Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Επιχειρηματίας πουλάει το ελληνικό λάδι στο εξωτερικό και έχει θησαυρίσει

Ελληνικό ελαιόλαδο.... 82 ευρώ το κιλό!

 
Ελληνικό ελαιόλαδο.... 82 ευρώ το κιλό!
 

 



Με πτυχίο Νομικής και προϋπηρεσία σε διαφημιστική ως copywriter,
ο Γιώργος Κολιόπουλος έγινε ο επιχειρηματίας που είδε το ελληνικό λάδι ως τον «υγρό χρυσό» και εισέβαλε στις αγορές του... Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης, του Αμπου Ντάμπι, αλλά και στις πανάκριβες βιτρίνες του λονδρέζικου πολυκαταστήματος «Harrods».


Το «λ» ή «Lambda», όπως ονομάζεται το ελαιόλαδο πολυτελείας, πήρε το όνομά του από το αρχικό γράμμα της λέξης «λάδι» και τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται σε ένα πανίσχυρο brand name, γεγονός που οφείλεται στην προσπάθεια του κ. Κολιόπουλου να δημιουργήσει ένα προϊόν πολυτελείας σε πανάκριβο gift box, το οποίο θα απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Ο ίδιος, ο οποίος δεν έχει βγει ποτέ στο εξωτερικό, κατάφερε μέσω του laptop του να διαδώσει το ελληνικό ελαιόλαδο στις διεθνείς αγορές και να κυριαρχήσει στις βιτρίνες του «Harrods».


Λάδι πολυτελείας

Το πρώτα πράγματα που τραβάνε την προσοχή στο «λ» είναι το μπουκάλι του και η θήκη πολυτελείας. Θα μπορούσε να παραπέμπει σε άρωμα ή σε ένα ακριβό ουίσκι, σε καμία περίπτωση όμως σε αγνό παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης. «Ηθελα να δημιουργήσω ένα κόσμημα στο τραπέζι. Το μπουκάλι είναι χειροποίητο. Ακόμα και η ετικέτα πίσω μπαίνει με το χέρι, όπως και ο φελλός. Ηθελα να φτιάξω ένα προϊόν μαγικό, να σε ταξιδεύει στη γεύση», αναφέρει ο κ. Κολιόπουλος και συνεχίζει: «Εκανα μια έρευνα αγοράς και έμαθα ότι η περιοχή Κριτσά Κρήτης είχε βραβευτεί δύο φορές σε παγκόσμιο διαγωνισμό που διεξάγει το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου για τη χαμηλή οξύτητα που έχει το λάδι της (κάτω από 08).




Τους προσέγγισα για να συζητήσουμε το πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως τυποποιητές για μένα. Αγκάλιασαν την προσπάθεια και ξεκίνησε η συνεργασία μας. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη προσπάθεια δημιουργίας ενός ultra premium brand από ελληνικά χέρια με στόχο την παγκόσμια αγορά. Μπορώ να μιλήσω άφοβα για την ποιότητά του, καθώς το προϊόν μου έχει περάσει από επίσημες χημικές και οργανοληπτικές αναλύσεις. Πήρα, μάλιστα, και ασημένιο βραβείο στο New York Festival, αλλά στοχεύω στο χρυσό», τονίζει χαρακτηριστικά και οι πρωτιές του «Lambda» δεν σταματούν εδώ.




Είναι το πρώτο λάδι πολυτελείας στον κόσμο, το πρώτο λάδι στο οποίο αναγράφεται η ultra premium κατηγορία του, μια κατηγορία η οποία πήρε το όνομά της από τον ίδιο τον κ. Κολιόπουλο. Οπως αναφέρει: «Εφερα το premiumization που εφαρμόζεται χρόνια στα ποτά στο λάδι. Η κατηγορία ultra premium δεν υπήρχε, αλλά αποφάσισα να το πω εγώ έτσι».




Ακόμη, το «λ» είναι το πρώτο ελαιόλαδο που διατίθεται σε συσκευασία λευκών αποχρώσεων, σε αντίθεση με τα γήινα χρώματα που έχουν οι υπόλοιπες. Είναι το πρώτο σε τόσο ακριβή συσκευασία δώρου παγκοσμίως (€150 ή $180), αλλιώς €41 το μπουκάλι (500 ml), κι όπως τονίζει ο κ. Κολιόπουλος, το «λ» αναβαθμίζει εξίμισι φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελληνικού ελαιολάδου στο εξωτερικό. Ο κ. Κολιόπουλος θεωρεί ότι το «Lambda» είναι η προστιθέμενη αξία που δεν δίνει η Ελλάδα στον εαυτό της, δηλαδή είναι μια ανάγκη που έχουν όλοι οι Ελληνες να λένε από τον καναπέ τους ότι έχουν το καλύτερο λάδι στον κόσμο και να μην κάνουν απολύτως τίποτα.





«Εγώ απλώς το έκανα πράξη αυτό. Είναι ένα πάθος που είχα να φωνάξω ότι παράγουμε το καλύτερο ελαιόλαδο στον κόσμο. Δεν πρέπει να θεωρούμε το λάδι ακριβό γιατί σηκώνει “στις πλάτες του” 6,5 φορές την προστιθέμενη εξαγώγιμη αξία του ελαιολάδου στο εξωτερικό. Δηλαδή, από εδώ και πέρα ο Ελληνας παραγωγός-τυποποιητής όταν θα πάει να πουλήσει ξανά σε Αγγλους ή σε Γάλλους θα ανεβάζει αυτομάτως την αξία. Ο,τι κάνει δηλαδή εδώ και χρόνια ο Δυτικός. Η Ferrari, για παράδειγμα, είναι παράλογα ακριβή, όμως ο Ιταλός δεν αναρωτιέται ποτέ γιατί είναι ακριβή. Η Ferrari “σηκώνει” όλα τα ιταλικά αυτοκίνητα -και τη Fiat και την Alfa Romeo και τη Lancia- και ο Ιταλός ζητάει παραπάνω εξαγώγιμα».



Ο δρόμος μέχρι τα «Harrods»



Oπως συνηθίζει να αναφέρει ο δημιουργός και εμπνευστής του «Lambda», είναι το πρώτο λάδι που δεν φτιάχτηκε από ελιές, αλλά από βιβλία. Είναι καρπός εγκεφαλικής σκέψης. Hθελε να εξάγει το ελληνικό λάδι με ένα πρωτότυπο και πολυτελές τρόπο και η ιδέα υλοποιήθηκε μέσω του υπολογιστή. Βέβαια, όπως τονίζει: «Για να το λανσάρω το 2007, έστειλα 80 χειροποίητες κασετίνες με κούριερ σε trendsetters και δημοσιογράφους γκουρμέ.



Στην Ντονατέλα Βερσάτσε, στον Ιαν Σράγκερ, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης του «Studio 54» και δημιουργός του πρώτου boutique hotel μαζί με τον Φίλιπ Σταρκ, στους “Los Angeles Times” και στους “New York Times”. Οχι απαραίτητα για να τους κάνω πελάτες, αλλά για να διαδοθεί το “Lambda” μέσω του word of mouth. Eγινε το πρώτο λανσάρισμα και ήρθε το πρώτο παγκόσμιο δημοσίευμα στο “Wallpaper” πέντε μήνες μετά. Ηταν ένας από τους στόχους μου, αφού κατά τη γνώμη μου αποτελεί την επιτομή του design το συγκεκριμένο περιοδικό. Ο διανομέας μου στην Αγγλία κατάφερε εν μέσω ύφεσης να το βάλει, παρόλο που υπήρχαν και άλλα λάδια στην Αγγλία. Ελέγχθηκε εξονυχιστικά για να αποδείξει αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι».



Αλλά ο δρόμος μέχρι τα «Harrods» δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η ελληνική γραφειοκρατία δημιούργησε τα πρώτα εμπόδια για τη νέα επιχειρηματική δραστηριότητα. Οπως αναφέρει ο κ. Κολιόπουλος «μέχρι την αναφορά του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν υπήρχε η στήριξη της Πολιτείας. Ξεκίνησα μόνος μου με δικά μου κεφάλαια, γιατί αν ζήταγα επιδότηση για κάτι τόσο καινοτομικό θα ήταν μάταιο. Και τα προβλήματα δεν άργησαν. Είχα τον πρώτο μου δισεκατομμυριούχο πελάτη από το Μπέβερλι Χιλς και παρήγγειλε online. Δούλευα στο διαμέρισμά μου. Είχα μόνο χονδρική. Ηθελα να στήσω ένα σύστημα με πιστωτικές κάρτες για να πουλάω και λιανική.



Στήνω το σύστημα και πάω στην εφορία να ζητήσω να μου επιτρέψουν να λειτουργήσω κανονικά. “Από το διαμέρισμά σου αποκλείεται να πάρεις λιανικό”, μου είπαν. Κάποια στιγμή ύστερα από δύο μήνες, και αφού πείστηκαν ότι πρόκειται για σημαντική δουλειά, μου έδωσαν την άδεια. Από το “Harrods” μέχρι εδώ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Θα έπρεπε ίσως ο πρωθυπουργός, το υπουργείο Ανάπτυξης να φτιάξουν ένα ειδικό συμβούλιο, το οποίο κάθε δύο-τρεις μήνες θα φροντίζει εξωστρεφείς επιχειρήσεις που φτιάχνονται με 3.000 ευρώ και αγοράζει την ιδέα ο ξένος».



Σήμερα ο κ. Κολλιόπουλος μέσω της εταιρίας του Speiron, εκτός από το κλασικό μπουκάλι «λ», λανσάρει το πρώτο υπογεγραμμένο ελαιόλαδο στον κόσμο. Ο αγοραστής μπορεί να το παραγγείλει με την υπογραφή του σε μεταξοτυπία, ενώ περικλείεται σε χειροποίητη κασετίνα από λευκό λακαρισμένο μασίφ ξύλο, με δύο πλακέτες λευκόχρυσου σε αριθμημένο μπουκάλι, ενώ παράλληλα ετοιμάζει το νέο εξαγωγικό του προϊόν που αναμένεται να εντυπωσιάσει εξίσου.




Πηγή: tsekouratoi

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Χάρρυ Κλυνν: Μιλάνε για μακελειό οι μακελάρηδες...





Α. Λοβέρδος: «Όποιος επιχειρήσει πολιτικά να προσβάλει τον Παπανδρέου με διάφορα θέματα, που αφορούν την πολιτική του, τις επιλογές του, τα ποινικά, η χώρα θα αλλάξει πορεία. Από εκεί που πηγαίνει προς το να μη γονατίσει, θα γίνει μακελειό»

Ποιον απειλείς Αντρέα Λοβέρδο, τη δικαιοσύνη ή τον Ελληνικό λαό; Και ποιος είναι ο Παπανδρέου και ο κάθε Παπανδρέου, που πρέπει να είναι πάνω από το νόμο;

Και ποιος είσαι εσύ, σε τελευταία ανάλυση, που με περίσσιο θράσος μιλάς για «μακελειό» σε μια χώρα που εσύ και η παράταξή σας την έχετε «μακελέψει» στέλνοντας 11.000.000 Ελλήνων στην κόλαση της οικονομικής εξαθλίωσης;

Ο Παπανδρέου και ο κάθε Παπανδρέου αν πρέπει να κριθεί για τις πράξεις του θα κριθεί…

Το ίδιο κι εσύ Ανδρέα Λοβέρδο, αφού σ΄αυτό το στημένο «παιχνίδι του χαμού» ήσουν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές.

Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ' ορά!


H φωτοσύνθεση είναι από το "
Γρέκι"

To ψέμα και το θράσος


7 ΕΛΣΤΑΤ: Το ψέμα και το θράσος...

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Με συγχωρείτε, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι προς τι όλος αυτός ο πανικός μετά την εκ μέρους του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη αποστολή της δικογραφίας, για την διόγκωση των στατιστικών στοιχείων για το χρέος, στη Βουλή (μέσω της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου).
Η πρώτη δικογραφία είναι που πάει στη Βουλή ή μήπως η τελευταία; Γιατί ειδικά για την ΕΛΣΤΑΤ θορυβηθήκατε τόσο πολύ;
Και μάλιστα σε σημείο να χαθεί εντελώς η ψυχραιμία, σε σημείο να...
καταγγέλλει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ (δηλαδή του κ. Παπανδρέου που τον αποδέχονται όλοι οι υπόλοιποι, για να μην ξεχνιόμαστε) Πάνος Μπεγλίτης τον κ. Πεπόνη ότι επιδεικνύει «επικίνδυνη αφέλεια»;
Συγγνώμη, αλλά πέραν του ότι ο Γρηγόρης Πεπόνης χρειάζεται πολλούς σαν τον κ. Μπεγλίτη για να τα βγάλουν πέρα μαζί του, αυτό δεν αποτελεί παρέμβαση στην Δικαιοσύνη; Και συγγνώμη, αλλά χρόνια τώρα δεν μας επαναλαμβάνετε μονότονα την γνωστή πρόσκληση-πρόκληση «αν έχετε στοιχεία να τα πάτε στον εισαγγελέα»; Ε, είχαμε στοιχεία και τα πήγαμε στον εισαγγελέα. Και σας πληροφορώ ότι τα στοιχεία είναι τρανταχτά και δεν μπορείτε να τα αντικρούσετε.
Πρώτον, διότι τον καιρό που οι επιστήμονες στατιστικολόγοι σπούδαζαν και διακρίνονταν, εσείς πασχίζατε να χωθείτε στον κομματικό σωλήνα.
Και δεύτερον, επειδή τα στοιχεία δόθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ στη Eurostat κατά παράβαση του ιδρυτικού της νόμου, που προβλέπει πως όλες οι αποφάσεις της Αρχής πρέπει να είναι προϊόν συλλογικού οργάνου και να έχουν επικυρωθεί από όλα τα μέλη του Δ.Σ., κάτι το οποίο ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ!
Προς τι, λοιπόν, όλη αυτή η φασαρία και ο θρήνος και ο κοπετός, με τη συνοδεία γελοίων επιχειρημάτων;
Δόθηκαν ή δεν δόθηκαν τα στοιχεία χωρίς να συνεδριάσει το Δ.Σ. και χωρίς να επικυρωθούν;
Αποτελούσε ή όχι αυτό σοβαρή παραβίαση του νόμου, αρκετή για να ασχοληθεί η Δικαιοσύνη;
Ανακοινώθηκαν ή όχι τα στοιχεία από την Eurostat την επομένη των περιφερειακών εκλογών (δηλαδή στις 15 Νοεμβρίου 2010), ενώ για όλες τις άλλες χώρες είχαν ανακοινωθεί από τις 21 Οκτωβρίου;

Σημαίνει ή όχι αυτό πως έγινε συνεννόηση της κυβέρνησης με τη Eurostat, ώστε να μην ανακοινωθεί το θηριώδες έλλειμμα (15,4%) πριν από τις εκλογές, καθώς κάτι τέτοιο θα προοιωνιζόταν νέα μέτρα και θα οδηγούσε σε καταψήφιση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ; Σημαίνει ή όχι αυτό πως η κυβέρνηση ήξερε τι είχε κάνει, κι’ ας διερρήγνυε τα ιμάτιά του στη Βουλή ο κ. Σαχινίδης (13 Οκτωβρίου 2010, δηλαδή πριν από τις εκλογές) πως τάχαμου δεν γνώριζε το ύψος του ελλείμματος, επειδή (ξανα)τάχαμου η ΕΛΣΤΑΤ είναι ανεξάρτητη; Αποδεικνύει ή όχι αυτή η συμπεριφορά πως σε πολιτικό επίπεδο δεν έγινε καμιά διαπραγμάτευση, ενώ όλοι γνωρίζουμε πως τα ελλείμματα των νοσοκομείων μας οφείλονται κυρίως στο 1,5 εκ. μεταναστών που περιθάλπονται καθημερινά σ’ αυτά, με αποτέλεσμα να βουλιάξουν;
Όφειλαν ή όχι οι κυβερνήτες μας (λέμε τώρα) να δηλώσουν στην ΕΕ, στη Eurostat του σκαιού επικεφαλής της Ραντερμάχερ και σε όλους τους δανειστές πως σε περίπτωση που θα μας επέβαλλαν να εντάξουμε τα χρέη των νοσοκομείων μας, θα ανοίξουμε τις πόρτες και θα τους στείλουμε πεσκέσι όλους τους ξένους να τους περιθάλπουν στα δικά τους νοσοκομεία; Μπήκαν ή δεν μπήκαν τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ και των νοσοκομείων στο γενικό έλλειμμα χωρίς να ακολουθηθεί η επιστημονική μεθοδολογία ελέγχου των οικονομικών τους;
Ανέθεσε ή όχι η κυβέρνηση – τέσσερις μέρες μετά την ανακοίνωση του ελλείμματος – σε εταιρία ορκωτών λογιστών το έργο «Συγκέντρωση, κωδικοποίηση και ανάλυση χρηματοοικονομικών στοιχείων επιλεγμένων ΔΕΚΟ»; Μα αν αυτή τη δουλειά την είχε κάνει η ΕΛΣΤΑΤ, γιατί δεν έπαιρναν από εκεί τα στοιχεία, παρά μπήκαν στον κόπο και στα έξοδα να προσλάβουν άλλους για την ίδια δουλειά;
Ομολόγησε ή όχι ο κ. Βενιζέλος (την 1η Δεκεμβρίου 2011) σχετικά με τα ελλείμματα των νοσοκομείων ότι τον Οκτώβριο του 2009, στην επίσημη αναφορά προς τη Eurostat, έγινε η καταγραφή όλου του μη δηλωθέντος μέρους των υποχρεώσεων του 2008; Ακολούθησε ή όχι (το γράφει στην ανακοίνωσή του ο κ. Βενιζέλος) μεθοδολογική επίσκεψη της Eurostat, στη διάρκεια της οποίας τόσο οι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής στατιστικής αρχής, όσο και εκείνοι της ελληνικής (τότε ΕΣΥΕ) διατύπωσαν επιφυλάξεις «ως προς τον λογιστικό αυτό χειρισμό» (sic);
Αποδεικνύει ή όχι αυτό πως ήδη από τον Οκτώβριο του 2009 ξεκίνησαν τα μαγειρέματα και έστελναν στοιχεία (για τα οποία τους ανακαλούσε στην τάξη η ίδια η Eurostat), ενώ διαφωνούσαν και τα ίδια τα τότε στελέχη της τότε ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας; Ποιος τα έστειλε εκείνα τα στοιχεία, αφού διαφωνούσαν όλοι οι αρμόδιοι; Ο κ. Παπακωνσταντίνου μόνος του;
Είναι αλήθεια ή όχι πως η ΕΕ δεν απαιτεί την καταγραφή των μη επαναλαμβανόμενων δαπανών των νοσοκομείων, αλλά μόνο τις αυτοτελείς χρήσεις; (Προφανώς επειδή αν μια χρονιά πλακώσουν δυο εκατομμύρια μετανάστες, δημιουργούνται δαπάνες που δεν είναι επαναλαμβανόμενες;). Είναι αλήθεια ή όχι ότι ακόμη και σήμερα η ΕΛΣΤΑΤ λειτουργεί χωρίς διοικητικό συμβούλιο και ο επικεφαλής της αποπέμφθηκε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο από την Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής στις 22 Νοεμβρίου 2011, όταν αυτή (η Επιτροπή) αποφάσισε να κάνει με μοιραία καθυστέρηση τη δουλειά της;
Είναι αλήθεια ή όχι ότι η ΕΛΣΤΑΤ τελεί υπό τον έλεγχο της Βουλής (η οποία διορίζει την πλειοψηφία των μελών της), αλλά ο Πρόεδρος της Βουλής επί μήνες δεν ανταποκρινόταν ούτε ανταποκρίθηκε ποτέ στα αιτήματα για συνάντηση και στις καταγγελίες του Πανελληνίου Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ; Είναι αλήθεια ή όχι ότι ο υπουργός των Οικονομικών κ. Βενιζέλος καρατόμησε όλα τα μέλη του Δ.Σ. στις 27 Σεπτεμβρίου του 2011, παντρεύοντας την τροπολογία του αποκεφαλισμού με την τροπολογία για το χαράτσι στα ακίνητα μέσω ΔΕΗ; Είναι αλήθεια ή όχι ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν και τις δύο τροπολογίες και επομένως φέρουν μεγάλη ευθύνη; Πρέπει ή όχι να εξαιρεθούν από την εξεταστική επιτροπή για την ΕΛΣΤΑΤ;
Και τι είναι αυτά που μας λέει τώρα ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ότι η ΕΛΣΤΑΤ είναι ανεξάρτητη και δεν λαμβάνει κυβερνητικές εντολές; Εδώ δόθηκαν εντολές στην ίδια τη Eurostat να καθυστερήσει την ανακοίνωση του ελλείμματος!
Και γιατί ο κ. Παπακωνσταντίνου, που, στην ανακοίνωσή του, αισθάνεται την ανάγκη να υπενθυμίσει πως ο ίδιος έλαβε «την πρωτοβουλία για την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ», παραλείπει να αναφέρει πως λίγους μήνες μετά την ίδρυσή της (τον Μάρτιο του 2010), αισθάνθηκε την ανάγκη (τον Δεκέμβριο του 2010) να εντάξει σε ένα από τα περίφημα μνημονιακά πολυνομοσχέδια το άρθρο 11 με το οποίο μεταφέρονταν όλες οι εξουσίες στον πρόεδρο της Αρχής; Για ποιο λόγο δηλαδή κατάργησε τον ίδιο τον δικό του νόμο και δημιούργησε την ενός ανδρός αρχή λίγο μετά την αποστολή των (φουσκωμένων) στοιχείων για το έλλειμμα του 2009 και την ανακοίνωση του καταστροφικού ελλείμματος, αν όχι επειδή ήταν γνωστό ότι ο νόμος του Μαρτίου είχε παραβιαστεί κατάφωρα;Για να μας μπερδέψει (και να μπερδέψει και τους δικαστές) και να μην θυμηθούμε ότι τα στοιχεία εστάλησαν ενώ ίσχυε ο πρώτος νόμος;
Και μην μας πει πως και αυτό το επέβαλε η Eurostat, διότι σε σχετικό ερώτημα-non paper που είχε αποστείλει στη Eurostat ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ ρωτώντας αν είναι σκόπιμη η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία είχε απαντήσει πως αυτό «είναι θέμα της Ελλάδας και δεν υπεισέρχεται σε θέματα εθνικής κυριαρχίας».
Και από πού προκύπτει ότι, όπως μας λέει στη δική της ανακοίνωση η ΕΛΣΤΑΤ (επικαλούμενη τον… καταργημένο ιδρυτικό της νόμο), «τηρεί απαρασάλευτα την εκ του νόμου υποχρέωσή της να παράγει αξιόπιστα και αδιάβλητα στατιστικά στοιχεία»; Επειδή, όπως γράφουν, η Eurostat ενέκρινε άνευ επιφύλαξης τα εν λόγω στοιχεία;
Ανάλογο επιχείρημα χρησιμοποιεί και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ότι δηλαδή οι εισαγγελείς αμφισβητούν (άκουσον! Άκουσον!) επικυρωμένα από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία στοιχεία!
Συγγνώμη, αλλά γιατί πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στη Eurostat που έχει άπειρες φορές υποχρεωθεί να κάνει την αυτοκριτική της και που μπήκε σε διαδικασία συναλλαγής με την κυβέρνηση για τον χρόνο ανακοίνωσης του ελλείμματος; Πόθεν προκύπτει αυτό που αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, ότι δηλαδή «τα στατιστικά στοιχεία δεν "κατασκευάζονται" για να εξυπηρετήσουν οποιοδήποτε πολιτικό συμφέρον», όταν είναι αποδεδειγμένη η συνεννόηση, προκειμένου να εξυπηρετηθεί το πολιτικό συμφέρον των περιφερειακών εκλογών;
Έωλα είναι και όλα τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο κ. Μπεγλίτης – αν και, όπως αποδεικνύεται, αγνοεί πλήρως την υπόθεση.
Επιτίθεται στους εισαγγελείς με ανοίκειο τρόπο, ζητά ευθέως την καρατόμησή τους (καλώντας την εισαγγελία του Αρείου Πάγου «να προχωρήσει άμεσα σε όλες τις εκ του νόμου προβλεπόμενες ενέργειές της) και μας δηλώνει πως «δεν έχει κανένας το δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, το πολιτικό σύστημα και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Αλήθεια; Πρώτον, με το πολιτικό σύστημα θα παίζουμε όσο θέλουμε. Αλλά ας μην μιλά για εθνικά συμφέροντα και λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, διότι με αυτά έπαιξαν όσοι οδήγησαν με πλαστά στοιχεία τη χώρα σ’ αυτήν την περιπέτεια και όσοι γραπώνονται στην εξουσία χωρίς να έχει εκφραστεί η λαϊκή βούληση. Υποστηρίζει ο κ. Μπεγλίτης ότι η αποστολή της δικογραφίας συνέπεσε με μια πολύ ευαίσθητη στιγμή, δηλαδή με τις συνομιλίες για το PSI.
Τι λέτε καλέ; Ώρα είναι να κατηγορήσετε τον Πεπόνη ότι αυτός φταίει που τα (ξανα)μάζεψε και (ξανα)έφυγε ο κ. Νταλάρα. Τι λέτε καλέ; Σας ενοχλήσαμε την ώρα που διαπραγματευόσαστε (λέμε τώρα) την χρεοκοπία της χώρας, που δεν θα είχε συμβεί αν είχατε πράξει το (εθνικό) καθήκον σας και δεν στέλνατε πλαστά στοιχεία στους δανειστές;
Υποστηρίζει επίσης ο κ. Μπεγλίτης πως ήταν γνωστό από το καλοκαίρι του 2009 πως το έλλειμμα θα ήταν διψήφιο. Μα αφού δεν είχε ακόμη τελειώσει το 2009 – και χωρίς να έχει ληφθεί το παραμικρό ήπιο μέτρο – πώς ήξεραν πού θα καθόταν το έλλειμμα στο τέλος του χρόνου ήδη από το καλοκαίρι; Μήπως επειδή γνώριζαν πως θα αναλάμβαναν την εξουσία και μετά θα κάθονταν ΑΚΙΝΗΤΟΙ μέχρι να μας πάνε σιδηροδέσμιους στο ΔΝΤ; Και όταν λέμε «διψήφιο», τι εννοούμε; Διότι άλλο το 11%, άλλο το 12%, άλλο το 13% και άλλο το 15,4%!
Επαναλαμβάνει ο κ. Μπεγλίτης, τα περί χρόνου καταγραφής των εξοπλισμών φληναφήματα του ευρισκόμενου στην Κόστα Ρίκα για τη Σοσιαλιστική Διεθνή κ. Παπανδρέου (επί των οποίων έπρεπε ήδη να έχει γίνει πολιτική διαπραγμάτευση, διότι η ΕΕ δεν προστάτεψε τα σύνορά μας και είμαστε όλη μέρα στις αερομαχίες).
Ότι δηλαδή η κυβέρνηση της Ν.Δ. κατέγραψε τους εξοπλισμούς στον χρόνο παραγγελίας τους (επί ΠΑΣΟΚ) και όχι στον χρόνο παραλαβής τους (επί Ν.Δ.).
Ενώ σε ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχε απαντήσει η Κομισιόν πως δεν την ενδιαφέρει πού καταγράφονται (αρκεί να καταγράφονται). Και ενώ είναι γνωστό ότι τα τεράστια ποσά για τους εξοπλισμούς προκαταβάλλονταν σχεδόν στο σύνολό τους κατά την παραγγελία – για να πέφτουν οι μίζες.
Για ποιο λόγο κάποιος να καταγράψει τις μίζες των άλλων στις δικές του χρονιές;
Πληροφορηθήκαμε επίσης πως ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου «μελετάει» τον «φάκελο Πεπόνη – Μουζακίτη» και «εξετάζει» αν θα στείλει ερώτημα στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο για την αντικατάστασή τους και αν θα ζητήσει την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον τους, διότι, όπως είπε, (με τις καταγγελίες τους περί παρεμβάσεων – οι οποίες τελικώς υπήρξαν και εκ μέρους του) «έπληξαν το κύρος της Δικαιοσύνης με τις συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές τους».
Τι λέτε καλέ; Εσείς παρεμβαίνατε για να ζητήσετε επίσπευση του έργου τους (ειδικά για τα CDS), αλλά αυτοί έπληξαν το κύρος της Δικαιοσύνης; Μαθαίνουμε μάλιστα ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης διερευνά το ενδεχόμενο να προωθηθεί στη Βουλή η τροπολογία που είχε πάρει άρον-άρον πίσω ο κ. Βενιζέλος μπροστά στην γενική κατακραυγή, με την οποία αντικαθιστούσε τους δύο οικονομικούς εισαγγελείς με αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου!
Δεδομένου ότι ο κ. Παπαϊωάννου όχι υπουργός, αλλά ούτε βουλευτής δεν θα είναι μετά τις επόμενες εκλογές, καλά θα κάνει να προστατέψει τον εαυτό του και να μην επιβαρύνει περαιτέρω τη θέση του. Τέλος, επειδή όπως φαίνεται θα συσταθεί εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το ζήτημα του φουσκωμένου ελλείμματος και επειδή η σύνθεση της σημερινής Βουλής (και επομένως και των επιτροπών της) είναι η παλιά (αυτή του «λεφτά υπάρχουν»), καλά θα κάνουν όσοι βουλευτές λάβουν μέρος σ’ αυτήν να προσέξουν επίσης να μην επιβαρύνουν τη θέση τους και να κρίνουν αντικειμενικά τα στοιχεία και όχι με βάση τις κομματικές εντολές. Άλλωστε, το σωστό είναι η συγκεκριμένη επιτροπή να συσταθεί μετά την εκλογή της νέας Βουλής.
Ευθύνες για την υπόθεση φέρουν και οι βουλευτές που ψήφιζαν ό,τι τους κουβάλαγαν οι υπουργοί των Οικονομικών Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος – τη δημιουργία της ΕΛΣΤΑΤ, την ουσιαστική κατάργησή της, την απόλυση των μελών της.
Ως γνωστόν, μόνο στην Ελλάδα οι κρίνοντες είναι συγχρόνως και κρινόμενοι.
Αυτά, όμως, μέχρι την ώρα του Ειδικού Δικαστηρίου…

