Φυσικό είναι οι εταιρείες αυτές όπως όλες οι εταιρείες στο κόσμο να συμπιέζουν τα κόστη για να έχουν μεγάλα κέρδη.
Όλοι οι πυρηνικοί σταθμοί έχουν κάποιο όριο ζωής και οι προδιαγραφές των πυρηνικών εργοστασίων έχουν μέγιστη ασφάλεια.
Αλλά πάντοτε όμως υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας να υπάρξει κάποιο ατύχημα και τότε δυστυχώς φθάνουμε στο δρόμο δίχως γυρισμό.
Μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ και τώρα στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας με τις βιβλικές καταστροφές τίθεται πλέον το ερώτημα;
Χρειάζονται τα πυρηνικά εργοστάσια που βαθμιαία συντελούν στη καταστροφή του κόσμου και του πλανήτη;
Εμείς λέμε ότι μπορεί να υπάρξει τόση και μεγαλύτερη ενέργεια από φυσικές πηγές. Τότε όμως δεν θα υπάρξουν τα υπερκέρδη των εταιρειών οι οποίες δεν γνωρίζουμε πως και με ποιους διαπλέκονται.
Τι προτείνουμε:
Από τους καταρράκτες του Νιαγάρα στο Καναδά μπορεί να έχει ενέργεια και μάλιστα φθηνή όλη η βόρειος και η νότιος Αμερική. Εκτός της ενέργειας που μπορεί να υπάρξει από τις πηγές και τα ποτάμια που διαθέτουν.
Από την έρημο της Σαχάρας με τους κατάλληλους ηλιακούς συσσωρευτές και την τεχνογνωσία η οποία υπάρχει μαζί με τα ποτάμια και τις πηγές φτάνει η ενέργεια για όλη την Ευρώπη και την Αφρική.
Μένει μόνο η ήπειρος της Αυστραλίας η οποία μπορεί από τα ποτάμια και τις πηγές της να παραχθεί ενέργεια.
Εάν πάλι αυτά δεν ικανοποιούν κάποιους και θέλουν να δημιουργήσουν οπωσδήποτε πυρηνικά εργοστάσια πρέπει η διεθνής κοινότητα να επιβάλει αυστηρότατους όρους.
Όπως:
Όλα τα πυρηνικά εργοστάσια να έχουν διπλό τείχος προστασίας και όχι μονό, πάχους 25 εκ και περισσότερο και ανάμεσα τους να υπάρχει έτοιμο νερό για ψύξη.
Να είναι θαμμένα μέσα στη γη σε βάθους τριών έως τεσσάρων χιλιομέτρων και να υπάρχει έτοιμο υλικό γύρω τους ώστε να ενταφιαστεί ο αντιδραστήρας σε περίπτωση ατυχήματος.
Αυστηρούς τακτικούς ελέγχους και μετά κάποια χρόνια λειτουργίας να κλείνουν οριστικά.
πηγή:τοπικά κοινοβούλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου