Εγκύκλιος Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά για απασχόληση με τη γεωργία

Αγαπητά μου παιδιά,
Ως πατέρας που επιθυμεί την αληθινή ευημερία σας, την ειρηνική σας διαβίωσι, την ευτυχία σας, την απρόσκοπτη πορεία σας στην επίγειο αυτή ζωή και τον αγιασμό σας, έρχομαι να σας απευθύνω μια...ειλικρινή έκκληση, αυτή την εποχή μάλιστα, που η οικονομική δυσπραγία και η έλλειψι και των απαραιτήτων αγαθών είναι αισθητές και ανησυχητικές.

O Δημιουργός Θεός μας περιγράφει στο βιβλίο της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης τη δημιουργία της βλαστήσεως και την ωφέλεια που προέρχεται από αυτή. «Και είπεν ο Θεός∙ βλαστησάτω γη βοτάνην χόρτου, σπείρον σπέρμα κατά γένος και ξύλον κάρπιμον ποιούν καρπόν κατά γένος ου το σπέρμα αυτού εν αυτώ».

Πόσο ωραία περιγράφει η Παλαιά Διαθήκη τη δημιουργία του φυτικού πλούτου! Ο Θεός μεριμνά προκειμένου να ετοιμάσει με την δημιουργική Του πανσοφία όλες τις προϋποθέσεις για να μπορεί να τραφεί ο άνθρωπος με βάσι τον φυτικό πλούτο.

Και στην Καινή Διαθήκη ο Σαρκωθείς Θεός μας χρησιμοποίησε πολλές εικόνες από την γεωργική και κτηνοτροφική ζωή. Χρησιμοποίησε παραβολές με αγροτικές σκηνές και εκτός από τα πνευματικά διδάγματα, διεκήρυξε πόσο η αγροτική οικονομία έχει σπουδαιότητα και είναι ωφέλιμη στη ζωή του ανθρώπου.

Δυστυχώς, εμείς λησμονήσαμε τη γη μας, τα ευλογημένα χωράφια μας τα οποία προσέφεραν τόσα πολλά, έθρεψαν και εζωογόνησαν γενεές γενεών Ελλήνων. Συνεπαρμένοι από μια ψεύτικη εικόνα ευμάρειας και πολυτελούς διαβιώσεως, εγκαταλείψαμε την αγροτική μας οικονομία, με αποτέλεσμα να ασφυκτιούμε στις πόλεις για λίγη ανόθευτη τροφή, να συνωστιζόμαστε σε αυτές για ένα μεροκάματο και να τρεφόμαστε με είδη εισαγόμενα, πολλές φορές κακής ποιότητος, τα οποία προ μερικών ετών παρήγαγε η πατρίδα μας.

Να το ομολογήσουμε! Όπου η γη παραμένει ακαλλιέργητη, σβήνουν σχεδόν και οι άλλες τέχνες, στην ξηρά και στη θάλασσα, ακριβώς όπως διεπίστωσε στην αρχαιότητα ο Ξενοφών.

Οι ειδικοί σήμερα επισημαίνουν, ότι η παραγωγή αγροτικών προϊόντων στην Ελλάδα χρόνο με το χρόνο μειώνεται και ο βαθμός εξαρτήσεως της χώρας μας από εισαγωγές αγροτικών προϊόντων διαρκώς αυξάνει την τελευταία δεκαπενταετία.

Οδυρόμαστε και διαμαρτυρόμαστε σήμερα επειδή εξαρτώμαστε από την «μεγαλοψυχία» η την τοκογλυφία των ξένων για δανεικά, ενώ εδώ και πολλά χρόνια είμαστε απολύτως εξαρτημένοι από εισαγωγές για να καλύψουμε τις διατροφικές ανάγκες μας.

Κι όλα αυτά γιατί εγκαταλείψαμε τα ευλογημένα χωράφια μας, ντρεπόμαστε να πάρουμε την αξίνα και να καλλιεργήσουμε τη γη μας. Πονάει κανείς όταν βλέπει την αφθονοπάροχο γη της Αιτωλοακαρνανίας να είναι χέρσα κι ακαλλιέργητη..! Τι πρέπει να κάνουμε;

Ένας διαπρεπής καθηγητής σε ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών τον Ιούνιο του 2008, ο αείμνηστος Σπύρος Κυριάκης, ανέφερε τα εξής: «Πρέπει να έχουμε νέο δόγμα για την οικονομία μας: αυτάρκεια ασφαλών τροφίμων, εξαγωγικές δυνατότητες και προστασία του περιβάλλοντος (τρόφιμα-νερό-δάση-ευημερία). Η οικονομία μας δεν αντέχει πια το συναλλαγματικό «βάρος» για την κάλυψι των αναγκών μας σε ζωικά τρόφιμα».

Το βλέπουμε, το ζούμε. Η ανεργία φθάνει σε υψηλά ποσοστά και οι αδελφοί Έλληνες πεινάνε, στερούνται, υποφέρουν. Μην περιμένουμε να μας λυπηθούν οι ξένοι, οι λεγόμενοι φίλοι και προστάτες μας. Το ακούσαμε: «Η θα πουλήσετε και θα πουληθείτε, η θα πεθάνετε» μας είπαν.

Υπάρχουν λοιπόν, πολλοί, καλοί και αναγκαιότατοι λόγοι, για να επιστρέψουμε στη γεωργία και την κτηνοτροφία, που εγκαταλείψαμε. Οπωσδήποτε η Ελλάδα μετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωσι, άρα και στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της, διαθέτει όμως και περιθώρια ευελιξίας στις επιλογές της, πολύ δε περισσότερο καθώς οι επιδοτήσεις μετά το 2013 θα διατηρηθούν σε μεγάλο βαθμό, όπως λένε οι ειδικοί και μάλιστα με φιλοπεριβαλλοντικό προσανατολισμό. Η Ελλάδα έχει τις προϋποθέσεις για γεωργοκτηνοτροφική ανάπτυξη.

Είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη να υπάρχει στη χώρα μας αυτάρκεια βασικών διατροφικών αναγκών του λαού μας κυρίως σε κρέας, γάλα, δημητριακά, σε ζωοτροφές αλλά και προσπάθεια αξιοποιήσεως των προϊόντων αλιείας, ιχθυοκαλλιεργείας, ελιάς, οσπρίων, οπωροκηπευτικών. Είναι ανάγκη και το κράτος να περιβάλλει με στοργή και ενδιαφέρον τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο. Ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος χρειάζονται στήριξι, διαφώτισι, επιμόρφωσι, καθοδήγησι και πάνω από όλα εμψύχωσι για να είναι παραγωγικοί και αξιοπρεπείς.

Αγαπητοί,

Ελάτε όλοι μας να αγαπήσουμε την ευλογημένη γη μας, τα χρυσοφόρα χωράφια μας, την ελληνική κτηνοτροφία μας. Ελάτε να εργασθούμε όλοι μας στην εύφορη γη της Αιτωλοακαρνανίας. Ας παρακινήσουμε τόσους ανέργους να ασχοληθούν με την αγροτική ζωή και εργασία. Η εργασία είναι τιμή και η καλλιέργεια της γης ευλογία.

Το ψωμί μας, η ευμάρειά μας, η οικονομική μας ανάσα βρίσκονται στα χέρσα, στα εγκαταλελειμμένα χωράφια μας και στην ποιμενική ζωή, τα οποία έχουν μια ένδοξη παράδοσι στην Αιτωλοακαρνανία.

Πατρικά σας παρακαλώ, σας κάνω θερμή έκκληση: Ας αγαπήσουμε την προσοδοφόρο γη της Αιτωλοακαρνανίας. Ας οργανώσουμε την καλλιέργειά της, ας εμπνεύσουμε τα παιδιά μας να αγαπήσουν την γεωργική και κτηνοτροφική ζωή.

Μπορούμε μόνοι μας ως Έλληνες να ζήσουμε• μπορούμε να ανακάμψουμε το κύμα της ανεργίας. Δεν μας χρειάζονται οι ξένοι. Εκείνοι δεν θέλουν την ευτυχία μας. Την υποδούλωσί μας θέλουν, την εξαχρίωσί μας, τον αφανισμό μας ως Ορθοδόξων και Ελλήνων. Θά ζήσουμε, αγαπητοί, με την εργασία μας και θα μεγαλουργήσουμε. Δεν θα μας αφήσει ο Θεός μας.

Η μητέρα μας Εκκλησία κάθε μέρα εύχεται «υπέρ ευφορίας των καρπών της γης…». Ο Μεγάλος Γεωργός ευλογεί και αμείβει τον κόπο και τον ιδρώτα του κοπιάζοντος γεωργού. Μην αποθαρρυνόμαστε. Ας στρέψουμε την θέλησί μας, την προσοχή μας και την φιλοπονία μας στην ευλογημένη γη μας κι ας ζητούμε την ευλογία του ουρανίου πατέρα μας. Και η ανεργία και οι υλικές ανάγκες μας θα θεραπευθούν.

Οδηγίες στους γονείς για ασφαλή πλοήγηση των παιδιών στο διαδίκτυο

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό βιασμού 15χρονης μαθήτριας από νεαρό που τη γνώρισε στο Facebook, η δράση Saferinternet.gr, του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου παραθέτει τις παρακάτω νουθεσίες προς τους γονείς:

* Συζητήστε με τα παιδιά για τους αγνώστους στο Διαδίκτυο. Τα παιδιά πρέπει να αντιληφθούν ότι οι άνθρωποι στο Διαδίκτυο, ακόμα και αυτοί με τους οποίους αλληλογραφούν ή συνομιλούν, ακόμα και για πολύ καιρό, αλλά δεν τους γνωρίζουν στο φυσικό κόσμο, δεν είναι πάντοτε αυτοί που φαίνεται ότι είναι. Οι άνθρωποι δεν λένε πάντοτε την αλήθεια στο Διαδίκτυο. Πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζονται πάντα ως άγνωστοι.
* Εάν κάποιος διαδικτυακός «φίλος» ζητήσει από το παιδί σας να κρατήσει τη φιλία μυστική, τότε κάτι δεν πάει καλά. Ποιος αληθινός φίλος θα το ζητούσε αυτό; Συζητήστε το με τα παιδιά σας, έτσι ώστε σε μια τέτοια περίπτωση να σας ενημερώνουν αμέσως.
* Εξηγήστε στα παιδιά σας ότι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά κατά τις συνομιλίες τους στο Διαδίκτυο. Ακόμη και σε ένα χώρο συνομιλίας που υποτίθεται ότι είναι μόνο για παιδιά, δεν είναι, προς το παρόν, δυνατό να ελεγχθεί εάν όλοι οι συμμετέχοντες είναι παιδιά. Μπορεί να συμμετέχει ένα ενήλικας που δηλώνει ότι είναι παιδί και που προσπαθεί να παραπλανήσει κάποιους ανήλικους.
* Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας δεν συναντούν κάποιο άτομο που γνωρίζουν μόνο μέσω του Διαδικτύου. Ακόμα και αν τα παιδιά επιμένουν ότι έχουν δει φωτογραφία του ατόμου αυτού, εξηγείστε τους ότι η φωτογραφία αυτή μπορεί να είναι πλαστή, για να τα παραπλανήσει και να επιτύχει ευκολότερα να συναντηθεί μαζί τους.
Ακόμα και αν δουν κάποιον μέσω web κάμερας, πάλι διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο από πιθανά παιδοφιλικά ή άλλα κυκλώματα, τα οποία, ενδεχομένως, να έχουν επιστρατεύσει και ανήλικα παιδιά με σκοπό να προσελκύσουν άλλα παιδιά.

πηγή:newsbomb

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΦΟΡΙΑΚΟΙ «ΦΙΛΟΙ» ΜΑΣ!

 

Ποιον και πως θα πιάσουν τους φοροφυγάδες οι Γερμανοί εφοριακοί «φίλοι μας» ρε Βουβουζέλο;
Θα ισχύσει και στην προκειμένη περίπτωση η κατοχική μέθοδος της κουκούλας με θύματα τους συνήθεις μαλάκες, που του λόγου σας «ως εισπρακτική μαφία» τους έχετε ρουφήξει και το μεδούλι;

Δε μου λες Βουβουζέλ, του εφοριακούς με τις βίλες, τα κότερα και τις καταθέσεις σε εκατομμύρια ευρώ θα τους αγγίξουν;

Του κομματικούς κρατικούς υπαλλήλους που έχει στραβώσει το χέρι τους από τις μίζες θα τους βάλουν να ξεράσουν τα κλεψιμαίικα;

Τους καναλάρχες που χρωστάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους στο Δημόσιο θα τους βάλουνε φυλακή μαζί με τον μικρομεσαίο που δεν πλήρωσε το ΦΠΑ για να κρατήσει ανοιχτό το μαγαζάκι του;

Τους δημοσιογράφους που τα «παίρνουν» μαύρα από δέκα μεριές, τους μεγαλογιατρούς, τους μεγαλοδικηγόρους, τους εφοπλισταράδες, τους λαθρέμπορους υγρών καυσίμων , τους golden boys, τα τσογλάνια του πασοκοlιfe style με τις βιλάρες στη Μύκονο και τα σαλέ στην Αράχωβα, τα βολευτάκια που στέλνουν εκατομμύρια στις τράπεζες του εξωτερικού, τους έτσι τους αλλιώτικους και τους πασαλιμανιώτικους και όλο το κομματικό κλεφταριό ,που αρπάζουνε και τρώνε και πίνουν εις υγεία των κορόιδων, θα τους μπαγλαρώσουν;

Να το δω και να μην το πιστέψω θεόρατε Βουβ, γιατί έτσι και γίνει κάτι τέτοιο καθαρίσαμε σε ένα χρόνο μέσα και θα μας μείνει και περίσσευμα, αλλά δεν το βλέπω…
Οι «Γερμανοί φίλοι» μας δεν έρχονται για να βγάλουν το κάρο από λάσπη που εσείς το ρίξατε, έρχονται «να μας βάλουν κι άλλο μέσα» για να μπορούν να μας αγοράσουν από την κορυφή έως τα νύχια με δύο-τρία κωλόχαρτα… Και μακάρι να βγω ψεύτης!

 

πηγή:χαρρυ κλυνν

ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΟΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΑΠΩΛΕΣΑΙ...

 

EY. BENΙΖΕΛΟΣ: «Μια ασύντακτη χρεωκοπία θα έφερνε την Ελλάδα στο βιοτικό επίπεδο της Αλβανίας και της Μολβαδίας»

Αδιόρθωτος είσαι ρε Βουβουζέλο, τι να σου πω, πάλι αδιάβαστο σε πιάνω. Οι Αλβανοί γε ίτονές μας έζησαν χρόνια κάτω από το απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς του Χότζα, φύγανε οικονομικοί μετανάστες από την πατρίδα τους και δούλεψαν σκληρά κάτω από αντίξοες συνθήκες… Μάζεψαν με ιδρώτα και αίμα δυο δεκάρες για να τις χάσουνε με το γνωστό σκάνδαλο των πυραμίδων!
Βάλανε κάτω το κεφάλι και δουλέψανε σαν τα μαύρα σκυλιά, υποφέρανε, αλλά ρε χειρότερε της Ευρώπης (τον τίτλο δε μπορεί να σου τον φάει κανένας) δεν κάλεσαν, όπως, κάνατε εσείς το ΔΝΤ για να τους σώσει… Ούτε δώσανε κώλο στους τοκογλύφους και το κυριότερο δεν γίνανε το περίγελος και οι ξεφτίλες της Ευρώπης όπως γίναμε εμείς που χάσαμε και την πατρίδα μας και την αξιοπρέπειά μας… Άντε μπράβο, σαχλαμαροεξακοντιστή!

Αν σας χαρίσουν το δάνειο θα είναι για να χάσετε το σπίτι...

 

Ο μέσος άνθρωπος παραμυθιάζεται εύκολα. Παραμυθιάζεται όμως πιο εύκολα όταν βρίσκεται σε απόγνωση ή όταν βρίσκεται σε κατάσταση παράλογης ευφορίας. Γι’ αυτό και στις δυο αυτές καταστάσεις ευδοκιμούν οι απατεώνες.

Να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους...

Πουθενά δεν μοιράζουν χρήματα. Ούτε στο χρηματιστήριο, ούτε στις τράπεζες, ούτε πολύ...

περισσότερο στο κράτος.

Όσοι πίστεψαν κάποια στιγμή πως στο χρηματιστήριο μοίραζαν χρήματα το πλήρωσαν ακριβά. Ακόμη ψάχνουν ποιος έφταιξε. Δεν θα τον βρουν ποτέ, γιατί κοιτάνε το δάχτυλο που νομίζουν πως δείχνει οπουδήποτε αλλού εκτός των ιδίων.

Το ίδιο παθαίνουν τώρα όσοι πίστεψαν πως με ένα διορισμό ή με μια «επαφή» στον κρατικό μηχανισμό, βρήκαν το μήνα που θρέφει τους εννέα και έλυσαν το πρόβλημα της ζωής τους και της ζωής των παιδιών τους. Ακόμη νομίζουν πως φταίει η Μέρκελ, η διεθνής τραπεζοκρατία και ό,τι άλλο δείχνει το δάχτυλο των δημαγωγών... Ουδόλως οι ίδιοι και το «βύσμα» τους που κέρδισε περισσότερα απ΄ αυτή τη σχέση.

Κανείς δεν πρόκοψε ακολουθώντας δημαγωγούς.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί αποφάσισαν να αλλάξουν κοινωνική τάξη και status με διακοποδάνεια και πιστωτικές κάρτες. Τώρα τεντώνουν τα αυτιά στον κάθε δημαγωγό που μουρμουρίζει για «κούρεμα» όλων των τραπεζικών δανείων και φέρνουν αμφίβολα παραδείγματα από χώρες που τις έχει ξεχάσει κι ο χάρτης.

Ο δρόμος προς την ευημερία περνά μέσα από την ατομική κυρίως, και συλλογική κατά δεύτερο, προσπάθεια και κυρίως τη μόρφωση και την εργασία. Τ’ άλλα είναι παγίδες για αφελείς. Τα ίδια έλεγα και το ’99 στην κορυφή, τα ίδια και τώρα στον πυθμένα. Στους περισσότερους ηχούν το ίδιο παράδοξα και περιττά.

Μπορούν να ελπίζουν;

Κάποιοι ακούνε για τα 50 δισ. ευρώ που θα πάρουν οι τράπεζες στα πλαίσια της ανακεφαλαιοποίησης για τις απώλειες από το «κούρεμα» και την διαγραφή των επισφαλών δανείων και μέσα στην απόγνωση, ή την παράκρουση «εξυπνάδας», πιστεύουν πως αν δεν κερδίσουν, τουλάχιστον θα σβήσουν τα χρέη τους...

Κανείς δεν χαρίζει 30 ή 50 δισ. στις τράπεζες για να σβήσουν τις ζημιές από τα ελληνικά ομόλογα και τα δάνεια όσων δεν είναι σε θέση να τα πληρώσουν.

Τα λεφτά αυτά τα δανείζουν οι Ευρωπαίοι για να τα επιστρέψουμε πίσω εμείς και τα παιδιά μας στα επόμενα 30 χρόνια. Είναι αλήθεια πως τα δάνεια αυτά μας δίνονται με φιλικούς και χαριστικούς όρους και όχι τοκογλυφικούς όπως διατείνονται αυτοί που μας έφεραν εδώ διορίζοντας και ξοδεύοντας δανεικά.

Όποιος απαιτεί ένα «κούρεμα» της τάξης του 30% σε όλα τα δάνεια, είναι σαν να ζητά αλλά 75 δισ. ευρώ (250 δισ. επί 30% ίσον 75 δισ. ευρώ) δανεικά τώρα τα οποία θα επιστρέψουν πίσω τα παιδιά του αργότερα με τόκους.

 

Μέχρι σήμερα «πατριώτες» μου, τα μόνα κορόιδα που έχουμε βρει ως έθνος είναι τα παιδιά μας, τα οποία έχουμε φορτώσει με ένα χρέος 360 δισ. ευρώ συν άλλα τόσα περίπου τα δικαιώματα συνταξιοδότησης που έχει θεμελιώσει η γενιά μας...

Όλο αυτό το ανοσιούργημα το έχουμε κρύψει κάτω από αριστερίζουσες σαπουνόφουσκες επιχειρημάτων, για τραπεζοκρατία, κεφάλαιο που πίνει το αίμα του λαού και κακούς Ευρωπαίους που μας σφίγγουν το λουρί, αντί να μας δανείσουν και άλλα για να προκύψει ανάπτυξη...

Όσο και να κρύβει την πραγματικότητα η συμφεροντολογική ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς, η πραγματικότητα αργά ή γρήγορα, έστω και μέσω μιας κατάρρευσης θα μας προσγειώσει στα δεδομένα της.

Δεν υπάρχει δωρεάν...

Πόσο ωφελημένος θα είναι κάποιος, αν του σβηστεί μια μηνιαία δόση δανείου 500 ευρώ, όταν παράλληλα θα αυξηθούν κατακόρυφα οι πιθανότητες να χάσει και το εισόδημα των 1.000 ευρώ με το οποίο πλήρωνε τη δόση;

Πόσο χρήσιμη είναι η διαγραφή των χρεών μου στο τεφτέρι του μπακάλη, αν τα ράφια του μπακάλικου αντί για προϊόντα γεμίσουν αράχνες; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Μην κοιτάτε που οι «σωτήρες» σας λένε την πρώτη σκηνή του έργου.

Ο μέσος λογικός άνθρωπος γνωρίζει πως αν φτάσει στο σημείο να του διαγράψει η τράπεζα κάποιο χρέος, δεν θα είναι σε θέση να πανηγυρίζει, γιατί για να κάνει η τράπεζα κάτι τέτοιο, σημαίνει πως ο ίδιος βρίσκεται σε μια κατάσταση που όντως δεν μπορεί να πληρώσει. Ήτοι: Στη χειρότερη. Τι να το κάνεις το υπόλοιπο του στεγαστικού που θα διαγραφεί από την τράπεζα, αν αναγκαστείς να πουλήσεις το σπίτι για ένα κομμάτι ψωμί και ένα μπιτόνι πετρέλαιο θέρμανσης;

Όποιος χρεοκοπεί, συνήθως χάνει πολύ περισσότερα από αυτά που κερδίζει με τις διαγραφές.

Του Κώστα Στούπα από capital

Άραγε ένας, μία από τους μνημονιακούς εθνοπατέρες άκουσε; Τσίπα υπάρχει;

 

από sibilla

Η παρθενική ομιλία της Άννα Βαγενά από fon1972

Διορίστηκε το παπαγαλάκι δημοσιοκάφρος & υπέρμαχος των μνημονίων και των νταβατζήδων!

 

Τώρα εξηγείται γιατί (ο Χρ. Κώνστας) χάλαγε τον κόσμο υπέρ Μνημονίου και ξένων...

 

Με έκπληξη διαβάσαμε να υπογράφει το σημερινό δελτίο Τύπου του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ο Χρήστος Ν. Κώνστας. Πρόκειται για απλή συνεπωνυμία με τον γνωστό "φουλ" Μνημονιακό δημοσιογράφο ή ο άλλοτε πύρινος αναλυτής άλλαξε ...καριέρα;

Πάντως σε περίπτωση (που δεν θέλουμε να το πιστέψουμε καν) ο παρουσιαστής ανέλαβε αυτή τη θέση, θα πρέπει να... υπάρξει ερώτηση για τον τρόπο που χειρίστηκε τα θέματα Μνημονίου και την είσοδο της χώρας μας σε αυτό, καθώς και για την τελική επαγγελματική ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ του από την Τρόικα. Εάν και πάλι ΕΑΝ όπως λέμε, πήρε αυτή τη θέση.

Γιατί δεν είναι δυνατό στην Ελλάδα που πιέζεται, δημοσιογράφοι με δύο και τρεις δουλειές να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, να στηρίζουν τις επιλογές Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου δημοσίως και μετά να διαχειρίζονται επικοινωνιακά θέματα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας του Δημοσίου.

Ποια αλήθεια η θέση της ΝΔ για το θέμα; Ποια επίσης η θέση του γνωστού ιδεολογικού του αντιπάλου Γιώργου Τράγκα; Περιμένουμε τις απαντήσεις με ενδιαφέρον.

Πηγή: http://www.parapolitika.gr, μέσω "press-gr"

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο

Συγκέντρωση τροφίμων για τους χαλυβουργούς

«Έφυγε» ο Λούτσιο Ντάλα

  

Σταμάτησε να χτυπά η καρδιά του Ιταλού τραγουδιστή Λούτσιο Ντάλα, ενώ βρισκόταν σε τουρνέ στο Μοντρέ της Ελβετίας, όπου πραγματοποιούσε μία σειρά από κοντσέρτα.

Πρόκειται για μεγάλη απώλεια για το ιταλικό τραγούδι αλλά και για την ιταλική κουλτούρα γενικότερα.

Ο Λούτσιο Ντάλα, που μας άφησε σε ηλικία 69 ετών, θα μείνει αξέχαστος με την εντελώς προσωπική του ερμηνεία στο περίφημο «Caruso».

 

Ο Μανούσος, ο κρητικός βοσκός, στο … Στρασβούργο

 

Του Μιχάλη Τζανάκη*

Εισήγηση του κρητικού βοσκού, Μανούσου στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα : «Ευρώπη και ελληνική κρίση»

Σύντεκνοι και συντέκνισσες,

Άφηκα τα οζά στ αόρι*, για να ρθω επαέ* να σα σε πω δυο κουβέντες και να τσ ακούσετε με προσοχή.

Θαρρώ, πως δε καταλαβαίνετε πως ούλοι οι Έλληνες δεν είναι σα κι αυτούς που ρχονται κάθε τρεις και λίγο επαέ και τους κουνείτε τα δαχτύλια, να φοβηθούνε, κι ούτε έχουμε ούλοι οι Έλληνες τον...

καφά* του Βενιζέλου να μας εσβερκώνετε*, όποτε σας γουστάρει και να μας ελαλείτε σα τα πρόβατα.

Κατέχομε το, πως οι κυβερνήτες μας ήτονε μπήτι* άχρηστοι κι αχαϊρευτοι και μας επαίζανε σαν τα μαϊμούνια 30 χρόνια τώρα. Κατέχομε το πώς δεν κατέχανε να μοιράσουνε δυο γαϊδάρω άχερα, κι αν τα μοιράζανε τα παίρνανε ούλα για την αφεντιά τως. Κατέχομε το πώς φταίμε κι εμείς απού τσι ψηφίζαμε τοσανά χρόνια, μα ίντα θέτε δα από πα και πέρα; Αυτά θα τα ξεκαθαρίσομε εμείς λίαν συντόμως, είναι δικοί μας λογαριασμοί.

Από τ αόρι μαθαίνω πως μόνη σας έγνοια είναι να πάρετε τα χαρθιά που σα σε χρωστούμε. Μα σεις μωρέ θέτε πια πολλά από κείνανά που μας εδώκετε. Και θαρρώ πως δε θέτε μόνο χαρθιά. Θέτε κι άλλα που δε μπορείτε μαυροκακομοίρηδες να τα πάρετε χρόνια τώρα. Τον ήλιο μωρέ θέτε, και τη θάλασσα, και τον ουρανό μας, και τα πουλιά μας, και τσι βράχους μας και το φιλότιμο μας και το γέλιο μας και τσι χορούς μας και τσι μουσικές μας και τα φαγιά μας και τσι φωνές μας. Ζηλεύετε μωρέ παράωροι* τα οζά* μου, το μιτάτο μου, την ασκομαντούρα* μου. Εκεινονά είναι το πρόβλημα σας.

Ανεμαζώνεστε επαέ ούλοι οι σφουγγοκωλάριοι* και λέτε ούλες τσι παραωριές για τσι τράπεζες και τα ομόλογα και τα σκουπιδόχαρτα σας. Και θαρρείτε πως ετουτανά τα χαρθιά είναι η πλάση κι η πρόοδος σας. Μαύρα μεσάνυχτα έχετε ούλοι σας.

Κι ύστερα λέτε πως θα μας πετάξετε όξω από την Ευρώπη. Ίντα θαρρείτε μωρέ, πως είναι εκεινηνά η Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα; Πράμα δεν είναι. Και τ όνομα τζι, τσ αρχαίους έλληνες παραμυθάδες το χρωστεί. Ίντα θαρρείτε πως είναι η Ευρώπη; Οι αποικίες σας είναι απού ξεβγάλατε ούλους τσι λαούς για να τοσε παίρνετε τα χρυσάφια γή τα στρατόπεδα που ξεβγάνατε τς Οβραίους; Τον κακό σας το φλάρο… ο Παρθενώνας είναι μωρέ κι ούλα τα κλεψιμέικα* που χετε στα μουσεία σας και δείχνετε τα τσι Κινέζους. Εμείς μωρέ στα βουνά κλέφτομε τα πρόβατα να κάνομε σεϊρι* τς άλλους βοσκούς, μα δε κλέφτομε ιδέες και ιδανικά κι αξίες. Κι εμείς άμα στο χωριό ζορίζεται ένας πάμε ούλοι και προστρέχομε να τονε βοηθήσομε.

Επαέ μέσα που είστε και καλά γραμματιζούμενοι, δεν έχετε ακούσει για τον μεγάλο παραμυθά, τον Όμηρο, τσ Αισχύλους, τσι Περικλήδες, τσ Αριστοτέληδες, τσι Παλαιολόγους, τσι Μακρυγιάννηδες, τσι Παλαμάδες και τσι Θοδωράκηδες; Κατέχετε τσι ούλους, γιατί αυτοί μωρέ σας τα μάθανε τα γράμματα.

Κι οι κολόνες, μωρέ, τσι δρόμους σας κι αυτές από μας τσι πήρετε και τσι γλώσσες, μωρέ, που μιλείτε δικές μας είναι. Εγώ που δεν κατέχω γρι εγγλέζικα, σας ακούω από οψάργας* και τα μισά που λέτε ρωμέικα είναι και δεν το χαμπαριάζετε.

Από πού μωρέ θα μας σε βγάλετε; Από το σπίτι τω παππούδω σας; Να μας σε βγάλετε μωρέ, μα ν αλλάξετε όνομα και γλώσσα και να μη λέτε για δημοκρατία και φιλοσοφία. Και να βγάλετε μωρέ τσ Αφροδίτες και τσι Φειδίες απ τα μουσεία σας, να δείχνετε μωρέ τα Άουσβιτς και τσ αλυσίδες τω σκλάβων τσ Αφρικής.

Επαέ ήρθα να σα σε πω εκεινανά που οι Λουκάδες* και τα Γιωργάκια* και τ Αντωνάκια* δε σας σε λένε, γιάντα τς Αμερικές και στα Λονδίνα δεν επαίξανε Κορνάρο, δεν εμάθανε για τσι Δροσουλίτες και δεν ακούσανε τσι μπαλωθιές του Κόρακα* και του Ξωπατέρα*. Σφουγγοκωλάριοι εσπουδάσανε να ανταλλάσσουνε χαρθιά και «κουρέματα». Ίσαμε εκεια πήγανε. Και δα εβρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ. Εγώ μωρέ, έχω τα ντουφέκια τω παππούδω μου που πολεμούσανε για τα «ΟΧΙ», αυτοί λένε την αλήθεια, όχι τα ινστιτούτα σας- που γέμισε ο κόσμος από τέτοια-, και οι λέσχες σας απού ναι πιο πολλές απ τα σχολεία πια στη χώρα μου, που λένε μόνο «ΝΑΙ».

Να ρθετε μωρέ ούλοι σας στο μιτάτο* να σα σε φιλέψω, να ρθετε να πιούμε τη ρακί, να σας σε χτυπήσει μιαολιά* αέρας κρητικός, γιατί μόνο έτσιδά θα ξεξινίσετε, γιατί ανέ δείτε τα μούτρα σας, είναι όλο κακομοιριά και παραωριά.

Και μάθετε καλά, πως χωρίς τσι μπεμβέδες τσι μερσεντέδες και τσ ανοστιές που μας εταΪζετε, Ελλάδα θα υπάρχει, χωρίς τσ Αφροδίτες μας έχετε μπατιρίσει ντελόγο* και κατέχετε το καλά όσο κι εγώ. Από δα και μπρος το λοιπό, μ εμένα θα κάμετε τη διαπραγμάτευση κι όχι με τα Γιωργάκια, τα Αντωνάκια και τσι Λουκάδες. Κι εγώ δεν είμαι ο «anonymous»,να φορώ τη μουστρουχίνα* στα μούτρα μου, να μαι σαν τη μασκάρα, είμαι ο Μανούσος, ο βοσκός απ τα βουνά τσι Κρήτης.

αόρι* βουνό

επαέ* εδώ

καφά* σβέρκος

εσβερκώνετε* χτυπώ στο κεφάλι, δίνω καρπαζιά.

Μπήτι* εντελώς

Επαίζανε* κοροϊδεύανε

παράωροι* ανόητοι

οζά* ζώα

σφουγγοκωλάριοι* καζαντζακική λέξη, γραφειοκράτες

ασκομαντούρα* μουσικό όργανο (παρόμοιο με τη σκωτζέζικη γκάιντα) που παίζουν βοσκοί της Κρήτης, κατασκευασμένο από δέρμα προβάτου.

οψάργας* χθες αργά

Λουκάδες* και τα Γιωργάκια* και τ Αντωνάκια* Λ. Παπαδήμος, μη εκλεγμένος πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς,αρχηγοί κομμάτων που κατάστρεψαν την Ελλάδα.

Κόρακα* Ξωπατέρα*. Ήρωες των κρητικών επαναστάσεων που θυσιάστηκαν για την ελευθερία. Ο Μ. Κόρακας, από την Πόμπια, πήρε μέρος σε πάρα πολλά κινήματα και επαναστάσεις μέσα κι έξω από την Κρήτη και θεωρείται ένας απ τους σημαντικότερους «τουρκοφάγους» των ελληνικών επαναστάσεων του 19ου αιώνα. Ο Ξέπαπας, ή Ξωπατέρας υπερασπίστηκε με λίγους καλόγερους , απέναντι σε ολόκληρο στρατό, το μοναστήρι της Οδηγήτριας στη Μεσαρά, μέχρι να πέσει και ο τελευταίος απ τους πολιορκημένους

Κλεψιμέικα* κλοπιμαία

κάνομε σεϊρι* κοροϊδεύουμε

μιτάτο* πετρόχτιστο καταφύγιο των βοσκών στα ορεινά της Κρήτης

μιαολιά* λιγάκι

ντελόγο* αμέσως

μουστρουχίνα*μάσκα

* ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος

Από tonoikaipnevmata

Ο μεγαλο-οφειλέτης, που βαφτίζεται εθνικός ευεργέτης!

 

Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, το είδαμε και αυτό! Κάποιοι επιχειρούν να αναβιώσουν και να εφαρμόσουν στην πράξη το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, «Το ασχημόπαπο και ο κύκνος».

Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το μπαράζ δημοσιευμάτων τις περασμένες ημέρες υπέρ του επιχειρηματία, που – όπως αποκάλυψε η Ισοτιμία – χρωστάει στη ΔΕΗ πάνω....

από 100 εκατομμύρια ευρώ!

Κυριακάτικη Δημοκρατία και Κεφάλαιο χαρακτήρισαν τον Ευάγγελο Μυτιληναίο «αθόρυβο ευεργέτη», λέγοντας ότι έβγαλε από το ταμείο του 35 εκατομμύρια ευρώ μετρητά, για να πληρώσει φορτίο υγροποιημένου αερίου της Shell, που παρέδωσε στο ΔΕΣΦΑ. Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι «ένας μεγάλος Έλληνας επιχειρηματίας ευεργέτησε τη χώρα», όταν οι Τούρκοι έκλεισαν τους αγωγούς και ότι παρουσιάστηκε «εκεί που απέτυχαν οι άλλοι».

Ουδείς, όμως, λέει από πού βρέθηκαν αυτά τα χρήματα.

Ουδείς αναφέρει ότι, με αυτό τον τρόπο, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος – που θα λάβει το αέριο με τη μορφή swap από τη ΔΕΠΑ – πλήρωσε στην ουσία με τα χρήματα, που οφείλει στη ΔΕΗ και τα οποία δεν αποπληρώνει.

Ουδείς αναφέρει ότι με αυτό τον τρόπο, αφού η απόσβεση του φορτίου θα γίνει τους επόμενους μήνες από την ηλεκτροπαραγωγή, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος ανταγωνίζεται άνισα τις εταιρίες στις οποίες χρωστά αυτά τα ποσά,που στην ουσία, στο τέλος της ημέρας, πληρώνουμε από την τσέπη μας όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Οι δύο αυτές αναφορές δεν είναι οι μόνες στα μέσα ενημέρωσης υπέρ του συγκεκριμένου επιχειρηματία. Το τελευταίο διάστημα καταγράφεται μπαράζ δημοσιευμάτων υπέρ του κ. Μυτιληναίου, που θυμίζουμε ότι χαρακτήρισε πρόσφατα «χρυσωρυχείο» για τις επιχειρήσεις του την επιστροφή στη δραχμή.

Το επικοινωνιακό αυτό μπαράζ παραπέμπει σε άλλο, γνωστό επιχειρηματία, που φιλοξενούνταν επί μακρόν με ευνοϊκά σχόλια σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα και οι εταιρίες του είχαν έντονη διαφημιστική παρουσία και τώρα διώκεται από την ελληνική δικαιοσύνη…

Σε κάθε περίπτωση, είναι τουλάχιστον προκλητικό να βαφτίζουμε «εθνικό ευεργέτη», τον επιχειρηματία, που λειτουργεί βασιζόμενος στα χρέη του προς δημόσιες επιχειρήσεις, που επιλέγει να μην εξοφλεί.

Από το tsantiri

Η φωτογραφία με την Καρυάτιδα που συγκινεί όλους τους Έλληνες

 

«ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ»

Τον γύρο του διαδικτύου κάνει η φωτογραφία με την κλεμμένη Καρυάτιδα που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο που φαίνεται να ζητά να επιστρέψει στην πατρίδα της.

Η φωτογραφία έχει μέχρι στιγμής εκατοντάδες κοινοποιήσεις και όλο και γίνεται και...

γνωστότερη, ενώ. συγκινητικό είναι το μήνυμα που αναγράφεται δεξιά και αριστερά από το άγαλμα της Καρυάτιδας.

Στην φωτογραφία η Καρυάτιδα απεικονίζεται να λέει: «Γεννήθηκα στην Ελλάδα. Οι αδερφές μου είναι εκεί. Είμαι Ελληνίδα και θέλω να πάω στην πατρίδα μου».

Από iefimerida

Η εξαθλίωση οδηγεί στη βία...

 

Από το  Ποντίκι

Στις 27 Φεβρουαρίου 2012 συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από την παρθενική ομιλία του Λόρδου Βύρωνα στη Βουλή των Λόρδων, με την οποία ο Μπάιρον τάχθηκε στο πλευρό των εξεγερμένων κλωστοϋφαντουργών του Νότιγχαμ, οι οποίοι κατέστρεφαν τους νέους αργαλειούς που τους οδηγούσαν στη μαζική ανεργία και στην εξα­θλίωση.

 

Η συζήτηση στη Βουλή αφορούσε νομοσχέδιο της κυβέρνησης που προέβλεπε τη θανατική ποι­νή για τους εξεγερμένους «Λουδίτες» και ο Μπά­ιρον ήταν ο μόνος από τους λόρδους που το...

κατα­ψήφισε. Με τον λόγο του υπήρξε καταπέλτης κατά της κοινωνικής αδικίας μέσα στη Μ. Βρετανία, αλ­λά και κατά των δεινών της Αυτοκρατορίας.

 

Ο Σύνδεσμος «Μπάιρον» για τον Φιλελληνισμό και τον Πολιτισμό μετέφρασε την ομιλία του Μπάι­ρον και ετοίμασε έκδοση με τίτλο «Λόρδος Βύρων: Λόγος υπέρ αδυνάτων», την οποία θα παρουσιάσει σε εκδήλωση στη Στοά του Βιβλίου, στις 29 Φε­βρουαρίου 2012, ώρα 12.00. Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση θα είναι ο Tony Simpson , διευθυ­ντής του Ιδρύματος Μπέρτραντ Ράσελ για την ει­ρήνη, το οποίο εδρεύει στο Νότιγχαμ, δηλαδή στην περιοχή που βρίσκεται και το προγονικό σπίτι του Λόρδου Βύρωνα, το περίφημο Newstead Abbey .

 

Ο Σύνδεσμος «Μπάιρον» θεωρεί ότι οι ιδέες, η ποίηση και οι αγώνες του Λόρδου Βύρωνα διατη­ρούν την επικαιρότητά τους στο ακέραιο στις ση­μερινές συνθήκες που ζει η χώρα μας, αλλά και άλλες χώρες, υπό την καταστροφική επέλαση του νεοφιλελευθερισμού. Την ίδια ώρα, ο Σύνδεσμος πιστεύει ότι χρειάζεται ένας σύγχρονος φιλελλη­νισμός για τον 21ο αιώνα.

 

Το «Π» δημοσιεύει την ομιλία του Λόρδου Βύρω­να, η οποία έχει ως εξής:

«Λόρδοι μου,

Το ζήτημα που υποβάλλεται στις Εξοχότητές σας σήμερα για πρώτη φορά, παρότι νέο στη Βου­λή, δεν είναι καθόλου νέο για τη χώρα. Πιστεύω ότι έχει απασχολήσει τον λογισμό ανθρώπων κά­θε περιγραφής πολύ πριν τεθεί υπόψη αυτού του νομοθετικού σώματος, του οποίου και μόνο η πα­ρέμβαση θα μπορούσε να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια.

Ως άνθρωπος που έχει κάποιους δεσμούς με την πληγείσα κομητεία, και παρότι είμαι όχι μόνο νέος στην παρούσα Βουλή αλλά και άγνωστος σχεδόν σε κάθε άτομο την προσοχή του οποίου ελπίζω να προσελκύσω, οφείλω να αξιώσω λίγη από την υπομονή και την επιείκεια που μπορούν να διαθέσουν οι Εξοχότητές σας, ενόσω παραθέτω κάποιες πα­ρατηρήσεις πάνω σε ένα πρόβλημα για το οποίο ομολογώ ότι ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα.

 

Το να εισέλθω στις λεπτομέρειες των ταραχών θα ήταν περιττό: η Βουλή ήδη γνωρίζει ότι έχει δι­απραχθεί κάθε είδους βιαιοπραγία πλην της πραγ­ματικής αιματοχυσίας, και ότι οι ιδιοκτήτες των καινούργιων αργαλειών, των τόσο μισητών στους εξεγερμένους, και όλα τα πρόσωπα που υποτίθεται ότι σχετίζονται με αυτούς, έχουν γίνει αποδέ­κτες προσβολής και βίας.

 

Στον λίγο χρόνο που πέρασα πρόσφατα στο Νότινχαμσαϊρ, δεν παρήλθαν ούτε δώδεκα ώρες χω­ρίς κάποια νέα πράξη βίας, και την ημέρα που έφυ­γα από την κομητεία πληροφορήθηκα ότι σαράντα

νέοι αργαλειοί καταστράφηκαν το περασμένο βράδυ, ως συνήθως, χωρίς να υπάρξει αντίσταση και χωρίς να γίνει αντιληπτό.

 

Τέτοια ήταν λοιπόν η κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε η κομητεία, και έχω λόγους να πι­στεύω ότι εξακολουθεί αυτή τη στιγμή να βρίσκε­ται στην ίδια κατάσταση.

 

Όμως, ενώ ομολογουμένως αυτές οι βιαιοπραγί­ες είναι μία πραγματικότητα που έχει πάρει ανησυ­χητικές διαστάσεις, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι προκύπτουν μέσα σε συνθήκες της πιο πρωτο­φανούς απελπισίας: η ένταση με την οποία εμμέ­νουν αυτοί οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι στη δράση τους είναι μία απόδειξη ότι τίποτε πέρα από την απόλυτη στέρηση δεν θα μπορούσε να εξωθήσει μία μεγάλη, και κάποτε τίμια και εργατική, τάξη ανθρώπων σε υπερβολές τόσο επικίνδυνες για τους ίδιους, τις οικογένειές τους και την κοινωνία.

 

Κατά το χρονικό διάστημα στο οποίο αναφέρο­μαι, η πόλη και κομητεία είχαν επιβαρυνθεί με ισχυρά στρατιωτικά αποσπάσματα. Η αστυνομία βρισκόταν εν δράσει, οι δικαστές συσκέπτονταν, κι όμως όλες οι ενέργειες, πολιτικές και στρατιωτικές, είχαν οδηγήσει σε τίποτα. Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση επ’ αυτοφώρω σύλληψης πραγμα­τικού παραβάτη, κατά του οποίου να υπάρχουν επαρκείς νομικές αποδείξεις για καταδίκη.

 

Αλλά η αστυνομία, παρά την ανικανότητά της, δεν παρέμεινε διόλου άεργη: εντοπίστηκαν κά­μποσοι διαβόητοι κακοποιοί, άνθρωποι που αντι­μετωπίζουν την πιθανότητα καταδίκης, βάσει ξε­κάθαρων στοιχείων, για το βαρύτατο έγκλημα του πένεσθαι: Άνδρες, ένοχοι για το αισχρό έγκλημα της νόμιμης σποράς πολλών τέκνων, τα οποία, λό­γω των καιρών (!), δεν ήταν σε θέση να συντηρή­σουν.

 

Στην ανεργία

 

Η ζημία που υπέστησαν οι ιδιοκτήτες των εκσυγ­χρονισμένων αργαλειών είναι σοβαρή. Οι μηχανές αυτές ήταν για εκείνους ένα πλεονέκτημα, στον βαθμό που τους επέτρεψαν να υπερβούν την ανά­γκη απασχόλησης ενός μέρους των εργατών, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν να λιμοκτονήσουν. Με την υιοθέτηση ενός συγκεκριμένου τύπου αρ­γαλειού, ένας άνθρωπος εκτελούσε τη δουλειά πολλών, και το πλεόνασμα των εργατών εξέπεσε στην ανεργία.

 

«Σε ποια κατάσταση απάθειας βρισκόμαστε;»

 

Πρέπει ωστόσο να παρατηρήσουμε ότι το παρα­γόμενο προϊόν ήταν κατώτερης ποιότητας, μη εμπο­ρεύσιμο στο εσωτερικό, και απλώς κατασκευασμέ­νο πρόχειρα και βιαστικά με στόχο την εξαγωγή. Στη φρασεολογία του επαγγέλματος, πήρε το όνομα ‘‘δί­χτυ αράχνης’’.

Οι αποδιωγμένοι εργάτες, τυφλωμένοι από την άγνοιά τους, αντί να υποδεχτούν με αγαλλίαση αυ­τές τις βελτιώσεις σε τέχνες τόσο ευεργετικές για την ανθρωπότητα, είδαν τους εαυτούς τους ως εξι­λαστήρια θύματα στον βωμό της προόδου της μηχα­νοποίησης.

 

Μέσα στην αφέλειά τους, φαντάστηκαν ότι η επι­βίωση και η ευημερία των εργατικών φτωχών είναι ζητήματα μεγαλύτερης σπουδαιότητας απ’ ό,τι ο πλουτισμός λίγων προσώπων χάρη σε οποιεσδήπο­τε τεχνικές βελτιώσεις στα εργαλεία της δουλειάς, βελτιώσεις που έδιωξαν τους τεχνίτες από τη δου­λειά τους, και κατέστησαν τον εργάτη ανάξιο του ημερομισθίου του.

 

Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι, παρόλο που η υιοθέτηση μεγαλύτερων μηχανημάτων στον τομέα αυτόν του εμπορίου μας, που ήταν κάποτε καύχημα της χώρας μας, θα μπορούσε να είναι ωφέλιμη για τον εργοδότη χωρίς να είναι επιζήμια για τον εργα­ζόμενο, κι όμως, στην παρούσα κατάσταση της πα­ραγωγής μας, που σαπίζει σε αποθήκες, χωρίς κά­ποια προοπτική εξαγωγής, με τη ζήτηση προϊόντος και εργασίας εξίσου μειωμένη, οι αργαλειοί αυτού του τύπου καταλήγουν να επιδεινώνουν την απελ­πισία και τη δυσαρέσκεια των απογοητευμένων πα­σχόντων, που τις υφίστανται.

 

Βαθύτερη η αιτία

 

Όμως η πραγματική αιτία αυτής της απελπισίας και των επακόλουθων ταραχών είναι βαθύτερη. Όταν μας λένε ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν συνασπιστεί με στόχο όχι μόνο την καταστροφή της ίδιας τους της άνεσης αλλά και αυτών καθ’ εαυτών των μέσων επι-βίωσής τους, μπορούμε άραγε να παραβλέψουμε ότι είναι αυτή η οδυνηρή πολιτική, ο καταστροφικός πόλεμος των τελευταίων δεκαοκτώ ετών, που έχει καταστρέψει την άνεσή τους, την άνεσή σας, την άνεση όλων των ανθρώπων;

Αυτή η πολιτική, η οποία έλκει την καταγωγή της από ‘‘μεγάλους πολιτικούς που δεν είναι πλέον μαζί μας’’, επιβίωσε τον θάνατό τους για να γίνει κατάρα επί των ζωντανών, σε τρίτη και τέταρτη γενιά! Αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν κατάστρεψαν τους αργαλειούς τους μέχρι που έφτασαν να είναι άχρηστοι και χει­ρότερα από άχρηστοι: μέχρι που έγιναν πραγματικά εμπόδια στον αγώνα τους για τον επιούσιο άρτο.

Πώς μπορείτε, επομένως, να απορείτε που σε καιρούς όπως οι σημερινοί – όταν συναντάμε τη χρεοκοπία, την αποδεδειγμένη απάτη και το έγκλη­μα σε μία κοινωνική βαθμίδα όχι πολύ κατώτερη από αυτήν των Εξοχοτήτων σας – η κατώτατη, αλλά κάποτε η πιο χρήσιμη, μερίδα του λαού, λησμόνησε το καθήκον της μέσα στην απελπισία της, και κατέ­ληξε απλώς λιγότερο ένοχη από τους εκπροσώπους της; Αλλά, ενώ ο υψηλά ιστάμενος παραβάτης μπο­ρεί να βρει τα μέσα για να ξεγελάσει τον νόμο, πρέ­πει να θεσπιστούν νέες θανατικές ποινές, πρέπει να στηθούν νέες παγίδες θανάτου για τον δύστυχο μηχανικό, που η λιμοκτονία τον οδηγεί στην ενοχή.

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν πρόθυμοι να σκάψουν, αλλά το τσαπί βρισκόταν σε χέρια άλλων. Δεν ντρέπονταν να ζητιανέψουν, αλλά δεν υπήρχε κανείς να τους προσφέρει ανακούφιση. Είχαν αποκοπεί από τα ίδια τα μέσα της επιβίωσής τους, όλες οι άλλες θέσεις εργασίας ήταν κατειλημμένες. Και οι υπερ­βολές τους, ανεξάρτητα από το αν αξίζουν τον οίκτο και την καταδίκη, δύσκολα μπορούν να προκαλέ­σουν έκπληξη.

 

Έχει λεχθεί ότι οι χειριστές των αργαλειών συνερ­γούν στην καταστροφή τους διά της ανοχής τους. Αν αυτό αποδειχθεί στην εξεταστική διαδικασία, τέ­τοιοι συνεργοί στο έγκλημα θα πρέπει να βρεθούν πρώτοι και κύριοι μεταξύ των τιμωρουμένων.

 

Ήλπιζα, ωστόσο, ότι οποιοδήποτε μέτρο θέσει η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας στις Εξοχότητές σας προς απόφαση, θα είχε σαν βάση του τη συν­διαλλαγή ή, αν αυτό ήταν αδύνατο, ότι θα θεωρού­νταν προϋπόθεση να προηγηθεί μία διερεύνηση, μία εις βάθος διαβούλευση. Και όχι ότι θα κληθούμε άμεσα, χωρίς προσεκτική μελέτη και εντελώς αβάσι­μα, να αποφασίσουμε συλλήβδην θανατικές καταδί­κες και να τις υπογράψουμε με κλειστά μάτια.

