Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Ιρανός βουλευτής: "Ο πετρελαϊκός πόλεμος του Ιράν θα γονατίσει την ΕΕ"

  • Το κοινοβούλιο του Ιράν εκπονεί σχέδιο, το οποίο προβλέπει την καθολική διακοπή εξαγωγών πετρελαίου σε κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ιρλανδικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο The Sovereign Independent, με πληροφορίες από το ιρανικό δορυφορικό κανάλι Press TV

Μέλος του Ιρανικού Κοινοβουλίου προέβη σε δηλώσεις το περασμένο Σάββατο, σύμφωνα με τις οποίες, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση πάει σε "πετρελαϊκό πόλεμο" με το Ιράν, οι οικονομίες των κρατών - μελών της "θα γονατίσουν", όπως είπε, αφού η Τεχεράνη δεν θα εξαγάγει στην Ευρώπη ούτε μια σταγόνα πετρέλαιο.

Ο Ιρανός βουλευτής, Seyyed Emad Hosseini, εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ενέργειας, στο Majlis (Ιρανικό Κοινοβούλιο) δήλωσε την Παρασκευή: "Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν διαθέτει τα τρίτα σε ποσότητα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο και δεν μπορεί να παραλειφθεί από τις σημερινές εξισώσεις της παγκόσμιας ενεργειακής σκηνής".

Ο βουλευτής τόνισε ότι ένα παιχνίδι με την τρίτη μεγαλύτερη πετρελαϊκή δύναμη στον κόσμο είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει τις συναλλαγές στις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου και ότι η Ευρώπη δεν θα μείνει ανεπηρέαστη από τις διακυμάνσεις των τιμών του μαύρου χρυσού.

Ο Hosseini δήλωσε επίσης ότι το Ιρανικό Κοινοβούλιο μελετά ένα σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται η άμεση και καθολική διακοπή εξαγωγών πετρελαίου προς τα κράτη - μέλη της ΕΕ, με αποτέλεσμα να παραλύσουν, σε πρώτη φάση, οι οικονομίες της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Ελλάδας.

"Το Ιράν είναι μια ισχυρή οικονομία και οι κυρώσεις που της επιβάλλονται από τις χώρες της Ευρώπης θα βλάψουν μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ιράν εύκολα μπορεί να αποδείξει την ενεργειακή υπεροχή του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής", είπε ο βουλευτής.

Ο Hosseini πρόσθεσε: "Είναι δεδομένο ότι η Ευρώπη θα χάσει τον πετρελαϊκό πόλεμο με το Ιράν, αφού οι ευρωπαϊκές χώρες ήδη αντιμετωπίζουν πολλές εσωτερικές προκλήσεις. Οποιεσδήποτε διακοπές στην ροή του πετρελαίου από το Ιράν θα οδηγήσουν στην κλιμάκωση των εσωτερικών πιέσεων και σε περαιτέρω ένταση της κρίσης μέσα στα ίδια τα κράτη - μέλη της ΕΕ".

Κατά την τελευταία συνεδρίασή τους στις Βρυξέλλες, τη Δευτέρα, 23 Ιανουαρίου, οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ κατέληξαν σε συμφωνία για την απαγόρευση των εισαγωγών πετρελαίου από το Ιράν, πάγωμα των στοιχείων του ενεργητικού της κεντρικής τράπεζας της χώρας μέσα στην ΕΕ, καθώς και την απαγόρευση πωλήσεων διαμαντιών, χρυσού και άλλων πολύτιμων μετάλλων προς το Ιράν.

Η επικεφαλής του υπουργείου επί της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Catherine Ashton, υποστήριξε ότι oι νέες κυρώσεις στοχεύουν στο να αναγκαστεί το Ιράν να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους "P5 +1": τα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) συν τη Γερμανία, για νέο κύκλο συνομιλιών, με θέμα το ειρηνικό πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους κατηγορούν την Τεχεράνη ότι μέσω του πυρηνικού της προγράμματος επιδιώκει αμυντικούς στόχους. Οι Δυτικοί έχουν χρησιμοποιήσει το πρόσχημα αυτό, προκειμένου να επιβάλουν τέσσερις γύρους κυρώσεων και μια δέσμη μονομερών κυρώσεων, οι οποίες στόχο έχουν να πλήξουν το Ιράν.

Το Ιράν αντέκρουσε αυτούς τους ισχυρισμούς, υποστηρίζοντας ότι έχει υπογράψει τη "Συνθήκη περί μη διαδόσεως πυρηνικών όπλων" (Νuclear Non-Proliferation Treaty) και είναι μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας. Επομένως, έχει το δικαίωμα να κάνει χρήση της πυρηνικής τεχνολογίας που διαθέτει, για ειρηνικούς σκοπούς.
πηγή:kostasxan

Πρόγραμμα ψυχολογικού πολέμου κατά της Ελλάδος

Η κυβέρνηση Παπαδήμου συμμετέχει στη διαπραγμάτευση που γίνεται, βοηθώντας τις θέσεις των τραπεζών εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου, προφανώς ελεγχόμενη από τις τράπεζες, τον Σόρος, τον Ρόντος κλπ., αλλά και γιατί η ελληνική πολιτική τάξη έχει παραδοθεί ψυχολογικά, είναι έτοιμη να υπογράψει ότι χαρτί της βάλουνε μπροστά της. Υπερασπίζεται τις θέσεις του Νταλάρα εναντίον της Ελλάδας, και γι’ αυτό βγήκε αυτός και είπε στους ”Φαϊνάνσιαλ Τάιμς” και αλλού ότι δεν έχει κανένα παράπονο με την Αθήνα.

Έχει όμως με τη Γερμανία και το ΔΝΤ που, για δικούς τους λόγους, μπλόκαραν μέχρι στιγμής τη συμφωνία, απαιτώντας καλύτερα επιτόκια για την Ελλάδα! Ζητάνε χαμηλότερο επιτόκιο για τα ομόλογα από αυτό που ζητάει η Αθήνα! Το αγγλικό δίκαιο μάλιστα, που είναι το ατομικό όπλο της Αθήνας στον πόλεμο χρέους, που μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο θάνατο και τη σωτηρία της Ελλάδας, βγήκαν οι ίδιοι οι Γερμανοί και είπαν στο ”Βήμα”, ότι δεν το θέλουν, αλλά δεν επιμένουν αφού το δίνουν οι Έλληνες.

Τα ελληνικά ΜΜΕ, που κυρίως έχουν μείνει πια στα χέρια της τρόικας, τα εμφανίζουν αυτά φυσιολογική εξέλιξη. Είναι τμήμα του ψυχολογικού πολέμου που δέχεται ο ελληνικός λαός από την αρχή της κρίσης.

Κατά τη γνώμη μου, στην Ελλάδα, σήμερα, εφαρμόζεται το πιο επεξεργασμένο πρόγραμμα ψυχολογικού πολέμου και χειραγώγησης της σκέψης ελίτ και κοινωνίας στην παγκόσμια ιστορία. Eίναι απίστευτα αυτά που κάνουν, δεν μπορεί να τους παρακολουθήσει κανείς. Να βγάζουν π.χ., την υπαρκτή τερατωδία του νέου μνημονίου μπροστά, και φροντίζουν να καλύψουν έτσι το πολύ χειρότερο έγκλημα των ομολόγων. Ο κόσμος τώρα δεν ξέρει ότι και το χειρότερο μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί από τη Βουλή, όχι όμως να ξαναγυρίσουν τα ομόλογα στο ελληνικό δίκαιο ή να μην ισχύσουν οι όροι μιας διεθνούς συνθήκης όπως η δανειακή, αν ψηφιστεί από ενισχυμένη πλειοψηφία στη Βουλή. Για να αρνηθείς αύριο τέτοιες συνθήκες, πρέπει να κάνεις επανάσταση, να έρθεις σε πλήρη ρήξη με το διεθνές σύστημα.

Με τον τρόπο που τα μέσα παρουσιάζουν το PSI, κάνουν να φαίνεται φυσιολογική η προδοσία και η συνθηκολόγηση της χώρας για να μη ξεσηκωθούν οι ‘Ελληνες. Είναι μια διαδικασία εξοικείωσης, την ίδια που περνάει φερ’ ειπείν ένας νεκροθάφτης, κάποιος που δουλεύει με τα σκουπίδια ή σε ένα σφαγείο. Του φαίνεται φυσιολογική η μυρωδιά και καταλήγει να την αποδέχεται. Αλλοιώς δεν μπορείς να δουλέψεις.

Aυτό συνέβη στον ελληνικό λαό, με κολοσσιαίες πολιτικές συνέπειες. Βέβαια υπάρχει και πιο σπουδαίο σκέλος στην καμπάνια. Να δοθεί η εντύπωση και δυστυχώς έχει δοθεί, ότι δεν γίνεται τίποτα. ‘Aμα το πιστέψεις αυτό τέλειωσες. Ο λαός θα ξυπνήσει, γιατί η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από την καλύτερη πλύση εγκεφάλου, όταν όμως ξυπνήσει θα είναι σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση. Γι’ αυτό και προσωπικά, ως δημοσιογράφος, πιστεύω ότι θα ήταν σοβαρό σφάλμα και δεν θα είχε κανένα νόημα να πάμε τώρα, που επιχειρούν τη μεγάλη εγχείρηση του ελληνικού λαού, που θέλουν να αφανίσουν αυτό τον λαό και το κράτος του, σε απεργία διαρκείας των δημοσιογράφων, να θέσουμε δηλαδή τον ελληνικό λαό σε κατάσταση καταστολής, να αποκοιμιέται με σήριαλ την ώρα που του κατακρεουργούν τη χώρα. Εκτός αν πιστεύουμε κι εμείς ότι δεν γίνεται τίποτα με τα γενικά και περιοριστούμε σε κλαδικές κινητοποιήσεις. Το πρόβλημά μας όμως είναι γενικό, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο.

Αν μας δίνανε ένα κούρεμα ικανοποιητικό, ας πούμε 80%, που θα μπορούσαμε άνετα να διεκδικήσουμε με τους παρόντες συσχετισμούς, αλλά δεν το κάνει η κυβέρνηση, γιατί δεν είναι ελληνική κυβέρνηση, το ζήτημα του δικαίου και των δικαστηρίων δεν θα ήταν σοβαρό. Αν η συμφωνία της 26.10, που οδηγεί στο “πακέτο PSI, νέο μνημόνιο, νέα δανειακή”, οδηγούσε σε βιώσιμο χρέος, δεν θα ήταν σπουδαία η διαφορά. Αλλά δεν οδηγούν. Οι ίδιοι το παραδέχονται, που τις έφτιαξαν. Λένε ότι θα πάνε το ελληνικό χρέος σε 120% το 2020. Φυσικά δεν θα γίνει αυτό, βασίζονται σε εξωφρενικές υποθέσεις και έπεσαν πάντα πολύ έξω μέχρι τώρα. Και μέχρι το 2020, με αυτές τις πολιτικές και τη διεθνή κατάσταση, δεν θα υπάρχει Ελλάδα. Αλλά ας πούμε προς στιγμήν ότι έχουν δίκηο. Πάλι 120% δεν είναι βιώσιμο. Με 120% μπήκαμε στο Μνημόνιο!

Μένοντας με μη βιώσιμο χρέος τι σημαίνει; ‘Oτι πάμε είτε σε χρεωκοπία είτε σε καινούρια αναδιάρθρωση. Αλλά ενώ τώρα έχουμε στην αρμοδιότητα της Βουλής να αποφασίζει τους όρους αποπληρωμής του δικαίου και των δικαστηρίων να εκδικάζουν τις διαφορές. Αύριο, το αγγλικό δίκαιο, το πιο φιλικό για τον πιστωτή, θα διέπει τα ομόλογα. Και ξένα δικαστήρια θα εκδικάζουν τις διαφορές τους.

