Της Μαριτίνας Τζαβέλλα
«Την μια μονότονην ημέραν άλλη μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί» γράφει ο Καβάφης. Η μονοτονία είναι αυτό που ο καθένας προσπαθεί να αποφύγει στο πέρασμα του χρόνου. Τι κάνει όμως γι’αυτό;
Είναι απλό. Μπορείς να βρεις άπειρες στιγμές και λόγους μέσα στη μέρα για να χαμογελάσεις. Είσαι στο μετρό και βλέπεις τριγύρω, πρόσωπα άγνωστα σφιγμένα και ανέκφραστα ,αλλά πάντα υπάρχει μια ευχάριστη έκπληξη.
Ένα παιδάκι γύρω στα 6, ενώ καθόταν δίπλα στην μητέρα του που κρατούσε αγκαλιά τον μικρό του αδερφό ακούγεται φωναχτά να λέει «Δεν θέλω μωρό, γιατί δεν θα ασχολείται μαζί μου η μαμά !» απάντησε στην άγνωστη κυρία που του μιλούσε.
Εκείνη τη στιγμή γύρισαν γύρω στα δέκα, πρόσωπα και ξαφνικά χαμογέλασαν. Και μετά δειλά – δειλά χαμογελούσαν ο ένας στον άλλο. Ήταν μια μικρή στιγμή που η μονοτονία «έσπασε» και μαζί της πήρε και τις αρνητικές αγχωδεις σκέψεις απ’τα «στεγνά» πρόσωπα.
Επιστήμονες λένε πως το να χαμογελάς για μικρά πράγματα μέσα στη μέρα προσθέτει χρόνια στη ζωή σου. Το να ζεις «καλά», δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι τα πάντα σε μια αρμονία στη ζωή σου. Διότι πολύ απλά ακόμα κι αυτή την αρμονία θα την βαρεθείς και θα την καταστρέψεις μόνος σου.
Ο άνθρωπος ως γνωστόν, είναι ένα φύσει «άπληστο» ον που εύκολα θα παρασυρθεί στη μιζέρια αν υπάρχει και πρόσφορο έδαφος που θα την επιβεβαιώνει.
Το να γελάς δεν κάνει καλό μόνο σε σένα αλλά και στους γύρω σου και αυτό σου «γυρνάει πίσω».
Το ίδιο συμβαίνει και με την γκρίνια αν πειστείς πως τίποτα δεν θα πάει καλά δεν θα δεις και τίποτα που να πηγαίνει καλά, έχεις χαράξει ήδη την πορεία της μέρας σου.
Παρά τις αντιξοότητες λοιπόν, σε μια φορμαλιστική πραγματικότητα είναι απαραίτητο να δράττουμε ή και να δημιουργούμε μικρές αφορμές μέσα στη μέρα για να χαμογελάμε.
Δοκιμάστε το.
πηγή:ellispoint
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου