Ελλάδα μπορείς να φέρεις και την οικονομική δημοκρατία…

Της Μιχαλούς

«Εμπρός, Ελλάδα! Δείξε μας εσύ τον δρόμο... Κάποτε μας χάρισες την πολιτική δημοκρατία. Σήμερα ήρθε η ώρα να μας δείξεις τι σημαίνει οικονομική δημοκρατία» αναφέρει χαρακτηριστικά η Ρώσικη Εφημερίδα Pravda. «Η επιλογή που καλείσαι να κάνεις είναι καίριας σημασίας. Είναι η επιλογή μεταξύ δραχμής ("αφθονίας") και ευρώ("εξαθλίωσης"). Είδαμε τι μας έδωσε και πού μας οδηγεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.» σημειώνεται στο δημοσίευμα.

Ο συλλογισμός του...

αρθρογράφου Timothy Bancroft-Hinchey δεν είναι τυχαίος υπονοεί ότι το παιχνίδι που έπαιξαν οι Ευρωπαίοι (βλ. Μέρκελ- Σαρκοζί) στην πλάτη μας είναι πλέον φανερό και τελικά τους γύρισε μπούμερανγκ… Δεν λίγοι οι οικονομικοί αναλυτές όπως αυτοί της UBS, Γουόκερ (Wacker) και ντε Σπίντλερ (de Spindler) οι οποίοι εκτιμούν ότι υπάρχει «σημαντική πιθανότητα» μία ελληνική έξοδος «να πυροδοτήσει αλυσιδωτή αντίδραση, τραπεζικές εκροές και αύξηση των επιτοκίων του κρατικού χρέους των ασθενέστερων χωρών που θα οδηγήσουν τελικά στη διάλυση της ευρωζώνης».

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η άποψη της Bloomberg η οποία επισημαίνει ότι τα κεφάλαια ύψους 1,1 τρισ. ευρώ που διαθέτουν οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης ως «πυροσβεστήρα» ρευστότητας για το ενδεχόμενο εκροών καταθέσεων θα αποβούν ανεπαρκή σε περίπτωση συστημικής απώλειας της εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη, όπως υπολόγισε σε αναφορά της η Goldman Sachs Group Inc. Πρακτικά αυτό που λέει ο κολοσσός είναι ότι "τίποτα δεν σώζει την ευρωζώνη αν η Ελλάδα αποφασίσει να βγει από το ευρώ".

Βέβαια τα κοράκια επιμένουν… Κάνουν ότι δεν ακούνε και θέλουν να φάνε τα ρέστα μας και να μας στείλουν στο εκτελεστικό απόσπασμα!!!

To επιβαβιώνει και η απόρρητη έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που δημοσιεύει το περιοδικό Επίκαιρα γίνεται λόγος για πλήρη εκτροχιασμό του Προϋπολογισμού του 2012 με μαύρη τρύπα 1,3 δισ. ευρώ… Σύμφωνα με τους συντάκτες της Έκθεσης, βασική αιτία του εκτροχιασμού είναι τα σκληρά μέτρα, όπως οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και η αύξηση της φορολογίας.

Το γνωρίζουν καλά ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν αλλά αυτοί με αλαζονεία και περιφρόνηση θέλουν να μας κάνουν Ινδία… Όμως στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό, αφου τελικά η κατάσταση της Ελλάδας δημιουργεί πρόβλημα στην ευρύτερη οικονομίας της Ευρωζώνης.

Η λύση στο πρόβλημα της μικρής οικονομίας της Ελλάδας, με το μικρό χρέος σε σχέση με τα χρέη των υπόλοιπων κρατών – μελών της Ε.Ε., θα μπορούσε να δοθεί άμεσα… Το πολιτικό μας σύστημα που μας ενέπλεξε σε αυτή την κατάσταση το γνώριζε καλά… Επέμενε όμως να παίζει την ζωή μας και το βιοτικό μας επίπεδο στα ζάρια μήπως και υποστ(ουν)εί καμιά χασούρα το τραπεζικό κεφάλαιο… Και σαν να μην φθάνει μόνο αυτό, συνεχίζει να μας θεωρεί ηλίθιους και πιστεύει ακόμη ότι με επικοινωνιακά κόλπα θα παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία…

"Το Ποντίκι"

Συμπόσιο Εθνικής Αυτογνωσίας,Σωκρατικής Ευθύνης,Αξιοκρατίας και Έλλειψη Παιδείας

Ο φόβος μπροστά στο ρίσκο

Γράφει η Χρύσα Καλαϊτζή

Οι Άγγλοι έχουν μια δημοφιλή παροιμία- better the devil you know. Το άγνωστο είναι ένα σκοτεινό μέρος και είναι λίγο στη φύση του ανθρώπου να φοβάται τα σκοτεινά μέρη- γι' αυτό άλλωστε και ανά τους αιώνες η βιομηχανία της πρόβλεψης (χαρτούδες, μέντιουμ κλπ) ανθεί. Για να αποφασίσει ένα ρίσκο, ο ανθρώπινος νους κάνει ένα ζύγι - από τη μια τοποθετείται το πόσο σημαντικό είναι για εμάς να γίνει αυτή η αλλαγή (πόσο δύσκολο είναι το παρόν και πόσο επιθυμητό το αναμενόμενο) και από την άλλη το πόση δαπάνη, ψυχική και πρακτική, πρέπει να γίνει για να αλλάξουν τα πράγματα. Ο φόβος για τις αλλαγές ή το ρίσκο, αλλά και η δειλία στον χαρακτήρα μας, είναι μια από τις αιτίες που μπορεί να γύρουν αυτή την τραμπάλα στην κατεύθυνση του status quo. Τις περισσότερες φορές όμως ο φόβος αυτός είναι υπερβολικός και οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο ότι έχουμε την τάση να μεγαλοποιούμε τις δυσκολίες. Βλέπετε, οι φαντασιώσεις μας είναι κομμένες και ραμένες πάνω στους χειρότερους φόβους μας - η πραγματικότητα όμως σπανίως είναι τόσο δύσκολη όσο την έχουμε φανταστεί.


Η μειωμένη αυτοπεποίθηση δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν ρισκάρουμε αλλαγές. Σχεδόν κανείς από εμάς δεν θα πήδαγε από την ταράτσα του δικού του κτηρίου στην ταράτσα του γειτονικού κτηρίου. Οι περισσότεροι όμως από εμάς θα τολμούσαμε το ίδιο άλμα αν μας κηνυγούσε ένα αγριεμένο λιοντάρι - αν φτάναμε να θεωρούμε το άλμα από ταράτσα σε ταράτσα την καλύτερη επιλογή μας. Ο λόγος λοιπόν που δεν πέρνουμε ένα ρίσκο είναι επειδή δεν έχουμε νιώσει την κατάσταση ως αρκετά πιεστική - είτε επειδή η κατάσταση που ζούμε όντως δεν είναι τόσο πιεστική και απλά γκρινιάζουμε εκ του ασφαλούς είτε επειδή αντί να βαθαίνουμε την κρίση, αντί να ζούμε κατάσαρκα τις δυσκολίες της σημερινής μας κατάστασης, προσπαθούμε να την απαλύνουμε αναλογιζόμενοι γύρω από το πρόβλημα. Πως θα αποφασίσει κανείς να φύγει από τον άντρα του, για παράδειγμα, αν δεν ζει μαζί του, να νιώσει στο πετσί του τις δυσκολίες και τα καλά αυτής της σχέσης; Η ζωή δεν είναι σκέψη, είναι βίωμα.


Βεβαίως, κάποιες φορές είναι απαραίτητο να πάρουμε αποφάσεις υπό πίεση. Όμως αυτές οι φορές στην πραγματικότητα είναι πολύ λιγότερες απ' ότι νομίζουμε. Το λάθος λοιπόν δεν είναι να παίρνουμε αποφάσεις υπό πίεση, αλλά το να νιώθουμε υπό πίεση χωρίς αντικειμενικά να είματε. Αν ζω με έναν άντρα για 5 χρόνια, δεν χάθηκε ο κόσμος αν ζήσω μαζί του 5 χρόνια και 6 μήνες μέχρι να πατάω γερά στην απόφασή μου να τον χωρίσω. Η πίεση δημιουργεί ένα αίσθημα άγχους, και δεν μας αφήνει να εξετάσουμε με την ψυχραιμία που πρέπει τα θέλω μας και τις εναλλακτικές μας. Μια απόφαση που θα ληφθεί υπό πίεση διατρέχει αυξημένο κίνδνο να είναι μια σπασμωδική απόφαση, μια "λύση ανάγκης" χωρίς να βρισκόμαστε σε κατάσταση ανάγκης.


Ο πολιτισμός μας, με τους γρήγορους ρυθμούς και την ανάγκη για πολλά ερεθίσματα και εμπειρίες, δεν μας αφήνει να σκεφτόμαστε αρκετά. Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για να αλλάξει αυτή η κατάρα του σύγχρονου ανθρώπου, είναι να αναγνωρίσει στον εαυτό του το δικαιωμα να προσδιορίσει τον εαυτό του - να αποφασίσει ποιός θέλει να είναι και πως θέλει να ζει. Οι φάσεις που πρέπει να κάνουμε μείζονες αλλαγές, πρέπει να είναι φάσεις στροφής "προς τα μέσα μας". Όσο λιγότερες "εξωτερικές παρεμβάσεις" δεχόμαστε, τόσο πιθανότερο είναι να καταλήξουμε σε κάτι που να μας αντιπροσωπεύει πραγματικά. Με μια εξαίρεση: το ανθρώπινο μυαλό επιδεικνύει μια εξαιρετική αντίσταση όταν πλησιάζει θέματα ταμπού, θέματα που μας πονάνε. Αν κάποιος που φοβάται την αποτυχία πρέπει να επεξεργαστεί την πιθανότητα να κλείσει το κατάστημά του, είναι πολύ πιθανό να αποφεύγει να σκεφτεί γύρω από αυτό το θέμα ή να σκέφτεται με μαζοχιστικό και έτσι αναποτελεσματικό τρόπο. Στις περιπτώσεις λοιπόν που το θέμα που μας προβληματίζει βρίσκεται κοντά στα "επώδυνα σημεία μας", καλό θα ήταν να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικού για να γίνει αυτή η διαδικασία με όσο το δυνατό αποτελεσματικότερο τρόπο.


Ο άνθρωπος αλλάζει διαρκώς. Αλίμονο αν στα 40 μας θέλουμε τα ίδια πράγματα που θέλαμε στα 20 μας. Και για να είμαστε ευτυχισμένοι, θα πρέπει να αφουγκραζόμαστε αυτές τις αλλαγές. Σε τόσο μακροπρόθεσμη προοπτική λοιπόν, οι στόχοι μας θα πρέπει να αναπροσαρμόζονται ώστε να καλύπτουν τις τρέχουσες ανάγκες μας, τον καινούργιο, ωριμότερο ελπίζουμε, εαυτό μας. Οι άνθρωποι που παραμένουν προσκολημένοι σε άκαιρους στόχους (όπως και σε ξένους στόχους που απλά τους έχουν οικειοποιηθεί) απλά καταδικάζουν τον εαυτό τους στο κυνήγι μιας ματαιότητας, που ακόμη κι αν την επιτύχουν δεν θα νιώσουν την παραμικρή ευτυχία. Η καλύτερη συμβουλή που μπορούμε να δώσουμε στην περίπτωση αυτή, είναι το κλασσικό "γνώθις εαυτόν"


Μια άλλη "κακή" συνήθεια των ανθρώπων είναι πως παρότι συχνά μέμφονται τον εαυτό τους για κάθε τους αποτυχία, παραλείπουν να επιβραβεύσουν τον εαυτό τους για τις επιτυχίες τους. Ίσως επειδή δεν έχουμε αφήσει πίσω μας την παιδική μας παντοδυναμία, την αίσθηση ότι εμείς, επειδή ήμαστε πιο ικανοί από τους άλλους, μπορούμε να καταφέρνουμε τα πάντα με ευκολία, δεν συνειδητοποιούμε πόσο σημαντικό και πόσο δύσκολο ήταν να μπούμε στη σχολή που μπήκαμε, να αναθρέψουμε το παιδί μας χωρίς τον πατέρα του, να οδηγήσουμε μια μακρινή διαδρομή παρά τον φόβο μας για το αυτοκίνητο. Έτσι, υποτιμούμε την δυσκολία αυτών που έχουμε επιτύχει και καταλήγουμε σε ένα μίζερο συμπέρασμα για τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας που τελικά υποσκάπτει την πρόοδό μας, απλά και μόνο επειδή μας τσακίζει- αδίκως- την αυτοπεποίθηση. Το να επιβραβεύουμε λοιπόν τον εαυτό μας για κάθε μικρή μας επιτυχία αποτελεί αναπόσπαστο βήμα της προόδου μας. Το είδος της επιβράβευσης εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τις προτιμήσεις μας: για κάποιον μια βραδιά στο Μέγαρο Μουσικής αποτελεί μια σπουδαία επιβράβευση, για κάποιον άλλο είναι καταδίκη. Τις περισσότερες φορές πάντως, ένα απλό και ειλικρινές "μπράβο" από εμάς προς εμάς αρκεί για να βάλει τα πράγματα στην σωστή πορεία.


Θεωρώ αφελές να πιστεύει κανείς πως ποτέ δεν θα αποτύχει στη ζωή του. Αυτό είναι κάτι που ενώ στην θεωρία το ξέρουμε όλοι, λίγοι έχουμε συμφιλιωθεί με αυτό, ενδεχομένως λόγω εκείνης της παιδιάστικης παντοδυναμίας που προαναφέραμε. Έτσι, ένα θεωρητικό, αλλά ουσιαστικό βήμα είναι να έχουμε στο μυαλό μας την πιθανότητα το εγχείρημά μας να αποτύχει και να έχουμε εμπεδώσει αυτή την πιθανότητα.


Σε κανέναν μας δεν αρέσει να χάνει, οπότε μια περίοδος "πένθους" μετά από μια αποτυχία είναι και εύλογη και ωφέλιμη. Το ζητούμενο όμως είναι να μην μένουμε εκεί. Το σημαντικό μετά από κάθε αποτυχία είναι το ... να κάνουμε ταμείο, να βγάζουμε δηλαδή τα σωστά συμπεράσματα για τα αίτια αυτής της αποτυχίας. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι μια αποτυχία μπορεί να μας διδάξει περισσότερα πράγματα από μια αποτυχία και έτσι είμαστε περισσότερο σοφοί στην επόμενη προσπάθειά μας, γιατί επόμενη προσπάθεια θα υπάρξει. Είτε μελαγχολήσουμε υπό το βάρος της "αναξιότητάς μας" είτε όχι, θα κληθούμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας. Η ζωή είναι λίγο σαν το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Το να χαθούν ένας ή δύο αγώνες, όσο σημαντικοί κι αν είναι, δεν προδικάζει την εξέλιξη του πρωταθλήματος- αντιθέτως μας δείχνει και τις αδυναμίες μας και τις δυνατότητες του αντιπάλου.


πηγή:createyourself.gr

Τα κεράσια μειώνουν την κόπωση

Mία τροφή που μπορεί να βοηθήσει σε περιόδους πνευματικής κόπωσης είναι τα κεράσια. Είναι σε αφθονία αυτήν την περίοδο και μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση. Τα κεράσια είναι νόστιμα και πολύ θρεπτικά.

Περιέχουν όλα τα παραπάνω και συγκεκριμένα

Αντιοξειδωτικά
μεταλλικά άλατα
ελαγικό οξύ
Βιταμίνη C
Βιταμίνη Α
Μελατονίνη
κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό
Βιοφλαβονοειδή
Ανθοκυανίνες
φυτοστερόλες

Αποφύγετε ή περιορίστε σημαντικά:

-Μεγάλα γεύματα, αλόγιστη λήψη τροφής, συνεχές τσιμπολόγημα
-Γρήγορο φαγητό, παραγγελίες φαγητών, προκατασκευασμένα γεύματα.
- Ποτέ δεν κάνουμε συγχρόνως διάβασμα και φαγητό!



Πηγή: ygeianews.gr  

Γιατί δεν θυμόμαστε την παιδική ηλικία μας;

Για διάφορους λόγους, σπανίως θυμόμαστε αυτό που μας συνέβη την πρώτη περίοδο της ζωής μας.

Πρώτα απ’ όλα γιατί ο φλοιός, η περιοχή του εγκεφάλου όπου συντελούνται οι πιο σημαντικές γνωστικές λειτουργίες, δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί.

Για να αποθηκευτεί στη μνήμη μας ένα συμβάν πρέπει να ενταχθεί σ’ ένα πλαίσιο και να αποκτήσει κάποια σημασία.

Κατά τους πρώτους μήνες της ζωής μας οι ενδεχόμενες αναμνήσεις βιώνονται με τρόπο παρόμοιο με τα όνειρα, σαν σύνολα αισθητηριακών αισθημάτων και όχι σαν αλληλουχία συμβάντων.

Συνεπώς οι αρχαιότερες αναμνήσεις ενός ατόμου φτάνουν περίπου στα τρία του χρόνια, όταν χάρη στη γλώσσα τα συμβάντα και τα βιώματά του αποκτούν συγκεκριμένη μορφή.

Μεγαλώνοντας, το παιδί μαθαίνει να αντιλαμβάνεται το χρόνο και να διακρίνει τα πιο πρόσφατα από τα πιο παλιά συμβάντα. Σ’ αυτή τη διαδικασία συμβάλλουν και οι γονείς που μιλούν στο παιδί για το πώς ήταν πριν, βοηθώντας το έτσι να δώσει μια ενιαία μορφή στις αποσπασματικές αναμνήσεις του. Έτσι μαθαίνει τι είναι και πώς να χρησιμοποιεί την αυτοβιογραφική μνήμη.

πηγή:zougla

ΤΟ ΡΟΔΙ, Ο καρπός της ζωής και της καλοτυχίας

Το ρόδι ένα φρούτο εντυπωσιακό σε σχήμα μήλου, κοκκινόχρυση φλούδα και ένα μεγάλο κάλυκα στην κορυφή που μοιάζει με κορόνα, θεωρείται παραδοσιακά το φρούτο που φέρνει καλοτυχία και αφθονία αγαθών στο σπίτι μας.

Η ροδιά παρουσιάζεται ως το παλαιότερο καλλιεργημένο καρποφόρο δέντρο. Πρωτοεμφανίστηκε στην περιοχή μεταξύ του Ιράν και της βόρειας Ινδίας και έχει καλλιεργηθεί από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου μέχρι την Ινδία. Η ροδιά είναι ένας φυλλοβόλος
θάμνος που μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι 3-4 μ. ύψος. Τα φύλλα είναι γυαλιστερά και έχουν μήκος 8 εκατοστά. Οι ροδιές έχουν πορτοκαλοκίτρινα λουλούδια σε σχήμα τρομπέτας με πτυχωτά πέταλα. Τα άνθη έχουν μήκος 5 εκατοστά, είναι συχνά διπλά και ανθίζουν για μεγάλο διάστημα το καλοκαίρι. Τα φρούτα είναι σφαιρικά και γυαλιστερά κοκκινωπά ή κιτρινωπά όταν ωριμάσουν, γεμάτα με τραγανούς σπόρους. Για να καταναλώσουμε ένα ρόδι χρειάζεται μια σχετική προσπάθεια, αφού πρέπει να βγάλουμε κάθε σπόρο χωριστά. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που συνήθως προτιμάται η κατανάλωση του στην μορφή του χυμού.

• Από την αρχαιότητα, το ρόδι είχε μια ιδιαίτερη θέση στις αντιλήψεις, στη διατροφή και αντιμετώπιση των ασθενειών. Στην αρχαία Ελλάδα όπως και σήμερα, το ρόδι θεωρείται το φρούτο της γονιμότητας. Στις θεραπευτικές ιδιότητες του ροδιού αναφέρεται άλλωστε και ο Όμηρος, ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης και ο Πλίνιος, ο οποίος μάλιστα αναφέρει τα ρόδια της Καρχηδόνας σαν την καλύτερη ποικιλία της εποχής του. Ακόμη και στη μακρινή Κίνα, το ρόδι καταναλώνεται από τους νιόπαντρους, την πρώτη μέρα του γάμου τους για να ευλογηθεί ο γάμος τους. 