 

Αλλά, το να δεχτούμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν κανέναν λόγο να διαμαρτύρονται, ότι τα παρά­πονα των ίδιων και των εργοδοτών τους ήταν εξίσου αβάσιμα, ότι τους άξιζε να πάθουν το χειρότερο – πόση αναποτελεσματικότητα, πόση βλακεία υπάρ­χει στη μέθοδο που επελέγη για να τους αντιμετωπί­σει! Και γιατί καλέσαμε τον στρατό, για να γίνει περίγελος, αν έπρεπε να τον καλέσουμε καν;

 

Αν μου το επιτρέπει η διαφορά των εποχών, ήταν απλώς μία παρωδία της καλοκαιρινής εκστρατείας

του ταγματάρχη Στέρτζιον και, πράγματι, όλες οι δράσεις, πολιτικές και στρατιωτικές, φαίνονταν να ακολουθούν το πρότυπο του δημάρχου και της εται­ρείας Γκάρραττ. Τέτοιες προελάσεις και αντιπροελάσεις! – από το Νόττινγκχαμ στο Μπούλουελ, από το Μπούλουελ στο Μπάνφορντ, από το Μπάνφορντ στο Μάνσφηλντ!

 

Πολεμικά λάφυρα

 

Και όταν επιτέλους τα αποσπάσματα έφταναν στον προορισμό τους, μετά πάσης “περηφάνειας, επισημότητος και λαμπρότητος ενός ενδόξου πολέ­μου”, έφταναν πάνω στην ώρα για να διαπιστώσουν τα ήδη πεπραγμένα και να επιβεβαιώσουν τη διαφυ­γή των δραστών, για να περισυλλέξουν τα κομμάτια των σπασμένων αργαλειών ως “spolia opima” (πο­λεμικά λάφυρα), και να γυρίσουν στους στρατώνες τους εν μέσω του περίγελου των γραιών και των γιουχαρισμάτων των παιδιών.

 

Τώρα, όμως, αν και σε μια ελεύθερη χώρα, όπου θα εύχονταν κανείς ο στρατός μας να μην εμπνέει ποτέ ιδιαίτερο δέος, τουλάχιστον σε μας τους ίδιους, δεν μπορώ να δω τη λογική στο να τους τοποθετού­με σε καταστάσεις όπου δεν μπορεί παρά να γελοιοποιηθούν. Όπως το σπαθί είναι το χειρότερο επιχεί­ρημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, έτσι θα όφειλε να είναι και το έσχατο. Στην περίπτωση αυτή ήταν το πρώτο, αλλά, ευτυχώς, μένοντας προς το παρόν στη θήκη του. Τα παρόντα μέτρα θα το βγάλουν από το θηκάρι, αυτή τη φορά στ’ αλήθεια.

Κι όμως, αν είχαν γίνει οι πρέπουσες διαβουλεύ­σεις στα πρώτα στάδια αυτών των ταραχών, αν τα παράπονα των ανθρώπων αυτών και των αφεντικών τους (διότι και αυτοί επίσης είχαν τα παράπονά τους) είχαν εκτιμηθεί και εξεταστεί δίκαια και σωστά, πι­στεύω ειλικρινά ότι ίσως είχαν βρεθεί τρόποι για να επανέλθουν οι εργαζόμενοι στις ασχολίες τους και η γαλήνη στην κομητεία.

 

Αυτή τη στιγμή η κομητεία υποφέρει από το διπλό άγος ενός άπραγου στρατεύματος και ενός λιμοκτονούντος πληθυσμού. Σε ποια κατάσταση απάθειας έχουμε περιπέσει επί τόσον καιρό, ώστε τώρα μόνο για πρώτη φορά να πληροφορείται επισήμως η Βου­λή για αυτές τις αναταραχές; Όλα αυτά λάμβαναν χώρα 130 μίλια από το Λονδίνο.

Κι όμως εμείς, “οι καλοί και ξένοιαστοι άνδρες θε­ωρούσαμε σίγουρο ότι το μεγαλείο μας ωρίμαζε”, και είχαμε στρωθεί να απολαύσουμε τους θριάμβους μας στο εξωτερικό, εν μέσω της καταστροφής στο εσωτερικό. Όμως όλες οι πόλεις που πήρατε, όλοι οι στρατοί που υποχώρησαν μπροστά στους αρχηγούς σας δεν είναι παρά ασήμαντοι λόγοι αυτοεπαίνου, αν η χώρα σας διχάζεται ενάντια στον εαυτό της κι αν πρέπει να εξαπολύσετε τους δραγώνους και τους δημίους σας ενάντια στους συμπολίτες σας.

 

Αποκαλείτε αυτούς τους ανθρώπους όχλο, απελ­πισμένο, επικίνδυνο και αδαή. Και φαίνεται να νομί­ζετε ότι ο μόνος τρόπος να καθησυχάσετε αυτό το πολυκέφαλο τέρας (“bellua m ultorum capitum”) εί­ναι να κλαδέψετε μερικά από τα περιττά του κεφά­λια. Αλλά ακόμα και ένας όχλος μπορεί ευκολότερα να υποκύψει στη λογική με έναν συνδυασμό συμ­φιλιωτικής διάθεσης και αποφασιστικότητας, παρά επιτείνοντας τον εκνευρισμό και πολλαπλασιάζο­ντας τις ποινές.

Έχουμε άραγε επίγνωση των υποχρεώσεών μας προς έναν όχλο; Είναι αυτός ο ίδιος όχλος που δουλεύει τα χωράφια σας και υπηρετεί στα σπίτια σας, που επανδρώνει το ναυτικό σας και στρατολογείται στον στρατό σας, που σας επέτρεψε να αψηφήσετε όλη την υφήλιο, και μπορεί επίσης να αψηφήσει και εσάς τους ίδιους όταν η αδιαφορία και η συμφορά τους έχει φέρει σε απελπισία!

 

Αιτήματα για βοήθεια

 

Μπορείτε να αποκαλείτε τον λαό όχλο, αλλά μην ξεχνάτε ότι ένας όχλος πολύ συχνά εκφράζει τα αι­σθήματα του λαού. Και οφείλω εδώ να παρατηρήσω, με πόση προθυμία έχετε τη συνήθεια να σπεύδετε σε βοήθεια των παθόντων συμμάχων μας, αφήνο­ντας τους παθόντες της δικής σας χώρας στη φροντί­δα της θείας πρόνοιας ή της ενορίας. Όταν οι Πορτο­γάλοι υπέφεραν κατά τη διάρκεια της υποχώρησης των Γάλλων, κάθε χέρι απλώθηκε για να βοηθήσει, κάθε παλάμη άνοιξε για να συνδράμει, για να τους δώσει τη δυνατότητα να ξαναχτίσουν τα χωριά τους και να ξαναγεμ ίσουν τις σιταποθήκες τους.

Και τη στιγμή αυτή, όταν χιλιάδες παραπλανημέ­νοι αλλά εξαιρετικά άτυχοι συμπατριώτες σας πα­λεύουν με την πείνα και με αφόρητες κακουχίες, η μεγαλοδωρία σας, όπως ξεκίνησε στο εξωτερικό οφείλει και να εξαντληθεί στη χώρα μας. Ένα πολύ μικρότερο ποσό, η δεκάτη του ευεργετήματος που χορηγήθηκε στην Πορτογαλία, ακόμα και αν ήταν αδύνατον να επαναπροσληφθούν αυτοί οι άνθρωποι (πράγμα που δεν μπορώ να αποδεχθώ χωρίς εξετα­στική διαδικασία), θα είχε καταστήσει περιττά τα τρυφερά ελέη της ξιφολόγχης και της αγχόνης.

 

Αλλά φαίνεται πως οι φίλοι μας έχουν το δίχως άλλο πολλά αιτήματα για βοήθεια από το εξωτερι­κό ώστε να μπορούν να αποδεχθούν την προοπτική της στήριξης στο εσωτερικό - αν και ποτέ πριν δεν απαίτησαν τέτοιου είδους συνθήκες.

Έχω διασχίσει το πεδίο του πολέμου στην Χερσόνησο (Ιβηρική), έχω βρεθεί σε μερικές από τις πιο καταπιεσμένες επαρχίες της Τουρκίας, μα ποτέ, υπό τα πλέον δεσποτικά καθεστώτα απίστων, δεν έχω αντικρίσει τέτοια ελεεινή εξαθλίωση σαν και αυτή που είδα από τότε που επέστρεψα στην καρδιά μιας Χριστιανικής χώρας.

 

Και ποιες είναι οι θεραπείες σας; Έπειτα από μή­νες απραξίας, και από επιπλέον μήνες δράσης χει­ρότερης κι από αδράνεια, επιτέλους έρχεται στο προσκήνιο ο μεγάλος ειδικός, η αλάνθαστη πανά­κεια όλων των γιατρών του κράτους, από τις μέρες του Δράκοντα μέχρι σήμερα.

