Το χρήμα κυβερνά τον κόσμο. Και ποιος κυβερνά το χρήμα;...

 

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης




Φωτό: Το νόημα του ναζιστικού
χαιρετισμού



 «Απ΄τη στιγμή που μπορώ να ελέγχω το χρήμα ενός κράτους, μου είναι αδιάφορο ποιος φτιάχνει τους νόμους», έλεγε ο M. A. Rothschild και επαληθεύτηκε σύντομα, αφού το πρώτο πράγμα που έκαναν μόλις ανήλθαν στην εξουσία, ακόμη και οι δήθεν εχθροί των εβραιοσιονιστών τραπεζιτών, οι Μουσολίνι και Χίτλερ, ήταν η ιδιωτικοποίηση των τραπεζών.

Ο L. Thurow, πρώην πρύτανης στο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης και σύμβουλος του προέδρου Κλίντον, στο βιβλίο του «Πυραμίδα του Πλούτου» (Εκδόσεις Λιβάνη Αθήνα. 2000), έγραφε πριν μια δεκαετία περίπου:«Ο μεγάλος πλούτος επιτρέπει σε κάποιον να προσλαμβάνει, να απολύει, να προάγει και να υποβιβάζει άλλα ανθρώπινα όντα…..Εκείνοι, που έχουν μεγάλο πλούτο μπορούν να ελέγχουν το φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον γύρω τους. Εκείνοι, που δεν έχουν πλούτο είναι υποχρεωμένοι να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους». Ρεαλιστικότατη θέση, με μια προϋπόθεση, ότι, όλοι οι άλλοι που δεν έχουν τεράστιο πλούτο και αποτελούν το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα συμπεριφέρονται αιωνίως σαν εύπλαστες μάζες ημιμαθών εκτεθειμένων στη δημαγωγία, οι οποίοι δεν θα μπορούν να... προσδιορίσουν οι ίδιοι τις ανάγκες τους και όταν πρόκειται για το ατομικό και συλλογικό συμφέρον τους, θα συγχέουν «τα υπέρ τους με τα κατά τους».
Σ’ αυτούς, που παρά την κρίση του υπάρχοντος συστήματος εξακολουθούν να επιμένουν πως «έτσι ήταν πάντοτε εδώ και αιώνες και έτσι θα συνεχίσουν να παραμένουν τα πράγματα», θα τους υπενθυμίσω πως, για χιλιετηρίδες, και η δουλεία ήταν κάτι σαν φυσικό δίκαιο. Ακόμη και οι σοφοί Πλάτων και Αριστοτέλης, μέχρι και ο Απόστολος Παύλος, ζώντας οι ίδιοι μέσα στη δουλοκτητική κοινωνία, δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως θα μπορούσε κάποτε να καταργηθεί η δουλεία. Για τον ίδιο λόγο που καταργήθηκε η δουλεία, η οποία ολοκλήρωσε τον κύκλο της ύπαρξής της και άρχισε να μπαίνει εμπόδιο στην περαιτέρω ανάπτξη της κοινωνίας, για τον ίδιο λόγο θα καταργηθεί κι αυτό το ανθρωποβόρο σύστημα που άρχισε να τρώει τις ίδιες του τις σάρκες και το οποίο δεν έχει πλέον καμιά σχέση ούτε με τον καπιταλισμό, που ξέραμε μέχρι σήμερα. «Μόνο τα μικρά μυστικά πρέπει να φυλάσσονται επτασφράγιστα», έλεγε ο γκουρού των μέσων Marshall McLuhan, «τα μεγάλα φυλάσσονται από μόνα τους γιατί δεν γίνονται πιστευτά από τους πολλούς». Αυτό συμβαίνει δυστυχώς ακόμη και με τις οφθαλμοφανείς αλήθειες του τραπεζικού συστήματος.

Τι είναι το χρήμα;

Το χρήμα είναι οποιοδήποτε αντικείμενο ή εγγραφή χρησιμοποιείται από μια κοινωνία ως μέσο ανταλλαγής και μονάδα υπολογισμού (εμπορικής αξίας ή αγοραστικής δύναμης). Ετσι ξεκίνησε το χρήμα. Σαν μονάδα υπολογισμού για να διευκολύνει τις συναλλαγές των εμπορευμάτων και όχι για να παράγει το ίδιο εμπορευματικές αξίες. Ακόμα κι αν δεχτούμε πως το αποταμιευμένο χρήμα, το κεφάλαιο, δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από αποταμιευμένη, δηλαδή νεκρή εργασία, δεν είναι δυνατόν να παράξει επιπλέον πλούτο απ’ αυτόν που εκφράζει. Ο τόκος για τον Αριστοτέλη, ήταν όχι μόνο παράλογος αλλά και επικίνδυνος. «Δεν μπορεί», έλεγε «να υπάρξει συναλλαγή δίχως ισότητα, ούτε ισότητα δίχως συμμετρία (ούτ’ ισότης μη ούσης συμμετρίας. Βλέπε Ηθικά νικομάχεια). Εβλεπε ήδη από τότε, πως ο τόκος θα δημιουργήσει στρεβλώσεις στην ποσοτική σχέση χρήματος και εμπορευμέτων. Σήμερα, έγινε το ίδιο το χρήμα το κατ’ εξοχήν εμπόρευμα, για να φτάσουμε, όχι σε απλές, αλλά σε παρανοϊκές στρεβλώσεις, όπως π.χ.
Το παγκόσμιο χρήμα που κυκλοφορεί και ελέγχεται από το πολύ 2000 ανθρώπους(στελέχη εταιρειών επενδύσεων υψηλού ρίσκου), να είναι δέκα φορές περισσότερο από τον παγκοσμίως παραγόμενο πλούτο.

Αυτό συμβαίνει και οδηγεί αναπόφευκτα σε μια παγκόσμια φούσκα, γιατί τα κράτη έθνη, που υποτίθεται πως εκδίδουν το χρήμα, δανείζουν τις τράπεζες με επιτόκιο 0,25%-1% κι αυτές με τη σειρά τους επαναδανείζουν τα κράτη με επιτόκια 3%-8% και εμάς τους ιδιώτες με πολλαπλάσια επιτόκια, υπερχρεώνοντάς μας.

Αφού τα παραπάνω είναι πλέον γνωστά και η κριτική που ασκείται στις λεγόμενες χρηματαγορές δεν προέρχεται μόνο από την αριστερά αλλά και από συντηρητικούς κύκλους, γιατί τα κράτη έθνη δεν περιορίζουν την ανεξέλεγκτη δύναμη των χρηματαγορών, που τολμούν και κερδοσκοπούν ακόμα και ενάντια στην Ευρωζώνη;

Γιατί η πίεση που ασκεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα πάνω στις κυβερνήσεις (όλοι σχεδόν οι εν ζωή πρώην υπουργοί οικονομικών των ΗΠΑ και πολλοί πρώην ηγέτες κρατών είναι πρόεδροι και σύμβουλοι των εταιρειών επενδύσεων υψηλού ρίσκου) είναι μεγαλύτερη από την πίεση των λαών πάνω στις κυβερνήσεις τους, αφού, ζήτημα είναι αν ένας στους δέκα πολίτες κατανοεί τι ακριβώς συμβαίνει. Μέχρι και οι άστεγοι καταφέρονται κατά του κινήματος ενάντια στις χρηματαγορές, ελπίζοντας κάποτε να γίνουν κι εκείνοι σαν τον Σόρος. Όταν, όπως αναγνωρίζουν ακόμη και καθηγητές του Χάρβαρντ, οι τράπεζες έχουν δημιουργήσει μια σειρά από νέα προϊόντα, που όχι μόνο καθηγητές οικονομικών αλλά πολλές φορές ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί των τραπεζικών προϊόντων δεν ξέρουν πως συμπεριφέρονται σε περιόδους κρίσεων, πώς να απαιτήσεις από έναν απλό πολίτη να κατανοήσει τα κερδοσκοπικά τραπεζικά παιχνίδια;

 

Πως αυγατίζει το χρήμα και μάλιστα χρυσά αυγά;

Σήμερα, ο ορισμός, του τι είναι χρήμα σε μια οικονομία είναι πολύ συγκεκριμένος: Χρήμα είναι το σύνολο των κερμάτων, τραπεζογραμματίων(χαρτονομισμάτων) και καταθέσεων.

Συγκεκριμένος και απλός είναι και ο τρόπος αυγατίσματος του χρήματος. «ο τρόπος με τον οποίο σήμερα οι τράπεζες παράγουν χρήμα, είναι τόσο απλός, που ούτε ένας έξυπνος άνθρωπος δεν μπορεί να το αντιληφθεί, έγραφε πριν μερικές δεκαετίες ο John Kenneth Galbraith. Ο πρώην πρόεδρος του NASDAQ Bernard Madoff, είναι μεταξύ εκείνων των λίγων και επιτήδειων που το γνώριζαν άριστα. Σήμερα είναι στη φυλακή γιατί έφαγε λεφτά εκείνων που δεν έπρεπε(πλουσίων επωνύμων και ισραηλινών ιδρυμάτων). Αν έτρωγε περισσότερα από πολύ περισσότερους απλούς πολίτες, τώρα θα ήταν ελεύθερος και θα εισέπραττε και έξτρα μπόνους. Ο χρηματιστής που τώρα έγινε απατεώνας, δίνει μαθήματα αυγατίσματος των χρημάτων.

Η εικόνα που έχουν οι πολλοί, πως δηλαδή τα κρατικά νομισματοκοποεία «κόβουν το χρήμα», είναι εν μέρει αληθές. Το μεγαλύτερο μέρος του χρήματος, που κυκλοφορεί στην αγορά, δεν προέρχεται πλέον από τα κρατικά νομισματοκοπεία, αλλά παράγεται από τις τράπεζες. Δεν προέρχεται, όπως νομίζουν πολλοί από τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών, ούτα καν από τις αποταμιεύσεις των καταθετών.