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έθαβαν τους νεκρούς τους μαζί με ρόδια. Ο προφήτης Μωάμεθ έλεγε στους πιστούς του, να καταναλώνουν ρόδια επειδή αυτά θα μπορούσαν να τους απαλλάσσουν από πολλά κακά της ανθρώπινης φύσης. Στη Μέση Ανατολή, τα ρόδια χρησιμοποιούνταν για πολλές παθήσεις όπως αιμορροΐδες, αμυγδαλίτιδα, επιπεφυκίτιδα, ακόμη και για τη φαλάκρα. Τα παραδείγματα που δείχνουν ότι σε διάφορους πολιτισμούς, τα ρόδια απολάμβαναν ιδιαίτερης εκτίμησης είναι πολλά. Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη δείχνει ότι η σοφία των αρχαίων, είχε γερές βάσεις.

• Ο καρπός ροδιού είναι ιδιαίτερα χαμηλός θερμιδικά (68 θερμίδες σε 100 γρ. καρπού) και ιδιαίτερα πλούσιος σε υδατάνθρακες και κάλιο. Το κάλιο είναι το πρώτο σε περιεκτικότητα μέταλλο του ενδοκυττάριου χώρου. Είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ρύθμισης του όγκου των ενδοκυττάριων υγρών καθώς και της οξεοβασικής ισορροπίας στα κύτταρα ενώ επηρεάζει και την σύσπαση των λείων μυϊκών ινών και έτσι είναι απαραίτητο για την διατήρηση του καρδιακού παλμού.

• Χρόνια κλινικών ερευνών, έδειξαν πως υπάρχουν πολλοί λόγοι για να καταναλώνουμε ρόδι και πιο συγκεκριμένα τον χυμό του. Το υψηλό επίπεδο των αντιοξειδωτικών στον χυμό ροδιού, και ιδιαίτερα ανθοκυανινών, τανινών και πολυφαινολών, έχει φανεί πως προστατεύει από την δημιουργία αθηρωμάτωσης των αρτηριών και κατ’ επέκταση από καρδιαγγειακά νοσήματα.

• Επιπλέον, ο χυμός του ροδιού έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα πολυφαινολών από ότι το κόκκινο κρασί, το πράσινο τσάι ή το χυμό πορτοκαλιού. Τα αποτελέσματα αυτά, φάνηκαν σε κλινική έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2002, σύμφωνα με την οποία οι πολυφαινόλες του ροδιού είχαν ισχυρή δράση στην προστασία των LDL λιποπρωτεϊνών από την οξείδωση τους. Το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό από την στιγμή που οι οξειδωμένες LDL συντελούν στην δημιουργία αθηρωμάτωσης των αρτηριών.

• Σε πιλοτική έρευνα, η οποία εξέτασε 19 ηλικιωμένα άτομα, στους οποίους είχε διεγνώσθη αθηροσκλήρωση, φάνηκε πως τα άτομα που κατανάλωναν χυμό ροδιού σε σχέση με εκείνους που δεν κατανάλωναν, είχαν βελτίωση έως και 30% στο μέγεθος της αθηρωματικής τους πλάκας στην καρωτίδα.

• Σημαντική φαίνεται να είναι και η δράση του ροδιού στην μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η αυξημένη αρτηριακή πίεση αυξάνει τις πιθανότητες για ένα καρδιακό επεισόδιο. Έτσι, έχει αποδειχτεί πως η καθημερινή κατανάλωση ροδιού μειώνει την διαστολική πίεση έως και 36% ενώ την συστολική μέχρι και 5%. Οι ιδιότητες αυτές, σε συνδυασμό με την χαμηλή περιεκτικότητα του ροδιού σε νάτριο και υψηλή σε κάλλιο είναι ιδιαίτερα ευεργετικές σε υπερτασικούς ασθενείς που λαμβάνουν διουρητικά φάρμακα και έτσι έχουν αυξημένες απώλειες καλίου μέσω των ούρων. Όμως, σε άτομα που έχουν χρόνια νεφρική ανεπάρκεια λόγω αυξημένης περιεκτικότητας σε κάλλιο, το ρόδι θα πρέπει να αποφεύγεται.

• Εν κατακλείδι, το ρόδι δεν είναι μόνο για να το σπάμε στο κατώφλι την Πρωτοχρονιά αλλά αποτελεί μια πραγματική τράπεζα αντιοξειδωτικών που μπορεί να μας εξασφαλίσει πρόληψη για πολλές παθήσεις.

Τελείωσαν» την μεσαία, ακολουθεί η εργατική τάξη!..

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Η «αδυναμία ή άρνηση» των ελεγχόμενων από το ΠΑΣΟΚ Συνδικάτων να αντιδράσουν στις οδυνηρές «ρυθμίσεις» που επέβαλε και συνεχίζει να επιβάλλει η τρόικα στα ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ μαζί με τις 250 «ανιστόρητες» Βουλευτικές υπογραφές στο «νεκροσέντονο» των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ αποτελούν ιστορικά δεδομένα.

Είναι δεδομένα και τα ανεξέλεγκτα επίπεδα αηδίας σε αυτούς που πίστεψαν και στήριξαν την Ιδέα του Συνδικαλισμού και θυμηδίας στην παραπαίουσα Ελληνική Κοινή Γνώμη που αδυνατεί να συνθέσει σε μια εικόνα με…νόημα τα επιμέρους στοιχεία του ακατανόητου πλέον εργασιακού «πάζλ» και της δυσθεώρητης ανεργίας!

Η αποκαλούμενη διεθνώς «μεσαία τάξη» που αποτελεί έδαφος στήριξης για τις ανώτερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις των «εχόντων» και σημείο αναφοράς για τα μέλη των εργατικών τάξεων που, ως γνωστόν, έχουν μεν τίμια αλλά «μουτζουρωμένα» από το μόχθο της καθημερινότητας χέρια χαρακτηρίζεται στην κοινωνιολογική, οικονομική και πολιτική θεωρία και με την γνωστή έννοια του «λευκού κολάρου».

Ο μεγάλος, μακαρίτης Αμερικανός κοινωνιολόγος, C. Wright Mills έγραφε πριν μερικές δεκαετίες ότι από τη στιγμή που τα μέλη της μεσαίας κοινωνικής τάξης «του λευκού κολάρου» εντάσσονται παραγωγικά στο οικονομικό σύστημα καταλήγουν να ανταλλάσσουν χρόνο και ενέργεια με την δεκαπενθήμερη ή μηνιαία αμοιβή τους χάνοντας το αυθόρμητο χαμόγελο και την ευγένειά τους που προσφέρουν στους «πελάτες» ως μέρος του συμβολαίου εργασίας που συνυπογράφουν με τον εργοδότη τους (με τις ευλογίες της ΑΔΕΔΥ!…)

Σας υπενθυμίζω, εργαζόμενους, άνεργους και άεργους ότι όταν πριν δύο δεκαετίες μας ερχόταν από την Αμερική και την Ιαπωνία οι πρωτότυπες τότε ιδέες με νέα εργασιακά σχήματα που εξέφραζε ο ευρηματικός τίτλος «ελαστικά ωράρια εργασίας» κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί τις εξελίξεις που τώρα προκύπτουν ραγδαία και τον ευτελισμό της καθημερινότητας της μεσαίας ελληνικής τάξης. Ήδη απογυμνώθηκε και ο μύθος ότι η «Μεσαία Τάξη» στηριζόμενη στα ελαστικά ωράρια υποτίθεται ότι θα μπορούσε να απολαύσει «τον ελεύθερο χρόνο» δημιουργικά, να αναπτύξει καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις με μέλη της οικογένειας, να αποβεί περισσότερο ανταγωνιστική στην παραγωγική διαδικασία.

Οδηγούμεθα σε παρανοϊκές νοηματικές διαδρομές διαπιστώνοντας τη δραματική συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και, ξεπερνώντας τα προσχήματα που επικαλύπτουν οι ψευδαισθήσεις, βλέπουμε την ευρεσιτεχνία των «ελαστικών ωραρίων» να οδηγεί την εργατική τάξη στην ευτελή θέση του «εμείς τουλάχιστον απασχολούμαστε έστω με 4ωρα…».

Εδώ και δύο χρόνια, στην εποχή του οικονομικού-κοινωνικού-ψυχολογικού παγετώνα της απαξίωσης που μας επέβαλε η τρόικα και τα «Μνημόνια» αποκαλύπτεται ένας απίστευτα διψασμένος για κέρδη και αδηφάγα άπληστος ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ που απομυζεί την ζωτική ενέργεια των εργαζομένων δικαιώνοντας τη συμπεριφορά του με το πρόσχημα της ανάγκης αύξησης της ανταγωνιστικότητας…

Τρόικα και Συγκυβέρνηση με συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε επίπεδα αμοιβών Σοβιετικών δορυφόρων οικονομιών πριν την πτώση του «Τείχους του Βερολίνου»…

Κόψτε, μειώστε, κόψτε, μειώστε για να γίνεται ανταγωνιστικοί!

Ανταγωνιστικοί πού;

Στην επέλαση του «κίτρινου κινδύνου» που, «άκουσε και…φρίξε» φίλε Διεθνιστή Μαρξιστή, εκπορεύεται από την πατρίδα του Μάο, ανδρώνεται στα σπλάχνα της Κομμουνιστικής ΚΙΝΑΣ και απειλεί όχι μόνο το μόρφωμα του Καπιταλισμού (είδωλο του οποίου είναι απασχολώντας περίπου 300 εκατομμύρια Κινέζων ενώ το υπόλοιπο ένα δισεκατομμύριο λειτουργεί με προδιαγραφές Κομμουνιστικής οικονομίας) αλλά τις ίδιες του τις ρίζες!

Πάντως άσχετα με τα ευφυολογήματα των πράσινων και μπλε στελεχών της Συγκυβέρνησης υπό την εποπτεία του Δρ Λουκά Παπαδήμου και τα όσα μας επέβαλαν οι αρμόδιοι Υπουργοί με τις ρυθμίσεις στα εργασιακά θέματα, πέρα από τις ορδές ανέργων, τις ουρές πεινασμένων σε γραμμές συσσιτίων, και ρακοσυλλεκτών στους κάδους σκουπιδιών, ίσως ξαναδούμε παιδιά κάτω των δέκα ετών (εάν είναι…»τυχερά») να εισέρχονται στο χώρο εργασίας μία ώρα πριν την ανατολή και να εξέρχονται μία ώρα μετά τη δύση του ήλιου!...

