Γιατί, για παράδειγμα, έχουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης επιδοθεί σε ψέματα(;) σχετικά με αεροπορικές επιδρομές που ποτέ δεν έγιναν, σχετικά με τους βομβαρδισμούς... των αμάχων όταν τα κτίρια που έπρεπε να έχουν βομβαρδιστεί είναι ακόμα σε άριστη κατάσταση; Γιατί υπήρξαν ιστορίες για στροφή των βαρέων όπλων του Gaddafy ενάντιων «άοπλων πολιτών» όταν αυτό που μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα είναι επιδρομικές συμμορίες των τρομοκρατών και των............ κακοποιών να διαπράττουν πράξεις βαρβαρότητας, εμπρησμούς και αδικαιολόγητη καταστροφή;
Γιατί Ντέιβιντ Κάμερον, Χίλαρι Κλίντον και ο Νικολά Σαρκοζί παρέλειψαν να αναφερθούν - έστω και μία φορά - τη σφαγή των οπαδών του Muammar Al-Qathafi στη Βεγγάζη; Δεν είναι ένα ή δύο άτομα, όχι στρατιώτες, 212 (διακόσιοι δώδεκα) άοπλοι πολίτες - αυτοί ναι, ήταν πράγματι άοπλοι - στη Βεγγάζη (πού αλλού); Δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ.
Γιατί παρέλειψαν να αναφέρουν - έστω και μία φορά - την προέλευση όλων των μισθοφόρων στις μάχες στη Λιβύη - όχι μόνο για την υποστήριξη των κυβερνητικών δυνάμεων - αλλά και αυτών που αγωνίζονται μαζί με τους «αντάρτες» από την Βεγγάζη ανακηρύσσοντάς την σε αυτόνομη περιφέρεια. Ξεχνάμε ότι η Βρετανία και η Γαλλία έχουν πολεμήσει σε μεγάλες και αιματηρές μάχες εναντίον των αυτονομιστών, στη Βόρεια Ιρλανδία, στη Βρετάνη, στην Κορσική.
Γιατί Κάμερον, Κλίντον και Σαρκοζί παρέλειψαν να αναφέρουν το γεγονός ότι η Λιβυκή κυβέρνηση αποδέχτηκε το διεθνές σχέδιο ειρήνευσης που πρότεινε ο πρόεδρος Τσάβες της Βενεζουέλας και την δημιουργία μιας Διεθνούς Επιτροπής Ειρήνης, γιατί παρέβλεψαν το γεγονός ότι Muammar Al-Qathafi πρότεινε μια ομάδα από την επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ να έρθει στη Λιβύη για να κάνει μια έρευνα σχετικά με το τι συνέβη;
Γιατί πουθενά δεν αναφέρουν το γεγονός ότι ο πλούτος απο το πετρέλαιο της Λιβύης έχει επανεπενδυθεί στην οικονομία της χώρας, δίνοντας τους Λίβυους το καλύτερο βιοτικό επίπεδο στην Αφρική, με τους καλύτερους δείκτες ανθρώπινης ανάπτυξης στην ήπειρο; Γιατί πουθενά δεν αναφέρουν ότι, πριν ανέβει στην εξουσία ο Καντάφι, η Λιβύη ήταν επίσημα η φτωχότερη χώρα στον κόσμο, με κατά κεφαλήν εισόδημα σε λιγότερο από 50 δολάρια τον χρόνο;
Γιατί πουθενά δεν αναφέρουν ότι οι Λίβυοι έχουν δωρεάν στέγαση, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και δωρεάν υπηρεσίες εκπαίδευσης; Αλήθεια υπάρχει δωρεάν στέγαση, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και δωρεάν υπηρεσίες εκπαίδευσης στις χώρες τους;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, Κάμερον, Κλίντον και Σαρκοζί θέλουν και χρειάζονται Φώκλαντ, Κοσσυφοπεδία, ένα Αφγανιστάν, ένα Ιράκ, θέλουν και χρειάζονται να βρουν έναν "κακό δικτάτορα" που "καταπιέζει τον λαό του", που είναι εύκολο να εντοπιστεί, για να φύγει το ενδιαφέρων της κοινής γνώμης από τη δική τους καταπιεστική πολιτική, καθώς καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό των χωρών τους και καθιστούν το μέλλον των εκατομμυρίων νέων, απελπιστική.
Ας είμαστε ειλικρινείς, σχετικά με το εμπορικό μέτωπο, οι δυτικές εταιρείες πετρελαίου επιθυμούν να επαναδιαπραγματευτούν τις συμβάσεις τους σύμφωνα με τους δικούς τους όρους - και όχι μόνο στη Λιβύη - αλλά σε ολόκληρη την Αφρική. Ο Καντάφι, ένας από τους πατέρες της Αφρικανικής Ένωσης και ένας από τους αρχιτέκτονες της Αφρικανικής Ενότητας, έχει εξοργίσει τα δυτικά κεκτημένα εμπορικά συμφέροντα που είναι συνηθισμένα σε ιμπεριαλιστική και αποικιοκρατική πολιτική των πόρων της Αφρικής.
Τώρα λοιπόν που ο Καντάφι προσπαθεί να αλλάξει αυτή την τάση, αποκαλείται ένα τέρας και "πρέπει να αφαιρεθεί γιατί είναι μια απειλή".
Timothy Bancroft-Hinchey
από την Pravda.Ru
Το 2007 η BP έκλεισε συνεργασία με την Λιβύη για εκμετάλλευση και παραγωγή πετρελαίου αξίας 900 εκ. $ και αποτελεί την μεγαλύτερη συμφωνία που έχει κάνει η εταιρεία για μία περιοχή. Η Λιβύη παράγει 1.8 εκ. βαρέλια την ημέρα και εξάγει το 85% της παραγωγής της. Αν και αυτή η παραγωγή θεωρείται μικρή σε σχέση με αυτή της Ρωσίας και της Σ. Αραβίας (περίπου 10 εκ βαρέλια την ημέρα), η Λιβύη θεωρείται προνομιούχος χώρα λόγω των τεραστίων αποθεμάτων της ( 47 δις. βαρέλια), αφού αποδεδειγμένα έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Αφρική και έτσι κατατάσσεται ως 9η χώρα στον κόσμο σε αποθέματα πετρελαίου.
Η BP είχε αξιοσημείωτη παρουσία και πριν το 1971 στη Λιβύη, όμως με την άνοδο του Καντάφι οι εγκαταστάσεις της BP κρατικοποιήθηκαν. Το 2007, υπογράφτηκε νέα συμφωνία με τη Λιβύη. Η BP μάλιστα είχε παραδεχτεί ότι άσκησε πολιτικές πιέσεις στη Βρετανία για την απελευθέρωση του Λίβυου βομβιστή του Λόκερμπι, προκειμένου να ικανοποιηθεί ο Καντάφι.
Οι εξορύξεις αναβλήθηκαν λόγω της μόλυνσης του Κόλπου του Μεξικού το 2010 και τελικά είχε συμφωνηθεί ότι τα έργα στη Λιβύη θα ξεκινούσαν τον Ιούνιο του 2011. Τα μόνα έξοδα που έχει κάνει μέχρι στιγμής η εταιρεία είναι οι εγκαταστάσεις και η απασχόληση 140 ατόμων ως προσωπικό.
Μακροπρόθεσμα όμως, αν οι αναταραχές συνεχίστουν, θα στοιχίσουν στην BP γιατί τα σχέδια για εξόρυξη και εκμετάλλευση θα βγουν εκτός χρονικών ορίων. Την τρέχουσα περίοδο πάντως, η BP δεν φαινόταν να αντιμετωπίζει προβλήματα, αφού λόγω των αναταραχών, η ζήτηση για πετρέλαιο αυξήθηκε δραματικά και η τιμή του πετρελαίου έφτασε στην υψηλότερη τιμή των τελευταίων 30 μηνών, στα 105$ το βαρέλι.
Την Τρίτη όμως η τιμή του αργού πετρελαίου έπεσε στα 99$ το βαρέλι στην Ασία λόγω της χαμηλής ζήτησης από την Ιαπωνία. Αυτό οφείλεται στην πτώση της Ιαπωνικής οικονομίας λόγω τσουνάμι. Πιο αναλυτικά, η ζήτηση για αργό πετρέλαιο από την Ιαπωνία, την 3η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο είχε δραματική πτώση. Κάποιοι πίστευαν ότι λόγω της καταστροφής των πυρηνικών εργοστασίων, η Ιαπωνική οικονομία θα στρεφόταν σε συμβατικές μορφές ενέργειας. Όμως το τσουνάμι κατέστρεψε το 1/3 της ικανότητας διύλισης αργού πετρελαίου και έκλεισε πολλά εργοστάσια όπως της Sony και της Toyota, οπότε και η ζήτηση πετρελαίου είναι μειωμένη.
Λέτε γι’ αυτό να αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι να σώσουν τον κόσμο της Λιβύης;
πηγή:kafeneio.gr
Η Chichen Itza, η πιο διάσημη πόλη ναών των Μάγια, αποτελούσε το πολιτικό και οικονομικό κέντρο του πολιτισμού των Μάγια. Τα διάφορα κτίσματα – η πυραμίδα των Κουκουλκάν, ο ναός Chac Mol, η αίθουσα των χιλίων κολόνων και το πεδίο άθλησης των αιχμαλώτων – είναι ακόμα ορατά σήμερα και είναι δείγματα μιας εξαιρετικής αφοσίωσης στην αρχιτεκτονική χώρου και σύνθεσης. Η ίδια η πυραμίδα ήταν η τελευταία και, ευλόγως, η μεγαλύτερη, από όλους τους ναούς των Μάγια.
Αυτό το άγαλμα του Χριστού με ύψος περίπου 38 μέτρα, στέκεται πάνω στο λόφο Κορκοβάντο με θέα στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Σχεδιασμένο από το Βραζιλιάνο Heitor da Silva Costa και δημιουργία του Γάλλου γλύπτη Paul Landowski, είναι ένα από τα πιο γνωστά μνημεία στον κόσμο. Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του αγάλματος , τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν στις 12 Οκτωβρίου 1931. Έχει γίνει σύμβολο της πόλης και της φιλοξενίας των Βραζιλιάνων και καλωσορίζει τους επισκέπτες με ανοιχτά χέρια.
Το Σινικό Τοίχος κατασκευάστηκε για να συνενώσει τις υπάρχουσες οχυρώσεις σε ένα ενιαίο αμυντικό σύστημα και για να αντιμετωπιστούν καλύτερα οι Μογγολικές επιδρομές.. Είναι το μεγαλύτερο μνημείο που δημιουργήθηκε ποτέ από τον άνθρωπο και είναι το μόνο που είναι ορατό από το διάστημα. Πολλές χιλιάδες άτομα πρέπει να έδωσαν τη ζωή τους για τη δημιουργία αυτής της κολοσσιαίας κατασκευής.
Τον 15ο αιώνα, ο αυτοκράτορας των Ίνκα Pachacutec οικοδόμησε μια πόλη στα σύννεφα στο βουνό γνωστό ως Μάτσου Πίτσου (“παλαιό βουνό”). Αυτή το εξαιρετικό οικοδόμημα βρίσκεται στην μέση του δρόμου προς το οροπέδιο των Άνδεων, βαθιά στη ζούγκλα του Αμαζονίου και πάνω από τον ποταμό Ουρουμπάμπα. Εγκαταλείφθηκε από τους Ίνκας λόγω μιας επιδημίας ευλογιάς και μετά την ήττα της αυτοκρατορίας των Ίνκας από τους Ισπανούς, η πόλη παρέμεινε “χαμένη” πάνω από τρεις αιώνες. Ανακαλύφθηκε ξανά από τον Hiram Bingham το 1911.
Στην άκρη της Αραβικής ερήμου, η Πέτρα ήταν η αστραφτερή πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Nabataean του βασιλιά Aretas IV (9 π.Χ. έως 40 μ.Χ.). Γνώστες της τεχνολογίας νερού, οι Nabataeans εξόπλισαν την πόλη τους με μεγάλες κατασκευές υπογείων σηραγγών και θαλάμους νερού. Ένα αμφιθέατρο, σχεδιασμένο σύμφωνα με τα Ελληνορωμαϊκά πρότυπα, προσέφερε χώρο για 4.000 θεατές. Σήμερα, οι τάφοι των παλατιών της Πέτρας, με την πρόσοψη ύψους 42 μέτρων του Ελληνιστικού ναού στο μοναστήρι El-Deir, αποτελούν εντυπωσιακά παραδείγματα Μεσανατολικού πολιτισμού.
Αυτό το εντυπωσιακό αμφιθέατρο στο κέντρο της Ρώμης κατασκευάστηκε προς τιμήν των νικητών λεγεωνάριων και για τον εορτασμό της δόξας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αποτελεί πρότυπο αρχιτεκτονικής ακόμα και μέχρι τις ημέρες μας και κάθε μοντέρνο αθλητικό γήπεδο ακόμα και 2.000 χρόνια αργότερα φέρει την ακαταμάχητη σφραγίδα του πρωτότυπου σχεδιασμού του Κολοσσαίου. Σήμερα, από τις ταινίες και τα ιστορικά βιβλία γνωρίζουμε ακόμη περισσότερα για τις σκληρές μονομαχίες και τους αγώνες που έλαβαν χώρα σε αυτή την αρένα για τη διασκέδαση των θεατών.
Αυτό το τεράστιο μαυσωλείο τζαμί φτιάχτηκε κατόπιν εντολής του Shah Jahan, του πέμπτου μουσουλμάνου αυτοκράτορα, για να τιμήσει τη μνήμη της τελευταίας αγαπημένης του γυναίκας. Φτιαγμένο από άσπρο μάρμαρο βρίσκεται στη μέση θαυμάσιων τεχνητών κήπων και θεωρείται το πιο τέλειο κόσμημα μουσουλμανικής τέχνης στην Ινδία. Ο αυτοκράτορας έζησε μετά ως φυλακισμένος και λέγεται, ότι μπορούσε τότε να δει το Taj Mahal μόνο από το μικρό παράθυρο του κελιού του.
Κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. και παρέμεινε σε λειτουργία έως την πλήρη καταστροφή του από δύο σεισμούς τον 14ο αιώνα μ.Χ. Ήταν ένας πύργος συνολικού ύψους 140 μέτρων και ήταν για εκείνη την εποχή το πιο ψηλό ανθρώπινο οικοδόμημα του κόσμου μετά τις πυραμίδες του Χέοπα και του Χεφρήνου ή Χεφρένης. Κατασκευάστηκε από κομμάτια άσπρης πέτρας και ήταν δομημένος σε τέσσερα επίπεδα. Το χαμηλότερο ήταν η τετράγωνη βάση, το δεύτερο ήταν ένα τετράγωνο κτίσμα, το τρίτο οκτάγωνο κτίσμα και το τέταρτο το ψηλότερο ένα κυκλικό κτίσμα επί της κορυφής του οποίου το άγαλμα του Ποσειδώνα ή Απόλλωνα. Στο τέταρτο επίπεδο υπήρχε ένας καθρέπτης που αντανακλούσε το φώς του ήλιου κατά την διάρκεια της μέρας ενώ το βράδυ έκαιγε μία φλόγα για να προειδοποιεί τα διερχόμενα πλοία για την ύπαρξη εμποδίων. Για τη συντήρηση της φωτιάς χρειάζονταν τεράστιες ποσότητες καυσίμων. Την τροφοδοτούσαν με ξύλα, που μετέφεραν χάρη στο σπειροειδές κεκλιμένο επίπεδο άλογα και μουλάρια. Πίσω από τη φωτιά υπήρχαν φύλλα ορείχαλκου που αντανακλούσαν τη λάμψη προς τη θάλασσα. Τα πλοία μπορούσαν να τη διακρίνουν από 50 χιλιόμετρα μακριά. Κατά το δωδέκατο αιώνα το λιμάνι της Αλεξάνδρειας γέμισε από λάσπη και τα πλοία έπαψαν να το χρησιμοποιούν. Ο φάρος έπεσε σε αχρηστία. Ενδεχομένως τα φύλλα του ορειχάλκινου κάτοπτρου αποσπάστηκαν κι έγιναν νομίσματα. Κατά το δέκατο τέταρτο αιώνα ένας σεισμός κατάστρεψε το φάρο. Μερικά χρόνια αργότερα οι Μουσουλμάνοι χρησιμοποίησαν τα υλικά του για την κατασκευή ενός οχυρού. Το οχυρό αυτό ανακατασκευάστηκε και παραμένει ακόμη στη θέση του πρώτου φάρου στον κόσμο.
Ο ναός της Αρτέμιδος βρισκόταν στην Έφεσο της σημερινής Τουρκίας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι χρειάστηκαν 120 χρόνια για να αποπερατωθεί ενώ είχε αρχικά ξεκινήσει από τον βασιλιά της Λυδίας, Κροίσο. Ο ναός κτίστηκε από μάρμαρο και ασβεστόλιθο, υλικά που μεταφέρθηκαν από γειτονικούς λόφους. Κάπου 120 μαρμάρινοι κίονες υποστήριζαν το κύριο τμήμα του ναού. Κάθε κίονας είχε ύψος 20 μέτρα. Οι τεράστιοι ογκόλιθοι μεταφέρθηκαν εκεί με τροχαλίες και συνδέθηκαν με μεταλλικούς πείρους. Μετά την ολοκλήρωση της οροφής καλλιτέχνες διακόσμησαν το κτίριο με υπέροχες γλυπτές παραστάσεις. Στη μέση του ναού υπήρχε το μαρμάρινο άγαλμα της Άρτεμης. Ο ναός υπήρξε από τους μεγαλύτερους του κλασικού κόσμου, πολύ μεγαλύτερος από τον Παρθενώνα που χτίστηκε αργότερα στην Αθήνα. Η βάση των θεμελίων του είχε μήκος 131 μέτρα και πλάτος 79 μ. Το 356 π.Χ. ο ναός καταστράφηκε από πυρκαγιά. Τη φωτιά την έβαλε κάποιος Ηρόστρατος, που θέλησε με τον τρόπο αυτό να γίνει διάσημος. Κατά σύμπτωση, την ημέρα της καταστροφής του ναού, γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος. Αργότερα, ο Αλέξανδρος επισκέφτηκε την Έφεσο και έδωσε διαταγής να οικοδομηθεί και πάλι ο ναός, στην ίδια θέση. Ο ναός του Αλέξανδρου επέζησε μέχρι τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Με το πέρασμα του χρόνου η λάσπη κατέκλυσε το λιμάνι της Εφέσου και η πόλη κατάντησε ασήμαντη! Οι Γότθοι λεηλάτησαν στη συνέχεια το ναό και οι πλημμύρες ολοκλήρωσαν την καταστροφή Σήμερα ό,τι απομένει από το ναό στη Έφεσο είναι λίγοι ογκόλιθοι των θεμελίων και ένας μόνο αναστηλωμένος κίονας!
Το Άγαλμα του Ολυμπίου Διός ήταν από τα πιο μεγαλοπρεπή μνημεία που κατασκευάστηκαν στην αρχαιότητα. Φιλοτεχνήθηκε από τον διάσημο γλύπτη της εποχής, Φειδία γύρω στο 430 π.Χ. και τοποθετήθηκε ως λατρευτικό άγαλμα στο Ναό του Δία στην Ολυμπία. Η γλύπτης Φειδίας, ήδη είχε φτιάξει άλλα δύο υπέροχα αγάλματα στην Αθήνα, της θεάς Αθηνάς. Στην Ολυμπία ο Φειδίας με τους συνεργάτες του αρχικά έφτιαξε μια ξύλινο κατασκευή προκειμένου να λειτουργήσει ως σκελετός του αγάλματος. Στη συνέχεια το κάλυψαν με πλάκες από ελεφαντόδοντο για να απεικονίσουν τη γυμνή επιδερμίδα του θεού και φύλλα χρυσού για τα ενδύματά του. Οι τεχνίτες κάλυψαν τις συνδέσεις τόσο καλά ώστε τα άγαλμα να δείχνει ενιαίο. Το άγαλμα ήταν τοποθετημένο πάνω σε θρόνο με ένθετες διακοσμήσεις από έβενο και πολύτιμους λίθους. Όταν ολοκληρώθηκε το ύψος του ήταν 13 μέτρα και το κεφάλι του έφτανε σχεδόν στην οροφή του ναού. Έδινε την εντύπωση πως αν σηκωνόταν ο Ζευς όρθιος θα σάρωνε την οροφή! Στους τοίχους του ναού κατασκευάστηκαν εξέδρες προκειμένου οι επισκέπτες να θαυμάζουν από κοντά το πρόσωπο του θεού.Μετά την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 393 μ.Χ. το άγαλμα μεταφέρθηκε το 394 μ.Χ., στην πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, στην Κωνσταντινούπολη, όπου και εικάζεται ότι καταστράφηκε από φωτιά το 475 μ.Χ.
Ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον θεό Ήλιο. Ανεγέρθηκε από τον Χάρη τον Λίνδιο μαθητή του Λύσιππου τον 3ο αιώνα π.Χ. Είχε το ίδιο περίπου μέγεθος με το Άγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, αν και στηριζόταν σε χαμηλότερη βάση. Κατασκευάστηκε από ορείχαλκο και είχε ύψος 33 μέτρα. ο ορειχάλκινο περίβλημα στερεώθηκε επάνω σε ένα σιδερένιο σκελετό. Το άγαλμα ήταν κούφιο στο εσωτερικό και καθώς προχωρούσε η κατασκευή του οι εργάτες γέμιζαν τα κενά με βαριές πέτρες προκειμένου να διασφαλίσουν τη σταθερότητά του. Ο Κολοσσός ολοκληρώθηκε γύρω στο 280 π.Χ. Γύρω στο 226 π.Χ., δηλαδή λιγότερο από πενήντα χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του, ο Κολοσσός έπεσε. Τον συγκλόνισε ένας σεισμός και τον έκοψε από τα γόνατα. Ένας χρησμός συμβούλεψε τους Ρόδιους να μην τον ξαναστήσουν κι έτσι τον άφησαν πεσμένο στο έδαφος Παρέμεινε στη θέση αυτή για 900 χρόνια και πολλοί επισκέπτες είδαν το πεσμένο άγαλμα του θεού Ήλιου. Το 654 μ.Χ. ένας Σύρος πρίγκιπας κατέλαβε τη Ρόδο και απογύμνωσε το άγαλμα από τις ορειχάλκινες πλάκες. Λέγεται ότι τις μετέφερε στη Συρία χρησιμοποιώντας 900 καμήλες. Ο ορείχαλκος πουλήθηκε στους εμπόρους που μάλλον τον έλιωσαν και τον έκοψαν σε νομίσματα.
Οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας πιθανολογείται ότι αποτελούσαν μέρος των εξωτερικών τειχών της Βαβυλώνας. Εικάζεται ότι χτίστηκαν περίπου το 600 π.Χ. απο τον βασιλιά της δυναστείας των Βαβυλωνίων, Ναβουχοδονόσορα τον Β’ για να ικανοποιηθεί η σύζυγός του Αμυίτις που νοσταλγούσε τα πράσινα βουνά της πατρίδας της, Μηδίας, και ήθελε να διατρέφεται με φυτά που υπήρχαν στη χώρα της αλλά όχι στη Βαβυλώνα. Για το λόγο αυτό στους κρεμαστούς κήπους υπήρχε και βοτανικός κήπος όπου καλλιεργούνταν εκείνα τα φυτά. Οι Κρεμαστοί Κήποι κατασκευάστηκαν μάλλον κοντά στον ποταμό Ευφράτη. Αποτελούνταν από διαδοχικές αναβαθμίδες, όπου η ψηλότερη πρέπει να είχε 40 μέτρα ύψος. Εκεί φύτρωνε κάθε είδος δέντρου και φυτού, που μεταφέρθηκαν με βοϊδάμαξες από κάθε περιοχή της αυτοκρατορίας. Ανάμεσά τους υπήρχαν συκιές, αμυγδαλιές, καστανιές, ροδιές, τριανταφυλλιές, νούφαρα, και αρωματικοί θάμνοι. Υπήρχε ένα πολύ καλό υδρευτικό σύστημα που τροφοδοτούσε συνεχώς τα φυτά με νερό από τον Ευφράτη. Το νερό του συστήματος το αντλούσαν με δοχεία που τα ανέβαζαν με τα χέρια τους ή με μάγγανο οι δούλοι! Στη συνέχεια το νερό κατέβαινε στις πιο χαμηλές αναβαθμίδες από αυλάκια και τεχνικούς καταρράκτες, διατηρώντας το έδαφος πάντα υγρό.
Ήταν ο τάφος του Μαύσωλου, Πέρση σατράπη της Καρίας από το 377 μέχρι το 353 π.Χ. Υπολογίζεται ότι το ύψος του Μαυσωλείου ήταν 45 μέτρα και ήταν λευκού χρώματος. Οι Έλληνες αρχιτέκτονες, Σάτυρος και Πύθεος, το σχεδίασαν και άλλοι τέσσερις Έλληνες γλύπτες το φιλοτέχνησαν. Ο Μαύσωλος, παντρεύτηκε την αδερφή του, την Αρτεμισία. Όταν απέκτησε πλούτο και δύναμη σχεδίασε έναν τάφο για τον ίδιο και τη βασίλισσα. Έναν τάφο τόσο μεγαλόπρεπο που θα θύμιζε ανά τους αιώνες, τη δόξα του. Ωστόσο, ο Μαύσωλος πέθανε πριν τελειώσει το έργο του, το οποίο ολοκλήρωσε η Αρτεμισία γύρω στο 350 π.Χ. Το όνομα Μαυσωλείο το πήρε από το ίδιο το όνομα του βασιλιά και το ίδιο έχει επικρατήσει να λέγεται ακόμη και σήμερα για κάθε κρατικό μεγαλόπρεπο τάφο π.χ. το Μαυσωλείο του Λένιν, στη Μόσχα. Οι στάχτες του βασιλικού ζεύγους τοποθετήθηκαν μέσα σε χρυσά αγγεία στον ταφικό θάλαμο στη βάση του οικοδομήματος. Πέτρινοι λέοντες ανέλαβαν τη φύλαξη του θαλάμου. Επάνω από την ισχυρή πέτρινη βάση υψώθηκε ένα κτίσμα, όμοιο με αρχαίο ελληνικό ναό, περιζωμένο από κίονες και αγάλματα. Στην κορυφή του κτιρίου υπήρχε μια κλιμακωτή πυραμίδα και επάνω σ’ αυτήν, σε ύψος 43 μέτρων από το έδαφος, στήθηκε το άγαλμα ενός άρματος, που το έσερναν άλογα. Μέσα στο άρμα υπήρχαν ίσως τα αγάλματα του βασιλιά και της βασίλισσας. Δεκαοχτώ αιώνας αργότερα ένας φοβερός σεισμός κατάστρεψε το Μαυσωλείο. Το 1489, χριστιανοί Ιππότες του Αγίου Ιωάννου, πήραν τα υλικά προκειμένου να οικοδομήσουν το γειτονικό φρούριο. Ορισμένα τείχη του φρουρίου χτίστηκαν από πράσινους ογκόλιθους που κάποτε πλαισίωναν το κύριο τμήμα του Μαυσωλείου. Μερικά χρόνια αργότερα οι Ιππότες ανακάλυψαν τον ταφικό θάλαμο του Μαύσωλου και της Αρτεμισίας. Αλλά μια νύχτα τον άφησαν αφύλαχτο, με αποτέλεσμα να τον λεηλατήσουν οι πειρατές και να αρπάξουν όσα χρυσά και άλλα πολύτιμα αντικείμενα υπήρχαν. Πέρασαν άλλα 300 χρόνια μέχρι να ερευνήσουν την περιοχή οι αρχαιολόγοι. Ανέσκαψαν τμήμα των θεμελίων του Μαυσωλείου και βρήκαν αγάλματα και άλλα γλυπτά που διατηρήθηκαν ανέπαφα. Ανάμεσά τους εντόπισαν και μεγάλα αγάλματα, τα οποία ίσως παρίσταναν το βασιλέα και τη βασίλισσα. Το 1857 τα μετέφεραν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου κι εκεί βρίσκονται ακόμη. Τα τελευταία χρόνια έγιναν κι άλλες ανασκαφές κι έτσι σήμερα λίγες πέτρες θυμίζουν τη δόξα του Μαυσωλείου της Αρχαίας Αλικαρνασσού.
