Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Έλληνας και Άνθρωπος χρειάζεται να είναι έννοιες σχεδόν ταυτόσημες



Το κείμενό μου και το συνοδό video, το απευθύνω στους Ανθρώπους κάθε φυλής, στους Έλληνες και στους Φιλέλληνες.Δεν το απευθύνω στους Ελληναράδες που κάνουν ζημιά στην Ελλάδα. Μπορούν όμως να το διαβάσουν και αυτοί, γιατί μπορεί να φωτισθεί το μυαλό τους, να βοηθηθούν και να γίνουν χρήσιμοι τελικά στην υπόθεση της χώρας.

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε αυτό που λέμε εαυτό. Ο καθένας ξεχωριστά, έχει μια εικόνα, σαν σε ψυχικό καθρέφτη, για τουν ΕΑΥΤΟ του. Αυτό που «βλέπει», που νομίζει ότι είναι. Αυτή η εικόνα, δεν είναι σταθερή. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ένας απ΄ αυτούς, πολύ σημαντικός, είναι το πώς μας νομίζουν, το πώς μας βλέπουν και οι άλλοι. Έτσι γίνεται με τη σύνθεση αυτή η εικόνα μας. Την εικόνα μας, ενισχύουν θετικά ή την καταρρακώνουν οι άλλοι.
Όταν αγοράζουμε ένα καινούργιο ρούχο και μας αρέσει, ζητούμε και τη γνώμη των φίλων μας, ιδίως οι γυναίκες. «Πώς σου φαίνομαι; Μου πάει;» Ρωτούμε.
Το ίδιο για ένα χτένισμα, κούρεμα, μακιγιάζ κλπ
Κατ΄αναλογία και για την ψυχοκινητικότητά μας, για το τι τύπος είμαστε, πάντα υπάρχει στο προσκήνιο, δυνατά, η γνώμη που έχουν οι άλλοι και ιδίως οι σημαντικοί για μας, άλλοι.
Όμως, πώς μας αντιλαμβάνονται αυτοί οι άλλοι; Μα από αυτό που εκπέμπουμε ! ! !
Ένας με χαμηλή αυτοεκτίμηση, είναι σαν να γράφει στο κούτελο: Είμαι ανάξιος, λυπηθήτε με, δώστε μου τον οίκτο σας. Του δίνουν τον οίκτο και τον αποφεύγουν !!! ή τον «βοηθούν» να συντηρεί την αναξιότητά και αθλιότητά του!!!
Ένας με υψηλή αυτοεκτίμηση, είναι σαν να γράφει στο μέτωπο και να εκπέμπει την υποσυνείδητη εντολή: Θαυμάστε με, αγαπήστε με, δώστε μου δικαιώματα. Τον θαυμάζουν, τον αγαπούν, του δίνουν δικαιώματα, σαν να είναι το αυτονόητο. Θέλουν να είναι μαζί του και να έχουν την εκτίμησή του.
Το 2011 μας είπαν Έλληνες = Τεμπέληδες και παραλίγο να το πιστέψουμε. Ευτυχώς υπάρχουν και φιλέλληνες και είπαν την αλήθεια. Ότι οι Έλληνες είναι από τους πιο σκληρά εργαζόμενους. Ότι οι Έλληνες είναι από τη φύση τους δημιουργοί. Φυσικά υπάρχουν και οι τεμπέληδες και τα παράσιτα.
Φρόντισαν (επί σκοπόν λέω εγώ) συστηματικά να μας ρίξουν στη διαφθορά. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι (λέει ο λαός), αλλά και σε όλα τα επίπεδα στοχεύοντας, πέτυχαν και ομολογίες υψηλότατα ισταμένων: «Το νόμιμο είναι και ηθικό»…..« Μαζί τα φάγαμε»…… «Κυβερνώ ένα έθνος διεφθαρμένων» (μπορεί κάπως αλλιώς, αλλά η ουσία είναι αυτή).
Τι πιστεύουμε όμως εμείς; Ο καθένας ξεχωριστά; Ότι είμαστε τεμπέληδες, διεφθαρμένοι; Όσοι δεν πιστεύουν ότι είναι τεμπέληδες και διεφθαρμένοι, χρειάζεται να αποτινάξουν από πάνω τους τη ρετσινιά, να νοιώσουν και να πιστέψουν ότι δεν είναι. Να συνειδητοποιήσουν ότι είναι δημιουργοί, που μεγαλουργούν (δες τους Έλληνες στο εξωτερικό). Και αυτό να το προβάλλουν και στους άλλους.
Το ξύπνημα του Έλληνα, δεν είναι μόνο η αντίστασή του.
Το ξύπνημα του Έλληνα, είναι να αποκτήσει την Αυτοεκτίμησή του. Που είναι το υπέρ πάντων. Με γνώμονα την αλήθεια. Με γνώμονα το «Έλληνα, γνώθι σ’ αυτόν».
Παρακάτω προτείνω να δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο. Αξίζει νομίζω να διαθέσετε μισή ώρα απ΄ τον πολύτιμο χρόνο σας. Νομίζω ότι θα διδαχθείτε πολλά, όπως άλλωστε και εγώ.
http://www.youtube.com/watch?v=Wvyq5AHVrhM&context=C2fb07ADOEgsToPDskJW0NDDGk-DHHcokewmDwjc






Γιατί τρέμουν την δραχμή;


 



Αυτό, το οποίο φοβούνται όλοι αυτοί, είναι η ΔΡΑΧΜΗ.
Γιατί τους φοβίζει η Δραχμή και όχι το Λέβ, το Φιορίνι το Ζλότι ή η Κορώνα;Γιατί η Δραχμή "ακουμπάει" στη Μεσόγειο. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημά τους. Ό,τι "ακουμπάει" στη Μεσόγειο, γίνεται "καταλύτης" οικονομικών εξελίξεων. Μια Δραχμή της Μεσογείου απειλεί το Ευρώ, το οποίο ακουμπάει κατά κύριο λόγο στη βιομηχανία της Βορείου Ευρώπης.
Η Μεσόγειος αποδίδει χρυσάφι, είτε λειτουργεί η οικονομία είτε όχι, ενώ το Ευρώ, για να είναι ισχυρό, πρέπει να υπάρχει παραγωγή. Η Μεσόγειος δίνει μεροκάματο σε κάποιον, ακόμα κι αν αυτός κάθεται σταυροπόδι σε κάποια αμμουδιά, ενώ η βιομηχανία δίνει μεροκάματο μόνον σε κάποιον που ιδρώνει πάνω σε έναν τόρνο.

Η Κρήτη, η Κέρκυρα, η Ρόδος ή η Μύκονος μπορεί στη φαντασία του κόσμου να είναι παραμυθένια νησιά, αλλά στην οικονομία της αριθμητικής είναι μορφές κεφαλαίου. Κεφαλαίου μεγάλης οικονομικής απόδοσης, η οποία είναι μετρήσιμη. Όμως, όταν κάτι είναι μετρήσιμο, είναι ταυτόχρονα και συγκρίσιμο. Άρα η Κρήτη, η Κέρκυρα και τα άλλα τα νησιά στον "Πλανήτη" της οικονομίας εκτός από όμορφοι τουριστικοί προορισμοί είναι και γίγαντες του κεφαλαίου, όπως είναι η Siemens, η Coca-Cola ή η Heinz.Όποιος κατέχει αυτό το κεφάλαιο, δεν κινδυνεύει στον αγώνα της επιβίωσης.
Αυτό είναι το πρόβλημα κάποιων. Το κεφάλαιο της Μεσογείου. Το καλύτερο και πιο αποδοτικό κεφάλαιο δίπλα στην πλουσιότερη αγορά του Πλανήτη. Αυτή είναι η δύναμη της Μεσογείου.
Η Μεσόγειος εισπράττει ό,τι υπάρχει —είτε πολύ είτε λίγο— στις τσέπες του κόσμου, ενώ η παραγωγή εισπράττει μόνον όταν υπάρχει οικονομική λειτουργία.Τώρα, που η οικονομική κρίση έγινε παγκόσμια και ομοιογενής, οι ισχυροί του συστήματος φοβούνται τον πρώτο λαό, ο οποίος θα προσπαθήσει να επιβιώσει, χωρίς να σέβεται τις αρχές του δικού τους συστήματος. Φοβούνται τον πρώτο λαό, ο οποίος, λόγω της θέσης του ή της ιδιομορφίας του κεφαλαίου του, θα λειτουργήσει με έναν "ανορθόδοξο" τρόπο, που θα αποτελεί κακό "παράδειγμα" για τους υπολοίπους. Σε μια εποχή παγκόσμιας αβεβαιότητας —και με τη φτώχεια να είναι μια συνεχής και μόνιμη απειλή ακόμα και για τους λαούς των ισχυρών κρατών— φοβούνται τον πρώτο λαό, ο οποίος θα λειτουργήσει ιδιόμορφα, λόγω των ιδιομορφιών του.
Με ένα τεράστιο "ποίμνιο", το οποίο πρέπει να το οδηγήσουν μέσα σε μια πρωτοφανή "καταιγίδα" φτώχειας και ανεργίας, φοβούνται το πρώτο "πρόβατο", το οποίο θα πιάσει "άκρη" και δεν θα τους ακολουθεί, χωρίς όμως να απειλείται με "καχεξία" εξαιτίας της επιλογής του.Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι η Δραχμή δεν είναι απλό πράγμα.
Η Δραχμή μπορεί να γίνει μια "τρύπα" στο "σκάφος", που λέγεται παγκόσμιο σύστημα.Όμως, καμία "τρύπα" δεν είναι ασήμαντη …όσο μικρή κι αν είναι.
Η πιο ασήμαντη τρύπα μπορεί να βυθίσει το μεγαλύτερο "καράβι", αν αυτή δεν προσεχθεί. Ολόκληρο το παγκόσμιο οικονομικό "οικοδόμημα" κινδυνεύει από την ασήμαντη Δραχμή της ασήμαντης ελληνικής οικονομίας. Γι' αυτόν τον λόγο οι πάντες αγωνιούν για την τύχη αυτής της οικονομίας. Γι' αυτόν τον λόγο οι πάντες θέλουν να συναντηθούν με τον Γιώργο Παπανδρέου και να τον "βοηθήσουν". Τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Γιατί; Γιατί οι ισχυροί του ατλαντισμού έχουν κάνει την "πατάτα" όλων των αιώνων.

