Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Ο Καζάκης τοποθετείται για την αποχώρησή του από την "Σπίθα"


  • Να τελειώνουμε με την διατεταγμένη χυδαιολογία των παρατρεχάμενων του παρακράτους
Αγαπητοί φίλοι,



Η επιστολή παραίτησης – για την οποία έγινε τόσος θόρυβος – ήταν αυστηρώς προσωπική υπόθεση και απευθυνόταν προσωπικά στον Μίκη, ο οποίος είναι γνώστης όλων των στοιχείων στα οποία αναφέρομαι έμμεσα. Δεν ήταν δική μου επιλογή να δημοσιοποιηθεί. Σκοπός μου ήταν να αποχωρήσω ήσυχα και χωρίς θόρυβο για να μην δοθεί η εντύπωση της διάσπασης, ούτε να τεθεί δίλημμα στα μέλη της Σπίθας. Αρχή μου πάντα ήταν ότι η απόφαση του τι θα κάνει κάποιος, ανήκει αποκλειστικά στον ίδιο. Και πρέπει να την παίρνει όχι με βάση τις όποιες διαρρέουσες πληροφορίες, αληθινές ή ψεύτικες, όπως συμβαίνει πάντα με όλους τους υποταχτικούς ηλίθιους και τους πνευματικά ανάπηρους ειδωλολάτρες, αλλά με βάση το τι αντιλαμβάνεται ο ίδιος, τι τον διδάσκει η ίδια η εμπειρία του.
Στην κεντρική Σπίθα και στο περιβάλλον του Μίκη δεν υπήρξε από την πρώτη κιόλας στιγμή ίχνος διάθεσης για την οικοδόμηση μιας οργάνωσης στη βάση της άμεσης δημοκρατίας και των ανοιχτών διαδικασιών.
Από την αρχή η συμβουλευτική διχάστηκε ανάμεσα σε εκείνους που πήγαν να αδράξουν μια θαυμάσια ευκαιρία για να επιβληθούν ελέω Υψίστου και σ’ εκείνους που πάσχιζαν να δουν την Σπίθα να μένει πιστή στις αρχές της αυτοοργάνωσης και της άμεσης δημοκρατίας. Το γεγονός ότι κανένας από τη δεύτερη ομάδα δεν έχει μείνει στη συμβουλευτική, λέει πολλά.


Η δημοσιοποίηση της επιστολής δεν έγινε από εμένα. Έγινε από το περιβάλλον του Μίκη και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της κεντρικής Σπίθας, ώστε να ξεκινήσει ένας οχετός λάσπης εναντίον μου. Προσωπικά αιφνιδιάστηκα από το γεγονός ότι οποιοδήποτε υποκείμενο και ανώνυμος τρωγλοδύτης του πολιτικού υποκόσμου μπορούσε να αναρτήσει στην κεντρική ιστοσελίδα της Σπίθας υβρεολόγιο εναντίον μου. Ιδίως όταν η ίδια η κεντρική ιστοσελίδα δεν ήταν διαθέσιμη εξυπαρχής για αποφάσεις ή κείμενα Σπιθών που δεν ήταν αρεστά στους διαχειριστές της. Ειλικρινά κάτι τέτοιο δεν το έχω δει να συμβαίνει πουθενά αλλού, σε καμμιά άλλη οργάνωση.Τέτοια αναξιοπρέπεια και χυδαιότητα πολύ δύσκολα θα βρει ιστορικό ανάλογο. Ποτέ μου δεν περίμενα μια τέτοια επιβεβαίωση της δράσης του παρακράτους εντός της κεντρικής Σπίθας...

Τώρα αν κάποιοι προτιμούν να παραβλέπουν αυτήν την επιβεβαίωση και εξακολουθούν να ζητούν από εμένα να «τεκμηριώσω» τις καταγγελίες μου, τότε είναι άξιοι της μοίρας τους.


Όταν με κάλεσαν να μπω στη συμβουλευτική δεν μου είπαν ότι μπαίνω σε μαγαζί και μάλιστα σε μαγαζί με φανερό, αλλά και αφανή, ιδιοκτήτη. Αν μου το είχαν πει εξαρχής δεν θα είχα δεχτεί να μπω. Αυτό που με τράβηξε δεν ήταν οι «θεόπνευστες» ομιλίες του Μίκη, αλλά η ελπίδα του κόσμου ότι κάτι μπορούσε να βγει από την Σπίθα. Πίστευα ότι αν κατορθώναμε να κρατήσουμε ένα επίπεδο πολιτικού διαλόγου, αλλά και ανοιχτές διαδικασίες με ελεύθερη ζύμωση, όπου η βάση αποφασίζει και όχι κάποιοι ελέω Θεού ηγήτορες, τότε είχε νόημα να βρίσκεται κανείς εκεί για να απευθυνθείς στους δεκάδες χιλιάδες που αρχικά ανταποκρίθηκαν στο πατριωτικό κάλεσμα του Μίκη.
Τώρα καταλαβαίνω ότι η ένταξή μου στη Σπίθα χάλασε τα σχέδια σε πολλούς. Γι’ αυτό και με κατηγορούν για το γιατί πήγα. Ήθελαν εξαρχής να χαρίσουν μερικές χιλιάδες κόσμου που πλησίασε στην αρχή την Σπίθα στις δυνάμεις που κινούσαν τα νήματα από το παρασκήνιο. Κάποιοι από μέσα και κάποιοι άλλοι απ’ έξω είχαν στήσει πολύ καλά το κόλπο. Όποιος προσέγγιζε ή εντασσόταν στην Σπίθα, ήθελε, δεν ήθελε, αποκτούσε την ρετσινιά του «εθνικοσοσιαλιστή» κι έτσι εξασφαλιζόταν ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο «εθνικοσοσιαλισμός» αποκτούσε λαϊκή απήχηση. Όμως, άνθρωποι σαν κι εμένα, τον Ληναίο κι άλλους πολλούς τους χάλασαν την μανέστρα. Και τώρα σαν μυξοπαρθένες μας κατηγορούν ότι κάναμε λάθος που ενταχθήκαμε από την αρχή και δεν τους αφήσαμε ήσυχους να ολοκληρώσουν το έργο τους. Άξιος ο μισθός τους, όπου κι αν ανήκουν.

Έτσι ευθύς εξαρχής ξεκίνησαν μια ολόκληρη εκστρατεία λάσπης πριν καν υπάρξει θέμα καταγγελιών. Καταγγέλθηκε η Σεισάχθεια σαν μια σκοτεινή οργάνωση που υποτίθεται ότι ήθελε να καταπιεί την Σπίθα. Μάλιστα αυτοί που την κατήγγειλαν περισσότερο ήταν εκείνοι με το πιο βεβαρημένο πολιτικά μητρώο και με τις πιο ύποπτες διασυνδέσεις. Προσωπικά ποτέ δεν με απασχόλησε αυτή η λασπολογία, γιατί η δουλειά μου και η προβολή της δεν εξαρτήθηκε ούτε μια στιγμή από την Σπίθα. Ούτε βέβαια η Σεισάχθεια και οι αγωνιστές που την απαρτίζουν είχαν καμμιά ανάγκη να αποδείξουν σε άκαπνους ρεμπεσκέδες του πολιτικού περιθωρίου το τι είναι και το τι επιδιώκουν. Άλλωστε όποιος ήθελε να μάθει για την Σεισάχθεια, μπορούσε να το κάνει ερχόμενος στις συναντήσεις της κάθε Δευτέρα στην Έταιρεία Ελληνων Σκηνοθετών, ή να συνδεθεί με τις επιτροπές δράσης της που λειτουργούν δημόσια και ανοιχτά πολύ πριν υπάρξει Σπίθα.
Γνώριζα πολύ καλά ότι στο βαθμό που υπήρχε μια απόλυτη ελευθερία δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, γιατί ήξερα ότι η ανοιχτή αναμέτρηση στο πεδίο των επιχειρημάτων και των ιδεών δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει περιθώρια σε αντιδραστικές λογικές και επιρροές. Κάτι που έτρεμαν από την πρώτη στιγμή ορισμένοι άλλοι στη συμβουλευτική και γύρω από τον Μίκη, οι οποίοι δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να ριζοσπαστικοποιήσει η Σπίθα τον πολιτικό της λόγο. Ήθελαν μόνο να καταγγέλλει το πολιτικό σύστημα, αλλά να μην θίγει τα συμφέροντα που συνδέονται με το χρέος της χώρας, ούτε να θέτει θέμα Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήθελαν να μιλά για εθνική ανεξαρτησία, αλλά μόνο απέναντι στους νεοθωμανούς της Τουρκίας και όχι θέτοντας θέμα αποδέσμευσης από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ήθελαν να καταγγέλλει την κομματοκρατία, αλλά επουδενί δεν ήθελαν να θέτει θέμα δημοκρατίας με όρους λαοκρατίας, δηλαδή λαϊκής κυριαρχίας. Ήθελαν να προτάσσει το εθνικό, του «ανάδελφου έθνους», αλλά με κανένα τρόπο να μην το συνδέει με το κοινωνικό και το ταξικό.

Οι απόψεις μου και η όποια αναγνώρισή τους δεν προήλθε, ούτε είχε την παραμικρή σχέση με την ένταξή μου στη Σπίθα. Από την ένταξή μου στη συμβουλευτική δεν κέρδισα απολύτως τίποτε. Αντίθετα μου στοίχισε σε ευρύτερη απήχηση, ενώ εμμέσως χρεώθηκα με απόψεις και πρακτικές τελείως ξένες με την ιδεολογία και τα πιστεύω μου. Ενώ πολιτικά λερώθηκα από την «συγκατοίκησή» μου με πρόσωπα που από καιρό έχουν ξοφλήσει για την κοινωνία και έχουν στιγματιστεί ανεξίτηλα.

