Ό,τι αγαπώ...

Ο Άνεμος μας κάλεσε να του πούμε, μέσα από ένα παιγνίδι, αυτά που αγαπάμε:

• Αγαπώ την ευωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού, όταν αυτό με τα χέρια κόβεται και μοιράζεται.
• Αγαπώ το γλυκοχάραμα της κάθε μου μέρας.
• Αγαπώ το καθάριο νερό που κυλάει μέσα από τα δάχτυλά μου.
• Αγαπώ να παρατηρώ το μεγάλωμα των μικρών φυτών.
• Αγαπώ τη στιγμή που ο ύπνος γαλήνια με παίρνει, έπειτα από μια δύσκολη αλλά παραγωγική μέρα.
• Αγαπώ το γλυκόγελο των ανθρώπων, όταν οι κόποι τους ανταμείβονται.
• Αγαπώ τα πρώτα λογάκια των παιδιών για την αλήθεια που κρύβουν.
• Αγαπώ τα ατόφια συναισθήματα των ανθρώπων, όταν απλά εκφράζονται.
• Αγαπώ όσα με κόπο κερδίζονται.
• Αγαπώ το Θεό και ολόκληρη την Πλάση του.
• Αγαπώ όλους αυτούς που για Επάνω έφυγαν και ζουν δίπλα και μέσα μου.

Καλώ, όσους αγαπάνε,
να το δείξουν με όποιο τρόπο μπορούν και
να το πούνε από όποιο βήμα θέλουν.


Με αγάπη
πηγή:Το χαμομηλάκι 

Αλήθεια...

Εδώ μας πρέπει να ζούμε όλοι.
Μες την γαλήνη.
Ειρηνικά.
Σε συμφωνία με τον Εαυτό μας.
Αυτό είναι το όνειρο που σιγά-σιγά καθαρίζει μπροστά στα μάτια μας.
Και την σωστή στιγμή κάνει την εμφάνισή του.
Όσο λάμπουμε, τόσο πιο κοντά μας έρχεται.
Όσο δυναμώνουμε την λάμψη, τόσο πιο πολύ το ζούμε.

Δεν πειράζει για τις κάποιες στιγμές που σκοτεινιάζει.

Γι'αυτό σκουραίνει το φόντο. Για να φωτίσει πιο δυνατά μετά...

 

αγαπώ ; ....

Θέλω ν'αγαπώ ;
Αγαπώ, σημαίνει πως έχω την δυνατότητα να σέβομαι τον άλλο βλέποντας μέσα από τα δικά του μάτια...
Αγαπώ, σημαίνει πως δίνω το δικαίωμα στον εαυτό μου, να ηρεμήσει και να αφήσει το εγώ του για λίγο στην άκρη...
Αγαπώ, σημαίνει πως παρατηρώ προσεκτικά όλα όσα αναδύονται από τα μέσα μου και τα δέχομαι χωρίς κριτική...


Αγαπώ, σημαίνει πως είμαι αρκετά ώριμος να συναισθανθώ τι είναι στα αλήθεια αυτό που θέλω να κάνω...
Αγαπώ, σημαίνει πως είμαι σε θέση να νιώθω ευλογημένος που είμαι εδώ, στο τώρα...
Αγαπώ, σημαίνει πως μπορώ πάντα και ν'αλλάξω γνώμη αν το θέλω...
αρκεί να το θέλω...
Μια πολύ γλυκειά Καλημέρα & Καλή εβδομάδα σε όλους μας :)
πηγή: ;η ώρα της αγάπης

"Παπαγαλακια και τα αφεντικα τους"...Να κανω μια προταση?

Οταν  τα  καναλια κανουν  διαλειμμα για διαφημισεις, μην αλλαζετε καναλι (εξαλλου δεν ειναι αποδοτικο πλεον , διοτι κανονιζουν να διαφημιζουν στον ιδιο χρονο). Απλα, δειτε τις διαφημισεις και ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΑΥΤΑ...

 

Απολύθηκες; Ψυχραιμία…

 Σχεδόν σε όλους, ειδικά το τελευταίο διάστημα έχει τύχει να απολυθούν από τη δουλειά τους. Όσο δραματική κι αν σου φαίνεται η κατάσταση, σκέψου θετικά και ανάλαβε δράση!

Ο συγγραφέας του βιβλίου «Πώς να ξεπεράσεις μια απόλυση»Στίβεν Μίτσελ Σακ, σου προτείνει μερικούς τρόπους για να το ξεπεράσεις:
1. Επίτρεψε στον εαυτό σου ένα διάστημα πένθους. Ξέσπασε και άσε το θυμό, την απογοήτευση και όλα τα αρνητικά συναισθήματα να εκδηλωθούν.
2. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να συνειδητοποιήσει την κατάσταση και να δεχτεί την αλλαγή.
3. Μοιράσου το πρόβλημά σου με τους πολύ κοντινούς σου ανθρώπους.
4. Απόφυγε τους αρνητικούς ανθρώπους που θα σε κάνουν να νιώθεις ακόμη πιο άσχημα.
5. Σκέψου τι ήταν αυτό που προκάλεσε την απόλυσή σου, ώστε να αξιοποιήσεις την εμπειρία θετικά στην επόμενη δουλειά σου.
6. Μην καταφύγεις σε λύσεις όπως το ποτό, την υπερκατανάλωση φαγητού, το ξενύχτι.
7. Μην πράξεις ή μην πεις κάτι για το οποίο θα μετανιώσεις αργότερα. Η εκδικητικότητα δε συνιστά τον καλύτερο σύμβουλο σε αυτές τις περιπτώσεις.
8. Οργάνωσε τα οικονομικά σου. Έλεγξε το υπόλοιπο των χρημάτων σου και αποφάσισε με σύνεση πώς θα το διαχειριστείς μέχρι να μεταβληθεί η κατάσταση.
9. Αναζήτησε εργασία με ψυχραιμία και χωρίς διάθεση απελπισμένου ανθρώπου, ώστε να πετύχεις το καλύτερο δυνατό. Ανανέωσε το βιογραφικό σου, πήγαινε σε ραντεβού και συνεντεύξεις και ενημέρωσε τους γύρω σου ότι ψάχνεις για νέα δουλειά.
10. Και μην ξεχνάς: Μπόρα είναι, θα περάσει!


Πηγή: Shape

ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ PAULO COELHO

 

   Η αληθινή αγάπη δε συνίσταται στο να προσπαθούμε να διορθώσουμε τους άλλους,

αλλά στο να αισθανόμαστε χαρά που τα πράγματα είναι καλύτερα απ' ότι περιμέναμε.

 

   Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει.

   Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας δεν το παίρνουμε είδηση.

Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ

"ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΝ"

"ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΝ"

   O ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟΚΡΗΜΝΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ROTHSCHILD

   CHE GUEVARA: "ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ, ΠΑΡΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..."

ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ

   Ο David baron de Rothschild σηκώθηκε βαρύθυμος εκείνο το πρωί, ζήτησε έναν δυνατό καφέ και τηλεφώνησε στον σύμβουλό του επί ιστορικών θεμάτων.
   Κάθισε στην παραλιακή βεράντα της έπαυλής του, που έμοιαζε με τον Παρθενώνα μεταμορφωμένο σε μικρό άλσος, αλλά ήταν εξαιρετικά νευρικός.
   Τα μάτια του ήταν κόκκινα από την αϋπνία και το χέρι του έτρεμε βαστώντας το φλυτζάνι του καφέ.
   Όταν επιτέλους ο σύμβουλός του κατέφθασε, πετάχτηκε από την αναπαυτική πολυθρόνα του και μή περιμένοντάς τον να καθήσει τον ρώτησε με αγωνία :
"Τί ξέρεις για τον ασπρομάλη,τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, δεν ξέρω κάν το όνομά του, είναι αλήθεια ότι είχε προειδοποιήσει τον Μέτερνιχ;"
O Jacob Strauss τον κοίταξε παραξενεμένος, σήκωσε (όπως συνήθιζε) τα φρύδια του και μετά από μια παύση τον ρώτησε:
" Μιλάμε για τον
Καποδίστρια;"
Tί με ρωτάς αφού μόλις σου είπα ότι δεν ξέρω κάν το όνομά του; είπε με φανερή σύγχυση ο Rothschild.
Αυτό που ξέρω είναι ότι...χθές...αλλά καλύτερα να σου τα πώ απ΄την αρχή. Πρόκειται γιά ένα όνειρο που είδα...τί λέω όνειρο, αυτό ήταν ο ορισμός του εφιάλτη!!!
Στην αρχή ήταν πολύ ενθαρρυντικό, είδα ότι είχαμε φτάσει στον στόχο μας, να εγκαταστήσουμε την παγκόσμια κυβέρνηση.

   Ο γυιός μου είχε αρχίσει να σκέφτεται τον λόγο που θα εκφωνούσε ως ο πρώτος παγκόσμιος κυβερνήτης στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποδεχόμενος την τιμή που θα του έκαναν οι  ηγέτες των χωρών του κόσμου, να τον ανακηρύξουν πρώτο άρχοντα του πλανήτη κατά τα σχέδιά μας.

   Εντελώς ξαφνικά εισέβαλε στην μεγάλη σάλα μιά λεπτή φυσιογνωμία με κατάλευκα μαλλιά και κατάμαυρο κοστούμι των αρχών του 19ου αιώνα, πολύ κομψός μπορώ να πώ.
   Είχε βλέμμα διεισδυτικό και μεγαλοφυές και νευρώδες αλλά προσεγμένες και λεπτές κινήσεις.
Με κύτταξε ολόισια στα μάτια πολύ αυστηρά και χωρίς προλόγους μου είπε με κοφτή και σταθερή φωνή:
   «Χτυπάς τη χώρα μου, νομίζεις ότι την υποδούλωσες επειδή ο λαός δεν αντέδρασε όπως περίμενες, αλλά γελιέσαι!
   Ξέρεις, το να βρείς προδότη είναι εύκολο αλλά να κάνεις τον λαό να τον ακολουθήσει είναι αδύνατον!!!
   Το ξέρεις πως ο λαός, εκατον ογδόντα χρόνια μετά κι ακόμα δεν έχει συχωρέσει τον προδότη που με σκότωσε;»
   Ποιός είσαι; του είπα ταραγμένος...
«Είμαι ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος και σού το λέω πως ο προδότης που βρήκες δεν θα κλείσει δεύτερο χρόνο στην εξουσία, ανεβαίνει η οργή του λαού μου και την παρακολουθεί όλη η ανθρωπότητα!!!»
   Και ανασηκώνοντας με φανερή οργή το χέρι του μου είπε σχεδόν κραυγάζοντας:
«Οι λαοί της γής θα σας συντρίψουν!!!»
    Εσύ πώς μπορείς να το ξέρεις αυτό;
«Είχα προειδοποιήσει και τον Μέτερνιχ που ήθελε να εξαχρειώσει τους λαούς της Ευρώπης όπως κι εσύ τώρα θέλεις να κυριαρχήσεις σε oλόκληρο τον κόσμο.
   Με το χρήμα που φτιάχνεις μπορεί να αγοράζεις τις κυβερνήσεις, αλλά όχι και την ελευθερία των ανθρώπων»
Και επαναλαμβάνοντας αυτή τη φρικαλέα φράση:
«Οι λαοί της γής θα σας συντρίψουν!!!», χάθηκε έτσι ξαφνικά όπως εμφανίστηκε...
    Τί έχεις να πείς για όλα αυτά Jacob; ρώτησε ο Rothschild με φανερή αδημονία. Ο Strauss έντονα συνωφρυομένος είπε με φωνή αργόσυρτη και ύφος σχεδόν ψυχαναλυτικό:
«Πράγματι ο Καπποδίστριας είναι, ήταν από νέος ασπρομάλης, φορούσε πάντοτε μαύρα και όντως είχε προειδοποιήσει τον Μέτερνιχ λέγοντας του ότι οι λαοί της Ευρώπης θα συντρίψουν την τότε πανίσχυρη συμμαχία και δικαιώθηκε αν και δεν έζησε να δεί την πρόβλεψή του να πραγματοποιείται. Αλλά αν θέλετε τη γνώμη μου όλα αυτά είναι μιά προβολή των φόβων σας. Το καλύτερο θα ήταν να ξεχάσετε αυτό το όνειρο όσο γίνεται γρηγορότερα...»
   Η φράση αυτή του Strauss ακούστηκε καθησυχαστική, του έφερε κάποια προσωρινή ανακούφιση αλλά άφησε ένα κενο ανησυχίας μέσα του, που μένει όταν υπάρχει κάτι που δεν μας πείθει, χωρίς να μπορούμε πάντα να εντοπίσουμε την αιτία.
«Ναι αλλά μετά εμφανίστηκε αυτός ο Κουβανός...»
«Αχ όχι πάλι ο Γκουεβάρα», στέναξε κάπως βαριεστημένα ο Strauss, «αυτό είναι εξωφρενικό...»
«Άσε με πρώτα να τελειώσω», είπε εκνευρισμένος ο Rothschild και συνέχισε με ένα παράξενο δέος να φωτίζει το πρόσωπό του...
 Καθόταν σ΄έναν καναπέ σ΄ένα επίπεδο παρακάτω,  όπου έχω την μικρή μου βιβλιοθήκη και από εκεί μου φώναξε:
-Έχει δίκιο ο κυβερνήτης τραπεζίτη, παρατήστε την ηγεμονία, πριν είναι αργά γιά όλους σας...»
«Είναι εξωφρενικό, θα το ξαναπώ, καταλαβαίνω ότι είσαστεν νέο παιδί τότε που ο πατέρας σας έδωσε την εντολή να..., καταλαβαίνω ότι ένα μέρος της νεανικής ψυχής σας θαύμαζε αυτόν το νεαρό γιατρό που άφησε την καλοπέρασή του για να πολεμήσει με τους αδικημένους, αλλά να στοιχειώνει ακόμα και σήμερα τα όνειρά σας, ε αυτό πάει πολύ!!!

 
Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να το ξεπεράσετε θεωρώντας το σαν ένα φοβικό όνειρο και τίποτε άλλο και σύντομα μάλλιστα »
« Έχεις καταλάβει πόσο σοβαρό είναι το εγχείρημα που γίνεται σ΄όλον τον κόσμο αυτή την εποχή; Παίζεται η επιβολή της παγκόσμιας διακυβέρνησης κι εσύ μου κάνεις ψυχανάλυση!!!» είπε με θυμό και απογοήτευση ο Rothschild και πρόσθεσε: «Ξέρεις πόσο με προβληματίζει αυτό το όνειρο που είδα;...αλλά τί σου τα λέω, εσένα σε ήθελα για τις ιστορικές διευκρινήσεις, μπορείς να πηγαίνεις...»
Ο  Jacob Strauss έκλινε λίγο το κεφάλι και έφυγε ενοχλημένος, χωρίς να απευθύνει χαιρετισμό στον πανίσχυρο τραπεζίτη, αλλά ο Rothschild δεν είχε τον χρόνο ούτε τη διάθεση να τον παρατηρήσει, καθώς ήδη είχε βυθιστεί στις επώδυνες σκέψεις του.
Τον απασχολούσε εάν το όνειρό που είχε δεί ήταν μια αληθινή προειδοποίηση ή ένας φόβος του, γιατί είχαν τόση ζωντάνια οι διάλογοι που θάπαιρνε όρκο πώς ο Έλληνας κυβερνήτης τον είχε πραγματικά επισκευτεί...
Ξαφνικά μια σκέψη τον έκανε να παγώσει:
   «Εάν είναι απλά ένα όνειρο, εγώ πώς είδα πράγματα που δεν γνώριζα, όπως ότι φορούσε πάντα μαύρα και κυρίως ότι είχε προειδοποιήσει τον Μέτερνιχ;»...

Μέσα του ξαναήχησε απειλητικά η φωνή του Καποδίστρια:

«Οι λαοί της γής θα σας συντρίψουν!!!»


 Σημείωση του συγγραφέα:

Η ιστορία αυτή είναι γραμμένη από τις 12/7/2010 αλλά δημοσιεύεται τώρα γιατί ίσως να πλησιάζει ο καιρός της πραγματοποίησης της προειδοποίησης του Καποδίστρια...

πηγή: ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ

H παραβολή με την μέλισσα από τον Γέροντα Παϊσιο

«Γνώρισα ἐκ πείρας ὅτι σ' αὐτὴ τὴ ζωὴ οἱ ἄνθρωποι εἶναι...

 χωρισμένοι σὲ δύο κατηγορίες. Ἡ μία, λοιπόν, κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Ἡ μύγα ἔχει τὴν ἑξῆς ἰδιότητα: Νὰ πηγαίνει πάντα καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι βρώμικο ὑπάρχει.
Γιὰ παράδειγμα, ἂν ἕνα περιβόλι εἶναι γεμάτο λουλούδια, ποὺ εὐωδιάζουν, καὶ σὲ μία ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ κάποιο ζῶο ἔχει κάνει μία ἀκαθαρσία, τότε μιὰ μύγα, πετώντας μέσα σ' αὐτὸ τὸ...
πανέμορφο περιβόλι, θὰ πετάξει πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄνθη καὶ σὲ κανένα δὲν θὰ καθίσει. Μόνο ὅταν δεῖ τὴν ἀκαθαρσία, τότε ἀμέσως θὰ κατέβει καὶ θὰ καθίσει πάνω σ' αὐτὴν καὶ θὰ ἀρχίσει νὰ τὴν ἀνασκαλεύει, ἀναπαυόμενη στὴ δυσωδία ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὸ ἀνακάτεμα αὐτὸ καὶ δὲ θὰ ξεκολλᾶ ἀπὸ ἐκεῖ.
Ἂν τώρα ἔπιανες μιὰ μύγα, καὶ αὐτὴ μποροῦσε νὰ μιλήσει καὶ τὴ ρωτοῦσες νὰ σοῦ πεῖ μήπως ξέρει ἂν πουθενὰ ὑπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε ἐκείνη θὰ ἀπαντοῦσε πὼς δὲ γνωρίζει κἄν τί εἶναι αὐτά. Ἐγώ, θὰ σοῦ πεῖ, ξέρω πὼς ὑπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ἀκαθαρσίες ζώων, μαγειρεῖα, βρωμιές.

Ἡ μία λοιπὸν μερίδα τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα.

Εἶναι ἡ κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχει μάθει πάντα νὰ σκέφτεται καὶ νὰ ψάχνει νὰ βρεῖ ὅ,τι κακὸ ὑπάρχει, ἀγνοώντας καὶ μὴ θέλοντας ποτὲ νὰ σταθεῖ στὸ καλό.

Ἡ ἄλλη κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα. Ἡ ἰδιότητα τῆς μέλισσας εἶναι νὰ βρίσκει καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι καλὸ καὶ γλυκὸ ὑπάρχει. Ἂς ποῦμε, γιὰ παράδειγμα, πὼς σὲ μία αἴθουσα, ποὺ εἶναι γεμάτη ἀκαθαρσίες ἔχει κάποιος τοποθετήσει σὲ μία γωνιὰ ἕνα λουκούμι. 

Ἂν φέρουμε ἐκεῖ μία μέλισσα, ἐκείνη θὰ πετάξει και δὲν θὰ καθήσει πουθενὰ ἕως ὅτου βρεῖ τὸ λουκούμι καὶ μόνον ἐκεῖ θὰ σταθεῖ.
Ἂν πιάσεις τώρα τὴ μέλισσα καὶ τὴ ρωτήσεις ποῦ ὑπάρχουν σκουπίδια, αὐτὴ θὰ σοῦ πεῖ ὅτι δὲ γνωρίζει, θὰ σοῦ πεῖ ἐκεῖ ὑπάρχουν γαρδένιες, ἐκεῖ τριανταφυλλιές, ἐκεῖ θυμάρι, ἐκεῖ μέλι, ἐκεῖ ζάχαρη, ἐκεῖ λουκούμια καὶ γενικὰ θὰ εἶναι γνώστης ὅλων τῶν καλῶν καὶ θὰ ἔχει παντελῆ ἄγνοια ὅλων τῶν κακῶν.

Αὐτὴ εἶναι ἡ δεύτερη ὁμάδα, τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ποὺ ἔχουν καλοὺς λογισμοὺς καὶ σκέπτονται καὶ βλέπουν τὰ καλά.

 
Ὅταν σ' ἕνα δρόμο βρεθοῦν νὰ περπατοῦν δύο ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στὶς δύο αὐτὲς κατηγορίες, τότε φτάνοντας στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ὅπου ἕνας τρίτος ἔκανε τὴν «ἀνάγκη» του, ὁ ἄνθρωπος τῆς πρώτης κατηγορίας, θὰ πάρει ἕνα ξύλο καὶ θ' ἀρχίσει νὰ σκαλίζει τὶς ἀκαθαρσίες.

Ὅταν, ὅμως περάσει ὁ ἄλλος, τῆς δεύτερης κατηγορίας, ποὺ μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα, προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τρόπο νὰ τὶς σκεπάσει μὲ χῶμα καὶ μὲ μία πλάκα, γιὰ νὰ μὴν αἰσθανθοῦν καὶ οἱ ἄλλοι περαστικοὶ τὴ δυσωδία αὐτή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὶς βρωμιές»