Η Μέρκελ μάς γυρνάει προ... 1821!

 

Εφριξαν όλοι οι Ελληνες μόλις άκουσαν ή διάβασαν τις πρώτες ειδήσεις για το γερμανικό έγγραφο αναφερόμενο στις προτάσεις του Βερολίνου για τη χώρα μας που επιδόθηκε την Παρασκευή το βράδυ στις αντιπροσωπείες των υπόλοιπων κρατών της Ευρωζώνης. Ενα έγγραφο που αποκάλυψε πρώτη η βρετανική εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, υποχρεώνοντας έτσι όλες τις κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, να διοχετεύσουν στον Τύπο το πλήρες κείμενό του, με αποτέλεσμα να μάθουν όλο το περιεχόμενό του και οι Ελληνες από χθεσινές εφημερίδες.

Πρόκειται για επαίσχυντο κείμενο πρωτοφανούς ωμότητας, το οποίο διαπνέεται από απροκάλυπτα αποικιακή -για να μην πούμε ναζιστική- νοοτροπία κατά της Ελλάδας, τέτοια που σε γραπτή μορφή υπήρχε μόνο πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, προ εβδομηκονταετίας και πλέον. Σε καμία περίπτωση το έγγραφο αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί προερχόμενο από φιλική χώρα. Συνιστά υπαγόρευση όρων από κατακτητή προς υπόδουλο πληθυσμό και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον ελληνικό λαό - ως εχθρική επίθεση από κράτος που θέλει να καταλύσει την εθνική κυριαρχία της...

Ελλάδας κατά το πρότυπο της επίθεσης της ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ τον Απρίλιο του 1941.

Εν πρώτοις το Βερολίνο απαιτεί να οριστεί κατοχικός διοικητής της Ελλάδας από την ΕΕ με το προκάλυμμα του «επιτρόπου επί του ελληνικού προϋπολογισμού». Αυτός ο κατοχικός διοικητής, όπως οι γκατουλάιτερ που διόριζαν οι ναζί σε όσες χώρες κατακτούσαν, τονίζεται ρητά στο γερμανικό έγγραφο ότι «πρέπει να έχει την εξουσία... να ασκεί βέτο (!) σε αποφάσεις που δεν ευθυγραμμίζονται με τους δημοσιονομικούς στόχους που θέτει η τρόικα»!

Καμία απόφαση δηλαδή της εκλεγμένης ελληνικής κυβέρνησης για να δοθούν χρήματα για την παιδεία ή την υγεία ή για συντάξεις δεν θα ισχύει, αν ο κατοχικός διοικητής κρίνει μόνος του και αποφασίσει ότι αυτή η απόφαση δεν συνάδει με τις εντολές της τρόικας για την Ελλάδα. Σε απλά ελληνικά ο Γερμανός γκαουλάιτερ θα αποφασίζει και θα κλείνει σχολεία και νοσοκομεία ή δεν θα πληρώνει μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο έναν ή πολλούς μήνες!

Στο κατάπτυστο έγγραφό τους οι Γερμανοί ετοιμάζουν το πλαίσιο για να οδηγήσουν κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά, στην πείνα τον ελληνικό λαό! «Η Ελλάδα πρέπει να δεσμευτεί νομικά να δίνει απόλυτη προτεραιότητα στη μελλοντική εξυπηρέτηση του χρέους. Τα κρατικά έσοδα θα χρησιμοποιούνται πρώτα και πάνω απ' όλα για την εξυπηρέτηση του χρέους. Μόνο τα έσοδα που απομένουν μπορούν να χρησιμοποιούνται για να χρηματοδοτούν πρωτογενείς δαπάνες» αναφέρει ρητά το απίστευτα εξευτελιστικό για τη χώρα μας γερμανικό έγγραφο.

Κάθε μήνα δηλαδή ο κατοχικός διοικητής της ΕΕ θα πληρώνει τους δανειστές και ανάλογα με τα λεφτά που θα μένουν, θα παίρνουν ή δεν θα παίρνουν μισθό οι δημόσιοι υπάλληλοι και συντάξεις οι συνταξιούχοι! Λήγει π.χ. ομόλογο 14,5 δισ. ευρώ τον Μάρτη, δεν δίνει μισθούς εκείνον τον μήνα ο γκαουλάιτερ και βγαίνουν στη ζητιανιά οι δημόσιοι υπάλληλοι!

Η ναζιστική θηριωδία των Γερμανών αναπηδά και σε ένα άλλο σημείο του εγγράφου τους, όπου ουσιαστικά προαναγγέλλουν ότι μόλις ψηφιστεί αυτό το θεσμικό πλαίσιο υποδούλωσης της Ελλάδας, θα πάψουν να μας δίνουν και τις δόσεις του δανείου! Ο λόγος είναι απλούστατος. Με το νέο αποικιακό καθεστώς, η Ελλάδα θα είναι αδύνατον να χρεοκοπήσει γιατί ο κατοχικός διοικητής θα πληρώνει ανελλιπώς τα τοκοχρεωλύσια ακόμη και αν δεν του μένουν λεφτά να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αν δηλαδή δεν δώσουν οι Ευρωπαίοι κάποια δόση του δανείου, ο γκαουλάιτερ θα δίνει οπωσδήποτε τα λεφτά στους ξένους δανειστές και θα κόβει ακόμη περισσότερο τους μισθούς και τις συντάξεις ή θα κλείνει νοσοκομεία και σχολεία!

«Αν μια μελλοντική δόση δανείου δεν εκταμιευθεί, η Ελλάδα δεν μπορεί να απειλήσει τους δανειστές της με χρεοκοπία, αλλά θα πρέπει αντιθέτως να δεχθεί περαιτέρω περικοπές σε πρωτογενείς δαπάνες ως τη μοναδική δυνατή συνέπεια οποιασδήποτε μη εκταμίευσης» αναφέρεται -με ομολογουμένως εντυπωσιακό κυνισμό που αφήνει άναυδο κάθε αναγνώστη- στο ανατριχιαστικό γερμανικό έγγραφο που αποκαλύπτει το αποκρουστικό πρόσωπο της Ευρωζώνης και της ΕΕ του 21ου αιώνα.

Συνταγματικά

Πολίτευμά μας η... αποικιοκρατία

ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ των Γερμανών επικυρίαρχων της Ευρώπης είναι απύθμενο. Δεν τους αρκεί η επαίσχυντη επιβολή αποικιοκρατικού - κατοχικού καθεστώτος στην Ελλάδα. Απαιτούν και τη... συνταγματική κατοχύρωσή του!!! Να ορίσουμε επισήμως δηλαδή ως πολίτευμα της χώρας την αποικιοκρατία! «Η Ελλάδα πρέπει να διασφαλίσει ότι ο νέος μηχανισμός επιτήρησης θα κατοχυρωθεί πλήρως στο εθνικό δίκαιο, κατά προτίμηση μέσω συνταγματικής αναθεώρησης» υπογραμμίζεται ρητά στην τελευταία φράση του εγγράφου τους, που ξεσήκωσε τους Ελληνες. Ελπίζουμε ότι δεν θα βρεθούν τόσοι δωσίλογοι Ελληνες βουλευτές ώστε να ικανοποιηθεί και αυτή η γερμανική απαίτηση - αν και καθόλου σίγουροι δεν είμαστε γι' αυτό, οφείλουμε να ομολογήσουμε.

Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ, μοντάζ Γρέκι

Το καρτέλ του βαμβακιού

 

Ένα απίστευτο παιχνίδι παίζεται αυτές τις ημέρες εις βάρος των αγροτών και αφορά τη διάθεση του βαμβακιού από τους παραγωγούς στα εκκοκκιστήρια.

Οι παραγωγοί υποχρεώθηκαν να παραδώσουν με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα της τελευταίας στιγμής την παραγωγή τους σε χαμηλότερες τιμές δεχόμενοι εκβιαστικές πιέσεις ότι αν δεν παραδώσουν την παραγωγή τους μέχρι 31 Ιαν 2012 δεν θα λάβουν ΟΛΟΙ την αποσυνδεδεμένη επιδότηση καλλιέργειας βαμβακιού ανά στρέμμα, ακόμη και αυτοί που... "συμμορφώθηκαν" με το καθορισμένο χρονοδιάγραμμα παράδοσης, αφαιρώντας τους στην ουσία το κέρδος της προσωπικής τους εργασίας καταργώντας στην ουσία τον νόμο της προσφοράς και ζήτησης.

Κατά την περίοδο της συγκομιδής (Σεπ-Οκτ) λόγω μη καθορισμού τιμής έναρξης πώλησης του βαμβακιού υποχρέωσαν τους αγρότες να παραδίδουν την παραγωγή τους με "ανοιχτή τιμή" (στην ουσία πωλούσαν χωρίς να γνωρίζουν πόσα θα πάρουν) και τώρα σε όσους δεν υπέκυψαν, τους υποχρέωσαν να πωλήσουν όλοι μέχρι τέλος Ιαν με αποτέλεσμα να υπάρξει υπερπροσφορά και να πέσει η τιμή πώλησης επ΄ ωφελεία των εργοστασίων εκκοκκισμού βάμβακος.

Τα θερμά μας συγχαρητήρια στο υπουργείο Γεωργίας που με τις διαδικασίες που καθόρισε ενισχύει το εισόδημα των βιομηχάνων αφαιρώντας το αντίστοιχα από τους αγρότες που πλέον μιλούν ανοιχτά για το "καρτέλ βαμβακιού" που τους συρρικνώνει το εισόδημα.

 

πηγή:greki

Το παιχνίδι του Τόμσεν σε βάρος της Ελλάδας

 

Πηγές του ΔΝΤ ισχυρίζονται ότι «η στάση του Τόμσεν αποσκοπεί στο να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι διαπραγματεύσεις και να απεμπλακεί το Ταμείο από την Ελλάδα, ώστε να σώσει ο ίδιος την καριέρα του και να μην του καταλογιστούν ευθύνες για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος».

Πολλοί στην Αθήνα και την Ουάσιγκτον δείχνουν να ξαφνιάζονται για τους λόγους για τους οποίους ο κ. Πολ Τόμσεν εμφανίζεται αλαζονικός και σκληρός τους τελευταίους μήνες, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν ευγενικός και συνεργάσιμος.

Η νέα στάση του, που είναι βέβαια αδικαιολόγητη και ακατανόητη, «εξηγείται» από το απλό γεγονός ότι κατηγορείται από πολλά μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΔΝΤ, καθώς επίσης και από τον νυν προϊστάμενό του, Ρεζά Μογκαντάμ, ότι έχει ευθύνη για τον κακό σχεδιασμό του ελληνικού Μνημονίου και για τη μη έγκαιρη αντίδρασή του στη διαφαινόμενη αποτυχία του ελληνικού προγράμματος σταθερότητας.

Από τον Οκτώβριο όλο και περισσότερο ακούγονται φράσεις όπως...

«λάθος συνταγή», «λάθος φάρμακο», «λάθος πρόγραμμα»..

Συγκεκριμένα, η "Η" είναι σε θέση να γνωρίζει ότι στη διάρκεια των τελευταίων συνεδριάσεων του Δ.Σ., ορισμένα μέλη (σ.σ.: γνωρίζουμε τα ονόματά τους) κατηγόρησαν τα στελέχη της ομάδας του ΔΝΤ, που ασχολείται με την Ελλάδα, ότι σύρθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να προωθήσουν και να επιβάλουν ένα πρόγραμμα στην Ελλάδα, το οποίο ήταν δυσβάστακτο για τον ελληνικό λαό, οδήγησε σε αύξηση του χρέους και σε μία πρωτοφανή, για τα ευρωπαϊκά χρονικά, ύφεση.

Βεβαίως, ο κ. Τόμσεν, που παρουσιάστηκε στις συνεδριάσεις του ΔΣ για να υπερασπιστεί το «έργο» του, δικαιολογήθηκε ότι εάν είχαν υλοποιηθεί όλες οι διαρθρωτικές αλλαγές που περιέχονται στο Μνημόνιο, η Ελλάδα θα είχε αποφύγει τη σοβαρή κάμψη της οικονομικής της δραστηριότητας και η αύξηση του χρέους δεν θα ήταν τόσο θεαματική.

«Eντελώς λάθος»

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Υποβάλαμε το ερώτημα σε πηγές που έχουν σχέση με το Ταμείο, που απάντησαν υπό τον όρο ότι θα διαφυλαχθεί η ανωνυμία τους.

«Ασφαλώς όχι», απάντησαν οι πηγές, στο ερώτημα που θέσαμε, και έδωσαν λεπτομέρειες της λειτουργίας του μηχανισμού, που ανέλαβε να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα σταθερότητας, το οποίο αποδείχθηκε «εντελώς λάθος για την Ελλάδα».

Ο κ. Μογκαντάμ, νυν προϊστάμενος του κ. Τόμσεν, που ανέλαβε πριν από λίγο καιρό τη σημαντική Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Θεμάτων, από την προηγούμενη θέση που κατείχε (διευθυντής του τομέα Στρατηγικής και Πολιτικών του Ταμείου), είχε από την αρχή επισημάνει ότι χωρίς την εφαρμογή ενός PSI η Ελλάδα δεν είχε κανέναν τρόπο να αμυνθεί στις αγορές και να επανέλθει σε μία καλή οικονομική κατάσταση.

Ο κ. Μογκαντάμ είχε πείσει μάλιστα και τον τότε γενικό διευθυντή του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, ότι το «κούρεμα» «ήταν η καλύτερη λύση για την Ελλάδα».

Ο τελευταίος, που εμπιστευόταν τον κ. Μογκαντάμ, διεμήνυσε τον Αύγουστο του 2010 διαμέσου του τότε εκπροσώπου της Ελλάδας, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, τη θέση του στις ελληνικές αρχές.

Ο κ. Στρος Καν είχε προσφερθεί να υποδεχθεί στο Ταμείο εμπειρογνώμονες από την Ελλάδα, ώστε να ενημερωθούν από τα στελέχη του ΔΝΤ, που εργάζονταν στην παλαιά διεύθυνση του κ. Μογκαντάμ. Η ενημέρωση, που θα γινόταν υπό πλήρη μυστικότητα, θα αφορούσε τις τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με το PSI.

Οι πηγές ενημέρωσαν την "Η" ότι ο κ. Τόμσεν δυσαρεστήθηκε και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε να αποθαρρύνει την έλευση των Ελλήνων εμπειρογνωμόνων στο Ταμείο.

Ο σημερινός του προϊστάμενος, που γνωρίζει αυτά τα τερτίπια του κ. Τόμσεν, είχε ενοχληθεί και σύμφωνα με πληροφορίες τον έχει, από τον περασμένο Οκτώβριο, υπό στενή παρακολούθηση. Οι πηγές υποστηρίζουν ότι «γι' αυτό ο κ. Τόμσεν προσπαθεί να αποδείξει σήμερα, που μετατράπηκε σε όψιμο υπερασπιστή του PSI, ότι χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους».

Υποστηρίζει επίσης την αυστηρότερη στάση του Ταμείου, παρά την υλοποίηση πολλών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την ανάγκη να δοθούν περισσότερα χρήματα από την ΕΕ.

Πηγές του ΔΝΤ ισχυρίζονται ότι «η στάση του Τόμσεν αποσκοπεί στο να οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι διαπραγματεύσεις και να απεμπλακεί το Ταμείο από την Ελλάδα, ώστε να σώσει ο ίδιος την καριέρα του και να μην του καταλογιστούν ευθύνες για την αποτυχία του ελληνικού προγράμματος».

Οι πηγές είπαν ότι ο πανικός του τον οδήγησε πρόσφατα να δείξει μία τελείως απαράδεκτη στάση έναντι Ελλήνων αξιωματούχων. Σε μία από τις τελευταίες συναντήσεις των εμπειρογνωμόνων της ΕΕ που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, κατηγόρησε με σκαιό τρόπο την Ελλάδα ότι απέτυχε να υλοποιήσει το Μνημόνιο δημιουργώντας ένα κλίμα δυσαρέσκειας εις βάρος της χώρας μας στους συμμετέχοντες στη συνάντηση αυτή.

Τελικά, οι εκπρόσωποι της Ελλάδας στη συνάντηση, Γιώργος Ζανιάς και Πέτρος Χριστοδούλου, κατάφεραν να αντιστρέψουν το κλίμα με τα επιχειρήματά τους. Αυτός ήταν και ο λόγος που έσπευσαν στη συνέχεια στην Ουάσιγκτον για να εξηγήσουν την πραγματική κατάσταση όσον αφορά τις ελληνικές προσπάθειες και την υλοποίηση των περισσότερων δεσμεύσεων της Ελλάδας στο πλαίσιο του Μνημονίου. Η "Η" γνωρίζει έλευση των κ. Ζανιά και Χριστοδούλου στο ΔΝΤ προκάλεσε τον θυμό και την αντίδραση του κ. Τόμσεν.

Αλαζονεία

Οι πηγές μας θεωρούν ανεξήγητη την αλαζονεία του, που φτάνει στα όρια της απρέπειας, καθώς απαιτεί όλο και περισσότερα πράγματα από τους Ελληνες υπουργούς. Τον περιγράφουν να απαιτεί με αλαζονικό και επιτακτικό ύφος και να δίνει εντολές στους υπουργούς.

Στέλεχος που παρευρισκόταν σε μία από τις συζητήσεις του κ. Τόμσεν με Ελληνα υπουργό, έμεινε έκπληκτος από την αγένειά του. Ακουγε την επιχειρηματολογία του Ελληνα υπουργού καθήμενος απέναντί του σε στάση που συνηθίζουν οι καφενόβιοι. Σε ανύποπτο χρόνο, στο Ταμείο εκφράστηκαν φόβοι ότι η ελληνική πλευρά θα ζητούσε επίσημα την απομάκρυνσή του, μία ενέργεια που θα έφερνε σε δύσκολη θέση τα ανώτατα κλιμάκια του ΔΝΤ.

Η ελληνικη πλευρά εξέφρασε παράπονα σε υψηλό επίπεδο, αλλά δεν ζήτησε την απομάκρυνσή του ακόμα. Οι πηγές τονίζουν πως «έχει καταστεί πλέον σαφές σε πολλούς παρατηρητές ότι η επιθετική αυτή στάση του κ. Τόμσεν εξηγείται μόνο από τον πανικό που τον διακατέχει για να διασωθεί ο ίδιος και η καριέρα του στο ΔΝΤ».

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ... ΚΟΥΡΕΜΑ

Πηγές αποκαλύπτουν ότι από τον Αύγουστο του 2010 είχε ξεκινήσει συζήτηση στο ΔΝΤ για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Συζήτηση στην οποία μετείχε και ο Στρος Καν και την οποία προσπάθησε να τορπιλίσει ο Πολ Τόμσεν.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Από imerisia

Η υπερ-εκπαίδευση βλάπτει ψυχικά τα παιδιά

Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου 2012

 

Η ενασχόληση των παιδιών με πολλές διαφορετικές δραστηριότητες ακόμα και αν δεν είναι συμβατές με την ηλικία τους, έχει...σαν αποτέλεσμα μια επίπλαστη ωριμότητα που τελικά τα αφήνει ακάλυπτα συναισθηματικά στη μετέπειτα ζωή τους.

Κι ενώ οι γονείς βιάζονται να δουν τα παιδιά τους μεγάλα, έστω και μέσα από διαδικασίες που τελικά τα καθηλώνουν σε διαρκή ανωριμότητα, από την άλλη, προσπαθούν, ώστε αυτά να μη στεναχωρηθούν ή ζοριστούν.

Επαναλαμβάνουν συστηματικά την επιταγή «μη μου στεναχωριέσαι» στους νέους, φροντίζουν για αυτούς πριν από αυτούς, δεν τους χαλούν χατίρι, τους παρέχουν όλο και πιο πολλά υλικά αγαθά, τείνουν να απορροφούν και κρύβουν την ενδεχόμενη οικογενειακή θλίψη, σπεύδουν να βρουν οι ίδιοι τη λύση των νεανικών προβλημάτων.
Οι γονείς εκπαιδεύουν με τον τρόπο αυτό τα παιδιά σε μία ψεύτικη αίσθηση προσωπικής αδυναμίας κι ανωριμότητας. Συναισθήματα, όπως αυτά του πόνου, της θλίψης, της απελπισίας, της στεναχώριας μοιάζουν απαγορευμένα στη ζωή και τείνουν να αποτελούν ένδειξη αδυναμίας. Σε συναισθηματικό επίπεδο τα παιδιά καλούνται τελικώς να μην αισθάνονται, προκειμένου να μην λυγίσουν ή πονέσουν.
Η «γυάλα της ευτυχίας», που μέσα της τοποθετούν οι γονείς τα μικρά παιδιά, για να μην πονέσουν ή πληγωθούν και η προσπάθεια κουκουλώματος της θλίψης είναι μια καταστροφική διαδικασία. Η αγωνιώδης γονεϊκή επίκληση «μη στεναχωριέσαι» απευθύνεται σε εκείνον που την διατυπώνει. Στην πραγματικότητα λέγεται: «μη στεναχωριέσαι, πέρνα καλά, γιατί δεν αντέχω δυσάρεστες καταστάσεις». Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά αναπτύσσονται με υπερπροστασία και άγχος, διδάσκονται να κρύβουν ή να αρνούνται τη θλίψη και τον πόνο στη ζωή, καθηλώνονται σε ανώριμες σχέσεις και επιζητούν μάταια φροντίδα. Κι άρα, κι αυτή η ψεύτικη επιταγή της εποχής του "don’t worry, be happy"καταλήγει και αυτή να συμβάλει στην ενήλικη ανωριμότητα των νέων.

Και εν τέλει, το αποτέλεσμα συχνά είναι το αντίθετο, αφού με όλα τα παραπάνω συνδέεται και η καταθλιπτική διάθεση σε παιδιά κι εφήβους, η οποία αυξάνεται με ρυθμό μεταδιδόμενης νόσου. Οι νέοι δυσκολεύονται να αντλήσουν ικανοποίηση από την καθημερινή τους ζωή. Νιώθουν κουρασμένοι, γκρινιάζουν έντονα, εκφράζουν δυσθυμία και διασκεδάζουν με τρόπο ψυχαναγκαστικό και τραγικά μοναχικό. Δε μπορούν εύκολα να χαρούν και δείχνουν να απολαμβάνουν δραστηριότητες με έντονο το στοιχείο της αυτοκαταστροφικότητας. Η στέρηση της χαράς και της απόλαυσης τείνει να αποτελέσει αφόρητη πραγματικότητα, ενώ η απογοήτευση και η μελαγχολία αποκτούν νόημα και αξία στις νεανικές καρδιές.

medicalnews.gr

Δέκα μυστικά για την πρόληψη της άνοιας.

Τι είναι η άνοια και ποιες οι συνηθέστερες μορφές της

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D
Άνοια είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα συμπτώματα μιας μεγάλης ομάδας...
ασθενειών που προκαλούν σταδιακή παρακμή στη λειτουργία ενός ατόμου. Είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την απώλεια της μνήμης, διανοητικότητας, λογικότητα, κοινωνικότητας και αυτών που θεωρούνται φυσιολογικές συναισθηματικές αντιδράσεις.

Ποια άτομα προσβάλλονται από άνοια;
Τα περισσότερα άτομα με άνοια είναι προχωρημένης ηλικίας, αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα περισσότερα ηλικιωμένα άτομα δεν παθαίνουν άνοια. Δεν αποτελεί μια φυσιολογική εξέλιξη των γηρατειών. Άνοια μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά το συνηθέστερο μετά την ηλικία των 65χρόνων. Άτομα στα σαράντα και στα πενήντα τους μπορεί επίσης να πάσχουν από άνοια.

Τι προκαλεί την άνοια;
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές άνοιας και η καθεμία έχει τις δικές της αιτίες. Μερικές από τις συνηθέστερες μορφές άνοιας είναι:

Nόσος Αλτσχάιμερ.
Αγγειακή Άνοια
Νόσος Πάρκινσον
Άνοια με Λιούη σώματα (προκαλείται από τον εκφυλισμό και καταστροφή νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Εκφυλισμός πρόσθιου εγκεφαλικού λοβού.
Νόσος Χάντιγκτον
Άνοια που σχετίζεται με το αλκοόλ
Νοσος Κροϋτσφελτ-Τζάκομπ

Ποια είναι τα κλινικά συμπτώματα της άνοιας ;
Ένας ασθενής με άνοια μπορεί :

- να ξεχνάει δηλ. να μη θυμάται που μένει ή πως είναι το όνομα ενός αγαπημένου του προσώπου
- να μην μπορεί να πάρει μια απόφαση ή να οργανώσει τη ζωή του
- να δυσκολεύεται στις κινήσεις
- να έχει αλλάξει η προσωπικότητά του
- να μην σκέφτεται λογικά
- να έχει απρεπή συμπεριφορά πχ να βρίζει ή να βγάζει τα ρούχα του μέσα σε κόσμο
- να εκνευρίζεται εύκολα
- να εμφανίζει παρανοϊκές σκέψεις όπως ότι τον παρακολουθούν ή ότι του βάζουν δηλητήριο στο φαγητό
- να έχει ψευδαισθήσεις.

Είναι δικαιολογημένος ο φόβος για την άνοια;
Πρόκειται για έναν απόλυτα δικαιολογημένο φόβο όταν κανείς σκέφτεται πόσο γρήγορα μπορεί να χάσει την αξιοπρέπειά του. Ο λόγος για αυτό είναι ότι μια άνοια προκαλεί μια κάθετη πτώση, τόσο της απόδοσης όσο και της κοινωνικής παρουσίας. Αυτός που δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσει και να έχει σωστές σκέψεις επίσης και κοινωνικό διάλογο με το περίγυρο του και συνεχώς βομβαρδίζεται από τη έλλειψη των διανοητικών του δυνατοτήτων, χάνοντας κυρίως και τη γλώσσα και την επαφή, βρίσκεται όλο και περισσότερο στο στάδιο της απομόνωσης, νιώθοντας στην αρχή και χάνοντας μετά και την αίσθηση της ύπαρξη του, φτάνοντας μέχρι και τον μαρασμό.

Μπορούμε να κάνουμε αρκετές αλλαγές στο καθημερινό τρόπο της ζωής μας για να αποφύγουμε την άνοια. Ας δούμε τις πιο βασικές:

1. Η Σωματική άσκηση βελτιώνει τη ροή αίματος, και την παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο. Στις περιοχές εκείνες που σχετίζονται με την μνήμη, γίνεται καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου, οδηγώντας στην ενίσχυση της νοητικής λειτουργίας, και επομένως βελτίωση της μνήμης. Για τον λόγο αυτό η άσκηση, αποτελεί ένα σημαντικό μέσο παρέμβασης στην αντιμετώπιση της νόσου.

2. Δραστική ελάττωση της κατανάλωσης της ζάχαρηςκαι των συναφών γλυκαντικών και τελικά όλων των επεξεργασμένων υδατανθράκων. Έχετε υπόψη ότι και οδιαβήτης είναι ισχυρός προδιαθεσικός παράγοντας. Ο διαβήτης αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, επειδή η αυξημένη γλυκόζη (σάκχαρο) προκαλεί βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία

3. Μείωση των επιπέδων της ινσουλίνης. Ο επιθετικός έλεγχος του σακχάρου που έχει ως αποτέλεσμα τα χαμηλά επίπεδα ώστε να είναι αναγκαία η επίσκεψη στο νοσοκομείο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο άνοιας στους ηλικιωμένους με διαβήτη τύπου ΙΙ

4. Κόψιμο του καπνίσματος που συνδέεται άμεσα με τη μείωση της οξυγόνωσης του εγκεφάλου. Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει πολυάριθμες τοξικές ουσίες οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργικότητα και ακεραιότητα των νευρώνων (πχ. το μονοξείδιο του άνθρακα και κάποια είδη αντιδρώντος οξυγόνου, και αυτό μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα την επιβίωση των νευρώνων. Το κάπνισμα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα αύξηση στη ροή του αίματος και στο μεταβολισμό στην παρεγκεφαλίδα, στους μετωπιαίους και στους βρεγματικο-ινιακούς λοβούς των ενήλικων ατόμων. Το χρόνιο κάπνισμα έχει συνδεθεί με τη μειωμένη σφαιρική εγκεφαλική ροή αίματος και κατά τη διάρκεια των επεισοδίων οξείας κατανάλωσης, με μειωμένο μεταβολισμό γλυκόζης στην παρεγκεφαλίδα, το θάλαμο, και τον κροταφικό φλοιό άμφω. Οι ηλικιωμένοι με Ήπια Νοητική Διαταραχή ή Άνοια, παρουσιάζουν εκφύλιση σε πολλές από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου, όπως έδειξαν μελέτες με FDG PET σε μεγάλους αριθμούς ασθενών με νόσο Alzheimer.