Σήμερα η εικονική πραγματικότητα της ελληνικής «μεσαίας τάξης» που δήθεν ευημερούσε με…δανεικά, θύμα της απληστίας του διεθνούς κεφαλαίου και των εντοπίων εκπροσώπων του στην Κυβέρνηση και τα Τραπεζικά-πιστωτικά ιδρύματα, σβήνει με απίστευτα γοργούς ρυθμούς από τον χάρτη του κοινωνικού συστήματος.

Τελικά κανείς τους δεν συνειδητοποιεί ότι εφόσον ΕΚΛΕΨΑΝ απροκάλυπτα την υπόσχεση του «παραδείσου» κάποια στιγμή η ΕΚΡΗΞΗ θυμού θα είναι αναπόφευκτη;

Πράσινες Κυβερνήσεις και στελέχη που δήλωναν «Σοσιαλιστές» τώρα πια με σαφή καπιταλιστικό προσανατολισμό, σε αγαστή συνεργασία με τους μπλε, έθαψαν στο χρονοντούλαπο της μνήμης τους όσα οδήγησαν 160 χρόνια πριν Μάρξ και Ένγκελς να συνθέσουν το ανατρεπτικό τους κάλεσμα:

«…εργάτες ενωθείτε, δεν έχετε τίποτε να χάσετε παρά μόνο τις αλυσίδες σας…»

Κλείνω προσθέτοντας:

«και εσείς άνεργοι και συνταξιούχοι πριν χάσετε και τα τελευταία ίχνη αξιοπρέπειας!...» 

Αν συνηθίσεις στις καρπαζιές, στο τέλος μπορεί και να σ’ αρέσει…

Ο Αλέκος Τζανετάκος (1937-2010) ήταν ένας από τους αγαπημένους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου. Στις περισσότερες εκ των ταινιών του, ο κόσμος τον θυμάται ως το παιδί της «καρπαζιάς», πάνω στον οποίο συνήθιζε να… εκτονώνεται η εκάστοτε κινηματογραφική παρέα του, όταν εκείνος εκστόμιζε «κοτσάνες».

Η Ελλάδα του 2012 είναι μια χώρα, που, από την εποχή που έπαιζε κυρίαρχο ρόλο στις...
διεθνείς εξελίξεις, έχοντας ισχυρή εξωτερική πολιτική, έφτασε σήμερα να λοιδορείται παγκοσμίως από ανθρώπους που, υπό διαφορετικές συνθήκες, δεν θα τους γνώριζε ούτε ο… θυρωρός τους. Η λίστα μοιάζει ατέλειωτη: από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μέχρι τον υπουργό Οικονομίας της ίδιας χώρας, Φίλιπ Ρέσλερ, το κόμμα του οποίου δεν ξεπερνά το 2% εντός των γερμανικών τειχών, εδώ και 2,5 χρόνια, όλοι είχαν -και έχουν- κάτι να πουν για την Ελλάδα, κάποια απειλή να εκτοξεύσουν, κάποια προσβολή να επιφυλάξουν. Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο παράδειγμα, η ωμή και άκομψη παρέμβαση της Γερμανίδας καγκελάριου, Άνγκελα Μέρκελ, στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, με το αίτημα διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την παραμονή ή μη στο ευρώ, ταυτόχρονα με τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Ο «καπνός» που σήκωσε η παρέμβαση Μέρκελ, διαλύθηκε πολύ γρήγορα. Πολύ πιο γρήγορα, πάντως, από αυτόν που σήκωσε ο Αλέξης Τσίπρας, όταν χαρακτήρισε το νέο πρόεδρο της Γαλλίας, «Ολαντρέου». Αμέσως, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Τον είπαν υβριστή, υποστήριξαν ότι καταστρέφει τις συμμαχίες της χώρας στο εξωτερικό… Ποιες συμμαχίες, αλήθεια; Αυτές που «έχτισαν» οι οσφυοκάμπτες Παπανδρέου, Βενιζέλος και Σαμαράς, βάζοντας φαρδιές-πλατιές τις υπογραφές τους στα μνημόνια; Αυτές που προϋποθέτουν την ελληνική υποταγή και την απουσία κάθε διαπραγμάτευσης; Ας μην γελιόμαστε… Καμία συμμαχία δεν έχει η Ελλάδα στο εξωτερικό, αυτήν τη στιγμή. Είναι μια χώρα-«παρίας», Ψωροκώσταινα, όπως μάθαμε κι εμείς οι ίδιοι να την αποκαλούμε. Καθώς φαίνεται, συνηθίσαμε σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, συνηθίσαμε να είμαστε «ραγιάδες», με σκυμμένο το κεφάλι. Βιώματα ιστορικά, εμφυτευμένα στο DNA μας είναι αυτά και είναι δύσκολο να «ξεριζωθούν», καταλαβαίνω…

Αλλά να γίνουμε και σωβινιστές; Πιο Γάλλοι και από τους… Γάλλους; Γιατί; Επειδή ο πρόεδρος του δεύτερου σε εκλογική δύναμη κόμματος της Ελλάδας, αποκάλεσε τον Φρανσουά Ολάντ, «Ολαντρέου»; Οποία ύβρις! Μέγιστο πολιτικό «unfair». Πώς τολμάει ο κ. Τσίπρας να αποκαλεί έτσι έναν πολιτικό, στον οποίο αίφνης είδαμε το μεγαλύτερο σύμμαχο της χώρας, αγνοώντας το γεγονός ότι, πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις, ο πρόεδρος της Γαλλίας συντάχθηκε στη γραμμή Μέρκελ για το Μνημόνιο και τις υποχρεώσεις της Ελλάδας…

Μας αξίζει, ίσως, να μην σηκώσουμε κεφάλι ποτέ… Να μείνουμε απαθείς, την ώρα που μόνο οι… καθαρίστριες στο κτίριο της Κομισιόν και ο… σοφέρ της κυρίας Μέρκελ δεν έχουν βγει να παρέμβουν στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μας πάει «γάντι», καθώς φαίνεται, ο ρόλος του «Τζανετάκου» της Ευρώπης…

Του Βασ. Αναστασόπουλου, μέσω "Το Γρέκι"

Ζήστε!

Αντιγράφω με θλίψη το ρεπορτάζ.

«Μια 90χρονη και ένας 60χρονος πήδηξαν από μπαλκόνι έκτου ορόφου πολυκατοικίας στην Πλατεία Bάθης. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, πρόκειται για μητέρα και γιο. Οι δυο τους ανέβηκαν στην ταράτσα της πολυκατοικίας όπου διέμεναν στο Μεταξουργείο και έπεσαν στο κενό. O θάνατός τους ήταν ακαριαίος».

Μην χάνετε τις ελπίδες σας. Με την αυτοκτονία κανένα πρόβλημα δεν λύνεται. Ούτε λυπούνται οι φταίχτες. Λυπούνται μόνο αυτοί που σας αγαπάνε. Πάντα υπάρχει ελπίδα και πάντα υπάρχει τρόπος, να βγει κάποιος από μια δύσκολη κατάσταση. Ακόμα και αν...

αυτή φαντάζει εξαιρετικά κρίσιμη.

Νομίζετε ότι είστε μόνοι. Ότι κακά συμβαίνουν μόνο σε σας. Δεν είναι αλήθεια. Δεν είστε μόνοι. Υπάρχουν συνάνθρωποι σας που ενδιαφέρονται. Φίλοι, συγγενείς. Λίγοι αλλά καλοί. Μόνος ποτέ κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια μεγάλη κρίση. Πολλοί μαζί όμως μπορούν. Μια πέτρα έστω και μεγάλη παρασύρεται από το νερό και δεν συγκρατεί το χείμαρρο. Πολλές μαζί όμως φτιάχνουν φράγμα και συγκρατούν την πλημύρα. Υπάρχουν συνάνθρωποί σας γύρω με παρόμοια προβλήματα ή και περισσότερα. Συμπαρασταθείτε ο ένας στον άλλο. Νικήστε την απογοήτευση και το φόβο. Μπορείτε.

Έχετε μεγάλη αξία. Ο κάθε ένας από σας. Τόσο ίδιοι και ταυτόχρονα τόσο μοναδικοί. Είστε σίγουρα απείρως καλύτεροι από τα τομάρια που μας κυβερνάν και μας έχουν φέρει στην απόγνωση. Μην τιμωρείτε τους εαυτούς σας. Είστε αθώοι.

"βαθύ κόκκινο"

Επιστολή στήριξης στην Ελλάδα από νομπελίστες επιστήμονες

Είκοσι δύο επιφανείς ξένοι επιστήμονες, 20 από τους οποίους είναι νομπελίστες στους τομείς των θετικών επιστημών (Ιατρική-Φυσιολογία, Φυσική και Χημεία), δημοσίευσαν επιστολή στο διεθνούς κύρους περιοδικό «Science», την οποία επίσης απέστειλαν σε κορυφαίες θεσμικές προσωπικότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χ.Ρομπάι, Χ.Μπαρόζο, Μ.Σουλτς), ζητώντας τη λήψη μέτρων για την ενίσχυση της Ελλάδας, ώστε να βγει από τη σοβαρή κρίση.

Η επιστολή έχει τίτλο «Υποστήριξη για την Ελλάδα» (Support for Greece) και την πρωτοβουλία για αυτήν εμφανίζεται να έχει ο διακεκριμένος γερμανός γιατρός-ιολόγος Χάραλντ Tσουρ Χάουζεν, κάτοχος του Βραβείου Νομπέλ Ιατρικής 2008.

Οι νομπελίστες προτείνουν την καλύτερη αξιοποίηση των διαρθρωτικών ευρωπαϊκών κεφαλαίων, ώστε να ενισχυθούν στην Ελλάδα οι τομείς της εκπαίδευσης, της έρευνας και της τεχνολογίας, οι οποίοι, όπως επισημαίνουν, έχουν πληγεί από την έλλειψη πόρων, παρόλο που είναι σημαντικοί για την έξοδο από την κρίση. Οι επιφανείς επιστήμονες καλούν ακόμα τους ευρωπαίους ηγέτες να φροντίσουν για την επιβίωση και τη ανάπτυξη των επιστημονικών και τεχνολογικών ινστιτούτων της Ελλάδας.

Μεταξύ άλλων, οι νομπελίστες εισηγούνται ένα μέρος από τους διαθέσιμους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων για την Ελλάδα να κατευθυνθεί σε καινοτομικά προγράμματα επιστήμης και τεχνολογίας. Επίσης προτείνουν να τεθεί σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα προώθησης της συνεργασίας ανάμεσα σε μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα έρευνας και τεχνολογίας και υψηλού επιπέδου ελληνικές επιστημονικές ομάδες.

