Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Οι "διασώστες" μας "φούσκωσαν" τα ελλείμματα πριν μας βάλουν στο Μνημόνιο

Οι "διασώστες" μας "φούσκωσαν" τα ελλείμματα πριν μας βάλουν στο Μνημόνιο





Οσα γράφουμε στα βλογκς από την πρώτη μέρα, (7/6/2010! Ο ΓΑΠ κι ο Σόρος σχεδίασαν την χρεωκοπία! Το πάζλ συμπληρώνεται!). αλλά οι φυλλάδες και τα κανάλια των Εργολάβων είτε τα αποκρύπτουν, είτε τα απαξιώνουν μιλώντας για “συνωμοσιολογίες”, βγαίνουν σιγά-σιγά στην επιφάνεια. Τώρα πια μας έφεραν εκεί που ήθελαν, δέσμιους των Τραπεζών, πήραν αυτό που ήθελαν, έναν διαπλεκόμενο ψευδο Πρωθυπουργό που θα τους δώσει τα έργα δισεκατομμυρίων με “φωτογραφικούς” διαγωνισμούς, οι “αποκαλύψεις” είναι ανώδυνες για την δικτατορία τους.
Μόνο η Παιδεία μπορεί να κάνει την διαφορά πλέον, εμπάργκο στις φυλλάδες τους, εμπάργκο στους διαπλεκόμενους βουλευτές τους, ακόμη κι αυτούς που ετοιμάζουν για την “επόμενη μέρα”. Μόνο το ελεύθερο (ακόμη) διαδίκτυο έχει την δύναμη να αφυπνήσει τον κόσμο.
Τι έκαναν λοιπόν με το έλλειμμα;

…[...]… Μία ακόμη αποκάλυψη-βόμβα για τις εγκληματικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που προκάλεσαν την τεχνητή διόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων των ετών 2008 και 2009 με συνέπεια η χώρα μας να υποδουλωθεί μόνιμα στους δανειστές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της ευρωζώνης και εκατομμύρια Έλληνες πολίτες να οδηγούνται πλέον σε πλήρη εξαθλίωση αποτελεί η απάντηση Ευρωπαίου επιτρόπου σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Χουντή για τον τρόπο με τον οποίο καταγράφηκαν τα χρέη των νοσοκομείων τον Οκτώβριο του 2009.
Σύμφωνα με τα όσα απάντησε ο Ευρωπαίος επίτροπος κ. Σεμέτα στον κ. Χουντή, ενώ τα χρέη των νοσοκομείων θα έπρεπε να καταγράφονται ως δαπάνες στα αντίστοιχα έτη στα οποία έπρεπε να είχαν πληρωθεί, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αμέσως μόλις ανέλαβε, και χωρίς να υπάρχει σχετική υποχρέωση επιβεβλημένη από την Κομισιόν ή τη Eurostat, φούσκωσε με τα χρέη των νοσοκομείων μόνο τα δημοσιονομικά ελλείμματα των ετών 2008 και 2009! Πρόκειται για ανεξόφλητα χρέη νοσοκομείων συνολικού ύψους 5,2 δισ. ευρώ, τα οποία αφορούσαν σε υποχρεώσεις των ετών 2005-2009, αλλά «φορτώθηκαν» σκόπιμα από την κυβέρνηση Παπανδρέου μόνο στα έτη 2008 και 2009!
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το που ανέλαβε τα καθήκοντά της τον Οκτώβριο του 2009 έσπευσε να «φουσκώσει» το έλλειμμα του 2008 με επιπλέον 1,3% του ΑΕΠ και το έλλειμμα του 2009 με επιπλέον 0,9% του ΑΕΠ, φορτώνοντας λογιστικά τους προϋπολογισμούς των δύο αυτών ετών με ποσά συνολικού ύψους 5,2 δισ. ευρώ τα οποία αφορούσαν σε ανεξόφλητα χρέη νοσηλευτικών ιδρυμάτων παρελθόντων ετών!
Το κόλπο αυτό ήταν ένα από τα πολλά που έθεσε σε εφαρμογή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην προσπάθειά της να εμφανίσει το έλλειμμα του 2009 υπέρμετρα αυξημένο στα επίπεδα του 12,7% του ΑΕΠ, σε πρώτη φάση.
Αργότερα χρησιμοποιήθηκαν κι άλλες μεθοδεύσεις με αποτέλεσμα το έλλειμμα του 2009 -μετά από τρεις ακόμη αναθεωρήσεις- να φθάσει στο επίπεδο του 15,8% του ΑΕΠ! … [ ... ] …

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ e-typos.com

 πηγή:kostasxan

Η Άννα Διαμαντοπούλου αναζητεί το ΠΑΣΟΚ "PLUS"!


Φαίνεται πως η Υπουργός Παιδείας, όπως και όλοι οι πολιτικάντηδες που με πράξεις ή παραλείψεις, με ενοχή ή ανοχή, μας βούλιαξαν στη σημερινή ηθική, κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία, δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα για το φόνο. Παριστάνουν τους εξωγήινους και αναζητούν νέα αφήγηση-παραμύθι, μια ακόμη απατηλή ιδεοληψία-αχταρμά αριστερο-προοδευτικο-δημοκρατικής επινόησης, για να κατέλθουν στις εκλογές και να μην καταποντιστούν στα τάρταρα.



Άννα της πολιτικής του χιονιά, τα παραμύθια σας τέλειωσαν! Τι θα μας πείτε; Ότι αυτά που δεν κάνατε ως κυβέρνηση, αυτά που δεν κάνατε ως συγκυβέρνηση, θα τα κάνετε αν σας ξαναψηφίσουμε; Κι εκείνα που μας λέγατε και μας τρομοκρατούσατε, ότι η λιτότητα ασφυξίας είναι μονόδρομος για να επιβιώσουμε, κι ότι τα μέτρα επιβάλλονται από το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες για τη "σωτηρία" μας, δεν θα ισχύουν σε δυο-τρεις μήνες; Εδώ μας έχετε δέσει με συμβάσεις για την επόμενη δεκαετία και βάλε… Τι άλλο τώρα...

θα μας τάξετε;



Δεν υπάρχει, λοιπόν, τίποτα το αλλιώτικο, τίποτα το καινούργιο που θα μπορούσατε να σκαρφιστείτε για να μας ξαναπαραμυθιάσετε. Όλες οι πολιτικές ιδεοληψίες έχουν ξεγυμνωθεί και η κουφότητά τους είναι πασιφανής. Μην ψάχνεις λοιπόν για ΠΑΣΟΚ plus και minus. Το ΠΑΣΟΚ έχει πεθάνει, όπως έχει πεθάνει και η ΝΔ και τ’ άλλα κόμματα. Και μην αναζητάς νέο αίμα που θα λανσάρει τα παλιά ψέματα. Δεν είναι μόνο οι παλιές πολιτικές φάτσες που μας αηδιάζουν, είναι και οι σκουριασμένες διχαστικές και αναποτελεσματικές ιδεοληψίες σας.



Ο μόνος φυσικός διαχωρισμός των ανθρώπων είναι:



Σε καλούς και κακούς,

Σε φιλαλήθεις και ψεύτες,

Σε έντιμους και απατεώνες,

Σε ανιδιοτελείς και εκμεταλλευτές,

Σε ικανούς και άχρηστους,

Σε δίκαιους και άδικους,

Σε λογικούς και παράλογους,

Σε εργατικούς και τεμπέληδες,

Σε δημιουργικούς και παρασιτικούς,

Σε ρεαλιστές και αιθεροβάμονες,

Σε ταπεινούς και αλαζόνες,

Σε νομιμόφρονες και παράνομους,

Σε ευαίσθητους και αναίσθητους,

Σε γενναίους και δειλούς,

Σε πατριώτες και προδότες,

Σε αισιόδοξους και απαισιόδοξους,

Σε οραματιστές και μωροφιλόδοξους,

Σε ελεύθερους και δουλοπρεπείς,

Σε ενωτικούς και διχαστικούς.



Θα μπορούσα να συνεχίσω τη λίστα, αλλά αυτοί οι διαχωρισμοί είναι αρκετοί για να καταλάβει κανείς σε ποια κατηγορία ανήκει, ή έστω, θέλει ν’ ανήκει. Φοβάμαι ότι η πλειοψηφία από το πολιτικό σκυλολόι έχει επιλέξει τη δεύτερη μαύρη κατηγορία της λίστας που παρέθεσα.



Τα αριστερός, αριστερότερος, δεξιός, δεξιότερος, κεντρώος, προοδευτικός, συντηρητικός και δε συμμαζεύεται, είναι λέξεις κενές περιεχομένου που τις σκαρφίστηκαν κάποιοι για να κατακερματίσουν τις κοινωνίες και να κυριαρχούν διαιρώντας και εκμεταλλευόμενοι τους λαούς. Δεν είναι μόνο η θρησκεία το όπιο των λαών αλλά και η δημοκρατία όπως την έχουμε γνωρίσει.



Μην ξοδεύεις λοιπόν, ναρκισσίστρια Αννούλα, το χρόνο σου σε άρθρα και τηλεοπτικές συνεντεύξεις, μεριμνώντας και τυρβάζοντας περί άλλα, αντί να στρωθείς στη δουλειά για να συμμαζέψεις, στο λίγο χρόνο που σου απομένει, τα ασυμμάζευτα στο Υπουργείο της ανεκπαίδευτης Παιδείας.



Δεν χρειάζονται ιδεοληψίες για ν' ανορθωθεί μια χώρα σε αποσύνθεση παρά μόνο η προσκόλληση στις αιώνιες αρχές και αξίες από άρχοντες και αρχόμενους. Μόνο έτσι θα έρθει η ανάπτυξη, η δίκαιη κατανομή του πλούτου και η ευημερία του λαού. Όλα τ' άλλα είναι ιστορίες γι' αγρίους και για αφελείς.



ZHTAME ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ Ή ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ ΚΑΙ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ.

Ο Οικονομικός Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρενέβη για τις υπερκοστολογήσεις ιστοσελίδων του Δημοσίου



* Να αναμένουμε διευκρινήσεις ή μια «συγνώμη» από τον κ. Χρυσοχοΐδη και τον κ. Σφακιανάκη για τα απειλητικά μηνύματα τους με email, που μας κάλεσαν να κατεβάσουμε την ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ως δήθεν συκοφαντική, ή τώρα θα αναμείνουμε τα «συμπεράσματα» από τον Οικονομικό Εισαγγελέα κ. Πεπόνη;
«Η Συντακτική Ομάδα του "Στοχασμός-Πολιτική"»
Aπό το "prezatv"
Ενώ όλη η χώρα έχει βουίξει, ο αρμόδιος υπουργός κ. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης αντί... να ελέγξει την υπόθεση απειλούσε με μηνύσεις και φίμωση των blogs που αποκαλύπτουν τη διαφθορά.
Τα ελεύθερα ιστολόγια (blogs) αποκάλυψαν το θέμα στις 28/7/2011: ΕΝΑ ΣΚΑΣΜΟ ΛΕΦΤΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ SITES!!! ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΦΡΙΞΤΕ!!!
(http://prezatv.blogspot.com/2011/07/sites.html)
- Για την ιστοσελίδα του ΙΚΑ: 1,96 εκατ. Ευρώ
- Για την ιστοσελίδα του Δήμου Αθηναίων: 1 εκατ. Ευρώ
- Για την ιστοσελίδα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών: 1,5 εκατ. Ευρώ
- Για την ιστοσελίδα της ΜΟΔ: 1,6 εκατ. ευρώ...
Τότε τα blogs απειλήθηκαν με εισαγγελικές διώξεις και παράνομες παρεμβάσεις του Σφακιανάκη! Τώρα πως θα συγκαλύψουν το θέμα;

Μετά από 5 μήνες γράφει όλος ο τύπος: «Ο οικονομικός εισαγγελέας διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για την υπόθεση αυτή, με σκοπό να εντοπιστεί αν προκύπτει διάπραξη αδικήματος σε βάρος του Δημοσίου ή σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εντοπιστούν οι υπαίτιοι».
Η πρώτη αποκάλυψη που προκάλεσε τον πανικό στους... κυβερνητικούς υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά και στον υποψήφιο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ κ. Χρυσοχοΐδη, που ζήτησε την παράνομη συνδρομή της Δίωξης (σωστότερα ΑΠΕΙΛΩΝ & ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ) Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κ. Σφακιανάκη, δεν είχε συγκινήσει κανέναν. Τουναντίον μελετούσαν και μελετούν πώς να φιμώσουν τα blogs.
Ο Οικονομικός Εισαγγελέας, αν προτίθεται να βάλει χέρι στους ανεξέλεγκτους μηχανισμούς των «Διαχειριστικών Αρχών» και «Ειδικών Υπηρεσιών» του Υπουργείου Ανάπτυξης του υποψήφιου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ μπορεί στα blogs να διαβάσει ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Τώρα, μετά την απόφαση για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης οι κκ. Χρυσοχοΐδης & Σφακιανάκης θα ζητήσουν μια «συγνώμη» ή ο Οικονομικός Εισαγγελέας θα διερευνήσει και πιθανή συμμετοχή τους σε φίμωμα-συγκάλυψη;
Τόσο οι κκ. Χρυσοχοΐδης & Σφακιανάκης ας βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι δεν έχουμε ξεπουληθεί όλοι σ’ αυτή τη χώρα. Το να εξετάζουν και να διερευνούν σχετικές αποκαλύψεις των blogs -ακόμη κι αν είναι λανθασμένες- είναι στα καθήκοντά τους. , δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να διογκώνουν.
 
Η τρομοκράτηση των ελεύθερων και αδέσμευτων blogs, οι συγκαλύψεις, τα κουκουλώματα και η προστασία με κάθε τρόπο και μέσο των υπηρεσιακών παραγόντων που προσφέρουν «υπηρεσίες» εξυπηρέτησης σε όλους τους υπουργούς και κυβερνήσεις την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, τα βάρη και Χαράτσια στους εργαζόμενους και τον εθνικό προϋπολογισμό, με μοναδικό αποτέλεσμα και στόχο να αυξάνουν τα κέρδη στους επιτήδειους «φίλους» κυβερνητικών παραγόντων…
πηγή : stoxasmos-politikh μέσω γρέκι

ΣΠΑΡΤΑΡΙΣΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ανέκδοτο σπαρταριστ​ό...



Η δασκάλα παρουσιάζει στους μαθητές ενός αμερικάνικου σχολείου έναν καινούριο συμμαθητή τους, τον Ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι.
Το μάθημα αρχίζει με ερωτήσεις αμερικανικής ιστορίας...
 
«Για να δούμε», λέει η δασκάλα, «Ποιος είπε: Δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου θάνατο;»
Κανείς δεν σηκώνει το χέρι του εκτός από τον καινούριο.
«Ο Πάτρικ Χένρι, το 1775, στη Φιλαδέλφεια», απαντά.
«Μπράβο, Σουζούκι».
«Και ποιος είπε: Κυβέρνηση του λαού από το λαό και για το λαό;» ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα.
«Ο Αβραάμ Λίνκολν, το 1863, στο Γκέτισμπουργκ», απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει: «Ντροπή! Ο Γιαπωνέζος Σουζούκι ξέρει την αμερικανική ιστορία καλύτερα από σας!»
Τη σιωπή στην τάξη σπάει μια ψιλή φωνή από τα πίσω θρανία:... «Ρε, δεν πάτε να πηδηχτείτε όλοι, μ@λ@κες Γιαπωνέζοι!»
«Ποιος το είπε αυτό;» φωνάζει η δασκάλα.
Ο Σουζούκι χωρίς να περιμένει λέει: «Ο στρατηγός Μακ Αρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά και ο Λι Ιακόκα, το 1982, στη γενική συνέλευση της Τζένεραλ Μότορς».
Η τάξη σιωπά. «Θέλω να ξεράσω», ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή.
«Ποιος το είπε αυτό;» ξαναρωτάει αυστηρά η δασκάλα.
Και ο Σουζούκι πετάγεται πάλι: «Ο Τζορτζ Μπους ο πρώτος στον πρωθυπουργό Τανάκα, το 1991, κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου στο Τόκιο».
Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξασπάει: «Ρε, δεν μας παίρνεις καμιά πίπ@»!
Και ο Σουζούκι ψύχραιμα: «Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λεβίνσκι, το 1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου».
Δυο τρεις μαθητές ουρλιάζουν: «Άι γ@μήσ⓪υ, ρε μ@λ@κισμένο Σουζούκι».
Ατάραχος ο Γιαπωνέζος: «Βαλεντίνο Ρόσι, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μοτοσικλέτας, Ράλι Νότιας Αφρικής, το 2002».
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές πετούν καρέκλες, η δασκάλα έχει λιποθυμήσει και ξαφνικά μπαίνει ο διευθυντής: «Ε, μα την Παναγία, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο μπ⓪υρδέλ⓪».
Και στο βάθος ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι: .....«Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου, στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του!»
 
                                                                             "αναγνώστης"
πηγή: "Σίβυλλα"

ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ:ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ




Αναμνήσεις της «ένδοξης» &…ταλαιπωρημένης δραχμής μας!





του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Χτες βράδυ 29 Νοεμβρίου 2011 εγκρίθηκε η καταβολή και είσπραξη της ΠΕΡΙΒΟΗΤΗΣ 6ης δόσης των 8 Δισεκατομμυρίων ευρώ.
Από αυτά εμείς, ως Έθνος και Οικονομία, θα εισπράξουμε τελικά το 1,6 δις. και τα υπόλοιπα θα τα εισπράξουν οι ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ μας και οι Τραπεζίτες και ιδιώτες Κάτοχοι Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου!..

Οι λογικοί και εχέφρονες, όσοι έχουν απομείνει στη χώρα μας, ήδη αναρωτιούνται «καλά μας μαδούσαν και με την 6η Δόση σαν τις μαργαρίτες, Θα την δώσουμε ΔΕΝ θα την δώσουμε, ενώ γνώριζαν ότι το 81% θα το εισέπρατταν αυτοί;…»

Άντε ντε!..

Ακολούθησε, ο γνωστός ορυμαγδός σχολίων, κουτσομπολιών, ειδήσεων, αναλύσεων, αξιολογήσεων και άλλων ανατριχιαστικών σεναρίων περί «επιστροφής στη δραχμή».

Σήμερα, λοιπόν, αντί για ένα κείμενο ανάλυσης και αξιολόγησης των οικονομικών δεδομένων και των επιπτώσεών τους στην κοινωνική ψυχολογία μας, έτσι για να γελάσουν λίγο τα πικραμένα χείλη μας ανέσυρα από τα u-tube 3 εκπληκτικά video για Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, Ομόλογα της ΕΤΒΑ, (Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Αναπτύξεως!) και την διακωμώδηση που είχε κάνει στη σχετική διαφήμιση ο φίλος μου Harry Klynn (οι παλιοί ποδοσφαιρόφιλοι και οι αθλητικογράφοι θυμούνται ότι συνεργάσθηκα μαζί του ως ψυχολόγος στον Απόλλωνα Καλαμαριάς 1984-1986)…
                           
                                      







 

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Ας παλέψουμε να διατηρήσουμε όσα έχουν απομείνει  ακόμη ελληνικά!





Η σοφία από τον μεγαλύτερο Λιβανέζο ποιητή, ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

Να λυπάστε το έθνος, που φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.

Το ψωμί που τρώγει δεν είναι από την σοδειά του.

Που πίνει κρασί από ξένο ποτήρι
Το έθνος να λυπάστε, που δεν υψώνει την φωνή του παρά μόνο στη πομπή της κηδείας.

Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα με τα ερείπια του.

Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα όταν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

Το έθνος να λυπάστε, που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε, που έχει σοφούς αιώνια χωρίς γνώμη.


ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ 

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή

Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή





Τι θα γίνει έτσι και επιστρέψουμε στη δραχμή; Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα, Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, ή θα γυρίσουμε στην λίθινη εποχή. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν αποκτήσουμε το ευρώ. Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, οι Έλληνες πριν το ευρώ κατοικούσαν στις σπηλιές και στα δέντρα, φορούσαν δέρματα, ζεσταίνονταν με κοπριές και έτρωγαν κουκουνάρια. Μιας και ποιος δεχόταν τότε την ξεφτιλισμένη πληθωριστική δραχμούλα;

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικονομία επιβίωνε – με όλα τα προβλήματά της – πολύ καλύτερα εκτός ευρώ παρά με το «ισχυρό ευρώ». Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορο σ’ όλους όσοι εμπορεύονταν με την χώρα η κατάσταση της δραχμούλας. Οι εξωτερικές σχέσεις της χώρας ήταν σαφώς πιο εκτεταμένες και πιο πολύπλευρες απ’ ότι σήμερα που 3 χώρες ελέγχουν ουσιαστικά το εξωτερικό εμπόριό της.
Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρκείς υποτιμήσεις οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ότι την δεκαετία του ευρώ. Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.

Χάρις στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή.

Αυτά είναι τα γεγονότα. Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε πάνω από 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Στην μεταπολίτευση χάρις στις τρεις επίσημες υποτιμήσεις και την τακτική της διολίσθησης, η δραχμή έχασε το 90% της αξίας της. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Γιατί άραγε;

Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; Ποτέ! Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στην νομισματική Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το δημόσιο. Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μιας και τότε ανήκε στην νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας.

Δεν υπάρχει «διεθνής λύση»
Το ίδιο και αμέσως μετά την απελευθέρωση όταν η Βρετανία επέβαλε την συμφωνία του Λονδίνου (1944) στην Ελλάδα με βάση την οποία η χρυσή λίρα λειτουργούσε ως βασικό γενικό ισοδύναμο της ελληνικής οικονομίας. Έτσι φτάσαμε να στοιχίζει ένα καρβέλι ψωμί μερικά εκατομμύρια δραχμές και ο μαυραγοριτισμός να σαρώνει. Αυτή η συμφωνία του Λονδίνου και η έκδοση κατόπιν της στρατιωτικής βρετανικής λίρας για το εσωτερικό της Ελλάδας, σηματοδότησε την δεύτερη περίοδο της κατοχής, την βρετανική κατοχή.

Οι παγκόσμιες κρίσεις του οικονομικού στερεώματος της αγοράς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σε διεθνές επίπεδο. Εκτός κι αν αποζητάμε εμπόλεμες συρράξεις ανάμεσα στους ισχυρούς με οικονομικούς, είτε πολιτικούς όρους. Μόνο έτσι ξέρει η παγκόσμια αγορά να αναζητά διεθνείς λύσεις. Αυτό αποτελεί θέσφατο για όποιον έχει στοιχειωδώς μελετήσει τις μεγάλες περιόδους παγκόσμιας κρίσης από την εποχή της πρώτης Μεγάλης Ύφεσης του 1873-1896.

Η ανάγκη εθνικού νομίσματος, ειδικά για τις πιο ασθενικές οικονομίες, γεννήθηκε ως αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης και θωράκισης των εθνικών οικονομιών από τις παγκόσμιες κρίσεις και αναταράξεις των αγορών. Εντελώς ενδεικτικά μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρουμε ότι ο Τζον Μέϊναρτ Κέϊνς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακούς τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε; Όταν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα κυρίως προς την μόνη χώρα πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέϊνς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και προκειμένου να επιβάλλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών της απαιτήσεων. Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του.

