Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιβίωση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιβίωση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Παθητική Άμυνα



Στην ουσία το δεύτερο σκέλος (ενεργητική) έχει να κάνει με δραστηριότητες που αφορούν ενέργειες από μέρους σας που σχετίζονται με αυτοάμυνα, φωνές, μπουνιές, κλωτσιές κλπ κλπ για τα οποία δεν θα επεκταθώ καθώς στην πραγματικότητα οι δύο συνιστώσες άμυνας δεν είναι ποσοστιαία ίσες. Στην πραγματικότητα η Παθητική Άμυνα αποτελεί το 95-99%, ενώ η Ενεργητική το 1-5%.
Παθητική Άμυνα
Η πρώτη μέριμνα είναι η ανάλυση του χώρου. Μέσω της ανάλυσης αυτής βρίσκετε τυφλά σημεία, σημεία εισόδου, σημεία διαφυγής και σημεία επόπτευσης. Ο τακτικός κι ανορθόδοξος πόλεμος προϋποθέτει χρήση αναλυτικών χαρτών ή τακτικών αναγνώρισης αγνώστων περιοχών.
Ένα μικρό παράδειγμα κι αρκετά χρηστικό είναι η χρήση των δορυφορικών εικόνων της Google. Βρείτε το σπίτι σας, ζουμάρετε αρκετά σε επίπεδο σχεδόν ενός οικοδομικού τετραγώνου και εκτυπώστε την εικόνα. Πάνω στον χάρτη σημειώστε με τετραγωνάκια όλα τα παράθυρα του σπιτιού και με Χ τις εισόδους (πίσω πόρτα, κυρίως είσοδος κλπ).

Πηγαίνετε σε κάθε παράθυρο και σημειώστε τις περιοχές που βλέπετε προς τα έξω πάνω στο χάρτη. Δηλαδή αν από ένα παράθυρο αντικρίζετε μια πολυκατοικία, μια παιδική χαρά και μια δεύτερη πολυκατοικία, βρίσκετε την περιοχή στο χάρτη σας και ζωγραφίζετε ένα τόξο που η γωνία του αρχίζει από το παράθυρο “πιάνει” την πρώτη πολυκατοικία, περικλείει τον χώρο της παιδικής χαράς και τερματίζει στη δεύτερη πολυκατοικία. Το ίδιο ισχύει και για τις πόρτες.
Όταν ολοκληρώσετε το σκαρίφημα, θα έχετε μπροστά σας τις “καυτές” ζώνες που όχι μόνο εσείς έχετε στο οπτικό σας πεδίο όταν βρίσκεστε μέσα στο σπίτι, αλλά κι όλοι οι άλλοι “εκεί έξω”. Με λίγα λόγια όποιος “περίεργος” κινείται στις περιοχές αυτές, πεζός ή σε σταθμευμένο αυτοκίνητο μπορεί δυνητικά να παρακολουθεί τις κινήσεις των ενοίκων, τις συνήθειες που έχουν κλπ κλπ.
Μια καλή μέθοδος αποτροπής ανεπιθύμητων ενεργειών από τρίτους, είναι να τους προσεγγίσετε και να τους ρωτήσετε αν μπορείτε να τους βοηθήσετε σε κάτι (αν χάθηκαν, αν ψάχνουν κάποιον κλπ κλπ). Με αυτό τον τρόπο όσοι έχουν αλλότριους και σκοτεινούς σκοπούς γνωρίζουν οτι το σχέδιο τους έχει καταστραφεί, αφού εσείς πλέον έχετε τη δυνατότητα να τους αναγνωρίσετε.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ανεύρεση “εναλλακτικής εξόδου”. Στην ουσία είναι μια διανοητική πρόκληση για εσάς, είτε βρίσκεστε σε φιλικό σπίτι, για ψώνια κλπ. Αναγνωρίστε μη συμβατικές εξόδους διαφυγής σε κάθε χώρο που βρίσκεστε. Εννοείται οτι ως “μη συμβατική έξοδος” ονομάζεται κάθε σημείο εξόδου από ένα χώρο που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα χρησιμοποιούσατε (παράθυρα, τζαμαρίες κλπ).
Το να έχει κάποιος εξαρχής διερευνήσει με μια ματιά το περιβάλλον γύρω του δεν αποτελεί παράνοια, αλλά βαθιά επίγνωση του χώρου στον οποίο κινείται έτσι ώστε σε μια δεδομένη άσχημη κατάσταση να μπορέσει να καταφέρει να διαφύγει επιτυχώς. Προσωπικά πιστεύω οτι, κέντρα διασκέδασης και μπαρ είναι τα πιό επικίνδυνα μέρη καθώς ελάχιστα τηρούν τα οριζόμενα από το νόμο μέτρα ασφαλείας (ξεκλείδωτες έξοδοι διαφυγής, πολυάριθμες έξοδοι αναλογικά με τον κόσμο κλπ). Αν μπορέσετε να το εφαρμόσετε σαν παιχνίδι, τότε σε περίπτωση διακοπής ρεύματος, φωτιάς ή ο,τιδήποτε άλλης άσχημης κατάστασης, θα είστε σε θέση όχι μόνο να ορίσετε το σημείο σας στο χώρο αλλά και να ανακαλέσετε την πορεία προς την έξοδο διαφυγής που έχετε ανακαλύψει.
Στα πλαίσια της Προστασίας όταν εμπλέκονται κι άλλα πρόσωπα (μέλη οικογένειας, φίλοι, συγγενείς) είναι και μερικοί κανόνες οι οποίοι ούτως ή άλλως εφαρμόζονται και σε αμιγώς στρατιωτικό - επιχειρησιακό επίπεδο.
Έκτακτη Ανασύνταξη : Παραδείγματος χάρη- ” Σε περίπτωση που έχει συμβεί κάτι, όλοι θα πρέπει ανά μισή ώρα να βρισκόμαστε στην ευρύτερη “Χ” περιοχή και ανά μισή ώρα να επισκεπτόμαστε το “Υ” σημείο οπού και θα παραμένουμε εκεί για 5 λεπτά. Αν σε 2 ώρες δεν καταφέρουμε να βρεθούμε, η συνάντηση θα γίνει στο “Ζ” σημείο (σπίτι, κατάλυμα κλπ) οπού και θα παραμείνουμε στάσιμοι.
Επικοινωνία : Σταθερά, κινητά, e-mail, σφυρίχτρες (με συγκεκριμένο αριθμό συριγμών), σημειώματα , ακόμα και κομμάτια υφάσματος δεμένα σε συμφωνημένα σημεία ή μαρκαρίσματα με σύμβολα σε τοίχους. Η επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας, αν δεν έχει προσυμφωνηθεί εξαρχής ένα σχέδιο εναλλακτικών τρόπων επικοινωνίας, τότε η διακοπή της προκαλεί σύγχυση.
Μπορείτε να βρείτε άπειρους τρόπους για να επικοινωνήσετε, ακόμα και να χρησιμοποιήσετε συγγενικό πρόσωπο από άλλη χώρα ως ενδιάμεσο για να αφήσετε στους υπόλοιπους μηνύματά σας.
Εναλλακτικές Διαδρομές : Ορίστε εξαρχής εναλλακτικές διαδρομές ανά περιοχή και δραστηριότητα. Ξεκινήστε από το χώρο εργασίας σας και βρείτε όλες τις πιθανές διαδρομές που μπορείτε να ακολουθήσετε είτε με όχημα, είτε πεζός. Λάβετε υπόψη τις κινήσεις που θα ακολουθήσει ο υπόλοιπος κόσμος, αποφύγετε μέρη που μπορεί να συγκεντρωθεί μεγάλο μέρος πληθυσμού κλπ
Διαδρομές Σωτηρίας : Αν δεν το έχετε κάνει ήδη, βρείτε στην ευρύτερη περιοχή που διαμένετε όλα τα κοντινά νοσοκομεία, ιατρεία, φαρμακεία ακόμα και κτηνιατρεία και ορίστε εναλλακτικές διαδρομές προς αυτά.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα προσχεδιάζετε ακόμα και όταν ετοιμάζεστε να πάτε διακοπές. Σημειώστε χρήσιμα τηλέφωνα της περιοχής, μαρκάρετε κοντινά νοσοκομεία κοκ

Μέρος της Παθητικής Άμυνας είναι και η δημιουργία ή αποφυγή “καναλιών” και “χωνιών“. Αναφέρομαι στις περιοχές οι οποίες δυσκολεύουν την ελεύθερη κίνηση, την κάνουν ιδιαιτέρως ελεγχόμενη και αν μη τί άλλο προβλέψιμη. Είναι οι περιοχές που εύχεστε να βρεθεί ο εχθρός, αλλά κι ο μεγαλύτερος εφιάλτης σας όταν βρεθείτε εσείς.
Στα αρχοντικά της Μάνης, τα σπίτια έχουν μικρές, στενές και πολύ χαμηλές κύριες εισόδους. Αυτό το πολύ έξυπνο κόλπο, ανάγκαζε τους επιτιθέμενους να μπαίνουν ένας – ένας (χωνί) και σκυμμένοι. Πίσω από την πόρτα υπήρχε ένα χέρι με σπαθί που έκοβε κεφάλια.
Καστρόσπιτα στην Μάνη
Στις φυλακές οι διάδρομοι είναι πάντα στενοί (κανάλι) έτσι ώστε σε περίπτωση ταραχών να μπορεί ένας φύλακας να αντιμετωπίσει έναν – έναν τους κρατούμενους κι όχι όλους μαζί.
Κανάλια και χωνιά υπάρχουν παντού, μέσα στο σπίτι σας, στο δρόμο (σήραγγες, δρόμοι που από πολλές λωρίδες γίνονται μία ή δύο κλπ), σοκάκια. Ένα καλό παράδειγμα είναι τα σινεμά. Γνωρίζετε όλοι πως όταν τελειώνει ένα έργο, όλοι σηκώνονται, περπατάνε βήμα-βήμα από τη σειρά των καθισμάτων τους (κανάλι), μπαίνουν στην ουρά των κάθετων διαδρόμων και κατευθύνονται προς τις εξόδους (χωνί).
Η αναγνώριση τέτοιων σημείων, ειδικά σε πολυπληθή μέρη, και η παράκαμψή τους μέσω εναλλακτικών σημείων θα σας βοηθήσει είτε να αποφύγετε μια πιθανή ενέδρα, είτε να διαφύγετε γρηγορότερα σε περίπτωση σεισμού ή φωτιάς.
Η έξυπνη χρήση τους , θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικότερα πολλαπλές απειλές.
Όταν συνοδεύετε άλλα άτομα (σύζυγο, παιδί, κοπέλα), πάντα να βρίσκονται στην “αδύναμη” πλευρά σας. Κατά συνθήκη αν κάποιος πάει να εφορμήσει για ληστεία ή οτιδήποτε άλλο, πάντα πηγαίνει προς εκείνον που θεωρεί τον δυνατότερο κρίκο. Έτσι στην ουσία τον κατευθύνετε στην μεριά που θέλετε εσείς. Το μόνο που χρειάζεται να έχετε κάνει εξαρχής είναι να έχετε προσυμφωνήσει τους ρόλους. Εσείς παραμένετε ως αντιπερισπασμός και για να ανασχέσετε την επίθεση, ενώ το άλλο μέλος φεύγει προς την άλλη κατεύθυνση τρέχοντας να ζητήσει βοήθεια.
Σε περιόδους κρίσης, η εσωτερική διαρρύθμιση του σπιτιού πρέπει να είναι γεμάτη με “κανάλια” και “χωνιά”. Π.Χ. μεγάλα κι ογκώδη αντικείμενα μπροστά από τις πόρτες έτσι ώστε ο εισερχόμενος να κατευθύνεται προς μία μεριά στριμωγμένος, “κλείσιμο” παραθύρων δεξιά-αριστερά με βιβλιοθήκες ή άλλα έπιπλα έτσι ώστε να χωράει να μπει μόνο ένα άτομο κλπ Μην ξεχνάτε δε πως εντός του σπιτιού έχετε τακτικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλον , αφού εσείς μόνο γνωρίζετε τον χώρο αυτό.
Ρίξτε τις ασφάλειες για απόλυτο σκοτάδι και κινηθείτε άνετα.
Επίλογος
Η Προστασία του ατόμου σας, των οικείων και της ιδιοκτησίας σας, αποτελεί χρέος. Μπορείτε να εφαρμόσετε μερικές εύκολες πρακτικές ενώ παράλληλα εξακολουθείτε να είστε διακριτικός και με χαμηλό προφίλ. Κυρίως όμως δεν προκαλείτε πανικό στους δικούς σας.
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Πως φτιάχνω Μπρικέτες – Biomass briquettes



Quantcast
Οι μπρικέτες, δεν είναι κάτι το καινούργιο. Χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο εδώ και χρόνια και ειδικά σε υποανάπτυκτες περιοχές. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε αυτές τις περιοχές, καθώς φτιάχνονται εύκολα, από ανακυκλώσιμα υλικά, που υπάρχουν σε αφθονία στο μέρος παραγωγής. Η καύση μπρικέτας, είναι οικολογική, σε σχέση με την καύση ορυκτών καυσίμων και προτιμάται σε σχέση με αυτά, από οικολογικής άποψης.
Ας δούμε όμως, πως μπορούμε να τις φτιάξουμε και τι χρειαζόμαστε. Οι μπρικέτες φτιάχνονται με βιομάζα, οποιαδήποτε. Είτε είναι κλαδιά, χόρτα, καλάμια, τσόφλια κτλ. Θα πρέπει όμως αρχικά, αυτή την βιομάζα να την επεξεργαστούμε
Η επεξεργασία/καρβουνοποίηση της βιομάζας δεν είναι πάντα απαραίτητη. Εξαρτάται από το υλικό που θα χρησιμοποιήσουμε. Για παράδειγμα, μπορούμε να φτιάξουμε μπρικέτες από άχυρα και πριονίδια, χωρίς να χρειαστεί να τα μετατρέψουμε πρώτα σε κάρβουνο.
. Οι συνήθεις τρόποι είναι η πυρόλυση και η καρβουνοποίηση, με την δεύτερη να προτιμάται, λόγο της ευκολίας της. Συνεπώς, συγκεντρώνουμε την βιομάζα μας και την μετατρέπουμε σε κάρβουνο. Αφού την μετατρέψουμε σε κάρβουνο, την τρίβουμε ώστε να μπορεί να ανακατευτεί με το δεύτερο υλικό μας, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο, παρά χαρτί το οποίο έχουμε μουλιάσει σε νερό, ώστε να γίνει σαν χυλός. Η αναλογία νερού-χαρτιού είναι περίπου 1 προς 1, εξαρτώμενο πάντα από το χαρτί. Καλύτερο χαρτί για αυτήν την χρήση, είναι το χαρτί εφημερίδας και από τετράδια. Το illustation, δεν νομίζω να έχει τα ίδια αποτελέσματα.
Κόβουμε το χαρτί σε μικρά-μικρά κομματάκια και το ανακατεύουμε με το νερό. Αφήνουμε τον κουβά στην άκρη για περίπου μια μέρα, ώστε το μείγμα χαρτί-νερό να γίνει σαν χυλός. Ταυτόχρονα ετοιμάζουμε την βιομάζα μας. Παράγουμε δηλαδή κάρβουνο, από την βιομάζα και το τρίβουμε/κόβουμε σε μικρά κομματάκια. Μπορείτε μάλιστα, να χρησιμοποιήσετε τα τρίμματα από κάρβουνο που μένουν στον πάτο των τσουβαλιών με κάρβουνα. Αν ψήνετε και χρησιμοποιείτε κάρβουνα, σίγουρα θα έχετε στην άκρη και είναι κρίμα να τα πετάμε. Ειδικά όταν από αυτά τα τρίμματα, μπορούμε να φτιάξουμε τα δικά μας κάρβουνα ;)
Εφόσον έχουμε τα υλικά μας έτοιμα, τα αναμιγνύουμε πάλι σε αναλογία ένα προς ένα (1-1), ίσως λίγο βιομάζα παραπάνω. Στην ουσία, δεν υπάρχει προκαθορισμένη συνταγή. Όλα εξαρτώνται από τα υλικά που χρησιμοποιούμε, οπότε προσθέτουμε τις “πρώτες” ύλες, με το μάτι και την εμπειρία μας.
Το αναμεμιγμένο υλικό που έχουμε τώρα, το βάζουμε σε ένα είδος πρέσας και το συμπιέζουμε, ώστε να φύγει όσο περισσότερο νερό μπορούμε. Για κατασκευές, δείτε τα video, παρακάτω. Αφού αφαιρέσουμε το νερό, αφήνουμε την μπρικέτα να στεγνώσει στον ήλιο. Το στέγνωμα εξαρτάται, από το πόσο νερό, έχει απομείνει στην μπρικέτα, καθώς και τις καιρικές συνθήκες. Σίγουρα πάνω από μια μέρα, πάντως. Για να είστε σίγουροι, ανοίξτε/σπάστε μια και θα πρέπει εσωτερικά να είναι στεγνή. Έτοιμη η μπρικέτα. Μπορείτε να την κάψετε σε σόμπα, στο τζάκι ή σε μια οποιαδήποτε φωτιά.
Μια ακόμα πιο εύκολη διαδικασία κατασκευής μπρικέτας, είναι αντί να χρησιμοποιήσουμε βιομάζα, να χρησιμοποιήσουμε πριονίδια. Είτε από την κοπή των δικών μας ξύλων, είτε από κάποιο ξυλουργικό μαγαζί. Η μέθοδος είναι ίδια με την προηγούμενη, αλλά δεν χρειάζεται να φτιάξουμε κάρβουνο, χρησιμοποιούμε το πριονίδι, όπως είναι. Η υπόλοιπη διαδικασία είναι η ίδια. Δείτε και τα παρακάτω βίντεο και θα καταλάβετε καλύτερα.
  • Για καλύτερη καύση και μικρότερο χρόνο στεγνώματος, μπορείτε να τις φτιάξετε με τρύπα στην μέση
  • Το νερό που βγαίνει από την συμπίεση της μπρικέτας, καλό είναι να το συλλέγεται σε κάποιο δοχείο και να το πετάξετε σε χώμα. Μην το αφήσετε να πέσει μέσα σε σιφώνια, καθώς περιέχει ουσίες που λειτουργούν ως κόλλα και θα σας δημιουργήσει πρόβλημα.
  • Στις περισσότερες κατασκευές που έχω δει, χρησιμοποιούν γρύλο αυτοκινήτου, όπως αυτό που έχετε στο αυτοκίνητο σας για αλλαγή ρεζέρβας. Είναι μια πολύ έξυπνη λύση, χωρίς κόστος και με πολύ καλά αποτελέσματα. Μόνο μην αφήνετε να πέφτουν τα νερά στο γρύλο, καθώς με την χρήση θα χαλάσει.
Κατασκευές
Πηγές
  • http://en.wikipedia.org/wiki/Briquette
  • http://en.wikipedia.org/wiki/Biomass_briquettes

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Tα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας



Στην Ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια φαγώσιμα χόρτα. Πολλοί δεν τα γνωρίζουν εκτός από ένα δυο είδη, που ίσως έχουμε ψωνίσει για να φτιάξουν χόρτα ή πίτες. Τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Θα προσπαθήσω να...
παρουσιάσω μερικά για την πιο εύκολη αναγνώριση, αξιοποίηση και χρήση τους στη διατροφή μας.

Αγκινάρα άγρια-Cynara cardunculus
Άλλες ονομασίες: Αγριαγκινάρα, αγκιναράκια, χαρακάκια
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae
Πολυετές φυτό που φτάνει πάνω από 1 μέτρο ύψος. Βρίσκεται αυτοφυές σε όλες τις θερμές περιοχές της Ελλάδας, σε ακαλλιέργητα μέρη.
Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί, τα φύλλα και οι ανθοκεφαλές, την άνοιξη πριν ανθίσουν. Μαγειρεύονται βραστές με άλλα λαχανικά (αλλά πολίτα), αλλά και με κρέας.
Οι μικρές ανθοκεφαλές μαγειρεύονται με αυγά ομελέτα και μπορούν να γίνουν και τουρσί.

Αγριοζοχός-Urospermum picroides
Άλλες ονομασίες: Πικρίθρα, Κουφολάχανο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20-50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Το σχήμα τους και οι διαστάσεις των φύλων του δεν είναι σχεδόν ποτέ το ίδιο. Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα οδοντωτά και μακριά με παχύ κόκκινο μίσχο και κεντρικό νεύρο. Μαζεύεται από το Φθινόπωρο μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση των φύλλων είναι λίγο πικρή, τρώγονται ωμά σε σαλάτες, μαγειρεύονται μόνα τους βραστά με μπόλικο λεμόνι ή σε συνδυασμό με αρνί ή κατσίκι. Τέλος χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες.

Αγριοκαρδαμούδα-Capsella bursa-pastoris
Άλλες ονομασίες: Αγριοκάρδαμο, τζουρκάς, ραγιάς
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσιο ή διετές φυτό (κοινό ζιζάνιο), που φτάνει περίπου μέχρι τα 40 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους, σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα τους τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες μαζί με τα άνθη τους, για πιπεράτη γεύση.

Αντράκλα-Portulaca Oleracia
Άλλες ονομασίες: Γλιστρίδα, σκλιμίτσα, τρέβα, χοιροβότανο
Οικογένεια: Portulacaceae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα για αυτό θεωρείτε και ζιζάνιο. Τα φύλλα της είναι σκουρωπά πράσινα, σαρκώδεις και παχιά. Λέγεται ότι αν μασήσεις μερικά φρέσκα φύλλα και τα βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου ξεδιψάς. Έχει πολύ βιταμίνη C και σίδηρο και μια διατροφική έρευνα στην Κρήτη έδειξε ότι η κατανάλωσή της, όπως και η τσουκνίδα βοηθάει την καρδιά (είναι το φυτό με τα περισσότερα ω3 λιπαρά).
Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Τρώγεται ωμή σαλάτα με λαδόξιδο και κρεμμύδια ή προσθέτετ ε στη ντοματοσαλάτα. Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό. Μαγειρεύεται γιαχνί κατσαρόλας.

Ασφόδελος-Αsphodelus aestivus
Άλλες ονομασίες: Σπερδούκλι, ασπέρδουκλας, ασφεντυλιά, ασκέλα
Οικογένεια: Λειλιϊδών-Liliaceae

Ο ασφόδελος είναι πολυετές βολβώδες φυτό που φτάνει συνήθως ένα μέτρο ύψος (μέχρι 1,5). Τα φύλλα του ξεκινούν όλα από τη βάση του φυτού σχηματίζοντας σχήμα V, έχουν γκριζοπράσινο χρώμα και στην κορυφή τους είναι μυτερά.
Τα άνθη έχουν χρώμα λευκό με καστανοκόκκινες ραβδώσεις στο κέντρο και σχηματίζονται πολλά μαζί στην κορυφή του κεντρικού στελέχους του φυτού. Οι καρποί είναι στρογγυλές κάψουλες. Ανθίζει από Φεβρουάριο μέχρι Ιούνιο.
Οι ρίζες του μοιάζουν σαν δάχτυλο ή καρότο, έχουν χρώμα καφέ και είναι χυμώδεις. Τα φυτά σχηματίζονται από συστάδες λογχωτών φύλλων που μοιάζουν κάπως με τα φύλλα του κρεμμυδιού και φτάνουν μήκος συνήθως τα 50 εκατοστά.
Ο κοινός ασφόδελος συναντάται σε λιβάδια, βοσκότοπους, βραχώδη εδάφη, πεδιάδες, παρυφές των δρόμων, κήπους.
Στην Ελλάδα συναντάμε πέντε είδη. Σύμφωνα με το Θεόφραστο οι κόνδυλοι, οι βλαστοί και τα σπέρματα τρώγονται, ο δε Διοσκουρίδης τις αναφέρει τις ρίζες σαν θεραπευτικές.
Οι ρίζες του φυτού ξεραίνονται και βράζονται σε νερό, παράγοντας μια κολλώδη ουσία που σε μερικές χώρες ανακατεύεται με δημητριακά ή πατάτες για να φτιαχτεί ασφοδελόψωμο.
Στην Ελλάδα, το 1917 κατά τον αποκλεισμό και έπειτα κατά τη γερμανική κατοχή, πολλές οικογένειες κατάφεραν να επιβιώσουν χρησιμοποιώντας για τροφή τα ριζώματα του ασφόδελου.
Κατά καιρούς είχε χρησιμοποιηθεί ως συγκολλητική ουσία, για την παρασκευή αλκοόλ αλλά και ως αλοιφή κατάλληλη για κάθε πληγή.
Ένα είδος κόλας παράγεται από τους βολβούς του ασφοδέλου, οι οποίοι πρώτα ξεραίνονται και μετά αλέθονται. Οι τσαγκάρηδες τους κοπάνιζαν μέσα σε γουδί και έφτιαχναν μία πολύ ισχυρή κόλα, το τσιρίχιν,, ιδανική για τα δέρματα.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό, γιατί ανθίζει από νωρίς και δίνει τροφή στις μέλισσες.
Μαγειρική πρόταση: Σφουγγάτο με ασφόδελους



