Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Δεν είμαι αγανακτισμένος, είμαι θυμωμένος


 





Μικρό απόσπασμα από την ταινία του Σίντνεϊ Λιούμετ (σκηνοθέτη του "Σέρπικο") "Το Δίκτυο" του 1976...
Η ταινία που τόλμησε να αποκαλύψει σε όλο του το μεγαλείο το ψέμα από τη μία πλευρά και την απονεύρωση από την άλλη.
Μια ταινία που, 35 χρόνια μετά, φαντάζει απόλυτα σημερινή.
Προφητική, αποκαλυπτική, σοκαριστική...
Υποψήφια για 10 όσκαρ.

Σκεφθείτε αυτό που θα δείτε. Θα νιώσετε, θα ξέρετε πως δεν είστε μόνοι. Είστε πολλοί, πάρα πολλοί και ικανοί να αλλάξετε το τραγικό τέλος που σας ετοιμάζουν.

“Τελική λύση” για την πλήρη υποταγή της Ελλάδας προωθεί η Τρόικα





Επειδή πίσω από τις λέξεις τις περισσότερες φορές δεν κρύβεται κανένας… Αλέξης, αν διαβάσει κάποιος το Βήμα της Κυριακής και ένα συγκεκριμένο ρεπορτάζ ίσως καταλάβει ότι κάτι μεγάλο παίζεται.

Όχι πως η συγκεκριμένη εφημερίδα, βασικό όπλο της διαπλοκής, δεν παίζει τα δικά της παιχνίδια, ωστόσο, είναι πλέον εμφανές ότι κυοφορούνται σενάρια που αν επιβεβαιωθούν θα τρίβουμε τα μάτια μας.

Το ρεπορτάζ λοιπόν της εφημερίδας έχει τίτλοΗ τρόικα φέρνει τελική λύση“. Δεν είναι αυτή που φανταζόμαστε, δηλαδή το νέο Μνημόνιο, η νέα δανειακή σύμβαση μετά από το κλείσιμο του PSI κατά 50%, όπως όριζε η συμφωνία του Οκτωβρίου.

Το έχουμε ξαναγράψει ότι εκείνη η συμφωνία έχει πεθάνει προ πολλού απλά κάποιοι ξαναζεσταίνουν το φαγητό κατά καιρούς για εσωτερική κατανάλωση.
Αν όμως διαβάσει κανείς τις δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ που λέει ότι δεν φτάνει το 50% θα αντιληφθεί ότι υπάρχει άλλο σχέδιο.

Η συμφωνία του Οκτωβρίου και το εθελοντικό κούρεμα 50% έχει ξεπεραστεί προ πολλού, κυρίως γιατί η ελληνική οικονομία ψυχορραγεί. Είναι αδύνατο να επιβιώσει μια χώρα με έλλειμμα πάνω από 10%, με μια απίστευτη ύφεση για τέταρτη χρονιά, με κατάρρευση της αγοράς, δραματική υποχώρηση των εσόδων, διάλυση του κοινωνικού ιστού.

Το πρόβλημα δεν είναι πλέον οι μισθοί και οι συντάξεις (ελάχιστα είναι τα οφέλη από τη μείωσή τους) αλλά η αδυναμία του κράτους να εισπράξει φόρους από τις επιχειρήσεις που κλείνει η μία μετά την άλλη.
Όπως επίσης και η μείωση της βιομηχανικής παραγωγής και το φρενάρισμα των εξαγωγών που μέχρι πρότινος έτρεχαν με ικανοποιητικούς ρυθμούς.

Έχουμε λοιπόν μια οικονομία διαλυμένη που δε μπορεί να αναστηθεί ούτε με κούρεμα 50%, καθώς το πρόβλημα είναι η ανάπτυξη, το έλλειμμα και η ρευστότητα.
Έτσι επανέρχονται τα σενάρια για κούρεμα ακόμη και 80% το οποίο φυσικά θα γίνει υποχρεωτικά, δια νόμου που θα έλθει βέβαια κατ’ εντολήν του Βερολίνου.

Το σενάριο αυτό που αναφέρει και το «Βήμα» μιλά για ενεργοποίηση των CDS τα οποία θα πληρωθούν με τα χρήματα από τα ταμεία σταθερότητας, ωστόσο, το ελληνικό χρέος θα έχει μειωθεί κατά 80%.

Προκειμένου όμως η Ελλάδα να μην χρεοκοπήσει το σενάριο κάνει λόγο για πακτωλό δισεκατομμυρίων που θα πέσουν στην αγορά και θα της δώσουν την απαραίτητη ώθηση.
Καλά όλα αυτά αλλά πιο είναι το τυράκι; Τι θα δώσει η Ελλάδα σε… γη και ύδωρ. Ακριβώς αυτά θα δώσει. Νερό και γη προκειμένου να πάρει τα παραπάνω.

Εδώ δε μιλάμε για ένα νέο Μνημόνιο σαν αυτά που ξέραμε. Μιλάμε για πλήρη εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Στο δημοσίευμα γίνεται λόγος για αναζήτηση από τις Βρυξέλλες τρόπων ώστε να ενισχυθεί η task force του κ. Ράιχενμπαχ ώστε να μην έχει μόνο συμβουλευτικό αλλά και εκτελεστικό ρόλο. Να μπορεί να αποφασίζει δηλαδή για όλα στην Ελλάδα, από τις ιδιωτικοποιήσεις μέχρι τις απολύσεις.

Τέλος, το σενάριο κάνει λόγο για μεταφορά ουσιαστικά μεγάλου μέρους του δημόσιου τομέα στον ιδιωτικό. Δηλαδή πώληση βασικών περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους και μάλιστα με διαδικασίες fast track. Ούτε καν η Βουλή να μην αποφασίζει. Τι θέλει η Γερμανία π.χ. τη ΔΕΗ; Θα πωλείται η ΔΕΗ και οι υπάλληλοί της (όσοι μείνουν) θα γίνουν ιδιωτικοί υπάλληλοι.

Μ’ αυτό τον τρόπο θα μειωθεί το δημόσιο και θα αναζωογονηθεί ο ιδιωτικός τομέας, πιστεύουν.
Βεβαίως, για να γίνουν όλα αυτά, είπαμε, χρειάζεται και μια επίφαση δημοκρατικής νομιμοποίησης, ήτοι εκλογές.

 Ο λαός να πιστεύει ότι κυβερνά αλλά τα υπόλοιπα να γίνουν από τα ευρωπαϊκά κέντρα. Θα το δεχθεί αυτό η Ελλάδα και το πολιτικό σύστημα; Θα δούμε.

Να σημειώσουμε τέλος ότι τέτοια δημοσιεύματα ενισχύουν όλους εκείνους που λένε ότι η εποχή της μεγάλης μοιρασιάς είναι μπροστά μας. Ο Παπαδήμος και η κυβέρνησή του είναι απλά η αρχή. Και το «Βήμα» κινείται στη λογική αυτή. Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε ότι αρπάξει ο...

πηγή:kostasxan

Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α Κ Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α

Χ Ρ Ο Ν Ι Α    Π Ο Λ Λ Α   ΚΑΙ    Κ Α Λ Η   Χ Ρ Ο Ν Ι Α

 
Χρόνια πολλά και τις θερμότερες ευχές μας για ευτυχία και υγεία το 2012
 

Πρωτοχρονιάτικα


 

του Θανάση Νικολαΐδη
ΔΕΝ μας εκφράζουν τα πρόσωπα της Βουλής των Ελλήνων, αλλά εμείς…ψηφίζουμε «κανάλι της Βουλής». Για τις (υπερβολικές) λειτουργικές του δαπάνες μίλησαν άλλοι και δεν είναι ώρα για απολογισμούς.
Για προγράμματα είναι και για υψηλό επίπεδο μόρφωσης και ψυχαγωγίας των ελλήνων. Και τα μονοψήφια νούμερα τηλεθέασής του; Απαντάμε: Και το σχολείο δεν του πολυγουστάρει στο ξεκίνημά του ο μαθητής, αλλά οφείλει να το «επισκεφθεί» και, στην πορεία, θα το αγαπήσει.
ΝΑ στείλουμε μήνυμα αγάπης στους γλεντζέδες του κ. Παπαδόπουλου, να ευχηθούμε «στην υγειά» των…παιδιών που άραξαν σιγοτραγουδώντας με φάλτσες που «εκτέλεσαν» (και) τον Μ. Χατζηδάκη, αλλά να θυμίσουμε στην ΝΕΤ πως υπάρχουν και άλλα ρεπερτόρια, πέραν εκείνου της κας Γλυκερίας. Δημιουργίες του παγκόσμιου ρεπερτορίου, πρωτοχρονιάτικου (και όχι μόνο) που μας τρομάζει, μη βγούμε απ’ την καπνίλα του σκυλάδικου. Μην…αφελληνιστούμε, αλλά…βλέπεις αυτοί (οι ευρωπαίοι) δεν εξελληνίστηκαν ακούγοντας Θεοδωράκη, απαγγέλλοντας Καβάφη, είτε μελετώντας τον Καζαντζάκη. «Είναι ηθοποιοί» σου λένε για τους/τις τραγουδίστριες-δολοφόνους, που κανένας δεν το νοιάστηκε να τεστάρει τις φωνές και το…αυτί τους. Λες και ηθοποιός είναι το παπαγαλάκι των αποστηθισμένων ρόλων και της ατάκας για χιούμορ και για πλάκα. Κι αν οι λίγοι ξέρουν από χορό, τραγούδι και ιστορία της τέχνης, οι πολλοί δείχνουν να μην ξέρουν κι ας τα διδάχτηκαν(;) στη σχολή τους.
Η ΕΡΤ3 με τη ρεμπετομανία της που ρίχνει…μεσοσταθμικά (όρος των ημερών μας) το επίπεδό της και είναι άδικο. Να της επισημάνουμε πως «πληρώνει» για κάποιους ρεμπετομανείς στα σπλάχνα της. Φορτώνουν στην προσφυγιά τους χασικλήδες και τους αναπαριστούν, με το ζωνάρι και τον μπαγλαμά. Κάποια ιδιωτικά παρουσίασαν ανεκτό πρόγραμμα, άλλα με θαυμάσιο ρεπερτόριο για νεολαία και, βέβαια, όλα «ευθυγραμμισμένα» στη λιτότητα της κρίσης.

ΘΑ ξαναπάμε στο κανάλι της βουλής (σχολείο-μουσική πανδαισία…) και δεν εννοούμε τις συνεδριάσεις των εθνοπατέρων μας. Την κλασική της μουσική εννοούμε, σε 24/ωρη βάση, που εισάγει, εθίζει και προ(σ)καλεί για τη μαγεία ενός κόσμου φιλοχνημένου από μουσουργούς που αντέχουν στον χρόνο. Θα κλείσουμε αισιόδοξα-το απαιτεί η ημέρα-και με την αίσθηση πως κάτι «κινείται». Με τη μουσική παιδεία στην Ελλάδα των ελληνοπαίδων του ipod και (προσφάτως) της…μαγειρικής. Για να τραγουδούν (χωρίς εισαγωγικά) τα παιδιά στα κάλαντα. Τότε θα λιγοστέψουν οι σκυλούδες στην πίστα, οι βραχνόκοτες στο πάλκο κι οι «αγριόχοιροι» που ογκανίζουν γρατζουνώντας μια κιθάρα.

ΝΤΙΡΛΑΝΤΑ "Σαν ανθισμένη σκανδαλιά" - Γιάννης Δόνδωρος

 



Ένα ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ από το Γιάννη Δόνδωρο!
Το γνωστό σε όλους μας τραγούδι "ΝΤΙΡΛΑΝΤΑ" διασκευάσθηκε το Δεκέμβριο του 2011 από τον ερμηνευτή - στιχουργό και συνθέτη, με την προσθήκη ΝΕΩΝ ΣΤΙΧΩΝ στη θέση των παλαιότερων και ονομάσθηκε..."Σαν ανθισμένη Σκανδαλιά" κι αυτό διότι.....ανθίζουν τα σκάνδαλα στο χώρο της πολιτικής μας και του χώρου που την φιλοξενεί....
Το βίντεο έχει τον ήχο από ΖΩΝΤΑΝΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ του ερμηνευτή, από το UNPLUGGED στο Χαλάνδρι, μέρος στο οποίο γίνονται οι περισσότερες LIVE εμφανίσεις του Γιάννη Δόνδωρου.

Γράμμα στον… Άι-Βαγγέλη

 
Ξέρω ότι τον χρόνο που μας πέρασε δεν ήσουν και ο πιο φρόνιμος Άγιος. Δεν σε πήγε καθόλου η χρονιά! Έμπλεξες με κακές παρέες, ένα χοντρό αγοράκι που πλέον κάνει διακοπές διαρκείας στο Ναύπλιο, και το ονοματάκι σου έγινε πρώτο θέμα στις ειδήσεις ένα βράδυ που σεληνιάστηκες τον χειμώνα εξαιτίας κάτι τύπων με πράσινα που… τόλμησαν να έρθουν να πουν τα κάλαντα μέσα στο σπίτι σου αλλά και έναν ολόκληρο μήνα το καλοκαίρι όταν έσκασε ένα σκάνδαλο με… στημένα δώρα και ευχές προς άλλα παιδάκια που φορούσαν μαύρα ρούχα και συνήθιζαν να παίζουν με σφυρίχτρες!

Δεν έπρεπε Βαγγέλη μου αλλά τι να κάνω, δεν θα τα σκέφτομαι.
Εμένα, λοιπόν, δεν με νοιάζουν καθόλου όλα τα παραπάνω. Άγιος είσαι, θα τις κάνεις και εσύ τις… μαλαγανιές σου. Εξάλλου, όποια εφημερίδα και αν διάβασα, σε όποια ιστοσελίδα και αν μπήκα-εκτός από κανά δυο- όλοι τα καλύτερα έλεγαν και έγραφαν για εσένα. Ειδικά μία που θα έπρεπε να σε έχει στην κόντρα, ούτε το όνομα σου δεν αναφέρει! Έχεις τον τρόπο σου Άγιε μου να περνάει το δικό σου, ειδικά στους ανθρώπους που «ενημερώνουν» τον κόσμο. Δεν θέλω να πιστέψω ότι σε φοβούνται ή ότι πολύ χειρότερα πως τους τάζεις… θαύματα! Αυτά είναι για άλλους.

Πάμε τώρα και στο… ψητό αγαπημένε μου Βαγγέλα! Αυτό που ζητώ από εσένα για το 2012 είναι να συνεχίσεις να μας διασκεδάζεις. Είσαι αστείος τύπος, ειδικά όταν οι… τάρανδοι σου αναλαμβάνουν να βγάζουν προς τα έξω, όλα όσα εσύ πιστεύεις για το άθλημα που αγαπάμε. Εμείς το αγαπάμε, γιατί εσύ πολύ απλά καμία σχέση δεν έχεις μαζί τ0υ. Πώς να στο πω ρε Άγιε; Είσαι ανίδεος. Εκεί που μεγάλωσες, στο λιμάνι του Ροβανιέμι, το μόνο που έμαθες είναι να θες να κερδίζεις και μάλιστα με κάθε τρόπο.

Χρησιμοποιώντας συνήθως αυτά τα παιδάκια με τα μαύρα που είπαμε και στην αρχή.
Εκτός από αυτό που ζήτησα, σου εύχομαι συνάμα και ότι καλύτερο. Το αγαπημένο σου έλκηθρο να πάθει… λάστιχο, να χάσει τον δρόμο δύο-τρεις φορές και στην κούρσα για το καλύτερο έλκηθρο της χρονιάς να πατώσεις. Δεν βγάζω κακία ρε Άγιε, απλά εύχομαι όλα αυτά για να πάρεις το μάθημα που σου αξίζει! Μην το βλέπεις κοντόφθαλμα καλέ μου Βαγγέλα!
Αυτά, λοιπόν, είχα να σου πω. Και αν ποτέ σκεφτείς να αλλάξεις τους τάρανδους εγώ σου προτείνω πρόβατα! Έχει πολλά γύρω σου. Τέλος και για να μην το ξεχάσω, εύχομαι το νέο έτος να δείξεις ανθρωπιά και να σταθείς δίπλα στους ανθρώπους που σε βοήθησαν, τιμώντας την ανδρική φιλία. Μην τους αφήνεις μόνους μέρες που είναι.

πηγή:leoforos.gr

Η Νέα Παγκόσμια Τάξη θα είναι η γήινη κόλαση


World Mysteries

Ο όρος Νέα Παγκόσμια Τάξη (New World Order – NWO, ΝΠΤ) αναφέρεται στην επιχειρούμενη εγκαθίδρυση μιας ολοκληρωτικής παγκόσμιας κυβέρνησης.

Το κεντρικό θέμα στις συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις γύρω από την ΝΠΤ, είναι μια μυστική ελίτ, με μια ατζέντα παγκοσμιοποίησης, που συνωμοτεί με σκοπό να κυριαρχήσει στον πλανήτη, και να αντικαταστήσει τις υπάρχουσες εθνικές κυβερνήσεις.

Η ΝΠΤ, μέσω της προπαγάνδας, προσπαθεί να πείσει και να δημιουργήσει συναίνεση στο ότι η αναπόφευκτη επικράτηση της μίας και μοναδικής παγκόσμιας διακυβέρνησης αποτελεί νομοτελειακή εξέλιξη, και πρόοδο.

Πολλοί εικάζουν πως συγκεκριμένα περιστατικά και δραστηριότητες τόσο στην παγκόσμια πολιτική, όσο και στην οικονομία, δεν είναι παρά ενορχηστρωμένες κινήσεις κάποιων κρυφών ομάδων που λειτουργούν παγκόσμια, μέσα από διάφορες βιτρίνες.

Τα ιστορικά γεγονότα θεωρούνται ως βήματα σε ένα συνεχιζόμενο οργανωμένο σχέδιο, προκειμένου να επιτευχθεί η παγκόσμια κυριαρχία μέσα από διαδικασίες λήψης αποφάσεων, που όμως παραμένουν κρυφές για τον πολύ κόσμο.

Σε ένα φυλλάδιο της του 1966, με τίτλο The Profound Revolution, η Αμερικανίδα συγγραφέας Mary M. Davison εικάζει ότι η συνωμοσία ξεκίνησε από διεθνείς τραπεζίτες που το 1913 ίδρυσαν την αμερικανική U.S. Federal Reserve. Στη συνέχεια (1921) ίδρυσαν και το Council on Foreign Relations, που λειτουργούσε ως μια σκιώδης κυβέρνηση.

Την εποχή που δημοσιεύτηκε το φυλλάδιο, ο πολύς κόσμος ταύτιζε τους διεθνείς τραπεζίτες μα μια «παγκόσμια εβραϊκή συνωμοσία», οργανωμένη από την οικογένεια Rothschild.

Σύμφωνα με την συγγραφέα, πολύς κόσμος πιστεύει πως οι ΗΠΑ διοικούνται παρασκηνιακά από κάποιες μυστικές ελίτ, με σκοπό την υπαγωγή της χώρας στον σφιχτό έλεγχο μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Ο πολιτικός επιστήμονας David Rothkopf, που δεν είναι οπαδός της συνωμοσιολογίας, έγραψε ένα βιβλίο το 2008 (Superclass: The Global Power Elite and the World They Are Making), στο οποίο ισχυρίζεται πως τα 6 δισεκατομμύρια των ανθρώπων της γης, κυβερνώνται από 6.000 μόλις άτομα.

Μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα, οι κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων προμήθευαν στον κόσμο την υπέρ-τάξη, μαζί με κάποιους ηγέτες διεθνών οργανισμών κλπ. όπως ο Πάπας, και με επιχειρηματίες μεγάλου βεληνεκούς, όπως οι Rothschild, και οι Rockefeller.

Σύμφωνα με τον Rothkopf, στις αρχές του 21ου αιώνα, η οικονομική ισχύς, ενισχυμένη από την εκρηκτική επέκταση του διεθνούς εμπορίου, της διακίνησης, και των επικοινωνιών, κυβερνά πλέον απόλυτα.

Η δύναμη των κρατών έχει εξασθενήσει, και οι πολιτικοί ηγέτες έχουν καταντήσει απλοί μεσάζοντες της εξουσίας.

Αυτοί που κάνουν κουμάντο είναι οι ηγέτες του χρηματοπιστωτικού τομέα, των επιχειρήσεων, της αμυντικής βιομηχανίας, και μάλιστα μπαινοβγαίνουν στις κατά τόπους εθνικές κυβερνήσεις, χωρίς να ελέγχονται από τα εθνικά κοινοβούλια, ή στην περίπτωση των ΗΠΑ από το κογκρέσο.

Η δυσανάλογα μεγάλη τους ισχύς, μπορεί να είναι εποικοδομητική, αλλά παραμένει πάντα στα πλαίσια των ειδικών τους συμφερόντων, και ελάχιστοι είναι αυτοί που (παγκοσμίως) αντιδρούν, εφόσον μπορούν και κάνουν τις δουλειές τους.

Η εν λόγω θέαση ενός κόσμου που χαρακτηρίζεται από μια υπόγεια διαμάχη μυστικών ομάδων, δεν περιορίζεται στις απόψεις κάποιων λίγων συνωμοσιολόγων.

Υπάρχουν πολλοί ερευνητές, που έχοντας μελετήσει τις παγκόσμιες ελίτ, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως εδώ και χρόνια, τα «παλιά χρήματα», έχουν ιδρύσει οργανώσεις και δεξαμενές σκέψης όπως είναι οι Bilderberg Group, Bohemian Club, Club of Rome, Council on Foreign Relations, Rhodes Trust, Skull and Bones, Trilateral Commission, κλπ. με μοναδικό και απώτερο σκοπό την επιβολή μιας ολοκληρωτικής παγκόσμιας κυβέρνησης.

Αυτό θα γίνει, λένε, μέσω ελέγχων του ΟΗΕ, και μιας παγκόσμιας τράπεζας, που θα κυριαρχούν επί της οικονομίας, θα επιβάλλουν νόμους και κανόνες, θα ελέγχουν την ελευθεροτυπία συγκεντρώνοντας ιδιοκτησιακά τα ΜΜΕ, θα παρακολουθούν τους πάντες και τα πάντα, θα χρησιμοποιούν την κρατική τρομοκρατία και καταστολή, και μέσω της γενικευμένης ελεγχόμενης προπαγάνδας θα καλλιεργήσουν την λατρεία της προσωπικότητας γύρω από κάποιον «φωτισμένο» ηγέτη μαριονέτα, δημιουργώντας μια τεχνητή ιδεολογία για την ανάγκη της παγκόσμιας κυβέρνησης ως φυσικής κατάληξης της ανθρώπινης ιστορίας και προόδου.

Και αν εξετάσουμε όλα όσα γίνονται σήμερα στον κόσμο μας, οι παραπάνω συνωμοσιολόγοι δεν έχουν και πολύ άδικο.

Βασικά, η Νέα Παγκόσμια Τάξη θα είναι η γήινη κόλαση. Οι ελίτ επιδιώκουν να φυλακίσουν την ανθρωπότητα σε μια ανταγωνιστική και υλιστική σύγκρουση. Η επερχόμενη όμως μάχη δεν θα διεξαχθεί μεταξύ φυλών, θρησκειών, ή εθνών.

Θα διεξαχθεί μεταξύ του καλού και του κακού, της ελευθερίας και της καταπίεσης, της αλήθειας και της προδοσίας.

Μεταξύ δηλαδή των δυνάμεων του σύμπαντος.

Θα είναι μια μάχη για τον Θεό.

Απόδοση: S.A.

πηγή :Kostasxan

ΠΑΣΟΚ,εταιρεία παραγωγής ψηφοφόρων.






Μια βιομηχανία παραγωγής τίτλων για αντιστασιακή δράση κατά τη γερμανική κατοχή που στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για πρόσβαση στο Δημόσιο εξακολουθεί να λειτουργεί, έξι δεκαετίες μετά τη λήξη της Εθνικής Αντίστασης.

Από τα επίσημα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα», προκύπτει ότι την περίοδο 1996-2002 αναγνωρίστηκαν ως αντιστασιακοί 79.910 άτομα, τα οποία στην πλειονότητά τους έχουν γεννηθεί μετά το 1930!

154 εκατομμύρια ευρώ σε 40.000 αντιστασιακούς/ανάπηρους πολέμου σχεδόν 70 χρόνια μετά την κατοχή… καθώς φαίνεται οι αντιστασιακοί και οι ανάπηροι είναι αιωνόβιοι!

20.000 είναι οι αντιστασιακοί που εξακολουθούν να πληρώνονται 80.000.000 ευρώ από τον αναιμικό κρατικό κορβανά.

Έτσι κέρδιζαν τις εκλογές οι αληταράδες εκμαυλιστές του Ελληνικού…

Όσο για σας μαϊμουπασοκοαντιστασιακοί έχω να σας πω ότι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ ΔΕ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ (ΜΕ ΚΛΕΜΕΝΑ ΛΕΦΤΑ) ΕΠΕΙΔΗ ΕΠΡΑΞΑΝ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΚΟΝ…

Ουστ, πασοκοπαρτάλια…

Ιατρόπουλος:΄Εκκληση στους συνέλληνες


Σας παρακαλώ, τραβήξτε την κουρτίνα. Ανοίξτε τα παραθυρόφυλλα της Ιστορίας μας, να περάσει μέσα ο ήλιος. Σπάστε τις αμπάρες, κόψτε τα σκοινιά, διαρρήξτε τις μπουκαπόρτες, τινάξτε τα παλιά σκεπάσματα, φωνάξτε επιτέλους την αλήθεια, έρχονται χρόνια βαριά, έρχονται χρόνια κατακόκκινα, όχι από σημαίες και τοματοχυμούς, αλλά από αίμα.

Σας παρακαλώ, ξυπνήστε, δεν πάει άλλο, φτάνει πια, ο δρόμος τελειώνει, η πατρίδα τελειώνει, το όνειρο τελειώνει, όλα πάνε προς το τέλος, το χιόνι βρωμίστηκε από τα πατήματά τους, ο αέρας μολύνθηκε απ' την ανάσα τους, τα λόγια γίνονται σφικτήρες και πνίγουν το μυαλό, οι σκέψεις ταξιδεύουν σαν τραυματισμένες καρακάξες σ ένα άδειο τοπίο...

Σας παρακαλώ, κρατήστε όρθιες τις ιδέες, μην παραδίδεστε στις εικόνες, σταθείτε απέναντι από το ύποπτο ρεύμα, μην αφήνετε να περπατήσει στο σώμα σας το τρεμούλιασμα του πανικού, μην αποχωρείτε, μην φεύγετε, μην αραιώνετε τις γραμμές, πρέπει να είμαστε όλοι εδώ, πρέπει να γίνουμε όλοι μαζί Κάτι Μεγάλο, πρέπει και πρέπει και πρέπει...

Σας παρακαλώ, μην ξεγελάτε το θυμό σας με υποψίες συμβιβασμού, μην ανατρέπετε την αγανάκτηση σας, μην προδίδετε το πρώτο βήμα της άνοιξης, μην διστάζετε, κρατηθείτε όρθιοι, το κύμα θα περάσει, η μπόρα θα καταντήσει ψιλοβρόχι αν εμείς περάσουμε από μέσα της μ’ ένα λοστό στο βλέμμα κι ένα σκληρό χαμόγελο στο ξεραμένο στόμα μας…

Σας παρακαλώ, δεν έχετε το δικαίωμα να σταματήσετε να σκέφτεστε! Μας κοιτάζουν από το συμπαντικό θεωρείο τους οι Αγέννητοι ΄Ελληνες! Ζητάνε μια καθαρή χώρα να γεννηθούν κι ένα ζωντανό τοπίο να μεγαλώσουν. Ζητάνε μια σπίθα αγάπης να φωτίσει τον καινούργιο δρόμο τους. Αλλιώς, αν δεν τους πείσουμε, δεν θα κατεβούν, θα ορφανέψει ο τόπος μας, θα αρχίσει να σβήνεται από το χάρτη του κόσμου, μην το επιτρέψετε αυτό…

Σας παρακαλώ, δεν έχω άλλη δύναμη να φωνάξω, τόσα χρόνια, σέρνω κι εγώ την ταπεινή μου φωνή σ όλους τους τόνους, δεν έχω άλλες κοφτερές λέξεις να τινάξω στον άνεμο, να σας βρουν κατακούτελα, είμαι κι εγώ ένας από σας, φταίω για πάρα πολλά, όμως το παιδί που διανυκτερεύει μέσα μου, δεν θα γιορτάσει πια, κανείς δεν του κάνει ένα δώρο, το ίδιο κι εσείς νιώθετε το ξέρω, το βλέπετε, αρνούμαι ακόμα και να παίξω με τις λέξεις μου.


Δεν μου φτάνουν πλέον τα ποιήματα, τα λόγια μας βαρύνανε σαν τις ψυχές μας, όχι, μην αφήσουμε να κλείσει η πόρτα…Σας παρακαλώ, μην αφήσουμε να μπει ο δικός μας θάνατος ανάμεσά μας, δικάστε τους μέσα σας πρώτα, εις θάνατον, εις θάνατον, εις θάνατον, όλοι τους, όλοι όσοι μας πούλησαν, μας πρόδωσαν, μας ξευτέλισαν, μας γονάτισαν, μας απέσυραν στις γωνιές της αγωνίας, εις θάνατον σας παρακαλώ, όλοι τους λοιπόν…

Σας παρακαλώ, δεν έχω πρόσκληση, δεν έχω πρόκληση, δεν χτυπάω κανένα κουδούνι, κανένα καμπανάκι, οι καμπάνες σιγούν σ’ όλη τη χώρα, οι ποιητές μου βουρκώνουν από τα βάθη της ιστορίας μας, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες μας, μας τραβάνε το αυτί αυστηρά, δεν μπορεί να μην το βλέπετε, δεν μπορεί να πέσατε όλες κι όλοι, Αδελφές κι Αδελφοί μου, σε μαύρη νάρκη, σε ύπουλο ύπνο, σε βαριά αφασία, δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν να πηγαίνετε αμίλητοι με σκυφτό το κεφάλι προς το τέλος του δρόμου...
Σας παρακαλώ, μέσα σας τουλάχιστον, κρεμάστε τους, τουφεκίστε τους, κόψτε τους τις γλώσσες, πετάξτε τα κεφάλια τους στο βάραθρο, διαλύστε τα ίχνη τους στον καραβοριά…

Σας παρακαλώ, δεν έχουμε τίποτε να σώσουμε πια, παρά μόνο Εμάς. Κι αυτό είναι πάρα πολύ…

Σας παρακαλώ, ακούστε με, σας μιλά ο τελευταίος των τελευταίων ανάμεσά σας, με λόγια απλά, δίχως στολίδια, όμως η βαριά ευθύνη μας, ας βγει στον ελεύθερο αγέρα. Ο αγέρας αυτός είναι δικός μας, ακόμη… Ανεβείτε μέσα του και πετάξτε ψηλά, πιο ψηλά κι απ’ το φόβο, πιο ψηλά κι από το θάνατο...
Σας παρακαλώ, ακούστε με..

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Τότε που είχαν ψηλά το κεφάλι!

 


stock photo : Pomegranate on a white background

Πρωτοχρονιά του 1970 ,τότε που ήμασταν παιδιά ,στο σπίτι τα άκρως απαραίτητα όχι γιατί είχαμε μικρό ψυγείο αλλά επειδή ξέραν οι γονείς μας μέχρι που να απλωθούν...το σταθερά σε εβδομαδιαία βάση κοτόπουλο αντί για γαλοπούλα,λίγο χοιρινό αντί για ψαρονέφρι ,μια μοσχαρίσια μπριζόλα για τον πατέρα (μιά φορά στις τόσες να ξεφύγει από το κοτόπουλο, αφού από τις κακουχίες στα νιάτα του στα πιο παραγωγικά του χρόνια έμεινε ανίκανος για εργασία και του απαγορευόταν το χοιρινό) αντί φιλέτο μοσχάρι ,άφθονο νερό αντί coca - cola διαφόρων τύπων ,λίγη ρετσίνα αντί μποζολέ , πολύ υπερηφάνεια , ευτυχία και φιλότιμο παντού γύρω μας!
 
Στην αλλαγή του χρόνου σπάσιμο του ροδιού στην είσοδο ,και είσοδο στην πορτα του συγγενή,του φίλου ή του γείτονα(τότε είχαμε γείτονες και φίλους-φίλους όπως τους λέει και η Κατερίνα η Γώγου και συγγενείς ατόφια διαμάντια που πόναγαν ο ένας για τον άλλο) ευχές και καλή χρονιά αντί αχαλίνωτη διασκέδαση στα ξενυχτάδικα με δανεικά!

Παραμονή του 2012 όλοι κλεισμένοι στα σπίτια μας με κλεισμένες(το χειρότερο) τις καρδιές,

πνιγμένοι στις έννοιες ,θα μπορέσω να πληρώσω :ΟΤΕ ,ΔΕΗ ,έκτακτους φόρους ,τέλη -ουφ πήραμε παράταση ,τώρα τι θα γίνει και θα μπορέσουμε να τα πληρώσουμε σε δέκα μέρες κανεις δεν το σκέφτεται- ,δόση σπιτιού ,καταναλωτικού δανείου -ήθελα διακοποδάνειο το 2007 για να πάω στις Μαλδίβες γαμήλιο ταξίδι-, αυτοκινήτου-εδώ δεν έχω για τα τέλη τη δόση θα σκεφτώ;τι την ήθελα την κορεάτικη τζιπάρα για να πηγαίνω στον Παρνασσό ;καλά δεν με πήγαινε το φιατάκι με την αμόλυβδη;-
γραμμάτειο στον αλβανό μάστορα που μου έβαψε το σπίτι,γραμμάτειο στο λαμόγιο που μου έφτιαξε κάτι πρόσθετα κλπ.Βγαίνουμε στο δρόμο και δε βλέπει ο ένας τον άλλο !

Τότε ο γείτονας που του λείπαν τα απαραίτητα ένοιωθε πως θα γευτεί από το φτωχικό τραπέζι των γειτόνων -όλοι διακριτικά θα του πάνε ένα πιάτο φαί σκεπασμένο -,ο φίλος και ο συγγενής ήξεραν οτι οι πόρτες είναι ανοιχτές και οι οικοδεσπότες το θεωρούσαν ύψιστη τιμή να τους επισκεφτούν και να είναι στο τραπέζι τους οι <<ΑΔΕΛΦΟΙ>> τους.

Τώρα έχουμε αρκετά ακόμα τρόφιμα σε πολλούς αλλά και την καινούργια μόδα, τα αμφιβόλου σκοπιμότητας συσίτια -θα πείτε πάλι καλά - και την έρευνα στα απορρίματα για ένα κόκκαλο με λίγο ψαχνό!

Η διαφορά τότε και τώρα; ΤΟΤΕ ΖΟΥΣΑΜΕ,ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Αναγνώστης

Δεν θέλω να κάνω καμιά ευχή για το 2012...

 



...θέλω να κάνω κάτι για να σταματήσει ο κατήφορος που έχουμε πάρει σαν ανθρώπινο είδος. Έχουμε φτάσει τα επίπεδα της...επιστήμης και της τεχνολογίας σε αστρονομικό σημείο, αλλά δε μπορέσαμε να έχουμε τα στοιχειώδη για μια ανθρώπινη ζωή. Και όλα αυτά γιατί αφήσαμε ελάχιστους ανθρώπους (απάνθρωπους) να συγκεντρώσουν όλο τον πλούτο και την εξουσία του πλανήτη μας.
Οι κυβερνήσεις που ψηφίζουμε είναι για να υπηρετούν τους λαούς και όχι για να τους εξουσιάζουν. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε και να απαιτήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Μόνο με ευχές δεν αλλάζει κάτι, χρειάζονται δραστικές αλλαγές, αλλαγές που μόνο εμείς μπορούμε να φέρουμε.

Καζαμίας 2012


 




Ιανουάριος: Ο Παπαδήμος κάνει ανασχηματισμό της Κυβέρνησης. Δεν διώχνει κανέναν, αντιθέτως προσθέτει πέντε τεχνοκράτες Υπουργούς: Βλάσης Τσάκας, Πέτρος Κωστόπουλος, Νανά Μούσχουρη, Μίμης Ανδρουλάκης και Μιμή Ντενίση ορκίζονται την πρώτη εργάσιμη μετά τα Θεοφάνεια. Είναι όλοι τους Υπουργοί Επικρατείας άνευ μεζέ, αντικειμένου και αρμοδιοτήτων, όπως και οι μισοί υπάρχοντες. Θα προσθέσουν όμως λάμψη, πειθώ, καθώς και ένα μήνα παράταση ζωής στην Κυβέρνηση. Στη ΝΔ επικρατεί ταραχή με τις λίστες, μεγαλύτερη και από αυτή που είχε ο Σίντλερ, όταν ετοίμαζε τη δική του. Στην Ιπποκράτους όποιος περνάει απέξω συλλαμβάνεται και γίνεται υποψήφιος. Ο ΓΑΠ δεσμεύεται να κινήσει ο ίδιος τις διαδικασίες διαδοχής, μόλις ανοίξει το Τριώδιο.

Φεβρουάριος: Τα πάντα κινούνται γύρω από τη σούπερ νόβα δόση του δανείου. Τα 80 δις που χρειαζόμαστε για λήξεις ομολόγων δεν μας τα δίνει η τρόικα με τίποτα. Κανονίζει όμως ο Τσάκας και φέρνει 85 δις από τους Άραβες με τη μόνη υποχρέωση να μετονομαστούμε σε Ηνωμένα Ελληνικά Εμιράτα. Με τα ρέστα θα φτιάξουμε τον λησμονημένο «τέταρτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό». Οι εκλογές ορίζονται για την 25η Μαρτίου. Δεν προτιμήθηκε η 30ή Φεβρουαρίου, όπως ήθελαν ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ, γιατί θα έπεφτε Παρασκευή. Η Αλέκα κηρύττει το τέλος του «υπαρκτού καπιταλισμού» και ο Αλέκος Αλαβάνος ζητά τη μετονομασία της πλατείας Θεάτρου σε Ταχρίρ

Μάρτιος: Μετά από τρελή κλωτσοπατινάδα, καταγγελίες, ύβρεις, τόνους λάσπης και τις λοιπές δημοκρατικές διαδικασίες, εκλέγεται υποψήφιος Πρωθυπουργός για το ΠΑΣΟΚ ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, εκμεταλλευόμενος και την κόντρα Λοβέρδου-Βενιζέλου. Ο ΓΑΠ παραμένει Πρόεδρος του Κόμματος, Μέγας Ευεργέτης της Τρόικα και Ταξιάρχης πασών των Σοσιαλιστών. Στις εκλογές της 25ης Μαρτίου, οι πολιτικοί παρελαύνουν και οι πολίτες τους ραίνουν με φρέσκα γεωργικά προϊόντα. Σημαιοφόροι, όσοι έχουν πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ σε μετρητά στην τράπεζα. Στις εκλογές ο Σαμαράς λαμβάνει το 38% των προτιμήσεων των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, όμως η αποχή και τα άκυρα κινούνται σε υψηλά επίπεδα. Έτσι τελικώς λαμβάνει 49% επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, εκλέγει 150 βουλευτές και μαζί με αυτούς του ψηφοδελτίου Επικρατείας σχηματίζει αυτοδύναμη Κυβέρνηση. Στην ορκομωσία της Κυβέρνησης οι Υπουργοί φορούν φόρμες εργασίας από πατροπαράδοτο ελληνικό τζιν ύφασμα.


Απρίλιος: Η νέα Κυβέρνηση μειώνει το ΦΠΑ και τις επισκέψεις των Ελλήνων στους ψυχιάτρους και τα γραφεία τελετών. Η Ντόρα μπήκε τελικά στη Βουλή από την πόρτα του Εθνικού Κήπου για να μαζέψει τα προσωπικά της αντικείμενα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Καρατζαφέρης απογοητευμένος που δεν έγινε συγκυβερνήτης και Αντιπρόεδρος γίνεται Πρόεδρος στο ΔΣ μάντρας οικοδομών με εξαγωγικό προσανατολισμό, με διευθύνοντα σύμβουλο τον Πάγκαλο. Ο Κουβέλης με 4% είναι ακόμη ο καταλληλότερος για Πρωθυπουργός.

Μάιος: Η Αλέκα Παπαρήγα για ακόμη μία Πρωτομαγιά ανακοινώνει ότι θα αποχωρήσει από τη θέση της, καθώς το εργατικό κίνημα και ο Μπογιόπουλος ωρίμασαν. Ο Ολυμπιακός κατακτά το Europa League στο Βουκουρέστι, κερδίζοντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 4-3 στην παράταση. Το νικητήριο γκολ το βάζει με ανάποδο ψαλίδι ο Φετφατζίδης στο 120΄. Ο Παναθηναϊκός κατακτά το πρωτάθλημα και ο Βλάσης κάνει σε δύο ώρες το γύρο του θριάμβου στο ΟΑΚΑ. Το αντιμνημονιακό πλέον ΠΑΣΟΚ καταθέτει πρόταση εξεταστικής των πραγμάτων Επιτροπής για το πώς φθάσαμε στο Μνημόνιο.


Ιούνιος: Η Κυβέρνηση ανασύρει από το βυθό ανοικτά του Καστελόριζου τους μισθούς και τις συντάξεις, ανακηρύσσει την ελληνική ΑΟΖ, βρίσκει πετρέλαιο ανοικτά της Κορώνης, φυσικό αέριο στο Κορακοχώρι Ηλείας και διαμάντια στις Κουκουβάουνες . Η Ελλάδα αποτελεί το Ελντοράντο της παγκόσμιας οικονομίας: κάνουν ουρές οι επενδυτές με τα δις, ενώ οι αγορές μας δανείζουν άτοκα με 30 χρόνια περίοδο χάριτος. Τούρκοι πράκτορες κάνουν αναδάσωση στα ελληνικά βουνά, υπό την εποπτεία του ΓΑΠ που χορεύει τσάμικο για χάρη της ελληνοτουρκικής φιλίας.

Ιούλιος: Κανείς φέτος δεν πάει διακοπές: όλοι ο Έλληνες κάνουν από τρεις δουλειές και δεν προλαβαίνουν. Υπάρχει κύμα επιστροφής των μεταναστών στην πατρίδα, μέχρι έξι γενιές πίσω. Ο πληθυσμός της χώρας είναι περί τα 22 εκατομμύρια, ενώ με τους τουρίστες ξεπερνά τα σαράντα. Η οικοδομή ζει πρωτόγνωρη έκρηξη, προκειμένου να στεγάσει όλους τους επαναπατρισμένους ελληνόφωνους. Αναμένεται δημογραφική έκρηξη, καθώς οι μισές Ελληνίδες από 18-48 ετών περιμένουν παιδί από άντρες φερέγγυους.


Αύγουστος: Ο ΓΑΠ γίνεται ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν, η καρέτα-καρέτα ξαναγυρνά στο Ιόνιο, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ιδρύει τη Λίγκα του Βορρά και η Έλσα Παπαδημητρίου τους Οικολόγους Πουά. Ανακοινώνονται μεγάλα δημόσια έργα: Νέες φυλακές χωρητικότητας 200 χιλιάδων κρατουμένων στην Τανάγρα, διεθνές αεροδρόμιο στους Παξούς, πλωτό ξενοδοχείο -καζίνο στο Θερμαϊκό, μετρό στην Κοζάνη και τη Λάρισα, εναέριες γέφυρες Καβάλας-Θάσου και Αλεξανδρούπολης-Σαμοθράκης. Η Μέρκελ πιέζει τον Σαμαρά να πάρουν κανένα ψίχουλο οι γερμανικές εταιρείες από τα έργα. Το ραντεβού ορίζεται μετά τη συνάντηση με τον Γκρουέφσκι. Ο Εφραίμ αποφυλακίζεται, ενώ όλοι οι κρατούμενοι θέλουν να τον ακολουθήσουν στο Βατοπέδι.

Σεπτέμβριος: Τα σχολεία ανοίγουν, αλλά δεν φτάνουν να εξυπηρετήσουν τους χιλιάδες επιπλέον μαθητές. Χτίζονται σε χρόνο ρεκόρ 1500 σχολεία και διορίζονται 50 χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές για να καλύψουν τις ανάγκες. Ξεσπά κυβερνητική κρίση γιατί ο Πρόεδρος της ΔΕΗ Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλει να απολύσει το μισό προσωπικό και να αυξήσει 100% την τιμή της κιλοβατώρας. Τελικά το προσωπικό παραμένει στο 100% και μειώνεται στο μισό το κόστος του ρεύματος.

Οκτώβριος: Το σκοπιανό επιλύεται οριστικά και αμετάκλητα, καθώς η πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία ζητά την ενσωμάτωση της στην Μεγάλη Ελλάδα. Το όνομα της για όλες τις χρήσεις είναι Περιφέρεια Βορειοδυτικής Μακεδονίας. Ο Ομπάμα ζητά τη στήριξη του Σαμαρά για να επανεκλεγεί Πρόεδρος. Δημιουργείται τεράστιο θέμα, καθώς ο Αντώναρος, ο Μιλτιάδης και ο Λούλης είναι υπέρ του ρεμπουπλικάνου υποψηφίου. Στην παρέλαση τις εντυπώσεις κλέβουν οι επιζώντες από τη λαίλαπα του ΔΝΤ συνταξιούχοι του ΟΓΑ.

Νοέμβριος: Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη της αγοράς για ανειδίκευτους εργάτες, που βρίσκουν δουλειά μέχρι και οι πρώην Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Ο Γερουλάνος υποδύεται τον Υπουργό σε καθημερινό σίριαλ στο Μέγκα, ο Ρέππας γίνεται ταξιτζής και ο Παπακωνσταντίνου προϊστάμενος λογιστηρίου σε βιομηχανία κεραμοποιΐας. Με το που αναλαμβάνει τα καθήκοντα του η εταιρεία καταθέτει πρόταση υπαγωγής στο άρθρο 99. Δύο εκατομμύρια κόσμου στην πορεία του Πολυτεχνείου: Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, έξω από το ευρώ και τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί άλλο να κερνάει ποτά τους μπεκρήδες Γερμανούς και να χρηματοδοτεί τις πολεμοκάπηλες δραστηριότητες του ΝΑΤΟ.

Δεκέμβριος: Αποδεικνύεται ότι οι Δυτικοί –λόγω νευρώσεων- δεν είχαν καταλάβει τους Μάγια, γιατί για ακόμη μία φορά δεν έρχεται το τέλος του κόσμου. Έρχεται όμως το τέλος της ΔΗΣΥ, γιατί η Ντόρα προσχωρεί στον ΛΑΟΣ, γίνεται Πρόεδρος με εκλογή από το Συνέδριο και ο Καρατζαφέρης αντιπρόεδρος. Ο Βορίδης και ο Άδωνις διαφωνούν και εντάσσονται στη ΝΔ, στο πλαίσιο της νέας διεύρυνσης για τις εκλογές του 2016. Ελλάδα, Ιταλία, Κύπρος, Μάλτα, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Κροατία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Αλβανία, Ισραήλ, Αίγυπτος, Συρία, Λίβανος, Τυνησία, Λιβύη, Αλγερία, Μαρόκο, ιδρύουν τη Μεγάλη Μεσογειακή Ένωση των 20 κρατών αλλά 19 Εθνών…


Μικρός Οδυσσέας


πηγή:antinews

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Συνταγή για την βασιλόπιτα Αγιάσου…μια διαφορετική βασιλόπιτα!

 



Η Βασιλόπιτα Αγιάσου διαφέρει από κάθε άλλη καθώς αποτελείται από διαδοχικές στρώσεις φύλλου.

Υλικά: (για 12-15 μερίδες)

Για το φύλλο:
2 και 1/2 του φλιτζανιού νερό
2 κουτ. σουπ. μαραθόσπορους
8-10 φλιτζ. τσαγ .αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουτ. γλυκ. μπέικιν πάουντερ
½ κουτ. γλυκ. αλάτι
1 κουτ. γλυκ. ζάχαρη
2/3 του φλιτζ. τσαγ έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
1 και ½ του φλιτζ. τσαγ. βούτυρο, λιωμένο

Για τη γέμιση:
3 φλιτζ. τσαγ. τριμμένη μυζήθρα γλυκιά
1 φλιτζ. τσαγ .τριμμένο κεφαλοτύρι
½ κουτ. γλυκ. φρέσκια ή ξηρή, ξεφλουδισμένη και τριμμένη πιπερόριζα
½ κουτ. γλυκ. γαρίφαλα, τριμμένα
½ κουτ. γλυκ. κανέλα, τριμμένη
½ κουτ. γλυκ. μοσχοκάρυδο, τριμμένο
½ κουτ. γλυκ. μπαχάρι, τριμμένο
1 νόμισμα τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο, για να μπει μέσα στην πίτα, για γούρι

Για το γαρνίρισμα:
1 μεγάλο αυγό, ελαφρά χτυπημένο
1 φλιτζάνι σουσάμι

Εκτέλεση:

1.Φτιάχνετε τη ζύμη: Σε μια μικρή κατσαρόλα βράζετε το νερό με τους σπόρους του μάραθου, ύστερα χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε να σιγοβράσουν, για 5 λεπτά. Παίρνετε το κατσαρολάκι από τη φωτιά, αφήνετε τους σπόρους να μουλιάσουν, για άλλα 5 λεπτά, και στραγγίζετε το νερό σε ένα μπολ και το αφήνετε να κρυώσει.

2.Βάζετε 8 φλιτζάνια από το αλεύρι σε μια λεκάνη και κάνετε μια λακκούβα στο κέντρο. Ανακατεύετε το μπέικιν πάουντερ, το αλάτι και τη ζάχαρη μέσα στο βρασμένο νερό και χύνετε το μείγμα στη λακκούβα. Προσθέτετε το ελαιόλαδο. Χρησιμοποιώντας μια ξύλινη κουτάλα ανακατεύετε το υγρό και το αλεύρι, προσθέτοντας επιπλέον αλεύρι, αν χρειάζεται, για να γίνει μια μαλακή, εύκαμπτη αλλά λεία ζύμη. Σκεπάζετε τη ζύμη και την αφήνετε να ξεκουραστεί, για 1 ώρα.

3.Στο μεταξύ ετοιμάζετε τη γέμιση: Ρίχνετε τα τυριά και τα μπαχαρικά σε ένα μέτριο μπολ και τα ανακατεύετε καλά.

4.Κόβετε 2 κομμάτια ζύμης ελαφρά μικρότερα από το μέγεθος της γροθιάς σας και τους δίνετε το σχήμα μπάλας. Χωρίζετε την υπόλοιπη ζύμη σε 12 ίσες μπάλες. Βουτυρώνετε τη βάση και τα πλευρά ενός βαθιού, στρογγυλού και μεγάλου ταψιού και προθερμαίνετε το φούρνο στους 180° Κ.

5.Σε μια ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγετε την πρώτη από τις 2 μεγαλύτερες μπάλες σε κύκλο μεγαλύτερο από το ταψί και τον τοποθετείτε στο βουτυρωμένο ταψί, έτσι ώστε οι άκρες του να κρέμονται έξω από το ταψί, 5 εκ. περίπου. Αλείφετε το φύλλο με άφθονο λιωμένο βούτυρο και σκορπάτε επάνω ‘/3 του φλιτζανιού γέμιση. Ανοίγετε τις 12 μικρότερες μπάλες ζύμης, τη μια μετά την άλλη σε κύκλους ίσους με το ταψί. Στρώνετε τα φύλλα, ένα κάθε φορά, αλείφοντας τα με άφθονο λιωμένο βούτυρο και μοιράζετε ‘/3 του φλιτζανιού γέμιση σε κάθε φύλλο. Η τελευταία στρώση θα πρέπει να είναι χοντρό φύλλο.

6.Φέρνετε την άκρη του φύλλου της βάσης επάνω από την τελευταία στρώση για να κλείσετε τις πλευρές. Αλείφετε την περιφέρεια με άφθονο λιωμένο βούτυρο. Ανοίγετε τη δεύτερη από τις 2 μεγαλύτερες μπάλες σε έναν κύκλο λίγο μικρότερο, βάζετε αυτό το φύλλο προσεκτικά επάνω από το τελευταίο φύλλο και το πιέζετε προς το χείλος του ταψιού, ώστε το φύλλο που προεξέχει να σταθεί όρθιο στα τοιχώματα του ταψιού.

7.Πιέζετε απαλά όλη την πίτα προς τα κάτω με τις παλάμες σας. Αλείφετε αυτό το τελευταίο φύλλο με το αυγό και το πασπαλίζετε με το σουσάμι. Ψήνετε τη βασιλόπιτα, ώσπου να ροδίσει και να ψηθεί όλη καλά, για 2 ώρες περίπου. Η πίτα πρέπει να ψηθεί αργά στους 180 βαθμούς, έτσι μόνο θα εξασφαλιστεί ένα σωστό ψήσιμο. Βγάζετε την πίτα από το φούρνο, την αφήνετε να κρυώσει τελείως στο ταψί και σερβίρετε.

Η πρωτοχρονιάτικη επικαιρότητα του…Τζόγου!

 





του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Το Σαββατόβραδο, παραμονή πρωτοχρονιάς πολλοί θα καθίσουν, με πρόσχημα «το καλό του χρόνου» σε κάποιο τραπέζι για να δοκιμάσουνε την...Τύχη τους.Υπάρχουν, σίγουρα, και εκείνοι που προθερμαίνονται ένα εξάμηνο πριν την Πρωτοχρονιά και αναθερμαίνονται το άλλο εξάμηνο επιδιδόμενοι με μανία στο κυνηγητό της Τύχης. Ο τζόγος σε παγκόσμια κλίμακα έχει καθιερωθεί, επίσημα και ανεπίσημα, σε ιεροτελεστία, σε φοβερά επικερδή απασχόληση τόσο για τα Κράτη όσο και για ιδιώτες καθώς επίσης και για οργανωμένα συμφέροντα που σε καθημερινή βάση διακινούν μυθώδη ποσά που ρέουν από το περίσσευμα των ευπόρων ή το υστέρημα των απόρων.

Στη Μέκκα του τζόγου, στο Las Vegas της Πολιτείας της Nevada(την πόλη των τυχερών παιχνιδιών και της πορνείας που όπως είναι γνωστό ποτέ δεν...κοιμάται) οι εισπράξεις μιάς βραδιάς ξεπερνούν κατά πολύ τον ετήσιο προϋπολογισμό γιγάντιων ελληνικών ΔΕΚΟ όπως της ΔΕΗ και του ΟΤΕ!

Ανάλογα μυθικά ποσά αντιστοιχούν και σε Ευρωπαϊκές, Λατινο-Αμερικανικές και άλλες χώρες. Το περιοδικό «International Gambling and Wagering Business» υπολογίζει ότι τα κάθε λογής τυχερά παιχνίδια ξεπερνούν κάθε χρόνο τα αστρονομικά ποσά εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Από τα ποσά αυτά τα Καζίνο εισπράττουν τη μερίδα του λέοντος ενώ επίσης μεγάλα ποσά εισπράττουν Εκκλησιαστικές και άλλες κοινωνικές οργανώσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς με παιχνίδια όπως το Bingo!

Στην Ελλάδα το κυνηγητό της Τύχης γίνεται τόσο από ιδιώτες όσο και από το επίσημο Κράτος και από κοινωφελή ιδρύματα με τις κάθε λογής λαχειοφόρες αγορές. Θα μπορούσε, μάλιστα, να ισχυρισθεί κανείς ότι τα τυχερά παιχνίδια βρίσκονται σε εποχή απίστευτης ανθοφορίας στον ελλαδικό χώρο καθώς ενώ το 1997 οι Έλληνες ξοδέψαμε συνολικά 836,2 δισεκατομμύρια δραχμές (δηλαδή περίπου 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ) για ΟΛΑ τα είδη τζόγου αυτό το ποσό ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΘΗΚΕ μόλις πέντε χρόνια αργότερα, δηλ. το 2002 (όταν ξεπέρασε τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ), και to 2009 ξοδέψαμε πάνω από 18 δισεκατομμύρια ευρώ (περίπου 7 δις για ΟΠΑΠ και Ιππόδρομο, άλλα 8 δις στα παράνομα στοιχήματα και 3 δις στα 9 καζίνο!)

Το τι έχουμε ξοδέψει στη διάρκεια του 2011 ΔΕΝ τολμώ να το υπολογίσω επειδή είναι σχεδόν ΚΑΝΟΝΑΣ ότι όσο «φτωχαίνουν» άτομα, οικογένειες Λαοί τόσο περισσότερα χρήματα (που ουσιαστικά ΔΕΝ…έχουν, τζογάρουν!..) Όπως δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα γίνει στην Ελλάδα με τα 30,000 ( ή μήπως θα είναι περισσότερα;) μηχανάκια τζόγου που θα πλημμυρίσουν Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη και κάθε επαρχιακή πόλη!

Το θεμελιακό στοιχείο του τζόγου μπορεί να ταυτισθεί με την πιθανότητα που μας συναρπάζει, με το κρεσέντο των εξωτικών συναισθημάτων που δημιουργεί το ρίσκο. Μαθαίνουμε το τζόγο από μικρή ηλικία. Πολλά από τα παιχνίδια που προσφέρουμε ως δώρα στα παιδιά μας έχουν ως καθοριστικό τους στοιχείο το...ρίσκο, είναι παιχνίδια τύχης, καθώς περιέχουν τη διαδικασία της ρίψης του ζαριού, το τράβηγμα χαρτιών, το στοιχείο πιθανότητας. Επιπρόσθετα στις περισσότερες οικογένειες τα παιδιά όχι μόνο βλέπουν γονείς και φίλους να παίζουν, αλλά συχνά υποκύπτουν στην πρόκληση του κυνηγητού της τύχης καθώς παίζουν τυχερά παιχνίδια μεταξύ τους ή με τους γονείς τους.

Με δεδομένες τις διαδικασίες εξοικείωσης όλων μας εξ απαλών ονύχων με τα παιχνίδια της τύχης παραμένει επίμονα δύσκολη η απάντηση στο θεμελιακό ερώτημα "γιατί ένα συγκεκριμένο άτομο γίνεται μανιώδης παίκτης; "

Σε μια επιφανειακή ψυχοδυναμική προσέγγιση, σε μια πρώτη επιπόλαια θεώρηση, ο μανιώδης κυνηγός της τύχης προβάλλει σαν άτομο με έντονα στοιχεία κοινωνικότητας, πρόσχαρο στη συμπεριφορά του με τους άλλους, σαν ένας κλασικά ευχάριστος τύπος άνδρα ή γυναίκας.

Διεισδύοντας, όμως βαθύτερα στην αυθεντικότητα της συμπεριφοράς του, ανακαλύπτουμε κάτω από την ευχάριστη επιφάνεια ένα άτομο ψυχοσυναισθηματικά ανώριμο, με έντονα χαρακτηριστικά εχθρότητας και σαφείς τάσεις μαζοχισμού που συνοδεύονται από στοιχεία άρνησης και αντικοινωνικότητας καθώς και από μια χαρακτηριστική ροπή προς τη μαγεία, την παραψυχολογία και τις μεταφυσικές ανησυχίες.

Οι καταναγκαστικοί κυνηγοί της τύχης είναι άτομα με παθητική εξαρτημένη προσωπικότητα, τους λείπει η ικανότητα για σύναψη, εδραίωση και συνέχιση αυθεντικών στενών διαπροσωπικών σχέσεων, είναι άτομα με έντονη τάση για εκμετάλλευση του άλλου που δεν διστάζουν να διαλύσουν - θυσιάζοντας στο βωμό του προσωπικού τους πάθους - και αυτήν ακόμη την κοινωνική υπόληψη ή την οικονομική ασφάλεια της οικογένειας τους.

Η ψυχοσύνθεση του καταναγκαστικού κυνηγού της τύχης, του παθιασμένου τζογαδόρου, φαίνεται να είναι ταυτόσημη με την αναζήτηση της δράσης και της περιπέτειας και όπως εξομολογούνται οι ίδιοι είναι άτομα που εάν δεν ρισκάρουν αδυνατούν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους, αδυνατούν να αισθανθεί ότι πραγματικά ζούνε!