Όταν τόλμησε να τα προτείνει για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος από τους μεγάλους τραπεζίτες και χρηματιστές. Ο μεγαλοχρηματιστής Λέφινγουελ και συνεταίρος του Μόργκαν, όταν πρωτάκουσε τον Κέινς να προτείνει τόσο αιρετικές ιδέες, σχολίασε: « Ο Κέινς… φλερτάρει με περίεργους θεούς και προτείνει να εγκαταλείψουμε για πάντα τον χρυσό κανόνα και να τον αντικαταστήσουμε με ένα «κατευθυνόμενο» νόμισμα… είναι καλύτερα να έχουμε κάποια σταθερά παρά να παραδώσουμε τις υποθέσεις μας στην ευφυΐα των δημοσιολογούντων οικονομολόγων και των πολιτικών…» Εκεί βρισκόταν το κουμπί. Η αντικατάσταση του παγκόσμιου σταθερού νομίσματος με εθνικά «κατευθυνόμενα» νομίσματα με βάση τις ανάγκες των εθνικών οικονομιών, περιόριζε δραστικά τον έλεγχο από τους μεγάλους χρηματιστές και τραπεζίτες που λειτουργούσαν στην παγκόσμια αγορά. Κι αυτό ήταν κάτι αδιανόητο. Τι θα συνέβαινε αν γινόταν κάτι τέτοιο; Οι ουρανοί θα άνοιγαν και θα κατέστρεφαν τους ασεβείς! Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο. Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να υποτιμάται διαρκώς. Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέϊνς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα.
Βέβαια ο Κέϊνς πίστευε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να τους το επιβάλουν οι λαοί. Όπως κάποιοι σήμερα πιστεύουν πώς μπορούν να πείσουν την ΕΕ και την ΕΚΤ να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που ασκούν και να κρατήσουν άλλη στάση από αυτήν που κρατούν.

«Ισχυρό ευρώ» και πόλεμος
Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέϊνς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος. Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ». Κι αυτό ήδη συμβαίνει με τον διορισμό τραπεζιτών επικεφαλής δοτών κυβερνήσεων, όπως έγινε στην Ελλάδα με τον κ. Λουκά Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον κ. Μάριο Μόντι.

Η επινόηση του ευρώ
Ορισμένοι λένε ότι μπορεί η είσοδος στο ευρώ να ήταν λάθος, αλλά τώρα που μπήκαμε η έξοδος θα ήταν καταστροφή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από κάτι τέτοιο. Το ευρώ αποτελεί μια χρηματοπιστωτική επινόηση που δεν βασίζεται, ούτε απηχεί την πραγματική οικονομία ακόμη και σε επίπεδο ευρωζώνης. Η σταθερότητα του ευρώ εξαρτάται όχι από την πραγματική δυναμική της οικονομίας, αλλά από συγκεκριμένες αξιωματικές πολιτικές παραδοχές, από ορισμένες υποθέσεις εργασίας: (1) Σταθερή νομισματική κυκλοφορία, που δεν επιτρέπει την έκδοση πρόσθετου νομίσματος. (2) Χαμηλά επίπεδα χρέους και κρατικών ελλειμμάτων. (3) Συντονισμός οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Η οικονομία όμως δεν κινείται με βάση πολιτικές παραδοχές και μάλιστα αξιωματικού χαρακτήρα, αλλά με βάση την αντικειμενική κατάσταση των συναλλαγών και της παραγωγής στην πραγματική οικονομία. Κι αυτή η κατάσταση είναι πάντα κυμαινόμενη σε τέτοιον βαθμό που καμιά σταθερά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όταν μια οικονομία είναι διαρκώς ελλειμματική στο επίπεδο της παραγωγής και των συναλλαγών, όσο κι αν προσπαθεί είναι αδύνατο να τηρήσει τις όποιες παραδοχές και αξιώματα. Ότι κι αν κάνει.

Έτσι και με το ευρώ. Ένα νόμισμα που βασίζεται σε εξωπραγματικά αξιώματα δεν μπορεί να διασωθεί ενισχύοντας τις υποθέσεις εργασίας πάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Είναι αδύνατον. Όσο ενισχύονται οι αξιωματικές πολιτικές παραδοχές σε βάρος της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας, τόσο περισσότερο θα σπέρνει την χρεοκοπία, την καταστροφή και την ισοπέδωση. Σε βαθμό μάλιστα πρωτάκουστο για τους λαούς της Ευρώπης.

Μέχρι εδώ το παραμύθι περί «λίθινης εποχής»
Επομένως η λίθινη εποχή δεν είναι ένα ενδεχόμενο που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αλλά με την ίδια την παραμονή στο ευρώ. Άλλωστε στη λίθινη εποχή ζουν ήδη οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι της χώρας, αλλά και τα 4 εκατομμύρια εργαζόμενοι που βιώνουν μια κατάσταση όπου είτε βρίσκονται με δουλειά χωρίς μέλλον, είτε με μέλλον χωρίς δουλειά, όπως το 50% και πλέον της νέας γενιάς. Δεν συζητάμε βέβαια για την ανέχεια που έχει ενσκήψει στην πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει η μέση ελληνική οικογένεια μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατοχική και την πρώτη μετακατοχική περίοδο.
Κι επειδή η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί σε βαθμό ανήκουστο, θα πρέπει να ρωτήσουμε που βρίσκεται η «κόκκινη γραμμή»; Που πρέπει να φτάσουμε για να πούμε «φτάνει, ως εδώ»; Πόσοι από τους νέους μας πρέπει να μεταναστεύσουν μαζικά γιατί δεν βρίσκουν ούτε δουλειά του ποδαριού; Πόσοι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι πρέπει να ζήσουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης; Πόσοι από τους ηλικιωμένους πρέπει να πεθάνουν γιατί δεν έχουν ούτε καν να πληρώσουν για την θέρμανσή τους; Πόσα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να ριχτούν στον Καιάδα γιατί καταργείται ακόμη και η πιο στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια; Πόσοι θα πρέπει να αφήσουν την τελευταία τους αναπνοή σε κάποιο ράντσο, ή στα χέρια των δικών τους, γιατί διαλύεται ακόμη και η πρωτοβάθμια υγεία;

Είναι ή δεν είναι η λίθινη εποχή αυτή που ζουν σήμερα εκατομμύρια Έλληνες; Τι έχουν να φοβηθούν οι άνεργοι, οι κατεστραμμένοι επαγγελματίες και οι αφανισμένοι μικρομεσαίοι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που ζουν κυριολεκτικά στο όριο; Τι έχουν να φοβηθούν όλοι αυτοί από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Μην χάσουν τις (ανύπαρκτες) καταθέσεις τους; Μην και χάσουν ακόμη κι αυτά τα λίγα που τους έχουν απομείνει; Μόνο ένας ανόητος ή ένα τυπικό κομματικό στέλεχος, μπορεί να πιστεύει στα σοβαρά σήμερα ότι δεν οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα σε ολοκαύτωμα ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να διατηρηθεί μια τυχάρπαστη κερδοσκοπική επινόηση των τραπεζιτών: το ευρώ.

Νέα αρχή να επιβάλλει ο ελληνικός λαός
Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να γίνει μια νέα αρχή προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αρκεί να το επιβάλει ο ίδιος και όχι οι καταχτητές του και οι ντόπιοι δοσίλογοι. Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να κερδίσει την ελευθερία του από τους δυνάστες των αγορών και να διεκδικήσει την κυριαρχία του σ’ αυτόν τον τόπο. Κι αυτό είναι το ζουμί της όλης υπόθεσης.

