Χριστός Ανέστη

"Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος"

Καλή και γρήγορη Ανάσταση της Ελλάδας 

Ακύλα και Πρίσκιλλα

    Χθες, 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, τίμησε η ορθόδοξη εκκλησία τους δικούς της αποστόλους Ακύλα και Πρίσκιλλα, που θεωρούνται ή ορθόδοξη απάντηση στον καθολικό Βαλεντίνο. Ένα αγαπημένο ζευγάρι Ιουδαίων που  μαρτύρησαν την εποχή του Νέρωνα και η μνήμη τους γιορτάζεται στις 13 Φεβρουάριου
   Όταν εκδιώχθηκαν από την Ρώμη  όλοι οι  Ιουδαίοι, λόγω των αναταραχών που γινόντουσαν μεταξύ τους στις συναγωγές για τον Ιησού, ο Ακύλας, που ήταν σκηνοποιός στο επάγγελμα και η γυναίκα του Πρίσκιλλα αναγκάστηκαν και αυτοί να φύγουν για την Κόρινθο. Το κανονικό όνομα της Πρίσκιλλας ήταν Πρίσκα που στα λατινικά θα πει Εκλεκτή (priscus = εκλεκτός). 
    Στην Κόρινθο τους συναντάει ο Απόστολος Παύλος και  όπως αναφέρεται στις Πράξεις ΙΗ:  "... Αχώρησε από την Αθήνα και ήρθε στην Κόρινθο. Και βρήκε κάποιον Ιουδαίο με το όνομα Ακύλας, Πόντιος στο γένος, που είχε έρθει πρόσφατα από την Ιταλία, και την Πρίσκιλλα τη γυναίκα του, γιατί είχε διατάξει ο Κλαύδιος να αναχωρήσουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη, και προσήλθε σ αυτούς. Και επειδή ήταν ομότεχνος, έμενε κοντά τους και εργαζόταν, γιατί ήταν σκηνοποιοί στην τέχνη ...»

  Ο Απόστολος Παύλος μένει τους για 16 μήνες και τους διδάσκει Τον λόγο Του Ιησού. Στη συνέχεια τον ακολουθούν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας όπου ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα αγαπημένοι και ευσεβείς, διαδίδουν τον Χριστιανισμό. Από εκεί επιστρέφουν στη Ρώμη για να συνεχίσουν να διδάσκουν τον λόγο του θεού, μέχρι τον μαρτυρικό τους θάνατο .

  Ο Ακύλας και η Πρίσκιλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου: «Τμηθέν γύναιον Ακύλας φησί βλέπων, Ούκ ανδριουμαι προς τομήν ανήρ κάρας;», δηλαδή όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : "Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;" και την ακολούθησε στον θάνατο!

Για την Θρησκεία

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΜΥΝΕΤΑΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΘΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΩ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ... ΔΕΝ ΑΣΚΕΙΣΑΙ ΟΥΤΕ ΑΣΚΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ. ΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΑΠΟ ΗΘΙΚΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜÎ! Ÿ ΚΑΙ Η ΗΡΘΕ Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΕΙ. Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝ-ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑΘΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΟΤΙ ΠΙΟ ΑΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ. ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ, ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ, ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑ ΨΕΥΤΙΚΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΦΗΚΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΣΤΑΘΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΕΝΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΑ ΣΤΩΜΑΤΑ, ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΙΤΕ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΕΙΤΕ ΕΘΝΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΕΣ ΠΗΡΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ Η ΑΛΛΟΥ....ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΤΕ...ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΕΙΡΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΟΥ ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.....ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟ-ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ...ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΚΓΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΚΟ ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ....ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΙΑ....ΓΝΩΣΗ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Αναγνώστης

πηγή :tromaktiko

Η εικόνα της Υπαπαντής του Ιησού Χριστού

Η εορτή της Υπαπαντής του Ιησού χριστού, είναι μία από τις αρχαιότερες εορτές της Εκκλησίας μας (άρχισε να γιορτάζεται το 518 μ.Χ.). Υπαπαντή (ή διαφορετικά Υπαντή) σημαίνει υποδοχή. Δηλαδή ο δίκαιος Συμεών ο πρεσβύτης, υπέργηρος πλέον, υποδέχεται στα χέρια του τον Χριστό σαν βρέφος τεσσαράκοντα ημερών.

Στην εικονογραφία της Υπαπαντής ο Συμεών κρατεί με ευλάβεια και δέος το βρέφος, γιατί γνώριζε από την προφητεία ότι Αυτό είναι ο ίδιος ο Θεός με σάρκα ανθρώπου, τον οποίο θα έβλεπε πριν πεθάνει. Γι' αυτό λέγει το «νυν απολύεις....» που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας στην ακολουθία του Εσπερινού, λίγο πριν την «απόλυση» δηλαδή κοντά στο τέλος.

Στην εικόνα της Υπαπαντής η Παναγία συνοδεύεται από τους γέροντες γονείς της (Ιωακείμ και Άννα) και προσφέρει με χαρά το βρέφος στον λειτουργό του Θεού, τον Συμεών. Γιατί έπρεπε να τηρήσει τον νόμο και εδώ ο Χριστός, όπως τον τήρησε σε όλα, ώστε να αγιασθεί ο νόμος. Έτσι η Εκκλησία μας καθιέρωσε την ακολουθία του «Σαραντισμού», όπου οι μητέρες βγάζουν για πρώτη φορά το παιδί τους από το σπίτι, σαράντα ημερών βρέφος και το πηγαίνουν στην Εκκλησία, για να το ευλογήσει ο ιερέας και να λάβει την χάρη από την προσκύνηση των ιερών εικόνων.

Στην παράσταση επίσης διακρίνουμε ένα «ειλητάριο» δηλαδή ένα ανοιχτό χαρτί, που το κρατεί η Αγία Άννα, και γράφει το κείμενο: «Τούτο το βρέφος ουρανόν και γην εστερέωσε», δηλαδή τον ομολογεί σαν τέλειο και προαιώνιο Θεό, και Δημιουργό του Παντός.

Είναι μεγάλη η εορτή της Υπαπαντής για την Εκκλησία μας. Οι θαυμάσιοι και χαρμόσυνοι ύμνοι που ψάλλονται επί οκτώ ημέρες, από τις 2 μέχρι και τις 9 Φεβρουαρίου που αποδίδεται, δηλαδή που τελειώνει, που επισφραγίζεται, εξυμνούν το ιερό γεγονός και αφήνουν σε όλους μας ιερά μηνύματα.

πηγή: ecclesia

Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας

Ο Αγιος Αθανάσιος ο Μέγας

 

 

Ο  ΄Αγιος Αθανάσιος ο Μέγας γεννήθηκε το 296 μΧ (ή το 295 μΧ). Έχει χαρακτηριστεί στύλος της Ορθοδοξίας και Μέγας Πατήρ της Ορθοδοξίας. Οι γονείς του Αθανασίου ήταν φτωχοί αλλά πιστοί και ενάρετοι χριστιανοί. Η οικονομική του κατάσταση δεν του επέτρεπε να λάβει ανώτατη εκπαίδευση, αλλά με την βοήθεια του Θεού κατάφερε μελετώντας μόνος του να φτάσει σε υψηλό επίπεδο στην θεολογία και στην φιλοσοφία. Ο ʼγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός γράφει ότι ο ʼγιος Αθανάσιος μελέτησε την Αγία Γραφή περισσότερο από κάθε βιβλίο.
Το 312 μΧ (ή το 319) ο ʼΑγιος Αθανάσιος χειροτονείται διάκονος από τον Αλέξανδρο Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ήδη ενώ ήταν διάκονος, εμφανίστηκε στην Α Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, το έτος 325 μΧ, που είχε συγκροτηθεί κατά του Αρείου, στην οποία διέπρεψε πάνω απ� όλους με τον ζήλο του, και με την διδασκαλία του περί Ομοουσίου. Τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως (Πιστεύω) της Α Οικουμενικής Συνόδου ουσιαστικά διαμορφώθηκαν από τον ʼΑγιο Αθανάσιο.