Οι τράπεζες παράγουν χρήμα με έναν μαγικό τρόπο, από την υπόσχεση-δέσμευση των δανειοληπτών ότι θα επιστρέψουν το χρήμα που δανείστηκαν με τόκο, θέτοντας ως ενέχυρο το σπίτι, το αυτοκίνητο ή άλλα ακίνητα και αξίες. Το «παραμύθι με τον Χρυσοχόο» μας δείχνει με ανάγλυφο τρόπο πως λειτουργεί το τραπεζικό σύστημα.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας χρυσοχόος, ο οποίος για να προστατέψει το χρυσό του, είχε ένα θησαυροφυλάκιο. Όταν μαθεύτηκε αυτό ήρθαν πολλοί που είχαν χρήματα και χρυσό και του ζήτησαν έναντι ενός αντιτίμου να τους φυλάξει το χρυσό και τα χρήματα. Πέρασαν μέρες, βδομάδες και χρόνια και ο έξυπνος χρυσοχόος διαπίστωσε ότι οι καταθέτες ερχόταν σπάνια να πάρουν τα χρήματά τους και ποτέ δεν ερχόταν όλοι μαζί, αφού πολλοί χρησιμοποιούσαν τις αποδείξεις που τους έδινε σαν επιταγές στην αγορά, σαν να ήταν χρήμα. Αυτού του είδους το χάρτινο χρήμα ήταν για τους περισσότερους πιο πρακτικό απ’ το να κουβαλάνε μαζί τους χρυσό ή κέρματα.

 

Πέρναγαν τα χρόνια και ο χρυσοχόος είδε ότι μπορεί να κάνει και άλλες «δουλειές». Αρχισε να δανείζει με τόκο,όχι όμως σε χρυσό ή σε αυθεντικό χρήμα αλλά σε «επιταγές». Όταν άρχισαν να έρχονται ολοένα και περισσότεροι να δανειστούν, άρχισε να δανείζει από τις καταθέσεις των άλλων, αφού έβλεπε πως λίγοι ήταν εκείνοι που ζητούσαν τις καταθέσεις τους. Αρχισε να εκδίδει ολοένα και περισσότερες επιταγές που καλυπτόταν από τις καταθέσεις των καταθετών του σε χρυσό και χρήμα. Οσο επιστρεφόταν τα δάνεια με τους τόκους, οι καταθέτες του δεν καταλάβαιναν τίποτα. Τα κέρδη του ήταν τέτοια Αρχισε να προσφέρει και στους καταθέτες του ένα μέρος από τα κέρδη του σαν που ο χρυσοχόος έγινε τραπεζίτης. τόκο.
Ετσι περίπου γεννήθηκε το τραπεζικό σύστημα και έτσι παρέμεινε για πολύ-πολύ καιρό, ώσπου ο έξυπνος χρυσοχόος που έγινε τραπεζίτης, έγινε τόσο άπληστος που άρχισε να δανείζει περισσότερα από τις καταθέσεις και από αυτά που είχε ο ίδιος, αφού κανείς άλλος εκτός από τον ίδιο δε γνώριζε την αξία του χρυσού και των χρημάτων που φυλασσόταν στο θησαυροφυλάκιό του. Με τον τρόπο αυτό απέκτησε τεράστιο πλούτο από τόκους χρυσού και χρήματος που δεν υπήρχαν. Επειδή όμως η απληστία, και ειδικά εκείνων που δίχως κόπο κερδίζουν χρήμα, δεν έχει όρια, ο τραπεζίτης μας έπαθε κάποια στιγμή αυτό που έχουν πάθει σήμερα πολλοί τραπεζίτες, ξένοι και Ελληνες. Κέρδισαν τεράστια ποσά πουλώντας αέρα, δάνεισαν περισσότερα από εκείνα που είχαν για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα και τώρα δεν είναι σε θέση ούτε να δώσουν πίσω μέρος των καταθέσεων, στην περίπτωση που οι καταθέτες μάθουν τι έχει συμβεί και τρέξουν όλοι ζητώντας τις καταθέσεις τους.

Στο παρελθόν, το παραγόμενο χρήμα ήταν περιορισμένο και εκδιδόταν βάσει της αξίας των παραγόμενων αγαθών. Σήμερα, όπου όχι μόνο τα κράτη αλλά και οι τράπεζες παράγουν χρήμα και μάλιστα με προϊόντα, που όπως αποδείχτηκε, ούτε οι ίδιοι οι τραπεζίτες γνωρίζουν επακριβώς πως συμπεριφέρονται σε περιόδους κρίσεων, το ερώτημα, είναι, «πόσο χρήμα κυκλοφορεί στον κόσμο» και κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Σήμερα, παράγεται πλέον χρήμα με τη μορφή χρεών. Τα μεγαλύτερα αποθέματα των τραπεζών αποτελούνται από χρέη τρίτων που οι τράπεζες εμφανίζουν σαν περιουσιακό τους στοιχείο, όπως τις καταθέσεις. Με λίγα λόγια, κι ας ακούγεται αστείο, οι τράπεζες δημιουργούν τόσο χρήμα όσο δανείζουν και κατά κανόνα δανείζουν χρήμα που δεν έχουν.

Ετσι αναρωτιέται ο καθένας από εμάς, πως είναι δυνατόν με τόσο πλούτο γύρω μας, με τόσες καινοτομίες και με την παραγωγικότητα να έχει εκτιναχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στα ύψη, κράτη και ιδιώτες παγκοσμίως να είναι υπερχρεωμένοι και που στο διάολο βρέθηκε τόσο χρήμα, πάνω από δέκα φορές περισσότερο από τον όγκο των παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών;
Οσο κι αν φαίνεται παράδοξο, είναι μια πραγματικότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Αν είχαν αποπληρωθεί όλα τα χρέη και σταματούσαν κράτη και ιδιώτες να δανείζονται, δίχως χρέη, δίχως δάνεια δηλαδή, δεν θα υπήρχαν ούτε τράπεζες. «Το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήμα απ’ τον αέρα. Η διαδικασία είναι ίσως η πιο ταχυδακτυλουργική επινόηση που εφευρέθηκε ποτέ. Το τραπεζικό σύστημα επινοήθηκε μέσα στην ανομία και γεννήθηκε μέσα στην αμαρτία. Οι τραπεζίτες κατέχουν τον κόσμο. Πάρτε τον πίσω αλλά δώστε τους τη δυνατότητα να παράξουν χρήμα και με μια μονοκονδυλιά θα κερδίσουν τόσο χρήμα ώστε να τον επαναγοράσουν πάλι. Αφαιρέστε τους τη δυνατότητα να παράξουν χρήμα και όλες οι περιουσίες τους, όπως και η δική μου, θα εξαφανιστούν. Ετσι θα ήταν ο κόσμος καλύτερος και πιο χαρούμενος. Αλλά εάν επιθυμείτε να είστε σκλάβοι των τραπεζών και να πληρώνετε ακόμη και το τίμημα για τη σκλαβιά σας, αφήστε τους τραπεζίτες να παράγουν χρήμα και να ελέγχουν τα δάνεια». Τα παραπάνω δεν είναι λόγια κάποιου αριστερού αλλά του Sir Josiah Stamp, Προέδρου της Bank of England 1928-41. Όταν τα είπε αυτά σε μια στιγμή ειλικρίνειας, ήταν ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος της Αγγλίας.

Πριν απ’ αυτόν, ο δολοφονηθείς πρόεδρος των ΗΠΑ James A. Garfield (1831-1881), είχε πει:«Εκείνος ο οποίος ελέγχει την ποσότητα του χρήματος στη χώρα μας είναι και ο απόλυτος άρχοντας πάνω στο συνολικό εμπόριό μας και στη βιομηχανία μας. Αμέσως γίνεται κατανοητό ότι το όλο σύστημα είναι χειραγωγήσιμο από λίγους ανθρώπους και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε σε κάποιον από πού προέρχονται οι περιοδικοί κύκλοι του πληθωρισμού και της ύφεσης».

James A. Garfield

 Η τοποθέτηση των Παπαδήμου και Μόντι στα ηνία της Ελλάδος και της Ιταλίας, του Ντράγκι στα ηνία της ΕΚΤ και δύο τραπεζιτών στα υπουργεία οικονομικών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, που όλοι τους πέρασαν από την Goldmann Sachs, επιβεβαιώνουν τα λόγια του Sir Josiah Stamp και του James A. Garfield.

πηγή:press.gr

Κατάθεση μόνο 1 ευρώ για τέλη κυκλοφορίας

Ένα (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας κατέθεσαν δύο εκπαιδευτικοί στη ΔΟΥ Αγρινίου...

Από το "newspressagrinio"

Ένα (1) ευρώ κατέθεσαν για τα τέλη κυκλοφορίας του 2012 δυο εκπαιδευτικοί στη ΔΟΥ Αγρινίου.

Τα τέλη κυκλοφορίας δεν είναι φόρος αλλά ανταποδοτική χρήση υπηρεσιών κάτι που ρυθμίζεται κάθε φορά από την εξουσία ανάλογα με τις υπηρεσίες που μας παρέχουν.

Δεν προβλέπονται πρόστιμα για την... περίπτωση διότι δεν αρνούμαστε τη χρήση έστω των κακών δρόμων, διαφωνούμε όμως στο ύψος της αξίας των προσφερόμενων υπηρεσιών του κράτους και την οριζόντια εφαρμογή του. Ούτε μπορεί να μας βάλει πρόστιμο η Δ.Ο.Υ. ότι δεν καταβάλαμε εμπρόθεσμα τα τέλη! Ας προχωρήσει σε νέα πράξη αλλά πρέπει να απαντήσει στους νόμιμους λόγους που προβάλουμε στο γραμμάτιο πληρωμής που καταθέτουμε.

Άλλωστε μην γελιόμαστε η άρνηση-διαμαρτυρία αυτή είναι και ένας τρόπος ανυπακοής., δήλωσαν στο newspressagrinio οι δύο εκπαιδευτικοί που χθες Τετάρτη 28-12-2011 κατέθεσαν στο παρακαταθηκών και δανείων του Αγρινίου το ποσό του ενός (1) ευρώ.

Ο εκπαιδευτικός Κώστας Κορδάτος και Γεν. Γραμματέας της Β' ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας έδωσε συνέντευξη στον ΑΧΕΛΩΟ TV και θα μεταδοθεί σήμερα Πέμπτη, όπως διαβεβαίωσαν οι υπεύθυνου της τοπικής τηλεόρασης, στα δελτία ειδήσεων του καναλιού, όπου μεταξύ άλλων είπε: "ότι η κίνηση αυτή έχει συμβολικό χαρακτήρα και είναι μια πρώιμη ανυπακοή σε έναν εισπρακτικό μηχανισμό που η πλειοψηφία των πολιτών τον έχει αποδεχτεί διότι οι θεσμικές άμυνές της είναι ανύπαρκτες και της έχει επιβληθεί η προσωπική ευθύνη έναντι της κρατικής κυριαρχίας των αστικών δομών. Δεν είναι μια ακτιβίστικη δράση αλλά μια σοβαρή πολιτική πράξη με κοινωνικό και νομικό υπόβαθρο. Κάτι που στην Κέρκυρα γίνεται με συλλογικό τρόπου και πρωτοβουλία του τ. βουλευτή Γιώργο Καλούδη και νυν περιφερειακού συμβούλου Ιονίων νήσων. Το σοβαρό των επιχειρημάτων μας φαίνεται από το γεγονός ότι το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων με αφορμή την παρέμβαση της Κέρκυρας έχει υποβάλει ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για γνωμάτευση περί των αιτιάσεων και στο τι ισχύει τελικά. Άρα η ρωγμή και στην είσπραξη του υπέρογκου χαρατσιού των τελών κυκλοφορίας είναι γεγονός και ένα νέο κοινωνικό μέτωπο κατά των διεθνών και ντόπιων τοκογλύφων ξεκινάει"...

Δείτε την αιτιολογική αίτηση - δήλωση που κατατέθηκε για τα τέλη κυκλοφορίας έτους 2012.........

ΑΙΤΗΣΗ-ΔΗΛΩΣΗ

Κορδάτου Κων/νου του Διονυσίου

Κατοίκου Αγρινίου

................................

Κάτοχος του υπ’ αριθμόν κυκλοφορίας

ΥΗΡ 2869 οχήματος, 1761 Κ.Ε.Κ.

Αρ. ειδοποιητηρίου προμήθειας σήματος: 66906482 1075017 030000

Αγρίνιο 28 Δεκεμβρίου 2011

ΠΡΟΣ

Τον κ. Προϊστάμενο του ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Ενταύθα

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ: - Προϊστάμενο Δ.Ο.Υ

- Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: «Κατάθεση ποσού ενός (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας 2012»

Κύριε προϊστάμενε

Παρακαλώ να μου εκδώσετε γραμμάτιο πληρωμής τελών κυκλοφορίας έτους 2012 για το αυτοκίνητό μου ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΥΗΡ2869 με το ποσόν του ενός (1) ευρώ υπέρ δημοσίου στο οποίο να αναγράφεται η παρακάτω αιτιολογία:

1) Διότι, ενώ τα τέλη κυκλοφορίας είναι τέλος ανταποδοτικό και έπρεπε άμεσα να επανεπενδύεται στον τόπο είσπραξης, στη προκειμένη περίπτωση στην Αιτωλοακαρνανία, για συντήρηση του οδικού δικτύου και κατασκευή νέων δρόμων, από τα ποσά που εισέπραξε πέρυσι το κράτος, που εσείς εκπροσωπείτε, από τα τέλη κυκλοφορίας μόνον ένα πολύ μικρό μέρος επέστρεψε στο νομό Αιτωλ/νίας και στην περιοχή που ζω, εργάζομαι και δραστηριοποιούμε. Αποτέλεσμα οι δρόμοι να είναι άθλιοι, επικίνδυνοι, γεμάτοι λακκούβες παντού, βασανιστήριο καθημερινό για τους πληρωτές Αιτωλοακαρνάνες του τέλους ιδιοκτήτες των Ι.Χ. Η υστέρηση και υπανάπτυξη του νομού οφείλεται κύρια και από το άθλιο και ελλιπές οδικό δίκτυο σε αντιδιαστολή με τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας που επέβαλαν οι κυβερνώντες.

Αντί να καταβάλω τέλη κυκλοφορίας σε ένα οδικό δίκτυο που δεν χρησιμοποιώ ως πολίτης πρέπει να εισπράξω αποζημίωση από το κράτος (εσάς) και την αυτοδιοίκηση που δεν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητό μου στις περισσότερες περιοχές και όχι να πληρώνω και από πάνω αυτά τα δυσβάστακτα χαράτσια.

2) Διότι, δεν υπάρχει λογοδοσία από τους υπουργούς και τους βουλευτές που πήγαν τα χρήματά μας, και γιατί σημαντικό μέρος τους, δεν επανεπενδύθηκε στη συντήρηση του οδικού δικτύου της Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

3) Διότι, αντισυνταγματικά και παράνομα ζητούνται προκαταβολικά τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου.

4) Διότι, αντισυνταγματικά και παράνομα προβλέπεται διπλασιασμός των τελών σε όποιον τα καταβάλει μετά την 1^η του έτους.

5) Διότι, το κράτος δεν εφάρμοσε τον ανταποδοτικό τους χαρακτήρα, ως όφειλε!

6) Διότι, ενώ ο μισθός, και το οικογενειακό μου εισόδημα μειώθηκαν, κατά 40 %-50% παρά του ότι είμαι πολύτεκνος (4 παιδιά) με δύο θυγατέρες που σπουδάζουν εκτός της μονίμου κατοικίας, ταυτόχρονα αυξήσατε τα τέλη κυκλοφορίας κατά ληστρικό τρόπο και χωρίς αιτιολογία και μάλιστα σε ένα παλαιό αυτοκίνητο που κατάφερα να προμηθευτώ με δόσεις. Τα τέλη που ζητούνται να πληρώσω για το όχημα αυτό πλησιάζουν περίπου στην τιμή αγοράς του μεταχειρισμένου οχήματος μου! .

7) Διότι, αδυνατώ να τα πληρώσω, αφού μείωσα και τις μετακινήσεις μου με το αυτοκίνητο το δε Δημόσιο – Κράτος (Εσείς) εισπράττει ως φόρο το 60 % του ποσού (1,78 €) που πληρώνω για κάθε ένα λίτρο βενζίνης, χωρίς να μας λέτε που πάνε οι φόροι μας και αφήνατε τους δρόμους άθλιους και ένα καθημερινό βασανιστήριο περιμένει όλους τους πολίτες προκειμένω να μεταβούν με το αυτοκίνητό τους, όπως εγώ σε επαρχιακό σχολείο που εργάζομαι με ζημίες και με διάφορες φθορές στο όχημά μου χωρίς κανείς να με αποζημιώνει ούτε σε είδος αλλά ούτε και σε υπηρεσίες για τις ζημιές αυτές.

Συνημμένο 1.

Ειδοποιητήριο - απόδειξη πληρωμής τελών κυκλοφορίας 2012

Με τιμή

Κώστας Διον. Κορδάτος

Εκπαιδευτικός

 

πηγή:sibilla

Παραίτηση-βόμβα οικονομικών εισαγγελέων.Πολλά τα λεφτά Άρη!

Σιγά μην τους άφηναν ανεξέλεγκτους να εξετάσουν υποθέσεις όπως τα CSC, δάνεια κομμάτων, υπερκοστολογήσεις ιστοσελίδων του δημοσίου… Πολλά τα λεφτά Άρη!

«Δεν θα αποτελέσουμε θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για συμφέροντα του οικονομικού εγκλήματος»

Παραίτηση με αιχμές των οικονομικών εισαγγελέων

Η κινηματογραφική ατάκα του Σπύρου Καλογήρου πάει γάντι στις σημερινές παραιτήσεις των οικονομικών εισαγγελέων. "Πολλά τα λεφτά Άρη!".

Κατήγγειλαν: «Δεν θα αποτελέσουμε θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για συμφέροντα του οικονομικού εγκλήματος»…

Υποθέσεις που αφορούν την πώληση των CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο -επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-, υπερκοστολογήσεις ιστοσελίδων του δημοσίου, τραπεζικά δάνεια προς τα πολιτικά κόμματα και τόσα άλλα οικονομικά εγκλήματα, ενώ διατυμπανίζουν «λεφτά δεν υπάρχουν», διαφάνειες, διαύγειες, επενδύσεις, πράσινες αναπτύξεις και πράσινα άλογα!

Δυστυχώς, βουνό που φαίνεται κολαούζο δεν...
χρειάζεται! Υπάρχουν άφθονα χρήματα, αλλά για τους επιτήδειους…

Ας δούμε το ρεπορτάζ:

Παραίτηση-βόμβα των οικονομικών εισαγγελέων

Μείζον πολιτικό ζήτημα ανακύπτει από την ηχηρή υποβολή παραίτησης των οικονομικών εισαγγελέων Σπύρου Μουζακίτη και Γρηγόρη Πεπόνη, οι οποίοι καταγγέλλουν σε σκληρή γλώσσα παρεμβάσεις στο έργο τους από οικονομικά συμφέροντα και τους εκπροσώπους.

Οι δύο εισαγγελείς, οι οποίοι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν χειριστεί μεγάλες υποθέσεις, όσον αφορά στο οικονομικό έγκλημα, και είχαν πρωταγωνιστήσει στη σύλληψη οικονομικών παραγόντων για χρέη στο Δημόσιο, έλαβαν εσχάτως την πρωτοβουλία διεξαγωγής έρευνας για το ύψος δανειοδότησης από τράπεζες των δύο κομμάτων εξουσίας, της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Επίσης, τις τελευταίες ημέρες, οι δύο εισαγγελείς ανέμεναν να τους μεταβιβαστεί ολοκληρωμένη δικογραφία που αφορά πρωταγωνιστή στο μείζον οικονομικό σκάνδαλο των υποβρυχίων.

Ως εκ τούτου, η υποβολή παραίτησης από τους δύο δικαστικούς λειτουργούς προσλαμβάνει πολιτικές διαστάσεις και προκαλεί ερωτήματα, για τα οποία απαιτούνται άμεσα απαντήσεις. Επισημαίνεται ότι προ μηνός εκλήθη να καταθέσει στη Δικαιοσύνη ο γ.γ. του Υπουργείου Οικονομικών Κ. Καπελέρης και μάλιστα ως ύποπτος σχετικά με κωλυσιεργία στην επιβολή προστίμων σε εταιρείες οι οποίες αποδεδειγμένα δραστηριοποιούνταν στο λαθρεμπόριο καυσίμων.

Επίσης, προ ημερών ο πρώην γ.γ. Πληροφοριακών Συστημάτων Δ. Σπινέλλης σε δημόσια καταγγελία του, κατά τη διάρκεια ημερίδας για τη φοροδιαφυγή, αποκάλυψε πως εξακολουθεί να ισχύει η διαφθορά στις εφορίες και πως το σύστημα «λαδώματος» των εφοριακών είναι της τάξεως του (4-4-2). Δηλαδή το 40% στους εφοριακούς, το 40% στον ιδιώτη φορολογούμενο και μόλις το 20% στο κράτος. Κατόπιν τούτου, διετάχθη πάραυτα δικαστική έρευνα σχετική με τις καταγγελίες του ειδικού γραμματέα.

Τι καταγγέλλουν οι εισαγγελείς

Την παραίτησή τους υπέβαλαν αιφνιδίως το μεσημέρι της Τετάρτης στον αντιεισαγγελέα Α.Π. Νίκο Παντελή οι οικονομικοί εισαγγελείς Σπύρος Μουζακίτης και Γρηγόρης Πεπόνης, καταγγέλλοντας πολιτικές και προσκόμματα στο έργο τους.

Ζητούν, μάλιστα, να αντικατασταθούν από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο.

Στην επιστολή τους οι δύο εισαγγελείς τονίζουν ότι ανέλαβαν τα καθήκοντά τους, «παρά το γενικότερο αρνητικό κλίμα και με πλήρη επίγνωση της ιδιάζουσας σχέσης μεταξύ της νεοελληνικής πραγματικότητας και του εν Ελλάδει οικονομικού εγκλήματος». Όπως επισημαίνουν «αποδεχτήκαμε ασμένως τον διορισμό μας, εμφορούμενοι από ειλικρινή διάθεση, προσφορά και βαθιά προσήλωση στο υπηρεσιακό καθήκον μας. Δεν επιδιώξαμε να γίνουμε αρεστοί ούτε να εξασφαλίσουμε τις ανοχές των παντός είδους πολυποίκιλων οικονομικών συμφερόντων, έναντι των οποίων η συγκρουσιακή μας πορεία με γνώμονα πάντα τη νομιμότητα ήταν δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη».

Ωστόσο, τονίζουν ότι με σχέδιο νόμου που πρόκειται να κατατεθεί και ήδη τους κοινοποιήθηκε «όλως προφασιστικά και με δήθεν επιχειρήματα ως αιτιολογία επιχειρείται η αντικατάστασή μας και η απαλλαγή από την παρουσία μας.

Οι δύο εισαγγελείς υπογραμμίζουν ότι ουδέποτε διεκδίκησαν θέσεις και αξιώματα ως αυτοσκοπό.

«Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση, πολλώ μάλλον δε δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε ένα άλλοθι και μία θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος».

Να θυμίσουμε ότι οι δύο εισαγγελείς εξέταζαν επίσης τις υποθέσεις των CDS του αδελφού του Γιώργου Παπανδρέου, την ΕΛΣΤΑΤ, τις καταγγελίες Κουσελά για τη λίστα των φοροφυγάδων.

Για τους λόγους αυτούς υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους στον Α.Π.

Το θεσμικό παρασκήνιο

Ο θεσμός του οικονομικού εισαγγελέα δημιουργήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, κατόπιν νομοθετικής ρύθμισης που προήλθε από το Υπουργείο Οικονομικών. Ήταν μια αιφνίδια απόφαση που ελήφθη από την πρώην ηγεσία του υπουργείου και προκάλεσε πολλά ερωτήματα στον νομικό κόσμο της χώρας, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή το γραφείο Οικονομικού Εγκλήματος, που λειτουργούσε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών υπό την εποπτεία της κυρίας Ελένης Ράικου, είχε καταφέρει να περατώσει ορισμένες πολύ σημαντικές υποθέσεις.

Κατόπιν της νομοθετικής ρύθμισης και απόφασης του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, ο κ. Γρηγόρης Πεπόνης ορίστηκε ως οικονομικός εισαγγελέας, ενώ το τμήμα απαρτίστηκε από τους κ.κ. Σπύρο Μουζακίτη, Άρη Κορέα, Πόπη Παπανδρέου και Ελένη Σίσκου. Ως εποπτεύων ορίστηκε ο κ. Νίκος Παντελής, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου.

Μέχρι σήμερα το εν λόγω τμήμα χειρίστηκε ουκ ολίγες δικογραφίες και διέταξε αρκετές προκαταρκτικές. Κατά πληροφορίες, οι δύο εισαγγελείς «θορυβήθηκαν» με το σχέδιο νόμου, το οποίο τους κοινοποιήθηκε και αναμένεται να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή το προσεχές διάστημα. Βάσει αυτού, ο θεσμός του «οικονομικού εισαγγελέα» ουσιαστικά θα καταργούνταν, καθώς θα οριζόταν ανώτατος (αεροπαγίτης) εισαγγελικός λειτουργός, ο οποίος ουσιαστικά θα επόπτευε τις δικογραφίες και τις διώξεις που θα ασκούσαν οι εισαγγελείς πρωτοδικών.

Έτσι λοιπόν οι δύο λειτουργοί προτίμησαν, όπως λέγεται, να προχωρήσουν σε μια «ηρωική έξοδο». Εντύπωση, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι στην επιστολή οι εισαγγελείς αποφεύγουν να κατονομάσουν συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία –ενδεχομένως- παρενέβησαν στο έργο τους αλλά και ποια υπόθεση αφορούσε η παρέμβασή τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα για τις υποθέσεις που αφορούσαν σε οικονομικά εγκλήματα ακολουθούνταν η εξής διαδικασία: Ανεξάρτητα από το εάν η προκαταρκτική είχε διαταχθεί από τον κ. Πεπόνη ή όχι, οι εισαγγελείς που διενεργούσαν την έρευνα ήταν υποχρεωμένοι (μετά το πέρας της προκαταρκτικής) να συντάξουν πόρισμα που απέστελλαν στον κ. Πεπόνη. Ο πρώην οικονομικός εισαγγελέας ήταν εκείνος που είχε τον λόγο για την άσκηση ή όχι ποινικών διώξεων.

Ακέφαλο το τμήμα

Η παραίτηση των δύο εισαγγελέων αφήνει ένα κενό στο Τμήμα, ενώ δημιουργεί και ερωτήματα για το τι μέλλει γενέσθαι με τις δικογραφίες που εκκρεμούν. Το νέο νομοσχέδιο που καταργεί τον θεσμό του «οικονομικού εισαγγελέα» δεν έχει έρθει προς ψήφιση ακόμα και τυπικά προϊστάμενος του Τμήματος είναι ο κ. Νίκος Παντελής. Ωστόσο, το τοπίο εξακολουθεί και παραμένει «θολό».

"zougla" μέσω "σίβυλλα

Στο άρθρο του στην zougla.gr ο Νίκος Γεωργιάδης αναφέρεται στον Δούρειο ΄Ιππο της διαφθοράς.

 

  

Νίκος Γεωργιάδης

Όταν προ καιρού ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ανέθετε στον Βασίλη Φλωρίδη να συντάξει το πολιτικό σκεπτικό αλλά και τον ίδιο τον νόμο, ο οποίος θα θέσπιζε τον θεσμό του Οικονομικού Εισαγγελέα, κυριαρχούσε η άποψη πως θα έπρεπε να συστηθεί μία υπηρεσία ανάλογη με εκείνην της Ιταλίας, η οποία θα διέθετε όλο το θεσμικό και τεχνικό οπλοστάσιο για την εξάρθρωση του οικονομικού εγκλήματος.

Ο νόμος καθαρογράφτηκε, ο θεσμός προχώρησε, αλλά το «δίπολο της Θεσσαλονίκης» τότε, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Χάρης Καστανίδης, έβαλε φρένο στην τοποθέτηση ως προϊσταμένου της νέας υπηρεσίας εκείνον που κατά τεκμήριο θα έφερνε σε πέρας μία πολύ δύσκολη υπόθεση. Τότε, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έθεσε ως όρο, αν και υπουργός Άμυνας, ο επικεφαλής να είναι... Αθηναίος δικαστικός και ο νοών νοείτω.

Το σκεπτικό ενός σωστού νόμου

Ο συντάκτης του νόμου για τη θέσπιση οικονομικών εισαγγελέων στο Υπουργείο Οικονομικών είχε στο μυαλό του τη διάρθρωση ανάλογων υπηρεσιών στην Ευρώπη αλλά και τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα. Έτσι σκέφτηκε πως ο επικεφαλής της νέας υπηρεσίας Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος θα έπρεπε να είναι ταυτόχρονα νέος, ώστε να εργάζεται ασταμάτητα δεδομένων των συνθηκών και του μεγέθους της διαφθοράς στην Ελλάδα, έμπειρος, ώστε να μην πέφτει σε παγίδες αλλά και να μην υποκύπτει σε πιέσεις, να διαθέτει ευρύ πεδίο μπροστά του, ώστε να ικανοποιήσει την καλώς εννοούμενη επαγγελματική του φιλοδοξία, με λίγα λόγια να είναι μεταξύ 45 και 50 ετών και οπωσδήποτε να είναι αντιεισαγγελέας Εφετών, για να διαθέτει και κύρος εντός των νομικών κύκλων. Όπερ και εγένετο, τουλάχιστον επί χάρτου.

Επικεφαλής λοιπόν τοποθετήθηκε ένας πολύ καλός νομικός - δικαστικός λειτουργός, ο Γρηγόρης Πεπόνης, και αναπληρωτής του ο Σπύρος Μουζακίτης, ένας επίσης καλός δικαστικός.
Η έναρξη λειτουργίας προ μόλις επτά (7) μηνών της νέας αυτής υπηρεσίας γέμισε ελπίδα το πανελλήνιο. Για πρώτη φορά άνοιξε μία μικρή έστω χαραμάδα ελπίδας για μία κοινωνία η οποία έχει αγανακτήσει με την ατιμωρησία των πρωταγωνιστών στο οικονομικό έγκλημα, που είναι το άλφα και το ωμέγα του πολιτικού ζητήματος, το οποίο απασχολεί την κοινωνία.

Το ζήτημα είναι πως οι Πεπόνης και Μουζακίτης, ως θεσμικά πλέον όργανα και με συγκεκριμένο πλαίσιο λειτουργίας κατά τον νόμο, άρχισαν να ξεψαχνίζουν όλους… μα όλους τους φακέλους. Αυτό είναι και το μείζον χαρακτηριστικό αυτής της υπόθεσης.

Ο Βενιζέλος είναι... εδώ και οι «πελάτες» επίσης
Είναι προφανές πως η ενίσχυση της δημοφιλίας των οικονομικών εισαγγελέων, λόγω της σύλληψης οικονομικών παραγόντων αλλά και εξαιτίας της έκτασης που έλαβαν οι έρευνες για το οικονομικό έγκλημα, άρχισε να ενοχλεί επιχειρηματικούς παράγοντες, θεσμικό υπόκοσμο και τους εκπροσώπους των δύο αυτών κατηγοριών. Το πράγμα άρχισε να ενοχλεί όταν οι δύο εισαγγελείς ανέλαβαν να ερευνήσουν μία σειρά από μείζονος σημασίας υποθέσεις:
Α) τη δανειοδότηση από τις Τράπεζες των δύο κομμάτων εξουσίας, Νέα Δημοκρατίας και ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Β) τη «διόγκωση» του ελλείμματος από τη Στατιστική Αρχή
Γ) τις καταγγελίες περί Καπελέρη και την κωλυσιεργία που αυτός κατέδειξε για την τιμωρία των λαθρεμπόρων καυσίμων
Δ) την υπόθεση χρηματισμού των εφοριακών με το σύστημα 4-4-2, κατόπιν δημοσίων καταγγελιών του ειδικού γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπ. Οικονομικών, Διομήδη Σπινέλλη
Ε) τη διαχείριση υποθέσεων για τις οποίες κανείς δεν γνωρίζει τίποτε, αλλά είναι πολύ γνωστές στα ανώτατα κλιμάκια του Υπ. Οικονομικών.

Με τη βούλα του Βενιζέλου
Εντός αυτού του πλαισίου και με τους «πελάτες» του συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς, βαρόνοι των Μ.Μ.Ε., μόδιστροι της lifestyle πασαρέλας, «καλλιτέχνες φωνασκούντες», επιχειρηματίες υπεράνω υποψίας και… οι πρωταγωνιστές της «Κατάδυσης της μίζας των Υποβρυχίων» ή αλλιώς η «υπόθεση των τριάκοντα» μαζί με τον Άκη, να επισκέπτονται με τα βραχιόλια της αστυνομίας την Ευελπίδων και το Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισε και προφανώς διέταξε να οργανωθεί η «Μεγάλη Ντρίπλα» νομικού περιεχομένου.

Είναι απολύτως αναληθές πως το νομοσχέδιο που παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών για την αναδιάρθρωση της υπηρεσίας Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος με τους δύο εισαγγελείς είναι σε πρωτόλεια μορφή, επισημαίνουν κατηγορηματικά ανώτεροι δικαστικοί κύκλοι αλλά και ο συντάκτης του πρώτου νομικού πλαισίου στη βάση του οποίου λειτουργεί η υπηρεσία.

Οι καταγγελίες κατά του κ. Βενιζέλου είναι σαφείς. Ο υπουργός Οικονομικών, ομού μετά του συναδέλφου του του Υπ. Δικαιοσύνης, σπεύδουν να «αναβαθμίσουν» τάχα την υπηρεσία αυτή, τοποθετώντας ως επικεφαλής έναν αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, 65 ετών, στο τέλος της καριέρας του, γαλουχημένο και πλήρη γνώστη των παράπλευρων διαστάσεων του συστήματος απονομής δικαιοσύνης, μέρος του προβλήματος και όχι λύση αυτού και, κυρίως, ενός κουρασμένου δικαστικού, ο οποίος μόνον το κυνήγι των εγκληματιών δεν θα αναλάμβανε. Επί της ουσίας, το νομοσχέδιο Βενιζέλου ακυρώνει την όλη προσπάθεια που έγινε για να «εντοπιστούν» οι βαρόνοι του οικονομικού εγκλήματος. Γιατί άραγε; Διερωτώνται -και με το δίκιο τους- ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίοι επαλειμμένα έχουν εκτεθεί δημόσια, άλλοτε αρθρογραφώντας και άλλοτε με δημόσιες δηλώσεις ως προς τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος απονομής δικαιοσύνης.

Και τώρα…. Τι;

Με αγωνία αναμένουν οι υγιείς νομικοί κύκλοι το περιεχόμενο της συνομιλίας των Πεπόνη και Μουζακίτη με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε, μετά την ηχηρή υποβολή της παραίτησής τους. Ανώτεροι δικαστικοί λειτουργοί διερωτώνται αν και κατά πόσο η κοινή γνώμη θα πληροφορηθεί τις λεπτομέρειες αυτής της συνομιλίας. Διερωτώνται επίσης αν και κατά πόσο οι ίδιοι οι οικονομικοί εισαγγελείς θα «δώσουν» στον κ. Τέντε τα πρόσωπα, τις διευθύνσεις και τους αριθμούς τηλεφώνου όλων εκείνων που καταγγέλλονται για παρεμβάσεις στο έργο τους. Το σπουδαιότερο, ωστόσο, δεν είναι αυτό. Είναι το κατά πόσο θα αποκαλύψουν το στοιχείο εκείνο που «εξόργισε», ώστε να αποφασιστεί η επί της ουσίας ακύρωση των Εισαγγελέων αλλά και η υποβάθμιση στην πράξη του θεσμού του Οικονομικού Εισαγγελέα.

Ο «Δούρειος Ίππος» της διαφθοράς
Ενώ τα μάτια όλων είναι στραμμένα στο Υπουργείο Οικονομικών, στο βάθος των υπογείων όπου «μαγειρεύονται» τα της Ελληνικής Δικαιοσύνης μελλούμενα, ο αρμόδιος υπουργός Μιλτιάδης Παπαϊωάννου επέλεξε, υπό το πρόσχημα της συρρίκνωσης του αριθμού των κρατουμένων στις φυλακές (σωστό κατ’ αρχάς μέτρο), να «διευκολύνει» το πελατειακό σύστημα, το οποίο παγίως αποτελεί τον κορμό των μεγαλο-οφειλετών του Δημοσίου. Έτσι, στο νομοσχέδιο που κατέθεσε προβλέπει αύξηση του ορίου οφειλής από 73.000 ευρώ σε 300.000 ευρώ για όλους εκείνους που διώκονται για χρέη στο Δημόσιο.

Είναι προφανές πως ο κ. Παπαϊωάννου συμβουλεύτηκε το Υπ. Οικονομικών για αυτήν την απίστευτη αύξηση του ορίου αυτού. Θυμίζουμε πως στη μικρά Αυστρία, το όριο οφειλής στο Δημόσιο πέραν του οποίου φυλακίζεσαι ανέρχεται στα 70.000 ευρώ και πως αυτό το όριο δεν έχει αλλάξει εδώ και 50 χρόνια. Έτσι, για να υφίσταται και ένα μέτρο σύγκρισης.

Το φάντασμα του Μπατατούδη

Αν και κανείς πλέον δεν ασχολείται μαζί του, ο Γιώργος Μπατατούδης, μέγας επιχειρηματίας επονομαζόμενος και «Μπάτμαν», με άριστες σχέσεις μετά του κατεστημένου του τότε ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπου μεσουρανούσε η Βάσω Παπανδρέου, βρίσκεται στην Ελλάδα, κυκλοφορεί ελεύθερος, παρά την ποινή των δέκα ετών καθείρξεως η οποία του έχει επιβληθεί, ζει και βασιλεύει και προφανώς μειδιά.

Προερχόμενος εκ Λιβύης, όπου είχε καταφύγει για να γλυτώσει τη φυλακή, συνελήφθη, λέγεται, από τις αρχές του Ιουνίου του 2010 και έκτοτε φαίνεται πως «μετακόμισε» στην Ελλάδα, όπου βεβαίως βρέθηκε εκτός Κορυδαλλού. Τα νέα μέτρα και σταθμά που προβλέπει ο νόμος του Μιλτιάδη Παπαϊωάννου εντάσσουν τον κ. Μπατατούδη στη λίστα εκείνων που θα απολαύσουν προνομιακή μεταχείριση.

Μήπως ο κ. Μπατατούδης ή «Μπάτμαν» αποτελεί κρίκο και μάλιστα αγαπημένο του συστήματος πελατών, που τώρα, προ της τελικής φυγής από την εξουσία, οι κ.κ. Βενιζέλος και Παπαϊωάννου επιχειρούν να διασφαλίσουν, στήνοντας ένα νέο νομικό πλαίσιο ατιμωρησίας;

πηγή:zougla.gr

Συμβουλή δισεκατομμυριούχου : Επενδύστε σε αγροτικά προιόντα

 

Ο Αμερικανός επενδυτής και συγγραφέας προφητεύει τεράστιες ελλείψεις προσεχώς σε όλα τα προιόντα και κυρίως τα αγροτικά.

Ο ''ζάμπλουτος'' Jim Rogers, συνιδρυτής επενδυτικών εταιρειών με τον George Soros, εξαιρεί από την αβεβαιότητα των παγκοσμίων αγορών τον αγροτικό τομέα.
''Αν αγόραζα κάτι, θα αγόραζα αγροτικά προϊόντα.Όσο προχωράμε θα έχουμε τεράστιες ελλείψεις σε όλα – συμπεριλαμβανομένων των αγροτικών. Πιστεύω ότι η γεωργία είναι ένας πολύ καλός τομέας για τα επόμενα χρόνια'' είναι η θεωρία του.

Ο ίδιος τονίζει πως δεν συστήνει την αγορά μετοχών αγροτικών εμπορευμάτων, αλλά επένδυση στα ίδια τα προιόντα: ''Πρόσφατη έρευνα του Yale έδειξε ότι οι επενδυτές έβγαλαν 300% περισσότερα επενδύοντας χρήματα στα ίδια τα προϊόντα από ό,τι στις μετοχές των προϊόντων''.

πηγή:newsit

Πως θα αποφύγεις τα γιορτινά καυγαδάκια.

Οι γιορτές: σου προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης, αγάπης και ζεστασιάς! Ή μήπως όχι; Ή μήπως είσαι στην τσίτα και οι καυγάδες δεν σε αφήνουν να αγιάσεις με το έτερον σου ήμισυ; Συγκεντρώσαμε τις πιο συχνές αιτίες καυγάδων στα ζευγάρια τις γιορτές και στις παραθέτουμε!

Ο καυγάς για την πεθερούλα:Η μαμά του χώνεται στην μαγειρική και στις δικές σου προετοιμασίες για τις γιορτές κι εκείνος απλά θεωρεί πως η μανούλα του θέλει να βοηθήσει! Εσύ πάλι βράζεις από θυμό.
Διόρθωσέ το: αντιμετώπισέ την στα ίσα αλλά με γιορτινή διάθεση και χωρίς νεύρα. Πες της: Νιώθω (εδώ βάζεις συναίσθημα) ότι όταν κάνετε αυτό (εδώ βάζεις αυτό που σε εκνευρίζει)! Σας παρακαλώ πολύ (εδώ βάζεις αυτό που θέλεις να κάνει). Για παράδειγμα: Νιώθω άσχημα όταν κριτικάρετε την μαγειρική μου. Σας παρακαλώ, μην μου λέτε ότι το φαγητό μου είναι τόσο χάλια, ακόμα κι αν δεν σας αρέσει.

Ο καυγάς για τα λεφτά:Εσύ θέλεις να κάνεις χριστουγεννιάτικο πάρτυ ή πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν κι εκείνος πιστεύει ότι είναι πεταμένα λεφτά και δεν το χρειάζεστε.
Διόρθωσέ το: προσπάθησε να μην φας όλο το δώρο σου ή το μισθό σε ψώνια για ρούχα και παπούτσια αλλά κράτησε ένα σεβαστό ποσό για το πολυπόθητο γιορτινό πάρτυ.

Ο καυγάς του ταξιδιού:Χάσατε την πτήση σας γιατί αργήσατε να ξεκινήσετε, κολλήσατε στην κίνηση με το αμάξι, γιατί δεν ξυπνήσατε πρωί ή απλά εκείνος τρέχει πολύ κι εσύ ζαλίζεσαι στο αμάξι.
Διόρθωσέ το: το να ταξιδεύεις τις γιορτινές ημέρες είναι από μόνο του μια επώδυνη και στρεσογόνα κατάσταση. Κι επειδή στα ταξίδια εκνευριζόμαστε ακόμα περισσότερο, ξεσπάμε στον πρώτο άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας, στο σύντροφό μας! Φτιάξε ένα cd αποκλειστικά με χαλαρωτικά τραγούδια για το ταξίδι, εξοπλίσου με νεράκι (για να μην αφυδατωθείτε), ρύθμισε τα ρολόγια σου σωστά για να μην χάσετε την πτήση και κάνε το σταυρό σου (κι ο Θεός βοηθός)!

Ο καυγάς του "που θα πάμε τις γιορτές":Εκείνος θέλει να περάσει τις γιορτές με τους δικούς του κι εσύ με τους δικούς σου.
Διόρθωσέ το: η επιτυχημένη σχέση στο συμβιβασμό κρίνεται. Ο καθένας θα κάνει ένα βηματάκι πίσω και ή θα μοιράσετε τις ημέρες δίκαια ή θα μοιράσετε τις χρονιές δίκαια ή θα περάσετε τις γιορτές στους δρόμους (ακόμα και χωριστά)! Διαλέγεις και παίρνεις.

Ο καυγάς για τα δώρα:
Εσύ έψαξες και του βρήκες εκείνο του σούπερ συλλεκτικό αυτοκινητάκι, κι εκείνος την έβγαλε με μια δωροκάρτα από το εμπορικό!
Διόρθωσέ το: πριν βγάλετε τα μαχαίρια το βράδυ της ανταλλαγής των δώρων, φροντίστε να συζητήσετε από πριν τι σημαίνει για εσάς το γιορτινό δώρο και ποια η συναισθηματική του αξία! Ταυτόχρονα, ορίστε το μέγιστο και το ελάχιστο μπάτζετ για δώρα από πριν.

Ο οικογενειακός καυγάς:Οι οικογενειακές συγκεντρώσεις, ειδικά στο σπίτι του, κοντεύουν να σε στείλουν στο τρελάδικο αλλά εκείνος φαίνεται να περνάει ζωή και κότα.
Διόρθωσέ το: βρες λίγο χρόνο για τον εαυτό σου και κάνε ένα χαλαρωτικό περίπατο, μια θεραπεία μασάζ στο σπα, διάβασε ένα βιβλίο ή ρίξτο στη γιόγκα μπας και τα βγάλεις πέρα με την τρελή τρελή οικογένεια του.

Ο καυγάς για/με τα παιδιά:Εσύ θέλεις να αγοράσεις στα παιδιά/ανίψια/βαφτιστήρια τα δώρα που θέλουν κι εκείνος λέει δεν πειράζει, μικρά είναι δεν θα καταλάβουν και έτσι θα τα κακομάθεις.
Διόρθωσέ το: ο καθένας θα φτιάξει μια λίστα δώρων όπως θεωρεί ότι είναι σωστή και κατόπιν θα συμβιβαστείτε κάπου στη μέση.

Ο καυγάς των εθίμων και παραδόσεων:Αυτός δεν θέλει να ανοίξει την πόρτα στα παιδιά που λένε κάλαντα, δεν καταλαβαίνει γιατί πρέπει να αγοράσετε αληθινό έλατο κι εσύ θέλεις να στολίσεις κάθε γωνία του σπιτιού με αγγελάκια και έχεις φτιάξει όποιο χριστουγεννιάτικο γλυκό ξέρεις.
Διόρθωσέ το: εξήγησέ του πόσο σημαντική είναι για εσένα η παράδοση και πόσο όμορφα αισθάνεσαι όταν κάνει όλα αυτά που έκανε και η μαμά σου τέτοιες ημέρες. Ταυτόχρονα, προσπάθησε να μάθεις γιατί εκείνος αποφεύγει τα έθιμα τόσο πολύ και ποιά ιστορία υπάρχει πίσω από την αποστροφή του αυτή για τις γιορτές.

Ο καυγάς με τον χρόνο:Εκείνος λέει ότι δουλεύεις πολύ παρά το ότι οι γιορτές είναι για να τις περνάς με την οικογένεια και εσύ πιστεύεις ότι πρέπει να τα δώσεις όλα για να πάρεις μεγαλύτερο γιορτινό μπόνους μπας και τα βγάλετε πέρα με τα έξοδα των γιορτών.
Διόρθωσέ το: φτιάξε ένα πλάνο δραστηριοτήτων και προσπάθησε να γυρίζεις στο σπίτι πριν τις 8 το βράδυ. Ενημέρωσέ τον για τις κοινές δραστηριότητες που λογαριάζεις να έχετε και δώστου να καταλάβει με τον προγραμματισμό αυτό, πως εκείνος ήταν, ειναι και θα παραμείνει νούμερο 1 προτεραιότητα σου.