5. Έλεγχος σωματικού βάρους: η παχυσαρκίασυνδέεται με την αύξηση των κρουσμάτων άνοιας και Αλτσχάιμερ. Οι υπέρβαροι κινδυνεύουν περισσότερο με άνοια. Επιστημονική έρευνα καταδεικνύει ότι, οι υπέρβαροι στις δεκαετίες των 30, των 40 και των 50 ετών, έχουν 70% μεγαλύτερες πιθανότητες να προσβληθούν από γεροντική άνοια.

Σουηδοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι παχύσαρκοι κινδυνεύουν περισσότερο.

6. Έλεγχος της υπέρτασης Περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους πάσχει από υπέρταση και σε πολλές περιπτώσεις η πάθηση είναι αδιάγνωστη ή δεν γίνεται θεραπεία. Ο ακριβής λόγος που η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας δεν είναι πλήρης κατανοητός αν και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι στερεί τον εγκέφαλο από την αιματική ροή και το οξυγόνο που μεταφέρει το αίμα. Οι πάσχοντες από υπέρταση υποφέρουν από περιορισμένη αιματική ροή και συχνά περιγράφονται ως πάσχοντες από «αγγειακή άνοια», αναλογώντας περίπου στο ένα τέταρτο των πασχόντων από άνοια. Άλλοι τύποι άνοιας, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, δεν έχουν εμφανή σχέση με την αιματική ροή, αλλά μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η αρτηριακή πίεση μπορεί κατά κάποιο τρόπο να συνεισφέρει σε ορισμένες περιπτώσεις.

7. Λιγότερο κατανάλωση αλατιού. Όπως αποκαλύπτει μελέτη, λίγο περισσότερο από ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι την ημέρα… «φέρνει πιο κοντά» τη νόσο του Alzheimer.

8. Λήψη επαρκών ωμέγα-3 λιπαρών από ζωικές πηγές. Για μας τους Έλληνες ιδανική πηγή είναι οι σαρδέλες! Η κατανάλωση ψαριών διεγείρει την ροή αίματος στον εγκέφαλο και έτσι μειώνει τις πιθανότητες να εκδηλώσουμε άνοια αργότερα στη ζωή μας, ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες. Μελετώντας νεαρούς εθελοντές ηλικίας 18 έως 35 ετών, διαπίστωσαν πως ένα είδος ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, το DHA, αυξάνει τη ροή αίματος στα τμήματα του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν εκτελούμε δύσκολες νοητικές δραστηριότητες. Αυτό, γράφουν στην «Βρετανική Επιθεώρηση Διατροφής» (BJN), μπορεί να εξηγεί τα ευρήματα προγενέστερων μελετών που έχουν δείξει πως όσοι τρώνε πολλά ψάρια διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν νοητική εκφύλιση και άνοια όταν γεράσουν.

9. Κατανάλωση άφθονων λαχανικών.

10. Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι τα άτομα πουαντιμετωπίζουν κατάθλιψη είναι σημαντικά πιθανότερο να εμφανίσουν άνοια σε μελλοντικό στάδιο της ζωής τους.

medlabgr.blogspot.com

Β. Μαρκεζίνης: Ποιός φοβάται τις εκλογές;

Earn

Google GmailYahoo MailHotmailAOL MailAny email    

Ο τίτλος αυτού του άρθρου αντικατοπτρίζει ένα από τα παράδοξα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη Ελλάδα. Πράγματι, καθώς η χώρα μας ετοιμάζεται να λάβει μια σειρά από μέτρα απίστευτης σκληρότητας, τα οποία επιπλέον θα την εγκλωβίσουν επί πολλά χρόνια, η άρχουσα ελίτ του πολιτικού μας κόσμου, μαζί με τα άλλα οικονομικά κατεστημένα που κακοκυβερνούν τη χώρα μας εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία –ή και περισσότερο, σύμφωνα με ορισμένους σχολιαστές–, προσπαθούν καθημερινά να αναβάλουν τη διεξαγωγή των εκλογών.

Το γεγονός ότι αυτές οι οδυνηρές αποφάσεις μπορούν να ληφθούν, και θα ληφθούν, από βουλευτές και πολιτικά κόμματα που, στην πλειοψηφία τους ξεκάθαρα δεν αντιπροσωπεύουν τη βούληση του ελληνικού λαού διόλου δεν εμποδίζει αυτή την κατηγορία ανθρώπων, ειδικά από τον χώρο του Τύπου, να θεωρεί ότι είναι δικαίωμά της να διορίζει η ίδια την κυβέρνηση της χώρας. Η τελευταία φορά που εφαρμόστηκε αυτή η πρακτική, οδηγώντας τη χώρα σε καταστροφικά αποτελέσματα, ήταν το 1965, αν και ορισμένοι πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να επαναληφθεί σήμερα ένα τέτοιο εγχείρημα. Πώς εξηγείται όμως η σημερινή απροθυμία να ανατεθεί η λήψη αποφάσεων σε μια Βουλή εκλεγμένη από τον λαό; Τα διάφορα τμήματα της κοινωνίας δίνουν διαφορετικές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.

Η πρώτη ομάδα που εναντιώνεται στη διεξαγωγή εκλογών περιλαμβάνει πολιτικούς όλων των πολιτικών αποχρώσεων (εξαιρουμένης της Αριστεράς) οι οποίοι ξέρουν καλά πως δεν πρόκειται να επανεκλεγούν. Από αριθμητική άποψη, η ομάδα αυτή δεν είναι μεγάλη∙ φροντίζει, όμως, μέσω των ΜΜΕ, να κάνει πολύ θόρυβο. Στην ομάδα αυτή οφείλουμε να προσθέσουμε τα ΜΜΕ και ορισμένα άλλα τμήματα των κατεστημένων που κυβερνούν την Ελλάδα. Διότι όλοι τους επιδιώκουν να διατηρηθεί πάση θυσία η πολύ βολική σχέση που έχουν με τον ετοιμοθάνατο πολιτικό κόσμο, τουλάχιστον μέχρι να διαμορφώσουν ένα νέο, πειθήνιο υποκατάστατό του.

Πολλά από τα μέλη αυτής της ομάδας θεωρούν «κατάλληλο» τον κ. Παπαδήμο, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους. Δυστυχώς, όμως, μέχρι τώρα, το μόνο που έχει καταφέρει ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι να μην «ενοχλήσει» ιδιαίτερα τον λαό, και όχι να δώσει δείγματα γνήσιου ηγέτη. Επί του παρόντος, λοιπόν, ο στηρίζων Τύπος ενισχύει αυτή την τεχνητή εικόνα!
Εντούτοις, αν και αυτά τα «άχρωμα» χαρακτηριστικά είναι ελκυστικά σε περιόδους πολιτικής νηνεμίας, είναι εντελώς ακατάλληλα για περιόδους μεγάλων κρίσεων, στις οποίες ο πραγματικός ηγέτης οφείλει να εμπνέει και να βοηθάει τον πολιορκημένο λαό του. Έτσι, οι εν λόγω παρασκηνιακοί παράγοντες θεωρούν ότι μπορούν να διαμορφώσουν μια κάποια ομάδα γύρω από τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό, αποτελούμενη, φέρ’ ειπείν, από ένα ετερόκλητο σύνολο γνωστών, σχετικά γνωστών και παντελώς άγνωστων φιλελευθεριζόντων πανεπιστημιακών, «αυθεντιών» του ΕΛΙΑΜΕΠ, οπαδών του Σχεδίου Ανάν και «ασυνήθιστων» εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι άνθρωποι όμως που χρειάζεται πραγματικά η χώρα μας –οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες– δεν έχουν ακόμη περιληφθεί στους υποστηρικτές της νέας ομάδας, κίνησης, ή κομματικής παράταξης η οποία –ελπίζουν– θα θέσει τελικά εκτός μάχης τον «ενοχλητικό κύριο Σαμαρά», τον οποίο, προφανώς, δεν μπορεί να ελέγξει!
Η δεύτερη ομάδα ατόμων που φαίνεται να διαφωνεί με τη διεξαγωγή εκλογών αποτελείται από απλούς πολίτες, τα βάσανα των οποίων πολλαπλασιάζονται καθημερινά κατά τρόπο απαράδεκτο. «Τι μπορεί ακόμη να μας συμβεί εάν γίνουν εκλογές;», αναρωτιούνται οι αδικημένοι, οι ταλαιπωρημένοι, οι υποφέροντες. Και κάποιοι τούς φοβίζουν: «Προσέξτε, θα επιστρέψουμε στη δραχμή!»

Πράγματι, η πολυσυζητημένη αυτή επιστροφή θα αποτελούσε μια εξέλιξη γεμάτη κινδύνους και δυσκολίες. Ποιος όμως έχει θελήσει να παρουσιάσει στον λαό μια διεξοδική συγκριτική μελέτη για το πόσο διαφορετική, ή ανεπιθύμητη, θα ήταν μια τέτοια κίνηση σε σχέση με τη σχεδιαζόμενη υποδούλωσή μας για τα επόμενα δέκα, δεκαπέντε χρόνια, μόνο και μόνο για να μείνουμε στο ευρώ;

Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: όσοι υποστηρίζουν την παραμονή μας στο ευρώ πιστεύουν ειλικρινά ότι είναι όντως εφικτή αυτή η παραμονή; Μήπως θα ήταν πιο ρεαλιστικό, αντί να ρωτάμε αν θέλουμε εμείς να βγούμε από το ευρώ, να διερωτηθούμε επί πόσο ακόμη καιρό θα θέλουν οι Ευρωπαίοι να μας κρατούν στο ευρώ;

Πού οφείλεται λοιπόν η διάχυτη, μελαγχολική αδιαφορία προς μιαν απόφαση τόσο ζωτική σημασίας όσο είναι η διεξαγωγή εκλογών;Κατά την άποψή μου, ο βασικός λόγος σχετίζεται με την εξουθένωση, την πλήρη απάθεια, στην οποία έχει βυθίσει τον λαό η διετία της κυβέρνησης Παπανδρέου. Μια μέρα, οι κοινωνιολόγοι και οι πολιτικοί επιστήμονες πρέπει να εξετάσουν τον αδίστακτο και μελετημένα ψυχοφθόρο τρόπο με τον οποίο η τελευταία κυβέρνηση υπονόμευσε το πνεύμα και την αυτοπεποίθηση του μέσου Έλληνα πολίτη, προκειμένου να εξασφαλίσει την παθητική του στάση απέναντι σε μια σειρά άδικων αποφάσεων, οι οποίες επιβλήθηκαν από το εξωτερικό και εφαρμόστηκαν ανεπιτυχώς από διχασμένους και συνεχώς διαπληκτιζόμενους πολιτικούς που σήμερα εμφανίζονται ως ανανεωμένοι δελφίνοι! Ακόμη και ο προκάτοχος του κ. Παπανδρέου ετοιμάζεται να μας εξηγήσει πού έσφαλε ο διάδοχός του, στοχεύοντας Κύριος οίδε σε τι όφελος για τον εαυτό του.Οι σοβαροί παρατηρητές πρέπει επίσης να σκεφτούν πολύ προσεκτικά κατά πόσον η συνεχής καθοδική πορεία στην οποία εξώθησαν τη χώρα μας η Τρόικα και οι εγχώριοι οπαδοί της μπορεί να κρατήσει για πάντα ή μήπως πλησιάζει η στιγμή που θα ξεσπάσει στους δρόμους ένας πραγματικός και –πολύ φοβάμαι– αιματηρός και εκτεταμένος ξεσηκωμός.
Μπορεί να προειδοποιούμε γι αυτό το ενδεχόμενο∙ μπορεί να προβλέπουμε και να ανησυχούμε για τα φοβερά επακόλουθα που θα είχε κάτι τέτοιο∙ ποιος όμως μπορεί, με το χέρι στην καρδιά, να ισχυριστεί ότι ο εξαθλιωμένος λαός δεν θα έχει δίκιο εάν, πολύ σύντομα, επιτρέψει στη φτώχεια του να υπερισχύσει της λογικής του;Τα ΜΜΕ που ασκούν πιέσεις προκειμένου η κυβέρνηση να περάσει στα χέρια των ευνοουμένων τους σπανίως συζητούν πόσο ακόμη μπορεί να διαρκέσει η επισφαλής ηρεμία της σημερινής κατάστασης. Ας το ξανασκεφτούν όμως: Ποιος είναι ικανοποιημένος από την κατάσταση αυτήν; Το συνεχώς αυξανόμενο πλήθος των ανέργων; Ο αυξανόμενος αριθμός των ζητιάνων στους δρόμους; Η αγορά που έχει στεγνώσει από ρευστό και βλέπει τα εμπορικά καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο; Τα μόνιμα θύματα, οι συνταξιούχοι; Οι πολίτες που συναλλάσσονται με μιαν αποθαρρυμένη και, ενίοτε, εντελώς απρόθυμη γραφειοκρατία; Ή μήπως, τέλος, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που πρόκειται σύντομα και αυτοί να βιώσουν τη βαναυσότητα που κατά κανόνα συνοδεύει τις απαιτήσεις του κυρίου Τόμσεν;

Όλα αυτά μάς επαναφέρουν στις διαρκώς επαναλαμβανόμενες απειλές για το μέλλον μας στην Ευρώπη, το ευρώ κ.ο.κ. Έχω θίξει αυτό το θέμα τόσο στην αρχή αυτού του άρθρου όσο και σε διάφορα άλλα κείμενά μου. Θα ήθελα ωστόσο να κλείσω θέτοντας τα ακόλουθα ζητήματα.

Κάθε ευφυής ή πονηρός δημοσιογράφος είναι πράγματι σε θέση να διατυπώσει επιχειρήματα τα οποία ο μέσος ή και ο καλλιεργημένος αναγνώστης ενδέχεται να αποδεχτεί ανεξέταστα. Και πράγματι, η δημοσιογραφική προπαγάνδα που «προβάλλει» συγκεκριμένους πολιτικούς ή διανοουμένους μπορεί να λειτουργήσει επί ένα διάστημα. Οι άνθρωποι, όμως, που κρατούν τη δημοσιογραφική πένα και σχεδιάζουν περίτεχνα τη δημόσια εικόνα αυτών των ατόμων δεν μπορούν άραγε να συνειδητοποιήσουν ότι η δημοσιότητα δεν αρκεί αφ’ εαυτής για να «πουληθεί» ένα προϊόν; Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι το κοινό έχει ήδη αγοράσει «προϊόντα» που έχουν αποδειχθεί δυσλειτουργικά – για να μην πω: άχρηστα ή επικίνδυνα;

Δεν είναι, λοιπόν, καιρός να πούμε στους Έλληνες τι ακριβώς είναι αυτό που εμποδίζει τις διαπραγματεύσεις για το PSI; Δεν είναι καιρός να τους προειδοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να θέσουν τους πόρους τους –σημερινούς και μελλοντικούς– στη δικαιοδοσία ξένων δικαστηρίων; Δεν πρέπει να τους πούμε ότι αυτές οι εσπευσμένες κινήσεις επιβάλλονται από τους ξένους «φίλους» μας, οι οποίοι προσπαθούν να υψώσουν προστατευτικά «αναχώματα» γύρω τους, προτού τους πνίξει και αυτούς η ελληνική πλημμύρα; Κι ακόμη: δεν οφείλουμε άραγε να πούμε στους Έλληνες ότι ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε τους κερδοσκόπους είναι να είμαστε εξίσου επινοητικοί, ευκίνητοι, απρόβλεπτοι και ανεξάρτητοι με αυτούς; Ας δοκιμάσουμε κάτι νέο, ας προσπαθήσουμε να δείξουμε ανεξαρτησία και φαντασία, και ίσως τότε δούμε τους κερδοσκόπους να μας αφήνουν ήσυχους, για να στραφούν σε νέους στόχους.
Άμεση απαλλαγή από τους κερδοσκόπους και την Τρόικα: αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος μας! Είναι ανέφικτος; Ναι, αλλά μόνον αν δεν σκεφτόμαστε πρωτότυπα και παραμένουμε προσηλωμένοι σε πολιτικές και προκαταλήψεις του παρελθόντος.

Θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να αντικρούσει αυτό το επιχείρημα, ακριβώς διότι ποτέ μέχρι τώρα δεν έχουμε δοκιμάσει έναν εναλλακτικό τρόπο σκέψης!

Υ.Γ.: Μετά την αποστολή του κειμένου προς δημοσίευση ο κυριακάτικος Τύπος δημοσίευσε απόσπασμα λόγου της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου, όπου, σύμφωνα με το Έθνος «Κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου προτείνει η Άννα Διαμαντοπούλου για την επομένη των εθνικών εκλογών και ανεξαρτήτως αποτελέσματος». Κάθε πρόβλεψη προσεχούς εκλογικού αποτελέσματος είναι παρακινδυνευμένη, ιδίως από βουλευτή που πιθανώς να μην επανεκλεγεί λόγω της διαφαινομένης μεγάλης ήττας του κόμματός της – εκτός, βεβαίως, αν η καθυστέρηση των εκλογών καλυτέρευε την εκλογική του τύχη. Ωστόσο, το να υποδηλώνει κανείς και τι είδους πρωθυπουργός πρέπει να διοριστεί μετά τις εκλογές όχι μόνο δείχνει περιφρόνηση για τα δικαιώματα της νέας Βουλής, αλλά και εξασθενημένο, ίσως, αίσθημα δημοκρατικότητας ως προς τους θεσμούς μας. Πράγματι, μια τέτοια θέση θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένδειξη ότι μερικοί από τους βουλευτές μας αρχίζουν να συνηθίζουν στην ιδέα μη πολιτικώς εκλεγμένων πρωθυπουργών, προτιμώντας πρωθυπουργούς που τυγχάνουν της υποστήριξης γνωστών (και αγνώστων) κατεστημένων. Μήπως όμως κάτι τέτοιες τάσεις, μια μέρα, όταν ο λαός αντιδράσει στην απίστευτη κακουχία που του επιβάλλει και η παρούσα κυβέρνηση αλλά και η «φίλη» Τρόικα, οδηγήσουν μερικούς πολιτικούς να εισηγηθούν ακόμη και διακυβέρνηση μέσω του άρθρου 48 του Συντάγματος; Προτού σπεύσουν, λοιπόν, κάποιοι καλοθελητές να κατηγορήσουν τον γράφοντα για λαϊκισμό –που πάντα αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο απάντησης για όσους στερούνται επιχειρημάτων–, μήπως θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τι μας διδάσκει η ιστορία για τις «ολισθήσεις» από τη δημοκρατία σε (απροκάλυπτα ή συγκαλυμμένα) αυταρχικά καθεστώτα;

H Νaomi Klein: Με ποιο τρόπο θα προσπαθήσουν μετά από εκλογές να ελέγχουν την «δημοκρατία»

Earn

Google GmailYahoo MailHotmailAOL MailAny email    

 

 

Για την κυβέρνηση Παπαδήμου:
"Είναι από τις στιγμές που η μάσκα πέφτει τελείως" «Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ειπωθεί η ιστορία του νεοφιλελευθερισμού, μια από αυτές είναι και η ιστορία του πώς να δεθούν τα χέρια της δημοκρατίας…». Με τον τρόπο αυτό, η γνωστή δημοσιογράφος και συγγραφέας, Naomi Klein, επιχειρεί μια περιγραφή της απόπειρας αλλαγής των «κανόνων» της πολιτικής σκακιέρας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και παγκοσμίως.

