Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

50 άνθρωποι άλλαξαν μια χώρα το 1989- το ίδιο μπορούμε κι ΕΜΕΙΣσήμερα!


Από την Λειψία του ’89 στην Ελλάδα του ’10.
γράφει ο Φώτης Μπόμπολας

Πως 50 άνθρωποι πέταξαν έξω απ’την χώρα μια διεφθαρμένη κυβέρνηση και άλλαξαν τη Ζωή τους!..
.
Τους τελευταίους δραματικούς μήνες έχω διαβάσει έναν μεγάλο αριθμό άρθρων για την διαφθορά του μεταπολιτευτικού συστήματος της Ελλάδας και την απίστευτη ευκολία με την οποία το πολιτικό αυτό σύστημα κατεδάφησε και ξεπούλησε την χώρα μέσα σε λίγους μήνες.
Έχω την αίσθηση ότι όλοι γνωρίζουμε τα ίδια πράγματα και είμαστε κοινωνοί των ίδιων γεγονότων και της ίδιας πραγματικότητας.
Έχω την αίσθηση ότι όλοι γνωρίζουμε, αλλά ΔΕΝ γνωρίζουμε ότι και οι άλλοι γνωρίζουν!… Για αυτό είναι η στιγμή να μιλήσουμε για αυτό το ζήτημα, “μεταξύ” μας, 11 εκατομμύρια συμπολίτες (παρά κάτι ;-) ) που θέλουμε την Ελλάδα μας πίσω!
Και να μοιραστούμε την τεχνογνωσία που μπορεί να μας απαλλάξει σε ελάχιστο χρόνο από την κατοχή των δυνάμεων του Μνημονίου και των αμερικανο-ευρωπαίων σταθμαρχών που παίζουν τον ρόλο της κυβέρνησης.
.
Το κείμενο που ακολουθεί* αποτελεί το 1ο μέρος αυτής της τεχνογνωσίας. Το 2ο ακολουθεί σε λίγες μέρες…
.
*Αποδίδω τα εύσημα στον μεγάλο αμερικανό καθηγητή Clay Shirky, του οποίου μετέφρασα και παραθέτω αυτούσιο το παρακάτω 7ο κεφάλαιο του τελευταίου του βιβλίου Here Comes Everybody Αποτελεί Βίβλο για τις δυνατότητες της κοινωνίας των πολιτών και της ισχύος των σύγχρονων εργαλείων κοινωνικής δικτύωσης που είναι διαθέσιμα, προσπελάσιμα και δωρεάν σε όλους μας.
“Here Comes Everybody
Κεφάλαιο 7
ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ

Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι υιοθετούν απλά εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης, και καθώς αυτά τα εργαλεία επιτρέπουν όλο και ταχύτερη επικοινωνία, η ταχύτητα δράσης της ομάδας επίσης αυξάνεται, και καθώς το “περισσότερο” κάνει διαφορά, και το “ταχύτερο” κάνει διαφορά.

Η συλλογική δράση είναι διαφορετική από την ατομική δράση, και οι δυο δύσκολες στο να ξεκινήσουν, αφού ξεκινήσουν, είναι δύσκολες να σταματήσουν. Όπως το θέτει ο δικαστής Richard Posner, “Οι συνωμοσίες τιμωρούνται με ξεχωριστό τρόπο από τις ατομικές εγκληματικές ενέργειες, συχνά με την ίδια αυστηρότητα ακόμα και αν η συνωμοσία αποτύχει να επιτελέσει τον σκοπό της, γιατί μια ομάδα που επιδιώκει κάποιο παράνομο σκοπό είναι πιο επικίνδυνη από ένα άτομο που επιδιώκει τον ίδιο παράνομο σκοπό”. Αυτό είναι αλήθεια όχι μόνο σε σχέση με τις εγκληματικές προθέσεις. Οι ομάδες είναι σε θέση να ασκούν ένα διαφορετικό είδος δύναμης από ότι τα άτομα και όταν αυτή η δύναμη στρέφεται εναντίον ενός υφιστάμενου θεσμού, οι ομάδες δημιουργούν ένα διαφορετικό είδος απειλής.

Για να καταλάβετε τη διαφορά, μελετήστε τα γεγονότα του 1989 στην πόλη της Λειψίας της Ανατολικής Γερμανίας. Στις αρχές εκείνου του έτους μια χούφτα κατοίκων της Λειψίας ξεκίνησε διαμαρτυρίες κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), τοποθετώντας συχνά αυτές τις διαμαρτυρίες στη διάρκεια κάποιας υπάρχουσας εκδήλωσης (ενός μουσικού φεστιβάλ στο δρόμο, ενός πανηγυριού), που προσέφερε έναν τρόπο συνάθροισης μιας μάζας ανθρώπων χωρίς να προκαλέσει υποψίες. Στην αρχή οι διαμαρτυρίες ήταν μικρές – τον Ιανουάριο πεντακόσια άτομα συγκεντρώθηκαν και η κυβέρνηση συνέλαβε τα πενήντα. Αυτό ωστόσο δεν αποθάρρυνε τους διαδηλωτές. Όπως προχωρούσε η χρονιά, οι διαμαρτυρίες γίνονταν πιο τακτικές, λαμβάνοντας χώρα κάθε Δευτέρα. Καθώς η μια διαμαρτυρία διαδεχόταν την άλλη, περισσότεροι παρευρισκόμενοι συνειδητοποιούσαν ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα να τους σταματήσει. Ως εκ τούτου, κάθε επόμενη Δευτέρα νέοι συμμετέχοντες προσχωρούσαν, κάτι το οποίο με τη σειρά του ενθάρρυνε ακόμη περισσότερους πολίτες.

Στην αρχή οι πορείες ήταν πολύ μικρές για να τις σταματήσει η κυβέρνηση χωρίς να φανεί υστερική και κάθε βδομάδα μεγάλωναν λιγάκι. Από την οπτική γωνία της κυβέρνησης, μια μικρή πορεία παραήταν μικρή για να παταχθεί και την επόμενη εβδομάδα μία ελαφρώς μεγαλύτερη διαδήλωση ήταν επίσης πολύ μικρή για να παταχθεί. Μόλις τον Σεπτέμβριο o Erich Honecker έδωσε την εντολή στις τοπικές αρχές να «καταπνίξουν αυτές τις εχθρικές δραστηριότητες εν τη γενέσει τους» και «να μην τους αφήσουν έδαφος μαζικότητας”. Ήταν πλέον πολύ αργά, οι διαμαρτυρίες είχαν προ πολλού μετατραπεί από μπουμπούκι σε πλήρες άνθος. Αυτό που ο Honecker δεν θα μπορούσε να γνωρίζει ήταν ότι η «βάση της μαζικότητας» δεν μετριόταν από τον αριθμό των συμμετεχόντων αλλά από τον αριθμό των ανθρώπων που κατανοούσαν ότι η διαμαρτυρία δεν τιμωρείτο. Η ιστορικός Susanne Lohmann αποκαλεί τις διαμαρτυρίες της Λειψίας έναν “καταρράκτη πληροφοριών”. Κάθε ένας από τους πολίτες της Λειψίας είχε ένα εσωτερικό κατώφλι πέρα από στο οποίο θα μπορούσε να προσχωρήσει σε μια διαμαρτυρία. Κάθε βδομάδα που η πορεία γινόταν χωρίς καταστολή ήταν επιπλέον απόδειξη ότι οι πορείες προσέφεραν διέξοδο στη δυσαρέσκεια τους, κάθε μια επιτυχημένη πορεία μείωνε τον φόβο που αισθανόταν ένα επιπλέον μέρος του πληθυσμού.

Οι στρατιωτικοί μιλούν συχνά για την έννοια της “αμοιβαίας συνειδητοποίησης”, που είναι η ικανότητα πολλών διαφορετικών ατόμων και ομάδων να αντιλαμβάνονται μια κατάσταση και να καταλαβαίνουν ποιος άλλος έχει την ίδια αντίληψη. Αν βλέπω μια φωτιά να ξεσπάει και βλέπω ότι και εσύ τη βλέπεις, μπορούμε πιο εύκολα να συντονίσουμε τις ενέργειές μας (εσύ τηλεφωνείς στο 199, εγώ αρπάζω τον πυροσβεστήρα), από ότι αν έχω να επιστήσω την προσοχή σου στη φωτιά. Η αμοιβαία αντίληψη επιτρέπει στις κατά τα άλλα ασυντόνιστες ομάδες να αρχίσουν να συνεργάζονται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά

Αυτό το είδος της κοινωνικής συνείδησης έχει τρία επίπεδα: όταν “όλοι γνωρίζουν” κάτι, όταν “όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν”, και όταν “όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν”. Πολλοί άνθρωποι στη ΛΔΓ είχαν διαπιστώσει προσωπικά ότι η κυβέρνηση τους ήταν διεφθαρμένη και ότι η ζωή κάτω από αυτή την κυβέρνηση ήταν κακή. Αυτή είναι η συνθήκη του “όλοι γνωρίζουν”. Με την πάροδο του χρόνου πολλά από αυτά τα ίδια άτομα διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι από τους φίλους, τους γείτονες και τους συνεργάτες τους το γνώριζαν επίσης – “όλοι γνωρίζουμε, ότι όλοι γνωρίζουμε”. Στο σημείο αυτό το γενικό συναίσθημα ήταν πια πολύ διαδεδομένο, αλλά επειδή κανείς δεν μιλούσε για αυτό που όλοι γνώριζαν, το κράτος ποτέ δεν χρειάστηκε να απαντήσει με οποιονδήποτε επίσημο τρόπο. Στο τέλος, οι άνθρωποι στη Λειψία μπορούσαν να βλέπουν τους άλλους να ενεργούν με βάση τη γνώση ότι η ΛΔΓ ήταν σάπια – “όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν, ότι όλοι γνωρίζουν”. Αυτή η συλλογική συνειδητοποίηση είναι το αναγκαίο βήμα για πραγματική δημόσια (συλλογική) δράση – όταν οι άνθρωποι στους δρόμους της Λειψίας γνώριζαν το ίδιο πράγμα όπως και οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν από τα παράθυρά τους.

Wir sind das Volk! "Εμείς είμαστε ο Λαός!"

Μέχρι τον Σεπτέμβρη του 1989 αυτή η πληροφορία είχε διαχυθεί από μια μικρή ομάδα σε μια μεγάλη και οι πορείες είχαν αυξηθεί κατά δεκάδες χιλιάδων ανθρώπων. Τον Οκτώβριο ο αριθμός τους αυξήθηκε σε περισσότερους από εκατό χιλιάδες. Την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου 400.000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους της Λειψίας. Μόλις η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι η μπλόφα της είχε

ξεσκεπαστεί, κανείς από τον στρατό δεν ήταν πρόθυμος να στραφεί εναντίον τέτοιου

αριθμού πολιτών. Και χωρίς μια αξιόπιστη απειλή θανάσιμης βίας για να στηριχθεί, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας απλά κατέρρευσε.

Την επομένη αυτής της πρώτης διαμαρτυρίας του Νοεμβρίου, ολόκληρη η κυβέρνηση της Ανατολής Γερμανίας παραιτήθηκε. Δύο ημέρες αργότερα, ξεκίνησε η διάλυση του τείχους του Βερολίνου. Η ΛΔΓ είχε εκλείψει.

Το δίδαγμα μετά τη Λειψία για τους διαδηλωτές, είναι ότι πρέπει να διαμαρτύρονται με τρόπους με τους οποίους το κράτος δεν είναι πιθανό να εμπλακεί, και να διανέμουν ευρύτατα τεκμηρίωση (πειστήρια) των ενεργειών τους. Αν το κράτος δεν αντιδράσει, η τεκμηρίωση χρησιμεύει ως απόδειξη ότι η διαμαρτυρία είναι ασφαλής. Αν το κράτος αντιδράσει, τότε η τεκμηρίωση της καταστολής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει διεθνή κατακραυγή. Το μάθημα για τα καταπιεστικά καθεστώτα ήταν το αντίθετο: μην αφήνετε καμία τεκμηρίωση να βγει προς τα έξω. Αυτά τα δύο μαθήματα δημιουργούν ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι μεταξύ διαδηλωτών και θεσμών υπό διαδήλωση, το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Όπως και σε οτιδήποτε αφορά συντονισμένη δράση, τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης έχουν αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων σε αυτό το παιχνίδι.”

Παρακαλώ όσους φίλους θέλουν να βοηθήσουν τους συναθρώπους μας να γνωρίσουν ότι όλοι γνωρίζουμε, ότι όλοι γνωρίζουμε , ας διαδώσουν ή αναπαράγουν το άρθρο…

πηγή:η ώρα της αλήθειας

“Τα αρχαία ελληνικά θεραπεύουν”

“Τα αρχαία ελληνικά θεραπεύουν”

KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010
Αρχαία Ελληνικά και ο Εγκέφαλος

Κύριε Διευθυντά,

Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του. Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων. Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας "Marchal McLuhan" Derrick De Kerckhove. Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:
1.     Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.
2.     Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.
3.    Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.

Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η εκδίκηση των τόνων». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών.

Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους. Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο. Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά! Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!!

Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος
Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου
Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010

Δείτε το παρακάτω video στο οποίο επιστήμονες μιλούν για την αρχαία ελληνική γλώσσα και την επίδρασή της στον άνθρωπο...

 


Read more: http://whitehour.blogspot.com/

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά!




1ο βραβείο Πανελλήνιου διαγωνισμού ΕΡΤ 2010
Παραγωγή Λελόβας Λουκάς LookArt-2ο γυμνάσιο Πρέβεζας



 

Μια τίγρης, ένα λιοντάρι και μια αρκούδα μεγαλώνουν σαν οικογένεια!

Πριν από περίπου μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια μιας έρευνας στο σπίτι ενός βαρώνου ναρκωτικών στην Ατλάντα των ΗΠΑ, οι αστυνομικοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα περίεργο θέαμα. Σαν ένδειξη της δύναμής του, ο βαρώνος κρατούσε στο σπίτι του μια αρκούδα, μια τίγρη και ένα λιοντάρι, όλα σε πολύ νεαρή ηλικία.
Φυσικά κατασχέθηκαν και παραδόθηκαν στο καταφύγιο άγριων ζώων «η κιβωτός του Νώε». Οι υπεύθυνοι του καταφυγίου αποφάσισαν να μη χωρίσουν τα τρία ζώα και να τα αφήσουν να μεγαλώσουν στον ίδιο χώρο.
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
Σήμερα, τα ζώα εξακολουθούν να ζούνε μαζί. Έχουν μεταφερθεί σε ένα περιφραγμένο χώρο, ειδικά κατασκευασμένο για να μπορεί να αντέχει το βάρος και των τριών ζώων (συνολικά ξεπερνάει τα 800 κιλά), αφού κοιμούνται μαζί σαν αδέρφια.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του καταφυγίου, αυτό είναι το μοναδικό σημείο στον κόσμο που μπορεί κανείς να θαυμάσει μαζί τα τρία αυτά διαφορετικά είδη ζώων. Σε κάθε άλλη περίπτωση, μόνο φιλική δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια συνάντηση μεταξύ τους. Τα συγκεκριμένα ζώα ωστόσο, δείχνουν να μην έχουν συνειδητοποιήσει καν τις διαφορές τους, αφού μεγάλωσαν σαν οικογένεια από πολύ μικρή ηλικία.
Οι φωτογραφίες και το βίντεο που ακολουθεί είναι εντυπωσιακά.
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
perierga.gr - Περίεργη φιλία
πηγή:perierga.gr

Ο βαθμός μηδέν της Δημοκρατίας‏


    Μπορούμε να το πούμε χωρίς περιστροφές: το απονενοημένο εγχείρημα δημοσιοποίησης της απεργίας πείνας 200 απελπισμένων μεταναστών με κατάληψη της Νομικής Σχολής ήταν ηθικά ορθό, αλλά στρατηγικά λάθος. Και αυτό δεν αφορά βέβαια τη δική τους απόφαση να κατεβούν σε απεργία πείνας --που ήταν εξαρχής ειλημμένη-- διότι χρειάζεται απύθμενο θράσος για να κρίνει κάποιος, από την ασφαλή  θέση του κοινωνικά ενταγμένου, τις πράξεις ανθρώπων που έχουν εξωθηθεί στα όρια της ανθρώπινης κατάστασης και στην άβυσσο της απόγνωσης. Αφορά τους χειρισμούς εκ μέρους ενός ορισμένου κομματιού της Αριστεράς που έχει μάθει να κρατάει το ένα πόδι στο κίνημα και το άλλο στη σάπια βάρκα του κοινοβουλευτισμού - για να πέφτει κατά κανόνα στο ενδιάμεσο χάσμα... Οι αντιδράσεις που ακολούθησαν όμως δεν ήταν απλώς δυσανάλογες: ήταν, με όλη τη σημασία του όρου, τρομακτικές! Σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, οι τραμπούκοι των καναλιών και των δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, οι εξαχρειωμένες μικροαστικές «πλειοψηφίες» και, βέβαια, οι εκπρόσωποι του κράτους επιδίδονται σ' ένα ψυχωτικό παραλήρημα κατά των μεταναστών και των ξένων, σαν να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτή τη στιγμή για την ελληνική κοινωνία. Με την ιαχή «Το κράτος δεν εκβιάζεται» --προφανώς διεκδικεί το δικαίωμα μόνο να εκβιάζει-- η κυβέρνηση επιτίθεται με ανήκουστη εκδικητικότητα φτάνοντας στο σημείο να ανακαλέσει άδειες παραμονής που είχαν δοθεί από τον Προκόπη Παυλόπουλο επί Νέας Δημοκρατίας σε μετανάστες-απεργούς πείνας· και το αποκορύφωμα: τμήμα του Συμβουλίου Επικρατείας (αναμένεται η απόφαση της Ολομέλειας) κηρύσσει αντισυνταγματική την εγγραφή επί μακρών εγκατεστημένων μεταναστών στα μητρώα των δήμων ώστε να ασκήσουν νομίμως τα εκλογικά τους δικαιώματα, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο ν' ανακληθούν πράξεις απόδοσης ιθαγένειας σε μετανάστες οι οποίοι πληρούσαν τις προϋποθέσεις.

    
                                                                                                                      Φώτης Τερζάκης

πηγή:alfavita,                                                             
Παγώνει το αίμα όσων συνειδητοποιούν τί σημαίνουν όλ' αυτά για μια κοινωνία. Κρίνοντας όσο πιο ψύχραιμα μπορεί κάποιος υπ' αυτές τις συνθήκες, αντιλαμβάνεται ότι τα γεγονότα της Νομικής ήταν απλό πρόσχημα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι φανερό ότι μεθοδεύει από καιρό με χαλύβδινη αποφασιστικότητα την αναίρεση όχι μόνο των προγραμματικών της θέσεων αλλά και νομοθετημάτων τα οποία η ίδια είχε θεσπίσει. Με το πρόσχημα της πίεσης του «κοινού αισθήματος» --και ποιος το διαμορφώνει, αν όχι πρωτίστως τα ίδια τα κυβερνητικά ελεγχόμενα Μαζικά Μέσα;-- συντονίζει το βήμα της με την εγκληματική ακροδεξιά, τα καρατζαφερικά ανθρωποειδή που είναι αυτή τη στιγμή το στενότερο πολιτικό της στήριγμα, και με την ανοχή εάν όχι σύμπραξη όλου σχεδόν του κοινοβουλευτικού φάσματος προχωρεί στην ολοκληρωτική θωράκιση ενός κράτους που γίνεται, όπως όλα περίπου τα σύγχρονα κράτη, μια δικτατορία του πολυεθνικών εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Και οι ίδιες εκείνες μάζες που νιώθουν στο πετσί τους το νόημα των κρατικών σχεδιασμών, που υφίστανται ανελέητα τη μετωπική επίθεση των κεφαλαιοκρατικών ελίτ και χάνουν και αυτή την εγγύηση της επιβίωσής τους που υποτίθεται ότι συνιστούσε καταστατική υποχρέωση --και όρο νομιμοποίησης-- του νεωτερικού κράτους να διαφυλάσσει, στρέφονται με νεαντερντάλεια ανακλαστικά κατά των ακόμη πιο εξαθλιωμένων, ακριβώς για να μη δουν ποιος είναι ο πραγματικός τους εχθρός, και ποιο αδυσώπητο πλέγμα συσχετισμών τούς δένει αδιαχώριστα με τους μετανάστες και τους πρόφυγες ως θύματα του ίδιου θύτη.
    Όλ' αυτά έχουν ξαναγίνει - όμως ο πολυτραγουδισμένος «λαός» είναι ζώο βραδύνοο και τυφλό, δεν θέλει να ξέρει τίποτα και δεν διδάσκεται από τις τραγωδίες του παρελθόντος, παρασέρνοντας και όσους ανέλπιδα αντιστέκονται στη μοίρα που πιθανότατα του αξίζει... Εκείνοι όμως που η συγκυρία τούς έφερε να χαράζουν πολιτική σήμερα, πώς θα δικαιολογηθούν στον εαυτό τους και στις ερχόμενες γενιές (αν υπάρξουν τέτοιες); Το Συμβούλιο Επικρατείας είναι το απαύγασμα του λεγόμενου νομικού πολιτισμού, εγγύηση της Δημοκρατίας και θεσμός απαραβίαστου κύρους που οι αποφάσεις του δεσμεύουν και τις ίδιες τις κυβερνήσεις. Εγώ λοιπόν θα πω ότι γίνεται τούτη τη στιγμή προπομπός μιας θανάσιμης τσουλήθρας της κοινωνίας μας προς τον ολοκληρωτισμό, το αρχαϊκό δίκαιο του αίματος και την αιματοβαμμένη εθνοφυλετική παράνοια - όπως ακριβώς έγιναν κάποιες από τις λαμπρότερες νομικές αυθεντίες της Βαϊμάρης... Και αυτό επίσης σημαίνει ότι η Δημοκρατία έχει τελειώσει: όλα τα υποθετικά ή πραγματικά συμβόλαια έχουν παραβιαστεί, το κράτος, υπόλογο μόνο στις ολιγαρχίες που φτιάχτηκε για να υπηρετεί, δεν προστατεύει ούτε εγγυάται κανενός δικαιώματα, δεν εκπροσωπεί καμία συλλογικότητα και --δεν χρειάζεται να το πω-- η αυτοσυντήρηση της κοινωνίας επιβάλλει να μη δεσμευόμαστε πλέον από τα διατάγματά του.

Βρήκαν την αιτία της υπνοβασίας

Επιμέλεια: Ρούλα Τσουλέα

Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ανακάλυψαν το γενετικό ελάττωμα που κάνει πολλούς ανθρώπους να υπνοβατούν το βράδυ. Μελετώντας τέσσερις γενιές μιας οικογένειας υπνοβατών, εντόπισαν το ελάττωμα σε ένα τμήμα του χρωμοσώματος 20.
Ακόμα και μία κόπια του ελαττωματικού DNA να φέρει ένας άνθρωπος, θα υπνοβατεί, γράφουν στην επιθεώρηση «Neurology».
Επόμενο στάδιο της έρευνάς τους είναι να αναλύσουν ένα-ένα τα γονίδια αυτού του χρωμοσωμιακού τμήματος για να εντοπίσουν εκείνο ή εκείνα που ευθύνονται για την υπνοβασία.

Απώτερος στόχος είναι η επινόηση θεραπειών για την διαταραχή αυτή, η οποία προσβάλλει έως 10% των παιδιών και έναν στους 50 ενήλικες.
Συνήθως καλοήθης, αλλά...
Η υπνοβασία είναι μία συνήθως καλοήθης διαταραχή, η οποία περνάει καθώς μεγαλώνει ο πάσχων.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά απλώς σηκώνονται μέσα στον ύπνο τους και περιπλανιόνται για λίγο. Υπάρχουν, όμως, και ακραίες μορφές στις οποίες η υπνοβασία είναι αληθινό πρόβλημα καθώς ο πάσχων επιδεικνύει επικίνδυνες συμπεριφορές – κάτι που συμβαίνει κυρίως όταν η υπνοβασία επιμένει μετά την ενηλικίωση.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί λ.χ. να σηκωθεί και να φύγει από το σπίτι οδηγώντας το αυτοκίνητό του. Έχουν επίσης αναφερθεί μερικά σπανιότατα κρούσματα κατά τα οποία ο υπνοβάτης σκότωσε έναν άλλο άνθρωπο μέσα στον ύπνο του.
Κάθε επεισόδιο υπνοβασίας συνήθως διαρκεί λίγα λεπτά - και επειδή είναι πολύ δύσκολο να ξυπνήσει κανείς τον υπνοβάτη, οι πάσχοντες συνήθως αφήνονται να επιστρέψουν μόνοι στο κρεβάτι τους.
Αληθινό μυστήριο
Παρ’ όλα αυτά, πολύ λίγα είναι γνωστά από την επιστημονική κοινότητα για την υπνοβασία. Αυτό που ξέρουν οι ειδικοί είναι πως πρόκειται για φαινόμενο το οποίο έχει κληρονομική συνιστώσα και ότι μερικοί άνθρωποι είναι εξαιρετικά επιρρεπείς σε αυτήν.
Επιπλέον, ξέρουν πως η υπερβολική κούραση και το στρες μπορεί να ενεργοποιήσουν ένα επεισόδιο (να δράσουν δηλαδή ως εκλυτικός παράγοντας).
Τυπικά, τα επεισόδια της υπνοβασίας εκδηλώνονται νωρίς τη νύχτα, μόλις σχεδόν βυθιστεί ο ασθενής σε βαθύ ύπνο – στο στάδιο του ύπνου δίχως όνειρα, το οποίο αποκαλείται στάδιο μη ταχείας κίνησης των ματιών (NREM).
Το πρωί, οι ασθενείς δεν έχουν καμία ανάμνηση του επεισοδίου.
Η νέα μελέτη
Στη νέα μελέτη, η δρ Κριστίνα Γκάρνετ και οι συνεργάτες της από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, επιστράτευσαν μια μεγάλη οικογένεια υπνοβατών.
Η οικογένεια είχε απευθυνθεί σε αυτούς επειδή ένα από τα νεώτερα μέλη της, μια 12χρονη που ονομάζεται Χάνα, παρουσίαζε επικίνδυνα επεισόδια υπνοβασίας, καθώς έφευγε από το σπίτι και περιπλανιόταν στους δρόμους μέσα στη νύχτα.
Οι τέσσερις γενιές της οικογένειας απαρτίζονταν από συνολικά 22 μέλη, οι 9 εκ των οποίων ήταν υπνοβάτες.
Ένας από τους 9 – ένας θείος της Χάνα – διαπιστώνει συχνά όταν ξυπνάει ότι φοράει οκτώ ζευγάρια κάλτσες, τα οποία φόρεσε στη διάρκεια της νύχτας. Άλλοι υπνοβάτες της οικογένειας έχουν πάθει μικροατυχήματα (λ.χ. κατάγματα δακτύλων) κατά τις νυκτερινές περιπλανήσεις τους.
Χρησιμοποιώντας δείγματα σάλιου και από τους 22 εθελοντές τους, οι ερευνητές ανέλυσαν το DNAτους, αναζητώντας τις γενετικές βάσεις του προβλήματος.
Έτσι διαπίστωσαν ότι εντοπίζεται στο χρωμόσωμα 20 και ότι ο γενετικός κώδικας που εντόπισαν μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Όποιος φέρει αυτό το χρωμοσωμιακό πρόβλημα, έχουν 50% πιθανότητες να το μεταδώσει και στα παιδιά του.
Επιπλέον, κάθε μέλος της οικογένειας που το κληρονόμησε, ήταν υπνοβάτης.
28 ύποπτοι
Αν και οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα εντοπίσει το ή τα υπαίτια γονίδια – οι πιθανοί ύποπτοι είναι 28 – εικάζουν ότι μάλλον θα ευθύνεται το επονομαζόμενο γονίδιο της δεαμινάσης αδενοσίνης.
Το γονίδιο αυτό είναι ήδη γνωστό ότι σχετίζεται με το στάδιο του ύπνου κατά το οποίο εκδηλώνεται η υπνοβασία.
«Είναι πιθανό να εμπλέκονται αρκετά γονίδια. Αυτό που εμείς εντοπίσαμε, είναι η πρώτη γενετική εστία της υπνοβασίας», δήλωσε η δρ Γκάρνετ. «Δεν γνωρίζουμε ακόμα ποια από τα γονίδια της περιοχής μας είναι υπεύθυνα. Σίγουρα όμως έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να βρούμε την ρίζα του προβλήματος και να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα».

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

Η διατροφή των παιδιών σχετίζεται με τη νοημοσύνη τους

Τα πατάκια, οι σοκολάτες και τα γλυκίσματα δεν προκαλούν προβλήματα μόνο στην υγεία των παιδιών αλλά και... στη νοημοσύνη τους.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Bristol μελέτησαν τις διατροφικές συνήθειες περίπου 4.000 παιδιών ηλικίας τριών, τεσσάρων, επτά και οκτώμισι ετών και ανακάλυψαν ότι οι διατροφικές συνήθειες σχετίζονται με το IQ τους.
Οι επιστήμονες πειραματίστηκαν με τρία είδη διατροφής: Επεξεργασμένων τροφίμων, πλουσίων σε λίπος και ζάχαρη, παραδοσιακών φαγητών με κρέας, πατάτες και λαχανικά και υγιεινή διατροφή με σαλάτες, φρούτα και ψάρι. Τα παιδιά υποβλήθηκαν σε τεστ IQ σε ηλικία οκτώμισι ετών.
Οι ερευνητές έλαβαν υπόψιν τους το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας τους, την κοινωνική τάξη και τη διάρκεια θηλασμού.
Η διατροφή επεξεργασμένων τροφίμων σχετίστηκε με χαμηλότερο IQ στην ηλικία των οκτώμισι ετών, πράγμα που αποδεικνύει ότι οι διατροφικές συνήθειες έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις.
"Η ανάπτυξη του εγκεφάλου είναι πολύ πιο γρήγορη στις μικρότερες ηλικίες. Ό,τι συμβαίνει αργότερα είναι μικρότερης σημασίας", δήλωσε η καθηγήτρια Πολίν Εμέτ, που ηγήθηκε της έρευνας του Πανεπιστημίου.
Ωστόσο οι συνέπειες των διατροφικών συνηθειών των παιδιών στη νοημοσύνη τους κρίθηκαν σχετικά μικρές από άλλους ερευνητές, όπως επισημαίνει το πρακτορείο BBC.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Journal of Epidemiology and Community Health.

 πηγή:enet.gr 

Ποιά είναι η ελληνίδα βασίλισσα του ίντερνετ

 

Τον περασμένο Οκτώβριο, το αμερικανικό περιοδικό Forbes τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 100 πιο σημαντικές γυναίκες των Ηνωμένων Πολιτειών και πλέον θεωρείται η βασίλισσα του ίντερνετ. Η προφορά της αποτέλεσε τελικά πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα. Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ελλάδα, η Αριάνα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον κατάφερε ως Ελληνίδα μετανάστρια να διακριθεί στο δύσκολο χώρο των αμερικανικών Μέσων Ενημέρωσης.

Τον περασμένο Οκτώβριο, το αμερικανικό περιοδικό Forbes τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 100 πιο σημαντικές γυναίκες των Ηνωμένων Πολιτειών και πλέον θεωρείται η βασίλισσα του ίντερνετ.

Η Αριάνα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον από χθες απασχολεί τα αμερικανικά ΜΜΕ και εμφανίζεται στις πιο γνωστές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές μιλώντας για τη συμφωνία που υπέγραψε με την εταιρία AOL.

Η ιστοσελίδα Huffington Post, την οποία δημιούργησε το 2005 ως φιλελεύθερο μπλογκ με επένδυση ενός μόνο εκατομμυρίου δολαρίων, αγοράστηκε από την ΑOL για 315 εκατομμύρια δολάρια. Η Huffington Post συγκεντρώνει κάθε μήνα περισσότερους από 25 εκατομμύρια επισκέπτες και κατατάσσεται δεύτερη από πλευράς επισκεψιμότητας μετά την εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς.

Από το ποσό που συμφωνήθηκε, η ΑΟL θα καταβάλλει τα 300 εκατομμύρια σε μετρητά και τα υπόλοιπα σε μετοχές. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αγορά που πραγματοποιεί η εταιρία μετά το διαχωρισμό της από την εταιρία Time Warner το 2009. Η συμφωνία έχει πάρει το πράσινο φως από τα διοικητικά συμβούλια των δύο ομίλων, αλλά θα πρέπει να εγκριθεί από τις αρμόδιες αμερικανικές Αρχές και αναμένεται να ολοκληρωθεί στα τέλη του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, η Αριάνα Στασινοπούλου-Χάφινγκτον θα αναλάβει πρόεδρος και θα διατηρήσει την αρχισυνταξία του Huffington Post Media Group, ένα όμιλο στον οποίο θα ανήκουν η Huffington Post και οι άλλες ιστοσελίδες της AOL.

Η Αριάνα Στασινοπούλου γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1950 στην Αθήνα, φοίτησε στο πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ και το 1980 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Το 1981 παντρεύτηκε τον πρώην βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και εκατομμυριούχο Μάικλ Χάφινγκτον, ενώ παράλληλα συνέχισε τη συγγραφή βιβλίων αποκομίζοντας αρκετά έσοδα.

Το 1997, όταν ο σύζυγός της αποκάλυψε δημόσια πως ήταν αμφισεξουαλικός, η Αριάνα πήρε διαζύγιο, τις δύο κόρες τους και μεγάλο μέρος της περιουσίας του.

Το 2003, ως ανεξάρτητη υποψήφια διεκδίκησε ανεπιτυχώς τη θέση του κυβερνήτη της πολιτείας Καλιφόρνια. Στη συνέχεια, μετεξελίχθηκε σε μια από τις ισχυρότερες γυναικείες παρουσίες στον χώρο των αμερικανικών ΜΜΕ.

πηγή:newsit  

αγαπώ ; ....


Θέλω ν'αγαπώ ;
Αγαπώ, σημαίνει πως έχω την δυνατότητα να σέβομαι τον άλλο βλέποντας μέσα από τα δικά του μάτια...
Αγαπώ, σημαίνει πως δίνω το δικαίωμα στον εαυτό μου, να ηρεμήσει και να αφήσει το εγώ του για λίγο στην άκρη...
Αγαπώ, σημαίνει πως παρατηρώ προσεκτικά όλα όσα αναδύονται από τα μέσα μου και τα δέχομαι χωρίς κριτική...


Αγαπώ, σημαίνει πως είμαι αρκετά ώριμος να συναισθανθώ τι είναι στα αλήθεια αυτό που θέλω να κάνω...
Αγαπώ, σημαίνει πως είμαι σε θέση να νιώθω ευλογημένος που είμαι εδώ, στο τώρα...
Αγαπώ, σημαίνει πως μπορώ πάντα και ν'αλλάξω γνώμη αν το θέλω...
αρκεί να το θέλω...
Μια πολύ γλυκειά Καλημέρα & Καλή εβδομάδα σε όλους μας :)
πηγή: ;η ώρα της αγάπης

Εγκεφαλικά Κύματα Θήτα



Τα εγκεφαλικά κύματα ΘΗΤΑ είναι η ασυνείδητη δημιουργικότητα μας, η έμπνευση μας και ο σύνδεσμός μας με το πνεύμα.
 
Τα κύματα θήτα (4 έως 7 cps) συνδέονται με τις βαθύτερες εμπειρίες του διαλογισμού και της δημιουργικότητας. 
 
Τα κύματα θήτα είναι ακόμα πιο αργά από τα βήτα ή τα άλφα και είναι χαρακτηριστικά ακόμα μεγαλύτερου εύρους. 
 
Όταν περιορίζουμε το πεδίο της εστίασής μας πρώτιστα στο εσωτερικό μας, μπορούμε να μεταβούμε στα κύματα θήτα. Σε αυτή την κατάσταση είναι δύσκολο να διατηρηθεί η συνειδητή επαφή μεταξύ του φυσικού σώματός μας και του εξωτερικού κόσμου. Για να διατηρήσουμε αυτήν την κατάσταση της συνείδησης πρέπει να κρατήσουμε τα φυσικά μας σώματα ακίνητα, επειδή είμαστε τόσο εστιασμένοι στον εσωτερικό μας κόσμο έτσι ώστε δεν θα ήταν ασφαλές να κινηθούμε μέσα στον φυσικό κόσμο.
 
                 Στην πραγματικότητα, η πράξη και μόνο του ανοίγματος των ματιών μας ή του ακούσματος του εξωτερικού κόσμου θα μπορούσε να φέρει πάρα πολλά ερεθίσματα και να μετατοπίσει τη συνείδησή μας πίσω στα γρηγορότερα εγκεφαλικά κύματα. 
 
Χρειάζεται να υπάρχει εμπειρία στον διαλογισμό για να επιτευχθεί αυτό το επίπεδο της συνείδησης, και έπειτα, ακόμη περισσότερη εξάσκηση για να μεταφερθούν οι πληροφορίες που "κερδίζονται" σε εκείνο το επίπεδο πίσω στο συνειδητό μυαλό μας.
 
Για να το επιτύχουμε αυτό, πρέπει να είμαστε σε θέση να διαβιβάσουμε αυτήν την εμπειρία στα γλωσσικά μας κέντρα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να την "σώσουμε" ως πληροφορία στον εγκεφαλικό φλοιό μας.
Συνήθως αυτή η κατάσταση της συνείδησης των εγκεφαλικών κυμάτων θήτα επιτυγχάνεται μόνο κατά την διάρκεια του ύπνου και, όπως γνωρίζουμε όλοι, είναι συχνά δύσκολο να θυμόμαστε τα όνειρά μας όταν είμαστε ξύπνιοι. 
 
Όταν το κάνουμε αυτό, το κάνουμε στην δεξιά πλευρά του εγκέφαλού μας, με μία συμβολική, εικονική γλώσσα και όχι στη λογική, γραμμικά διαδοχική γλώσσα της αριστερής πλευράς του εγκεφάλου μας.
 
Είναι η γεφυροποιός επίδραση των εγκεφαλικών κυμάτων άλφα, που μπορούν να φέρουν τις αντιλήψεις των εγκεφαλικών κυμάτων θήτα μας στο συνειδητό μυαλό μας. 
 
Το να παίρνουμε τον χρόνο μας και να χαλαρώνουμε όταν ξυπνάμε ή το γράψιμο και ο σχεδιασμός μετά από έναν βαθύ διαλογισμό, μπορούν να φέρνουν την μνήμη μίας εμπειρίας των εγκεφαλικών κυμάτων θήτα στις σκέψεις μας των εγκεφαλικών κυμάτων βήτα .
 
Τα εγκεφαλικά κύματα ΘΗΤΑ συμβάλλουν στη βαθιά εσωτερική ειρήνη, τις μυστικιστικές αλήθειες, τον μετασχηματισμό των ασυνείδητων περιοριστικών πεποιθήσεων, την δημιουργία μιας καλύτερης ποιότητας ζωής, την φυσική και συναισθηματική θεραπεία, και την εύρεση του σκοπού και της ποιότητας της ζωήςμας. 

Χαρακτηρίζονται από ένα είδος γνώσης που το νιώθουμε όπως την εσωτερική σοφία, την πίστη, τον διαλογισμό, τις ψυχικές ικανότητες και την ανάκτηση του ασυνείδητου υλικού. 

Τα εγκεφαλικά κύματα θήτα αποτελούν την "κορύφωση" της κορυφαίας εμπειρίας. 



 
                 


πηγή:  Η ώρα της Αγάπης
 

Ο δικός μας ερωτικός λόγος


Μέσα στην παραζάλη της καθημερινότητας, με την πίεση που αισθάνεται ο σύγχρονος άνθρωπος να κατακτήσει την ευημερία του, κάτι που παραμελείται πια και χάνεται είναι ο λόγος, ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της φύσης του, που τον ξεχωρίζει μέσα στο ζωικό βασίλειο. Φτάνει στο σημείο να φοβάται τη φωνή του. Αυτό που κυρίως όμως. χάνεται είναι ο ερωτικός λόγος.Ο σύγχρονος άνθρωπος φαίνεται ότι όλο και περισσότερο 'χάνει' το δικαίωμα του λόγου του, περιορίζεται σημαντικά η λεκτική του έκφραση και η τεχνοκρατική κωδικοποίηση κερδίζει έδαφος στην επικοινωνία του και τη συναλλαγή του.
Ολο και περισσότερο ο χρόνος μας κυνηγάει, ο ανταγωνισμός πιέζει την καθημερινή πραγματικότητα για πιο γρήγορο τρόπο ζωής, δημιουργώντας πιο απαιτητικές και υψηλές προδιαγραφές, μπροστά σε έναν άνθρωπο που τελειοποιείται μηχανικά, μαθαίνει τεχνικές μεθόδους, προγραμματίζοντας σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές. Γίνεται πιο εμπορεύσιμος, καταναλώσιμος, με πιο πολλά εξαρτήματα, που τον κάνουν επιτυχημένο και δυνατό.

Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση για την ανάπτυξη όλων αυτών των θαυμαστών αντικειμένων και πραγμάτων που κάνουν τη ζωή πιο εύκολη και μας βοηθούν να κερδίζουμε χρόνο, χρήμα αλλά και στιλ! Στιλ και ύφος του 'επιτυχημένου' μετράνε πολύ. Αυτό το δίδυμο της επιτυχίας, που δεν μας επιτρέπει να εκφράσουμε συναισθήματα, να εκδηλώσουμε ανθρώπινες αυθόρμητες στιγμές και όλα είναι κάτω από το πρέπει του προγράμματος. Ολο και περισσότερο φαίνεται ότι τα πράγματα πιέζονται μπροστά στο τίμημα της δόξας και του χρήματος, της ανθρώπινης μηχανής. Οι σύγχρονες ανέσεις δεν μας αφήνουν να διαβάσουμε, να γράψουμε, να μιλήσουμε, όταν μάλιστα οι διευκολύνσεις στη σημερινή ζωή δεν επιτρέπουν 'χάσιμο χρόνου'. Ας αφήσουμε τις μηχανές να σκεφτούν και, γιατί όχι, να μιλήσουν αντί για μας. Η τηλεόραση που βρίσκεται στο ελληνικό σπίτι, όχι μόνο στο σαλόνι, αλλά και σε άλλα δωμάτια, παίζει ατελείωτες ώρες, δείγμα ευημερίας του ανθρώπινου απομονωτισμού και της μοναξιάς.

Ολο και περισσότερο φαίνεται ότι τα πράγματα πιέζονται μπροστά στο τίμημα της δόξας και του χρήματος, της ανθρώπινης μηχανής. Λέτε να υπερβάλω; Μακάρι να είναι έτσι. Αλλά φοβάμαι ότι δεν είναι. Πιστεύω ότι σήμερα ο άνθρωπος δοκιμάζεται και χάνει ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο της φύσης του: το λόγο του. Ο λόγος του ανθρώπου, που τον κάνει να ξεχωρίζει μέσα στο ζωικό βασίλειο, είναι αποτέλεσμα όλων των απλών και σύνθετων διεργασιών του μυαλού του, της σκέψης, αλλά και της ομιλίας, που μαθαίνει από τον πρώτο χρόνο της ζωής του (κέντρο του λόγου).

Ο λόγος, χάρισμα των αισθήσεών του (ακοή, όραση, αφή, γεύση, όσφρηση) και των ανώτερων νοητικών λειτουργιών, έρχεται στον άνθρωπο σαν προφορικό και γραπτό στοιχείο επικοινωνίας. Καθορίζει τέλεια την ανθρώπινη σχέση, την ομάδα, την κοινωνία και την ταυτότητα ενός λαού.

Το ανθρώπινο αυτό, πράγματι θεϊκό, χάρισμα μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε μεταξύ μας λεκτικά, φωναχτά και πλούσια, με τις εκατομμύρια λέξεις και προτάσεις που η γλώσσα μας διαθέτει. Μπορούμε να γράψουμε συνθέτοντας προτάσεις, αποτυπώνοντας στο χαρτί μας αυτές τις σκέψεις, σκιαγραφώντας τις ιδέες μας, εκφράζοντας τις πιο βαθιές και σύνθετες εικόνες του μυαλού μας, μέσα στην πολλαπλότητα του γραπτού λόγου. Μπορούμε να επικοινωνούμε εξωλεκτικά, αντιληπτικά.

Αυτή πράγματι η μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης του προφορικού και του γραπτού λόγου, σε συνδυασμό και με άλλες εξωλεκτικές μορφές επικοινωνίας, δίνει το μεγαλείο και την αίσθηση της πληροφόρησης, επικοινωνίας και έκφρασης στον καθένα ξεχωριστά, ως άτομο, αλλά και ως σύνολο της ανθρώπινης ζωής.

Η δύναμη του λόγου μάς κάνει να υπάρχουμε, να μαθαίνουμε και να ζούμε σαν άνθρωποι από γενιά σε γενιά, από εποχή σε εποχή, κουβαλώντας πληροφόρηση και γνώση από τον άνθρωπο του χθες στον άνθρωπο του αύριο...

Εχω την αίσθηση ότι σήμερα ο άνθρωπος αρχίζει να φοβάται τα λόγια του, να ντρέπεται να πει αυτό που βαθιά μέσα του σκέφτεται, ίσως και ξεχνάει πώς να το πει. Φοβάμαι ότι φοβάται ακόμη και τη φωνή του. Και εάν, πράγματι, η ομιλία του σημερινού ανθρώπου κωδικοποιείται και περιορίζεται, αυτός που γίνεται άχρωμος και ασπρόμαυρος είναι κυρίως ο ερωτικός λόγος. Είναι ο 'δικός μου', 'ο δικός σου', 'ο δικός μας' ερωτικός λόγος. Αυτός ο ερωτικός λόγος που γεννιέται μαζί με τον άνθρωπο.

Οι πρώτες λέξεις που ακούει το μωρό είναι οι ερωτικές φράσεις της μητέρας, που εκφράζει στο παιδί της τη λατρεία της, γεμάτη έρωτα και αγάπη για το σπλάχνο της...

Οι πρώτες λέξεις που ο καινούργιος άνθρωπος λέει στη μητέρα του είναι σαφώς ερωτικές! Είναι ο ερωτικός λόγος που αρχίζει να μιλάει και να εκφράζει το παιδί στο περιβάλλον του. Τα πρώτα λόγια είναι γεμάτα ερωτισμό, ενώ τρυφερότητα και αισθησιασμός συνοδεύουν αυτό το μοναδικό και γεμάτο ζωή χαμόγελο, με τα ορθάνοιχτα αθώα μάτια μπροστά στη μάνα του, στο δικό του αύριο.

Το παιδί, μέσα στις ερωτικές του αναζητήσεις αρχίζει να επικοινεί με καθετί γύρω του, ενώ η λεκτική επικοινωνία το οδηγεί σε πιο πλούσια αυθόρμητα λόγια αγάπης, χαράς, οργής και θυμού.

Αυτή η σχέση μητέρας - παιδιού θα γράψει τις βασικές λεκτικές του εκφράσεις, ενώ ο ερωτισμός αυτής της σχέσης θα σηματοδοτήσει τα συναισθήματα και την ανθρώπινη ύπαρξη του αυριανού ενήλικου.

Αυτός ο ενήλικος που θα αγκαλιάσει έναν σύντροφο, θα αγαπήσει και θα εκφράσει τα ερωτικά του λόγια, θα πάρει και θα δώσει λέξεις τέτοιες, φτιάχνοντας τον ερωτικό τους λόγο, που μέσα σ' αυτόν ζει και υπάρχει η βαθύτερη αναζήτηση του 'εγώ και εσύ'.

Ο δικός μας ερωτικός λόγος, που αρχίζει από την αγάπη της μητέρας, ολοκληρώνεται στον ερωτικό λόγο του συντρόφου της σχέσης, του γάμου, της οικογένειας. Η οικογένεια που θα μάθει το παιδί της να μιλάει...

Πόσο όμως ο ενήλικος, μεγαλώνοντας, μαθαίνει να εκφράζει ερωτικά; Πόσο μιλάει με τα δικά του λόγια, και πόσο τα αισθάνεται, χωρίς να λέει λέξεις που είναι ξένες προς αυτόν; Λέξεις άδειες και κατασκευασμένες από την κασέτα του ...σεξουαλικά επιτυχημένου!
Γιατί ο σημερινός άνθρωπος φοβάται να μιλήσει ερωτικά; Γιατί αγνοεί το λεκτικό ερωτισμό του, αντιγράφοντας φτηνά σεξουαλικά πρότυπα; Πόσο ψεύτικη ακούγεται η φωνή του στα 'δικά' του αυτιά, μέσα στα κούφια λόγια του; Πόσο 'εγώ' μπορώ να έχω το 'δικό μου' ερωτικό λόγο; Πόσο εμείς μπορούμε να έχουμε το 'δικό μας'ερωτικό λόγο;


πηγή:newscity1

Πατέρα έμαθες τα νέα;

Πατέρα έμαθες τα νέα ; Αυτοί οι …ξένοι μου έχουν κάνει τη ζωή ποδήλατο ! Θα βγάλω δικό μου χρήμα !

Πατέρα έμαθες τα νέα ; Αυτοί οι …ξένοι μου έχουν κάνει τη ζωή ποδήλατο ! Θα βγάλω δικό μου χρήμα !
 
Κύριοι του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου

Μπορείτε να μας κάνετε ότι θέλετε,
Μπορείτε να μας κόψετε τα λουλούδια,
Αλλά δεν μπορείτε να εμποδίσετε την άνοιξη να έλθει !

Από : (Πάμπλο Νερούντα-Χιλιανό ποιητή)
 
 

1974-2011> Τριάντα επτά (37) χρόνια τζαμπατζής!


 

Ο υπουργος που αποκαλει τζαμπατζη τον συνταξιουχο, τον ανεργο, τον χαμηλομισθο και τελικα οποιον δεν αντεχει πια να του πιανουνε συνεχεια το κωλο κατι τυποι σαν τον υπουργο.

Ειναι το λιγοτερο θρασος , ενας ανθρωπος που σε ολοκληρη τη ζωη του ζει παρασιτικα απο τον ελληνα φορολογουμενο, να τον αποκαλει τζαμπατζη!
Ο ανθρωπο που αν καθησει να μετρησει καποια στιγμη τα ενσημα του, δεν θα του παρει περισσοτερο απο 30 δευτερολεπτα!!!
Ολα πρασινα και με τον ηλιο του ΠΑΣΟΚ.


Για του λογου το αληθες διαβαστε το βιογραφικο του.
Απο την προσωπικη του σελιδα παρακαλω.
  • 1974:  Εντάχθηκε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
  • 1975: Εκλέχθηκε Πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Οδοντιατρικής Σχολής και μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (ΕΦΕΕ), στις πρώτες μετά τη Δικτατορία ελεύθερες εκλογές των φοιτητικών οργάνων.
  • 1976 έως 1981: Γραμματέας αναπληρωτής της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
  • 1981: Εκλέγεται για πρώτη φορά Βουλευτής Αρκαδίας.
  • 1984: Εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
  • 1993: Εκλέχθηκε μέλος του Προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
  • 22 Ιανουαρίου 1996: Αναλαμβάνει Υπουργός Τύπου & Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ο Πρωθυπουργός του αναθέτει τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Τη θέση αυτή διατηρεί μετά τις εθνικές εκλογές του 1996 και του 2000 μέχρι τον Οκτώβριο του 2001, επί έξι χρόνια.
  • Οκτώβριος 2001: Εκλέγεται μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής, μετά το 6ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
  • 24 Οκτωβρίου 2001: Αναλαμβάνει Υπουργός Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Θέση που διατηρεί μέχρι τις εκλογές του Μαρτίου 2004
  • Κατά τη διάρκεια της υπουργικής θητείας του διετέλεσε μέλος της οκταμελούς Κυβερνητικής Επιτροπής και άλλων κυβερνητικών οργάνων. Ανέλαβε  σειρά νομοθετικών και κοινωνικών πρωτοβουλιών στους τομείς της ενημέρωσης, της απασχόλησης και της κοινωνικής ασφάλισης.
  • Το πρώτο εξάμηνο του 2003, στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άσκησε τα καθήκοντα του Προέδρου του Συμβουλίου Υπουργών Κοινωνικών Υποθέσεων.
  • 7 Μαρτίου 2004: Εκλέγεται και αναλαμβάνει καθήκοντα Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέση στην οποία επανεκλέγεται από τους συναδέλφους του Βουλευτές και το 2006 διατηρώντας αυτή την ιδιότητα καθ' όλη την κοινοβουλευτική περίοδο, μέχρι τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009. Με την ιδιότητα αυτή συμμετείχε στα κορυφαία όργανα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (Πολιτικό Συμβούλιο, Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο και Εθνικό Συμβούλιο).
  • 4 Οκτωβρίου 2009: Εκλέγεται και αναλαμβάνει Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων.
Ως Υπουργός και ως Βουλευτής έχει συμμετάσχει σε πολλά Διεθνή Συνέδρια και έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε Διεθνείς Οργανισμούς και Εκδηλώσεις. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες - άρθρα και το βιβλίο «Πρόσωπο με πρόσωπο με τα Μέσα Ενημέρωσης» (Εκδόσεις Καστανιώτη).

Οποιος μπορει να ανακαλυψει μεσα απο το βιογραφικο του υπουργου εστω και μια υποψια για ενσημο εργασιας εκτος ΠΑΣΟΚ κερδιζει το βιβλιο του υπουργου
«Πρόσωπο με πρόσωπο με τα Μέσα Ενημέρωσης» (Εκδόσεις Καστανιώτη).

 Τελικα στο Πανεπιστημιο δεν σπουδασε οδοντιατρος
Σπουδασε ΠΑΣΟΚ!!!
 Και αυτη την επιστημη εφαρμοζει τωρα.
Και την εφαρμοζει καλα.
Ομολογουμενως δεν πηγαν τζαμπα αυτα που του εμαθε το "Πανεπιστημιο του ΠΑΣΟΚ"
ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΣ!!!!

ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΣ ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΣ!!!

 Οσο για τα χρονια που "προσφερει" στον Ελληνικο Λαο (1974-2011)
ειναι κατα τι περισσοτερα
απο τα χρονια που "προσφερει "ενα αλλο μελος της Σοσιαλιστικης Διεθνους
 σε ενα αλλο λαο...
Ο Μουμπαρακ!
Τριαντα επτα χρονια τζαμπατζης

Τελεια..και παυλα .-

πηγή:anarhogatoulis δια kourdisto portokali

Από μικρός έκανε οικονομία για να … μείνει σε βίλα !

 
πηγή: greki

Γιατί δεν επαναστατεί ο ελληνικός λαός;;

(Μέρος 2ο).


Στην προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο: Γιατί δεν επαναστατεί ο ελληνικός λαός;; (Μέρος 1ο), είχαμε πει ότι το δικό μας πολιτικό καθεστώς είναι χειρότερο από εκείνο της Αιγύπτου, παρότι έχουμε επιλογές κομμάτων και ψηφίζουμε ελεύθερα. Αυτό ξενίζει στο πρώτο άκουσμα και μοιάζει ανεδαφικό. Κι όμως είναι απόλυτη αλήθεια.  Για να αντιληφθεί όμως κανείς αυτή την αλήθεια και να δει ότι ο βασιλιάς (Ελληνική Δημοκρατία) είναι γυμνός, θα πρέπει να κάνει μια υπέρβαση σκέψης. Παλιότερα οι άνθρωποι αντιλαμβάνονταν μόνο τις τρεις διαστάσεις μέχρι που αποδείχτηκε ότι υπάρχει και τέταρτη διάσταση.

Ακριβώς και στη δική μας περίπτωση, απαιτείται μια υπερβατική σκέψη για να αντιληφθούμε ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι ολοκληρωτικό και.....μόνο κατ’ επίφαση πολυκομματικό, παρότι εμφανισιακά μοιάζει με ένα ανοικτό πολυκομματικό δημοκρατικό πολιτικό σύστημα. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τότε θα αντιληφθούμε ότι το δικό μας σύστημα είναι χειρότερο από εκείνο της Αιγύπτου, καθόσον, τουλάχιστον το Αιγυπτιακό το έχεις απέναντί σου και γνωρίζεις τον τρόπο να το πολεμήσεις, αντίθετα το δικό μας φοράει προβιά δημοκρατίας, μας εξαπατά και μας υποσκάπτει εκ των έσω, με αποτέλεσμα να μας ακυρώνει και να μην γνωρίζουμε πώς να το αντιμετωπίσουμε, ενώ τα μέλη του συστήματος απολαμβάνουν ήσυχα την εξουσία τους σε βάρος μας. Νομίζουμε ότι φταίμε εμείς με τις επιλογές που κάνουμε, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε επιλογές. Για προσέξτε…

Το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι ανοιχτό στην ελεύθερη εναλλαγή των λαϊκών δυνάμεων στην πολιτική εξουσία. Είναι ένα κλειστό κλάμπ και τα διάφορα κόμματα που το συναποτελούν, δεν είναι παρά διάφορες φατρίες αυτού του κλάμπ.  Τα δύο κόμματα εξουσίας (ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία) κυριαρχούνται ουσιαστικά από τρεις πολιτικές οικογένειες,  με τους δορυφόρους τους, ενώ τα δυο αριστερά κόμματα προσφέρουν ηθική νομιμοποίηση στο σύστημα, με την παρουσία τους εντός του συστήματος και κάλυψη του συστήματος με την σιωπή τους στη δράση και τη διαφθορά του συστήματος, προκειμένου το σύστημα να τα ανέχεται και να μην τα αποβάλει. Δηλαδή εξαργυρώνουν την "νομιμοφροσύνη" τους στο σύστημα με ένα ξεροκόμματο εξουσίας, από τον κίνδυνο να μην έχουν τίποτα. 

