Οι πραγματικοί εχθροί της Ελλάδος είναι το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ, οι ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, τα ΚΛΑΜΠ των ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ, τα ΚΛΑΜΠ των ΑΓΟΡΩΝ τους. Το ντόπιο υπηρετικό προσωπικό τους είναι τα ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ.
Η Ελλάδα είναι το αίμα των προγόνων μας και το μέλλον των παιδιών μας. Συνεπώς δεν πωλείται, δεν χαρίζεται ,δεν παραδίνεται, δεν παζαρεύεται, δεν κομματιάζεται! Είναι δική μας και την υπερασπιζόμαστε με τη ζωή μας.
Δεν χρωστάμε μας χρωστάνε…και δεν αναγνωρίζουμε Χρέος σε Τραπεζίτες, Αγορές, Μονοπώλια, Οργανισμούς, ΔΝΤ, ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ, κ.λ.π. διότι δεκάδες χρόνια κερδοσκοπούν και ληστεύουν τον Ελληνικό λαό και την πατρίδα μας. Αυτοί όλοι πρέπει να λογοδοτήσουν.
Δεν αναγνωρίζουμε το ΔΝΤ ως δυνάστη και ληστρική εταιρεία των «ανώνυμων αγορών» που καραδοκεί να υποδουλώσει ολόκληρους λαούς για λογαριασμό των αχόρταγων μονοπωλιακών κλαμπ. Είναι εχθρικό και ληστρικό απέναντι σε όλους τους λαούς της Γης και ως τέτοιο είναι εχθρός των λαών. Δεν θα πάρουμε την εξαθλίωση που μας δίνουν την επιστρέφουμε στις «Αγορές τους»
Οι κλέφτες, τα λαμόγια, οι καταχραστές, οι απατεώνες που ροκάνισαν τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων και τα κρατικά ταμεία να πληρώσουν και μάλιστα εξολοκλήρου με κατασχέσεις, δημεύσεις των τραπεζικών λογαριασμών ,των περιουσιών τους και των οικογενειών τους διότι αυτοί τα φάγανε και έχουν ονόματα αρκεί να ψάξει η Δικαιοσύνη.
Οι ένοχοι να μπουν στη φυλακή όποιοι κι αν είναι γιατί διαφορετικά όχι μόνο θα ξανακάνουν τα ίδια αυτοί και άλλοι αλλά θα πρέπει να λειτουργήσει και ως παράδειγμα. Η τελευταία φορά που λειτούργησε η Δικαιοσύνη σε κάποιο βαθμό ήταν η φυλάκιση των Χουντικών και μάλιστα όχι όλων.
Καλούμε όλους τους Έλληνες-δες πατριώτες-σες να αντισταθούμε με κάθε μέσο στην κατοχή, στην απώλεια της ανεξαρτησίας μας, στον πειθαναγκασμό, στη δουλεία, που θέλουν να μας επιβάλουν. Το χρωστάμε στους προγόνους μας, το περιμένουν τα παιδιά μας,το απαιτεί αν θέλετε και το Σύνταγμά μας. Πάντα με μέτρο, γνώση, περίσκεψη, υπευθυνότητα και χωρίς υστεροβουλίες.
Η δική μας πρότασηως απάντηση ρεαλιστική και διέξοδο της χώρας μας είναι η δημιουργία ενόςΕΝΙΑΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ με αρχές ,θέσεις και δικλίδες ασφαλείας για αυτοέλεγχο ,αξιοκρατία και ανανέωση στελεχών. Δεν πιστεύουμεστη βοήθεια κανενός ξένου,ούτε περιμένουμε σωτήρες.
Δίνουμε και την παρακάτω πρόταση διεξόδου από την κρίση που φυσικά είναι μια άποψη για συζήτηση, τροποποίηση.
ΤοInfowars.com του Alex Jones, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην πρόσφατη ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στην Κοπεγχάγη, τονίζοντας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, εκτός από Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αποτελεί μέλος της Λέσχης Bilderberg, έχοντας παρευρεθεί στις Συναντήσεις της Λέσχης συνολικά 5 φορές.
Στο άρθρο τονίζεται η φράση που ανέφερε ο Γ. Παπανδρέου, στον λόγο του στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη, “at this time, we are observing the birth of global governance”, δηλαδή «Αυτή την στιγμή παρατηρούμε την γέννηση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης».
«Το ενδιαφέρον είναι», συνεχίζει ο Maessen, «ότι ο Παπανδρέου δημοσίευσε τον λόγο του στην ιστοσελίδα του, αλλά η συγκεκριμένη φράση είναι λίγο διαφοροποιημένη, ως εξής: “This is global governance in the making.But we must agree, and agree to a binding commitment”. Δηλαδή αντί για ‘γέννηση’ της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης εδώ γίνεται λόγος για ‘κατασκευή’ ή ‘δημιουργία’ της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, η οποία προφανώς δεν είναι ακόμα έτοιμη, ενώ η λέξη «γέννηση» εννοεί ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση είναι ήδη παρούσα και ζωντανή!.
Η λέξη «γέννηση» και όχι «δημιουργία» αναφέρεται σε άρθρο της ιστοσελίδας του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων –Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Α.Ε.(ΑΠΕ/ΜΠΕα.ε.)- ( http://www.ana-mpa.gr/ ) το οποίο χρησιμοποιεί ως πηγή το άρθρο του Infowars.com. Εκεί υπάρχει η φράση: «Atthistime, weareobservingthebirthofglobalgovernance...».
Όμως όπως φαίνεται και από την ομιλία του, ο Γ. Παπανδρέου έμεινε στο κείμενο χρησιμοποιώντας την φράση «Thisisglobalgovernanceinthemaking».
Δείτε το βίντεο με την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Διάσκεψη της Κοπεγχάγης (η φράση είναι στο 0:22 του βίντεο)
Την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην Κοπεγχάγη μεταφέρει και ο Αθανάσιος Έλλις για λογαριασμό της «Καθημερινής» με τον εξής χαρακτηριστικό τίτλο: «Γεννιέται παγκόσμια διακυβέρνηση».
«Η ανθρωπότητα ποτέ δεν είχε αντιμετωπίσει σοβαρότερη ή δυσκολότερη πρόκληση» τόνισε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη.
«Δεν είναι μικρό πράγμα να συμφωνήσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Τη στιγμή αυτή παρατηρούμε την παγκόσμια διακυβέρνηση εν τη γενέσει της. Θα πρέπει, ωστόσο, να συμφωνήσουμε σε μία υποχρέωση για την πραγμάτωση της οποίας θα είμαστε δεσμευμένοι», πρόσθεσε ο κ. Παπανδρέου, σημειώνοντας ότι «είναι απαραίτητο να υπάρχει μια λύση, η οποία στην πράξη θα μπορεί να εφαρμοστεί».