Το έτος 326 μΧ (ή το 328 μΧ), ο ʼΑγιος Αθανάσιος διαδέχθηκε τον Αλέξανδρο, επίσκοπο Αλεξανδρείας, εκλεγμένος από κλήρο και λαό.
Ο ʼΑγιος Αθανάσιος ο Μέγας αρνήθηκε την κοινωνία προς τον ʼΑρειο, γνωρίζοντας την διαστροφή της γνώμης του και την νόσο της αίρεσης που φώλιαζε ακόμη στην καρδιά του Αρείου. Αμέσως άρχισαν οι συκοφαντίες και οι επιβουλές των Αρειανών εναντίον του Αγίου Αθανασίου. Αλλεπάλληλες φορές εξορίστηκε άδικα, καθώς οι Αρειανοί ή οι Εθνικοί (ειδωλολάτρες) κατάφερναν και επηρέαζαν τους Αυτοκράτορες (Κωνσταντίνος ο Μέγας, Κωνσταντίνος ο υιός, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, και ο Ουάλης). Ο ʼΑγιος Αθανάσιος ο Μέγας, ο υπερασπιστής της Ορθοδοξίας, εξορίστηκε στην πόλη Τρίβερι (ή Τρέβιρα) της Γαλλίας, κατέφυγε στη Ρώμη, φυγαδεύτηκε και έμεινε καιρό στην έρημο, κρύφτηκε σε υπόγεια μήνες ολόκληρους, υπέμεινε χιλιάδες βάσανα και διωγμούς για 46 έτη. Όταν οι αυτοκράτορες καταλάβαιναν το λάθος τους ή όταν ανέβαινε νέος αυτοκράτορας στον θρόνο, ανακαλούσαν τον ʼΑγιο Αθανάσιο από την εξορία μα έπειτα ήταν πάλι υπό διωγμό, μετά από νέες διαβολές και συκοφαντίες από Αρειανούς ή από ειδωλολάτρες.
Τα χρόνια που ο ʼΑγιος Αθανάσιος βρισκόταν σε εξορία τον υποστήριζαν τόσο οι λαϊκοί όσο και μοναχοί της ερήμου. Εκεί στην έρημο γνώρισε τον Μέγα Αντώνιο, του οποίου τον βίο συνέγραψε. Τελικά, φάνηκε σαν φωτεινός αστέρας που έδυε, επιστρέφοντας για τελευταία φορά από την εξορία στον επισκοπικό του θρόνο, όπου με την λαμπρότητα των λόγων του φώτισε τον ορθόδοξο λαό για λίγο ακόμη καιρό και αναπαύτηκε στις 2 Μαΐου του 373 μΧ.Η μνήμη του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου τιμάται στις 18 Ιανουαρίου

Άγιος Αντώνιος ο Μέγας!

 Ο  Άγιος Αντώνιος ο Μέγας, είναι ο πρώτος ασκητής του Χριστιανισμού που θεμελίωσε τον υγιή μοναχισμό. Γεννήθηκε γύρω στο 251 στην Αίγυπτο από πλούσιους και ευλαβείς γονείς, οι οποίοι πέθαναν όταν ο Άγιος ήταν 20 ετών αφήνοντας του και την ευθύνη της μικρότερης αδερφής του. Από την παιδική του ηλικία τον διακατείχαν η ολιγάρκεια και η αυτάρκεια.
 Ήταν άριστος γνώστης της Αγίας Γραφής. Λίγους μήνες μετά τον θάνατο των γονιών του και ακούγοντας την Ευαγγελική περικοπή κατά την οποία ο Χριστός απευθύνεται σε έναν πλούσιο νέο λέγοντας: «Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοί, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι», συγκινήθηκε και το έκανε πράξη. Μοίρασε όλη του την περιουσία στους φτωχούς, εμπιστεύτηκε την αδερφή του σε ένα μοναστήρι και αναχώρησε για την έρημο, όπου έζησε ασκητικά, τρώγοντας λίγο ψωμί κάθε μέρα.

 Άσκηση και πνευματικός αγώνας

 Έπειτα από είκοσι ολόκληρα χρόνια σκληρής ασκήσεως, πνευματικού αγώνα, ακατάπαυστης προσευχής και φοβερών πειρασμών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους. Η αποδοχή που είχε ήταν ευρύτατη και μάλιστα έρχονταν σε αυτόν για να τους θεραπεύσει ακόμα. Θεράπευε τους ασθενείς "ου προστάζων, αλλά ευχόμενος και τον Χριστόν ονομάζων".
 Νυχθημερόν έκανε ασκητικούς αγώνες με τους οποίους νέκρωσε τα σκιρτήματα των παθών, έφτασε στο βαθμό της απάθειας, υπερβαίνοντας τα όρια της ανθρώπινης φύσης. Ο Άγιος Αθανάσιος και ο Μέγας Βασίλειος τον γνώρισαν στην έρημο και μάλιστα ο πρώτος έγραψε τον βίο του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου.