Υ.Γ.1 Όλα τα παραπάνω είναι αρκετά στοιχεία για να κλείσουν το στόμα τους όσους χλευάζουν τους μάρτυρες;
Υ.Γ.2 Μην πιέζετε την Δικαιοσύνη, διότι υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο...
Υ.Γ.3 Όταν το ψέμα αποκαλύπτεται, δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος (Τάκιτος).
 

Αποχωρώ και ΑΠΑΙΤΩ

Η ψυχή μου αλυχτά, Αποχωρώ και ΑΠΑΙΤΩ, το μόνο δικαίωμα που μου αφήσατε για ν’ αντισταθώ, την παραίτησή μου, να την κάνετε ΑΜΕΣΑ δεκτή!




"... Αρνούμαι τους φόρους των συμπολιτών μου να τους
προσφέρω αδιαμαρτύρητα στους προδότες της χώρας μου, χωρίς να μπορώ να
αρνηθώ ή ν’ αντισταθώ στις αποφάσεις τους.
- Αρνούμαι να συναινώ, να συνεργάζομαι και να διευκολύνω αυτούς που
μάτωσαν τη χώρα. Τους στυγνούς δολοφόνους, που δολοφονούν κάθε μέρα κάποιον συμπολίτη μου. (Μεταξύ των θυμάτων και ο άντρας μου).
- Δεν συνεργάζομαι μ’ αυτούς που...
έκλεψαν τον ιδρώτα των συνταξιούχων, χωρίς ντροπή και σεβασμό στα χρόνια τους.
- Δεν συνεργάζομαι μ’ αυτούς που γέμισαν τη χώρα άστεγους και τώρα κάνουν τους ελεήμονες τάχα.
Δεν θέλω την ελεημοσύνη τους, δεν αναγνωρίζω τα μιάσματα, τους θρασύδειλους που παράνομα κυβερνούν τη χώρα με την πεποίθηση ότι συμφωνούμε..."
Η Μάρω σήμερα υπέβαλλε την παραίτησή της στην έκπτωτη κυβέρνηση.
Είναι τιμή μου να έχω τη Μάρω συμπολεμιστή. Απλά τιμή μου.
Σ.Λ.
Η Μάρω σήμερα υπέβαλλε την παραίτησή της στην έκπτωτη κυβέρνηση

 

Σιγά ρε ΜΑΚΕΛΑΡΗ μην σκίσεις κάνα καλσόν...


 

 
"όποιος πειράξει τον Παπανδρέου θα γίνει στη χώρα μακελειό"!!!
 
Προλαβε να πει ο "Μπουμπουκος" του Μπατσοκ και δεν εδωσε πε ραιτερω εξηγησεις γιατι ηδη τρεις ποντοι απο το καλσον ειχαν φυγει.
Αν και καλο θα ηταν να μας εξηγουσε που θα βρισκετε την ωρα του μακελειου αυτος και οι "συντροφοι" του.
Γιατι οντως μακελειο θα...
ΓΙΝΕΙ!!!
Λεει που και που και καμια αληθεια ο Μπουμπουκος του Μπατσοκ.
Μπορει να αργησε απελπιστικα αλλα θα ΓΙΝΕΙ!!!
Και τοτε...
Τρεχατε ποδαρακια μου να μην σας πιασει ο κωλος μου....
αγαπητε Μακελαρη!

Το σενάριο της "παρένθεσης Βενιζέλου"

 



Ο Κώστας Λαλιώτης ήταν εκείνος ο οποίος ιστορικά εισήγαγε στο λεξιλόγιο της τρέχουσας πολιτικής καθημερινότητας του τόπου, την έννοια της «παρένθεσης». Ο άλλοτε πανίσχυρος Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εξίσου ισχυρός υπουργός των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, είχε διατυπώσει τη θεωρία της «γαλάζιας παρένθεσης», ενόψει των εκλογών του 2004.

Εκτιμούσε δηλαδή ότι, η ήττα του ΠΑΣΟΚ ήταν βέβαιη, καθώς το Κίνημα θα πλήρωνε βαρύ λογαριασμό για τις αντιλαϊκές πολιτικές που είχε εφαρμόσει ο Κώστας Σημίτης, αλλά και τις υποθέσεις με οσμή σκανδάλων που είχαν σημαδέψει την οκταετή διακυβέρνηση του τόπου, μετά το 1996.

Πίστευε λοιπόν ότι η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή θα έβγαινε νικήτρια από εκείνη την αναμέτρηση, προσδοκούσε ωστόσο ότι η παραμονή της στην εξουσία θα ήταν εξαιρετικά σύντομη. Και με αφορμή τις προεδρικές εκλογές του 2005, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με τον Κώστα Λαλιώτη θα είχε καταφέρει να ανακάμψει, κάτω από τη νέα ηγεσία του, θα προκαλούσε εκλογές και θα τις κέρδιζε.

Η Ιστορία φυσικά δεν γράφτηκε όπως… υπονοούσε και προέβλεπε ο Κώστας Λαλιώτης. Η Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή έμεινε στην εξουσία 5 ½ χρόνια, το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να ανακάμψει εγκαίρως, και στην προεδρική εκλογή του 2005 τα δυο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας της Ελλάδας, συντάχθηκαν πίσω από την επιλογή του Κάρολου Παπούλια για τη διαδοχή του Κωστή Στεφανόπουλου στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Το σενάριο της «παρένθεσης», επανέρχεται και πάλι σήμερα στο προσκήνιο. Ή μάλλον, στο παρασκήνιο του ΠΑΣΟΚ. Και αφορά στο ενδεχόμενο διαδοχής του Γιώργου Παπανδρέου από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με τη θητεία του δεύτερου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να έχει ημερομηνία λήξεως.

Πιο συγκεκριμένα, δεν είναι λίγα τα στελέχη που… οσφραίνονται ότι υπάρχει άτυπη συμφωνία ανάμεσα στον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, για διαδοχή… χωρίς να ανοίξει μύτη, παρά τις εκατέρωθεν διαψεύσεις, και τις αποστάσεις που χωρίζουν πλέον τους δυο κορυφαίους πολιτικούς της Κεντροαριστεράς.

Μόνο που, μια εκλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εθνικές εκλογές, θα συνεπάγεται ότι ο Υπουργός Οικονομικών θα κάνει ποδαρικό στο ηγετικό imperium του, με μια βαριά ήττα. Πιθανότατα, την πιο σφοδρή που θα έχει γνωρίσει το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική διαδρομή του, από το 1974 μέχρι και σήμερα.

Παράλληλα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι το τρίτο πρόσωπο του Μνημονίου, μετά τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Έχοντας αναλάβει την υπεράσπιση μιας πολιτικής που και ο ίδιος αμφισβητεί, χάνει σε δυο επίπεδα:

Απ’ τη μια γίνεται μέρος του προβλήματος, καθώς ταυτίζεται στα μάτια της κοινωνίας με μια πολιτική άγριας λιτότητας, που δεν θεραπεύει την ύφεση, αλλά σπρώχνει την οικονομία πιο βαθιά στην καταστροφή. Και από την άλλη, δεν διατηρεί εφεδρείες στην ιδεολογική και κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, ώστε να καταφέρει να τη συσπειρώσει, και να ξεκινήσει την ανάκαμψη του Κινήματος από ένα αξιοπρεπές εκλογικό ποσοστό.

Το σενάριο της «παρένθεσης Βενιζέλου» λοιπόν, θέλει τον Υπουργό Οικονομικών να χρεώνεται μεγάλο μερίδιο της ήττας του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Και στο Συνέδριο το οποίο θα ακολουθήσει τον Ιούνιο, οπότε και θα τεθεί θέμα ιδεολογικής και πολιτικής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ, να αμφισβητείται, και να οδηγείται εκ νέου στη βάση.

Εκεί όπου, θα επιχειρήσουν, σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, να διεκδικήσουν το «καθαρό» πλέον από κυβερνητικά αμαρτήματα ΠΑΣΟΚ, ο δημοφιλέστερος των στελεχών Ανδρέας Λοβέρδος, και ο Χρήστος Παπουτσής, ο οποίος αποτελεί την επιλογή των προεδρικών.
πηγή:statesmen.gr

Φωτογραφίες άγριων ζώων


 

Καταπληκτικές φωτογραφίες οι οποίες τραβήχτηκαν την κατάλληλη στιγμή...















πηγή:xefoto

«Μπαμπούλας» το άγχος στα ομαδικά σπορ!

 



του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Με τις ντρίμπλες του Πάνου Καμένου, τις κίτρινες κάρτες από την Τρόικα και την αιφνίδια αποχώρηση από το ελληνικό γήπεδο του κ Νταλάρα ξαφνικά απέκτησε...
ενδιαφέρον «το ποδόσφαιρο της πολιτικής!» Αλλά επειδή ο αγώνας έχει και… Β’ ημίχρονο εγώ σήμερα επέλεξα να επιστρέψω με ένα ακόμη θέμα από «την πολιτική του ποδοσφαίρου…»

Ο «μπαμπούλας» του εκτός έδρας αγώνα, έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου, αποτελούσε, και φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να αποτελεί, μόνιμο στοιχείο προβληματισμού για όσους ζούνε από ή για το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ. Στο άρθρο μου είχα διευκρινίσει ότι ίσως δεν είναι στοιχείο εφησυχασμού αλλά σίγουρα αφαιρεί από την συναφή ψυχική επιβάρυνση ένταση το γεγονός ότι ΔΕΝ αποτελεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ελληνική ιδιομορφία ο «μπαμπούλας» των εκτός έδρας.

Αλλά και η αντίθετη όψη του συγκεκριμένου «μπαμπούλα» στην Ελλάδα συνιστά παράδειγμα για ενδελεχή κοινωνιολογική και ψυχολογική μελέτη καθώς διαπιστώνεται πολύ συχνά στα γήπεδα το ανεξήγητο και δυσνόητο φαινόμενο πολλών ΕΝΤΟΣ έδρας χαμένων παιχνιδιών!..
Αν μπορούσαμε να στηθούμε μπροστά σε μια γιγάντια οθόνη και χωρίς περιορισμούς χρόνου να παρακολουθήσουμε μερικούς αγώνες ελληνικών και ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ή κυπέλλων τότε θα γινόταν αντιληπτή μια πολύ ενδιαφέρουσα πραγματικότητα. Θα διαπιστώναμε ότι, πέρα από τις κάθε λογής διαφοροποιήσεις πρωτοπόρων και ουραγών ή μεγάλων και μικρών, οι ψυχολογικοί άξονες της δράσης των ομάδων μας ταυτίζονται με τις έννοιες και τη δυναμική του άγχους σε δύο αντίθετες, αντικρουόμενες μορφές, δηλαδή «το άγχος ης αποτυχίας» και «το άγχος της…επιτυχίας».

Σίγουρα παρεμβάλλονται επιμέρους θετικοί και αρνητικοί παράγοντες στη διαμόρφωση κάθε τελικού αποτελέσματος όπως:

- η φυσική κατάσταση και ψυχοσυναισθηματική διάθεση καθενός παίκτη χωριστά και της ολάκερης της ομάδας συλλογικά,

- οι κυκλοθυμικές διαθέσεις της κερκίδας η οποία, κάποια στιγμή, σταματά να αποδοκιμάζει τους αντιπάλους και αρχίζει την ψυχοφθόρα διαδικασία «γιουχαΐσματος» της δικιάς της ομάδας που, καθώς δεν τραβάει διαψεύδει προσδοκίες και δημιουργεί συναισθήματα οργής.

- Τα σφάλματα τακτικής, στρατηγικής και ενημέρωσης που περνούν από την τεχνική ηγεσία στα μέλη της ομάδας,

- Οι απλές αλλά συγκαλυμμένες αλήθειες όπως οι κάθε λογής «φαγωμάρες» στις διοικήσεις,

- Η τα πριμ που παρέμειναν ως απλές…υποσχέσεις,

- Οι ανίερες και «βρώμικες» συναλλαγές μεταξύ παραγόντων και παικτών,

- Οι παρασκηνιακές «συμφωνίες» παραγόντων με «σφυρίχτρες, σημαίες και «πράκτορες…στοιχημάτων» που κρύβουν κέρδη εκατομμυρίων!

Είναι, όμως, αλήθεια ότι πέρα από όλους τους παραπάνω παράγοντες όταν συνοψίσουμε τις ατομικές επιδόσεις παικτών και μαζί τις συλλογικές δραστηριότητες κάθε ομάδας θα δούμε ανάγλυφη την πραγματικότητα, εφόσον βέβαια παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις και σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε με…ρομαντική αφέλεια!

