Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Ελεύθερη η χρήση ναρκωτικών, δια χειρός ΠΑΣΟΚ!






Ο εκ Λυκουρίας Καλαβρύτων, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, αφού ανεσύρθη από υπόγεια της Ιπποκράτους, εστέφθη υπό του Γεωργίου του Β΄ ως υπουργός επί της Δικαιοσύνης.

Χθες εξεπλήρωσε το πρώτο γραμμάτιο πρός τον ευεργέτη του, με την ψήφιση επί της αρχής, από τους προθύμους για όλα ΠΑΣΟΚους συναδέλφους του, του νομοσχεδίου για την ελεύθερη χρήση ΟΛΩΝ των ναρκωτικών.

Το θέμα δεν «έπαιξε» στα κανάλια, μιας και το PSI και η επικειμένη άτακτη χρεωκοπία της χώρας, μονοπωλούν το ενδιαφέρον τους. Όμως, η οικονομική κρίση σε μερικά χρόνια θα ξεχαστεί και θα έχει αφήσει πίσω της πολλές πληγές, που με το πέρασμα του χρόνου, αργά ή γρήγορα θα επουλωθούν.

Αλλά η ελεύθερη χρήση και με το νόμο κάθε είδους ναρκωτικής ουσίας, θα δημιουργήσει χιλιάδες πληγές στον κοινωνικό ιστό της χώρας, στους νέους, στις οικογένειές τους, αλλά και σε όλους τους πολίτες.

Πληγές στους νέους που προκαλεί η εξάρτηση από τις ουσίες, πληγές που δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευθούν, αφού με μαθηματική ακρίβεια προκαλούν τον θάνατο.

Πληγές στις οικογένειές τους που ζούν κάθε μέρα το ίδιο δράμα, βλέποντας τα παιδιά να αργοπεθαίνουν μέ αναξιοπρέπεια και εξευτελισμούς.

Πληγές σε όλη την κοινωνία που υφίσταται, πέραν της οικονομικής δαπάνης για την θεραπεία, η οποία όμως σπάνια επιτυγχάνεται, και την εγκληματικότητα που είναι συνδεδεμένη με την χρήση των ναρκωτικών.

Πληγές που μόνον οι πράσινες κότες της βουλής δεν είναι σε θέση να δούν.

Αλλά όλα εδώ πληρώνονται.

Πολλοί από τους βουλευτές που χθες ψήφισαν πρόθυμα ΝΑΙ στην ελεύθερη χρήση ναρκωτικών, είναι ή θα γίνουν γονείς. Τότε θα μετανιώσουν πικρά για την δουλική προθυμία τους, αλλά θα είναι αργά και γι΄ αυτούς και για τα παιδιά τους.

Όμως ο Παπαϊωάννου είναι ευχαριστημένος. Εξετέλεσε την προσταγή του Παπανδρέου, που πρίν μερικά χρόνια συμβούλευε τους Έλληνες να καλλιεργούν χασίς σε γλάστρες στα μπαλκόνια.

Αλλά και ο Παπανδρέου είναι ευχαριστημένος αφού εκτελούσε «άνωθεν» εντολές. Είναι γνωστό ότι ο προϊστάμενος George Soros, δαπανά εκατομμύρια δολλάρια για την χρηματοδότηση οργανώσεων που «αγωνίζονται» για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών.

Πριν σπεύσει κάποιος «δύσπιστος» να ισχυριστεί ότι όλα αυτά είναι σενάρια συνομωσίας, τον παραπέμπω στην επίσημη ιστοσελίδα της αμερικανικής υπηρεσίας διώξεως ναρκωτικών (DEA), όπου περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι δραστηριότητες του George Soros, για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών. ΕΔΩ

Υστερόγραφο. Όσο για την υβριστική δήλωση του Παπαϊωάννου εναντίον των οικονομικών εισαγγελέων που «τόλμησαν» να δείξουν τον Παπανδρέου και την συμμορία του, ως υπευθύνους για το θέμα της πλασματικής διόγκωσης του χρέους της χώρας μας, δεν εκπλήσσομαι. Ο λόγος είναι απλός : Τι είναι ο Παπαϊωάννου; Μα φυσικά ΠΑΣΟΚ. Αυτό τα λέει και τα εξηγεί όλα.