Ακόμα, ζητούν να διασφαλισθεί η συμμετοχή της Ελλάδας στους μεγάλους ευρωπαϊκούς επιστημονικούς οργανισμούς και να αρχίσει ένα πρόγραμμα δημιουργίας νέων κοινών ευρωπαϊκών και ελληνικών ιδρυμάτων αριστείας, δίνοντας έμφαση σε εκείνα τα επιστημονικά πεδία όπου η Ελλάδα έχει ήδη μια ισχυρή ευρωπαϊκή παρουσία και τα οποία μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην περαιτέρω τεχνολογική ανάπτυξη της.

Στη επιστολή αναγνωρίζεται η ύπαρξη ενός ισχυρού ανθρώπινου επιστημονικού δυναμικού στην χώρα μας και τονίζεται ότι, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων και με τη βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, η χώρα θα είναι σε θέση σταδιακά να γίνει πιο ανταγωνιστική. 

πηγή :zougla.gr

Ολοκληρώθηκε η Νέα Δίκη του Σωκράτη- Ισοψηφία- Δεν καταδικάζεται ο Σωκράτης

To 399 π.Χ. ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της αρχαιότητας, ο Σωκράτης, οδηγήθηκε σε μια περίφημη δίκη ενώπιον 500 Αθηναίων πολιτών, με την κατηγορία ότι εισήγαγε στην πόλη τους «καινά δαιμόνια». Σήμερα, 2500 χρόνια μετά, η Δίκη του Σωκράτη επαναλήφθηκε, με διαπρεπείς νομικούς από την Ελλάδα και τον Κόσμο. Στις, 21.36, ολοκληρώθηκε και η ψηφοφορία για το κοινό που παρακολούθησε τη δίκη. Όποιος ήθελε να ψηφίσει μπορούσε είτε στην κάλπη που είχε στηθεί έξω από την αίθουσα, αλλά και διαδικτυακά.

Κατά την ανάγνωση των αποτελεσμάτων εντύπωση και χαμόγελα προκάλεσε το γεγονός πως οι δικαστές διχάστηκαν. Πέντε ψήφοι υπέρ του Έλληνα φιλοσόφου και πέντε ψήφοι κατά, σημειώθηκε δηλαδή ισοψηφία μεταξύ των δικαστών. Ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατή η καταδίκη του Σωκράτη. Αυτή την ώρα, οι δικαστές αιτιολογούν την ψήφο τους.

Στη νέα Δίκη, που διεξήχθη το απόγευμα της Παρασκευής στο Ίδρυμα Ωνάση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, οι συνήγοροι και οι κατήγοροι, γνωρίζοντας πλέον τα ιστορικά δεδομένα, διερεύνησαν τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που βρίσκονταν ουσιαστικά πίσω από την κατηγορία που αντιμετώπισε ο Σωκράτης με σκοπό να διαφωτίσουν το κοινό το οποίο θα «αποφασίσει» εκ νέου για την «μοίρα» του φιλοσόφου.

Υπενθυμίζεται ότι τις αρχικές κατηγορίες κατά του Σωκράτη είχαν απευθύνει ο Μέλητος, ο Άνυτος και ο Λύκων, που τον κατηγορούσαν ότι: «[...] ἀδικεῖ Σωκράτης οὓς µὲν ἡ πόλις νοµίζει θεοὺς οὐ νοµίζων, ἕτερα δὲ καινὰ δαιµόνια εἰσφέρων· ἀδικεῖ δὲ καὶ τοὺς νέους διαφθείρων». Στην Δίκη μίλησαν πρώτα οι κατήγοροί του που προσπάθησαν να στοιχειοθετήσουν τις κατηγορίες τους και στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Σωκράτης, με την διάσημη πλέον Απολογία του, για την οποία γνωρίζουμε πολλά από τον Πλάτωνα και τον Ξενοφώντα.

Το πραγματικό αντικείμενο της Δίκης του Σωκράτη ήταν όμως η ίδια η Δημοκρατία και η επιβίωσή της. Αντίθετα με την αντίληψη που πολλοί έχουμε για τον αρχαίο φιλόσοφο και την Δίκη του, ο Σωκράτης κατηγορούνταν ουσιαστικά ότι ήταν εχθρός της Δημοκρατίας, ως μέντορας των τυράννων της Αθήνας, του Κριτία και του Χαρμίδη. Ο Σωκράτης θεωρούσε ότι οι πολίτες είναι ανίκανοι να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους, και γι' αυτό μιλούσε για ένα αριστοκρατικό -ουσιαστικά- πολίτευμα όπου θα κυβερνούσαν οι φιλόσοφοι, οι ειδικά εκπαιδευμένοι για τη δουλειά αυτή και όχι οι πολλοί.

Ως γνωστόν, στην πραγματική Δίκη, ο Σωκράτης καταδικάστηκε μετά από ψηφοφορία των 500 δικαστών. Οι 280 τον έκριναν ένοχο, ενώ οι 220 αθώο. Μετά, κάθε πλευρά πρότεινε μια ποινή, όπως όριζε ο νόμος. Ο Σωκράτης, που θεωρούσε τον εαυτό του αθώο, πρότεινε να του επιβληθεί πρόστιμο, αλλά οι κατήγοροι ζήτησαν τη θανατική ποινή. Τελικά, ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο και πέρασε στην Ιστορία.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η σημερινή Δίκη είναι ουσιαστικά η...τρίτη φορά που θα δικαστεί ο αρχαίος φιλόσοφος, καθώς η Δίκη του είχε επαναληφθεί και πέρσι στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Νέας Υόρκης, το οποίο και τον αθώωσε. Οι «δικαστές» ψήφισαν υπέρ της αθώωσης με ψήφους 2 προς 1,όπως επίσης και 185 «ένορκοι». Οι υπόλοιποι 29 ένορκοι συμφώνησαν με την μειοψηφούσα δικαστή...
Ζωντανά στο Διαδίκτυο η νέα Δίκη

H σημερινή Δίκη του Σωκράτη θα πραγματοποιηθεί στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα, με ταυτόχρονη μετάφραση, και θα μεταδοθεί διαδικτυακά από τη διεύθυνση www.sgt.gr/dikisocrati.
Παράλληλα, η εκδήλωση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών θα μεταδοθεί απευθείας από το οπτικό δίκτυο νέας γενιάς του Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ) στη διεύθυνση http://live.grnet.gr/sgt/
Η σύνθεση του σημερινού δικαστηρίου έχει ως εξής:
Δικαστές:
Λόρδος Richard Aikens: Δικαστής, μέλος του Εφετείου της Αγγλίας και της Ουαλίας (Αγγλία)
Sophie-Caroline De Margerie: Δικαστής στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Γαλλία)
Pierre Delvolvé: Μέλος της Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών (Γαλλία)
Stephan Gass: Αντιπρόεδρος του Εφετείου της Ελβετίας (Ελβετία)
Δρ Giusep Nay: πρώην Πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Ελβετίας (Ελβετία)
Loretta Preska: Πρόεδρος του Αμερικανικού Περιφερειακού Δικαστηρίου της Νότιας Περιφέρειας της Νέας Υόρκης (ΗΠΑ)
Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη: Ακαδημαϊκός, Ομότιμη Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου, Πρώην Πρόεδρος της Βουλής
Βασίλειος Ρήγας: πρώην Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου (Ελλάδα)
Σερ Stephen Sedley: Μέλος του Εφετείου της Αγγλίας και της Ουαλίας (Αγγλία)
François Terré: Μέλος της Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών (Γαλλία)
Καθηγητής Harm Peter Westermann: Καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν (Γερμανία)

Συνήγοροι Σωκράτη:
Michael Beloff, QC: Δικηγόρος (Αγγλία)
Patrick Simon: Δικηγόρος (Γαλλία)

Συνήγοροι των Αθηναίων:

Καθηγητής Ηλίας Αναγνωστόπουλος: Αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικών και Εγκληματολογικών Σπουδών (ΕΚΠΑ), Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω (Ελλάδα)
Δρ Αντώνης Παπαδημητρίου: Δικηγόρος, Πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση (Ελλάδα)

Πατήστε εδώ για να παρακολουθήσετε τη δίκη.  

Οι παλιές ευτυχισμένες στιγμές, "κλειδί" της ευτυχίας!

Η αναπόληση και η νοσταλγία παλιών καλών στιγμών του παρελθόντος, μας βοηθούν να δούμε με μία πιο θετική ματιά επώδυνες εμπειρίες του σήμερα και να αυξήσουμε τα επίπεδα της ικανοποίησης που αντλούμε από τη ζωή μας.

Αυτό επισημαίνει νέα αμερικανική μελέτη ερευνητών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, η οποία υποστηρίζει ότι η νοσταλγία ευτυχισμένων στιγμών του παρελθόντος αποτελεί το "κλειδί της ευτυχίας".

Οπως εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής ψυχολογίας, δρ Ράιαν Χάουελ, «ανακαλύψαμε ότι τα πολύ εξωστρεφή άτομα είναι πιο χαρούμενα, κυρίως γιατί διατηρούν μια θετική και νοσταλγική ματιά στο παρελθόν τους. Ετσι έχουν λιγότερες πιθανότητες να κάνουν αρνητικές σκέψεις και να νιώθουν θλίψη. Αντίθετα, τα άτομα που κατατάσσονται στα υψηλά επίπεδα της κλίμακας νευρώσεων, βλέπουν το παρελθόν τους αρνητικά, με αποτέλεσμα να αισθάνονται λιγότερο ευτυχισμένοι».

Άγρια φαγώσιμα: Τρώγοντας ακρίδες

• Αφαιρούμε φτερά και πόδια
• Ξεπλένουμε λίγο
• Τηγανίζουμε ακόμα και χωρίς λάδι, αφού περιέχουν λίπος.

Quo vadis Domine; Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα;

Γιώργος Αδαλής
Μια πανστρατιά δημοσιογράφων, δημοσκόπων, αναλυτών και καθηγητών , έχει εξαπολύσει «νυν υπέρ πάντων αγών», για τη Σωτηρία της Πατρίδας!

Ποιοι είναι αυτοί;

Μα ποιοι άλλοι;

Ολοι δαύτοι που έσωζαν την Πατρίδα τα τελευταία 30 χρόνια!

