Ντίνος Χριστιανόπουλος – Εναντίον

 

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος -μόλις έμαθε ότι θα τιμηθεί με το φετινό μεγάλο βραβείο του υπουργείου Πολιτισμού- έκανε την εξής δήλωση:

«Ούτε θα εμφανιστώ, ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία, ούτε τα λεφτά τους». Άξιος, κύριε Χριστιανόπουλε, κι ας μη θεωρηθεί αυτό επιβράβευση εκ μέρους μου. (Ούτε συνεννοημένοι να ήμασταν.)

Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται…

Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου – και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά – και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας…

Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων, σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και...

την δίψα μας για λεφτά· ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.

Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Πότε μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία, που με γδέρνει.

Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους· όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες – όλες το ίδιο σκατό…

Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους· τους άλλους, όλους τους θάβουν. Όποιοι δεν τους παραδέχονται, καρατομούνται. Κυριαρχούν οι γλύφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.

Είμαι εναντίον των κουλτουριάρηδων. Όλα τ’ αμφισβήτησαν, εκτός από τις τρίχες τους. Τους έχω μάθει για καλά. Xαλνούν τον κόσμο με την κριτική τους. Όλους τους βγάζουν σκάρτους και πουλημένους. Και μόλις πάρουν το πτυχίο, αμέσως διορίζονται στα υπουργεία· από παντού βυζαίνουν και ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μέσ’ στα βολέματα του κατεστημένου.

Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.

Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο· φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετούμε το τσιγάρο μας στο δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα;

Περιοδικό ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ,

αρ. 1, Ιανουάριος – Απρίλιος 1979

Εγραψε ο Pitsirikos

Χτες ήταν γιορτή

Χτες το βράδυ, 4 άνθρωποι υψώσαμε τα ποτήρια μας και τα τσουγκρίσαμε στην υγεία του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Η απόφασή του να μην αποδεχτεί το βραβείο και το χρηματικό έπαθλο του υπουργείου Πολιτισμού ήταν η πιο σημαντική πολιτική απόφαση των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα.

Έχουμε μάθει να αποδίδουμε ευθύνες μόνο στους πολιτικούς, ξεχνώντας πως κι εμείς έχουμε ευθύνες για τις αποφάσεις μας. Εμείς επιλέγουμε τις προσωπικές μας κινήσεις. Εμείς επιλέγουμε και τους πολιτικούς.

Βέβαια, γνωρίζοντας σε ποια χώρα ζω, δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να φανταστώ και τη συνέχεια – έχω προβλέψει πολύ πιο δύσκολα πράγματα.

Είναι σίγουρο πως πάρα πολλοί συμπατριώτες μας -από το λογοτεχνικό σινάφι και όχι μόνο- δεν θα συγχωρήσουν ποτέ στον Ντίνο Χριστιανόπουλο την απόφασή του να μην αποδεχτεί το βραβείο και τα χρήματα.

Ο λόγος είναι απλός: αφενός επειδή οι ίδιοι τα έχουν αποδεχτεί επί χρόνια -αφού πρώτα τα κυνήγησαν με τον πιο χυδαίο τρόπο-, και αφετέρου επειδή χωρίς αυτά δεν θα υπήρχαν οι ίδιοι.

Επίσης, πολλοί θα θεωρήσουν την κίνηση του Χριστιανόπουλου να μην αποδεχτεί το βραβείο και το χρηματικό έπαθλο όχι ως προσωπική του επιλογή, αλλά σαν μια κίνηση που στρέφεται εναντίον τους – πάντα, ο βλάκας τα παίρνει όλα πολύ προσωπικά.

Δεν μας είναι εύκολο να αποδεχτούμε πως κάποιος άλλος μπορεί να είναι πιο καλός από εμάς. Αυτό που συμβαίνει συνήθως -και όχι μόνο στην Ελλάδα- είναι να προσπαθούμε να τον μειώσουμε και να τον φέρουμε στα μέτρα μας, νομίζοντας πως έτσι ψηλώνουμε εμείς.

Πάντως, η χτεσινή ημέρα ήταν γιορτινή. Το απόγευμα, μίλησα με μια φίλη μου στο τηλέφωνο και πανηγύριζε. Επίσης, ήταν πολύ συγκινημένη.

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έδωσε κουράγιο σε πολύ κόσμο με την απόφασή του. Έδωσε κουράγιο σε ανθρώπους που συχνά αισθάνονται αποσυνάγωγοι και μόνοι.

Ακόμα κι ένας άνθρωπος έχει τη δύναμη να αλλάξει όλο τον κόσμο. Πάντα το πιστεύω αυτό.

Ποτέ δεν φοβάμαι τους ανθρώπους που είναι καλύτεροι από εμένα. Η μόνη μου σκέψη είναι πώς θα γίνω σαν κι αυτούς. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Εγραψε ο Pitsirikos

Συνελήφθη Έλληνας υπουργός

Συνελήφθη Έλληνας υπουργός από την ελβετική αστυνομία, υποστηρίζουν γερμανικά blogs!

Mια περίεργη είδηση κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο από γερμανικά blogs.

Σύμφωνα μ’ αυτή συνελήφθη πριν μερικές μέρες από τις ελβετικές αρχές –αστυνομία-Έλληνας υπουργός εν ενεργεία ο οποίος κρατήθηκε για ώρες.

Μάλιστα βρέθηκε πάνω του ένα σεβαστό ποσό που δεν μπορούσε να δικαιολογήσει.

Αυτός ήταν ο λόγος που κρατήθηκε για...

να αφεθεί ελεύθερος μετά από ώρες.

Οι Γερμανοί bloggers αφήνουν πολλά υπονοούμενα για τον συγκεκριμένο υπουργό και τα νταλαβέρια του στη χώρα των τραπεζών σ΄ αυτή τη κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα και την Ευρώπη…

Νίκος Παπαδόπουλος-αναγνώστης

φοιτητής στη Γερμανία

kourdistoportocali

Ένα μεγάλο δολοφονικό ψέμα σε εξέλιξη

 


11:17 π.μ. (Πριν από 7 ώρες)







σε μη κοινοποιημένους παραλήπτες

 Η Ελλάδα δεν έβαλε στα ταμεία της ευρώ τσακιστό από τα 80 δις του δανείου!

Ένα μεγάλο, δολοφονικό, ψέμα σε εξέλιξη!

Ρωτάμε πόσες δόσες πήραμε από τη Τρόικα; Ποιο είναι το ακριβές ποσό που έχουμε λάβει ως σήμερα; Πότε πήραμε τα τελευταία λεφτά της βοήθειας-πρέζας;

Μας λένε ότι έχουμε πάρει 80 δις. Ας μας το αποδείξουν με στοιχεία οι κ.κ. Βενιζέλος και Παπακωνσταντίνου.

Ποια είναι η αλήθεια που μας κρύβουν;

Μήπως το γεγονός ότι δεν έχει μπει ούτε μισό ευρώ στα κρατικά ταμεία από τα 80 δις της Τρόικας;

Μήπως όλο το ποσό έχει πάει κατευθείαν...

στην εξόφληση των τοκοχρεολυσίων;

Μήπως τα 80 δις δεν πέρασαν καν από την Ελλάδα αλλά πληρώθηκαν απευθείας οι ξένες τράπεζες;

-Ναι, αλλά πως πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις θα ρωτήσει κάποιος;

Η απάντηση είναι: με τα έκτακτα χαράτσια! Ναι, με τα έκτακτα χαράτσια πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Με τα έκτακτα-μόνιμα χαράτσια και τις περικοπές των μισθών. Γι αυτό παίρνουν τα μέτρα οι μπάσταρδοι εξουσιαστές.

Ξέρει κανείς από σας σε ποια δόση βρισκόμαστε και πότε υποτίθεται ότι πήρε η χώρα τα τελευταία λεφτά του δανείου;

Η πότε και ποια είναι η επόμενη δόση;

Η 6η; Η μήπως η 1η του νέου δανείου;

Τι διάβολο συμβαίνει εδώ πατριώτες;

Και από ποιον περιμένετε την αλήθεια;

Μήπως από την κυρά Αθηνά Δρέττα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων που άλλη δουλειά δεν έχει σε μια χρεοκοπημένη χώρα, από το να τριγυρνάει από κανάλα σε κανάλα σαν τραγουδιάρα σε ηπειρώτικα πανηγύρια;

Που βρίσκετε η αλήθεια πατριώτες;

 

πηγή: kourdistoportocali

Επιχειρηματίας πουλάει το ελληνικό λάδι στο εξωτερικό και έχει θησαυρίσει

Ελληνικό ελαιόλαδο.... 82 ευρώ το κιλό!

 

 

 

Με πτυχίο Νομικής και προϋπηρεσία σε διαφημιστική ως copywriter, ο Γιώργος Κολιόπουλος έγινε ο επιχειρηματίας που είδε το ελληνικό λάδι ως τον «υγρό χρυσό» και εισέβαλε στις αγορές του... Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης, του Αμπου Ντάμπι, αλλά και στις πανάκριβες βιτρίνες του λονδρέζικου πολυκαταστήματος «Harrods».


Το «λ» ή «Lambda», όπως ονομάζεται το ελαιόλαδο πολυτελείας, πήρε το όνομά του από το αρχικό γράμμα της λέξης «λάδι» και τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται σε ένα πανίσχυρο brand name, γεγονός που οφείλεται στην προσπάθεια του κ. Κολιόπουλου να δημιουργήσει ένα προϊόν πολυτελείας σε πανάκριβο gift box, το οποίο θα απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Ο ίδιος, ο οποίος δεν έχει βγει ποτέ στο εξωτερικό, κατάφερε μέσω του laptop του να διαδώσει το ελληνικό ελαιόλαδο στις διεθνείς αγορές και να κυριαρχήσει στις βιτρίνες του «Harrods».


Λάδι πολυτελείας

Το πρώτα πράγματα που τραβάνε την προσοχή στο «λ» είναι το μπουκάλι του και η θήκη πολυτελείας. Θα μπορούσε να παραπέμπει σε άρωμα ή σε ένα ακριβό ουίσκι, σε καμία περίπτωση όμως σε αγνό παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης. «Ηθελα να δημιουργήσω ένα κόσμημα στο τραπέζι. Το μπουκάλι είναι χειροποίητο. Ακόμα και η ετικέτα πίσω μπαίνει με το χέρι, όπως και ο φελλός. Ηθελα να φτιάξω ένα προϊόν μαγικό, να σε ταξιδεύει στη γεύση», αναφέρει ο κ. Κολιόπουλος και συνεχίζει: «Εκανα μια έρευνα αγοράς και έμαθα ότι η περιοχή Κριτσά Κρήτης είχε βραβευτεί δύο φορές σε παγκόσμιο διαγωνισμό που διεξάγει το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου για τη χαμηλή οξύτητα που έχει το λάδι της (κάτω από 08).




Τους προσέγγισα για να συζητήσουμε το πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως τυποποιητές για μένα. Αγκάλιασαν την προσπάθεια και ξεκίνησε η συνεργασία μας. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη προσπάθεια δημιουργίας ενός ultra premium brand από ελληνικά χέρια με στόχο την παγκόσμια αγορά. Μπορώ να μιλήσω άφοβα για την ποιότητά του, καθώς το προϊόν μου έχει περάσει από επίσημες χημικές και οργανοληπτικές αναλύσεις. Πήρα, μάλιστα, και ασημένιο βραβείο στο New York Festival, αλλά στοχεύω στο χρυσό», τονίζει χαρακτηριστικά και οι πρωτιές του «Lambda» δεν σταματούν εδώ.




Είναι το πρώτο λάδι πολυτελείας στον κόσμο, το πρώτο λάδι στο οποίο αναγράφεται η ultra premium κατηγορία του, μια κατηγορία η οποία πήρε το όνομά της από τον ίδιο τον κ. Κολιόπουλο. Οπως αναφέρει: «Εφερα το premiumization που εφαρμόζεται χρόνια στα ποτά στο λάδι. Η κατηγορία ultra premium δεν υπήρχε, αλλά αποφάσισα να το πω εγώ έτσι».




Ακόμη, το «λ» είναι το πρώτο ελαιόλαδο που διατίθεται σε συσκευασία λευκών αποχρώσεων, σε αντίθεση με τα γήινα χρώματα που έχουν οι υπόλοιπες. Είναι το πρώτο σε τόσο ακριβή συσκευασία δώρου παγκοσμίως (€150 ή $180), αλλιώς €41 το μπουκάλι (500 ml), κι όπως τονίζει ο κ. Κολιόπουλος, το «λ» αναβαθμίζει εξίμισι φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελληνικού ελαιολάδου στο εξωτερικό. Ο κ. Κολιόπουλος θεωρεί ότι το «Lambda» είναι η προστιθέμενη αξία που δεν δίνει η Ελλάδα στον εαυτό της, δηλαδή είναι μια ανάγκη που έχουν όλοι οι Ελληνες να λένε από τον καναπέ τους ότι έχουν το καλύτερο λάδι στον κόσμο και να μην κάνουν απολύτως τίποτα.





«Εγώ απλώς το έκανα πράξη αυτό. Είναι ένα πάθος που είχα να φωνάξω ότι παράγουμε το καλύτερο ελαιόλαδο στον κόσμο. Δεν πρέπει να θεωρούμε το λάδι ακριβό γιατί σηκώνει “στις πλάτες του” 6,5 φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελαιολάδου στο εξωτερικό. Δηλαδή, από εδώ και πέρα ο Ελληνας παραγωγός-τυποποιητής όταν θα πάει να πουλήσει ξανά σε Αγγλους ή σε Γάλλους θα ανεβάζει αυτομάτως την αξία. Ο,τι κάνει δηλαδή εδώ και χρόνια ο Δυτικός. Η Ferrari, για παράδειγμα, είναι παράλογα ακριβή, όμως ο Ιταλός δεν αναρωτιέται ποτέ γιατί είναι ακριβή. Η Ferrari “σηκώνει” όλα τα ιταλικά αυτοκίνητα -και τη Fiat και την Alfa Romeo και τη Lancia- και ο Ιταλός ζητάει παραπάνω εξαγώγιμα».



Ο δρόμος μέχρι τα «Harrods»



Oπως συνηθίζει να αναφέρει ο δημιουργός και εμπνευστής του «Lambda», είναι το πρώτο λάδι που δεν φτιάχτηκε από ελιές, αλλά από βιβλία. Είναι καρπός εγκεφαλικής σκέψης. Hθελε να εξάγει το ελληνικό λάδι με ένα πρωτότυπο και πολυτελές τρόπο και η ιδέα υλοποιήθηκε μέσω του υπολογιστή. Βέβαια, όπως τονίζει: «Για να το λανσάρω το 2007, έστειλα 80 χειροποίητες κασετίνες με κούριερ σε trendsetters και δημοσιογράφους γκουρμέ.



Στην Ντονατέλα Βερσάτσε, στον Ιαν Σράγκερ, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του «Studio 54» και δημιουργός του πρώτου boutique hotel μαζί με τον Φίλιπ Σταρκ, στους “Los Angeles Times” και στους “New York Times”. Οχι απαραίτητα για να τους κάνω πελάτες, αλλά για να διαδοθεί το “Lambda” μέσω του word of mouth. Eγινε το πρώτο λανσάρισμα και ήρθε το πρώτο παγκόσμιο δημοσίευμα στο “Wallpaper” πέντε μήνες μετά. Ηταν ένας από τους στόχους μου, αφού κατά τη γνώμη μου αποτελεί την επιτομή του design το συγκεκριμένο περιοδικό. Ο διανομέας μου στην Αγγλία κατάφερε εν μέσω ύφεσης να το βάλει, παρόλο που υπήρχαν και άλλα λάδια στην Αγγλία. Ελέγχθηκε εξονυχιστικά για να αποδείξει αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι».



Αλλά ο δρόμος μέχρι τα «Harrods» δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η ελληνική γραφειοκρατία δημιούργησε τα πρώτα εμπόδια για τη νέα επιχειρηματική δραστηριότητα. Οπως αναφέρει ο κ. Κολιόπουλος «μέχρι την αναφορά του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν υπήρχε η στήριξη της Πολιτείας. Ξεκίνησα μόνος μου με δικά μου κεφάλαια, γιατί αν ζήταγα επιδότηση για κάτι τόσο καινοτομικό θα ήταν μάταιο. Και τα προβλήματα δεν άργησαν. Είχα τον πρώτο μου δισεκατομμυριούχο πελάτη από το Μπέβερλι Χιλς και παρήγγειλε online. Δούλευα στο διαμέρισμά μου. Είχα μόνο χονδρική. Ηθελα να στήσω ένα σύστημα με πιστωτικές κάρτες για να πουλάω και λιανική.



Στήνω το σύστημα και πάω στην εφορία να ζητήσω να μου επιτρέψουν να λειτουργήσω κανονικά. “Από το διαμέρισμά σου αποκλείεται να πάρεις λιανικό”, μου είπαν. Κάποια στιγμή ύστερα από δύο μήνες, και αφού πείστηκαν ότι πρόκειται για σημαντική δουλειά, μου έδωσαν την άδεια. Από το “Harrods” μέχρι εδώ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Θα έπρεπε ίσως ο πρωθυπουργός, το υπουργείο Ανάπτυξης να φτιάξουν ένα ειδικό συμβούλιο, το οποίο κάθε δύο-τρεις μήνες θα φροντίζει εξωστρεφείς επιχειρήσεις που φτιάχνονται με 3.000 ευρώ και αγοράζει την ιδέα ο ξένος».



Σήμερα ο κ. Κολλιόπουλος μέσω της εταιρίας του Speiron, εκτός από το κλασικό μπουκάλι «λ», λανσάρει το πρώτο υπογεγραμμένο ελαιόλαδο στον κόσμο. Ο αγοραστής μπορεί να το παραγγείλει με την υπογραφή του σε μεταξοτυπία, ενώ περικλείεται σε χειροποίητη κασετίνα από λευκό λακαρισμένο μασίφ ξύλο, με δύο πλακέτες λευκόχρυσου σε αριθμημένο μπουκάλι, ενώ παράλληλα ετοιμάζει το νέο εξαγωγικό του προϊόν που αναμένεται να εντυπωσιάσει εξίσου.




Πηγή: tsekouratoi

Χάρρυ Κλυνν: Μιλάνε για μακελειό οι μακελάρηδες...

Α. Λοβέρδος: «Όποιος επιχειρήσει πολιτικά να προσβάλει τον Παπανδρέου με διάφορα θέματα, που αφορούν την πολιτική του, τις επιλογές του, τα ποινικά, η χώρα θα αλλάξει πορεία. Από εκεί που πηγαίνει προς το να μη γονατίσει, θα γίνει μακελειό»

Ποιον απειλείς Αντρέα Λοβέρδο, τη δικαιοσύνη ή τον Ελληνικό λαό; Και ποιος είναι ο Παπανδρέου και ο κάθε Παπανδρέου, που πρέπει να είναι πάνω από το νόμο;

Και ποιος είσαι εσύ, σε τελευταία ανάλυση, που με περίσσιο θράσος μιλάς για «μακελειό» σε μια χώρα που εσύ και η παράταξή σας την έχετε «μακελέψει» στέλνοντας 11.000.000 Ελλήνων στην κόλαση της οικονομικής εξαθλίωσης;

Ο Παπανδρέου και ο κάθε Παπανδρέου αν πρέπει να κριθεί για τις πράξεις του θα κριθεί…

Το ίδιο κι εσύ Ανδρέα Λοβέρδο, αφού σ΄αυτό το στημένο «παιχνίδι του χαμού» ήσουν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές.

Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ' ορά!


H φωτοσύνθεση είναι από το "Γρέκι"

To ψέμα και το θράσος

7 ΕΛΣΤΑΤ: Το ψέμα και το θράσος...

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Με συγχωρείτε, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι προς τι όλος αυτός ο πανικός μετά την εκ μέρους του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη αποστολή της δικογραφίας, για την διόγκωση των στατιστικών στοιχείων για το χρέος, στη Βουλή (μέσω της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου).
Η πρώτη δικογραφία είναι που πάει στη Βουλή ή μήπως η τελευταία; Γιατί ειδικά για την ΕΛΣΤΑΤ θορυβηθήκατε τόσο πολύ;
Και μάλιστα σε σημείο να χαθεί εντελώς η ψυχραιμία, σε σημείο να...

καταγγέλλει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ (δηλαδή του κ. Παπανδρέου που τον αποδέχονται όλοι οι υπόλοιποι, για να μην ξεχνιόμαστε) Πάνος Μπεγλίτης τον κ. Πεπόνη ότι επιδεικνύει «επικίνδυνη αφέλεια»;
Συγγνώμη, αλλά πέραν του ότι ο Γρηγόρης Πεπόνης χρειάζεται πολλούς σαν τον κ. Μπεγλίτη για να τα βγάλουν πέρα μαζί του, αυτό δεν αποτελεί παρέμβαση στην Δικαιοσύνη; Και συγγνώμη, αλλά χρόνια τώρα δεν μας επαναλαμβάνετε μονότονα την γνωστή πρόσκληση-πρόκληση «αν έχετε στοιχεία να τα πάτε στον εισαγγελέα»; Ε, είχαμε στοιχεία και τα πήγαμε στον εισαγγελέα. Και σας πληροφορώ ότι τα στοιχεία είναι τρανταχτά και δεν μπορείτε να τα αντικρούσετε.
Πρώτον, διότι τον καιρό που οι επιστήμονες στατιστικολόγοι σπούδαζαν και διακρίνονταν, εσείς πασχίζατε να χωθείτε στον κομματικό σωλήνα.
Και δεύτερον, επειδή τα στοιχεία δόθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ στη Eurostat κατά παράβαση του ιδρυτικού της νόμου, που προβλέπει πως όλες οι αποφάσεις της Αρχής πρέπει να είναι προϊόν συλλογικού οργάνου και να έχουν επικυρωθεί από όλα τα μέλη του Δ.Σ., κάτι το οποίο ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ!
Προς τι, λοιπόν, όλη αυτή η φασαρία και ο θρήνος και ο κοπετός, με τη συνοδεία γελοίων επιχειρημάτων;
Δόθηκαν ή δεν δόθηκαν τα στοιχεία χωρίς να συνεδριάσει το Δ.Σ. και χωρίς να επικυρωθούν;
Αποτελούσε ή όχι αυτό σοβαρή παραβίαση του νόμου, αρκετή για να ασχοληθεί η Δικαιοσύνη;
Ανακοινώθηκαν ή όχι τα στοιχεία από την Eurostat την επομένη των περιφερειακών εκλογών (δηλαδή στις 15 Νοεμβρίου 2010), ενώ για όλες τις άλλες χώρες είχαν ανακοινωθεί από τις 21 Οκτωβρίου;
Σημαίνει ή όχι αυτό πως έγινε συνεννόηση της κυβέρνησης με τη Eurostat, ώστε να μην ανακοινωθεί το θηριώδες έλλειμμα (15,4%) πριν από τις εκλογές, καθώς κάτι τέτοιο θα προοιωνιζόταν νέα μέτρα και θα οδηγούσε σε καταψήφιση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ; Σημαίνει ή όχι αυτό πως η κυβέρνηση ήξερε τι είχε κάνει, κι’ ας διερρήγνυε τα ιμάτιά του στη Βουλή ο κ. Σαχινίδης (13 Οκτωβρίου 2010, δηλαδή πριν από τις εκλογές) πως τάχαμου δεν γνώριζε το ύψος του ελλείμματος, επειδή (ξανα)τάχαμου η ΕΛΣΤΑΤ είναι ανεξάρτητη; Αποδεικνύει ή όχι αυτή η συμπεριφορά πως σε πολιτικό επίπεδο δεν έγινε καμιά διαπραγμάτευση, ενώ όλοι γνωρίζουμε πως τα ελλείμματα των νοσοκομείων μας οφείλονται κυρίως στο 1,5 εκ. μεταναστών που περιθάλπονται καθημερινά σ’ αυτά, με αποτέλεσμα να βουλιάξουν;
Όφειλαν ή όχι οι κυβερνήτες μας (λέμε τώρα) να δηλώσουν στην ΕΕ, στη Eurostat του σκαιού επικεφαλής της Ραντερμάχερ και σε όλους τους δανειστές πως σε περίπτωση που θα μας επέβαλλαν να εντάξουμε τα χρέη των νοσοκομείων μας, θα ανοίξουμε τις πόρτες και θα τους στείλουμε πεσκέσι όλους τους ξένους να τους περιθάλπουν στα δικά τους νοσοκομεία; Μπήκαν ή δεν μπήκαν τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ και των νοσοκομείων στο γενικό έλλειμμα χωρίς να ακολουθηθεί η επιστημονική μεθοδολογία ελέγχου των οικονομικών τους;
Ανέθεσε ή όχι η κυβέρνηση – τέσσερις μέρες μετά την ανακοίνωση του ελλείμματος – σε εταιρία ορκωτών λογιστών το έργο «Συγκέντρωση, κωδικοποίηση και ανάλυση χρηματοοικονομικών στοιχείων επιλεγμένων ΔΕΚΟ»; Μα αν αυτή τη δουλειά την είχε κάνει η ΕΛΣΤΑΤ, γιατί δεν έπαιρναν από εκεί τα στοιχεία, παρά μπήκαν στον κόπο και στα έξοδα να προσλάβουν άλλους για την ίδια δουλειά;
Ομολόγησε ή όχι ο κ. Βενιζέλος (την 1η Δεκεμβρίου 2011) σχετικά με τα ελλείμματα των νοσοκομείων ότι τον Οκτώβριο του 2009, στην επίσημη αναφορά προς τη Eurostat, έγινε η καταγραφή όλου του μη δηλωθέντος μέρους των υποχρεώσεων του 2008; Ακολούθησε ή όχι (το γράφει στην ανακοίνωσή του ο κ. Βενιζέλος) μεθοδολογική επίσκεψη της Eurostat, στη διάρκεια της οποίας τόσο οι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής στατιστικής αρχής, όσο και εκείνοι της ελληνικής (τότε ΕΣΥΕ) διατύπωσαν επιφυλάξεις «ως προς τον λογιστικό αυτό χειρισμό» (sic);
Αποδεικνύει ή όχι αυτό πως ήδη από τον Οκτώβριο του 2009 ξεκίνησαν τα μαγειρέματα και έστελναν στοιχεία (για τα οποία τους ανακαλούσε στην τάξη η ίδια η Eurostat), ενώ διαφωνούσαν και τα ίδια τα τότε στελέχη της τότε ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας; Ποιος τα έστειλε εκείνα τα στοιχεία, αφού διαφωνούσαν όλοι οι αρμόδιοι; Ο κ. Παπακωνσταντίνου μόνος του;
Είναι αλήθεια ή όχι πως η ΕΕ δεν απαιτεί την καταγραφή των μη επαναλαμβανόμενων δαπανών των νοσοκομείων, αλλά μόνο τις αυτοτελείς χρήσεις; (Προφανώς επειδή αν μια χρονιά πλακώσουν δυο εκατομμύρια μετανάστες, δημιουργούνται δαπάνες που δεν είναι επαναλαμβανόμενες;). Είναι αλήθεια ή όχι ότι ακόμη και σήμερα η ΕΛΣΤΑΤ λειτουργεί χωρίς διοικητικό συμβούλιο και ο επικεφαλής της αποπέμφθηκε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο από την Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής στις 22 Νοεμβρίου 2011, όταν αυτή (η Επιτροπή) αποφάσισε να κάνει με μοιραία καθυστέρηση τη δουλειά της;
Είναι αλήθεια ή όχι ότι η ΕΛΣΤΑΤ τελεί υπό τον έλεγχο της Βουλής (η οποία διορίζει την πλειοψηφία των μελών της), αλλά ο Πρόεδρος της Βουλής επί μήνες δεν ανταποκρινόταν ούτε ανταποκρίθηκε ποτέ στα αιτήματα για συνάντηση και στις καταγγελίες του Πανελληνίου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ; Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο υπουργός των Οικονομικών κ. Βενιζέλος καρατόμησε όλα τα μέλη του Δ.Σ. στις 27 Σεπτεμβρίου του 2011, παντρεύοντας την τροπολογία του αποκεφαλισμού με την τροπολογία για το χαράτσι στα ακίνητα μέσω ΔΕΗ; Είναι αλήθεια ή όχι ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν και τις δύο τροπολογίες και επομένως φέρουν μεγάλη ευθύνη; Πρέπει ή όχι να εξαιρεθούν από την εξεταστική επιτροπή για την ΕΛΣΤΑΤ;
Και τι είναι αυτά που μας λέει τώρα ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι ανεξάρτητη και δεν λαμβάνει κυβερνητικές εντολές; Εδώ δόθηκαν εντολές στην ίδια τη Eurostat να καθυστερήσει την ανακοίνωση του ελλείμματος!
Και γιατί ο κ. Παπακωνσταντίνου, που, στην ανακοίνωσή του, αισθάνεται την ανάγκη να υπενθυμίσει πως ο ίδιος έλαβε «την πρωτοβουλία για την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ», παραλείπει να αναφέρει πως λίγους μήνες μετά την ίδρυσή της (τον Μάρτιο του 2010), αισθάνθηκε την ανάγκη (τον Δεκέμβριο του 2010) να εντάξει σε ένα από τα περίφημα μνημονιακά πολυνομοσχέδια το άρθρο 11 με το οποίο μεταφέρονταν όλες οι εξουσίες στον πρόεδρο της Αρχής; Για ποιο λόγο δηλαδή κατάργησε τον ίδιο τον δικό του νόμο και δημιούργησε την ενός ανδρός αρχή λίγο μετά την αποστολή των (φουσκωμένων) στοιχείων για το έλλειμμα του 2009 και την ανακοίνωση του καταστροφικού ελλείμματος, αν όχι επειδή ήταν γνωστό ότι ο νόμος του Μαρτίου είχε παραβιαστεί κατάφωρα;Για να μας μπερδέψει (και να μπερδέψει και τους δικαστές) και να μην θυμηθούμε ότι τα στοιχεία εστάλησαν ενώ ίσχυε ο πρώτος νόμος;
