Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Τι κρύβεται πίσω από την Διαφήμιση AB ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ.. (BINTEO)


πηγή : σταράτα λόγια

Μετά απορούν γιατί τους έχουν πλακώσει στην γιούχα και στο στραγγάτο!

Γαβράς οι Έλληνες είναι Τουρκαλβανοί...τι μας λες ρε μεγάλε σκηνοθέτη;Έτσι νιώθεις;
Κάνε καμία ταινία αγόρι μου και άσε της θολοκουλτουριάρηκες αναλύσεις σου εσύ και η κυρία Νταλάρα.Θαυμάστε ανάλυση από τους εξπέρ του είδους στο βίντεο που ακολουθεί....

Αν θες κύριε Γαβρά κάνε και εσύ μια ΜΚΟ και π άρτους στο Παρίσι...άντε κάνε μας την χάρη!
 
πηγή:citypress-gr

Επίσκεψη στο Λευκό Οίκο

Μια φωτογραφική ξενάγηση σε διάφορους χώρους του Λευκού Οίκου. Από τους διαδρόμους, τους χώρους υποδοχής εώς και το περίφημο οβάλ γραφείο.
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
Perierga.gr - Λευκός οίκος
πηγή:perierga

Βρέθηκε ο… αντι-Καντάφι

Σπουδαγμένος στην Αμερική, νεοφιλελεύθερος και μάλιστα της απολύτης εμπιστοσύνης των ΗΠΑ, ο Μαχμούντ Τζιμπρίλ είναι μία προσωπική επιλογή του Νικολά Σαρκοζί ως ο πολιτικός της Λιβύης, ο οποίος καλείται να διαδραματίσει ρόλο «Αντικαντάφι» στην παρούσα κρίση.

Την επιλογή των Ηλυσίων Πεδίων φαίνεται πώς στηρίζει και η Μεγάλη Βρετανία ενώ αναμφίβολα οι πετρελαϊκές εταιρείες της Δύσης δεν θα είχαν αντίρρηση να πριμοδοτήσουν μία τέτοια επιλογή.
Στα χέρια του Αλί Ταρκούνι, πρώην καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, εναποτίθεται ο οικονομικός τομέας της κυβέρνησης των αντικαθεστωτικών, αφού αναλαμβάνει καθήκοντα Υπουργού επί των Οικονομικών της σπαρασσόμενης χώρας. Αμερικανοσπουδαγμένος και προφανώς με σαφή αρνητική θέση έναντι της Τζαμαχιρία του Μουαμάρ Καντάφι, ο Αλί Ταρκούνι αποτελεί και αυτός εγγύηση για την δυτικόστροφη και κυρίως μη ισλαμιστικού τύπου στροφή της Λιβύης των εξεγερμένων.

Αν και η κυβέρνηση που σχηματίστηκε στην Βεγγάζη θα έπρεπε λογικά να απηχεί τις απόψεις τουλάχιστον των δύο από τις τρεις αντιπολιτευόμενες φράξιες δηλαδή τους δυτικόστροφους αντικανταφικούς, τους ριζοσπάστες ισλαμιστές και τέλος τους καθοδηγούμενος από την Αλ Κάϊντα του Μπαχρέμπ, εν τούτοις τα δύο πρώτα ονόματα του κυβερνητικού σχηματισμού έχουν οσμή… απόλυτα δυτική.

Ποιος είναι ο Μαχμούντ Τζιμπρίλ

Το αντίπαλο δέος του Muammar Gaddafi γεννήθηκε το 1952 στη Λιβύη. Το 1975 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου και συγκεκριμένα από τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών.
Ένθερμος υποστηρικτής του νεοφιλελευθερισμού, αποφάσισε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 να διευρύνει τον κύκλο σπουδών του, κάνοντας μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες, ενώ το 1984 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο αντικείμενο του στρατηγικού σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ στις Η.Π.Α..
Την περίοδο 1987-1988 ήταν εκείνος που διοργάνωσε τις πρώτες δύο Συνόδους Κορυφής των αραβικών χωρών, ενώ φαίνεται ότι διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο από τη θέση του συμβούλου σε θέματα διοίκησης και διακυβέρνησης, ένα αξίωμα που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό σε αρκετούς από τους ηγέτες τους αραβικού κόσμου, οι οποίοι τον εμπιστεύθηκαν.
Άνθρωπος βαθιά μορφωμένος, ο Τζιμπρίλ βρήκε θέση στο στρατοκρατικό καθεστώς της Λιβύης, όταν το 2007 ο ίδιος ο συνταγματάρχης Καντάφι τον έχρισε πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Οικονομικής Ανάπτυξης, θέση-κλειδί από την οποία, ωστόσο, βοήθησε τόσο τις Η.Π.Α. όσο και τη Βρετανία να διεισδύσουν οικονομικά, μέσω επενδύσεων, στη χώρα.

Με το ξέσπασμα της πολιτική κρίσης στη Λιβύη, στις αρχές του 2011, έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία των αντικαθεστωτικών δυνάμεων, οι οποίες τον ανέδειξαν πρόεδρο του Μεταβατικού Επαναστατικού Συμβουλίου και ταυτόχρονο πρόεδρο της Λιβυκής Δημοκρατίας.
Θέση κλειδί αναλαμβάνει και ο λέκτορας Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, Αλί Ταρχούνι, καθώς αναμένεται να διοριστεί ως ο υπουργός οικονομικών. Να σημειωθεί ότι ο Ταρχούνι ήταν πολιτικός συντονιστής για το εθνικό συνέδριο της Λιβυκής αντιπολίτευσης.

πηγή:ας μιλήσουμε επιτέλους

Θεοδωράκης: Να κλείσει η βάση της Σούδας


Τις θέσεις της κίνησης πολιτών "Σπίθα" στην Κρήτη παρουσίασε το βράδυ του Σαββάτου στο Ηράκλειο ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης σε ομιλία του στο κλειστό στα Δύο Αοράκια, το χώρο στον οποίο χθες πραγματοποιήθηκε η εντυπωσιακή συναυλία της Μαρίας Φαραντούρη και του Πέτρου Πανδή, παρουσία του ίδιου του συνθέτη.
Όπως ανέφερε ο Μ. Θεοδωράκης η ομιλία του και η συζήτηση έγινε για να ακούσει η γενέτειρα του, η Κρήτη, τις θέσεις του. Ζήτησε να κλείσει η βάση της Σούδας, ενώ μίλησε για "κλέφτες με γραβάτα που κλέβουν τον πλούτο της χώρας παραμένοντας ατιμώρητοι".
"Ακούμε, είπε, από τα κυβερνητικά χείλη τη δήλωση, που αναπαράγεται άκριτα από τα μεγάλα συστημικά μέσα ενημέρωσης, ότι ο ρόλος της χώρας μας είναι απλώς... υποστηρικτικός στις επιχειρήσεις κατά της Λιβύης. Λίγο ακόμα θα μας πουν ότι η μία φρεγάτα, το ιπτάμενο ραντάρ, τα δύο ελικόπτερα Σούπερ Πούμα και τα 4 αεροσκάφη F-16 που έθεσε η κυβέρνηση στη διάθεση των συμμαχικών δυνάμεων για την επιβολή της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων, πετάνε... λουλούδια εναντίον του Καντάφι και ότι στη Σούδα υπάρχει ένας απέραντος ανθόκηπος...".
Ο κ. Θεοδωράκης κάλεσε τον Πρωθυπουργό να κλείσει τώρα την αμερικανική Βάση της Σούδας, λέγοντας ότι "μόνο έτσι θα πάψει η κυβέρνηση να είναι συνένοχη στις ...ανθρωπιστικές δολοφονίες που διαπράττουν αγγλοαμερικάνοι και Γάλλοι σταυροφόροι του πετρελαίου".
Παράλληλα ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι "από τη μια μεριά με τα μνημόνια, τις τρόικες και τα Δου-Νου-Του μας πίνουν το αίμα, απ' την άλλη ο αρχηγός μας, σαν ίσος προς ίσον με την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Μπους, μάς διατάζει εμάς τους ξεζουμισμένους να πάμε να ξεζουμίσουμε άλλους λαούς φτωχότερους και όπως λέει και το τραγούδι του προ-προ-προπάππου μου, Στέφανου Χάλη, να κάνουμε "μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες...".
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Μίκης Θεοδωράκης ανέφερε: "Τώρα το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη δεν είναι πια "συνδικάτο". Κι εμείς καταντήσαμε ένα υπερήφανο προτεκτοράτο που δέχεται να μας διοικούν ουσιαστικά οι ξένοι, να μας βυθίζουν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, να μας αρπάζουν την εθνική μας περιουσία κι εμείς να τους λέμε όχι μονάχα "ευχαριστώ" αλλά και να στέλνουμε τα παιδιά μας στους πολέμους και τους ναυτικούς μας να βάψουν κι αυτοί τα χέρια τους με αίμα σαν τον παλιό καλό καιρό που κάποιοι λέγανε "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω"".
Όπως είπε ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης οραματίζεται "μια Ελλάδα κατ' αρχήν ανεξάρτητη χωρίς ξένες στρατιωτικές βάσεις και ξένους προστάτες. Ανεξάρτητη, Αυτοδύναμη και Ασφαλή, με οικονομική, κοινωνική και μορφωτική ανάπτυξη και πολιτιστική ακτινοβολία".  Όπως ανέφερε ο κ. Θεοδωράκης δημιουργείται επιστημονική επιτροπή επί κεφαλής τον Συνταγματολόγο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργο Κασιμάτη επιφορτισμένη να επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα, καθώς και νέους θεσμούς, που θα επιχειρήσουν να προσαρμόσουν όσο γίνεται περισσότερο πιστά την αρχή της Άμεσης Δημοκρατίας μέσα σε ένα σύγχρονο κράτος.

Περιγράφοντας τους στόχους της οργάνωσης "Σπίθα" επεσήμανε ότι τα μέλη της "δεν θα αρκεστούν στο να διαπαιδαγωγούν και να μορφώνουν εαυτούς και αλλήλους, αλλά κάθε "Σπίθα" θα αποτελεί μια μάχιμη κοινωνική ομάδα" διευκρινίζοντας "ότι θα πρέπει κατ' αρχήν να είναι φυτεμένη-φυτρωμένη επάνω στον τόπο και την κοινωνία όπου κατοικεί και εργάζεται. Να είναι άγρυπνη για κάθε τι που συμβαίνει γύρω της. Άγρυπνη και υπεύθυνη. Από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο. Από το τοπικό έως το εθνικό" όπως είπε.
Τέλος κάνοντας αναφορές στον Καζαντζάκη κατάληξε χειροκροτούμενος: "Για να είσαι άξιος να λογιάζεσαι ελεύθερος, πρέπει να είσαι έτοιμος να θυσιάσεις τη ζωή σου για να κάνεις πάντα αυτό που δεν μπορείς!".


πηγή:blognews

Πίσω κάνει η κυβέρνηση με την ενοποίηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης

Η διχοτόμηση της Λιβύης πλησιάζει...

 Γράφει ο Ακτιβιστής

Η τελική διευθέτηση του συνολικού προβλήματος, μετά την υποκινούμενη έξωθεν επανάσταση "οπερέτα" της Λιβύης πλησιάζει.
Οι σχεδιαστές της διχοτόμησης της Λιβυκής Τζαμαχιρίας, είχαν προβλέψει τα πάντα σωστά. Και το άναμμα της σπίθας της εξέγερσης αλλά και τις αντιδράσεις του Κανταφικού καθεστώτος.



Τους κόστισε βέβαια λίγο ακριβά (ο υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ αντιγράφοντας κάποιον δικό μας - ή δικό τους άραγε; - διεμήνυσε στον Ομπαμα πως "δεν υπάρχει σάλιο") αλλά μπρος στα μελλοντικά κέρδη τι αξία έχει μια πρόσκαιρη οικονομική στενότητα. 
Μοίρασμα των πετρελαϊκών αποθεμάτων της Λιβύης (3,5% των παγκόσμιων αποθεμάτων και της καλύτερης........ ποιότητας πετέλαιου με μηδαμινό κόστος άντλησης).
Είχε συμφωνηθεί πολύ πριν την επέμβαση η διχοτόμηση από Αμερικανογαλλοεγγλέζους. Κάτι δόθηκε στη Ρωσία (κάποιοι μιλούν για το ελεύθερο της αντίστοιχης διευθέτησης στην Γεωργία και Καύκασο) και τα ευρωπαϊκά τσιράκια δεν είχαν κανένα λόγο να διαφωνήσουν. Αφού η χρεοκοπημένη Ελλάδα επιβαρύνεται με 1.500.000 ευρώ την ημέρα για τις διευκολύνσεις που παρέχει, αναλογιστείτε την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική της ξενόδουλης κυβέρνησης.
 
Μια μικρή αναπόληση στην πρόσφατη ιστορία της περιοχής μας φέρνει στη μνήμη της επί χάρτου σχηματισμό των συνόρων της Λιβύης του 1952 με τις ευλογίες των κυρίαρχων δυνάμεων. Τότε η Ανατολική Λιβύη ήταν Αγγλική Αποικία, η Νότια Γαλλική και η Δυτική ευρίσκεται στην ζώνη επιρροής των Αμερικανών. Τους αποικιοκράτες και τον Βασιλιά ανέτρεψε η επανάσταση υπό τον Καντάφι το '69.
 
Προφανώς όλοι κέρδιζαν από τον εμφανιζόμενο τις τελευταίες εβδομάδες ως δικτάτορα. Πριν ήταν αγαπητός φίλος - όσο λάμβαναν τα "δωράκια" που δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητα.
 
Αυτός ο δικτάτορας ήταν προσωπικός φίλος του Παπανδρέου (που ώ τι γλοιωδέστερο: δεν ήταν σε γνώση του η συμμετοχή του στην Επιτροπή Καντάφι - έτσι δήλωσε στη Βουλή), χρηματοδότησε την προεκλογική εκστρατεία του Σαρκοζί (κάτι γράφτηκαν και για το θάνατο του συζύγου της πρώην γυναίκας του) και κολλητός του Μπερλουσκόνι (τον τροφοδοτούσε με απευθείας σύνδεση με αέριο και πετρέλαιο και δεν ξέρουμε τι γινότανε στις οργιώδεις ολονυκτίες του Καβαλιέρε).
 
Τώρα το διεθνές διευθυντήριο αποφάσισε ότι δεν αρκείται σε μέρος του Λιβυκού πετρελαίου. Το θέλει όλο.
Εεεε, δεν θα νοιαστούν για τους Λίβυους. Όπως δε νοιάστηκαν για τους Σέρβους,ούτε για τους Αφγανούς, ούτε για τους Ιρακινούς ούτε βέβαια για τους Παλαιστίνιους.
 
 
πηγή: kafeneio

ιδού το χαρτονόμισμα των σκοπίων δείχνει τον Λευκό Πύργο


 

 

 
οι επεκτατικές βλέψεις των γειτόνων μας!!!τα συμπεράσματα δικά σας!!!!!!!
 
 
πηγή:bloggaroume

Ο Νόαμ Τσόσμκι για την πλανητική πολιτική των ΗΠΑ

Ο Αμερικανός διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκι, υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να θέλουν να παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, αλλά δε μπορούν να δίνουν εντολές, πλέον, σε άλλες μεγάλες δυνάμεις.

Η απειλή πολέμου με το Ιράν είναι πάντα υψηλή, επισημαίνει, και αναρωτιέται ποια είναι η «απειλή» που ασκεί το Ιράν όταν «σύμφωνα με το αμερικανικό Πεντάγωνο το Ιράν δε μπορεί να κινητοποιήσει μεγάλη δύναμη». Υπό αυτή την έννοια, τι σημαίνει η φράση των Αμερικανών αξιωματούχων, «όλα είναι πιθανά»; «Ότι μπορούμε να επιτεθούμε, αν θέλουμε. Αυτή είναι πραγματικά σοβαρή απειλή», καταλήγει ο ίδιος.
Συνέντευξη στον Paul Jey, TheRealNews Network.
Ο υποτιτλισμός έγινε από τη Ζωή Σιάπαντα, μέλος του μεταφραστικού project του Tvxs.