Ο καυγάς λόγω υπερκόπωσης:Και οι δύο είστε κουρασμένοι από τις υποχρεώσεις και τις δουλειές που προκύπτουν και ξεσπάτε ο ένας στον άλλο.
Διόρθωσέ το: κάθε φορά που αισθάνεσαι οργή και θυμό από την πολλή κούραση, αναρωτήσου: τώρα πραγματικά μου φταίει ο καλός μου ή απλά είμαι κουρασμένη; Προτού ξεσπάσεις λοιπόν επάνω του, πάρε 5 βαθιές ανάσες, μέτρα μέχρι το 8 και συνέχισε να ζεις στον πυρετό των γιορτών.

 

Yποστηρίζει πως μπορεί να χαρίσει την ηδονή σε κάθε θηλυκό

 

Οι υπηρεσίες του κοστίζουν 100 λίρες την ώρα και δεν είναι ζιγκολό!
Ονομάζεται Mike Lousada και αυτοαποκαλείται ο "Γκουρού του οργασμού". Τώρα θέλει να βοηθήσει όλο και περισσότερες γυναίκες που έχουν ανενεργό την λίμπιντο τους και προτείνει στους...
υπευθύνους του Βρετανικού συστήματος υγείας το πρόγραμμά του να μπει στις λίστες τους ώστε να προσφέρει δωρεάν τις υπηρεσίες του.

Ο σεξοθεραπευτής ισχυρίζεται ότι μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες να ανακαλύψουν την χαρά της σεξουαλικής ευχαρίστησης. Τις βοηθά με τις μεθόδους του να ξεπεράσουν τυχόν σεξουαλικές κακοποιήσεις αλλά και ψυχολογικά ζητήματα. Οι μέθοδοί του περιλαμβάνουν συζήτηση, διαλογισμό και αισθησιακό μασάζ.

Εφόσον κριθεί σκόπιμο και συμφωνήσει με τις πελάτισσές του, με κάποια έξτρα χρήματα μπορεί να χρησιμοποιήσει και το περίφημο μασάζ "γιόνι", μασάζ στα γεννητικά όργανα των γυναικών.

Αυτό μπορεί να ακούγεται ύποπτο αλλά ο Lousada επιμένει πως "Δεν είμαι ζιγκολό. Είμαι ένας θεραπευτής

Ο Lousada έχει εκπαιδευτεί σε εναλλακτικές πρακτικές όπως η ψυχοθεραπεία, η σεξουαλική θεραπεία και η βιοενεργητική.
Η δουλειά μου είναι να αλλάζω τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις μέσω της ομιλίας. Η θεραπεία και οι ασκήσεις πραγματοποιούνται στο σπίτι της "ασθενούς".

"Δουλεύω με γυναίκες που έχουν προβλήματα με το σεξ" λέει ο Lousada. "Εκείνες που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση ή έχουν ψυχολογικά προβλήματα, ή απλά επιτυχημένες επιχειρηματίες που θέλουν να ανακαλύψουν την θηλυκότητά τους.

Ο Lousada έχει πολλές μαρτυρίες στην ιστοσελίδα του από γυναίκες που έχουν επωφεληθεί από το έργο του.
Τέσσερα είναι τα στάδια της μεθόδου του θεραπευτή.

 

 Σε πρώτη φάση προσπαθεί να κατανοήσει

 

Η δεύτερη φάση είναι αυτή που αποκαλεί "φυσικοθεραπεία της απελευθέρωση". Μασάζ σε συγκεκριμένους μύες ώστε να απελευθερώσει τα συναισθήματα και τις μνήμες που αποθηκεύονται στο σώμα.

Το τρίτο στάδιο είναι "δουλειά του σώματος" και "δεν είναι κατάλληλο για όλες", δηλώνει.

Η σεξουαλική αφύπνιση είναι το τελικό στάδιο. "Κάνω κολπικό μασάζ. Οι μύες του κόλπου κρατάνε την ένταση. Ενώ κάνω μασάζ με το ένα χέρι με το άλλο τους κάνω μασάζ στα μαλλιά και στο κεφάλι".

πηγή:tromaktiko

Πού ξοδεύτηκαν τα 73 δισ. που μας έδωσε η τρόικα;

Ανταλλαγή

FacebookTwitterGoogle+DeliciousDiggGoogle BookmarksMySpaceStumbleUponRedditMessengerVodpodYahoo BookmarksBeboMister-WongWordPressGoogle ReaderOrkutXINGEvernoteNetvibes ShareStrandsPosterousBusiness ExchangeArtoTipdSmakNewsPlurkAIMYahoo MessengerIdenti.caMozillacaBlogger PostTypePad PostBox.netNetlogTechnorati FavoritesCiteULikeJumptagsHemidemiFunPInstapaperPhoneFavsXerpiNetvouzWinkDiigoBibSonomyBlogMarksTailrankStartAidKledyKhabbrMeneameYoolinkBookmarks.frTechnotizieNewsVineMultiplyFriendFeedPlaxo PulsePingSquidooProtopage BookmarksBlinklistFavesYiGGWebnewsSegnaloPushaYouMobSlashdotFarkAllvoicesJamespotImera BrazilTwiddlaLinkaGoGounalogHuggDiglogNowPublicTumblrLiveJournalCurrentHelloTxtSpurlYampleOneviewLinkatopiaSimpyLinkedInBuddyMarksAsk.com MyStuffViadeoMapleWistsConnoteaBackflipMyLinkVaultSiteJotSphinnDZoneCare2 NewsHyvesSphereBitty BrowserGabbrSymbaloo FeedsTagzaFolkdNewsTrustAmazon Wish ListPrintFriendlyRead It LaterTuentiEmailRediff MyPage

Google GmailYahoo MailHotmailAOL MailAny email    

By Lockerz

 

• Γκρεμίζεται ο μύθος του “να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις…”

• Οργή και μόνο προκαλούν τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν πλήρως την θέση που μόνο το Ολυμπία είχε το θάρρος να αρθρώσει από τον Ιούνιο του 2010, όταν τα καθάρματα του μνημονίου έθεταν το εκβιαστικό δίλημμα περί “πληρωμής μισθών και συντάξεων”.
• Πόσες φορές το ακούσατε αυτό το παραμύθι; Με τον εκβιασμό κάθε δόσης;

• Του Μ. Χριστοδούλου

Από τα 73 δισ. ευρώ, που έλαβε η χώρα μας από την τρόικα των δανειστών, το 85,5%, ή 62,4 δισ. ευρώ, κατευθύνθηκε στην αναχρηματοδότηση του υφιστάμενου χρέους. Ό,τι απέμεινε από αυτό το δάνειο, μόλις 10,6 δισ. ευρώ, αξιοποιήθηκε κατά το δοκούν από την κυβέρνηση, για να καλυφθούν διάφορες υποχρεώσεις του Δημοσίου. Μόλις ένα πολύ μικρό μέρος αυτού του ποσού, διατέθηκε για την κάλυψη της μισθοδοσίας όσων εργάζονται σε υπουργεία, ΟΤΑ, υπηρεσίες και οργανισμούς του Δημοσίου.

 

Με τα λεφτά της τρόικας, το κράτος πλήρωνε, κυρίως, συντάξεις, εσωτερικές οφειλές προς προμηθευτές φαρμάκων, εργολάβους και τεχνικές εταιρείες, ακόμη και επιχορηγήσεις σε ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και ΔΕΚΟ. Όταν οι δανειστές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ καθυστερούσαν να καταβάλουν μία δόση (κάτι που συνέβη με την 6η των 8 δισ. ευρώ, η οποία εκταμιεύθηκε με τρίμηνη καθυστέρηση), το Δημόσιο διέκοπτε αμέσως τις πληρωμές. Από τον Ιούνιο του 2010, που η Ελλάδα μπήκε στον μηχανισμό της ευρωβοήθειας (ΔΝΤ και Ευρωζώνη) μέχρι σήμερα, η χώρα μας πέρασε τρεις τρικυμίες με την καταβολή των δόσεων από την τρόικα.

Εκείνοι, οι οποίοι βίωναν πιο έντονα αυτές τις καταστάσεις, σε σχέση με τους υπόλοιπους πολίτες, ήταν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα και οι συνταξιούχοι. Επί της κεφαλής όλων αυτών επικρεμόταν η απειλή, να μην πάρουν τους μισθούς ή τις συντάξεις τους. Απειλή, εντούτοις, καθαρά ψυχολογική, την οποία η κυβέρνηση έβγαζε τεχνηέντως προς τα έξω, για να μπορέσει να πάρει τα μέτρα που ζητούσαν οι πιστωτές. Όπως προκύπτει από το σχέδιο δημοσιονομικής χρηματοδότησης της Ελλάδας από την τρόικα, ελάχιστα είναι τα ποσά που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση για να καλύψει τέτοιου είδους υποχρεώσεις.

Οι μισθοί στο Δημόσιο πληρώνονταν σχεδόν αποκλειστικά από τις εκδόσεις γραμματίων, οι οποίες είχαν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα, εξαιτίας της καθυστέρησης που σημειώθηκε στην καταβολή της 6ης δόσης. Τα λεφτά, που απαιτούνται για να πληρωθούν οι μισθοί, φτάνουν, σε μηνιαία βάση, το 1,1 δισ. ευρώ. Αντιθέτως, οι συντάξεις πληρώνονταν με τα δάνεια της τρόικας.

