Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Αντιμετώπισε τον πονοκέφαλο με χυμοθεραπεία



Ναι, καλά διάβασες, αφού σύμφωνα με την Eve Campanelli, ολιστική οικογενειακή θεραπεύτρια, οι πονοκέφαλοι οφείλονται κυρίως... στη δυσκοιλιότητα και τη δυσλειτουργία του ήπατος.

Ένα μείγμα από χυμό μήλου και σπανακιού δύο φορές την ημέρα, θα βοηθήσει στην εξαφάνιση του πονοκεφάλου.

“Ανακατέψτε 30 γραμμάρια χυμό από σπανάκι με 240 γραμμάρια από χυμό μύλου και δεν θα σας ενοχλήσει καθόλου η γεύση από σπανάκι” συμβουλεύει η θεραπεύτρια.

Αφού διορθώσειςτη δυσκοιλιότητα, το δεύτερο βήμα είναι να ενεργοποιήσεις το συκώτι σου. Ανακάτεψε 240 γραμμάρια χυμό καρότου, 30 γραμμάρια χυμό παντζαριού, 120 γραμμάρια χυμό σέλινου και 15 με 30 γραμμάρια χυμό μαϊντανού.

“Πίνοντας αυτό το μείγμα μία ή δύο φορές την ημέρα θα βοηθήσετε το συκώτι να αποβάλλει τις τοξίνες πιο αποτελεσματικά, οπότε θα έχετε λιγότερους πονοκεφάλους” εξηγεί η Campanelli. Αν οι πονοκέφαλοι δεν υποχωρούν, συμβουλέψου τον γιατρό σου.
 
ofono.gr

Αντί να μπούμε στον South Stream, μπήκαμε στο Μνημόνιο


Αντί να μπούμε στον South Stream, μπήκαμε στο Μνημόνιο
Η πέτρα του σκανδάλου που προκάλεσε λυτούς και δεμένους να ρίξουν την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, ο αγωγός “Southstream”, εγκαινιάστηκε από τον Ρώσο Πρόεδρο κ. Βλαντιμήρ Πούτιν στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Την ώρα που πέντε χώρες πανηγυρίζουν για την έναρξη αυτού του έργου, η Ελλάδα παραμένει στο περιθώριο, αιχμάλωτη στα δεσμά των Μνημονίων και της γερμανικής ηγεμονίας.
Εντύπωση προκαλεί η ύποπτη σιωπή τόσο της κυβέρνησης του κ. Αντώνη Σαμαρά, όσο και της κομματικής ιεραρχίας τηςΝέας Δημοκρατίας για το γεγονός αυτό, το οποίο επιβεβαιώνει την ορθότητα της πολιτικής που ακολούθησε ο κ. Κώστας Καραμανλής.
Διαβάζοντας πλέον την επίσημη ενημέρωση για τον αγωγό που θα περάσει από τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και την Ιταλία αποδεικνύεται ο σκοτεινός ρόλος ορισμένων φερέφωνων που εξυπηρέτησαν συμφέροντα που δεν ήθελαν αυτήν την στρατηγική προσέγγιση των Αθηνών με τη Μόσχα. Επιπροσθέτως γεννιούνται εύλογα ερωτηματικά για τις πολιτικές ευθύνες του κ. Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος φέρει το βάρος της ακύρωσης ενός από τους σημαντικότερους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς της Ελλάδας.
Ας θυμηθούμε λοιπόν τι έχει μεσολαβήσει για τη σημερινή κατάντια.
Πριν από πέντε χρόνια, τέτοιο καιρό, ο κ.Ευάγγελος Αντώναρος ενημερώνει τους πολιτικούς συντάκτες για το πρόγραμμα του τότε πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή κατά την επίσημη επίσκεψή του στη Μόσχα, στις 18 Δεκεμβρίου 2007, με τη συνοδεία της τότε υπουργού Εξωτερικών κ. Ντόρας Μπακογιάννη, του τότε υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια και ομάδας υπηρεσιακών παραγόντων, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων. Όλως τυχαίως στις 17 Δεκεμβρίου ξεκινά μια συντονισμένη ψυχολογική επιχείρηση προς την κοινή γνώμη με την (εκούσια και ακούσια) συμμετοχή πολιτικών και δημοσιογράφων εις βάρος της κυβέρνησης. Πρόκειται για την «υπόθεση Ζαχόπουλου»,η πλοκή της οποίας κορυφώθηκε ένα μήνα μετά.
Ο Καραμανλής στη Μόσχα
Οι πρώτες εντυπώσεις από την επίσκεψη του κ. Καραμανλή στη ρωσική πρωτεύουσα ανησυχούν τους Αμερικανούς. Τηλεγράφημα που εστάλη από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα την επόμενη ημέρα προς το Στέητ Ντηπάρτμεντ μαρτυρά ανησυχία για τις κινήσεις της ελληνικής πλευράς.
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός στη Μόσχα. Η ρητορεία (εξ’ όσων φαίνεται) δεν συνάδει με τις πράξεις», τιτλοφορείται. Γίνεται αναφορά στην αμυντική συμφωνία που σχεδίαζαν ο κ. Καραμανλής με τον κ. Βλαντιμήρ Πούτιν. Οι συντάκτες του τηλεγραφήματος επισημαίνουν πως το ΚΥΣΕΑ έδωσε το «πράσινο φως» για ν’ αγοραστούν μερικές εκατοντάδες τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού τύπου BMP.
Οι Αμερικανοί διπλωμάτες εκτιμούν: «οι κινήσεις του Καραμανλή σε σχέση με τη Ρωσία αντιμετωπίζονται θετικά από τον Τύπο και την κοινή γνώμη, η οποία λαμβάνει υπ’ όψη της την κοινή ορθόδοξη παράδοση ενώ χαρακτηρίζεται και από μια αριστερή νοσταλγία.
«Υπόγράφοντας τη συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη με τους Ρώσους και τους Βούλγαρους ο Καραμανλής θέλει να δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Ελλάδα καθίσταται ενεργειακός κόμβος(...)».
Σε άλλο σημείο του ίδιου τηλεγραφήματος φαίνεται πώς ο τότε πρωθυπουργός δεν ήταν τόσο «καλό παιδί», όσο περίμεναν οι γραφειοκράτες της Ουάσινγκτον. «Δεν πιστεύουμε ότι η προσέγγιση του Καραμανλή με τη Μόσχα αποτελεί θεμελιώδη αλλαγή στην ελληνική πολιτική. Σε ορισμένα θέματα, όπως την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό South Stream και τα συγχαρητήρια προς τον Πούτιν για τη νίκη του στις εκλογές για τη Δούμα, ο Καραμανλής έχει πάρει αποφάσεις που δεν μας βοηθούν.
«Ο Καραμανλής πιστεύει προφανώς ότι μπορεί να κρατήσει μια ισορροπία στις σχέσεις του με τη Ρωσία και τη Δύση. Ο κίνδυνος είναι, καθώς έρχεται πιο κοντά στη Μόσχα στην ενέργεια, να βρεθεί η Αθήνα υπό πίεση για να συμμαχήσει με τους Ρώσους σε άλλα θέματα, όπως οι σχέσεις με το Ιράν (...)», αναφέρεται επί λέξει.
Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου υποκλοπών το 2005 ήταν προφανές ότι σε ορισμένες υποθέσεις δεν τηρούνταν τα προσχήματα και το πολιτικό παίγνιο γινόταν με σκληρούς όρους. Το διπλωματικό έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας με κωδικό «07Athens2386» μεταφέρει τον «διάχυτο εκνευρισμό» για τα συγχαρητήρια που έδωσε επανειλημμένως ο Έλληνας πρωθυπουργός στον κ. Πούτιν για τη νίκη του στη Δούμα.
Ο κ. Καραμανλής επιστρέφει από τη Μόσχα, μαθαίνει τα καθέκαστα και προγραμματίζει συνάντηση με τον τότε πρέσβυ των ΗΠΑ στην Αθήνα κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ.
Σπέκχαρντ, Λαυρεντιάδης και Κοπελούζος
Η συνάντηση γίνεται στις 4 Ιανουαρίου 2008 και φαίνεται πως ο τότε πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει μερικά πράγματα που δεν μπορούσε να αντιληφθεί ο επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στην Αθήνα (και μετέπειτα πρόεδρος της “Proton Bank” του κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη).
Στην αναφορά που συντάσσει ο κ. Σπέκχαρντ και την αποστέλλει στην Ουάσινγκτον την επόμενη ημέρα επισημαίνει ότι ο κ. Καραμανλής τού είπε ότι «ο Πούτιν δεν είναι δάσκαλος δημοκρατίας», «αλλά πρόσθεσε «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αξίες της Ελλάδος δεν θα αλλάξουν, αλλά η Ρωσία είναι σημαντική χώρα και η Ελλάδα χρειάζεται να έχει καλές σχέσεις μαζί της. Για παράδειγμα πολλοί περισσότεροι Ρώσοι τουρίστες έρχονται στην Ελλάδα. Και μετά βεβαίως υπάρχουν τα ενεργειακά θέματα».
Το ζητούμενο για τους Αμερικανούς φαίνεται πως είναι ο αγωγός “South Stream” και επισημαίνουν ότι ο τότε πρωθυπουργός είπε το αυτονόητο, δηλαδή «ότι οι Ρώσοι θα τον κατασκεύαζαν ούτως ή άλλως, οπότε είναι καλύτερο για μας να περάσει από την Ελλάδα».
Αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα ήταν ο ενεργειακός και οικονομικός έλεγχος της χώρας. Στο τηλεγράφημα με κωδικό «08Athens262» ο κ. Σπέκχαρντ επανέρχεται στο θέμα του αγωγού αναφέροντας ότι στις 15 Φεβρουαρίου 2008 ενημερώθηκε από τον πρόεδρο της “Prometheus Gas” κ. Δηµήτρη Κοπελούζο, ο οποίος συνεργάζεται µε τη ρωσική Gazprom, ότι ο “South Stream” δεν αναµένεται να περάσει από την Ελλάδα στο εγγύς µέλλον.
«Όταν πιέστηκε για το θέµα αν η Gazprom επιθυµεί να έχει αγωγό στην Ελλάδα, ο Κοπελούζος απάντησε ότι η Gazprom έχει προτείνει µία γραµµή µέσω Ελλάδας στην Ιταλία, αλλά οι Ρώσοι έχουν συµφωνήσει ήδη µε τη Σερβία για την εξαγωγή του αερίου στην Κεντρική Ευρώπη. Η Gazprom δεν έχει υπογράψει τίποτα µε τους Έλληνες», γράφει επί λέξει ο κ. Σπέκχαρτ.
Υποδείξεις στον Χρήστο Φώλια
Στις 20 Μαρτίου 2008, ο Αμερικανός πρέσβυς συναντάται με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης κ. Χρήστο Φώλια δήθεν για να ενημερωθεί σχετικώς με το ταξίδι που έκανε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, επ’ ευκαιρία των εγκαινείων του αγωγού φυσικού αερίου TGI. Ο πραγματικός λόγος αποκαλύπτεται στο έγγραφο «08Athens438». Ο κ. Σπέκχαρντ επιχειρεί να νουθετήσει τον κ. Φώλια παροτρύνοντάς τον να µην υποστηρίξει τον αγωγό Trans-Adriatic Pipeline (TAP). Υποσχέθηκε μάλιστα να του δώσει σε επόµενη φάση τα στοιχεία που θα δείχνουν ότι δεν εξυπηρετεί τα συµφέροντα της Ελλάδας.
Εκείνο το διάστημα, ο κ. Καραμανλής πληροφορείται από ανώτατα υπηρεσιακά κλιμάκια ότι έγινε σοβαρή απόπειρα υποκλοπής τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε με τον πρόεδρο της Ρωσίας κ. Βλαντιμήρ Πούτιν και τον πρόεδρο της Βουλγαρίας κ. Γκεόργκυ Παρβάνωφ. Επιτρέπει σε κλιμάκιο 19 πρακτόρων της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσίας (FSB) να έρθουν στην Αθήνα για να προχωρήσουν σε επιχειρήσεις «αντιπαρακολουθήσεως».
Την Τρίτη 8 Απριλίου ανακοινώνεται ότι ο κ. Καραμανλής θα ταξιδεύσει στη Μόσχα είκοσι ημέρες μετά, πριν περάσει ο κ. Πούτιν από την προεδρία στην πρωθυπουργία της Ρωσίας (στις 6 Μαΐου εκείνου του έτους). Επιθυμούσε να κλείσει τη συμφωνία για τον “South Stream” ενώ ήθελε να δείξει ότι δεν φοβάται τα πολιτικά αντίποινα της Ουάσιγκτον, ακόμη και μετά το βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ που άσκησε στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Τα αντίποινα των ΗΠΑ ήταν να κοπεί η Ελλάδα από το πρόγραμμα visa waiver για την παροχή άδειας ελευθέρας εισόδου στη χώρα.
Την ίδια ημέρα συγκαλείται κυβερνητική επιτροπή στο Μαξίμου με αντικείμενο θέματα ενέργειας και διπλωματικής τακτικής.
Άφιξη Μπράιζα και συμπλοκή πρακτόρων
Στις 9 Απριλίου αφικνύεται στην Αθήνα ο απίστευτος υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Ματ Μπράιζα. Είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της Ενέργειας για τη Ρωσία και την Κασπία. Κάνει τυπικές συστάσεις και δεν ασκεί σοβαρές πιέσεις στην ελληνική πλευρά. Λέγεται πάντως ότι συμμετείχε σε μαραθώνιες συσκέψεις στην πρεσβεία.
Συμπτώματικώς αναφέρουμε ότι σε έγγραφο που ήρθε στη δημοσιότητα πριν από μερικούς μήνες, εκείνες τις ημέρες οι πράκτορες της FSB εντόπισαν σχέδιο δολοφονίας του τότε πρωθυπουργού. Μεταξύ 20 και 25 Απριλίου 2008, οι Ρώσοι πράκτορες συνεπλάκησαν στη Νέα Μάκρη με πρόσωπα που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του κ. Καραμανλή.
Στη Γ’ Διεύθυνση Αντικατασκοπείας της ΕΥΠ υπάρχει έγγραφο που υπέγραψε ο έμπειρος επικεφαλής του ρωσικού κλιμακίου και αναφέρει αναλυτικώς τα ευρήματα από το βαν των υπόπτων, στοιχεία του σχεδίου δολοφονίας και εκφράζεται η εκτίμηση πως η επιχείρηση ήταν οργανωμένη από μέλη δυτικών υπηρεσιών καθώς και της ισραηλινής «Μοσάντ». Για την υπόθεση ο τότε διοικητής της ΕΥΠ πρέσβυς κ. Ιωάννης Κοραντής ενημερώνει λεπτομερώς τον τότε υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο.
Στις 29 Απριλίου ανακοινώνεται η διακυβερνητική συμφωνία Αθηνών – Μόσχας για την ελληνική συμμετοχή στον “South Stream”. «Διπλωματικοί κύκλοι» που βρίσκονται πολύ κοντά στους Αμερικανούς διαρρέουν στα ΜΜΕ ότι ο αγωγός αυτός είναι ανταγωνιστικός προς τον “Nabbuco”της Ε.Ε. που διέρχεται από την Τουρκία και την Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ποιος είναι ο Ραφαήλ Μωϋσής
Όλα αυτά περιγράφονται με σαφήνεια στο εμπιστευτικό σήμα «08Athens598» της 30ης Απριλίου 2008 που συνέταξε ο τότε πρόεδρος του Συµβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (και εβραϊκής καταγωγής) κ. Ραφαήλ Μωϋσής. Έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι τα επιχειρήματα του κ. Μωϋσή επικαλούνται και οι Γερμανοί στην Κομισιόν και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζοντας αντιρρήσεις στη συμμετοχή της Ελλάδος στον “South Stream”, ισχυριζόμενοι ότι δήθεν «στοχεύει στην καρδιά της στρατηγικής για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια».
Παράλληλα αναμοχλεύονται και οι αντιρρήσεις της πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Κοντολίζα Ράις για τον πετρελαϊκό αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Οι ντόπιοι πλασιέ των γερμανικών συμφερόντων προωθούν τον αγωγό ΑΜΒΟ μέσω των Σκοπίων, κάτι το οποίο δεν ήθελε ο κ. Καραμανλής.
Με πρόσχημα την αναθεωρημένη πολιτική μη διασποράς πυρηνικών όπλων έρχεται να μιλήσει στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων ο κ. Γκρέγκ Σούλτε στις 29 Ιουλίου 2008. Ο Αμερικανός διπλωμάτης εκπροσωπούσε τις ΗΠΑ στις αντιπροσωπεία του ΟΗΕ στη Βιέννη και στο Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας ενώ είχε υπηρετήσει με εντολή του προέδρου κ. Τζωρτζ Μπους στο πλευρό της κ. Ράις ως Ειδικός Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ.
Στις 27 Ιουλίου 2008, ο κ. Σούλτε ζητεί πλήρη αναφορά για τον Έλληνα πρωθυπουργό και τις ενέργειές του στην υπόθεση “South Stream”. Ο πρέσβυς κ. Σπέκχαρντ ενημερώνει:
«Οι κινήσεις του Καραμανλή προς την Ρωσία, βλάπτουν την εικόνα της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον. Οι δυνατότητες της πρεσβείας να επηρεάσει την ελληνική θέση είναι μειωμένες λόγω διαφόρων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι ο Καραμανλής φαίνεται να ασκεί από μόνος του, την πολιτική προσέγγισης με τη Ρωσία.
»Ο Κώστας Καραμανλής χαράσσει την εξωτερική πολιτική με διαβούλευση με τους υπουργούς Εξωτερικών, Αμύνης και άλλους υπουργούς ή συμβούλους, μέσω των οποίων θα μπορούσε (σ.σ. η πρεσβεία) να ασκήσει επιρροή, στην τάση του (σ.σ. Καραμανλή) που πιστεύει ότι η βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία και η ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο είναι συμφέρουσες».
Οι Αμερικανοί και ο Σαμαράς!
Λίγες ημέρες μετά ξέσπασε η κρίση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας. Η αναπληρώτρια επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, η κ. Ντέμπορα Ανν Μακάρθυ στέλνει αναλυτική αναφορά στις 22 Αυγούστου 2008. Γράφει ότι «επίκειται επίσκεψη Ρώσων ειδικών αμυντικής βιομηχανίας για να συζητήσουν την αγορά των θωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού και η ελληνική Βουλή έχει προγραμματίσει την επικύρωση της συμφωνίας για τον αγωγό South Stream».
Η κ. Μακάρθυ είναι ξεκάθαρη: «Εργαζόμαστε για να ακυρώσουμε και τις δύο αυτές ενέργειες που θεωρούμε ότι δεν είναι σωστές, αλλά λαμβάνουμε ανάμεικτα μηνύματα απο Έλληνες αξιωματούχους».
Το “Newsbomb.gr” βρίσκεται σε θέση να γνωρίζει (με στοιχεία) ότι οι Αμερικανοί ήρθαν σε επαφή με τον διπλωματικό σύμβουλο του κ. Καραμανλή, τον κ. Κωνσταντίνο Μπίτσιο. Πολλές φορές για θέματα που αφορούσαν σε στρατιωτικές ασκήσεις σε συνεργασία με το Ισραήλ και σε θέματα σχετικά με το Ιράν ο κ. Μπίτσιος συζητούσε με τον επιτετραμμένο των ΗΠΑ κ. Τόμας Κάντριμαν. Τα «ανάμεικτα αισθήματα» μπορεί να σχετίζονται με το γεγονός ότι υπήρξε επικοινωνία και με τον τότε γ.γ. του ΥΠΕΞ κ. Αριστείδη Αγαθοκλή, στενό συνεργάτη της κ. Μπακογιάννη που την ακολούθησε κι όταν ίδρυσε τη «Δημοκρατική Συμμαχία».
Ένα ακόμα στέλεχος που βολισκοπούν οι Αμερικανοί για τον “South Stream” είναι ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς. Τον θεωρούσαν έμπιστο του κ. Καραμανλή και η κ. Μακάρθυ τον εκθέτει με όσα γράφει στο τηλεγράφημά της: «Θεωρείται έμπιστος του Καραμανλή. Συμφώνησε απολύτως ότι η επίσκεψη των Ρώσων ειδικών για τα θωρακισμένα οχήματα δεν θα έμοιαζε καλή. Υποσχέθηκε ότι όλοι όσοι έπρεπε να το μάθουν, θα το μάθαιναν». Ίσως γι’ αυτό και σήμερα δεν λέει κουβέντα ο κ. Σαμαράς για το θέμα.
Η υπ’ αριθμόν 2 στην ιεραρχία της πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα τονίζει συνεχώς την ανάγκη να ακυρωθούν τόσο η επίσκεψη των Ρώσων ειδικών όσο και η επικύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας για τον “South Stream”.
Πώς αποκαλύφθηκε το «Βατοπέδι»
Την ίδια ημέρα που η κ. Μακάρθυ αποστέλλει την αναφορά της στην Ουάσινγκτον, ο κ. Καραμανλής προωθεί προς ψήφιση στη Βουλή τη συμφωνία για τον αγωγό ενώ με αντίστοιχη διαδικασία ετοιμάζεται η επικύρωση και από τη ρωσική Δούμα.
Συμπτωματικώς, την ίδια ημέρα αρχίζει από την εκπομπή δύο γνωστών δημοσιογράφων σε ενημερωτικό ραδιοφωνικό σταθμό η αποκάλυψη της λεγόμενης «υπόθεσης Βατοπεδίου». Παρότι οι δικαστικές Αρχές και οι Επιτροπές της Βουλής απέδειξαν πως δεν υπήρξε σκάνδαλο με την έννοια της ζημίας σε βάρος του Δημοσίου διαμορφώθηκε κλίμα για την απώλεια κάθε αξιοπιστίας εκείνης της κυβέρνησης, σύνηθης μεθοδολογία ψυχολογικών επιχειρήσεων που διδάσκεται από τους Αμερικανούς.
Από την υπόθεση του Βατοπεδίου πέρα από την εκτίμηση που έχει ο κ. Πούτιν στον ηγούμενο Εφραίμ τι άλλο μάθαμε; Στοιχεία της άκομψης συμπεριφοράς του κ. Θ. Ρουσόπουλου έναντι επιχειρηματία με ισχυρές διασυνδέσεις στις ΗΠΑ, τις στενές σχέσεις που είχαν συνεργάτες του κ. Καραμανλή με τον Εφραίμ και παράπλευρες ωφέλειες στελεχών εκείνης της κυβέρνησης (περίπτωση κ.Γιώργου Βουλγαράκη κλπ). Ζημιά του Δημοσίου από ανταλλαγές δεν προέκυψε.
Ο κ. Καραμανλής επιχειρούσε να αλλάξει το κλίμα στην οικονομία με αυτή τη συμφωνία που επιδεινωνόταν ραγδαία, ενώ οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν ότι υλοποίησαν την αναφορά της κ. Μακάρθυ στην Ουάσινγκτον. Μόνο το ΚΚΕ μέσω του «Ριζοσπάστη» είχε ενημερώσει από τις 19 Ιανουαρίου 2008 για όσα παίζονταν στην πλάτη του λαού. Όλοι οι άλλοι εργάσθηκαν συνειδητά ή ασυνείδητα για να ακυρωθεί η ελληνική συμμετοχή στον “South Stream”.
Κάποιοι κέρδισαν εκατομμύρια από την εξέλιξη αυτή και μάλιστα επιτάχυναν τις εξελίξεις από την ήττα της Ν.Δ. τον Οκτώβριο του 2009 με την υπαγωγή της Ελλάδος στο μηχανισμό «στήριξης», με τα παιγνίδια των CDS και των Swaps, την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την υιοθέτηση Μνημονίων, το καθεστώς επιλεκτικής χρεωκοπίας, την υποταγή στη γερμανική ηγεμονία της κ. Άνγκελας Μέρκελ και την απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων με την υπογραφή της κυβέρνησης Σαμαρά.
Στο ερώτημα αν ήταν αδαείς ή συνένοχοι στο έγκλημα αυτό απαντήστε εσείς αφού κρίνετε τα πλήρως εξακριβωμένα και αδιάψευστα στοιχεία που σας παραθέσαμε.


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/260399/anti-na-mpoyme-ston-south-stream--mpikame-sto-mnimonio#ixzz2EZeAkIqY

Ελληνικά τα ονόματα από την αρχαιότητα ως σήμερα

 



Οι απόψεις διίστανται, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω σκοπιμότητας, για το αν κάποια ονόματα, ευρέως διαδεδομένα σήμερα, είναι ελληνικά ή όχι…Στο μικροσκόπιο μπαίνουν κυρίως τα χριστιανικά ονόματα, τα οποία, σύμφωνα με ισχυρισμούς ορισμένων, δεν έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Είναι όμως έτσι;

Σε προηγούμενα άρθρα-έρευνές μας έχουμε αποδείξει την συνάφεια ελληνισμού-χριστιανισμούαλλά και το άφθαρτον του ελληνισμού γενικότερα σε πολλά επίπεδα Έτσι και τα σημερινά ονόματα στην συντριπτική του πλειοψηφία έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ελληνική γλώσσα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Άβα< ἂβα=βοή

Άγγελος< ἀνάγομαι->άνγελος->άγγελος

Αγλαΐα< ἀγάλλω ->ἀγλαός=λαμπρός

Αδάμ< ἀδάμας

Αθανάσιος< α(στερητικό)+θνήσκω

Αλέξανδρος< ἀλέξω+ἀνδρας= αποκρουω, σπρώχνω τους ανδρες

Αλεξία< ἀλέξω+ἲς (δύναμη)

Ανάνιος\ας< ἂνω+ἲων


Άννα< όχι απ’ το εβραϊκό Hanna.

Προέρχεται από το προσωνύμιο του Διός «Άνα»< άνω, γι αυτό και στα εβραϊκά υπάρχει ως όνομα αρσενικό. Στην πορεία αλλοιώθηκε και γράφτηκε με δύο νν. Οι Ισπανοί, που διατηρούν ορθότερα τα ελληνικά στοιχεία στην γλώσσα τους απ’ ότι εμείς, το γράφουν με ένα ν. Ana

Αντώνης< ἀντί ὢν (ήταν γιος του Ηρακλή σύμφωνα με την μυθολογία)

Άραβος< ἂρουρα(γη)+βοή =ο πολύς θόρυβος. Εξ’ ου και οι Άραβες.

Αρριανός< ἀ(επιτατικό)+ρίον= εξέχον μέρος

Ασπασία< ἀσπάσιος =αγαπητός. Εξ’ ου και ασπάζομαι.

Γιάννης< Ἲων->Ἰανός

O Aθαν. Σταγειρίτης στην Ωγυγία (Β’ σελ 449) χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ο Ἰανός, ὁ ἀρχαιότερος βασιλεύς τῆς Ίταλίας, ἦτο Ἓλλην το γένος, ὑιὸς τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Κρεούσης, θυγατρὸς τοῦ Ἐρεχθέως, βασιλέως ταῶν Ἀθηνῶν. Ἒκτισε καὶ φρούριον ἐπὶ τινὸς λόφου τῆς Ρώμης, το Ἰανίκουλον, καὶ ἐδίδαξεν πολλά. Ὃθεν ἐτίμησαν τον Ἲωνα- Ἰανὸν- Ἰάνην ὡς θεὸν μετὰ θάνατον… ἐπειδή ἀρχαιότερον βασιλέα καὶ εὐεργέτην δὲν ἐγνώριζον…»

Αλλά και ο Αισχύλος χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό «Ἰάνων λαός» για τους Έλληνες…

Βρασίδας< βράσσω=σείω

Δέσποινα< δεσπόζω

Ειρηναίος\Ειρήνη< εἲρω= λέγω

Ελένη< ρίζα σελ-=φως

Εύα< εὖ= καλό, όμορφο

Ησύχιος< ἡδύς (ευχάριστος)->ηδυχία->ησυχία

Ηρακλής< Ἢρα+κλέος= αυτός που είναι δοξασμένος λόγω της Ήρας

Κωνσταντίνος< λατ. Constansλήθα->λήδα

Μαντώ< μαντεύω

Μαρία< δεν είναι εκ του εβραϊκού Μύριαμ, αλλά ετυμολογικά προέρχεται από την μύρα=θάλασσα

Μαίρη< μαρμαίρω= αστράφτω. Μαίρη ήταν το όνομα Νηριίδος.

Νικόλας< νικῶ + λαός

Όμηρος< ὁμοῦ+ἂρω, αραρίσκω. Επειδή μέσω του έργου του συνδύασε κάθε είδους γνώση.

Ορέστης< ὂρνυμι= ξεσηκώνομαι, ορμώ, επαναστατώ

Σπυρίδων< σπυρίς

Στυλιανός< στύλω

Σωτήρης< σώζω+τηρώ

Φίλιππος< φιλῶ+ἰππους

Χρήστος< χρηστός

Τα παραδείγματα αυτά ωστόσο είναι ενδεικτικά, καθώς η ελληνική ονοματοθεσία είναι ανεξάντλητη. Τα σύγχρονα ονόματα των Ελλήνων, αλλά και πολλά ξένα, έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία ελληνική γλώσσα και έχουν διατηρηθεί παρά τους αιώνες που περάσει…

Με βάση την συγκεκριμένη έρευνα τα προαναφερθέντα ονόματα διατηρήθηκαν αναλλοίωτα μέχρι και σήμερα, ένα επιπλέον στοιχείο που αποδεικνύει, όχι μόνο ότι η ιστορία μας δεν διχάζεται σε δύο ημισφαίρια, αυτό του ελληνισμού και αυτό του χριστιανισμού, αλλά αντιθέτως αυτές οι δύο έννοιες είναι άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένες τόσο στο μυαλό όσο και στην καρδιά και την παράδοσή μας…

 
πηγή:tromaktiko

Ο Χίτλερ... και η λόγχη του πεπρωμένου

 

 



Η λόγχη του Λογγίνου, σύμφωνα με τους μελετητές της μυστικής παράδοσης έχει υπερφυσική δύναμη και βοηθάει τον εκάστοτε κάτοχο της να γίνει κυρίαρχος του κόσμου.

Ακόμη κι όταν ήταν ένας χλωμός κι εξαθλιωμένος νέος, που γυρόφερνε άσκοπα στους δρόμους της Βιέννης ο Χίτλερ δεν έχασε την έμφυτη αυτοεκτίμηση του, ούτε και την αίσθηση που είχε για το προσωπικό του πεπρωμένο, σύμφωνα με το οποίο προοριζόταν για κάτι «μεγαλειώδες», για μια «κοσμοϊστορική αποστολή».

Και, πράγματι, η εκπληκτική άνοδος του Χίτλερ από την αφάνεια των φτηνο πανσιόν της Βιέννης στην εξουσία της Ράιχσταγκ στηρίχθηκε στη θέληση-που-οδηγεί-στη-Δύναμη. Μια θεωρία που ανέπτυξε ο μεγαλύτερος μάγος του 20ού αιώνα, ο Άλιστερ Κρόουλυ ο οποίος, απ' ό,τι δείχνουν τα στοιχεία, συνδεόταν με τον Χίτλερ μέσω τρίτων που ήταν μέλη του μαγικού τάγματος και του Ναζισμού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κυρίαρχη μορφή «μαγείας» στο Δυτικό Κόσμο είναι η δύναμη της θέλησης. Μπορείς να κατακτήσεις οτιδήποτε, αρκεί να το θέλεις πραγματικά. Όπος λέει και ο Πάολο Κοέλιο; «Αν πραγματικά θέλεις κάτι, ακόμη και το ίδιο το Σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις...»

