτης πραγματοποιήθηκε συνάθροιση σπίτι του οικονομολόγου Α. Δοξιάδη στη περιοχή του Λυκαβηττού στην οποία έδωσαν το παρόν η Άννα Διαμαντοπούλου, και ο Γιάννης Ραγκούσης, οι οποίοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε συζητήσεις με συναδέλφους τους από τη ΝΔ και...
με κινήσεις πολιτών για τη συγκρότηση ενός νέου φορέα.

Στο σπίτι του Α. Δοξιάδη παρόν ήταν τόσο ο ίδιος όσο και άλλα στελέχη της "Κίνησης των 32".

Σύσσωμη η παρέα έκρινε πως απαιτείται η δημιουργία ενός νέου κόμματος για αυτό και οι διεργασίες ολοένα και εντείνονται με το περιβάλλον που δημιουργεί η κυβέρνηση Παπαδήμου να ευνοεί κάτι τέτοιο.

Μάλιστα, αρχίζει να συζητείται έντονα το ενδεχόμενο πως θα μπορούσε να ηγηθεί του νέου αυτού κόμματος ο Λ. Παπαδήμος, πριν ή μετά τις εκλογές, κάτι που έχει προτείνει και δημοσίεως ο Θ. Βερέμης.

Παράλληλα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι συζητήσεις μεταξύ των Α. Διαμαντοπούλου, Γ. Ραγκούση, Η. Μόσιαλου και άλλων με την πεντάδα της ΝΔ (Α. Σπηλιοτόπουλο, Κ. Μητσοτάκη, Μ. Βαρβιτσιώτη, Κ. Χατζηδάκη και Ε. Αντώναρο) καλά κρατούν, ενώ και το πρόσωπο του Γ. Φλωρίδη δε μένει απέξω από τον χορό, ο οποίος τη περασμένη εβδομάδα συναντήθηκε με τον Α. Λοβέρδο.

Δέχτηκε πρόταση και ο Παπανδρέου

Πρόταση για την ίδρυση νέου κόμματος δέχτηκε και ο Γ. Παπανδρέου ενώ όπως αναφέρει το δημοσίευμα, και ο Ε. Βενιζέλος δήλωσε πως θα εξέταζε ένα τέτοιο ενδεχόμενο αν η κατάσταση για τη χώρα και τη κυβέρνηση δεν ήταν εκτάκτου ανάγκης.

Ανακατατάξεις και "κινήσεις ματ"

Όσον αφορά τη ΝΔ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας συζητούνται συγκλίσεις που θα περιλαμβάνουν τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Μάλιστα διόλου τυχαίο ήταν και το γεγονός πως ο Α. Σαμαράς συμφώνησε να συμμετέχει και το ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Παράλληλα, η Ντ. Μπακογιάννη "φλερτάρει" με τον διαγραφέντα της ΝΔ Σ. Χατζηγάκη, ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνται οι διεργασίες για συνεργασία με στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Τέλος, το δημοσίευμα αναφέρει πως ο Φ. Κουβέλης και η Δημοκρατική Αριστερά συνεχίζουν να διεμβολίζουν το ΠΑΣΟΚ που καταρρέει.

πηγή: news247

Μετακόμιση στο Παρίσι με χρήματα Ελλήνων πολιτών -> Η Τίνα Μπιρμπίλη φέσωσε το Ελληνικό κράτος 35.000 €υρώ

 



Θυσίες απαιτούνται από τον ελληνικό λαό, ώστε να βγει η χώρα μας από το αδιέξοδο. Γιατί όμως δεν ισχύει το ίδιο για τους πολιτικούς; Εν μέσω κορύφωσης της κρίσης, η κ. Μπιρμπίλη φαίνεται πως μετακόμισε στο Παρίσι, με χρήματα του ελληνικού λαού
Ας γράψουμε ένα υποθετικό σενάριο. Μέσος Έλληνας οικογενειάρχης με μειώσεις και περικοπές σε μισθούς και δώρα μεταβαίνει στο σπίτι του. Όπου και πληροφορείται από την εφημερίδα της Κυριακής (Δημοκρατία) πως έχει δώσει και αυτός το κατιτίς του ώστε να μετακομίσει η κ. Μπιρμπίλη στο Παρίσι.

Ποσό, το διόλου ευκαταφρόνητο των 35.372 ευρώ

Από τα έξι χιλιάδες ευρώ βέβαια ξεκίνησε το κόστος και ξεπέρασε το προαναφερόμενο των 35.372.

Σύμφωνα, με την εφημερίδα "Κυριακάτικη Δημοκρατία" και όπως αναφέρεται σε έγγραφο του υπουργείου Ανάπτυξης, τα "έξοδα μετεγκατάστασης" της πρώην υπουργού Περιβάλλοντος πληρώνονται...
από το ελληνικό δημόσιο, πιο απλά από τους Έλληνες πολίτες.

Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο Γ. Παπανδρέου δεν ήθελε να αφήσει κάποιους πολύ δικούς του ανθρώπους ξεκρέμαστους.

Έτσι, ο Δ. Δρούτσας πήγε στις Βρυξέλλες ως ευρωβουλευτής, ενώ η Τίνα Μπιρμπίλη μετακόμισε στην "πόλη του φωτός", όπως λέγεται.

Διορίστηκε βάση προεδρικού διατάγματος στη "Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης".

Τυπικά ανέλαβε τα καθήκοντα της στα τέλη του Σεπτεμβρίου.Στις 14 Νοεμβρίου όμως, ούτε ένα μήνα μετά, φτάνει και ο λογαριασμός, ο οποίος αναλύεται ως ακολούθως: Ο μισθός της κ. Μπιρμπίλη ανέρχεται στα 12.000 ευρώ.

Προσθέτουμε τον οδηγό της, καθώς και την ιδιόκτητη κατοικία εις το Παρίσι και φτάνουμε στα συνολικά 35.272 ευρώ και 16 λεπτά.

Με το έγγραφο με αριθμό πρωτοκόλλου 48810/ΔΙΟ 8897, η Διεύθυνση Οικονομικού του υπουργείου Ανάπτυξης, βλέπε Χρυσοχοϊδης, "εγκρίνει τη δαπάνη 6.233, 92 ευρώ" ως έξοδα μετεγκατάστασης της πρώην υπουργού στο Παρίσι.

Στο τέλος του εγγράφου επισημαίνεται ότι το "υπόλοιπο προς ανάληψη" είναι 29.138,24 ευρώ.

Να σημειωθεί πως η κ. Μπιρμπίλη δεν είχε κάποιον θεσμικό ρόλο στο ΠΑΣΟΚ ούτε είχε εκλεγεί από κάποιο όργανό του πριν γίνει υπουργός.

Ήταν όμως σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου από το 2004.
 
 
Στέλιος Μπαμιατζής
Από news247, μοντάζ Γρέκι

Προσκυνημένοι στον Fouxtel και στον Reichnbach !

 

It's Not Politics, It's Family Business !