Φωτογραφίες άγριων ζώων

 

Καταπληκτικές φωτογραφίες οι οποίες τραβήχτηκαν την κατάλληλη στιγμή...

πηγή:xefoto

«Μπαμπούλας» το άγχος στα ομαδικά σπορ!

 

του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Με τις ντρίμπλες του Πάνου Καμένου, τις κίτρινες κάρτες από την Τρόικα και την αιφνίδια αποχώρηση από το ελληνικό γήπεδο του κ Νταλάρα ξαφνικά απέκτησε...ενδιαφέρον «το ποδόσφαιρο της πολιτικής!» Αλλά επειδή ο αγώνας έχει και… Β’ ημίχρονο εγώ σήμερα επέλεξα να επιστρέψω με ένα ακόμη θέμα από «την πολιτική του ποδοσφαίρου…»

Ο «μπαμπούλας» του εκτός έδρας αγώνα, έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου, αποτελούσε, και φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να αποτελεί, μόνιμο στοιχείο προβληματισμού για όσους ζούνε από ή για το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ. Στο άρθρο μου είχα διευκρινίσει ότι ίσως δεν είναι στοιχείο εφησυχασμού αλλά σίγουρα αφαιρεί από την συναφή ψυχική επιβάρυνση ένταση το γεγονός ότι ΔΕΝ αποτελεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ελληνική ιδιομορφία ο «μπαμπούλας» των εκτός έδρας.

Αλλά και η αντίθετη όψη του συγκεκριμένου «μπαμπούλα» στην Ελλάδα συνιστά παράδειγμα για ενδελεχή κοινωνιολογική και ψυχολογική μελέτη καθώς διαπιστώνεται πολύ συχνά στα γήπεδα το ανεξήγητο και δυσνόητο φαινόμενο πολλών ΕΝΤΟΣ έδρας χαμένων παιχνιδιών!..
Αν μπορούσαμε να στηθούμε μπροστά σε μια γιγάντια οθόνη και χωρίς περιορισμούς χρόνου να παρακολουθήσουμε μερικούς αγώνες ελληνικών και ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ή κυπέλλων τότε θα γινόταν αντιληπτή μια πολύ ενδιαφέρουσα πραγματικότητα. Θα διαπιστώναμε ότι, πέρα από τις κάθε λογής διαφοροποιήσεις πρωτοπόρων και ουραγών ή μεγάλων και μικρών, οι ψυχολογικοί άξονες της δράσης των ομάδων μας ταυτίζονται με τις έννοιες και τη δυναμική του άγχους σε δύο αντίθετες, αντικρουόμενες μορφές, δηλαδή «το άγχος ης αποτυχίας» και «το άγχος της…επιτυχίας».

Σίγουρα παρεμβάλλονται επιμέρους θετικοί και αρνητικοί παράγοντες στη διαμόρφωση κάθε τελικού αποτελέσματος όπως:

- η φυσική κατάσταση και ψυχοσυναισθηματική διάθεση καθενός παίκτη χωριστά και της ολάκερης της ομάδας συλλογικά,

- οι κυκλοθυμικές διαθέσεις της κερκίδας η οποία, κάποια στιγμή, σταματά να αποδοκιμάζει τους αντιπάλους και αρχίζει την ψυχοφθόρα διαδικασία «γιουχαΐσματος» της δικιάς της ομάδας που, καθώς δεν τραβάει διαψεύδει προσδοκίες και δημιουργεί συναισθήματα οργής.

- Τα σφάλματα τακτικής, στρατηγικής και ενημέρωσης που περνούν από την τεχνική ηγεσία στα μέλη της ομάδας,

- Οι απλές αλλά συγκαλυμμένες αλήθειες όπως οι κάθε λογής «φαγωμάρες» στις διοικήσεις,

- Η τα πριμ που παρέμειναν ως απλές…υποσχέσεις,

- Οι ανίερες και «βρώμικες» συναλλαγές μεταξύ παραγόντων και παικτών,

- Οι παρασκηνιακές «συμφωνίες» παραγόντων με «σφυρίχτρες, σημαίες και «πράκτορες…στοιχημάτων» που κρύβουν κέρδη εκατομμυρίων!

Είναι, όμως, αλήθεια ότι πέρα από όλους τους παραπάνω παράγοντες όταν συνοψίσουμε τις ατομικές επιδόσεις παικτών και μαζί τις συλλογικές δραστηριότητες κάθε ομάδας θα δούμε ανάγλυφη την πραγματικότητα, εφόσον βέβαια παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις και σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε με…ρομαντική αφέλεια!

Το άγχος της αποτυχίας και το άγχος της επιτυχίας συμβάλλουν συχνότερα από ότι πιστεύουμε στην είσπραξη της ...αποτυχίας!

Αναμφίβολα η αντιπαράθεση μεγάλων και λιγότερο μεγάλων είναι μέσα στον ορισμό του παιχνιδιού κάθε κατηγορίας κατάταξης αντίπαλων ομάδων Όπως αποδείχθηκε, όμως, στο ιστορικό για την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Υφήλιο Πορτογαλικό «EURO-2004» είναι πλέον δείγμα άγνοιας της ψυχολογίας του ποδοσφαίρου και ανώριμης αφέλειας ή μοιρολατρική αποδοχή της απόληξης κάθε αναμέτρησης, κάθε αγώνα, με γνώμονα την αποκλειστική διαφοροποίηση μεγάλου-μικρού, ελληνικού-ευρωπαϊκού.

Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ παίζονται σε κάθε συνάντηση μέχρι το τελικό σφύριγμα...Χαμένος, τελικά, αποδεικνύεται εκείνος που δεν έχει κατανοήσει, που δεν θέλει να πιστέψει αυτήν την τρομερά απλή αλήθεια.

Σίγουρα σε κάποια στιγμή εξέλιξης του αγώνα τα πράγματα γίνονται δύσκολα για την μια ομάδα και εύκολα για την άλλη. Με την ίδια όμως σιγουριά οι όροι μπορούν να αναστραφούν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και ο θεωρούμενος νικημένος να ισοφαρίσει ή, συμβαίνει κι αυτό συχνά, να βρεθεί νικητής με το τελικό σφύριγμα.