Σύμφωνα με το προηγούμενο σχέδιο, οι μηνιαίες δαπάνες για συντάξεις ανέρχονται σε 530 εκατ. ευρώ. Από το σχέδιο δημοσιονομικής χρηματοδότησης προκύπτουν και άλλα ενδιαφέροντα συμπεράσματα, σχετικά με τις ανάγκες του Δημοσίου, αλλά και την κατανομή των δανείων της τρόικας, στους 18 μήνες της ευρωβοήθειας.

Συγκεκριμένα:

● Το συνολικό δάνειο από την τρόικα φτάνει τα 73 δισ. ευρώ. Από αυτά, 52,9 δισ. ευρώ κατέβαλε η Ευρωζώνη, και 20,1 δισ. ευρώ το ΔΝΤ.

● Τα 62,4 δισ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν για την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου χρέους. Τα 24,9 δισ. ευρώ «απορρόφησαν» τα έντοκα γραμμάτια, και τα 37,5 δισ. ευρώ τα ομόλογα.

● Η αναχρηματοδότηση αυτών των τίτλων το 2ο εξάμηνο του 2010, απαίτησε 19,3 δισ. ευρώ, και 43,1 δισ. ευρώ, συνολικά, το 2011.

● Οι συνολικές ανάγκες του κράτους το διάστημα Ιουνίου 2010 – Δεκεμβρίου 2011 ανέρχονται σε 94,4 δισ. ευρώ. Στο ποσό αυτό, η τρόικα έχει υπολογίσει υποχρεώσεις, που σχετίζονται με την κάλυψη του ελλείμματος τρεχουσών αναγκών του Δημοσίου, έκτακτες δανειακές ανάγκες, χρεολύσια και το κόστος ανανέωσης του χρέους (βραχυπρόθεσμο – μακροπρόθεσμο). Αυτές επιμερίζονται σε 32,8 δισ. ευρώ για το 2010, και σε 61,6 δισ. ευρώ για το 2011.

● Σε 32 δισ. ευρώ ανέρχονται τα ποσά που άντλησε το Δημόσιο από την εσωτερική αγορά (έντοκα), προκειμένου να καλύψει τη διαφορά, σε σχέση με το δάνειο της τρόικας.

● Οι ανάγκες για μισθούς και συντάξεις, στο Δημόσιο, μαζί με τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιρινής αδείας, ανέρχονται, για το διάστημα Ιουνίου 2010 – Δεκεμβρίου 2011, σε 28,7 δισ. ευρώ.

● Για εσωτερικά χρέη και επιχορηγήσεις σε νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία, το Υπουργείο Οικονομικών χρησιμοποίησε το 4,5% του δανείου της τρόικας. Ήτοι 3,3 δισ. ευρώ.

Από το 2012 η τρόικα παύει να δίνει δάνεια για την κάλυψη ελλειμμάτων και εσωτερικών χρεών. Η εξυπηρέτηση αυτών των υποχρεώσεων θα γίνεται αποκλειστικά από τον προϋπολογισμό. Οι πιστωτές, εφόσον όλα πάνε καλά, θα συνεχίσουν να μας χρηματοδοτούν, μόνο για να εξυπηρετούμε τα δάνειά μας. Βέβαια, σύμφωνα με το προηγούμενο κείμενο του σχεδίου, οι χρηματοδοτικές ανάγκες, το 1ο εξάμηνο του 2012, ανέρχονται σε 40,5 δισ. ευρώ.

Στο 1ο τρίμηνο λήγουν ομόλογα και έντοκα 19,1 δισ. ευρώ, και στο δεύτερο 13,2 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τον υφιστάμενο σχεδιασμό, μέσα στο καλοκαίρι θα πρέπει να καλυφθούν τίτλοι αξίας 12,6 δισ. ευρώ. Εξ αυτών, 8,1 δισ. ευρώ αφορούν ομόλογα, ενώ από τον Σεπτέμβριο έως και τον Δεκέμβριο του 2012 το Δημόσιο θα πρέπει να καλύψει λήξεις 5,5 δισ. ευρώ. Τα έντοκα γραμμάτια, που έχει προγραμματιστεί να εκδοθούν όλο το 2012, υπολογίζονται σε 17 δισ. ευρώ.

πηγή:kostasxan

Ο ΓΑΠ πάσχει από "σύνδρομο Καντάφι";

• Στα όρια διάλυσης το ΠΑΣΟΚ λόγω αλαζονείας και… καρέκλας

Η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ επιβεβαίωσε ό,τι είχαμε αντιληφθεί τόσα χρόνια για το κόμμα που κυβέρνησε. Πως ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται σε άλλο Γαλαξία και πως τα υπόλοιπα κορυφαία στελέχη, που ακόμη παίρνουν αποφάσεις για την Ελλάδα, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα.
Όσα ειπώθηκαν στη συνεδρίαση αποδεικνύουν ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στα όρια της διάλυσης είτε λόγω της αλαζονείας του αρχηγού του που θεωρεί το κόμμα οικογενειακή υπόθεση, είτε λόγω της φαγωμάρας των κορυφαίων που βλέπουν τον εαυτό τους ως τους σωτήρες της πατρίδας.

Αλλά από την άλλη, γιατί θα πρέπει να ασχολούμαστε με ένα κόμμα που διέλυσε τη χώρα; Και ποιον ενδιαφέρει εν πάση περιπτώσει πότε θα ξεκαθαρίσουν τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ;

Επί της ουσίας ο Γ. Παπανδρέου, αφού στήριξε τον Λ. Παπαδήμο πήγε στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου για να πει στους συναγωνιστές του ότι θα πρέπει να… ξαναγίνει Πολιτικό Συμβούλιο μετά την Πρωτοχρονιά. Όπως έκανε και όταν ήταν πρωθυπουργός, δεν πήρε καμιά απόφαση κι άφησε τα πάντα να σέρνονται, παρά την ασφυκτική πίεση που δέχεται να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Ο κ. Παπανδρέου μοιάζει με τους παλιούς κομμουνιστές που έκαναν συνεδριάσεις στις ΚΟΒΕΣ και για να λάβουν απόφαση έφτιαχναν πέντε – έξι επιτροπές μέχρι να καταλήξουν σε ακόμη μια συνεδρίαση.

Οι δελφίνοι ήταν συνεννοημένοι και το ανέμεναν. Και οι τρεις ζήτησαν να ανοίξει τώρα, πριν τις 15 Ιανουαρίου το θέμα της διαδοχής.
Ο Βενιζέλος, που έχει κάνει του κόσμου της συμφωνίες με την διαπλοκή, τόνισε ότι ως τις 15 Ιανουαρίου πρέπει να έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες, ότι θέλει καθαρές λύσεις και σταθερή ηγεσία και ότι το θέμα της διαδοχής πρέπει να έχει τελειώσει πριν την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης. Ο Βενιζέλος θέλει ένα πολιτικό χρόνο δύο μηνών για να ετοιμαστεί για εθνικές εκλογές στην περίπτωση που κερδίσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.

Περισσότερο από όλους πίεσε ο Λοβέρδος, που «αξιοποίησε» και τον πρόεδρο του ΕΦΕΤ και πρώην νομάρχη Γιάννη Μίχα (που εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τα γερμανικά υποβρύχια). «Από την εισήγηση προκύπτει ασάφεια. Δυστυχώς, και πάλι ασάφεια. Είπατε πως θα πράξετε το καθήκον σας, ποιο, όμως, από όλα ; Η ασάφεια αυτή περιπλέκει τα πράγματα. Ποιος άραγε ωφελείται από αυτήν ; Κατά τη γνώμη μου κανένας», είπε ο Λοβέρδος, που πρότεινε το μοντέλο της σύντομης διαδικασίας που θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Φεβρουάριο. Ο Λοβέρδος είπε να μην γίνει καμία περιοδεία, να αξιοποιηθεί το διαδίκτυο για τον εσωκομματικό διάλογο, οι υποψήφιοι να μην πηγαίνουν στις Νομαρχιακές Οργανώσεις και να αρχίσουν τηλεοπτικές εμφανίσεις 3 μέρες πριν την κάλπη.

Ο Χρυσοχοϊδης δήλωσε ότι στηρίζει ολόθερμα την κυβέρνηση Παπαδήμου (ξεχνώντας όσα έχει πει εναντίον του μνημονίου…). Για τα εσωκομματικά πρότεινε ένα «οδικό χάρτη» με απολογισμό, ανασύνταξη και εκλογή ηγεσίας και οργάνων, πριν τις εθνικές εκλογές. Μάλιστα υπενθύμισε στον ΓΑΠ ότι «όπως επανειλημμένα έχετε τονίσει δεν είμαστε στην πολιτική για την καρέκλα αλλά για να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον», ενώ συμπλήρωσε ότι «δεν ταιριάζει στο ΠΑΣΟΚ το μετέωρο βήμα του πελαργού».

Αυτοδιάλυση και επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ για να εκφράσει το κέντρο και την αριστερά ζήτησε η Διαμαντοπούλου.

Υ.Γ.

1. Στα πολλά ταξίδια του στην Λιβύη μήπως ο ΓΑΠ προσεβλήθη από το … “σύνδρομο Καντάφι” και δεν εννοεί να ξεκολλήσει με τίποτα από την καρέκλα;
2. Μου άρεσε πολύ ένας τίτλος που γράφτηκε σήμερα σε κάποιο site. «Ο Γιώργος έχει ραντεβού με την ιστορία». Φοβερό, με μια επισήμανση. Η ιστορία το ξέρει αυτό;
3. Να κάνουμε μια πρόταση στον κ. Παπανδρέου; Μήπως να ζητήσει δημοψήφισμα για το αν πρέπει να φύγει και πότε από το κόμμα;

πηγή:kostasxan