Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Φλερυ Νταντωνακη - Αθανασία


Στο ενημερωμένο Mediasoup εντοπίσαμε δυο ανέκδοτες ηχογραφήσεις της Φλέρυς Νταντωνάκη που έγιναν για το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι to 1980. Στο πιάνο ο ίδιος ο συνθέτης

                                    

Δύο κλασικά, πλέον, τραγούδια από τον κύκλο των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου Αθανασία, που κυκλοφόρησε το 1976, με ερμηνευτές την Δήμητρα Γαλάνη και τον Μανώλη Μητσιά. Αθανασία και Ο Γιάννης ο φονιάς.
Εδώ στην προσφιλή εκδοχή του Χατζιδάκι όταν ...δοκίμαζε με τη Φλέρυ. Για φωνή και πιάνο. Η ευαισθησία στα άκρα, δηλαδή το τραγούδι στην πιο καθαρή και υψηλή μορφή του.

Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!


Η μεγαλύτερη πισίνα στον κόσμο βρίσκεται στη Χιλή στο θέρετρο San Alfonso del Mar της επαρχίας  Algarrobo, έχει μήκος περίπου 1χλμ και καταλαμβάνει έκταση 80 στρεμάτων. Στο βαθύτερο σημείο της φτάνει τα 35 μέτρα βάθος και συγκρατεί τον απίστευτο αριθμό των 250.000 κυβικών μέτρων νερού.
Είναι τόσο μεγάλη, που οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν κανό ή ακόμα και ιστιοπλοοία με μικρά σκάφη. Φυσικά έχει καταχωρηθεί στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες σαν η μεγαλύτερη πισίνα στον κόσμο.
Τα νερά της είναι τόσο καθαρά και κρυστάλλινα, που μπορεί κανείς να δεί τον πυθμένα ακόμη και στο βαθύτερο σημείο. Το σύστημα καθαρισμού ελέγχεται απο υπολογιστές ανακυκλώνοντας θαλασσινό νερό. Η θερμοκρασία του νερού είναι 26ο C, 9 περισσότερους απο την παράπλευρη παραλία.
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!
Η μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου!




πηγή:perierga

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Εβδομάδα οργής κατά της τρόϊκας

Η εταιρία επικοινωνίας που συνεργάζεται με το Μαξίμου, συμβουλεύει τους υπουργούς να είναι στις εμφανίσεις τους στα κανάλια, αυστηροί με την τρόικα. Μιλά με τα γραφεία των Σκανδαλίδη και το μπεστ οφ δε μπεστ γραφείο της Νταλάρα.
Είναι πολύ σημαντικό το body language.
Το μνημόνιο που ήρθε, ο ορυμαγδός μέτρων, η αποτυχία και το πρόγραμμα των 50 δις.
Τα κινήματα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ....
Στη συνέχεια μιλά ένας απ τους γιατρούς που παρακολουθεί τους μετανάστες που κάνουν απεργία πείνας, ο Θανάσης Καράμπελης.
Μιλά για την κατάσταση της υγείας τους στην 23 μέρα απεργίας πείνας.
"Η βόμβα λοιμώξεων" για την οποία μίλησε ο Λοβέρδος
Ποιό είναι το αίτημα των μεταναστών;
Ο εγκλωβισμός των μεταναστών στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση που ουσιαστικά στηρίζει κυκλώματα δουλεμπόρων.
Η ευρωπαική κοινοτική οδηγία την οποία η κυβέρνηση δεν ενσωματώνει.
 
πηγή:kirki,γρεκι

Τα ′όπλα′ της ψυχολογίας κόντρα στην κρίση

Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα έχουν και παράπλευρες επιπτώσεις: δεν αντιμετωπίζουμε μόνο πίεση στην εργασία μας ή στην κοινωνική μας ζωή, αλλά και στην ίδια μας τη σκέψη, τη συμπεριφορά μας. Η επιστήμη της ψυχολογίας, έχοντας αντιμετωπίσει αντίστοιχα θέματα, μπορεί να μας βοηθήσει. Με ποιον τρόπο, όμως, και πόσο αποτελεσματικά;
Η μελέτη των ψυχικών επιπτώσεων από την οικονομική κρίση άρχισε αρκετά χρόνια πριν, όταν οι οικονομικές δυσκολίες έγιναν εμφανείς σε χώρες όπως οι ΗΠΑ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, από το Δεκέμβριο του 2007 έως και το Σεπτέμβριο του 2009, παρουσιάστηκε μεγάλη αύξηση της ανεργίας και σε αυτό το χρονικό διάστημα χάθηκαν 6,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
Οι ψυχικές συνέπειες της κρίσης είναι εύκολο να προβλεφθούν αφού η επιστήμη ήδη γνωρίζει τις συνέπειες:
  • Μιας σημαντικής απώλειας στη ζωή ενός ανθρώπου, όπως ένας θάνατος αγαπημένου προσώπου ή ένα διαζύγιο. Η οικονομική κρίση ως φαινόμενο αποτελεί απώλεια, γιατί συνιστά απώλεια της σιγουριάς, και της ασφάλειας εφόσον όλα αλλάζουν και είναι ρευστά.
  • Του χρόνιου stress. Η κρίση επίσης πληροί όλες τις προϋποθέσεις ώστε να χαρακτηριστεί χρόνιο στρες.
  • Της ανεργίας, η οποία αναμένεται ότι θα αυξηθεί.
Οι ψυχικές συνέπειες της απώλειας, του χρόνιου stress και της ανεργίας είναι παρόμοιες και χαρακτηρίζονται από έντονα συναισθήματα άγχους, ανασφάλεια, νευρικότητα και εκνευρισμό, θυμό, ανησυχία, συναισθήματα ενοχής, αύξηση της χρήσης ουσιών όπως το αλκοόλ, δυσκολία συγκέντρωσης, αποδιοργάνωση, αύξηση της βίας και της εγκληματικότητας και ακόμη, σε κάποιες περιπτώσεις, αύξηση των αυτοκτονιών. Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και οι δυσλειτουργικές συμπεριφορές είναι πιθανές συνέπειες και αναμενόμενες όσον αφορά σε άτομα ή μονάδες. Όμως, επειδή η κρίση είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, μπορεί κάποιος να προβλέψει και συνέπειες σε επίπεδο ομάδων, μικρών ή μεγάλων, όπως π.χ. συνέπειες στην οικογένεια, στο χώρο εργασίας και σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.
Η ελληνική ιδιαιτερότητα
Φυσικά, όλες αυτές οι προαναφερόμενες ψυχικές επιπτώσεις διαφοροποιούνται από άτομο σε άτομο και από κουλτούρα σε κουλτούρα. Η οικονομική κρίση -όπως τη βιώνουμε στην Ελλάδα- συνδυάζει τους τρεις παράγοντες που αναφέρθηκαν, δηλαδή την απώλεια της σιγουριάς, την ύπαρξη του χρόνιου stress λόγω της δυσλειτουργίας του κράτους και την αναμενόμενη αύξηση της ανεργίας, αλλά συμπεριλαμβάνει και ακόμη έναν παράγοντα. Είναι η απάντηση στο ερώτημα 'τι συνέβαλε σε αυτήν την κρίση, ώστε η Ελλάδα να φτάσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και δυστυχώς να μην είναι ακόμη καθόλου βέβαιο ότι την έχει αποφύγει;'.
Ο πρόσθετος αυτός παράγοντας, τόσο εμφανής στην Ελλάδα, είναι η εκτεταμένη διαφθορά σε διάφορα κοινωνικά στρώματα όπως οι πολιτικοί, η δημόσια διοίκηση κ.α. Αυτό, σε συνδυασμό με μέτρα όπως οι περικοπές μισθών, τα οποία δεν είναι, σύμφωνα με αρκετούς ειδικούς, καθόλου βέβαιο ότι θα βοηθήσουν τη χώρα πραγματικά και μακροπρόθεσμα, αιτιολογεί την αντίδραση του θυμού ή ακόμη και της οργής που ήδη είναι ορατή και μάλλον γενικεύεται με ταχύτητα. Φαίνεται μάλιστα ότι στην Ελλάδα, τουλάχιστον μέχρι τώρα, τα συναισθήματα του θυμού και της αγανάκτησης κυριαρχούν.
Ο σύμμαχός μας
Προφανώς δεν είναι στόχος αυτού του άρθρου να αναλύσει την ίδια την κρίση και τι συνέβαλε σε αυτή. Το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε και μάλιστα επιτακτικά είναι: και τώρα, τι κάνουμε; Τι μπορεί να κάνει το άτομο για να μειώσει τις αρνητικές ψυχικές συνέπειες; Τι μπορούμε να κάνουμε ομαδικά; Φαίνεται ότι είναι αναγκαίο να κινηθούμε σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο ταυτόχρονα εφόσον το φαινόμενο είναι κατ’ εξοχήν κοινωνικό, αλλά έχει και σημαντικές επιπτώσεις στο άτομο. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν;
Αυτήν την εποχή υπάρχει ένας σύμμαχος που πρέπει να τον εκμεταλλευθούμε άμεσα. Ο σύμμαχος αυτός είναι ο θυμός. Ο θυμός ως συναίσθημα είναι ενέργεια που κατ’ εξοχήν οδηγεί σε δράση, σε αντίθεση με την κατάθλιψη ή το άγχος, που μπορεί να οδηγήσουν και σε παραλυσία. Όσο, λοιπόν, υπάρχει ο θυμός, μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει για να δράσει σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο.
Παράλληλα, φαίνεται ότι οι Έλληνες, διαχρονικά, λειτουργούν καλύτερα κάτω από πίεση και ενώνονται όταν αντιμετωπίζουν έναν κοινό εχθρό. Άρα θα πρέπει να ενωθούν απέναντι στον κοινό εχθρό που κατ’ αρχάς είναι η οικονομική κρίση. Η οικονομία μας είναι ο εχθρός, είναι το πρόβλημα που πρέπει να λυθεί και μάλλον πρέπει να το λύσουμε εμείς οι ίδιοι. Μια τέτοια στάση θα βοηθούσε. Φυσικά, εδώ δεν υπονοείται καθόλου ότι ταυτόχρονα δεν πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη, ότι δεν πρέπει να επιστραφούν τα οφειλόμενα και ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διεκδικήσεις. Οπωσδήποτε ναι, αλλά ταυτόχρονα ο καθένας χωριστά πρέπει να αναλάβει τώρα, όχι αύριο, την προσωπική του μάχη σε συνεργασία με όλους τους άλλους. Πώς;
Πιο κάτω ακολουθούν τα βήματα που μπορεί να κάνει κάποιος αναλαμβάνοντας δράση:
Διάγνωση του προβλήματος
  • Γράψε σε μια λίστα τις πραγματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζεις τώρα.
  • Γράψε σε δεύτερη λίστα τους κινδύνους που θεωρείς ρεαλιστικά ότι θα αντιμετωπίσεις τα επόμενα τρία χρόνια.
  • Γράψε σε τρίτη λίστα τους κινδύνους που φοβάσαι, αλλά δεν έχεις απτά στοιχεία που να συνηγορούν σε αυτόν το φόβο.
  • Ξεχώρισε στο μυαλό σου τις πιο πάνω τρεις κατηγορίες και διάγραψε την τρίτη από το χαρτί και από το μυαλό σου. Η τελευταία λίστα αποτελείται από πιθανά σενάρια και τα σενάρια δε χρειάζονται λύση. Τα σενάρια είναι μόνο σενάρια. Εστίασε στο πρόβλημα που ήδη υπάρχει και σε αυτό που διαγράφεται στο εγγύς μέλλον.
Εργαλεία
  • Γράψε μία λίστα όλων των δυνατών σου στοιχείων: προσωπικών (π.χ. προτερήματα), ανθρώπινου δυναμικού (π.χ. οικογένεια, φίλοι κ.λπ.) και υλικών.
  • Γράψε από κάτω τις δυσκολίες σου, για παράδειγμα τάση προς άγχος, έλλειψη αυτοπεποίθησης κ.λπ.
Μεθοδολογία
Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους δύο καταλόγους κατάστρωσε σχέδιο μεσοπρόθεσμο (1 - 3 μήνες) και μακροπρόθεσμο (6 μήνες έως 2 χρόνια) με άμεση εφαρμογή για τα προβλήματα (δες 1η λίστα) χρησιμοποιώντας και εκμεταλλευόμενος τα δυνατά σου στοιχεία και ταυτόχρονα συνυπολογίζοντας τα προσωπικά σου εμπόδια.
  • Γράψε τις συγκεκριμένες δράσεις που θα αναλάβεις και άρχισε μεθοδικά, χωρίς βιασύνη να τις κάνεις.
  • Αναθεώρησε σε τακτά διαστήματα εστιάζοντας στις μικρές επιτυχίες.
Η παραπάνω μεθοδολογία στοχεύει ταυτόχρονα σε ανάληψη δράσης, σε αύξηση της αυτοπεποίθησης και στη μείωση του άγχους και έχει προσαρμοστεί από τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για τη διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων.
Βέβαια, μπορεί να υπάρχει η ερώτηση: 'Μα, αν νιώθω άσχημα, πώς θα τα κάνω αυτά; Δεν μπορώ'. Αυτή η ερώτηση δεν είναι πράγματι ερώτηση, αλλά κρύβει μια συγκεκριμένη στάση. Τη στάση του ότι 'δε γίνεται τίποτα', μια στάση που απαντά συχνά στην κλινική πράξη και υποδηλώνει την ασυνείδητη σκέψη 'δεν τα πιστεύω αυτά, δεν πειραματίζομαι, δεν κάνω τίποτα'. Φαίνεται αναγκαίο, όμως, γιατί δεν υπάρχει κανένα περιθώριο η στάση αυτή, αν υπάρχει, να εντοπιστεί και να αλλαχθεί άμεσα. Γίνεται αυτό; Ναι, γίνεται.
Ο στόχος
Η ψυχολογία είναι ουσιαστικά εμπειρική επιστήμη και επομένως βασίζεται σε δεδομένα. Έτσι, αυτό που απαιτείται είναι το άτομο να δοκιμάσει τις διάφορες μεθόδους και τα εργαλεία που προτείνονται και, αφού προσπαθήσει, να σημειώσει τις τυχόν δυσκολίες ώστε να γίνουν οι απαραίτητες προσαρμογές και διορθώσεις. Η ψυχολογία καλεί τον άνθρωπο να πειραματιστεί. Να πειραματιστεί με μεθοδικότητα με αυτά που ο ίδιος θέτει ως προβλήματα.
Τέλος, σε κοινωνικό επίπεδο, η συλλογική δράση σε μικρά ή μεγαλύτερα θέματα, όπως εθελοντικές δραστηριότητες και ιδιωτικές πρωτοβουλίες για συλλογικό όφελος, μειώνουν τα συναισθήματα φόβου, άγχους και απελπισίας, αυξάνουν την αίσθηση ελέγχου και την αίσθηση συντροφικότητας και εστιάζονται σε λύσεις προβλημάτων και όχι βέβαια στην κατασκευή και καλλιέργεια σεναρίων.
πηγή : iatrosnet

Ασθένεια - Η ψυχή μας μιλάει.



Μάθετε το κρυφό μήνυμα που περιέχει κάθε ασθένεια. Τι γίνονται τα συναισθήματα που καταπνίγουμε ; Πού πηγαίνουν οι ανάγκες μας που καταπιέζουμε; Τι συμβαίνει στα θέλω μας που δεν τολμάμε να εκφράσουμε; Η απάντηση είναι κοινή: βυθίζονται στα βάθη του είναι μας, στις αποθήκες του ψυχισμού μας. Όταν αυτές οι αποθήκες γεμίσουν ασφυκτικά τότε τα καταπιεσμένα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες μας σπάνε τις πόρτες αυτών των αποθηκών και ξεχύνονται είτε στην ψυχολογική μας κατάσταση είτε στο σώμα μας περιέχοντας ένα κρυφό μήνυμα. Της Ιουλίας Πιτσούλη
Θυμάστε τότε που σας είχαν πιάσει νευρικά γέλια και που με κόπο καταφέρατε να τα καταπνίξετε πριν σας αντιληφθεί εκείνος που δεν έπρεπε; Μπορείτε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας τις φορές που είχατε κατακλυστεί από πανικό και που μόλις μπορέσατε να κρατήσετε την ψυχραιμία σας και να συγκρατήσετε τις κραυγές σας; Κι εκείνες τις στιγμές που το κλάμα σας ανέβηκε σαν κόμπος στο λαιμό αλλά καταφέρατε να καταπιείτε τα δάκρυά σας ή τις διαμαρτυρίες σας; Όλοι έχουμε παρόμοιες στιγμές να θυμηθούμε. Τι έγιναν όμως τα ξεσπάσματα γέλιου που συγκρατήθηκαν, τα δάκρυα που δεν κύλησαν , οι κραυγές που δεν ακούστηκαν; Κι αν το προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο, τι να έγιναν άραγε οι βρισιές που δεν ξεστομίστηκαν, οι πόθοι που δεν εκφράστηκαν , τα παράπονα που δεν ειπώθηκαν; Χάθηκαν; Για την ψυχολογία η απάντηση είναι ένα στρογγυλό όχι. Η φυσική σπεύδει να συνηγορήσει επισημαίνοντας πως τίποτα μα τίποτα δεν χάνεται στη φύση κι άσχετα αν εμείς το ονομάζουμε δάκρυ, γέλιο , σκέψη ή επιθυμία , φως, θερμότητα ή ηλεκτρομαγνητισμό όλα μπορούν να θεωρηθούν ενέργεια. Και η ενέργεια ποτέ δεν χάνεται. Μπορεί όμως να μεταλλαχθεί. Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι μεγάλες ανακαλύψεις της ψυχοσωματικής ιατρικής που επιβεβαιώνει πως συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες που συγκρούονται μέσα μας ή δεν βρίσκουν τρόπο να ικανοποιηθούν γίνονται τελικά οι μυστικοί συνωμότες που μαζί με τους διάφορους νοσογόνους παράγοντες καταβάλουν το αμυντικό μας σύστημα. Αν και για μακρύ διάστημα η συντηρητική και υλιστική πτέρυγα των επιστημόνων αρνούνταν να δεχθεί την άμεση σχέση όλων των ασθενειών με την ψυχική μας κατάσταση , η πανάρχαια εμπειρική γνώση των λαών δεν έτρεφε καμιά αμφιβολία για τη σχέση της λύπης με την ασθένεια.
 



Το θυμωμένο στομάχι
Οι σαμάνοι , οι αρχαίοι Ασκληπιάδες και οι θεραπευτές άλλων εποχών γνώριζαν πως οι ψυχικές καταστάσεις είχαν άμεσο αντίκτυπο στην κατάσταση της υγείας και είχαν ήδη παρατηρήσει πως συγκεκριμένα αρνητικά συναισθήματα είχαν την τάση να μετατρέπονται σε εξίσου συγκεκριμένες ασθένειες. Χρειάστηκε όμως να περάσουν πολλοί αιώνες για να συστηματοποιηθεί αυτή η γνώση. Στην πραγματικότητα όλες οι ασθένειες δεν είναι παρά αντανακλάσεις των εσωτερικών μας συγκρούσεων και των ανομολόγητων πόθων μας. Αυτή η άποψη από την οποία θα απέστρεφαν το πρόσωπο οι αυστηρά προσηλωμένοι στο υλιστικό μοντέλο ζωής γιατροί παλαιότερων εποχών σήμερα είναι πλέον όχι μόνο σεβαστή αλλά και αντικείμενο συστηματικής μελέτης από πολλά ερευνητικά κέντρα. Η νευροβιολογία και οι μελέτες της χημείας του εγκεφάλου επιβεβαιώνουν πως κάθε συναίσθημα και κάθε σκέψη μεταφράζεται σε ηλεκτροχημικές μεταβολές που συντελούνται μέσα στο σώμα. Υπάρχουν σκέψεις που μπορούν να προκαλέσουν πραγματική ηλεκτροχημική θύελλα στον οργανισμό μας. Μια σκέψη για άμεσο κίνδυνο της ζωής στέλνει αστραπιαία μηνύματα συναγερμού σε ολόκληρο το σώμα κάνοντας την καρδιά να χτυπά ξέφρενα, το πεπτικό σύστημα να αναστέλλει τη λειτουργία του, τους πνεύμονες να υπερλειτουργούν, τους μύες να συσφίγγονται και την αδρεναλίνη να ξεχύνεται ορμητικά. Μια σκέψη που αφορά σε κάτι πιο ήρεμο ή ακόμα και κοινότοπο όπως αυτές που κάνουμε συνήθως δεν έχει τόσο θεαματικό αντίκτυπο στο σώμα ωστόσο αφήνει κι αυτή το ηλεκτρικό και χημικό της αποτύπωμα στον οργανισμό. Το βέβαιο είναι πως όσο πιο έντονα τα συναισθήματα, οι ανάγκες και οι επιθυμίες , ιδίως όταν παραμείνουν ανέκφραστες, τόσο βαθύτερα τα αχνάρια που αφήνουν μέσα μας. Κι αν αυτό κρατήσει καιρό αργά ή γρήγορα θα βρουν μια χαραμάδα να ξεγλιστρήσουν, να βγουν στο φως. Είτε ως νεύρωση , είτε ως σωματική ασθένεια. Ο Ντήπακ Τσόπρα στο βιβλίο του «Κβαντική Θεραπεία» μιλάει για χαρούμενο και λυπημένο στομάχι, για θυμωμένα νεφρά και φοβισμένο αυχένα εξηγώντας πως τα συναισθήματά μας διαποτίζουν κάθε όργανο, μόριο και κύτταρο του σώματός μας. Όμως , αν οι γιατροί που υιοθετούν την ψυχοσωματική προσέγγιση αναζητούν πίσω από την ασθένεια έναν ψυχικό παράγοντα, οι ασχολούμενοι με τη μεταφυσική πάνε ακόμα πιο πέρα: βλέπουν την ασθένεια όχι σαν ξέσπασμα αλλά σαν ανακούφιση της ψυχής που επιτέλους έχει βρει έναν τρόπο να εκφράσει τις βαθύτερες ανάγκες της.

 



Η Επανάσταση των Καλόβολων
Συχνά αρνούμεθα να παραδεχθούμε ότι θέλουμε αγάπη και φροντίδα. Τότε αναλαμβάνει το σώμα να εκδραματίσει την ανάγκη μας και μας στέλνει στο κρεβάτι και στην αναγκαστική φροντίδα των άλλων που δεν μπορούμε πλέον να αρνηθούμε. Δεν έχει σημασία αν αυτή τη φροντίδα την προσφέρει ένα αγαπημένο πρόσωπο, ή ένας άγνωστος γιατρός και κάποιες νοσοκόμες. Στην ουσία έχει εκπληρωθεί το βαθύτερο αίτημα επιστροφής μας σε μια κατάσταση όπου είμαστε απαλλαγμένοι από φροντίδες και αφημένοι στη μέριμνα κάποιου άλλου. Ένα είδος παλινδρόμησης σε άλλες πιο παιδικές εποχές που εγκαταλείπαμε τον εαυτό μας στα στοργικά χέρια κάποιου μεγάλου. Από εσωτερική σκοπιά η ασθένεια είναι ένας τρόπος να ζητήσουμε αγάπη, να απαλλαγούμε για λίγο από τις ευθύνες, να αποφύγουμε δύσκολες καταστάσεις , να διεκδικήσουμε και… να εκδικηθούμε. Αυτό το τελευταίο όσο παράξενο κι αν μοιάζει είναι πολύ αληθινό. Συχνά μια ασθένεια έρχεται ως τιμωρία του εαυτού μας ή κάποιου άλλου προς τον οποίο απευθύνουμε το μήνυμα «κοίτα σε τι κατάσταση με έφερες». Ταυτόχρονα ο ασθενής, μέσα στην ανημποριά του αποκτά ένα είδος εξουσίας που επιτέλους μπορεί να ασκεί προς εκείνους που τον φροντίζουν. Από παιδιά έχουμε διαπιστώσει ότι ελέγχουμε τους οικείους μας μάλλον περισσότερο ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του πόνου παρά όρθιοι και υγιείς. Οι μητέρες που μπορεί να έχουν στραφεί και προς άλλα ενδιαφέροντα επιστρέφουν και πάλι για να ξενυχτήσουν στο προσκεφάλι του παιδιού όπως τα ενήλικα παιδιά που απασχολημένα με τις υποχρεώσεις τους μπορεί να έβλεπαν αραιά και που τους ηλικιωμένους γονείς  να περνούν πολύ περισσότερες ώρες κοντά τους όταν αυτοί κείτονται ασθενείς στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Με λίγα λόγια η ασθένεια είναι ένας τρόπος να εξασφαλίζουμε την συχνότερη παρουσία των άλλων κοντά μας. Δεν είναι ίσως ο πιο σοφός. Αλλά είναι μια διέξοδος. Όπως το συνάχι που συχνά ξεσπάει επειδή πνίξαμε τόσα δάκρυα μέσα μας που στο τέλος ξεχειλίζουν από τη μύτη! Όπως ο καρκίνος, που σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση εμφανίζεται σε άτομα που ήταν πάντα πρόθυμα, εξυπηρετικά και γίνονταν θυσία για τους άλλους ή κυνηγούσαν με μανία την τελειότητα και υπηρετούσαν με αυτοθυσία τις υποχρεώσεις και τα πρέπει τους. Είτε ως εξυπηρετητές των άλλων είτε ως περφεξιονιστές έθεσαν τον εαυτό τους κάτω από άκαμπτους κανόνες που δεν τους επέτρεπαν να ξαποστάσουν, να ζητήσουν για τον εαυτό τους, να διεκδικήσουν ή να πουν «δεν γίνεται».
 



Φρόντισέ με, Αγάπα με!
Παρ’ όλα αυτά, κάτι μέσα τους επιθυμούσε διακαώς κάποιον να τους φροντίσει κι αυτούς, κάπου να αφεθούν και να στηριχθούν όχι μόνο να στηρίζουν. Αν αυτές οι απαιτήσεις του ψυχισμού, που καταπιέστηκαν και απωθήθηκαν σε σημείο που συχνά να μη γίνονται αντιληπτές ,δεν αναγνωριστούν και δεν τιμηθούν τότε θα γλιστρήσουν στο σώμα και με τη μορφή μιας σοβαρής ασθένειας όπως ο καρκίνος θα απαιτήσουν αυτό που το ίδιο το άτομο δεν τολμούσε να κάνει: να φερθεί άκρως εγωιστικά. Όπως επισημαίνει ο Ρύντιγκερ Ντάλκε στο βιβλίο του « Η ασθένεια ως γλώσσα της ψυχής» (εκδόσεις Πύρινος Κόσμος) «με την έκρηξη της ασθένειας φανερώνεται ένα μεγάλο μέρος της κρυφής απαίτησης του εγώ. Βγαίνοντας στην επιφάνεια προκαλεί μεγάλη έκπληξη στο περιβάλλον του ασθενούς γιατί ακόμα και τα ειρηνικότερα άτομα απαιτούν ξαφνικά να περιστρέφεται το παν γύρω τους και γύρω από την ασθένειά τους. Ό,τι μέχρι τώρα δεν τολμούσε ο ασθενής να το εκφράσει ως δική του γνώμη ανεβαίνει τώρα από τη σκιά και ζητά την ικανοποίησή του.» Αν και οι οικείοι ξεβολεύονται , αυτή η στάση αποτελεί ένα είδος θεραπείας για το ίδιο το άτομο που επιτέλους διεκδικεί την ικανοποίηση των δικών του αναγκών και επαναστατεί στα καθήκοντά του ως κόρη ή γιος, γονιός , υπάλληλος ή στυλοβάτης των άλλων. Συχνά παρατηρούμε πως εκείνοι που ήταν οι κάποτε εργατικοί, υποταγμένοι, σιωπηλοί, υπομονετικοί και τόσο συμπαθητικοί γεμάτοι αλτρουισμό και προθυμία να βοηθήσουν τους άλλους γίνονται ιδιότροποι και απαιτητικοί ασθενείς που χορεύουν τους άλλους στο ταψί. Στην πραγματικότητα αυτό που μας φαίνεται ως παραξενιά και απαιτητικότητα δεν είναι παρά το ξέσπασμα των καταπιεσμένων δικών τους επιθυμιών που χρόνια τις είχαν υποτάξει δίνοντας το προβάδισμα στους άλλους.  
Τα Κρυμμένα Μηνύματα Παρόμοιοι εσωτερικοί ψυχικοί μηχανισμοί υπαγορεύουν την εμφάνιση διαφόρων μορφών ασθενειών κάθε μια από τις οποίες αποκαλύπτει βαθύτερες απωθημένες καταστάσεις. Η Κάρολαιν Μυς, στο βιβλίο της «Ανατομία του Πνεύματος» και η Λουίζ Χέη στα δικά της βιβλία συμπληρώνουν τον Ντάλκε ως προς τους κρυφούς ψυχικούς παράγοντες που πυροδοτούν τις διαταραχές της υγείας και που μοιάζουν σαν μικρά θεατρικά έργα ή τελετουργικά που έχουν πάρει τη θέση αυτών που πραγματικά χρειαζόμαστε. Ας δούμε μερικά από αυτά.
 



Κρυολόγημα: αν κάποια στιγμή θέλατε έντονα να κλάψετε και συγκρατήσατε τα δάκρυά σας καταπιέζοντας τα συναισθήματά σας είναι πολύ πιθανό μερικές μέρες αργότερα αυτή η εσωτερική κατάσταση να βρήκε διέξοδο σε ένα γερό κρυολόγημα όπου τα μάτια δακρύζαν και η μύτη έτρεχε σαν βρύση –όπως θα ήθελαν να τρέχουν τα δάκρυα αν είχατε επιτρέψει στη λύπη σας να εκφραστεί. Οι λυγμοί που καταπνίγηκαν βρίσκουν διέξοδο στο βήχα που ως σωματική έκφραση έχει παρόμοια εκδήλωση. Από μακριά δεν μπορεί κανείς να πει αν κάποιος τραντάζεται από λυγμούς ή από βήχα. Η ίδια η λέξη κρυολόγημα υποδηλώνει κάτι που σας έκανε «να κρυώσετε μέσα σας» και εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη σας για ζεστασιά και θαλπωρή. Το κουκούλωμα με ζεστά ρούχα και ο πυρετός είναι μεταμφιεσμένες εκδηλώσεις αυτής της ανάγκης, όπως οι εντριβές δεν είναι παρά υποκατάστατα του χαδιού και της επαφής που η ψυχή σας είχε ανάγκη
 
Βήχας: είναι κι αυτός ένα ένδυμα. Κάτω του κρύβονται λόγια, γνώμες, διαμαρτυρίες , βρισιές ή δηλώσεις που δεν τολμήσαμε να ξεστομίσουμε. Προτιμήσαμε να τις καπιούμε. Αλλά μας έκατσαν στο λαιμό. Έτσι μας «έπνιξαν» όπως ο αποπνικτικός βήχας. Η απόχρεμψη που συχνά συνοδεύει το βήχα έχει επιπλέον ένα χαρακτήρα επιθετικό που υποδηλώνει την καταπιεσμένη ανάγκη μας να «φτύσουμε» ορισμένες καταστάσεις ή πρόσωπα, δραστηριότητα που αναλαμβάνει να εκδραματίσει συμβολικά το σώμα αφού εμείς δεν το επιτρέψαμε στον εαυτό μας. Συχνά ο βήχας είναι εκδήλωση αγανάκτησης ή άγχους όταν το άτομο νιώθει ότι έχει καταπιεί πολλά για πολύ καιρό και έχει πια φτάσει σε ένα σημείο που πνίγεται. Σε αυτή την περίπτωση το σώμα δίνει με τον τρόπο του ένα σήμα για να φερθούμε με περισσότερη τρυφερότητα στον εαυτό μας, να τον γλυκάνουμε και να τον μαλακώσουμε λίγο, κατάσταση που συμβολικά εκφράζουν τα ζεστά ροφήματα με μέλι.
 
 Πόνοι στα γόνατα: εμφανίζονται όταν κάτι μέσα μας νιώθει να έχει γονατίσει από τις πιέσεις της ζωής αλλά επαναστατεί. Δεν θέλει πια να υποτάσσεται και να χαμηλώνει τον εαυτό του προς χάριν των άλλων ή μιας κατάστασης. Δεν θέλει να γονατίζει μπροστά σε κάτι ή κάποιον ισχυρότερο. Έχει ανάγκη να υψώσει το ανάστημά του ή και να δείξει κάποια αδιαλλαξία έτσι όπως κάνει το άκαμπτο εξ αιτίας του πόνου γόνατο. Παράλληλα, καθώς αυτή η ενόχληση αναγκάζει τον άνθρωπο να αναπαύει συχνά το πόδι του σε ένα σκαμνάκι, συμβολικά «στηλώνει» τα πόδια και κρατά τους άλλους μακριά ή εκφράζει έτσι μια συμβολική κλωτσιά προς εκείνα που τον έκαναν «να κάτσει».
 



Έρπης στα χείλη: σχετίζεται με αισθήματα αηδίας ή ανομολόγητου καταπιεσμένου πόθου που ο ίδιος ο εαυτός αποστρέφεται. Πρόκειται για ένα διπλό μήνυμα καθώς από τη μια τα χείλη διογκώνονται προσελκύοντας τα βλέμματα ενώ ταυτόχρονα εκπέμπουν το σήμα «μακριά από μένα». Ό,τι μας έκαιγε τα χείλη, ό,τι μας έκανε να δαγκωνόμαστε από μέσα μας αποκτά μια σωματική εκδήλωση που θυμίζει έντονα δαγκωμένα χείλη. Το μάθημα εδώ είναι να αποδεχθεί κανείς τα «ακάθαρτα» συναισθήματά ή επιθυμίες του και να συγχωρήσει τον εαυτό του γι αυτά. Αυτό που προκαλεί αποστροφή πρέπει να αναγνωριστεί. Ο έρπης στα χείλη μπορεί επίσης να δηλώνει την ανάγκη του ατόμου να αρνηθεί τις υπερβολικές οικειότητες ή να αυτοτιμωρηθεί επειδή τις επέτρεψε.
 
Τριχόπτωση: για τη μεταφυσική παράδοση η τριχόπτωση αντιστοιχεί κατά κάποιον τρόπο στην απώλεια των φτερών. Είναι σαν να είμαστε για άλλα φτιαγμένοι αλλά υποτασσόμαστε σε μια πιο κοινή μοίρα. Έτσι είτε πρόκειται για περιστασιακές περιόδους τριχόπτωσης είτε για γενικευμένη κατάσταση υποδηλώνει εσωτερική σύγκρουση εξαιτίας της υποταγής μας σε μια επιλογή που μας προσφέρει μεν ασφάλεια αλλά έρχεται σε αντίθεση με αυτό που κατά βάθος ήθελε η καρδιά μας και που το φοβηθήκαμε επειδή περιείχε ρίσκο. Παραμονές ενός γάμου , μιας μονιμοποίησης ή απόκτησης μια σταθερής θέσης πολλοί άνθρωποι που έχουν μέσα τους ένα ταξιδιάρικο πουλί νιώθουν να τους πέφτουν τα φτερά δηλαδή βλέπουν τα μαλλιά τους να μαδάνε αντίθετα από εκείνους που παραιτούνται ευχαρίστως από ορισμένες ελευθερίες προκειμένου να νιώθουν ασφαλείς.
 