Και μην μας πει πως και αυτό το επέβαλε η Eurostat, διότι σε σχετικό ερώτημα-non paper που είχε αποστείλει στη Eurostat ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ ρωτώντας αν είναι σκόπιμη η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία είχε απαντήσει πως αυτό «είναι θέμα της Ελλάδας και δεν υπεισέρχεται σε θέματα εθνικής κυριαρχίας».
Και από πού προκύπτει ότι, όπως μας λέει στη δική της ανακοίνωση η ΕΛΣΤΑΤ (επικαλούμενη τον… καταργημένο ιδρυτικό της νόμο), «τηρεί απαρασάλευτα την εκ του νόμου υποχρέωσή της να παράγει αξιόπιστα και αδιάβλητα στατιστικά στοιχεία»; Επειδή, όπως γράφουν, η Eurostat ενέκρινε άνευ επιφύλαξης τα εν λόγω στοιχεία;
Ανάλογο επιχείρημα χρησιμοποιεί και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ότι δηλαδή οι εισαγγελείς αμφισβητούν (άκουσον! Άκουσον!) επικυρωμένα από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία στοιχεία!
Συγγνώμη, αλλά γιατί πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στη Eurostat που έχει άπειρες φορές υποχρεωθεί να κάνει την αυτοκριτική της και που μπήκε σε διαδικασία συναλλαγής με την κυβέρνηση για τον χρόνο ανακοίνωσης του ελλείμματος; Πόθεν προκύπτει αυτό που αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, ότι δηλαδή «τα στατιστικά στοιχεία δεν "κατασκευάζονται" για να εξυπηρετήσουν οποιοδήποτε πολιτικό συμφέρον», όταν είναι αποδεδειγμένη η συνεννόηση, προκειμένου να εξυπηρετηθεί το πολιτικό συμφέρον των περιφερειακών εκλογών;
Έωλα είναι και όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο κ. Μπεγλίτης – αν και, όπως αποδεικνύεται, αγνοεί πλήρως την υπόθεση.
Επιτίθεται στους εισαγγελείς με ανοίκειο τρόπο, ζητά ευθέως την καρατόμησή τους (καλώντας την εισαγγελία του Αρείου Πάγου «να προχωρήσει άμεσα σε όλες τις εκ του νόμου προβλεπόμενες ενέργειές της) και μας δηλώνει πως «δεν έχει κανένας το δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, το πολιτικό σύστημα και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Αλήθεια; Πρώτον, με το πολιτικό σύστημα θα παίζουμε όσο θέλουμε. Αλλά ας μην μιλά για εθνικά συμφέροντα και λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, διότι με αυτά έπαιξαν όσοι οδήγησαν με πλαστά στοιχεία τη χώρα σ’ αυτήν την περιπέτεια και όσοι γραπώνονται στην εξουσία χωρίς να έχει εκφραστεί η λαϊκή βούληση. Υποστηρίζει ο κ. Μπεγλίτης ότι η αποστολή της δικογραφίας συνέπεσε με μια πολύ ευαίσθητη στιγμή, δηλαδή με τις συνομιλίες για το PSI.
Τι λέτε καλέ; Ώρα είναι να κατηγορήσετε τον Πεπόνη ότι αυτός φταίει που τα (ξανα)μάζεψε και (ξανα)έφυγε ο κ. Νταλάρα. Τι λέτε καλέ; Σας ενοχλήσαμε την ώρα που διαπραγματευόσαστε (λέμε τώρα) την χρεοκοπία της χώρας, που δεν θα είχε συμβεί αν είχατε πράξει το (εθνικό) καθήκον σας και δεν στέλνατε πλαστά στοιχεία στους δανειστές;
Υποστηρίζει επίσης ο κ. Μπεγλίτης πως ήταν γνωστό από το καλοκαίρι του 2009 πως το έλλειμμα θα ήταν διψήφιο. Μα αφού δεν είχε ακόμη τελειώσει το 2009 – και χωρίς να έχει ληφθεί το παραμικρό ήπιο μέτρο – πώς ήξεραν πού θα καθόταν το έλλειμμα στο τέλος του χρόνου ήδη από το καλοκαίρι; Μήπως επειδή γνώριζαν πως θα αναλάμβαναν την εξουσία και μετά θα κάθονταν ΑΚΙΝΗΤΟΙ μέχρι να μας πάνε σιδηροδέσμιους στο ΔΝΤ; Και όταν λέμε «διψήφιο», τι εννοούμε; Διότι άλλο το 11%, άλλο το 12%, άλλο το 13% και άλλο το 15,4%!
Επαναλαμβάνει ο κ. Μπεγλίτης, τα περί χρόνου καταγραφής των εξοπλισμών φληναφήματα του ευρισκόμενου στην Κόστα Ρίκα για τη Σοσιαλιστική Διεθνή κ. Παπανδρέου (επί των οποίων έπρεπε ήδη να έχει γίνει πολιτική διαπραγμάτευση, διότι η ΕΕ δεν προστάτεψε τα σύνορά μας και είμαστε όλη μέρα στις αερομαχίες).
Ότι δηλαδή η κυβέρνηση της Ν.Δ. κατέγραψε τους εξοπλισμούς στον χρόνο παραγγελίας τους (επί ΠΑΣΟΚ) και όχι στον χρόνο παραλαβής τους (επί Ν.Δ.).
Ενώ σε ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχε απαντήσει η Κομισιόν πως δεν την ενδιαφέρει πού καταγράφονται (αρκεί να καταγράφονται). Και ενώ είναι γνωστό ότι τα τεράστια ποσά για τους εξοπλισμούς προκαταβάλλονταν σχεδόν στο σύνολό τους κατά την παραγγελία – για να πέφτουν οι μίζες.
Για ποιο λόγο κάποιος να καταγράψει τις μίζες των άλλων στις δικές του χρονιές;
Πληροφορηθήκαμε επίσης πως ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου «μελετάει» τον «φάκελο Πεπόνη – Μουζακίτη» και «εξετάζει» αν θα στείλει ερώτημα στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο για την αντικατάστασή τους και αν θα ζητήσει την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον τους, διότι, όπως είπε, (με τις καταγγελίες τους περί παρεμβάσεων – οι οποίες τελικώς υπήρξαν και εκ μέρους του) «έπληξαν το κύρος της Δικαιοσύνης με τις συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές τους».
Τι λέτε καλέ; Εσείς παρεμβαίνατε για να ζητήσετε επίσπευση του έργου τους (ειδικά για τα CDS), αλλά αυτοί έπληξαν το κύρος της Δικαιοσύνης; Μαθαίνουμε μάλιστα ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης διερευνά το ενδεχόμενο να προωθηθεί στη Βουλή η τροπολογία που είχε πάρει άρον-άρον πίσω ο κ. Βενιζέλος μπροστά στην γενική κατακραυγή, με την οποία αντικαθιστούσε τους δύο οικονομικούς εισαγγελείς με αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου!
Δεδομένου ότι ο κ. Παπαϊωάννου όχι υπουργός, αλλά ούτε βουλευτής δεν θα είναι μετά τις επόμενες εκλογές, καλά θα κάνει να προστατέψει τον εαυτό του και να μην επιβαρύνει περαιτέρω τη θέση του. Τέλος, επειδή όπως φαίνεται θα συσταθεί εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το ζήτημα του φουσκωμένου ελλείμματος και επειδή η σύνθεση της σημερινής Βουλής (και επομένως και των επιτροπών της) είναι η παλιά (αυτή του «λεφτά υπάρχουν»), καλά θα κάνουν όσοι βουλευτές λάβουν μέρος σ’ αυτήν να προσέξουν επίσης να μην επιβαρύνουν τη θέση τους και να κρίνουν αντικειμενικά τα στοιχεία και όχι με βάση τις κομματικές εντολές. Άλλωστε, το σωστό είναι η συγκεκριμένη επιτροπή να συσταθεί μετά την εκλογή της νέας Βουλής.
Ευθύνες για την υπόθεση φέρουν και οι βουλευτές που ψήφιζαν ό,τι τους κουβάλαγαν οι υπουργοί των Οικονομικών Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος – τη δημιουργία της ΕΛΣΤΑΤ, την ουσιαστική κατάργησή της, την απόλυση των μελών της.
Ως γνωστόν, μόνο στην Ελλάδα οι κρίνοντες είναι συγχρόνως και κρινόμενοι.
Αυτά, όμως, μέχρι την ώρα του Ειδικού Δικαστηρίου…

