Πως τα λέει ο ατιμούλης και δεν κοκκινίζει...
Τρίτη 17 Απριλίου 2012
Ομορφάντρα μου! Βαψομαλλιά μου! Οι πολίτες τραγουδούν από χαρά για την υποψηφιότητά σου!
Πως τα λέει ο ατιμούλης και δεν κοκκινίζει...
Δευτέρα 16 Απριλίου 2012
Ελεύθερος ἤ δουλοπάροικος;
Γράφει ο Μιχαήλ Ε. Ἠλιάδης, Πρόεδρος τῆς
«Κοινωνία»
Ελληνα, στοχασου τινων απογονος εισαι!“Ἡ λεηλασία μιᾶς χώρας ἀπό τούς διεθνεῖς τοκογλύφους μπορεῖ νά προωθεῖται μέ ὠμά, αὐταρχικά μέσα καί...παρόλα αὐτά, νά ἐξυμνεῖται ὡς δημοκρατική, ἐπειδή ἔχουν προηγηθεῖ ἐκλογές, ἀνεξάρτητα ἀπό τό πόσο παραβιάζονται στή συνέχεια οἱ πολιτικές ἐλευθερίες, δεν τηροῦνται οἱ προεκλογικές ὑποσχέσεις ἤ ἀγνοεῖται ἡ ἐκφρασμένη δημοκρατική βούληση τοῦ λαοῦ” (Klein).
Πλησιάζει πλέον ἡ ὥρα τῆς ἀλήθειας. Ἡ κρίσιμη ὥρα πού θά εκλέξουμε τούς πολιτικούς μας ἐκπροσώπους στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο.
Ποιούς θά ἐπιλέξεις Ἕλληνα πολίτη; Ἡ ψῆφος μας, εἶναι ὅλη μας ἡ ζωή σέ μία στιγμή! Πολλές θά εἶναι οἱ σειρῆνες πού θά προσπαθήσουν νά σέ σαγηνεύσουν καί ὅλες θά ἀπευθύνονται στο συναίσθημά σου, γιατί τή λογική σου τή φοβοῦνται.
Θά ἀκούσεις τίς σειρῆνες τῶν κομμάτων τοῦ Μνημονίου, νά σοῦ ὑπόσχονται «καλύτερα χρόνια, μιᾶς καί τά δύσκολα πέρασαν». Νά σοῦ ὑπόσχονται ὅτι «ὅλοι μαζί θά προχωρήσουμε γιά τή νέα Ἑλλάδα τῆς προόδου, τῆς ἀνάπτυξης καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς προοπτικῆς καί ὄχι αὐτή τῆς μιζέριας καί τῆς φτώχειας». Τά ἀνωτέρω θά τά ὑπόσχονται ὅλοι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι δημιούργησαν τή τραγική σημερινή κατάσταση, τά ἴδια ἀποκρουστικά πρόσωπα τῆς ψευτιᾶς καί τῆς ἀπάτης!
Θά ὑπάρχουν καί ἄλλες σειρῆνες. Αὐτές οἱ δῆθεν προοδευτικές, τῶν κομμάτων τά ὁποῖα εἶχαν ἐκπροσώπους στό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο γιά πολλά χρόνια. Κόμματα τά ὁποῖα γνώριζαν ἐκ τῶν ἔσω τήν πλήρη διάλυση τοῦ κράτους, τίς κομπίνες καί τή διαφθορά, καί μιλοῦσαν ἐπιλεκτικά ἤ σιωποῦσαν συμμετέχοντας στό ἄνομο παιχνίδι. Οἱ δικές τους σειρῆνες ὑπόσχονται σοσιαλιστικούς παραδείσους, ἐνῶ διακηρύττουν τήν πολυπολιτισμικότητα τῆς κοινωνίας, ἔχοντας σάν βασική ἐπιδίωξη, τόν ἐθνομηδενισμό, καί τήν ἐπίσημη ἀθεΐα, μέσῳ μιᾶς κάλπικης «ἀνεξιθρησκείας» τήν ὁποία ἐπικαλοῦνται. Ὑπάρχουν καί οἱ σειρῆνες τῆς ἀκροδεξιᾶς, οἱ ὁποῖες θά μιλοῦν γιά ἐθνικά ἰδεώδη, ἐνῶ ἀναβιώνουν τή ναζιστική ἰδεολογία καί πρακτική, χωρίς τίς πνευματικές Παραδόσεις τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Ἐμεῖς θά σοῦ ποῦμε μονάχα τοῦτο: Στοχάσου τίνων ἀπόγονος εἶσαι, Ἕλληνα, ποιά χώματα πατᾶς, ποιοί πρίν ἀπό ἐσένα στάθηκαν σέ αὐτή τή γῆ καί ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά τήν ἐλευθερία σου. Ἀναλογίσου ὅτι ἡ εἰδοποιός διαφορά τῶν προγόνων μας ἀπό τούς ἄλλους λαούς, ἦταν ἀνέκαθεν ἡ πνευματική τους αὐτοσυνειδησία. Στοχάσου τούς Ἁγίους καί τούς ἤρωες τῆς Πατρίδος μας, αὐτούς πού οἱ ἐθνομηδενιστές κυβερνῶντες θέλουν νά ξεχάσεις, γιατί αὐτοί εἶναι πού ἀγωνίστηκαν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία». Ὁ ἀγώνας σήμερα εἶναι ἀκριβῶς γιά τόν ἴδιο σκοπό, μόνο πού τώρα στρέφεται ἐναντίον τοῦ ντόπιου κατακτητή, τῶν ντόπιων ἐντολοδόχων τῶν Ξένων Δυνάμεων πού καταδυναστεύουν τό λαό μας. Τῆς πολιτικῆς αὐτῆς ἐλίτ –μαφιόζικης στήν πλειοψηφία της– ἡ ὁποία ἔχει καταφέρει, μέ τή σύμπραξη τῶν ἰσχυρῶν τοῦ χρήματος καί τῆς ἐνημέρωσης, νά ἐξαπατᾶ τόν Ἑλληνικό λαό καί νά τοῦ ἀποσπᾶ τήν ψῆφο, λέγοντας διαρκῶς ψέματα καί θέτοντας ψευδοδιλλήματα. Αὐτοί εἶναι, Ἕλληνες πολίτες, οἱ ὑπεύθυνοι γιά τήν τραγωδία πού βιώνει ἡ Πατρίδα μας. Αὐτῶν κατόρθωμα εἶναι ἡ χρεωκοπία τῆς χώρας, τόσο ἡ πνευματική, ἡ ὁποία μεθοδικά συντελεῖται κυρίως μετά τήν μεταπολίτευση, ὅσο καί οἰκονομική ἡ ὁποία ἔχει πλέον ἐξαθλιώσει τόν λαό μας.
Πρωταρχικός στόχος τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης εἶναι ὁ ἔλεγχος τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος στήν Εὐρώπη μέσῳ τῆς Ε.Κ.Τ. Ἡ ἀδηφαγία τῶν ἰσχυρῶν τοῦ χρήματος ὁδηγεῖ, μέσῳ τῆς ἐπίσημης τοκογλυφίας τῶν Τραπεζῶν, στήν χρεωκοπία κρατῶν καί στήν ἐξαθλίωση λαῶν. Ἐμεῖς ἀρνούμαστε νά ἀνεχθοῦμε τόν παρασιτικό ρόλο τῶν Τραπεζῶν στήν οἰκονομία, τον ρόλο τοῦ μεσάζοντα τοκογλύφου. Σάν Ἕλληνες πρέπει νά ἀντισταθοῦμε στή σύγχρονη αὐτή λαίλαπα, ὅπως ἀνέκαθεν κάναμε στή μακραίωνη ἱστορία μας. Αὐτή τήν ἀντίσταση φοβοῦνται καί προσπαθοῦν νά κρατήσουν τούς ἀνθρώπους σέ κατάσταση σύγχυσης, φόβου καί ἄγχους, σε ἀγωνία γιά τήν ἐπιβίωση, ὥστε νά βρίσκονται ἐπικεντρωμένοι μόνο στά πρός τό ζῆν καί νά μην ἀντιλαμβάνονται τό τί γίνεται γύρω τους.
Μέ τήν ψήφιση τοῦ νέου Μνημονίου στίς 12 Φεβρουαρίου ἀπό τούς «σωτῆρες» ἐθνοπατέρες μας, ἡ Πατρίδα μας ὑποδουλώνεται ἐπισήμως μέχρι τό 2042! Τά 130 δίς € νέα δάνεια πού φόρτωσαν στίς πλάτες τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, θά χρησιμοποιηθοῦν ἐξ ολοκλήρου γιά ἀποπληρωμή τῶν παρανόμων κυρίως χρεῶν καί για τήν ἐνίσχυση τῶν τραπεζῶν. Τά νέα ὁμόλογα διέπονται ἀπό το Ἀγγλικό Δίκαιο, πού εὐνοεῖ τούς δανειστές, στούς ὁποίους δίνεται ἡ δυνατότητα κατάσχεσης περιουσίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου, ἀκόμη καί στρατιωτικοῦ ὑλικοῦ, μιᾶς καί ἔχουν ὑπογράψει τήν ἄρση τῆς ἀσυλίας τῆς Χώρας ἔναντι τῶν δανειστῶν. Μέ τά ἐξοντωτικά μέτρα πού ἐπιβάλλονται στούς ἀνθρώπους, βυθίζεται ἡ Χώρα στήν ὕφεση –ἐπιχειρήσεις καί μαγαζιά κλείνουν συνεχῶς– καί οἱ ἄνθρωποι στήν ἀνεργία καί στή φτώχεια. Ἡ Πατρίδα μας χρειάζεται ὁλοκληρωτική ἀνάταξη.
Χρειάζεται μιά νέα ἐθνική πολιτική μέ ὅραμα. Πρέπει να ἐπαναπροσδιοριστοῦμε σάν ἄτομα καί σάν ἔθνος, δίνοντας νόημα καί ἀξία στή ζωή μας. Ἡ παράδοσή μας, ἡ Ρωμιοσύνη, μᾶς δίνει τό στίγμα. Ἡ ἐπαναφορά τῆς Πατρίδος μας στήν τροχιά τῆς Ρωμιοσύνης εἶναι ἡ λύση. Ἡ Ρωμιοσύνη εἶναι ὁ συνδετικός κρίκος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀπό τήν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα. Εἶναι ὁ συνδυασμός τῆς ἱστορικῆς, ἐθνικῆς καί πολιτιστικῆς ταυτότητας μαζί μέ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη.
Ἡ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ἐκφράζει την πολιτική πρόταση τῆς Ρωμιοσύνης σάν μιά ἄλλη ἀντίληψη τῆς πολιτικῆς, σέ ἀντίθεση μέ τήν προτεσταντική ἀντίληψη γιά τις δομές τίς κοινωνίας πού ἐπικρατεῖ σήμερα.
Ἕλληνες συνταχθεῖτε μαζί μας γιά νά πολεμήσουμε τους ἐπίορκους ἐντολοδόχους τῶν κομμάτων τῆς Βουλῆς. Αὐτούς πού ἔκλεψαν τά ὄνειρά μας καί μᾶς ἀφαίρεσαν τό χαμόγελο.
Τσακίστε στίς κάλπες τά ψευδεπίγραφα κόμματα! Συνταχθεῖτε μέ τούς ἀνθρώπους πού ἀγωνίζονται, ἀποκλεισμένοι ἀπό ὅλα τά μεγάλης ἐμβέλειας Μέσα Ἐνημέρωσης, μέ προσωπικές και οἰκονομικές θυσίες τόν «καλόν ἀγώνα». Μέ ἀνθρώπους πού ἔχουν ἦθος, ἀξιοπρέπεια καί Πίστη στό Θεό, πού πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει καλύτερο αὔριο γιά τήν Πατρίδα μας, γιά τά παιδιά μας.
Τό ἐρώτημα εἶναι: Ὑπάρχει Ἑλληνική ψυχή νά σηκωθεῖ, να πολεμήσει γιά νά πάρουμε πίσω τήν Πατρίδα μας; Ἡ Παράταξή μας στρατολογεῖ αύτές τίς ψυχές!
Το μοναδικό νησί της Σλοβενίας είναι σε λίμνη!
και το μοναδικό νησί της χώρας!
Οι ντόπιο χαρακτηρίζουν το νησί παραμυθένιο κυρίως λόγω του ειδυλλιακού περιβάλλοντος της λίμνης. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ιδιαίτερα ανάμεσα στα ερωτευμένα ζευγάρια.
Το μοναδικό κτήριο στο μικρό νησί είναι μια εκκλησία αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Πολλοί γάμοι τελούνται εδώ και η παράδοση επιτάσσει ο γαμπρός να κουβαλήσει τη νύφη στα 99 απότομα σκαλοπάτια που οδηγούν στο ναό, παραμένοντας μάλιστα σιωπηλός!
Το κατσικάκι το έφαγες; Δες τώρα πως θα κάψεις λίπος από 8 τροφές...
Τόνος- Τρέφει τους μυς, ενισχύει τη λιποδιάλυση
Μερίδα: 115 γραμμ. (1 κονσέρβα)
Παίρνετε: 120 θερμίδες. Καίτε: 44 θερμίδες.
Γκρέιπφρουτ ροζ- Κινητοποιεί τα αποθηκευμένα λίπη
Μερίδα: ½ μικρό.
Παίρνετε: 37 θερμίδες. Καίτε: 14 θερμίδες.
Λιναρόσποροι- Φυσικό καθαρτικό
Μερίδα: 1 κουταλιά αναποφλοίωτοι.
Παίρνετε: 60 θερμίδες. Καίτε: 50 θερμίδες.
Ραδίκια άγρια- Τα χόρτα της υγείας
Μερίδα: ½ φλιτζάνι μαγειρεμένα.
Παίρνετε: 17 θερμίδες. Καίτε: 22 θερμίδες.
Κόκκινο Μήλο- Κόβει την πείνα… μαχαίρι
Μερίδα: 1 μεγάλο. Παίρνετε: 125 θερμίδες. Καίτε: 28 θερμίδες.
Σολομός- Καρδιοτονωτικός και αγχολυτικός
Μερίδα: 115 γραμμάρια.
Παίρνετε: 132 θερμίδες. Καίτε: 42 θερμίδες.
Τσάι- Λιποδιαλυτικό και αντικυτταριτιδικό
Μερίδα: 1 φλιτζάνι χωρίς ζάχαρη.
Παίρνετε 0 θερμίδες. Καίτε:15-25 θερμίδες.
Αβγά ασπράδια- Η αρίστη των πρωτεϊνών
Μερίδα: 3 βρασμένα. Παίρνετε: 53 θερμίδες. Καίτε: 17 θερμίδες.
πηγή: womenonly.gr
Υπεροχή της κορωνέϊκης ποικιλίας ελιάς σε θεραπευτικές ιδιότητες
Η κορωνέικη ποικιλία ελιάς υπερέχει σε θεραπευτικές ιδιότητες
Δύο χιλιάδες χρόνια πριν, ο Διοσκουρίδης συνιστούσε ως βέλτιστο έλαιο για την υγεία εκείνο το ελαιόλαδο που αποκαλείτο ωμοτριβές ή ομφάκινο. Μάλιστα συνιστούσε τη χρήση του συγκεκριμένου ελαιολάδου για οδονταλγίες ή κεφαλαλγίες, όπως δηλαδή χρησιμοποιούνται σήμερα τα κλασικά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Ο Διοσκουρίδης μιλούσε προφανώς για το γνωστό αγουρέλαιο, που παράγεται από ανώριμες ελιές στην αρχή της ελαιοκομικής περιόδου (ωμός ή ομφάκινος είναι ο ανώριμος καρπός). Από την αρχαιότητα, λοιπόν, ήταν γνωστό ότι δεν είχαν την ίδια δραστικότητα για την προστασία της υγείας όλα τα ελαιόλαδα.
Ο λόγος είναι η ουσία ελαιοκανθάλη η οποία έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση εφάμιλλη με εκείνες που απαντώνται σε φάρμακα και είναι αυτή που προκαλεί «κάψιμο» στον λαιμό κατά την κατάποση και αυτό δείχνει για τους εμπειρικούς ελαιοκαλλιεργητές ότι το λάδι είναι καλό, καθώς και η ελαιασίνη που είναι η πιο ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία του ελαιόλαδου.
Ο επίκουρος καθηγητής Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων κ. Μαγιάτης με τη συνεργάτη του Ελένη Μέλλιου, πραγματοποίησαν έρευνα σε 150 δείγματα ελαιολάδου από Μεσσηνία, Λακωνία, Ηλεία, Κορινθία, Αργολίδα, Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, Χαλκιδική, Νησιά Ιονίου, Πρέβεζα, Θάσο και Λέσβο, αλλά και από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ποσότητα των αντιφλεγμονωδών ουσιών στο λάδι της κορωνέικης ελιάς είναι αρκετά υψηλή, αλλά και ότι η ποσότητα των ουσιών αυτών στο λάδι του δήμου Μεσσήνης είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο.
Αυτό, κατά τον κ. Μαγιάτη, οφείλεται σε πολλούς και σύνθετους λόγους, όπως στις κλιματολογικές συνθήκες, στα εδαφολογικά στοιχεία, στη φροντίδα ενδεχομένως των καλλιεργητών και των ελαιοτριβέων κ.λπ., και σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να γίνει μελέτη σε βάθος, ώστε να εξακριβωθεί τι επηρεάζει την ποιότητα του ελαιολάδου, αλλά και για να ληφθούν εκείνα τα μέτρα που θα τη βελτιώσουν ακόμη περισσότερο και θα αναδείξουν τις μοναδικές ιδιότητες που έχει το ελαιόλαδο κάθε περιοχής.
Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε, διευκρινίζει ο κ. Μαγιάτης, δεν αφορά τη γευστική ποιότητα του λαδιού αλλά μόνο την προοπτική αξιοποίησής του ως προς τον υγειοπροστατευτικό του χαρακτήρα. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα που παράγονται στην Ελλάδα έχουν πολύ μεγάλη διακύμανση στις συγκεντρώσεις των υπό μελέτη ουσιών με εύρος η καθεμία από 0 έως 200 mg/L, ενώ αθροιστικά όλες μαζί κυμαίνονταν από 0 έως 450 mg/L.
Διαπιστώθηκε ακόμη ότι ορισμένες ελληνικές ποικιλίες (Μεγαρίτικη, Μανάκι, Αγουρομανάκι, Αδραμυτινή) ανεξάρτητα από την περιοχή προέλευσης είχαν σχετικά μικρή περιεκτικότητα γεγονός που επιβεβαιώνει την παραδοσιακή γνώση και εμπειρία ότι τα λάδια από αυτές τις ποικιλίες δεν «καίνε» και μπορούν να καταναλωθούν άμεσα, ως προτιμώνται και στη ζαχαροπλαστική.
Η ποικιλία, που έδειξε το μεγαλύτερο δυναμικό παραγωγής των υπό μελέτη ουσιών, ήταν η κορωνέικη.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση που το λάδι προερχόταν από την ίδια ποικιλία και από την ίδια γεωγραφική περιοχή παρατηρήθηκαν σημαντικές διακυμάνσεις οι οποίες συσχετίστηκαν με την εποχή συλλογής (δηλαδή τον βαθμό ωρίμανσης της ελιάς), αλλά και με τον τρόπο λειτουργίας του ελαιοτριβείου (τύπος και θερμοκρασία). Συνολικά φάνηκε ότι όταν η ελιά δεν αρδεύεται, όταν ελαιοποιείται σε πρώιμο στάδιο και σε διφασικό ελαιοτριβείο με ψυχρή έκθλιψη, επιτυγχάνονται οι υψηλότερες συγκεντρώσεις, συμπέρασμα που συμπίπτει με συμπεράσματα άλλων πρόσφατων ελληνικών και διεθνών μελετών.
Ωστόσο, αν και το φαινόμενο είναι πολυπαραγοντικό και περίπλοκο και χρειάζεται ακόμα εκτενέστερη μελέτη με περισσότερα δείγματα από όλη την Ελλάδα, διαφάνηκε ότι στατιστικά τα δείγματα προερχόμενα από τη Μεσσηνία είχαν υψηλότερο μέσο όρο περιεκτικότητας σε σχέση με το συνολικό μέσο όρο από τα δείγματα όλης της υπόλοιπης Ελλάδας και μάλιστα σε ορισμένα δείγματα μετρήθηκαν μερικές από τις υψηλότερες τιμές που έχουν βρεθεί παγκοσμίως.
Σημειώνεται ότι στη Μεσσήνη καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά η μη αρδευόμενη Κορωνέικη ποικιλία, ενώ τα περισσότερα ελαιοτριβεία είναι διφασικά και οι παραγωγοί είναι ευαισθητοποιημένοι τόσο στο θέμα της εποχής συλλογής όσο και στο θέμα της θερμοκρασίας παραγωγής του λαδιού.
Είναι βέβαιο, υπογραμμίζει ο κ. Μαγιάτης, ότι και άλλες περιοχές της Ελλάδα θα διαθέτουν παρεμφερή χαρακτηριστικά και εναπόκειται σε μελλοντική έρευνα να τις εντοπίσει και να τις προβάλει. Μεμονωμένα δείγματα από τη Λακωνία, τη Θάσο και την Κρήτη ήδη έδειξαν τέτοια δυναμική.
Επίσης, η διαφορά ήταν πάρα πολύ μεγάλη σε σχέση με τις τιμές που παρατηρήθηκαν σε τυχαία δείγματα ελαιολάδων του εμπορίου.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο που προέκυψε, είναι ότι κάθε ποικιλία παρουσίαζε το δικό της χημικό προφίλ, το δικό της «δακτυλικό αποτύπωμα», θυμίζοντάς μας την περίπτωση του κρασιού. Όπως το κάθε κρασί έχει το δικό του χαρακτήρα και χρησιμοποιείται σε διαφορετική περίσταση έτσι και το κάθε ελαιόλαδο είναι διαφορετικό και πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντίστοιχο σεβασμό.
«Δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε και στην ελληνική αγορά εξειδικευμένα καταστήματα που θα διακινούν αποκλειστικά προϊόντα ελιάς και ιδίως τυποποιημένα ελαιόλαδα μικρών παραγωγών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τόσο ποικιλιακής όσο και γεωγραφικής προέλευσης. Ίσως ακόμα δεν είναι μακριά και η μέρα που θα δούμε επεξεργασμένα ελαιόλαδα να περνούν το κατώφλι του φαρμακείου» αναφέρει ο καθηγητής.
Το ελαιόλαδο, καταλήγει, είναι ένα εθνικό προϊόν και χρειάζεται στήριξη σε ερευνητικό επίπεδο για να μπορέσει να προχωρήσει η αξιοποίησή του.
«Είναι βέβαιο ότι στο μέλλον, με τις μεθόδους που ήδη διαθέτουμε, το ελαιόλαδο θα πιστοποιείται για την περιεκτικότητά του σε συγκεκριμένα βιοδραστικά συστατικά και έτσι δεν θα είναι ένα απλά υγιεινό τρόφιμο, αλλά ένα φάρμακο του μέλλοντος».
Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών λειτουργεί ομάδα υποστήριξης της έρευνας για το ελαιόλαδο, ομάδα η οποία συνεργάζεται στενά με το κέντρο ελαιολάδου στην Καλιφόρνια και δέχεται δείγματα προς ανάλυση από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο παραγωγό με στόχο την πλήρη χαρτογράφηση σε πανελλαδικό επίπεδο και την προβολή του ελληνικού ελαιολάδου.
«Όνειρό μας είναι η δημιουργία ενός πανεπιστημιακού κέντρου ελαιολάδου που θα ασχολείται με τη μελέτη του ελληνικού ελαιολάδου και τη συνεισφορά του στην υγεία του ανθρώπου» καταλήγει ο κ. Μαγιάτης.
Ο λόγος είναι η ουσία ελαιοκανθάλη η οποία έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση εφάμιλλη με εκείνες που απαντώνται σε φάρμακα και είναι αυτή που προκαλεί «κάψιμο» στον λαιμό κατά την κατάποση και αυτό δείχνει για τους εμπειρικούς ελαιοκαλλιεργητές ότι το λάδι είναι καλό, καθώς και η ελαιασίνη που είναι η πιο ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία του ελαιόλαδου.
Ο επίκουρος καθηγητής Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων κ. Μαγιάτης με τη συνεργάτη του Ελένη Μέλλιου, πραγματοποίησαν έρευνα σε 150 δείγματα ελαιολάδου από Μεσσηνία, Λακωνία, Ηλεία, Κορινθία, Αργολίδα, Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, Χαλκιδική, Νησιά Ιονίου, Πρέβεζα, Θάσο και Λέσβο, αλλά και από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ποσότητα των αντιφλεγμονωδών ουσιών στο λάδι της κορωνέικης ελιάς είναι αρκετά υψηλή, αλλά και ότι η ποσότητα των ουσιών αυτών στο λάδι του δήμου Μεσσήνης είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο.
Αυτό, κατά τον κ. Μαγιάτη, οφείλεται σε πολλούς και σύνθετους λόγους, όπως στις κλιματολογικές συνθήκες, στα εδαφολογικά στοιχεία, στη φροντίδα ενδεχομένως των καλλιεργητών και των ελαιοτριβέων κ.λπ., και σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να γίνει μελέτη σε βάθος, ώστε να εξακριβωθεί τι επηρεάζει την ποιότητα του ελαιολάδου, αλλά και για να ληφθούν εκείνα τα μέτρα που θα τη βελτιώσουν ακόμη περισσότερο και θα αναδείξουν τις μοναδικές ιδιότητες που έχει το ελαιόλαδο κάθε περιοχής.
Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε, διευκρινίζει ο κ. Μαγιάτης, δεν αφορά τη γευστική ποιότητα του λαδιού αλλά μόνο την προοπτική αξιοποίησής του ως προς τον υγειοπροστατευτικό του χαρακτήρα. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι τα εξαιρετικά παρθένα ελαιόλαδα που παράγονται στην Ελλάδα έχουν πολύ μεγάλη διακύμανση στις συγκεντρώσεις των υπό μελέτη ουσιών με εύρος η καθεμία από 0 έως 200 mg/L, ενώ αθροιστικά όλες μαζί κυμαίνονταν από 0 έως 450 mg/L.
Διαπιστώθηκε ακόμη ότι ορισμένες ελληνικές ποικιλίες (Μεγαρίτικη, Μανάκι, Αγουρομανάκι, Αδραμυτινή) ανεξάρτητα από την περιοχή προέλευσης είχαν σχετικά μικρή περιεκτικότητα γεγονός που επιβεβαιώνει την παραδοσιακή γνώση και εμπειρία ότι τα λάδια από αυτές τις ποικιλίες δεν «καίνε» και μπορούν να καταναλωθούν άμεσα, ως προτιμώνται και στη ζαχαροπλαστική.
Η ποικιλία, που έδειξε το μεγαλύτερο δυναμικό παραγωγής των υπό μελέτη ουσιών, ήταν η κορωνέικη.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση που το λάδι προερχόταν από την ίδια ποικιλία και από την ίδια γεωγραφική περιοχή παρατηρήθηκαν σημαντικές διακυμάνσεις οι οποίες συσχετίστηκαν με την εποχή συλλογής (δηλαδή τον βαθμό ωρίμανσης της ελιάς), αλλά και με τον τρόπο λειτουργίας του ελαιοτριβείου (τύπος και θερμοκρασία). Συνολικά φάνηκε ότι όταν η ελιά δεν αρδεύεται, όταν ελαιοποιείται σε πρώιμο στάδιο και σε διφασικό ελαιοτριβείο με ψυχρή έκθλιψη, επιτυγχάνονται οι υψηλότερες συγκεντρώσεις, συμπέρασμα που συμπίπτει με συμπεράσματα άλλων πρόσφατων ελληνικών και διεθνών μελετών.
Ωστόσο, αν και το φαινόμενο είναι πολυπαραγοντικό και περίπλοκο και χρειάζεται ακόμα εκτενέστερη μελέτη με περισσότερα δείγματα από όλη την Ελλάδα, διαφάνηκε ότι στατιστικά τα δείγματα προερχόμενα από τη Μεσσηνία είχαν υψηλότερο μέσο όρο περιεκτικότητας σε σχέση με το συνολικό μέσο όρο από τα δείγματα όλης της υπόλοιπης Ελλάδας και μάλιστα σε ορισμένα δείγματα μετρήθηκαν μερικές από τις υψηλότερες τιμές που έχουν βρεθεί παγκοσμίως.
Σημειώνεται ότι στη Μεσσήνη καλλιεργείται σχεδόν αποκλειστικά η μη αρδευόμενη Κορωνέικη ποικιλία, ενώ τα περισσότερα ελαιοτριβεία είναι διφασικά και οι παραγωγοί είναι ευαισθητοποιημένοι τόσο στο θέμα της εποχής συλλογής όσο και στο θέμα της θερμοκρασίας παραγωγής του λαδιού.
Είναι βέβαιο, υπογραμμίζει ο κ. Μαγιάτης, ότι και άλλες περιοχές της Ελλάδα θα διαθέτουν παρεμφερή χαρακτηριστικά και εναπόκειται σε μελλοντική έρευνα να τις εντοπίσει και να τις προβάλει. Μεμονωμένα δείγματα από τη Λακωνία, τη Θάσο και την Κρήτη ήδη έδειξαν τέτοια δυναμική.
Επίσης, η διαφορά ήταν πάρα πολύ μεγάλη σε σχέση με τις τιμές που παρατηρήθηκαν σε τυχαία δείγματα ελαιολάδων του εμπορίου.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο που προέκυψε, είναι ότι κάθε ποικιλία παρουσίαζε το δικό της χημικό προφίλ, το δικό της «δακτυλικό αποτύπωμα», θυμίζοντάς μας την περίπτωση του κρασιού. Όπως το κάθε κρασί έχει το δικό του χαρακτήρα και χρησιμοποιείται σε διαφορετική περίσταση έτσι και το κάθε ελαιόλαδο είναι διαφορετικό και πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντίστοιχο σεβασμό.
«Δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε και στην ελληνική αγορά εξειδικευμένα καταστήματα που θα διακινούν αποκλειστικά προϊόντα ελιάς και ιδίως τυποποιημένα ελαιόλαδα μικρών παραγωγών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τόσο ποικιλιακής όσο και γεωγραφικής προέλευσης. Ίσως ακόμα δεν είναι μακριά και η μέρα που θα δούμε επεξεργασμένα ελαιόλαδα να περνούν το κατώφλι του φαρμακείου» αναφέρει ο καθηγητής.
Το ελαιόλαδο, καταλήγει, είναι ένα εθνικό προϊόν και χρειάζεται στήριξη σε ερευνητικό επίπεδο για να μπορέσει να προχωρήσει η αξιοποίησή του.
«Είναι βέβαιο ότι στο μέλλον, με τις μεθόδους που ήδη διαθέτουμε, το ελαιόλαδο θα πιστοποιείται για την περιεκτικότητά του σε συγκεκριμένα βιοδραστικά συστατικά και έτσι δεν θα είναι ένα απλά υγιεινό τρόφιμο, αλλά ένα φάρμακο του μέλλοντος».
Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών λειτουργεί ομάδα υποστήριξης της έρευνας για το ελαιόλαδο, ομάδα η οποία συνεργάζεται στενά με το κέντρο ελαιολάδου στην Καλιφόρνια και δέχεται δείγματα προς ανάλυση από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο παραγωγό με στόχο την πλήρη χαρτογράφηση σε πανελλαδικό επίπεδο και την προβολή του ελληνικού ελαιολάδου.
«Όνειρό μας είναι η δημιουργία ενός πανεπιστημιακού κέντρου ελαιολάδου που θα ασχολείται με τη μελέτη του ελληνικού ελαιολάδου και τη συνεισφορά του στην υγεία του ανθρώπου» καταλήγει ο κ. Μαγιάτης.
πηγή:απε μέσω zougla
Οι ασκήσεις διαλογισμού μεταβάλλουν τον εγκέφαλο
Για αλλαγές στις λειτουργίες του εγκεφάλου κάνουν λόγο οι επιστήμονες στην περίπτωση που κάποιος κάνει ασκήσεις διαλογισμού.
Οι ειδικοί αναφέρουν συγκεκριμένα ότι αυτοί που διαλογίζονταν για τριάντα λεπτά την ημέρα επί οκτώ εβδομάδες εμφάνισαν αλλαγές στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονταν με τη μνήμη και το άγχος.
Στόχος, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, είναι μέσω του διαλογισμού ο άνθρωπος να μάθει να εστιάζει σε διαφορετικά πράγματα όπως είναι οι σκέψεις, τα συναισθήματα ή ακόμα και η αναπνοή. Αν και είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς τα οφέλη του διαλογισμού, έρευνες αναφέρουν ότι συμβάλλει στην ευεξία και ότι βελτιώνει την ποιότητα ζωής.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2009, ο διαλογισμός μειώνει την αρτηριακή πίεση σε ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο.
Οι ειδικοί αναφέρουν συγκεκριμένα ότι αυτοί που διαλογίζονταν για τριάντα λεπτά την ημέρα επί οκτώ εβδομάδες εμφάνισαν αλλαγές στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονταν με τη μνήμη και το άγχος.
Στόχος, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, είναι μέσω του διαλογισμού ο άνθρωπος να μάθει να εστιάζει σε διαφορετικά πράγματα όπως είναι οι σκέψεις, τα συναισθήματα ή ακόμα και η αναπνοή. Αν και είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς τα οφέλη του διαλογισμού, έρευνες αναφέρουν ότι συμβάλλει στην ευεξία και ότι βελτιώνει την ποιότητα ζωής.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2009, ο διαλογισμός μειώνει την αρτηριακή πίεση σε ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο.
πηγήzougla.gr
ΠΡΟΣΟΧΗ --- ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΤΡΩΜΕ ..!!!! Ανθρώπινα εμβρυϊκά νεφρικά κύτταρα, κύτταρα αρουραίων
HEK 293 = human embryonic kidney cells = ανθρώπινα εμβρυϊκά νεφρικά κύτταρα.Που βρισκεται, πως, από ποιές εταιρείες χρησιμοποιείται η παραπάνω ουσία;
Σε
τι;
Βρίσκεται σε.....ΤΡΟΦΙΜΑ, ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ, ΠΟΤΑ, ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ, ΣΑΛΤΣΕΣ κλπ. που καταναλώνουν ανήλικοι και ενήλικες. Από μωρά, μικρά παιδάκια μέχρι και ηλικιωμένοι...
Τα ανθρώπινα νεφρικά εμβρυικά κύτταρα λαμβάνονται επιλεκτικά από μωρά που έχουν υποστεί έκτρωση ώστε να δημιουργήσουν "απομονωμένους υποδοχείς γεύσεως"....
Βρίσκεται σε.....ΤΡΟΦΙΜΑ, ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ, ΠΟΤΑ, ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ, ΣΑΛΤΣΕΣ κλπ. που καταναλώνουν ανήλικοι και ενήλικες. Από μωρά, μικρά παιδάκια μέχρι και ηλικιωμένοι...
Τα ανθρώπινα νεφρικά εμβρυικά κύτταρα λαμβάνονται επιλεκτικά από μωρά που έχουν υποστεί έκτρωση ώστε να δημιουργήσουν "απομονωμένους υποδοχείς γεύσεως"....
Οι εταιρείες που θέλουν να εμπλουτίσουν τις γεύσεις των συνθετικών, άγευστων και παρά-φύσει προϊόντων τους συνεργάζονται με την εταιρεία βιοτεχνολογίας: Senomyx που χρησιμοποιεί την παραπάνω ανήθικη μέθοδο ως "ενισχυτικό γεύσης" και είναι (ανάμεσα σε άλλες) οι εξής:
PEPSICO, CADBURY ADAMS, Nestlé
... στις οποίες ανήκουν και περιέχονται στα "προϊόντα":
Στην PEPSICO:
ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ:Pepsi, Mountain Dew and Mist
Aquafina, Gatorade
ΧΥΜΟΙ:Juices Tropicana, Dole, SoBe, Ocean Spray,
Lipton TeaΜΠΙΣΚΟΤΑ:Gamesa Cookies OnlineΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ:Quaker Oats cereals and granola bars andΠΑΤΑΤΑΚΙΑ, ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ κλπ.:Frito Lay's chips, Sabritas, Doritos, Tostitos, Cheetos, Ruffles,ΓΛΥΚΑ: Sonric's Sweets
ΚΑΦΕΣ: Frappuccino, Seattle's Best Coffee
ΠΗΓΕΣ:http://pepsico.com.mx/Brands.html
http://www.pepsico.com/download/USBrands_Shopping_List.pdf
Στην CADBURY ADAMS:
ΤΣΙΧΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ: Chewing Trident, Dentyne, Clorets, Chiclets and Bubaloo, Halls lozenges and Deemint, CrackupsΣΟΚΟΛΑΤΕΣ: Cadbury Chocolates, Toblerone, and MarabouΧΥΜΟΙ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ: Kool-aid, Clight, Frisco, TangΖΕΛΑΤΙΝΑΚΙΑ: Jello GelatinΦΥΣΤΙΚΙΑ(!): Planter's PeanutsΚΑΦΕΣ: Gevalia and Maxwell House CoffeeΜΠΙΣΚΟΤΑ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ: Nabisco crackers, Oreo cookies, Chips Ahoy! Ritz, Bran, MarbúdoradaΣΑΛΤΣΕΣ: A1 Steak Sauce
Oscar Mayer meatsΤΥΡΙΑ ΚΡΕΜΑ, ΚΡΕΜΟΕΙΔΗ, ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ:Philadelphia Cream Cheese, Cheese Whiz, Singles, Parmesan, Capri Sun drink, Honey Maple Log Cabin
Mayonnaise, Royal, Mircale Whip Whipped Cream
ΠΗΓΗ: http://www.kraftfoodscompany.com/mx/sp/Brands/index.aspx
Στην Nestlé:
ΚΑΦΕΣ:Nescafe Classic Coffee, Decaf, Taster's Choice, Nescafé Gold,ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ: Crunch, Baby Ruth, Butterfinger, Aero, Cailler, Kit Kat, Orion, Smarties, Wonka,ΧΥΜΟΙ, ΤΣΑΪ, ΠΟΣΙΜΑ:Juicy Juice, Nesquik, Milo, NesteaΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ: Cerelac, Gerber Graduates, NaturNés, Nestum,
Food: Hot Pockets, Lean Cusine Frozen Food, Pasta Buitoni, Herta, Maggi, Stouffer's, ThomyΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ: Chocapic, Cini Minis, Cookie Crisp, Estrelitas, Fitness, Nesquik,ΝΕΡΑ: Pure Life, Perrier, Poland Spring, S.PellegrinoΓΑΛΑ: Carnation Coffee Mate, Laitiere, NIDO MilkΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: Boost, Nutren Junior, Peptamen AF, ResourceΠΑΓΩΤΑ: Dreyer's, Extreme, Hagen Dazs, Mövenpick, Nestle Ice CreamΤΡΟΦΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΩΝ: Alpo, Baker's, Benful, Cat Chow, Chef Michael's, Dog Chow, Fancy Feast, Felix, Friskies, Gourmet, bloom, Purina ONE, Purina Pro PlanΜΠΑΡΕΣ ΣΥΜΠΛ. ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΕΣ: Power Bar PerformanceΦΑΓΗΤΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ ΒΑΡΟΥΣ:Jenny Craig
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΈΧΟΥΝ "ΕΘΙΣΤΙΚΉ" ΓΕΥΣΗ.....
ΤΥΧΑΙΟ;
ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΤΗΣ CADBURY ADAMS ΕΙΝΑΙ (ΚΡΑΤΗΘΗΤΕ!).....
....Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Η Β'.
Η παραπάνω (καθόλου "τυχαία" στις επιλογές της εταιρεία) "ευθυγραμμίζει", ομοιογεννοποιεί τα παραπάνω κύτταρα ανθρώπινου γονιδιώματος με γονιδιώματα.... αρουραίων!!!!
ΕΔΩ: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC123709/pdf/pq0702004692.pdf
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ (στην αγγλική).
ΕΔΩ: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC123709/pdf/pq0702004692.pdf
και: http://birthofanewearth.blogspot.com.ar/2012/02/aborted-human-fetuses-being-used-for.html
Η λήψη αυτών των ουσιών αλλάζει, ή καλύτερα μεταλλάσει την ανθρώπινη συμπεριφορά, εκτός του ότι αλλάζει εν αγνοία μας την δίαιτα μας κυριολέκτικα σε καννιβαλιστική, μια και καταναλώνουμε ανθρώπινα κύτταρα μέσα από σόδες-αναψυκτικά σοκολάτες κλπ κλπ.
Οι παραπάνω εταιρείες μετά από σειρά διαμαρτυριών και επιστολών προς αυτές σχετικά με την συνεργασία τους με την εταιρεία Senomyx απάντησαν:
Η Nestlé: Πως η κυτταρική σειρά "έχει καθιερωθεί στην επιστημονική έρευνα"....
Η PEPSICO: "Ελπίζουμε να είναι βέβαιοι, ότι η συνεργασία μας με Senomyx περιορίζεται αυστηρά στη δημιουργία χαμηλών θερμίδων, με φανταστική γεύση ποτών για τους καταναλωτές. Αυτό θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τη δέσμευσή μας για τη μείωση ζάχαρη ανά μερίδα κατά 25% σε βασικά εμπορικά σήματα σε βασικές αγορές για την επόμενη δεκαετία και τελικά να βοηθήσει τους ανθρώπους ζουν υγιέστερα. "
Η CADBURY ADAMS: δεν απάντησε ΚΑΘΟΛΟΥ...
Μια άλλη παρόμοια περίπτωση είναι αυτή της Ιαπωνέζικης εταιρείας: ΑJINOMOTO, η οποία είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής της άκρως επικίνδυνης και εθιστικής ουσίας γνωστής στο κοινό ως ασπαρτάμης ( Μονο γλουταμινικό νάτριο, ΜSG, ) συστατικό σε ποτά 0% και γλυκαντική ουσία .
Μελέτες αποκαλύπτουν ότι ένα άτομο που είναι εθισμένο στο MSG, μπορεί να σκοτώσει ακόμη και ένα άλλο πρόσωπο....
Η ασπαρτάμη είχε καταχωρηθεί από το αμερικανικό πεντάγωνο το 2010 ως χημικό όπλο(!).
Μετά από αυτό η ΑJINOMOTO μετονόμασε την ουσία σε: Aminosweet (!) και όλα καλά!
Ο άλλος κατασκευαστής είναι η εταιρεία ΜΟNSANTO (ειδικευμένη στην παραγωγή μεταλλαγμένων τροφίμων) και αυτή επίσης μετονόμασε την ουσία από ασπαρτάμη σε: Νεοτάμη, Neotame....
"Αν και πολλοί δεν γνωρίζουν τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι πανομοιότυπα με δηλητηρίαση ασπαρτάμη...."
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: ΜΠΟΫΚΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΟΥΣ ... ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!
Η ιστορία του πλανήτη μας τα τελευταία 10.000.000 χρόνια. (VIDEO)
1) Στα τελευταία 10.000.000 υπήρξαν πολιτισμοί πολύ ανώτεροι από εμας τεχνολογικά που αυτο-καταστράφηκαν καθώς όπως και εμείς δεν ζούσαν σε αρμονία με την πνευματικότητα.
2) Υπήρχαν πολιτισμοί με ανθρωποειδή και με άλλους όχι ανθρωπόμορφους εξωγήινους που ήθραν από διαφορετικά μέρη του σύμπαντος.
3) Τα όπλα τους ήταν πολύ ποιο ισχυρά από τα δικά μας γιατί χρησιμοποιούσαν σε αυτά κοσμική ενέργεια.
4) Αυτό δεν είναι φαντασία, αυτή είναι η... θλιβερή αληθινή ιστορία του πλανήτη μας.
5) Οι πόλεμοι τους δημιούργησαν πολύ ακτινοβολία η οποία με τη σειρά της μετάλλαξε πολλά όντα.
6) Κατά αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν οι δεινόσαυροι οι οποίοι θανατώθηκαν από κάποιους εξωγήινους ώστε να δημιουργηθούν άλλοι πολιτισμοί από την αρχή.
7) Ακόμα και αυτοί οι νέοι πολιτισμοί δημιούργησαν νέα όπλα με αποτέλεσμα να καταστρέψουν ολοκληρωτικά τον πλανήτη ανέμσα από τον Άρη και τον Δία (o Φαέθων).
8) Η σημερινή ζώνη μετεωριτών που υπάρχει εκεί είναι τα απομεινάρια από αυτό τον πλανήτη.
9) Περίπου 1.000.000 χρόνια πριν άλλοι εξωγήινοι ήθραν και κατοίκησαν στη Γη χτίζοντας τον πολιτισμό της Ατλαντίδας και της Λεμούριας.
10) Η Λεμούρια ήταν μία ήπειρος στον ειρηνικό ωκεανό, ενώ η Ατλάντίδα ήταν ήπειρος στον ατλαντικό ωκεανό.
11) Στην Ατλαντίδα οι άνθρωποι ήταν ποιο εξελιγμένοι από εμάς τώρα και χρησιμοποιούσαν μεγάλους κρυστάλλους με πολύ ισχυρή κοσμική ενέργεια.
12) Το όριο ζωής τους μπορούσε να φτάσει και τα 1000 χρόνια, μπορούσαν να επικοινωνούν με τις υψηλότερες διαστάσεις και ήξεραν πως να ταξιδεύουν στον χρόνο.
13) Πολλά διαφορετικά είδη εξωγήινων ζούσαν εκεί πέρα εν ειρήνη και αρμονία με τη φύση και μεταξύ τους για χιλιάδες χρόνια.
14) Οι γνώσεις τους για τον κόσμο αυξάνονταν και έτσι έμαθαν πως να χρησιμοποιούν την κοσμική ενέργεια στις τεχνολογίες τους.
15) Περίπου 700.000 χρόνια πριν ξεκίνησε ο κατήφορος καθώς πολλοί άνθρωποι από την υπεροψία τους και τον εγωισμό τους νόμιζαν ότι είναι θεοί.
16) Οι περισσότεροι έχασαν την πνευματικότητα τους και καταχράστηκαν την κοσμική ενέργεια για να υποδουλώσουν νοητικά τους άλλους ή για να δημιουργήσουν διάφορα υβρίδια μεταξύ ανθρώπων και ζώων.
17) Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία όντων όπως οι γοργόνες, ο μινόταυρος, οι κύκλωπες όπως και πολλά άλλα θαλάσσια τέρατα.
18) Είχαν παθιαστεί με τη δύναμη και την τεχνολογία και ξεκίνησαν πόλεμο προς τους Λεμούριους καθώς πίστευαν ότι ο πλανήτης, τους άνηκε.
19) Κακομεταχειρίστηκαν τους κρυστάλλους τους καθώς και τα πανίσχυρα όπλα τους και πριν από 12.000 χρόνια περίπου κατέστρεψαν όλη την ήπειρο της Ατλαντίδας με τους πολέμους τους.
20) Η ενέργεια που εκλύθηκε κατέστρεψε ολοκληρωτικά τα πάντα με αποτέλεσμα να μην έχει απομείνει τίποτα από την Ατλαντίδα σήμερα.
21) Κάποιοι πνευματικά αναπτυγμένοι Ατλάντιοι μπόρεσαν να πετάξουν μακριά με τα σκάφη τους και να γλιτώσουν την καταστροφή.
22) Αυτή η καταστροφή δημιούργησε αλλαγή πόλων στον πλανήτη καθώς και κατακλεισμό όπως τον ονομάζετε σήμερα.
23) Πολλά χρόνια μετά Ατλάντιοι και άλλοι εξωγήινοι επέστρεψαν στη Γη σε διάφορα άλλα μέρη και μετέφεραν τις γνώσεις που είχαν στους κατοίκους εκείνων των περιοχών.
24) Αυτός είναι και ο λόγος που μετά την μεγάλη καταστροφή άλλοι πολιτισμοί όπως οι Εγύπτιοι και οι Έλληνες είχαν ξαφνικά γώσεις μαθηματικών, αστρολογίας, ιατρικής ή ακόμα και αρχιτεκτονικής.
25) Χρησιμοποίησαν την τεχνολογία της αντιβαρύτητας για να δημιουργήσουν πυραμίδες σε πολλά μέρη του κόσμου.
26) Αυτή η κατάχρηση της δύναμης και της τεχνολογίας που έγινε στο τέλος της εποχής της Ατλαντίδας συμπβαίνει τώρα και στο δικό σας πολιτισμό σε λίγο μικρότερη κλίμακα.
27) Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι στην εξουσία που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα με τη χρήση όπλων, πολέμων, θρησκειών, ναρκωτικά, γενετική και νοητική μετάλλαξη καθώς και άσκοπη χειραγώγιση των πόρων της φύσης.
28) Κάθε χρόνο οι άνθρωποι της εξουσίας ξοδεύουν τρισεκατομμύρια δολλαρίων για πολέμους, ναρκωτικά και όπλα ενώ θα μπορούσαν να βοηθήσουν ολόκληρο τον πλανήτη να μεταμορφωθεί σε ένα τόπο αρμονίας και αγάπης όπου κανείς δε θα χρειαζόταν να πεινάει.
29) Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν ακόμα πως να ζουν σε αρμονία μεταξύ τους και με τη φύση με αγάπη και φως.
30) Οι περισσότεροι άνθρωποι γελάνε με το ΦΩΣ και την ΑΓΑΠΗ και λατρεύουν το μίσος, το εγώ, την αγένεια και το φόβο.
31) Μία τέτοια πορεία οδηγεί στην αυτοκαταστροφή όπως συνέβη πολλές φορές παλιότερα σε άλλους πολιτισμούς.
32) Μόνο όταν μάθουν οι άνθρωποι να ζουν μία πνευματική ζωή με ΦΩΣ και συμπαντική ΑΓΑΠΗ θα μπορέσετε να ζείτε μία χαρούμενη, φωτεινή ζωή χωρίς μαρτ
Part 17 of 18-Pleiadian Alaje-Lightwork-Atlantis Bimini-English Sub ύρια και φόβο όπως κάνουν και σε πολλούς άλλους πλανήτες.
http://www.apocalypsejohn.com
Κυριακή 15 Απριλίου 2012
Όλυμπος , Γή Ηρώων -ένα αφιέρωμα στον Γεωργάκη Ολύμπιο και τους Αρματωλούς και Πειρατές Λαζαίους .
Όλυμπος , Γή Ηρώων -ένα αφιέρωμα στον Γεωργάκη Ολύμπιο και τους Αρματωλούς και Πειρατές Λαζαίους . Μπάς και μάθουν οι φραπεδοφόροι
Οι Λαζαίοι
Ο Πιέριος οπλαρχηγός Λάζος, μετά των οπαδών του.
Ο Λάζος, ο γενάρχης των Λαζαίων, ήταν ένας από τους πιο ξακουστούς κλεφταρματολούς του ΙΗ’ (δέκατου όδγοου) αιώνα. Για τους Λαζαίους στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (εκδοτική Αθηνών Α.Ε. τομ. ΙΑ’) γράφονται τα εξής: «Από τους επιφανέστερους κλεφταρματολούς της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας ήταν οι Λαζαίοι, με γενάρχη τον Λάζο και έδρα τη Μηλιά, κοντά στην Κατερίνη. Περισσότερο γνωστοί ήταν οι γιοι του, γεννημένοι μετά το 1770, οι ονομαζόμενοι Λαζαίοι ή Λαζόπουλα, Γιάννης, Λιόλιος, Δήμος και Κώστας, οι οποίοι ήταν πολύ συμπαθείς στους αρματολούς γιατί διακρίνονταν για το ήθος, τη φρόνηση και την ανδρεία τους… ώστε να προκαλούν τον φόβο στον Αλή πασά των Ιωαννίνων… Γι’ αυτό περίμενε με υπομονή την κατάλληλη ευκαιρία για να τους εξοντώσει….»
Γενάρχης της οικογένειας θεωρείται ο Έξαρχος Τόλιος Λάζος (περίπου 1705-1800), με καταγωγή από την Ελασσόνα , ο οποίος ανέλαβε επικεφαλής των καπεταναίων στο αρματολίκι της Πιερίας, με έδρα τη Μηλιά Πιερίας. Ο Τόλιος Λάζος έλαβε μέρος στην επιτυχημένη επιχείρηση στην Κάλλιανη μαζί με άλλους κλέφτες. Αποτέλεσμα της επιχείρησης ήταν η λεηλασία του τσιφλικιού και η αρπαγή 94 φορτωμάτων ζώων με πλούσια λεία. Στα Ορλωφικά, συγκρούστηκε με τους Τούρκους και αναγκάστηκε να καταφύγει στο Αιτωλικό. Έπειτα από τρίμηνη πολιορκία, κατάφερε να αντισταθεί και να επιστρέψει στα λημέρια του στον Όλυμπο. Απέκτησε 4 γιους:
Η υπογραφή και η σφραγίδα (σφραγιδα-δαχτυλίδι) του Τόλιο Λάζου από έγγραφο που υπογράφτηκε στην Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο, από τους Ολύμπιους καπεταναίους.
* Γιάννης Λάζος: Σφάχτηκε στον Τύρναβο (1813) από το Βελή Πασά, μαζί με 36 άλλα μέλη της οικογένειας των Λαζαίων. Ο γιος του, Τόλιος, γλίτωσε την ομαδική σφαγή επειδή ήταν 12 ετών και αργότερα έγινε χιλίαρχος στο Θεσσαλομακεδονικό Σώμα. Πέθανε νέος στις 15 Φεβρουαρίου 1836. Ο γιος του, Γιάννης, σκοτώθηκε το 1835 σε συμπλοκή με Γκέγκηδες έξω από το Λιβάδι.
* Λιόλιος Λάζος: Απαγχονίστηκε το 1815 στην Πόλη, μαζί με τους 2 γιους του
* Δήμος Λάζος: Σκοτώθηκε στη Μηλιά από το Βελή Πασά. Κατά μία άλλη εκδοχή, σουβλίστηκε στη Μαλαθριά, σημερινό Δίον Πιερίας.
* Κώστας Λάζος: Στάλθηκε από το Βελή Πασά στα Γιάννενα, όπου ανασκολοπίστηκε από τον Αλή Πασά.
Στη συνέχεια, τα μέλη της οικογένειας ταυτίστηκαν με τον αγώνα τους κατά του Αλή Πασά. Έτσι, οι Λαζαίοι έγιναν και κουρσάροι, με κέντρο δράσης τις Σποράδες, όπου μεταφέρθηκαν με τις οικογένειές τους. Στα 1795 καταφέρνουν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τον Παγασητικό και επιστρέφουν στα βουνά όταν ο οργισμένος Αλή πασάς στέλνει τους γιους του, Βελή και Μουχτάρ, με σκοπό να συντρίψουν τους Λαζαίους. Έπειτα, έγινε προσωρινή εκεχειρία με τον Αλή, ως το 1804, οπότε επιδεινώνονται ξανά οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία. Οι Λαζαίοι έγιναν ξανά κουρσάροι και ενώθηκαν με το ρωσικό στόλο, νικώντας την τουρκική αρμάδα
στην Τένεδο, το 1807. Την ίδια χρονιά σκοτώθηκε ο Νικοτσάρας, στενός συνεργάτης των Λαζαίων και μέχρι το 1812 η δράση τους συνεχίστηκε στα βουνά.
Η ηρωική οικογένεια βρήκε το θάνατο σε ενέδρα του Αλή Πασά, ο οποίος έπεισε να μεταβούν στα Ιωάννινα για διαπραγματεύσεις οι Λιόλιος και Κώστας Λάζος μαζί με τον 12χρονο Τόλιο Λάζο, γιο του Γιάννη Λάζου, που ήταν ο πρωτότοκος γιος του γενάρχη της οικογένειας, Λάζου. Το 1813 ο Αλής έστειλε το γιο του Βελή στη
Μηλιά της Πιερίας, όπου σκοτώθηκε ο Δήμος Λάζος, πολεμώντας κατά του κατακτητή.
Διασώθηκαν ο Λιόλιος και ο 12χρονος Τόλιος, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στον Τύρναβο και έπειτα στη Λάρισα. Η καταστροφή της ιστορικής οικογένειας συντελέστηκε στο “μακελείο” της Λάρισας, όπου σφαγιάστηκαν .
Ο Κώστας Λάζος κατακρεουργήθηκε στα Ιωάννινα και η γυναίκα του Λιόλιου ήταν αιχμάλωτη του Αλή. Ο Λιόλιος έγινε ξανά πειρατής και πολιορκήθηκε στην Πάρο από τον Ομέρ Πασά της Καρύστου. Πιάστηκε και οδηγήθηκε στο Σουλτάνο, όπου απαγχονίστηκε. Η οικογένεια του Λιόλιου μαζί με 50 ακόμα συγγενείς του αιχμαλωτίστηκε και όλοι μαζί κάηκαν στα αμπάρια της τούρκικης ναυαρχίδας, η οποία ανατινάχθηκε από τον Κανάρη, το 1822. Ο Μητροπολίτης Χίου κατόρθωσε να εξαγοράσει μόνο τους 2 ανήλικους γιους του Λιόλιου, τον Τόλιο Λάζο και το Δήμο Λάζο.
Τόλιος και Δήμος Λάζος
Στα χρόνια τους έδρα του αρματολικιού έγινε το Λιβάδι Ελασσόνας. Ο Τόλιος (1803-1878) ξαναδημιούργησε με τον αδερφό του το αρματολίκι του Ολύμπου, το 1826 και κατέφυγαν το 1841 στη Νέα Πέλλα Αταλάντης. Ο Δήμος (1804-1865) έλαβε μέρος , όπως και ο αδερφός του, στην Επανάσταση της Θεσσαλίας. Γιοι του Δήμου ήταν ο Γιάννης Λάζος , γιατρός (1839-1921) και ο στρατιωτικός Αλέξανδρος Λάζος (1844-1925). Οι δύο αυτοί Λαζαίοι πολέμησαν στην Επανάσταση του Ολύμπου (1878).
Τα ερείπια του πύργου των Λαζαίων στην Άνω Μηλιά
Στα 1700 ο Ζήδρος ανέλαβε πρώτος αρχηγός στο αρματολίκι του Ολύμπου και της Δυτικής Μακεδονίας. Αυτό είχε έδρα το Λιβάδι Ολύμπου και βρισκόταν στη γραμμή Ολύμπου, Πιερίων και Τιτάρου. Ο Ζήδρος αναγνωρίστηκε ως αρματολός με σουλτανικό φιρμάνι. Διένειμε μικρότερες περιοχές από το αρματολίκι του σε άλλους κλέφτες της περιοχής και σε πρωτοπαλίκαρα, όπως ο Λάζος, ο Τσάρας , ο Βλαχοθόδωρος και άλλοι.
Ειδικότερα, η Πιερία δόθηκε στο Λάζο και ο Πλαταμώνας στο Σύρο, με τα Χάσια να πηγαίνουν στο Βλαχάβα και τα Γρεβενά στον Τόσκα. Μετά το Ζήδρο, το αρματολίκι διοικήθηκε από τον Τσάρα, το Βλαχοθόδωρο, τους Λαζαίους , τον Γκέγκα και πολλούς άλλους. Μετά το 1740, οι αρματολοί, που μεταπήδησαν στις τάξεις των κλεφτών έκαναν συντονισμένη επίθεση στην Κάλλιανη, τότε τσιφλίκι, στα Σέρβια. Ο καπετάν Ζήδρος από το Λιβάδι ήταν εκ των ανθρώπων που ηγήθηκαν της επιχείρησης αυτής. Αυτή η ομαδική δράση των κλεφτών απέφερε 94 φορτώματα ζώων με πλούσια λεία, σε χρήματα .
Ανάμεσα στους ιδρυτές της Μηλιάς ήταν και η οικογένεια των Λαζαίων. Οι Λαζαίοι έκτισαν το 17ο αι. οχυρό πύργο, λιθόκτιστο σε περίοπτη θέση, που θυμίζει τον τύπο των βυζαντινών σπιτιών του Μυστρά, με θολωτό ισόγειο, όπου φύλαγαν τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα. Η αρχιτεκτονική του πρέπει να παρουσίαζε ομοιότητες με τους πύργους της του Αγίου Όρους (Καρακάλου – Σταυρονικήτα) και τα πυργόσπιτα της Μάνης και της Τσαρίτσανης, που ήταν ψηλοί και διαμόρφωναν κατάχυστρα και πολεμίστρες στην ανωδομή. Ο πύργος είχε κατά την παράδοση υπόγεια έξοδο διαφυγής προς τον λίγα μέτρα χαμηλότερο ευρισκόμενο νερόμυλο, ο οποίος παρουσιάζει όμοια τοιχοποιία με αυτόν. Την ίδια περίοδο φαίνεται να υφίσταται ο οικισμός των Καρυών, όπου ιδρύθηκε μοναστήρι στη θέση Άγιος Αντώνιος, όπως συμπεραίνεται από την κεραμική που εντοπίσθηκε επάνω στα ερείπια του.
Η καταστροφή της Μηλιάς και η ανατίναξη του Πύργου των Λαζαίων συνέβησαν στις 3-4 Απριλίου του 1822. Σήμερα στην Ανω Μηλιά σώζονται τα ερείπια του Πύργου, λίγο πιο κάτω από το καταφύγιο του ΕΟΣ Κατερίνης. Το όνομα των Λαζαίων φέρει ο Πολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος Κάτω Μηλιάς.
Ο ΛΑΖΟΣ (Θεσσαλία 1760)
1.Τρεις περδικούλες κάθουνταν εις την Μηλιάν επάνω.
2.Είχαν τα νύχια κόκκινα και τα φτερά γραμμένα,
3.μοιρολογούσαν κι έλεγαν, μοιρολογούν και λέγουν:
4.Θεέ μου, τι να γίνηκεν ο έξαρχος ο Λάζος
5.πού ‘ταν στον κόσμο ξακουστός, στον κόσμο ξακουσμένος.
6.Λάζε μου, τι δε φαίνεσαι τούτο το καλοκαίρι
7.να περπατείς αρματολός στο μαύρο καβαλάρης,
8.να λάμπουν τα τσαπράζια σου τα φλωροκαπνισμένα,
9.δώδεκ’ αράδες τα κομπιά στα ρούχινα γελέκια,
10.να’ χεις και στο σπαθάκι σου χούφτα μαλαγματένια,
11.να κρούει ο ήλιος την αυγήν, να κρούει το μεσημέρι;
(Α. Πάσσοου, Ρωμαίικα Τραγούδια, Αθήνα 1860, LIX)
Η περιγραφή του Κασομούλη για την καταστροφή της οικογένειας των Λαζαίων, στο βιβλίο του, Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων, Τόμος 1ος , σελ. 78-79.
Κατά το 1813, τον Απρίλιον μήνα, συγχρόνως και εν μια μέρα διαταχθέντες να κινηθούν οι δερβέναγκες πανταχόθεν, και ο Βελήπασας προσωπικώς, αφού ούτως ο Βεζύρης, με μιαν μοίραν διευθυνόμενος εις την Μηλιάν χωρίον, κατοικίαν των,(των Λαζαίων), επιπεσών έξαφνα δια νυκτός είς τον ύπνον συνέλαβεν όλους άνδρας και γυναίκας, εθανάτωσεν τον Δήμον Λάζου με μερικούς άλλους οίτινες αντιστάθησαν με τα όπλα. Κορεσθείς από το αίμα, αιχμαλώτισεν όλας τας οικογενείας του χωρίου, συγγενείς και φίλους, και έφερεν αυτάς εις το μακελλείον το οποίον έστησεν εις Λάρισσαν δι`αυτούς.
Ο Λιόλιος Λάζου, οι Τζαχιλαίοι, οι Συραίοι διαφύγοντες τον κίνδυνον, άλλοι προς την Θεσσαλονίκην τρέχοντες, άλλοι κρυπτόμενοι, άλλοι συγκεντρωθέντες – ο Λιόλιος με τους υιούς του διαβάς πάλιν εις την θάλασσαν και με 150 άνδρας από διάφορους Καπιταναίους, ενδύκνειεν πάλιν ότι ο σκοπός του Αλή πασά δεν ετελείωσεν καθ` ολοκληρίαν. (Εννοεί την καταστροφή των ληστοπειρατών που έγινε αρχές του 1813).
Ωργισμένοι όλοι, πατήρ και τέκνα, (εννοεί τον Αλή πασσά και τους γιούς του Μουχτάρ και Βελή) κατά της οικογένειας ταύτης (των Λαζαίων δλδ), αφού έκοψεν ο Βελήπασιας όλους τους άνδρας, γέροντας και μικρά παιδιά εις Λάρισσαν, ήφεραν εις το μακελλείον να σφάξουν και ένα ανήλικον έως 12 ή 13 χρονών, αθώον τέκνον, Τόλιον υιόν του Γιάννη Λάζου. Συμπαθεία κινούμενοι όλοι, Τούρκοι και Ρωμαίοι από τους περί τον Βελήπασια, ζητήσαντες να τοις χαρίση τούτον και καμφείς εις την αίτησίν των τον απέλυσεν.
Ιδών ο Βλαχοθόδωρος ,ο μακελλάρης των, ότι άφησεν ένα, προτείνων έμπροσθεν όλων ότι «Δεν ήτον καλόν – ούτε σποράν, εφέντη Βεζύρη μου, να αφήσεις από μία τοιαύτην οικογένειαν», ο Βεληπάσιας, καίτοι αιμοβόρος, συγχυσθείς δια την πρότασίν του ταύτην και ότι δεν εκορέσθει εισέτι από τόσον αθώον αίμα το οποίον εχύθη, αποκρίθη με οργήν προς αυτόν: – «Κερατά Βλαχοθόδωρε, αυτό το παιδί θα το αφήσω να σκοτώσει εσένα, όπου έγινες αιτία του θανάτου των πατέρων του και συγγενών, και άϊντε απ`εδώ να μη σε γλέπω».
Γεωργάκης Ολύμπιος – Αόρατη Αρχη της Φιλικής Εταιρίας Με περιοχή την Σερβία .
ΒιογραφίαO Γεωργάκης Ολύμπιος γεννήθηκε την άνοιξη του 1772 στο Λιβάδι. Η μητέρα του ήταν κόρη Λιβαδιώτη προύχοντα, ο δε πατέρας του Νικόλαος γεννήθηκε στη Φτέρη Πιερίας και καταγόταν από τους φημισμένους αρματωλούς του Ολύμπου, τους Λαζαίους, τους οποίους η Δημοτική μούσα έχει υμνήσει:
“«Εκεί μοιράζουν τα φλωριά, και τα καπετανάτα
Του Νίκου πέφτ’ η Ποταμιά, του Χρίστου η Ελασσώνα
ο Τόλιος καπετάνευε στην Κατερίνη εφέτος
και το μικρό Λαζόπουλο πήρε την Πλαταμώνα»”
Η μητέρα του Νικολέτα πέθανε λίγα χρόνια μετά τη γέννηση του γιου της. Το χαϊδευτικό όνομα Γιωργάκης, με το οποίο έμεινε στην Ιστορία, δείχνει την άμετρη στοργή, τις φροντίδες και τις περιποιήσεις της γιαγιάς του Αγνής και ολόκληρης της οικογένειάς του, που τον είχε μοναχογιό. Το οικογενειακό του περιβάλλον, των Λαζαίων, δεν τον έκανε μόνο καλό πολεμιστή, αλλά του έδωσε και την καλοψυχία, τη γενναιοψυχία, τη μετριοφροσύνη. Αργότερα ο Γιωργάκης φοίτησε στο ονομαστό Σχολείο του Λιβαδίου κοντά στους σοφούς δασκάλους Ιωνά Σπαρμιώτη και Ιωάννη Πέζαρο. Αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον δεν έπαιξε μικρό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Ολύμπιου. Σ’ όλα τα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς ο Όλυμπος και τα Πιέρια υπήρξαν αδούλωτα κάστρα Λευτεριάς για το σκλαβωμένο Γένος. Οι καπεταναίοι Ζήδρος, Λάζος, Βλαχάβας κ.ά. αποτέλεσαν πρότυπα παλικαριάς, αντρειοσύνης και φιλελευθερισμού για τον Ολύμπιο και έβαλαν ανεξίτηλη σφραγίδα στο χαρακτήρα, στο φρόνημα και στις ιδέες του. Όταν τελείωσε το σχολείο, ο πατέρας του, επιθυμώντας την τελειότερη πολεμική μόρφωση του γιου του, τον παρέδωσε στο περίφημο στρατόπεδο του συγγενή του Έξαρχου Λάζου. Τα σωματικά αλλά προπαντώς τα πνευματικά του προσόντα τον έκαναν σύντομα να διακριθεί, να αγαπηθεί απ’ όλους και να γίνει πρωτοπαλίκαρο του θείου του Τόλιου Λάζου. Με το αρματολίκι του Ολύμπου δοξάζεται στους αγώνες κατά των Τούρκων. Είναι η εποχή που ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων μεθοδεύει την ίδρυση μεγάλου Αλβανικού κράτους, αποσχιστικά προς τη Μεγάλη Πύλη.Του Νίκου πέφτ’ η Ποταμιά, του Χρίστου η Ελασσώνα
ο Τόλιος καπετάνευε στην Κατερίνη εφέτος
και το μικρό Λαζόπουλο πήρε την Πλαταμώνα»”
Η οικογένεια του Γεωργάκη Ολύμπιου
«…Η οικογένεια του Γεωργάκη Ολυμπίου ψωμοζητεί σήμερον. Εκατόν τεσσαράκοντα δραχμών έχει σύνταξιν, οι δε υιοί της ανθυπολοχαγοί της τιμής δεν λαμβάνουν ουδένα μισθόν, με τοιαύτην μικράν σύνταξιν πώς δύναται να ζήση οικογένεια εκ δύο νεανίων, εκ μιας θυγατρός, εκ τριών ανεψιών και μιας μητρός; Οι υιοί Ολυμπίου δεν δύνανται να εξέλθουν τας οικίας των επειδή οι αγκώνες των είναι τετρυπημένοι, η γυνή του Γεωργάκη Ολυμπίου δεν έχει φόρεμα να εξέλθη διά να παρακαλέση τους Υπουργούς. Η ασθένεια προς τοις άλλοις δυστυχήμασι επέπεσεν εις αυτόν τον οίκον, αυτή δε ετοιμάζεται γυμνή και τετραχηλισμένη να φύγη από την Ελλάδα».[3] Στη βιογραφία του ήρωα που έγραψε ο Θεόδωρος Δ. Φράγκος με την ευκαιρία των αποκαλυπτηρίων του ανδριάντα του Γεωργάκη Ολυμπίου το 1964 στο Λιβάδι και εξέδωσε ο Σύλλογος Λιβαδιωτών Αθήνας διαβάζουμε: «Όλες μας οι προσπάθειες όπως βρούμε έστω και έναν απόγονο του Γεωργάκη από τον οποίο θα μαθαίναμε για την τύχη των παιδιών του απέβησαν δυστυχώς άκαρπες».
Η παιδεία του
Τις πνευματικές του ικανότητες τις εκδήλωνε ο Γεωργάκης στις συνεχείς ομιλίες του, εθνικοαπελευθερωτικού περιεχομένου, παντού και πάντοτε, όπου βρισκόταν. Ορκισμένος στις αξίες και τις αρχές της Φιλικής Εταιρείας και διαθέτοντας το ίδιο όραμα με το Ρήγα Φεραίο γύριζε από πόλη σε πόλη κάνοντας ομιλίες. Σε μνημειώδη ομιλία του στην Ακαδημία Ιασίου, της οποίας ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου, εκτός από τη γνωστή, προφητική γι’ αυτόν ρήση του ότι: «ο αγωνιστής την ελευθερία ή την κερδίζει μαχόμενος ή την καθαγιάζει πεθαίνοντας», διασώζεται και το εξής απόσπασμα των παροτρύνσεών του προς το ακροατήριο για οικονομική ενίσχυση του αγώνα: «είναι μεγάλο έγκλημα το να συγκεντρώνει κανείς στην κατοχή του αγαθά περισσότερα από αυτά που του χρειάζονται για να ζήσει, γιατί αφαιρεί τη ζωή από άλλους ανθρώπους που στερούνται παντελώς αγαθών». Ο Γεωργάκης Ολύμπιος πίστευε στη μόρφωση του Λαού σα βασικό συντελεστή για την ολοκληρωτική απελευθέρωσή του. Περίφημη είναι η προκήρυξή του, που βρέθηκε στα Αυστριακά αρχεία. Είναι ένα κείμενο που φανερώνει το ηθικό μεγαλείο και την πίστη του στην αξία της παιδείας:
«Ανδρείοι Έλληνες, Όλοι μας, ευγενείς, αδελφοί, υποκύψαμε σε μια τρομερή μοίρα. Από τους ομόδοξους γείτονές μας εκείνοι που μας υποσχέθηκαν βοήθεια, μας εγκατέλειψαν, οι άλλοι με συκοφαντίες εχαρακτήρισαν σαν έγκλημα τους αιματηρούς αγώνες μας για τη θρησκεία μας και την ύπαρξή μας. Ψηλά το κεφάλι αδέλφια. Δείξτε πως είστε αντάξιοι των προγόνων σας.Εσώσαμεν εν τούτοις τη τιμήν μας. Η Ευρώπη εγνώρισε τους γυιούς της Ελλάδας. Η βοήθεια που υποσχέθηκε η Ρωσία έρχεται πολύ αργά για μας. Οι Μοσχοβίτες Μεγιστάνες θέλουν πρώτα να ξέρουν ότι έπεσε νεκρό το άνθος της Ελλάδας προτού να έρθει η βοήθειά τους, για να έχουν να κατακτήσουν μόνο αμόρφωτες μάζες και μετά την εξόντωση των μορφωμένων να μη παραλάβουν κανένα πνευματικό παλμό, που τον φοβούνται στην αναγέννησή μας σα μελλοντικό επαναστατικό υλικό…».[4]Η λαϊκή μούσα για τον Ολύμπιο
«Πέντε πασάδες κίνησαν από την Ιμπραΐλα, στράτευμα φέρνουν περισσό,
πεζούρα και καβάλα, σέρνουν και τόπια δώδεκα και βόλια χωρίς μέτρο.
Έρχεται κι’ ο Τσαπάνογλους από το Βουκουρέστι, έχει ανδρείο στράτευμα,
όλο Γιανιτσαραίους, στα δόντια σέρνουν τα σπαθιά, στα χέρια τα τουφέκια.
Τότ’ ο Γιωργάκης φώναξεν’ από το μοναστήρι: Πού είστε, παλικάρια μου,
λεβέντες μ’ ανδρειωμένοι; γλήγορα ζώστε τα σπαθιά, πάρετε τα τουφέκια,
πιάστε τον τόπο δυνατά, πιάστε τα μετερίζια,
ότι Τουρκιά μας πλάκωσε και θέλει να μας φάει.
Δίχως ψωμί, δίχως νερό, τρεις μέρες και τρεις νύχτες,
βαριά βαρούσαν τον εχθρό κάτου στο Κομπουλάκι.
Τούρκων κεφάλια έκοψαν κοντά στις τρεις χιλιάδες.
Και ο Φαρμάκης φώναξεν από το μοναστήρι: Αφήστε τα τουφέκια σας,
σύρετε τα σπαθιά σας, γιουρούσι απάνω κάμετε, στον Άη Λιάν εβγήτε.
Οι Τούρκοι το εχάρηκαν, τρέχουν στο μοναστήρι.
Τότ’ ο Φαρμάκης, ζωντανός, φώναξ’ από του Σέκου:
Που είσαι, Γιώργο μ’, αδερφέ και πρώτε καπετάνιε;
Τουρκιά πολλή μας πλάκωσε και θέλει να μας φάει.
Ρίχνει τα τόπια σα βροχή, τα βόλια σα χαλάζι.
Ο Γιώργης τότ’ είχε χαθεί, και πλέον δεν τον είδαν
Ο Γιώργης είχε σκοτωθεί, τα βόλια δεν τ’ ακούει».
ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ- Του Ολύμπου και του Κισσάβου[5]
πεζούρα και καβάλα, σέρνουν και τόπια δώδεκα και βόλια χωρίς μέτρο.
Έρχεται κι’ ο Τσαπάνογλους από το Βουκουρέστι, έχει ανδρείο στράτευμα,
όλο Γιανιτσαραίους, στα δόντια σέρνουν τα σπαθιά, στα χέρια τα τουφέκια.
Τότ’ ο Γιωργάκης φώναξεν’ από το μοναστήρι: Πού είστε, παλικάρια μου,
λεβέντες μ’ ανδρειωμένοι; γλήγορα ζώστε τα σπαθιά, πάρετε τα τουφέκια,
πιάστε τον τόπο δυνατά, πιάστε τα μετερίζια,
ότι Τουρκιά μας πλάκωσε και θέλει να μας φάει.
Δίχως ψωμί, δίχως νερό, τρεις μέρες και τρεις νύχτες,
βαριά βαρούσαν τον εχθρό κάτου στο Κομπουλάκι.
Τούρκων κεφάλια έκοψαν κοντά στις τρεις χιλιάδες.
Και ο Φαρμάκης φώναξεν από το μοναστήρι: Αφήστε τα τουφέκια σας,
σύρετε τα σπαθιά σας, γιουρούσι απάνω κάμετε, στον Άη Λιάν εβγήτε.
Οι Τούρκοι το εχάρηκαν, τρέχουν στο μοναστήρι.
Τότ’ ο Φαρμάκης, ζωντανός, φώναξ’ από του Σέκου:
Που είσαι, Γιώργο μ’, αδερφέ και πρώτε καπετάνιε;
Τουρκιά πολλή μας πλάκωσε και θέλει να μας φάει.
Ρίχνει τα τόπια σα βροχή, τα βόλια σα χαλάζι.
Ο Γιώργης τότ’ είχε χαθεί, και πλέον δεν τον είδαν
Ο Γιώργης είχε σκοτωθεί, τα βόλια δεν τ’ ακούει».
ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ- Του Ολύμπου και του Κισσάβου[5]
Ο Γάλλος φιλέλληνας αξιωματικός Μαξίμ Ραϋμπότ (Maxime Raybaud) αναφέρει τα εξής: «Με κάλεσε σε γεύμα ο Υψηλάντης, μαζί με Έλληνες καπεταναίους, τον Μάιο του 1821, σε ένα στρατόπεδο της Τριπολιτσάς. Εκεί σε μια γωνιά της κάμαρας, ένας σακάτης με βροντερή φωνή σαν άλλος Τυρταίος, τραγουδούσε τα κατορθώματα του Γεωργάκη Ολυμπίου και των Ιερολοχιτών». Ένας άλλος εθελοντής, ο Γερμανός ιατρός Ηahn είδε στα Μέθανα ένα τυφλό Αρβανίτη ραψωδό, που τα βράδια, στις καλύβες, όταν άρχιζε το συμπόσιο με φλογέρες και κιθάρες, με ενθουσιώδη φωνή, τραγουδούσε τα αθάνατα ανδραγαθήματα του Γεωργάκη Ολυμπίου.
Ο Αγώνας στα Βαλκάνια
Στα 1804 επικεφαλής πολλών αρματολών δέχεται την έκκληση του Σέρβου αρματολού Βέλκου Πέτροβιτς για να βοηθήσουν τη σέρβικη επανάσταση. Ο Ολύμπιος, όπως και ο Ρήγας Φεραίος, πίστευε πως οι Βαλκανικοί λαοί θα απελευθερωθούν από τους Τούρκους μόνο αν πολεμήσουν ενωμένοι. Στη Σερβία με 550 παλικάρια και άλλους καπεταναίους ενώθηκαν με τους Σέρβους επαναστάτες αιφνιδιάζοντας τους Τούρκους. Μετά από τη σύγκρουση αυτή ο Γεωργάκης Ολύμπιος παρέμεινε στη Σερβία, αγωνιζόμενος ηρωικά στο πλευρό του Σέρβου ηγεμόνα Καραγεώργη και αποκτώντας την αγάπη και το θαυμασμό όλων των Σέρβων.
Τα επόμενα χρόνια άλλοτε στο πλευρό των Σέρβων κι άλλοτε στο πλευρό των Ρώσων αποκτά δόξα και φήμη μεγάλου πολέμαρχου. Η φήμη και το λαμπρό όνομα του Γεωργάκη έφτασε μέχρι τα ανάκτορα της Πετρούπολης. Γνωρίζοντας τις διπλωματικές του ικανότητες ο Τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας με τον Καποδίστρια συμπεριέλαβαν και τον Γεωργάκη στην αντιπροσωπεία του περίφημου Συνεδρίου της Βιέννης το 1815.
Στα 1817, μυείται στη Φιλική Εταιρεία από το Γ. Λεβέντη και δε γίνεται απλό μέλος της αλλά απόστολος.
