Διδάσκοντας το παιδί την πραγματική αξία των χρημάτων

 

Γράφει η σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Νάνσυ Ψημενάτου

«Τα χρήματα δεν φυτρώνουν πάνω σε δέντρα»! Μια φράση που ίσως πολλοί από εμάς έχουμε ακούσει στην παιδική μας η ηλικία.Τι άλλο διδαχθήκαμε όμως;

Ποια είναι η προσωπική μας στάση απέναντι στα χρήματα, την αποταμίευση, τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια; Μέσο ή αυτοσκοπός; Αυτές είναι οι πρώτες ερωτήσεις που χρειάζεται να απαντήσει ο κάθε γονιός πριν αρχίσει την εκπαίδευση του παιδιού για το χρήμα, ώστε να είναι αρκετά ξεκάθαρος στο μήνυμα που θα μεταφέρει.

Η οικονομική υπευθυνότητα είναι ένα θέμα για το οποίο δεν συζητάμε πολύ συχνά. Όπως κάθε είδους υπευθυνότητα, διδάσκεται και ίσως η οικονομική κρίση να είναι μία ευκαιρία να επανεξετάσουμε τη προσωπική μας στάση και τα μηνύματα που περνάμε στα παιδιά μας.
Ξεκινάμε από τα βασικά. Μάθετε του τα χρήματα. Σιγουρευτείτε ότι αναγνωρίζει τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα. Μάθετε το να παίρνει τα σωστά ρέστα. Παίξτε μαζί του ή όταν ψωνίζετε αφήστε το να πάρει τα ρέστα εκείνο και να τα μετρήσει. Μιλήστε για τη διαφορά των μετρητών, των δανείων, των πιστωτικών καρτών.Η σωστή διαχείριση των χρημάτων ξεκινά νωρίς. Η προσέγγιση σε ένα 4άχρονο παιδί θα διαφέρει από αυτή ενός εφήβου αλλά είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι όσο πιο νωρίς ξεκινήσουμε την εκπαίδευση στα οικονομικά ζητήματα τόσο πιο πολύ θα αποδώσει.Να εννοείτε αυτά που λέτε.
Ο γονιός είναι ένα πρότυπο ακόμα και για τις οικονομικές συναλλαγές αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο το παιδί θα συσχετιστεί με το χρήμα. Προσπαθήστε να μην δίνετε μπερδεμένα μηνύματα. Αν για παράδειγμα λέτε: «Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία» αλλά στο τηλέφωνο λέτε στον/στη σύζυγό σας: «Αν δεν αγοράσω και φέτος αυτές τις μπότες… θα σκάσω», τότε δίνετε ένα διπλό μήνυμα που μπερδεύει το παιδί. Αν μιλάτε για την αξία του «απλώνω το χέρι μου μέχρι εκεί που φτάνω» αλλά έχετε τρεις πιστωτικές κάρτες φορτωμένες πάλι δίνετε ένα ισχυρό διπλό μήνυμα στο παιδί. Να θυμάστε ότι ο μόνος σταθερός τρόπος για να μεταβιβάσετε τις αξίες σας σχετικά με το χρήμα είναι να τις ανακαλύψετε και να ζήσετε σύμφωνα με αυτές.
Μην ενθαρρύνετε την υπερκατανάλωση. Αν μιλάτε για συνετή χρήση των χρημάτων και αγοράζετε πολλά παιχνίδια στα παιδιά, σύντομα θα βρεθείτε μπροστά σε ένα απαιτητικό παιδί το οποίο θα δείχνει να μην νοιάζεται για το αν φυτρώνουν ή όχι τα χρήματα!
Μην σπεύδετε να αντικαταστήσετε τυχόν απώλειες ή να καλύψετε τη λανθασμένη διαχείριση των χρημάτων του παιδιού.
Είναι φυσικό το παιδί να κάνει λάθη στις πρώτες του επαφές με τα χρήματα. Μην του δώσετε παραπάνω χρήματα αν ξόδεψε το χαρτζιλίκι του μονομιάς. Αυτό δεν είναι τιμωρία. Είναι κάτι που γίνεται προς όφελος του παιδιού και με αυτό το σκοπό πρέπει να του μιλήσετε. Για παράδειγμα πείτε: « Λυπάμαι που δεν έχω άλλα χρήματα να σου δώσω για αυτή την εβδομάδα. Παρατήρησα όμως, ότι ξόδεψες όλα τα χρήματα που πήρες την Κυριακή μέσα σε δύο μέρες. Αναρωτιέμαι μήπως είναι μια καλή ιδέα να σκέφτεσαι πιο προσεκτικά τι θα ήθελες να αγοράσεις και μετά να αποφασίζεις».
Αποταμίευση. Διδάξτε στο παιδί μέσα από τον τρόπο που εσείς διαχειρίζεστε τα χρήματα σας την αποταμίευση. Δείξτε του για παράδειγμα το πώς πληρώνετε πρώτα τους λογαριασμούς του σπιτιού, πως κάνετε τα ψώνια, και πως βάζετε στην άκρη ένα ποσό για οποιαδήποτε σκοπό. Αγοράστε του έναν κουμπαρά και πείτε του ότι μπορεί να βάζει μέρος από το χαρτζιλίκι του σε αυτόν ώστε να μαζέψει χρήματα για κάτι που θέλει να αγοράσει. Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο κοντινός χρειάζεται να είναι ο στόχος.

Δωρεές. Ένας ακόμη σκοπός για τον οποίο μπορείτε να διαθέσετε χρήματα και να διδάξετε στα παιδιά την αξία του χρήματος είναι οι δωρεές. Να θυμάστε ότι το ποσό δεν έχει καμία σημασία. Όσο μικρό και αν είναι το ποσό που διαθέτετε, ουσιαστικά μαθαίνετε στο παιδί σας , ότι ανήκει σε μια κοινωνία ανθρώπων. Σε αυτή την κοινωνία υπάρχουν πολλά και διαφορετικά προβλήματα, στα οποία μπορούμε να γίνουμε μέρος της λύσης προσφέροντας όσα χρήματα μπορούμε να διαθέσουμε.
Αντί χρημάτων

Οι χρηματικές δωρεές, μπορούν να αντικατασταθούν με το να παρέχουμε λίγο από τον ελεύθερο μας χρόνο σε κάποια εθελοντική οργάνωση, κατά προτίμηση κάποια που να ενδιαφέρει το παιδί. Βιβλία και παιχνίδια που πια δεν χρησιμοποιεί μπορεί επίσης να τα πάει σε κάποια οργάνωση και να δει από κοντά το έργο της.
Δώρα φτιαγμένα από το χέρι του.
Ενθαρρύνετε το παιδί να φτιάχνει μικρές κατασκευές και να της δωρίζει.

Οργανώστε βραδιές διασκέδασης στο σπίτι, μαγειρεύοντας αντί παραγγέλνοντας απ’έξω. Διασκεδάστε μαγειρεύοντας όλοι μαζί. Τρώγοντας όλοι μαζί . Καθαρίζοντας όλοι μαζί.
Τέλος, βρείτε έναν ισορροπημένο τρόπο να παρουσιάζετε τα οικονομικά του σπιτιού σας ώστε το παιδί ναι να γνωρίζει το τι συμβαίνει. Πείτε τα βασικά και όχι λεπτομέρειες.
Πείτε για παράδειγμα: «Έχουμε έσοδα από το μισθό του μπαμπά και το δικό μου. Ταυτόχρονα έχουμε και έξοδα κάθε μήνα , όπως ενοίκιο , σούπερ μάρκετ κτλ.». Μην αγχώνετε το παιδί με σκοπό να το κάνετε πιο υπεύθυνο. Δεν θα γίνει πιο υπεύθυνο, θα γίνει πιο αγχωμένο! Πείτε για παράδειγμα: «Αυτό το μήνα δεν μπορούμε να σου αγοράσουμε το ποδήλατο γιατί έχουμε άλλες προτεραιότητες. Θα κοιτάξουμε τον επόμενο μήνα τι μπορεί να γίνει».
Βοηθήστε τα παιδιά να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ ανάγκης, επιθυμίας, και ευχής. Αυτό θα τα προετοιμάσει, υπεύθυνα, για τις επιλογές που θα κάνουν στο μέλλον.

hamomilaki.blogspot.gr

Αντί να μπούμε στον South Stream, μπήκαμε στο Μνημόνιο

Του Βελισσάριου Δραγάτση

Η πέτρα του σκανδάλου που προκάλεσε λυτούς και δεμένους να ρίξουν την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, ο αγωγός “Southstream”, εγκαινιάστηκε από τον Ρώσο Πρόεδρο κ. Βλαντιμήρ Πούτιν στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Την ώρα που πέντε χώρες πανηγυρίζουν για την έναρξη αυτού του έργου, η Ελλάδα παραμένει στο περιθώριο, αιχμάλωτη στα δεσμά των Μνημονίων και της γερμανικής ηγεμονίας.

Εντύπωση προκαλεί η ύποπτη σιωπή τόσο της κυβέρνησης του κ. Αντώνη Σαμαρά, όσο και της κομματικής ιεραρχίας τηςΝέας Δημοκρατίας για το γεγονός αυτό, το οποίο επιβεβαιώνει την ορθότητα της πολιτικής που ακολούθησε ο κ. Κώστας Καραμανλής.

Διαβάζοντας πλέον την επίσημη ενημέρωση για τον αγωγό που θα περάσει από τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και την Ιταλία αποδεικνύεται ο σκοτεινός ρόλος ορισμένων φερέφωνων που εξυπηρέτησαν συμφέροντα που δεν ήθελαν αυτήν την στρατηγική προσέγγιση των Αθηνών με τη Μόσχα. Επιπροσθέτως γεννιούνται εύλογα ερωτηματικά για τις πολιτικές ευθύνες του κ. Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος φέρει το βάρος της ακύρωσης ενός από τους σημαντικότερους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς της Ελλάδας.

Ας θυμηθούμε λοιπόν τι έχει μεσολαβήσει για τη σημερινή κατάντια.

Πριν από πέντε χρόνια, τέτοιο καιρό, ο κ.Ευάγγελος Αντώναρος ενημερώνει τους πολιτικούς συντάκτες για το πρόγραμμα του τότε πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή κατά την επίσημη επίσκεψή του στη Μόσχα, στις 18 Δεκεμβρίου 2007, με τη συνοδεία της τότε υπουργού Εξωτερικών κ. Ντόρας Μπακογιάννη, του τότε υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια και ομάδας υπηρεσιακών παραγόντων, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων. Όλως τυχαίως στις 17 Δεκεμβρίου ξεκινά μια συντονισμένη ψυχολογική επιχείρηση προς την κοινή γνώμη με την (εκούσια και ακούσια) συμμετοχή πολιτικών και δημοσιογράφων εις βάρος της κυβέρνησης. Πρόκειται για την «υπόθεση Ζαχόπουλου»,η πλοκή της οποίας κορυφώθηκε ένα μήνα μετά.

Ο Καραμανλής στη Μόσχα

Οι πρώτες εντυπώσεις από την επίσκεψη του κ. Καραμανλή στη ρωσική πρωτεύουσα ανησυχούν τους Αμερικανούς. Τηλεγράφημα που εστάλη από την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα την επόμενη ημέρα προς το Στέητ Ντηπάρτμεντ μαρτυρά ανησυχία για τις κινήσεις της ελληνικής πλευράς.

«Ο Έλληνας πρωθυπουργός στη Μόσχα. Η ρητορεία (εξ’ όσων φαίνεται) δεν συνάδει με τις πράξεις», τιτλοφορείται. Γίνεται αναφορά στην αμυντική συμφωνία που σχεδίαζαν ο κ. Καραμανλής με τον κ. Βλαντιμήρ Πούτιν. Οι συντάκτες του τηλεγραφήματος επισημαίνουν πως το ΚΥΣΕΑ έδωσε το «πράσινο φως» για ν’ αγοραστούν μερικές εκατοντάδες τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού τύπου BMP.

Οι Αμερικανοί διπλωμάτες εκτιμούν: «οι κινήσεις του Καραμανλή σε σχέση με τη Ρωσία αντιμετωπίζονται θετικά από τον Τύπο και την κοινή γνώμη, η οποία λαμβάνει υπ’ όψη της την κοινή ορθόδοξη παράδοση ενώ χαρακτηρίζεται και από μια αριστερή νοσταλγία.

«Υπόγράφοντας τη συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη με τους Ρώσους και τους Βούλγαρους ο Καραμανλής θέλει να δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Ελλάδα καθίσταται ενεργειακός κόμβος(...)».

Σε άλλο σημείο του ίδιου τηλεγραφήματος φαίνεται πώς ο τότε πρωθυπουργός δεν ήταν τόσο «καλό παιδί», όσο περίμεναν οι γραφειοκράτες της Ουάσινγκτον. «Δεν πιστεύουμε ότι η προσέγγιση του Καραμανλή με τη Μόσχα αποτελεί θεμελιώδη αλλαγή στην ελληνική πολιτική. Σε ορισμένα θέματα, όπως την υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό South Stream και τα συγχαρητήρια προς τον Πούτιν για τη νίκη του στις εκλογές για τη Δούμα, ο Καραμανλής έχει πάρει αποφάσεις που δεν μας βοηθούν.

«Ο Καραμανλής πιστεύει προφανώς ότι μπορεί να κρατήσει μια ισορροπία στις σχέσεις του με τη Ρωσία και τη Δύση. Ο κίνδυνος είναι, καθώς έρχεται πιο κοντά στη Μόσχα στην ενέργεια, να βρεθεί η Αθήνα υπό πίεση για να συμμαχήσει με τους Ρώσους σε άλλα θέματα, όπως οι σχέσεις με το Ιράν (...)», αναφέρεται επί λέξει.

Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου υποκλοπών το 2005 ήταν προφανές ότι σε ορισμένες υποθέσεις δεν τηρούνταν τα προσχήματα και το πολιτικό παίγνιο γινόταν με σκληρούς όρους. Το διπλωματικό έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας με κωδικό «07Athens2386» μεταφέρει τον «διάχυτο εκνευρισμό» για τα συγχαρητήρια που έδωσε επανειλημμένως ο Έλληνας πρωθυπουργός στον κ. Πούτιν για τη νίκη του στη Δούμα.

Ο κ. Καραμανλής επιστρέφει από τη Μόσχα, μαθαίνει τα καθέκαστα και προγραμματίζει συνάντηση με τον τότε πρέσβυ των ΗΠΑ στην Αθήνα κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ.

Σπέκχαρντ, Λαυρεντιάδης και Κοπελούζος

Η συνάντηση γίνεται στις 4 Ιανουαρίου 2008 και φαίνεται πως ο τότε πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει μερικά πράγματα που δεν μπορούσε να αντιληφθεί ο επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στην Αθήνα (και μετέπειτα πρόεδρος της “Proton Bank” του κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη).

Στην αναφορά που συντάσσει ο κ. Σπέκχαρντ και την αποστέλλει στην Ουάσινγκτον την επόμενη ημέρα επισημαίνει ότι ο κ. Καραμανλής τού είπε ότι «ο Πούτιν δεν είναι δάσκαλος δημοκρατίας», «αλλά πρόσθεσε «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αξίες της Ελλάδος δεν θα αλλάξουν, αλλά η Ρωσία είναι σημαντική χώρα και η Ελλάδα χρειάζεται να έχει καλές σχέσεις μαζί της. Για παράδειγμα πολλοί περισσότεροι Ρώσοι τουρίστες έρχονται στην Ελλάδα. Και μετά βεβαίως υπάρχουν τα ενεργειακά θέματα».

Το ζητούμενο για τους Αμερικανούς φαίνεται πως είναι ο αγωγός “South Stream” και επισημαίνουν ότι ο τότε πρωθυπουργός είπε το αυτονόητο, δηλαδή «ότι οι Ρώσοι θα τον κατασκεύαζαν ούτως ή άλλως, οπότε είναι καλύτερο για μας να περάσει από την Ελλάδα».

Αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα ήταν ο ενεργειακός και οικονομικός έλεγχος της χώρας. Στο τηλεγράφημα με κωδικό «08Athens262» ο κ. Σπέκχαρντ επανέρχεται στο θέμα του αγωγού αναφέροντας ότι στις 15 Φεβρουαρίου 2008 ενημερώθηκε από τον πρόεδρο της “Prometheus Gas” κ. Δηµήτρη Κοπελούζο, ο οποίος συνεργάζεται µε τη ρωσική Gazprom, ότι ο “South Stream” δεν αναµένεται να περάσει από την Ελλάδα στο εγγύς µέλλον.

«Όταν πιέστηκε για το θέµα αν η Gazprom επιθυµεί να έχει αγωγό στην Ελλάδα, ο Κοπελούζος απάντησε ότι η Gazprom έχει προτείνει µία γραµµή µέσω Ελλάδας στην Ιταλία, αλλά οι Ρώσοι έχουν συµφωνήσει ήδη µε τη Σερβία για την εξαγωγή του αερίου στην Κεντρική Ευρώπη. Η Gazprom δεν έχει υπογράψει τίποτα µε τους Έλληνες», γράφει επί λέξει ο κ. Σπέκχαρτ.

Υποδείξεις στον Χρήστο Φώλια

Στις 20 Μαρτίου 2008, ο Αμερικανός πρέσβυς συναντάται με τον τότε υπουργό Ανάπτυξης κ. Χρήστο Φώλια δήθεν για να ενημερωθεί σχετικώς με το ταξίδι που έκανε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, επ’ ευκαιρία των εγκαινείων του αγωγού φυσικού αερίου TGI. Ο πραγματικός λόγος αποκαλύπτεται στο έγγραφο «08Athens438». Ο κ. Σπέκχαρντ επιχειρεί να νουθετήσει τον κ. Φώλια παροτρύνοντάς τον να µην υποστηρίξει τον αγωγό Trans-Adriatic Pipeline (TAP). Υποσχέθηκε μάλιστα να του δώσει σε επόµενη φάση τα στοιχεία που θα δείχνουν ότι δεν εξυπηρετεί τα συµφέροντα της Ελλάδας.

Εκείνο το διάστημα, ο κ. Καραμανλής πληροφορείται από ανώτατα υπηρεσιακά κλιμάκια ότι έγινε σοβαρή απόπειρα υποκλοπής τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε με τον πρόεδρο της Ρωσίας κ. Βλαντιμήρ Πούτιν και τον πρόεδρο της Βουλγαρίας κ. Γκεόργκυ Παρβάνωφ. Επιτρέπει σε κλιμάκιο 19 πρακτόρων της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσίας (FSB) να έρθουν στην Αθήνα για να προχωρήσουν σε επιχειρήσεις «αντιπαρακολουθήσεως».

Την Τρίτη 8 Απριλίου ανακοινώνεται ότι ο κ. Καραμανλής θα ταξιδεύσει στη Μόσχα είκοσι ημέρες μετά, πριν περάσει ο κ. Πούτιν από την προεδρία στην πρωθυπουργία της Ρωσίας (στις 6 Μαΐου εκείνου του έτους). Επιθυμούσε να κλείσει τη συμφωνία για τον “South Stream” ενώ ήθελε να δείξει ότι δεν φοβάται τα πολιτικά αντίποινα της Ουάσιγκτον, ακόμη και μετά το βέτο στην είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ που άσκησε στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Τα αντίποινα των ΗΠΑ ήταν να κοπεί η Ελλάδα από το πρόγραμμα visa – waiver για την παροχή άδειας ελευθέρας εισόδου στη χώρα.

Την ίδια ημέρα συγκαλείται κυβερνητική επιτροπή στο Μαξίμου με αντικείμενο θέματα ενέργειας και διπλωματικής τακτικής.

Άφιξη Μπράιζα και συμπλοκή πρακτόρων

Στις 9 Απριλίου αφικνύεται στην Αθήνα ο απίστευτος υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Ματ Μπράιζα. Είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο της Ενέργειας για τη Ρωσία και την Κασπία. Κάνει τυπικές συστάσεις και δεν ασκεί σοβαρές πιέσεις στην ελληνική πλευρά. Λέγεται πάντως ότι συμμετείχε σε μαραθώνιες συσκέψεις στην πρεσβεία.

Συμπτώματικώς αναφέρουμε ότι σε έγγραφο που ήρθε στη δημοσιότητα πριν από μερικούς μήνες, εκείνες τις ημέρες οι πράκτορες της FSB εντόπισαν σχέδιο δολοφονίας του τότε πρωθυπουργού. Μεταξύ 20 και 25 Απριλίου 2008, οι Ρώσοι πράκτορες συνεπλάκησαν στη Νέα Μάκρη με πρόσωπα που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του κ. Καραμανλή.

Στη Γ’ Διεύθυνση Αντικατασκοπείας της ΕΥΠ υπάρχει έγγραφο που υπέγραψε ο έμπειρος επικεφαλής του ρωσικού κλιμακίου και αναφέρει αναλυτικώς τα ευρήματα από το βαν των υπόπτων, στοιχεία του σχεδίου δολοφονίας και εκφράζεται η εκτίμηση πως η επιχείρηση ήταν οργανωμένη από μέλη δυτικών υπηρεσιών καθώς και της ισραηλινής «Μοσάντ». Για την υπόθεση ο τότε διοικητής της ΕΥΠ πρέσβυς κ. Ιωάννης Κοραντής ενημερώνει λεπτομερώς τον τότε υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο.

Στις 29 Απριλίου ανακοινώνεται η διακυβερνητική συμφωνία Αθηνών – Μόσχας για την ελληνική συμμετοχή στον “South Stream”. «Διπλωματικοί κύκλοι» που βρίσκονται πολύ κοντά στους Αμερικανούς διαρρέουν στα ΜΜΕ ότι ο αγωγός αυτός είναι ανταγωνιστικός προς τον “Nabbuco”της Ε.Ε. που διέρχεται από την Τουρκία και την Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Ποιος είναι ο Ραφαήλ Μωϋσής

Όλα αυτά περιγράφονται με σαφήνεια στο εμπιστευτικό σήμα «08Athens598» της 30ης Απριλίου 2008 που συνέταξε ο τότε πρόεδρος του Συµβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (και εβραϊκής καταγωγής) κ. Ραφαήλ Μωϋσής. Έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι τα επιχειρήματα του κ. Μωϋσή επικαλούνται και οι Γερμανοί στην Κομισιόν και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζοντας αντιρρήσεις στη συμμετοχή της Ελλάδος στον “South Stream”, ισχυριζόμενοι ότι δήθεν «στοχεύει στην καρδιά της στρατηγικής για την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια».