 Μάχη ενάντια στην ειδωλολατρία

 Στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών το 311 την εποχή του Μαξιμιανού, εγκατέλειψ�� τον μοναχισμό κι έδωσε σκληρή μάχη κατά της ειδωλολατρίας και της απάτης. Πολέμησε την αίρεση του Αρείου στην Αλεξάνδρεια το 335μ.Χ και αγωνίστηκε σκληρά για την Ορθοδοξία.
 Μαρτυρείται ότι, ενώ ο Άγιος βρισκόταν ακόμα στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων που εξέρχονταν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν.
 Ο βίος του και η υποδειγματική συνέπειά του, αποτελούν αιώνια πηγή, απ' όπου μπορούν οι άνθρωποι κάθε εποχής να αντλήσουν ζωντανά διδάγματα. Θύμιζε στους μαθητές του ότι η ανθρώπινη ζωή είναι εφήμερη, σε αντίθεση με το μέλλοντα αιώνα. Κατέληγε λέγοντας ότι δε θα πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, που είναι αρετές όπως η αγάπη, η φρόνηση, η σωφροσύνη και η σύνεση.
 Ο Άγιος προέβλεψε με θαυμαστή ακρίβεια τον θάνατό του, ο οποίος συνέβη το 356μ.Χ, όταν ήταν 105 ετών. Η Ορθόδοξη Χριστιανική εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του στις 17 Ιανουαρίου.
 Δείτε το βίντεο με το απολυτίκιο του Αγίου Αντωνίου

«Ο Χριστός είπε στη Μαρία: Βγες από την κουζίνα...»

«Οσοι αρνούνται τις γυναίκες στην ιεροσύνη δεν έχουν καταλάβει τη Βίβλο. Παρερμηνεύουν τις διδαχές του Χριστού» λέει στο «Βήμα» η Μιράντα Θρέλφολ Χολμς, μία από τις πιο διάσημες σήμερα γυναίκες
ιερείς στη Βρετανία. Και εξηγεί: «Ο ίδιος ο Ιησούς κατέρριψε τα στερεότυπα για το φύλοενθαρρύνοντας τη Μαρία από τη Βιθυνία,την αδελφή του Λαζάρου, να βγει από την κουζίνα, να καθήσει δίπλα στους άνδρες μαθητές του και να διδαχθεί μαζί
τουςαντί να παίζει τον παραδοσιακό γυναικείο ρόλο σερβίροντας με την αδελφή της, τη Μάρθα».
Σήμερα η κυρία Χολμς πρωτοστατεί στον αγώνα για να χειροτονούνται οι γυναίκες (και) ως επίσκοποι στην Εκκλησία της Αγγλίας.

Μητέρα δύο παιδιών, καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ντάραμ και ιερέας στο παρεκκλήσι του ιδρύματος, η κυρία Χολμς δηλώνει γενικότερα ενοχλημένη από τη θέση των γυναικών στη σύγχρονη δυτική κοινωνία. «Εγώ πιστεύω ότι η συζήτηση για το θέμα της χειροτονίας των γυναικών αντανακλά τις βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις για τις δυνατότητες των γυναικών και το τι συνιστά κατάλληλη “γυναικεία δουλειά”που υπάρχουν ακόμη στην παράδοσή μας. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές τώρα που η συζήτηση επεκτάθηκε στο ζήτημα της χειροτονίας γυναικών επισκόπων» υπογραμμίζει. Η Εκκλησία της Αγγλίας δέχεται γυναίκες ως ιερείς από το 1992. Ωστόσο η αναρρίχησή τους στον βαθμό του επισκόπου απαγορεύεται. Και συνιστά ένα άκρως επίμαχο ζήτημα που προκαλεί έριδες και ρήγματα.