Η δημιουργία της θετικής ψυχολογίας στον κάθε παίκτη και συλλογικά σε ολάκερη την αποστολή είναι απαραίτητη σε κάθε αντιπαράθεση, σε κάθε αγώνα άσχετα με την εθνική υπόσταση ή την αγωνιστική οντότητα του αντιπάλου. Για τον δυνατό η θετική ψυχολογία, ο αέρας της υπεροχής, είναι σημαντικά απαραίτητο στοιχείο εάν δεν μετουσιωθεί σε αυτό που το χαρακτηρίζουμε ως «άγχος της επιτυχίας».

Για τον αδύνατο η σωστή ψυχική διάθεση ταυτίζεται με την μετουσίωση του «άγχους της αποτυχίας» σε ψυχοσυναισθηματική κατάσταση ρεαλιστικής αντιμετώπισης της πραγματικότητας και ετοιμότητα για έγκαιρη εκμετάλλευση ευκαιριών. Και οι πιο «μεγάλοι» από τους πραγματικά μεγάλους κάνουν θανάσιμα σφάλματα εφόσον τους παρασύρει ο αέρας της υπεροχής, η υποτίμηση του αντιπάλου που πηγάζει από την υπεροψία και από το «άγχος της επιτυχίας»...

Εάν δεν συνέβαινε αυτό τότε το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και κάθε άλλο ομαδικό σπορ, δεν θα είχαν τις αληθινές τους εκπλήξεις, την ασύγκριτη γοητεία, την ανεπανάληπτη συναρπαστικότητά τους .

Όπως όμως «το άγχος της επιτυχίας» οδηγεί τους μεμονωμένους παίκτες και συνολικά την ομάδα σε σπασμωδικές και ανόητες πρωτοβουλίες, δημιουργώντας κενά και αποδυναμώνοντας τη συνολική προσπάθεια που σίγουρα απολήγουν στην αποτυχία και την ήττα, έτσι ακριβώς από την αντίθετη πλευρά η ηττοπάθεια μιας ομάδας πέρα από κάθε άλλο παράγοντα μπορεί να εστιασθεί και «στο άγχος της αποτυχίας» που απολήγει σε κατακερματισμό των ατομικών ικανοτήτων των παικτών και σε αξιολύπητη παρουσία του συνόλου...

Με δεδομένη τη σωστή φυσική κατάσταση, την ορθή στρατηγική και τις επιμέρους τεχνικές και εφόσον δεν παρεμβάλλεται το γνωστό «παρασκήνιο» η ειδοποιός διαφορά επιτυχίας-αποτυχίας ταυτίζεται απόλυτα με τον ψυχολογικό παράγοντα. Ο κίνδυνος που πάντοτε ελλοχεύει σε κάθε αντιπαράθεση υλοποιείται σε ανεπιθύμητο αποτέλεσμα όχι μόνο όταν το άγχος της αποτυχίας μετουσιώνεται σε ηττοπάθεια αλλά και όταν το άγχος της επιτυχίας οδηγεί τα άτομα και την ομάδα σε αφελή υποτίμηση του αντιπάλου.

Πως θα βγούμε από την κρίση μόνοι μας.

Δείτε τι προτείνουν κορυφαίοι επιστήμονες και αναλυτές [video]

Εξαιρετική εκδήλωση στην παλιά βουλή την περασμένη εβδομάδα στις 14 Ιανουαρίου με κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες...οικονομολόγους, συνταγματολόγους, όπως οι κ.κ. Καισάριος Γ. Κατρούγκαλος, Μάρδας Δ, Λυγερός Ν, Μαριάς Ν, Μπουραντάς, Δ. Σακκάς, με θέμα την έξοδο από την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις . Από τις τοποθετήσεις των ομιλητών ξεχώρισαν η άποψη του Γ.Καισάριου που επεσήμανε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τρία. "Δεν είναι βιώσιμο το χρέος μας, δεν είμαστε ανταγωνιστικοί και έχουμε θεσμικό έλλειμμα καθώς μια κλίκα ανθρώπων κάνουν κουμάντο παντού."

 

Κατά τον κύριο Καισάριο το πρόβλημα δεν είναι το μισθολογικό κόστος, το πρόβλημα είναι ότι δεν παράγουμε προϊόν με προστιθέμενη αξία. Όσοι μιλούν για πρόβλημα μισθών κοιτούν το παράδειγμα της Κίνας, όμως εμείς πρέπει να δούμε τα παραδείγματα των δυτικών χωρών. Ο καθηγητής μάνατζμεντ κ.Δ. Μπουραντάς τόνισε πως πρέπει να κυριαρχήσει ο άνθρωπος και η κοινωνία πάνω στην οικονομία. Να ξαναβρούμε τις αξίες μας και να καταρτίσουμε επιτέλους ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτό όμως δεν πρόκειται να προέλθει από το παρόν πολιτικό σύστημα. Χρειάζονται νέες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες να συμμετάσχουμε όλοι. Σε ότι αφορά τη διάθεση για τιμωρία των όσων μας έφεραν ως

εδώ εξέφρασε την άποψη ότι δεν μπορούμε να πάμε μπροστά με νομικές διαδικασίες.

 

Η τιμωρία είναι αναγκαία για δύο λόγους

 

α) για την απόδοση δικαιοσύνης

 

και

 

 β) για παραδειγματισμό.

 

Ωστόσο όταν μένουμε εκεί αυτό δείχνει θυμό και αγανάκτηση. Αν δε μετατρέψουμε το θυμό και την αγανάκτηση σε δημιουργικότητα δεν θα εξέλθουμε από την κρίση. Επίσης καυτηρίασε τη στάση των κομμάτων της αριστεράς γιατί τόσα χρόνια δεν έλεγαν τίποτε, όσο παίρναμε τα δάνεια και κάλεσε τους πολίτες να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Χαρακτηριστικά είπε ότι αν δεν υπάρχουν ευθύνες για όσους πείστηκαν με το "λεφτά υπάρχουν" του Γιώργου Παπανδρέου, έχουμε μεγάλη ευθύνη το 2010 όταν δώσαμε και πάλι πλειοψηφία στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης στο ΠΑΣΟΚ, ενώ βρισκόμασταν ήδη πάνω στις στάχτες που το ίδιο είχε δημιουργήσει.

Ο καθηγητής κ.Μαριάς τάχθηκε αναφανδόν κατά της δραχμής και των σεναρίων που διακινούνται τελευταία από μερίδα του τύπου. Αυτό το σενάριο, είπε το παίζουν οι κομπραδόροι και οι απατεώνες πλουτοκράτες, που θέλουν να αγοράσουν τα πάντα τζάμπα. Πρότεινε να δημιουργηθεί άμεσα ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο χωρίς ιδεολογικές διαφορές και τοποθετήσεις.

 

Έπειτα να προχωρήσουμε σε άμεση διαγραφή του επονείδιστου χρέους, χωρίς να αφήσουμε να ξεπουληθεί το ελληνικό κράτος. Είναι πατριωτικό καθήκον να σπάσει η εξάρτηση από τις ξένες δυνάμεις και να στήσουμε ξανά τη χώρα στα πόδια της. Σημαντική παρέμβαση του τέως εισαγγελέα κ. Σακκά, που τόνισε πως η επόμενη βουλή, που θα προκύψει έχει τεράστια σημασία και ιστορική ευθύνη. Είναι αυτή που μπορεί να ασκήσει διώξεις και έχει εισαγγελική διάσταση. Μετά τις ομιλίες έγιναν και ολιγόλεπτες τοποθετήσεις από παρευρισκόμενους πολίτες. Ξεχώρισε η τοποθέτηση του γνωστού σκηνοθέτη Κ.Φέρρη: "Να τελειώνουμε με αυτή την κοινωνία που έβαλε το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο " είπε και καταχειροκροτήθηκε.

logia-starata.blogspot.com

Ρωσία: Αφήστε την Ελλάδα να πτωχεύσει - Ούτε ένα ευρώ από το ΔΝΤ για το PSI +

 

Σοκ προκάλεσε η άποψη που κατέθεσε η Ρωσία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ότι η Ελλάδα πρέπει να αφεθεί να πτωχεύσει και πως δεν πρέπει να λάβει ούτε ένα ευρώ, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του XrimaNews.gr. Οι εκπρόσωποι της χώρας τάχθηκαν εναντίον της συμφωνίας για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θεωρώντας το PSI+ πεταμένα χρήματα και ζήτησαν...

από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μη συμμετάσχει σε νέο πρόγραμμα παροχής δανείων προς την Ελλάδα.

Η Ρωσία δεν είναι η μόνη χώρα που τάσσεται εναντίον ενός νέου δανείου στην Ελλάδα από το ΔΝΤ και τουλάχιστον άλλα τέσσερα μέλη του Ταμείου εξέφρασαν την άρνηση τους, μεταξύ των οποίων και η Βραζιλία.

Από την άλλη πλευρά, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία ζήτησαν το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο και τάχθηκαν υπέρ των ελληνικών θέσεων καθώς έχουν και το μεγαλύτερο συμφέρον το PSI+ να προχωρήσει.

Όσο για την εξαιρετικά αρνητική έως εχθρική στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ελλάδα, υπάρχει εξήγηση την οποία καθένας μπορεί να σκεφτεί με λίγο κόπο.

Από XrimaNews μοντάζ Γρέκι

Η Μεσσαλίνα της Νέας Τάξης δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα

 

Η υπουργός παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, αποκαλύπτει ανοικτά τα σχέδια που απεργάζονται τα μεγάλα αφεντικά: «Όπως και αν εξελιχθούν τα πράγματα, η επόμενη κυβέρνηση, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, πρέπει να είναι κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου»!!!!
Αυτά ειπώθηκαν σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τη γνωστή «γιάφκα» της Νέας Τάξης: Το ΕΛΙΑΜΕΠ.
Προεδρεύων: Ο Νίκος Αλιβιζάτος!!!

Κεντρικοί ομιλητές: Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρης και ο καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ…

Παρόντες: Ο αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννης Ραγκούσης και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, καθώς και άλλοι εκπρόσωποι από τον πολιτικό και τον ακαδημαϊκό κόσμο.
Λεπτομέρειες διαβάστε ΕΔΩ: http://ksipnistere.blogspot.com/2012/01/blog-post_6311.html

Αμφιβάλει, λοιπόν, κανείς για το ποιοι είναι οι σχεδιασμοί των νέων καθεστωτικών πραξικοπημάτων, για τη …σωτηρία μας (τη σωτηρία της τοκογλυφικής χούντας και των ανδρεικέλων της);;;;

Αμφιβάλει κανείς για το γεγονός ότι οι εκλογές (όταν θα «αποφασιστούν») θα αποτελέσουν απλώς το «όχημα» της αναπαλαίωσης της ΑΠΑΤΗΣ και των χειραγωγών της εξουσίας;

Ο βουλευτής της ΝΔ, Κωστής Χατζηδάκης το διατύπωσε καθαρά:
«Την ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα με τη διενέργεια εκλογών ως βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνίας, μετά το τέλος των διαδικασιών για την ανταλλαγή ομολόγων, την εφαρμογή του PSI και την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης…».

Το «νέο ξεκίνημα» του Χατζηδάκη είναι το πρόσταγμα της Διαμαντοπούλου: «Η επόμενη κυβέρνηση, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, πρέπει να είναι κυβέρνηση προγραμματικής συμφωνίας και με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου»!!!!
Με πρωθυπουργό τύπου Παπαδήμου και με πιο πλούσια ποικιλία «μπαχαρικών», «αριστερών» γεύσεων και χρωμάτων: Γι αυτό ετοιμάζουν πυρετωδώς τους νέους «επαναστάτες» της νεοταξικής υποταγής…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6238

Ελεύθερη η χρήση ναρκωτικών, δια χειρός ΠΑΣΟΚ!

Earn

Google GmailYahoo MailHotmailAOL MailAny email    

 

Ο εκ Λυκουρίας Καλαβρύτων, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, αφού ανεσύρθη από υπόγεια της Ιπποκράτους, εστέφθη υπό του Γεωργίου του Β΄ ως υπουργός επί της Δικαιοσύνης.

Χθες εξεπλήρωσε το πρώτο γραμμάτιο πρός τον ευεργέτη του, με την ψήφιση επί της αρχής, από τους προθύμους για όλα ΠΑΣΟΚους συναδέλφους του, του νομοσχεδίου για την ελεύθερη χρήση ΟΛΩΝ των ναρκωτικών.

Το θέμα δεν «έπαιξε» στα κανάλια, μιας και το PSI και η επικειμένη άτακτη χρεωκοπία της χώρας, μονοπωλούν το ενδιαφέρον τους. Όμως, η οικονομική κρίση σε μερικά χρόνια θα ξεχαστεί και θα έχει αφήσει πίσω της πολλές πληγές, που με το πέρασμα του χρόνου, αργά ή γρήγορα θα επουλωθούν.

Αλλά η ελεύθερη χρήση και με το νόμο κάθε είδους ναρκωτικής ουσίας, θα δημιουργήσει χιλιάδες πληγές στον κοινωνικό ιστό της χώρας, στους νέους, στις οικογένειές τους, αλλά και σε όλους τους πολίτες.

Πληγές στους νέους που προκαλεί η εξάρτηση από τις ουσίες, πληγές που δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευθούν, αφού με μαθηματική ακρίβεια προκαλούν τον θάνατο.

Πληγές στις οικογένειές τους που ζούν κάθε μέρα το ίδιο δράμα, βλέποντας τα παιδιά να αργοπεθαίνουν μέ αναξιοπρέπεια και εξευτελισμούς.

Πληγές σε όλη την κοινωνία που υφίσταται, πέραν της οικονομικής δαπάνης για την θεραπεία, η οποία όμως σπάνια επιτυγχάνεται, και την εγκληματικότητα που είναι συνδεδεμένη με την χρήση των ναρκωτικών.

Πληγές που μόνον οι πράσινες κότες της βουλής δεν είναι σε θέση να δούν.

Αλλά όλα εδώ πληρώνονται.

Πολλοί από τους βουλευτές που χθες ψήφισαν πρόθυμα ΝΑΙ στην ελεύθερη χρήση ναρκωτικών, είναι ή θα γίνουν γονείς. Τότε θα μετανιώσουν πικρά για την δουλική προθυμία τους, αλλά θα είναι αργά και γι΄ αυτούς και για τα παιδιά τους.

Όμως ο Παπαϊωάννου είναι ευχαριστημένος. Εξετέλεσε την προσταγή του Παπανδρέου, που πρίν μερικά χρόνια συμβούλευε τους Έλληνες να καλλιεργούν χασίς σε γλάστρες στα μπαλκόνια.

Αλλά και ο Παπανδρέου είναι ευχαριστημένος αφού εκτελούσε «άνωθεν» εντολές. Είναι γνωστό ότι ο προϊστάμενος George Soros, δαπανά εκατομμύρια δολλάρια για την χρηματοδότηση οργανώσεων που «αγωνίζονται» για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών.

Πριν σπεύσει κάποιος «δύσπιστος» να ισχυριστεί ότι όλα αυτά είναι σενάρια συνομωσίας, τον παραπέμπω στην επίσημη ιστοσελίδα της αμερικανικής υπηρεσίας διώξεως ναρκωτικών (DEA), όπου περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια οι δραστηριότητες του George Soros, για την ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών. ΕΔΩ

Υστερόγραφο. Όσο για την υβριστική δήλωση του Παπαϊωάννου εναντίον των οικονομικών εισαγγελέων που «τόλμησαν» να δείξουν τον Παπανδρέου και την συμμορία του, ως υπευθύνους για το θέμα της πλασματικής διόγκωσης του χρέους της χώρας μας, δεν εκπλήσσομαι. Ο λόγος είναι απλός : Τι είναι ο Παπαϊωάννου; Μα φυσικά ΠΑΣΟΚ. Αυτό τα λέει και τα εξηγεί όλα.

Δημήτρης Μακρής

Επάγγελμα: Συνδικαλιστής

 

Γράφει ο 29-26

1ον Δεν χρειάζεται το παραμικρό κεφάλαιο για να την ανοίξεις.

2ον Δεν δουλεύεις ποτέ.
3ον Πριν κανονίσεις επιδόματα, υπερωρίες, επιτροπές κλπ για τους άλλους, τα κανονίζεις πρώτα για σένα.

4ον Εξασφαλίζεις το μέλλον των παιδιών σου αλλά και των λοιπών συγγενών με διορισμούς ανά το δημόσιο.
5ον Άμεση πρόσβαση στα μίντια. Αν δεν είσαι τελείως κοπρόσκυλο και έχεις δική σου δουλειά, αυξάνεις το πελατολόγιο και τις επαφές σου.

6ον Εξ ανάγκης μαθαίνεις τους νόμους και χώνεις εαυτούς και αλλήλους στις τεράστιες τρύπες που έχουν προνοήσει να φτιάξουν οι νομοθέτες για σένα.
7ον Αποκτάς απίστευτες πολιτικές γνωριμίες και όταν κουραστείς να κάθεσαι, γίνεσαι βουλευτής.

http://himaira.blogspot.com/

 

Oι ψυχοπαθείς της Wall Street

 

Ο Clive R. Boddy του Πανεπιστημίου του Nottingham Trent University υποστηρίζει ότι υπεύθυνοι για την πιο σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι μερικοί ψυχοπαθείς που κατάφεραν να πάρουν τα ηνία του Xρηματοπιστωτικού Συστήματος

Σε άρθρο του στην Journal of Business Ethics, με τίτλο «Εταιρικοί Ψυχοπαθείς – H θεωρία της ψυχοπάθειας στην παγκόσμια οικονομική κρίση», ο Clive R. Boddy περιγράφει τους ψυχοπαθείς οι οποίοι ανήκουν μόλις στο 1% του πληθυσμού, ως άτομα που εξαιτίας ίσως ανώμαλης δραστηριότητας των νευρώνων του εγκεφάλου έχουν έλλειψη συνείδησης, ελάχιστα συναισθήματα ενώ εμφανίζουν ανικανότητα για συμπάθεια ή αντιπάθεια για άλλους ανθρώπους. Μια χαρά, δηλαδή...