Ανεπάγγελτοι κομματάνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, που δεν εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους και χωρίς κανένα ένσημο,προσπάθησαν να λύσουν ακόμη και το … Ασφαλιστικό!

Δημοσιογράφοι που έμαθαν «γράμματα», στα υπόγεια των κομμάτων, γιατί ως αγράμματοι, έπρεπε να … διαχειριστούν τις τύχες μας με τον καλύτερο τρόπο!

«YESmen» που χωρίς καμιά επιλογή, χωρίς καμιά απολύτως εναλλακτική λύση, προπαγανδίζουν δεκαετίες τώρα, τα
κόμματα, και τους εργολάβους δημοσίων έργων που τους βάφτισαν«διαμορφωτές της κοινής γνώμης»!

Ολος αυτός ο συφερτός σήμερα, προσπαθεί να πείσει τον Ελληνα, ότι το συμφέρον του είναι «η παραμονή μας στο Ευρώ και μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ & ΝΔ, που θα εξασφαλίσουν το μέλλον της χώρας»!!!!

Ανθρωπάρια συνυπεύθυνα και συνένοχα με τα εξαμβλώματα του πολιτικού μας συστήματος!

Κάποια απλά συνυπεύθυνα γιατί ποτέ δεν έψαξαν τι συμβαίνει με τα μαύρα ταμεία των κομμάτων και κάποια αρκετά συνένοχα, γιατί γνώριζαν καλά τις μπίζνες των υπουργών και αντάλλασσαν την παραμονή τους στο «πόστο τους», με την σιωπή τους!

Και αυτά στη πιο αθώα εκδοχή τους! Γιατί υπήρχε και η πιο ένοχη, που σύντομα θα κληθούν ορισμένα από αυτά τα ανθρωπάρια να λογοδοτήσουν για τα «μαύρα ταμεία της Ελληνικής Δημοσιογραφίας»!

Την Δευτέρα 7 Μαΐου , την επόμενη μέρα των εκλογών, αισθάνθηκαν για πρώτη φορά, την καυτή ανάσα του κόσμου στο σβέρκο τους!

Κάτι που ήταν πρόδηλο στα πρόσωπά τους , στη φωνή τους και στη γραφή τους!

Και αμέσως εξαπέλυσαν έναν αγώνα για να σηκώσουν στις πλάτες τους το καταρρέον σύστημα!

Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο, δεν συμφωνούσα με καμία θέση του, σε θέματα Εθνικά, ειδικά όταν στο Συνασπισμό ήταν ο Φώτης Κουβέλης, και η συνιστώσα του συνεργαζόταν στενά με το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ που «ξεχαρβάλωνε» τη χώρα!

Θα συμφωνήσω μαζί με τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους σε ένα μόνο πράγμα!

Ότι η Ελλάς είναι σε κίνδυνο!

Μόνο που στην θέση αυτή, την έφεραν οι ίδιοι, με τις χολιγουντιανές υπερπαραγωγές στήριξης των λωποδυτών και των απατεώνων που καταλήστεψαν τούτη τη χώρα!

Πράγματι η Ελλάδα κινδυνεύει, αλλά κινδυνεύει από αυτούς και τα αφεντικά τους!

Προχτές μάλιστα έγιναν ρεζίλι διεθνώς, όταν τους έκραξε στην υφήλιο το Αλ Τζαζίρα, με εκτενέστατο ρεπορτάζ για τις σαθρές σχέσεις, δημοσιογράφων, καναλιών και πολιτικών κομμάτων!

Προσπαθούν λοιπόν όλη την εβδομάδα να μας πείσουν ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ μάχονται για την πρώτη θέση, με τις ... έγκυρες δημοσκοπήσεις των εταιριών, που τρεις μήνες πριν τις εκλογές ...κατάφεραν το εξής ακατόρθωτο: ΔΕΝ έπεσαν μέσα σε καμία πρόβλεψη!!!
Εδιναν –σχεδόν-αυτοδυναμία στη ΝΔ, δεύτερο κόμμα το ΠΑΣΟΚ με –κοντά- στο 20 , τρίτο το Συριζα και κάπου στα ψιλά τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Καμμένου!

Κανένας δημοσκόπος δεν «βρήκε» το μοναδικό πολιτικό φαινόμενο της Μεταπολίτευσης! Ένα νεοσύστατο κόμμα, αμέσως μετά την ίδρυσή του, να παίρνει διψήφιο ποσοστό στις εκλογές!Αυτό είναι πρώτη φορά που συνέβη στη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία και ως σαν να μην έφτανε που ΔΕΝ κατάφεραν να το εντοπίσουν οι δημοσκόποι, ακολούθως, δεν βρέθηκε ένας καθεστωτικός δημοσιογράφος, να το σχολιάσει έστω και αρνητικά! Αν και αυτό αποτελούσε την πολιτική αναζήτηση μετά το 1981, ως φαινόμενο, δεν κατάφεραν ούτε να το εντοπίσουν αλλά ούτε και ασχολήθηκαν με αυτό. Γιατί προφανώς τους πόνεσε!

Αναλογικά σήμερα λοιπόν, και λαμβάνοντας υπ όψιν το πάγιο ποσοστό λάθους τους τα τελευταία δέκα χρόνια (που κυμαίνεται μεταξύ 10-12%) , γιατί να μην σκεφτώ, ότι αφού δίνουν μια μονάδα (μ.ο.) μπροστά τον ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματικότητα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται τουλάχιστον … 11 μονάδες της ΝΔ !!!

Ειδικά εδώ στους aegeantimes.gr, όποιος γράψει ένα άρθρο , ακολουθούν περίπου δέκα άσχετα σχόλια που βρίζουν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ξεκαθαρίζω λοιπόν, ότι με τις Εθνικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνώ και σε ορισμένα σημεία δεν έχουν ξεκαθαριστεί αρκετά πράγματα, ειδικά μετά την αποχώρηση Κουβέλη!

Αλλά αλήθεια αγαπητοί μου νεοδημοκράτες και πασόκοι,

Μήπως θυμάστε ποιο κόμμα και ποιος αρχηγός του κατέβαζε από τους … μιναρέδες τους υποψήφιους για να τους κάνει βουλευτές;

Πως έγινε υποψήφια Νομάρχης η Γκιουλμπεγιάζ Καραχασάν ;; Ξεχνάτε ότι στα Εθνικά θέματα το ΠΑΣΟΚ δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα και τώρα φοβάστε μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύσει το ... Εθνος;

Πως βρέθηκαν στα ψηφοδέλτια της ΝΔ άνθρωποι που δήλωναν ότι αισθάνονται Τούρκοι και σήμερα ο Σαμαράς, μιλά για Εθνική πολιτική, ξεχνώντας ότι μέχρι χτες, έψαχνε κι αυτός στους μιναρέδες, μπας και βρει κανέναν να πάρει τους ψήφους των μουσουλμάνων;

Τα δύο αυτά κόμματα, διέλυσαν κάθε είδους εθνικής ταυτότητα με πρωταγωνιστή το ΠΑΣΟΚ, όπου απίθανοι υπουργοί του όπως ο Ν.Σηφουνάκης, δεν ήθελαν ούτε τον σταυρό στη Σημαία! Απίστευτοι τύποι που τα έβαζαν με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, την ώρα που τα συντρόφια τους, καταλήστευαν τα ταμεία του κράτους!

Και η προπαγάνδα καλά κρατεί, γιατί για την Ρεπούση του Φώτη Κουβέλη, που συνεργαζόταν άψογα με το ΠΑΣΟΚ αλλά και με τη ΝΔ της Μαριέττας-Γιαννάκου Κουτσίκου, για να εκδίδει βιβλία εξαμβλώματα της ιστορικής αλήθειας, δεν μιλάει κανείς!

Πολύ απλά, διότι θέλουν τον Κουβέλη, να τον χρησιμοποιήσουν ως δεκανίκι τους, στο σχέδιο παράδοσης της χώρας στους Τραπεζίτες!

Μπορεί να διαφωνώ σε πολλά με τον Τσίπρα, αλλά ο ... «Τσάβεζ, της Ελλάδας» όπως τον αποκάλεσαν, ούτε χόρεψε ζεϊμπέκικα με τον συχωρεμένο τον Ισμαήλ Τζεμ, ούτε κολοτούμπες έκανε μπροστά στον Ερντογάν και ούτε έγινε Κουμπάρος στο γάμο της κόρης του! Αυτά τα έκανε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και η ΝΔ του Κ.Καραμανλή.

Δεν είχε ο Τσίπρας προσωπικό σύμβουλο τον Τούρκο υπουργό Οικονομίας και στέλεχος του ΔΝΤ, Κεμάλ Ντερβίς αλλά το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη!

Δεν είπε ο Τσίπρας «ας αφήναμε τα Σκόπια να ονομάζονται όπως θέλουν» αλλά ο Κ.Μητσοτάκης της ΝΔ.

Δεν ήταν ο Συνασπισμός που παρέδιδε την δασοπροστασία στους Τούρκους που κατηγορούνται ανοιχτά για εμπρησμούς Ελληνικών Δασών αλλά η Κυβέρνηση Παπαδήμου του Βαγγέλη και του Αντώνη!

Δεν ξεχαρβάλωσε το Στρατό ο Τσίπρας αφήνοντας τον χωρίς ανταλλακτικά και καύσιμα αλλά ο Παπαδήμος και το ΠΑΣΟΚ με την υψηλή επιστασία της ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά!

Δεν εξευτέλισε μισθολογικά τους Ελληνες πιλότους (και τους στρατιωτικούς γενικά) ο ΣΥΝ αλλά αυτοί που σήμερα κατηγορούν τους ... άλλους!

Αυτά όμως κατά τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους αποτελούν ... «Ελληνοτουρκική φιλία» ενώ οι θέσεις του Τσίπρα, αποτελούν προδοσία!!!

Δύο μέτρα και δύο σταθμά, γιατί το σύστημα πλέον ζορίζεται αρκετά!

Και με δεδομένη την βούληση του λαού για «επανάσταση στις κάλπες», είναι βέβαιο ότι «οι καθεστωτικοί» ήδη θα έχουν σκεφτεί σοβαρά την πιθανότητα να έχουν έτοιμη μια βαλίτσα κι ένα εισιτήριο ... one way!!! Χωρίς επιστροφή!