Η απόφαση να μην συμμετάσχει η Σπίθα είχε παρθεί από το ανακτορικό συμβούλιο, μιας και έτσι λειτουργούσε εξαρχής η συμβουλευτική, ερήμην μου και χωρίς κανείς να κάνει τον κόπο να με ενημερώσει επίσημα, ή να ζητήσει τη γνώμη μου. Πολύ περισσότερο όταν μια βδομάδα νωρίτερα ο ίδιος ο Μίκης μου είχε αναθέσει να μιλώ σ’ αυτά τα κινήματα εκ μέρους του. Το πρόβλημα βέβαια με την ανακοίνωση αυτή δεν ήταν η αποχώρηση αυτή καθαυτή, αλλά το τι επικαλείται: Κάποιοι, δηλαδή εγώ, η Σεισάχθεια, το Δεν Πληρώνω, η Άμεση Δημοκρατία, οι Φορτηγατζίδες, οι Γιατροί, σωματεία και σύλλογοι εργαζομένων και άλλα κινήματα βάσης, είχαμε την πρόθεση να «καπελώσουμε» την Σπίθα και να «εκμεταλλευθούμε το κύρος» της! Κι αυτό γιατί; Γιατί είχαμε ζητήσει την συνδρομή της Ορχήστρας Μίκη Θεοδωράκη στην εκδήλωση. Και σαν κατακλείδα ανακοίνωνε ένα «παλλαϊκό μέτωπο σωτηρίας της Πατρίδας» αποκλειστικής ιδιοκτησίας της Σπίθας, όπου συμμετέχουν μόνο όσοι «αγαπούν την Ελλάδα». Επομένως όποιοι δεν τυχαίνουν της έγκρισης των εγκάθετων της Σπίθας αποτελούν μιάσματα και ανθέλληνες, οι οποίοι φυσικά δεν έχουν καμιά θέση στο «παλλαϊκό μέτωπο σωτηρίας της Πατρίδας». Αν αυτό δεν ήταν αναβίωση της φασιστικής ιδεολογίας της εθνικοφροσύνης της δεκαετίας του ’60, τότε τι ήταν;
Όπως ήταν φυσικό, μετά από μια τέτοια δημόσια εκδήλωση ιδεολογικού εκφασισμού, ήμουν έτοιμος να αποχωρήσω και μάλιστα με δημόσια καταγγελία. Με σταμάτησε πάλι η παράκληση συναγωνιστών, τους οποίους γνώρισα εντός της Σπίθας και κέρδισαν την προσωπική μου εκτίμηση για την ακεραιότητα και το ήθος τους. Ας δώσουμε τη μάχη για να μην τους χαρίσουμε τον Μίκη. Αυτό με κράτησε, αν και πίστευα ότι η μάχη ήταν χαμένη.
Αυτό που διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή ήταν ότι όποιος έγλειφε περισσότερο τον Μίκη, όποιος τον κολάκευε μέχρι αηδίας, αυτός πέρναγε και τις θέσεις του. Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ αυλοκόλακας, ούτε σφουγγοκολάριος και δεν πρόκειται να γίνω για χάρη οποιουδήποτε. Επιπλέον διαπίστωσα ότι υπήρχε μια πολύ «περίεργη» ανοχή των φασιστικών πρακτικών και αντιλήψεων, όπως π.χ. του ΠΟΛΙΤΙΖΩ, όπως και μια πολύ στενή σχέση με το κύκλωμα Μητσοτάκη-Βαρδινογιάννη-Εμφιετζόγλου. Ενώ οι λογικές περί "εθνοσωτηρίου" διακυβερνήσεως της χώρας από "προσωπικότητες" έβρισκαν απήχηση ακόμη και στον ίδιο τον Μίκη. Αρκεί να συμπεριλαμβάνεται κι αυτός σ’ αυτά τα σχέδια. Τα δε κείμενα οργανωτικού (Δημητροκαλικής εμπνεύσεως) εύκολα μπορεί να βρει κανείς τις πηγές τους στο National Endowment of Democracy (βιτρίνα της CIA) και στο American Heritage Foundation (της ευαγγελικής ακροδεξιάς που στηρίζει την οικογένεια Μπους). Όποιος θέλει να τα βρει είναι πολύ εύκολο. Το γεγονός ότι ορισμένοι της συμβουλευτικής βρήκαν πολλά να πουν εναντίον μου και εναντίον της Σεισάχθειας, πάντα εν απουσία μου, αλλά ως δια μαγείας δεν βρήκαν τίποτε να πουν για όλα τα παραπάνω, σημαίνει πολλά για τα σχέδια που υπηρετούν.
Δημοκρατία, έστω και τυπική, με λογικές αυτοδίκαιων Αρχηγών δεν μπορεί να υπάρξει. Από την πρώτη στιγμή η όλη προσπάθεια ήταν να επιβληθεί μια δικτατορία της Ανώτατης Αρχής του "Οδηγητή του Κινήματος" και μερικών δικών του εγκάθετων πάνω στον κόσμο που προσέγγισε την Σπίθα. Αρκετοί από την συμβουλευτική έφεραν μαζί τους την ιδεολογία του φύλαρχου, που άλλωστε τους διέκρινε σε όλη τους την πολιτική διαδρομή. Προσωπικά διαφώνησα από την πρώτη στιγμή. Αυτό φαίνεται και από την επιστολή που έστειλα στην συμβουλευτική στις 25/2, την οποία μπορεί να διαβάσει κανείς στο blog μου και η οποία ποτέ δεν συζητήθηκε στην συμβουλευτική, ούτε πάρθηκε υπόψη στα απανωτά οργανωτικά σχέδια όπου το ένα ήταν χειρότερο από το άλλο.

Από τότε βρέθηκα πολλές φορές στα πρόθυρα παραίτησης από τη συμβουλευτική και την κεντρική Σπίθα. Κάθε φορά με σταματούσε η παράκληση συναγωνιστών και απλών ανθρώπων που έβλεπαν στην Σπίθα μια ελπίδα. Άλλωστε γι’ αυτούς είχα δεχτεί να συμμετάσχω στη συμβουλευτική και για κανέναν άλλον. Όμως, το ποτήρι ξεχύλησε όταν στις 20/3 αναρτήθηκε ανώνυμη ανακοίνωση προς όλες τις Σπίθες, όπου αναφερόταν η αποχώρηση της Σπίθας από την εκδήλωση πολιτικής διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, την οποία προετοίμαζαν κινήματα, φορείς και σύλλογοι πολιτών και εργαζομένων.

Ανάμεσα στα άλλα η ανακοίνωση εκείνη έλεγε:

«Η στρατηγική που ακολουθούμε είναι να επιτύχουμε τούς σκοπούς μας με τις δικές μας δυνάμεις, χωρίς συνεργασίες που προκαλούν συγχύσεις, χωρίς να δίνουμε το δικαίωμα εκμετάλλευσης τού κύρους μας για σκοπούς άλλων, και ιδιαίτερα να μάς εκλαμβάνουν ως ουρά άλλων κινημάτων. Θα προχωρήσουμε με αυτοδυναμία και διαφάνεια, σε ένα παλλαϊκό μέτωπο σωτηρίας τής Πατρίδας, στο οποίο καλούμε όλους όσους αγαπούν την Ελλάδα να συμμετάσχουν.»

Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς σε μια τέτοια οργάνωση δεν μένει κανένας που έχει έστω και στοιχειωδώς δημοκρατικές αρχές. Μαζί με άλλους έδωσα τη μάχη να απαλλαγεί η κεντρική Σπίθα και ο ίδιος ο Μίκης από τις επιρροές αυτές. Για μια στιγμή πιστέψαμε ότι τα καταφέραμε με την ανακοίνωση του Μίκη περί οργανωτικού της 1/4. Είχε προηγηθεί μια συνάντηση το προηγούμενο απόγευμα στο σπίτι του Μίκη, όπου μου είχε ζητήσει παρουσία τρίτων να «αφοσιωθώ» στην Σπίθα. Του απάντησα ότι εγώ έχω αφοσιωθεί στη δημιουργία ενός νέου ΕΑΜ. Ο Μίκης μου απάντησε ότι αυτό ήταν το όνειρό του, λίγο πριν κλείσει τα μάτια του να δει την αναγέννηση του ΕΑΜ. Τότε του εξήγησα τόσο εγώ, όσο και οι υπόλοιποι που παραβρίσκονταν εκεί ότι πρέπει να ξεφορτωθεί όλο τον συρφετό του παρακράτους που είχε διεισδύσει στη Σπίθα και να ξεκινήσουν όλα από το μηδέν με μόνο κεκτημένο την διακήρυξη της 1ης Δεκέμβρη. Ο Μίκης τα δέχτηκε όλα και ξεκινήσαμε να καθαρίζουμε την κόπρο του Αυγεία, η οποία δυστυχώς όπως ανακαλύψαμε είχε διεισδύσει παντού.