αλλά υπάρχει και συνέχεια!

Είναι ιδιαίτερα ψυχροί, υπολογιστές, άσπλαχνοι και, με λίγα λόγια, συνιστούν απειλή για τις εταιρίες στις οποίες κατάφεραν να εργάζονται σε θέσεις «κλειδί» και, βεβαίως, αποτελούν μεγάλη απειλή για την κοινωνία.

Τα παραπάνω χαρακτηριστικά μπορεί να εκλαμβάνονται ως επικίνδυνα ελαττώματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στον κόσμο του χρήματος, αφού θεωρούνται περιζήτητα προτερήματα και αρετές!

Αλλά, πώς κατάφεραν άνθρωποι με τόσο αλλοπρόσαλλη ψυχοσύνθεση να είναι επικεφαλής μεγάλων αμερικανικών Οίκων Αξιολόγησης και Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων; Αυτό αναρωτιέται ο Boddy.

Κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα η εξέλιξη των επιχειρήσεων γινόνταν με βραδύ ρυθμό και οι εργαζόμενοι δεν ήταν αναγκασμένοι να αλλάξουν εταιρία για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία .

Έτσι, μέσα σε ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον ήταν εύκολο να εντοπισθούν οι ψυχολογικά πάσχοντες εξαιτίας της κακής διαχείρισης, του εγωισμού τους και της έλλειψης ηθικής. Στις μέρες μας, όμως, το επιχειρησιακό περιβάλλον έχει αλλάξει και ευνοεί περισσότερο την ανέλιξη μη υγιών ψυχολογικά ατόμων. Όπως επισημαίνει σε ένα από τα διαδικτυακά του άρθρα το Bloomberg, η άνοδος ενός αχαλιναγώγητου καπιταλισμού από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 συνέβαλε στη χαοτική δομή των σύγχρονων επιχειρήσεων που περιλαμβάνει συνεχή ανανέωση, αλλαγές και ανατροπές σε βασικό προσωπικό – όπως για παράδειγμα στην Wall Street. Έτσι, «σκοτεινές» προσωπικότητες, χρησιμοποιώντας τη γοητεία τους κάλυψαν την επικίνδυνη συμπεριφορά τους καταφέρνοντας σε πολλές περιπτώσεις να φαίνονται ως ιδανικές προσωπικότητες για την καλή λειτουργία ενός συστήματος!

O William Cohan, συγγραφέας του βιβλίου «Χρήμα και Ισχύς: Πώς η Goldman Sachs κατάφερε να κυβερνά τον κόσμο», υπογραμμίζει ότι τα βαθύτερα αίτια της κρίσης θα πρέπει να αναζητηθούν στην εποχή που άτομα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά αναρριχήθηκαν στα ανώτατα κλιμάκια του Χρηματοπιστωτικού Τομέα .

Στο έργο του περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η απληστία και η αναισθησία επέτρεψαν στην Goldman Sachs να γίνει «too big to fail» .. (πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει). Μάλιστα, ένα πρώην στέλεχος του Οίκου Αξιολόγησης διηγείται μια ιστορία σχετικά με τον Robert Rubin, o oποίος αργότερα έγινε υπουργός Οικονομικών του Μπίλ Κλίντον. Ο Rubin έλεγε ότι αρκούν μόλις τρία χρόνια θητείας στην Goldman Sachs για να γίνει κάποιος ανέντιμος και διεφθαρμένος. Ο ίδιος είχε μια σπουδαία εξέλιξη στην Goldman Sachs και στο τέλος ήταν εκείνος που ενθάρρυνε τους συναδέλφους του στην απερίσκεπτη ανάληψη κινδύνων!

Παρόλο που οι παραπάνω θεωρίες των Boddy – Cohan δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί, αρκετός κόσμος πιστεύει ότι υπάρχει μια δόση τρέλας σ’ αυτό που ζούμε το τελευταίο διάστημα, ενώ και οι δυο συγγραφείς συμφωνούν ότι η μη εκδηλωμένη ψυχοπάθεια στελεχών του Χρηματοπιστωτικού Κόσμου ευθύνεται κατά μεγάλο μέρος για την κρίση.

Στα συμπεράσματά τους έρχονται να προστεθούν τα εξής:

Πριν από κάποιους μήνες, μια έρευνα Ελβετών που δημοσιεύθηκε στο Der Spiegel, υπογράμμιζε ότι οι traders συμπεριφέρονται με τρόπο πολύ πιο εγωιστικό απ’ ό,τι ένας μεγάλος αριθμός ψυχοπαθών. Μια άλλη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Gardian αναφέρει ότι η επιμονή των ανθρώπων αυτών για προσωπικό πλουτισμό προκάλεσε απώλεια ευγένειας, ισότητας, δικαιοσύνης ή οποιασδήποτε συγκεκριμένης αίσθησης κοινωνικής ευθύνης. Γι’αυτό φαίνονται σαν να κοροϊδεύουν για την καταστροφή που προκαλούν στη ζωή χιλιάδων ανθρώπων.

«Λένε ψέματα με χαμόγελο, αγνοούν την ανάμειξη ή τη συμμετοχή τους σε γεγονότα, επιρρίπτουν τυχόν λάθη τους σε άλλους με τρόπο πολύ πειστικό, και δεν έχουν καμία αμφιβολία για τη δική τους αξία που, φυσικά, δεν έχουν. Από την άλλη με απερίγραπτη ικανοποίηση απομακρύνονται από τον Αρμαγεδώνα που προκάλεσαν και τους απέφερε τεράστια κέρδη έχοντας, όμως, πρώτα βρει έναν καινούργιο ρόλο : του συμβούλου κυβερνήσεων- και όχι μόνο- με αποστολή να σώσουν, να περισώσουν ή να αποφύγουν μια νέα καταστροφή», αναφέρει το Βρετανικό έντυπο.

