Αν καταλάβαμε καλά από τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα
των κρατούντων, πάμε γραμμή για τα συσσίτια. ΟΛΟΙ!
Διότι ουδείς εχέφρων
μπορεί να υποστηρίξει πως με τη «συλλογική προσπάθεια» στην οποία αναφέρθηκε ο
πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος – και η οποία μεταφράζεται σε πειθήνια αποδοχή της
βαριάς φορολογίας και των περικοπών – μπορεί να βγει το χρέος της
χώρας.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται με δραματικό τρόπο.
Μετά τον Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο η άρχουσα τάξη στάθηκε ανίκανη να διαχειριστεί επ’ ωφελεία της
χώρας τη Νίκη και τον πλούτο της Εθνικής Αντίστασης και τη φήμη που είχε
αποκτήσει το ελληνικό μεγαλείο σε όλον τον κόσμο, πράττοντας το ακριβώς
αντίθετο:
Δεν απέτρεψε την εμφύλια σύρραξη, με αποτέλεσμα να μηδενιστεί η
χώρα και να περάσει ο λαός πενήντα χρόνια μέσα στην ανέχεια και στον
διχασμό.
Τι θα πει, κ. πρωθυπουργέ, «πρέπει να συνεχίσουμε με
αποφασιστικότητα την προσπάθεια»;
Ποιοι να συνεχίσουμε την προσπάθεια;
Διότι μέχρι σήμερα, το μόνο που συμβαίνει είναι να υποβάλλεται σε θυσίες ο λαός
(οι οποίες – ό,τι και να λέτε και πήγαν και θα πάνε χαμένες, όπως δείχνουν οι
αριθμοί), ενώ τόσο η προηγούμενη, όσο και η δική σας κυβέρνηση (που είναι η
προηγούμενη) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ.
Και τι θα πει «για να μην μεταβληθεί
η κρίση σε μια άτακτη, καταστροφική χρεοκοπία. Για να παραμείνουμε στο ευρώ. Για
να επανέλθουμε σε τροχιά ανάπτυξης και να μειώσουμε την ανεργία»;
Αν
εννοείτε πως στην περίπτωση που η κρίση μεταβληθεί σε άτακτη χρεοκοπία και
φύγουμε από το ευρώ, θα φταίει το γεγονός πως δεν υπήρξε «συλλογική προσπάθεια»,
σας λέμε πως ΟΧΙ. Αν συμβούν όλα αυτά, υπεύθυνοι θα είναι αυτοί που σας
παρέδωσαν την εξουσία και εσείς προσωπικώς.
Είναι άνανδρο να μην κάνεις
τίποτε, ενώ γι’ αυτό ανέλαβες μια θέση και μετά να ρίχνεις τα βάρη στους άλλους,
που ούτε κυβερνούν, ούτε σχεδιάζουν, ούτε γνώση των γεωπολιτικών συμφερόντων που
αναπτύσσονται έχουν, ούτε να παρέμβουν σ’ αυτά μπορούν, ούτε βρίσκονται σε θέση
ή διαθέτουν τις αναγκαίες γνώσεις για να σχεδιάσουν και να
διαπραγματευτούν.
Αν είχατε κάποιο μήνυμα να στείλετε, αυτό έπρεπε να το
στείλετε μόνο στον εαυτό σας.
Το ίδιο και ο κ. Παπανδρέου, που επιμένει
να λέει ότι «καταφέραμε να στεκόμαστε όρθιοι».
Και ότι «όλοι μαζί» γίναμε
«σοφότεροι», αποκτήσαμε «προσωπική και συλλογική αυτογνωσία» και πως «πρέπει να
συνεχίσουμε τον αγώνα».
Μιλάμε για τον πρώτο πληθυντικό που σκοτώνει.
Διότι προσωπικά ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου ούτε έλαβε μέρος σε καμιά συλλογική
προσπάθεια, ούτε αισθάνθηκε στο πετσί του τις συνέπειες της καταστροφικής
πολιτικής του και της εκ μέρους του κατασυκοφάντησης της χώρας.
Από την
στιγμή που ο κ. Παπανδρέου εξακολουθεί να είναι σε θέση, μετά από όλα αυτά, να
στέλνει πρωτοχρονιάτικά μηνύματα, χωρίς να αισθάνεται την παραμικρή ανάγκη να
απολογηθεί και χωρίς να έχει τιμωρηθεί, δεν μπορούμε να μιλάμε για αποκατάσταση
της ηθικής και της δικαιοσύνης, που πρέπει να αποδοθεί.
Επίσης δεν
αντιλαμβάνομαι τι νόημα έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη μια να ζητά
υπεράσπιση των αδυνάμων και από την άλλη να υποστηρίζει πως γίνεται πόλεμος στον
κ. Παπαδήμο, ένας πόλεμος, που όπως είπε, τον βλέπει «στις εφημερίδες με σχόλια
που θα μπορούσαν να μην γίνονται»!
Πώς γίνεται δηλαδή να υπερασπίζεται ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγχρόνως και τους αδυνάμους και την κυβέρνηση
Παπαδήμου, η οποία επιβάλλει τα μέτρα που πλήττουν τους
αδυνάμους;
Δηλαδή, κ. Πρόεδρε, ποια είναι τα σχόλια «που θα μπορούσαν να
μην γίνονται»;
Ότι ο κ. Παπαδήμος δέχθηκε να λειτουργεί με ένα υπουργικό
συμβούλιο πενήντα ατόμων, οι σαράντα από τους οποίους είναι οι προηγούμενοι
ανίκανοι;
Ότι δύο μήνες τώρα δεν έχει αλλάξει τίποτε, δεν έχει καν προχωρήσει
το PSI;
Ότι το μόνο που ζητά (ο κ. Παπαδήμος) είναι θυσίες και πάλι
θυσίες;
Ότι μόνο λόγια λέει κι’ αυτός για ανάπτυξη και ανάταξη και στην
πράξη δεν έχει λάβει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ προς αυτήν την
κατεύθυνση;
Και τι είναι αυτά περί Ιταλίας που επίσης αντιμετωπίζει
δυσκολίες, αν και η κυβέρνησή της έχει λιγότερα μέλη; Τι προβλήματα έχει η
κυβέρνηση της Ιταλίας και δεν τα ξέρουμε; Ότι κάτι είπε ο
Μπερλουσκόνι;
Δικαιολογεί δηλαδή ο Πρόεδρος αυτό το πρωτοφανές αίσχος,
αυτό το απίστευτο συνονθύλευμα ανικάνων και φιλοδόξων;
Ακατανόητα
πράγματα που δείχνουν ότι έχουν ανάψει στο φουλ οι μηχανές για διάσωση των
καταστροφέων της χώρας, στους οποίους σύντομα θα προστεθεί και ο κ.
Παπαδήμος.
Επίσης, δεν αντιλαμβανόμεθα σε ποιον απευθύνθηκε ο διοικητής
της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλος όταν, σε συνέντευξή του στην
«Καθημερινή» διεκτραγώδησε την κατάσταση που θα επικρατούσε στη χώρα, αν
επιστρέφαμε στη δραχμή.
Όπως είπε, τα πρώτα χρόνια θα βρισκόμασταν σε
αληθινή κόλαση, καθώς «θα παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις σε καύσιμα, πρώτες
ύλες, ακόμη και σε αγροτικά προϊόντα. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και γενικά οι
δημόσιες υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη λειτουργία τους. Ελλείψει
καυσίμων, ο στρατός και η αστυνομία δεν θα μπορούν να κινούν τα
οχήματα».
Προειδοποίησε επίσης ότι σε τέτοιες ανώμαλες καταστάσεις, αυτοί
που κυρίως χάνουν είναι οι πολλοί και οι αδύνατοι, ενώ αυτοί που επωφελούνται
είναι οι λίγοι επιτήδειοι.
Σωστά. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Μετά τον Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο η χώρα οδηγήθηκε στον εμφύλιο και στο τέλος επικράτησαν οι
μαυραγορίτες και οι συνεργάτες των κατακτητών.
Αλλά και… λάθος! Διότι δεν
επικρατούν σήμερα οι ίδιες συνθήκες από πλευράς βιοτικού επιπέδου του λαού και
ενημέρωσης.
Οπότε, κ. Προβόπουλε, θα χάσουν μεν οι πολλοί και οι
αδύνατοι, αλλά κάποιοι μπορεί να χάσουν το κεφάλι τους.
Αφήστε, λοιπόν,
όλοι σας τις κινδυνολογίες, διότι δεν αντιλαμβανόμαστε σε ποιους απευθύνεται
αυτή η ομοβροντία του τύπου… μέτρα, δυσκολίες, αμάν έρχεται πάλι η τρόικα και τι
θα κάνουμε.
Αφήστε όλοι σας τα περί ανάγκης συλλογικότητας (δηλαδή
«πληρώστε και μη μιλάτε») και πείτε μας ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ!
Διότι μέχρι
στιγμής ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ.
Οι
πολιτικοί και οι οικονομικοί παράγοντες της χώρας δεν αρκεί να μιλούν γενικά και
αόριστα για συλλογικότητες (δηλαδή… πληρώστε) και μελλοντικές
ελπίδες.
Οφείλουν να πουν τώρα τι έχουν σχεδιάσει να κάνουν άμεσα.
Θα
βγουν στο εξωτερικό να εξηγήσουν τις δυνατότητες της χώρας χωρίς να την
συκοφαντούν;
Θα παραπέμψουν τους συκοφάντες για εθνική
προδοσία;
Θα φέρουν επενδύσεις (κανονικές, όχι αυτές για τις οποίες
μιλούν στις συναντήσεις τους ο Παπαδήμος και ο Χρυσοχοΐδης);
Θα
δεσμευτούν οι κινδυνολογούντες σε κάτι χωρίς – για μια φορά – να αναμιγνύουν τον
λαό;
Τι θα κάνουν; Θα διαπραγματευτούν καλύτερα, θα βγάλουν πετρέλαια, θα
ζητήσουν πίσω τα κλεμμένα αρχαία από τα οποία κόβουν μονέδα οι δανειστές μας, θα
πουλήσουν σήμερα (χθες) τον ήλιο στους Γερμανούς που τον χρειάζονται, θα
υιοθετήσουν επιτέλους την τακτική του μαστίγιου και του καρότου, βάζοντας στο
τραπέζι ακόμη και τις γερμανικές οφειλές;
Θα καταλάβουν ότι η λύση του
οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας περνά μέσα από την ενεργειακή αυτοτέλεια της
Γερμανίας, η οποία έχασε δύο παγκοσμίους πολέμους επειδή έμειναν από βενζίνη τα
άρματά της – οπότε, σε καιρό ειρήνης και με δεδομένο ότι μέχρι το 2020 θα
κλείσουν τα ευρισκόμενα σε γερμανικό έδαφος πυρηνικά εργοστάσια, υπάρχει
κίνδυνος να μείνουν από ενέργεια τα εργοστάσιά της;
Επί όλων αυτών δεν
ακούσαμε τίποτε. Οι μεγάλοι οικονομολόγοι και οι μεγάλοι τεχνοκράτες το έχουν
ρίξει στην ανάγκη για κοινωνική συνοχή και φιλανθρωπία.
Την ώρα που είναι
βέβαιο πως μόνο πολιτική λύση (σε συνδυασμό με σοβαρά μέτρα ανάταξης) μπορεί να
δοθεί στο πρόβλημά μας, ακούμε τα ίδια και τα ίδια.
Το Πρόγραμμα «Ήλιος»,
στο οποίο αναφέρθηκε και πάλι ο Σόιμπλε πρωτοχρονιάτικα, εξακολουθεί να
καρκινοβατεί.
Η Κύπρος ανακοινώνει τα σημαντικά αποτελέσματα από τις
έρευνες για φυσικό αέριο και εμείς, χρόνια μετά, είμαστε ακόμη στο «Θα βγάλουμε
πετρέλαια».
Η έννοια της διαπραγμάτευσης και της άσκησης πίεσης έχει
εξαφανιστεί.
Καμιά υπόσχεση ότι θα μπουν επιτέλους στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων τα μεγάλα θέματα της Ελλάδας: Οι εξοπλισμοί και η μη εφαρμογή
της Συνθήκης της Λισαβόνας, ο τεράστιος όγκος λαθρομεταναστών και το κόστος για
την ελληνική οικονομία (έχουν βουλιάξει τα νοσοκομεία μας), οι γερμανικές
οφειλές που είναι απόλυτα νόμιμο να διεκδικηθούν.
Ο άνθρωπος
(Παπακωνσταντίνου), που εξαιτίας του ανέβηκε τεχνητά το έλλειμμα της χώρας,
είναι υπεύθυνος για τα πιο σοβαρά θέματα της χώρας – το Πρόγραμμα Ήλιος και τα
Πετρέλαια.
Είναι δυνατόν ο άνθρωπος που έλαβε ενεργά μέρος στον μηδενισμό
της χώρας να την αγαπά και να αγωνίζεται γι’ αυτήν, έχοντας την ευθύνη των πιο
κρίσιμων τομέων;
Ο άνθρωπος (Παπανδρέου) που είναι ο κατ’ εξοχήν
υπεύθυνος για τον μηδενισμό της χώρας δια της συκοφάντησής της, στέλνει στους
«διεφθαρμένους» μηνύματα… ενότητας και συλλογικής προσπάθειας.
Και ο
πρώην σύμβουλος αυτού του καταστροφέα, είναι σήμερα πρωθυπουργός της
χώρας.
Όλοι μαζί, μας απειλούν ότι θα πάμε στα συσσίτια. Αντί να
διαπραγματευτούν με τους ξένους, απειλούν τον λαό τους.
Οι άνανδροι!