Αφού πάρουν τον σφυγμό και κουνήσουν το κεφά­λι πάνω από τον ασθενή, αφού συστήσουν τη συνή­θη θεραπεία με ζεστό νερό και αφαίμαξη – το ζεστό νερό της γελοίας αστυνομίας σας και τα νυστέρια του στρατού σας –, αυτοί οι σπασμοί οφείλουν τώρα να καταλήξουν σε θάνατο, τη σίγουρη κατάληξη των ιατροσοφίων όλων των Αφαιμακτών της πολιτικής.

- Δεν υπάρχει αρκετό αίμα στον ποινικό σας κώ­δικα;

- Αφήνοντας στην άκρη τη χειροπιαστή αδικία και τη βέβαιη αναποτελεσματικότητα του νομοσχεδίου, δεν αρκούν οι θανατικές ποινές που έχετε στους νό­μους σας;

- Δεν υπάρχει αρκετό αίμα στον ποινικό σας κώδι­κα, ώστε να χρειάζεται να χυθεί κι άλλο για να φτά­σει στους Ουρανούς και να καταμαρτυρήσει εναντί­ον σας;

- Πώς θα θέσετε το νομοσχέδιό σας σε εφαρμογή;

- Μπορείτε να κλείσετε μια ολόκληρη κομητεία στις δικές τους φυλακές;

- Θα σηκώσετε μια αγχόνη σε κάθε χωράφι και θα κρεμάτε τους ανθρώπους σαν σκιάχτρα;

- Ή θα προχωρήσετε (ως οφείλετε, για να θέσετε αυτό το μέτρο σε εφαρμογή) σε αποδεκατισμό;

- Θα θέσετε την κομητεία σε στρατιωτικό νόμο;

- Θα την ερημώσετε και θα αφήσετε να κείτονται γύρω σας τα συντρίμμια;

- Και θα επαναφέρετε το δάσος του Σέργουντ, ως ένα ευπρόσδεκτο δώρο στο Στέμμα, στην προηγούμενή του κατάσταση, όταν προοριζόταν για βασιλικό κυνήγι και για κρησφύγετο των παρανόμων;

- Αυτές είναι οι θεραπείες για έναν λιμοκτονούντα και απεγνωσμένο πληθυσμό;

- Πρόκειται ο πεινασμένος άθλιος που αψήφησε τις ξιφολόγχες σας να τρομοκρατηθεί μπροστά στις αγ­χόνες σας;

- Όταν ο θάνατος είναι λύτρωση, και μάλιστα η μό­νη λύτρωση που είστε διατεθειμένοι να του παραχω­ρήσετε, νομίζετε ότι πρόκειται να καταλαγιάσει με φοβέρες;

- Θα μπορέσουν αυτό που δεν πέτυχαν οι γρεναδιέροι σας να το πετύχουν οι εκτελεστές σας;

- Αν προχωρήσετε κατά το γράμμα του νόμου, τότε πού είναι τα αποδεικτικά στοιχεία σας;

Αυτοί που αρνήθηκαν να καταδώσουν τους συνε­νόχους τους όταν η ποινή ήταν μόνο η εξορία, δύ­σκολα θα μπουν σε πειρασμό να καταθέσουν ενα­ντίον τους όταν η ποινή είναι ο θάνατος. Με όλο τον σεβασμό στους ευγενείς λόρδους που έχω απέναντί μου, νομίζω ότι αν προηγηθεί μια κάποια διερεύνη­ση και εξέταση του θέματος, ακόμα και αυτοί θα πεί­θονταν να αλλάξουν τους σκοπούς τους.

 

«Χρονοτριβείτε»

 

Αυτό το δημοφιλέστατο κρατικό μέτρο, τόσο θαυ­ματουργά αποτελεσματικό σε πολλές και πρόσφα­τες περιπτώσεις, η αναβολή, σίγουρα δεν θα ήταν χωρίς πλεονεκτήματα και σε αυτήν την περίπτωση. Όταν γίνεται μια πρόταση για χειραφέτηση ή ανα­κούφιση, διστάζετε, διαβουλεύεστε επί μακρόν, χρονοτριβείτε και παίζετε με το μυαλό του κόσμου, ενώ μια θανατική καταδίκη πρέπει να περάσει με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς καμία σκέψη για τις συνέπειες.

Είμαι σίγουρος, απ’ ό,τι έχω ακούσει, και απ’ ό,τι έχω δει, ότι το να περάσουμε το Νομοσχέδιο υπό όλες τις παρούσες συνθήκες, χωρίς διερεύ­νηση, χωρίς προσεκτική μελέτη, το μόνο που θα προσφέρει θα είναι να προσθέσει αδικία στην ορ­γή, και βαρβαρότητα στην αδιαφορία. Οι συντά­κτες ενός τέτοιου νομοσχεδίου πρέπει να είναι ικανοποιημένοι που κληρονόμησαν τις τιμές εκεί­νου του Αθηναίου νομοθέτη για τον οποίον λεγό­ταν ότι οι νόμοι του ήταν γραμμένοι όχι με μελάνι, αλλά με αίμα.

 

Αλλά έστω ότι ψηφίστηκε το νομοσχέδιο. Έστω ότι ένας από αυτούς τους ανθρώπους, όπως τους έχω δει εγώ - λιπόσαρκος από την πείνα, τσακισμένος από την απελπισία, γεμάτος αδιαφορία για μια ζωή που ίσως οι Εξοχότητές σας ετοιμάζονται αυτήν τη στιγμή να την αποτιμήσουν φτηνότερα κι από την τι­μή ενός νέου αργαλειού -, έστω ότι αυτός ο άνθρω­πος, περιτριγυρισμένος από τα παιδιά που αδυνατεί να ταΐσει διακινδυνεύοντας την ίδια την ύπαρξή του, διατρέχοντας τον κίνδυνο να αποχωριστεί για πάντα μια οικογένεια που ώς πρόσφατα συντηρούσε με κό­πους ειρηνικούς, και που δεν είναι δικό του φταίξι­μο ότι δεν μπορεί πλέον να τη συντηρήσει, έστω ότι αυτός ο άνθρωπος - και υπάρχουν δέκα χιλιάδες τέ­τοιοι μεταξύ των οποίων μπορείτε να διαλέξετε τα θύματά σας - σύρεται στο δικαστήριο, για να δικαστεί για αυτό το νέο αδίκημα, σύμφωνα με αυτόν τον νέο νόμο.

Και πάλι, μας λείπουν δύο πράγματα για τη δίκη και την καταδίκη του και αυτά είναι, κατά τη γνώμη μου, δώδεκα χασάπηδες για ένορκοι και ένας Τζέφρεϋς για δικαστής*!».

*Τζωρτζ Τζέφρεϋς (George Jeffreys , πρώτος βαρώνος του Ουέμ, 1645-89), Ουαλλός δικαστής, διαβόητος για τη σκληρότητα και τη διαφθορά του.

** [Τη μετάφραση από τα αγγλικά έκανε ο εκπαιδευ­τικός Θοδωρής Ηλιάδης. Στη μετάφραση συνέβαλαν βελτιωτικά η Τρισεύγενη Παπαδάκου].

 

"Το Ποντίκι"

Ο διασημότερος προικοθήρας πουλάει τ' ασημικά, η φυλακή μετά...

 It's an empty space (απ'τα ψηλά στα χαμηλά)

πηγή:grbloopers

Σε βαθιά περισυλλογή η μεγάλη πολυκατοικία...

 

JUNGLE-Report

Μόνιμος πρωθυπουργός... μόνιμη υπουργός...

Μόνιμος πρωθυπουργός... μόνιμη υπουργός...

alfavita

Τι θα συμβεί αν συνεχίσει ο τροϊκανός υπάλληλος να είναι υπουργός και…

 

…γίνει μάλιστα νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ;

Τι είπε ο ανεκδιήγητος και δεν τον πήρανε με τις σφαλιάρες;

Βενιζέλος: Έχουμε υπερβολική πολυφωνία

Και γυαλίζει το μάτι του! Αυτός, πιο τροϊκανός από τα τροϊκανά αφεντικά του, θα ανοίξει ξανά τα ξερονήσια!

πηγή:sibilla ,φωτο από "Το Γρέκι"

Μαθητής της Α΄ τάξης Γυμνασίου της Κατερίνης χρειάζεται αίμα!

 

Μαθητής της Α΄ τάξης Γυμνασίου της Κατερίνης χρήζει της δικής μας βοήθειας…

Οι δικοι του εκπεμπουν sos καθως το παιδι εχει αναγκη απο αιμοπεταλια, ειναι

0 θετικος

0 αρνητικος

Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνούμε στο 6945156201 στην κυρία ευρώπη υφαντίδου…..

Παρακαλούμε να δωσουμε ζωη στο παιδί αναμεταδιδοντας το μηνυμα…..

Καπου εκει εξω θα υπαρχει η …αγαπη!!!

Καπου εκει εξω θα υπαρχει η …λυση!!!

Η λυση εισαι ΕΣΥ…..

http://portalpierias.gr/