Στις 2/4 αναρτήθηκε, μετά από απαίτηση του ίδιου του Μίκη, δικό μου κείμενο με τίτλο το "κίνημα δεν χρειάζεται υποταχτικούς και υπάκουους", όπου μιλούσα για χιτλερικές πρακτικές μέσα στη Σπίθα, για προπηλακισμούς και άλλα. Ήταν το μοναδικό κείμενο που έγραψα και ανάρτησα στην κεντρική Σπίθα από την αρχή της ένταξής μου στη συμβουλευτική. Όσοι αναρωτιούνται τι είναι αυτά που καταγγέλλω στην επιστολή παραίτησής μου θα τους παρότρυνα να ξαναδιαβάσουν εκείνο το κείμενο. Θα διαπιστώσουν ότι μιλώ πολύ συγκεκριμένα και φωτογραφίζω καταστάσεις που οδήγησαν τις 200 αρχικές Σπίθες των μερικών χιλιάδων μελών να καταντήσουν 50 «εγκεκριμένες» Σπίθες με περίπου 600 μέλη.
Μετά από μια εβδομάδα ο Μίκης απέδειξε ότι η στροφή επί του οργανωτικού ήταν όντως πρωταπριλιάτικο αστείο και αποκατέστησε το σκοτεινό κύκλωμα και τους ανθρώπους του που τον περιβάλουν ασφυκτικά. Κι έτσι δεν έμενε τίποτε άλλο για εμάς, τον Ληναίο και εμένα, μαζί με αρκετούς άλλους "ανώνυμους" πρωτεργάτες της κίνησης από το να παραιτηθούμε. Τη δική μας παραίτηση έχουν ακολουθήσει κι άλλες, με επιστολές πολύ πιο καυστικές από τις δικές μας, αλλά το προσωπικό περιβάλλον του Μίκη δεν τολμά να τις δημοσιοποιήσει.

Αυτό που ακολούθησε ειλικρινά δεν το περίμενα. Όχι μόνο δεν περίμενα την δημοσιοποίηση της επιστολής παραίτησής μου, μιας και έκανα την χάρη σ’ όλους εκείνους που σχεδόν από την αρχή πίεζαν για την αποπομπή μου, αλλά ούτε περίμενα τα παραληρήματα με την υπογραφή του Μίκη που ακολούθησαν, που μόνο ειδικοί ψυχίατροι μπορούν να ερμηνεύσουν. Αυτό που περίμενα ήταν να βγει στην επιφάνεια όλος ο βόθρος εναντίον μου από τα υποκείμενα που έλεγχαν εξαρχής και δεν έπαψαν ποτέ να ελέγχουν την κεντρική ιστοσελίδα της κίνησης. Όπως επίσης περίμενα και τις φασιστικού τύπου παρεμβάσεις ενάντια σε εκείνες τις Σπίθες, οι οποίες παραμένουν πεισματικά ανεξάρτητες και πιστές στην διακήρυξη της 1ης Δεκέμβρη. Γι’ αυτό άλλωστε είχα αρνηθεί, μετά από την δημοσιοποίηση της παραίτησής μου, να εμφανιστώ ως ομιλητής σε Σπίθες, ακόμη κι αν αυτές επέμεναν στην πρόσκλησή τους. Με κανένα τρόπο δεν ήθελα, ούτε θέλω να δώσω πάτημα σε παρακρατικές πρακτικές ενάντια σε Σπίθες και Σπιθιστές, όπως συνέβη π.χ. με την Σπίθα Ηρακλείου, την οποία και είχα προειδοποιήσει για το τι θα συνέβαινε αν επέμενε στην πρόσκλησή της.
Βλέπετε η αποστολή των εν λόγω υποκειμένων είναι να στηρίξουν τον επίσημο εκφασισμό της πολιτικής ζωής της χώρας μέσα από κάποιο σχήμα «εθνοσωτήριας» διακυβέρνησης, εξασφαλίζοντας τις ευλογίες του Μίκη, το οποίο θα έρθει να καταλύσει ακόμη κι αυτές τις λιγοστές λαϊκές ελευθερίες που έχουν απομείνει σ’ αυτόν τον τόπο. Τον ίδιο εκφασισμό που υπηρετεί ο νέος Παπαδόπουλος, ονόματι Αλέκος, όπως και η πρόσφατη πρωτοβουλία των Ακαδημαϊκών, η έλευση του Σερ Μαρκεζίνη, οι παρασκηνιακές κινήσεις του «προσβληθέντος» Προέδρου της Δημοκρατίας και οι διαρκείς πιέσεις των μεγάλων καναλαρχών.
Μετά από όλα αυτά ο καθένας δεν έχει παρά να αναλάβει τις ευθύνες του. Όποιος θέλει να υπηρετήσει σκοτεινές υποθέσεις δεν έχει παρά να προσποιηθεί ότι δεν ξέρει τίποτε για την ταμπακέρα και ότι για όλα φταίει ο Καζάκης. Κανένα πρόβλημα. Το τι είναι ο καθένας, τι εκφράζει και σε τι είναι αφοσιωμένος το αποδεικνύει πάντα η πράξη.
Σε όλα αυτά αναφέρομαι για πρώτη και τελευταία φορά. Δεν με ενδιαφέρει ποιος θα με πιστέψει, γιατί δεν κάνω αγώνα δημοτικότητας, ούτε ψάχνω για οπαδούς. Άλλωστε για μένα το κεφάλαιο Σπίθα έχει κλείσει οριστικά. Αυτό σήμαινε το «χέστηκα» που είπα στις Σπίθες Κύπρου και αναφερόταν ειδικά σε όλους εκείνους που τόσο καιρό ασκούνται στη χυδαία φημολογία εναντίον μου στο παρασκήνιο, μιας και ήταν πάντα αρκετά άνανδροι και αρκούντως θρασύδειλοι για να με αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο. Κι επειδή δεν πρόκειται να χαραμίσω ούτε λέξη παραπάνω για το όλο ζήτημα, όποιος επιμένει να χυδαιολογεί με βάση την παραίτησή μου τότε το μόνο που του αξίζει είναι η τόσο πρέπουσα αν και αθυρόστομη απάντηση του Καραϊσκάκη. Αυτό έχω να πω κι εγώ σ’ όλα τα επώνυμα και ανώνυμα καρακόλια που κρύβονται πίσω από εικόνισμα του Μίκη.


Αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι παραιτηθήκαμε από την κεντρική Σπίθα, αποχωρούμε και από το κίνημα. Ούτε έχουμε ξεγράψει πολλούς άξιους αγωνιστές που βρίσκονται ακόμη στη Σπίθα. Αντίθετα. Τόσο εγώ, όσο και όλοι οι άλλοι εξακολουθούμε να δίνουμε το παρών και να παλεύουμε για τον συντονισμό και τη συλλογική δράση ενός αυθεντικά δημοκρατικού και λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος. Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στους δρόμους του αγώνα.


27/4/2011
Δημήτρης Καζάκης


Κανείς δεν αντέδρασε τότε. Κανείς δεν φάνηκε να αναρωτιέται. Κανείς από όλους αυτούς που ξαφνικά ξύπνησαν με τις υποτιθέμενες καταγγελίες της επιστολής παραίτησής μου, δεν αναρωτήθηκε τότε τι σήμαιναν όλα εκείνα που έγραφα. Ούτε φυσικά εγώ αποπέμφθηκα ως "συκοφάντης". Γιατί άραγε; Γιατί τότε κανείς δεν τόλμησε να βγει ανοιχτά και να με πει «συκοφάντη»; Γιατί τότε όλοι οι επώνυμοι και ανώνυμοι υβρεολόγοι είχαν λουφάξει; Μόνο ο Δημητροκάλης έστειλε μια «απάντηση» που χρέωνε τις χιτλερικές πρακτικές στον Μίκη. Έτσι, μετά από απειλές και εκβιασμούς του Μητσοτακικού παρακράτους, το οποίο ελέγχει το πολύ στενό προσωπικό περιβάλλον του Μίκη, το κείμενο κατέβηκε μέσα σε 2-3 μέρες χωρίς θόρυβο.

Το πραγματικό έλλειμμα της χώρας είναι η ποινική ατιμωρησία των πολιτικών


  • Η Νέα Δημοκρατία έκανε ένα τεράστιο λάθος και το πληρώνει σήμερα η χώρα
  • Τα κροκοδείλια δάκρυα της Νέας Δημοκρατίας
  • Η πολιτική «ομερτά» η κύρια αιτία της κατάντιας μας
  • Ομολογία πολιτικής δειλίας από τη Νέα Δημοκρατία
Η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση σήμερα μέμφεται το παρελθόν της και την απογραφή Αλογοσκούφη και εθελοτυφλώντας επιμένει πως ήταν ένα λάθος που δεν έπρεπε να γίνει. Δεν έπρεπε δηλαδή να γίνει η απογραφή και η δημοσιοποίηση του αποτελέσματός της στην Ευρωπαϊκή Ένωση!!!


Δεν ξέρω αν στη Νέα Δημοκρατία πάσχουν από αυτοκτονικό ιδεασμό, δεν μπορώ να γνωρίζω εάν η επιθυμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην κυβερνήσει την χώρα είναι τόσο μεγάλη που οδηγεί τα μέλη της σε τέτοιου είδους δηλώσεις. Αυτό που μπορώ να καταλάβω, είναι πως δεν είναι δυνατόν να τολμούν οι πολιτικοί στρατηγοί της Νέας Δημοκρατίας να ανακοινώνουν τέτοιου είδους αηδίες, που μόνο αρνητικά μπορούν να λειτουργήσουν, διώχνοντας από τους Έλληνες πολίτες την οποιαδήποτε σκέψη να την στηρίξουν για να σταματήσει το κακό που έχει βρει τη χώρα…

Και για να εξηγούμαι…

Τι μας λέει η Νέα Δημοκρατία; Πώς δεν έπρεπε να ψάξει να βρει εάν έγιναν απάτες από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Ή μήπως έπρεπε να μην δημοσιοποιήσει τα αίσχη που έγιναν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; (αν και είναι σαφέστατο πως ο έλεγχος – απογραφή που έκανε ο Αλογοσκούφης δεν άγγιξε μεγάλες κομπίνες –βλ. Χρηματιστήριο-, Ολυμπιακά Έργα, αγορές στρατιωτικού υλικού κ.α.)

Η Νέα Δημοκρατία έρχεται δηλαδή σήμερα να μας πει πως έπρεπε να παραλάβει μία χώρα σε οποιαδήποτε κατάσταση και να προσποιηθεί πως όλα έχουν καλώς;


Λάθος κύριοι…! Μέγα λάθος όχι μόνο ότι το είπατε, όχι μόνο ότι το σκεφτήκατε, αλλά και επειδή δεν προχωρήσατε όπως οφείλατε να κάνετε, όταν ανακαλύψατε την μεγάλη αρπαχτή που είχε γίνει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.


Και έρχεστε σήμερα να «ομολογήσετε» τι; Ότι δεν έπρεπε να εκθέσετε την χώρα;
Και γιατί παρακαλώ; Για να μην μάθουν οι «αγορές» τι είχε συμβεί κατά την προηγούμενη κυβέρνηση/κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ;
Δεν ήξεραν οι "αγορές" και περίμεναν εσάς να κάνετε την «απογραφή» για να τα μάθουν;
Είστε σοβαροί ή ψάχνετε για ηλίθια άλλοθι που θα σας απομακρύνουν από το ενδεχόμενο να κυβερνήσετε;


Αν, αγαπητοί κύριοι πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας, δεν επιθυμείτε να κυβερνήσετε, να βγείτε και να το πείτε στους Έλληνες.
Ευθαρσώς… έντιμα πράγματα και μετά να αποχωρήσετε από την πολιτική σκηνή ομαδικώς.
Να μην μείνει ούτε ένας από εσάς στον πολιτικό βίο.
Ειδάλλως, με την στάση σας και την «ομολογία» σας γύρω από την απογραφή Αλογοσκούφη, μόνο απέχθεια προκαλείται και τίποτε άλλο…


Δυστυχώς, ως κόμμα αποδεικνύεται πως είστε πολύ λίγοι και πολύ επιρρεπείς στα λάθη.
Στα μεγάλα λάθη…
Και είστε τόσο επιρρεπείς, που αγγίζετε (και ίσως να ξεπερνάτε) και τα όρια της ηλιθιότητας και πολιτικής ανικανότητας.


Εγώ δεν ξέρω πολλά, αλλά όπου και να ρωτήσετε θα σας πούνε το ίδιο. Όταν αρχίζει μια δουλειά, πρέπει και να τελειώνει. Αλλιώς είναι μισή δουλειά και ως μισή δουλειά είναι αποτυχημένη.


Έτσι, καλά έκανε ο Αλογοσκούφης και έκανε την απογραφή. Και καλά έκανε και δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα της έρευνας εκείνης. Καλύτερα δεν γινόταν... Αλλά, το πράγμα ήθελε και συνέχεια... Και η συνέχεια απαιτούσε εντιμότητα και κυρίως, κοχόνες...!


Όμως, εσείς, αγαπητοί κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, νομίζοντας πως οι πολίτες είναι δουλικά παραγωγής χρήματος και εξουσίας, αποφασίσατε να μην τελειώσετε την δουλειά της απογραφής, αποφασίσατε να συνεχίσετε το «έργο» του ΠΑΣΟΚ και με την συνένοχη σιωπή σας, να εξασφαλίσετε και την σιωπή του!!!
Αλλά ούτε αυτό καταφέρατε, επειδή δεν είχατε καταλάβει πως η πολιτική του ΠΑΣΟΚ βασίζεται σε πυροτεχνήματα, σε στρακαστρούκες, σε επικοινωνιακά κολπάκια και, κυρίως, στην επιφόρτιση ευθυνών σε όλους πλην του σοσιαληστικού κόμματος.


Και αφού δεν καταλάβατε την ουσία της πολιτικής ύπαρξης του ΠΑΣΟΚ, αφού δεν προχωρήσατε στην ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής και στην επαναφορά ΟΛΩΝ των κλεμμένων (Άκηδες, Μαντέληδες, Τσουκάτοι και άλλοι πολλοί που ασχολήθηκαν με το «σπορ» της κατασπατάλησης του εθνικού χρήματος και πλούτου), έρχεστε σήμερα ωσάν μωρές παρθένες να μας πείτε τι;
Ότι κάνατε λάθος που κάνατε την απογραφή;
Η ομολογία σας, δυστυχώς αποδεικνύει πως συνεχίζετε να είστε μωροί, αλλά όχι και… παρθένοι!


Αυτό ήταν και το τεράστιο λάθος σας, αυτό το λάθος που επιβάρυνε με τεράστια ποσά το χρέος της χώρας…
Δεχτήκατε την γενικολογία, αλλά δεν ολοκληρώσατε, όπως οφείλατε, τιμωρώντας τους υπευθύνους.
Και σήμερα, ο Ελληνικός λαός τιμωρεί τόσο εσάς, ως άτολμους και συνενόχους, αλλά και το ΠΑΣΟΚ ως ληστρικά κινούμενο και κατά συρροήν ψευδόμενο κόμμα απέναντι στους πολίτες.


Η μη τιμωρία, λοιπόν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, σας κατέταξε στη θέση των συνενόχων, γι αυτό και σήμερα διαχέεται εντέχνως και πολύ επιτυχημένα η κυβερνητική προπαγάνδα «όλοι ίδιοι είναι», στην οποία δεν είστε σε θέση να προτάξετε οποιαδήποτε έντιμη απάντηση.


Η σιωπή σας αυτή, σας κατέστησε συνενόχους, και η απόφασή σας να μην τιμωρήσετε εκείνους που βίασαν κατά σύστημα, επανειλημμένα και για προσωπικό τους όφελος, την δημοκρατία, τους θεσμούς και την οικονομία, σας καθιστά ενόχους.


Μην «δακρύζετε» λοιπόν, προσπαθώντας να δημιουργήσετε τεχνηέντως πολιτικές γέφυρες με την κυβέρνηση ή προσπαθώντας να απομακρυνθείτε από την «καυτή πατάτα».


Αν είστε πολιτικά έντιμοι, αποδεχθείτε το τεράστιο λάθος σας: Έπρεπε να φυλακίσετε παραδειγματικά τους παρανομούντες όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.


Και αυτό που οφείλατε να το κάνετε, δεν το κάνατε. Δυστυχώς…


Εάν το κάνατε, θα βρίσκατε πολλά από αυτά τα χρήματα που μας λείπουν σήμερα.


Δυστυχώς, όμως, το μεγαλύτερο έλλειμμα στη χώρα, είναι αυτό της πολιτικής εντιμότητας…


Κι επειδή δεν την έχετε, δεν πείθετε.


Κι επειδή δεν την έχετε, έχετε τοποθετήσει τη χώρα και τη δημοκρατία σε αδιέξοδο.


Κι επειδή δεν την έχετε, αναγκάζετε τον λαό να πάρει αυτός την κατάσταση στα χέρια του…

Να είστε σίγουροι, πως όταν συμβεί αυτό, θα παρακαλάτε ο λαός να κρατάει πέτρες…

Αγαπητοί κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, γνωρίζετε πολύ καλά ποιοί λόγοι σας στοχοποιούν για... "φάπες", γιαουρτώματα και γιουχαΐσματα. Και γι αυτό φοβάστε, όπως φοβούνται τα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Και φοβάστε περισσότερο, επειδή δεν είναι μυστικό πως εσείς φταίτε περισσότερο και από την κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία ήρθε λόγω δική σας ανικανότητας.

Εγώ, ως πολίτης, μία συμβουλή έχω να σας δώσω. Μία συμβουλή που σίγουρα σας είναι γνωστή: Οτιδήποτε πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου...


Κωνσταντίνος

Η φωτοσύνθεση είναι από το "Γρέκι"

πηγή:kostashan

Καρότο και Μπρόκολο: Δύο πολύ σημαντικές τροφές!



Το μπρόκολο και το καρότο δεν θα πρέπει να λείπουν απο τη διατροφή μας, γιατί είναι ιδιαίτερα ευεργετικά όσον αφορά στις ασθένειες και στη διατήρηση της νιότης.

Ας τα δούμε ένα ένα:

1. Μπρόκολα: Το μπρόκολα περιέχουν σουλφοραφάνη, μία ουσία που ενεργοποιεί συγκεκριμένα ένζυμα που προστατεύουν απο τις ασθένειες και τα καροτενοειδή leutin και zeaxanthin, που ενισχύουν τη δράση των ενζύμων. Ανάλογα ένζυμα προστατεύουν το DNA απο τις βλάβες που προξενούν οι καρκινογόνες ουσίες.
Τα μπρόκολα έχουν φυτικές ίνες και πρωτε'ί'νες, αλλά και σημαντικές ποσότητες βιταμινών, όπως η βιταμίνη C. Επίσης προσφέρουν πολλά θρεπτικά συστατικά με ελάχιστες θερμίδες.


2. Καρότα: Τα καρότα όπως θα έχετε ακούσει περιέχουν μεγάλες ποσότητες άλφα και βήτα καροτίνης. Οι καροτίνες είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά που προστατεύουν απο τις ελεύθερες ρίζες. Σημαντικές έρευνες έχουν δείξει πως η βήτα-καροτίνη είναι καλύτερα να λαμβάνεται απο τις τροφές παρά απο τα συμπληρώματα. Από την άλλη η άλφα-καροτίνη είναι αυτή που που βοηθάει σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου, περισσότερο ίσως από τη βήτα-καροτίνη.
Τα καρότα περιέχουν βιταμίνη C, ασβέστιο και κάλιο σε ικανοποιητικές ποσότητες.

Να θυμάστε ότι τα μπρόκολα και τα καρότα, έχουν σημαντική θέση στις διατροφικές σας συνήθειες, καθώς παίζουν σημαντικό ρόλο στην υγεία σας και στην αντιγήρανση.


πηγή:πλανο δίαιτας

Χάρρυ Κλυνν: Οι πεμπτοσάλτες του θυμιατίσματος


Το μαγαζάκι για πάρτι σας, ξεχάστε το
Επειδής να πούμε τη σήμερον ημέρα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί το τόπι και επειδής την έκατσε στην ανάποδη ο Τζέφρης ο τριγωνοκέφαλος με τον Τσάρο τον βαψομαλλιά από την Κοζάνη και τ’ άλλα τα καθυστερημένα του κινήματος και μπάζει το κανό νερά και σε λίγο θα λέμε το ψωμί «ψωμάκι» και το τυρί «μακάρι να ‘χαμε»…


Δεν ημπορεί να πούμε η κάθε μία κερία να την κάνει από ραδιόφωνο και τελεόρασις και να μας τσαμπουνάει λύσεις περί το πρόβλημα και άλλες μπιρμπιλωτές κοτσάνες και πως πρέπει να την κοπανήσουν οι πρόθυμοι από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τις άλλες Αλαφουζοκολλητές δυνάμεις και να κάνουν καινούργιο κόμμα για να έχει το πάνω χέρι το Αλαφουζέικο που βλέπει την αξιοποίησις της δημόσιας περιουσίας ως ραβανί Βεροίας και του τρέχουν τα σάλια.


Στη βράση κολλάει το σίδερο σου λένε και αμολάνε να πούμε το αρχιλαμόγιο τον Πρωτοσάλτε, Δευτεροσάλτε, Τριτοσάλτε πως τον ελένε, να πετάξει το δόλωμα κι άμα τσιμπήσουν οι μαλάκες (που τους εβλέπω με το ένα ποδάρι στη στενή να τραβάνε γραμμούλες στα ντουβάρια) τσιμπήσανε και πάμε του λόγου μας για γενικό κουμάντο αλα Χρήστο Λαμπράκη που έκοβε και έραβε και μοίραζε την τράπουλα όπως γουστάριζε.
Και δε μου λες ρε Τεταρτοσάλτε, πως σε λένε, σε πήρανε κι εσάς τα σκάγια και αμολάτε τις ψιλοκοτσανίτσες σας;
Ρε γκαϊλέ όλοι τους να μας σώσουνε αμέτι μουχαμέτ!

Και πως το είπες το άλλο Πεμπτοσάλτε;

Μόνο έτσι μπορεί να κάτσουν τα πράματα;

Πού να κάτσουν ρε τσόφλι, τα πράματα με βήτα ομάδα;

Δε βλέπεις ότι γίνεται της πόπης και εντός και εκτός και επί τα αυτά μέρη;


Δε βλέπεις, που ο διαιτητής είναι έτοιμος να σφυρίξει τη λήξη και η ομάδα χάνει Χαβάη 5-0; Είσαι τόσο μούσμουλο που πιστεύεις ότι μπορούμε να ισοφαρίσουμε με τον φίτσουλα και τον μήτσουλα στις καθυστερήσεις; Εδώ ρε κνόδαλο, η μούρλα πήρε την βίτσα και μας πλάκωσε κι εσύ ψάχνεις να βρεις αν περπατάει η αχελώνα ανάσκελα;


Εδώ, ρε, κοτζάμ Τζέφρης, που τον εγλύφατε πατόκορφα, με από πίσω του μνημόνια, νομισματικά ταμεία, μηχανισμούς στήριξης και άλλα πιτσιλωτά, τον ήπιε και δε βρίσκει την άκρη απ’ το κουβάρι και θα την εβρείτε εσείς με τον Γιαννάκη τον Αλαφουζάκο, τον Μπάμπη Παπαδημητρίου, τον Παπαχελά, την Σία Κοσιώνη, Κασόνι πως την ελένε και και τα άλλα αποδημητικά τσουτσέκια της πλάκας που κάνουνε κρα και δίνουν και κώλο για την βουλευτική καρέκλα;
Και ποιος είσαι εσύ, ρε κύριε, που δήλωσες δημοσιογράφος που θα μας τη βγεις στο καουμπόικο για να μας μπουμπουνίσεις τα περί «μπορεί να σπάσει η ΝΔ, ή μπορεί να σπάσει το ΠΑΣΟΚ και να πάνε κάποιοι άνθρωποι να ενωθούν» τα περί κοινωνική ανισότις που την ανακαλύψατε άξαφνα, αποσπασματικότητα των προσπαθειών και έλλειψις σφαιρικής αντιμετωπίσεως των προβλημάτων;


Tί έκανες ρε ζήτουλα κι εσύ και τα αφεντικά σου όταν οι μάγκες έβραζαν την κακαβιά; Ρίξατε καμιά φάπα όταν οι μακαντάσηδες μοιράζανε απ’ τα μπαλκόνια τα πιάτα και τα κουτάλια; Που να ρίξετε…

Στηθήκατε κι εσείς στη σειρά μπας και αρπάξετε κάνα κομμάτι απ’ τα περισσευούμενα του συγκροτήματος και των άλλων νταβατζήδων.


Από το πρωί μέχρι το βράδυ με το θυμιατό στο χέρι λιβανίζατε τον μυαλοσακατεμένο και τα άλλα τα πουλητάρια…

Και τώρα που βλέπετε να τελειώνει η σαλαμούρα στον τενεκέ, την κάνετε γυριστή και άμα κάτσει έκατσε κι εμείς ξανά στο κόλπο.

Ρε δε με τραβάτε τα βυζιά να κατεβάσω γάλα…


Φάγατε την παπαριά σας με τον νεραϊδοχτυπημένο και βγήκατε στη γύρα να στήσετε δικό σας μαγαζάκι… Που μας το παίζετε κύριοι και δημοκράτες…

Στις δημοκρατίες ρε σαρακοστιανά σκαλτσούνια τα κόμματα τα ψηφίζουν και τα καταψηφίζουν οι πολίτες, όχι τα συμφέροντα!

Άντε μπράβο!

Και πες τους δικούς σου Εφτασάλτε, Οχτασάλτε πως σε λένε ότι η μαρμίτα τέλειωσε και καθίστε ήσυχα στα κλούβια τ’ αυγά σας, γατί το θεριό που λέγεται λαός το ξέρασε το παραμύθι των πολιτικών και ένα τσακ θέλει ακόμα να σας πλακώσει όλους στο κλοτσίδι και στη ροχάλα.


Το ‘πιασες ρε Εννιασάλτε, Δεκασάλτε, πως σε λένε ή θέλεις να το κάνω και κακά δεκαδικά;


ΥΣ. Καθ’ εξ ολοκληρίαν υπεύθυνος αλλά και κατ’ αποκοπήν για τη κειμενοκλοπή μου είναι... ο Τραμπάκουλας και το taxalia που τον κρέμασε στα μανταλάκια!

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ



Από το βιβλίο
του Ρόμπερτ Ηλία Νατζέμυ
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ

Καθώς εξελίσσεται, η επιστήμη επιβεβαιώνει, συχνά καθυστερημένα, τα πράγματα που ήδη γνωρίζουμε -αυτά που είναι λογικά και που συνιστούν μια πραγματικότητα που κανένας δεν αμφισβητεί. Λοιπόν, το ίδιο συμβαίνει τώρα ξανά: με βάση ιατρικές μελέτες, η επιστήμη συνειδητοποιεί ότι η αγάπη κάνει καλό στην υγεία και στην ευζωία. Ίσως, μόνο λίγοι από εμάς, χρειάζονται αποδείξεις για τα παραπάνω, αλλά το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μας, μάλλον, θα τονωθεί, αν μάθει ότι, τώρα, με επιστημονική σφραγίδα, το να αγαπάμε και να νιώθουμε ότι μας αγαπούν δημιουργεί ωφέλιμες χημικές και ορμονικές καταστάσεις, που οδηγούν στη θεραπεία και στην καλή υγεία. Εδώ θα μοιραστούμε μαζί μόνο λίγες από τις πολλές μελέτες που μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο και σε πολλά περιοδικά, όπως επίσης και στο βιβλίο της Candace Pert "Μόρια Συναισθημάτων (Molecules of Emotion) και, φυσικά, στην κινηματογραφική ταινία "Τι στο?μπιμπ?ξέρουμε!;"

Ένας από τους προδρόμους της ιατρικής σπουδής στην αγάπη είναι ο Dr Dean Ornish, M.D., ο οποίος έγραψε το βιβλίο "Αγάπη και Επιβίωση: το Επιστημονικό Θεμέλιο της Θεραπευτικής Δύναμης της Στοργής" (Love and Survival: The Scientific Basis for the Healing Power of Intimacy), όπου αναφέρει πολλές παρόμοιες μελέτες. Μια έρευνα στο πανεπιστήμιο Yale αφορούσε 119 άνδρες και 40 γυναίκες, οι οποίοι έκαναν στεφανιογραφία. Απ' αυτούς, εκείνοι που ένιωθαν πιο πολύ ότι τους αγαπούσαν και τους στήριζαν είχαν σημαντικά λιγότερες αποφράξεις στις καρδιακές αρτηρίες από τα άλλα μέλη της ομάδας.