Παράλληλα αναμοχλεύονται και οι αντιρρήσεις της πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Κοντολίζα Ράις για τον πετρελαϊκό αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Οι ντόπιοι πλασιέ των γερμανικών συμφερόντων προωθούν τον αγωγό ΑΜΒΟ μέσω των Σκοπίων, κάτι το οποίο δεν ήθελε ο κ. Καραμανλής.

Με πρόσχημα την αναθεωρημένη πολιτική μη διασποράς πυρηνικών όπλων έρχεται να μιλήσει στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων ο κ. Γκρέγκ Σούλτε στις 29 Ιουλίου 2008. Ο Αμερικανός διπλωμάτης εκπροσωπούσε τις ΗΠΑ στις αντιπροσωπεία του ΟΗΕ στη Βιέννη και στο Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας ενώ είχε υπηρετήσει με εντολή του προέδρου κ. Τζωρτζ Μπους στο πλευρό της κ. Ράις ως Ειδικός Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ.

Στις 27 Ιουλίου 2008, ο κ. Σούλτε ζητεί πλήρη αναφορά για τον Έλληνα πρωθυπουργό και τις ενέργειές του στην υπόθεση “South Stream”. Ο πρέσβυς κ. Σπέκχαρντ ενημερώνει:

«Οι κινήσεις του Καραμανλή προς την Ρωσία, βλάπτουν την εικόνα της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον. Οι δυνατότητες της πρεσβείας να επηρεάσει την ελληνική θέση είναι μειωμένες λόγω διαφόρων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι ο Καραμανλής φαίνεται να ασκεί από μόνος του, την πολιτική προσέγγισης με τη Ρωσία.

»Ο Κώστας Καραμανλής χαράσσει την εξωτερική πολιτική με διαβούλευση με τους υπουργούς Εξωτερικών, Αμύνης και άλλους υπουργούς ή συμβούλους, μέσω των οποίων θα μπορούσε (σ.σ. η πρεσβεία) να ασκήσει επιρροή, στην τάση του (σ.σ. Καραμανλή) που πιστεύει ότι η βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία και η ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο είναι συμφέρουσες».

Οι Αμερικανοί και ο Σαμαράς!

Λίγες ημέρες μετά ξέσπασε η κρίση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας. Η αναπληρώτρια επικεφαλής της διπλωματικής αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, η κ. Ντέμπορα Ανν Μακάρθυ στέλνει αναλυτική αναφορά στις 22 Αυγούστου 2008. Γράφει ότι «επίκειται επίσκεψη Ρώσων ειδικών αμυντικής βιομηχανίας για να συζητήσουν την αγορά των θωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού και η ελληνική Βουλή έχει προγραμματίσει την επικύρωση της συμφωνίας για τον αγωγό South Stream».

Η κ. Μακάρθυ είναι ξεκάθαρη: «Εργαζόμαστε για να ακυρώσουμε και τις δύο αυτές ενέργειες που θεωρούμε ότι δεν είναι σωστές, αλλά λαμβάνουμε ανάμεικτα μηνύματα απο Έλληνες αξιωματούχους».

Το “Newsbomb.gr” βρίσκεται σε θέση να γνωρίζει (με στοιχεία) ότι οι Αμερικανοί ήρθαν σε επαφή με τον διπλωματικό σύμβουλο του κ. Καραμανλή, τον κ. Κωνσταντίνο Μπίτσιο. Πολλές φορές για θέματα που αφορούσαν σε στρατιωτικές ασκήσεις σε συνεργασία με το Ισραήλ και σε θέματα σχετικά με το Ιράν ο κ. Μπίτσιος συζητούσε με τον επιτετραμμένο των ΗΠΑ κ. Τόμας Κάντριμαν. Τα «ανάμεικτα αισθήματα» μπορεί να σχετίζονται με το γεγονός ότι υπήρξε επικοινωνία και με τον τότε γ.γ. του ΥΠΕΞ κ. Αριστείδη Αγαθοκλή, στενό συνεργάτη της κ. Μπακογιάννη που την ακολούθησε κι όταν ίδρυσε τη «Δημοκρατική Συμμαχία».

Ένα ακόμα στέλεχος που βολισκοπούν οι Αμερικανοί για τον “South Stream” είναι ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς. Τον θεωρούσαν έμπιστο του κ. Καραμανλή και η κ. Μακάρθυ τον εκθέτει με όσα γράφει στο τηλεγράφημά της: «Θεωρείται έμπιστος του Καραμανλή. Συμφώνησε απολύτως ότι η επίσκεψη των Ρώσων ειδικών για τα θωρακισμένα οχήματα δεν θα έμοιαζε καλή. Υποσχέθηκε ότι όλοι όσοι έπρεπε να το μάθουν, θα το μάθαιναν». Ίσως γι’ αυτό και σήμερα δεν λέει κουβέντα ο κ. Σαμαράς για το θέμα.

Η υπ’ αριθμόν 2 στην ιεραρχία της πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα τονίζει συνεχώς την ανάγκη να ακυρωθούν τόσο η επίσκεψη των Ρώσων ειδικών όσο και η επικύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας για τον “South Stream”.

Πώς αποκαλύφθηκε το «Βατοπέδι»

Την ίδια ημέρα που η κ. Μακάρθυ αποστέλλει την αναφορά της στην Ουάσινγκτον, ο κ. Καραμανλής προωθεί προς ψήφιση στη Βουλή τη συμφωνία για τον αγωγό ενώ με αντίστοιχη διαδικασία ετοιμάζεται η επικύρωση και από τη ρωσική Δούμα.

Συμπτωματικώς, την ίδια ημέρα αρχίζει από την εκπομπή δύο γνωστών δημοσιογράφων σε ενημερωτικό ραδιοφωνικό σταθμό η αποκάλυψη της λεγόμενης «υπόθεσης Βατοπεδίου». Παρότι οι δικαστικές Αρχές και οι Επιτροπές της Βουλής απέδειξαν πως δεν υπήρξε σκάνδαλο με την έννοια της ζημίας σε βάρος του Δημοσίου διαμορφώθηκε κλίμα για την απώλεια κάθε αξιοπιστίας εκείνης της κυβέρνησης, σύνηθης μεθοδολογία ψυχολογικών επιχειρήσεων που διδάσκεται από τους Αμερικανούς.

Από την υπόθεση του Βατοπεδίου πέρα από την εκτίμηση που έχει ο κ. Πούτιν στον ηγούμενο Εφραίμ τι άλλο μάθαμε; Στοιχεία της άκομψης συμπεριφοράς του κ. Θ. Ρουσόπουλου έναντι επιχειρηματία με ισχυρές διασυνδέσεις στις ΗΠΑ, τις στενές σχέσεις που είχαν συνεργάτες του κ. Καραμανλή με τον Εφραίμ και παράπλευρες ωφέλειες στελεχών εκείνης της κυβέρνησης (περίπτωση κ.Γιώργου Βουλγαράκη κλπ). Ζημιά του Δημοσίου από ανταλλαγές δεν προέκυψε.

Ο κ. Καραμανλής επιχειρούσε να αλλάξει το κλίμα στην οικονομία με αυτή τη συμφωνία που επιδεινωνόταν ραγδαία, ενώ οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν ότι υλοποίησαν την αναφορά της κ. Μακάρθυ στην Ουάσινγκτον. Μόνο το ΚΚΕ μέσω του «Ριζοσπάστη» είχε ενημερώσει από τις 19 Ιανουαρίου 2008 για όσα παίζονταν στην πλάτη του λαού. Όλοι οι άλλοι εργάσθηκαν συνειδητά ή ασυνείδητα για να ακυρωθεί η ελληνική συμμετοχή στον “South Stream”.

Κάποιοι κέρδισαν εκατομμύρια από την εξέλιξη αυτή και μάλιστα επιτάχυναν τις εξελίξεις από την ήττα της Ν.Δ. τον Οκτώβριο του 2009 με την υπαγωγή της Ελλάδος στο μηχανισμό «στήριξης», με τα παιγνίδια των CDS και των Swaps, την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την υιοθέτηση Μνημονίων, το καθεστώς επιλεκτικής χρεωκοπίας, την υποταγή στη γερμανική ηγεμονία της κ. Άνγκελας Μέρκελ και την απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων με την υπογραφή της κυβέρνησης Σαμαρά.

Στο ερώτημα αν ήταν αδαείς ή συνένοχοι στο έγκλημα αυτό απαντήστε εσείς αφού κρίνετε τα πλήρως εξακριβωμένα και αδιάψευστα στοιχεία που σας παραθέσαμε.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/260399/anti-na-mpoyme-ston-south-stream--mpikame-sto-mnimonio#ixzz2EZeAkIqY

Τα οικονομικά μέτρα έρχονται από το ...1843! Διαβάστε τις απίστευτες ομοιότητες!

Η ιστορία είναι πραγματική. Και είναι η ιστορία της χώρας μας. Που όπως όλες οι ιστορίες, όλων των κρατών έχουν κάτι πολύ περίεργες συμπτώσεις . Ίσως επειδή τα κράτη ,όπως και οι άνθρωποι αρνούνται να μάθουν από τα λάθη τους. Κι έτσι τα επαναλαμβάνουν.

Διαβάστε λοιπόν το κείμενο ,που μας υπέδειξε ένας πολύ σοβαρός καθηγητής στρατιωτικής Σχολής για το τι είχε συμβεί στην Ελλάδα το 1843! Θα βρείτε πιστέψτε μας πάρα πολλές …συμπτώσεις και ομοιότητες με το σήμερα:


“Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη Ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.

Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του. ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;)

Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να .συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστά! ει και ζ ητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις.)

Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (απ νάτο!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει;)

Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Ε όχι, δεν γίνεται, πλάκα μας κάνουν.)

Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας, είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν. (όπα.)

2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες. (αμάν.)

3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ! ήταν ο 

φόρος για την αγροτική παραγωγή. (από τότε .)

5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.(ΦΠΑ δεν είχε τότε.)

6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. (έλα.)

7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;)

8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (πιθανόν να έφερναν ξένους.)

9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. (ε, όχι, αυτό όχι.)

10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι.)

11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. (αθάνατη Ελλάδα.)


(Είναι να τρελαίνεσαι, είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο, μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;) Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; για ποιούς; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ:

Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη, το 1893.
Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα”.
 

πηγή:OnAlert.gr

Οι 25 πλουσιότεροι άνθρωποι όλων των εποχών

Πολλές εκπλήξεις περιλαμβάνει η λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων που έχουν ζήσει, την οποία δημοσίευσε το site Celebrity net worth. Όλα τα ποσά έχουν προσαρμοστεί βάσει πληθωρισμού.

1, Μανσά Μουσά ο 1ος, 400 δις (έτος γέννησης 1280)

Ο βασιλιάς της αυτοκρατορίας του Μάλι -που την εποχή εκείνη κατείχε επίσης τα εδάφη της σημερινής Γκάνας και του Τιμπουκτού- ο οποίος είχε στα χέρια του το 50% της παγκόσμιας παραγωγής αλατιού και χρυσού. Αναδείχτηκε σε βασιλιά μετά την αναχώρηση του προηγούμενου σε μια αποστολή για να εξερευνήσει τα όρια του Ατλαντικού ωκεανού από όπου ποτέ δεν γύρισε.

2, Οικογένεια Ρόθτσαιλντ, 350 δις (έτος γέννησης 1744)

Η Ευρωπαϊκή τραπεζική δυναστεία που ξεκίνησε από την επενδυτική εταιρία που δημιούργησε ο Εβραϊκής καταγωγής Γερμανός Μέγερ Άμσελ Ρόθτσαιλντ, ο οποίος στην συνέχεια έστειλε τους πέντε γιους του να φτιάξουν παραρτήματα στις πέντε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές πόλεις.

3, Τζον Ντ. Ροκφέλερ, 340 δις. (έτος γέννησης 1839)

Ιδρυτής της Standard Oil Company που αργότερα διασπάστηκε από την Αμερικάνικη κυβέρνηση σε μικρότερα κομμάτια ( Amoco, Chevron Conoco, and ExxonMobil).

4, Άντριου Κάρνεγκι, 310 δις (έτος γέννησης 1835)

Ο Σκοτσέζικης καταγωγής Αμερικανός βιομήχανος της χαλυβουργίας που, αφού πούλησε την εταιρία στην JP Morgan, χάρισε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

5, Τσάρος Νικόλαος ο 2ος, 300 δις (έτος γέννησης 1868)

Ο τελευταίος τσάρος της Ρωσίας πριν την επανάσταση των μπολσεβίκων.

6, Οσμάν Άλι Χαν, 236 δις (έτος γέννησης 1886)

Ο μαχαραγιάς του Hyderabad (μέχρι την εισβολή της Ινδιάς) είχε στην κατοχή του 100 εκ. δολάρια σε χρυσό, κοσμήματα αξίας 400 εκ. δολαρίων, 50 Ρολς Ρόις και ένα διαμάντι αξίας 95 εκ. δολαρίων ως βαρίδι στο γραφείο του.

7, Γουίλιαμ ο Κατακτητής, 229,5 δις (έτος γέννησης 1028)

Διάσημος για την εισβολή και την κατάκτηση της Αγγλίας.

8, Μουαμάρ Καντάφι, 200 δις (έτος γέννησης 1942)

Αυτή είναι, σύμφωνα με το celebrity net worth, η αξία της μυστικής περιουσίας που είχε συγκεντρώσει ο πρώην δικτάτορας της Λιβύης. Κάτι λογικό αν σκεφτείτε ότι μόνο το ποσό που κατασχέθηκε από τους τραπεζικούς του λογαριασμούς μετά τον θάνατό του άγγιζε τα 70 δις δολάρια.

9, Χένρι Φορντ, 199 δις (έτος γέννησης 1863)

Ο ιδρυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας Ford και δημιουργός της αλυσίδας παραγωγής.

10, Κορνίλιους Βάντερμπιλντ, 185 δις (έτος γέννησης 1794)

Ο τρίτος πλουσιότερος Αμερικάνος της ιστορίας έχτισε την περιουσία του στα ατμόπλοια και στους σιδηροδρόμους, αφού πρώτα παράτησε το σχολείο στα 11 του προκειμένου να αναλάβει το φεριμποτ του πατέρα του.

Ακολουθούν οι:

11, Άλαν Ρούφους, 178,65 δις (έτος γέννησης 1040)

Στρατιωτικός διοικητής του Νορμανδού Γουίλιαμ του κατακτητή (Νο7 στην λίστα), ο οποίος του χάρισε 200.000 στρέμματα στην Αγγλία.

12, Μπιλ Γκέιτς, 135 δις (έτος γέννησης 1955)

Ο ιδρυτής της Microsoft εξελίσσεται επίσης σε έναν από τους μεγαλύτερους φιλάνθρωπους στην ιστορία μέσω των δωρεών που κάνει στα πλαίσια του Bill & Melinda Gates Foundation.

13, Γουίλιαμ ντε Βάρεν, 146,13 δις (έτος γέννησης άγνωστο)

Ο πρώτος κόμης του Σάρει ήταν ένας Άγγλος ευγενής και στρατιωτικός στο οποίο απονεμήθηκαν χιλιάδες στρέμματα γης μετά την μάχη του Χάστινγκς.

14, Τζον Τζέικομπ Άστορ, 121 δις (έτος γέννησης 1763)

Έβγαλε το πρώτο του εκατομμύριο πουλώντας γούνες από τον Καναδά σε πλούσιες Νεοϋορκέζες και μετά επένδυσε τον πλούτο του αγοράζοντας το μισό Μανχάταν.

15, Ριχάρδος Φιτζάλαν, 118 δις (έτος γέννησης 1306)

Ο 10ος κόμης του Άρουντελ ήταν Άγγλος ευγενής και μεγαλο-γαιοκτήμονας.

16, Ιωάννης του Γκόντ, 110 δις (έτος γέννησης 1340)

Ο Άγγλος αντιβασιλέας (και τρίτος γιος του βασιλιά Εδουάρδου του τρίτου) οφείλει την περιουσία του στην γη.

17, Στέφεν Γκιράρντ, 105 δις (έτος γέννησης 1750)

Ο Γάλλος εφοπλιστής και τραπεζίτης που έσωσε την κυβέρνηση των ΗΠΑ από χρεωκοπία κατά την διάρκεια του πολέμου το 1812.

18, Αλεξάντερ Τούρνει Στιούαρτ, 90 δις ( έτος γέννησης 1803)

Ο Ιρλανδός μετανάστης που δημιούργησε το μεγαλύτερο πολυκατάστημα της εποχής στην Νέα Υόρκη και ήταν ο δημιουργός του συστήματος αγορών μέσω ταχυδρομείου.

19, Ερρίκος, δούκας του Λάνκαστερ, 85,1 δις (έτος γέννησης 1301)

Άγγλος ευγενής με το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του να προέρχεται από τη γη που άνηκε στην οικογένειά του.

20, Φρίντριχ Γουγερχάουζερ, 80 δις (έτος γέννησης 1834)

Έχτισε την περιουσία του πάνω στο εμπόριο ξυλείας, επενδύοντας την στην συνέχεια στην αγορά γης.

21, Τζέι Γκούλντ, 71 δις (έτος γέννησης 1836)

Ο μισητός βαρώνος των σιδηροδρόμων που ψηφίστηκε ως 8ος χειρότερος για την κοινωνία Αμερικάνος επιχειρηματίας όλων των εποχών.

22, Κάρλος Σιμ, 68 δις (έτος γέννησης 1940)

Ο Μεξικάνος μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών που κατέχει τον τίτλο του πλουσιότερου εν ζωή ανθρώπου.

22, Στέφεν Βαν Ρένσελαερ, 68 δις (έτος γέννησης 1764)

Ο αρχικός ιδιοκτήτης του Μανχάταν (μετά τους Ινδιάνους), η υπογραφή του οποίου «κοσμεί» και την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.

23, Μάρσαλ Φιλντ, 66 δις (έτος γέννησης 1834)

Ιδρυτής της αλυσίδας πολυκαταστημάτων Marshall Field & Company.

24, Σαμ Γουόλτον, 65 δις (έτος γέννησης 1918)

Ιδρυτής της αλυσίδας καταστημάτων Walmart.

25, Γουόρεν Μπάφετ, 64 δις (έτος γέννησης 1930)

«Βουτάνε» 11,5 δισ. από το λαό για να χαρίσουν 25 δισ. στις τράπεζες!

Γιατί γίνονται όλα αυτά;

Σε τίνος τη «σωτηρία» αποβλέπουν τα νέα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ που, στην πραγματικότητα,

αν προστεθούν η κάλυψη των δημοσιονομικών απωλειών που θα επιφέρουν, η «τρύπα» στον προϋπολογισμό του 2012, τα νέα χαράτσια, οι φόροι κ.λπ.,

ανέρχονται, όπως τα ίδια τα κυβερνητικά επιτελεία ομολογούν, στα... 23 δισ. ευρώ;

*

Η τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά δεν κάνει τίποτα διαφορετικό απ' ό,τι έκανε η τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου και πριν απ' αυτήν η κυβέρνηση Παπανδρέου:

Ρημάζει τον ελληνικό λαό, επιφέρει το τελευταίο (;) και σίγουρα το θανάσιμο πλήγμα σε μια κοινωνία ήδη εξαθλιωμένη, ήδη γονατισμένη, ήδη φτωχοποιημένη, ήδη χρεοκοπημένη, με έναν και μοναδικό στόχο:...

Τη δημιουργία εκείνης της «γέφυρας», μιας «γέφυρας» χτισμένης επί των λαϊκών κουφαριών, πάνω στην οποία θα πατήσει (κυριολεκτικά επί πτωμάτων) η πλουτοκρατία για να περάσει την κρίση, που η ίδια έχει δημιουργήσει.

*

Οι αριθμοί είναι απλοί, συγκεκριμένοι και λένε όλα όσα προσπαθούν να κρύψουν πίσω από τα «μεσσιανικά» τους λογύδρια οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης:

Τα μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ

(σ.σ.: δηλαδή των 23 δισ. ευρώ),

επιβάλλονται ώστε, όπως λέει η κυβέρνηση, να ικανοποιηθούν οι δανειστές, να πειστούν για τηνπροσήλωση της Ελλάδας στην πολιτική των Μνημονίων και ως εκ τούτου μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου να εκταμιευτεί από την τρόικα η περιβόητη δόση των 31,5 δισ. ευρώ.

*

Ναι, αλλά προσοχή:

*

α) Από τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ,

τα 25 δισ. ευρώ θα πάνε απευθείας στους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες μας για την περιβόητη «ανακεφαλαιοποίηση» των ευαγών τους ιδρυμάτων.

*

β) Οσο για τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ που απομένουν από τη δόση

(σ.σ.: και που σε κάθε περίπτωση από αυτά ούτε ένα ευρώ δεν προβλέπεται να διατεθεί για μισθούς, συντάξεις ή κοινωνική πρόνοια),

ο κ. Σαμαράς έχει δεσμευτεί ότι «θα πάνε στην αγορά»...

Δηλαδή, θα πάνε επίσης στο μεγάλο κεφάλαιο, ώστε αφ' ενός να επέλθει συμψηφισμός των δοσοληψιών των κεφαλαιοκρατών με το Δημόσιο, αφετέρου να χρηματοδοτηθούν βιομήχανοι και εργολάβοι με νέες ενισχύσεις, στο όνομα της «προώθησης των μεγάλων έργων» που έχουν κολλήσει...

*

Ας επανέλθουμε, τώρα, στο αρχικό ερώτημα:

«Γιατί γίνονται όλα αυτά»;

Είναι προφανές:

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι «πρέπει» να υποστούν τη νέα λεηλασία των κανιβαλικών μέτρων, γιατί από κάπου πρέπει να βρεθούν, από κάπου θα πρέπει να βγουν αυτά τα 25 δισ. ευρώ των τραπεζιτών και τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ των κεφαλαιοκρατών.

Αλλά από πού θα βγουν όλα αυτά τα λεφτά, αν όχι από το αίμα του ελληνικού λαού;

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ μοντάζ Γρέκι

Ειδικές οικονομικές ζώνες στην Ελλάδα με πρότυπο την Πολωνία! Θέσεις εργασίας με αντάλλαγμα μικρότερους μισθούς και εισφορές

Ειδικές οικονομικές ζώνες στην Ελλάδα με πρότυπο την Πολωνία! Θέσεις εργασίας με αντάλλαγμα μικρότερους μισθούς και εισφορές

- Der Spiegel: Αρχή από το νότιο τμήμα της Κρήτης και το νότιο τμήμα της Πελοποννήσου

- Προυπόθεση να εφαρμόζουν ευρωπαίοι αξιωματούχοι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας

- Πρόεδρος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου : ''δεν πρόκειται για καμιά εχθρική δύναμη κατοχής, αλλά για εργαλείο βοήθειας''

- Στόχος η ανάπτυξη μέσω προσέλκυσης επενδυτών

Τη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών στην Ελλάδα προκειμένου η χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά και να βγει από την κρίση προτείνει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς.

Μιλώντας στο περιοδικό Der Spiegel ο Μάρτιν Σουλτς υποστηρίζει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα πρόγραμμα λιτότητας, ωστόσο αυτό που χρειάζεται είναι μια στρατηγική προκειμένου να επαναφέρει...

την οικονομία της σε τροχιά ανάπτυξης. Αυτό θα γίνει μέσω επενδυτικών προγραμμάτων και ταυτόχρονα με έλεγχο από την ΕΕ.

Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας «οργανισμός ανάπτυξης», λέει ο Σουλτς, όπου ευρωπαίοι και έλληνες πολιτικοί θα εντοπίζουν έργα άξια να τύχουν υποστήριξης και θα ελέγχουν την εισροή των σχετικών κονδυλίων. «Θα υπάρχει έλεγχος, αλλά και οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης», εξηγεί ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός.

Το ελληνικό κράτος θα πρέπει να δεχτεί να εφαρμόζουν ευρωπαίοι αξιωματούχοι μεταρρυθμίσεις επί ελληνικού εδάφους.

«Ωστόσο, δεν πρόκειται για καμιά εχθρική δύναμη κατοχής, αλλά για εργαλείο βοήθειας».

Προϋπόθεση γι’ αυτήν την ειδική οικονομική ζώνη αποτελεί η προσήλωση των Ελλήνων στο ευρώ και η προθυμία της Αθήνας να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις και επενδυτικές διευκολύνσεις για επιχειρήσεις, οι οποίες θα επενδύουν στην Ελλάδα.

Στόχος είναι η προσέλκυση επενδυτών

Όπως αναφέρει το Der Spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση, η ιδέα μιας ειδικής οικονομικής ζώνης κερδίζει και στην Ελλάδα όλο και περισσότερο οπαδούς: Η ελληνική κυβέρνηση έχει υποβάλει ήδη σχετικό αίτημα στην Κομισιόν.

Στόχος είναι η προσέλκυση επενδυτών με τη θέσπιση χαμηλότερων εισφορών και λιγότερη γραφειοκρατία.

Αυτές οι περιοχές θα δημιουργηθούν σε ορισμένες περιοχές της χώρας, π.χ. στο νότιο τμήμα της Κρήτης και στο νότιο τμήμα της Πελοποννήσου, αναφέρεται στο άρθρο.

Εκεί θα μπορούν να διακινούνται αγαθά, τα οποία προορίζονται για την ευρωπαϊκή αγορά.

Οι μισθοί των εργαζομένων λέγεται ότι δεν θα θιγούν, επειδή η Ελλάδα έχει ήδη μειώσει δραστικά τους κατώτατους μισθούς.

O γερμανός υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ έχει προτείνει στην ελληνική κυβέρνηση τη δημιουργία ειδικών ζωνών σε κάποιες περιοχές, παραπέμποντας στις ανάλογες θετικές εμπειρίες της Πολωνίας, υπενθυμίζεται στο άρθρο.

Πηγή Deutsche Welle μέσω  newsit, μοντάζ Γρέκι

Ντοκουμέντο!

 Όλα ήταν προσχεδιασμένα.Η εξόντωση του ελληνικού λαού είναι απλά άλλη μια αναγκαία "παράπλευρη απώλεια"

Η κυνική  δήλωση  του  επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο  και η  σοκαριστική ομολογία  του παραιτηθέντος  απο το ΔΝΤ  Ντέϊβ Μπαντού

Μάϊκλ Μπρούνο 

Ο ισραηλινός οικονομολόγος Peter Michael Bruno (Εβραϊκά: מיכאל ברונו)γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου  του 1932 και  πέθανε τα  χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) του 1996. Ήταν διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ισραήλ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγοςτης Παγκόσμιας Τράπεζας .Το "έργο" του  ήταν τόσο  ...σημαντικό,που  το πασίγνωστο   για τις  παρακρατικές και  παραοικονομικές  δραστηριότητές του "Ίδρυμα Rothchild" καθιέρωσε το  ειδικό βραβείο  "Michael Bruno" το οποίο  απονέμεται φυσικά  στους "ικανότερους" και "ευφυέστερους"  οικονομικούς   δολοφόνους της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας.

...Σε μια διάλεξή του  στο συνέδριο της Διεθνούς Οικονομική Ένωσης που έγινε στην Τύνιδα το 1995 , ο Μπρούνο πληροφόρησε  τους  500 συγκεντρωμένους  οικονομολόγους απο  68 χώρες, ότι αποκτούσε ολοένα  και μεγαλύτερη αποδοχή  "η ιδέα  πως μια .. αρκετά  μεγάλη κρίση  μπορεί να συγκλονίσει  απρόθυμους  διαμορφωτές της πολιτικής, έτσι ώστε  να θεσμοθετήσουν  μεταρρυθμίσεις  που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα ".
Ο Μπρούνο  ανέφερε  τη Λατινική Αμερική  ως το "κατ΄εξοχήν παράδειγμα των...
  ευεργετικών βαθιών κρίσεων", κάνοντας ιδιαίτερη μνεία  στην Αργεντινή , όπου  ο πρόεδρος Μένεμ και ο υπουργός οικονομικών  Καβάγιο ( σχ. Κλασσικοπερίπτωσης:αυτόν δηλαδή που  πρόσφατα  μας παρουσίασε ο Παπαχελάς του Σκάϊ και του Σόρος ως  πολύτιμο συμβουλάτορα) προωθούσαν  τις ιδιωτικοποιήσεις "επωφελούμενοι  απο την περιρρέουσα  ατμόσφαιρα της κατάστασης  έκτακτης ανάγκης"... υπο αυτό το πρίσμα   οι διεθνείς παράγοντες  έπρεπε να κάνουν  ακόμα  περισσότερα  για να επωφεληθούν  απο τις  υπάρχουσες οικονομικές κρίσεις...να κόψουν προληπτικά  την  πρόσβαση  στην οικονομική βοήθεια ώστε οι κρίσεις να επιδεινωθούν...παρότρυνρ το ακροατήριο  να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή  ως το πρώτο στάδιο της δημιουργίας...ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ  χαριν των ευκαιριών που δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν απο τα ερείπια...

Η  φρικιαστική ομολογία του Ν.  Μπαντού

( ήταν κατι σαν τον σημερινό  Τόμσεν)

"Σήμερα παραιτούμαι  απο το προσωπικό  του ΔΝΤ, ύστερα απο 12 χρόνια  και έπειτα απο 1000 ημέρες εργασίας  στο εξωτερικό  ως αξιωματούχος του  ταμείου  κατα τη διάρκεια των οποίων, με όπλα  τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι  εναντίον των κυβερνήσεων  και των λαών  της Λατινικής  Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής. 

Για μένα  η παραίτησή  μου  είναι μια ανεκτίμητη  απελευθέρωση, επειδή  μα αυτόν τον  τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω  ότι  θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου  απο αυτό που στα μάτια μου είναι το  αίμα   εκατομυρίων  φτωχών και  πεινασμένων  ανθρώπων  (...)Ξέρετε, το αίμα  είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμι.Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει  πάνω μου  κρούστα. 

Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό  σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας". 

Ο Μπαντού  συνέχιζε τεκμηριώνοντας  τις καταγγελίες του εναντίον  του ΔΝΤ ότι χρησιμοποίησε  τις στατιστικές ως "φονικά" όπλα.Παρέθετε λεπτομερή  στοιχεία  για το πώς, ως  υπάλληλος του ΔΝΤ , είχε αναμιχθεί  σε εσκεμμένα  "στατιστικά σφάλματα" προκειμένου  να διογκωθούν  τα αριθμητικά στοιχεία  στις εκθέσεις  του Ταμείου  ώστε η χώρα* να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή  απ΄ότι ήταν  στην πραγματικότητα...το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό  κόστος. με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας* να φαίνεται πολύ χαμηλή , παρ΄όλο που το ΔΝΤ  γνωριζε τα πραγματικά δεδομένα. 

Σε μία άλλη περίπτωση  , το ΔΝΤ  "επινόησε κυριολεκτικά απο το πουθενά, ένα  τεράστιο  απλήρωτο  κρατικό χρέος"(*σχ. Κλασσικοπερίπτωσης: στην λέξη "χώρα" μπορείτε να βάλετε εκτός απο την Ελλάδα και όποια άλλη  θέλετε  αρκεί να έχει περάσει απο εκεί το ΔΝΤ)... 

Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας απο μια χούφτα αξιωματούχων.Αντιμετώπιζε ολόκληρο το  πρόγραμμα  των διαρθρωτικών  προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή  μαζικών βασανιστηρίων καθώς "κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν απο τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος  λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας.Όμως  εμείς  γελάμε  απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα." 

Μετά τη δημοσίευση  της επιστολής η κυβέρνηση του  Τρινιντάτ και Τομπάγκο, ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες  και διαπιστώθηκε  ότι ήταν σωστές.
Το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  και χαλκεύσει  στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για τη χώρα...

(Απο το βιβλίο  της Ν.Klein  "Το δόγμα του Σοκ" εκδ. Λιβάνη)

Στο ιστολόγιο  rodiat7.blogspot.com το οποίο επίσης  εχει αναρτήσει  την ομολογία του Μπαντού διάβασα  ένα  εύστοχο σχόλιο καθώς επίσης και μια  δήλωση  της Ν.Klein για την ελληνική  κρίση  που  αξίζει να διαβάσετε και εσείς:

...Βρήκα τη σελίδα του Davison L. Budhoo στο amazon.com και σκέφτηκα πόσο είναι κρίμα να χάνονται κάποιοι τόσο χρήσιμοι άνθρωποι και κάτι άχρηστα μορμολικια να ζουν ακόμα. Πόσα θα είχαμε να ρωτήσουμε και να μάθουμε τώρα.. τώρα που έσκασαν οι μπόμπες της οικονομικής εξολόθρευσης στα μέρη μας. Ισως πάλι να βάλουμε μυαλό και να ενδιαφερόμαστε για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο και όχι να αδιαφορούμε για το κάθε κατακαημένο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, όσο μακριά κι αν βρίσκεται κι όσο μικρό και να είναι. 

Εκεί πέρα, στη Λατινική Αμερική, γινόντουσαν οι πρόβες για τα κοστουμάκια που έρχονται τώρα και μας τα φοράνε έτοιμα και καλοραμμένα σύμφωνα με τα γούστα τους αυτοί οι κυριλέδες. Οπως ακριβώς συνέβη και με τη δικτατορία το 1967, που μετέφεραν εδώ πέρα τα ίδια κόλπα που είχαν δοκιμαστεί πολύ παλιότερα πάνω στους λαούς της μακρινής Λατινικής Αμερικής.

ΣΗΜ.3. Βρήκα κι ένα άρθρο για τη Ναόμι Κλάιν στο ΒΗΜΑ (02/10/2010), όπου γράφει μεταξύ άλλων:

«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η "εκπαίδευση". Κατ' αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας, η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου». «Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.
«Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικά δεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής. «Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε. Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει. «Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού. Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο, παραμένει άγνωστο. Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».

Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια, η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα "αγορά": την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».

Πιέζουν οι Ρόθτσιλντ με το εργαλείο τους S&P την Ελλάδα!

Πιέζει ο οίκος Ρόθτσιλντ με το εργαλείο του, την Standard & Poor`s, την Ελληνική Κυβέρνηση και τους Ελληνες γενικότερα!Ετσι, σε «αρνητική» από «σταθερή» υποβάθμισε ο οίκος Standard & Poor`s την προοπτική αξιολόγησης του χρέους της Ελλάδας, εξαιτίας, όπως αναφέρει, των καθυστερήσεων στην υλοποίηση του οικονομικού προγράμματος, που απαιτούν οι διεθνείς πιστωτές.

Ο οίκος αξιολόγησης, που διατηρεί σήμερα τη βαθμολογία της Ελλάδας στο CCC, επισημαίνει ότι η υποβάθμιση είναι «πιθανή», λόγω της «οικονομικής πορείας της χώρας και των καθυστερήσεων στην υλοποίηση του προγράμματος για τη μείωση των ελλειμμάτων», που απαιτούνται από την τρόικα σε αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα.

Πεποίθηση του Standard & Poor`s είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση «θα δυσκολευτεί να πετύχει περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων», προκειμένου να εκπληρωθούν οι διεθνείς απαιτήσεις για την έγκριση της νέας δόσης του δανείου προς την Ελλάδα.

«Θεωρούμε πιθανό ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ζητήσει πρόσθετη βοήθεια 7 δισεκατομμυρίων ευρώ», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο οίκος αξιολόγησης. 

Φυσικά, ουδείς εδώ στην Ελλάδα, τολμά να αναφέρει, ότι οι Τράπεζες των Ρόθτσιλντ, BlackRock και Neuberger Berman, καθε φορά που ένας από τους δύο διεθνείς οίκους αξιολόγησης, η S&P και η Moody`s, (που τους ανήκουν) κάνουν αρνητική αναφορά στην Ελλάδα, αυτομάτως κερδίζουν εκατομμύρια!

Παράλληλα, απαξιώνουν το ίδιο το Ελληνικό Τραπεζικό σύστημα!

Ενα σύστημα στο οποίο έχουν μεγάλη οικονομική διείσδυση!

Κάποτε ένας τραπεζικός σε σχόλιό του στους aegeantimes, ανέφερε "είναι δυνατόν οι Ρόθτσιλντ να έχουν ιδιοκτησία σε Ελληνικές Τράπεζες και να θέλουν να τις καταστρέψουν;" και μας κάλεσε να σοβαρευτούμε!

Μήπως σήμερα ο αγαπητός σχολιαστής, άλλαξε γνώμη, όταν η αξία πώλησης -ειδικά- των κρατικών τραπεζών έχει εκμηδενιστεί, με αποτέλεσμα να πωλούνται έναντι πινακίου φακής σε άλλες τράπεζες πλήρως ελεγχόμενες από τον Οίκο Ρόθτσιλντ;

Ερχεται λοιπόν, νέο κύμα αποκαλύψεων για το τραπεζικό μας ... σύστημα, εδώ στους AegeanTimes!!! 

Οπως καταλάβατε, το "μας" ήταν ειρωνικό, μιας και η χώρα μας δεν έχει δικό της τραπεζικό σύστημα, και γι αυτό δεν μπόρεσε να αντισταθεί ούτε μια μέρα στους κερδοσκόπους!

aegeantimes.gr