Υ.Γ.1 Όλα τα παραπάνω είναι αρκετά στοιχεία για να κλείσουν το στόμα τους όσους χλευάζουν τους μάρτυρες;
Υ.Γ.2 Μην πιέζετε την Δικαιοσύνη, διότι υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο...
Υ.Γ.3 Όταν το ψέμα αποκαλύπτεται, δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος (Τάκιτος).

 

"Ελεύθερη Ζώνη"

Αποχωρώ και ΑΠΑΙΤΩ

Η ψυχή μου αλυχτά, Αποχωρώ και ΑΠΑΙΤΩ, το μόνο δικαίωμα που μου αφήσατε για ν’ αντισταθώ, την παραίτησή μου, να την κάνετε ΑΜΕΣΑ δεκτή!

Aπό το "Στοχασμός-Πολιτική"

"... Αρνούμαι τους φόρους των συμπολιτών μου να τους
προσφέρω αδιαμαρτύρητα στους προδότες της χώρας μου, χωρίς να μπορώ να
αρνηθώ ή ν’ αντισταθώ στις αποφάσεις τους.
- Αρνούμαι να συναινώ, να συνεργάζομαι και να διευκολύνω αυτούς που
μάτωσαν τη χώρα. Τους στυγνούς δολοφόνους, που δολοφονούν κάθε μέρα κάποιον συμπολίτη μου. (Μεταξύ των θυμάτων και ο άντρας μου).
- Δεν συνεργάζομαι μ’ αυτούς που...έκλεψαν τον ιδρώτα των συνταξιούχων, χωρίς ντροπή και σεβασμό στα χρόνια τους.
- Δεν συνεργάζομαι μ’ αυτούς που γέμισαν τη χώρα άστεγους και τώρα κάνουν τους ελεήμονες τάχα.
Δεν θέλω την ελεημοσύνη τους, δεν αναγνωρίζω τα μιάσματα, τους θρασύδειλους που παράνομα κυβερνούν τη χώρα με την πεποίθηση ότι συμφωνούμε..."

Η Μάρω σήμερα υπέβαλλε την παραίτησή της στην έκπτωτη κυβέρνηση.

Είναι τιμή μου να έχω τη Μάρω συμπολεμιστή. Απλά τιμή μου.

Σ.Λ.

Η Μάρω σήμερα υπέβαλλε την παραίτησή της στην έκπτωτη κυβέρνηση

 

Σιγά ρε ΜΑΚΕΛΑΡΗ μην σκίσεις κάνα καλσόν...

 

Από το "Αναρχογατούλης"

 

"όποιος πειράξει τον Παπανδρέου θα γίνει στη χώρα μακελειό"!!!

 

Προλαβε να πει ο "Μπουμπουκος" του Μπατσοκ και δεν εδωσε πε ραιτερω εξηγησεις γιατι ηδη τρεις ποντοι απο το καλσον ειχαν φυγει.

Αν και καλο θα ηταν να μας εξηγουσε που θα βρισκετε την ωρα του μακελειου αυτος και οι "συντροφοι" του.

Γιατι οντως μακελειο θα...

ΓΙΝΕΙ!!!

Λεει που και που και καμια αληθεια ο Μπουμπουκος του Μπατσοκ.

Μπορει να αργησε απελπιστικα αλλα θα ΓΙΝΕΙ!!!

Και τοτε...

Τρεχατε ποδαρακια μου να μην σας πιασει ο κωλος μου....

αγαπητε Μακελαρη!

Το σενάριο της "παρένθεσης Βενιζέλου"

 

Ο Κώστας Λαλιώτης ήταν εκείνος ο οποίος ιστορικά εισήγαγε στο λεξιλόγιο της τρέχουσας πολιτικής καθημερινότητας του τόπου, την έννοια της «παρένθεσης». Ο άλλοτε πανίσχυρος Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εξίσου ισχυρός υπουργός των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, είχε διατυπώσει τη θεωρία της «γαλάζιας παρένθεσης», ενόψει των εκλογών του 2004.

Εκτιμούσε δηλαδή ότι, η ήττα του ΠΑΣΟΚ ήταν βέβαιη, καθώς το Κίνημα θα πλήρωνε βαρύ λογαριασμό για τις αντιλαϊκές πολιτικές που είχε εφαρμόσει ο Κώστας Σημίτης, αλλά και τις υποθέσεις με οσμή σκανδάλων που είχαν σημαδέψει την οκταετή διακυβέρνηση του τόπου, μετά το 1996.

Πίστευε λοιπόν ότι η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή θα έβγαινε νικήτρια από εκείνη την αναμέτρηση, προσδοκούσε ωστόσο ότι η παραμονή της στην εξουσία θα ήταν εξαιρετικά σύντομη. Και με αφορμή τις προεδρικές εκλογές του 2005, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με τον Κώστα Λαλιώτη θα είχε καταφέρει να ανακάμψει, κάτω από τη νέα ηγεσία του, θα προκαλούσε εκλογές και θα τις κέρδιζε.

Η Ιστορία φυσικά δεν γράφτηκε όπως… υπονοούσε και προέβλεπε ο Κώστας Λαλιώτης. Η Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή έμεινε στην εξουσία 5 ½ χρόνια, το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να ανακάμψει εγκαίρως, και στην προεδρική εκλογή του 2005 τα δυο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας της Ελλάδας, συντάχθηκαν πίσω από την επιλογή του Κάρολου Παπούλια για τη διαδοχή του Κωστή Στεφανόπουλου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Το σενάριο της «παρένθεσης», επανέρχεται και πάλι σήμερα στο προσκήνιο. Ή μάλλον, στο παρασκήνιο του ΠΑΣΟΚ. Και αφορά στο ενδεχόμενο διαδοχής του Γιώργου Παπανδρέου από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με τη θητεία του δεύτερου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να έχει ημερομηνία λήξεως.

Πιο συγκεκριμένα, δεν είναι λίγα τα στελέχη που… οσφραίνονται ότι υπάρχει άτυπη συμφωνία ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, για διαδοχή… χωρίς να ανοίξει μύτη, παρά τις εκατέρωθεν διαψεύσεις, και τις αποστάσεις που χωρίζουν πλέον τους δυο κορυφαίους πολιτικούς της Κεντροαριστεράς.

Μόνο που, μια εκλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εθνικές εκλογές, θα συνεπάγεται ότι ο Υπουργός Οικονομικών θα κάνει ποδαρικό στο ηγετικό imperium του, με μια βαριά ήττα. Πιθανότατα, την πιο σφοδρή που θα έχει γνωρίσει το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική διαδρομή του, από το 1974 μέχρι και σήμερα.

Παράλληλα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι το τρίτο πρόσωπο του Μνημονίου, μετά τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Έχοντας αναλάβει την υπεράσπιση μιας πολιτικής που και ο ίδιος αμφισβητεί, χάνει σε δυο επίπεδα:

Απ’ τη μια γίνεται μέρος του προβλήματος, καθώς ταυτίζεται στα μάτια της κοινωνίας με μια πολιτική άγριας λιτότητας, που δεν θεραπεύει την ύφεση, αλλά σπρώχνει την οικονομία πιο βαθιά στην καταστροφή. Και από την άλλη, δεν διατηρεί εφεδρείες στην ιδεολογική και κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, ώστε να καταφέρει να τη συσπειρώσει, και να ξεκινήσει την ανάκαμψη του Κινήματος από ένα αξιοπρεπές εκλογικό ποσοστό.

Το σενάριο της «παρένθεσης Βενιζέλου» λοιπόν, θέλει τον Υπουργό Οικονομικών να χρεώνεται μεγάλο μερίδιο της ήττας του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Και στο Συνέδριο το οποίο θα ακολουθήσει τον Ιούνιο, οπότε και θα τεθεί θέμα ιδεολογικής και πολιτικής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ, να αμφισβητείται, και να οδηγείται εκ νέου στη βάση.

Εκεί όπου, θα επιχειρήσουν, σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, να διεκδικήσουν το «καθαρό» πλέον από κυβερνητικά αμαρτήματα ΠΑΣΟΚ, ο δημοφιλέστερος των στελεχών Ανδρέας Λοβέρδος, και ο Χρήστος Παπουτσής, ο οποίος αποτελεί την επιλογή των προεδρικών.

πηγή:statesmen.gr

Φωτογραφίες άγριων ζώων

 

Καταπληκτικές φωτογραφίες οι οποίες τραβήχτηκαν την κατάλληλη στιγμή...

πηγή:xefoto

«Μπαμπούλας» το άγχος στα ομαδικά σπορ!

 

του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Με τις ντρίμπλες του Πάνου Καμένου, τις κίτρινες κάρτες από την Τρόικα και την αιφνίδια αποχώρηση από το ελληνικό γήπεδο του κ Νταλάρα ξαφνικά απέκτησε...ενδιαφέρον «το ποδόσφαιρο της πολιτικής!» Αλλά επειδή ο αγώνας έχει και… Β’ ημίχρονο εγώ σήμερα επέλεξα να επιστρέψω με ένα ακόμη θέμα από «την πολιτική του ποδοσφαίρου…»

Ο «μπαμπούλας» του εκτός έδρας αγώνα, έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου, αποτελούσε, και φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να αποτελεί, μόνιμο στοιχείο προβληματισμού για όσους ζούνε από ή για το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ. Στο άρθρο μου είχα διευκρινίσει ότι ίσως δεν είναι στοιχείο εφησυχασμού αλλά σίγουρα αφαιρεί από την συναφή ψυχική επιβάρυνση ένταση το γεγονός ότι ΔΕΝ αποτελεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ελληνική ιδιομορφία ο «μπαμπούλας» των εκτός έδρας.

Αλλά και η αντίθετη όψη του συγκεκριμένου «μπαμπούλα» στην Ελλάδα συνιστά παράδειγμα για ενδελεχή κοινωνιολογική και ψυχολογική μελέτη καθώς διαπιστώνεται πολύ συχνά στα γήπεδα το ανεξήγητο και δυσνόητο φαινόμενο πολλών ΕΝΤΟΣ έδρας χαμένων παιχνιδιών!..
Αν μπορούσαμε να στηθούμε μπροστά σε μια γιγάντια οθόνη και χωρίς περιορισμούς χρόνου να παρακολουθήσουμε μερικούς αγώνες ελληνικών και ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ή κυπέλλων τότε θα γινόταν αντιληπτή μια πολύ ενδιαφέρουσα πραγματικότητα. Θα διαπιστώναμε ότι, πέρα από τις κάθε λογής διαφοροποιήσεις πρωτοπόρων και ουραγών ή μεγάλων και μικρών, οι ψυχολογικοί άξονες της δράσης των ομάδων μας ταυτίζονται με τις έννοιες και τη δυναμική του άγχους σε δύο αντίθετες, αντικρουόμενες μορφές, δηλαδή «το άγχος ης αποτυχίας» και «το άγχος της…επιτυχίας».

Σίγουρα παρεμβάλλονται επιμέρους θετικοί και αρνητικοί παράγοντες στη διαμόρφωση κάθε τελικού αποτελέσματος όπως:

- η φυσική κατάσταση και ψυχοσυναισθηματική διάθεση καθενός παίκτη χωριστά και της ολάκερης της ομάδας συλλογικά,

- οι κυκλοθυμικές διαθέσεις της κερκίδας η οποία, κάποια στιγμή, σταματά να αποδοκιμάζει τους αντιπάλους και αρχίζει την ψυχοφθόρα διαδικασία «γιουχαΐσματος» της δικιάς της ομάδας που, καθώς δεν τραβάει διαψεύδει προσδοκίες και δημιουργεί συναισθήματα οργής.

- Τα σφάλματα τακτικής, στρατηγικής και ενημέρωσης που περνούν από την τεχνική ηγεσία στα μέλη της ομάδας,

- Οι απλές αλλά συγκαλυμμένες αλήθειες όπως οι κάθε λογής «φαγωμάρες» στις διοικήσεις,

- Η τα πριμ που παρέμειναν ως απλές…υποσχέσεις,

- Οι ανίερες και «βρώμικες» συναλλαγές μεταξύ παραγόντων και παικτών,

- Οι παρασκηνιακές «συμφωνίες» παραγόντων με «σφυρίχτρες, σημαίες και «πράκτορες…στοιχημάτων» που κρύβουν κέρδη εκατομμυρίων!

Είναι, όμως, αλήθεια ότι πέρα από όλους τους παραπάνω παράγοντες όταν συνοψίσουμε τις ατομικές επιδόσεις παικτών και μαζί τις συλλογικές δραστηριότητες κάθε ομάδας θα δούμε ανάγλυφη την πραγματικότητα, εφόσον βέβαια παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις και σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε με…ρομαντική αφέλεια!

Το άγχος της αποτυχίας και το άγχος της επιτυχίας συμβάλλουν συχνότερα από ότι πιστεύουμε στην είσπραξη της ...αποτυχίας!

Αναμφίβολα η αντιπαράθεση μεγάλων και λιγότερο μεγάλων είναι μέσα στον ορισμό του παιχνιδιού κάθε κατηγορίας κατάταξης αντίπαλων ομάδων Όπως αποδείχθηκε, όμως, στο ιστορικό για την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Υφήλιο Πορτογαλικό «EURO-2004» είναι πλέον δείγμα άγνοιας της ψυχολογίας του ποδοσφαίρου και ανώριμης αφέλειας ή μοιρολατρική αποδοχή της απόληξης κάθε αναμέτρησης, κάθε αγώνα, με γνώμονα την αποκλειστική διαφοροποίηση μεγάλου-μικρού, ελληνικού-ευρωπαϊκού.

Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ παίζονται σε κάθε συνάντηση μέχρι το τελικό σφύριγμα...Χαμένος, τελικά, αποδεικνύεται εκείνος που δεν έχει κατανοήσει, που δεν θέλει να πιστέψει αυτήν την τρομερά απλή αλήθεια.

Σίγουρα σε κάποια στιγμή εξέλιξης του αγώνα τα πράγματα γίνονται δύσκολα για την μια ομάδα και εύκολα για την άλλη. Με την ίδια όμως σιγουριά οι όροι μπορούν να αναστραφούν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και ο θεωρούμενος νικημένος να ισοφαρίσει ή, συμβαίνει κι αυτό συχνά, να βρεθεί νικητής με το τελικό σφύριγμα.

Η δημιουργία της θετικής ψυχολογίας στον κάθε παίκτη και συλλογικά σε ολάκερη την αποστολή είναι απαραίτητη σε κάθε αντιπαράθεση, σε κάθε αγώνα άσχετα με την εθνική υπόσταση ή την αγωνιστική οντότητα του αντιπάλου. Για τον δυνατό η θετική ψυχολογία, ο αέρας της υπεροχής, είναι σημαντικά απαραίτητο στοιχείο εάν δεν μετουσιωθεί σε αυτό που το χαρακτηρίζουμε ως «άγχος της επιτυχίας».

Για τον αδύνατο η σωστή ψυχική διάθεση ταυτίζεται με την μετουσίωση του «άγχους της αποτυχίας» σε ψυχοσυναισθηματική κατάσταση ρεαλιστικής αντιμετώπισης της πραγματικότητας και ετοιμότητα για έγκαιρη εκμετάλλευση ευκαιριών. Και οι πιο «μεγάλοι» από τους πραγματικά μεγάλους κάνουν θανάσιμα σφάλματα εφόσον τους παρασύρει ο αέρας της υπεροχής, η υποτίμηση του αντιπάλου που πηγάζει από την υπεροψία και από το «άγχος της επιτυχίας»...

Εάν δεν συνέβαινε αυτό τότε το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ, δεν θα είχαν τις αληθινές τους εκπλήξεις, την ασύγκριτη γοητεία, την ανεπανάληπτη συναρπαστικότητά τους .

