Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Ο ΄Ελληνας στοχαστής που είχε προβλέψει οικονομική κρίση πριν 14 χρόνια



Στον γερμανοτραφή στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη, που είχε «διαβλέψει» την ελληνική κρίση ήδη από το 1998, χρονιά του θανάτου του είναι αφιερωμένο το τελευταίο τεύχος του διμηνιαίου Γερμανικού Περιοδικού Φιλοσοφίας. 


«Οι Γερμανοί θυμούνται πάντα και μελετούν ακόμα το έργο του στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη που έφυγε πρόωρα το 1998. Το ελληνικό πανεπιστήμιο τον είχε απορρίψει, στη συνέχεια απέρριψε ο ίδιος το ελληνικό πανεπιστήμιο και την πανεπιστημιακή καριέρα, συνολικά», επισημαίνει η Ντόιτσε Βέλε. «Ο Παναγιώτης Κονδύλης διέθετε σπάνιο συνδυαστικό ταλέντο, που του επέτρεψε να γράψει σημαντικές φιλοσοφικές συνθέσεις για το διαφωτισμό ή την παρακμή του αστικού πολιτισμού. Οι Γερμανοί εξακολουθούν να αναφέρονται σ' αυτόν. Το 2007, για παράδειγμα, εκδόθηκε ένας συλλογικός τόμος με τίτλο «Διαφωτιστής χωρίς αποστολή», με μελέτες για τη σκέψη του.

Ανάμεσα στα διάφορα κείμενα για την κοινωνική φιλοσοφία του Κονδύλη, το γερμανικό περιοδικό δημοσιεύει μεταφρασμένη στα γερμανικά μια εκτενή συνέντευξη που είχε δώσει ο Έλληνας φιλόσοφος στο Σπύρο Κουτρούλη εκείνη τη, μοιραία, χρονιά του 1998 και είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «Νέα Κοινωνιολογία». Υπάρχει εκεί ένα σημείο, που μοιάζει προφητικό από τη σημερινή σκοπιά, για το ελληνικό πρόβλημα, το οποίο εντόπισε ο κριτικός της Suddeutsche Zeitung του Μονάχου και το μεταφέρει ασχολίαστο στους αναγνώστες:

«Αν ο Ελληνισμός θέλει να επιβιώσει ως διακεκριμένη ταυτότητα, το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να παράγει όσα τρώει. Δεν εννοώ διόλου κάποιαν οικονομική αυτάρκεια με την παλιά έννοια, αλλά την απαλλαγή από την πολιτική και την πρακτική του παρασιτικού καταναλωτισμού. Ένα βιώσιμο συλλογικό υποκείμενο οφείλει να εξάγει τουλάχιστον τόσα, όσα εισάγει, σ' έναν ανοικτότερο κόσμο. Ειδάλλως, είναι αναπόφευκτη η πτώση στα κατώτερα σκαλιά του διεθνούς καταμερισμού της εργασίας, η καταχρέωση και η πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση. Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ελληνισμός προχώρησε γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση. Η αναστροφή της απαιτεί γενναία παραγωγική προσπάθεια, προηγμένη τεχνογνωσία και ριζική θεσμική εξυγίανση, καθώς και ένα εκπαιδευτικό σύστημα εντελώς διαφορετικού επιπέδου».

Ελληνοκεντρισμός και πιθηκισμός

Στις λίγες αυτές γραμμές από μια συνέντευξη ο Κονδύλης με λακωνικότητα συμπύκνωσε τις αιτίες που στο μεταξύ οδήγησαν στο ελληνικό αδιέξοδο. Πώς περιγράφει, όμως, τα επιφαινόμενα αυτών των αιτιών;

«Εδώ θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η συνήθης αντιπαράθεση των εκσυγχρονιστικών τάσεων προς την καλλιέργεια της εθνικής παράδοσης είναι απλουστευτική και παραπλανητική. Μονάχα η ευόδωση της εκσυγχρονιστικής προσπάθειας επιτρέπει την επιτυχή άμιλλα με άλλα έθνη και έτσι χαρίζει την αυτοπεποίθηση εκείνη, η οποία επιτρέπει την απροβλημάτιστη αναστροφή με την εθνική παράδοση και καθιστά ψυχολογικά περιττό τον πιθηκισμό. Αντίθετα, η ανικανότητα ενός έθνους να συναγωνισθεί με άλλα σε ό, τι - καλώς ή κακώς - θεωρείται κεντρικό πεδίο της κοινωνικής δραστηριότητας θέτει σε κίνηση ένα διπλό υπεραναπληρωματικό μηχανισμό: τον πιθηκισμό ως προσπάθεια να υποκαταστήσεις με επιφάσεις ό,τι δεν κατέχεις στην ουσία και την παραδοσιολατρία ως αντιστάθμισμα του πιθηκισμού. Απ' αυτή την άποψη, ο πτωχοπροδρομικός ελληνοκεντρισμός και ο κοσμοπολιτικός πιθηκισμός αποτελούν μεγέθη συμμετρικά και συναφή, όσο κι αν φαινομενικά εκπροσωπούν δύο κόσμους εχθρικούς μεταξύ τους».

Λίγα λόγια για τον Παναγιώτη Κονδύλη

Γεννήθηκε στην Αρχαία Ολυμπία το 1943. Σπούδασε κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία, Νεώτερη Ιστορία και Φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια της Φρανκφούρτης και της Χαϊδελβέργης, όπου και αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφίας.

Για τις εργασίες του, του απονεμήθηκε το μετάλλιο Γκαίτε και το βραβείο Χούμπολντ. Διετέλεσε εταίρος του Ιδρύματος Ανωτάτων Σπουδών του Βερολίνου και μέχρι το θάνατό του διεύθυνε τη Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη των εκδόσεων «Γνώση», και τη σειρά ο Νεότερος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός των εκδόσεων «Νεφέλη».

Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1998.

Αλγόριθμος εντοπίζει... επιδημίες

Πως μπορεί μια μαθηματική πράξη, ένας αλγόριθμος να έχει εφαρμογή στον εντοπισμό μιας επιδημίας; Ένας Πορτογάλος ερευνητής... της Πολυτεχνικής Σχολής της Λωζάνης (EPFL) εφάρμοσε ένα μαθηματικό σύστημα που επιτρέπει τον εντοπισμό της προέλευσης μιας πληροφορίας που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, μιας επιδημίας, ίσως και μιας απόπειρας επίθεσης.

Πρακτικά τι σημαίνει αυτό. Αν ας πούμε υποθετικά, ξεκινήσει μια επιδημία από ένα θανατηφόρο ιό, που σαρώνει την Ευρώπη, με τον αλγόριθμο αυτό που θα επεξεργαστεί τα στοιχεία, οι γιατροί θα μπορέσουν να εντοπίσουν από που ξεκίνησε, πότε, ποιος τον έφερε, ποιος είναι ο ξενιστής και θα έχουν σημαντικές πληροφορίες στο οπλοστάσιο τους για να καταπολεμήσουν μια επιδημία.