Απομαγνητοφώνηση:Καλωσορίσατε στο Real News.
Είμαι ο Πολ Τζέι. Είμαστε στη Μασαχουσέτη με τον καθηγητή Νόαμ Τσόμσκι. Ευχαριστούμε που είστε μαζί μας.
Χαρά μου.
Ας μιλήσουμε για την παγκόσμια κατάσταση.
Ο Ομπάμα είπε πως θέλει ανανέωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Όμως η υποβόσκουσα ιδέα ότι οι ΗΠΑ πρέπει να επιβάλλονται παγκοσμίως δεν φαίνεται να άλλαξε. Ας πούμε πώς έχουν τα πράγματα, ειδικά εάν έχετε ασχοληθεί με αυτά κι αν πήγατε πρόσφατα στη Μέση Ανατολή.
Μιλήσατε σωστά. Υπάρχουν πολιτικές που εφαρμόζονται σταθερά από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου, μεταξύ 1939-1945 γίνονταν συνεδριάσεις υψηλών κλιμακίων στο υπουργείο εξωτερικών, στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων κλπ. Οι συζητήσεις ήταν ενδιαφέρουσες και γενικά γίνονταν δημοσίως. Αναγνωρίστηκε πως, μετά τον πόλεμο, οι ΗΠΑ θα αναδεικνύονταν σε υπερδύναμη κι αυτό ήταν αλήθεια. Στο τέλος του πολέμου οι ΗΠΑ είχαν τον μισό πλούτο του πλανήτη, μεγάλη ασφάλεια και άλλα αβαντάζ που ήθελαν να αξιοποιήσουν. Παλιότερα, οι ΗΠΑ δεν έπαιζαν σπουδαίο ρόλο. Είχαν τη μεγαλύτερη οικονομία μα οι υπερδυνάμεις ήταν η Βρετανία και δευτερευόντως η Γαλλία. Τώρα στη θέση τους θα έμπαιναν οι ΗΠΑ, που σχεδίαζαν να φτιάξουν έναν κόσμο δεκτικό στον οικονομικό και πολιτικό τους έλεγχο όπου δεν θα γινόταν ανεκτή καμία έκφραση εθνικής κυριαρχίας αντίθετη με τα σχέδια των ΗΠΑ. Αυτό το δήλωσαν πολύ ανοιχτά. Όμως δεν αναφέρεται συχνά πως αυτό ήταν όραμα του Ρούζβελτ. Δεν προήλθε από τους Ρεπουμπλικάνους μα από τους Δημοκρατικούς.
Αναφερόμαστε στην αρχή της 10ετίας του '40, σε σχέδια του Ρούζβελτ. Φυσικά, τα είχαν ωραιοποιήσει, λέγοντας πως είναι για το καλό όλων πως θα χρησιμοποιούσαν την ισχύ τους προς όφελος των άλλων. Γνωστή ιστορία. Ήταν εν μέρει αναληθής, μα έτσι είναι πάντα η προπαγάνδα. Είχαν ορίσει ακόμα και την περιοχή όπου θα εφάρμοζαν τα σχέδιά τους: την λεγόμενη «ευρεία περιοχή» κυριαρχίας των ΗΠΑ. Αυτή περιλάμβανε ασφαλώς το δυτικό ημισφαίριο όλη την Άπω Ανατολή και την πρώην Βρετανική Αυτοκρατορία μαζί με την κρίσιμη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Ένας εξέχων σύμβουλος του Ρούζβελτ και άλλων προοδευτικών κυβερνήσεων είπε πως, αν ελέγχουμε τη Μέση Ανατολή, ελέγχουμε όλο τον κόσμο διότι ελέγχουμε τις πηγές της ενέργειας.
Καθώς οι Ρώσοι τσάκιζαν τους Ναζί μετά τη μάχη του Στάλινγκραντ το όραμα επεκτάθηκε σε μεγάλο μέρος της Ευρασίας και ειδικά στα εμπορικά και βιομηχανικά κέντρα της Γερμανίας και της Γαλλίας. Αυτή ήταν η γενική εικόνα. Κι όταν ο πόλεμος τελείωσε τα σχέδια εφαρμόστηκαν με αρκετά εξεζητημένους τρόπους. Έγινε ορθολογική εφαρμογή του αρχικού σχεδιασμού. Θα δημιουργούσαν έναν κόσμο όπου θα κυριαρχούσαν οι ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ δεν θα ανέχονταν καμία αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους. Ο κόσμος θα γινόταν ανοιχτή κοινωνία, με οικονομική ελευθερία μια φυσική θέση για έναν επίδοξο κυρίαρχο του κόσμου.
Έτσι, όταν η Βρετανία είχε γίνει παγκόσμια υπερδύναμη έχοντας διπλάσια βιομηχανοποίηση από οποιαδήποτε άλλη χώρα για να αποκομίσει κέρδη, υποστήριζε το ελεύθερο εμπόριο, όπως ήταν φυσικό. Και στην Αγγλία υπήρχαν περιορισμοί.
Όμως οι ΗΠΑ υποστήριξαν το ελεύθερο εμπόριο με παρεμβάσεις μόνο από τη δική τους κυβέρνηση. Έτσι, σύμφωνα με αυτά τα σχέδια, στο τέλος της 10ετίας του '40 υπήρξε τεράστια κρατική παρέμβαση στην οικονομία των ΗΠΑ. Όπως φαίνεται στις εφημερίδες της εποχής, ο επιχειρηματικός κόσμος κατάλαβε πως χωρίς ισχυρή κρατική παρέμβαση ως ερέθισμα στην οικονομία θα ξαναγύριζαν στην εποχή του Κραχ. Η βιομηχανία της υψηλής τεχνολογίας δεν θα άνθιζε με την ελεύθερη οικονομία.
Κι ο πόλεμος έδωσε ερεθίσματα... Ο πόλεμος τετραπλασίασε τη βιομηχανική παραγωγή, έβαλε τέλος στην ύφεση προετοίμασε τη μεταπολεμική επέκταση και δημιούργησε τεράστιο χρέος μεγαλύτερο από το σημερινό, το οποίο ξεπεράστηκε από την τεράστια ανάπτυξη της οικονομίας, ως αναμενόμενο. Και από τη λεηλασία ανά τον κόσμο. Αυτό πράγματι συνέβη. Είναι όμως περίπλοκο θέμα διότι οι ΗΠΑ ήθελαν τις πρώην αυτοκρατορίες, ειδικά τη Βρετανία για να ελέγχουν τις παλιές αποικίες και να μπορούν να τους πωλούν το πλεόνασμα της παραγωγής των ΗΠΑ. Ένα μεγάλο οικονομικό πρόβλημα μετά τον Β' Παγκόσμιο ήταν πως οι περισσότερες βιομηχανικές χώρες είχαν καταστραφεί ή πάθει ζημιές. Η οικονομία των ΗΠΑ άνθιζε. Είχαμε πλεόνασμα παραγωγής. Και κάποιος έπρεπε να το αγοράσει. Το σχέδιο Μάρσαλ ήταν... ...άλλο ένα ερέθισμα. Ναι. Όμως τότε, στο εσωτερικό των ΗΠΑ, προτάθηκε κι έπειτα εφαρμόστηκε η ενίσχυση του ρόλου της κυβέρνησης στην ανάπτυξη και προστασία της βιομηχανίας υψηλών τεχνολογιών. Το κτίριο όπου βρισκόμαστε είναι πάνω από ένα παλιό εργαστήριο ηλεκτρονικής όπου αναπτύχθηκε κάποτε η κατασκευή Η/Υ το διαδίκτυο, η μικροηλεκτρονική κ.α., με επιχορηγήσεις από το Πεντάγωνο. Για όσους δεν ξέρουν, είμαστε στο ΜΙΤ. Σωστά. Το εργαστήριο ήταν ακριβώς από κάτω. Ήμουν κι εγώ εδώ τότε. Υπήρχαν κι άλλες κρατικές πρωτοβουλίες, όπως στο θέμα των προμηθειών. Όταν η IBM, μέσω κρατικών εργαστηρίων, έμαθε να φτιάχνει Η/Υ τους έφτιαχνε αλλά δεν μπορούσε να τους πουλήσει, διότι ήταν ογκώδεις. Έτσι, τους έπαιρνε το κράτος. Πέρασαν δεκαετίες μέχρι να φτιαχτούν κερδοφόροι Η/Υ. Το κράτος είχε διαδίκτυο 30 χρόνια πριν το αποκτήσει ο ιδιωτικός τομέας. Τα επιβατικά αεροπλάνα είναι στην ουσία τροποποιημένα βομβαρδιστικά. Αυτό διατρέχει όλη την οικονομία. Σήμερα γίνονται μεγάλες δαπάνες στον τομέα της βιολογίας, στο αναπτυξιακό μέρος της οικονομίας. Και υπάρχει πραγματική και εκτεταμένη κρατική παρέμβαση. Το ελεύθερο εμπόριο είναι «για τους άλλους», στον Τρίτο Κόσμο δεν υπάρχει. Είναι έτσι εκ παραδόσεως. Έτσι γινόταν κι όταν η Βρετανία ήταν στην ακμή της. Το σύστημα αυτό λειτούργησε καλά στις 10ετίες του '50 και του '60. Έφερε τεράστια οικονομική ανάπτυξη. Μετά, στα μέσα της 10ετίας του '70 για διάφορους λόγους συνέβη μια συθέμελη αλλαγή. Η διεθνής οικονομία, το σύστημα Bretton Woods, αποσυναρμολογήθηκε. Ο κρατικός έλεγχος τυπικά υπήρχε, μα ουσιαστικά καταργήθηκε. Σημειώθηκε τεράστια αύξηση στην κερδοσκοπική κίνηση κεφαλαίων. Έτσι καταλήγουμε στη σημερινή οικονομική κατάσταση με σημαντική πτώση σχεδόν όλων των μακροοικονομικών δεικτών και μεγάλες αποκλίσεις στην ανάπτυξη, καθώς και επιθέσεις στη δημοκρατία. Αυτοί οι όροι είναι κάπως γενικοί. Όμως, σε σχέση με τα προαναφερθέντα είναι αλήθεια ότι ακόμα επικρατούν οι ίδιες αρχές. Η κυβέρνηση επιμένει στην αρχή ότι πρέπει να κυριαρχούμε σε όλο τον κόσμο, σε μια εκτεταμένη «ευρεία περιοχή» χωρίς να ανεχόμαστε αντιτιθέμενες εκφράσεις εθνικής κυριαρχίας. Στο μεταξύ, ο κόσμος έγινε πιο ποικιλόμορφος. Τέτοια σχέδια δεν εφαρμόζονται εύκολα, όπως το 1950 ή το 1970. Σήμερα, η παραδοσιακή «πίσω αυλή», το δυτικό ημισφαίριο και ειδικά τα κράτη της Ν. Αμερικής, έχουν ανεξαρτητοποιηθεί πολύ. Διώχνουν τις αμερικανικές βάσεις και αποκτούν κάποια συγκρότηση. Δεν ακολουθούν τις διαταγές των ΗΠΑ. Αυτό το είδαμε στη συνεργασία Βραζιλίας-Τουρκίας για την εξεύρεση μιας μεθόδου εμπλουτισμού του ουρανίου του Ιράν εκτός των συνόρων του. Η κυβέρνηση Ομπάμα αναγκάστηκε να στηρίξει αυτή την πρωτοβουλία. Ο Ομπάμα έγραψε στους Βραζιλιάνους: «Ωραία ιδέα, προχωρήστε την!» Ίσως να πίστευε ότι αυτό θα αποτύχει διότι το Ιράν δεν θα δεχόταν κι έτσι θα δινόταν λαβή για προπαγάνδα. Μα το εγχείρημα πέτυχε. Οι ΗΠΑ έγιναν έξω φρενών και αμέσως πέρασαν νέες κυρώσεις στον ΟΗΕ που αποδείχτηκαν ασθενέστερες από τη συμφωνία Τουρκίας-Βραζιλίας-Ιράν μα τουλάχιστον έδειχναν ότι οι ΗΠΑ παραμένουν κυρίαρχες. Η επιβολή κυρώσεων στο Ιράν δείχνει ξεκάθαρα τους αυξανόμενους περιορισμούς της ισχύος των ΗΠΑ. Στα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στις δηλώσεις της κυβέρνησης αυτό είναι το κύριο πρόβλημα. Φέτος είναι η «χρονιά του Ιράν». το οποίο περιγράφεται ως κύρια απειλή για την παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Θα σας πω πού έγκειται αυτή η απειλή. Όμως μέρος όλου αυτού είναι η προσπάθεια των ΗΠΑ να πείσει την παγκόσμια κοινότητα να δέχεται τις κυρώσεις των ΗΠΑ και όχι του ΟΗΕ. Οι κυρώσεις του ΟΗΕ είναι ανώδυνες. Η Κίνα, η Ρωσία και άλλοι τις δέχονται αδιαμαρτύρητα. Οι κυρώσεις των ΗΠΑ είναι πιο σκληρές. Το μόνο που τις νομιμοποιεί διεθνώς είναι η δύναμη που κρύβεται από πίσω. Και οι ΗΠΑ απελπίζονται διότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν τις ακολουθεί. Έτσι, η Βραζιλία και η Τουρκία που είναι δύναμη στον Τρίτο Κόσμο, ουσιαστικά τις απέρριψαν. Η Τουρκία αυξάνει το εμπόριο με το Ιράν. Θα φτιάξουν κι έναν νέο αγωγό. Η Βραζιλία δηλώνει ότι, αποδεχόμενη το δικαίωμα του Ιράν στον εμπλουτισμό συντάσσεται με τους Αδέσμευτους και με τις περισσότερες χώρες του κόσμου. Μα το μεγάλο πρόβλημα είναι η Κίνα. Δεν μπορούν να τη χειραγωγήσουν κι αυτό τους πειράζει πολύ. Στις αρχές Νοεμβρίου, το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ εξέδωσε προειδοποίηση προς την Κίνα: «Για να μπείτε στη διεθνή κοινότητα» (την οποία διαφεντεύουμε εμείς) «πρέπει να εκπληρώνετε τις διεθνείς σας υποχρεώσεις» «δηλαδή να συμμορφώνεστε με τις διαταγές και τις κυρώσεις που επιβάλλουν οι ΗΠΑ». Αυτό ασφαλώς θα προκάλεσε γέλιο στο ΥΠΕΞ της Κίνας. Δεν μπορούν να τους υποχρεώσουν σε συμμόρφωση, κι αυτό δείχνει πως η επιβολή των ΗΠΑ έχει διαβρωθεί. Παρά τις 800 στρατιωτικές βάσεις και τις τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες δεν μπορούν να επιβάλλουν διαταγές σε Κίνα, Τουρκία ή Βραζιλία. Μεγάλη η διαφορά από την εποχή της «ευρείας περιοχής»! Πρόσφατα πήραμε συνέντευξη από τον Λάρι Γουίλκερσον που υπήρξε στενός συνεργάτης του Κόλιν Πάουελ. Αυτός και άλλοι στον χώρο της εθνικής ασφάλειας, είναι πεπεισμένοι ότι ο άξονας των νεοσυντηρητικών που εκπροσωπούσαν ο Μπους κι ο Τσέινι επιθυμεί διακαώς μια επίθεση στο Ιράν και μεθοδεύει τη διεξαγωγή της σε 3-4 χρόνια. Πόσο σοβαρή απειλή είναι αυτό;
Πολύ σοβαρή. Αλλά κι ο Ομπάμα αποτελεί απειλή, όχι μόνο οι νεοσυντηρητικοί. Ο Ομπάμα ενέτεινε τις στρατιωτικές απειλές των ΗΠΑ προς το Ιράν.
Στο νησί Ντιέγκο Γκαρσία υπάρχει μια μεγάλη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ για τον βομβαρδισμό της Μέσης Ανατολής και της κεντρικής Ασίας. Το νησί ήταν βρετανικό. Οι Βρετανοί έδιωξαν τους ντόπιους για να μπορέσουν οι ΗΠΑ να ιδρύσουν αυτή τη μεγάλη βάση. Ο Ομπάμα την ενίσχυσε κατά πολύ. Αυτό δεν ανακοινώθηκε, αλλά, πριν από έναν χρόνο έγιναν εκεί εγκαταστάσεις για υποβρύχια με πυρηνικές κεφαλές. Ο Ομπάμα αύξησε θεαματικά τον αριθμό των «βομβών βαθιάς διείσδυσης» που είναι οι δεύτερες πιο ισχυρές μετά τα πυρηνικά όπλα και εισχωρούν βαθιά στη γη, καταστρέφοντας υπόγειους στόχους. Έστειλε εκατοντάδες τέτοια όπλα εκεί. Το πρόγραμμα εκπονήθηκε επί Μπους αλλά ατόνησε. Αμέσως μόλις ανέλαβε ο Ομπάμα επίσπευσε την παραγωγή και τη χρήση αυτών των βομβών. Περίπου το 1/4 όλων των αεροπλανοφόρων στον κόσμο εκ των οποίων τα μεγαλύτερα ανήκουν σχεδόν όλα στις ΗΠΑ βρίσκονται στην Αραβική θάλασσα. Το Ιράν περιβάλλεται από βάσεις των ΗΠΑ και υπάρχει διαρκής απειλή επίθεσης. Λένε ότι «όλα είναι πιθανά», δηλαδή μπορούμε να επιτεθούμε, αν θέλουμε. Αυτή είναι πραγματικά σοβαρή απειλή. Ο στρατός και η υπηρεσία πληροφοριών των ΗΠΑ το αντιλαμβάνονται. Όμως όλοι θα έπρεπε να ρωτάνε: ποια είναι τελικά η ιρανική απειλή; Αυτό θα έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδο στον τύπο. Αν το Ιράν απειλεί την παγκόσμια ειρήνη, πώς ακριβώς την απειλεί;
Λένε πως ακόμα κι οι αραβικές χώρες φοβούνται αυτή την κατάσταση αλλά προχθές, Κατάρ και Ιράν έκαναν μια κοινή πολιτιστική εκδήλωση. Τελικά δεν συμμορφώνονται! Και η κοινή γνώμη στα αραβικά κράτη είναι τόσο εξοργισμένη με τον Ομπάμα και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που πολλοί Άραβες θέλουν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα το Ιράν. Αμφιβάλλω αν το εννοούν κυριολεκτικά, μα είναι ένδειξη αγανάκτησης. Ποια είναι, λοιπόν, η ιρανική απειλή; Έχουμε μία έγκυρη απάντηση. Θα έπρεπε να βρίσκεται σε όλα τα πρωτοσέλιδα. Κάθε χρόνο, το Πεντάγωνο και η υπηρεσία πληροφοριών των ΗΠΑ παρέχουν στο Κονγκρέσο μια έκθεση των κινδύνων ανά τον κόσμο. Η τελευταία υποβλήθηκε τον Απρίλιο. Υπήρχε εκτεταμένη αναφορά στο Ιράν με ενδιαφέροντα στοιχεία. Έγραψαν ότι δεν υπάρχει στρατιωτική απειλή. Το Ιράν δεν μπορεί να κινητοποιήσει μεγάλη δύναμη. Έχει χαμηλές στρατιωτικές δαπάνες, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ. Το στρατιωτικό του δόγμα είναι αμυντικό, με στόχο την αποτροπή εισβολής. Αν το Ιράν αναπτύξει τα πυρηνικά του, θα το κάνει στο πλαίσιο αποτρεπτικής στρατηγικής. Και το Ιράν έχει απόλυτη ανάγκη να ασκεί αποτρεπτική στρατηγική. Αυτή, λοιπόν, είναι η απειλή. Δηλαδή; Ότι οι Ιρανοί προσπαθούν να επιβληθούν στις γειτονικές τους χώρες. Ασκούν την εθνική τους κυριαρχία. Είναι η υπερδύναμη της περιοχής. Θέλουν να επηρεάζουν τις όμορες χώρες υπό αμερικανική κατοχή. Όταν όμως οι ΗΠΑ εισβάλλουν και κατακτούν αυτές τις χώρες αυτό δεν είναι απειλή, είναι «σταθεροποίηση». Δηλαδή, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μόνο εύστροφη δεν είναι. Ευχαριστούμε που ήρθατε. Κι εγώ ευχαριστώ.

Ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε.

πηγή:galaxiako

Άλλο η «πουτανιά» της δημοσιογραφίας και άλλο οι «πουτάνες» της δημοσιογραφίας

 

Η «αθωότητα» των blogs στην Ελλάδα έχει παρέλθει ...αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι μπορεί να βάλουν κατά των blogs με κάθε μέσο, για να πνίγουν ελεύθερες φωνές ! Κανείς δεν έχει πει ότι τα blogs είναι η πεμπτουσία της ενημέρωσης ή της αδέσμευτης και αχειραγώγητης άποψης !
 
Τα blogs γράφονται από ανθρώπους και όχι από ρομπότ ή ανιχνευτές αλήθειας .
Η ελευθερία τους έγκειται στο γεγονός ότι οι πλατφόρμες που τα φιλοξενούν ή παρέχουν την δυνατότητα να δημιουργούνται blogs είναι ελεύθερες και ανώνυμες .
 
Βέβαια και αυτές είναι μπίζνες (οι πλατφόρμες των παρόχων ) ! Αυτό όμως, που δεν μπορούν να καταλάβουν στην Ελλάδα είναι ότι,το internet άλλαξε τα δεδομένο παντού ως προς την ενημέρωση, την ψυχαγωγία, την έκφραση , την δημιουργία.
 
 Και οτι με το χρήμα τους και τα πολιτικά τους μέσα δεν μπορούν να έχουν την χειραγώγηση της ενημέρωσης της ψυχαγωγίας, της πληροφορίας, της κοινωνικοπολιτικής παρέμβασης.
Οπότε, εκτός της τηλεόρασης που ήταν και θα είναι παντού και πάντα κυρίαρχη ...όλα τα άλλα μέσα ενημέρωσης, δεν μπορούν να ελέγχουν και να μονοπωλούν την πληροφόρηση, όπως γινόταν για χρόνια στην Ελλάδα, από παραδοσιακούς εκδότες και οικονομικά συμφέροντα, που χρηματοδοτούσαν κατά καιρούς διάφορα συμβατικά μέσα ενημέρωσης, για να κάνουν πολιτικό, οικονομικό παιχνίδι ή και μπίζνες αρπαχτής κονόμας .
 
Αν κάνετε μια αναδρομή στην τελευταία 20ετία πόσες εφημερίδες, ραδιόφωνα, περιοδικά, άνοιξαν και έκλεισαν καθώς και λοιπά μέσα ενημέρωσης, θα καταλάβετε πως παιζόταν το παιχνίδι και γιατί έχουν σκυλιάσει εδώ και χρόνια με το internet στην ΕΛΛΑΔΑ.
Τώρα λίγο η οικονομική κρίση, πολύ περισσότερο το Internet έχουν κάνει και τα κραταιά συγκροτήματα να καταρρέουν. Και αν στέκονται είναι γιατί έχουν και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Αλλιώς θα είχαν βάλει λουκέτο. Το internet δεν έκανε ζημιά μόνο στις κυκλοφορίες, αλλά και στις παράπλευρες δραστηριότητες τους .Θυμηθείτε ποιοι έφεραν και έλεγχαν στην Ελλάδα τα 090 ...
Γνωστά εκδοτικά και τηλεοπτικά συγκροτήματα. Πουλούσαν και χρέωναν τον κόσμο! Αστρολόγοι , χειρομάντες , πουτάνες , τηλεγνωριμίες , τηλεγ@μίσια ...τηλεδιαγωνισμοί, τηλεκαζίνα ... και δεν συμμαζεύεται.
 
Μάζεψαν πολύ χρήμα ...έκαψαν κόσμο και κοσμάκη, που έπεφτε θύμα των πονηρών και μουφαδόρικων υπηρεσιών τους, χωρίς κανένα κανόνα ενημέρωσης του καταναλωτή για τους κινδύνους των υπηρεσιών. Άσε τις πολυσέλιδες καταχωρήσεις αδρά πληρωμένων αγγελιών ...ΑΒΑΔΙΣΤΑ ΑΒΙΑΣΤΑ ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΑΣ !Και εδώ δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα από το internet, αφού και αυτό το κοινό τους στράφηκε προς τα κει. Κοινωνική δικτύωση ( facebooκ , dating site , Υouporn , μπουρδέλα com) και δεν συμμαζεύεται. Τι έμεινε πλέον για κυκλοφοριακή τόνωση. Τα DVD και τα CD που και αυτά όπως πάνε τελειώνουν, γιατί εκτός από το πειρατικό υλικό που μπορούν να βρουν οι χρήστες του ιντερνέτ και οι κολοσσοί του διαδικτύου θα νοικιάζουν στους χρήστες τους ταινίες τελευταίας κυκλοφορίας. Οπότε, με τόσο κατευθυνόμενο περιεχόμενο λογικό είναι καταρρέουν... όσες φορές και να αναλύουν το ασφαλιστικό , το φορολογικό , το οικιστικό κλπ
Και ας ξανάρθουμε τώρα στα blogs. Μπορεί τα πρώτα βήματά τους να ήταν και ανιδιοτελή...στην πορεία υπήρξε και διείσδυση ...εκδοτικών συγκροτημάτων , πολιτικών οικονομικών συμφερόντων, παρακρατικών μηχανισμών , χαφιεδισμού άλλων blogs , και είχαμε και ένα αποτρόπαιο και θλιβερό γεγονός , που άγγιξε και τέτοιες πτυχές.
Αυτό όμως δεν ακυρώνει τον ρόλο τους, ότι είναι ελεύθερες φωνές σε ελεύθερες πλατφόρμες και ούτε επιτρέπει ακραίες και γελοίες πρακτικές επίθεσης σε βάρος τους. Άλλωστε από την εποχή των τρελών κλικς ( πραγματικών και μαϊμούδων) της ακατάσχετης καταγγελλολογίας, της εκτόνωσης, της λαμογιάς θα περάσουμε στην εποχή των blogs ουσίας ...και της πρωτοτυπίας !
Και δεκάδες blogs και ενημερωτικές ιστοσελίδες θα αναπαύονται στα νεκροταφεία των σέρβερ τους ...με άφθονο αστυνομικό δελτίο, με τις ατάκες και τα κιλοτάκια της Μενεγάκη και πληροφορίες για ... «το από που κλ..νει το μπαρμπούνι».
Και για να αιτιολογήσουμε τον τίτλο του ποστ, δείτε το βίντεο που παίξαμε και σε προηγούμενο ποστ.
Κλασική περίπτωση ...”πουτανιάς” για τηλεθέαση. Οπότε μπορεί να κρίνετε, που είναι η διαφορά με τις «πουτάνες» της δημοσιογραφίας made in Greece !