Η είσοδος σ’ αυτό το κλάμπ δεν είναι ελεύθερη, αλλά απόλυτα ελεγχόμενη από μέσα. Η ανανέωση γίνεται μόνο με τους όρους του συστήματος και εισάγονται μόνο οι αρεστοί και ελεγχόμενοι, οι οποίοι και προβάλλονται από τα ΜΜΕ, προκειμένου να έχουν σίγουρη επιτυχία.  Ελεύθερες και επικίνδυνες προσωπικότητες απορρίπτονται. Γι’ αυτό και τόσα χρόνια, ήδη έχουμε μπει στον 210 αιώνα, βασιλεύει η κληρονομική διαδοχή, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, ο πολιτικός επαγγελματισμός και η διαπλοκή με τους οικονομικούς χορηγούς του συστήματος και τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Στην Αίγυπτο ο Μουμπάρακ είναι στην εξουσία από το 1981, αντίθετα στην Ελλάδα η δυναστεία Παπανδρέου είναι μέσα στο πολιτικό σύστημα από το 1940 και έπεται συνέχεια.

Αυτό το κλειστό πολιτικό σύστημα κτίζεται πάνω σε τρεις θεσμούς, οι οποίοι και το οριοθετούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα και εξασφαλίζουν την αυτονομία του:
1) Στο αντιδημοκρατικό όριο του 3%.
2) Στην ενισχυμένη αναλογική και
3) Στην έλλειψη ουσιαστικά του Πρόεδρου της Δημοκρατίας ως πραγματικού αντίβαρου στις αυθαιρεσίες του Συστήματος.
Οι δύο πρώτοι θεσμοί αφορούν τον εκλογικό νόμο και ο τρίτος αφορά το Σύνταγμα. 

Μήπως άκουσε κανείς ποτέ τα δύο κόμματα εξουσίας να μιλάνε για κατάργηση του 3% ή για απλή αναλογική; Ποτέ δεν θα τα ακούσετε. Γιατί άλλωστε να το κάνουν; για να χάσουν την απόλυτη εξουσία και τον έλεγχο του δημοσίου χρήματος; Προτιμούν τη σίγουρη εναλλαγή στην εξουσία αυτοδύναμων κυβερνήσεων, με τη λογική του "ώριμου φρούτου", παρά να μπλέξουν σε περιπέτειες με συγκυβερνήσεις που θα τους στερήσουν τον απόλυτο έλεγχο του δημοσίου χρήματος. Βέβαια η  Νέα Δημοκρατία βλέπει εξουσία, μόνο όταν θέλει το Σύστημα ΠΑΣΟΚ να κάνει ένα διάλειμμα για να της φορτώσει τα κακώς κείμενα, ώστε να επανέλθει στη συνέχεια δριμύτερο, αλλά αυτό αφορά την ίδια και τους ηγέτες της. Αφού έτσι την βρίσκει, σε μας περισσεύει.

Είδε μήπως κανείς σας τα αριστερά κόμματα να μάχονται δυναμικά για την κατάργηση του 3% ή για απλή αναλογική; Όχι βέβαια και ούτε πρόκειται, παρά τα χλιαρά κλισέ τους.

Ποτέ το ΚΚΕ δεν θα ήθελε να μπούνε στη Βουλή και άλλα αριστερά κινήματα και να απολέσει το μονοπώλιο της επαναστατικότητας. Ούτε φυσικά θέλει απλή αναλογική και να είναι έτσι αναγκασμένο να συγκυβερνήσει. Μετά την κατάρρευση της κοσμοθεωρίας του, προτιμά ως απολίθωμα, τη σιγουριά της μικρότητας μέσα στο κλειστό πολιτικό σύστημα και την πολιτική λαθροεπιβίωση, παρά τον κίνδυνο που ενέχουν τα δυναμικά δημοκρατικά ανοίγματα.

Τα ίδια φυσικά και χειρότερα συμβαίνουν και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτιμάει να μείνει ακόμα και εκτός Βουλής, παρά να καταργηθεί το 3%, γιατί απλούστατα αν καταργηθεί το 3%, θα διαλυθεί σε δέκα ανεξάρτητα κομματίδια. Ούτε φυσικά επιθυμεί την απλή αναλογική, γιατί κάτι τέτοιο θα τον διέλυε εξ αιτίας της συμμετοχής του σε συγκυβέρνηση και ως εκ τούτου λήψης αντιλαϊκών μέτρων. Προτιμά λοιπόν και ο ΣΥΡΙΖΑ τη σιγουριά της μικρότητας και της λαθροεπιβίωσης μέσα στο υπάρχον κλειστό πολιτικό σύστημα, παρά τον κίνδυνο των δημοκρατικών ανοιγμάτων στο σύστημα.  

Απόδειξη της ενότητας του ολοκληρωτικού πολιτικού συστήματος, είναι η πλήρης κάλυψη μεταξύ των πολιτικών, ανεξαρτήτως κομμάτων,  τόσο στην περίπτωση της ασυλίας των βουλευτών και της ευθύνης των υπουργών, όσο και στην ομόθυμη στήριξη των διαφόρων πολιτικών προνομίων σε βάρος του δημοσίου χρήματος. Είδατε ποτέ να καταδειχθεί ένας υπεύθυνος πολιτικός; Θα περιμένετε ακόμα 100 χρόνια και βάλε.

Όλοι λοιπόν προτιμούν το σύστημα κλειστό με απαγόρευση ανεξέλεγκτης εισόδου νέων λαϊκών δυνάμεων. Αυτό λοιπόν το κλειστό πολιτικό σύστημα, το απόλυτα και μοναδικά υπεύθυνο για τη σημερινή οικονομική κρίση, έχει το θράσος να θέλει να λαθροεπιβιώσει εξαθλιώνοντας και εξοντώνοντας το λαό και θα το πάει μέχρι τέρμα, αν δεν ανατραπεί από συνειδητοποιημένο λαϊκό ξεσηκωμό.

Η έλλειψη στην ουσία Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού τις αρμοδιότητές του τις πήρε με την αναθεώρηση που έκανε στο Σύνταγμα ο Ανδρέας Παπανδρέου (εκλεκτό μέλος και αυτός του κλειστού πολιτικού συστήματος και γέννημα της οικογενειοκρατίας), στερεί το πολίτευμα της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας από τον έτερο ισχυρό πόλο ισορροπίας του, δηλαδή τον Πρόεδρο, με αποτέλεσμα το πολιτικό μας σύστημα να είναι μονοπρόσωπο και ολοκληρωτικό. Φανταστείτε να είχε τη δυνατότητα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προκηρύξει δημοψήφισμα; ή έστω να  απευθύνει ένα διάγγελμα για να συμβουλεύσει τον ελληνικό λαό. Σήμερα, αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απευθύνει για παράδειγμα από μόνος του διάγγελμα, χωρίς προηγουμένως να το έχει ελέγξει και να το έχει υπογράψει ο πρωθυπουργός, θα κάνει συνταγματικό πραξικόπημα. Που είναι λοιπόν ο εξισορροπητικός ρόλος του υπέρτατου θεσμού του πολιτεύματος; Ποια η χρησιμότητα της ύπαρξής του;

Πως λοιπόν να επαναστατήσει ο λαός, για να έλθουμε στο ερώτημα του άρθρου, αφού δεν έχει συνειδητοποιήσει το πρόβλημα; Γιατί ενδεχομένως να κινδυνεύσει ακόμα και να σκοτωθεί κάποιος; Για να αλλάξει στην εξουσία η μια φατρία με την άλλη; Βλέπουμε όλοι μας, ότι αυξάνεται συνεχώς η αποχή από τις εκλογές. Στις δημοσκοπήσεις βγαίνει καταλληλότερος για πρωθυπουργός ο «κανένας». Αλλά όλος αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να αντιληφθεί τι φταίει και γιατί συμπεριφέρεται έτσι. Αντιλαμβάνεται μεν το μάταιο της ψηφοφορίας (άλλαξε ο μανολιός λέει ο λαός μας), αλλά δεν μπορεί ακόμα να αντιληφθεί την άλλη διάσταση. Έχει αιχμαλωτιστεί στο ότι το πολιτικό μας σύστημα είναι καλό και δημοκρατικό και πιστεύει ότι φταίνε οι πολίτες με τις επιλογές τους.

Πρώτα λοιπόν πρέπει να συνειδητοποιηθεί ο πραγματικός εχθρός, δηλαδή το κλειστό και αυτόνομο από την κοινωνία πολιτικό σύστημα, να συνειδητοποιηθεί ο στόχος, ο οποίος δεν είναι άλλος από το άνοιγμα στο λαό του πολιτικού συστήματος, με την αλλαγή του Συντάγματος και μετά να γίνει ο ξεσηκωμός. 
Διαφορετικά θα είναι ένας ξεσηκωμός που εύκολα θα καπελωθεί και δεν θα καταλήξει πουθενά.

πηγή: προεδρική δημοκρατία