Συχνά, πολύ συχνότερα από το μέσο άνθρωπο, ο κυνηγός της τύχης ζει στο μεταίχμιο με πολύπλοκα συστήματα υποκειμενικής αιτιολόγησης της συμπεριφοράς του που ξεκινούν από το γνωστό «σύνδρομο του Μόντε Κάρλο» (μετά από μια σειρά αποτυχιών έρχεται αναμφισβήτητα η επιτυχία, ή αφού χάσω σε ένα αριθμό Χ προσπαθειών την επόμενη φορά θα κερδίσω) αλλά το άτομο δεν μας λέει πόσες ακριβώς πρέπει να είναι οι Χ φορές.

Επίσης υπάρχει και ο «φαύλος κύκλος» η αποκαλούμενη φαντασίωση του σοφίσματος που για τον τζογαδόρο παίρνει την ακόλουθη μορφή: «Όταν κερδίζω παίζω με τα χρήματα των άλλων και όταν χάνω προσπαθώ απλά και μόνο να…ισοφαρίσω. Όταν το επιτύχω αυτό το κέρδος ταυτίζεται με την απόλαυση, τη γοητεία που μου χαρίζει το παιχνίδι καθώς με συνεπαίρνει χωρίς να μου κοστίζει και...πολλά!»

Έτσι μολονότι η καθημερινή αδυσώπητη επαναλαμβανόμενη και δυσάρεστη πραγματικότητα των απωλειών χρημάτων θα έπρεπε να το συνετίσει, το ψυχαναγκαστικό άτομο απορροφάται με ολόκληρο το είναι του στο απύθμενο ψυχοκοινωνικό-οικονομικό κατρακύλισμα, εξανεμίζοντας περιουσίες, χρεωμένο σε φίλους και τοκογλύφους, αλλά με σταθερή πάντα τη διαίσθηση ότι στην επόμενη στροφή θα ανοίξει και πάλι η τύχη του.

Ο παθολογικός παίκτης, ο τζογαδόρος χώρια από τις ώρες που αναλώνει στο συγκεκριμένο παιχνίδι (χαρτιά, καζίνο, ιππόδρομος κλπ) ξοδεύει και τις υπόλοιπες ώρες του προσδιορίζοντας την κακοτυχία της περασμένης νύχτας ή μέρας και πλάθοντας όνειρα για το επόμενο παιχνίδι. Ο καταναγκασμός και η ταυτόχρονη γοητεία του κυνηγητού της Τύχης που το συνεπαίρνουν οδηγούν το άτομο αυτό σε πλήρη αδιαφορία και αμέλεια της προσωπικής τους και οικογενειακής ζωής και φυσικά των επαγγελματικών του υποχρεώσεων

Όσο πικρόχολο και εάν ακουστεί αυτό θα το πω γιατί το κρίνω αναγκαίο. Στις περιπτώσεις του πάθους του τζόγου εκατό γραμμάρια πρόληψης λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά από ένα κιλό θεραπείας. Καθώς προαναφέρθηκε δεν υπάρχει απόλυτα σαφής ορισμός των γενεσιουργών αιτίων δημιουργίας ενός παθιασμένου παίκτη, ενός τζογαδόρου.

Κοινωνικό ψυχολογικές έρευνες πιστοποιούν το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των ατόμων επιδείχνουν συγγενείς δομές προσωπικότητας και χαρακτήρα με άτομα που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών. Με άλλα λόγια η διαδικασία όπως ανέλιξής όπως σε τζογαδόρους ακολουθεί τον κύκλο του κέρδους ή όπως επιτυχίας που γίνεται αυτό-σκοπός, τα ποσά έχουν σταθερά αυξητική τάση και ολάκερη η συμπεριφορά, η προσμονή και η συναισθηματική εστίαση επικεντρώνονται μονίμως στο...επόμενο παιχνίδι.

Από τη άλλη πλευρά υπάρχει η άποψη ότι όπως σημαντικός αριθμός παικτών είναι νευρωτικά άτομα στα οποία υπάρχει η υποσυνείδητη «ανάγκη να χάσουν» που συγκαλύπτεται από τη συνειδητή, την εμφαντική όπως προσκόλληση στην επιδίωξη όπως επιτυχίας. Η υποσυνείδητη ανάγκη για «αποτυχία» ξεκινά από την ανάγκη του ατόμου να επαναστατήσει απέναντι στη γονική εξουσία και κυριαρχία γεγονός που δημιουργεί ενοχές και ανάγκη τιμωρίας και γενικεύεται σε όπως επαναστατικότητα στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Ο τζογαδόρος είναι άτομο με έντονο υπαρξιακό άγχος, με βαθειά συναισθήματα ανασφάλειας και έλλειψη ικανότητας χειρισμού των απογοητεύσεων και ματαιώσεων που όπως επιφυλάσσει η καθημερινότητα. Το άτομο αυτό εστιάζει την υπέρμετρη ανάγκη του για φυγή στο κυνηγητό όπως τύχης.

Η ατομική ψυχοθεραπευτική παρέμβαση συνήθως έχει αρνητικά προγνωστικά ενώ παραγωγική είναι η ψυχοθεραπεία σε επίπεδο ομάδας.

Το 1957 δύο γνωστοί Αμερικανοί τζογαδόροι αναζητώντας θεραπεία για το πάθος όπως δανείσθηκαν την φιλοσοφία Αλληλοβοήθειας (Ανώνυμοι Αλκοολικοί) και δημιούργησαν την πρώτη παρόμοια ομάδα αλληλοβοήθειας τζογαδόρων (gamblers anonymous) στο Λος Άντζελες όπως Καλιφόρνια. Ο Σύνδεσμος όπως αριθμεί σήμερα παραρτήματα σε όπως χώρες.

Προφανώς είναι μεγάλη ανάγκη να δημιουργηθούν και στην Ελλάδα τέτοιες ομάδες αλληλοβοήθειας καθώς η επιδείνωση των οικονομικών όπως, όπως προανέφερα, εμπλέκει ολοένα και περισσότερα άτομα στο τζόγο.

Οι μαριονέτες στήσανε χορό.

Η νέα γενιά και οι... πρόθυμοι

Το 2011 τελειώνει όπως ακριβώς άρχισε: ύφεση, λιτότητα, ανεργία, ξεπούλημα, μέτρα κι άλλα μέτρα, ακόμη περισσότερα μέτρα. Παρ' όλα αυτά, όμως, παρά τις θυσίες, η ελληνική κοινωνία διαπιστώνει ότι δεν προχώρησε ούτε ένα βήμα προς μια διέξοδο. Αντιθέτως, είναι πια κοινή η διαπίστωση ότι η πολιτική που επιβάλλεται από τους «απ' έξω» και εφαρμόζεται από τους εγχώριους πολιτικούς εντεταλμένους τους οδηγεί βαθύτερα στο χάος.

Το διαφαινόμενο αποτέλεσμα όλων αυτών έχει εγκαταστήσει στην Ελλάδα φόβο και απόγνωση. Ακριβώς σε αυτά τα συναισθήματα «επενδύουν» οι εγχώριοι επιτελάρχες της καταστροφής προκειμένου να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.

Φαίνεται ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου καινα θεωρούν πως, παρά την καταστροφή που προκάλεσαν, υπάρχει η πιθανότητα να σώσουν τα πολιτικά... τομάρια τους. Η εκτίμηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, καθώς προέρχεται από ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Το μόνο στήριγμά τους, ό,τι τους κρατά προσδεδεμένους στην εξουσία, είναι πια τα καθημερινά διαπιστευτήρια που υποβάλλουν στους πραγματικούς κυβερνήτες, τους επίτροπους της τρόικας...

Όλοι αυτοί, πρόθυμοι υποτελείς, αποκτούν πια στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας το πραγματικό μέγεθος και σχήμα τους: μικρές και άβουλες μαριονέτες.

Όμως οι μαριονέτες δεν μπορούν για πολύ να εκβιάζουν και να φοβίζουν καμία κοινωνία, ειδικά μια απελπισμένη κοινωνία. Η απόγνωση και η απελπισία - κάτι που λησμονούν οι επιτελάρχες της καταστροφής - δεν προκαλεί μόνο φόβο. Κινητοποιεί δυνάμεις ανατροπής, οι οποίες είναι σε θέση να καθαρίσουν το σκηνικό από τους κάθε λογής δωσίλογους. Τους παρόντες και όσους φιλοδοξούν να τους διαδεχθούν για να συνεχίσουν το έργο τους.

Αυτοί οι τελευταίοι, οι οποίοι φαίνεται να ποντάρουν στην καταστροφή του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού προκειμένου να πάρουν τη θέση τους ως οι εκλεκτοί των τροϊκανών εποπτών, καλό θα είναι να έχουν κατά νου ότι, εκτός από τους παλαιότερους, και η νέα γενιά των Ελλήνων έχει μάθει πια τι σημαίνει η φράση «κυβέρνηση Τσολάκογλου»... Είναι συνώνυμη με μια κυβέρνηση «προθύμων».

πηγή:kostasxan