Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου









Απο το cd παράθυρο στη μεσόγειο του Γιάννη Μαρκόπουλου τραγουδά ο 


Χαράλαμπος Γαργανουράκης Στίχοι: Μιχ.Σταυρακάκης




Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου,


σκύβω το κεφάλι στα μαρτύριά σου


και θαυμάζω λαέ μου τα έργα σου.



Ματώνεις τη σκέψη σου,


ματώνεις τα νύχια σου λαέ μου.


για να βγάλεις τον άρτο τον επιούσιο.

Κουφονήσια: σμαραγδένια θάλασσα να... την πιεις στο ποτήρι!




Δύο μικρές νησίδες, στο σύμπλεγμα των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων, που χωρίζονται μεταξύ τους από ένα στενό πορθμό πλάτους 200 μ., αποτελούν τα Κουφονήσια, έναν... λιλιπούτειο παράδεισο στη μέση του Αιγαίου, που αν και μικρός σε έκταση, έχει περίσσεια ομορφιά.

Το Άνω και Κάτω Κουφονήσι, νοτιοανατολικά της Νάξου και δυτικά της Αμοργού, ανήκουν στην ομώνυμη κοινότητα, η οποία περιλαμβάνει εκτός από τα δύο Κουφονήσια και το νησί Κέρος, καθώς και αρκετές μικρότερες νησίδες γύρω από αυτά.

Το Άνω Κουφονήσι έχει πληθυσμό 366 κατοίκους, κύρια ασχολία των οποίων είναι η αλιεία και σε μικρότερο βαθμό η κτηνοτροφία, ενώ το Κάτω Κουφονήσι είναι σχεδόν ακατοίκητο, καθώς διαθέτει μόνο μερικές κατοικίες ψαράδων και κατοικείται κυρίως το καλοκαίρι, ενώ προτιμάται και από τους campers. Eκεί βρίσκεται και μια γραφική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, που είναι κτισμένη επάνω σε αρχαία ερείπια.

Φτάνοντας στο νησί, ο λευκός ανεμόμυλος που δεσπόζει στα αριστερά του λιμανιού μοιάζει να καλωσορίζει τον επισκέπτη, ενώ πιο πάνω απλώνεται η χώρα, ένα πρότυπο κυκλαδικής αρχιτεκτονικής, με άσπρα και γαλάζια σπιτάκια που ταιριάζουν με το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.

Σπουδαία μέρη που αξίζει κανείς να επισκεφτεί κατά τη διαμονή του στα Κουφονήσια είναι το κεντρικό και πίσω λιμάνι, το αλιευτικό καταφύγιο, το καρνάγιο, οι μύλοι και οι εκκλησίες του Αγ.Γεώργιου, του Αγ.Νικόλα και του Προφήτη Ηλία, ενώ μια σπάνια εμπειρία για κάθε επισκέπτη, είναι οι βραδιές με πανσέληνο στο νησί και κυρίως η θέα της Κέρου στο σεληνόφως.

Στο νησί δεν υπάρχουν ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, γεγονός που καθιστά περιττό το αυτοκίνητο ή τη μοτοσικλέτα. Επιπλέον, όλες οι διαδρομές καλύπτονται με τα πόδια, με καΐκια προς τις παραλίες και με ποδήλατα που ενοικιάζονται στο νησί.

Δείτε τον χάρτη των Κουφονησίων με σημεία ενδιαφέροντος εδώ: www.koufonisia.gr/map.htm.

Οι πανέμορφες παραλίες

Σ' όλο το μήκος της ακτής του νησιού, από τον «Παριανό», το χειμερινό λιμάνι στα δυτικά, ως το «Πορί» στα ανατολικά, οι παραλίες του νησιού είναι μαγευτικές, όλες σχεδόν αμμώδεις και συμπληρώνουν τη μαγευτική εικόνα του νησιού. Ακόμη και η παραλία στο λιμάνι, έχει γαλαζοπράσινα νερά!

Ένα μονοπάτι παράλληλο με τη νότια ακτογραμμή του νησιού σας επιτρέπει να δείτε και να επιλέξετε την παραλία που σας ταιριάζει, ενώ υπάρχει και δρόμος προς το Πορί, από το εσωτερικό του νησιού. Η παραλία Φοίνικας (ή Χαροκόπου), με την ομώνυμη ταβέρνα-καφέ και η παραλία Φανός με το beach bar, είναι οι πρώτες που θα βρείτε, παίρνοντας το μονοπάτι προς το Πορί, ενώ λίγο πιο μετά, θα βρείτε την παραλία της Ιταλίδας (ή αλλιώς της Πλατειάς Πούντας).

Μετά την Ιταλίδα υπάρχουν πολλοί μικροί όρμοι με λίγη άμμο και βότσαλα καθώς και πολλές βραχοσπηλιές, με πιο ενδιαφέρον σημείο τη λεγόμενη "Πισίνα", μια μεγάλη τρύπα στο βράχο που μοιάζει με πισίνα.

Το Πορί είναι η πιο απομακρυσμένη παραλία, περίπου 4 χλμ. από την Χώρα αλλά πραγματικά αποτελεί «αποκάλυψη»! Πρόκειται για μια μεγάλη αμμουδιά με εντυπωσιακά τιρκουάζ νερά, από τις καλύτερες παραλίες των Κυκλάδων.

Λίγο μετά το Πορί, στα βορειοανατολικά του νησιού, βρίσκεται το Γάλα, μια παραλία που πήρε το όνομά της από το άσπρο χρώμα του ασβεστίου που αφήνει το χαλίκι στα νερά της. Για να την βρείτε, καλό είναι να ρωτήσετε κάποιον ντόπιο.

Έχετε υπόψη σας ότι ο παραλιακός δρόμος στην πράξη αποδεικνύεται πιο μακρύς απ' ότι φαίνεται στο χάρτη αλλά και ότι είναι σαφώς ωραιότερη διαδρομή από το δεύτερο δρόμο που είναι χαραγμένος στο εσωτερικό του νησιού. Δίπλα στο μονοπάτι θα συναντήσετε λευκά κρινάκια, ένα σπάνιο είδος, που μόνο στις Κυκλάδες συναντάται. Ακόμα υπάρχουν παραλίες και στο Κάτω Κουφονήσι που η προσέγγισή τους γίνεται μόνο με καΐκι. Οι παραλίες έχουν χοντρή άμμο και προσφέρονται για ήσυχες διακοπές και απομόνωση.


Μήν ἀπελπίζεσαι! Μήν αὐτοκτονεῖς!



«Ἐγώ πατήρ, ἐγώ ἀδελφός, ἐγώ νυμφίος, ἐγώ οἰκία, ἐγώ τροφή, ἐγώ ἱμάτιον, ...πᾶν ὅπερ ἄν θέλῃς ἐγώ· μηδενός ἐν χρείᾳ καταστῆς...Ἐγώ καί φίλος... μόνον οἰκείως ἔχε πρός ἐμέ.

Ἐγώ πένης διά σέ·

καί ἀλήτης διά σέ· ...

Πάντα μοι σύ καί ἀδελφός, καί συγκληρονόμος, καί φίλος, καί μέλος. Τί πλέον θέλεις;»
(ἁγ. Ἰω. Χρυσο., τ. ΙΒ΄, σελ. 35, ΕΠΕ 1979)

Τά παραπάνω θεόπνευστα λόγια βάζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος στό στόμα τοῦ Χριστοῦ μας. Τόσο ἐπίκαιρα ὅσο ποτέ ἄλλοτε!

Γι᾿ αὐτό λοιπόν μήν ἀπελπίζεσαι! Μήν αὐτοκτονεῖς! Μήν τούς κάνεις τή χάρη! Μετασχημάτισε τήν δυσκολία σέ εὐκαιρία... Ζῆσε, γιά νά ἀγωνισθεῖς γιά τή δικαιοσύνη καί τήν Ἀλήθεια· γιά τήν οἰκογένειά σου, τόν συνάνθρωπό σου.

Καί παράλληλα μέ τούς κοσμικούς ἀγῶνες, ἀγωνίσου καί γιά τή δική σου καί τή δική τους προσωπική σωτηρία, κοντά στόν Χριστό, διά τῆς ὑπομονῆς καί τῆς δοξολογίας ἀκόμα καί στά δύσκολα.