Βλίτο–Amaranthus sp.
Άλλες ονομασίες: Βλίστρος, γλίστρος, γλίντρος, βλιταράκι
Οικογένεια: Amaranthacae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Αποτελεί μεγάλο ζιζάνιο στις καλλιέργειες γιατί πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Ο σπόρος του μπορεί να φυτρώσει και μετά από δέκα χρόνια. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Πρέπει να το κλαδεύουμε συχνά για να πετάει από τα πλάγια πριν προλάβει να κάνει σπόρους. Τρώγονται βραστά με ξύδι ή λεμόνι και σε συνδυασμό με σκόρδο ή τσιγαριστά με διάφορα άλλα λαχανικά όπως οι κολοκυθοκορφάδες. Φτιάχνεται μέχρι και γιαχνί με πατάτες και χρησιμοποιείτε και για πίτες μαζί με άλλα χόρτα.

Βολβοί-Mouscari comosum
Άλλες ονομασίες: Κουρκουτσέλια, κρεμμυδούλες, σκυλοκρέμμυδα, ασκορδούλακας, σκορδούλακας, βροβιός
Οικογένεια: Liliaceae

Πολυετή φυτά που φτάνουν τα 20 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε χέρσα αλλά και καλλιεργημένα μέρη. Ανθίζουν από Φεβρουαρίου έως Απρίλιο ανάλογα τις περιοχές. Τα βλαστάρια με τα άνθη τους τρώγονται τσιγαριστά σε ομελέτες. Οι βολβοί βράζονται για να ξεπικρίσουν και σερβίρονται με λάδι και ξύδι ή γίνονται καταπληκτικό τουρσί για μεζέ!









Μαγειρική πρόταση: Κουρκουτσέλια μαγειρεμένα


Σίλυβο το μαριανό-Silybum marianum/Cardus marianus
Άλλες ονομασίες: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο.
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Συγγενή είδη: Cnicus benedictus-αγιάγκαθο
Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.
H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.



Ραπανίδα-Raphanus raphanistrum
Άλλες ονομασίες: Άγρια ραπάνια, ραπανίδα, ραπανόβρουβα
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 60 εκατοστά Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους σαν ζιζάνιο. Τα φύλλα τους είναι πράσινα μακριά.
Τα τρυφερά φρέσκα φύλλα μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη.
Μαγειρεύονται βραστά για σαλάτα και τρώγονται με ξύδι ή λεμόνι, ή γίνονται τσιγαριστά με μυρωδικά.

Ζοχός-Sonchus oleraceus
Άλλες ονομασίες: Τσόχος, σφογκός
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Καλέντουλα-Calendula officinalis
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείτε σε δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα.
Καλόγερος-Erodium cicutarium
Άλλες ονομασίες: Περδικονύχι, χτενάκι, βελονιά, πιρουνάκι
Οικογένεια: Geraniaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

Κάπαρη-Capparis spinosa
Οικογένεια: Capparaceae

Πολυετές φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει το καλοκαίρι και από αυτή μαζεύονται τα μπουμπούκια της πριν ανθίσουν. Ξεπικρίζονται σε νερό και διατηρούνται σε άλμη ή ξύδι αναλόγως πως τα θέλουμε. Χρησιμοποιείτε σε τουρσιά και σαλάτες.

Καρότο άγριο-Daucus carota
Άλλες ονομασίες: Δαυκί, παστινάκα, χαβούζι, σταφυλινάκι
Οικογένεια: Apiaceae

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Φυτρώνει παντού και είναι εξαπλωμένο σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα και τα βλαστάρια του βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα, όπως και του ήμερου (είναι και αντικαρκινικά). Χρησιμοποιούνται ακόμα σε χορτόπιτες για να δώσουν άρωμα(μυρίζουν περίπου σαν τον μαϊντανό). Τρώγεται και η ρίζα του, αλλά είναι πιο σκληρή και μικρή από του ήρεμου καρότου.

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum
Άλλες ονομασίες: Μοσχολάχανο, καυκαλίδα, αγριοκουτσουνάδα
Οικογένεια: Apiaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φασολάδες και σάλτσες.

Λάπαθο-Rumex sp.
Άλλες ονομασίες: Λάπατο, ξυνολάπατο, ξινήθρα, αγριοσέσκλο
Οικογένεια: Polygonaceae
Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 50 εκατοστά. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Έχει γύρω στα 5 είδη πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα και έχουν μια ελαφριά ξινή γεύση. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος την άνοιξη. Μαγειρεύονται βραστά μόνα τους ή με κρέας και χρησιμοποιούνται για χορτόπιτες.

Μάραθος-Foeniculum vulgare
Άλλες ονομασίες: Μάλαθρο, φινόκιο
Οικογένεια: Apiaceae

Πολυετές φυτό που φτάνει τα δύο μέτρα. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Μολόχα-Malva sp.
Άλλες ονομασίες: Μουλούχα, αμπελόχα
Οικογένεια: Malvaceae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 90 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τα φύλλα τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα, ή γίνονται ντολμαδάκια.