Δημήτρης Μακρής

Επάγγελμα: Συνδικαλιστής


 

Γράφει ο 29-26

1ον Δεν χρειάζεται το παραμικρό κεφάλαιο για να την ανοίξεις.

2ον Δεν δουλεύεις ποτέ.
3ον Πριν κανονίσεις επιδόματα, υπερωρίες, επιτροπές κλπ για τους άλλους, τα κανονίζεις πρώτα για σένα.

4ον Εξασφαλίζεις το μέλλον των παιδιών σου αλλά και των λοιπών συγγενών με διορισμούς ανά το δημόσιο.
5ον Άμεση πρόσβαση στα μίντια. Αν δεν είσαι τελείως κοπρόσκυλο και έχεις δική σου δουλειά, αυξάνεις το πελατολόγιο και τις επαφές σου.

6ον Εξ ανάγκης μαθαίνεις τους νόμους και χώνεις εαυτούς και αλλήλους στις τεράστιες τρύπες που έχουν προνοήσει να φτιάξουν οι νομοθέτες για σένα.
7ον Αποκτάς απίστευτες πολιτικές γνωριμίες και όταν κουραστείς να κάθεσαι, γίνεσαι βουλευτής.

http://himaira.blogspot.com/
 

Oι ψυχοπαθείς της Wall Street


 

Ο Clive R. Boddy του Πανεπιστημίου του Nottingham Trent University υποστηρίζει ότι υπεύθυνοι για την πιο σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι μερικοί ψυχοπαθείς που κατάφεραν να πάρουν τα ηνία του Xρηματοπιστωτικού Συστήματος

Σε άρθρο του στην Journal of Business Ethics, με τίτλο «Εταιρικοί Ψυχοπαθείς – H θεωρία της ψυχοπάθειας στην παγκόσμια οικονομική κρίση», ο Clive R. Boddy περιγράφει τους ψυχοπαθείς οι οποίοι ανήκουν μόλις στο 1% του πληθυσμού, ως άτομα που εξαιτίας ίσως ανώμαλης δραστηριότητας των νευρώνων του εγκεφάλου έχουν έλλειψη συνείδησης, ελάχιστα συναισθήματα ενώ εμφανίζουν ανικανότητα για συμπάθεια ή αντιπάθεια για άλλους ανθρώπους. Μια χαρά, δηλαδή...
αλλά υπάρχει και συνέχεια!

Είναι ιδιαίτερα ψυχροί, υπολογιστές, άσπλαχνοι και, με λίγα λόγια, συνιστούν απειλή για τις εταιρίες στις οποίες κατάφεραν να εργάζονται σε θέσεις «κλειδί» και, βεβαίως, αποτελούν μεγάλη απειλή για την κοινωνία.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορεί να εκλαμβάνονται ως επικίνδυνα ελαττώματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στον κόσμο του χρήματος, αφού θεωρούνται περιζήτητα προτερήματα και αρετές!

Αλλά, πώς κατάφεραν άνθρωποι με τόσο αλλοπρόσαλλη ψυχοσύνθεση να είναι επικεφαλής μεγάλων αμερικανικών Οίκων Αξιολόγησης και Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων; Αυτό αναρωτιέται ο Boddy.

Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα η εξέλιξη των επιχειρήσεων γινόνταν με βραδύ ρυθμό και οι εργαζόμενοι δεν ήταν αναγκασμένοι να αλλάξουν εταιρία για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία .

Έτσι, μέσα σε ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον ήταν εύκολο να εντοπισθούν οι ψυχολογικά πάσχοντες εξαιτίας της κακής διαχείρισης, του εγωισμού τους και της έλλειψης ηθικής. Στις μέρες μας, όμως, το επιχειρησιακό περιβάλλον έχει αλλάξει και ευνοεί περισσότερο την ανέλιξη μη υγιών ψυχολογικά ατόμων. Όπως επισημαίνει σε ένα από τα διαδικτυακά του άρθρα το Bloomberg, η άνοδος ενός αχαλιναγώγητου καπιταλισμού από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 συνέβαλε στη χαοτική δομή των σύγχρονων επιχειρήσεων που περιλαμβάνει συνεχή ανανέωση, αλλαγές και ανατροπές σε βασικό προσωπικό – όπως για παράδειγμα στην Wall Street. Έτσι, «σκοτεινές» προσωπικότητες, χρησιμοποιώντας τη γοητεία τους κάλυψαν την επικίνδυνη συμπεριφορά τους καταφέρνοντας σε πολλές περιπτώσεις να φαίνονται ως ιδανικές προσωπικότητες για την καλή λειτουργία ενός συστήματος!