«Τη δουλειά του ιερέα της ενορίας είναι εύκολο για τον κόσμο να την εξετάζει με όρους που σχετίζονται με το φύλο- είναι ένας ρόλος ποιμαντικός,που έχει να κάνει με τη φροντίδα και τη γαλούχηση» εξηγεί η κυρία Χολμς.
«Η δημόσια αντιπαράθεση όμως για το αν μπορούν οι γυναίκες να γίνουν επίσκοποισυνδέεται με τον ρόλο τους στη σημερινή κοινωνία:γυναίκες που καταλαμβάνουν ηγετικές θέσεις,που έχουν όραμα,που μιλούν και παίρνουν θέση σε σημαντικά ζητήματα για τον κόσμο.Ολα αυτά έρχονται σε σύγκρουση με τα παλαιά στερεότυπα».
Πώς θα ξεπεραστούν τα στερεότυπα; «Σταδιακά ξεπερνιούνται,κυρίως μέσω της θαυμάσιας δουλειάς που ήδη κάνουν οι γυναίκες κληρικοί στην Εκκλησία μας.Οι γυναίκες συνήθως πρέπει να είναι πολύ καλύτερες από τους άνδρες στη δουλειά τους για να θεωρηθούν απλώς ισάξιες». Δυστυχώς όλα αυτά «είναι τόσο παγιωμένα στον πολιτισμό μας που ο κόσμος δεν τα αναγνωρίζει ως προβληματική κατάσταση» μας απαντά. Για πρώτη φορά βρέθηκε αντιμέτωπη με τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών κληρικών όταν σπούδαζε στο Θεολογικό Κολέγιο του Σεντ Τζον στο Ντάραμ. Ως τότε πίστευε ότι το ζήτημα του φύλου δεν θα συνιστούσε τροχοπέδη στις επιδιώξεις της, όποιες και αν ήταν αυτές. «Απλά δεν ήταν κάτι που αποτελούσε μέρος των εμπειριών μου» λέει. Αλλωστε, καθ΄ όλη τη διάρκεια της εφηβείας της και λίγο αργότερα αρνείτο την ύπαρξη του Θεού ή κάποιας ανώτερης δύναμης και τα θέματα της Εκκλησίας δεν την απασχολούσαν.

Οι συγγενείς της, αγνωστικιστές οι ίδιοι, εξεπλάγησαν στο άκουσμα της επιθυμίας της να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού. Και εκείνοι όμως και ο σύζυγός της, τον οποίο γνώρισε στο πανεπιστήμιο, της προσέφεραν «άπλετη ηθική στήριξη» και την ενθάρρυναν στον δύσκολο δρόμο που διάλεξε. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην επιθετικότητα κάποιων ανδρών-μελών της Γενικής Συνόδου, του ανώτατου θεσμικού οργάνου της Εκκλησίας της Αγγλίας. «Οι αντιδράσεις τους με εξέπληξαν και πολλές φορές είναι εξαιρετικά προσβλητικές» τονίζει. «Αλλά είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα δούμε στην Αγγλία γυναίκες επισκόπους» λέει.

Ισως η ίδια να είναι μία από αυτές, αν και επισήμως δεν εκφράζει καμία προσωπική φιλοδοξία.

Καλόγεροι, μεσαιωνικές αγορές και κρίση

Σε εποχή οικονομικής κρίσης η Θεολογία και η Ιστορία μπορούν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από ευχές και προσευχές. Παράδειγμα, το τελευταίο βιβλίo της αιδεσιμότατης Μιράντα Θρέλφολ Χολμς: έχει τίτλο «Καλόγεροι και αγορές» («Μonks and Μarkets», εκδόσεις Οxford University Ρress, 2005) και εξετάζει την ύστερη μεσαιωνική μοναστική ιστορία υπό το πρίσμα των οικονομικών σχέσεων του Μεσαίωνα.

Η αιδεσιμότατη Θρέλφολ Χολμς διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Ντάραμ, όπου εκτελεί και τα θρησκευτικά της καθήκοντα ως ιερέα στο παρεκκλήσι της σχολής. Είναι κορυφαίο στέλεχος της οργάνωσης WΑΤCΗ (Women and the Church) η οποία προωθεί τη χειροτονία των γυναικών στη Βρετανία.

 

Συναντήσαμε τον φυλακισμένο Πατριάρχη Ιεροσολύμων

 Με αποκλειστική συνέντευξη το Νewsbomb.gr ,δια της δημοσιογράφου Μαρίας Γιαχνάκη αναφέρεται στον φυλακισμένο στα Ιεροσόλυμα Πατριάρχη Ειρηναίο.

 