Αυτιά: βόμβος, πόνος ,βούλωμα των αυτιών ή περιορισμός της ακοής σηματοδοτούν την αντίστασή μας σε ορισμένες εντολές ή την άρνησή μας να ακούσουμε και να δεχθούμε κάποια πράγματα. Δεν θέλουμε πια ούτε να ακούμε ούτε να υπακούμε. Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Η βαθύτερη ανάγκη πίσω από τα προβλήματα των αυτιών είναι να αποσυρθούμε στον εαυτό μας , να αφουγκραστούμε τι αυτός έχει να πει. Μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και ένα σήμα που μας ειδοποιεί να ακούσουμε τη διαίσθησή μας και τη συνείδησή μας, αυτή την ψιθυριστή φωνή που δεν ακούγεται όταν όλη μας η προσοχή είναι στραμμένη σ’ αυτά που λέει ο κόσμος.
 



Καρδιά: τα προβλήματα σ’ αυτό το ζωτικό όργανο υποδηλώνουν έντονες συναισθηματικές εντάσεις. Ερωτικές απογοητεύσεις , άρνηση συγχώρεσης, ενοχή και αυτομομφή , μεγάλη συναισθηματική εξάρτηση ή αντίθετα αποξένωση και «κλείσιμο της καρδιάς» έχουν άμεση σχέση με τη δυσλειτουργία της. Εκτεταμένες μελέτες έχουν αποδείξει πως η ροή της αγάπης και της συγχώρεσης αποτρέπουν τα ισχαιμικά επεισόδια ενώ αντίθετα διευκολύνεται η εμφάνισή τους όταν η έκφραση της αγάπης είναι προβληματική. Το μάθημα πίσω από τα προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα περιέχει πάντα το ίδιο βαθύτερο αίτημα για άνοιγμα της καρδιάς , καλοσύνη και αποδοχή. Όσο πιο ανεπιφύλακτες, τόσο καλύτερα. Πρώτα και κύρια στον ίδιο τον εαυτό μας.
 
Πόδια: καθώς τα πόδια μας μεταφέρουν αποτελούν τους συμβολικούς δείκτες για τον τρόπο που βαδίζουμε στο μονοπάτι της ζωής μας. Πόνοι, κάλοι, δυσκολία στις αρθρώσεις, κατάγματα και χτυπήματα δείχνουν πάντα μια αντίρρηση που προβάλει ο εαυτός για την κατεύθυνση που έχουμε πάρει. Μπορεί να αποτελούν αντιστάσεις και προειδοποιήσεις ή απλά να εκφράζουν μια βαθύτερη απροθυμία για τον τρόπο που κινούμεθα στη ζωή. Το αίτημά που εκφράζει με αυτό τον τρόπο το σώμα είναι η ανάγκη για ένα σταμάτημα και για επανεκτίμηση της πορείας μας. Στην καλύτερη περίπτωση μας ζητείται να επιβραδύνουμε λίγο το ρυθμό μας και να χαρούμε ορισμένα πράγματα περισσότερο. Διαφορετικά μπορεί να μας δίνεται ένα μήνυμα για πλήρη αλλαγή πορείας.
 



Χέρια: τα χέρια αντιπροσωπεύουν τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τη ζωή μας, τις ευθύνες μας και τα ταλέντα μας. Πόνοι ή κατάγματα στα χέρια δηλώνουν την αντίδραση του εαυτού επειδή δεν εκφράζουμε όλο το δυναμικό μας ή δεν διαφεντεύουμε με σοφία τον εαυτό μας και τις υποθέσεις μας. Μήπως έχουμε κάνει κάποια παραβίαση των ορίων μας; Ή μήπως δεν τολμάμε να ανοίξουμε τα χέρια –και την αγκαλιά μας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που μας καλούν να απαντήσουμε τα προβλήματα στα άνω άκρα.
 
Πόνοι στους ώμους και τον αυχένα: υποδηλώνουν συχνά πως έχουμε αναλάβει μεγάλα βάρη , περισσότερα από όσα αντέχουμε να σηκώσουμε ή ότι έχουμε αυτοπεριοριστεί και έχουμε δεχθεί να υποταχθούμε. Δηλώνουν ένα είδος υποδούλωσης το οποίο έχει φτάσει πια σε οριακό επίπεδο. Οι πόνοι στους ώμους δεν μας αφήνουν να υψώσουμε τα χέρια και το αυχενικό μπλοκάρει μια ευρύτερη περιοχή δείχνοντας ένα είδος ακαμψίας που έχει επέλθει με τον καιρό. Το βαθύτερο αίτημα είναι να δούμε και άλλες οπτικές γωνίες, να στραφούμε και προς άλλες κατευθύνσεις και κυρίως αυτήν που μπορεί να μας δείξει έναν εαυτό πιο ανάλαφρο , πιο ευδιάθετο και πιο πρόθυμο να εκφράσει το ευρύτερο δυναμικό του.
 


Προβλήματα στη δεξιά ή στην αριστερή πλευρά : η εσωτερική παράδοση συνδέει την αριστερή πλευρά του σώματος με το συναίσθημα και τη θηλυκή διάσταση της ύπαρξης και τη δεξιά πλευρά με τη λογική και την αρσενική διάσταση. Ανάλογα σε ποια πλευρά του σώματος εκδηλώνεται ένα πρόβλημα δείχνει ταυτόχρονα αν «παραπονείται» το ανδρικό και λογικό μέρος μας ή το θηλυκό και συναισθηματικό.
 
Κεφάλι: μιας και σ’ αυτό βρίσκονται τα περισσότερα αισθητήρια όργανα αλλά και ο εγκέφαλος αποτελεί ταυτόχρονα το στρατηγείο μας και την πύλη απ’ όπου ο έξω κόσμος περνάει μέσα μας. Από τον πονοκέφαλο και την ημικρανία ως τις σοβαρές παθήσεις που εκδηλώνονται στην περιοχή του κεφαλιού φανερώνεται η στάσή μας απέναντι σ’ αυτά που μας απασχολούν. Συχνά αντί να χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο το νιώθουμε απλώς να πονάει από έναν ισχυρό πονοκέφαλο. Αυτός είναι ο τρόπος που το σώμα μας στέλνει ένα μήνυμα ότι έχουμε φορτωθεί με πολλές σκοτούρες ή ότι έχουμε υπερφορτώσει τα κυκλώματα με κάτι που μας ζητάει πολλή ενέργεια και σκέψη δίχως να αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται να αφήσουμε τα πράγματα να «κρυώσουν» λιγάκι πριν πάρουμε αποφάσεις.
 
Διαγνωστικές Ερωτήσεις: Όποιο κι αν είναι το σύμπτωμα που εμφανίζεται στο σώμα είναι σίγουρα ένα μήνυμα από την ψυχή μας. Αν το ακούσουμε και ανταποκριθούμε ανάλογα τότε η ένταση του συμπτώματος θα μειωθεί ή και θα υποχωρήσει εντελώς ,υποστηρίζουν με βεβαιότητα οι ολιστικοί θεραπευτές. Οι ακόλουθες ερωτήσεις προς τον εαυτό μας είναι πολύ βοηθητικές ώστε να κατανοήσουμε αυτό το μήνυμα:
 

Τι συμβαίνει στη ζωή μου την περίοδο που εμφανίζεται το σύμπτωμα ή η ασθένεια; 
Μου προσφέρει ένα άλλοθι για να ξεκουραστώ επιτέλους;
Ή μήπως για να αναβάλλω ή και να αποφύγω κάτι;
Θα μπορούσε να είναι ένα μεταμφιεσμένο συναίσθημα- π.χ. θυμός- μια ανάγκη- π.χ. για επαφή -ή μια επιθυμία- π.χ. για φροντίδα που έχω αρνηθεί να εκδηλώσω;
Μήπως χρειάζομαι μια παύση ;
Ή μήπως μια αθώωση;
Υπάρχει κάποιος που θέλω να «τιμωρήσω» με την διαταραχή της υγείας μου; ( Του εαυτού μου συμπεριλαμβανομένου)
Ποιος προσελκύεται κοντά μου όταν αρρωσταίνω; Ποιος απομακρύνεται; Μήπως αυτό επιζητώ κατά βάθος;
Αν η ασθένεια είχε ένα μήνυμα να μου δώσει ποιο θα ήταν αυτό;
Όσο πιο βαθύ είναι το επίπεδο από το οποίο θα προέλθουν οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα τόσο βαθύτερη θα είναι και η επαφή που θα έχετε κάνει με τον εαυτό σας. Έτσι θα έχετε ανοίξει το δρόμο για την ανακούφιση και τη θεραπεία του βαθύτερου πυρήνα απ’ όπου προέκυψε το πρόβλημα και το οποίο είναι σε κάθε περίπτωση το ίδιο. Βλέπετε, κάθε ασθένεια όποια μορφή κι αν έχει, είναι πάντα μια κραυγή για αγάπη.