Η συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου «το Δόγμα του Σοκ» σχολιάζει τις επιταγές της τρόικας, προχωρά σε συγκρίσεις και παρουσιάζει μια διαφορετική ερμηνεία των όσων συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας, βασισμένη σε ιστορικά αντίστοιχα παραδείγματα.

Παρακολουθείστε ένα μικρό απόσπασμα της συνέντευξης που παραχώρησε η Naomi Klein, στους Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη για το νέο ντοκιμαντέρ που προετοιμάζουν, με τον τίτλο «Catastroika».

Επιβεβαιώνονται οι προφητείες Πατροκοσμά και Παϊσίου

Earn

Google GmailYahoo MailHotmailAOL MailAny email    

 

 

«Ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς…»

Παρακολουθώντας τις τραγικές εξελίξεις που διαδραματίζονται στην πολιτική σκηνή της χώρας, το αρνητικό κλίμα που υπάρχει για την πολιτική, τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους προς τους πολίτες, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τα λεγόμενα του γέροντος Παϊσίου, ενός μοναχού που μόνασε στο Περιβόλι της Παναγίας, στο Άγιο Όρος και που σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών, μοναχών αλλά και κοσμικών, είχε πολλά χαρίσματα και ανάμεσα σε αυτά ένα καταπληκτικό και πολύ σπάνιο –ακόμη και ανάμεσα στους αγίους της Εκκλησίας μας- χάρισμα, αυτό της προγνώρισης!!!Γνώριζε δηλαδή από πριν και προσπαθούσε να προειδοποιήσει, χωρίς όμως να βλάψει πνευματικά τον άμεσα ενδιαφερόμενο. Πολλές διηγήσεις, ακόμη περισσότερα τα περιστατικά που έχουνε μαθευτεί στις τάξεις των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, καταμαρτυρούν τον χαρισματικό γέροντα ως σύγχρονη μορφή της εκκλησίας που θέλησε να μας ειδοποιήσει γι αυτά που έρχονται και που με πολύ αγάπη και χωρίς επιτήδευση μετέδιδε λόγια αλήθειας και ανακούφισης αλλά και πολλές φορές αναφέρθηκε στο μέλλον με μεγάλη σαφήνεια, χωρίς να αλλάζει τα λόγια του και εμμένοντας στα τραγικά που πρόκειται να συμβούν στη χώρα, χωρίς να αφήσουν πληγές και πληγωμένους, αλλά και τα ευχάριστα που θα ακολουθήσουν αμέσως μετά.

«Όταν οι μέρες θα πλησιάζουν, τότε ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς…» ήταν τα λόγια του γέροντα (ο οποίος στη συγκεκριμένη προφητεία του αναφέρεται σε επίθεση της Τουρκίας προς την Ελλάδα) και τα οποία συνεχίζουν «και θα τους κυνηγήσει»… Ίσως να αποτελεί σύμπτωση το γεγονός πως η Τουρκία έχει πάρει τα ηνία της περιοχής και έχει μεταβληθεί σε «δεξί χέρι» του Λευκού Οίκου, ενώ ταυτόχρονα απειλεί για το Αιγαίο με συνεχείς παραβιάσεις και με ασκήσεις που σαν κύριο σκοπό έχουν την κατάληψη νησιού! Βέβαια, ο γέροντας Παΐσιος αναφέρθηκε στη συνέχεια της προφητείας λέγοντας «το κακό θα ξεκινήσει όταν ακούσετε να μιλάνε στην τηλεόραση για τα 12 ναυτικά μίλια»!

Ίσως να θεωρηθεί σύμπτωση, επίσης, το γεγονός πως ένας άλλος Αγιορίτης μοναχός, που αναγνωρίστηκε σαν άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Πατροκοσμάς (Κοσμάς ο Αιτωλός) έχει προφητεύσει πως «θα ξεσηκωθεί το ρέμπελο και μετά οι πολίτες…», παραμένοντας στο ίδιο «μοτίβο» (προγενέστερη πρόβλεψη από αυτή του Παϊσίου) προσθέτοντας όμως ένα στοιχείο, αυτό του ξεσηκωμού του «ρέμπελου» (παλαιότερα ρέμπελος ονομαζόταν εκείνος που δεν είχε να κάνει δουλειά και που τριγυρνούσε άπραγος εδώ κι εκεί στους δρόμους) που εύκολα μπορεί κάποιος σήμερα να συγκρίνει τον «ξεσηκωμό του ρέμπελου» με τις τελευταίες κινητοποιήσεις των λαθρομεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. «Τότε», αναφέρει ο Πατροκοσμάς, θα υπάρχει κυβέρνηση και θα είναι σαν να μην υπάρχει»!!! Και η σημερινή πολιτική κατάσταση, δυστυχώς, τείνει να καθρεφτίζεται στην πρόρρηση – προφητεία του αγίου γέροντα και μοναχού… Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, όμως, αναφέρεται και άλλα στοιχεία στην προφητεία του πριν να φθάσει στην σύγκρουση με τους Τούρκους (η οποία επαναλαμβάνεται στις προφητείες και των δύο αγιορειτών μοναχών). «Ένας μεγάλος σεισμός θα κάνει πολύ κακό και μετά από αυτόν θα επιτεθεί ο Τούρκος και θα φθάσει μέχρι τα εξαμίλια…»!

Έξι μίλια ο Κοσμάς ο Αιτωλός, δώδεκα μίλια (και πιθανή παραβίασή τους) ο γέροντας Παΐσιος! Οι συμπτώσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές τη στιγμή που συγκλίνουν στην Ελληνοτουρκική σύγκρουση… αλλά και στο αποτέλεσμά της.

Τι γνώριζαν οι άγιοι αυτοί γέροντες και προσπάθησαν να μας προειδοποιήσουν; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια όταν μελετά τις προφητείες, ιδιαίτερα όταν αυτές δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει πάρει επίσημη θέση και δεν αναφέρεται στα προφητικά λεγόμενα των δύο γερόντων. Όμως, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι ιερείς που πολλές φορές αναφέρονται στα λεγόμενα των δύο σημαντικών αυτών γερόντων νουθετώντας όλους να είμαστε δυνατοί στα επερχόμενα…

Τα γεγονότα, όπως λένε όσοι μελετούν τις προφητείες και ταυτόχρονα παρακολουθούν τις παγκόσμιες εξελίξεις αλλά και τις Ελληνικές, τρέχουν πολύ γρήγορα. Έχουν αποκτήσει μεγάλη ταχύτητα και δεν προλαβαίνουμε να τα μαθαίνουμε όλα…

«Τον Πάπα να καταράσθε, αυτός θα είναι η αιτία του κακού…» δήλωσε με απόλυτη βεβαιότητα ο Πατροκοσμάς και αναλογιζόμενοι την τελευταία «εκστρατεία» του αρχηγού της Καθολικής Εκκλησίας στον Αραβικό κόσμο, εν όψει των συζητήσεων που γίνονται για την αγορά ενέργειας και τους ενεργειακούς δρόμους, με επιφυλάξεις μπορούμε να πούμε πως μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές (ίσως και τραγικές) εξελίξεις, οι οποίες οδηγούν στην αλλαγή του χάρτη των Βαλκανίων και στην αλλαγή συνόρων που τόσο πολύ προωθείται από τον Λευκό Οίκο (και όχι μόνο)…

Επειδή η κατάθεση των «προφητειών» των δύο αυτών αγαπημένων γερόντων της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως αρνητικό κάλεσμα ή να αφήσει σπόρους συνωμοσιολογίας, καλό θα ήταν να αναφερθεί πως οι γέροντες ποτέ δεν προκάλεσαν, ποτέ δεν επιζήτησαν και σε ολόκληρο το βίο τους απέφευγαν συστηματικά να προκαλέσουν και ιδιαίτερα να προκαλέσουν «λαθεμένα όνειρα» ή να δημιουργήσουν φόβους στους ανθρώπους που τους πλησίαζαν και αποζητούσαν την συμβουλή τους ή απλά να ακούσουν τα λόγια τους. Σεμνοί και ζώντας με προσευχή, έχοντας σαν γεύμα ό,τι τους προσέφερε η φύση και όχι οι άνθρωποι, ταπεινοί μέχρις εσχάτων προσπάθησαν να φέρουν την ειρήνη, την αγαλλίαση και την αγάπη στις καρδιές όλων των ανθρώπων, ακόμη και σε αυτούς που αποζητούσαν να τους εξευτελίσουν…

«Ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς και θα τους κυνηγήσει…», απλά σκεφτείτε το…

Κωνσταντίνος

πηγή:kostasxan

147 εταιρείες κυβερνούν τον κόσμο!

 

Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν...

στην υδρόγειο.

Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι' αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.

Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).

Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.

Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.

Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.

Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.

Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.

Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.

Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ' όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα... Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».

Σκάνδαλο

Αντί για φόρους επιδοτήσεις

Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι' αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το... 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.

Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ

Σπείρα τοκογλύφων

 

Τι είναι η τοκογλυφία;

Η τοκογλυφία - το επιβεβαιώνουν κάθε μέρα τα κανάλια που μεταδίδουν υπό μορφή σίριαλ τα περί της σπείρας στη Θεσσαλονίκη - είναι συνώνυμη με την πιο αισχρή εκμετάλλευση του ανήμπορου.

Είναι ένας επονείδιστος εκβιασμός. Μια αφαίμαξη έως φυσικής εξόντωσης του αδύναμου από τον ισχυρό. Είναι μια πορεία προς την καταστροφή για όποιον μπλεχτεί στα δίχτυα των τοκογλύφων, που λειτουργούν ως μαφία, ως γκάνγκστερς, ως τραμπούκοι

Είναι αλητεία και απανθρωπιά μαζί.

*

Και το θύμα των τοκογλύφων - που προφανώς δεν έπεσε στα νύχια των τοκογλύφων από χόμπι αλλά...

από ανάγκη - τι είναι; Μα αυτό που προφανώς είναι: Θύμα.

Δεν νοείται, και άλλωστε δεν το είδαμε από κανέναν από τους δακρύβρεχτους τηλεπαρουσιαστές ή τους σχολιαστές της υπόθεσης της Θεσσαλονίκης να τα βάζει με το θύμα.

Ολοι, μέχρι βαθμού σπαραξικάρδιου - για τις ανάγκες του φακού - μελοδράματος, συντάσσονται με τους ανθρώπους που για τον έναν ή τον άλλον λόγο βρέθηκαν να «χρωστάνε» στους τοκογλύφους.

Δεν είδαμε τους κυρίους σχολιαστές

- αυτό τους το... αναγνωρίζουμε -

ούτε να αλλάζουν τους ρόλους, ούτε να αποκαλούν «θύτη» το θύμα των τοκογλύφων, ούτε να τον αποπαίρνουν, ούτε να του ζητούν ευθύνες για το δράμα του, ούτε πολύ περισσότερο να ισχυρίζονται ότι «τέτοιος άμυαλος» που ήταν «καλά να πάθει» και ότι «του άξιζε» να του πίνουν το αίμα οι τοκογλύφοι.

***

Μέχρι εδώ όλα είναι πολύ σωστά και πολύ λογικά.

Μόνο να...

Σε αυτή τη χώρα - για να τα πάρουμε από την αρχή - υπάρχει, ξέρετε, μια σπείρα τοκογλύφων που δρα ασύστολα.

Την απαρτίζουν οι ελληνικές τράπεζες, οι διασυνδεμένες με χίλια νήματα με

τους βιομήχανους,

τους εφοπλιστές και

τα μονοπώλια.

Αυτές οι τράπεζες, που κατέχουν σεβαστό μέρος των ομολόγων του δημοσίου χρέους για την «εξόφληση» του οποίου ο λαός αυτής της χώρας υφίσταται Μνημόνια, είναι οι ίδιες τράπεζες που - τα δυο τελευταία χρόνια της κοινωνικής καταστροφής - έχουν λάβει «ενισχύσεις» πάνω από 170 δισ. ευρώ...

*

Επίσης, αυτή τη σπείρα των τοκογλύφων που αλωνίζει στη χώρα, πολυπλόκαμη καθώς είναι, την απαρτίζουν ντόπιοι και ξένοι «φουσκωτοί» (σ.σ.: τους λένε και «τεχνοκράτες») διαφόρων ευαγών ιδρυμάτων που ακούνε στα ονόματα

Ευρωπαϊκή Ενωση,

Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα,

Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,

Διεθνής Ενωση Τραπεζών κ.ο.κ.

*

Τέλος, είμαστε υποχρεωμένοι για την πληρότητα του... ρεπορτάζ να αναφέρουμε ότι, για την εν λόγω σπείρα, υπάρχει έντονη φημολογία πως την εκπροσωπούν πρόσωπα, που, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, θεωρούνται «υπεράνω υποψίας»:

Κάποιοι, μάλιστα, ισχυρίζονται ότι ανάμεσα στους «ανθρώπους» της σπείρας συμπεριλαμβάνονται

πολιτικοί (που λειτουργούν ως τραπεζίτες),

τραπεζίτες (που λειτουργούν ως πολιτικοί),

διαμορφωτές της κοινής γνώμης (που λειτουργούν ως «παπαγαλάκια»),

κι άλλα τέτοια ανθρωποειδή (που λειτουργούν ως ΔουΝουΤοειδή)...

*

Ε, λοιπόν, με τούτη τη σπείρα των τοκογλύφων,

• στην οποία ο ελληνικός λαός μέσα στη δεκαετία του 2000 τής πλήρωσε σε τόκους και σε χρεολύσια μισό τρισ. ευρώ (!),
• με τούτη τη σπείρα που, παρότι έχει «γδάρει» τους Ελληνες, τώρα λέει ότι ο ελληνικός λαός της χρωστάει κι άλλα 360 δισ. ευρώ (!),
• με τούτη τη σπείρα, που λέει ότι ο ελληνικός λαός θα είναι «βιώσιμος» μόνο στην περίπτωση που θα ζει για να την πληρώνει, ότι ο λαός μετά από μια νέα δεκαετία με νέους τόκους, τότε, κατά το 2020, και πάλι θα της χρωστάει ακόμα περί τα 300 δισ. ευρώ και βάλε(!),

συμβαίνει κάτι το (φαινομενικά) αξιοπερίεργο:

Πρόκειται για μια σπείρα τοκογλύφων, που όχι μόνο χαίρει πλήρους ασυλίας, αλλά που εδώ και δυο χρόνια από κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες και από το καθεστωτικό πολιτικό σύμπαν αποκαλείται «ομάδα σωτηρίας»!

Που η συμπεριφορά της και η δράση των εκπροσώπων της παρουσιάζεται σαν «πατριωτισμός»!

Που οι εκβιασμοί, η τρομοκρατία, οι τραμπουκισμοί και οι αλητείες της προπαγανδίζονται σαν «φιλανθρωπία» των «δανειστών»

και που τα θύματά της, όλος ο ελληνικός λαός, ελεεινολογούνται σαν «κοπρίτες», «ανεπρόκοποι», «μπαταχτζήδες» και «κοπρίτες»!

*

Πράγματι, άλλες σπείρες τοκογλύφων να θεωρούνται κακές κι άλλες σπείρες τοκογλύφων να θεωρούνται «καλές», μοιάζει παράξενο. Φυσικά, κάποιος λόγος θα υπάρχει. Και δεν μπορεί - όλα μας τα λένε - κάποια στιγμή η κυρία Τρέμη, ο κ. Καψής, ο κ. Πρετεντέρης, ο κ. Κύρτσος, η κυρία Στάη, θα μας το εξηγήσουν κι αυτό...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, μοντάζ Γρέκι

Δύο χρόνια αμελέτητα

 

Όποιο παιδάκι διάβασε το Μνημόνιο να σηκώσει το χέρι του ανέκραξαν σιωπηρά τα βοθροκάναλα και οι δημοσιογράφοι-μέλη της Ιεράς Εξέτασης του πρѠκτ⓪ύ ! Πρώτος-πρώτος πετάχτηκε ο μικρός και άμυαλος Χρηστάκης Πρωτόπαππας. Ακολούθησε η Κατερινούλα η Μπατζελή και οι φωνούλες άλλων μικρών μαθητών που χάθηκαν πίσω από τις νέες δηλώσεις του Μιχαλάκη Δακρυοχοΐδη, ο οποίος το παίζει αρσενικός με υψηλό αίσθημα ευθύνης.

Είπε ο Μιχαλάκης ότι την 11.11.2011 κατέρρευσε η κυβέρνηση, επειδή δεν ήρθαν όλα εκείνα που όλα μαζί τα αμελέτητα οραματίζονταν. Αφού δεν διάβασες το μνημόνιο ρε Μιχάλη πώς ήξερες ποιο είναι το όραμα; Τι οραματιζόσουν; Αυτό που νόμιζες ότι θα έφερνε το Μνημόνιο; Αν είσαι τόσο αφελής, ασφαλώς και δεν κάνεις για τη δουλειά που σου ανέθεσαν οι υπερατλαντικοί πάτρονές σου. Εκτός...

και αυτό γράφει το σενάριο που σου έχουν παραδώσει. Κάτι θα ξέρουν αυτοί.

