Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Πανδαισία χρωμάτων στους αγρούς της Κίνας!

To Lexiaguo είναι μια αγροτική περιοχή σε υψόμετρο που αγγίζει τα 800 μέτρα, στα βουνά Wumeng της Κινεζικής επαρχίας Yunnan. Είναι μια σχετικά απόμακρη περιοχή, με περιορισμένη πρόσβαση και ελλιπείς εγκαταστάσεις. Για αυτό το λόγο δεν αναφέρεται ούτε στους πιο ενημερωμένους τουριστικούς χάρτες της Κίνας. Μέχρι πρόσφατα μάλιστα, η τοποθεσία ήταν κοινό μυστικό μεταξύ λίγων φωτογράφων, οι οποίοι κέρδισαν αρκετά βραβεία εκθέτοντας φωτογραφίες του συγκεκριμένου τοπίου.
Lexiaguo σημαίνει «το μέρος με τα όμορφα χρώματα» και είναι η νέα ονομασία της περιοχής, σε μια προσπάθεια που γίνεται από τις τοπικές αρχές για την τουριστική της ανάπτυξη.
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
Η παλιότερη ονομασία της ήταν Dongchuan, δηλαδή «η κόκκινη γη», ένα όνομα που προήρθε από το έντονο καφέ-κόκκινο χρώμα του εδάφους, το οποίο οφείλεται στην εξαιρετικά μεγάλη συγκέντρωση ιόντων σιδήρου σε αυτό.
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
Κάθε μία από τις οικογένειες που κατοικούν στην περιοχή, κατέχουν κομμάτια γης με διαφορετικά μεγέθη και σχήματα, στα οποία καλλιεργεί φυτά της δικής της επιλογής. Έτσι, στην περιοχή του Lexiaguo καλλιεργούνται κάθε φορά πατάτες, καλαμπόκια, βρώμη, διάφορα είδη λουλουδιών και πολλά άλλα φυτά.Το αποτέλεσμα της ποικιλίας αυτής στην καλλιέργεια είναι μια εναλλαγή χρωμάτων, που κάνει το τοπίο να μοιάζει σαν πίνακας ζωγραφικής.
Οι φωτογραφίες είναι πραγματικά μαγευτικές!
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
perierga.gr - Απίστευτο τοπίο
πηγή:perierga

Κραυγές και Ψίθυροι..

  Μια μέρα, ένας σοφός Ινδός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:

   -"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"
  
-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους", απάντησε ο ένας.   -"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;"ξαναρωτά ο σοφός.   -"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος", είπε ένας άλλος
μαθητής.

   Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση:   "Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; "

   "Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
   Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ...
   και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει
δυνατά,  για να καλύψει την απόσταση...
  
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν'
ακουστούν.


   Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
   Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά...   Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ
τους είναι ελάχιστη.
  
Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν.
παρά μονάχα ψιθυρίζουν.

   Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να
μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.

   Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προςτον άλλον.

   Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:   "Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε
λόγια που σας απομακρύνουν,  γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση
θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού".


   Mahatma Gandhi
   Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..

10 τροφές για να μην χάσετε τα μαλλιά σας

Συνδέεται η διατροφή με την τριχόπτωση; Σύμφωνα με τους ειδικούς, ναι. Από την άλλη πλευρά όμως, σε περιπτώσεις που η τριχόπτωση είναι κληρονομική, λίγες είναι οι εναλλακτικές που υπάρχουν και καμία από αυτές δεν μπορεί να υποσχεθεί πλήρη επαναφορά των χαμένων μαλλιών.

Όπως και να’ χει, μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε ευεργετικά συστατικά που θρέφουν τις ρίζες, μπορεί να δυναμώσει την τρίχα και να της χαρίσει την… επιβίωση αρχικά, αλλά και την υγιή όψη που όλοι επιζητούμε. Σε αντίθεση, μια κακή διατροφή, πλούσια σε ζωικά λίπη, φτωχή σε υδατάνθρακες και σίδηρο, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ποιες είναι λοιπόν, οι τροφές – βάλσαμο για τα μαλλιά μας;
Σολομός: Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «τροφή ομορφιάς» αφού είναι πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, πρωτεΐνη, βιταμίνη Β12 και σίδηρο. Τα ωμέγα -3 είναι απαραίτητα για την υγεία της επιδερμίδας του κεφαλιού, η οποία αποτελεί «βάση» για την υγιή ανάπτυξη της τρίχας. Έλλειψη των λιπαρών αυτών από τον οργανισμό συνδέεται με ξηροδερμία και αρκετές φορές με έντονη τριχόπτωση. Αν είστε χορτοφάγος, τότε υπάρχει και η εναλλακτική του συμπληρώματος ωμέγα -3 σε κάψουλες.
Σπανάκι: Μπορεί ο Popeye να μην το έτρωγε επειδή κάνει καλό στα μαλλιά, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να το κάνει – αν είχε διαβάσει τις έρευνες. Το σπανάκι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και C, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για την καλή υγεία του επιθηλίου της τρίχας, ενώ έλλειψη τους καθιστά τα μαλλιά εύθραυστα και αδύναμα. Η βιταμίνη C συγκεκριμένα, είναι απαραίτητη για τη σύνθεση του κολλαγόνου και επιπρόσθετα προλαμβάνει την πρόωρη γήρανση της τρίχας, λόγω της γνωστής αντιοξειδωτικής της δράσης. Μεγάλες ποσότητες των δύο βιταμινών έχουν επίσης το μπρόκολο και τα λαχανάκια Βρυξελλών.
Φασόλια: Και όμως, τα μαυρομάτικα και τα κόκκινα φασόλια παρέχουν σημαντικές ποσότητες αμινοξέων στον οργανισμό που είναι απαραίτητα για την καλή υγεία των μαλλιών, καθώς επίσης και σίδηρο, ψευδάργυρο και βιοτίνη. Ο σίδηρος είναι στοιχείο ζωτικής σημασίας για την καλή υγεία των μαλλιών, ενώ ο ψευδάργυρος βοηθά στην σωστή ανακύκλωση των τριχών.

Πουλερικά: Η μεγάλη περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη καθιστά τροφές όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα, άκρως ευεργετικές για την γενική υγεία της τρίχας. Όπως σημειώνουν αρκετοί δερματολόγοι, χωρίς την απαραίτητη ποσότητα πρωτεΐνης ή με πρωτεΐνη χαμηλής βιολογικής αξίας, οι τρίχες δείχνουν αδύναμες και παρατηρείται έντονη τριχόπτωση.

Αυγά: Όπως και αν τα καταναλώσετε, τα αυγά είναι εξαιρετική τροφή για τα μαλλιά, αφού είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως πρωτεΐνη, βιοτίνη και βιταμίνη Β12.

Προϊόντα ολικής άλεσης: Τα συγκεκριμένα προϊόντα έχουν δύο σημαντικά οφέλη: αφ’ ενός αποτελούν «καλές» πηγές υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (δεν ανεβάζουν το ζάχαρο στο αίμα), αφετέρου παρέχουν «γενναίες» δόσεις ψευδάργυρου, σιδήρου και βιταμινών του συμπλέγματος Β. Προτιμήστε δημητριακά ολικής άλεσης, μαύρο ψωμί, νιφάδες βρώμης και καστανό ρύζι.

Μοσχαρίσιο κρέας: Τα έχει όλα και… συμφέρει. Γενναίες ποσότητες ψευδάργυρου, σιδήρου, χαλκού και φυσικά υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης, η οποία έχει υψηλότερη βιολογική αξία, γεγονός που την καθιστά απαραίτητη για άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα τριχόπτωση. Εν ολίγοις το ιδανικό cocktail για την ενδυνάμωση της τρίχας και την υγεία της επιδερμίδας του κεφαλιού μας.

Μύδια: Περισσότερο γνωστά για τις αφροδισιακές τους ιδιότητες, τα μύδια φαίνεται πως μπορούν να συνεισφέρουν και στην υγεία των μαλλιών μας. Πέρα από τον ερωτισμό μας λοιπόν, ο ψευδάργυρος που περιέχουν «τονώνει» και την διαδικασία ανανέωσης της τρίχας.
Καρότα: Αποτελούν εξαιρετικής ποιότητα πηγές βιταμίνης Α, η οποία είναι πολύ σημαντική για το φυσιολογικό κύκλο ζωής των κυττάρων που βρίσκονται στο τριχωτό της κεφαλής. Kύρια λειτουργία της είναι η διατήρηση της υγείας του επιθηλίου, της βάσης δηλαδή της τρίχας, ενώ η έλλειψή της μπορεί να προκαλέσει ξηρότητα στα μαλλιά και να τα κάνει εύθραυστα.
Light γαλακτοκομικά: Προϊόντα όπως το γιαούρτι και το γάλα είναι πλούσια σε ασβέστιο, το απαραίτητο μέταλλο για την υγεία του τριχωτού της κεφαλής. Επίσης περιέχουν ικανοποιητικές ποσότητες πρωτεΐνης whey και καζεΐνης, υψηλής βιολογικής αξίας.


Πηγή: in2life.gr

Ξήρανση λαχανικών

Η ξήρανση είναι μια από τις παλαιότερες μεθόδους για την συντήρηση των τροφίμων. Συντηρεί τα τρόφιμα με την αφαίρεση αρκετής υγρασίας, για να αποτρέψει την αποσύνθεση και το χάλασμα τους. Η περιεκτικότητα σε νερό των κατάλληλα ξεραμένων τροφίμων ποικίλλει από 5% έως 25% τοις εκατό ανάλογα με τα τρόφιμα. Η επιτυχής ξήρανση εξαρτάται από: την επαρκή θερμότητα για να βγει έξω η υγρασία χωρίς να μαγειρευτούν τα τρόφιματον ξηρό αέρα για να απορροφήσει την απελευθερωμένη υγρασίατην επαρκή κυκλοφορία του αέρα για να διώξει την υγρασία.
Το κλειδί για την επιτυχή ξήρανση είναι να αφαιρεθεί η υγρασία όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε μια θερμοκρασία που δεν θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στη γεύση, τη σύσταση και το χρώμα των τροφίμων. Εάν η θερμοκρασία είναι πάρα πολύ χαμηλή στην αρχή, οι μικροοργανισμοί μπορούν να επιζήσουν και να αναπτυχτούν ακόμη και προτού τα τρόφιμα να είναι επαρκώς ξηραμένα. Εάν η θερμοκρασία είναι πάρα πολύ υψηλή και η υγρασία πάρα πολύ χαμηλή, τα τρόφιμα μπορεί να σκληρύνουν στην επιφάνειά τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η υγρασία να φεύγει δυσκολότερα και τα τρόφιμα δεν ξεραίνονται κατάλληλα.Αν και η ξήρανση είναι μια σχετικά απλή μέθοδος συντήρησης τροφίμων, η διαδικασία δεν είναι πάντα ακριβής. Μια διαδικασία «δοκιμής και λάθους» χρειάζεται συχνά για να αποφασίσουμε ποιες τεχνικές λειτουργούν καλύτερα.
Θρεπτική αξία των ξηρών τροφίμων.
Η ξήρανση, όπως σε όλες τις μεθόδους συντήρησης, μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια μερικών θρεπτικών ουσιών. Οι θρεπτικές αλλαγές που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της ξήρανσης περιλαμβάνουν:
Θερμίδες: δεν αλλάζουν, αλλά συγκεντρώνονται σε μικρότερη μάζα καθώς η υγρασία αφαιρείται.
Ίνες: καμία αλλαγή.
Βιταμίνη Α: διατηρείτε καλά κάτω από ελεγχόμενες μεθόδους θέρμανσης.
Βιταμίνη C: ως επί το πλείστον καταστρέφετε κατά τη διάρκεια του ζεματίσματος και της ξήρανσης των λαχανικών.
Η θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη: μικρή απώλεια κατά τη διάρκεια του ζεματίσματος
Μεταλλικά στοιχεία: μερικά μπορεί να χαθούν κατά τη διάρκεια της ενυδάτωσης, εάν δεν χρησιμοποιηθεί νερό. Ο σίδηρος δεν καταστρέφεται με την ξήρανση. Για την καλύτερη διατήρηση των θρεπτικών ουσιών, αποθηκεύσετε τα ξηρά τρόφιμα σε δροσερή, σκοτεινή, και ξηρή θέση και καταναλώστε τα μέσα σε ένα χρόνο.

Επιλέγοντας τα λαχανικά τη σωστή εποχή
Επιλέξτε να ξηράνετε τα λαχανικά σας, όταν έχουν την καλύτερη γεύση και ποιότητα. Αυτό είναι συνήθως όταν φθάνουν σε ωρίμανση. Το γλυκό καλαμπόκι και ο αρακάς ωστόσο θα πρέπει να είναι λίγο άγουρα, ώστε να διατηρούν την γλυκιά γεύση τους πριν τα σάκχαρα τους μετατραπούν σε άμυλο.
Όταν μαζέψουμε τα λαχανικά μας, ενεργοποιούνται τα ένζυμα που προκαλούν αλλαγές στο χρώμα, τη γεύση, την υφή, την περιεκτικότητα σε ζάχαρη και στα θρεπτικά στοιχεία. Για να ελέγξετε τις αλλαγές αυτές, προτιμάστε την διαδικασία της παραγωγής αμέσως μετά τη συλλογή και αρχίστε την επεξεργασία αμέσως. Πλύνετε πολύ καλά τα λαχανικά σας για να τα καθαρίσετε από σκόνη ή σπρέι. Στραγγίσετε τα φυλλώδη λαχανικά πολύ καλά. Ταξινομήστε και πετάξτε οποιαδήποτε τρόφιμα που έχουν αποσύνθεση, χτυπήματα ή μούχλα. Αυτά μπορούν να επηρεάσουν όλα τα υπόλοιπα τρόφιμα.

Προ επεξεργασία των λαχανικών για βελτίωση ποιότητας και ασφάλειας
Η προ επεξεργασία λαχανικών με ζεμάτισμα σε βραστό νερό ή διάλυμα κιτρικού όξινου νερού, συστήνεται για την βελτίωση της ποιότητας και της ασφάλειας των ξηραμένων λαχανικών. Το ζεμάτισμα βοηθά στην επιβράδυνση ή στο σταμάτημα της ενζυμικής δραστηριότητας, που μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες αλλαγές στη γεύση και τη σύσταση κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης. Το ζεμάτισμα χαλαρώνει επίσης τους ιστούς με αποτέλεσμα τα κομμάτια να ξεραίνονται γρηγορότερα, προστατεύει τις βιταμίνες και το χρώμα τους και μειώνει το χρόνο που απαιτείται για την ενυδάτωση των λαχανικών πριν μαγειρευτούν. Επιπλέον, οι ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι η προ επεξεργασία των λαχανικών με ζεμάτισμα σε νερό, ενισχύει την καταστροφή επιβλαβών βακτηριδίων (κολοβακτηρίδια, σαλμονέλα, λιστέρια) κατά τη διάρκεια της ξήρανσης.

ΖεμάτισμαΑπλό νερό, σκέτο ή μαζί με κιτρικό οξύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το κιτρικό οξύ ενεργεί για να μη μαυρίζουν τα λαχανικά αλλά και σαν αντί μικροβιακός παράγοντας. Προετοιμάστε το όξινο νερό ανακατεύοντας 1/4 κουταλιού του γλυκού (1 γραμμάριο) του κιτρικού οξέος σε ένα λίτρο περίπου νερό. Δουλέψτε προσθέτοντας μικρές ποσότητες τροφών ώστε το νερό να μην σταματήσει να βράζει. Προ μαγειρέψτε ως εξής:
• Γεμίστε μια μεγάλη κατσαρόλα μέχρι τη μέση με νερό ή κιτρικό όξινο νερό και φέρτε το σε σημείο βρασμού.
• Βάλτε σε μία λευκή πάνινη σακούλα ποσότητα λαχανικών που μπορεί να σκεπάσει το βρασμένο νερό σας
• Βυθίστε τη σακούλα στο βρασμένο νερό και σιγουρευτείτε ότι καλύπτει όλα τα λαχανικά σας.
• Ρυθμίστε τη θερμότητα για να εξασφαλίσετε συνεχή βρασμό.
•Βράστε για όσο χρόνο χρειάζεται ακλουθώντας τον πίνακα που ακολουθεί.
• Τοποθετήστε τη σακούλα σε κρύο νερό για ίδιο χρόνο όσο και στο ζεμάτισμα.
• Απλώστε σε χαρτί ή ύφασμα.

ΚαλαμπόκιΠροετοιμασία: Αφαιρέστε τους σπόρους από το στέλεχος και πλύνετε τους
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4-6
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανά, εύθραυστα

ΚαρόταΠροετοιμασία: Πλύνετε τα κόψτε τις ρίζες και τεμαχίστε σε κομμάτια 3 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά, εύθραυστα

Κολοκύθια-ΚολοκύθεςΠροετοιμασία: Καθαρίστε και πλύνετε. Κόψτε σε κομμάτια 6 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-16
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινα και εύθραυστα

ΚουνουπίδιΠροετοιμασία: Πλύνετε τα και χωρίστε τα σε μικρά κομμάτια
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4-5
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-15
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά, εύθραυστα

ΚρεμμύδιαΠροετοιμασία: Πλύνετε τα και αφαιρέστε τις φλούδες και τις άκρες τους και κόψτε τα σε 3-6 χιλιοστά
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Πολύ εύθραυστα

Λαχανάκια ΒρυξελλώνΠροετοιμασία: Πλύνετε τα και κόψτε τα στη μέση κατά μήκος από το στέλεχος
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):5-6
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-18
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά έως εύθραυστα

ΛάχανοΠροετοιμασία: Πλύνετε και αφαιρέστε τα έξω φύλλα και το στέλεχος, κόψτε το σε λωρίδες 3 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-12
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανό, εύθραυστο

Μαϊντανός, άλλα βόταναΠροετοιμασία: Πλύνετε τα καλά, χωρίστε τα στελέχη και αφαιρέστε τα σκληρά μέρη
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):4-6
Δοκιμή ξήρανσης: Φλοίδες

ΜανιτάριαΠροετοιμασία: Πλύνετε τρίβοντάς τα καλά και αφαιρέστε τα σκληρά μέρη. Κόψτε τα 6 χιλιοστά και βάλτε τα για 10 λεπτά σε διάλυμα ενός λίτρου νερού με 1 κουταλάκι λεμόνι.
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-12
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινα, ξεραμένα