Παρασυρμένοι από το γυφταριό του σιωνισμού, έκαναν λάθη αδιανόητα για το σύστημα. Εξανέμισαν το κεφάλαιό τους και διέλυσαν το πλαίσιο, που καθιστούσε ελεγχόμενο το κεφάλαιο των εχθρών τους.Στην πραγματικότητα σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας συγκλονιστικής γιγαντομαχίας.
Οι ατλαντικές δυνάμεις δίνουν τον αγώνα τους απέναντι στις δυνάμεις της Μεσογείου. Οι δυνάμεις των δύο ακτών του Ατλαντικού δίνουν αγώνα απέναντι στις δυνάμεις των ακτών της Μεσογείου. Οι δυνάμεις των Αγγλοσαξόνων, των Άγγλων, των Σαξόνων των Φράγκων, των Ούννων και των Γότθων. Οι κυρίαρχες δυνάμεις των τελευταίων αιώνων. Οι δυνάμεις, που κάποτε νίκησαν τη Μεσόγειο και την έλεγξαν απόλυτα στο διάστημα της παντοκρατορίας τους. Όλοι αυτοί πρέπει να δώσουν σήμερα τον υπερπάντων αγώνα, εφόσον γνωρίζουν ότι, αν τον χάσουν, θα χαθούν και οι ίδιοι από το προσκήνιο. Γιατί; Γιατί —άσχετα αν η μία πλευρά του Ατλαντικού έχει "επενδύσει" στο Δολάριο και η άλλη έχει "επενδύσει" στο Ευρώ—.
 και οι δύο τους έχουν "επενδύσει" στον υπερεθνικό σχεδιασμό της Νέας Τάξης
Αυτό είναι πλέον το πρόβλημά τους.
Μετακίνησαν τον ιμπεριαλισμό τους από την παραγωγή στο εμπόριο.

Εκεί, που έλεγχαν όλο τον κόσμο με τα σιδερόφρακτα εργοστάσιά τους, επιχείρησαν να κάνουν το ίδιο με γύφτικους "πάγκους" της αγοράς. Έχοντας λοιπόν χάσει —λόγω του εμπορικού σχεδιασμού της Νέας Τάξης— τον έλεγχο της παραγωγής, έχουν συγκεντρώσει το σύνολο της ισχύος τους στον έλεγχο της αγοράς. Αυτό γίνεται μέσω των μεγάλων πολυεθνικών του εμπορίου.
Εταιρείες όπως η ΙΚΕΑ, η Makro, η Lidl, η Aldy, η Carrefour, η Media Markt, η Praktiker, η Jumbo, η Leroy Merlin, είναι οι "πλατφόρμες" του νέου εμπορικού ιμπεριαλισμού. Είναι "άρματα", τα οποία μονοπωλούν την παγκόσμια αγορά και άρα εισπράττουν τη μερίδα του λέοντος στα παγκόσμια κέρδη.

Αν όμως στα ταμεία αυτών των εταιρειών βρίσκεται η δύναμη της εισπρακτικής "μηχανής" των ιμπεριαλιστών, τότε στα "ράφια" αυτών των εταιρειών βρίσκεται το πραγματικό μυστικό αυτής της δύναμης. Στα "ράφια" αυτών των εταιρειών στην πραγματικότητα δίνουν τη μάχη της επικράτησης —υπό συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού— οι δικές τους εταιρείες. Στα "ράφια" αυτών των εταιριών αποφασίζεται ποια εταιρεία θα γίνει χρυσοφόρα "Coca-Cola" και ποια θα γίνει "Τέλος-Κόλα" πριν καν ξεκινήσει. Αυτές οι εμπορικές εταιρείες-μονοπώλια της αγοράς αποφασίζουν για το ποιες από τις παραγωγικές εταιρείες θα γιγαντωθούν και θα επικρατήσουν στους κλάδους τους. Αυτές είναι το "δίκτυο", που αποφασίζουν ποιος θα "κυκλοφορεί" στην παγκόσμια αγορά. Αυτές είναι που αποφασίζουν υπέρ των "ομογάλακτών" τους και εις βάρος όλων των άλλων.

Από αυτήν τη δυνατότητα πήραν το "θάρρος" οι ιμπεριαλιστές και μετακίνησαν την παραγωγή τους στην Κίνα.Ήταν σίγουροι ότι με αυτές τις εταιρείες θα έλεγχαν την παγκόσμια παραγωγή, όποιος κι αν ήταν αυτός, που πραγματικά θα παρήγαγε. Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής τους ήταν πρωτοφανές για την παγκόσμια οικονομική ιστορία. Οι "παραγωγικές" εταιρείες, που μονοπωλούν την αγορά, δεν είναι πλέον βιομηχανικές εταιρείες. Είναι εταιρείες βιομηχανικού "χαρτοφυλακίου". Είναι εταιρείες, οι οποίες θεωρητικά παράγουν, ενώ στην πραγματικότητα απλά διατηρούν υπό την κατοχή τους τις "πατέντες", οι οποίες επιτρέπουν τη νόμιμη παραγωγή. Αυτές οι εταιρείες, που μονοπωλούν το σύνολο της παγκόσμιας αγοράς, μονοπωλούν και την ελληνική αγορά.
Αν η ελληνική οικονομία —εξαιτίας της σημερινής της κακής οικονομικής κατάστασης— αναγκαστεί να υποχωρήσει στο επίπεδο της Δραχμής, όλες αυτές οι εταιρείες θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την αγορά της. Γιατί; Γιατί θα χάσουν την ανταγωνιστικότητα τους μέσα σ' αυτήν. Γιατί απλούστατα τα λειτουργικά τους έξοδα θα βρίσκονται στο επίπεδο του πανάκριβου Ευρώ —λόγω της διεθνιστικού τύπου δραστηριότητάς τους— αλλά τα έσοδά τους θα πρέπει να περιοριστούν στο επίπεδο της φτηνής Δραχμής.
Το πρόβλημα αυτών των εταιρειών θα είναι ακόμα πιο σοβαρό, γιατί όλα αυτά τα χρόνια αφήνονταν να αισχροκερδούν, προκειμένου να εγκατασταθούν εύκολα —και τζάμπα, εφόσον το έκαναν με τα χρήματα των Ελλήνων— μέσα στην ελληνική αγορά και να εμφανίζουν μεγάλες κερδοφορίες για τους μετόχους τους.