Οι συγγραφείς, αλλά και οι δημοσιογράφοι του Der Spiegel και Gardian, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, εκτός από τις περγαμηνές που θα πρέπει να έχουν χρηματιστές, τραπεζίτες και traders που προορίζoνται να λάβουν σημαντικές αποφάσεις και να διαχειριστούν τις τύχες χιλιάδων ανθρώπων, θα πρέπει να ελέγχονται και για το κατά πόσο είναι προικισμένοι με συναισθήματα ! Για το κατά πόσο νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους ! Στη Γαλλία αρχίζει και γίνεται λόγος επ’ αυτού, ενώ δημιουργείται και μια νέα τάση στις προσλήψεις…

Της Μαρίας Δεναξά από aixmi

Γιατί ο τάφος του Jim Morrison έχει Ελληνική επιγραφή;

 

Ο Τζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James "Jim" Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου 1943 - 3 Ιουλίου1971) ήταν ένας Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors.

Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ ("The Unknown Soldier" και "People are Strange").
Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του.

Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για.....ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.

Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη.

Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.

Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον. Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και έκανε μεγάλους περιπάτους εκεί, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.

Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου.

Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως "ασυναρτησίες μεθυσμένων". Ένα τραγούδι από αυτήν, το "Orange County Suite" ακούγεται στο bootleg "Lost Paris Tapes".

Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου.

Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη.

Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της.

Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι.

Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.

Στον τάφο του υπάρχει η Ελληνική επιγραφή Κατά τον δαίμονα εαυτού.

Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές:
Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: "Ή ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ Ή ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ…".

Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ.

Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία.

Γι’ αυτό και στο τραγούδι του «The End» περιγράφει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο που μόνο αυτός κατείχε, το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.
Η επιγραφή είναι "κανονική", δηλαδή όπως είναι γραμμένο το όνομα του, έτσι και από κάτω γράφει αυτό που προέγραψα...

Δεν είναι π.χ κάτι που έγραψε κάποιος τυχαία…
Υπάρχουν πολλές τέτοιες τριγύρω στο χώρο αλλά με μαρκαδόρους κ.λ.π. Φαινόταν να είναι με τον ίδιο τύπο fonts όπως και το όνομά του.

Οπότε μάλλον γράφτηκε μαζί με την κατασκευή του τάφου.. άραγε ο ίδιος ο Jim το ζήτησε ή κάποιος δικός του;

Από ότι ξέρω ο πατέρας του τον είχε στο μάτι, δεν τον ήθελε…
Ο Jim σίγουρα είχε μυηθεί σε κάποια "περίεργα" πράγματα αλλά υπάρχουν τόσα πολλά "περίεργα"…
Γιατί να μπει η ελληνική επιγραφή εκεί όμως…;

Η λέξη “δαίμων” δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). “Δαίμων” ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές.

“Δαίμων εαυτού” ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό “Φύλακας-άγγελος”, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο έναν “δίαυλο” μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών.

“Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού” ουσιαστικά σημαίνει “πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό”, αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.

Έτσι λοιπόν, η φράση “Κατά τον δαίμονα εαυτού” γράφτηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη συντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο “προσωπικός του θεός”, κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.

by Siglitiki στο ου τι δανός

πηγή:pikri-sokolata

Προζύμι...

Προζύμι...

Υλικά

Ένα κρασοπότηρο νερό και μια χουφτήτσα αλεύρι

Εκτέλεση

Με τα παραπάνω υλικά κάνουμε μια μαλακή ζύμη που να μη κολάει στα χέρια μας.

Βάζουμε τη ζύμη μέσα σ' ένα τάπερ που το κλείνουμε καλά.

Τη σκεπάζουμε με μια κουβέρτα, έτσι ώστε να μείνει ζεστή.

Αφήνουμε τη ζύμη μας για 24 ώρες κατόπιν προσθέτουμε στη ζύμη μας μισό κρασοπότηρο νεράκι και... αλεύρι όσο πάρει για να ξανακάνουμε μια ζύμη μαλακή την οποία τη βάζουμε πάλι μέσα στο τάπερ μας και τη σκεπάζουμε για άλλες 24 ώρες με τον ίδιο τρόπο επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για άλλη μια φορά.

Μετά από 24 ώρες η ζύμη μας θα πρέπει να έχει φουσκώσει καλά και να έχει μικρές, μικρές τρυπίτσες.

Αν αυτό δεν συμβαίνει θα επαναλάβουμε τη διαδικασία για άλλη μια φορά.

Όταν ανοίξουμε το τάπερ με τη ζύμη η ζύμη μας έχει μια ευχάριστη ελαφριά ξινή μυρουδιά.

Έχει φουσκώσει και έχει πολλές τρυπίτσες τότε η ζύμη μας είναι έτoιμη να μείνει για δύο ακόμη εικοσιτετράωρα εκτός ψυγείου για να ωριμάσει καλά.

Σ' αυτό το διάστημα θα φουσκώσει περισσότερο και θα είναι η μυρουδιά της πιο έντονη μπορεί όμως και να πέσει αλλά να διατηρεί την ίδια μυρουδιά και στις δύο περιπτώσεις το προζύμι μας είναι έτοιμο.

Με αυτό το προζύμι κάνουμε την μαγιά του ψωμιού δηλαδή βάζουμε νεράκι και λίγο αλευράκι και αναπιάνουμε τη ζύμη την οποία την αφήνουμε λίγες ώρες να φουσκώσει και κάνουμε το ψωμί μας.

Από τη ζύμη του ψωμιού μας κρατάμε ένα κομμάτι το οποίο το βάζουμε στο ψυγείο μας για να το χρησιμοποιήσουμε την επόμενη φορά που θα θέλουμε να κάνουμε ψωμί.

Παλιότερα οι γιαγιάδες μας προκειμένου να εξασφαλίσουν το προζύμι της χρονιάς, τους θερινούς μήνες αποξήραιναν το προζύμι στον καυτό ήλιο το διατηρούσαν σε πάνινη σακούλα και όταν ήθελαν να κάνουν μαγιά του ψωμιού τρίβανε το αποξηραμένο προζύμι και αυτή τη σκόνη τη λιώνανε μέσα στο νερό και εκεί πρόσθεταν το αλευράκι που με αυτό γινόταν η μαγιά του ψωμιού.