Μελιτζάνα
Προετοιμασία: Πλύνετε και κόψετε τις σε κομμάτια 6 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-14
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινη έως εύθραυστη

Μπάμιες
Προετοιμασία: Πλύνετε και κόψτε τες 1.3 εκατοστά ή στη μέση κατά μήκος
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-10
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρές, εύθραυστες

Μπιζέλια
Προετοιμασία: Ξεγυμνώστε και πλύνετε τα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-10
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά, ζαρωμένα, πράσινα

Μπρόκολα
Προετοιμασία: Κόψτε τα όπως τα σερβίρετε. Κόψτε τους μίσχους κατά μήκος στα 4
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-15
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανά, εύθραυστα

Ντομάτες
Προετοιμασία: Ζεματίστε τις ντομάτες για λίγο για να αφαιρέσετε την φλούδα τους και κρυώστε τις σε νερό. Κόψτε τις σε λεπτές φέτες 1.3 εκατοστών ή μικρά κομμάτια και βάλτε τις για 10 λεπτά σε διάλυμα ενός λίτρου νερού με 1 κουταλάκι λεμόνι
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-24
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανές

Παντζάρια, ΤεύτλαΠροετοιμασία: Μαγειρέψτε τα ως συνήθως. Κόψτε τα σε λωρίδες τριών χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-12
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστα, κόκκινο σκούρο χρώμα

ΠατάτεςΠροετοιμασία: Πλύνετε τις και ξεφλουδίστε τις. Κόψτε τις σε μικρές λωρίδες 6 χιλιοστών ή λεπτές φέτες 3 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):7
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστες

Πιπεριές
Προετοιμασία: Πλύνετε τις, αφαιρέστε το εσωτερικό και τους σπόρους και τεμαχίστε τες σε 6 χιλιοστά ή 1.2 εκατοστά
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-12
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστες

Πιπεριές καυτερές πράσινες
Προετοιμασία: Κόψτε τες στα 2 ζεματίστε λίγο για να βγάλετε την φλοίδα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-24
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανές, εύθραυστες μετρίως πράσινες

Πιπεριές καυτερές κόκκινες
Προετοιμασία: Πλύνε τε και αφήστε τις ολόκληρες ή κόψτε τις μεγάλες
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-24
Δοκιμή ξήρανσης: Ζαρωμένες, εύκαμπτες

Ραπάνια
Προετοιμασία: Πλύνετέ τα και ξύστε τα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστα, σε μορφή σκόνης

ΣέλινοΠροετοιμασία: Πλύνετε τα, κόψτε και τεμαχίστε τα κοτσάνια
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-16
Δοκιμή ξήρανσης: Πολύ εύθραυστα

Σπανάκι, χόρτα, μαρούλια, σινάπια
Προετοιμασία: Καθαρίσετε και πλύνετε τα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανά

Σπαράγγια
Προετοιμασία: Πλύνατε πολύ καλά. Κόψτε τα μεγάλα στη μέση
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4-5
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινη έως εύθραυστη

Φασόλια πράσινα
Προετοιμασία: Κόψτε τα σε κομμάτια ή λωρίδες
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες): 8-14
Δοκιμή ξήρανσης: Πολύ ξερό, εύθραυστο

Μέθοδοι ξήρανσης
Τακτοποιήστε τα προ επεξεργασμένα λαχανικά σε δίσκους σε ενιαία λεπτά στρώματα. Ξεράνετε σε αποξηραντή ή φούρνο όπως περιγράφεται παρακάτω.

Ξήρανση σε αποξηραντήΣτην αγορά υπάρχουν θερμοστατικά ελεγχόμενοι ηλεκτρικοί αποξηραντές που χρησιμοποιούνται για την ξήρανση τροφίμων. Είναι σχετικά ανέξοδοι, εύχρηστοι και κατάλληλοι για την ξήρανση μεγάλων ή μικρών ποσοτήτων τροφίμων. Οι καλοί αποξηραντές έχουν θερμοστάτες για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας και ανεμιστήρες που φυσούν το ζεστό αέρα στα τρόφιμα. Μερικοί έχουν την πηγή θερμότητας στο κατώτατο σημείο και μετακινούμενους διάτρητους δίσκους (για την κυκλοφορία αέρα)ς.
Οι αποξηραντές πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ένα ξηρό και καλά αερισμένο δωμάτιο. Τα τρόφιμα στους χαμηλότερους δίσκους κοντά στην πηγή θερμότητας θα ξεραίνονται συνήθως γρηγορότερα από τα τρόφιμα στους υψηλότερους δίσκους και επομένως οι δίσκοι θα πρέπει να περιστρέφοντα σε όλη την διάρκεια της ξήρανσης.

Ξήρανση σε φούρνουςΕάν δεν έχετε αποξηραντή τροφίμων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλεκτρικό ή υγραερίου φούρνο για να ξεράνετε τα λαχανικά. Εδώ απαιτείτε προσοχή για να αποτραπεί το καψάλισμα. Η κατάλληλη θερμοκρασία και ο καλός εξαερισμός είναι πολύ σημαντικά στην ξήρανση σε φούρνο. Για να ξηράνετε στο φούρνο, προθερμάνετε το φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία (60 έως 66 βαθμούς Κελσίου). Στηρίξτε την πόρτα του φούρνου με ένα αντικείμενο να είναι λίγο ανοικτή για να φεύγει ο υγρός αέρας και ρυθμίστε με το θερμοστάτη την θερμοκρασία, μέχρι να επιτύχετε μια συνεχή σταθερή θερμοκρασία στο φούρνο στους 60 βαθμούς Κελσίου. Οι συμβατικοί φούρνοι μπορεί να μην διατηρούν την απαιτούμενη θερμοκρασία στις χαμηλές ρυθμίσεις. Για να εξασφαλίσετε την διατήρηση σε 60 έως 66 βαθμούς Κελσίου, ελέγξτε τη θερμοκρασία του φούρνου χρησιμοποιώντας ένα θερμόμετρο φούρνου. Τοποθετήστε το θερμόμετρο φούρνου στο δίσκο και ελέγχετε κάθε δύο ώρες κατά τη διάρκεια της ξήρανσης. Τοποθετήστε τους δίσκους των προ επεξεργασμένων τροφίμων στο φούρνο, αφήνοντας 8 πόντους από την πάνω και την κάτω μεριά του φούρνου και 6 πόντους απόσταση ανάμεσα στους δίσκους με τα τρόφιμα. Αλλάζετε την θέση των δίσκων από πάνω προς τα κάτω και από έξω προς τα μέσα κάθε μισή ώρα. Εάν έχετε μόνο ένα δίσκο με τρόφιμα για ξήρανση δεν χρειάζεται αλλαγή θέσης. Ανακατώνετε τα τρόφιμα συχνά εάν έχουν πάχος 1.30 πόντους ή περισσότερο. Τα τρόφιμα καψαλίζονται εύκολα προς το τέλος του χρόνου της ξήρανσης επομένως κλείστε τη θερμότητα όταν η ξήρανση είναι σχεδόν πλήρης και ανοίξτε την πόρτα του φούρνου τελείως για μια ακόμη ώρα.

Συσκευασία και αποθήκευσηΣυσκευάστε τα αποξηραμένα τρόφιμα σε γυάλινα βάζα κατά προτίμηση σκουρόχρωμα ή σε μεταλλικά δοχεία αφού πρώτα τα τοποθετήσετε σε μια πλαστική σακούλα τροφίμων.
Φυλάξτε τα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος χωρίς υγρασία. Τα σωστά αποξηραμένα τρόφιμα διατηρούνται καλά για 6 έως 12 μήνες.

Μαγείρεμα των αποξεραμένων λαχανικώνΈνα φλιτζάνι αποξηραμένα λαχανικά ανασυνθέτετε σε περίπου 2 φλιτζάνια. Για την ενυδάτωση και το μαγείρεμα φυλλωδών και τρυφερών λαχανικών (σπανάκι, λάχανα, χόρτα, ντομάτες), καλύψτε με ζεστό νερό και σιγοβράστε έως ότου γίνουν τρυφερά. Τα λαχανικά που είναι από ρίζες, στελέχη και σπόρους (καρότα, πράσινα φασόλια, μπιζέλια, καλαμπόκι) καλύψτε τα με κρύο νερό για 30-90 λεπτά ή με ζεστό νερό για 20-60 λεπτά πριν από το μαγείρεμα. Μετά το μούλιασμα, σιγοβράσετε μέχρι να μαλακώσουν.
Τα αφυδατωμένα λαχανικά έχουν μια μοναδική υφή και γεύση. Χρησιμοποιούνται καλύτερα ως συστατικά για σούπες, σάλτσες, σάλτσες, γέμισμα και μαγείρεμα στην κατσαρόλα.

Πηγή:
http://www.ext.colostate.edu/pubs/foodnut/09308.html

Ο Χάρρυ Κλυνν σχολιάζει τη δίκη Ψωμιάδη

Επί τέλους ανέτειλε η «κάθαρση» στην αξιοθρήνητη χώρα μας…
 
Ο Μέγας κακούργος, ο άνθρωπος που κατέστρεψε την οικονομία της Μακεδονίας (Νότια Μακεδονία) ο υπαίτιος της ανεργίας του 25% που μαστίζει την φραπεδούπολη της Θεσσαλονίκης, ο αποδέκτης των χρυσοφόρων υποβρυχιακών μιζών, ο δημιουργός των σκανδάλων της ΖΗΜΕΝΣ, του ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ και των ΤΟΞΙΚΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ, ο έτσι, ο αλλιώτικος και Θεσσαλονικιότικος Παναγιώτης Ψωμιάδης, θα τεθεί σε αργία μετά την καταδίκη του σε φυλάκιση ενός έτους με ...
 τριετή αναστολή από το πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης για παράβαση καθήκοντος…

Τόλμησε ο αρχιεγκληματίας Περιφερειάρχης να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε σε πρατηριούχο βενζίνης και δικάστηκε για το κακούργημά του αυτό σ’ αυτήν τη γελοία ποινή του ενός έτους με τριετή αναστολή!
Αν είναι δυνατόν!!!
Για να δικαιωθεί το περί δικαίου αίσθημα του Ελληνικού λαού η πολιτεία οφείλει να συλλάβει πάραυτα τον επικίνδυνο για την δημόσια διοίκηση και πολιτική υγεία Πόντιο κακούργο και με συνοπτικές διαδικασίες να τον καταδικάσει στην εσχάτη των ποινών!

Υποκριτές… Η Ελλάδα βαδίζει προς την ολοκληρωτική καταστροφή…
Το δημόσιο χρήμα ενθυλακώθηκε από τα πολιτικά λαμόγια που στοιχηματίζουν τώρα στη χρεοκοπία της Ελλάδος προσβλέποντας στον πολλαπλασιασμό των κλεμμένων…
Οι εθνικοί μειοδότες που προσφέρανε δώρο την ενική μας κυριαρχία στους αιμοσταγείς τοκογλύφους του διεθνούς κεφαλαίου σφυρίζουν αδιάφορα, σίγουροι για την ατιμωρησία τους…
Και ο Ψωμιάδης, μήνες μόλις μετά τον εκλογικό του θρίαμβο, οδηγείται στην πολιτική του εκτέλεση!!!

Για να θυμηθώ τα λόγια του ποιητή
 «Κι εσύ Νόμε των άνομων ασπίδα,
σαν την μαϊμού από κλώνο σ' άλλον πήδα.
Κι απ' την κορφή με την ουρά κρεμάσου
για να μη βλέπει ο λαός τα πισινά σου...»

ΥΓ
Με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη δε με συνδέει καμιά προσωπική ή ιδεολογική φιλία. Αντιθέτως πολλές φορές διαφώνησα δημοσίως με τις απόψεις του και ακόμα περισσότερες καυτηρίασα και σατίρισα τις λαϊκίζουσες συμπεριφορές του.

Χάρρυ Κλυνν

Τι θα συμβεί αν χρεοκοπήσουμε...


Αμέσως μετά το φιάσκο της ευρωπαϊκής συνόδου της 25ης Μαρτίου, όπου η εγχώρια ελίτ είχε εναποθέσει της ελπίδες της διάσωσής της, είχαμε εγκαίρως επισημάνει με εμβόλιμο άρθρο, αναλύοντας τα αποτελέσματά της, ότι η αναδιάρθρωση του χρέους είναι ante portas.

Τι σημαίνει όμως η αναδιάρθρωση για τις τσέπες των καθημερινών ανθρώπων και τι επιπτώσεις θα έχει στην πραγματική οικονομία;

Όσοι πιστεύουν αφελώς ότι μια ελάφρυνση του χρέους θα ήταν προς όφελος της οικονομίας και της καθημερινότητας οφείλουν να αναθεωρήσουν. Γιατί ένα ‘’κούρεμα’’ της τάξης του 30 – 35% που σχεδιάζουν οι δανειστές μας, με τη συμμετοχή μάλιστα όλων των ...
ιδιωτών, θα προκαλέσει το απόλυτο χάος, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό, στην ήδη δοκιμαζόμενη χώρα μας.

Οικονομικό Χάος – Κατάρρευση χρηματοπιστωτικού συστήματος
Οι εγχώριες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, ως κάτοχοι μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους, θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημία. Τα μεν ταμεία θα είναι αδύνατον να ανταποκριθούν στις οφειλές τους και θα εξαρτώνται άμεσα από τον προϋπολογισμό του κράτους οι δε τράπεζες θα περάσουν σε προστάδιο εκκαθάρισης, απόλυτα εξαρτημένες από τις κρατικές εγγυήσεις.

Το τελευταίο πακέτο των 30δις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ουσιαστικά ‘’ανακοινώνει’’ την αναδιάρθρωση του χρέους.

Με το πακέτο αυτό αποφεύγεται η άμεση κατάρρευση των τραπεζών και μετατίθεται στο (κοντινό) μέλλον. Οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν να αντλήσουν 53δις ρευστό μέσα στο 2011 προκειμένου να αποπληρώσουν τις οφειλές τους, χωρίς να υπολογιστούν απώλειες λόγω αναδιάρθρωσης. Αντιλαμβάνεστε.

Συνέπειες για την τσέπη μας: Άμεσος κίνδυνος απώλειας των καταθέσεων, υποχρηματοδότηση οικονομίας –δεν θα παίρνουμε ούτε πιστωτική κάρτα- και ορατός έως σίγουρος κίνδυνος μετατροπής του τραπεζικού χρέους σε εθνικό (μέσω των εγγυήσεων), που σημαίνει νέα επώδυνα μέτρα.

Κοινωνικό Χάος

Οι οικονομικές συνέπειες που συνοδεύουν την επικείμενη αναδιάρθρωση θα προκαλέσουν τεράστια κοινωνική αναταραχή. Η χώρα μας, επισήμως αποκλεισμένη από τις αγορές, θα είναι απόλυτα εξαρτημένη από την Τρόϊκα, η οποία με αφορμή την αναδιάρθρωση, θα γίνει περισσότερο πιεστική και θα απαιτεί σκληρά μέτρα, όπως απολύσεις στο δημόσιο, νέες μειώσεις μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, εκποίηση δημόσιας περιουσίας και άμεση εκχώρηση ενέργειας, μεταφορών και οδικού δικτύου. Η ανεργία θα ανέβει σε νέα ιστορικά υψηλά (18% η επίσημη και περίπου 30% η πραγματική) και πάνω από το 1/3 του πληθυσμού θα αδυνατεί να διαβιώσει αξιοπρεπώς. Αν συνυπολογιστεί το μεταναστευτικό πρόβλημα, η κατάσταση στην Αθήνα θα κάνει το Κάιρο να θυμίζει παιδική παράσταση.

Συνέπειες για την τσέπη μας: Σίγουρη μείωση εισοδήματος τόσο από μείωση του μισθού μας όσο και λόγω αύξησης της φορολογίας βασικών αγαθών (ρεύμα, πετρέλαιο, αέριο, τρόφιμα). Η εξεύρεση εργασίας θα γίνει αδύνατη και η προσδοκία μας να μη χάσουμε τη δουλειά μας θα αγγίξει τα όρια της μεταφυσικής αναζήτησης.

Πολιτικό Χάος
Όλα τα παραπάνω τα οποία θα πυροδοτήσει εντός μηνός η αναδιάρθρωση, θα πιέσουν ακόμα περισσότερο εκ των έσω την κυβερνητική πλειοψηφία. Καθώς οι βουλευτές θα γίνονται persona non grata στις εκλογικές τους περιφέρειες, θα μεταφέρουν στους υπουργούς τη δυσαρέσκεια του κόσμου. Η εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ θα περιοριστεί στον σκληρό πυρήνα των στελεχών του και όσων επωφελούνται οικονομικά από το κόμμα (συνδικαλιστές, εργολάβοι, λαμόγια), δηλαδή ένα ποσοστό 15 – 20%. Η δημοκρατική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης θα είναι περισσότερο εμφανής από ότι σήμερα και μοιραία ο τόπος θα οδηγηθεί σε ακυβερνησία, καθώς οι υπουργοί θα σκέφτονται δύο φορές πριν νομοθετήσουν τα τροικανά διατάγματα.

Συνέπειες για την τσέπη μας: Η παρατεταμένη ακυβερνησία, για όσο καιρό τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ αρνείται να αντιληφθεί το προφανές, θα συρρικνώνει την ήδη νεκρή αγορά και θα παρατείνει την ύφεση στο διηνεκές. Η ψυχολογία θα βρίσκεται στο ναδίρ και η οικονομική μας κατάσταση θα αγγίξει πάτο.

Η κυβέρνηση ήξερε πάρα πολύ καλά τις παραπάνω συνέπειες και παρά τις πιέσεις των Γερμανών προσπάθησε να αποτρέψει την αναδιάρθρωση με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, που διέθετε. Το μόνο που κέρδισε τελικά ήταν να πάρει μια –επώδυνη- παράταση. Σήμερα απομένει μόνο η επίσημη ανακοίνωση.

Έπειτα από 2,5 χρόνια σκληρής ύφεσης, έχοντας γίνει όλοι σοφότεροι, βλέπουμε με καθαρή κρίση ότι η πολιτική που επέλεξε ο βασικός υπεύθυνος της καταστροφής, ο κ. Παπακωνσταντίνου, ήταν απόλυτα λανθασμένη και τρομακτικά επιζήμια για τη χώρα μας. Βλέπουμε τώρα με τη σοφία του χρόνου, ότι είχαν δίκιο όσοι (γραφικούς τους λέγαμε τότε) ζητούσαν την άρνηση πληρωμής του χρέους.
Μέσα στο απόλυτο χάος υπάρχει ακόμα μια ελπίδα και ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης:

Το χρέος μπορεί ακόμα να κηρυχθεί απεχθές και μη πληρωτέο, ακολουθώντας το παράδειγμα της Αργεντινής που προχώρησε σε ‘’κούρεμα’’ 75%

Το νέο χρέος (110 δις) που ‘’κατάφερε’’ να μας φορτώσει ο αδαής υπουργός, βασίζεται σε μια σύμβαση ιδιαζόντως ειδεχθή, πρωτόγνωρη στα παγκόσμια χρονικά, η οποία δεν έχει καν κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Η εφαρμογή της βασίζεται σε μια αντισυνταγματική τροπολογία, η οποία δίνει το –μοναρχικό- δικαίωμα στον υπουργό οικονομικών να υπογράφει οποιεσδήποτε δανειακές συμβάσεις, που δεσμεύουν τη χώρα και τους πολίτες της για δεκαετίες. Είναι προφανές, ότι η συγκεκριμένη σύμβαση και μάλιστα με τον τρόπο που επεβλήθη στη χώρα μας, αποτελεί κουρελόχαρτο ενώπιον οποιουδήποτε εγχώριου ή διεθνούς δικαστηρίου.

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Η αρχαιοελληνική φιλοσοφία στο σήμερα

 Στην μεταβατική εποχή που διανύουμε, όπως και στο μεταίχμιο κάθε νέας εποχής, κάτι νέο κυοφορείται, καθώς το παρόν αποσυντίθεται για να προκύψει κάτι καινούργιο. Στην νέα αυτή εποχή, ο άνθρωπος καλείται να επαναπροσδιορίσει την θέση του, τόσο σε σχέση με τον πνευματικό του εαυτό του, όσο και με την φύση, καθώς αιώνες τώρα ακολουθεί μία πορεία αποξένωσης. Ζούμε σε έναν κόσμο που επικρατούν οι άνθρωποι της επιτυχίας και του χρήματος, και όχι της ηθικής και της αρετής, της πληροφορίας και όχι της γνώσης.
Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να εξελίσσεται ταχύτητα, είναι φανερό όμως ότι κάτι λείπει, καθώς σε επίπεδο κοινωνίας υπάρχει κρίση αξιών, μοναξιά και ατομισμός, αποξένωση του ανθρώπου από τον εαυτό του και την φύση, ενώ η παραγωγή όλο και περισσότερων υλικών αγαθών είναι πια ο υπέρτατος σκοπός της ζωής.
Ειδικά ο νέο-Έλληνας φέρει διπλή ευθύνη στους ώμους του. Ως συνεχιστής μίας απίστευτης πολιτιστικής κληρονομιάς οφείλει να αποκαταστήσει τον κομμένο ομφάλιο λώρο με την αρχαιοελληνική σκέψη, η οποία σε κάθε δύσκολη στιγμή της ανθρωπότητας αποτέλεσε την αφετηρία του Διαφωτισμού και της αναγέννησης, αλλά και να πρωτοστατήσει σε μία νέα αντίληψη για τον άνθρωπο, την ζωή, και τον κόσμο. Το να υπάρχεις «ελληνικός» σημαίνει τέσσερις τρόπους συμπεριφοράς σύμφωνα με τον καθηγητή Λιαντίνη:

1. Ότι δέχεσαι την αλήθεια που έρχεται μέσα από την φύση. Όχι την αλήθεια που φτιάχνει το μυαλό των ανθρώπων2. Ότι ζεις σύμφωνα με την ηθική της γνώσης. Όχι με την ηθική της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων.

3. Ότι αποθεώνεις την ομορφιά. Γιατί η ομορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου.4. Και κυρίως αυτό... Ότι αγαπάς τον άνθρωπο. Πως αλλιώς! Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν.

Και αυτό ίσως επειδή, ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα των συνειδητών επιλογών του. Επιλογών που επηρεάζουν όμως όχι μόνο ίδιο, αλλά και το φυσικό περιβάλλον, στο οποίο έχει επιβληθεί και συνειδητά καταστρέφει, έχοντας ξεχάσει την αμφίδρομη σχέση που υφίσταται μεταξύ ανθρώπου και φύσης. Έτσι όμως είναι σίγουρο πως θα θερίσουμε ότι ανεξέλεγκτα σπείραμε, γεωλογικές, μεταβολές και μόλυνση του περιβάλλοντος.
Αντίθετα με την σημερινή πρακτική, για την αρχαία Ελληνική αντίληψη Θεός και κόσμος ταυτίζονται, συνεπώς υφίσταται μία άρρητη ενότητα του ανθρώπου και της φύσης, άρα και σεβασμός του πρώτου έναντι της.
Για την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη, ο κόσμος δημιουργήθηκε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η ίδια του η δομή, περιείχε το μυστικό μιας ιερής και αιώνιας τάξης, που αποκαλύπτεται ως κοσμική και πλανητική αρμονία, και εν τέλη εξατομικεύεται στην ανθρώπινη ύπαρξη. Όταν κατανοηθεί αυτή η θέση μας αποκαλύπτεται ένα κλειδί για την κατανόηση τόσο του εαυτού μας, όσο και του σύμπαντος.
Για τον Δημόκριτο ο άνθρωπος είναι μικρογραφία του κόσμου, η αντανάκλαση του Μακρόκοσμου, ένα μικρό σύμπαν, καθώς αποτελείται από εκατομμύρια μικρότερες ζωές, οι οποίες αποτελούν όχι μόνο το φυσικό του σώμα αλλά όλη του την ύπαρξη και στις υπόλοιπες διαστάσεις. Ο Ηράκλειτος έλεγε "Εκ των πάντων Εν, και εξ Ενός τα πάντα", και "οδός άνω και κάτω μία", ενώ ο Μάρκος Αυρήλιος εκφράζοντας τις θέσεις των στωικών έγραφε πως:

«Tα πάντα αλληλοσυμπλέκονται και η σύμπλεξη αυτή είναι κάτι το ιερό, και σχεδόν κανένα δεν είναι ξένο με το άλλο. Διότι όλα είναι συντεταγμένα ως σύνολο, και διακοσμούν τον ίδιο κόσμο.»


Στον εσωτερισμό αντίστοιχα, ο νόμος της αναλογίας είναι μία από τις πρώτες βασικές αρχές τόσο του μακρόκοσμου όσο και του μικρόκοσμου. Όπως αναφέρει η Μπλαβάτσκυ:
«Από τους Θεούς μέχρι τους ανθρώπους, από τους Κόσμους μέχρι τα άτομα, από ένα άστρο μέχρι ένα αδύναμο φως, από τον Ήλιο μέχρι τη ζωτική θερμότητα του μικρότερου οργανικού όντος: ο κόσμος της Μορφής και της Ύπαρξης είναι μια τεράστια αλυσίδα της οποίας όλοι οι κρίκοι συνδέονται. Ο νόμος της Αναλογίας είναι το πρώτο κλειδί…»
Οι προσωκρατικοί πίστευαν πως κάθε τι στη Φύση έχει εν δυνάμει, ικανότητα για αίσθηση και, κατά προέκταση, για συνείδηση. Είναι πραγματικά ενδιαφέρον πώς η σημερινή επιστήμη βάση των νέων δεδομένων, αρχίζει να αναγνωρίζει το σύμπαν ως μία τεράστια σκέψη, και όχι ως μια καλοκουρδισμένη μηχανή με προκαθορισμένη την επόμενη κίνηση.
Επιστημονικά πειράματα δείχνουν πως ο παρατηρητής είναι απαραίτητος όχι μονάχα για να παρατηρήσει την εξέλιξη ενός κβαντικού φαινομένου, αλλά ακόμα και για να συμβεί αυτό το φαινόμενο. Από ότι φαίνεται λοιπόν η ομοιότητα μεταξύ της δομής της ύλης και της δομής του νου, διαδραματίζει έναν βασικό ρόλο στην διαδικασία της παρατήρησης.
Για τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και μύστες, υπήρχε κάτι περισσότερο από την επιφανειακή πραγματικότητα που παρατηρούμε με τις φυσικές αισθήσεις μας. Η ύλη αποτελεί ένα πέπλο, το οποίο οι αναζητητές της αλήθειας οφείλουν να προσπελάσουν, προκειμένου να υπάρξει η αντίληψη της πραγματικής υπόστασης των πραγμάτων.
Το ενδιαφέρον είναι πως σύμφωνα με πορίσματα της σύγχρονης φυσικής η ύλη είναι κάποια μορφή ενέργειας, κάτι που σημαίνει πως η υλική πραγματικότητα είναι στην ουσία ένα «matrix», μία σκιώδης πραγματικότητα, το σπήλαιο του Πλάτωνα, που αποτελείται από μορφές ενέργειας οι οποίες εμφανίζονται από το πουθενά.
Σαφώς και υπάρχουν οι εξωτερικοί νόμοι της Μορφής που αναζητά η επιστήμη, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και οι «εσωτερικοί» νόμοι της Ζωής που αναζητά η εσωτερική φιλοσοφία, προσπαθώντας να ανιχνεύσει την πρώτη εκείνη Αρχή από την οποία τα πάντα προέρχονται.
Όσον αναφορά τον φυσικό άνθρωπο αυτός δεν είναι παρά μια μερική εκδήλωση μόνο του Αληθινού Ανθρώπου, καθώς όλα όσα συνιστούν αυτό που εμείς εκλαμβάνουμε ως εγώ, δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό τμήμα της ψυχής. Αυτόν τον αληθινό άνθρωπο οφείλουμε να ανακαλύψουμε την πνευματική μας Ιθάκη. Το ταξίδι είναι ίσως μεγάλο και περιπετειώδες αλλά ίσως ο άνθρωπος κατορθώσει να θυμηθεί την πραγματική του πατρίδα. Το ταξίδι αυτό που είναι η πορεία προς την εξατομίκευση, ονομάζεται βάδισμα στην ατραπό, μία ατραπός που οδηγεί πίσω στο πνευματικό λίκνο, απ' όπου προήλθε το αυτό ιερό κομμάτι της ύπαρξης.
Στο μυστηριώδες αυτό ταξίδι, η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία, και οι μύθοι στέκουν αρωγοί στον άνθρωπο για να του θυμίζουν την Γήινη αλλά και ουράνια καταγωγή του, όπως αναφέρουν οι Ορφικές πλάκες του Ιππωνίου, για να του προσδιορίζουν τους δρόμους της επιστροφής του, στην πνευματική του πηγή.
Ο άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα οφείλει να διευρύνει την συνειδητότητα του αγαλλιάζοντας όλα τα δημιουργήματα, μετέχοντας ενεργά στο κοσμικό σχέδιο, επιβεβαιώνοντας την αιώνια υπόσταση της αθάνατης και αιώνιας φύσης του. Και αυτό διότι όπως λέει ο Καζαντζάκης:«Θέλοντας και μη, είμαι κι εγώ, σίγουρα, ένα κομμάτι από τ' ορατό κι αόρατο Σύμπαντο. Είμαστε ένα. Οι δυνάμεις που δουλεύουν εντός μου, οι δυνάμεις που με σπρώχνουν και ζω, οι δυνάμεις που με σπρώχνουν και πεθαίνω είναι, σίγουρα, και δικές του δυνάμεις.»