Η διαφθορά του ελληνικού κράτους ήταν αυτή, η οποία τους επέτρεπε αυτήν την τρομερής εντάσεως αισχροκέρδεια. Η διαφθορά, που οι ίδιες αυτές οι εταιρείες προκάλεσαν. Η διαφθορά, που είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα των χαμηλότερων μισθών της Ευρώπης να έχει μια από τις πιο ακριβές αγορές της. Όλα αυτά δεν ήταν τυχαία. Αυτές οι εταιρείες διέφθειραν τις προδοτικές —μητσοτακικές και σημιτικές— ηγεσίες, οι οποίες επέτρεψαν τα εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων.
Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν δεκάδες υποθέσεις κερδοσκοπίας αυτών των εταιρειών, οι οποίες εκκρεμούν στις αρμόδιες "ανεξάρτητες" αρχές, "περιμένοντας" υποτίθεται κάποτε να διερευνηθούν.
Κάποιοι θα πρέπει να πάνε φυλακή και κάποιοι άλλοι θα πρέπει να πληρώσουν τεράστια πρόστιμα, αν αυτές οι υποθέσεις κάποτε ανοιχθούν και κριθούν.
Απόσπασμα από το "
Δραχμή, η μεγάλη τρομοκράτισσα"

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Τα Χριστούγεννα της χρεοκοπίας του 1893

 





  • «Πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται το αίτιον...»
  • Πώς βίωσαν οι πολίτες τις γιορτές μετά τη «στάση πληρωμών» και τη χιονοστιβάδα φτώχειας και πείνας
Τέτοιες μέρες είναι κανόνας ν' αναζητούνται παλιές χριστουγεννιάτικες ιστορίες Τα παλιά είναι συνήθως... πάντα καλύτερα Χριστούγεννα! Ιδιαίτερα σε δύσκολες εποχές. Οσο πιο μακριά βρίσκονται από το παρόν, τόσο παραδεισιακές διαστάσεις παίρνουν! Σαν να υπήρχαν χρόνια που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, νικούσε η αγάπη και βασίλευε παντού η ειρήνη!
Σ' αντίθεση με την τάση επιστροφής τις μέρες μας στους... παλιούς, καλούς καιρούς, ας γυρίσουμε πίσω στον Δεκέμβριο του 1893. Τη χρονιά, τον μήνα και τις γιορτές, που σημαδεύει το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».
Τυπικά, η χρεοκοπία εξαγγέλθηκε την πρώτη Δεκεμβρίου (13 με το νέο ημερολόγιο) με την κατάθεση νομοσχεδίου. Μέσα σε 10 ημέρες, αυτό και άλλα 2 νομοσχέδια είχαν γίνει νόμοι του κράτους (9-10 Δεκεμβρίου). Στις 28 Δεκεμβρίου κατατέθηκε και ο πρώτος προϋπολογισμός της χρεοκοπίας, που θα ψηφισθεί, όμως, μετά 3 μήνες.
«Πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται το αίτιον...»
Ειπωμένη ή όχι από τον Τρικούπη, στις εισηγητικές ομιλίες του για το πρώτο νομοσχέδιο ή τον προϋπολογισμό, μ' αυτές ακριβώς τις λέξεις, η εμβληματική νεοελληνική φράση σήμαινε επισήμως τον «προσωρινό διακανονισμό του χρέους» - αυτός ήταν ο τίτλος του νόμου (ΒΡ-ΣΤ/93). Στην πράξη συνεπαγόταν την άμεση αναστολή καταβολής των χρεολυσίων στους διεθνείς δανειστές του Δημοσίου και τη δραστική περικοπή (κατά 70%) των τόκων στους κατόχους ελληνικών ομολογιών.
ΔιαμαρτυρίεςΟσα διαδραματίστηκαν τότε έχουν γίνει τελευταία πολύ γνωστά, αλλά ας θυμηθούμε μερικά ακόμη για ν' αποτυπωθεί καλύτερα ο χαρακτηρισμός «γιορτές φτώχειας». Ξέσπασε θύελλα διαμαρτυριών κατά του Τρικούπη σε Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο, που αξίωσαν την επιβολή διεθνούς ελέγχου στις εισπράξεις του Δημοσίου. Αλλά και στην Ελλάδα από την αντιπολίτευση.
Αυτό που συνήθως δεν αναφέρεται με σαφήνεια είναι ότι ο Τρικούπης δεν τράπηκε σε φυγή. Εμεινε στην κυβέρνηση μετά τη χρεοκοπία και προσπάθησε να πετύχει τον «διακανονισμό». Οι προσπάθειες δεν είχαν αποτελέσματα. Οπως άλλωστε και των διαδόχων του. Θα χρειαστεί ένας πόλεμος για να υποταγεί η Ελλάδα στις απαιτήσεις των δανειστών και να επιβληθεί ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος (1898).
Πώς όμως βίωνε τη χρεοκοπία η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών. Οδηγός μας ο αντιτρικουπικός Τύπος, καθώς οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες αποφεύγουν τις περιγραφές. Παρά το γεγονός ότι οι δημοσιογραφικοί κανόνες της εποχής επιτάσσουν αναλυτικά ρεπορτάζ για την κίνηση στην εορταστική αγορά και τις τιμές των ειδών πλατιάς κατανάλωσης. Σε μια μάλιστα απ' αυτές ο ρεπόρτερ της παρακάμπτει τον σχετικό σκόπελο μ' ευφάνταστο τρόπο: «-Πώς πήγε εφέτος η δουλειά; ρωτά τον κρεοπώλη.
-Καλά, δόξα τω Θεώ! Ο κόσμος λεπτά δεν έχει λένε και λεπτά ξοδεύει. Μυστήριον...».
Ο αντικυβερνητικός Τύπος εκπέμπει με διαφορετικούς τρόπους, σ' άλλο μήκος κύματος:
-«Πάντες (στην αγορά) με κεκλιμένας τας κεφαλάς και την κατήφειαν εις το πρόσωπο εζωγραφισμένην... Η εξοικονόμησις του άρτου είνε το μόνον μέλημα πάντων των οικογενειαρχών...».
-«Πανταχού ερείπια. Αι εορταί προκαλούσαι συγκρίσεις θλιβεράς παρουσιάζωσι την κατάστασιν του τόπου υπό πάσαν αυτής αλγεινότητα. Και πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται και ζητούσι το αίτιον της δυσπραγίας...
Παρά τις συνηθισμένες αντιπολιτευτικές υπερβολές η συγκεκριμένη διαπίστωση δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Στα σατιρικά κείμενα χρησιμοποιούνται πολύ σκληρότερες εκφράσεις: «Ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητό σας/ κι αν άλλο τι δεν έχετε να φάτε τ' απ' αυτό σας». Ενώ ένα άλλο μπροστά στις γενικές περικοπές σαρκάζει: «Απεφασίσθη υπό της Κυβερνήσεως να ψαλιδισθή και η σημαία μας...».
Εκείνα τα «Χριστούγεννα ήτο πένθιμα δια την κοινωνίαν». Κατά γενική ομολογία, τα έκανε δυσβάσταχτα ο «εξευτελισμός» της χώρας στα μάτια των Ευρωπαίων από το «κανόνι» της χρεοκοπίας.
Ολοι, όμως, προσβλέπανε σε καλύτερο μέλλον. Υπήρχε κάποια αισιοδοξία...
Πλήθη φτωχών και ζητιάνων
Ιδού ένα σταχυολόγημα από «σκέψεις που υπαγορεύουν τα Χριστούγεννα εις τους εκ των Ορθοδόξων ελευθέρους Ελληνας, τους οποίους κατέστησε πτωχούς και εξηυτελισμένους η εν τη Πολιτεία επικράτησις ανθρώπων αναξίων»: «Δεν ήρκεσε εις την Ελλάδα το ότι εκ των πραγμάτων απεδείχθη μη έχουσα τας δυνάμεις ν' ανταποκριθή εις τας επιπολαίους, τας αλογίστως αναληφθείσας υποχρεώσεις ως Κράτους. Ηθέλησεν εις την απόδειξιν της οικονομικής αδυναμίας της να προσθέση την απόδειξιν της ηθικής αναξιότητος...».
«Δεν είναι τοιούτος ο λαός της και το αποδεικνύει η Ιστορία του ολόκληρος και δη η των τελευταίων ετών... Υπεβλήθη στερήσεις και θυσίας, όπως επαρκέση εις πάσας τας υποχρεώσεις προς τους δανειστάς του...».
«Πλήθος άπειρον επαιτών. Μη φαινόμενον εις τον πολύν κόσμον, πλήθος στερούμενον του άρτου και γυμνητεύον ανεφάνη. Δεν είχομεν φαντασθή ποτέ τας Αθήνας περικλειούσας τοσαύτην δυστυχίαν, ουδέ τόσον αριθμόν πτωχών...». Ο μόνος πλούτος, έγραφε μελαγχολικά χρονογράφος των ημερών, «ο διαχυθείς εις τας Αθήνας ήτο ο πλουσιοπαρόχως λούσας αυτάς ήλιος και ο μόνος κυκλοφορήσας χρυσός αι ακτίναι αυτού. Το μόνον το οποίον δεν φοβούμεθα μη χάσωμεν...».
Δεν ήταν απολύτως ακριβής. Αφενός μεν επειδή στα σαλόνια των ημερών έρρεε πλούτος. Αφετέρου ακολούθησαν καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες. Μαζί με τα νερά ερχόταν κι ο νέος χρόνος «όστις βρίσκει την Ελλάδα σε κακό και μαύρο χάλι/και τα άμοιρα παιδιά της πάντα γυμνά και πεινασμένα/κι απ' όλη την Ευρώπη τα πτωχά αδικημένα.../κι είμεθα μικροί μεγάλοι διά το φρενοκομείον/κι η πατρίς η καϋμένη εις τους Φράγκους πωλημένη...».
(Τ' αποσπάσματα προέρχονται από τις εφημερίδες ΑΣΤΥ, ΕΦΗΜΕΡΙΣ, ΠΡΩΪΑ, ΡΩΜΗΟΣ, ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, ΚΑΙΡΟΙ και ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ)
«ΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΩΜΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ»
Οι επιπτώσεις της χρεοκοπίας, εκτός των άλλων, ωθούσαν και σε σκέψεις για να γίνουν τα παθήματα του παρόντος μαθήματα για το μέλλον. «Ολαι αι περιουσίαι, όλα τα κεφάλαια, όλαι οι πρόσοδοι, όλα της εργασίας τα ανταλλάγματα εμειώθησαν», σημειώνουν οικονομολόγοι και οικονομολογούντες. Αλλοι αποδίδουν την ευθύνη στις τράπεζες και στους «χρυσοκάνθαρους», στους «Φράγκους» (ξένους) πιστωτές, στην κυβερνητική αβουλία. «Εν τη ειρήνη της οικογενειακής εστίας, ας μελετήσωμεν επί των παθημάτων», προτρέπουν πολλοί...
ΒΑΘΙΕΣ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Σε καιρούς γενικευμένης φτώχειας και ανυπαρξίας δομών κοινωνικής πρόνοιας η αλληλεγγύη βρίσκεται διαχρονικά στην ημερήσια διάταξη. Το φαινόμενο έχει βαθιές ελληνικές ρίζες. Εκκληση κάνουν εφημερίδες όπως και πολλοί φορείς στα φιλάνθρωπα αισθήματα των εχόντων: «Εάν εις άλλους χρόνους απόλυτος παρίστατο η ανάγκη της συνδρομής των δυναμένων υπέρ των ενδεών, το έτος τούτο η ανάγκη αύτη παρίσταται επιτακτικωτέρα...». Οι εκκλήσεις δεν μένουν χωρίς αντίκρισμα.

Ο άπορος Μαζί_Τα_Φάγαμε στη γιορτή της πείνας !



Μέρες που είναι να μην ξεχνάμε και τους άπορους βο(υ)λευτές!
"Βοηθείστε τους"  όσο μπορείτε ...

πηγή:greki

"Εμείς κάψαμε τα ελληνικά δάση"



Πάνος Πικραμένος


Σοκ προκαλεί η ομολογία του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, έκαιγαν ελληνικά δάση την εποχή των κυβερνήσεων Τανσού Τσιλέρ (1995-1998).

Η ανατριχιαστική αυτή αποκάλυψη, επιβεβαιώνει τα όσα έχει παραδεχθεί Τούρκος βουλευτής ήδη από την δεκαετία του 1990, αλλά και σχετικές υποψίες μετά από συλλήψεις «περίεργων» ατόμων κατά το παρελθόν στην Ελλάδα, και καταγγελίες οι οποίες ουδέποτε είχαν ληφθεί σοβαρά υπ΄ όψη, για εμπρησμούς σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου και σε δάση της Μακεδονίας.



Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Μπιργκιούν» ο Μεσούτ Γιλμάζ μιλώντας για τα μυστικά κονδύλια των τουρκικών υπηρεσιών λέει τα εξής τρομερά:

«Όλοι οι πρωθυπουργοί όταν τελειώνει η θητεία τους και έρχεται νέος πρωθυπουργός, τον ενημερώνουν σχετικά με το που και πως χρησιμοποιήθηκαν τα μυστικά κονδύλια. Και εγώ ενημέρωσα σχετικά τον διάδοχό μου και οι προκάτοχοί μου έπραξαν το ίδιο.

Οι Ερμπακάν, Ετσεβίτ και Ντεμιρέλ ενημέρωσαν τους διαδόχους τους για τα μυστικά κονδύλια. Μόνο η Τσιλέρ δεν μοιράστηκε τις πληροφορίες για την διάθεση μυστικών κονδυλίων την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός. Υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά όπου πέρα των μυστικών κονδυλίων όλες οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες.

Και κρατικά μυστικά είναι τα σχετικά με την απόπειρα για πραξικόπημα στο Αζερμπαϊτζάν και τα αντίποινα στα δάση της Ελλάδας. Για θέματα όπως για τις δολοφονίες Κούρδων δεν υπάρχει κάτι σχετικό», είπε ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας.

Η ομολογία του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας και η ωμότητα με την οποία έγινε έχουν σοκάρει διπλωματικούς κύκλους στην Αθήνα, οι οποίοι αφήνουν να εννοηθεί ότι πρέπει να δοθεί συνέχεια στο θέμα…

Το σκάνδαλο Σουσουρλούκ

Ο εμπρησμός ελληνικών δασών και η τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών στην Ελλάδα από Τούρκους πράκτορες έχει αποδειχθεί ήδη από το 1996, μετά από ομολογίες του Τούρκου βουλευτή Εντίπ Σεντάτ Μπουτσάκ. Πρόκειται για έναν εκ των πρωταγωνιστών του σκανδάλου Σουσουρλούκ, που έφερε με παταγώδη τρόπο στο φως της δημοσιότητας την διαπλοκή παρακρατικών συμμοριών υπό υψηλή κάλυψη, με τον πολιτικό κόσμο, τις μυστικές υπηρεσίες ΜΙΤ, τα ναρκωτικά και την αντιτρομοκρατία κατά των Κούρδων και αριστερών ομάδων.

Στην περιοχή Σουσουρλούκ, μία θωρακισμένη Μερσεντές, που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, έπεσε πάνω σ’ ένα φορτηγό. Στα συντρίμμια βρέθηκαν εξοπλισμός υποκλοπών και μυστικών επιχειρήσεων, όπλα, ναρκωτικά, χρήματα και αποκαλυπτικά έγγραφα.