πηγή:η ώρα της αγάπης

Η τριήρης Ολυμπιάς σαλπάρει για τις ΗΠΑ

Η μη κερδοσκοπική εταιρεία Τrireme in Νew Υork City Ιnc. ηγείται της προσπάθειας ώστε η τριήρης Ολυμπιάς να μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη στις 4 Ιουλίου 2012
Η μη κερδοσκοπική εταιρεία Τrireme in Νew Υork City Ιnc. ηγείται της προσπάθειας ώστε η τριήρης Ολυμπιάς να μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη στις 4 Ιουλίου 2012
O άνεμος φουσκώνει τα λευκά πανιά και 170 κουπιά πάλλονται ρυθμικά καθώς μια ξύλινη τριήρης πλέει μεγαλόπρεπα στον ποταμό Χάντσον ατενίζοντας το Αγαλμα της Ελευθερίας. Θα μπορούσε να είναι απλώς ένα όνειρο, οι θαυμαστές όμως της αρχαίας τριήρους σχεδιάζουν να το κάνουν πραγματικότητα.

Η μη κερδοσκοπική εταιρεία Τrireme in Νew Υork City Ιnc. ηγείται της προσπάθειας ώστε η τριήρης Ολυμπιάς, το μοναδικό αντίγραφο σε φυσικό μέγεθος της αθηναϊκής τριήρους, να μεταφερθεί στη Νέα Υόρκη και στις 4 Ιουλίου 2012 να πραγματοποιήσει αυτό το ταξίδι.

«Οταν έμαθα γι΄ αυτή την πρωτοβουλία, δεν ήταν δυνατόν να μείνω στο περιθώριο» λέει υπερήφανα ο πρόεδρος κ. Μάρκος Μαρινάκης , ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας. Σύμφωνα με την περιγραφή του, στην πρώτη συνεδρίαση του συμβουλίου σε μια αίθουσα με θέα το λιμάνι της Νέας Υόρκης πέρασε ρυμουλκούμενο το μουσείοαεροπλανο- φόρο Ιντρέπιντ και όλοι έμειναν να το κοιτούν με θαυμασμό. «Φανταστείτε να περνάει η Ολυμπιάς με 170 κωπηλάτες να κάνουν κουπί! Το θέαμα θα είναι φανταστικό!» τους είπε εκείνος γεμίζοντας το συμβούλιο με αισιοδοξία.

Η τριήρης Ολυμπιάς είναι το μοναδικό αντίγραφο της αρχαίας αθηναϊκής τριήρους που έχει κατασκευαστεί σε πραγματικό μέγεθος και έχει δοκιμαστεί σε φυσικές συνθήκες δίνοντας απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα για τη ναυτική τεχνολογία της αρχαιότητας. Κατασκευάστηκε από τους βρετανούς καθηγητές Ιστορίας Μόρισον και Ναυπηγικής Κόουτς με χρηματοδότηση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στο οποίο παραδόθηκε τον Αύγουστο του 1987.

Η Ολυμπιάς έχει μήκος περίπου 37 μέτρα, πλάτος 5,50 μέτρα και εκτόπισμα 70 τόνων, ενώ η ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε ήταν πεύκο του Ορεγκον και δρυς. Τα πανιά της είναι κατά τα αρχαία πρότυπα από λινό ύφασμα που φτιάχνεται μόνο σε ένα εργοστάσιο στη Σκωτία. Οπως εξηγεί ο σημαιοφόρος του ΠΝ κ. Γεώργιος Νάσκας, υπεύθυνος Συντήρησης της τριήρους Ολυμπιάς στο Μουσείο του Πολεμικού Ναυτικού, «η ορειχάλκινη επένδυση του εμβόλου του πλοίου αποτελείται από δύο ενωμένα κομμάτια, μια τεχνική ξεχασμένη για 2.500 χρόνια».

Λίγα μέτρα από το θωρηκτό Αβέρωφ η Ολυμπιάς στέκει με μεγαλοπρέπεια κάτω από ένα ειδικά διαμορφωμένο σκέπαστρο κοιτάζοντας στον ορίζοντα τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Εγινε μουσειακό έκθεμα το 2004, οπότε σταμάτησε τους δοκιμαστικούς πλόες. Οι δοκιμές που έκανε ως το 1994 στο πλαίσιο της πειραματικής αρχαιολογίας έδωσαν απαντήσεις σε πολλά αναπάντητα ερωτήματα για τη ναυτική τεχνολογία, προκάλεσαν όμως και φθορές.

Ιδιαιτέρως η πλεύση σε γλυκά ύδατα στο Λονδίνο το 1993, όπου μεταφέρθηκε για τον εορτασμό των 2.500 χρόνων της Δημοκρατίας, προξένησε ανεπανόρθωτες βλάβες. Παρά τις επισκευές που έγιναν, πριν από τη μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας στους Αγώνες της Αθήνας, τελικά κρίθηκε μη αξιόπλοη.

Η προοπτική ενός νέου ταξιδιού ενθουσιάζει τους θαυμαστές της, αλλά το εγχείρημα φαντάζει τεράστιο. Η μεταφορά του σκάφους στις ΗΠΑ, οι απαραίτητες επισκευές και η επιστροφή του υπολογίζεται ότι θα κοστίσουν περίπου τρία εκατ. δολάρια. «Η επίσκεψη της Ολυμπιάς δεν πρόκειται να στοιχίσει ούτε ευρώ στο Πολεμικό Ναυτικό. Ολο το κόστος θα καλυφθεί από την Τrireme in Νew Υork City Ιnc. Από αυτά το 25% έχει ήδη συγκεντρωθεί μέσω χορηγιών» επισημαίνει ο κ. Μάρκος Μαρινάκης στο «Βήμα».

Μετά τη συγκέντρωση των χρημάτων το μεγαλύτερο στοίχημα είναι η στελέχωση ενός δυναμικού πληρώματος με 170 κωπηλάτες. «Θέλουμε να έχουμε δίπλα μας εμπνευσμένους ανθρώπους» λέει ο αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Φορντ Γουαϊσκίτελ, πρώην καθηγητής Κλασικής Ιστορίας στα κολέγια Χόμπαρτ και Γουίλιαμ Σμιθ. Ο ίδιος θα αναλάβει μάλιστα το δύσκολο έργο της εκπαίδευσης και του συντονισμού των κωπηλατών, ως σύγχρονος αυλητής την ώρα της μάχης.

«Το εγχείρημα δίνει ζωή στην αρχαιότητα και φέρνει τους Αμερικανούς πιο κοντά στην ελληνική ιστορία», κατά τα λεγόμενα του κ. Γουαϊσκίτελ. Επιπλέον, αν το ταξίδι της τριήρους συνδυαστεί με μια έκθεση για την ελληνική ναυτική παράδοση που οργανώνεται στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με τον κ. Μαρινάκη, «θα βελτιώσει την εικόνα της Ελλάδας στα μάτια των Αμερικανών και θα τους πείσει να κάνουν ένα ταξίδι στην Ελλάδα».

Από την πλευρά του, το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει λάβει επίσημα θέση ως προς αυτή την πρωτοβουλία έχοντας ως πρωταρχικό στόχο τη διασφάλιση της ακεραιότητας της τριήρους. Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και το προσεχές διάστημα αναμένεται να σταλεί γραπτή δήλωση στήριξης του εγχειρήματος με τις υπογραφές 13 ελληνοαμερικανών βουλευτών-μελών του Κογκρέσου.

«Το μεγαλύτερο μυστήριο της ναυπηγικής»

Δύο αιώνες χρειάστηκε να περάσουν από την κατασκευή της πρώτης τριήρους το 700 π.Χ., που αποδίδεται από τον Θουκυδίδη στον Κορίνθιο Αμεινοκλή, ώσπου η διορατικότητα του Θεμιστοκλή να την αναδείξει στο σημαντικότερο πλοίο της αρχαιότητας. Ο μεγάλος στρατηγός και πολιτικός, αφού ενίσχυσε τον αθηναϊκό στόλο με την κατασκευή 200 τριήρεων, τον οδήγησε το 480 π.Χ. στην επική Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Τα «ξύλινα τείχη», οι γρήγορες και ευέλικτες τριήρεις, επανδρωμένες με ελεύθερους πολίτες, έμειναν πραγματικά απόρθητα σώζοντας την Αθήνα και τους κατοίκους της, όπως είχε προφητέψει το Μαντείο των Δελφών.

Η μεγάλη καινοτομία της τριήρους ήταν οι τρεις σειρές κουπιών, τα οποία κινούσαν 170 κωπηλάτες, καθισμένοι σε τρία διαφορετικά επίπεδα του σκάφους. Ο συνδυασμός κωπηλατών και πανιών, αν και χρειαζόταν άριστο συντονισμό, έδινε την πρωτοφανή για την εποχή ταχύτητα των 10 κόμβων. Αυτό όμως που έκανε τις αθηναϊκές τριήρεις ξεχωριστό πολεμικό εργαλείο ήταν το πανίσχυρο ορειχάλκινο έμβολο, το οποίο κατέστρεφε και συνήθως βύθιζε τα εχθρικά σκάφη.

Για να επιτύχουν όμως οι Αθηναίοι ταχύτητα και ευελιξία χρησιμοποίησαν για την κατασκευή των τριήρεων ελαφρά ξυλεία, όπως μας εξήγησε ο κ. Νάσκας, με αποτέλεσμα «οι τριήρεις που εμβολίζονταν συνήθως να μη βυθίζονταιαλλά να διαλύονται. Φαίνεταιμάλισταότι όσες έφταναν τα 10 χρόνια ζωής τις διέλυαν και χρησιμοποιούσαν τα υλικά σε άλλες εργασίες». Η έλλειψη λοιπόν αρχαίων ευρημάτων καθιστά τις αθηναϊκές τριήρεις «το μεγαλύτερο μυστήριο της ναυπηγικής», όπως τις χαρακτήρισε ο κ. Γουαϊσκίτελ.

Οι περιορισμένες απεικονίσεις επάνω σε αγγεία και οι αναφορές σε ιστορικά και λογοτεχνικά κείμενα φουντώνουν τη διαμάχη που συνεχίζεται για αιώνες μεταξύ των μελετητών. Μόλις στις 7 Ιανουαρίου ο αρχαιολόγος Τζον Χέιλ, καθηγητής Ελευθέρων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Λούσβιλ, παρουσίασε στο Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής μια νέα εκδοχή του σκάφους. Το μοντέλο του, όπως μας εξήγησε, διαθέτει ένα μόνο ιστίο αντί για δύο, λιγότερο στρογγυλεμένο κύτος, ελαφρύτερη δομή και πιθανώς κουπιά διαφορετικών διαστάσεων.

«Η Ολυμπιάς δεν παύ ει να είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα και ένα σημαντικό σύμβολο. Συμβολίζει την ελευθερία που κέρδισαν οι Αθηναίοι στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, που τους έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τη Δημοκρατία και τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή. Χάρη στις τριήρεις χτίστηκε ο Παρθενώνας» μας εξήγησε ο κ. Χέιλ. Και ως μέλος του πληρώματος του πρώτου δοκιμαστικού μοντέλου του καθηγητή Μόρισον, όταν ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, μας διαβεβαίωσε ότι η τριήρης από όπου περνάει σκορπίζει ενθουσιασμό.


πηγή :tovima.gr

Θέλετε να χαζέψετε; (με την καλή έννοια) τότε δείτε το μετρό της Μόσχας και ταξιδέψτε σε άλλη εποχή!


Οι στάσεις του μετρό της Μόσχας μας ονειροταξιδεύουν από μόνες τους. Δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια από εμάς.
Τι να το κάνεις το παλάτι άμα διασχίζεις τους σταθμούς του μετρό της ρωσικής πρωτεύουσας; Είχαν έμπνευση...


πηγή:alfavita

Το βίντεο με τις αποκαλύψεις του Δ. Βουνάτσου για τον Α. Τσοχατζόπουλο που έκανε το γύρο του internet

 

 
Ένα βίντεο το οποίο είμαι γυρισμένο τον Ιούνιο του 2010 προκάλεσε το ενδιαφέρον γνωστών ενημερωτικών ιστοσελίδων που το αναδημοσίευσαν. Στο οπτικοακουστικό απόσπασμα ο Δημήτρης Βουνάτσος αναφέρετε εκτός των άλλων στον Τ. Μαντέλη και στον Άκη Τσοχατζόπουλο. Δείτε παρακάτω το αποκαλυπτικό βίντεο....

http://www.lesvosnews.com/?p=1482
 

Απεργία 23 Φεβρουαρίου 2011


ΠροβολήΠερισσότερα απόΣχετικά βίντεοΣχόλιαΔιαμοιρασμόςΑποστολήΣελιδοδείκτηςΤwitterFacebοοk


Ολοι στις πλατείες και τους δρόμους στις 23 Φεβρουαρίου, στην απεργία. Χωρίς δικαιολογίες δεν μπορώ και δεν έρχομαι. Και μην ακούτε αυτούς που λένε πως “είμαστε άξιοι της μοίρας μας” και “τίποτε δεν γίνεται” και “είμαστε κότες” και “γιατί δεν αντιδράει κανείς” στην λεηλασία.

Αντέδρασε εσύ και πάρε μαζί σου στην πορεία και τον διπλανό σου έλληνα.

Θραξ Αναρμόδιος

Καρκίνος: Φλέβα Χρυσού

news-female-viagra
…για τις Φαρμακοβιομηχανίες. Τα ετήσια κέρδη των φαρμακευτικών ανέρχονται σε πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια. Είναι ότι πιο κερδοφόρο υπάρχει στον κλάδο του εμπορίου με τη διαφορά – σε σύγκριση με άλλα είδη – ότι, είναι νόμιμα και απολύτως απαραίτητα για τη δημόσια υγεία, έχοντας φυσικά τις ευχές των αναρμόδιων «αρμοδίων» που τους παρέχουν άδεια κυκλοφορίας των «αγαθών» που παρασκευάζουν. Και στην τελική, δεν έγινε και τίποτε αν το όλο σύστημα βασίζεται στο: « ο θάνατός σου, η ζωή μου».
«….Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη.» Ιπποκράτης
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τον όρκο που Ιπποκράτη ο οποίος παραβιάζεται ασυστόλως εν ονόματι του κέρδους. Διότι, πως να το κάνουμε, καλοί οι όρκοι αλλά και το χρήμα έχει τη χάρη του. Αυτό φυσικά, το ξέρουν πολύ καλά οι φαρμακευτικές και το χρησιμοποιούν για να πουλήσουν δηλητήρια με τη βοήθεια των «υπηρετών του Ιπποκράτη», που συνήθως ξεχνάνε ποιος είναι ο λόγος ύπαρξής τους και ζούνε τις ζωές τους μέσα από τον θάνατο άλλων ανθρώπων.
Πρόκειται για ένα «ειδύλλιο» που ξεκινά από πολύ νωρίς, όταν οι γιατροί είναι ακόμη φοιτητές και συνεχίζεται μέχρι το τέλος της καριέρας τους. Απ’ τα 11 δις δολάρια που ξοδεύονται κάθε χρόνο για την προώθηση των προϊόντων τους τα 5,5 δις δίδονται ως παροχές στους γιατρούς  μέσω των ιατρικών επισκεπτών. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο ένα ποσό της τάξεως των 8.000 με 13.000 ευρώ ξοδεύεται ετησίως για κάθε γιατρό σε κάθε χώρα του κόσμου! Μιλάμε δηλαδή, για μία παράνομη μισθοδοσία που γίνεται απ’ τις Φαρμακοβιομηχανίες και δικαιολογείται ως απλή δωρεά. Φυσικά και οι απαιτήσεις των Φαρμακοβιομηχανιών ζητούν δικαίωση απ’ τις πωλήσεις σε χημικά φάρμακα και άλλα συναφή.
Είναι γνωστό πως, όλα μα όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από παρενέργειες φαρμάκων τα οποία οι γιατροί τους συνταγογραφούν για να αντιμετωπίσουν κάποια πάθηση που έχουν. Το πιο τραγικό στατιστικό στοιχείο όμως, είναι η παγκόσμια θνησιμότητα από τις χημειοθεραπείες που χορηγούνται σε καρκινοπαθείς. Εδώ, το νούμερο είναι σοκαριστικό…
…την τελευταία εικοσαετία σε όλο τον κόσμο,
2 δισεκατομμύρια άνθρωποι
έχουν οδηγηθεί στο θάνατο από τη χημειοθεραπεία…
Ryke-Geerd-HAMER
Σύμφωνα με τον Δρ Χάμερ, ο οποίος φυλακίστηκε επειδή πήγε κόντρα στο ιατρικό κατεστημένο με την ανακάλυψη της θεραπείας κατά του καρκίνου:
  • Η χημειοθεραπεία είναι μια απάτη, είναι απλά μια δηλητηρίαση με σκοπό την εξόντωση των ασθενών. Κανένας γιατρός δεν την παίρνει για τον εαυτό του ή την οικογένεια του και κανένας Εβραίος στον κόσμο δεν…… κάνει ποτέ χημειοθεραπεία.
    • Η θνησιμότητα της χημειοθεραπείας, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Καρκίνου της Χαϊδελβέργης, ανέρχεται στο 98%!!!
    Φυσικά, οι φαρμακοβιομηχανίες σε συνεργασία πάντα με τους γιατρούς, έχουν φροντίσει να δώσουν στη δημοσιότητα διαφορετικά στοιχεία ως προς την «επιτυχία» της χημειοθεραπείας, συμπεριλαμβάνοντας στα δεδομένα τους, την πενταετή επιβίωση των ασθενών μετά τη χορήγηση χημειοθεραπείας. Το γεγονός φυσικά ότι, μόλις περάσουν 5 χρόνια, οι καρκινοπαθείς που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπείες πεθαίνουν, δεν το συζητούν καν.. Η ανακοίνωση επιμένει να δηλώνει με υπερηφάνεια την επιτυχία της χημειοθεραπείας.
  • http://www.miastala.com/

Ακροδεξιοι Μαυραγορίτες…

 


«Πείτε ότι είχαμε πόλεμο με την Τουρκία. Δεν θα πουλούσαμε κάτι; Έτσι και τώρα έχουμε πόλεμο. Να βάλουμε λοιπόν ένα όριο, ότι δεν πωλείται η Ακρόπολη και ο Λευκός Πύργος και μετά να δούμε τι μπορούμε να πουλήσουμε».
Τάδε έφη σήμερα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, λέγοντας “ναι” στις ιδιωτικοποιήσεις και το γενικό πωλητήριο της κυβέρνησης, αλλά βάζοντας όρια στην… Ακρόπολη και το Λευκό Πύργο.
=================
Σχόλιο: Έχει πολύ πλάκα πως κάποιοι προσπαθούν να το παίξουν υπεύθυνοι και σοβαροί πολιτικοί.  Ειδικότερα όταν θέλουν να εκλογικεύσουν την εσωτερική παρόρμηση του… Μαυραγορίτη.   Θα έχουμε πόλεμο και κάποιοι  στα μετόπισθεν  θα ψάχνουν να πουλήσουν τα πάντα!  Τι πρωτότυπη στα αλήθεια σκέψη από την ακροδεξιά…
http://papaioannou.wordpress.com/

Σχολιο της του Ολυμπου αλεπους...Eνας...ενας ξεσκεπαζονται , απο μονοι τους!  Μα ειναι εντελως ηλιθιοι αυτοι τους οποιους εμεις ψηφισαμε να μας κυβερνησουν. Η πλακα ειναι οτι το παιζουν "εθνικιστες"!!! Ποιοι? Αυτοι που θελουν να πουλησουν τη χωρα μας...ΟΛΟΚΛΗΡΗ..(οι γελοιοι τελικα θα μας αφησουν , λεει, την Ακροπολη και τον Λευκο Πυργο..Δηλ., Επιδαυρο,Δελφους,Κνωσσο, Φαιστο κλπ.,Ολυμπια, Διον, και, και, και, ΕΙΝΑΙ Σ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ?) Σ αυτους εχουμε αναθεσει να παλεψουν για την Κυπρο? Την Μακεδονια? Το Αιγαιο? Τη Θρακη? Τα πετρελαια ΜΑΣ? ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ??????? 
ΑΡΧΙΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΕΣ ...ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ..ΞΕΦΤΙΛΕΣ...ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ..ΕΦΙΑΛΤΕΣ
....ΔΟΥΛΟΙ...ΠΡΟΔΟΤΕΣ...ΤΟΜΑΡΙΑ...ΠΕΙΝΑΛΕΣ... ΚΡΥΦΑΔΕΛΦΕΣ...

Αποτελεσματικότερος ο ψευδάργυρος από τις ... σούπες


Γρίπη

        
   Ο ψευδάργυρος, σε μορφή σιροπιού, χαπιών ή παστίλιας, μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματική θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα, μειώνοντας τόσο τη διάρκεια, όσο και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Ο ψευδάργυρος φαίνεται να δρα τόσο προληπτικά, απομακρύνοντας την πιθανότητα εκδήλωσης κρυολογήματος, όσο και θεραπευτικά, αν ληφθεί από την πρώτη μέρα εκδήλωσης των συμπτωμάτων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παιδιατρικής Μινού Σινγκ του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Ιατρικής Εκπαίδευσης και Έρευνας της Ινδίας, έκαναν συγκριτική αξιολόγηση 15 μελετών και κλινικών δοκιμών που αφορούσαν 1.360 άτομα, τα αποτελέσματα της οποίας (μετα-ανάλυση) δημοσίευσαν στην ιατρική επιθεώρηση «The Cochrane Library», σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης».
Το κρυολόγημα αποτελεί σημαντικό «βάρος» για την κοινωνία και την οικονομία, καθώς υπολογίζεται ότι σε αυτό οφείλεται το 40% περίπου των χαμένων ωρών εργασίας, κάθε χρόνο, καθώς και εκατομμύρια χαμένες σχολικές ώρες για τους μαθητές.
Η ιδέα ότι ο ψευδάργυρος μπορεί να είναι αποτελεσματικός, ξεκίνησε από μια αμφισβητούμενη μελέτη του 1984, που έδειξε ότι μπορεί να μειώνει τη διάρκεια του κρυολογήματος. Ακολούθησαν άλλες μελέτες με αντικρουόμενα συμπεράσματα, ενώ προτάθηκαν διάφορες βιολογικές ερμηνείες του φαινομένου, χωρίς να έχει υπάρξει ομοφωνία. Πάντως, φαίνεται πως ο ψευδάργυρος εμποδίζει την αναπαραγωγή του ιού ή την προσκόλλησή του στις μεμβράνες της ρινικής κοιλότητας.
Η νέα μελέτη έρχεται να βεβαιώσει ότι ο ψευδάργυρος είναι αποτελεσματικός, αν η λήψη του αρχίσει μέσα στην πρώτη μέρα μετά την έναρξη των συμπτωμάτων. Στους περισσότερους ασθενείς το κρυολόγημα σταμάτησε νωρίτερα, σε σχέση με όσους είχαν πάρει εικονικό φάρμακο (πλασέμπο), ενώ στους τελευταίους τα συμπτώματα ήσαν και πιο έντονα. Οι καθημερινές δόσεις ψευδαργύρου κυμαίνονταν από 30 έως 160 μιλιγκράμ την μέρα.
Τα παιδιά που έπαιρναν σιρόπι ή παστίλιες ψευδαργύρου (15 mg κάθε μέρα) προληπτικά επί πέντε μήνες ή περισσότερο, κρυολόγησαν λιγότερο συχνά και έχασαν λιγότερες ώρες μαθημάτων. Επίσης ο ψευδάργυρος μείωσε την χρήση αντιβιοτικών στα παιδιά.
Πάντως ο Μινού Σινγκ επεσήμανε ότι «προς το παρόν είναι δύσκολο να γίνει μια γενική σύσταση, επειδή δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για την άριστη δόση, την μορφή ή τη χρονική διάρκεια της θεραπείας με ψευδάργυρο». Για το λόγο αυτό, όπως είπε, πρέπει να γίνουν περαιτέρω έρευνες, ιδίως σε ασθενείς που πάσχουν από άσθμα και των οποίων η κατάσταση επιδεινώνεται λόγω του κρυολογήματος, για να διαπιστωθεί αν στην περίπτωσή τους μπορεί να βοηθήσει ο ψευδάργυρος.
Από την άλλη, η μελέτη έδειξε ότι ο ψευδάργυρος μπορεί να έχει παρενέργειες, όπως δυσάρεστη γεύση στο στόμα ή ναυτία, ενώ ο καθηγητής Ρόναλντ Έκλες, διευθυντής του Κέντρου Κοινού Κρυολογήματος του πανεπιστημίου Κάρντιφ, εξέφρασε αμφιβολίες για τα οφέλη του ψευδάργυρου και παράλληλα επεσήμανε ότι η τοξικότητά του μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα σε μακροχρόνια χρήση. Ακόμα, σύμφωνα με ειδικούς στον ψευδάργυρο, όπως η δρ Ανάντα Πρασάντ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Wayne State του Ντιτρόιτ, τα συμπληρώματα ψευδαργύρου στο εμπόριο μπορεί να μην είναι εξίσου αποτελεσματικά με αυτά που χρησιμοποιούν οι ερευνητές.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι ενήλικες κρυολογούν, κατά μέσο όρο, δύο έως τέσσερις φορές τον χρόνο, ενώ τα παιδιά μέχρι δέκα φορές. Επειδή οι ιοί που ευθύνονται για το κοινό κρυολόγημα, είναι τόσο διαδεδομένοι, πολύ λίγα πράγματα μπορεί να κάνει κανείς για να αποφύγει να μολυνθεί. Ο ιός του κρυολογήματος μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο με το βήχα και το φτάρνισμα, καθώς και από το άγγιγμα μολυσμένων επιφανειών (π.χ. χερούλια πόρτας). Οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν μια πραγματικά αποτελεσματική θεραπεία για το κρυολόγημα, πέρα από συμβουλές για το πώς μπορεί κανείς να μειώσει τις πιθανότητές του να μολυνθεί.
πηγή:το βήμα