πηγή:η ώρα της αλήθειας

ΟΙ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

Πολιτικές εξελίξεις και ξένες επεμβάσεις

Του Άλκη Αντωνιάδη*  

 Η μελέτη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας μας βοηθάει να ερμηνεύσουμε πιο αποτελεσματικά τα σημερινά φαινόμενα και να «προβλέψουμε» τις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις. Η εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα στην εσωτερική ζωή της Ελλάδας, οικονομικής και πολιτικής, εμφανίζεται από τα πρώτα χρόνια της ελληνικής επανάστασης και συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Η ευθύνη ωστόσο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις βαραίνει πρωτίστως την ελληνική ιθύνουσα τάξη ( αριστοκρατική και αστική) και τους πολιτικούς της εκπροσώπους που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο από τη μέρα της «ανεξαρτησίας» του μέχρι σήμερα.

Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας πτώχευσης εξαιτίας του τεράστιου εξωτερικού δημόσιου χρέους είναι ανάγκη να αναμοχλεύσουμε τις αντίστοιχες περιπτώσεις του 19ου κα του 20ου αιώνα. Η πρώτη επίσημη ελληνική πτώχευση μας πηγαίνει πίσω στο 1827, πριν ακόμη αναγνωριστεί το « Βασίλειον της Ελλάδος», όταν η ελληνική διοίκηση του Ιωάννη Καποδίστρια αδυνατεί να πληρώσει τα τοκοχρεωλύσια των «δανείων της Ανεξαρτησίας». Έκτοτε, το ελληνικό αστικό κράτος θα κηρύξει πτώχευση τρεις ακόμη φορές ( 1843,1893/97,1932).
Οι πτωχεύσεις αυτές συνέβαλαν πάντοτε σε πολιτικές ανακατατάξεις και σε παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων. Παίρνοντας υπόψη αυτή την ιστορική εμπειρία η ελληνική αριστερά χρειάζεται να χαράξει μια νέα πολιτική που θα οδηγήσει τον ελληνικό λαό στην ανατροπή των σημερινών του αδιεξόδων.

Η πρώτη πτώχευση του 1827

Η αναγνώριση της ελληνικής ανεξαρτησίας  ήταν προϊόν των πολεμικών επιτυχιών των ελλήνων κυρίως από το 1821 ως το 1824, του φιλελληνικού κινήματος αλλά και του ανταγωνισμού  των μεγάλων δυνάμεων της εποχής. Το πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830 αποτελεί έναν «έντιμο» συμβιβασμό για τα συμφέροντα τους. Το νεοϊδρυθέν ελληνικό προτεκτοράτο υπήρξε δέσμιο του διεθνούς συστήματος ασφαλείας αλλά και του βρετανικού κυρίως χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι του Λονδίνου εκχώρησαν το 1824 και 1825 τα περιβόητα «δάνεια της ανεξαρτησίας» με επαχθείς όρους για τους επαναστατημένους Έλληνες. Ένα μόνο μικρό ποσό από τα συνολικά ποσά των δανείων δαπανήθηκε για τις ανάγκες της επανάστασης. Το μεγαλύτερο σπαταλήθηκε στην προπληρωμή τόκων και προμηθειών, στα χρηματιστήρια της Ευρώπης ή σε παραγγελίες πολεμικού υλικού που ποτέ δεν έφτασε στην Ελλάδα!  Το πιο επαχθές  όμως μέτρο που προβλέπονταν για την αποπληρωμή των δανείων ήταν η υποθήκευση των « εθνικών κτημάτων» που είχαν εγκαταλειφθεί από τους Τούρκους ιδιοκτήτες τους.
Το 1827 ο Ιωάννης Καποδίστριας απευθύνει έκκληση στις μεγάλες δυνάμεις για χορήγηση νέου δανείου. Ο Κυβερνήτης υπολόγιζε ότι έτσι θα μπορούσε να ξεπληρώσει ένα μέρος των τόκων των προηγουμένων δανείων και με τα υπόλοιπα να ανορθώσει την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία. Όμως η απάντηση ήταν αρνητική. Οι ξένοι δανειστές δεν είχαν διάθεση να παραχωρήσουν νέα δάνεια στους Έλληνες. Υπό αυτές τις συνθήκες και μπροστά στην αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων της ανεξαρτησίας η ελληνική διοίκηση οδηγείται στην πτώχευση.
Για την αντιμετώπιση της κατάστασης ο Καποδίστριας στράφηκε σ ένα εσωτερικό κυρίως πρόγραμμα ανοικοδόμησης της οικονομίας που προκάλεσε όμως την αντίδραση τόσο του εξαθλιωμένου λαού που ζητούσε την αναδιανομή των «εθνικών γαιών» όσο και των προκρίτων που αισθάνθηκαν ότι παραμερίζονται από τα κέντρα άσκησης της εξουσίας.

Η Βαυαρική μοναρχία:  η πτώχευση του 1843 και το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου

Για την διασπάθιση των «δανείων της ανεξαρτησίας» ευθύνονται ως ένα βαθμό και οι ίδιοι οι έλληνες καθώς  ένα τμήμα τους δόθηκε για την διεξαγωγή των εμφυλίων πολέμων στα χρόνια της επανάστασης. Θα πρέπει ωστόσο να αναγνωρίσουμε ότι η αποδοχή από τη μεριά τους των ληστρικών δανείων ήταν εν μέρει δικαιολογημένη με βάση τις πολεμικές συνθήκες, την διάλυση της οικονομίας και κυρίως την ανάγκη για διεθνή αναγνώριση.
Με την ίδρυση  του ελληνικού κράτους και την επιβολή του Όθωνα ως βασιλιά το 1832, οι μεγάλες δυνάμεις και η ξενόφερτη βαυαρική διοίκηση συνέχισαν την καταλήστευση του ελληνικού λαού.
Ο ερχομός του συνοδεύτηκε από εγγυήσεις για την παροχή δανείου 60 εκ. γαλλικών φράγκων ( που δεν είχε δοθεί το 1827). Μέχρι το 1833 είχαν εκχωρηθεί τα 2/3 του δανείου. Στην πραγματικότητα το ποσό που έφτασε και πάλι στην Ελλάδα ήταν πολύ μικρότερο  ενώ το μεγαλύτερο μέρος του δαπανήθηκε στο στρατό, την κρατική γραφειοκρατία και την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων. Παράλληλα, τα «εθνικά κτήματα» συνέχιζαν να είναι υποθηκευμένα.
Μέχρι το 1843 η οικονομική ανάκαμψη δεν φαινόταν πουθενά. Η χώρα αδυνατούσε να εκπληρώσει το δημόσιο χρέος της. Οι ξένες δυνάμεις αρνήθηκαν να καταβάλουν την τρίτη δόση του δανείου του 1832. Ο Όθωνας αναγκάστηκε να κηρύξει επίσημη πτώχευση εκλιπαρώντας για νέες πιστώσεις.
Υπό τον φόβο της εισβολής των μεγάλων δυνάμεων και κάτω από την υπόδειξή τους προχωρεί στη μείωση των τακτικών δαπανών που περιλαμβάνει και περικοπές μισθών. Ο Βαυαρός βασιλιάς και οι σύμβουλοι του αφού πρώτα συντέλεσαν στην οικονομική παράλυση τους κράτους, στη συνέχεια προσπάθησαν να ικανοποιήσουν τον ξένο παράγοντα βάζοντας στην γκιλοτίνα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Η διάσκεψη που συνήλθε στο Λονδίνο έθεσε αυστηρούς όρους για την καταβολή των ελληνικών οφειλών, όρισε επιτροπή ελέγχου της ελληνικής οικονομίας και επέβαλε την εκχώρηση όλων των εθνικών πόρων για την εξυπηρέτηση των δανείων.
Η οικονομική κρίση, η χρεοκοπία και μια σειρά άλλων πολιτικών παραγόντων  έθεσαν τη βάση για την παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας ενός στρατιωτικού κινήματος που τύγχανε της υποστήριξης ή της ανοχής των πολιτικών κομμάτων και του ελληνικού λαού. Οι κινηματίες συμπύκνωσαν τα πολιτικά, οικονομικά και θεσμικά αιτήματα στην απαίτηση για παραχώρηση συντάγματος. Στις 3 Σεπτεμβρίου όταν υπογράφονταν στο Λονδίνο η συμφωνία για τις υποχρεώσεις της Ελλάδας ο λαός στην Αθήνα περικύκλωνε το παλάτι. Κάτω από αυτό το βάρος ο Όθωνας αναγκάστηκε να αποδεχθεί τη θέσπιση συντάγματος. Το σύνταγμα ψηφίστηκε τον Μάρτιο του 1844.