Μπορεί ένας λαός σαν τον ελληνικό να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με ίδιες δυνάμεις; Ή είναι καταδικασμένος να χρειάζεται πατερίτσες, προστάτες και νταβατζίδες; Αυτό είναι το δίλλημα που συνδέεται πρώτα και κύρια με το ζήτημα του εθνικού νομίσματος. Η τερατολογία που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα συνδέεται με την ανάγκη ο λαός να πιστέψει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ότι αν και κατοικεί σε μια από τις πιο ευλογημένες χώρες της Ευρώπης δεν μπορεί να παράγει τίποτε, δεν έχει τα μέσα για να σταθεί όρθιος με τις δικές του δυνάμεις.
Δεν είναι καινούργια αυτή η προσπάθεια. Λίγο μετά την ναζιστική κατοχή οι ίδιες δυνάμεις που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής πάσχιζαν να πείσουν τον Έλληνα ότι η ανεξαρτησία και η εθνική κυριαρχία είναι ένας μύθος. Ο Γεώργιος Βλάχος της Καθημερινής, συνεργάτης των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, έγραψε το 1958 ότι το σύνθημα της εθνικής ανεξαρτησίας είναι «κενό ουσίας πυροτέχνημα», ενώ ο διευθυντής του γνωστού συγκροτήματος Χρ. Λαμπράκης, που διέπρεψε στην κατοχή, έγραφε την ίδια χρονιά πώς «η ανεξαρτησία στον σημερινό κόσμο είναι μια ουτοπία…» Στον χορό αυτού του νεοδοσιλογισμού και ονομαστοί διανοούμενοι της εποχής όπως ο κ. Γ. Θεοτοκάς, ο οποίος έγραφε ότι η «ιστορική αναγκαιότητα» οδηγεί στο ξεπέρασμα των εθνών και στη δημιουργία υπερεθνικών σχηματισμών, γιατί μόνο έτσι μπορεί «να αξιοποιηθεί εντελώς η σύγχρονη τεχνική» και να πραγματοποιηθεί η «σταθερή εξύψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των λαϊκών μαζών του κόσμου.»

Αυθυπαρξία ή υποτέλεια;
Την εποχή εκείνη με νωπές της μνήμες των αγώνων κατά του καταχτητή παλιού και νέου, για την λαϊκή και εθνική κυριαρχία, δεν περνούσαν εύκολα οι ενδοτισμοί. Έτσι ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας στον Θεοτοκά έγραφε: «ομολογώ πώς άμα βάζω στο νου μου πραγματοποιημένο το καθεστώς που προφητεύει ο καλός φίλος με πιάνει φόβος. Μεγάλος φόβος… Ας θυμηθούμε ότι ο Χίτλερ προόριζε την Ελλάδα για τουριστικά ταξίδια και για καλλιέργεια της αγριόμεντας…». Πολύ σωστά ο κ. Παπανούτσος διαβλέπει τους κινδύνους που συνεπάγονται για την Ελλάδα σε τέτοιες «υπερεθνικές ενώσεις» και σωστά υπογραμμίζει πως η «εθνική μας προσωπικότητα, η πολιτική μας παράδοση, το πνεύμα και το ήθος του λαού μας… ένας μόνο σίγουρος τρόπος υπάρχει να διαφυλαχθούν: η αυθυπαρξία, το δικαίωμα να διαθέτει κανείς τον εαυτό του όπως θέλει, να κυβερνάει αυτός το σπίτι του και όχι οι άλλοι – ας είναι και οι καλύτεροι φίλοι».
Αυθυπαρξία ενός λαού χωρίς οικονομική αυτοδυναμία και εθνική ανεξαρτησία δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς. Και αφετηρία για μια τέτοια αυθυπαρξία αποτελεί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.

πηγή: Ποντίκι, 24/11/2011





70 χρόνια σε περίμενα

Έλα ρε άτιμε απέναντί μου, για να δω αν έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου.



  • 70 χρόνια σε περίμενα
Έλα, ρε άτιμε. Έλα να τα πάρεις όλα. Και για όσα πάλεψαν οι πρόγονοί μου και για τα δύο μέτρα κήπο που μου άφησαν οι παππούδες μου. Έλα να πάρεις και τα μεροκάματα, τα σκληρά, που τα έβαζα στην άκρη για μια ώρα δύσκολη, εκείνη της αρρώστιας.
Έλα να τα πάρεις όλα. Πάρε και τον ήλιο που τόσο τον γουστάρεις για να λιάζουν οι συφιλιδικοί τα κορμιά τους αποκτώντας το μεσογειακό χρώμα που τόσο επιθυμούν και τόσο απεχθάνονται.
Πάρε ρε, και τις θάλασσές μου να εξάγεις αέριο και τα ποτάμια μου να παράγεις ενέργεια φθηνή μόνο για την πάρτη σου. Πάρε και το γάλα των προβάτων μας και τα στάρια των κάμπων μας.

Το ξέρω που το πας, άτιμε. Το πας εκεί που πάντα ήθελες να το φθάσεις. Να καταστήσεις έναν λαό υπηρέτη. Να βλέπω απελπισμένες μεσόκοπες να βγάζουν μεροκάματο σε μπουρδέλα παραπήγματα ενώ οι πιο νέες να φεύγουν καραβιές για τα διεθνή καλογυαλισμένα μπουρδέλα σου.
Να βλέπω γέρους να πεθαίνουν από αφόρητο κρύο κλεισμένοι μέσα στα 20 τετραγωνικά λίγο πριν τους τα πάρεις κι αυτά ή από ασφυξία όταν θα τους κλείνεις τον διακόπτη από την συσκευή οξυγόνου λόγω ληξιπρόθεσμων λογαριασμών.
Να βλέπω 50ρηδες σε απόγνωση, 40ρηδες στις ουρές ανεργίας και 20ρηδες να λένε την ξενιτειά πατρίδα τους.
Να βλέπω τα παιδιά ως μελλοντικούς σκλάβους της Φάρμας των Ανθρώπων που χρόνια στήνεις και τώρα θα εγκαινιάσεις εκεί ακριβώς που ξεκίνησε ο Ανθρωπισμός.

Βλέπω που το πας. Δεν θα ρίξεις απλά το μεροκάματο στο 1 ευρώ την ημέρα για 18 ώρες δουλειάς. Θα μας κάνεις να χαιρόμαστε που ζούμε κι ας μην παίρνουμε ούτε το 1 ευρώ. Φτιάχνεις το νέο Νταχάου και αυτό θα είναι η ίδια μου η χώρα. Τα Νταχάου ποτέ δεν κλείνουν, απλά αναστέλλουν τις εργασίες τους, έτσι δεν είναι λουκανοθρεμμένε μου;

Έφθασε η ώρα να μπουν μπροστά οι μηχανές αυτού του τεράστιου κρεματορίου που θα έχει για οροφή τον ουρανό που λατρέψαμε και για πάτωμα το χώμα που μας έθρεψε.

Έλα, ρε άτιμε, πισώπλατα αυτή την φορά γιατί την προηγούμενη που ήρθες είχες τουλάχιστον τα κότσια να μου υψώσεις κατάμουτρα το όπλο και να μου πεις να σκύψω. Και είχα την επιλογή ή να σκύψω ή να πάρω τα βουνά. Τώρα όμως μού έχεις κλέψει και τα βουνά. Μου μένει λοιπόν να σκύψω χωρίς τον φόβο της σφαίρας που θα έβγαινε από το προτεταμένο σου όπλο.

Είναι τρελό να παραδίνομαι χωρίς να έχω πάρει εντολή για αυτό. Είναι τρελό να φοβάμαι μια σφαίρα που δεν υπάρχει. Πώς γίνεται να βλέπω μπροστά μου ένα όπλο που δεν υπάρχει;

Άτιμε, τα όπλα σου αυτή την φορά δεν έχουν κάνη, ούτε σκανδάλη. Τα λάδωνες όμως δεκαετίες ολόκληρες και έχουν τις φάτσες όλων αυτών των υπανθρώπων που βγάζουν ακόμα λόγους, που κάνουν κόμματα και παρακόμματα, που σφάζονται μπροστά στην κάμερα ενώ πίσω από αυτή στήνουν το σχέδιο για το πλιάτσικο που έχει ξεκινήσει.

Α, ρε άτιμε. Για αυτόν τον λόγο πέταγες ξεροκόμματα στα κομματόσκυλα της Ελλάδας. Για την στιγμή που θα τους έδινες την εντολή να κάνουν επίθεση πισώπλατα στον ίδιο λαό που τους έδινε τις ελπίδες του μέσα από ένα σταυρωμένο κωλόχαρτο.

Έλα, ρε μπούλη του Βορρά, να με συμμορφώσεις, να με κάνεις ευρωπαϊκό είδος, να φτιάχνομαι με Μότσαρτ και όχι να κλαίω όταν ακούω κλαρίνο. Να νιώθω «πολιτισμένος» με προθήκες Μουσείων και όχι με τους σπαρμένους κίονες στα χωράφια μας, που κράτησαν όλον τον δήθεν σου πολιτισμό. Έλα να σε πάω τελευταία βόλτα στα πατρικά μας να μυρίσεις την ακόμα καμμένη πέτρα των σπιτιών από τον πολιτισμό των δικών σου προγόνων.

Έλα να με κάνεις άνθρωπο εμένα, τον γύφτο του Νότου. Έλα για να δω αν τελικά έχει μείνει ίχνος Ελλάδας μέσα μου. Έλα ρε, για να μου αποδείξεις αν το μαχαίρι του παππού μου είχε τα αποτελέσματα που μου περιέγραφε ή ήταν ένα παραμύθι για να κάνω όνειρα κόκκινα.


πηγή:kostasxan

ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΟΖ, το σχέδιο υλοποίησης του κατακερματισμού της Ελλάδας





Τι είναι οι Ε.Ο.Ζ. και πώς λειτουργούν; Ε.Ο.Ζ. (Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες) φαίνεται πως θέλουν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα οι «δάνειες» δυνάμεις, οι Ευρωπαίοι εταίροι και οι Ευρωπαίοι μεγαλοβιομήχανοι. Οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά είναι περιοχές ενός κράτους, οι οποίες λειτουργούν με ιδιότυπο καθεστώς και στην ουσία «απελευθερώνονται» από τα ελεγκτικά όργανα αυτού του κράτους και μεταβάλλονται σε περιοχές «ειδικού καθεστώτος» σε ευρεία και όχι σε στενή κλίμακα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στο Σύνταγμα του 1911, φοβούμενος τάσεις διαφοροποίησης περιοχών της χώρας, είχε προβλέψει με τα κατάλληλα άρθρα να αποκλειστεί κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Αυτά τα άρθρα, δεν τα έλαβαν υπόψη οι σύγχρονοι συνταγματολόγοι.

Ελεύθερες οικονομικά περιοχές έχουν κυρίως οι ασιατικές χώρες. Πρόκειται για περιοχές όπου λειτουργούν οικονομικά, με διαφορετικά επιχειρηματικά κριτήρια από τις άλλες περιοχές της χώρας. Διαμορφώνεται ένα ελκυστικό πλαίσιο προσέλκυσης επενδύσεων, το οποίο περιλαμβάνει «ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές» (Ελευθεροτυπία 25.10.11).

Τη συζήτηση για την ανάπτυξη τέτοιων ζωνών άνοιξε το καλοκαίρι ο Γερμανός υφυπουργός Οικονομίας κ. Στέφαν Κάπφερερ, ο οποίος υποστήριξε πως «οι γερμανικές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται εγγυήσεις για να επενδύσουν στην Ελλάδα, αρκεί να δημιουργηθούν Ε.Ο.Ζ.».
Την «αναγκαιότητα» των ΕΟΖ έθιξε έμμεσα και η πρώτη τριμηνιαία έκθεση του Χορστ Ραϊχενμπάχ, ο οποίος προ ημερών διαμήνυσε ότι για να επιστρέψει η Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά απαιτείται να προωθηθεί άμεσα το πρόγραμμα Helios, και 5 έργα εκμετάλλευσης αυτοκινητοδρόμων. Το γεγονός ότι οι αλλαγές που φέρνει η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου (σε συνέχεια του πρώτου Μνημονίου και των αποφάσεων του Ιουλίου) στην Ελλάδα, την καθιστούν ένα ιδιότυπο υβριδικό μοντέλο χώρας υπό ιδιόμορφη αποικιοκρατία, αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη.

Ο… «Αγών» της Γερμανίδας καγκελάριου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας της, χρησιμοποιώντας την εθελόδουλη κυβέρνηση του ΓΑΠ (έως τώρα) και τον εντολοδόχο θίασο (βλέπε κυβέρνηση Παπαδήμου) τώρα και εωσότου ολοκληρώσει το… καταστροφικό της έργο, φαίνεται να περνά μέσα από το ΕΣΠΑ και το νέο καθεστώς των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ). Κι εδώ αξίζει να αναρωτηθεί κανείς: Μα είναι δυνατόν να ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό της Ελλάδας και των Ελλήνων εργαζομένων οι Γερμανοί βιομήχανοι; Μάλλον όχι, αφού οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά αποτελούν μηδενικό κέρδος για το κράτος μέσα στο οποίο δημιουργούνται.

Για το συγκεκριμένο θέμα των Ε.Ο.Ζ. ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει δείξει η Γερμανία και γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι. Παράλληλα, έχει ήδη… πέσει η ιδέα οι «φίλοι» μας Γερμανοί «επενδυτές» να αξιοποιήσουν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ για τις επενδύσεις τους. Μια λοιπόν και το ελληνικό κεφάλαιο δεν βάζει χρήματα για να εκμεταλλευτεί αγρίως τις επενδυτικές ευκαιρίες, αναλαμβάνουν οι ξένοι μεγαλοκαρχαρίες να τεμαχίσουν την Ελλάδα σε ΕΟΖ, αξιοποιώντας μάλιστα κοινοτικό χρήμα. Ε, να μην βγάλουν και λεφτά από την τσέπη τους! Και ο ίδιος ο Ραϊχενμπάχ στις… προγραμματικές του δηλώσεις, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός, επισημαίνοντας πως τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ θα πρέπει να αξιοποιηθούν για στήριξη των «πραγματικών» δικαιούχων. Η σύνδεση, δε, με την πολυπόθητη τοπική ανάπτυξη μόνο όνειρο θερινής νυκτός φαντάζει, καθώς οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν στις ζώνες αυτές, θα είναι κακοπληρωμένες και κυριολεκτικά με όρους δουλοπαροικίας.

Στο θέμα των Ε. Ο. Ζ. αναφέρθηκε και ο Όλι. Ρεν –ευρωπαίος επίτροπος– απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Ν. Χουντή:
«Στο πλαίσιο της καθιέρωσης ΕΟΖ, η κυβέρνηση μπορεί να προβλέψει απαλλαγές από τους εισαγωγικούς και τους εξαγωγικούς δασμούς, να απλοποιήσει τους τελωνειακούς και διοικητικούς ελέγχους και τις διαδικασίες, να ακολουθήσει φιλελεύθερη συναλλαγματική πολιτική και να παρέχει φορολογικά κίνητρα. Αυτά είναι τα κίνητρα που προσφέρει μια κυβέρνηση για την προσέλκυση νέων επενδυτών. Στη συνέχεια είναι δυνατό να δημιουργηθούν διάφορα είδη ειδικών οικονομικών ζωνών, π.χ. ζώνες ελεύθερου εμπορίου, ζώνες μεταποίησης προς εξαγωγή, βιομηχανικές ζώνες, ελεύθεροι λιμένες, κ.λπ..»
(Το Βήμα – 31/10/11)

Πρακτικά πως λειτουργούν οι Ε. Ο. Ζ. που περιγράφει παραπάνω ο Ρέν; Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός των ΕΟΖ χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς. Αξιοποιούν τη φορολογική ασυλία και δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους. Αυτά σε συνδυασμό με τη χαμηλή διασύνδεσή τους με την εγχώρια οικονομία, δείχνει ότι το όφελος για την οικονομία της φιλοξενούσας χώρας είναι μηδαμινό. Παράλληλα, με πρόσχημα την απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών και στο όνομα της δήθεν «καταπολέμησης της γραφειοκρατίας» καταλύεται η όποια έννοια προστασίας του περιβάλλοντος, των αρχαιολογικών χώρων, κλπ. (κυριαρχεί σε απόλυτο βαθμό η λογική του fast track).

Όσο για τις θέσεις εργασίας, το όποιο όφελος είναι αμελητέο μπροστά στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10 - 12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούν σύστημα ημερήσιων, ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του πρέπει να πετύχει το πλάνο παραγωγής. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν πέραν της «κανονικής» βάρδιας. Σε άλλη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρεται ότι στις Ε. Ο. Ζ. της Κίνας το μέσο ωράριο εργασίας κυμαίνεται από 54 έως 77 ώρες τη βδομάδα.

Αυτό είναι – σε συντομία – το καθεστώς υπό το οποίο λειτουργούν οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που επιδιώκουν να στήσουν και στη χώρα μας οι κυρίαρχοι κύκλοι του κεφαλαίου. Γίνεται προσπάθεια να μεταφερθεί και στην Ελλάδα ένα πρότυπο «ανάπτυξης» που έχει ήδη εφαρμοστεί σε χώρες όπως η Κίνα, Αγκόλα, Μπαγκλαντές, Βραζιλία, Ινδία, Ιράν, Ιορδανία, Καζακστάν, Ομάν, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Πολωνία, Νότια Κορέα, Ρωσία, Ουκρανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Καμπότζη, Περού κ.α. Φαίνεται ότι μαζί με όλα τα άλλα μέτρα που εφαρμόζουν η θα εφαρμόσουν στο άμεσο μέλλον οι κυβερνήσεις του μνημονίου είναι η «κινεζοποίηση» του επιπέδου ζωής του έλληνα εργαζόμενου χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο τις Ε. Ο. Ζ. και πρόθυμους φορείς αυτών των μέτρων και αντιλήψεων πολιτικά πρόσωπα.

Αν σκεφτούμε, μάλιστα, και τις πιθανότητες περαιτέρω εμπλοκής των πολιτικών προσώπων στον τρόπο επιλογής και προώθησης εργατικού δυναμικού των «εισαγόμενων» βιομηχανιών, τότε πολύ εύκολα θα αρχίσουμε να σκιαγραφούμε μία νέα μέθοδο πελατειακής σχέσης των πολιτικών με τους απελπισμένους πολίτες που θα ψάχνουν εναγωνίως για εργασία. Κατά τα άλλα, οι πολιτικοί μας έχουν βάλει μυαλό και επιδιώκουν την δημιουργία μίας Ελλάδας χωρίς δεσμούς με το κάκιστο παρελθόν (των πολιτικών) που έφθασαν την χώρα στο να μεταβάλλεται σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης και την μετατροπή των Ελλήνων πολιτών σε εργάτες χαμηλότατου κόστους προς όφελος του κέρδους των «επενδυτών».

Ένα τέτοιο πλαίσιο πρέπει να περιλαμβάνει ειδικές οικονομικές ζώνες με ξεχωριστό νομικό, διοικητικό και εργασιακό καθεστώς, προκειμένου να διευκολυνθούν οι επενδυτές...».΄(Ελευθεροτυπία 25/10/11).
Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται επίσης:
«Στο ελληνικό μοντέλο διαχείρισης τέτοιων ζωνών κατά τους Γερμανούς αξιοποιούνται τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ κάτω από την «άριστη συνεργασία» των υπουργείων Οικονομίας Ανάπτυξης Γερμανίας - Ελλάδας, με τρεις κινήσεις:
* Πρώτον: Η Γερμανία βάζει όρους και ζητεί προϋποθέσεις και ευνοϊκές συνθήκες για να επενδύσει στην υπερχρεωμένη Ελλάδα.
* Δεύτερον: Η Γερμανία προτείνει Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ) και συνδέει την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ αποκλειστικά με τις ζώνες αυτές.
* Τρίτον: Η Γερμανία απαιτεί να επενδυθεί το ΕΣΠΑ με δικούς της όρους (ευνοϊκούς για τη γερμανική οικονομία), αποκλειστικά στις υπό γερμανική διαχείριση ΕΟΖ και η Ελλάδα... υπακούει.»

Αρχή με δύο περιφέρειες «μοντέλα»

Τα σχέδια του γερμανικού κεφαλαίου και των τροϊκανών κυβερνήσεων, φαίνεται να συμμερίζονται και αρκετοί εκφραστές του κεφαλαίου εν Ελλάδι. Χαρακτηριστική η περίπτωση της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του περιφερειάρχη της Πέτρου Τατούλη, ο οποίος έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του «αναπτυξιακού μοντέλου» των ΕΟΖ, δηλώνοντας μάλιστα σε πρόσφατη συνάντησή του με εκπροσώπους της Γενικής Τράπεζας πως «μετά την αυτόνομη παρέμβασή μου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν η χώρα καταρρεύσει, η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας»!
Όπως καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η παράταξη Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου, ο περιφερειάρχης Τατούλης εδώ και μήνες κάνει δημοσίως λόγο για το «αναπτυξιακό μοντέλο» των ΕΟΖ και πώς η περιφέρεια θα μπορούσε, αξιοποιώντας τις εκτάσεις της, να λειτουργήσει ως τέτοια. Το γεγονός ότι οι πρώτες προτάσεις για δημιουργία τεράστιων φωτοβολταϊκών πάρκων προέρχονται από τη συγκεκριμένη περιφέρεια, είναι άραγε τυχαίο;

Αντίστοιχο μοντέλο φαίνεται να επεξεργάζονται οι αυτόκλητοι «σωτήρες» της χώρας και για τη Θράκη, όπου οι παραγωγικοί φορείς, δηλαδή οι πρόεδροι των Επιμελητηρίων καθώς και οι επιχειρηματίες εργοστασίων της περιοχής όπως οι Μύλοι Θράκης, Εβροφάρμα, Pharmathen τάσσονται υπέρ της δημιουργίας μιας αντίστοιχης ζώνης. Βέβαια, κατά δήλωση της προέδρου του Χρηματοοικονομικού Φόρουμ Θράκης, οι φορείς είναι υπέρ «χωρίς αυτό να καταστρατηγεί τα δικαιώματα των εργαζομένων». Το τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό σε μια περιφέρεια που η ανεργία χτυπάει διψήφια ποσοστά και τα μεροκάματα είναι ήδη στα ίδια επίπεδα με τη Βουλγαρία, πραγματικά αποτελεί ζητούμενο… Ας σημειωθεί πως τέτοια είναι η σπουδή των τοπικών φορέων να απολαύσουν τα οφέλη των ΕΟΖ, που στην εν λόγω περιφέρεια έχει ήδη συνταχθεί και σχετική νομοτεχνική μελέτη από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φόρουμ, που όλως τυχαίως είναι… Γερμανός.
Βέβαια, η παράμετρος «Τουρκία» και «τουρκικές επενδύσεις», ίσως θα πρέπει να γίνει αντικείμενο ιδιαίτερης έρευνας από αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, αφού –σύμφωνα με την ιστορία αλλά και τις εξελίξεις- υπάρχει σοβαρότατο ενδεχόμενο μεταβολής της Αν. Μακεδονίας και Θράκης σε μία τουρκική οικονομική ζώνη και –άρα- πολύ κοντά στα πλαίσια μίας άτυπης ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ελλάδα ή συγκυριαρχίας Ελλάδας και Τουρκίας στην συγκεκριμένη Ελληνική ακριτική περιοχή.