Άλλη παρόμοια έρευνα έγινε σε 10 χιλιάδες έγγαμους άνδρες χωρίς προηγούμενο ιστορικό οπισθοστερνικών (στηθαγχικών) πόνων, αλλά με υψηλά επίπεδα παραγόντων επικινδυνότητας, όπως ανεβασμένη χοληστερίνη, υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβήτη, ηλεκτροκαρδιογραφικές ανωμαλίες. Εκείνοι που πίστευαν ότι οι γυναίκες τους δεν τους αγαπούσαν, ένιωθαν σχεδόν διπλάσιους στηθαγχικούς πόνους από την άλλη ομάδα, οι οποίοι ένιωθαν ότι οι γυναίκες τους τούς αγαπούσαν.

Η προσφορά αγάπης φαίνεται ότι κάνει το ίδιο καλό και στη διαδικασία της γήρανσης. Μία έρευνα σε πάνω από 700 ηλικιωμένους έδειξε ότι η γήρανση αναστέλλεται περισσότερο όταν οι άνθρωποι αυτοί προσέφεραν στους άλλους, παρά όταν δέχονταν από τους άλλους. ΄Οση περισσότερη αγάπη και στήριξη έδιναν, τόσο περισσότερο ωφελούνταν σωματικά.

Σε μια άλλη μελέτη, δόθηκαν σε 276 υγιείς εθελοντές, ηλικίας από 18 έως 55, ρινικές σταγόνες που περιείχαν ρινο-ιό (rhinovirus), ο οποίος προκαλεί το κοινό κρυολόγημα. Οι μελετητές αξιολόγησαν τους υποκείμενους στην έρευνα ανάλογα με 12 τύπους σχέσεων μεταξύ άλλων: σύζυγοι, γονείς, πεθερικά, τέκνα και άλλα μέλη του στενού οικογενειακού κύκλου, γείτονες, φίλοι, συνάδελφοι, συμμαθητές και μέλη διαφόρων συλλόγων/οργανώσεων. Ενώ σχεδόν όλοι κόλλησαν το κρυολόγημα, τα συμπτώματα δεν εξελίχθηκαν σε όλους το ίδιο. Εκείνοι που ανέφεραν μόνο ένα έως τρεις τύπους σχέσεων είχαν πάνω από τετραπλό κίνδυνο εξέλιξης του κρυολογήματος, σε σύγκριση με αυτούς που ανέφεραν έξι και πάνω τύπους σχέσεων. Προφανώς, οι συναισθηματικοί μας δεσμοί με τους γύρω μας ενισχύουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Ο Dr Dean Ornish καταλήγει: "Όταν νιώθεις ότι σ' αγαπούν, ότι τρέφεσαι συναισθηματικά, ότι σε νοιάζονται, ότι σε στηρίζουν, ότι νιώθεις στοργή, έχεις περισσότερες πιθανότητες να είσαι ευτυχισμένος και υγιής. Έχεις πολύ λιγότερο κίνδυνο να αρρωστήσεις και, αν αρρωστήσεις, έχεις περισσότερες πιθανότητες να ξεπεράσεις την ασθένεια".


Πρωίμου σταδίου έρευνες σε "ερωτευμένους" δείχνουν ότι το να είσαι ερωτευμένος προκαλεί ορισμένες ωφέλιμες χημικές αντιδράσεις και ορμονικά αποτελέσματα. Όταν δύο άνθρωποι νιώθουν έλξη ο ένας για τον άλλον, διάφορα χημικά στοιχεία στον οργανισμό τους αυξάνουν.

Ένα απ' αυτά είναι η Φενυλαιθυλαμίνη, η οποία επιταχύνει τη ροή πληροφοριών μεταξύ των νευρικών κυττάρων. ΄Αλλα στοιχεία είναι η Δοπαμίνη, η οποία μας κάνει να νιώθουμε ωραία και η Νορεπινεφρίνη, η οποία διεγείρει την παραγωγή αδρεναλίνης.

Σύντομα θα μας κατακλύσουν μελέτες πάνω σ' αυτό το θέμα, που θα αποδεικνύουν τα οφέλη του να αγαπάς και να σε αγαπούν.

Έρευνες στο "Ινστιτούτο για τα Μαθηματικά της Καρδιάς" (Institute for HeartMath) στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ απεκάλυψαν ότι όταν νιώθουμε αγάπη, ή άλλα θετικά συναισθήματα, όπως συμπόνια, φροντίδα, ευγνωμοσύνη, η καρδιά μας στέλνει μηνύματα στον εγκέφαλο που προκαλούν την έκκριση ορμονών, οι οποίες επιδρούν θετικά στην υγεία μας και στη συναισθηματική μας κατάσταση.

Μια ιδέα στο Ινστιτούτο για τα Μαθηματικά της Καρδιάς είναι ότι η καρδιά, στην πραγματικότητα παρακολουθεί τη ροή αίματος για να εντοπίσει ορμόνες και μεταφράζει τις ορμονικές πληροφορίες σε νευρολογικές πληροφορίες. Όταν είμαστε ανήσυχοι, θυμωμένοι ή στενοχωρημένοι, προκαλείται αρρυθμία στους καρδιακούς παλμούς παρακωλύοντας τη λειτουργία του εγκεφαλικού φλοιού.
Αντιθέτως, όταν έχουμε συναισθήματα όπως αγάπη, ευγνωμοσύνη, εκτίμηση, η καρδιά μας χτυπάει ρυθμικά, διευκολύνοντας τη λειτουργία του φλοιού. Οι ρυθμικοί καρδιακοί παλμοί δημιουργούν έναν εσωτερικό συγχρονισμό που βελτιώνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και χειριζόμαστε την ασθένεια.

Επιπλέον, φαίνεται ότι οι ρυθμοί της καρδιάς επηρεάζουν άμεσα το ίδιο το νευρικό μας σύστημα, επιφέροντας μεγαλύτερη αρμονία και ισορροπία. Το αυτόνομο νευρικό σύστημα διαιρείται σε δύο κλάδους, έναν που επιταχύνει και έναν που επιβραδύνει τα πράγματα. Όταν είμαστε "εκτός αγάπης" με αρνητικά συναισθήματα, αυτοί οι δύο κλάδοι του συστήματος χάνουν την αρμονική τους συνεργασία.

Όταν είμαστε σε μία μη-αγαπητική κατάσταση ή όταν είμαστε θυμωμένοι με κάποιον, τα δύο ήμισυ του νευρικού συστήματος αποσυγχρονίζονται. Μοιάζει σαν να πολεμούν το ένα το άλλο: το ένα προσπαθεί να επιταχύνει την καρδιά καθώς το άλλο προσπαθεί να την επιβραδύνει. Αυτό δημιουργεί τον επισφαλή, άνισο καρδιακό ρυθμό. Αυτός, με τη σειρά του, προκαλεί περισσότερη συναισθηματική ένταση στο νευρικό σύστημα και στο νου μας.

Όμως, όταν είμαστε σε κατάσταση αγάπης, οι καρδιές μας λειτουργούν με συνεπείς ρυθμούς, πράγμα που επιτρέπει στο σώμα να συνεχίσει τη φυσική του αναγεννητική διαδικασία, αναφέρουν οι ερευνητές.

Η επιστήμη αρχίζει να βρίσκει ακριβώς αποδείξεις ότι η αγάπη και η συμπόνια δυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Για παράδειγμα, όταν οι υποκείμενοι στην έρευνα ένιωθαν θυμωμένοι για διάστημα πέντε λεπτών, τα επίπεδα κορτιζόλης αυξάνονταν. Η κορτιζόλη, γνωστή ως "ορμόνη του άγχους", καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι στο πείραμα βίωσαν μειωμένη έκκριση του σπουδαίου αντισώματος ανοσοσφαιρίνη Α (IgA) επί έξι ώρες, ύστερα από θυμό μόνο πέντε λεπτών.

Η έκκριση της IgA λειτουργεί σε πρώτη γραμμή άμυνας του σώματος κατά της ασθένειας. Έτσι, τα χαμηλότερα από τα φυσιολογικά επίπεδα IgA, μας καθιστούν πιο ευάλωτους στα κρυολογήματα, στη γρίπη και στις ασθένειες του αναπνευστικού.


Από την άλλη πλευρά, όταν οι ίδιοι άνθρωποι ένιωθαν αγάπη και εκτίμηση έστω για πέντε λεπτά, η έκκριση της IgA αυξανόταν σημαντικά. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ενώ η IgA ανέρχεται σχεδόν κατακόρυφα ύστερα από πενταλέπτου διάρκειας αγάπη και μετά πέφτει, μετά αρχίζει μία αργή, βαθμιαία αύξηση, η οποία κρατά για πολλές ώρες.

Πριν λίγα χρόνια, οι ερευνητές στο "Ινστιτούτο για τα Μαθηματικά της Καρδιάς" χρησιμοποίησαν θετικό οραματισμό και εσωτερική καλλιέργεια θετικών συναισθημάτων για να διδάξουν 30 ανθρώπους πώς να νιώθουν αγάπη με συνειδητό τρόπο. Ύστερα από ένα μήνα μέτρησαν τα επίπεδα κορτιζόλης και ΔΗΕΑ, γνωστής ως "η ορμόνη αντιγήρανσης". Οι μετρήσεις αυτών των δύο ορμονών θεωρούνται πολύ καλή ένδειξη άγχους και γήρανσης. Εάν βρίσκονται σε δυσαναλογία, με υψηλή κορτιζόλη και χαμηλή ΔΗΕΑ, έχουμε ραγδαία γήρανση. Βρήκαν, λοιπόν, ότι τα επίπεδα κορτιζόλης όλης της ομάδας είχαν μειωθεί κατά μέσο όρο 93%, ενώ τα επίπεδα ΔΗΕΑ είχαν αυξηθεί 100% σε όλους. Φαίνεται ότι το να μάθουμε να αγαπάμε και να μένουμε σ' αυτά τα συναισθήματα αγάπης, φέρνει ισορροπία σ' αυτές τις ορμόνες επηρεάζοντας θετικά την υγεία μας.