Τώρα βέβαια επειδή στη χώρα μας οργιάζει η απάτη, θα φέρει ο Παπαδήμος μια σαχλαμάρα, ότι τις δημευτικές αποφάσεις θα τις εκτελούν ελληνικά δικαστήρια, και θα πανηγυρίσουν οι καραγκιόζηδες. Θα μας κλείσουν το μάτι και θα μας πουν ότι αυτό που η κυβέρνηση δεν κάνει τώρα, που μπορεί από πλευράς διεθνούς νομιμότητας και πολιτικής ακόμα να το κάνει, θα το κάνει αύριο ο Ειρηνοδίκης της Κοζάνης, αμφισβητώντας όλη τη διεθνή νομιμότητα και τις συνθήκες που θα επικυρώσουν δια της υπογραφής τους οι εκπρόσωποι της Ελλάδας. Αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη οι Αμερικανοί όταν επαναστάτησαν κατά των ‘Aγλλων, οι Μπολσεβίκοι, ο Κάστρο. Αλλά δεν είναι βέβαια το απλούστερο πράγμα. Οι τίτλοι έχουν σημασία. Ο Εφραίμ χρησιμοποιεί πεντακόσια χρόνια μετά τα χρυσόβουλα Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Λέτε οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου και τα ευρωπαϊκά κράτη να μας αφήσουν εύκολα να κάνουμε ότι θέλουμε, να μη χρησιμοποιήσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας της χώρας, που ετοιμάζεται να τους δώσει αυτές τις μέρες, κατά τρόπο εγκληματικό και προδοτικό, η κυβέρνηση;

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό. Σήμερα, νόμισμα της χώρας είναι το ευρώ. Δεν γνωρίζουμε όμως αν θα υπάρχει ευρώ αύριο, αν εμείς δεν θα θελήσουμε ή αυτοί δεν θα μας υποχρεώσουν να φύγουμε. Τι γίνεται με το χρέος σε αυτή την περίπτωση. Αν είμαστε σε ελληνικό δίκαιο και ελληνικά δικαστήρια το κάνουμε δραχμές και το αφήνουμε να παρακολουθεί την εξέλιξη του ΑΕΠ. Κατά πάσα πιθανότητα θα πληθωρισθεί. Αν τόχουμε δέσει τώρα σε ευρώ, με το αγγλικό δίκαιο, κινδυνεύει να διπλασιασθεί ή να τριπλασιασθεί.

Το χρέος υπό ελληνικό δίκαιο είναι όπλο της χώρας και για να αποφύγει την άτακτη χρεωκοπία και τη δήμευση της περιουσίας της και για να εμποδίσει τυχόν εξαναγκασμό σε αποχώρηση υπό δυσμενείς όρους από το ευρώ και για να επιχειρήσει μονομερή ήπια αναδιάρθρωση σε περίπτωση αποχώρησης. Χρέος στο αγγλικό δίκαιο, σε συνδυασμό μάλιστα με EFSF, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και νέα δανειακή, σημαίνει ότι οι πιστωτές γίνονται νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας, με εξευτελιστικό αντίτιμο. Αφοπλίζουν νομικά και πολιτικά την Ελλάδα, προτού της επιτεθούν οικονομικά και με άλλα ίσως μέσα, αυτό που κάνανε δηλαδή στο ΕΑΜ με τη Βάρκιζα, ή πήγαν να κάνουν με το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο. Διατήρησαν την επιγραφή Κυπριακή Δημοκρατία και πήγαν να πάρουν όλο το περιεχόμενο του κράτους, τα μέσα να ασκεί την κυριαρχία και ανεξαρτησία του.

Αν διαλυθεί η Ευρωζώνη, τότε είναι πιο περίπλοκο το ζήτημα, γιατί δεν ξέρω με ποιο νόμισμα θα αντικαταστήσουν το ευρώ, ποιους όρους κ.λπ. Το σίγουρο είναι ότι η χώρα είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η Ε.Ε. περνάει μια πολύ μεγάλη κρίση, πιθανώς να γίνει ένας πολύ μεγάλος πόλεμος δίπλα μας, στη Μέση Ανατολή, και δεν ξέρω εάν υπάρχει σχέδιο εμπλοκής Ελλάδας και Κύπρου. Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στην χειρότερη κρίση από το 1929. Είναι κυριολεκτικά τρέλα υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα να κατοχυρώσει νομικά αξιώσεις των πιστωτών.

Προτού όμως διαλυθεί η ευρωζώνη, εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε το δικό μας πρόβλημα. Να παραμείνουμε στο ελληνικό δίκαιο. ‘Oπως και η συμμετοχή στην ευρωζώνη και την ΕΕ συνεπάγεται όχι μόνο προβλήματα και υποχρεώσεις, εμπεριέχει και τεράστιες δυνατότητες, πολύ μεγάλα θεσμικά και πολιτικά όπλα για μια χώρα μέλος, που φυσικά, αυτή η κυβέρνηση και η προηγούμενη, όχι μόνο δεν χρησιμοποίησαν, έκαναν ότι μπορούσαν για να τα αχρηστέψουν.

Η συζήτηση για ευρώ ή δραχμή είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ανόητη με τον τρόπο που διεξάγεται. Δεν μας επιτίθεται άλλωστε η ΕΕ, ούτε το ευρώ είναι το μεγαλύτερο από τα προβλήματά μας. Μας επιτίθεται το χρηματιστικό κεφάλαιο, η Αυτοκρατορία του Χρήματος, πανταχού παρούσα στις οικονομικές και πολιτικές δομές της Ευρώπης και των κρατών της.

Την Ευρώπη πρέπει να την αντιληφθούμε ως το αντικειμενικό πεδίο μάχης στο οποίο βρισκόμαστε. Κι αν φύγουμε, πρέπει να το κάνουμε γιατί εξυπηρετεί τον αγώνα μας.

* Απόσπασμα από συνέντευξη του Δημ. Κωνσταντακόπουλου στην εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"

Υμνεί το ότι μας... χρεοκόπησε!


Εμβρόντητος ο ελληνικός λαός άκουσε τον χθεσινό λόγο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του που μεταδόθηκε ολόκληρος και απευθείας από την τηλεόραση. Δεν έχει ξαναγίνει πουθενά στον κόσμο ένας ηγέτης να φέρνει τη χώρα του στο χείλος της χρεοκοπίας, να έχει ήδη ρίξει στον Καιάδα τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, να έχει προκαλέσει με την πολιτική του ένα εκατομμύριο ανέργους και αντί για αυτοκριτική να... υμνεί το έργο του!!!

Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, αυτό ακριβώς έκανε χθες ο Γ. Παπανδρέου. Παρουσίασε έναν αποθεωτικό απολογισμό για τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του την ολέθρια διετία 2009-2011 σε βαθμό τόσο απογειωμένο, ώστε ισχυρίστηκε ότι έσωσε όχι μόνο τη χώρα αλλά και τη... ΝΔ! Η ομιλία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ δεν είχε απολύτως καμία επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και το ερώτημα που γεννιέται είναι αν αυτό είναι απόρροια ενός απίστευτου «πολιτικού αυτισμού» ή αν έχουμε να κάνουμε με μια επίδειξη απύθμενου πολιτικού θράσους και βαθύτατης περιφρόνησης προς τον ελληνικό λαό και τα δεινά στα οποία τον οδήγησε η διακυβέρνηση Παπανδρέου.