Το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη και ο πόλεμος του 1897

Το 1841 ο Βρετανός πρεσβευτής στην Ελλάδα sir Edmund Lyons δηλώνει : « Μια πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει είτε Ρωσική είτε Αγγλική. Και αφού δεν πρέπει να γίνει ρωσική είναι ανάγκη να γίνει Αγγλική». Η δήλωση αυτή είναι ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο οι ξένοι ιμπεριαλιστές αντιμετώπιζαν την ελληνική ανεξαρτησία και έμελε να περιγράψει το ιδιότυπο ημι-αποικιακό καθεστώς των επόμενων δεκαετιών.
Το 1854 ξεσπάει ο Κριμαϊκός πόλεμος ανάμεσα στην Ρωσία από τη μια και τους αγγλογάλλους από την άλλη. Η βαυαρική κυβέρνηση παρασυρμένη από ένα κλίμα εθνικισμού που καλλιεργήθηκε από την εποχή της « Μεγάλης ιδέας» του Κωλέττη σπεύδει να σταθεί στο πλευρό του τσάρου χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα εδαφικό ή οικονομικό. Η απάντηση των αγγλογάλλων είναι άμεση. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς στρατιωτικό σώμα αποβιβάζεται στον Πειραιά.
Οι σύμμαχοι προχωρούν σε μία άνευ προηγουμένου κατοχή της χώρας ενώ μέχρι το τέλος του πολέμου διορίζουν υπουργούς και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Το 1857 συγκροτούν μαζί με ρώσους εκπροσώπους μια επιτροπή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που  είχε ως στόχο την εξεύρεση τρόπων για την πληρωμή των ελληνικών δόσεων του δανείου του 1832. Η επιτροπή αποφασίζει την εκχώρηση  των εσόδων του ελληνικού κράτους από τα κυβερνητικά μονοπώλια, τους φόρους του καπνού, τα έσοδα φορολόγησης και τους τελωνειακούς δασμούς. Παράλληλα, καταθέτει προτάσεις και υποδείξεις για την εξυγίανση των δημοσιονομικών και τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης.
Από τη δεκαετία του 1860 και έπειτα, η ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας, βιομηχανίας και των τραπεζών οδηγούν στην πολιτική αφύπνιση της ελληνικής αστικής  τάξης. Τα νέα κοινωνικά στρώματα θα στρατευτούν πολιτικά γύρω από το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη και οι παραδοσιακές κοινωνικές κάστες γύρω από τον Δηλιγιάννη .

Όταν ο Τρικούπης αναλαμβάνει την πρωθυπουργία το 1881 παρά τις προσπάθειες του για εξορθολογισμό της λειτουργίας του κράτους, στην οικονομική του πολιτική υπηρετεί πιστά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου της εποχής. Την ίδια χρονιά στην Ελλάδα προσαρτάται η Θεσσαλία και η Άρτα. Το εξωτερικό χρέος μεγαλώνει λόγω και των οικονομικών αποζημιώσεων που χρειάζεται να καταβληθούν στην Τουρκία για την παραχώρηση των περιοχών αυτών.
Από το 1879 ως το 1890 η χώρα δανείζεται αλόγιστα ενώ αναγκάζεται να εκχωρεί σε δάνεια το 40 με 50% των εσόδων της. Ο κρατικός προϋπολογισμός τις χρονιές εκείνες είναι μονίμως ελλειμματικός και το ισοζύγιο πληρωμών αρνητικό. Τη δεκαετία του 1880 υπάρχει ραγδαία πτώση στις εξαγωγές του κύριου εξαγωγικού προϊόντος, της σταφίδας, εξαιτίας και της ανάκαμψης των γαλλικών εξαγωγών.  Η ελληνική οικονομία φτάνει στην κατάρρευση καθώς τα έσοδα από την εξαγωγή της σταφίδας διοχετεύονταν στην αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Το 1893 ο Τρικούπης αναφωνεί στη βουλή το ιστορικό « Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Ακόμη μία πτώχευση του ελληνικού κράτους ήταν γεγονός.
Η χρεοκοπία οδήγησε στις πρώτες εργατικές κινητοποιήσεις και απεργίες με πιο σημαντική εκείνη των μεταλλωρύχων του Λαυρίου το 1896. Κυρίως όμως συνέβαλε στην ανάπτυξη μιας εθνικιστικής υστερίας που υποδαυλίζονταν από την «Εθνική Εταιρεία» και την ανοχή ή σύμπραξη της κυβέρνησης Δηλιγιάννη.
Ο Δηλιγιάννης προσπάθησε ανεπιτυχώς να έρθει σε συμφωνία με τους ξένους ομολογιούχους των δανείων για συμβιβασμό. Το 1896 ξεσπάει εξέγερση στην Κρήτη εναντίον της Οθωμανικής διοίκησης . Ο πρωθυπουργός, υπό την πίεση της «Εθνικής Εταιρίας» και της κοινής γνώμης ζητάει από τον βασιλιά Γεώργιο την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων. Τα στρατεύματα φτάνουν στο νησί τον Φεβρουάριο του 1897. Η πύλη αντιδρά οργισμένα και στέλνει τον στρατό της κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων ενώ οι μεγάλες δυνάμεις δεν συγκινούνται από τις ελληνικές απαιτήσεις. Αντίθετα αποφασίζουν τον ναυτικό αποκλεισμό της Κρήτης.
Η Ελλάδα ανέτοιμη από κάθε άποψη και θύμα του εθνικιστικού παραληρήματος της « Εθνικής εταιρείας», που ουσιαστικά ασκούσε την εξωτερική πολιτική, και των επικίνδυνων κυβερνήσεων υπέστη στρατιωτική πανωλεθρία από τον τουρκικό στρατό τον Μάιο του 1897. Ως αποτέλεσμα της ήττας αναγκάστηκε να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις 4 εκ. τουρκικών λιρών και να δεχθεί νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για το διογκωμένο εξωτερικό της χρέος. Ο «Έλεγχος», εκτός από τη διαχείριση όλων των οικονομικών πόρων του κράτους ανέλαβε να καθορίζει και τη νομισματική πολιτική. Η εθνική κυριαρχία της χώρας είχε δεχθεί ακόμη ένα ισχυρό πλήγμα.