[7] Το καλοκαίρι του 1820 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, τον διορίζει Αρχιστράτηγο των επαναστατικών δυνάμεων στη Μολδοβλαχία. Το διορισμό του τον παραδίνουν ο Εμμανουήλ Ξάνθος και ο Χριστόφορος Περραιβός και εκείνος δίνει όρκο πως θα θυσιάσει το παν για την επιτυχία του αγώνα. Το διοριστήριο αυτό έγγραφο διέσωσε ο ιστορικός Γούδας: «…διορίζω διά του παρόντος μου Αρχιστράτηγον του Δουναβικού στρατεύματος τον Γεώργιον Ολυμπίτην, γνωρίσας αυτόν ενάρετον, πρόθυμον και άξιον να το διοική και να το διευθύνη κατά την περίστασιν…». Και η απάντηση: «…Τώρα δεν μένει άλλο να σας ειπώ παρά να σας διαβεβαιώσω και εγγράφως την γνώμη μου, ότι οπόταν κριθή αρμόδιος ο καιρός να μας δοθή η αποφασιστική σας προσταγή, υπόσχομαι να την εξακολουθήσω με την υστερινή ρανίδα του αίματός μου, χωρίς ποτέ να με δειλιάση καμμιά ανθρώπινος περίστασις».
Οδεύοντας προς τη Θυσία
Ως σήμερα στον ΄Ολυμπο οι γέροι ξέρουν το δημοτικό τραγούδι, που μ΄αυτό απαθανάτισε ο λαός τους ήρωες του Σέκου:
“«Μας ήρθ΄η άνοιξη πικρή, το καλοκαίρι μαύρο
μας ήρθε κι΄ο χινόπωρος πικρός φαρμακωμένος.
Μαζί εσυμβολεύονταν Γιωργάκης και Φαρμάκης:
«Γιωργάκ΄, έλα να φύγουμε στη Μοσκοβιά να πάμε»
«Καλά τα λες, Φαρμάκη μου, καλά το συντυχαίνεις,
μάναι μου φαίνεται ντροπή κι ο κόσμος θα γελάσει.
Καλύτερ΄ας βαστάξουμε σ΄αυτό το μοναστήρι
όσο να βγει ο Μόσκοβος νάρθει να μας βοηθήσει».
Δώστε και στη Φαρμάκαινα μαντάτο του θανάτου.
Και τα λημέρια φώναξαν ΄πο πέρ΄ από του Σέκου:
« Πολύ μαυρίλα πλάκωσε και τα βουνά μαυρίζουν!»
Μήνα βοήθεια έρχεται, μήνα συντρόφοι φτάνουν;
Μόνε Τουρκιά μας πλάκωσε χιλιάδες δεκαπέντε»
μας ήρθε κι΄ο χινόπωρος πικρός φαρμακωμένος.
Μαζί εσυμβολεύονταν Γιωργάκης και Φαρμάκης:
«Γιωργάκ΄, έλα να φύγουμε στη Μοσκοβιά να πάμε»
«Καλά τα λες, Φαρμάκη μου, καλά το συντυχαίνεις,
μάναι μου φαίνεται ντροπή κι ο κόσμος θα γελάσει.
Καλύτερ΄ας βαστάξουμε σ΄αυτό το μοναστήρι
όσο να βγει ο Μόσκοβος νάρθει να μας βοηθήσει».
Δώστε και στη Φαρμάκαινα μαντάτο του θανάτου.
Και τα λημέρια φώναξαν ΄πο πέρ΄ από του Σέκου:
« Πολύ μαυρίλα πλάκωσε και τα βουνά μαυρίζουν!»
Μήνα βοήθεια έρχεται, μήνα συντρόφοι φτάνουν;
Μόνε Τουρκιά μας πλάκωσε χιλιάδες δεκαπέντε»
Πηγή : Ολυμπος -πιερία ./wikipedia ,μέσω orologion.wordpress.com
ΑΔΩΝΕΙΑ - ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αδώνεια:
Το Πάσχα των Αρχαίων Ελλήνων
Στις
παραδόσεις των λαών της ανατολικής μεσογείου , υπάρχουν τουλάχιστον 16 θεοί που
βιώνουν το δράμα του θανάτου αλλά και ταυτόχρονα την λύτρωση της
αναστάσεως.
Στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο εκτός από τον Δία/Φελχανό και τον Διόνυσο/Ζαγρέα , ο σημαντικότερος Θεός που πεθαίνει και ανασταίνεται , είναι ο ‘ Αδωνις
Στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο εκτός από τον Δία/Φελχανό και τον Διόνυσο/Ζαγρέα , ο σημαντικότερος Θεός που πεθαίνει και ανασταίνεται , είναι ο ‘ Αδωνις
Σύμφωνα
με την παράδοση ο Αδωνης ήταν γιός του Κινύρα κι της Σμύρνας. Όταν γεννήθηκε
ήταν τόσο πανέμορφο μωρό που... μόλις τον είδε η Θεά Αφροδίτη
τον ερωτεύτηκε και για να μην τον χάσει τον έβαλε σε μία λάρνακα και τον
εμπιστεύθηκε στην Περσεφόνη, την Θεά του Κάτω Κόσμου.
Όταν
όμως ο Αδωνις μεγάλωσε , η Περσεφόνη θαμπωμένη και αυτή από την ομορφιά του ,
αρνήθηκε να τον επιστρέψει και τότε η Αφροδίτη ζήτησε την συνδρομή του Δία.Ο
πατέρας των Θεών τότε έδωσε τον όμορφο νέο για τα 2/3 του χρόνου στην Αφροδίτη
και το 1/3 στην Περσεφόνη.
Η
Αφροδίτη εγκατέλειψε τον Ολυμπο και ακολούθησε τον πανέμορφο νέο στην γή.
Δυστυχώς όμως κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού ο Αδωνης σκοτώθηκε από ένα
αφηνιασμένο κάπρο. Η Αφροδίτη απαρηγόρητη και με δάκρυα στα μάτια ζήτησε από την
Περσεφόνη πίσω τον όμορφο νέο και τότε οι δύο Θεές αποφάσισαν να τον έχουν η
κάθε μία για εξι μήνες τον χρόνο. Η διαμάχη της Αφροδίτης και της Περσεφώνης
συμβολίζει και διδάσκει ότι ο Ερωτας μπορεί να νικήσει ακόμη και τον θάνατο
!
Από
το αίμα του Αδώνη γεννήθηκαν τα τριαντάφυλλα και οι παπαρούνες και από τα δάκρια
της Αφροδίτης οι ανεμώνες.
Ο
Αδωνης είναι ένας πανάρχαιος Θεός της Ανατολής και η λατρεία του ήταν
διαδεδομένη στην Συρία την Φοινίκη την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Από εκεί η
λατρεία του πέρασε στην Κύπρο και από την Κύπρο στην Ελλάδα ήδη από τη Αρχαική
Εποχή.
Σύμφωνα με την παράδοση ο τάφος του βρισκόταν στην Βηθλεέμ σε μία υπόγεια σπηλιά στα θεμέλια του Ναού της Θεάς Αστάρτης. Πιθανολογείται ότι το σημείο βρίσκεται εκεί που σήμερα είναι χτισμένος ο Ναός της Γεννήσεως.
Σύμφωνα με την παράδοση ο τάφος του βρισκόταν στην Βηθλεέμ σε μία υπόγεια σπηλιά στα θεμέλια του Ναού της Θεάς Αστάρτης. Πιθανολογείται ότι το σημείο βρίσκεται εκεί που σήμερα είναι χτισμένος ο Ναός της Γεννήσεως.
Τα
Αδώνεια
Σε
ανάμνηση του θανάτου και της αναστάσεως του Θεού ετελούντο κάθε χρόνο τα
Αδώνεια. Σε άλλες περιοχές η γιορτή γινόταν στα μέσα του μηνός Βοηδρομίωνος (15
Αυγούστου -15 Σεπτεμβρίου ) και αλλού ,στην κυρίως Ελλάδα την άνοιξη κατά την
πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία.
Η
πρώτη ημέρα των «Αδωνείων», που λεγόταν «Αφανισμός», ήταν ημέρα πένθους για το
θάνατο του Θεού, που απεικονίσεις του τον παρουσιάζουν εστεμμένο με ταινίες που
τις διακοσμούν ισοσκελείς σταυροί , με το στόλισμα των λεγόμενων «Κήπων του
Αδώνιδος» (που τους προετοίμαζαν οι γυναίκες οκτώ ημέρες πριν), καθώς και με
μοιρολόγια και λυπητερές μουσικές από πένθιμο αυλό (τη λεγόμενη «γίγγρα»). Η
δεύτερη ημέρα των εορτασμών η Εύρεσις (ανάστασις) ήταν ημέρα χαράς για την
ανάσταση του Θεού εκ νεκρών και την ανάληψή του δίπλα στη Θεά Αφροδίτη για το
μισό χρόνο.
Οι
Κήποι του Αδώνιδος (Επιτάφιος)
Οι
κήποι του Αδώνιδος ήσαν πανέρια η γλάστρες γεμάτες χώμα μέσα στις οποίες
έσπερναν και καλλιεργούσαν ειδικά για τα Αδώνεια, πολύτριχο και αλλά φυτά ταχέως
αυξανόμενα, καθώς και σιτάρι, κριθάρι, μαρούλι, μάραθο και διάφορα είδη
λουλουδιών που τα περιποιούντο επί 8 ημέρες, κατά κύριο λόγο η αποκλειστικά, οι
γυναίκες.
Την ημέρα του «Αφανισμού» οι λατρευτές κυρίως γυναίκες με λυμμένα τα μαλλιά τους, ξυπόλητες και γυμνόστηθες, περιέφεραν με θρήνους και οδυρμούς τα ομοιώματα του Θεού και τους «Κήπους» στους δρόμους των πόλεων και κατόπιν τα οδηγούσαν στη θάλασσα (ή σε πηγές και ποτάμια σε άλλες πόλεις), τα έριχναν στα νερά και παρακαλούσαν να επιστρέψει ο Θεός από τον κάτω κόσμο.
Στα «Αδώνεια» προσφερόταν ως θυμίαμα μύρα, ενώ ψάλλονταν και ειδικά άσματα, τα λεγόμενα «Αδωνίδια», από τα οποία έχει διασωθεί ένα πολύ αξιόλογο δείγμα. Πρόκειται για τον «Επιτάφιον Αδώνιδος» του Βίωνος. Σε κάποια από τα ανά τόπους «Αδώνεια» γίνονταν και μυήσεις σε Μυστήρια του Θεού (Ο Λουκιανός διασώζει ότι οι μύστες θυσίαζαν πρόβατο και έπαιρναν μετάληψη).
Την ημέρα του «Αφανισμού» οι λατρευτές κυρίως γυναίκες με λυμμένα τα μαλλιά τους, ξυπόλητες και γυμνόστηθες, περιέφεραν με θρήνους και οδυρμούς τα ομοιώματα του Θεού και τους «Κήπους» στους δρόμους των πόλεων και κατόπιν τα οδηγούσαν στη θάλασσα (ή σε πηγές και ποτάμια σε άλλες πόλεις), τα έριχναν στα νερά και παρακαλούσαν να επιστρέψει ο Θεός από τον κάτω κόσμο.
Στα «Αδώνεια» προσφερόταν ως θυμίαμα μύρα, ενώ ψάλλονταν και ειδικά άσματα, τα λεγόμενα «Αδωνίδια», από τα οποία έχει διασωθεί ένα πολύ αξιόλογο δείγμα. Πρόκειται για τον «Επιτάφιον Αδώνιδος» του Βίωνος. Σε κάποια από τα ανά τόπους «Αδώνεια» γίνονταν και μυήσεις σε Μυστήρια του Θεού (Ο Λουκιανός διασώζει ότι οι μύστες θυσίαζαν πρόβατο και έπαιρναν μετάληψη).
http://ofis66.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)