Καλή επιτυχία.

Συνταγή της Βιολέτας.

Εναλλακτική κοινότητα "Πελίτι"

«Οδηγός επιβίωσης για το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε» Aυτάρκεια σε τρόφιμα για ένα έτος

Τί πρέπει νά αποθηκεύσετε στό κελλάρι σας

Το κελλάρι σας θα πρέπει να αποτελείται από τρεις βασικές κατηγορίες τροφίμων: ξηρά τροφή, κονσερβαρισμένη τροφή, και βοηθητικά τρόφιμα.

Γιά τα τρόφιμα σε κονσέρβες , να ακολουθείτε μονίμως τόν κανόνα Ότι Μπαίνει Πρώτο Βγαίνει Πρώτο, ώστε να τα ανανεώνετε. Πάντα να τοποθετείτε τις νεώτερες κονσέρβες στό πίσω μέρος του ραφιού, και να μετακινείτε τις παλιότερες μπροστά. Να τρώτε τα παλιότερα τρόφιμα πρώτα.
Είναι καλή ιδέα να βάζετε ημερομηνία σε κάθε αποθηκευμένο τρόφιμο. Εγώ χρησιμοποιώ έναν μαρκαδόρο με μύτη μέσου πάχους. 'Αν έχετε πολλές κονσέρβες να σημαδέψετε, χρησιμοποιείτε μία σφραγίδα χρονολόγησης. Γιά να είστε πάντα ενήμεροι, να χρησιμοποιείτε ένα ημερολόγιο πολλαπλών ετών.
Πέρα από τα αντικείμενα πού αναφέρονται στό κεφά­λαιο 2, να μερικά ακόμα πράγματα που θα χρειαστείτε στο κελλάρι σας:

• Καπάκια κονσερβοποίησης καί δαχτυλίδια σύσφιξης. Αγοράστε πολλά επιπλέον γιά να τα χρησιμοποιήσε­τε ως ανταλλάξιμο είδος.
• Αλάτι. Αποθηκεύστε το σε μεγάλες ποσότητες, ειδικά αν το καταφύγιο σας βρίσκεται περισσότερο από πε­νήντα χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές.
• Θειάφι για να αποξηραίνετε φρούτα
• Ξύδι. Αγοράστε ένα - δύο κιβώτια με δίλιτρες μπουκάλες.
• Καρυκεύματα• Μαγειρική σόδα
• Μαγιά• Σακκούλες αποθήκευσης τροφίμων (για ψυγείο καί αεροστεγείς).
• Αλουμινόχαρτο. Νά αγοράσετε πολλά ρολλά. Έχει 101 χρήσεις, καί μία από αυτές είναι οί πρόχειροι ηλιακοί φούρνοι.
• Μεγάλες σακκούλες για αποθήκευση κυνηγιού.



Τά Δέκα Βασικά

01) Αλάτι: Πρέπει να αποθηκεύσετε πολύ αλάτι, τόσο για τήν γεύση όσο καί για την συντήρηση των τροφίμων, αλλά και ως έναν πρακτικό τρόπο για να ελκύετε άγρια ζώα στο κυνήγι. Σέ πολλές περιοχές, οι εκτάσεις με φυσικό αλάτι είναι απαγορευμένες στους κυνηγούς, αφού το κυνήγι εκεί είναι υπερβολικά εύκολο καί δεν θεωρείται άθλημα. Αυτό θα πρέπει να σας λέει κάτι. Σας συστήνω λοιπόν να αποθηκεύσετε πολλαπλάσια ποσότητα αλατιού από αυτήν που φαντάζεστε πώς μπορείτε να χρειαστείτε.Eκτός καί αν ζείτε κοντά σε αλυκή ή άλλο τόπο με φυσικό αλάτι, δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο μεγάλη σημασία έχει η αποθήκευση αλατιού. Το αλάτι είναι φτηνό καί άφθονο τώρα, αλλά σε περίπτωση κρίσης, θα είναι ένα σπάνιο καί πολύτιμο αγαθό στις περισσότερες περιοχές μακριά από τήν θάλασσα. Επίσης, το αλάτι έχει μία σχεδόν απεριόριστη διάρκεια ζωής. Κάντε μία έρευνα πάνω στά αποθέματα φυσικού αλατιού πού υπάρχουν στήν περιοχή όπου σκοπεύετε να κάνετε το καταφύγιο σας. Αυτή μπορεί να αποδειχθεί μία ιδιαίτερα πολύτιμη γνώση σέ πε­ρίπτωση κρίσης.
Αποθηκεύστε περίπου πέντε κιλά αλάτι γιά κάθε μέλος της οικογένεια σας. Μπορεί να σας φαίνετε πολύ, αλλά πε­ριλαμβάνει καί επιπλέον για να προσελκύσετε άγρια ζώα στο κυνήγι. Όσο θα χρησιμοποιήσετε στο μαγείρεμα και στο τραπέζι πρέπει να είναι ιωδιούχο.
02) Ρύζι: Προτιμώ το καστανό ρύζι για τα διατροφικά του πλεονεκτήματα, έστω και αν ο χρόνος συντήρη­σης του είναι μικρότερος από εκείνον τοθ λευκού. Το συνδυασμένο βάρος θα πρέπει να είναι περίπου δε­καπέντε κιλά ανά ενήλικο άτομο ανά έτος. Ο χρόνος που μπορεί να διατηρηθεί είναι περίπου οκτώ έτη.
03) Σιτάρι (ή άλλα δημητριακά): Η αποθήκευση δημη­τριακών είναι ένα κρίσιμο κομμάτι της οικογενειακής προετοιμασίας. Τά σιτηρά μπορεί σύντομα να μην είναι τόσο φτηνά ή άφθονα, γιά αυτό αποθηκεύστε. Αγοράστε 100 κιλά άνά ενήλικα άνά έτος. (Ένα μέρος από αυτά μπορεί να είναι με την μορφή ζυμαρικών). Μπορούν να διατηρηθούν μέχρι καί τριάντα ή καί πα­ραπάνω χρόνια. Συστήνω επίσης την αγορά επιπλέον κιλών για ανταλλαγές καί αγαθοεργίες.
Δεν σας συστήνω να αποθηκεύσετε αλεύρι, αφού αυτό διατηρείται μόνο γιά δύο ή τρία χρόνια. Τό σιτάρι πού δέν έχει υποστεί επεξεργασία διατηρεί τό 80% της θρεπτικής του αξίας γιά τριάντα καί πλέον χρόνια. Αγοράστε λοιπόν μή επεξεργασμένο σιτάρι καί έναν χειρόμυλο γιά νά τό αλέθετε.