Ακούγοντας τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να διαφημίζει πόσα υπέροχα πράγματα έκανε αυτός και η κυβέρνησή του σε δεκάδες τομείς, σχημάτιζε κανείς την εντύπωση ότι έκανε απολογισμό των πεπραγμένων του σε κάποιους άλλους και όχι στους Ελληνες που ζουν στη χώρα αυτή και υφίστανται στο πετσί τους τις συνέπειες του έργου του Γ. Παπανδρέου. Είναι όμως τόσο μεγάλος ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης ως χώρας ευρισκόμενης στο χείλος της κρατικής χρεοκοπίας, ώστε είναι άκρως αμφίβολο ότι οι ισχυρισμοί του Γιώργου θα έπειθαν ακόμη και τα τμήματα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην... Παπούα και Νέα Γουινέα ή στην Μπουρκίνα Φάσο!

Εκτός πια αν ο Γ. Παπανδρέου απευθυνόταν σε κάποιο άγνωστο ακροατήριο, το οποίο καθόλου δεν συγκινείται από τις πτωχεύσεις χωρών ή την εξαθλίωση πληθυσμών, αν δεν τις επιδιώκει κιόλας στο πλαίσιο επίτευξης πολλαπλών στόχων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε πολιτικός, ακόμη και αν είναι τόσο παταγωδώς αποτυχημένος ή αν η διακυβέρνησή του έχει αποδειχθεί ολέθρια για τη χώρα όπως αυτή του Γ. Παπανδρέου, πάντοτε προσπαθεί να υπερασπιστεί το έργο του, τα πεπραγμένα του. Αυτό είναι αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα είτε στον ίδιο είτε σε διαφορετικό τομέα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει βαθύτατη την πεποίθηση ότι μπορεί να υπάρξουν συνθήκες που θα επιτρέψουν την επάνοδό του σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν είναι αβάσιμες οι ελπίδες του. Ο δημόσιος βίος έχει συχνά εντελώς απρόβλεπτες και απροσδόκητες στροφές.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για παράδειγμα, έφυγε ηττημένος, ατιμασμένος και με ψεύτικο διαβατήριο το 1963, για να γυρίσει το 1974 ως σωτήρας και «εθνάρχης». Χρειάστηκε βέβαια να μεσολαβήσουν η χούντα και η προδοσία της Κύπρου, τραγικά γεγονότα στην προετοιμασία των οποίων το κόμμα του είχε παίξει καθοριστικό ρόλο, για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που επέτρεψαν τη θριαμβευτική επιστροφή του Κ. Καραμανλή, μαζί με την πολιτική του μετάλλαξη.

Κατά το προηγούμενο αυτό, γιατί να μην ποντάρει και ο Γιώργος σε μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας, την οποία απειλεί να προκαλέσει το Μνημόνιο που υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ και το ΔΝΤ;

Το διασκεδαστικό πάντως είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε να εμφανιστεί ως... θύμα των ΜΜΕ, με τα οποία συγκρούστηκε, γιατί αυτός «δεν είναι μαριονέτα κανενός»!

Αλήθεια, μήπως θυμάται ο Γιώργος πώς βρέθηκε ξαφνικά αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκείνον τον Γενάρη του 2004; Λόγω... εχθρότητας των μέσων ενημέρωσης; Ξέχασε ότι οι εφημερίδες και τα κανάλια της κεντροαριστεράς, που τον Δεκέμβριο του 2003 υποστήριζαν μετά πάθους τον Κώστα Σημίτη ως τον «καταλληλότερο για πρωθυπουργό», τον Ιανουάριο του 2004 διαπίστωναν ξαφνικά ότι όλη η Ελλάδα θέλει... υστερικά τον Γ. Παπανδρέου για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος έτσι πρώτα έγινε αρχηγός και μετά εκλέχτηκε;

ΑΠΟΔΕΙΞΗ: Αβυσσος χωρίζει λαό - πολιτικούς

ΧΑΡΙΝ αφελείας, ας πάρουμε στα σοβαρά όσα είπε ο Γ. Παπανδρέου. Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι πιστεύει πλήρως όσα είπε και ότι τα λεχθέντα δεν κρύβουν καμία απολύτως σκοπιμότητα. Αν όντως ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός έχει αυτή την εκτίμηση για τα όσα έπραξε, αν έχει την πεποίθηση ότι το κύριο χαρακτηριστικό της διετούς διακυβέρνησής του δεν είναι ότι συνέτεινε τα μέγιστα στην καταστροφή της χώρας και στην εξαθλίωση του λαού μας, αλλά ότι εισήγαγε δεκάδες πρωτοποριακούς νόμους που άλλαξαν τη χώρα προς το καλύτερο(!), τότε ήταν πραγματικά επικίνδυνος και ευτυχώς που υποχρεώθηκε εκών-άκων να παραιτηθεί από την εξουσία. 'Aβυσσος χωρίζει αυτόν και την ηγετική παρέα του από τον λαό.

πηγή:kostasxan

Με ποιούς είναι ο κ. Παπαδήμος;

Διαβάζω ότι ο κ. Λουκάς Παπαδήμος απειλεί με παραίτηση, αν οι πολιτικοί αρχηγοί δεν δεχθούν τις απαιτήσεις της Τρόϊκα. Δηλαδή, ο κ. Πρωθυπουργός τις δέχεται; Και αν τις αποδέχεται, μπορεί να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό οτι οι προτάσεις αυτές προσφέρουν ελπίδες διεξόδου από την κρίση;

Προφανώς και δεν μπορεί (αλλά και να μπορούσε λίγη σημασία είχε) γιατί το πρόγραμμα της Τρόϊκα έχει οδηγήσει τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία σε πλήρη κατάρρευση. Μόνο ένας ξεροκέφαλος (ή ιδιοτελής) θα επέμενε στην συνέχιση μιας πολιτικής, προδήλως καταστροφικής.

Θέλουμε, λοιπόν, να ρωτήσουμε ευθέως τον κ. Παπαδήμο: Με ποιά πλευρά συντάσσεται; Με αυτή των δανειστών ή με την πλευρά του ελληνικού λαού. Ενός λαού που στενάζει, δεν αντέχει άλλο, και δεν τρέφει καμιά εμπιστοσύνη στις επιπλέον θυσίες που του ζητάνε να υποβληθεί.

Το πρόγραμμα της Τρόϊκα δεν απέτυχε απλά και μόνο επειδή είναι αδιέξοδο. Απέτυχε πρωτίστως επειδή σε καμιά περίπτωση δεν έπεισε τον ελληνικό λαό ο,τι οι θυσίες του πιάνουν τόπο.

Ερχεται τώρα ο κ. Παπαδήμος (οποίος έως λίαν προσφάτως καλλιεργούσε προσδοκίες συγκρατημένες αισιοδοξίας) να μας θέσει ενώπιον εκβιαστικών διλημμάτων. Λυπούμαι, αλλά ο κ. Παπαδήμος παίζει το παιχνίδι τηςΤρόϊκα! Εκβιάζοντας τους πολιτικούς αρχηγούς και δια αυτών τον ελληνικό λαό στέλνει ένα μήνυμα οτι αυτό που προτείνει η Τρόϊκα είναι μονόδρομος! Δεν επελέγη για αυτό το λόγο ο κ. Παπαδήμος! Αυτά μας τα έλεγε και ο κ. Παπανδρέου!

Ο κ. Παπαδήμος επελέγη επειδή, πολλοί πείστηκαν, οτι θα μπορούσε να υπερασπιστεί καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας. Οχι για να μας υπαγορεύει τις απαιτήσεις των δανειστών μας. Αν δεν μπορεί, τότε όντως η παραίτηση είναι μια λύση και οι εκλογές ίσως αποτελέσουν μια λυτρωτική διέξοδο.
                                                                                                            ΚΡ
πηγή:kostasxan