πηγή:ας μιλήσουμε επιτέλους


H ΝΔ μεθοδεύει την αποχώρηση της από την κυβέρνηση Παπαδήμου





Το δρόμο για τη ρήξη με την κυβέρνηση Παπαδήμου αρχίζουν να στρώνουν στη Νέα Δημοκρατία, όπως προκύπτει από την τακτική που εγκαινιάστηκε τα τελευταία 24ωρα με ανακοινώσεις και δηλώσεις κορυφαίων στελεχών.

Εκτιμώντας ότι η συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα μπορεί να μειώσει την δυναμική του κόμματος και να μην επιτρέψει τον στόχο της αυτοδυναμίας στις εκλογές, η Νέα Δημοκρατία χωρίς να στραφεί εναντίον του κ. Παπαδήμου θα αμφισβητεί σημαντικές πτυχές του κυβερνητικού έργου που συνδέονται με υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.

Με τον τρόπο αυτό, θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις ακόμα και για πλήρη σύγκρουση που θα οδηγήσει σε προσφυγή στις κάλπες εκτός χρονοδιαγραμμάτων που έχουν τεθεί. Ήδη χθες ο εκπρόσωπος του κόμματος Γιάννης Μιχελάκης με σκληρή ανακοίνωση του κατήγγειλε υπουργεία και οργανισμούς για άνευ προηγουμένου σπουδή να προκηρύξουν διαφημιστικούς διαγωνισμούς αμφιβόλου αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας.

Ταυτόχρονα , με άλλη ανακοίνωση του κάλεσε τους αρμόδιους υπουργούς να δώσουν λύσεις για το απόλυτο αλαλούμ στο θέμα με τα ακίνητα. Πέραν του κ. Μιχελάκη επιστρατεύθηκαν και οι τομεάρχες Κυριάκος Μητσοτάκης και Κωστής Χατζηδάκης για να θέσουν θέμα διαφάνειας των διαδικασιών για την αξιοποίηση του χώρου του Ελληνικού. Το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται να επιστρατευθούν και τα στελέχη της «Λαϊκής Δεξιάς» αλλά και σκληροί συνδικαλιστές που θα θέσουν στο στόχαστρο διοικητές οργανισμών αλλά και υπουργούς.

πηγή:kostasxan

Βρείτε δουλειά ως γραμματέας στην ΕΕ


Βρείτε δουλειά ως γραμματέας στην ΕΕ

Διαγωνισμό για την πρόσληψη Βοηθών Γραμματείας διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν...περατώσει σπουδές τριτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στον τομέα της γραμματειακής υποστήριξης και να γνωρίζουν ικανοποιητικά μία δεύτερη ξένη γλώσσα. Οι αιτήσεις υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέχρι 20 Δεκεμβρίου 2011.

Η μουσική θωρακίζει την ακοή μας

 


Η μουσική «θωρακίζει» την ακοή μας

Όσοι παίζουν ένα μουσικό όργανο κατά τη διάρκεια της ζωής τους φαίνεται ότι θωρακίζουν την ακοή τους σε μεγαλύτερη …ηλικία, σύμφωνα με καναδική έρευνα από το «Rotman Research Institute» στο Τορόντο και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Psychology and Aging».

Η έρευνα βασίστηκε σε τεστ ακοής που διεξήχθησαν σε 74 ενήλικους μουσικούς και 89 μη μουσικούς ηλικίας 18-91 ετών. Σύμφωνα με την καναδική έρευνα, διαπιστώθηκε ότι οι μουσικοί ήταν πολύ καλύτεροι στο να ακούν τα λόγια κάποιου σε ένα χώρο με πολύ θόρυβο. Μάλιστα, διατηρούσαν αυτό το πλεονέκτημα καθώς μεγάλωναν συγκριτικά με τους μη μουσικούς.

Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι η ακοή ενός 70χρονου μουσικού ήταν εξίσου καλή με εκείνη ενός 50χρονου που δεν παίζει κάποιο μουσικό όργανο.
 
πηγή:medicalnews.gr
 

Δίκτυο ανταλλαγής προϊόντων λόγω… πενίας

  
Δίκτυο ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών ξεκίνησε χθες στην Λαμία, μετά από πρωτοβουλία ιδιωτών πολιτών.

Συνολικά συμμετέχουν πάνω από 100 άτομα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ή και τα προϊόντα τους, ώστε να διευκολύνεται η ζωή τους, χωρίς να έχουν το άγχος των χρημάτων.




Πηγή: lamiastar

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Επιχείρηση εκπλήρωσης των γερμανικών υποχρεώσεων

Διαδικτυακή εκστρατεία για τις γερμανικές αποζημιώσεις

"Επιχείρηση" συγκέντρωσης υπογραφών για την εκπλήρωση των γερμανικών υποχρεώσεων, το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις ξεκίνησε εθελοντική Οργάνωση μέσω ίντερνετ. Μεγάλη η ανταπόκριση του κόσμου. Διαβάστε αναλυτικά για την προσπάθεια στο NEWS 247


Η εθελοντική, Μη Κυβερνητική Οργάνωση "Hellenic Electronic Center" ανέλαβε την πρωτοβουλία συγκέντρωσης υπογραφών, με αίτημα την αποπληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα, όπως προκύπτουν από το κατοχικό δάνειο και τις θηριωδίες που διαπράχθησαν κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η συλλογή των υπογραφών γίνεται μέσω της ιστοσελίδας greece.org/blogs/wwii.

"Θα εκτιμήσουμε την υπογραφή σας στο αίτημα μας που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις", σημειώνουν, καλώντας τους επισκέπτες της ιστοσελίδας να υπογράψουν το αίτημα.

Η ιστοσελίδα κάνει αναφορά στις πιο "μελανές" σελίδες της περιόδου εκείνης, παρουσιάζει βίντεο από τα απομεινάρια των πιο σκληρών μαχών και αναδημοσιεύει άρθρα, μεταξύ άλλων και γερμανικών εφημερίδων, που τάσσονται υπέρ της καταβολής των γερμανικών αποζημιώσεων.
Σε άλλο σημείο, γίνεται μία αναδρομή σε όσα συνέβησαν κατά τον πόλεμο.

Ακολουθεί το κείμενο:
"Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπεί στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941.
Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα – άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, 'Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους'.

Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.

Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πλήρωσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο. Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987 και το 1995.

Παρά ταύτα, η Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενωποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990.

Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μεχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια.

Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011).
Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011, guardian.co.uk, June 21, 2011).

Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο 'ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους'. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών.
Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 90 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς.

Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών".

Financial Times: Να πληρώσει τις αποζημιώσεις η Γερμανία
"Αντί να καταδικάζουν τους νωθρούς Νότιους, οι Γερμανοί θα έπρεπε να μοιραστούν τα λάφυρά τους. Θα έπρεπε να τους αποζημιώσει", αναφέρει σημερινό άρθρο των Financial Times.
Η εφημερίδα σημειώνει, ότι η Γερμανία αντλεί μυριάδες οφέλη από την Νομισματική Ένωση, "γι' αυτό θα πρέπει να πληρώσει περισσότερα για να τη σώσει".

Ο συντάκτης του άρθρου καλεί τη Γερμανία να αποφασίσει, πόσα θα πληρώσει, για να σώσει την Ευρώπη, υποστηρίζοντας πως λόγω του κοινού νομίσματος, οι γερμανικές εξαγωγές γνώρισαν ιλιγγιώδη άνοδο που αγγίζει το 18%, ενώ εάν η Γερμανία δεν ήταν στο ευρώ, η αύξηση αυτή δεν θα άγγιζε ούτε το 10%.