Το σκάνδαλο όμως ήταν η ασυνήθιστη παρέα που επέβαινε στο αυτοκίνητο. Νεκρός βρέθηκε ο Χουσεΐν Κοτσαντάγκ υποδιευθυντής Ασφαλείας στην Κωνσταντινούπολη και πρώην διευθυντής ειδικών επιχειρήσεων στις κουρδικές επαρχίες. όπως και η ερωμένη του αεροσυνοδός Γκόντσα Ους. Ένας τρίτος νεκρός αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο καταζητούμενος αρχιμαφιόζος, στέλεχος των Γρίζων Λύκων και εκτελεστής των μυστικών υπηρεσιών Αμπντουλάχ Τσατλί, ο οποίος έφερε διπλωματικό διαβατήριο.

Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως, ήταν ο τέταρτος επιβάτης της Μερσεντές, ο οποίος και επέζησε: επρόκειτο για τον Εντίπ Σεντάτ Μπουτσάκ, βουλευτή του τουρκικού Κοινοβουλίου, με το κόμμα του «Ορθού Δρόμου» αρχηγό μιας ισχυρής παρακρατικής ομάδας στις κουρδικές επαρχίες και σύμφωνα με καταγγελίες, υπεύθυνο για δεκάδες δολοφονίες. Σημειώνεται ότι η θωρακισμένη Μερσεντές συνοδευόταν και από υπηρεσιακό αυτοκίνητο της ασφάλειας, στο οποίο επέβαιναν τρεις αστυνομικοί.

Οι αποκαλύψεις που προέκυψαν από το ατύχημα στο Σουσουρλούκ προκάλεσαν μείζονα πολιτική κρίση, η οποία οδήγησε στην κατάρρευση της κυβέρνησης Τσιλέρ και στον τραυματισμό του κύρους των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών.

Σε τηλεοπτική συνέντευξή του ο βουλευτής του κόμματος του «Ορθού Δρόμου», Σεντάτ Μπούτζακο που επέζησε του ατυχήματος, ομολόγησε κομπάζοντας, ότι ένα από τα «πεπραγμένα» του νεκρού αρχιμαφιόζου Αμπντουλάχ Τσατλί ήταν και ο εμπρησμός δασών σε ελληνικά νησιά. Την επόμενη μέρα η εθνικιστική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ» κυκλοφόρησε με τίτλο «Εμείς κάψαμε τη Ρόδο», αλλά τα αντίτυπα αυτής της εφημερίδας κάηκαν σε περίεργη πυρκαγιά που έπληξε την εφημερίδα την ίδια μέρα.

Ενδεικτικό της σχέσης του αρχιμαφιόζου με την κυβέρνηση, είναι το γεγονός ότι ο καταζητούμενος για πολλές δολοφονίες Τσατλί κηδεύθηκε καλυμμένος με την τουρκική σημαία, ενώ στην κηδεία παρέστησαν ανώτατα στελέχη της ΜΙΤ και η ίδια η τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τανσού Τσιλέρ, η οποία φέρεται να δήλωσε ότι: «Εμείς τιμούμε με σεβασμό αυτούς που πυροβολούν εν ονόματι του κράτους»!

Όπως μετέδωσε τότε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η αλαζονική ομολογία του ακροδεξιού βουλευτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην τουρκική κοινωνία. Οι εμπρησμοί δασών έχουν καταγγελθεί ως μια από τις εξειδικευμένες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις, για την αντιμετώπιση των ανταρτών του ΡΚΚ και τον εξαναγκασμό των Κούρδων κατοίκων των νοτιοανατολικών επαρχιών να εγκαταλείψουν τα χωριά τους...

πηγή:zougla.gr

Nαι ρε... είμαι Έλληνας



Το να είσαι Έλληνας δεν βασίζεται ούτε... καν στη γλώσσα που σκέφτεσαι και μιλάς.
Αν ήταν οτιδήποτε από τα παραπάνω, οι Έλληνες θα είχαν πάψει να υπάρχουν αιώνες τώρα όταν το κράτος τους κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους,ή όταν έφυγαν στη διασπορά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα με την πτώση της Κωνσταντινούπολης πυροδοτώντας την Αναγέννηση, όταν ξέχασαν τη γλώσσα τους πριν την ξαναθυμηθούν, ή όταν πέθαιναν στα βουνά και τις θάλασσες πολεμώντας τον ολοκληρωτισμό.

Η Ελληνικότητα είναι στάση ζωής.
Η Ελληνικότητα είναι το φως στην άκρη του τούνελ, είναι αίμα που χύνεται για το δίκαιο ακόμα και αν ξέρεις πως αυτή η μάχη θα χαθεί, προσωρινά.
Για να είσαι Έλληνας αρκεί να ασπάζεσαι ένα αξιακό πλαίσιο όπου στο κέντρο του βρίσκεται ο Άνθρωπος, και τίποτε άλλο. Το να είσαι Έλληνας σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι την μεγαλειότητα του ανθρώπινου νου, τη δυνατότητα του ανθρώπου να ξεπεράσει τα ζωώδη ένστικτα της απληστίας και της ιδιοτέλειας, και την ικανότητά του να διορθώνει τα λάθη του, σεβόμενος αλλά όχι υποτασσόμενος στα φυσικά φαινόμενα.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο ίδιος ο Ευρωπαϊκός διαφωτισμός βασίστηκε πάνω στα φιλοσοφικά θεμέλια της Αριστοτελικής λογικής και το ανθρωποκεντρικό πολιτικό πλαίσιο της Δημοκρατίας.Δεν δημιουργήσαμε την Δημοκρατία επειδή είμαστε Έλληνες, αλλά είμαστε Έλληνες επειδή δημιουργήσαμε την Δημοκρατία.
Δεν χτίσαμε τα θεμέλια της επιστήμης επειδή είμαστε Έλληνες, αλλά είμαστε Έλληνες επειδή χτίσαμε τα θεμέλια της επιστήμης.