Ο ερευνητής Πέτρο Πίντο που εργάζεται για το Εργαστήριο Οπτικοακουστικών Επικοινωνιών της EPFL, εφάρμοσε ένα σύστημα "που μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμος σύμμαχος" για όσους πρέπει να διενεργήσουν ποινικές έρευνες ή αναζητούν την προέλευση μιας πληροφορίας στο Ιντερνετ, ή την προέλευση μιας επιδημίας

"Με τη μέθοδό μας, μπορούμε να ανατρέχουμε στην πηγή όλων των ειδών των πληροφοριών που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο "βλέποντας μόνο έναν περιορισμένο αριθμό μελών", εξήγησε ο Πέντρο Πίντο.

Για παράδειγμα, ο ερευνητής δοκίμασε το σύστημά του, για να βρει την προέλευση μιας μεταδοτικής νόσου στη Νότια Αφρική. "Σχεδιάζοντας τα δίκτυα κυκλοφορίας του νερού, των ποταμών και των ανθρώπινων μεταφορών, μπορέσαμε να βρούμε το σημείο απ΄όπου εκδηλώθηκαν τα πρώτα κρούσματα", εξήγησε.

Επίσης ο ερευνητής αναφέρει ότι είναι σε θέση να βρει αυτόν που πρωτοκυκλοφορεί μια φήμη μεταξύ 500 μελών ενός δικτύου, παρατηρώντας τα μηνύματα 15 έως 20 επαφών μόνο".

"Ο αλγόριθμός μας μπορεί να ξαναδιασχίσει από την ανάποδη τη διαδρομή που διένυσε η πληροφορία και να ανατρέξει στην πηγή του", τόνισε.

Ο ερευνητής δοκίμασε επίσης το σύστημά του όσον αφορά τις τηλεφωνικές επικοινωνίες που έχουν σχέση με τις προετοιμασίες των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. "Αναδομώντας εκ νέου το δίκτυο των τρομοκρατών αυτών μόνο στη βάση των πληροφοριών που δημοσιεύτηκαν στον Τύπο, το σύστημά, μας έδωσε τρεις εν δυνάμει ύποπτους, εκ των οποίων ένας ήταν ο αρχηγός των επιθέσεων αυτών, σύμφωνα με την επίσημη έρευνα".

Οι λεπτομέρειες του αλγόριθμου αυτού δημοσιεύονται στην επιθεώρηση .

Physical Review Letters.

Δωρεάν μαθήματα αρχαίων σε αυστραλιανό πανεπιστήμιο

Ενα αυστραλιανό πανεπιστήμιο προσφέρει δωρεάν μαθήματα μέσω του διαδικτύου και πάρα πολλοί φοιτητές επιλέγουν το μάθημα της ελληνικής ιστορίας.«Πάνω από 46.000 φοιτητές επέλεξαν να ...σπουδάσουν την αρχαία ελληνική ιστορία και η ανταπόκρισή τους μας ξάφνιασε» δήλωσε ο επικεφαλής της έδρας Ιστορικών και Ευρωπαϊκών Μελετών καθηγητής Κρίστοφερ Μακί σημειώνοντας ότι ο αριθμός συνεχώς αυξάνεται.

Κι εμείς εδώ τα έχουμε βγάλει από το πρόγραμμα των σχολείων...

Η μαγευτική μας Ελλάδα...

Ένα καταπληκτικό βίντεο με πραγματικά μαγευτικές εικόνες από τη χώρα μας...

Αφιέρωμα της ΕΡΤ στον Αττίλα

Το Αρχείο της ΕΡΤ, με αφορμή την επέτειο από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολή στην Κύπρο στις 14 Αυγούστου 1974, γνωστής και ως «Αττίλας 2»...ψηφιοποίησε και παρουσιάζει μέσω των ιστοσελίδων www.ert-archives.gr και www.ert.gr, δύο επετειακά αφιερώματα.

Στο πλαίσιο του αφιερώματος, παρουσιάζεται απόσπασμα από την ταινία «Επικαίρων» της εποχής με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα στις 14 και 15 Αυγούστου 1974. Στην ταινία παρουσιάζεται η άφιξη του αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως και υπουργού Εξωτερικών Γεωργίου Μαύρου και του προέδρου της Κυπριακής Βουλής και προσωρινά προεδρεύοντος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, μετά το ναυάγιο των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων στη Γενεύη για το Κυπριακό.

Καταγράφεται επίσης η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, με θέμα τις εξελίξεις στο Κυπριακό μετά την εκδήλωση του «Αττίλα ΙΙ», με τη συμμετοχή του υπουργού Δημοσίων Έργων Γεωργίου Αλέξανδρου Μαγκάκη, του υπουργού Απασχόλησης Κωνσταντίνου Λάσκαρη, του υπουργού Δημοσίας Τάξεως Σόλωνα Γκίκα, του υπουργού Γεωργίας Δημητρίου Παπασπύρου και του υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών Γεωργίου Μυλωνά. Στα πλάνα διακρίνεται ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής να εξέρχεται από το κτήριο της Βουλής συνοδευόμενος από τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα.

Στην ταινία περιλαμβάνεται και το ραδιοτηλεοπτικό διάγγελμα του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τον ελληνικό λαό, στο οποίο μιλά για την κατάσταση στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 και την τουρκική εισβολή.

Επίσης το αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει το επεισόδιο της σειράς εκπομπών με τον Κώστα Βαξεβάνη «Το κουτί της Πανδώρας», με τίτλο «Φάκελος Κύπρου, η εισβολή», παραγωγής 2011.

Στην εκπομπή καταθέτουν τη δική τους μαρτυρία για το τι έγινε στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα και στην τουρκική εισβολή, οι πρωταγωνιστές των γεγονότων.

Οι πρώην αξιωματικοί Αριστοτέλης Παλαΐνης, Αλέξανδρος Σημαιοφορίδης, Αρίστος Νικολάου, Χάρης Πατίχης, Σταύρος Σταύρου και Χρηστός Τουφεξής αποκαλύπτουν στο φακό της εκπομπής στοιχεία για τις προετοιμασίες των Τούρκων για την επικείμενη εισβολή, για την ημέρα της απόβασης των Τούρκων (20/7/1974), καθώς και για τα μοιραία λάθη των ελληνικών δυνάμεων. Αναφέρονται στον «ΑΤΤΙΛΑ ΙΙ» (14/8/1974) και δίνουν τη δική τους εξήγηση για το πώς χάθηκε η Αμμόχωστος. Τέλος, κάνουν λόγο και για τον τρόπο με τον οποίο, αυτοί που εγκατέλειψαν τα πεδία των μαχών, διεκδίκησαν αργότερα διακρίσεις και τιμές.

Στην εκπομπή περιλαμβάνεται οπτικοακουστικό υλικό, αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κακογιάννη, «Αττίλας ΙΙ», αλλά και το ηχητικό μήνυμα του αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Παρουσιάζονται επίσης, για πρώτη φορά, απόρρητα έγγραφα που αποκαλύπτουν την κρυφή ατζέντα του Χένρι Κίσινγκερ και τα σχέδια των Αμερικανών για το μέλλον της Κύπρου.

πηγή:tromaktiko

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012


Αρχαιότερη γλώσσα του κόσμου η ελληνική

Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της...πληροφορικής και της...νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς).Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.

Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η …οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)

Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, ξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.

Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.

Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, ου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.

Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.

Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.

Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό και το ελληνικό.

Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.

Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα – ω, ει και των πτωτικών με τα – ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.

Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.

Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.

Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».

Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».

Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.

Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.

Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».

Η Γραμμική Β’ είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική…

Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.

Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.

Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β’ γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β’ «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.

Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;

Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια…» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»…

Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις…) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).

Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.

Το διεθνές λεξικό Webster’s (Webster’s New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».

Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο – αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».

Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».

Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.

Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ

Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.

Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.

Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.

Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.

Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι…) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.

Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.

Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: «σι» = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω… «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω…»

Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;

Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ

Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.

Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.

Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.

Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.

Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ’ ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.

Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.

Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.

Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή – συχνά λαθεμένη – ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

ΓΛΩΣΣΑ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).

Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.

Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.

Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ

Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις».Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει σαν ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.

Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».

Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.

Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά.

Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία…

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).

Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.

Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο…

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.

Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ

Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

briefingnews.gr

Μήνυμα στην Μέρκελ από παρέα της Ηγουμενίτσας [Video]

Με όλα αυτά που τραβάει η νεολαία μας και γενικότερα η Ελλάδα μια παρέα από την Νέα Σελεύκεια Θεσπρωτίας έφτιαξε το παρακάτω βίντεο.


892fm.blogspot.gr

Νέα ανακάλυψη στο γενεαλογικό μας δένδρο


Άλλο ένα κλαδί στο γενεαλογικό δέντρο του ανθρώπου θα πρέπει να προσθέσουν οι επιστήμονες, οι οποίοι θα αναγκαστούν να...ξαναγράψουν την προϊστορία της εξέλιξης του ανθρώπου είδους, μετά την ανακάλυψη απολιθωμάτων στην ανατολική Αφρική που δείχνουν ότι ένα ακόμα ξεχωριστό είδος προγόνου μας, ο Homo rudolfensis (ή απλώς «1470»), ζούσε πριν από 1,78 εκατ. έως 1,95 εκατ. χρόνια.

Οι επιστήμονες εικάζουν ότι ζούσε παράλληλα με τους ήδη γνωστούς προγόνους Homo habilis και Homo erectus, που προηγήθηκαν του σημερινού σύγχρονου ανθρώπου (Homo sapiens). Αυτό σημαίνει ότι υπήρξε εποχή στο παρελθόν, όταν τουλάχιστον τρία διαφορετικά είδη ανθρώπου φαίνεται πως συνυπήρχαν στη «μαύρη» ήπειρο.

Η ανακάλυψη, που έγινε από τη δρα Μεβ Λίκι (σύζυγο του διάσημου παλαιοντολόγου Ρίτσαρντ Λίκι) του Ινστιτούτου Τουρκάνα του Ναϊρόμπι στην Κένυα και παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature", κάνει ακόμα πιο πολύπλοκο το ηλικίας έξι εκατ. ετών οικογενειακό δένδρο του ανθρώπου. Δείχνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν υπήρξε μία γραμμική και ομαλή εξέλιξη από τον πίθηκο μέχρι τον σύγχρονο άνθρωπο, αλλά μία πορεία με διάφορες διακλαδώσεις, όπως έχει συμβεί και σε πολλά άλλα είδη ζώων, καθώς η Φύση δοκίμαζε διάφορα «πρωτότυπα», ώσπου να επικρατήσει το πιο πετυχημένο.

Τα τρία απολιθώματα (ένα πρόσωπο και δύο τμήματα γνάθου) ανήκουν σε ένα είδος που ήταν αρκετά διαφορετικό από τον «όρθιο άνθρωπο» (Homo erectus), ο οποίος εμφανίστηκε πριν από περίπου 1,8 εκατ. χρόνια και θεωρείται ο άμεσος πρόγονος του ανατομικά σύγχρονου ανθρώπου (του Homo sapiens).

Τα τρία απολιθώματα βρέθηκαν μεταξύ των ετών 2007- 2009 στα ανατολικά της λίμνης Τουρκάνα, σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από το απολιθωμένο κρανίο ενός μυστηριώδους προγόνου τού ανθρώπου που είχε πάρει την κωδική ονομασία «1470» και προβλημάτιζε τους επιστήμονες από το 1972, όταν ανακαλύφθηκε. 

Το κρανίο αυτό, που χρονολογείται πριν από 2,03 εκατ. χρόνια, έχει ένα εντυπωσιακά πλατύ και μακρύ πρόσωπο, καθώς και μεγάλο εγκέφαλο, πράγμα που το διαφοροποιεί από τα άλλα απολιθώματα ίδιας ηλικίας που έχουν βρεθεί στην περιοχή και ανήκουν είτε στον πιο πρώιμο πρόγονο του ανθρώπου, τον «επιδέξιο» άνθρωπο (Homo habilis), είτε στον λίγο νεότερο Homo erectus.

Ορισμένοι επιστήμονες θεώρησαν τον «1470» έναν νέο πρόγονό μας, τον οποίο ονόμασαν "Homo rudolfensis", ενώ άλλοι τον κατέταξαν στο είδος "Homo habilis", το πρώτο που άρχισε να χρησιμοποιεί εργαλεία. Η έλλειψη δοντιών από εκείνο το απολίθωμα του κρανίου είχε ως τώρα καταστήσει δύσκολη τη διαλεύκανση του ζητήματος.

Όμως, η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει ότι τελικά ο «1470» -στον οποίο φαίνεται πως ανήκουν επίσης τα τρία νέα απολιθώματα- είναι όντως ένα διαφορετικό ανθρώπινο είδος. Το νέο απολιθωμένο κρανίο της Τουρκάνα είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του «1470», αν και κάπως μικρότερο, ενώ η ανάλυση της γνάθου με τα δόντια δείχνει ότι επρόκειτο για φυτοφάγο είδος.

Όπως δήλωσε ο ερευνητής Φρεντ Σπουρ του Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ της Λειψίας, η νέα ανακάλυψη δείχνει ότι δύο ακόμα είδη του ευρύτερου γένους Homo, ο Homo habilis και ο Homo rudolfensis, ζούσαν παράλληλα με τον Homo erectus, τον θεωρούμενο άμεσο πρόγονο του σημερινού «σοφού ανθρώπου» (του Homo sapiens).

Παραμένει πάντως ακόμα ασαφές, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν και σε ποιό βαθμό αυτά τα δύο είδη (habilis και rudolfensis) υπήρξαν πρόγονοι του «όρθιου» (erectus) και, μετέπειτα, του «σοφού» ανθρώπου (sapiens) ή αποτελούν απλώς συγγενικά είδη που εξελίχθηκαν παράλληλα. Επίσης, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ανακύπτει το ζήτημα των σχέσεων που υπήρχαν ανάμεσα σε τόσα διαφορετικά είδη προγόνων μας, που πιθανώς ζούσαν δίπλα- δίπλα και ίσως ανταγωνίζονταν για την τροφή τους.

iatropedia.gr

Πως να μην μεγαλώσετε ένα "κακομαθημένο παιδί".


Αν το παιδί σας είναι κακομαθημένο, με την έννοια ότι κανείς δεν μπορεί να το μεταπείσει αν θέλει κάτι άμεσα και η συμπεριφορά του είναι...έντονα απαιτητική και κτητική σε αντικείμενα (παιχνίδια κλπ), τότε θα πρέπει κι εσείς να αναλάβετε τις ευθύνες σας και δώσετε στα παιδιά σας να καταλάβουν ότι υπάρχουν «όρια και συνέπειες».

Κατ΄ αρχήν θα πρέπει να μην κάνετε όλα τα χατίρια στο παιδί σας, γιατί τις δικές σας ενέργειες θα τις βρείτε μπροστά σας καθώς μεγαλώνει. Τα παιδιά είναι αναγκαίο να «κουραστούν» για τα πράγματα που θέλουν, ούτως ώστε να είναι σε θέση να εκτιμήσουν όσα τους παρέχονται.

Αν εσείς του προσφέρετε τα πάντα χωρίς δεύτερη κουβέντα, τους δίνετε το μήνυμα ότι όλα σε αυτόν τον κόσμο είναι φτιαγμένα για χάρη τους. Όμως, ακόμα και ως άπειροι γονείς, κάνατε το λάθος και από το ξεκίνημα της ζωής του, δεν του στερήσατε τίποτα, ποτέ δεν είναι αργά!

Μάθετε να λέτε «όχι», μην ενδίδετε στους μικρούς του εκβιασμούς, όσο και αν κλαίει και αν οδύρεται, και το βασικότερο απ’ όλα, κρατήστε μία ενιαία στάση με τον σύντροφό σας και μην υπαναχωρείτε σε ό,τι αρχικά λέτε στο παιδί. Το «όχι» πρέπει να παραμείνει «όχι», έστω κι αν λίγο αργότερα το μετανιώσετε και σκεφτείτε ότι κάνετε λάθος.

Ετσι δίνετε το σωστό μήνυμα, ότι υπάρχουν όρια και κανόνες, διευκολύνοντας και το ίδιο το παιδί, να μάθει να ζει αρμονικά με τους γύρω τους, μέσα σε μία κοινωνία, στην μετέπειτα ζωή του.

mother.gr

Ο άνθρωπος που έζησε... 256 χρόνια!




Αυτή είναι μια πραγματικά περίεργη ιστορία που χάνεται στο βάθος των χρόνων και ξεκινάει από ένα μικρό χωριό της Κίνας το 1677.

Είναι η ιστορία του Li-Ching-Yun. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να ζήσει… 256 χρόνια!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο Li-Ching-Yun γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της Κίνας το 1677 και μέχρι τα 10 του χρόνια παρακολούθησε το σχολείο. Έπειτα ταξίδευε σε διάφορες περιοχές της Κίνας που εργαζόταν μαζεύοντας ιατρικά φυτά.

Με την εμπειρία που απέκτησε, σύμφωνα με τη εφημερίδα «New York Times» πουλούσε ιατρικά φυτά για 100 χρόνια. Μέχρι που μια μέρα ο επικεφαλής της αυτοκρατορίας Pei Wu-Fu ταξίδεψε μέχρι το σπίτι του Li να τον ρωτήσει ποιο είναι το μυστικό της μακροζωίας του και εκείνος απάντησε: «Κράτα ήρεμη την καρδιά, κάτσε σαν… χελώνα, περπάτα χαρούμενος σαν περιστέρι, και κοιμήσου σαν σκύλος».

Κατά τη διάρκεια της μεγάλης ζωής του, ο Li παντρεύτηκε 23 γυναίκες που πέθαναν πολύ πριν τον ίδιο και του χάρισαν 180 παιδιά. Γύρω στο 1930 ο καθηγητής Wu -Chung- Chien, του Minkuo University, ασχολούμενος με την ιστορία εντόπισε κάποια αρχεία που αποδείκνυαν το έτος γεννήσεως του Li καθώς και ότι το κινέζικο κράτος του είχε ευχηθεί χρόνια πολλά στα 150α γενέθλιά του αλλά και στα 200α.

Το ρεκόρ του πιο αιωνόβιου ανθρώπου μέχρι στιγμής το κατέχει ένας Γάλλος ο οποίος έζησε 122 χρόνια και 164 μέρες. Μέχρι τώρα το κινεζικό κράτος δεν έχει κάνει καμία αναφορά για τον Li, και επειδή αγγίζει τα όρια του αδύνατου η ιστορία του έχει αρκετό ενδιαφέρον και είναι υπό έρευνα.
πηγή:zougla.gr

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Νέα χειρουργική θεραπεία της οστεοαθροίτιδας γόνατος


Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και γενικότερα η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις που πλήττουν το δυτικό πληθυσμό, δεύτερη σε συχνότητα μετά τη στεφανιαία νόσο της καρδιάς.
Αφορά στην καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, του προστατευτικού δηλαδή εκείνου ιστού που παρεμβάλλεται μεταξύ των οστών της άρθρωσης και στόχο έχει να αμβλύνει τις τριβές. Η φθορά του αρθρικού χόνδρου οδηγεί βαθμιαία σε δυσλειτουργία της άρθρωσης, στην προκειμένη περίπτωση του γόνατος, με αποτέλεσμα χωλότητα, δυσκαμψία, πόνο κατά την κίνηση και κατά τη διάρκεια της νύχτας, παραμόρφωση, υποτροπιάζον οίδημα και γενικότερα σοβαρό επηρεασμό της λειτουργικότητας και της ποιότητας ζωής του πάσχοντος.

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος προσβάλλει περίπου το 10-12% του πληθυσμού και πλήττει κυρίως ηλικίες 60-65 ετών. Τα αίτια της δεν είναι απολύτως διευκρινισμένα, ποικίλουν και συνήθως προκύπτουν από ένα συνδυασμό παραγόντων. Σημαντικό ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, γενετικοί παράγοντες, η διατροφή, η παχυσαρκία, η έλλειψη άσκησης, η βαριά χειρωνακτική εργασία, ενώ η εμφάνισή της σε μικρές ηλικίες συνδέεται κυρίως με μετατραυματικά αίτια (ρήξη μηνίσκων, συνδεσμική αστάθεια γόνατος, κατάγματα πέριξ του γόνατος κλπ).

Δυστυχώς η οστεοαρθρίτιδα είναι μία πάθηση προοδευτικά επιδεινωμένη και η συντηρητική αντιμετώπισή της με φαρμακευτικά σκευάσματα και φυσικοθεραπεία έχει ένδειξη μόνο στα αρχικά της στάδια.

Η θεραπεία τελικά είναι χειρουργική και αποβλέπει στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας του γόνατος με την τοποθέτηση μιας νέας άρθρωσης (αρθροπλαστική) που αποτελείται από κράμα μετάλλων και πολυαιθυλένιο (πλαστικό). Η αρθροπλαστική γόνατος είναι μία επέμβαση που εφαρμόζεται ευρέως την τελευταία 20ετία σε ασθενείς πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα γόνατος και γενικά τα αποτελέσματά της είναι καλά πλην όμως έχει παρατεταμένο χρόνο αποκατάστασης. Με την εξέλιξη της ορθοπαιδικής, προ 5ετίας ξεκίνησε στη Μεγ. Βρετανία και στις Η.Π.Α. μία νέα επέμβαση τοποθέτησης αρθροπλαστικής γόνατος γνωστή ως αρθροπλαστική ελάχιστης επεμβατικότητας (M.I.K. minimally invasive knee) με στόχο να βελτιώσει τη μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς.

Η πρωτοποριακή αυτή μέθοδος ξεκίνησε και στην Αθήνα προ εξαμήνου από τον ορθοπαιδικό χειρουργό κο Κουκάκη Αθανάσιο και την ομάδα του με πολύ θετικά αποτελέσματα. Η διαφορά της M.I.K. από την κλασική αρθροπλαστική γόνατος έγκειται κυρίως στη γρηγορότερη αποκατάσταση του ασθενούς με την πρώτη. Η M.I.K. βασίζεται στη χρησιμοποίηση ειδικού εξοπλισμού με τον οποίο η εμφύτευση της αρθροπλαστικής στο γόνατο γίνεται μέσω μικρής τομής 8-10 εκ, με ελάχιστη διατάραξη βασικών για την κίνηση του γόνατος μαλακών μορίων (μύες-επιγονατίδα-τένοντες), ενώ με την παραδοσιακή τεχνική η τομή δέρματος φθάνει τα 20-25εκ με μεγαλύτερη διάνοιξη των μαλακών μορίων.

Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο αισθητικό. Ο ασθενής που υποβάλλεται στη M.I.K. βιώνει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, αποκαθιστά την κίνηση του γόνατος και επιστρέφει στις δραστηριότητες του γρηγορότερα, ενώ παράλληλα ελαχιστοποιείται η απώλεια αίματος και αποφεύγεται στο πλείστον των περιπτώσεων η ανάγκη μεταγγίσεως.

Επιπλέον μειώνεται δραματικά η παραμονή στο νοσηλευτικό ίδρυμα από 8-10 ημέρες σε 3-4 ημέρες, ενώ μειώνεται και ο χρόνος τελικής αποκατάστασης, φυσικοθεραπείας και εξάρτησης από βοηθητικά μέσα (μπαστούνι κα). Επίσης πολύ μικρότερος με τη M.I.K. είναι ο κίνδυνος μετεγχειρητικής δυσκαμψίας, εφόσον ο ασθενής από την πρώτη κιόλας ημέρα μετά την επέμβαση λυγίζει το γόνατο του στις 90 μοίρες.

Η M.I.K. μπορεί επίσης – σε επιλεγμένες περιπτώσεις – να συνδυασθεί με ρομποτικό σύστημα (MIK + CAOS computer assisted orthopaedic system), ενώ με παρόμοια τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας διενεργείται και η αρθροπλαστική του ισχίου. Η M.I.K. θεωρείται πλέον απολύτως αξιόπιστη επέμβαση, γεγονός που επιβεβαιώνεται από πληθώρα έγκυρων ορθοπαιδικών περιοδικών και ιστοσελίδων που ο αναγνώστης μπορεί να βρει εύκολα σε αναζήτηση στο διαδίκτυο, ενώ αυξάνεται συνεχώς σε ΗΠΑ και Ευρώπη ο αριθμός των εξειδικευμένων κέντρων.

Το 80 – 90% των ασθενών που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα γόνατος μπορούν να χειρουργηθούν με τη M.I.K. Εξαιρούνται μόνο ασθενείς με βλαισό γόνατο και ασθενείς με προηγούμενο κάταγμα ή οστεοτομία πέριξ του γόνατος. Βεβαίως εφιστάται στους ασθενείς η προσοχή στην τελική επιλογή, η οποία θα πρέπει να γίνεται σε συνεργασία με έμπειρο και εξειδικευμένο στη μέθοδο M.I.K. ορθοπαιδικό χειρουργό, ώστε να αποφεύγεται η πολλές φορές λανθασμένη ενθάρρυνση ή αναίτια αποθάρρυνση του ασθενούς προς αυτήν.

medicalnews.gr

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Ντοκουμέντο!


 Όλα ήταν προσχεδιασμένα.Η εξόντωση του ελληνικού λαού είναι απλά άλλη μια αναγκαία "παράπλευρη απώλεια"



Η κυνική  δήλωση  του  επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο  και η  σοκαριστική ομολογία  του παραιτηθέντος  απο το ΔΝΤ  Ντέϊβ Μπαντού


Μάϊκλ Μπρούνο 
Ο ισραηλινός οικονομολόγος Peter Michael Bruno (Εβραϊκά: מיכאל ברונו)γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου  του 1932 και  πέθανε τα  χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) του 1996. Ήταν διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ισραήλ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγοςτης Παγκόσμιας Τράπεζας .Το "έργο" του  ήταν τόσο  ...σημαντικό,που  το πασίγνωστο   για τις  παρακρατικές και  παραοικονομικές  δραστηριότητές του "Ίδρυμα Rothchild" καθιέρωσε το  ειδικό βραβείο  "Michael Bruno" το οποίο  απονέμεται φυσικά  στους "ικανότερους" και "ευφυέστερους"  οικονομικούς   δολοφόνους της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας.
...Σε μια διάλεξή του  στο συνέδριο της Διεθνούς Οικονομική Ένωσης που έγινε στην Τύνιδα το 1995 , ο Μπρούνο πληροφόρησε  τους  500 συγκεντρωμένους  οικονομολόγους απο  68 χώρες, ότι αποκτούσε ολοένα  και μεγαλύτερη αποδοχή  "η ιδέα  πως μια .. αρκετά  μεγάλη κρίση  μπορεί να συγκλονίσει  απρόθυμους  διαμορφωτές της πολιτικής, έτσι ώστε  να θεσμοθετήσουν  μεταρρυθμίσεις  που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα ".
Ο Μπρούνο  ανέφερε  τη Λατινική Αμερική  ως το "κατ΄εξοχήν παράδειγμα των...
  ευεργετικών βαθιών κρίσεων", κάνοντας ιδιαίτερη μνεία  στην Αργεντινή , όπου  ο πρόεδρος Μένεμ και ο υπουργός οικονομικών  Καβάγιο ( σχ. Κλασσικοπερίπτωσης:αυτόν δηλαδή που  πρόσφατα  μας παρουσίασε ο Παπαχελάς του Σκάϊ και του Σόρος ως  πολύτιμο συμβουλάτορα) προωθούσαν  τις ιδιωτικοποιήσεις "επωφελούμενοι  απο την περιρρέουσα  ατμόσφαιρα της κατάστασης  έκτακτης ανάγκης"... υπο αυτό το πρίσμα   οι διεθνείς παράγοντες  έπρεπε να κάνουν  ακόμα  περισσότερα  για να επωφεληθούν  απο τις  υπάρχουσες οικονομικές κρίσεις...να κόψουν προληπτικά  την  πρόσβαση  στην οικονομική βοήθεια ώστε οι κρίσεις να επιδεινωθούν...παρότρυνρ το ακροατήριο  να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή  ως το πρώτο στάδιο της δημιουργίας...ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ  χαριν των ευκαιριών που δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν απο τα ερείπια...

Η  φρικιαστική ομολογία του Ν.  Μπαντού
( ήταν κατι σαν τον σημερινό  Τόμσεν)

"Σήμερα παραιτούμαι  απο το προσωπικό  του ΔΝΤ, ύστερα απο 12 χρόνια  και έπειτα απο 1000 ημέρες εργασίας  στο εξωτερικό  ως αξιωματούχος του  ταμείου  κατα τη διάρκεια των οποίων, με όπλα  τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι  εναντίον των κυβερνήσεων  και των λαών  της Λατινικής  Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής. 
Για μένα  η παραίτησή  μου  είναι μια ανεκτίμητη  απελευθέρωση, επειδή  μα αυτόν τον  τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω  ότι  θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου  απο αυτό που στα μάτια μου είναι το  αίμα   εκατομυρίων  φτωχών και  πεινασμένων  ανθρώπων  (...)Ξέρετε, το αίμα  είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμι.Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει  πάνω μου  κρούστα. 
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό  σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας". 
Ο Μπαντού  συνέχιζε τεκμηριώνοντας  τις καταγγελίες του εναντίον  του ΔΝΤ ότι χρησιμοποίησε  τις στατιστικές ως "φονικά" όπλα.Παρέθετε λεπτομερή  στοιχεία  για το πώς, ως  υπάλληλος του ΔΝΤ , είχε αναμιχθεί  σε εσκεμμένα  "στατιστικά σφάλματα" προκειμένου  να διογκωθούν  τα αριθμητικά στοιχεία  στις εκθέσεις  του Ταμείου  ώστε η χώρα* να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή  απ΄ότι ήταν  στην πραγματικότητα...το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό  κόστος. με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας* να φαίνεται πολύ χαμηλή , παρ΄όλο που το ΔΝΤ  γνωριζε τα πραγματικά δεδομένα. 
Σε μία άλλη περίπτωση  , το ΔΝΤ  "επινόησε κυριολεκτικά απο το πουθενά, ένα  τεράστιο  απλήρωτο  κρατικό χρέος"(*σχ. Κλασσικοπερίπτωσης: στην λέξη "χώρα" μπορείτε να βάλετε εκτός απο την Ελλάδα και όποια άλλη  θέλετε  αρκεί να έχει περάσει απο εκεί το ΔΝΤ)... 
Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας απο μια χούφτα αξιωματούχων.Αντιμετώπιζε ολόκληρο το  πρόγραμμα  των διαρθρωτικών  προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή  μαζικών βασανιστηρίων καθώς "κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν απο τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος  λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας.Όμως  εμείς  γελάμε  απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα." 
Μετά τη δημοσίευση  της επιστολής η κυβέρνηση του  Τρινιντάτ και Τομπάγκο, ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες  και διαπιστώθηκε  ότι ήταν σωστές.
Το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  και χαλκεύσει  στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για τη χώρα...
(Απο το βιβλίο  της Ν.Klein  "Το δόγμα του Σοκ" εκδ. Λιβάνη)

Στο ιστολόγιο  rodiat7.blogspot.com το οποίο επίσης  εχει αναρτήσει  την ομολογία του Μπαντού διάβασα  ένα  εύστοχο σχόλιο καθώς επίσης και μια  δήλωση  της Ν.Klein για την ελληνική  κρίση  που  αξίζει να διαβάσετε και εσείς:

...Βρήκα τη σελίδα του Davison L. Budhoo στο amazon.com και σκέφτηκα πόσο είναι κρίμα να χάνονται κάποιοι τόσο χρήσιμοι άνθρωποι και κάτι άχρηστα μορμολικια να ζουν ακόμα. Πόσα θα είχαμε να ρωτήσουμε και να μάθουμε τώρα.. τώρα που έσκασαν οι μπόμπες της οικονομικής εξολόθρευσης στα μέρη μας. Ισως πάλι να βάλουμε μυαλό και να ενδιαφερόμαστε για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο και όχι να αδιαφορούμε για το κάθε κατακαημένο Τρινιντάντ και Τομπάγκο, όσο μακριά κι αν βρίσκεται κι όσο μικρό και να είναι. 

Εκεί πέρα, στη Λατινική Αμερική, γινόντουσαν οι πρόβες για τα κοστουμάκια που έρχονται τώρα και μας τα φοράνε έτοιμα και καλοραμμένα σύμφωνα με τα γούστα τους αυτοί οι κυριλέδες. Οπως ακριβώς συνέβη και με τη δικτατορία το 1967, που μετέφεραν εδώ πέρα τα ίδια κόλπα που είχαν δοκιμαστεί πολύ παλιότερα πάνω στους λαούς της μακρινής Λατινικής Αμερικής.

ΣΗΜ.3. Βρήκα κι ένα άρθρο για τη Ναόμι Κλάιν στο ΒΗΜΑ (02/10/2010), όπου γράφει μεταξύ άλλων:
«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η "εκπαίδευση". Κατ' αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας, η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου». «Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.
«Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικά δεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής. «Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε. Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει. «Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού. Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο, παραμένει άγνωστο. Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».

Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια, η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα "αγορά": την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».

Πώς να απαλλαγείτε από την κυτταρίτιδα σε ενάμισυ μήνα!



Πώς να απαλλαγείτε από την κυτταρίτιδα σε ενάμισυ μήνα!
Κείμενο:  Queen.gr Φωτογραφίες:  
Υπάρχουν προγράμματα διατροφής που παρέχουν σε επαρκείς ποσότητες όλα τα απαραίτητα ενεργειακά και θρεπτικά συστατικά για τον οργανισμό μιας γυναίκας ενώ παράλληλα στοχεύουν στην κυτταρίτιδα. Με τον κατάλληλο προγραμματισμό και αποφασιστικότητα, αν κανείς συνηθίσει σε μία τέτοια διατροφή, μπορεί να αποβάλλει το λίπος χωρίς να βλάψει τους μύες, χάνοντας περίπου ένα κιλό την εβδομάδα αν βρίσκεται πάνω από το όριο της ζυγαριάς για το ύψος του. Διαφορετικά με την προσθήκη άπαχων τροφών μπορεί να βελτιώσει ή και να αποβάλλει την όψη φλοιού πορτοκαλιού διατηρώντας το βάρος του. Εκτιμήστε λαχανικά όπως: αγκινάρες, κολοκυθάκια, καρότα, κρεμμύδι, μανιτάρια, μαρούλι, πιπεριές, ρόκα, σέλινο, σπαράγγια, φασολάκια. Από φρούτα: ανανάς, γκρέιπφρουτ (όχι μαζί με παυσίπονα!), βερίκοκα, κεράσια, μήλα πράσινα, πορτοκάλια και φράουλες (μόνο βιολογικές). Σημειώστε εδώ πως αν στο παρακάτω πρόγραμμα προστεθεί και η άσκηση τα αποτελέσματα θα είναι θεαματικά. Το πρόγραμμα, λοιπόν, έχει ως εξής:

Μέρα 1
Πρωινό: 1/2 φλιτζάνι μούσλι ή νιφάδες βρώμης ή άλλα άψητα δημητριακά πρωινού ολικής αλέσεως + 1 γιαούρτι ή 3/4 φλιτζανιού γάλα με χαμηλά λιπαρά,+ 1 κουταλάκι καρυδόψιχα ή 1 κουταλάκι σπασμένος λιναρόσπορος.
Σνακ: 1 ακτινίδιο ή 1 πορτοκάλι + 6 αμύγδαλα.
Μεσημεριανό: Ατομική σαλάτα με λάχανο, καρότο και 4 ελιές + 1/2 φλιτζάνι όσπρια (π.χ. φακές) + 1 βραστή πατάτα ή 1/2 φλιτζάνι ρύζι (π.χ. μέσα στα όσπρια).
Σνακ: 8 φράουλες ή 1 μήλο + 1 μερίδα ανθότυρο (30 g) ή 1 γιαούρτι.
Βραδινό: Ατομική σαλάτα με διάφορα βρασμένα ή ωμά λαχανικά + 1 στήθος κοτόπουλου + 1 βραστή πατάτα ή 1/2 φλιτζάνι ρύζι (από το μεσημέρι).

Μέρα 2

Πρωινό: 1 φλιτζάνι γάλα + 1 φέτα ψωμί με 2 κουταλάκια ταχίνι και 1 κουταλάκι μέλι (εναλλακτικά: 1 λεπτή φέτα σπιτικό κέικ ή 2 μικρά κουλουράκια).
Σνακ: 1 πορτοκάλι ή 1 ακτινίδιο ή 2 φέτες ανανάς + 6 αμύγδαλα.
Μεσημεριανό: 1 μερίδα χόρτα + 1 μερίδα λιπαρό ψάρι (π.χ. σκουμπρί ή σολομός) με επιπρόσθετα λαχανικά + 1 φέτα ψωμί ή 1/2 φλιτζάνι πλιγούρι.
Σνακ: Φρουτοσαλάτα με 2-3 φρούτα εποχής και 1/2 γιαούρτι.
Βραδινό: Ατομική σαλάτα με ωμά ή βρασμένα λαχανικά και/ή χόρτα+ 2 αβγά βραστά ή ποσέ ή ομελέτα με επιπρόσθετα λαχανικά + 1 μερίδα ανθότυρο.

Μέρα 3

Πρωινό: 1/2 φλιτζάνι μούσλι + 3/4 φλιτζανιού γάλα + 1 κουταλάκι σπασμένος λιναρόσπορος ή 2 καρύδια.
Σνακ: 1 μπανάνα ή 2 ακτινίδια ή 1 μεγάλο μήλο + 6 αμύγδαλα.
Μεσημεριανό: Ατομική σαλάτα με διάφορα ωμά λαχανικά, 1 φέτα ανανά και 4-5 ελιές + 1 μερίδα ζυμαρικά (περίπου 1 φλιτζάνι) με ψαχνό κοτόπουλου ή τόνο ή ανθότυρο.
Σνακ: 8 φράουλες ή 1 μήλο ή 1/2 μπανάνα + 1 γιαούρτι ή 1 επιδόρπιο γιαουρτιού.
Βραδινό: Ατομικά σαλάτα ζυμαρικών (από το μεσημέρι) με λαχανικά, 1 φέτα βραστή γαλοπούλα (αλλαντικό) και 1 κουταλιά τριμμένο κίτρινο τυρί.

Μέρα 4

Πρωινό: Φρουτοσαλάτα με 2-3 φρούτα εποχής, 2-3 κουταλιές γιαούρτι και 2 κουταλάκια καρυδόψιχα.
Σνακ: Σάντουιτς (2 λεπτές φέτες ψωμί, 1 φέτα τυρί τοστ, 1 φέτα βραστή γαλοπούλα και προαιρετικά λαχανικά).
Μεσημεριανό: Ατομική σαλάτα με μαρούλι, φρέσκο κρεμμυδάκι και 4-5 ελιές + 2 βραστές πατάτες ή μέχρι 3/4 φλιτζανιού σκουρόχρωμο ρύζι + 1 γιαούρτι ή 1 μερίδα ανθότυρο ή άλλο λευκό τυρί σχετικά ανάλατο.
Σνακ: 1 ακτινίδιο ή 1 πορτοκάλι ή 10 φράουλες ή 1 χυμός λαχανικών.
Βραδινό: 1 μερίδα μπρόκολο και καρότα στον ατμό + 2 μικρά μπιφτέκια ζυμωμένα με παξιμάδι ή νιφάδες βρώμης.

Μέρα 5

Πρωινό: 1 φλιτζάνι γάλα + 1 φέτα ψωμί με 2 κουταλάκια ταχίνι και 1 κουταλάκι μέλι.
Σνακ: 10 φράουλες ή 2 φέτες ανανάς ή 1 μικρή μπανάνα + 6 αμύγδαλα.
Μεσημεριανό: 1 μερίδα σπανακόρυζο ή λαχανόρυζο + 1 βραστό αβγό + 1 φέτα ψωμί. Εναλλακτικά, 1 μερίδα φασόλια ή φακές + 4 ελιές + 1 μερίδα ανθότυρο.
Σνακ: 1 γιαούρτι + 1 μήλο ή 1 ακτινίδιο ή 2 φέτες ανανάς.
Βραδινό: Ατομική σαλάτα ωμών ή βρασμένων λαχανικών + 1/2 μερίδα από το μεσημεριανό φαγητό + 1 κυπριακή ή μικρή αραβική πίτα αλειμμένη με 2 κουταλιές τυρί κρέμα ή spread τυριού ή λίγο ανθότυρο.

Μέρα 6

Πρωινό: 1/2 φλιτζάνι μούσλι ή 1 μπάρα δημητριακών + 3/4 φλιτζανιού γάλα + 1 μήλο ή 1 αχλάδι ή 3 κουταλιές σταφίδες.
Σνακ: 2 ακτινίδια ή 1 πορτοκάλι ή 2 φέτες ανανάς + 1/2 χούφτα ανάλατοι κολοκυθόσποροι ή ηλιόσποροι.
Μεσημεριανό: Ατομική σαλάτα με διάφορα ωμά λαχανικά και προαιρετικά αβοκάντο ή μάνγκο ή ανανά + 1 μερίδα ζυμαρικά με σάλτσα ντομάτας ή πέστο. Εναλλακτικά, ρύζι με λαχανικά και ξηρούς καρπούς.
Σνακ: 1 επιδόρπιο γιαουρτιού με γεύση φρούτου ή κομματάκια μαύρης σοκολάτας. Εναλλακτικά, γιαούρτι με μπανάνα ή 1 τυποποιημένο smoothie.
Βραδινό: 1 μερίδα βραστά λαχανικά ή 1 ατομική σαλάτα λαχανικών + 2 μικρά μπιφτέκια με κιμά πουλερικών ή 1 στήθος και 1 μπουτάκι κοτόπουλου.

Μέρα 7

Πρωινό: 2 μικρά κριθαρένια παξιμάδια ή 1 φέτα ψωμί + 2 κουταλιές ταχίνι ή spread τυριού + 1/2 ποτήρι χυμός φρούτων ή 1 ποτήρι χυμός λαχανικών.
Σνακ: 1 ακτινίδιο ή 1 πορτοκάλι ή 2 φέτες ανανάς + 3 καρύδια ή 8 αμύγδαλα.
Μεσημεριανό: Σαλάτα λαχανικών ή 1 μερίδα χόρτα + 1 μερίδα ψάρι ή θαλασσινά ή κόκκινο κρέας + γαρνιτούρα ρύζι ή πατάτα ή πλιγούρι. Για επιδόρπιο 1 μήλο με κανέλα.
Σνακ: 20-25 γραμμ. μαύρη σοκολάτα ή 1 μικρό γλυκό της αρεσκείας σας ή 1 γιαούρτι με 1 κουταλιά γλυκό κουταλιού.
Βραδινό: Σαλάτα λαχανικών + ομελέτα με 3 ασπράδια αβγών, 1 κρόκο, 1 κουταλιά τρίμμα φέτας ή 2 κουταλάκια τριμμένο κίτρινο τυρί και επιπλέον λαχανικά της προτίμησής σας + 1 φέτα ψωμί ή 1 κυπριακή πίτα.

Εάν πρέπει να χάσετε επιπλέον κιλά, κάντε το με ήπιο τρόπο και με ρυθμό που δεν θα υπερβαίνει τα 2 κιλά μηνιαίως, τρώγοντας μικρά και συχνά γεύματα, 4-6 ημερησίως. Καλό είναι να τρώτε κάθε 3-4 ώρες χωρίς να απολαμβάνετε αργά το βραδινό σας. Μην χρησιμοποιείτε όσο μπορείτε αλάτι και πινετε πολλά υγρά. Επιτρέπονται: το πράσινο τσάι, το κακάο, ο καφές και αφεψήματα της προτίμησής σου, σκέτα ή με λίγο μέλι. Εντάξτε στη διατροφή σας: λαχανικά, φρούτα, πράσινο τσάι, ωμό ελαιόλαδο, άψητους ξηρούς καρπούς κ.ά. Μην παραλείπετε τις φυτικές ίνες μέσω ανεπεξέργαστων φυτικών τροφών, οσπρίων αλλά και δημητριακών ολικής αλέσεως, περιορίζοντας δραστικά τα ζωικά κορεσμένα λιπαρά.
*Extra ενίσχυση για τις ημέρες περιόδου: Όταν αναμένεις περίοδο αλλά και κατά τις πρώτες ημέρες της, συνήθως η κυτταρίτιδα εμφανίζεται πιο έντονα, κυρίως εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών, των κατακρατήσεων υγρών αλλά και της επιβάρυνσης του κυκλοφορικού συστήματος. Καλό είναι να πένετε ροφήματα τύπου τσάι ή χαμομήλι και ιδίως πριν τον ύπνο!  Μόνο κατά τις ημέρες αυτές, θα πρέπει να τροποποιείς τη σύνθεση του διαιτολογίου σου ως εξής:

Πρωινό: 2 φρούτα + 1 κουταλιά κολοκυθόσποροι ή ηλιόσποροι + 1 φλιτζάνι γάλα ή ξινόγαλο ή 1 γιαούρτι.
Σνακ: 1 φρούτο ή 1 χυμός φρούτων ή λαχανικών + 1 χούφτα ανάλατοι ξηροί καρποί.
Μεσημεριανό: Ατομική σαλάτα ωμών λαχανικών + 1 φλιτζάνι ζυμαρικά ή ρύζι ή πατάτες ή πλιγούρι + κοτόπουλο ή γαλοπούλα ή αβγό ή τυρί (προτιμήστε συσκευασμένο και βεβαιωθείτε ότι είναι χαμηλό σε νάτριο/αλάτι).
Σνακ: 1 φρούτο + 1 γιαούρτι ή 1 φλιτζάνι ξινόγαλο. Εναλλακτικά: 1 μπάρα δημητριακών με επικάλυψη σοκολάτας ή - καλύτερα - 25 γραμμ. μαύρη σοκολάτα (όταν νιώθετε την ανάγκη).
Βραδινό: Χόρτα ή βρασμένα λαχανικά + ψάρι ή ψαχνό πουλερικού ή άπαχο κρέας.
Τέλος, αποφύγετε τα έτοιμα φαγητά και μικρογεύματα, τα γλυκά, το αλκοόλ, τα βιομηχανοποιημένα ροφήματα και τα σνακ με πολλή ζάχαρη ή αλάτι- και κρατήστε σε χαμηλά επίπεδα τους υδατάνθρακες. Πάντα μα πάντα όμως πριν δοκιμάσετε οτιδήποτε συμβουλευθείτε το γιατρό σας!