Μπόραγκο-Borago officinalis
Άλλες ονομασίες: Αρμπέτα, πουράντζα
Οικογένεια: Boraginaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Φυτρώνει από μόνο του στην νότια Ευρώπη. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδάφους ακόμα και σε γλάστρες. Ανθίζει από την άνοιξη έως το καλοκαίρι. Τα άνθη και τα φύλλα του τρώγονται σε σαλάτες και δίνουν μια δροσερή γεύση απαλή σαν του αγγουριού. Είναι φαρμακευτικό αλλά και μελισσοκομικό φυτό.
Προφυλάξεις: Τα φύλλα του αλλά όχι τα άνθη του, περιέχουν μικρές ποσότητες αλκαλοειδών που μπορούν να βλάψουν το συκώτι αν φαγωθούν σε μεγάλες ποσότητες. Όσοι έχουν προβλήματα συκωτιού θα πρέπει να το αποφεύγουν.

Μυρώνι (Κτενόχορτο της Αφροδίτης)-Scandix pectin veneris
Άλλες ονομασίες: Σκαντζίκι, κτενόχορτο της Αφροδίτης, μυριαλίδα
Οικογένεια: Apiaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Ξινήθρα- Oxalys acetosella/ Oxalys pes‐caprae (ξινήθρα με διπλά άνθη)
Άλλες ονομασίες: Οξαλίδα
Οικογένεια: Oxalidaceae
Τη ξινήθρα τη συναντάμε παντού, γιατί εξαπλώνεται πολύ εύκολα και μπορεί να γίνει ενοχλητικό ζιζάνιο. Περιέχει καλιούχο οξαλικό άλας και μπορεί να αποβεί δηλητηριώδης αν φαγωθεί σε μεγάλη ποσότητα. Χρησιμοποιείτε σε σούπες, σάλτσες και χορτόπιτες σε μικρές ποσότητες, για να δώσει ξινή γεύση.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην επεκταθεί στο χωράφι σας γιατί εξαπλώνεται γρήγορα παντού, εξαφανίζοντας τα άλλα φυτά.

Οβριές-Tamus communis
Άλλες ονομασίες: Αβρωνιά, ομβριά, βεργιά
Οικογένεια: Dioscoreaceae

Πολυετές αναριχώμενη κλιματίδα που φτάνει τα 4 μέτρα. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.
Τα τρυφερά βλαστάρια βράζονται ελαφρώς και τρώγονται με λάδι και ξύδι για ορεκτικό, αλλά γίνονται και τσιγαριστά με κρεμυδάκι. Το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό.
Προσοχή! Δηλητηριώδες φυτό που περιέχει μια ουσία ερεθιστική για την επιδερμίδα.
Παπαρούνα-Papaver rhoeas
Άλλες ονομασίες: Κουτσουνάδα, κοκκινούδα
Οικογένεια: Papaveraceae
Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα Μαζεύεται ολόκληρη από το χειμώνα έως την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φύλλα και οι βλαστοί βράζονται και τρώγονται σκέτα ή με άλλα χόρτα. Τι χρησιμοποιούμε ακόμα σε χορτόπιτες μαζί με άλλα μυρωδικά.

Πετρομάρουλο-Lactuca serriola
Άλλες ονομασίες: Αγριομάρουλο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae
Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο. Φυτρώνει παντού σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Έχει χοντρό κεντρικό βλαστό με αγκάθια. Οι βλαστοί και τα φύλλα του περιέχουν γαλακτώδη χυμό, ο οποίος είναι ηρεμιστικός και φτιάχνει την διάθεση.
Το ώριμο μεγάλο φυτό είναι ελαφρώς τοξικό. Τα τρυφερά φύλλα του όταν είναι ακόμα μικρό, βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα.

Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus
Άλλες ονομασίες: Πικροράδικο, πικραλίδα
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετή φυτά που φτάνουν ένα μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται από το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές έως το τέλος της άνοιξης. Βράζονται και τρώγονται με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.

Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa
Άλλες ονομασίες: Αζούματο
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά। Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα της είναι πράσινα και ο μίσχος της μακρύς και λευκός. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της όλες τις εποχές του χρόνου. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι. Τα άνθη της προσελκύουν τις μέλισσες. Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία. Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή με μαρούλι, λάχανο, ντομάτα.

Σέσκουλο-Beta vulgaris
Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι
Οικογένεια: Chenopodiaceae


Πολυετές φυτό που φτάνει μέχρι τα 50-60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα τους είναι σκουροπράσινα γυαλιστερά και το νεύρο τους λευκό και χοντρό. Καλλιεργείτε και γι αυτό μαζεύεται, άνοιξη και φθινόπωρο. Η γεύση τους είναι γλυκιά και τα τρυφερά φρέσκα φύλλα τους τρώγονται σαλάτα (σαν μαρούλι) μαζί με κρεμμυδάκι ή πράσο, λάδι και ξύδι.
Μαγειρεύονται κοκκινιστά μαζί με μυρωδικά και λαχανικά, μαζί με ρύζι (γίνονται σαν το σπανακόρυζο), και ντολμαδάκια. Φυσικά χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Σινάπι-Sinapis alba
Άλλες ονομασίες: Αγριοσινάπια, σινιάβρη, βρούβες, γλυκόβρουβες
Οικογένεια: Brassicaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι πράσινα ανοιχτά.
Μαζεύονται τα φύλλα το φθινόπωρο έως την άνοιξη.
Τα φρέσκα τρυφερά φύλλα τους τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται με άλλα χόρτα σε χορτόπιτες.
Καλλιεργείται και για τους σπόρους του. Αλεσμένοι χρησιμεύουν στην παρασκευή μουστάρδας.

Σκόλυμος-Scolymus hispanicus L.
Άλλες ονομασίες: σκολιάμπρι, σκόλιαντρος, σκόλυμος, ασπράγκαθο
Οικογένεια: Αστεροειδών (Asteraceae)
Διετές ή πολυετές φυτό, που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Έχει βαθιά χοντρή ρίζα και χοντρό κεντρικό βλαστό. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και αγκαθωτά. Ανθίζει το καλοκαίρι και το βρίσκουμε παντού σε όλη την Ελλάδα σε ακαλλιέργητα εδάφη σε χαμηλό υψόμετρο.
Τα νέα τρυφερά φύλλα πριν γίνουν ακανθωτά και οι τρυφεροί βλαστοί του μαζεύονται από το χειμώνα έως την άνοιξη. Το φθινόπωρο μαζεύεται η ρίζα και οι σαρκώδες ράχες των φύλλων του.
Τα νέα φύλλα και οι βλαστοί του τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα.
Οι ρίζες και οι μίσχοι γίνονται σούπες ή μαγειρεύονται με κρέας. Επίσης μπορούν να βραστούν και να γίνουν τουρσί με ξύδι και λάδι.

Σκόρδο άγριο-Allium sativum
Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι
Οικογένεια: Chenopodiaceae

Πολυετές φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύετε ολόκληρο από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Σπαράγγια άγρια-Asparagus sp.
Άλλες ονομασίες: Σφαράγια, σπαραγγούδι, φρύγανο, κουτσαγρέλια
Οικογένεια: Liliaceae

Πολυετές φυτά που φτάνουν το ενάμιση μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.
Τα τρυφερά πρώιμα βλαστάρια τρώγονται και ωμά σαν σαλάτα. Μαγειρεύονται ελαφρώς βρασμένα με λάδι και ξύδι για ορεκτικό και το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό. Με τα σπαράγγια γίνονται καταπληκτικές ομελέτες και σάλτσες για μακαρονάδα!

Στρύφνος-Solanum nigrum
Άλλες ονομασίες: Στρύχνος, βρομόχορτο, αγριοντοματιά
Οικογένεια: Σολανίδη-Solanaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Το φυτό κυρίως στους καρπούς του περιέχει σολανίνη που είναι τοξική, αλλά με το βράσιμο γίνετε ακίνδυνη.Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές του όλο το καλοκαίρι. Το χρησιμοποιούμε κυρίως μαζί με βραστά τσιγαριστά λαχανικά, όπως τα βλίτα, τα φασόλια και τα κολοκυθάκια.

Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis
Άλλες ονομασίες: Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σε ακαλλιέργητους τόπους και σε χωράφια σαν ζιζάνιο. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση του φυτού είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσαφένιο χρώμα. Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά, σκέτα ή με κρέας . Ακόμη τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα.
Τέλος το taraxacum είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα, αλλά αντίθετα με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα του περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση της πέτρας στη χολή.

Τσουκνίδα-Urtica dioica
Άλλες ονομασίες: Αγκινίδα, κνίθα, τσούχνα
Οικογένεια:
Urticaceae

Ετήσιο φυτό που μπορεί να φτάσει πάνω από ένα μέτρο. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύονται τα νέα φρέσκα φύλλα από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φρέσκα φύλλα της τρώγονται βραστά σαλάτα ή τσιγαριστά με άλλα μυρωδικά.
Με τα φύλλα της και άλλα μυρωδικά φτιάχνονται καταπληκτικές τσουκνιδόπιτες!

Χηροβότανο-Helminthotheca echioides (L.) Holub(=Picris echioides)
Άλλες ονομασίες: Μυρμηγκοβότανο, χοιρομουρίδα
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Ετήσιο ή διετές φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά.
Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα. Τα φύλλα του είναι σκούρα πράσινα και χνουδωτά, καλυμμένα με τρίχες. Τα κατώτερα φύλλα του είναι οδοντωτά και τα ανώτερα επιφυή. Το επάνω μέρος των φύλλων είναι γεμάτα με λευκές φλύκταινες (φουσκίτσες). Οι χήρες λέγεται, του έχουν μεγαλύτερη αδυναμία, από αυτό και το όνομά του.Τα νεαρά φυτά του μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Τρώγονται βραστά σκέτα με λαδολέμονο ή σε συνδυασμό με άλλα χόρτα.