Μη παραβλέψετε την ευκολώτερη μέθοδο προετοιμα­σίας: τους μουλιασμένους σπόρους. 'Αν μουλιάσετε σε νερό για εικοσιτέσσερις έως τριάντα έξι ώρες το σιτάρι, αυτό φουσκώνει και μαλακώνει, ενώ στην συνέχεια, αν το ζεστά­νετε, φτιάχνετε με αυτό ένα θρεπτικό πρωινό.

04) Καλαμπόκι: Τα ολόκληρα καλαμπόκια διατηρούνται πολύ περισσότερο από τα σπυριά του καλαμποκιού ή το καλαμποκάλευρο. Γι' αυτό να αποθηκεύετε ολόκληρα καλαμπόκια καί να αλέθετε μόνοι σας όσα χρειάζεστε. Υπολογίστε 25 κιλά ανά ενήλικα τόν χρόνο. Ο χρόνος αποθήκευσης του ολόκληρου καλαμποκιού είναι οκτώ έως δώδεκα χρόνια, αλλά το σπασμένο ή αλεσμένο καλαμπόκι διατηρείται μόνο δεκαοκτώ με τριάντα έξι μήνες.

05) Βρώμη: Αποθηκεύστε κάπου δέκα κιλά ανά ενήλικα, ανά έτος. Ο χρόνος αποθήκευσης της βρώμης είναι τρία με επτά χρόνια, ανάλογα με την ποικιλία και την μέθοδο συσκευασίας.

06) Λίπη και έλαια: Σας συστήνω να αποθηκεύετε κυ­ρίως ελαιόλαδο (παγωμένο, σε πλαστικά μπουκάλια), μαγιονέζα, βούτυρο σε σφραγισμένα δοχεία, και φυστικοβούτυρο. Το συνδυασμένο βάρος όλων αυτών πρέπει να είναι γύρω στα πενήντα κιλά ανά ενήλικα, ανά χρόνο. Τα συσκευασμένα προϊόντα θα πρέπει να ανανεώνονται συνεχώς, ή διαφορετικά να δωρίζονται σε φιλανθρωπικές οργανώσεις ανά δύο χρόνια. Το παγωμένο λάδι πρέπει επίσης να ανανεώνεται ή να δωρίζεται κάθε τέσσερα χρόνια.

07) Γάλα σε σκόνη: Αγοράστε τήν ποικιλία χωρίς λίπος. Αποθηκεύστε κάπου δέκα κιλά ανά ενήλικα, ανά έτος. Για μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, αγοράστε γάλα σε σκόνη συσκευασμένο με άζωτο, από έναν πωλητή τροφίμων μακράς διαρκείας. Αυτό το είδος μπορεί να κρατήσει για πέντε και πλέον χρόνια.

08) Φρούτα και Λαχανικά σε Κονσέρβες: Είναι πιο οικο­νομικό (και μία καλή εξάσκηση) να κονσερβοποιείτε τα δικά σας. Εφόσον ανανεώνετε συνεχώς το απόθεμά σας, πρέπει να ετοιμάζετε αρκετές ώστε να καλύ­πτουν τις ανάγκες του κάθε μέλους της οικογένειας για δύο χρόνια. Οι ποσότητες θα ποικίλλουν ανάλογα με το πόσα φρούτα και λαχανικά καταναλώνετε στο διαιτολόγιό σας.

09) Κρέας σε Κονσέρβες: Και πάλι, θα πρέπει να ανα­νεώνετε το απόθεμα συνεχώς, και δεν θα πρέπει να αποθηκεύετε περισσότερο από όσο θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μέσα σε δύο χρόνια. Εγώ προτιμώ τα κονσερβαρισμένα χοιρινά της μάρκας DAK.
10) Σάκχαρα: Προτιμώ το μέλι (εκτός, ασφαλώς, για τα βρέφη), αλλά ανάλογα με τα γούστα σας μπορεί επίσης να θέλετε να δημιουργήσετε ένα απόθεμα με ζάχαρη, μελάσσα, σόργον, σιρόπι σφένδαμου, καί διά­φορες μαρμελάδες καί ζελέδες. Το συνδυασμένο βά­ρος όλων αυτών θά πρέπει να είναι περίπου είκοσι πέντε κιλά ανά ενήλικα, ανά έτος.

Τό πραγματικό κλειδί της αυτάρκειας είναι να διαθέτετε όχι μόνο αποθηκευμένα τρόφιμα αλλά καί την δυνατότητα καλλιέργειας των δικών σας δημητριακών και λαχανικών. 'Αν ανησυχείτε για την διατροφική αξία των τροφίμων, τότε τίποτα δέν ξεπερνά σε αξία τα φρέσκα καλλιεργημένα τρό­φιμα. Θα πρέπει να σκεφτείτε πως η αποθήκευση σπόρων που δεν ανήκουν στα υβρίδια έχει ίση, ίσως και μεγαλύτερη σημασία από την αποθήκευση τροφίμων.
Η καλλιέργεια ενός δικού σας λαχανόκηπου καί η εκτροφή οικόσιτων ζώων είναι τα σημαντικότερα πράγματα που θα εξασφαλίσουν την διατροφή μας στην περίπτωση ενός σεναρίου ιδιαίτερα μακρόχρονης κατάρρευσης.

Πηγή: «Οδηγός επιβίωσης για το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε»

logia Starata