Η Τρίπολη, ο ΚARAMANLI & οι…Πεζοναύτες!

 


Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η Τρίπολη της Λιβύης (σε αντιδιαστολή με την Τρίπολη του Λιβάνου) δεν είναι «άγνωστη» περιοχή στην ιστορία του Αμερικανικού Έθνους.

Εάν κάποιος περίεργος blogger έψαχνε λίγο τα σχετικά ιστορικά κείμενα θα ανακάλυπτε ότι...
η ΠΡΩΤΗ μάχη που δόθηκε από τις ΗΠΑ σε περιοχή του αποκαλούμενου «παλαιού κόσμου» ήταν συγκεκριμένα στις ακτές της Βόρειας Αφρικής που είναι γνωστές στην αγγλική ως «Barbary coast» και φυσικά στο Υπογάστριο της Ευρώπης ήταν ο Πόλεμος με τους πειρατές της «μπαρμπαριάς» και το επίσημο καθεστώς της Τρίπολης στις αρχές του 19ου αιώνα στην περίοδο από το 1801-1805.

Οι πειρατές της «μπαρμπαριάς» (η αναφορά είναι για τις Βόρειες ακτές της Αφρικής – σήμερα Λιβύη, Τυνησία, Αλγερία) αιχμαλώτιζαν πλοία διαφόρων εθνών και φυσικά και τα πληρώματά τους και στη συνέχεια ζητούσαν λύτρα για την απελευθέρωσή τους (όπως γνωρίζουμε, τα τελευταία χρόνια αυτό κάνουν οι πειρατές της Σομαλίας).

Ο pasha KARAMANLI ζήτησε από τις ΗΠΑ να πληρώσουν το ποσό των $225,000 (την εποχή εκείνη ο ετήσιος προϋπολογισμός της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης ανερχόταν μόλις στα $10 εκατομμύρια) και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Jefferson το αρνήθηκε. Στην άρνηση της Αμερικής να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του ο pasha KARAMANLI κήρυξε πόλεμο ενάντια στις ΗΠΑ (στο οποίο όμως αρνήθηκαν να συμμετάσχουν η Αλγερία και η Τυνησία).

O Πρόεδρος Jefferson έστειλε μία μικρή αρμάδα φρεγατών για ναυτικό αποκλεισμό της Τρίπολης και προστασία του Αμερικανικού εμπορικού στόλου που απειλούσαν οι πειρατές της «μπαρμπαριάς» οι οποίοι κάποια στιγμή κατόρθωσαν να αιχμαλωτίσουν το πλήρωμα της Αμερικανικής φρεγάτας Philadelphia όταν το σκάφος προσάραξε ενώ εκτελούσε καθήκοντα ναυτικού αποκλεισμού της Τρίπολης. Οι αξιωματικοί και οι ναύτες οδηγήθηκαν στις φυλακές του pasha KARAMANLI της Τρίπολης ως όμηροι στη συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ και του pasha…

Πέρα από τις ναυτικές επιχειρήσεις των Αμερικανικών Δυνάμεων στον Κόλπο της Τρίπολης αναφέρεται ότι μια μικρή ομάδα πεζοναυτών (που απαρτιζόταν από 8 Αμερικανούς αλλά και 500 μισθοφόρους Έλληνες και Άραβες) αφού διέσχισε την Βορειο-Αφρικανική έρημο από την Αλεξάνδρεια μέχρι την Τρίπολη, υπό την Ηγεσία του ανθυπολοχαγού Presley O’Bannon, χτύπησε στην ξηρά τις Δυνάμεις του pasha YUSUF KARAMANLI στην μάχη της Dema και τον υποχρέωσαν να συνθηκολογήσει το 19805…

Εδώ χρειάζεται να υπενθυμίσουμε σε όσους το γνωρίζουν και να το γνωστοποιήσουμε σε όσους το αγνοούν ότι ο Ύμνος του Σώματος των Αμερικανών Πεζοναυτών (US Marine Corps anthem) ξεκινά με τη φράση:

«From the Halls of Montezuma» (που αναφέρεται στον Μεξικανο-Αμερικανικό Πόλεμο και την κατάληψη του Κάστρου του Chapultepec από Αμερικανούς πεζοναύτες) συνεχίζει,

«to the shores of Tripoli» (που μνημονεύει το γεγονός ότι ο ανθυπολοχαγός Presley O’Bannon και οι άνδρες του ύψωσαν για πρώτη φορά την Αμερικανική σημαία σε εδάφη του αποκαλούμενου «παλαιού κόσμου» και συγκεκριμένα στην Τρίπολη τότε έδρα του πειρατή pasha KARAMANLI και τώρα έδρα του Συνταγματάρχη Καντάφι και πρωτεύουσα της Λιβύης…)


πηγή: σταράτα λόγια

...ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ...






Η εναλλαγή των εποχών

Η γη όπως ξέρουμε κάνει δύο σημαντικές κινήσεις, μία περιφορά γύρω από τον ήλιο (ετήσιος κύκλος) και μία περιστροφή γύρω από τον εαυτό της (ημερήσιος κύκλος). Ο συνδυασμός αυτών των κινήσεων είναι που δημιουργεί τις 4 εποχές.
Οι πύλες για την είσοδο της γης στις διαφορετικές εποχές, είναι οι ισημερίες της Άνοιξης και του Φθινοπώρου και τα ηλιοστάσια του Χειμώνα και του Καλοκαιριού......




Τον ερχομό της Άνοιξης σηματοδοτεί η εαρινή ισημερία. Οι παραδόσεις λένε ότι η γη ήταν κάποτε ξαπλωμένη ότι δεν υπήρχαν οι 4 εποχές, ότι στο ένα ημισφαίριο ήταν πάντα καλοκαίρι και στο άλλο πάντα χειμώνας. Κάποια στιγμή μεταξύ Μύθου και πραγματικότητας, ο άξονας της γης καθετοποιήθηκε και από τότε ξεκίνησε η εναλλαγή των εποχών, τότε ξεκίνησε ο χρόνος να είναι κυκλικός, να υπάρχει ο θάνατος και η αναγέννηση της φύσης.

Μύθοι- Σύμβολα- Παραδόσεις

Πάντα οι γιορτές τις άνοιξης σε όλους τους πολιτισμούς ήταν γιορτές χαράς, ανανέωσης με κίνηση, με χορό, με τραγούδια. Υπάρχουν λουλούδια παντού και στολίδια στους ανθρώπους και στα σπίτια, υπάρχει πλούσιο ποτό και φαγητό και ασυγκράτητη χαρά, γιατί ένας νέος κύκλος θα ξεκινήσει.
Εξάλλου παραδοσιακά οι χοροί που χορεύονται στις γιορτές της Άνοιξης είναι κυκλικοί ή μάλλον σπειροειδείς σε έναν ρυθμό Βαλς.
Ορισμένες χώρες της Ευρώπης διατηρούν ακόμα παραδόσεις, όπου οι νέοι ενωμένοι σε μία σειρά χορεύουν στα δάση περνώντας ανάμεσα από τα δέντρα και έπειτα κατεβαίνουν στην πλατεία του χωριού και συνεχίζουν να χορεύουν σε κύκλο.

