Νίκος Δήμου: «Μια χαβούζα με βοθρολύματα, που ζέχνει εκατοντάδες χιλιόμετρα γύρω και μολύνει όλη την Ευρώπη. Κι έχουμε το θράσος να τα βάζουμε με την τρόικα, τη Μέρκελ, τον Ράιχενμπαχ (τους νεοναζί του Στάθη), όταν επί χρόνια δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να κλέβουμε ο ένας τον άλλο κι όλοι μαζί το κράτος (δηλαδή, πάλι εμάς).
Αναρωτιέμαι: εκείνοι που βρίζουν το μνημόνιο (και είναι η πλειονότητα) συνειδητοποιούν, άραγε, τη δική μας συμβολή που του άνοιξε την πόρτα; Αν δεν κλέβαμε, δεν εξαπατούσαμε και πληρώναμε τους φόρους μας, θα χρειαζότανε;»
Το άνθος που κακού φύτρωσε και ανθεί στον δικό σας κόσμο… Στο δικό σα μπαξέ που τον πνίξανε τα ζιζάνια της απρέπειας, του θράσους και της ματαιοδοξίας…
Αλισβερισοπουστριλίκια και κραυγές άναρθρες, ανάγωγες, αγράμματες… Αξεσουάρ εξυπνακισμού στο κουστούμι της μόνιμης μικρότητάς σας… Σ’ αυτόν τον κόσμο ζείτε κι αυτόν τον κόσμο μόνο καταλαβαίνετε… Άλλος κόσμος για σας δεν υπάρχει…
Σ ’αυτόν τον όμορφο «καθωσπρέπει» κόσμο που «χτίσατε» εσείς οι Νίκοι Δήμοι, οι καταφερτζήδες… Οι επί των πραγμάτων, οι κόβω-ράφτες και αεροπουλητάδες!
Τι να κλέψει ο μεροκαματιάρης από τον άνεργο, ο Δεν-έχω-μία από τον Πανί-με-πανί;
«Χαβούζα με βοθρολύματα, που ζέχνει εκατοντάδες χιλιόμετρα γύρω και μολύνει όλη την Ευρώπη» δεν είναι η δική μας Ελλάδα, «Χαβούζα με βοθρολύματα» είναι η δικιά σας Ελλάδα, η Ελλάδα του δήθεν και του κάπως έτσι…
Η Ελλάδα των μεσαζόντων, των νταβατζοδιαπλεκόμενων, των μιζοφακελαδόρων, των αρπαχτολιγδοπολιτικάντηδων, των νενέκων των εφιαλτών και των κουλτουριάρηδων του κώλου!
Η Ελλάδα του με λένε Δήμου και σας γράφω στο καυ#& μου!
Η δικιά μας Ελλάδα είναι η Ελλάδα των εργατών, των μαστόρων, των καλλιτεχνών, των ποιητών, των ερευνητών των κτιστάδων και των γραφιάδων…
Η Ελλάδα του καθαρού μετώπου, της παλικαριάς και της ευθύνης…
Η Ελλάδα που δεν είδατε και δεν ξέρετε…
Και τη δικιά σας πτωματική Ελλάδα με τους νεοταξικούς προστάτες, τις τρόικες, τις Μέρκελ και τους Ράιχενμπαχ, πάρτε την και βάλτε την στον κώλο σας… Σας τη χαρίζουμε…