Το άγχος της αποτυχίας και το άγχος της επιτυχίας συμβάλλουν συχνότερα από ότι πιστεύουμε στην είσπραξη της ...αποτυχίας!

Αναμφίβολα η αντιπαράθεση μεγάλων και λιγότερο μεγάλων είναι μέσα στον ορισμό του παιχνιδιού κάθε κατηγορίας κατάταξης αντίπαλων ομάδων Όπως αποδείχθηκε, όμως, στο ιστορικό για την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Υφήλιο Πορτογαλικό «EURO-2004» είναι πλέον δείγμα άγνοιας της ψυχολογίας του ποδοσφαίρου και ανώριμης αφέλειας ή μοιρολατρική αποδοχή της απόληξης κάθε αναμέτρησης, κάθε αγώνα, με γνώμονα την αποκλειστική διαφοροποίηση μεγάλου-μικρού, ελληνικού-ευρωπαϊκού.

Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ παίζονται σε κάθε συνάντηση μέχρι το τελικό σφύριγμα...Χαμένος, τελικά, αποδεικνύεται εκείνος που δεν έχει κατανοήσει, που δεν θέλει να πιστέψει αυτήν την τρομερά απλή αλήθεια.

Σίγουρα σε κάποια στιγμή εξέλιξης του αγώνα τα πράγματα γίνονται δύσκολα για την μια ομάδα και εύκολα για την άλλη. Με την ίδια όμως σιγουριά οι όροι μπορούν να αναστραφούν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και ο θεωρούμενος νικημένος να ισοφαρίσει ή, συμβαίνει κι αυτό συχνά, να βρεθεί νικητής με το τελικό σφύριγμα.

Η δημιουργία της θετικής ψυχολογίας στον κάθε παίκτη και συλλογικά σε ολάκερη την αποστολή είναι απαραίτητη σε κάθε αντιπαράθεση, σε κάθε αγώνα άσχετα με την εθνική υπόσταση ή την αγωνιστική οντότητα του αντιπάλου. Για τον δυνατό η θετική ψυχολογία, ο αέρας της υπεροχής, είναι σημαντικά απαραίτητο στοιχείο εάν δεν μετουσιωθεί σε αυτό που το χαρακτηρίζουμε ως «άγχος της επιτυχίας».

Για τον αδύνατο η σωστή ψυχική διάθεση ταυτίζεται με την μετουσίωση του «άγχους της αποτυχίας» σε ψυχοσυναισθηματική κατάσταση ρεαλιστικής αντιμετώπισης της πραγματικότητας και ετοιμότητα για έγκαιρη εκμετάλλευση ευκαιριών. Και οι πιο «μεγάλοι» από τους πραγματικά μεγάλους κάνουν θανάσιμα σφάλματα εφόσον τους παρασύρει ο αέρας της υπεροχής, η υποτίμηση του αντιπάλου που πηγάζει από την υπεροψία και από το «άγχος της επιτυχίας»...

Εάν δεν συνέβαινε αυτό τότε το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ, δεν θα είχαν τις αληθινές τους εκπλήξεις, την ασύγκριτη γοητεία, την ανεπανάληπτη συναρπαστικότητά τους .

Όπως όμως «το άγχος της επιτυχίας» οδηγεί τους μεμονωμένους παίκτες και συνολικά την ομάδα σε σπασμωδικές και ανόητες πρωτοβουλίες, δημιουργώντας κενά και αποδυναμώνοντας τη συνολική προσπάθεια που σίγουρα απολήγουν στην αποτυχία και την ήττα, έτσι ακριβώς από την αντίθετη πλευρά η ηττοπάθεια μιας ομάδας πέρα από κάθε άλλο παράγοντα μπορεί να εστιασθεί και «στο άγχος της αποτυχίας» που απολήγει σε κατακερματισμό των ατομικών ικανοτήτων των παικτών και σε αξιολύπητη παρουσία του συνόλου...

Με δεδομένη τη σωστή φυσική κατάσταση, την ορθή στρατηγική και τις επιμέρους τεχνικές και εφόσον δεν παρεμβάλλεται το γνωστό «παρασκήνιο» η ειδοποιός διαφορά επιτυχίας-αποτυχίας ταυτίζεται απόλυτα με τον ψυχολογικό παράγοντα. Ο κίνδυνος που πάντοτε ελλοχεύει σε κάθε αντιπαράθεση υλοποιείται σε ανεπιθύμητο αποτέλεσμα όχι μόνο όταν το άγχος της αποτυχίας μετουσιώνεται σε ηττοπάθεια αλλά και όταν το άγχος της επιτυχίας οδηγεί τα άτομα και την ομάδα σε αφελή υποτίμηση του αντιπάλου.

Πως θα βγούμε από την κρίση μόνοι μας.

Δείτε τι προτείνουν κορυφαίοι επιστήμονες και αναλυτές [video]



Εξαιρετική εκδήλωση στην παλιά βουλή την περασμένη εβδομάδα στις 14 Ιανουαρίου με κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες...οικονομολόγους, συνταγματολόγους, όπως οι κ.κ. Καισάριος Γ. Κατρούγκαλος, Μάρδας Δ, Λυγερός Ν, Μαριάς Ν, Μπουραντάς, Δ. Σακκάς, με θέμα την έξοδο από την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις . Από τις τοποθετήσεις των ομιλητών ξεχώρισαν η άποψη του Γ.Καισάριου που επεσήμανε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τρία. "Δεν είναι βιώσιμο το χρέος μας, δεν είμαστε ανταγωνιστικοί και έχουμε θεσμικό έλλειμμα καθώς μια κλίκα ανθρώπων κάνουν κουμάντο παντού."
 
Κατά τον κύριο Καισάριο το πρόβλημα δεν είναι το μισθολογικό κόστος, το πρόβλημα είναι ότι δεν παράγουμε προϊόν με προστιθέμενη αξία. Όσοι μιλούν για πρόβλημα μισθών κοιτούν το παράδειγμα της Κίνας, όμως εμείς πρέπει να δούμε τα παραδείγματα των δυτικών χωρών. Ο καθηγητής μάνατζμεντ κ.Δ. Μπουραντάς τόνισε πως πρέπει να κυριαρχήσει ο άνθρωπος και η κοινωνία πάνω στην οικονομία. Να ξαναβρούμε τις αξίες μας και να καταρτίσουμε επιτέλους ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτό όμως δεν πρόκειται να προέλθει από το παρόν πολιτικό σύστημα. Χρειάζονται νέες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες να συμμετάσχουμε όλοι. Σε ότι αφορά τη διάθεση για τιμωρία των όσων μας έφεραν ως
εδώ εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορούμε να πάμε μπροστά με νομικές διαδικασίες.
 
Η τιμωρία είναι αναγκαία για δύο λόγους
 
α) για την απόδοση δικαιοσύνης
 
και
 
 β) για παραδειγματισμό.
 
Ωστόσο όταν μένουμε εκεί αυτό δείχνει θυμό και αγανάκτηση. Αν δε μετατρέψουμε το θυμό και την αγανάκτηση σε δημιουργικότητα δεν θα εξέλθουμε από την κρίση. Επίσης καυτηρίασε τη στάση των κομμάτων της αριστεράς γιατί τόσα χρόνια δεν έλεγαν τίποτε, όσο παίρναμε τα δάνεια και κάλεσε τους πολίτες να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Χαρακτηριστικά είπε ότι αν δεν υπάρχουν ευθύνες για όσους πείστηκαν με το "λεφτά υπάρχουν" του Γιώργου Παπανδρέου, έχουμε μεγάλη ευθύνη το 2010 όταν δώσαμε και πάλι πλειοψηφία στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στο ΠΑΣΟΚ, ενώ βρισκόμασταν ήδη πάνω στις στάχτες που το ίδιο είχε δημιουργήσει.

Ο καθηγητής κ.Μαριάς τάχθηκε αναφανδόν κατά της δραχμής και των σεναρίων που διακινούνται τελευταία από μερίδα του τύπου. Αυτό το σενάριο, είπε το παίζουν οι κομπραδόροι και οι απατεώνες πλουτοκράτες, που θέλουν να αγοράσουν τα πάντα τζάμπα. Πρότεινε να δημιουργηθεί άμεσα ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο χωρίς ιδεολογικές διαφορές και τοποθετήσεις.
 