Ο Τσίπρας και ο Καμμένος αποτελούν τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν στα επόμενα ΔΕΚΑ χρόνια, πολύ απλά διότι έκαναν επίσημες θέσεις τους, την βούληση του λαού!

Ακόμη κι αν σχηματίσει Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με δεκανίκια αριστερά, θα είναι βραχύβια ! Πολύ βραχύβια! Τόσο βραχύβια πουβλέπω τα μέλη της να ... «συνοστίζονται» στα αεροδρόμιο για να εξασφαλίσουν μια θέση σε αεροπλάνο με προορισμό την πόλη ... «Οπου Νάναι».

Και ένα τέτοιο εξάμβλωμα, θα οδηγήσει τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα, σε τεράστια επιτάχυνση της διάλυσής τους, πολύ απλά, διότι μέχρι και σήμερα, δεν έχουν ξεκαθαρίσει κάτι το οποίο, Τσίπρας , Καμμένος το έχουν κάνει ήδη!

Θα υπακούσουν στην Τρόικα για νέες περικοπές και επιβολές πρόσθετων φόρων;

Θα άρουν το νομοσχέδιο προστασίας της πρώτης κατοικίας ή μόλις βγουν στην εξουσία θα παραδώσουν το βιος των ανυπεράσπιστων Ελλήνων βορά στις τράπεζες και στους δανειστές μας;

Σας καλώ να παρατηρήσετε την εβδομάδα που έρχεται, την «κολοτούμπα» ακόμα και δημοσιογράφων που έδωσαν μάχες προεκλογικά κατά του Μνημονίου, καθώς και πως θα προσπαθήσουν να διαμορφώσουν την εξής άποψη: «ας δώσουμε μια ακόμα ευκαιρία στον δικομματισμό»! Παρακολουθείστε το φαινόμενο αυτό και θα καταλάβετε πόσο μεγάλη είναι πλέον η διείσδυση της χούντας των δανειστών μας, ακόμη και σε φίλα προσκείμενους προς το λαό δημοσιογράφους!

Θα εκπλαγείτε!

Κλείνοντας αυτό το άρθρο , ο λαός έστειλε μήνυμα , που λέει, ότι μόλις βρεθεί κάποιος που θα σκίσει το μνημόνιο, θα τον κάνει ηγέτη για τα επόμενα ΕΙΚΟΣΙ χρόνια! Δεν έδωσε εντολή για επαναδιαπραγμάτευση αλλά για κατάργηση της Δανειακής Σύμβασης και επαναδιαπραγμάτευση της συμμετοχής μας στην Ευρωζώνη, από μηδενική βάση , από άτομα που δεν είναι πολιτικά και βιολογικά, ξεπουλημένοι!

Δεν γνωρίζω αν την διαπραγμάτευση αυτή είναι ικανοί να την κάνουν ο Τσίπρας, ο Καμμένος ή κάποιος άλλος!

Αυτό που γνωρίζω σίγουρα, είναι ότι δεν είναι ικανοί ο Βενιζέλος κι ο Σαμαράς !

Κι αν δεν άκουσαν την Τετάρτη πριν τις εκλογές που τους έγραψα ότι ο πρώτος θα χάσει 30 μονάδες και ο δεύτερος θα χάσει 15, ή έκαναν ότι δεν άκουσαν, τότε να προσέξουν καλύτερα τούτη την Τετάρτη, γιατί τα «μερομήνια» δίνουν το 30 να γίνεται 37% και το 15% να γίνεται 16%.

Αλλά μέχρι τότε έχουμε καιρό να τα ξαναπούμε! 

πηγή:aegeantimes

Μάγοι και Κατάρες στην Αρχαία Ελλάδα

Κατάρες, ομοιώματα, ερωτικά φίλτρα, φυλακτά, δεισιδαιμονίες, μαντζούνια, μαγγανείες. Οι μελέτες φέρνουν στο φως εντυπωσιακά στοιχεία για τη μαγεία ως φαινόμενο.... και νοοτροπία στην αρχαιότητα. Δυστυχώς οι πρακτικές της μαγγανείας συνεχίζονται μέχρι σήμερα στον «πολιτισμένο» τεχνολογικό, ορθολογιστικό κόσμο μας, όχι από τίποτε περιθωριακούς τύπους, αλλά από φαινομενικά σοβαρούς, ερευνητές του αγνώστου ή του μεταφυσικού, της μαγείας ή του φανταστικού. Μαντζούνια, σύμβολα, λιβάνια, λάδια, ψυχικές επιθέσεις, κατάρες, χίλιες δυο
μαγγανείες, πάντα με το προσωπείο της αυθεντίας.

> «Αναθέτω στη Δήμητρα και την Κόρη αυτόν που με κακολόγησε ισχυριζόμενος ότι κάνω δηλητήρια κατά του άντρα μου. Να ανεβεί κι αυτός κι όλο του το σόι στο ιερό της Δήμητρας καιόμενος και ομολογώντας και να μην τον σπλαχνιστούν ούτε η Δήμητρα ούτε η Κόρη ούτε οι άλλοι θεοί».

> «Αφέντη Ποσειδώνα,σου παραδίδω τον άντρα που έκλεψε τον σόλιδο και έξι νομίσματα του Μουκόνιου. Μακάρι να πιεις και να πάρεις το αίμα του κλέφτη,αφέντη Ποσειδώνα».

> «Καταδέω τον Σμινδυρίδην προς τον Ερμήν τον Εριόνιον και προς την Περσεφόνην και προς την Λήθη. Καταδέω τον νου του,τη γλώσσα του,την ψυχή του και όσα κάνει εναντίον μου σε σχέση με τη δίκη που ο Σμινδυρίδης έχει ξεκινήσει εναντίον μου».

Αιώνες πριν, το αρχαιοελληνικό παρελθόν δεν περιελάμβανε μόνο τη δημιουργία έργων υψηλής τέχνης και την ανάπτυξη της φιλοσοφικής σκέψης, είχε και μια λιγότερο λαμπερή πλευρά. Στην καθημερινή ζωή και στον αγώνα για την επιβίωση οι δεισιδαιμονίες κατείχαν σοβαρή θέση. Η μαγεία δεν ήταν άγνωστη στην αρχαία Ελλάδα, το αντίθετο. Μπορεί να ήρθε από την Ανατολή, μπορεί να διαποτίστηκε από το Ελληνικό πνεύμα, ταυτόχρονα όμως παρέμεινε αυτό που ήταν: μαγεία. Οσο για τις λέξεις «Αμπρα κατάμπρα» που όλοι κάποτε έχουμε χρησιμοποιήσει, υποψιάζεται κανείς ότι ανάγονται σε αρχαίους μαγικούς λόγους όπως το όνομα του δαίμονα Αβρασάξ και η παλινδρομική φράση «ΑΒΛΑΝΑΘΑΝΑΛΒΑ»;

Για ένα διεφθαρμένο άτομο λένε ότι είναι «εξώλης και προώλης», κάτι το οποίο όμως αποτελεί παρεφθαρμένη μορφή μιας στερεότυπης φράσης που εμφανίζεται σε αρχαίες κατάρες. Ενώ αν κάποιοι έχουν βρεθεί στον έβδομο ουρανό, ας γνωρίζουν ότι πρόκειται για κατάλοιπο της αρχαίας αντίληψης περί επτά ουρανών, η οποία επίσης ανάγεται στην αρχαία μαγεία. Η επιβίωση αυτών των φράσεων στη νεοελληνική γλώσσα, δηλωτική της σημασίας που είχε στην αρχαιότητα η μαγεία ως φαινόμενο και νοοτροπία, είναι ένας από τους λόγους που έχει ωθήσει τη σύγχρονη έρευνα στη μελέτη του αντικειμένου. Όπως συνέβη με τον κύκλο ομιλιών με θέμα «Η μαγεία στην αρχαία Ελλάδα», ο οποίος διοργανώθηκε από το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών σε επιμέλεια της δόκτορος Αφροδίτης Αβαγιανού και με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων στο πεδίο της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας.

«Σύντομα κείμενα, γραμμένα στη μεγάλη πλειοψηφία τους σε μολύβδινα πινακίδια τοποθετημένα σε τάφους συνήθως οργισμένων νεκρών, “άωρων και βιαιοθανάτων”, δηλαδή προσώπων που είχαν πεθάνει πριν από την ώρα τους και με βίαιο τρόπο, είναι τα μαγικά κείμενα της αρχαιότητας,γνωστά ως κατάδεσμοι» λέει ο καθηγητής στο Αll Souls College της Οξφόρδης κ. Αγγελος Χανιώτης. Προσθέτοντας πως η κατάδεση- δηλαδή το δέσιμο του αντιπάλου και η παράδοσή του στην επενέργεια των καταχθόνιων δυνάμεων- συνδεόταν με διάφορες τελετουργίες. H επιλογή του μολύβδου σαν το μέσο που θα φέρει την κατάρα δεν είναι τυχαία, αφού πρόκειται για ένα βαρύ, ψυχρό και γκρίζο μέταλλο που συνδέεται και με τον πλανήτη Κρόνο.

Η κατασκευή ομοιωμάτων του αντιπάλου, η λεγομένη καταπασσάλευση - και το κάρφωμά τους, το κλείσιμό τους σε ομοιώματα φερέτρων, η απαγγελία μαγικών εκφράσεων και η τελετουργική εναπόθεση του καταδέσμου σε τάφους ή σε άλλες εισόδους του κάτω κόσμου, για παράδειγμα σε πηγάδια, ανήκαν σε αυτές. Σήμερα αν επισκευφθείτε το μουσείο του Κεραμεικού στην Αθήνα θα δείτε τέτοια παραδείγματα.

Οι υποχθόνιοι θεοί Εκάτη, Ερμής, Περσεφόνη, Δήμητρα, Ερινύες και γενικά οι δαίμονες του Κάτω Κόσμου ήταν αυτοί που επικαλούνταν οι κατασκευαστές των καταδέσμων.

Όσο για τους λόγους προσφυγής στη μαγεία ήταν πολλοί, με το ερωτικό πάθος να κυριαρχεί- ο Σωκράτης ωστόσο ειρωνευόταν τις γυναίκες που χρησιμοποιούσαν γοητείες αγάπης, φίλτρα, επωδές και ίυγγες, δηλαδή το πτηνό σουσουράδα δεμένο σε έναν τροχό τον οποίο περιέστρεφαν - , αλλά χωρίς να υπολείπεται και η αντιπαλότητα σε προσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο. Είτε προς το ίδιο είτε προς το αντίθετο φύλο, ο σκοπός όσων χρησιμοποιούσαν την ερωτική μαγεία ήταν να φέρουν στην αγκαλιά τους το πρόσωπο που τους ενδιαφέρει, αλλά και να κάνουν κακό σε όσους στέκονται εμπόδιο μεταξύ αυτών και του προσώπου που ήθελαν.

Εικόνα 2. Ελεφάντινη σφραγίδα με τρεις σκορπιούς. Φυλακτό αποτροπαϊκό (2000- 1800 π.Κ.Ε.) Εικόνα3. Φιδόμορφο βραχιόλι από τη Ρήνεια (1ος αιώνας π.Κ.Ε.), αιτία κατάρας εναντίον αυτών που το έκλεψαν. Εικόνα 4. Ανάγλυφο με παράσταση ζωόμορφων φτερωτών φαλλών και επιγραφή «τούτο εμοί και τούτο σοι».Οι μάγοι:
Ποιοι ήταν όμως οι μάγοι; Ήταν μία εκ των έξι φυλών των Μήδων, όπως επεξηγεί η ιστορικός - Βυζαντινολόγος δόκτωρ Αναστασία Βακαλούδη. «Θεωρείται ότι οι Ελληνες μπορεί να τους γνώρισαν ως θρησκευτικούς αξιωματούχους στον στρατό του Κύρου και να κατονόμασαν γενικά με τον όρο “μαγεία” την ακατανόητη γι΄ αυτούς γλώσσα, τις παράξενες πρακτικές που χρησιμοποιούσαν και βέβαια την ενασχόλησή τους με τις απόκρυφες τέχνες.

Όταν οι Έλληνες γνώρισαν τους μάγους,τον 6ο αιώνα π.Κ.Ε., εποχή των Αχαιμενιδών, είχαν το όνομα “Μαγουσαίοι” και ισχυρίζονταν ότι ήταν απόγονοι των Μάγων ιερέων του ιδρυτή της περσικής πυρολατρίας Ζωροάστρη (άλλωστε και οι Πέρσες ονομάζονταν Μαγώγ)» λέει η ίδια.
Στην πορεία όμως οι Μαγουσαίοι διαφοροποιήθηκαν, με σημαντικότερη απόκλιση την καλλιέργεια της λατρείας και των θεών του Κακού, ενώ ήταν οι πρώτοι οι οποίοι συστηματοποίησαν την τέχνη της επίκλησης των κακοποιών δαιμόνων με «επωδές». Δαίμονες «υπήρχαν» στην αρχαιότητα ήδη από τη Μινωική και τη Μυκηναϊκή εποχή. (Η λέξη προέρχεται από το ρήμα δαίω και δαίνυμι και σημαίνει ο διανέμων, ορίζων τις τύχες των ανθρώπων.)

Στον Ομηρο η ίδια λέξη σήμαινε μία θεϊκή, άγνωστη και απρόσωπη δύναμη τόσο ισχυρή ώστε να προκαλέσει εντυπωσιακά φαινόμενα, ενώ στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία και σύμφωνα με τον Ησίοδο οι δαίμονες ήταν θεότητες μεταξύ των θεών και των ανθρώπων.

Εικόνα 5 - Ελεφάντινη σφραγίδα σε σχήμα μύγας, αποτροπαϊκής σημασίας (Φουρνί Αρχανών,2000-1800 π.Κ.Ε.) Εικόνα 6- Χάλκινα ομοιώματα σκανίου (Δήλος,1ος αιώνας π.Κ.Ε.). ανδρών από τη Δήλο και μολύβδινοι τροχοί (1ος αιώνας π.Κ.Ε.) για να «δεθούν» εραστές, Εικόνα 7- Προβασκάνιο από τη Ρήνεια,που παριστάνει δύσμορφο ιθυφαλλικό άνδρα μεταφέροντα τον τεράστιο φαλλό του επί τροχού.Η Εκάτη:
Δίπλα στους Ολύμπιους θεούς άλλωστε άρχισαν σιγά σιγά να κερδίζουν έδαφος και κατώτερες θεότητες, δημιουργήματα της λαϊκής πίστης, με ιδιαίτερη την περίπτωση της Εκάτης, υποχθόνιας θεάς, της οποίας η λατρεία έλαβε μεγάλη έκταση. «Η Εκάτη έγινε δημιουργός και υποκινήτρια κάθε είδους φρικώδους φαντασίωσης. Εκεί όπου υποχωρούσαν με τρόμο οι ουράνιοι θεοί και δαίμονες εκείνη βρισκόταν στο στοιχείο της.Πριν από κάθε εμφάνισή της ακούγονταν ουρλιαχτά σκύλων,βροντές και φοβερή βοή. Κατόπιν εμφανιζόταν εκείνη ξαφνικά στον άνθρωπο,για να του προξενήσει κακό,με τρομακτικές μορφές,όπως πελώριας γυναίκας με φίδια αντί για μαλλιά κρατώντας πυρσό στο ένα χέρι και ξίφος στο άλλο» σημειώνει η κυρία Βακαλούδη.

Τον 4ο αιώνα π.Κ.Ε. η θεωρία του Πλάτωνα περί των δαιμόνων, τους οποίους θεωρούσε κάτι μεταξύ θνητού και αθανάτου και με αποστολή να μεταφράζουν τις θελήσεις των θεών στους ανθρώπους αλλά και να μεταφέρουν τις επικλήσεις των τελευταίων προς τις θεότητες, υπήρξε καθοριστική για την κυριάρχηση της λατρείας των δαιμόνων στην Ελλάδα. Ο Αριστοτέλης εξάλλου έβλεπε την περσική μαγεία ως φιλοσοφία, όπως επίσης τις θεωρίες των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων και Χαλδαίων, των γυμνοσοφιστών των Ινδιών και άλλων. Σημειώνεται ωστόσο ότι και οι δύο εξέφραζαν την αποστροφή τους για τη μαύρη μαγεία που στόχευε στη βλάβη και στον θάνατο των ανθρώπων. Εξάλλου τα εγκλήματα μαγείας και φαρμακείας τιμωρούνταν πολύ αυστηρά από την πολιτεία.

Εικόνα. Χρυσό σφραγιστικό δαχτυλίδι με πομπή λεοντοκέφαλων δαιμόνων (Τίρυνθα,15ος αιώνας π.Κ.Ε.).Τα φυλακτά:
Οι πλέον φημισμένες μάγισσες φαρμακίδες στην Ελλάδα ήταν Θεσσαλές, οι οποίες θεωρούνταν ότι είχαν τη δυνατότητα να κατεβάζουν τη Σελήνη από τον ουρανό και να τη φυλακίζουν ή να προκαλούν έκλειψη Ηλίου! Δεν είναι περίεργο λοιπόν που όλοι κατέφευγαν σε φυλακτά για να τους προστατεύουν από το Κακό. Ειδική ομάδα φυλακτών εξάλλου υπήρχε για την προστασία των γυναικών από ασθένειες, οι οποίες προκαλούνταν λόγω, υποτίθεται, μετακινήσεων της μήτρας. Τα συγκεκριμένα φυλακτά λοιπόν, αποτροπαϊκά του κακού, εξόρκιζαν τη μήτρα να μείνει στη θέση της: «μένειν επί τω τόπω». Και «είναι μάλλον περιττό να αναφέρω σε ποια σύγχρονη έκφραση διαιωνίζεται ο εξορκισμός “έλα μήτρα στον τόπο σου”» σημειώνει ο κ. Χανιώτης.

Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελούσαν οι κατάδεσμοι μεταξύ αντιδίκων στο δικαστήριο όπου οι κατάρες έρχονταν επομένως ως αρωγοί της προσδοκίας για δικαιοσύνη.Ενδιαφέρον έχει, όπως επισημαίνει ο κ. Χανιώτης, ότι αρχικώς καμία από αυτές τις τελετουργίες δεν έκανε διάκριση ανάμεσα στο δίκαιο και στο άδικο. Κάτι που άρχισε να αλλάζει από την Κλασική εποχή με τον Ευριπίδη να είναι ο πρώτος που διακρίνει την καθαρότητα του σώματος από την καθαρότητα της ψυχής. «Τα χέρια μου είναι καθαρά μα η ψυχή μου έχει μίασμα» όπως λέει χαρακτηριστικά η Φαίδρα στον Ιππόλυτο. Οι λόγοι αλλαγής της νοοτροπίας δεν ήταν ωστόσο θρησκευτικοί αλλά κοινωνικοί.

Άλλη μία ιδιαίτερη κατηγορία κατάρων είναι αυτές που έχουν βρεθεί σε μικρά μολύβδινα ελάσματα στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας και αφορούν την απόδοση των αθλητών στα διάφορα αγωνίσματα. Πολλά από αυτά έχουν βρεθεί στο γυμνάσιο και στον ιππόδρομο κάτω από το έδαφος. Οι αντίπαλοι αθλητές, αλλά θα προσθέσω και άλλοι που μπορεί να είχαν συμφέρον (όπως στοιχήματα) έγραφαν κατάρες στα ελάσματα για να προκαλέσουν κάποιο ατύχημα στον αντίπαλό τους ή στα άλογά του την μέρα των αγώνων και κατόπιν τα έθαβαν στον αγωνιστικό χώρο.

Από τα τέλη του 7ου αιώνα π.Κ.Ε. ο Δράκων έχει κάνει τη διάκριση μεταξύ του φόνου εκ προμελέτης και του φόνου εξ αμελείας και σιγά σιγά η ικεσία γίνεται ισχυρή όταν συνοδεύεται με το επιχείρημα της δικαιοσύνης. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όμως η μαγεία ουδεμία είχε σχέση με το δίκαιον. Διατηρώντας έναν δικό της χώρο μέσα στις λαϊκές παραδόσεις κατόρθωσε να επιζήσει και στην εποχή του Χριστιανισμού αναπροσαρμοζόμενη κάθε φορά στις νέες συνθήκες. Η κυριότερη μορφή κατάρων κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού είναι αυτές που συναντάμε σε επιταφίους, όπου ο νεκρός προειδοποιεί, αλλά και συχνά καταριέται όποιον θα διαταράξει τον «ύπνο» του για να χρησιμοποιήσει στο μέλλον τον δικό του τάφο.
πηγή: e-rodios