Ἀκόμη καί ἄν δέν καρποφορήσουν οἱ ἀγῶνες σου γιά κοινωνική δικαιοσύνη, τίποτα δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν πνευματική σου καρποφορία. Μήν ξεχνᾶς πώς ἡ πνευματική χαρά ὑπερτερεῖ, καί δέν προϋποθέτει τήν ¨ὑλική¨ χαρά.

Ὁ Ἀπ. Παῦλος κατά τή θαυματουργική ἀπελευθέρωσή του ἀπό τίς ἁλυσίδες τοῦ δεσμωτηρίου ἀπέτρεψε τόν ἔντρομο δεσμοφύλακα ἀπό τήν αὐτοχειρία, καί ἔτσι ἐκεῖνος ὄχι μόνο κέρδισε νά μείνει στήν ἐπίγεια ζωή, ἀλλά νά λάβει καί τήν ἐπουράνια, βαπτιζόμενος μαζί μέ τήν οἰκογένειά του. (Πράξ. ιστ΄, 26-33).

Σκέψου ἐπίσης πώς ἀκόμα καί ὁ προδότης Ἰούδας, ἄν εἶχε δεχθεῖ νά μετανοήσει καί νά ζητήσει συγχώρηση, θά τήν εἶχε λάβει, ἀντί τῆς αἰωνίου κολάσεως πού σύμφωνα μέ τήν Ἐκκλησία περιμένει κάθε αὐτόχειρα. Πόσο μᾶλλον αὐτό ἰσχύει καί γιά σένα πού δέν βαρύνεσαι ἀπό τά δικά του κρίματα.

Σέ καμιά περίπτωση μήν καταφύγεις στήν αὐτοχειρία. Ἀντί νά σέ ἀπαλλάξει ἀπό τά προβλήματά σου, «φορτώνει» ἐσένα μέ αἰώνια κόλαση, καί τούς δικούς σου ἀνθρώπους μέ θλίψη, τύψεις, ὀργή καί ντροπή.

Σέ κάθε περίπτωση μή διανοηθεῖς ὅτι ἡ ὕπαρξή σου ἀποτελεῖ βάρος στούς γύρω σου. Διότι ἀκόμη κι᾿ ἄν μέ θυσίες ἀναγκάζονται νά σέ ὑπηρετοῦν καί νά σέ βοηθοῦν, χάρη σέ ἐσένα κερδίζουν αἰώνια σωτηρία. Βάρος εἶσαι μόνο στούς δυνάστες τῆς Νέας Τάξης.

Μήν ἀπελπίζεσαι! Νά ἐλπίζεις, νά ἀγαπᾶς καί νά πιστεύεις: «Ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τό Πνεῦμα τό Ἅγιο». Ὁ Χριστός, ἡ Παναγία καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι πάντοτε κοντά μας · δέν παραβιάζουν ὅμως τήν ἐλευθερία μας· ὅταν τούς ἀναζητοῦμε, μᾶς ἀκοῦν καί μεριμνοῦν τά κάλλιστα γιά τή σωτηρία μας. Σκέψου το!

anavaseis.blogspot.gr

Διατηρήστε τα μυρωδικά φρέσκα στην κατάψυξη



Χρησιμοποιείτε τον καταψύκτη σας για να διατηρήσετε βότανα, λαχανικά ή φρούτα; Η κατάψυξη μπορεί να είναι μια ισχυρή, αλάνθαστη μέθοδος συντήρησης.
Πέστο, πουρές φρούτων, σάλτσα ντομάτας – καταψύξτε τα τώρα για το χειμώνα! Τα φρέσκα βότανα είναι ένα από τα απλούστερα υλικά που μπορούν να διατηρηθούν στην κατάψυξη, και μόλις μάθαμε έναν νέο, καλύτερο τρόπο για να παγώσουμε: Μέσα σε ελαιόλαδο!

Η διατήρηση των βοτάνων μέσα σε λάδι μειώνει τις αλλοιώσεις που προκαλεί ο πάγος. Είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να έχετε τα βότανα έτοιμο για τα βραστά, τα ψητά και τις σούπες του χειμώνα. Αυτά τα πιάτα ξεκινούν συνήθως με λάδι και έτσι μπορείτε να πάρετε έναν κύβο κατεψυγμένου ελαιόλαδου με βότανα και το χρησιμοποιήσετε ως βάση του πιάτου σας.

Η μέθοδος αυτή λειτουργεί καλύτερα με τα πιο σκληρά βότανα, όπως το δεντρολίβανο, το φασκόμηλο, το θυμάρι και η ρίγανη, τα οποία μαγειρεύονται όταν προστίθεται σε ένα πιάτο.

Αντίθετα, τα τρυφερά μυρωδικά όπως η μέντα, ο βασιλικός, ο άνηθος κλπ, συνήθως προστίθενται ωμά σε ένα πιάτο, και δεν ανταποκρίνονται το ίδιο καλά σε αυτό το είδος της συντήρησης.

Μπορούν τα λουλούδια να μας πουν την ώρα;




Υπάρχει ένα ρολόι που λειτουργεί χωρίς γρανάζια, χαλαζίες και ηλεκτρονικά τσιπ. Ένα ρολόι από λουλούδια. 
Έχει ωστόσο δύο μειονεκτήματα: δεν καλύπτει όλες τις ώρες της ημέρας, ενώ η συννεφιά μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία του. Πού βασίζεται ο μηχανισμός του; Στους λεγόμενους κιρκαδικούς ρυθμούς, χάρη στους οποίους τα πέταλα των λουλουδιών ανοίγουν και κλείνουν σε περιοδική βάση κάθε εικοσιτετράωρο. Αυτά τα «ρολόγια» ανακαλύφτηκαν το 1729 από τον αστρονόμο Ζαν-Ζακ Ντ’ Ορτού ντε Μαρέν.

Ένα χρόνο αργότερα ο Σουηδός φυσιοδίφης Κάρολος Λινναίος (1707-1778) εκμεταλλεύτηκε την εν λόγω ανακάλυψη και την παρατηρητικότητά του, για να φυτέψει στον κήπο του διαφορετικά λουλούδια τα οποία άνοιγαν και έκλειναν διαδοχικά κατά τη διάρκεια της ημέρας, δίνοντας την εντύπωση ότι ήταν δείκτες ρολογιού. 

Οι βοτανολόγοι αποδίδουν το άνοιγμα και το κλείσιμο των πετάλων στο λεγόμενο μηχανισμό της φωτοναστίας, κινήσεις των φυτών που πυροδοτούνται από φωτεινά ερεθίσματα.


πηγή:tromaktiko



Το παιδί μέσα μας...



από την Χριστίνα Βοσνακίδου - Ψυχολόγος
Ας φροντίσουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας και ας διατηρήσουμε ζωντανό και χαμογελαστό το παιδί μέσα μας.

Αυθορμητισμός, αυθεντικότητα, χαρά, ξεγνοιασιά, δημιουργικότητα…. Κάποια από τα πολλά και πηγαία χαρακτηριστικά που έχουν τα παιδιά.

Αλήθεια, εμείς όλοι, που έχουμε καταφέρει τόσα πολλά ο καθένας στη ζωή του, ποια θετική ποιότητα της παιδικής ηλικίας, μας χαρακτηρίζει στην ενήλικη ζωή;
Πόσο αυθεντικοί είμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους; Χρησιμοποιούμε την δημιουργικότητα στο γάμο μας, στις ερωτικές μας σχέσεις, στην επαφή μας με τα παιδιά; Έχουμε εκδηλώσει ποτέ αυθόρμητα τα πραγματικά μας συναισθήματα (θετικά ή αρνητικά), χωρίς να σκεφτούμε πως θα φανεί στον άλλον; Με λίγα λόγια, ποσό καλή σύνδεση έχουμε με το παιδί μέσα μας;

Συχνά συναντώ ανθρώπους που έχουν μπει σ’ έναν άσκοπο και μανιακό αγώνα κατάκτησης μιας ιλουστρασιόν ευτυχίας.
Τρέχουν, αγωνιωδώς, να προλάβουν να 'ναι οι πρώτοι, οι ομορφότεροι, οι καλύτεροι... Άλλους τους είδα να πηγαίνουν σε καφέ και εστιατόρια, μηχανικά, χωρίς ίχνος απόλαυσης, να κάθονται και να πίνουν αμέτρητα ποτά σε bar και club χωρίς να επικοινωνούν με τους φίλους τους, χωρίς καν να το θέλουν, απλά, ακολουθώντας την παρέα. Άνθρωποι θλιμμένοι, σκυθρωποί, άχρωμοι μέσα σε πανεπιστήμια, σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε δημόσιες υπηρεσίες, σε καταστήματα, σε σχολεία.

Αλήθεια, αυτοί οι άνθρωποι, πού έθαψαν τη φωτεινή και θετική τους πλευρά;

Ποιος τους έκλεψε το αυθόρμητο χαμόγελο και στη θέση του αντικατέστησε ένα μειδίαμα που ακόμα και αυτό, τις περισσότερες φορές, είναι ψεύτικο;

Αυτές είναι οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων;
Συνειδητοποιώ ότι, πολλοί από εμάς, έχουμε κακοποιήσει το εσωτερικό μας παιδί και ουσιαστικά του έχουμε κλείσει το στόμα για να μη το ακούμε. Μπορούμε να δώσουμε την μεγάλη ευκαιρία στον εαυτό μας και να ακούσουμε αυτή τη γλυκιά φωνούλα που μας ψιθυρίζει; Πολλοί ψυχοθεραπευτές υποστηρίζουν ότι ο καθένας μέσα του κρατάει 3 ρόλους: το παιδί, τον ενήλικα και τον γονιό.

Το παιδί που υπήρξε, ο ενήλικας που είναι τώρα και ο γονιός του εαυτού του.
Αυτοί οι 3 ρόλοι θα πρέπει να έρθουν σε συμφωνία για να διατηρήσουν ζωντανό το παιδί που έχουμε όλοι μέσα μας. Το παιδί που ήμασταν, το εσωτερικευμένο παιδί που έχουμε και μας θυμίζει καθημερινά τις ανάγκες μας, τους φόβους μας, τα συναισθήματα μας, τις ανασφάλειες μας.

Μπορεί να 'ναι πληγωμένο, μοναχικό, ανύπαρκτο, ίσως για κάποιους, αλλά σίγουρα υπάρχει και θα πρέπει να του δώσουμε χώρο από το ρόλο του ενήλικα και του γονιού.
Η σχέση (καλή ή κακή) που έχουμε με το εσωτερικευμένο μας παιδί είναι καθρέφτης της σχέσης που είχαμε με τους πρωταρχικούς μας φροντιστές, τους γονείς μας. 

Αν μεγαλώσαμε σ' ένα υποστηρικτικό, ζεστό περιβάλλον που αφουγκραζόντουσαν, κυρίως, τις συναισθηματικές μας ανάγκες, τότε το μοντέλο που ακολουθούμε στη ζωή μας δεν έχει τεράστια διαφορά από αυτό που έχουμε μάθει. 

Όμως, στη ζωή και σε πολλές οικογένειες, τα πράγματα, συνήθως, είναι λίγο διαφορετικά. Έτσι καλείται ο καθένας, έχοντας αυτογνωσία και διάθεση για αλλαγή και ποιότητα ζωής, αυτή τη δύσκολη αλλά τόσο δημιουργική και ανανεωτική «δουλειά» να την κάνει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Να αφουγκραστεί ο καθένας μας, ξεχωριστά, τις πραγματικές συναισθηματικές του ανάγκες, να τις διεκδικήσει, να έρθει σε επαφή με την αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό του και να κάνει πιο φωτεινή και χρωματιστή τη ζωή του. 

Θα συναντήσουμε το παιδί μέσα μας μόνο και μαζί με τη βοήθεια του εαυτού μας από το ρόλο του ενήλικα, που είναι εμπλουτισμένος με εμπειρίες, γνώση, ικανότητα για να δώσει νέες ευκαιρίες και να σπάσει παλιούς κανόνες. Έτσι ώστε, να μπορέσουμε να είμαστε αυθεντικοί με τον εαυτό μας και να τον προστατέψουμε και να τον στηρίξουμε σαν καινούριος στοργικός γονιός. 
Ας φροντίσουμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας και ας διατηρήσουμε ζωντανό και χαμογελαστό το παιδί μέσα μας. 

hamomilaki.blogspot.gr