Έπειτα να προχωρήσουμε σε άμεση διαγραφή του επονείδιστου χρέους, χωρίς να αφήσουμε να ξεπουληθεί το ελληνικό κράτος. Είναι πατριωτικό καθήκον να σπάσει η εξάρτηση από τις ξένες δυνάμεις και να στήσουμε ξανά τη χώρα στα πόδια της. Σημαντική παρέμβαση του τέως εισαγγελέα κ. Σακκά, που τόνισε πως η επόμενη βουλή, που θα προκύψει έχει τεράστια σημασία και ιστορική ευθύνη. Είναι αυτή που μπορεί να ασκήσει διώξεις και έχει εισαγγελική διάσταση. Μετά τις ομιλίες έγιναν και ολιγόλεπτες τοποθετήσεις από παρευρισκόμενους πολίτες. Ξεχώρισε η τοποθέτηση του γνωστού σκηνοθέτη Κ.Φέρρη: "Να τελειώνουμε με αυτή την κοινωνία που έβαλε το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο " είπε και καταχειροκροτήθηκε.




logia-starata.blogspot.com

Ρωσία: Αφήστε την Ελλάδα να πτωχεύσει - Ούτε ένα ευρώ από το ΔΝΤ για το PSI +



 

Σοκ προκάλεσε η άποψη που κατέθεσε η Ρωσία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι η Ελλάδα πρέπει να αφεθεί να πτωχεύσει και πως δεν πρέπει να λάβει ούτε ένα ευρώ, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του XrimaNews.gr. Οι εκπρόσωποι της χώρας τάχθηκαν εναντίον της συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θεωρώντας το PSI+ πεταμένα χρήματα και ζήτησαν...

από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μη συμμετάσχει σε νέο πρόγραμμα παροχής δανείων προς την Ελλάδα.

Η Ρωσία δεν είναι η μόνη χώρα που τάσσεται εναντίον ενός νέου δανείου στην Ελλάδα από το ΔΝΤ και τουλάχιστον άλλα τέσσερα μέλη του Ταμείου εξέφρασαν την άρνηση τους, μεταξύ των οποίων και η Βραζιλία.

Από την άλλη πλευρά, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία ζήτησαν το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο και τάχθηκαν υπέρ των ελληνικών θέσεων καθώς έχουν και το μεγαλύτερο συμφέρον το PSI+ να προχωρήσει.

Όσο για την εξαιρετικά αρνητική έως εχθρική στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ελλάδα, υπάρχει εξήγηση την οποία καθένας μπορεί να σκεφτεί με λίγο κόπο.

Από XrimaNews μοντάζ Γρέκι

Η Μεσσαλίνα της Νέας Τάξης δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα

 




Η υπουργός παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, αποκαλύπτει ανοικτά τα σχέδια που απεργάζονται τα μεγάλα αφεντικά: «Όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα, η επόμενη κυβέρνηση, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, πρέπει να είναι κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου»!!!!
Αυτά ειπώθηκαν σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τη γνωστή «γιάφκα» της Νέας Τάξης: Το ΕΛΙΑΜΕΠ.
Προεδρεύων: Ο Νίκος Αλιβιζάτος!!!

Κεντρικοί ομιλητές: Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρης και ο καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ…

Παρόντες: Ο αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννης Ραγκούσης και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, καθώς και άλλοι εκπρόσωποι από τον πολιτικό και τον ακαδημαϊκό κόσμο.

Λεπτομέρειες διαβάστε ΕΔΩ:
http://ksipnistere.blogspot.com/2012/01/blog-post_6311.html

Αμφιβάλει, λοιπόν, κανείς για το ποιοι είναι οι σχεδιασμοί των νέων καθεστωτικών πραξικοπημάτων, για τη …σωτηρία μας (τη σωτηρία της τοκογλυφικής χούντας και των ανδρεικέλων της);;;;

Αμφιβάλει κανείς για το γεγονός ότι οι εκλογές (όταν θα «αποφασιστούν») θα αποτελέσουν απλώς το «όχημα» της αναπαλαίωσης της ΑΠΑΤΗΣ και των χειραγωγών της εξουσίας;

Ο βουλευτής της ΝΔ, Κωστής Χατζηδάκης το διατύπωσε καθαρά:

«Την ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα με τη διενέργεια εκλογών ως βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνίας, μετά το τέλος των διαδικασιών για την ανταλλαγή ομολόγων, την εφαρμογή του PSI και την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης…».


Το «νέο ξεκίνημα» του Χατζηδάκη είναι το πρόσταγμα της Διαμαντοπούλου:
«Η επόμενη κυβέρνηση, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, πρέπει να είναι κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου»!!!!
Με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου και με πιο πλούσια ποικιλία «μπαχαρικών», «αριστερών» γεύσεων και χρωμάτων: Γι αυτό ετοιμάζουν πυρετωδώς τους νέους «επαναστάτες» της νεοταξικής υποταγής…


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6238

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Ελεύθερη η χρήση ναρκωτικών, δια χειρός ΠΑΣΟΚ!






Ο εκ Λυκουρίας Καλαβρύτων, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, αφού ανεσύρθη από υπόγεια της Ιπποκράτους, εστέφθη υπό του Γεωργίου του Β΄ ως υπουργός επί της Δικαιοσύνης.

Χθες εξεπλήρωσε το πρώτο γραμμάτιο πρός τον ευεργέτη του, με την ψήφιση επί της αρχής, από τους προθύμους για όλα ΠΑΣΟΚους συναδέλφους του, του νομοσχεδίου για την ελεύθερη χρήση ΟΛΩΝ των ναρκωτικών.

Το θέμα δεν «έπαιξε» στα κανάλια, μιας και το PSI και η επικειμένη άτακτη χρεωκοπία της χώρας, μονοπωλούν το ενδιαφέρον τους. Όμως, η οικονομική κρίση σε μερικά χρόνια θα ξεχαστεί και θα έχει αφήσει πίσω της πολλές πληγές, που με το πέρασμα του χρόνου, αργά ή γρήγορα θα επουλωθούν.

Αλλά η ελεύθερη χρήση και με το νόμο κάθε είδους ναρκωτικής ουσίας, θα δημιουργήσει χιλιάδες πληγές στον κοινωνικό ιστό της χώρας, στους νέους, στις οικογένειές τους, αλλά και σε όλους τους πολίτες.

Πληγές στους νέους που προκαλεί η εξάρτηση από τις ουσίες, πληγές που δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευθούν, αφού με μαθηματική ακρίβεια προκαλούν τον θάνατο.

Πληγές στις οικογένειές τους που ζούν κάθε μέρα το ίδιο δράμα, βλέποντας τα παιδιά να αργοπεθαίνουν μέ αναξιοπρέπεια και εξευτελισμούς.

Πληγές σε όλη την κοινωνία που υφίσταται, πέραν της οικονομικής δαπάνης για την θεραπεία, η οποία όμως σπάνια επιτυγχάνεται, και την εγκληματικότητα που είναι συνδεδεμένη με την χρήση των ναρκωτικών.

Πληγές που μόνον οι πράσινες κότες της βουλής δεν είναι σε θέση να δούν.

Αλλά όλα εδώ πληρώνονται.

Πολλοί από τους βουλευτές που χθες ψήφισαν πρόθυμα ΝΑΙ στην ελεύθερη χρήση ναρκωτικών, είναι ή θα γίνουν γονείς. Τότε θα μετανιώσουν πικρά για την δουλική προθυμία τους, αλλά θα είναι αργά και γι΄ αυτούς και για τα παιδιά τους.

Όμως ο Παπαϊωάννου είναι ευχαριστημένος. Εξετέλεσε την προσταγή του Παπανδρέου, που πρίν μερικά χρόνια συμβούλευε τους Έλληνες να καλλιεργούν χασίς σε γλάστρες στα μπαλκόνια.

Αλλά και ο Παπανδρέου είναι ευχαριστημένος αφού εκτελούσε «άνωθεν» εντολές. Είναι γνωστό ότι ο προϊστάμενος George Soros, δαπανά εκατομμύρια δολλάρια για την χρηματοδότηση οργανώσεων που «αγωνίζονται» για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών.

Πριν σπεύσει κάποιος «δύσπιστος» να ισχυριστεί ότι όλα αυτά είναι σενάρια συνομωσίας, τον παραπέμπω στην επίσημη ιστοσελίδα της αμερικανικής υπηρεσίας διώξεως ναρκωτικών (DEA), όπου περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι δραστηριότητες του George Soros, για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών. ΕΔΩ

Υστερόγραφο. Όσο για την υβριστική δήλωση του Παπαϊωάννου εναντίον των οικονομικών εισαγγελέων που «τόλμησαν» να δείξουν τον Παπανδρέου και την συμμορία του, ως υπευθύνους για το θέμα της πλασματικής διόγκωσης του χρέους της χώρας μας, δεν εκπλήσσομαι. Ο λόγος είναι απλός : Τι είναι ο Παπαϊωάννου; Μα φυσικά ΠΑΣΟΚ. Αυτό τα λέει και τα εξηγεί όλα.