Είμαστε Έλληνες επειδή πολεμήσαμε την τρομακτικότερη και αιμοσταγέστερη πολεμική μηχανή του ολοκληρωτισμού όλων εποχών. Είμαστε Έλληνες επειδή εμφυσήσαμε τις αρχές της Δημοκρατικότητας στις αστικές επαναστάσεις της Ευρώπης και της Αμερικής...

Επειδή μεταλαμπαδεύσαμε τον ανθρωπισμό στη μεσαιωνική Ευρώπη. Είμαστε Έλληνες επειδή δημιουργήσαμε τα θεμέλια της σκέψης της φιλοσοφίας, της αλήθειας και του δικαίου, δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στις ιδέες και στις έννοιες από ότι στην πέτρα και τη φωτιά, επειδή πιστέψαμε πως η φύση του ανθρώπου ξεπερνάει την ύλη που τον περιβάλλει και αποδείξαμε ότι η ψυχή είναι ισχυρότερη από το ατσάλι, ή ακόμα και τον ίδιο το χρυσό.

Σήμερα η Ελλάδα περνάει μια δύσκολη περίοδο, επειδή μερικοί από εμάς τους Έλληνες (εκείνοι που ζούμε στην Ελλάδα των τελευταίων 30 ετών), αφήσαμε μερικούς αχρείους να ξεπατώσουν την Κοινωνία μας για να κλέψουν αρκετά νομίσματα, ομολογουμένως, για την τσέπη τους. Αν θέλετε μάλιστα και τη γνώμη μου, εκείνοι που ασχημονούν ενάντια στην Ελλάδα δεν είναι πραγματικοί Έλληνες, απλά τυγχάνει να έχουν Ελληνικό διαβατήριο, που δεν είναι κιόλας επαρκές τεκμήριο Ελληνικότητας.

Οι δυσκολίες αυτές είναι προσωρινές, σε ιστορικό χρόνο, και ίσως μετά μερικά χρόνια, όταν θα έχει αποκατασταθεί το πραγματικό Ελληνικό αξιακό πλαίσιο στον τόπο μας, εκείνο με επίκεντρο τον Άνθρωπο, θα γελάμε όλοι μας με αυτά τα "παλικάρια" που παραλίγο να μπατάρουν τη βάρκα με τις ανοησίες τους.Κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγή για πολλά χρόνια στο μέλλον, και η ιστορική αξία τους αγγίζει εκείνη του Εφιάλτη ως πρότυπο προς αποφυγή.

Ευτυχώς Έλληνες, στη σκέψη και όχι απλά στο διαβατήριο, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια στον πλανήτη, και έχουν υπάρξει διαχρονικά. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να προσπαθήσουμε δέκα φορές παραπάνω για να ξανακερδίσουμε την Ελληνικότητά μας που μας εξαπάτησαν και ανταλλάξαμε για μια επίπεδη τηλεόραση και ένα αυτοκίνητο με δερμάτινα καθίσματα. Θα το κάνουμε και με το παραπάνω.

Σημαίνει απλά πως το ανθρωποκεντρικό αξιακό πλαίσιο της αρετής, της αλληλεγγύης, της φιλίας, της οικογένειας, του δικαίου, της λογικής, της αισθητικής, της Δημοκρατίας, της δημιουργικότητας και της διανόησης θα επανέλθει στη θέση που έχασε προσωρινά.

Ως τότε παραμένω Έλληνας, μαζί με μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άλλους ανθρώπους επάνω στον πλανήτη, που μοιράζονται τις ίδιες Ελληνικές αξίες.

πηγή:ας μιλήσουμε επιτέλους

Χριστούγεννα στα Ελληνικά γραμματόσημα

 



Δημοφιλείς εκδόσεις γραμματοσήμων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι οι εκδόσεις για τα Χριστούγεννα.
Η χώρα μας με αρκετή καθυστέρηση κυκλοφόρησε τα πρώτα γραμματόσημα με θέμα τα Χριστούγεννα το 1970 και συνέχισε κάθε 2 χρόνια μέχρι το 1986 , το 1987 και 1988 , και μετά τα Χριστούγεννα δεν αποτελούν θέμα για τις ελληνικές εκδόσεις.





Πιστεύω ότι είναι τραγικό λάθος η παράλειψη αυτή και επί πλέον χάθηκε και μια μεγάλη μερίδα θεματικών φιλοτελιστών του εξωτερικού.


Εύκολα θα καταλάβει κάθε σκεπτόμενος φιλοτελιστής την υποβάθμιση του θέματος με το πέρασμα του χρόνου ,δείτε τις φωτογραφίες .Τελευταία σας παραθέτουμε την μετά από 22 χρόνια νέα σειρά Χριστουγέννων όπως ονομάστηκε ...που μάλλον θα έπρεπε να λέγεται καλλίτερα εορταστική.
Για την ιστορία η Κύπρος από το 1969 χωρίς καμία διακοπή εκδίδει κάθε χρόνο γραμματόσημα Χριστουγέννων με πολύ μεγάλη απήχηση στον διεθνή φιλοτελισμό.

πηγή:συλλεκτικό παζάρι