Όπως όμως «το άγχος της επιτυχίας» οδηγεί τους μεμονωμένους παίκτες και συνολικά την ομάδα σε σπασμωδικές και ανόητες πρωτοβουλίες, δημιουργώντας κενά και αποδυναμώνοντας τη συνολική προσπάθεια που σίγουρα απολήγουν στην αποτυχία και την ήττα, έτσι ακριβώς από την αντίθετη πλευρά η ηττοπάθεια μιας ομάδας πέρα από κάθε άλλο παράγοντα μπορεί να εστιασθεί και «στο άγχος της αποτυχίας» που απολήγει σε κατακερματισμό των ατομικών ικανοτήτων των παικτών και σε αξιολύπητη παρουσία του συνόλου...

Με δεδομένη τη σωστή φυσική κατάσταση, την ορθή στρατηγική και τις επιμέρους τεχνικές και εφόσον δεν παρεμβάλλεται το γνωστό «παρασκήνιο» η ειδοποιός διαφορά επιτυχίας-αποτυχίας ταυτίζεται απόλυτα με τον ψυχολογικό παράγοντα. Ο κίνδυνος που πάντοτε ελλοχεύει σε κάθε αντιπαράθεση υλοποιείται σε ανεπιθύμητο αποτέλεσμα όχι μόνο όταν το άγχος της αποτυχίας μετουσιώνεται σε ηττοπάθεια αλλά και όταν το άγχος της επιτυχίας οδηγεί τα άτομα και την ομάδα σε αφελή υποτίμηση του αντιπάλου.

Πως θα βγούμε από την κρίση μόνοι μας.

Δείτε τι προτείνουν κορυφαίοι επιστήμονες και αναλυτές [video]

Εξαιρετική εκδήλωση στην παλιά βουλή την περασμένη εβδομάδα στις 14 Ιανουαρίου με κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες...οικονομολόγους, συνταγματολόγους, όπως οι κ.κ. Καισάριος Γ. Κατρούγκαλος, Μάρδας Δ, Λυγερός Ν, Μαριάς Ν, Μπουραντάς, Δ. Σακκάς, με θέμα την έξοδο από την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις . Από τις τοποθετήσεις των ομιλητών ξεχώρισαν η άποψη του Γ.Καισάριου που επεσήμανε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τρία. "Δεν είναι βιώσιμο το χρέος μας, δεν είμαστε ανταγωνιστικοί και έχουμε θεσμικό έλλειμμα καθώς μια κλίκα ανθρώπων κάνουν κουμάντο παντού."

 

Κατά τον κύριο Καισάριο το πρόβλημα δεν είναι το μισθολογικό κόστος, το πρόβλημα είναι ότι δεν παράγουμε προϊόν με προστιθέμενη αξία. Όσοι μιλούν για πρόβλημα μισθών κοιτούν το παράδειγμα της Κίνας, όμως εμείς πρέπει να δούμε τα παραδείγματα των δυτικών χωρών. Ο καθηγητής μάνατζμεντ κ.Δ. Μπουραντάς τόνισε πως πρέπει να κυριαρχήσει ο άνθρωπος και η κοινωνία πάνω στην οικονομία. Να ξαναβρούμε τις αξίες μας και να καταρτίσουμε επιτέλους ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτό όμως δεν πρόκειται να προέλθει από το παρόν πολιτικό σύστημα. Χρειάζονται νέες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες να συμμετάσχουμε όλοι. Σε ότι αφορά τη διάθεση για τιμωρία των όσων μας έφεραν ως

εδώ εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορούμε να πάμε μπροστά με νομικές διαδικασίες.

 

Η τιμωρία είναι αναγκαία για δύο λόγους

 

α) για την απόδοση δικαιοσύνης

 

και

 

 β) για παραδειγματισμό.

 

Ωστόσο όταν μένουμε εκεί αυτό δείχνει θυμό και αγανάκτηση. Αν δε μετατρέψουμε το θυμό και την αγανάκτηση σε δημιουργικότητα δεν θα εξέλθουμε από την κρίση. Επίσης καυτηρίασε τη στάση των κομμάτων της αριστεράς γιατί τόσα χρόνια δεν έλεγαν τίποτε, όσο παίρναμε τα δάνεια και κάλεσε τους πολίτες να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Χαρακτηριστικά είπε ότι αν δεν υπάρχουν ευθύνες για όσους πείστηκαν με το "λεφτά υπάρχουν" του Γιώργου Παπανδρέου, έχουμε μεγάλη ευθύνη το 2010 όταν δώσαμε και πάλι πλειοψηφία στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στο ΠΑΣΟΚ, ενώ βρισκόμασταν ήδη πάνω στις στάχτες που το ίδιο είχε δημιουργήσει.

Ο καθηγητής κ.Μαριάς τάχθηκε αναφανδόν κατά της δραχμής και των σεναρίων που διακινούνται τελευταία από μερίδα του τύπου. Αυτό το σενάριο, είπε το παίζουν οι κομπραδόροι και οι απατεώνες πλουτοκράτες, που θέλουν να αγοράσουν τα πάντα τζάμπα. Πρότεινε να δημιουργηθεί άμεσα ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο χωρίς ιδεολογικές διαφορές και τοποθετήσεις.

 

Έπειτα να προχωρήσουμε σε άμεση διαγραφή του επονείδιστου χρέους, χωρίς να αφήσουμε να ξεπουληθεί το ελληνικό κράτος. Είναι πατριωτικό καθήκον να σπάσει η εξάρτηση από τις ξένες δυνάμεις και να στήσουμε ξανά τη χώρα στα πόδια της. Σημαντική παρέμβαση του τέως εισαγγελέα κ. Σακκά, που τόνισε πως η επόμενη βουλή, που θα προκύψει έχει τεράστια σημασία και ιστορική ευθύνη. Είναι αυτή που μπορεί να ασκήσει διώξεις και έχει εισαγγελική διάσταση. Μετά τις ομιλίες έγιναν και ολιγόλεπτες τοποθετήσεις από παρευρισκόμενους πολίτες. Ξεχώρισε η τοποθέτηση του γνωστού σκηνοθέτη Κ.Φέρρη: "Να τελειώνουμε με αυτή την κοινωνία που έβαλε το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο " είπε και καταχειροκροτήθηκε.

logia-starata.blogspot.com

Ρωσία: Αφήστε την Ελλάδα να πτωχεύσει - Ούτε ένα ευρώ από το ΔΝΤ για το PSI +

 

Σοκ προκάλεσε η άποψη που κατέθεσε η Ρωσία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι η Ελλάδα πρέπει να αφεθεί να πτωχεύσει και πως δεν πρέπει να λάβει ούτε ένα ευρώ, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του XrimaNews.gr. Οι εκπρόσωποι της χώρας τάχθηκαν εναντίον της συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θεωρώντας το PSI+ πεταμένα χρήματα και ζήτησαν...

από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μη συμμετάσχει σε νέο πρόγραμμα παροχής δανείων προς την Ελλάδα.

Η Ρωσία δεν είναι η μόνη χώρα που τάσσεται εναντίον ενός νέου δανείου στην Ελλάδα από το ΔΝΤ και τουλάχιστον άλλα τέσσερα μέλη του Ταμείου εξέφρασαν την άρνηση τους, μεταξύ των οποίων και η Βραζιλία.

Από την άλλη πλευρά, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία ζήτησαν το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο και τάχθηκαν υπέρ των ελληνικών θέσεων καθώς έχουν και το μεγαλύτερο συμφέρον το PSI+ να προχωρήσει.

Όσο για την εξαιρετικά αρνητική έως εχθρική στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ελλάδα, υπάρχει εξήγηση την οποία καθένας μπορεί να σκεφτεί με λίγο κόπο.

Από XrimaNews μοντάζ Γρέκι