Μιχαλάκη, δεν είσαι απλώς αμελέτητος. Δεν είσαι ειλικρινής, δεν είσαι ντόμπρος. Είσαι κυνικός και ψυχρός εκτελεστής. Αφού βασάνισες και μαχαίρωσες τα θύματά σου, γυρίζεις και τους λες «Ε και; Τί έγινε;». Και επιβραβεύεσαι από την παρέα των προδοτών. Ουδείς σου ζήτησε να παραιτηθείς. Για θυμήσου, όμως, τί συνέβη με όσους συντρόφους σου δεν ψήφισαν τα Μνημόνια. Διεγράφησαν εν ριπή οφθαλμού. Ούτε εκείνες οι διαγραφές σε παρακίνησαν να το διαβάσεις το ρημάδι, ώστε να αντιληφθείς γιατί οι διαγραφέντες δεν άντεχαν να το ψηφίσουν και προτίμησαν να απομακρυνθούν από το κόμμα και τη νομή της εξουσίας;

Από τους 300 ηθοποιούς που διαθέτει το άνωθεν του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου παράρτημα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, μόνον 150 λέει υπέγραψαν εξουσιοδοτήσεις για να ερευνηθεί η ύπαρξη ή μη λογαριασμών τους στην Ελβετία. Πουθενά, όμως, δεν αναρτήθηκαν τα ονόματα των μη υπογραψάντων ή έστω των υπογραψάντων, ώστε να δούμε δια της εις άτοπον απαγωγής ποιοί δεν υπέγραψαν και ν’ αρχίσουμε το κράξιμο. Δεν άπτεται, ως φαίνεται, της «Διαύγειας» το ζήτημα αυτό. Αλλά ούτε ένας δημοσιογράφος επεδίωξε να λάβει εις χείρας του τον κατάλογο των υπογραψάντων. Τους πνίγει ο καταρράκτης των δακρύων του Μιχαλάκη, τον οποίο δεν αφήνουν σε χλωρό κλαδί. Τον μαστιγώνουν καθημερινά ρωτώντας και ξαναρωτώντας, μήπως και επανορθώσει τις κουταμάρες που μας αραδιάζει.

Για να μη γράφω, όμως, πολλά για να περιγράψω την απερίγραπτη κατάσταση του Μιχαλάκη και της παρέας των αμελέτητων, θα μεταφέρω μία σημερινή σκηνή από αίθουσα δικαστηρίου. Εξετάζεται ως μάρτυς σε αστική υπόθεση ο βουλευτής Πειραιώς Εμμανουήλ Μπεντενιώτης. Κάποια στιγμή ακούγεται από έδρας: «Κύριε μάρτυς δεν μας δίνετε να καταλάβουμε. Μέχρι τώρα δεν έχω λάβει σαφή απάντηση σε καμμἰα ερώτησή μου». Υπενθυμίζω ότι μεταξύ πολλών άλλων, ο εν λόγω βουλευτής προήδρευσε και της Εξεταστικής των Πραγμάτων Επιτροπής για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου.

Καληνύχτα μας….

[σπονδυλωτό αρθρίδιο του Σωτήριου Καλαμίτση]

Από TaXalia, μοντάζ Γρέκι

Έσβησε η λάμψη του ναού του Lifestyle.

 Η ΙΜΑΚΟ του Κωστόπουλου ψάχνει το «φιλί» της ζωής

Θέμα χρόνου είναι για τον γνωστό εκδότη, Πέτρο Κωστόπουλο, ιδιοκτήτη της IMAKO, να καταθέσει αίτηση υπαγωγής της εταιρείας στο άρθρο 99. Ο άλλοτε «βασιλιάς» του lifestyle και των περιοδικών, σήμερα ζει τον εφιάλτη της οικονομικής κατάρρευσης.

«Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή» ήταν το σλόγκαν του περιοδικού «Κλικ», όπου ο ίδιος διετέλεσε με επιτυχία για πρώτη φορά διευθυντής και αποτέλεσε την απαρχή της επέλασής του...

στον χώρο των media. Φυσικά, ο Πέτρος Κωστόπουλος γνώρισε τον «πανούργο» των εκδόσεων, Άρη Τερζόπουλου την ίδια περίοδο που το lifestyle στην Ελλάδα βρισκόταν σε «οργασμό», δύο συγκυρίες που έδωσαν την ευκαιρία στον τότε πολλά υποσχόμενο νέο να παίξει σχεδόν μόνος του παιχνίδι στο χώρο των lifestyle περιοδικών.

Είμαστε στο 1987, ο Κωστόπουλος γίνεται και επίσημα το πουλέν του Τερζόπουλου, το περιοδικό «Κλικ» απογειώνεται κυκλοφοριακά από τα πρώτα κιόλας τεύχη και η δίψα της δημιουργίας αλλά και της απληστίας μετατρέπουν τον παρολίγον clossar του Παρισιού σε μια γνήσια ιδιοφυία του ελληνικού lifestyle. Ο Κωστόπουλος έχει στην ομάδα του τους Στάθη Παπούλια, Γιώργο Μελισινό, Σταύρο Κούλα, Βαγγέλη Περρή, Αμαλία Μέη και πολλούς άλλους διαλεχτούς συνεργάτες που συντελούν στην καθιέρωση πρωτοποριακών εξωφύλλων για το «Κλικ».

Λίγα χρόνια αργότερα βουτηγμένος στην επιτυχία και «λoυσσασμένος» για επιχειρηματικά ανοίγματα ο Κωστόπουλος διευρύνει τις επαφές του, τις εξόδους του, τις φιλίες του. Έχοντας τσακωθεί με τον Τερζόπουλο, συναναστρέφεται με πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ, επιχειρηματίες και γενικότερα με την ελίτ του lifestyle.

Τελικώς μια τυχαία συνάντηση του Κωστόπουλου με τον γνωστό επιχειρηματία της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Πάνο Μαρινόπουλο και τον ιδιοκτήτη κατασκευαστικής, Δάκη Ιωάννου αποδεικνύεται «χρυσή». Το 1993 ιδρύεται η IMAΚO, εκδοτική εταιρεία, το όνομα της οποίας αποτελείται από τα αρχικά των επωνύμων των ιδρυτών της. Το Nitro, το Mirror, το Down Town και ένα σωρό ακόμη περιοδικά «τρελαίνουν» την αγορά και ξεπερνούν κάθε ρεκόρ κυκλοφορίας είχε σημειωθεί στο χώρο των περιοδικών.

Το lifestyle γίνεται για τον Κωστόπουλο τρόπος ζωής. Αρχίζει την μποέμικη ζωή, αγοράζει το εξοχικό του στη Μύκονο και δίνει την πρώτη του συνέντευξη σε εκπομπή μάλιστα της Λιάνας Κανέλλη στο Μega, ως ένα «φαινόμενο» των media.

O Κωστόπουλος στο απόγειο της IMAKO αγοράζει τις μετοχές των συνεταίρων του επεκτείνεται στο ραδιόφωνο σε μια τακτικής απόδειξης της παντοδυναμίας του και στη συνέχεια αρχίζει να «σχολάει» τους βασικούς συνεργάτες του αντικαθιστώντας τους με νέους. Η IMAKO μπαίνει στο Χρηματιστήριο, οι πωλήσεις των περιοδικών της εταιρείας καλπάζουν και ο Κωστόπουλος είναι και με τη βούλα μέχρι το 2002 ο βασιλιάς του lifestyle.

Εντωμεταξύ, έχει γνωρίσει την σύζυγο του, Τζένη Μπαλατσινού, κάνει όνειρα να χτίσει το δικό του σπίτι στη Φιλοθέη και επιδίδεται στο άθλημα της … πολυτελούς ζωής. Με καλεσμένους πολλάκις στο σαλόνι του τον κ. Κόκκαλη, τον Πέτρο Ευθυμίου και την ελίτ του οικονομικού κόσμου, έχει βάλει πλέον όλα του τα δάχτυλα στο μέλι.

Ωστόσο, η «πτώση» δεν άργησε να έρθει. Η ακριβή ζωή και τα δάνεια που πήρε για να δώσει ανάσες στην IMAKO φαίνεται ότι ήταν το τίμημα της προηγούμενης επιτυχίας. Οι κυκλοφορίες των περιοδικών της IMAKO κατρακύλησαν, το ρευστό τελείωσε και η αίγλη ξεθώριασε.

Στην πραγματικότητα τα προβλήματα στην IMAKO είχαν ξεκινήσει από τα τέλη του 2010 στη μισθοδοσία των εργαζομένων του ομίλου στον οποίο μέχρι πρόσφατα εκτός από περιοδικά και ηλεκτρονικές σελίδες lifestyle κυρίως περιεχομένου, συμπεριλαμβάνονται και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί Sfera και Nitro.

Κι ενώ ο ίδιος ο Πέτρος Κωστόπουλος με ανακοίνωση του προς τους εργαζόμενους στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2011, τους είχε διαβεβαιώσει πως το πρόβλημα ρευστότητας φτάνει στο τέλος του, η κατάσταση φαίνεται να είναι πολύ πιο δυσάρεστη από ό,τι κι ο ίδιος υπολόγιζε. Οι εργαζόμενοι- και κυρίως εκείνοι των οποίων οι αμοιβές ξεπερνούν σε μηνιαία βάση τα 1.000 ευρώ- παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες, με τις τελευταίες πληροφορίες να κάνουν λόγο πως η κατάθεση της αίτησης υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Ελάχιστοι εργαζόμενοι εμφανίστηκαν στα γραφεία τους μετά τις εορτές ολοκληρώνοντας την εικόνα διάλυσης στην IMAKO.

Ίσως τελικά- όπως υποστηρίζουν πολλοί- να έπεσε θύμα του σλόγκαν που επινόησε, η ζωή είναι μικρή για νε είναι μίζερη…

Α.Γ.

Από newpost