Δημήτρης Μακρής

Επάγγελμα: Συνδικαλιστής


 

Γράφει ο 29-26

1ον Δεν χρειάζεται το παραμικρό κεφάλαιο για να την ανοίξεις.

2ον Δεν δουλεύεις ποτέ.
3ον Πριν κανονίσεις επιδόματα, υπερωρίες, επιτροπές κλπ για τους άλλους, τα κανονίζεις πρώτα για σένα.

4ον Εξασφαλίζεις το μέλλον των παιδιών σου αλλά και των λοιπών συγγενών με διορισμούς ανά το δημόσιο.
5ον Άμεση πρόσβαση στα μίντια. Αν δεν είσαι τελείως κοπρόσκυλο και έχεις δική σου δουλειά, αυξάνεις το πελατολόγιο και τις επαφές σου.

6ον Εξ ανάγκης μαθαίνεις τους νόμους και χώνεις εαυτούς και αλλήλους στις τεράστιες τρύπες που έχουν προνοήσει να φτιάξουν οι νομοθέτες για σένα.
7ον Αποκτάς απίστευτες πολιτικές γνωριμίες και όταν κουραστείς να κάθεσαι, γίνεσαι βουλευτής.

http://himaira.blogspot.com/
 

Oι ψυχοπαθείς της Wall Street


 

Ο Clive R. Boddy του Πανεπιστημίου του Nottingham Trent University υποστηρίζει ότι υπεύθυνοι για την πιο σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι μερικοί ψυχοπαθείς που κατάφεραν να πάρουν τα ηνία του Xρηματοπιστωτικού Συστήματος

Σε άρθρο του στην Journal of Business Ethics, με τίτλο «Εταιρικοί Ψυχοπαθείς – H θεωρία της ψυχοπάθειας στην παγκόσμια οικονομική κρίση», ο Clive R. Boddy περιγράφει τους ψυχοπαθείς οι οποίοι ανήκουν μόλις στο 1% του πληθυσμού, ως άτομα που εξαιτίας ίσως ανώμαλης δραστηριότητας των νευρώνων του εγκεφάλου έχουν έλλειψη συνείδησης, ελάχιστα συναισθήματα ενώ εμφανίζουν ανικανότητα για συμπάθεια ή αντιπάθεια για άλλους ανθρώπους. Μια χαρά, δηλαδή...
αλλά υπάρχει και συνέχεια!

Είναι ιδιαίτερα ψυχροί, υπολογιστές, άσπλαχνοι και, με λίγα λόγια, συνιστούν απειλή για τις εταιρίες στις οποίες κατάφεραν να εργάζονται σε θέσεις «κλειδί» και, βεβαίως, αποτελούν μεγάλη απειλή για την κοινωνία.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορεί να εκλαμβάνονται ως επικίνδυνα ελαττώματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στον κόσμο του χρήματος, αφού θεωρούνται περιζήτητα προτερήματα και αρετές!

Αλλά, πώς κατάφεραν άνθρωποι με τόσο αλλοπρόσαλλη ψυχοσύνθεση να είναι επικεφαλής μεγάλων αμερικανικών Οίκων Αξιολόγησης και Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων; Αυτό αναρωτιέται ο Boddy.

Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα η εξέλιξη των επιχειρήσεων γινόνταν με βραδύ ρυθμό και οι εργαζόμενοι δεν ήταν αναγκασμένοι να αλλάξουν εταιρία για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία .

Έτσι, μέσα σε ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον ήταν εύκολο να εντοπισθούν οι ψυχολογικά πάσχοντες εξαιτίας της κακής διαχείρισης, του εγωισμού τους και της έλλειψης ηθικής. Στις μέρες μας, όμως, το επιχειρησιακό περιβάλλον έχει αλλάξει και ευνοεί περισσότερο την ανέλιξη μη υγιών ψυχολογικά ατόμων. Όπως επισημαίνει σε ένα από τα διαδικτυακά του άρθρα το Bloomberg, η άνοδος ενός αχαλιναγώγητου καπιταλισμού από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 συνέβαλε στη χαοτική δομή των σύγχρονων επιχειρήσεων που περιλαμβάνει συνεχή ανανέωση, αλλαγές και ανατροπές σε βασικό προσωπικό – όπως για παράδειγμα στην Wall Street. Έτσι, «σκοτεινές» προσωπικότητες, χρησιμοποιώντας τη γοητεία τους κάλυψαν την επικίνδυνη συμπεριφορά τους καταφέρνοντας σε πολλές περιπτώσεις να φαίνονται ως ιδανικές προσωπικότητες για την καλή λειτουργία ενός συστήματος!

O William Cohan, συγγραφέας του βιβλίου «Χρήμα και Ισχύς: Πώς η Goldman Sachs κατάφερε να κυβερνά τον κόσμο», υπογραμμίζει ότι τα βαθύτερα αίτια της κρίσης θα πρέπει να αναζητηθούν στην εποχή που άτομα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά αναρριχήθηκαν στα ανώτατα κλιμάκια του Χρηματοπιστωτικού Τομέα .

Στο έργο του περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η απληστία και η αναισθησία επέτρεψαν στην Goldman Sachs να γίνει «too big to fail» .. (πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει). Μάλιστα, ένα πρώην στέλεχος του Οίκου Αξιολόγησης διηγείται μια ιστορία σχετικά με τον Robert Rubin, o oποίος αργότερα έγινε υπουργός Οικονομικών του Μπίλ Κλίντον. Ο Rubin έλεγε ότι αρκούν μόλις τρία χρόνια θητείας στην Goldman Sachs για να γίνει κάποιος ανέντιμος και διεφθαρμένος. Ο ίδιος είχε μια σπουδαία εξέλιξη στην Goldman Sachs και στο τέλος ήταν εκείνος που ενθάρρυνε τους συναδέλφους του στην απερίσκεπτη ανάληψη κινδύνων!

Παρόλο που οι παραπάνω θεωρίες των Boddy – Cohan δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί, αρκετός κόσμος πιστεύει ότι υπάρχει μια δόση τρέλας σ’ αυτό που ζούμε το τελευταίο διάστημα, ενώ και οι δυο συγγραφείς συμφωνούν ότι η μη εκδηλωμένη ψυχοπάθεια στελεχών του Χρηματοπιστωτικού Κόσμου ευθύνεται κατά μεγάλο μέρος για την κρίση.

Στα συμπεράσματά τους έρχονται να προστεθούν τα εξής:

Πριν από κάποιους μήνες, μια έρευνα Ελβετών που δημοσιεύθηκε στο Der Spiegel, υπογράμμιζε ότι οι traders συμπεριφέρονται με τρόπο πολύ πιο εγωιστικό απ’ ό,τι ένας μεγάλος αριθμός ψυχοπαθών. Μια άλλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Gardian αναφέρει ότι η επιμονή των ανθρώπων αυτών για προσωπικό πλουτισμό προκάλεσε απώλεια ευγένειας, ισότητας, δικαιοσύνης ή οποιασδήποτε συγκεκριμένης αίσθησης κοινωνικής ευθύνης. Γι’αυτό φαίνονται σαν να κοροϊδεύουν για την καταστροφή που προκαλούν στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

«Λένε ψέματα με χαμόγελο, αγνοούν την ανάμειξη ή τη συμμετοχή τους σε γεγονότα, επιρρίπτουν τυχόν λάθη τους σε άλλους με τρόπο πολύ πειστικό, και δεν έχουν καμία αμφιβολία για τη δική τους αξία που, φυσικά, δεν έχουν. Από την άλλη με απερίγραπτη ικανοποίηση απομακρύνονται από τον Αρμαγεδώνα που προκάλεσαν και τους απέφερε τεράστια κέρδη έχοντας, όμως, πρώτα βρει έναν καινούργιο ρόλο : του συμβούλου κυβερνήσεων- και όχι μόνο- με αποστολή να σώσουν, να περισώσουν ή να αποφύγουν μια νέα καταστροφή», αναφέρει το Βρετανικό έντυπο.

Οι συγγραφείς, αλλά και οι δημοσιογράφοι του Der Spiegel και Gardian, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, εκτός από τις περγαμηνές που θα πρέπει να έχουν χρηματιστές, τραπεζίτες και traders που προορίζoνται να λάβουν σημαντικές αποφάσεις και να διαχειριστούν τις τύχες χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να ελέγχονται και για το κατά πόσο είναι προικισμένοι με συναισθήματα ! Για το κατά πόσο νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους ! Στη Γαλλία αρχίζει και γίνεται λόγος επ’ αυτού, ενώ δημιουργείται και μια νέα τάση στις προσλήψεις…

Της Μαρίας Δεναξά από aixmi