O William Cohan, συγγραφέας του βιβλίου «Χρήμα και Ισχύς: Πώς η Goldman Sachs κατάφερε να κυβερνά τον κόσμο», υπογραμμίζει ότι τα βαθύτερα αίτια της κρίσης θα πρέπει να αναζητηθούν στην εποχή που άτομα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά αναρριχήθηκαν στα ανώτατα κλιμάκια του Χρηματοπιστωτικού Τομέα .

Στο έργο του περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η απληστία και η αναισθησία επέτρεψαν στην Goldman Sachs να γίνει «too big to fail» .. (πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει). Μάλιστα, ένα πρώην στέλεχος του Οίκου Αξιολόγησης διηγείται μια ιστορία σχετικά με τον Robert Rubin, o oποίος αργότερα έγινε υπουργός Οικονομικών του Μπίλ Κλίντον. Ο Rubin έλεγε ότι αρκούν μόλις τρία χρόνια θητείας στην Goldman Sachs για να γίνει κάποιος ανέντιμος και διεφθαρμένος. Ο ίδιος είχε μια σπουδαία εξέλιξη στην Goldman Sachs και στο τέλος ήταν εκείνος που ενθάρρυνε τους συναδέλφους του στην απερίσκεπτη ανάληψη κινδύνων!

Παρόλο που οι παραπάνω θεωρίες των Boddy – Cohan δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί, αρκετός κόσμος πιστεύει ότι υπάρχει μια δόση τρέλας σ’ αυτό που ζούμε το τελευταίο διάστημα, ενώ και οι δυο συγγραφείς συμφωνούν ότι η μη εκδηλωμένη ψυχοπάθεια στελεχών του Χρηματοπιστωτικού Κόσμου ευθύνεται κατά μεγάλο μέρος για την κρίση.

Στα συμπεράσματά τους έρχονται να προστεθούν τα εξής:

Πριν από κάποιους μήνες, μια έρευνα Ελβετών που δημοσιεύθηκε στο Der Spiegel, υπογράμμιζε ότι οι traders συμπεριφέρονται με τρόπο πολύ πιο εγωιστικό απ’ ό,τι ένας μεγάλος αριθμός ψυχοπαθών. Μια άλλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Gardian αναφέρει ότι η επιμονή των ανθρώπων αυτών για προσωπικό πλουτισμό προκάλεσε απώλεια ευγένειας, ισότητας, δικαιοσύνης ή οποιασδήποτε συγκεκριμένης αίσθησης κοινωνικής ευθύνης. Γι’αυτό φαίνονται σαν να κοροϊδεύουν για την καταστροφή που προκαλούν στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

«Λένε ψέματα με χαμόγελο, αγνοούν την ανάμειξη ή τη συμμετοχή τους σε γεγονότα, επιρρίπτουν τυχόν λάθη τους σε άλλους με τρόπο πολύ πειστικό, και δεν έχουν καμία αμφιβολία για τη δική τους αξία που, φυσικά, δεν έχουν. Από την άλλη με απερίγραπτη ικανοποίηση απομακρύνονται από τον Αρμαγεδώνα που προκάλεσαν και τους απέφερε τεράστια κέρδη έχοντας, όμως, πρώτα βρει έναν καινούργιο ρόλο : του συμβούλου κυβερνήσεων- και όχι μόνο- με αποστολή να σώσουν, να περισώσουν ή να αποφύγουν μια νέα καταστροφή», αναφέρει το Βρετανικό έντυπο.

Οι συγγραφείς, αλλά και οι δημοσιογράφοι του Der Spiegel και Gardian, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, εκτός από τις περγαμηνές που θα πρέπει να έχουν χρηματιστές, τραπεζίτες και traders που προορίζoνται να λάβουν σημαντικές αποφάσεις και να διαχειριστούν τις τύχες χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να ελέγχονται και για το κατά πόσο είναι προικισμένοι με συναισθήματα ! Για το κατά πόσο νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους ! Στη Γαλλία αρχίζει και γίνεται λόγος επ’ αυτού, ενώ δημιουργείται και μια νέα τάση στις προσλήψεις…

Της Μαρίας Δεναξά από aixmi