Σε μια διαδικασία ωρίμανσης από την αποξένωση, το θυμό, την πικρία προς τη συμπόνια, την αγάπη, την ευγνωμοσύνη, η υγεία μας βελτιώνεται σημαντικά. H Candace Pert, Ph.D, ερευνήτρια ? καθηγήτρια στο Medical Center του Πανεπιστημίου Georgetown στην Washinghton D.C, και συγγραφέας του βιβλίου που προαναφέραμε "Μόρια Συναισθημάτων": Γιατί νιώθεις όπως νιώθεις (Molecules of Emotion, Why You feel the Way You Do [Scribner 1997]) αναφέρει ότι οι ενδορφίνες, οι οποίες σχετίζονται με το αίσθημα της αγαλλίασης, μας βοηθούν να "δενόμαστε" με τους άλλους ανθρώπους. Με άλλα λόγια, μας βοηθούν να δημιουργούμε σχέσεις αγάπης. Οι ενδορφίνες είναι "φυσικές ενδογενείς ουσίες, παρόμοιες με τη μορφίνη, τις οποίες παράγουμε στον εγκέφαλο, στα σεξουαλικά όργανα, στα έντερα, στο ανοσοποιητικό σύστημα και στην καρδιά", λέει η Pert.



Σύμφωνα με τον ίδιο επιστήμονα: "Σίγουρα τα δεδομένα δείχνουν ότι εμπλέκονται ενδορφίνες" όταν νιώθουμε αγάπη. Είναι γνωστό ότι οι ενδορφίνες δημιουργούν ένα θετικό αίσθημα παρόμοιο με αγαλλίαση, όπως επίσης ότι διεγείρουν τα ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα ονομαζόμενα κύτταρα του Φυσικού Φονέα, τα οποία καταπολεμούν τον καρκίνο. Επιπλέον, βελτιώνουν την πέψη και την απέκκριση.

Ευτυχώς, μπορούμε να δεχόμαστε τα οφέλη της αγάπης ακόμα και όταν δεν έχουμε σύζυγο ή ερωμένη. Νιώθουμε αγάπη για ένα συνάδελφο, γονιό, παιδί ή αδελφό. Η ακόμα για κάποιο σκυλάκι, γατάκι, ψάρι ή φυτό. Και φυσικά, για το Θεό. Μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι ζουν πιο υγιή ζωή ή αναρρώνουν καλύτερα ύστερα από σοβαρή ασθένεια ή εγχείριση, αν έχουν κατοικίδιο ζωάκι - ειδικά, οι ηλικιωμένοι τα πάνε γενικώς καλύτερα αν έχουν ζωάκι στο σπίτι.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε την ίδια θετική ορμονική αρμονία, αν εστιαζόμαστε σε συναισθήματα βαθιάς ευγνωμοσύνης ή εκτίμησης για ανθρώπους, τοποθεσίες, το φαγητό που τρώμε, κάποιον ηθοποιό, κάποιον πολιτικό, μια κινηματογραφική ταινία, μια συναυλία ή οποιοδήποτε πλάσμα, αντικείμενο, δραστηριότητα ή γεγονός που μας κάνει να νιώθουμε καλά. Τα θετικά συναισθήματα, όπως η αγάπη και η ευγνωμοσύνη βελτιώνουν την εσωτερική μας φυσιολογία εξισορροπώντας το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Το να νιώθουμε ότι μας αγαπούν και να νιώθουμε εμείς αγάπη για τους άλλους κυριολεκτικά δομεί την υγεία και τη θεραπεία μας.


Σε άλλες έρευνες αναλύεται και επιβεβαιώνεται η "νευροβιολογία της γονικής αγάπης". Σ' αυτές τις μελέτες έχουν παρατηρήσει ότι η ορμόνη Οξυτοκίνη -που σχετίζεται με τα αισθήματα αγάπης για το παιδί και, επίσης, με το θηλασμό- έχει δυναμικά αποτελέσματα στο σώμα, νου και συμπεριφορά. Είναι το αντι-καταθλιπτικό και το αγχολυτικό της φύσης. Δημιουργεί αισθήματα ηρεμίας και μια αίσθηση σύνδεσης και έτσι, πραγματικά, καθορίζει πώς βλέπουμε τον κόσμο. Επίσης, μειώνει τις ορέξεις, πράγμα που την κάνει κλειδί στην θεραπεία των εθισμών κάθε είδους. Για παράδειγμα, ποντίκια που τα είχαν εθίσει στην ηρωίνη, χρησιμοποίησαν λιγότερη ναρκωτική ουσία, όταν οι ερευνητές τους αύξησαν το επίπεδο της οξυτοκίνης στον εγκέφαλο.

Στα επόμενα χρόνια θα επιβεβαιώνονται πολύ περισσότερα στοιχεία σχετικά με το πόσο ευεργετικό για μας είναι να μας αγαπούν και εμείς να αγαπούμε και να εκτιμούμε τους άλλους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή. Όπως αναφέραμε στην αρχή, δεν χρειαζόμαστε την επιστήμη να μας το πει αυτό, αλλά ίσως χρειαζόμαστε να μας το θυμίσει.

Στα επόμενα κεφάλαια, καθώς θα δουλεύουμε για να απελευθερώσουμε τα έμφυτά μας αισθήματα αγάπης, ας θυμόμαστε ότι αυτή είναι η σοφή επιλογή για τον εαυτό μας σε όλα τα επίπεδα.

(Οι πληροφορίες σ' αυτό το κεφάλαιο προέρχονται από το www.crystalinks.com/love.html και από τις εκδόσεις του "Ινστιτούτου HeartMath"





ΤΑ ΝΟΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Γιατί να επιλέξουμε την αγάπη; Σε τι ωφελεί τη ζωή μας; Τι έχουμε να βγάλουμε εμείς από αυτήν την υπόθεση; Αυτές οι ερωτήσεις φαίνονται να βρίσκονται σε εκ διαμέτρου αντίθεση με το τελικό νόημα της αγάπης, που είναι να ξεπεράσουμε τη φυλακή της αποκλειστικής ταύτισης που έχουμε με τον προσωπικό μας εαυτό. Όμως, γι' αυτό το λόγο είναι χρήσιμο να βοηθήσουμε αυτόν τον εγωκεντρικό εαυτό να καταλάβει πόσο πιο πολλά έχει να κερδίσει επιλέγοντας την αγάπη από το φόβο, την έλλειψη εμπιστοσύνης, την αποξένωση, την αυτοπροστασία, την πίκρα, τη στενοχώρια, τον πόνο και το θυμό.

Έχουμε ήδη αναφέρει τα προφανή -αποδεδειγμένα, τώρα, από την επιστήμη- οφέλη για την υγεία και τη θεραπεία μας. Εδώ θα επικεντρωθούμε στα συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά οφέλη.

Επιλέγω την αγάπη σημαίνει ξεπερνώ το φόβο, ο οποίος είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο προς την υγεία, ευτυχία και επιτυχία. Καθώς αφαιρούμε τα εσωτερικά εμπόδια προς την αγάπη, αναγκαστικά ξεπερνούμε τους φόβους και τις αμφιβολίες μας για την αξία μας, την ασφάλεια και την ελευθερία μας.

Επιλέγοντας την αγάπη ερχόμαστε σε άμεση, πρόσωπο με πρόσωπο, επαφή με τις παλιές πεποιθήσεις και προγραμματισμούς και, τώρα, έχουμε να διαλέξουμε: ή προχωράμε μπροστά προς την ελευθερία ή παραμένουμε στη λιμνάζουσα ψευδαίσθηση της ασφάλειας.

Η επιλογή της αγάπης μάς επιτρέπει να ωριμάσουμε συναισθηματικά, νοητικά, πνευματικά, και μας δίνει τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας, πνευματικής αντίληψης και ενέργειας. Μ' αυτόν τον τρόπο μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε μεγαλύτερη δημιουργικότητα, χαρά και επιτυχία στη ζωή μας.

Επιλέγω την αγάπη, όταν κάποιος με βλάπτει, σημαίνει ότι μαθαίνω τα μαθήματα της ζωής μου και απελευθερώνομαι από τον κύκλο του καρμικού πόνου. Επιλέγοντας να συγχωρήσουμε και να αγαπάμε, σπάμε -για τον εαυτό μας τουλάχιστον- τον κύκλο του κακού, του θυμού, του μίσους και του πόνου.

Η επιλογή της αγάπης μάς δίνει την ενέργεια να απελευθερωθούμε από ταυτίσεις και συνήθειες που φράζουν τη ροή της ενέργειας και της αγάπης.
Η επιλογή της αγάπης μάς ενθαρρύνει να θυμόμαστε και να θέτουμε σε εφαρμογή πνευματικές αλήθειες στην καθημερινή μας ζωή, αυξάνοντας μ' αυτόν τον τρόπο την πνευματική μας εξέλιξη.

Αν εγώ επιλέγω την αγάπη, αυτό δίνει έμπνευση στους άλλους να κάνουν το ίδιο. Τότε εμείς και ολόκληρη η κοινωνία βιώνουμε αυτήν τη μεγάλη έκφραση της αγάπης. Όλοι μας γινόμαστε πιο αγαπημένοι.

Η επιλογή της αγάπης μάς χαρίζει ειρήνη, επειδή ζούμε σε αρμονία με τη συνείδησή μας και τα ύψιστα ιδανικά. Νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας και με τη ζωή μας.

Η επιλογή της αγάπης μάς κάνει σοφότερους και πιο δυνατούς σ' όλα τα επίπεδα. Η αληθινή αγάπη πηγάζει μόνο από τη σοφία και τη δύναμη.

Η επιλογή της αγάπης αφαιρεί το πέπλο της άγνοιας που περιορίζει τον προγραμματισμένο νου μας.

Η επιλογή της αγάπης μάς επιτρέπει να κάνουμε στους άλλους ό,τι θέλουμε να κάνουν εκείνοι σε μας. Μας επιτρέπει να είμαστε ο ανώτατός μας εαυτός. Να είμαστε το πρόσωπο που πραγματικά θέλουμε να είμαστε.

Η επιλογή της αγάπης μάς ευθυγραμμίζει με το σκοπό μας και αυτό μας δίνει ειρήνη, νόημα και πληρότητα.


Αγαπώντας τους άλλους δημιουργούμε μια ατμόσφαιρα αγάπης, κατανόησης και εμπιστοσύνης. Τότε ελκύουμε και χαιρόμαστε την ίδια αγάπη, κατανόηση και εμπιστοσύνη εκ μέρους των άλλων. Οι άλλοι αναζητούν και χαίρονται τη δική μας παρουσία. Γινόμαστε πηγή αγάπης, συμπόνιας, υπηρεσίας, παρηγοριάς και ενθάρρυνσης. Ζούμε την ενότητα και τη φιλία. Χαιρόμαστε την ομορφιά του να αγαπάμε και να μας αγαπούν.

Μπορούμε να επιλέξουμε την αγάπη αντί το φόβο, την άγνοια, την πικρία, τον πόνο, το θυμό, το μίσος, την εκδίκηση και την αποξένωση. Αξίζει να αντιμετωπίσουμε τις ψευδαισθήσεις των δήθεν κινδύνων και αμφιβολιών ως προς την αξία μας, την ασφάλεια και την ελευθερία μας και την επακόλουθη ανάγκη για έλεγχο. Μπορούμε να επιλέξουμε την αγάπη απέναντι ακόμα και στο φόβο και πόνο της απόρριψης και του θανάτου. Δεν υπάρχει τίποτε υψηλότερο, τίποτε ομορφότερο από την αγάπη - αξίζει όλες τις θυσίες, όλες τις ψευδαισθήσεις. Η αγάπη μάς επιτρέπει να βιώνουμε τον ανώτερο εαυτό μας. Καμία γνώση, καμία σοφία, πειθαρχία ή άσκηση δεν ανοίγει την πύλη για τα ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας, ειρήνης και ευτυχίας τόσο εύκολα όσο η αγάπη.

 πηγή : η ώρα της αγάπης

Κόκα Κόλα και τι μας προκαλεί



Η Κόκα Κόλα εφευρέθηκε το 1886 από τον Τζον Στιθ Πέμπερτον, αρχικά προοριζόμενη ως φάρμακο. Ο Πέμπερτον ξεκίνησε να ψάχνει στα λιμάνια της Σαβάννα αναζητώντας το ιδανικό μείγμα και το Μάιο του 1886, μέσα στο εργαστήριό του, «γεννήθηκε» η πρώτη σταγόνα του πιο δημοφιλούς προϊόντος στον κόσμο. Έχετε αναρωτηθεί όμως ποτέ τι συμβαίνει στον οργανισμό σας όταν πίνετε αυτό το ρόφημα;

Tα πρώτα 10 λεπτά:
10 κουταλιές ζάχαρης εισχωρούν στο σύστημά σας. Είναι το 100% της προτεινόμενης ημερήσιας δόσης. Ο λόγος που δεν κάνετε αμέσως εμετό από την υπερβολική δόση ζάχαρης είναι το φωσφορικό οξύ, που κόβει τη γεύση και σας επιτρέπει να κρατήσετε το αναψυκτικό στο στομάχι σας.

20 λεπτά:
Το ζάχαρό σας προκαλεί μια έκρηξη ινσουλίνης.. Το συκώτι σας ανταποκρίνεται σε αυτό, μετατρέποντας όση ζάχαρη μπορεί σε λίπος (και υπάρχει πολύ ζάχαρη αυτή τη στιγμή).

40 λεπτά:
Η απορρόφηση καφεΐνης έχει ολοκληρωθεί. Οι κόρες σας διαστέλλονται, η πίεση του αίματος αυξάνεται και το συκώτι συνεχίζει να ρίχνει ζάχαρη στο αίμα. Οι δέκτες αδενοσίνης στον εγκέφαλό σας φράζουν αποτρέποντας την υπνηλία.

45 λεπτά:
Το σώμα σας ανεβάζει την παραγωγή ντοπαμίνης, ερεθίζοντας τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλό σας. Είναι ο ίδιος τρόπος που λειτουργεί και η ηρωίνη.

60 λεπτά:
Το φωσφορικό οξύ δεσμεύει το ασβέστιο, το μαγνήσιο και τον ψευδάργυρο στο έντερό σας, παρέχοντας μιας περαιτέρω ώθηση στο μεταβολισμό. Αυτό γίνεται από τις υψηλές δόσεις της ζάχαρης και των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών που αυξάνουν επίσης τη νεφρική αποβολή του ασβεστίου.

70 λεπτά:
Οι διουρητικές ιδιότητες της καφεΐνης κάνουν παιχνίδι (σας κάνει να πρέπει να κατουρήσετε). Τώρα βεβαιώνεται ότι θα εκκενώσετε το συνδεμένο ασβέστιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο που διαφορετικά θα πήγαινε στα κόκκαλά σας, καθώς επίσης το νάτριο, τον ηλεκτρολύτη και το νερό...

80 λεπτά:
Δεδομένου ότι η αναστάτωση μέσα σας πεθαίνει, θ' αρχίσετε να έχετε στέρηση ζάχαρης. Μπορεί να γίνετε οξύθυμοι ή και αργόστροφοι. Έχετε επίσης τώρα, κυριολεκτικά, κατουρήσει όλο το νερό που περιείχε η Coke , μαζί με τις πολύτιμες θρεπτικές ουσίες που το σώμα σας θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει για να ενυδατώσει το σύστημά σας ή να χτίσει ισχυρά κόκκαλα και δόντια.

Πληροφοριακά:

Ο μέσος όρος pH των αναψυκτικών, π.χ. Coke & Pepsi είναι 3.4. Αυτή η ποσότητα οξύ είναι αρκετά δυνατή να διαλύσει δόντια και κόκαλα! Το σώμα μας σταματάει να χτίζει τα κόκαλα περίπου στην ηλικία των 30. Μετά από αυτή την ηλικία αρχίζει να διαλύει τα κόκαλα κάθε χρόνο μέσα από τα ούρα μας, εξαρτώμενο όμως πάντα από την οξύτητα του φαγητού που λαμβάνει. Το διαλυμένο ασβέστιο καταλήγει από τις αρτηρίες, τα αιμοφόρα αγγεία, το δέρμα, τους ιστούς και τα διάφορα όργανα, στα νεφρά με αποτέλεσμα την δημιουργία της πέτρας στα νεφρά.

Τα αναψυκτικά δεν έχουν καθόλου φυσικά στοιχεία (σε αντίθεση με τις βιταμίνες και το φυσικό νερό). Έχουν περισσότερη ζάχαρη, υψηλότερη οξύτητα και χρωστικά. Μερικοί άνθρωποι προτιμούν να πίνουν ένα αναψυκτικό μετά από κάθε γεύμα.

Το αντίκτυπο;

Το σώμα μας έχει μία ενδεικτική τιμή 370 για την λειτουργία της χώνευσης των ενζύμων. Η θερμοκρασία των αναψυκτικών είναι κατά πολύ μικρότερη από 37, μερικές φορές είναι πολύ κοντά στο 0. Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζεται η διαδικασία των ενζύμων και να δημιουργεί stress στο χωνευτικό μας σύστημα κι αυτό να χωνεύει λιγότερο φαγητό. Στην πραγματικότητα το φαγητό ζυμώνεται. Το ζυμωμένο φαγητό προκαλεί δυσοσμία, αέρια, αποσύνθεση και δημιουργεί τοξικά, τα οποία απορροφούνται από τα έντερα, κι έτσι περνάνε μέσα στο αίμα απ' όπου διοχετεύεται σε ολόκληρο το σώμα. Αυτή η εξάπλωση των τοξικών βοηθάει στην δημιουργία διαφόρων αρρωστιών.

Μερικά παραδείγματα:
Πριν μερικούς μήνες, έγινε ένας διαγωνισμός στο πανεπιστήμιο Delhi «Ποιος θα πιεί την περισσότερη Coke?' Ο νικητής ήπιε 8 μπουκάλια και πέθανε επί τόπου από την υπερβολική δόση «μελανικής διοξύνης» στο αίμα του και μη επαρκής οξυγονόσεως. Από τότε, ο πρύτανης απαγόρεψε τα αναψυκτικά από την καντίνα του πανεπιστημίου.
Κάποιος έβαλε ένα σπασμένο δόντι σε ένα μπουκάλι Pepsi όπου μετά από 10 ημέρες αυτό διαλύθηκε! Τα δόντια και τα κόκαλα είναι τα μόνο ανθρώπινα όργανα που μένουν άθικτα αρκετό καιρό μετά από τον θάνατο μας.


Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει αυτό το αναψυκτικό στα ευαίσθητα έντερα σας και στο εσωτερικό του στομάχου σας που καταλήγει.

Πηγή: planitikos.com