Το ίδιο έγινε και με τον Χίτλερ... Μια μέρα που ένιωθε να βυθίζεται στην απελπισία, ο νεαρός Χίτλερ κατευθύνθηκε στο Μουσείο του Χόφμπουργκ της Βιέννης, που ήταν γεμάτο κακόγουστα εκθέματα και εμβλήματα.

Εκεί, τυχαία άκουσε έναν ξεναγό να αναφέρει τα εξής σε μια ομάδα ξένων επισκεπτών δείχνοντας μια παμπάλαια λόγχη: «Υπάρχει ένας θρύλος γύρω από αυτή τη λόγχη: όποιος τη διεκδικήσει και ανακαλύψει τα μυστικά της κρατά τη μοίρα του κόσμου στα χέρια του για καλό ή για κακό».

Σύμφωνα με τον ξεναγό, η λόγχη άνηκε στο Ρωμαίο εκατόνταρχο Λογγίνο και μ' αυτή τρύπησε το σώμα του Εσταυρωμένου, για να του προσφέρει ένα «σπλαχνικό θάνατο». Ο θρύλος έλεγε πως όποιος κατέχει αυτή τη λόγχη και κατανοεί τις δυνάμεις τις οποίες υπηρετεί, κρατά, για καλό ή κακό σκοπό, το πεπρωμένο του κόσμου στα χέρια του!

Για το νεαρό Χίτλερ αυτή ήταν μια μεγάλη αποκάλυψη, γιατί αμέσως αισθάνθηκε πως ο ίδιος είχε κρατήσει στα χέρια του σε κάποια περασμένη εποχή αυτή τη Λόγχη -πίστευε, βλέπετε, στο Νόμο του Κάρμα- και σκόπευε να την ξανακρατήσει και στο μέλλον, εκπληρώνοντας έτσι το προσωπικό του πεπρωμένο.

Έπειτα από αυτή τη συνειδητοποίηση η ζωή του απέκτησε νόημα. Έγινε θαμώνας στη βιβλιοθήκη του Χοφ, προκειμένου να μάθει τα πάντα σχετικά με τη λόγχη και το πώς αυτή επηρέασε την πορεία της ευρωπαϊκής ιστορίας. Σταδιακά, τα πνευματικά του ενδιαφέροντα διευρύνθηκαν και άρχισε να μελετάει ιστορία, ανατολικές θρησκείες, γιόγκα, αποκρυφισμό, υπνωτισμό, αστρολογία... Ταυτόχρονα, μελέτησε Δάντη, Γκαίτε, Σοπενχάουερ και Νίτσε. Ωστόσο, το αγαπημένο του έργο υπήρξε το Πάρσιφαλ του Βόλφραμ φον Έσενμπαχ, μέσα από το οποίο ξεδιπλωνόταν ποιητικά η ρομαντική ιστορία του Αγιου Δισκοπότηρου, που αποτελεί και τη βάση του Αποκρυφισμού της Δύσης

Με τη μελέτη βιβλίων, ο Χίτλερ μυήθηκε σταδιακά στο γερμανικό Αποκρυφισμό, πλούσιο σε τευτονο-παγανιοτικά αλλά και στοιχεία ανατολικών συστημάτων. Ο ίδιος, σε αντίθεση με τους ιππότες του Δισκοπότηρου, που προσπαθούσαν να μάθουν το ΑΛΦΑΒΗΤΟ (δηλαδή να αναπτύξουν τη συνειδητότητά τους) χωρίς τη βοήθεια των μαύρων τεχνών, «έκοψε δρόμο» χρησιμοποιώντας μαύρη" μαγεία και ψυχεδελικές ουσίες. Με τη βοήθεια αυτών των ουσιών «κατέβασε» γνώσεις από τα Ακασικά Αρχεία και συνειδητοποίησε τη «φωτεινή» αποστολή του στην Ευρώπη του 20ού αιώνα, η οποία, στην πραγματικότητα ήταν σκοτεινή και μαύρη! Μια αποστολή που σίγουρα πρόσφερε πολύ αίμα ως σπονδή στη σκοτεινή ανώτερη δύναμη, την οποία λάτρευε κι από την οποία κατευθυνόταν ο μαύρος εαυτός της ανθρωπότητας που προσωποποιήθηκε στον Χίτλερ.....

Φανταζόταν ότι εξακολουθούσε να έχει ελευθερία επιλογής, αλλά στην ουσία ήταν δέσμιος μιας διαβολικής ιεραρχίας πνευμάτων, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Είχε καταντήσει αδύναμη λεία των δυνάμεων του Σκότους... Ο λόγος που ακολούθησε το δρόμο προς την άβυσσο ήταν η αδυναμία της θέλησης του.
 
πηγή:prionokordela.gr