Δημοσίευση 11/01/2011 07:55 Ανανέωση 11/01/2011 11:50

Κλειδωμένο κρατούν τον πρώην Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίο εδώ και 5 χρόνια οι αγιοταφίτες μοναχοί, από την ημέρα που τον έριξαν από τον Πατριαρχικό θρόνο με την δικαιολογία ότι πουλούσε εδάφη του Πατριαρχείου σε εβραϊκές εταιρίες. Ο ίδιος αποφασισμένος να αποδείξει με το πέρασμα του χρόνου και με δικαστικές ενέργειες ότι τον κατηγόρησαν άδικα αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον Πανάγιο Τάφο κι έτσι του αφαίρεσαν το δικαίωμα να βγαίνει έξω από το κελί του βάζοντας λουκέτα στις πόρτες του!
Μέχρι τώρα όσοι προσπάθησαν να τον δουν δεν τα κατάφεραν και όσοι ζήτησαν εξηγήσεις η απάντηση ήταν μια: «Ο Ειρηναίος δεν δέχεται κανέναν» . Αποκλείοντας έτσι κάθε προσπάθεια κάποιου να συναντήσει τον έκπτωτο Πατριάρχη.
6 Ιανουαρίου Παραμονή Χριστουγέννων με το παλαιό ημερολόγιο, βρισκόμαστε στα Ιεροσόλυμα στα πλαίσια γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Ρωτάμε για τον έκπτωτο Πατριάρχη τους αδελφούς του. Άλλοι αποχωρούν σιωπηλά και άλλοι μας ψιθυρίζουν: «κάντε κάτι είναι κρίμα για τον άνθρωπο να είναι κλειδωμένος από μας τους ίδιους... Δεν σηκώνει το Πατριαρχείο μας άλλο κακό....»
Σε συνέντευξη που μας παραχώρησε ο σημερινός Πατριάρχης κ. Θεόφιλος μεταξύ άλλων θεμάτων δέχτηκε να μιλήσει για πρώτη φορά για τον εγκλεισμό Ειρηναίου: «ο ίδιος δεν θέλει να φύγει από κει. Εμείς του δώσαμε διάφορες λύσεις αλλά εκείνος δεν δέχεται καμία. Δεν θέλω να ασχολούμαι άλλο με τον Ειρηναίο. Αν θέλετε να τον συναντήσετε θα πρέπει να καλέσουμε την ισραηλινή αστυνομία για να τον δείτε και τότε θα σας ανοίξουμε. Δεν μπορούμε να επιτρέπουμε την είσοδο σε όποιον θέλει ότι ώρα θέλει . Εδώ είναι μοναστήρι...».
Λίγη ώρα μετά αποκαλύφθηκε η αλήθεια: τα κλειδιά της «φυλακής του» τα είχαν οι ίδιοι οι πατέρες. Με την συνοδεία της ισραηλινής αστυνομίας - από πού και ως που αφού δεν είναι κατάδικος - το κελί του Ειρηναίου ξεκλειδώθηκε από Αγιοταφίτη μοναχό, ο οποίος έχει τα κλειδιά της σιδερένιας πόρτας.
Ο πρώην Ιεροσολύμων μας υποδέχεται στην πόρτα του με αγωνία. Είναι άσπρος σαν το πανί όπως θα ήταν ο οποιοσδήποτε από μας που δεν θα τον έβλεπε ο ήλιος για χρόνια.
Το σπίτι του παγωμένο. Ένα κερί ανάβει στο τραπέζι του το οποίο έχει κάνει τράπεζα για να τελεί τη θεία κοινωνία. Ακοινώνητος τόσα χρόνια ένας ιερωμένος , ένας Πατριάρχης... Κοινωνεί μόνος του τον εαυτό του.
«Πως είναι δυνατόν οι ιεράρχες να γίνονται τιμωροί και να φυλακίζουν ένα άρρωστο άνθρωπο μέσα σε ένα κελί για τόσα χρόνια μην δίνοντάς του το δικαίωμα που του έδωσε ο ίδιος ο Θεός... να αναπνέει καθαρό αέρα..... Ακόμη και οι φυλακισμένοι προαυλίζονται» μονολογεί ο έκπτωτος Πατριάρχης.
Ο Ειρηναίος τρέφεται κρυφά .... Τις νύχτες σαν κλέφτης ανοίγει το παράθυρό του και κατεβάζει ένα καλάθι στο δρόμο για να του ανεβάσουν οι Άραβες τις περιοχής τρόφιμα και φάρμακα που τα έχει ανάγκη ... Αυτή είναι όλη η αλήθεια για τον εγκλεισμό του Πατριάρχη για τον οποίο άρχισαν τις τελευταίες μέρες να ασχολούνται δημοσιογράφοι από ξένα δίκτυα και να αναζητούν τρόπο να τον συναντήσουν επικοινωνώντας παράλληλα με ανθρωπιστικές οργανώσεις για να κάνουν γνωστό το γεγονός ότι ένας άνθρωπος παράνομα κρατείται κλειδωμένος. Η πόρτα του όμως κρατείται ακόμη κλειδωμένη...