Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Αμηχανία στη Δύση - Το εμπάργκο και η εισβολή στο Ιράν αναβάλλονται αναγκαστικά για τουλάχιστον 6 μήνες





Αποκλειστικό άρθρο του "Ας μιλήσουμε επιτέλους", με πληροφορίες από το οικονομικό ιστολόγιο Zero Hedge και το γαλλικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο Reseau Voltaire

Τέλος στην κλιμάκωση της κρίσης, λοιπόν, αν και μόνο προσωρινά, καθώς όλα δείχνουν ότι το Ιράν σημειώνει μια "Πύρρειο νίκη".

Η τελευταία είδηση είναι η εξής: "Η επιβολή εμπάργκο από την ΕΕ στο Ιρανικό πετρέλαιο αναβάλλεται για τουλάχιστον 6 μήνες".

Ενώ στις 4/01 είχαμε πληροφορηθεί για την απόφαση της ΕΕ να απαγορεύσει τις εισαγωγές πετρελαίου από το Ιράν, τώρα οι Δυτικοί μοιάζουν να κάνουν πίσω.

Ο λόγος; Επειδή άρχισαν όλοι σιγά σιγά να συνειδητοποιούν ότι μια πιθανή άνοδος στην τιμή του πετρελαίου θα βύθιζε τον κόσμο, που ήδη βρίσκεται στα πρόθυρα ενός οικονομικού κραχ, σε ακόμα βαθύτερη οικονομική ύφεση. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς εξειδικευμένες γνώσεις για να το καταλάβει αυτό, αλλά ο πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν προφανώς ανίκανος να το συνειδητοποιήσει, ιδιαίτερα όταν ήλπιζε ότι θα μπορούσε απλά να αντικαταστήσει τις εξαγωγές από το Ιράν με αυτές της καλής συμμάχου του, της Σαουδικής Αραβίας, πράγμα που θα παγίωνε το μονοπώλιο του Ιράν στην ευρωπαϊκή αγορά ακόμα περισσότερο. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι κάποιος απλά εξήγησε στον Ομπάμα ότι ένα εμπάργκο τον Ιανουάριο συν ένας νέος γύρος ποσοτικής χαλάρωσης (QE3) από την Federal Reserve τον Μάρτιο ισούται με τη μη επανεκλογή του στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.

Σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα, η τιμή του αργού είναι σε πτώση.





Παραθέτουμε ενδιαφέρον απόσπασμα από χθεσινό άρθρο του πρακτορείου Reuters:

Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην Ασία και την Ευρώπη εξέφρασαν χθες, Πέμπτη, την υποστήριξή τους στα σχέδια της Ουάσιγκτον να μειώσει τις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν, αν και ο φόβος για μια αυτοκαταστροφική συνέχιση της οικονομικής ύφεσης μετριάζει τον ενθουσιασμό για ένα εμπάργκο που αποδείχθηκε ότι δεν επαρκεί να συνετίσει το "απείθαρχο" Ιράν, το οποίο εξακολουθεί να εμμένει στη συνέχιση της ανάπτυξης του πυρηνικού του προγράμματος.

Με χθεσινή της δήλωση (12/01), η Ιαπωνία, η οικονομία της οποίας είναι ήδη σε βαθύ τέλμα μετά από περικοπές στην τροφοδοσία ενέργειάς της μετά το τσουνάμι του περασμένου έτους, δεσμεύτηκε να αναλάβει συγκεκριμένη δράση για τη μείωση των εισαγωγών της σε πετρέλαιο από το Ιράν ως απάντηση στην έκκληση για στήριξη στα σχέδια των ΗΠΑ, μετά από την επίσκεψη στο Τόκιο του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Timothy Geithner.

Ωστόσο, η υποστήριξη του Τόκιο δεν ήρθε δίχως επιφυλάξεις.

Ο Ιάπωνας υπουργός Οικονομικών, Jun Azumi, ανέφερε σε δήλωσή του ότι η χώρα του εισάγει το 10% του πετρελαίου της από το Ιράν. "Θα θέλαμε να αναλάβουμε αποφασιστική δράση ώστε να οδηγηθούμε σε περαιτέρω μείωση των εισαγωγών, πάντα βάσει ενός προγράμματος", είπε ο Azumi. Ωστόσο, τόνισε: "Αλλά η ζημιά που θα προκαλέσει μια απόλυτη διακοπή των εισαγωγών θα είναι τεράστια για την Ιαπωνία".

Όσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, απέδειξε ότι είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου για την εφαρμογή πιέσεων των ΗΠΑ στο Ιράν. Οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ αναμένεται να συμφωνήσουν επίσημα για την απαγόρευση εισαγωγών ιρανικού αργού πετρελαίου στις 23 Ιανουαρίου.

Παρ' όλα αυτά, ακόμη και στην ΕΕ, όπου οι κυβερνήσεις των χωρών-μελών συμμερίζονται σε μεγάλο βαθμό τις ανησυχίες του Ισραήλ και της Ουάσιγκτον για τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, εκφράζονται ενδοιασμοί και τα κράτη-μέλη αναζητούν τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουν να περιοριστούν οι οδυνηρές επιπτώσεις από ένα εμπάργκο στο Ιράν.

Ο Mike Wittner, στέλεχος της Societe Generale, δήλωσε στο Reuters: "Αναμένουμε μια αργή και σταδιακή εφαρμογή ενός σχεδίου, το οποίο τελικά θα εξελιχθεί σε πλήρες εμπάργκο. Η Ευρώπη έχει τις ίδιες ανησυχίες γύρω από την εύθραυστη οικονομία της και μια ραγδαία αύξηση των τιμών του πετρελαίου, όπως και οι ΗΠΑ. Ίσως οι ανησυχίες των Ευρωπαίων να είναι ακόμη μεγαλύτερες".

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του Reuters, oι επιχειρήσεις στις χώρες που είναι οι κυριότεροι εισαγωγείς πετρελαίου από το Ιράν στην ΕΕ, Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα, και υφίστανται αυτή τη στιγμή τη οξύτερες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, έχουν πρόσφατα παρατείνει τις υπάρχουσες συμφωνίες εισαγωγής πετρελαίου από Ιράν, με την ελπίδα ότι τουλάχιστον θα καθυστερήσουν τις επιπτώσεις από το ενδεχόμενο ενός εμπάργκο για τους επόμενους μήνες.


Ωστόσο, μια άλλη, διεισδυτικότερη ίσως ματιά στις εξελίξεις είχε ο αρχισυντάκτης του γαλλικού ιστολογίου Reseau Voltaire (Voltaire Network), Thierry Meyssan, o oποίος ήδη από τις 6/01, δύο μέρες μετά την ανακοίνωση για το εμπάργκο από την ΕΕ, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο "Οι Δυτικοί βάζουν προσωρινά στο συρτάρι τα σχέδιά τους για αλλαγή καθεστώτος σε Συρία και Ιράν".

"Η μακροχρόνια εφαρμογή του σχεδίου και το μεγάλο ύψος των επενδύσεων κεφαλαίων που απαιτούνται για την έναρξη του έργου κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου, ο οποίος θεωρείται απαραίτητος ώστε να να καλυφθεί η μεγάλη ζήτηση ενεργειακών πόρων στην Ευρώπη και να διαφοροποιηθούν οι πηγές εφοδιασμού, αποκαλύπτουν πολλά για τις φιλοδοξίες των Δυτικών στην περιοχή.

Όλα πλέον δείχνουν ότι το αμερικανικό σχέδιο "Nabucco", το οποίο προορίζεται να συνδέσει την Τουρκία με την Κεντρική Ευρώπη, και του οποίου η αποδοτικότητα βασιζόταν σε μια αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν (την κύρια πηγή εφοδιασμού σύμφωνα με αυτό το έργο) αρχίζει να ξεθωριάζει.

Αυτό που παραβλέπουν πολλοί αναλυτές είναι το γεγονός ότι το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία συμφώνησαν τον Αύγουστο του 2011 σε μια κοινή διαδρομή που θα συνδέει τις τρείς χώρες και θα εκτείνεται μέχρι τις ακτές της Μεσογείου, παρακάμπτοντας την Τουρκία.

Λαμβάνοντας υπόψη την εν λόγω απόφαση, η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, μια δευτερεύουσα πηγή και "παίκτης" στο έργο "Nabucco", έχουν εν τω μεταξύ συνάψει συμφωνία για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τις δύο αυτές χώρες.

Η επιλογή να ξεκινήσει μια τόσο μεγάλου ύψους επένδυση υποδηλώνει την αλλαγή σχεδίων της "αυτοκρατορίας" για την ανατροπή των κυβερνήσεων του Ιράν και της Συρίας, τουλάχιστον για το επόμενο (βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο) διάστημα".


Πηγές: Zero Hedge και Reseau Voltaire
μέσω kostasxan

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου