Επάγγελμά τους η διαστρέβλωση

Οποιος διαδηλώνει για να μη γίνει νόμος η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, χαρακτηρίζεται παράνομος για ...παρακώλυση συγκοινωνιών.

Οποιος διαμαρτύρεται για το χαράτσι στα νοσοκομεία και την επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου στην Υγεία, καταγγέλλεται για ...παρεμπόδιση είσπραξης από το Δημόσιο.

Μοιάζει με παραλογισμό, δεν είναι. Είναι σοφιστείες, με τις οποίες κορυφαίοι αστοί αρθρογράφοι κοπτοράπτουν διαφορετικά στοιχεία της πραγματικότητας, για να δείξουν μιαν αντεστραμμένη πραγματικότητα και πάνω σ' αυτήν την αντεστραμμένη πραγματικότητα να στεριώσουν την αξίωση να αφεθεί ελεύθερο το κεφάλαιο στη δράση του.

Οι αρθρογράφοι του αστικού Τύπου κάνουν αυτό που λέει ο λαός μας «στρίβουν διά του αρραβώνος». Εμφανίζονται να διαμαρτύρονται για την ανομία, για να μη γίνεται συζήτηση για την ταξικότητα των νόμων που είναι κομμένοι και ραμμένοι για το κεφάλαιο.

Γνωρίζουν καλά πως με νόμους και αστυνόμους σταυρώνεται κάθε μέρα ο λαός, αλλά και ότι όλο και περισσότεροι αρνούνται να κουβαλήσουν το σταυρό. Αυτό που θέλουν δεν είναι απλά η εφαρμογή του νόμου, αλλά το πώς θα χτυπήσουν τη συγκεκριμένη οργάνωση της λαϊκής αντίδρασης, αυτήν που μέσα στη φωτιά του αγώνα ατσαλώνει συνειδήσεις, ικανές όχι μόνο να αντισταθούν στη βαρβαρότητα, αλλά και να την καταργήσουν, να ανοίξουν δρόμο για μια κοινωνία άλληνε.

Η διαρκής επίκληση του νόμου και του αστυνόμου αποκαλύπτει και μια φτώχεια επιχειρημάτων.

Δεν μπαίνουν στον κόπονα εξηγήσουν γιατί είναι νόμιμο να πληρώνεις χαράτσι στο νοσοκομείο, όταν το αυτονόητο είναι πως η προστασία της υγείας του λαού πρέπει να είναι υποχρέωση του κράτους.

Γιατίείναι νόμιμο να κόβεις το ηλεκτρικό ρεύμα σ' έναν άνεργο που πετάχτηκε στην ανεργία, για να έχουν οι καπιταλιστές - ιδιοκτήτες και των ηλεκτροεργοστασίων - άφθονη εφεδρεία εξαθλιωμένων εργατών;

Γιατί είναι νόμιμο να χρηματοδοτείς και με πρόσθετο χαράτσι τους εργολάβους σε δημόσια έργα, για τα οποία ο λαός έχει προπληρώσει βαριά φορολογία;

Γιατί είναι νόμιμο να καταδικάζεις χιλιάδες και χιλιάδες σε εξαθλίωση;

Οι αστοί αρθρογράφοιστρίβουν από μια τέτοια συζήτηση, επειδή γνωρίζουν πως οι νόμοι του αστικού κράτους, πέρα από ταξικοί, είναι και αποτέλεσμα συγκεκριμένων συσχετισμών σε συγκεκριμένη στιγμή. Και σαν τέτοιοι, προσφέρονται για ανατροπή.

Καταφεύγουν, λοιπόν, στο τσουβάλιασμα διαφόρων «ανομιών», έτσι που να μένουν στο τέλος οι ρετσινιές που επιτρέπουν στην αστική τάξη να εμφανίζει τους νόμους της ως δίκιο για το κοινό καλό.

Η προκλητική διαστρέβλωσητης πραγματικότητας έχει γίνει επάγγελμα, ειδικά στα συγκροτήματα Αλαφούζου και ΔΟΛ. Οι κεντρικοί αρθρογράφοι τους όλο και πιο συχνά εμφανίζονται την ίδια μέρα να κόβουν και να ράβουν πάνω στο ίδιο θέμα, τόσο που λίγο απέχουν από το να χαρακτηριστεί «σκονάκι» το κείμενο στο οποίο βάζουν την υπογραφή τους. Δεν πρόκειται για ανικανότητα. Είναι στοχοπροσηλωμένη αποστολή με μοιρασμένους ρόλους. Με δήθεν αποστάσεις από διάφορα φαινόμενα, έτσι που να μένει στο απυρόβλητο η νομοθετικά κατοχυρωμένη φοροαπαλλαγή των καπιταλιστών, και να ταυτίζεται ο φοροφυγάς με αυτόν που παλεύει ενάντια στον καπιταλιστή. Για να προβάλλεται ο νόμος του καπιταλιστή ως στοιχείο ισορροπίας.

Επειδή τέτοιες λαθροχειρίες εύκολα κράζονται, έρχεται να δέσει τη μαρέγκα ο εκβιασμός: «Δε θα μας δίνουν λεφτά οι δανειστές».

Σ' αυτήν την περίπτωσηεπιχειρείται αυθαίρετα να ταυτιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τα λαϊκά. Αυθαιρεσία που ανατρέπεται εύκολα, όσο ο λαός βάζει πλώρη για άλλη οικονομία που δε θα έχει καπιταλιστές και δε θα κυριαρχεί το καπιταλιστικό κέρδος. Εκεί όπου - για παράδειγμα - αποδεικνύεται πως τα δημόσια έργα δε χρειάζονται τους καπιταλιστές για να γίνουν. Εκεί όπου οι καπιταλιστές δε θα μπορούν να υπάρχουν, γιατί, πολύ απλά, οι εργάτες θα έχουν αρνηθεί την εκμετάλλευσή τους.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