Η πτώχευση του 1932  και η δικτατορία του Μεταξά

Η πτώχευση του 1893/97 είχε ως αποτέλεσμα και την χρεοκοπία του παλιού πολιτικού συστήματος. Με το κίνημα στο Γουδί το 1909 και την επικράτηση του Βενιζέλου εγκαινιάζεται μια νέα περίοδος πολιτικής κυριαρχίας της ελληνικής αστικής τάξης. Το « κόμμα των Φιλελευθέρων» επαγγέλθηκε τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους.
Η οικονομική του πολιτική ωστόσο δεν διαφοροποιήθηκε ιδιαίτερα από τις κυβερνήσεις του παρελθόντος ή από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα της εποχής. Παρά τις επιτυχίες του στην εξωτερική πολιτική με την προσθήκη των «νέων χωρών» ύστερα από τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 και τον Α παγκόσμιο ο Βενιζέλος δεν επιχείρησε μια πραγματικά δίκαιη αναδιανομή του πλούτου προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού. Στα χρόνια των κυβερνήσεων του ( 1910-15, 1917-20, 1928-32) στηρίχθηκε κατά κόρον στον εξωτερικό δανεισμό. Από το 1923 ως το 1932 τα συνεχή δάνεια από το εξωτερικό αυξάνουν το ανυπέρβλητο πια δημόσιο χρέος ενώ το ισοζύγιο πληρωμών παρά τις όποιες προσπάθειες παραμένει αρνητικό.
Το 1929 ξεσπάει η παγκόσμια οικονομική κρίση ύστερα από το κραχ του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. Η κρίση είχε άμεσες συνέπειες στην οικονομία της Ελλάδας. Οι εξαγωγές καπνού, που είχε υποκαταστήσει τη σταφίδα ως κύριο εξαγωγικό προϊόν, μειώθηκαν δραματικά εξαιτίας της γερμανικής ύφεσης. Η Γερμανία αποτελούσε τον κύριο εισαγωγέα του ελληνικού καπνού.
Ένα χρόνο πριν, η χώρα είχε επανέλθει στον «κανόνα χρυσού» με σκοπό να προσελκύσει επενδύσεις  ξένων κεφαλαίων. Το 1932 όμως η υποτίμηση της στερλίνας και η κατάρρευση των παγκόσμιων αγορών αναγκάζουν την Ελλάδα να τον εγκαταλείψει. Στο μεταξύ η Αγγλία μέσω του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών επενέβαινε στις ελληνικές υποθέσεις προσπαθώντας να εξασφαλίσει τις οφειλές προς τους Βρετανούς τραπεζίτες.
Η δραχμή για να παραμείνει στον «κανόνα χρυσού» συνδέεται τώρα με το αμερικανικό δολάριο.  Το Σεπτέμβρη του 1931 προκαλείται πανικός με «φυγάδευση» στο εξωτερικό 3,6 εκ. δολαρίων από ιδιώτες και τράπεζες. Η κυβέρνηση αναζητά εναγωνίως νέα δάνεια χωρίς επιτυχία.  Η κατάσταση είναι πια μη αναστρέψιμη. Την άνοιξη του 1932 ο Βενιζέλος αναγκάζεται να εγκαταλείψει καθυστερημένα τον « χρυσό κανόνα» και να υποτιμήσει την δραχμή. Την πρωτομαγιά του 1932 ανακοινώνει στη βουλή την πτώχευση της Ελλάδας και την στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους.
Η στάση πληρωμών του χρέους  δεν είχε κατά βάση αρνητικά αποτελέσματα καθώς μειώθηκαν τα έξοδα του κράτους ενώ οι επόμενοι προϋπολογισμοί ήταν σχετικά ισοσκελισμένοι. Η κατάσταση ωστόσο παρέμενε δύσκολη για την εργατική τάξη και τους αγρότες. Η αύξηση της ανεργίας και τα φτηνά μεροκάματα που είχε επιβάλει ο Βενιζέλος οδήγησαν την εποχή εκείνη σε δεκάδες απεργίες που κορυφώθηκαν με την αιματοβαμένη πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, οι φτωχοί αγρότες που υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές από την οικονομική κρίση έβλεπαν την περαιτέρω ενίσχυση των εισοδημάτων των μεγαλογαιοκτημόνων.
Από το 1932 μέχρι το 1936 η πολιτική ζωή χαρακτηρίστηκε από την παρουσία βραχύβιων κυβερνήσεων και στρατιωτικών πραξικοπημάτων. Το αστικό πολιτικό σύστημα μπροστά στην αδυναμία του να διαχειριστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια τις οικονομικές δυσκολίες είχε χάσει κατά πολύ το λαϊκό του έρεισμα. Η επιστροφή του βασιλιά Γεώργιου το 1935 έδωσε το έναυσμα για την άνοδο στην εξουσία του Ιωάννη Μεταξά, που εγκαθύδρισε τη στυγνή δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Ο Μεταξάς επανέλαβε την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους και σύναψε νέα ασύμφορα δάνεια από την Αγγλία και τη Γερμανία προσδένοντας ακόμη περισσότερο τη χώρα στο άρμα του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

Τότε και σήμερα

Από το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου ως σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις στήριξαν το μοντέλο «ανάπτυξης» της οικονομίας στον εξωτερικό δανεισμό. Η παραγωγική βάση της χώρας συρρικνώθηκε ενώ οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις απέβαιναν πάντοτε προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Το εξωτερικό δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε για να φτάσει σήμερα στο 150% περίπου του Α.Ε.Π. Η είσοδος της χώρας στην Ε.Ε και την Ο.Ν.Ε δεν οδήγησε σε πλεονάσματα της ελληνικής οικονομίας και κατά συνέπεια σε μείωση του χρέους.
Η πακόσμια οικονομική κρίση του 2007 σε σχέση με την Ελλάδα κατέδειξε από τη μια μεριά την εξόφθαλμη αδυναμία του ελληνικού καπιταλιστικού συστήματος να ανταποκριθεί και από την άλλη την ανικανότητα της Ε.Ε να διαχειριστεί την κρίση προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων.
Η ύφεση που παρατηρήθηκε στην παγκόσμια οικονομία και το 1929 και το 2007 οδήγησε σε μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση. Και αν την εποχή εκείνη ο παγκόσμιος καπιταλισμός υιοθέτησε τον « κευνσιανισμό» για να ανακάμψει, σήμερα, μπροστά στην κρίση απαντάει με ακόμη πιο βάρβαρα νεοφιλελεύθερα μέτρα.
Η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας με την απόλυτη εξάρτηση από τους μηχανισμούς του Δ.Ν.Τ και της Ε.Ε εμφανίζει χαρακτηριστικές ομοιότητες με τις περιόδους των πτωχεύσεων του παρελθόντος. Τρεις είναι οι πιο βασικές :
-  Ο ανεξέλεγκτος επαχθής δανεισμός ως μοντέλο «ανάπτυξης» και το τεράστιο εξωτερικό χρέος
-    Οι απροκάλυπτες ξένες επεμβάσεις που ασκούν απόλυτο έλεγχο τόσο στην οικονομία όσο και στους πολιτικούς θεσμούς
-   Η δυσαρέσκεια του ελληνικού λαού απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

Για μια νέα πολιτική

Όπως τονίστηκε προηγουμένως οι οικονομικές κρίσεις στο παρελθόν οδήγησαν σε κίνηση των μαζών. Όχι πάντοτε σε θετική κατεύθυνση.  Σήμερα, στο κατώφλι μιας νέας πτώχευσης, το πολιτικό σύστημα δείχνει να τραντάζεται συθέμελα. Η διοχέτευση ωστόσο της λαϊκής οργής δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα στραφεί σε προοδευτικούς και ανατρεπτικούς δρόμους. Εκεί ακριβώς θα πρέπει να εστιαστεί η πολιτική παρέμβαση της ελληνικής αριστεράς.
Πως δηλαδή θα καταφέρει να πείσει τον ελληνικό λαό να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Η απάντηση στη σημερινή κρίση δεν είναι πρωτίστως οικονομική αλλά πολιτική. Ο ελληνικός λαός με την πολιτική στήριξη της Αριστεράς είναι ο μόνος που μπορεί να ανατρέψει τα αστικά πολιτικά κόμματα και την ιδιότυπη κατοχή που έχουν επιβάλει η Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ.
Πολιτικό καθήκον της ελληνικής αριστεράς είναι να θέσει επιτακτικά το αίτημα της στάσης πληρωμών του δημόσιου χρέους.  Παρά τις κινδυνολογίες περί αποκλεισμού των χωρών, που αρνήθηκαν να πληρώσουν τα παράλογα χρέη τους , από τις διεθνείς αγορές κάτι τέτοιο δεν επιβεβαιώθηκε από τα πρόσφατα παραδείγματα. Πιο χαρακτηριστικό είναι εκείνο των χωρών της Λατινικής Αμερικής κατά τη δεκαετία του 1980 που αντιστάθηκαν έμπρακτα στις απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ
Ο αγώνας του ελληνικού λαού, παράλληλα, πρέπει να συνδεθεί με τους αγώνες της εργατικής τάξης στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια ενδεχόμενη ανατροπή στην Ελλάδα θα επιφέρει πολλαπλασιαστικά οφέλη και στους εργαζόμενους των άλλων χωρών
Βασική τέλος, προϋπόθεση για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι η ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς. Απέναντι σ αυτές τις εξελίξεις είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν όλες οι πλευρές της, προεξάρχοντος  του Κ.Κ.Ε, ότι ο πολυκερματισμός και η απομόνωση προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες στο ελληνικό κεφάλαιο και τους ξένους ιμπεριαλιστές.




Βιβλιογραφία

  1. Η ιστορία του ελληνικού έθνους, τόμος ΙΒ
  2. Η ιστορία του ελληνικού έθνους , τόμος ΙΓ
  3. Χ. Τρικούπης, Η ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως, τόμος Γ, Γιοβάνη, Αθήνα, 1978
  4. Θ. Βερέμης- Γ. Κολιόπουλος , Ελλάς, η σύγχρονη συνέχεια, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 2006
  5. Π. Τσακαλογιάννης, Σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, τόμος Α, Εστία Αθήνα, 2008
  6. Ν. Σβορώνος, Επισκόπηση της νεοελληνικής ιστορίας, Θεμέλιο, Αθήνα, 2007
  7. Richard Clogg, Συνοπτική ιστορία της Ελλάδας 1770-2000, Κάτοπτρο, Αθήνα, 2002
  8. Mark Mazower, Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2002
  9. Gunnar Hering, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα 1821-1936, τόμος Α, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2004
  10. Gunnar Hering, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα 1821-1936, τόμος Β, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2004
  11. Α. Ελεφάντης, Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης, Θεμέλιο, Αθήνα, 1999
 

 πηγή:iskra


* Το παρόν κείμενο είναι μια περίληψη ενός αναλυτικότερου άρθρου βασισμένου σε πηγές της ελληνικής βιβλιογραφίας