Επιστρέφοντας στο άρθρο του Infowars τονίζεται ότι: «Ο Παπανδρέου έχει παρακολουθήσει τις Συνεδριάσεις της Λέσχης Bilderberg το 1995, το 1998, το 2000, το 2004 και το 2005. Έτσι δεν προξενεί καμία εντύπωση ότι ο Παπανδρέου καλεί την Παγκόσμια Διακυβέρνηση να “σταματήσει την κλιματική αλλαγή”- που είναι τόσο παράλογο όσο να καλείς τον πλανήτη να σταματήσει να γυρνάει. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι νωρίτερα αυτή τη χρονιά ο Παπανδρέου ήταν ο συγγραφέας ενός άρθρου για το (ηλεκτρονικό περιοδικό) ‘The Nation’ με τον τίτλο ‘The Challenge of Global Governance”, «Η Πρόκληση για Παγκόσμια Διακυβέρνηση», όπου υποστηρίζει, μετξαύ άλλων, ανοιχτά: “(…) we are calling for greater financial transparency, more robust regulation, the closing of tax havens, and the creation of a World Finance Organization to enforce global standards.”
Μεταφέρω από την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ όπου βρίσκεται όλο το άρθρο του Γ. Παπανδρέου στα ελληνικά: «Αν και το γεγονός ότι ο σοσιαλισμός είναι πάλι στη μόδα αποτελεί για μένα μια ευχάριστη έκπληξη, έχω επίσης επίγνωση ότι πρέπει να επαναπροσδιοριστεί». Και «….ζητούμε μεγαλύτερη οικονομική διαφάνεια, ισχυρότερες ρυθμιστικές διατάξεις, κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και τη δημιουργία ενός Διεθνούς Οικονομικού Οργανισμού, ο οποίος θα επιβάλει παγκόσμια πρότυπα.». Το άρθρο του Infowars παραλείπει να αναφέρει όμως και την παρακάτω φράση : «Η πρόκληση της παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι τεράστια, αλλά ο κίνδυνος της απραξίας για την αποκατάσταση της νομιμότητας των θεσμών μας είναι μεγαλύτερος».
Τέλος ως δείγμα της "αφιέρωσής" του στην ιδέα της δημιουργίας (ή γέννησης) της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, το άρθρο κάνει αναφορά και σε ομιλία (στα αγγλικά) του Γ. Παπανδρέου ως Υπουργού Εξωτερικών, στο St. Antony's College, University of Oxford, στις 6 Μαΐου 2003, που είχε ως θέμα:«Το Μέλλον της Ευρώπης μετά το Ιράκ»:
«Η δημιουργία μιας νέας Ευρώπης, σημαίνει τη δημιουργία μιας νέας έννοιας της ταυτότητας για την ίδια την Ευρώπη, για όλες τις χώρες της Ευρώπης και σε κάποιο βαθμό για όλο τον κόσμο. Η Ευρώπη έχει μια μοναδική διάσταση εδώ. Αυτό που συμβαίνει σε αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Βλέπουμε τις δυσκολίες της ενσωμάτωσης στο παγκόσμιο σύστημα, σε ένα παγκόσμιο χωριό. Βλέπουμε μια δυσκολία στη δημιουργία της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης» («We are seeing a difficulty in creating global governance»).
Και το άρθρο καταλήγει «Το σχέδιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και των «ζαχαρένιων μπαμπάδων» τους(‘sugar-daddies’ = λέξη αργκώ που σημαίνει τους πλούσιους που δίνουν λεφτά σε μικρά κορίτσι για να πάνε μαζί τους. Εμείς ίσως το αποδίδαμε με το κλασσικό "νταβατζήδες"...), των Bilderbergers, είναι να αρθούν τυχόν δυσκολίες που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν, καθώς εργάζονται για την εγκαθίδρυση της Παγκόσμιας Κυβέρνησής τους».
Ξοδεύουν 2,5 φορές πάνω από τα έσοδα και χρεώνονται διαρκώς στις τράπεζες
ΑΙΜΟΔΟΤΗΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ * ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ
Οι τράπεζες κρατούν στη ζωή ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ.
Ο κρατικός προϋπολογισμός και τα δάνεια που τους παρέχονται αφειδώς από τις τράπεζες κρατούν στη ζωή τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας,τα οικονομικά των οποίων βυθίζονται στην αδιαφάνεια και μαρτυρούν κατασπατάληση δημόσιου χρήματος στη δυσκολότερη οικονομική περίοδο για τη χώρα.
Αν ήταν εταιρείες, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία θα είχαν κηρύξει φαλιμέντο, καθώς από τα ελάχιστα στοιχεία που μπορεί κανείς να διακρίνει από τους ισολογισμούς-μνημεία αδιαφάνειας του 2010, προκύπτει ότι το μεν κυβερνών κόμμα «μπήκε μέσα» πάνω από 42 εκατ. ευρώ,το δε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περίπου κατά 25 εκατ. ευρώ,ενώ τα δύο κόμματα έχουν ...προεισπράξει την κρατική επιχορήγηση μέχρι το 2016.
Αμφότερα τα κόμματα χρειάστηκε να πάρουν νέα δάνεια για να κλείσουν τις τρύπες τους, ουσιαστικά δηλαδή να αποπληρώσουν τα υφιστάμενα δάνειά τους που, σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, ξεπερνούν συνολικά τα 232 εκατ. ευρώ.Οι τράπεζες, που έχουν κλείσει τις στρόφιγγες των χορηγήσεων για επιχειρήσεις και ιδιώτες, δάνεισαν αφειδώς 40 εκατ. ευρώ στο ΠΑΣΟΚ και άλλα 25 εκατ. ευρώ στη Νέα Δημοκρατία.
Οι ισολογισμοί των κομμάτων είναι κυριολεκτικά γραμμένοι στο χέρι και δεν αναδεικνύουν ούτε κατά προσέγγιση την πραγματική οικονομική τους κατάσταση.Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ισολογισμό, αλλά για γενική καταγραφή εσόδων-εξόδων.Το γεγονός ότι δεν υπάρχει διπλογραφικό σύστημα με αναλυτική καταγραφή των επιμέρους οικονομικών στοιχείων (υποχρεώσεις, ταμειακές ροές κ.ά.) και έκθεση ορκωτού ελεγκτή τούς καθιστά αναξιόπιστους.
ΠΑΣΟΚ: 87% επιδότηση
Το ΠΑΣΟΚ είχε πέρυσι συνολικά έσοδα 22,775 εκατ. ευρώ και δαπάνες 65,068 εκατ. ευρώ.Το 87% των εσόδων του προήλθαν από τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς στο ταμείο του κόμματος μπήκαν 18,04 εκατ. ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση και άλλα 1,768 εκατ. ευρώ από την «επιμορφωτική χρηματοδότηση».Από τις εισφορές βουλευτών και ευρωβουλευτών εισέπραξε μόλις 1,6 εκατ. ευρώ, από τις οικονομικές εξορμήσεις (άγνωστοι χρηματοδότες) περίπου 753 χιλ. ευρώ και από τις εισφορές μελών και φίλων άλλα 873,7 χιλιάδες ευρώ.
Για να καλύψει τα έξοδά του, συνολικού ύψους 65 εκατ. ευρώ, δανείστηκε από τις τράπεζες Αγροτική (17,3 εκατ. ευρώ),Eurobank (5,1 εκατ.ευρώ), Πειραιώς(6 εκατ. ευρώ), Marfin (7,15 εκατ. ευρώ),Αττικής (5 εκατ. ευρώ) και Εθνική (25 χιλιάδες).
Δαπάνησε 6,1 εκατ. ευρώ σε αμοιβές προσωπικού και επιμόρφωση στελεχών (!), άλλα 2,6 εκατ. ευρώ σε λογαριασμούς ΔΕΚΟ και ενοίκια, και 10,9 εκατ. ευρώ για μετακινήσεις στελεχών,προβολή θέσεων και αδιευκρίνιστα «γενικά έξοδα».Πλήρωσε σε τόκους 6,49 εκατ. ευρώ, κατέβαλε άλλα 5,6 εκατ. ευρώ σε άγνωστες «ενισχύσεις» και δαπάνησε 33 εκατ. ευρώ για την εξυπηρέτηση (σ.σ. αναχρηματοδότηση) δανείων.
Ν.Δ: χρέος 127,6 εκατ.
Μια από τα ίδια και η Νέα Δημοκρατία, η οποία πέρυσι είχε έσοδα 18,7 εκατ. ευρώ και λειτουργικές δαπάνες 40 εκατ. ευρώ,τις οποίες για να καλύψει δανείστηκε 25 εκατ. ευρώ.Στο τέλος του 2010 χρωστούσε 127,6 εκατ. ευρώ και είχε στο ταμείο της 2,3 εκατ. ευρώ.
Ελαβε επιχορήγηση 15,05 εκατ. ευρώ, οι βουλευτές της συνεισέφεραν 1,2 εκατ. ευρώ και οι φίλοι του κόμματος άλλα 1,5 εκατ. ευρώ.Στον τομέα των εξόδων, πλήρωσε 7,29 εκατ. ευρώ σε δαπάνες προσωπικού, 3,378 εκατ. ευρώ σε ΔΕΚΟ και ενοίκια, 8,2 εκατ. ευρώ σε αδιευκρίνιστα «γενικά έξοδα», 4,5 εκατ. ευρώ σε εκδηλώσεις, άλλα 6,4 εκατ. ευρώ σε τόκους και έξοδα δανείων, και πάνω από 7 εκατ. ευρώ σε «ενισχύσεις».
Β.ΓΕΩΡΓΑΣ
Τι ισχύει για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων
Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο (3023/2002) για τη χρηματοδότηση και τον έλεγχο των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων, τον οποίο πάντως η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα αλλάξει:
* Τα κόμματα και οι συνασπισμοί που λαμβάνουν τακτική κρατική χρηματοδότηση δημοσιεύουν κατ' έτος, το πρώτο δίμηνο κάθε χρονιάς, ισολογισμό εσόδων και δαπανών.
* Ο έλεγχος των οικονομικών τους, όπως και των υποψήφιων βουλευτών, διενεργείται από ειδική επιτροπή της Βουλής στην οποία προεδρεύει ένας εκ των αντιπροέδρων του κόμματος και μετέχουν ένας εκπρόσωπος από κάθε κόμμα που κατέχει έδρες στο Κοινοβούλιο.
Επιπλέον μετέχουν και τρεις δικαστικοί, ένας από κάθε ανώτατο δικαστήριο της χώρας.
* Η επιτροπή αναθέτει τη διενέργεια λογιστικής ή οικονομικής πραγματογνωμοσύνης σε ορκωτούς ελεγκτές οι οποίοι ελέγχουν τα βιβλία των κομμάτων και συντάσσουν αναλυτική έκθεση, πριν η επιτροπή προχωρήσει σε οποιονδήποτε έλεγχο. Η ολοκλήρωση του ελέγχου από την επιτροπή της Βουλής πρέπει να γίνεται εντός τριών μηνών.
Στο νόμο προβλέπεται και η επιβολή κυρώσεων σε περιπτώσεις παραβάσεων, ωστόσο από της ισχύος του νόμου φαίνεται να μην έχουν διαπιστωθεί παρατυπίες, αφού κανένα πρόστιμο δεν έχει επιβληθεί σε κανένα κόμμα.
Η αίσθηση αδιεξόδου είναι διάχυτη στην Ελλάδα. Το ερώτημα είναι πως βγαίνουμε απ’ αυτό. Κι αυτό που λέγεται συνήθως, ότι «η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» ασφαλώς δεν έχει μεγάλη σχέση με την δική μας πραγματικότητα. Γιατί ισχύει μόνον όταν λειτουργεί η (αντιπροσωπευτική) δημοκρατία. Και στην περίπτωσή μας δεν λειτουργεί. Προϋπόθεση για να λειτουργήσει η δημοκρατία είναι να υπάρχουν «θεσμικά αντίβαρα» (checks and balances, όπως τα λένε οι αγγλοσάξονες) και ασφαλώς ένας ανεξάρτητος Τύπος. Τι θα πει «θεσμικά αντίβαρα»; Μηχανισμοί που κρατάνε σε ισορροπία διαφορετικές θεσμικές εξουσίες, έτσι ώστε όταν μπλοκάρει η μία να την ξεμπλοκάρουν οι άλλες. Και ταυτόχρονα, αν μπλοκάρουν όλες ταυτόχρονα, τότε εξασφαλίζεται ένας εξωτερικός μηχανισμός («ρυθμιστής») που λειτουργεί καταλυτικά και τις ξεμπλοκάρει όλες. Τέτοιες ακραίες περιπτώσεις υπήρξαν τουλάχιστον δύο στο παρελθόν της Ελληνικής Συνταγματικής Ιστορίας: Το 1875, όταν τα Ανάκτορα ανέδειξαν το Χαρίλαο Τρικούπη που επέβαλε την αρχή της «δεδηλωμένης», αφού προηγουμένως είχε φυλακιστεί για…τέσσερις μέρες, λόγω της πύρινης αρθρογραφίας του με αποκορύφωμα το περιβόητο «Τις Πταίει » (27 Ιουλίου π.ημ. 1874) Και το 1909, όταν, μετά από το Κίνημα στο Γουδί, τα Ανάκτορα έφεραν τελικά τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο οποίος ανανέωσε τότε το σύνολο του πολιτικού συστήματος και… υπερδιπλασίασε την Ελλάδα! Και στις δύο περιπτώσεις, ο Θρόνος επενέργησε ως «ρυθμιστικός» παράγοντας. Στη δεύτερη περίπτωση, ως «εξωτερικός παράγοντας» – και «έξω-θεσμικός» ταυτόχρονα – έδρασε ο στρατός. Ο στρατός παρενέβη σε πολλές περιπτώσεις από τότε ως το 1967. Ήταν πάντα εξωθεσμικός, αλλά παρέμενε παράγοντας που «έσπαγε τα αδιέξοδα» όταν εμφανίζονταν. Και μη ξεχνάμε, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις κατά την πιο δραστήρια εποχή ανάμιξής του στην Πολιτική, τη δεκαετία του ’20, ο ίδιος ο στρατός ήταν υπό το έλεγχο των Βενιζελικών και οι επεμβάσεις του γίνονταν υπέρ της Φιλελεύθερης παράταξης! (Τότε «δημοκρατικοί θεωρούνταν οι αντίπαλοι του Θρόνου – οι οπαδοί της «αβασίλευτης», όχι κατ’ ανάγκην οι οπαδοί των κοινοβουλευτικών θεσμών). Μετά το 1974 εξαλείφθηκαν και τα Ανάκτορα ως ρυθμιστής και ο στρατός ως εξωθεσμικός παράγοντας. Αυτό ήταν «καλό» γιατί εξέλειπαν πλέον οι συνήθεις, ως τότε, παράγοντες ανωμαλίας και σταθεροποιήθηκαν οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί. Το πρόβλημα ήταν ωστόσο, ότι μέσα στην σπουδή να εξοβελιστούν πιθανοί μελλοντικοί παράγοντες ανωμαλίας, εξαλείφθηκε κάθε «θεσμικό αντίβαρο» και κάθε «ρυθμιστικός παράγοντας» του πολιτεύματος. Ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος ως το 1985 είχε κάποιες υποτυπώδεις ρυθμιστικές λειτουργίες (που ουδέποτε χρησιμοποιήθηκαν) τις έχασε κι αυτές οριστικά (από τη Συνταγματική Μεταρρύθμιση που έγινε με τα περιβόητα «έγχρωμα ψηφοδέλτια» του Μένιου Κουτσόγιωργα τότε)… Έτσι το πολιτικό σύστημα έμεινε ανάπηρο. Χωρίς «θεσμικά αντίβαρα», χωρίς ρυθμιστικό παράγοντα. Αλλά όχι χωρίς εξωθεσμικά κέντρα… Στο κενό απορρύθμισης που δημιουργήθηκε το 1985 αναπτύχθηκαν επιχειρηματικοί συνασπισμοί διαπλοκής, που έλεγξαν τα ΜΜΕ και δι’ αυτών μοίρασαν τις αγορές και έλεγξαν την κυβέρνηση. Και μαζί τους, δίπλα τους, συγκροτήθηκε το τραπεζικό καρτέλ, που έλεγξε και την διαπλοκή, εξασφαλίζοντας την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη κυριαρχία ενός μοντέλου υπέρ-κατανάλωσης με δανεικά. Διαπλεκόμενοι εργολάβοι, προμηθευτές και τραπεζίτες έλεγξαν την Πολιτική και τους Πολιτικούς μέσα από τα ΜΜΕ και τις πηγές χρηματοδότησης. Κι όσο ο έλεγχός τους γινόταν πιο απόλυτος, τόσο η διαπλοκή τους με την εξουσία γινόταν πιο ιδιοτελής και πιο τυραννική. Και όσο δυνάμωνε η διαπλοκή χάθηκε και ο ανεξάρτητος ρόλος του Τύπου. Τη θέση του θεσμικού «ρυθμιστή» την έχασαν τα Ανάκτορα και δεν την πήρε κανένας. Τη θέση του εξωθεσμικού «καταλύτη» την έχασε ο στρατός και οι στρατηγοί ή συνταγματάρχες και την πήραν διαπλεκόμενοι εργολάβοι και καναλάρχες μαζί με πιο αφανείς (αλλά και απόλυτα κυρίαρχους) τραπεζίτες. Είναι χαρακτηριστικό, ότι η έλλειψη θεσμικών αντίβαρων και εξισορροπητικού παράγοντα δεν τέθηκε ποτέ στη συνέχεια. Ούτε τώρα τίθεται. Έχουμε τόσους πολλούς «συνταγματολόγους» στην Ελλάδα και τόσο ρηχή συνταγματική σκέψη, που η πιο προφανής αναπηρία του Πολιτεύματος δεν είναι καν ορατή… Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-8 δοκίμασε όλες τις χώρες της Δύσης. Αλλά στην Ελλάδα προκάλεσε την κατάρρευση του οικονομικού μοντέλου το οποίο στηριζόταν, ως τότε, στην κατανάλωση από δανεικά, κοινοτικά κονδύλια, κοινοτικές επιδοτήσεις και υπεραξίες από την ιδιωτική γη. Κατάρρευσε επίσης το πολιτικό μοντέλο, το οποίο στηριζόταν στην κυριαρχία της διαπλοκής τραπεζιτών-εργολάβων-καναλαρχών και εκδοτών. Η ύφεση που προέκυψε δημιούργησε τεράστια προβλήματα στη «φούσκα» των τραπεζών και στην κεφαλαιακή τους επάρκεια, η οποία διασώζεται πλέον με «ενέσεις εγγυήσεων» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η πρωτοφανής ύφεση που προέκυψε με το Μνημόνιο καταρράκωσε τους τζίρους και τη διαφήμιση, προκαλώντας καθίζηση στα ΜΜΕ. Η δημοσιονομική προσαρμογή έφερε περικοπές στα Δημόσια Έργα και προκάλεσε καθίζηση και των εργολάβων. Οι τραπεζίτες παραδόθηκαν στο Μνημόνιο για να σωθούν. Τα ΜΜΕ αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν τη γραμμή των Τραπεζικού καρτέλ. Και οι εργολάβοι ακολούθησαν κι εκείνοι, εκόντες άκοντες, ελπίζοντας να πάρουν κάτι για να διασωθούν, ποιος μια επέκταση εκμετάλλευσης, ποιος κάποιο από τα ελάχιστα έργα που θα δημοπρατούνταν, ποιος κάποιο ΣΔΙΤ. Όπως η στρατιωτική χούντα «ξεδοντιάστηκε» ως εξωθεσμικό κέντρο το 1974 με το πραξικόπημα που επιχείρησε στην Κύπρο και την ήττα που υπέστη στη συνέχεια από την Τουρκική εισβολή, έτσι και η «διαπλοκή» ξεδοντιάστηκε ως «εξωθεσμικό κέντρο» μετά τη διεθνή κρίση του 2008 και το Μνημόνιο του 2010. Τη δεκαετία του ’70 μας πήρε δύο-τρία χρόνια να πιστέψουμε ότι ο στρατός είχε ακυρωθεί ως «εξωθεσμικός παράγοντας ανωμαλίας». Ας θυμηθούμε ότι το ΚΚΕ εσωτ. επί χρόνια είχε υιοθετήσει τη γραμμή της ΕΑΔΕ – της «Εθνικής Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Ενότητας» – διακηρύσσοντας την ανάγκη να συσπειρωθούν όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις (από τη Δεξιά ως την Αριστερά) για να… μην επιστρέψει η δικτατορία! Μέχρι και 5 χρόνια μετά την οριστική κατάρρευση της χούντας φοβούνταν, στα σοβαρά, επιστροφή της δικτατορίας! Έτσι και τώρα, την κατάρρευση της διαπλοκής ως «εξωθεσμικού κέντρου» δεν την έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα. Η κυκλοφορία των μεγάλων και παραδοσιακών ΜΜΕ φθίνει συνεχώς, τα κανάλια κάνουν συνεχείς περικοπές, οι τράπεζες βλέπουν τις καταθέσεις τους να φεύγουν και τα μη εξυπηρετούμενά δάνειά τους να διογκώνονται, κάποιες εφημερίδες κλείνουν, κάποια κανάλια απειλούνται με κλείσιμο, η διαφήμισή τους πέφτει συνεχώς, η αξιοπιστία των τηλε-αστέρων τους καταβυθίζεται, η προπαγάνδα τους ξεσαλώνει χωρίς προσχήματα, αλλά τώρα πια προκαλεί αντιδράσεις που καταγράφονται και δημοσκοπικά πλέον… Σε αντίθεση με τη χούντα του στρατού, οι επί κεφαλής της οποίας βρέθηκαν στα Στρατοδικεία το 1975 (ενώ οι υπόλοιποι λούφαξαν για πάντα), η «χούντα της διαπλοκής» εξακολουθεί να υπάρχει, χωρίς την προηγούμενη δύναμή της, αλλά διατηρώντας ατόφια την αλαζονεία της. Με ζοφερές τις προοπτικές της, αλλά χωρίς να υπάρχει κανείς να την «παραμερίσει», να τη δικάσει, ή – έστω – να τιθασεύσει τις νευρωτικές αντιδράσεις του πανικού της. Η Πολιτική που παραμέρισε τη χούντα το 1974, σήμερα είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό υποταγμένη στη «διαπλοκή». Και η «διαπλοκή» είναι υποταγμένη στην Τρόικα… Η διαπλοκή υπήρξε η πραγματική παρασκηνιακή εξουσία στην Ελλάδα επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες. Και παραδόθηκε στην Τρόικα για να διασωθεί. Αλλά, δεν διασώζεται. Άλλωστε, η Τρόικα δεν ενδιαφέρεται να διασώσει ούτε τη διαπλοκή, ούτε το σαθρό πολιτικό καθεστώς της, ούτε την Ελλάδα. Ενδιαφέρεται να διασφαλίσει «δημοσιονομική πειθαρχία» και επιστροφή των δανεικών. Το πολιτικό σύστημα έμεινε χωρίς «ρυθμιστή» (εδώ και χρόνια), αλλά και χωρίς εξωθεσμικά κέντρα (για πρώτη φορά). Αυτό το κενό ποιος μπορεί να το καταλάβει; Και πώς; Στο παρελθόν, η κινητοποίηση των λαϊκών μαζών έπαιξε κάποιο ρόλο. Μικρότερο το 1875 και λίγο αργότερα. Πολύ μεγαλύτερο στο κίνημα του Γουδί, το 1909. Σημαντικό και το 1974… Σε κάθε περίπτωση, ο «λαϊκός παράγοντας» λειτούργησε ως «καμπανάκι» που ανάγκασε τον εκάστοτε «ρυθμιστή» να τολμήσει τη μετάβαση, για να αποφευχθούν ακόμα μεγαλύτερες λαϊκές αντιδράσεις. Και στη συνέχεια η λαϊκή κινητοποίηση νομιμοποίησε το νέο καθεστώς και το στέριωσε μετά τη μετάβαση. Τώρα, όμως, δεν υπάρχει «ρυθμιστής», δεν υπάρχει ορατός εξωθεσμικός παράγοντας να επωφεληθεί – με δύο αποτελέσματα: Το αδιέξοδο συνεχίζεται και βαθαίνει. Και οι λαϊκές αντιδράσεις, αν ξεσπάσουν, κινδυνεύουν να γίνουν ανεξέλεγκτες. Να μετατραπούν είτε σε καταλύτη αλλαγής είτε σε πρωταγωνιστή Ανατροπής. Τι από τα δύο θα συμβεί; Το πρόβλημα είναι ότι η Αριστερά, ο… «συνήθης ύποπτος» που ευαγγελίζεται την Ανατροπή είναι πια εμφανώς γερασμένη στις αντιδράσεις της, απόλυτα συγκεχυμένη στις αντιλήψεις της και πολλαπλά διασπασμένη. Δεν γνωρίζει ούτε τι θέλει, ούτε που το πάει, ούτε πως θα χειριστεί το χάος που θα προκύψει. Σε τέτοιες συνθήκες, «Επανάσταση» χωρίς «υποκείμενο» να την οδηγήσει και χωρίς ορατό στόχο να επιτύχει, οδηγεί πιθανότερα στην διάλυση του κοινωνικού ιστού και στην καθίζηση της κοινωνίας, όχι στη λύτρωση… Πιθανότερο, λοιπόν, είναι οι λαϊκές αντιδράσεις να παίξουν το ρόλο του «καταλύτη». Αλλά όταν δεν υπάρχει ρυθμιστικός παράγοντας, όταν δεν υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα, εξωθεσμικά κέντρα με ισχύ και ανεξάρτητος Τύπος με επιρροή, πώς θα μπορούσαν οι λαϊκές αντιδράσεις να γίνουν «καταλύτης»; «Καταλύτης» σε ποια «αντίδραση», με ποια αποτελέσματα και προς τα πού; Αυτά θα τα εξετάσουμε στο επόμενο σημείωμα…
«Οι υποτίθεται ξυλοκόποι του βορά, οι “βάρβαροι“ Ισλανδοί μόλις 15 μήνες μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η εξεταστική επιτροπή που συνέστησε το Κοινοβούλιο από ανεξάρτητους ειδικούς έβγαλε πόρισμα 2.400 σελίδων,με το οποίο όχι μόνο καταλόγισε ευθύνες, αλλά και τις προσωποποίησε.Κατονομάζονται ο πρώην πρωθυπουργός Γκέιρ Χάαρντε, τρεις πρώην διοικητές της κεντρικής τράπεζας, υπουργοί, ενώ ποινικές ευθύνες καταλογίζονται σε στελέχη των τριών ιδιωτικών τραπεζών. Ήδη ο εισαγγελέας έβγαλε διεθνή εντάλματα σύλληψης, καθώς πολλά golden boys διέφυγαν στο εξωτερικό, κάνοντας μία μέρα πριν από την εκδήλωση της κρίσης τεράστιες αναλήψεις από τους...
λογαριασμούς τους.Τρεις συνελήφθησαν και κρατούνται. Η κυβέρνηση έκανε μηνύσεις και ζητάει πίσω τα κλεμμένα.
Η εξεταστική επιτροπή είχε στη διάθεσή της 80 υπαλλήλους, δικό της προϋπολογισμό και δικαίωμα να ζητήσει -ακόμη και να κατασχέσει- στοιχεία από κρατικές υπηρεσίες και ιδιώτες.
Επίσης, ανεξάρτητη επιτροπή ετοιμάζει συστάσεις για να γίνουν μεταρρυθμίσεις ώστε να αποφευχθεί παρόμοια κρίση στο μέλλον»
Εσείς, κλεφρόνια του κερατά, λιγδοτάμπαροι απατεώνες της βοθροπολιτικής του αρπάζω και του τρώω με δέκα μασέλες, αντί να στείλετε στη φυλακή τους μυαρούς καταχραστές του δημόσιου χρήματος, θέλετε να στείλετε φυλακή για πέντε και για δέκα ευρώ τους ήδη πτωχευμένους μικρομεσαίους και τους ταλαίπωρους μικροεπαγγελματίες, αφού πρώτα, ως βαμπίρ, φροντίσατε να τους πιείτε το αίμα!
Τους λεφτάδες, βέβαια, τα λαμόγια, τους κρατικοδίαιτους βιομήχανους, τους νταβατζήδες, τους Ελβετοκαταθέτες και τα golden boys δεν έχετε τα γκογκόβια να τους αγγίξετε ή κάνω λάθος;
Τί κάνατε βρε ασυγχώρητοι πρίγκιπες της ανικανότητας για να περιφρουρήσετε τη δημόσια περιουσία; Το μόνο που κάνατε, ενώ γνωρίζατε ποια είναι η κατάσταση, ήταν να «σκορπάτε» αφειδώς τα εκατομμύρια ευρώ στις αμαρτωλές ΜΚΟ που στήσατε, μάνες, αδέλφια, φίλες και οι φίλοι, αρπαχτάκηδες και αρπαχτούληδες…
Είχαν και στα χωριά τους ΜΚΟ, η κυρία Δαμανάκη, ο Γρηγόρης Βαλιανάτος, ο Χάρης Μπαμπούκης, ο Γιάννης Μπουτάρης και τα άλλα θρεφτάρια του βρομοσυστήματός σας.
68.000.00 πήγε το μαλλί «θριαμβευτή των Βρυξελλών!» Στην υγειά σας που λέει κι ο Σπύρος Παπαδόπουλος… Εις υγείαν τα κορόιδα, που αφού τους κλείσατε τα σπίτια, απειλείτε τώρα να τους κλείσεις και στη φυλακή!!!
Είδατε μετεξεταστέοι κύριοι της πολιτικής πως λειτουργούν οι πραγματικές δημοκρατίες ; Είδατε τί σημαίνει «κάθαρση» και «εξεταστική» επιτροπή στην Ισλανδία;
Που είναι η δικές σας εξεταστικές επιτροπές (είστε πράγματι για γέλια και για κλάματα) που στήθηκαν μόνο και για να καλύψουν τις αλληλοβρομιές σας… Είδατε θεόστραβοι ανοιχτομάτηδες της ρεμούλας και της αρπαγής;
Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς.... Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;
1. Πρώτα απ'όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές...2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική..3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα.5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους..7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΑΡΘΡΟ 27 - ΠΑΡ 1"1. Καμία μεταβολή στα όρια της επικράτειας δεν μπορεί να γίνει χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.2. Χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου του αριθμού των βουλευτών, δεν είναι δεκτή στην Ελληνική Επικράτεια ξένη στρατιωτική δύναμη, ούτε μπορεί να διαμένει σε αυτή, ούτε να περάσει μέσα από αυτή."
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΑΡΘΡΟ 28 - ΠΑΡ 3 (Το άρθρο 28, είναι ο Δούρειος ίππος της ΕΕ, που στην ουσία καταλύει το Εθνικό σύνταγμα όταν υπάρχει "Μεγάλο Εθνικό Συμφέρον", όρος ο οποίος φωνάζει για παραβίαση. Παρ όλα αυτά, αναφέρει στην παράγραφο 3 του άρθρου 28):"3. Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της Εθνικής Κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο Εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας."
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΑΡΘΡΟ 5 - ΠΑΡ 3"3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Κανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται, ούτε φυλακίζεται, ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος."
ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΑΡΘΡΟ 49 - ΠΑΡ 1 "Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ευθύνεται οπωσδήποτε για πράξεις που έχει ενεργήσει κατα την άσκηση των καθηκόντων του, παρά μόνο για έσχατη προδοσία ή παραβίαση με πρόθεση του συντάγματος. Για πράξεις που δεν σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του, η δίωξη αναστέλλεται εωσότου λήξει η προεδρική θητεία." ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΙΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ:
1. ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;
3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΗ;
3. ΑΔΙΚΗΜΑ ΠΑΝΤΕΛΟΥΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΙΛΑΕΙ Η ΚΥΡΙΑ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ; (ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;)
4. ΚΑΝΕΝΑ. Η ΒΟΥΛΗ ΨΗΦΙΣΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ 28 - ΠΑΡ 3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ 100% ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ.
Οι τυχεροί νικητές, κερδίζουν:Α' Κατηγορία (Σωστή απάντηση): Θέση κηπουρού στην Βουλή των Ελλήνων! * Β' Κατηγορία (Σχεδόν σωστή απάντηση): Ελληνική Ιθαγένεια για τους νικητές, και τις οικογένειές τους! **
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
* Με σύμβαση αορίστου χρόνου και 16 μισθούς.
** Αφορά σε συγγενείς μέχρι 2ου βαθμού συγγένειας.
Οι περισσότεροι από εμάς νομίζουμε ότι η ύπνωση είναι μια κατάσταση στην οποία μας φέρνει κάποιος εκκεντρικά ενδεδυμένος πνευματιστής κουνώντας διάφορα αντικείμενα μπροστά στα μάτια μας.
Η αλήθεια όμως είναι λίγο διαφορετική...
Ο ανθρώπινος νους κατα τη διάρκεια της ημέρας, περνάει από διάφορες φάσεις μεταξύ των δύο άκρων που είναι η πλήρης εγρήγορση από τη μία πλευρά και ο ύπνος από την άλλη... Στην πρώτη περίπτωση (π.χ. αποφυγή ατυχήματος) η συνείδηση μας είναι όλη στρατευμένη για τη συγκεκριμένη στιγμή, ενώ στη δεύτερη (χαλαρή διάθεση) η συνείδηση υποχωρεί δημιουργώντας χώρο για το ασυνείδητο. Αποσύρεται δε πλήρως σε κατάσταση ύπνου. Οι καταστάσεις αυτές όμως δεν είναι "ψηφιακές" (αληθείς / ψευδείς ή ενεργοποιημένες / απενεργοποιημένες αν προτιμάτε), αλλά "αναλογικές", δηλαδή περιλαμβάνουν όλες τις ενδιάμεσες καταστάσεις συνείδησης που υπάρχουν ανάμεσα στην εγρήγορση και τον πλήρη βαθύ ύπνο.
Σε πολλούς από εμάς (σε εμένα συνέχεια) τυχαίνει όταν οδηγούν στο δρόμο να περάσουν τη στροφή στην οποία ήθελαν να στρίψουν, χωρίς να στρίψουν. Αυτό, όσο και εάν σας φαίνεται περίεργο, οφείλεται στο γεγονός ότι όταν οδηγούμε σε ίσιο "βαρετό" δρόμο, η συνείδηση μας "πέφτει" αμέσως σε κατάσταση ύπνωσης. Αυτό συμβαίνει επειδή η ικανότητα οδήγησης είναι μια ασυνείδητη ικανότητα.
Η μάθηση στον άνθρωπο πραγματοποιείται σε τέσσερα στάδια:
1. Ασυνείδητη ανικανότητα (δεν ξέρω ότι δεν ξέρω να οδηγώ, πριν δω αυτοκίνητο)
2. Συνειδητή ανικανότητα (ξέρω ότι δεν μπορώ να οδηγήσω αυτοκίνητο μόλις δω ένα)
3. Συνειδητή ικανότητα (ο νέος οδηγός που είναι σε πλήρη εγρήγορση και συνείδηση)
4. Ασυνείδητη ικανότητα (οδηγώ τόσο καλά, που το μυαλό και το σώμα μου οδηγούν "μόνα τους")
Οταν σε μια ικανότητα έχουμε εξασκηθεί τόσο πολύ ώστε να την κάνουμε ¨μηχανικά" (όπως συνηθίζουμε να λέμε) τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι μας έχει γίνει ασυνείδητη ικανότητα. Αυτό ισχύει για το ποδήλατο (δεν ξέρουμε πως το καταφέραμε, όταν όμως αποκτήσουμε την ικανότητα της ποδηλασίας δεν την ξεχνάμε ποτέ - μας έγινε ασυνείδητη ικανότητα) και το σέξ (για το οποίο δε θα δώσω περαιτέρω διευκρινήσεις...)
Κάθε φορά που εκτελούμε μια εργασία που απαιτεί την ασυνείδητη ικανότητα μας, ο συνειδητός νους μας, αδράτει την ευκαιρία να "ξεκουραστεί" και αποσύρεται στο παρασκήνιο αφήνοντας τον ασυνείδητο νου να κάνει τη δουλειά. Η κατάσταση αυτή που ενεργοποιείται, είναι μια κατάσταση ύπνωσης. Η κατάσταση ύπνωσης μοιάζει πολύ με την ονειροπόληση (που είναι και αυτή μια κατάσταση μέτριας ύπνωσης) και μπορεί να διαφέρει σε "ένταση" από ελαφριά ονειροπόληση, πλήρη απομόνωση του συνειδητού νου (βυθισμένος στον κόσμο του), υπνηλία και τέλος ύπνος.
Ακόμα και ο ύπνος έχει επίπεδα, από τον "ελαφρύ" ύπνο (από τον οποίο ξυπνάμε εύκολα), μέχρι τον βαθύ ύπνο (που δεν ξυπνάμε με τίποτα). Οι επιστήμονες που ασχολούνται με αυτά τα θέματα ανακάλυψαν ότι σε κάθε κατάσταση ύπνωσης, αντιστοιχεί μια συχνότητα λειτουργίας του εγκεφάλου.
Η ύπνωση λοιπόν είναι μια κατάσταση γνώριμη και φυσιολογική για κάθε άνθρωπο, και όχι μια εξωπραγματική εμπειρία όπως πολλοί από εμάς ίσως πιστεύουμε. Με λίγη εξάσκηση στην αυτό-ύπνωση, είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τη διανοητική μας κατάσταση κατα βούληση.
Η τέχνη της θεραπευτικής ύπνωσης είναι πολύ παλιά, τελειοποιήθηκε από τον Μπρόϋερ και τον Φρόυντ που διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να θεραπεύσουν ήπιες ψυχικές ασθένειες (κυρίως νευρώσεις και υστερία) δίδοντας στον ασθενή εντολές θεραπείας (υποβολές) σε κατάσταση ύπνωσης. (Και εκμαιεύοντας τα μυστικά του πράγμα που δεν ενδιαφέρει στο άρθρο αυτό). Η ύπνωση καταργήθηκε σαν θεραπευτική μέθοδος και έδωσε τη θέση της στην ψυχανάλυση, διότι ήταν μεν γρήγορη αλλά είχε παροδικά αποτελέσματα ενώ η ψυχανάλυση ήταν μεν πολύ πιο χρονοβόρα, αλλά είχε μόνιμα θεραπευτικά αποτελέσματα και ταυτόχρονα βελτίωνε την προσωπικότητα του ασθενούς.
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε, είναι ότι όταν είμαστε υπνωτισμένοι, ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΥΠΟΒΟΛΕΣ,δηλαδή προφορικές εντολές, οι οποίες καταχωρούνται κατ΄ευθείαν στο υποσυνείδητο χωρίς να περάσουν από τα στάδια λογικής επεξεργασίας που περνάνε όλες μας οι σκέψεις. Οταν λοιπόν κάποιος μας φέρει σε κατάσταση ύπνωσης ή αν προτιμάτε μας "πιάσει στον ύπνο" και ενόσω είμαστε υπνωτισμένοι μας δώσει εντολή να κάνουμε κάτι, όταν έρθει η ώρα που προστάζει η εντολή που πήραμε, θα νοιώσουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι και μάλλον θα θυμηθούμε τι είναι αυτό το κάτι, θα το κάνουμε, χωρίς να αναρωτηθούμε το γιατί. Είναι πολύ απλή διαδικασία και αν σκεφτείτε, θα την αναγνωρίσετε στον εαυτό σας.
Ο βαθμός δεκτικότητας σε υποβολή είναι πολύ διαφορετικός από άτομο σε άτομο και έχει να κάνει κυρίως με τη φύση του ατόμου (κυριαρχική / υποτακτική φύση)
Με την πάροδο ετών, ανακαλύφθηκαν τρόποι για να μεταβάλουμε την νοητική κατάσταση των ατόμων χωρίς τη χρήση ψυχαναλυτικού καναπέ,χρησιμοποιώντας ηχητικά και οπτικά μηνύματα, συνήθως από εικόνες και ήχους στους οποίους εστιάζεται η προσοχή μας. Μόλις όλη μας η συνείδηση εστιαστεί σε μια εικόνα (ή έναν ήχο), τότε αυτομάτως αλλάξει η νοητική μας κατάσταση.
Ολα τα παραπάνω μπορείτε να τα δοκιμάσετε μόνοι σας, εστιάζοντας τη ματιά σας σε ένα σημείο για πολλή ώρα, χωρίς να αποσπάται η προσοχή σας από θορύβους κ.λ.π. Η εικόνα της ανάρτησης (που είναι στατική εικόνα) είναι ένα καλό σημείο να εστιάσετε. Βυθιστείτε μέσα της και παρατηρείστε την αλλαγή στον τρόπο που αισθάνεστε το σώμα σας. Δείτε πως θολώνει το περιβάλον όσο κοιτάτε την εικόνα. Η ύπνωση είναι μια διαδικασία λεπτή και απλή. Είναι έμφυτη σε όλους τους ανθρώπους και επιτυγχάνεται εύκολα. Μπαίνετε σε κατάσταση ελαφριάς ύπνωσης πολλές φορές την ημέρα. Απλώς δεν το ξέρετε, ή δεν το ονομάζετε έτσι.
Οι φίλοι μας οι διαφημιστές λοιπόν, που ξοδεύουν κάθε χρόνο πακτωλούς χρημάτων για να μάθουν πως λειτουργεί το μυαλό μας, ανακάλυψαν τρόπους με τους οποίους μπορούν να μας βάλουν σε κατάσταση ήπιας ύπνωσης όταν παρακολουθούμε τηλεόραση.
Το κόλπο (όπως όλα τα κόλπα του συστήματος) είναι απλό: Σε βάζω σε κατάσταση ύπνωσης και σου δίνω εντολή να καταναλώσεις τα προϊόντα μου.
Και δυστυχώς η χρήση της ύπνωσης με την τηλεόραση δεν περιορίζεται στην αγορά εμπορευμάτων, αλλά επεκτείνεται στην τοποθέτηση εντολών στο μυαλό μας που σα σκοπό έχουν να αλλάξουν συνολικά τη συμπεριφορά μας και να μας μετατρέπουν σιγά σιγά από ανθρώπους σε καταναλωτές.
Από ελεύθερους ανθρώπους, σε φοβισμένα πλάσματα που θα αρκεστούν σε ένα κομμάτι ψωμί αρκεί να μην τους πάρει κανείς τον καναπέ και την τηλεόραση τους...
Οποιος προσέχει λίγο τη λεπτομέρεια, ίσως έχει παρατηρήσει τον μονότονο τρόπο με τον οποίο μιλάνε οι γνωστοί παρουσιαστές.Τυχαίο; Δεν είναι τυχαίο, αφού ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΕΤΣΙ, ΤΟΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ αν αυτό σας λέει κάτι. Ο τόνος της φωνής διατηρεί την ύπνωση στην οποία μας υποβάλουν...
Επαψα πια να ασχολούμαι με το θέμα. Οταν συνειδητοποίησα τον τρόπο με τον οποίο παίζουν με το μυαλό μας, θύμωσα. Οταν συνειδητοποίησα ότι το ίδιο κάνουν και με το μυαλό των παιδιών μας (που λόγω ηλικίας έχει ακόμα μικρότερες αντιστάσεις από το δικό μας), αποφάσισα να μην ξαναδώ τηλεόραση.
Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο, το οποίο εκτός των πληροφοριών που παραθέτει, είναι και το ίδιο (το βίντεο) ένα demo υπνωτιστικών τεχνικών, αφού το βίντεο αυτό φέρνει το θεατή σε κατάσταση ελαφριάς ύπνωσης.
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, γιατί το βίντεο αυτό μας υποβάλλει σε ύπνωση με έναν τρόπο που γίνεται αντιληπτός. Δείτε το μια φορά με υπότιτλους (αν δεν γνωρίζετε Αγγλικά) και στη συνέχεια απενεργοποιήστε τους υπότιτλους, χαλαρώστε και ξαναδείτε το. Θα αντιληφθείτε την αλλαγή στην νοητική σας κατάσταση. Η νοητική σας κατάσταση θα επανέλθει μόλις τελειώσει το βίντεο. Η αλλαγή κατάστασης είναι ήπια και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας...
Οπως λέει και το βιντεο, ο μόνος τρόπος να προστατευθούμε από την υποβολή είναι να καταλάβουμε πως δουλεύει το όλο πράγμα...το μυαλό μας...
Το παρακάτω βίντεο μιλάει για ψυχολογικές επιχειρήσεις γενικά και πέραν της ύπνωσης και εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο μας εμφυτεύουν εντολές στο μυαλό χρησιμοποιώντας την τεχνική της αυθεντίας και την επανάληψη, με αιχμή την τηλεόραση, μας αλλάζουν τον τρόπο σκέψης και την συμπεριφορά.Δείτε το , και ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!
Στις 26 Σεπτεμβρίου ο άνθρωπος που έβγαζε στην αγορά τα λεγόμενα segways (τα έχετε δει κυρίως σε εκφορτωτικές εταιρείες και εργοστάσια) σκοτώθηκε οδηγώντας ένα από αυτά. Με αφορμή το γεγονός αυτό, το Discovery Channel “θυμήθηκε” μερικούς από αυτούς τους εφευρέτες που οι ανακαλύψεις τους έπαιξαν άσχημα παιχνίδια…
Χάρι Χουντίνι (1874 – 1926) Ο διάσημος μάγος σκοτώθηκε από ενα “μαγικό” που του ζήτησαν να κάνει δύο φοιτητές. Τα δύο παιδιά του ζήτησαν να τους δείξει το “μαγικό” όπου μπορούσε να απορροφήσει πολλαπλά χτυπήματα στο πάνω μέρος του σώματος του χωρίς να τραυματιστεί. Αν και είχε μόλις τελειώσει την παράσταση του και το σώμα του ήταν καταπονημένο, ο Χουντινι δέχτηκε και η φλεγμονή που είχε ήδη ξεκινήσει τη σκωληκοειδίτιδα του έγινε χειρότερα. Ο Χουντίνι τελικά πέθανε την επόμενη μέρα από περιτονίτιδα. Μαρί Κιουρί (1867 – 1934) Η πρώτη γυναίκα που κέρδισε βραβείο Νόμπελ δυστυχώς πέθανε από έκθεση στη ραδιενέργεια. Η Κιουρί ανακάλυψε το ράδιο και το πολώνιο, δύο στοιχεία που έχουν υψηλή ραδιενέργεια. Αν και η Κιουρί χρησιμοποιούσε το αέριο του ραδίου για να γιατρέψει τραυματισμένους στρατιώτες του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, η μόνιμη έκθεση σε αυτό τελικά την οδήγησε στο θάνατο . Με τον καιρό, σταδιακά η υγεία της χειροτέρευε, ώσπου πέθανε στην ηλικία των 66 χρόνων. Τότε , το 1934, ως αιτία θανάτου καταγράφηκε η απλαστική αναιμία, μια ασθείνεια όπου ο μυελός των οστών πάυει να παράγει κύτταρα του αίματος. Τόμας Άντριους (1873 – 1912) Ο Ιρλανδός Τόμας Άντριους ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες του Τιτανικού. Ε, δε χρειάζεται να πούμε από τι πέθανε… Οράτιος Λόσον Χάνλεϊ (1823 -1863) Ο Χάνλεϊ ήταν δικηγόρος και νομοθέτης αλλά και μηχανικός στον Ναυτικές Δυνάμεις. Θεωρείται ο εφευρέτης του υποβρυχίου, το οποίο και παρουσίασε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου. Στο πρώτο ταξίδι του, το υποβρύχιο σκότωσε πέντε από τους εννέα ναύτες που το επάνδρωσαν. Στη δεύτερη προσπάθεια, μπήκε μέσα και ο Χάνλει έτοιμος για μάχη. Αυτή τη φορά, σκοτώθηκαν όλοι. Μαζί και ο Χάνλεϊ.. Αλεξάντερ Μπογκτάνοφ (1873 – 1928) Ως όνομα μπορεί να μη σας λέει τίποτα. Όμως είναι ο άνθρωπος που έχει βοηθήσει και ακόμα βοηθά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο να μείνουν ζωντανοί. Ο Μπογκτάνοφ είναι ο άνθρωπος σκέφτηκε και εφάρμοσε πρώτος τις μεταγγίσεις αίματος. Σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Μπογκτάνοφ, ο ρώσος φυσικός ξεκίνησε τα πειράματα του προκειμένου να δημιουργήσει την “πηγή της νεότητας”. Έκανε στον εαυτό του 11 μεταγγίσεις. Η 12η ήταν η μοιραία. Οι θεωρίες που κυκλοφορούν, γιατί η αιτία θανάτου δεν έχει διαπιστωθεί ακόμα, περιλαμβάνουν μετάγγιση με αίμα ασθενούς που είχε μεταδοτική ασθένεια, ή μετάγγιση με ασύμβατο τύπο αίματος ή ακόμα και αυτοκτονία.