Θεοί και γιορτές της Άνοιξης

Πολλοί μύθοι της Άνοιξης σχετίζονται με τον θάνατο και την ανάσταση κάποιου θεού.
Υπάρχουν κυρίως δύο τρόποι με τους οποίους οι θεοί πεθαίνουν την άνοιξη:

1. Με διαμελισμό συνήθως σε 14 ή σε 7 κομμάτια, όπως στην περίπτωση του Διόνυσου Ζαγρέα στην Ελλάδα και του Όσιρι στην Αίγυπτο.
Ο διαμελισμός συμβολίζει την ανάγκη για εξάπλωση της πνευματικής ουσίας του θεού, αλλά και των διδασκαλιών. Ακριβώς τον ίδιο συμβολισμό συναντάμε στο μυστήριο της θείας κοινωνίας, που υπάρχει σε διάφορες θρησκείες, όπου μοιράζεται στους πιστούς κρασί και ψωμί, συμβολίζοντας το σώμα και το αίμα του θεού. Επίσης ο θάνατος του αρνιού και ο διαμελισμός του για φαγωθεί συμβολίζει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Το αρνί αποτελεί ένα κατεξοχήν μυθικό σύμβολο, με την έννοια της αθωότητας και της αγνότητας κυρίως σε πνευματικό επίπεδο, έτσι με τον διαμελισμό του επιτρέπει στους ανθρώπους την επικοινωνία με την αγνότητα αυτή.

2. Με σταύρωση ή κάρφωμα σ’ ένα δέντρο.
Ο σταυρός είναι επίσης ένα πανάρχαιο σύμβολο, που δεν έχει λείψει από καμία εποχή και κανένα λαό. Αποτελείται από δύο διασταυρωμένα ξύλα: ένα κάθετο που συμβολίζει τον πνευματικό κόσμο και ένα οριζόντιο που συμβολίζει τον υλικό κόσμο. Έτσι αποτελεί την εναρμόνιση των αντιθέτων αλλά και συμπληρωματικών στοιχείων που αποτελούν τον εκδηλωμένο κόσμο.
Το δέντρο έχει τον ίδιο συμβολισμό με τον σταυρό, εδώ το ιερό, το πνευματικό στοιχείο αντιπροσωπεύεται στα κλαδιά, που βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο του δέντρου, ενώ οι ρίζες του είναι το χθόνιο στοιχείο, ο κόσμος των νεκρών. Ο κορμός του δέντρου συμβολίζει τον εκδηλωμένο κόσμο, τον κόσμο των ανθρώπων.

Σε όλους τους πολιτισμούς υπήρχε πάντοτε ένας θεός μία θεά ή ένα ζευγάρι θεών, που χαρακτήριζαν την άνοιξη. Ήταν οι θεοί που έφερναν την γονιμότητα, την ανανέωση, την βλάστηση, την νιότη και τον έρωτα.
Στους Ρωμαίους συναντάμε τη θεά Φλώρα (ή Χλωρίδα). Η θεά της Άνοιξης έκανε τα λουλούδια να ανθίζουν και τους αγρούς να καρποφορούν. Στην αρχή του Μαΐου διοργάνωναν τα Φλωράλια, γιορτή προς τιμήν της Θεάς, που χάριζε στους ανθρώπους και στη φύση την άνθηση, την νιότη και τον έρωτα.
Στους Φινλανδούς υπήρχε ένα θεϊκό ζευγάρι ο Ράουμ και η Ούκκο που κάθε χρόνο την άνοιξη γιόρταζαν τον ιερό τους γάμο, μετά από τον οποίο καρποφορούσαν οι αγροί. Το χειμώνα οι σκοτεινές δυνάμεις τους χώριζαν και την άνοιξη έσμιγαν ξανά.
Στην αρχαία Ελλάδα η εναλλαγή των εποχών του χρόνου σχετιζόταν με τον μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης. Ο Άδης έκλεψε την Περσεφόνη για να την κάνει σύζυγό του. Η Δήμητρα όμως μαράζωνε από την θλίψη της και έψαχνε παντού την κόρη της, μαζί της όμως μαράζωνε και η φύση, πενθούσε μαζί της. Όταν κατάλαβε ότι η Περσεφόνη είναι στον Άδη την διεκδίκησε, όμως ο Άδης δεν ήταν διατεθειμένος να την αφήσει. Έτσι ο Δίας αποφάσισε η Περσεφόνη μισό χρόνο να μένει με τον Άδη στον κάτω κόσμο (Φθινόπωρο – Χειμώνας) και μισό χρόνο να επιστρέφει στη μητέρα της στον επάνω κόσμο (Άνοιξη – Καλοκαίρι).

Το αρχαίο ελληνικό ημερολόγιο, διέφερε λίγο από το σύγχρονο, τόσο ως προς την ονομασία των μηνών όσο και ως προς τις ημερομηνίες. Οι μήνες που κατά προσέγγιση αντιστοιχούν στους δικούς μας Μάρτιο, Απρίλιο και Μάιο, είναι οι Ανθεστηρίων, Ελαφηβολιών και Μουνηχιών.
Στον μήνα Ανθεστηρίων τελούνταν τα Ανθεστήρια προς τιμήν του θεού Διόνυσου. Ήταν μία πολύ σημαντική γιορτή που έχει φτάσει και ως τις μέρες μας ως Αποκριές. 
Τα Ανθεστήρια κρατούσαν 3 μέρες και κατά την διάρκειά τους γινόταν διαγωνισμοί οινοποσίας, πομπές του αγάλματος του Διόνυσου και η αθυροστομία καθώς και οτιδήποτε τρελό είχαν την τιμητική τους, παράλληλα όμως γινόταν και παραστάσεις μυητικού θεάτρου. Συγκεκριμένα την πρώτη μέρα γιόρταζαν τα Πιθοίγια, τότε άνοιγαν όλοι τα πιθάρια τους για να δοκιμάσουν όλοι για πρώτη φορά τη νέα σοδειά. 
Την δεύτερη μέρα γιόρταζαν τις χοές, έτσι λέγονταν τα πήλινα δοχεία που κρατούσαν όλοι, ήταν η μέρα της πομπής του αγάλματος του Διόνυσου. Την τρίτη μέρα γιόρταζαν οι Χύτροι, μέρα αφιερωμένη στους νεκρούς, που τους τιμούσαν βράζοντας για τις ψυχές τους διάφορους σπόρους και όσπρια.

Στο μήνα Ελαφηβολιών, γιορτάζονταν και τα Αδώνια ή «οι κήποι του Άδωνι» προς τιμή του Άδωνη και της Αφροδίτης. Η γιορτή κρατούσε 2 μέρες. Η πρώτη μέρα ονομάζονταν «αφανισμός» και θρηνούσαν τον θάνατο του Άδωνι, ενώ η δεύτερη μέρα ονομάζονταν «εύρεσις» και γιόρταζαν την ανάστασή του. Ο Άδωνις συμβόλιζε τη φύση, τη βλάστηση. Με τον θάνατό του δηλώνονταν η εξαφάνιση της βλάστησης από το κρύο του χειμώνα και με την ανάσταση η αναγέννηση της φύσης της άνοιξης.


πηγή:το σκαληστήρι