Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Η "κάλπικη" Δημοκρατία..

Το ιδιώνυμο και τα ξερονήσια δεν ήταν εφεύρεση ούτε του Μεταξά ούτε του Παπαδόπουλου αλλά του «φιλελεύθερου» Βενιζέλου...???

Η "κάλπικη" Δημοκρατία..



«Δημοκρατία:
 Kαμία διέξοδος.
 Βγήκαν οι μεγάλες ψωλές.
 Θα γαμήσουν ό,τι βρουν μπροστά τους.
 Φυλάξτε τα νώτα σας.»

 - Χάρολντ Πίντερ (Φεβρουάριος 2003)



...στις κοινωνίες που χωρίζονται σε τάξεις, η πολιτική εξουσία είναι η εξουσία της κυρίαρχης τάξης, εξουσία με την οποία διασφαλίζει την κυριαρχία και την ηγεμονία της πάνω στις υπόλοιπες.

Η επιστροφή σε αυτή τη θέση του...Μαρξ, του Λένιν και των άλλων Μαρξιστών που την υποστήριξαν, είναι σήμερα περισσότερο από αναγκαία γιατί τονίζει τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής εξουσίας και δεν την αντιλαμβάνεται σαν μια «μορφή διακυβέρνησης».

 Έχει επίσης κατά τη γνώμη μας, πολύ περισσότερη σχέση με την πραγματικότητα σαν μέθοδος και πλαίσιο ανάλυσης (ακόμα και με τα κριτήρια της κατεστημένης «επιστήμης») από αντιλήψεις που βλέπουν το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας κυρίως σαν ζήτημα διαπάλης δημοκρατίας/δικτατορίας, αστικής δημοκρατίας/άμεσης δημοκρατίας κλπ.

 Αντιλήψεις, που παρά τα διάφορα ονόματα και νεολογισμούς που κάθε φορά παίρνουν, έχουν τις ρίζες τους σε προ-μαρξιστικά ρεύματα στην πολιτική φιλοσοφία και θεωρία.

 Με βάση την παραπάνω τοποθέτηση, η εξουσία στον Καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής είναι εξουσία μιας μειοψηφίας που κατέχει τα μέσα παραγωγής και προσδιορίζει τις κυρίαρχες κοινωνικές ιδέες και στρατηγικές.

Η σημασία που έχει το ένα η το άλλο καθεστώς της πολιτικής εξουσίας της αστικής τάξης βρίσκεται, μεταξύ άλλων, στο ότι περιγράφει και διαμορφώνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγονται οι ταξικοί αγώνες και άρα δρα η μπορεί να δράσει και το εργατικό κίνημα. 

Η αστική δημοκρατία θεωρείται σήμερα το επικρατέστερο «μοντέλο» πολιτικού καθεστώτος στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες λόγω της αντοχής του στο χρόνο και την ικανότητα του να εξουδετερώνει τις εναλλακτικές επιλογές μέσα από τη «νομιμοποίηση» των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αυτό έχει οδηγήσει πολλούς να περιγράφουν αυτό το μοντέλο με έναν καθαρά μεταφυσικό τρόπο: αναλλοίωτο, χωρίς επιδράσεις από την ταξική πάλη και αποσπασμένο από την οικονομία.

 Ταυτόχρονα αυτή η "δημοκρατία" αντιπαραβάλλεται πάντα με έναν Βεμπεριανό «ιδεότυπο» της στρατιωτικής δικτατορίας (που στην Ελλάδα παραπέμπει στην επταετία των συνταγματαρχών) με αποτέλεσμα τελικά να καταλήγουμε σε μια απολογητική θεωρία όχι μόνο γενικά της αστικής δημοκρατίας αλλά και του υπάρχοντος καθεστώτος ως το «μη χείρον βέλτιστο»: Όσο δεν κυκλοφορούν τάνκς στην Πατησίων, όσο δεν έχουμε συνταγματάρχη Πρόεδρο της Δημοκρατίας,  όσο δεν απαγορεύεται νομικά η συνδικαλιστική δράση, όσο δεν έχουν ανασταλεί επίσημα άρθρα του Συντάγματος τουλάχιστον έχουμε «δημοκρατία» όπως πριν.

Αυτή όμως η απολογητική θεωρία της αστικής δημοκρατίας αποκρύπτει ότι στις διάφορες ιστορικές περιόδους όλα τα παραπάνω αυταρχικά μέτρα εφαρμόστηκαν πρώτα από «δημοκρατικά καθεστώτα» τα οποία προετοίμασαν και νομιμοποίησαν το έδαφος για πιο αυταρχικές λύσεις και στα οποία ίσχυαν, τυπικά, οι εκλογές και οι συνταγματικές ελευθερίες.

Το ιδιώνυμο και τα ξερονήσια δεν ήταν εφεύρεση ούτε του Μεταξά ούτε του Παπαδόπουλου αλλά του «φιλελεύθερου» Βενιζέλου, τον οποίο σήμερα νοσταλγούν οι αστοί θεωρητικοί ως ηγέτη απέναντι στο υπάρχον πολιτικό προσωπικό.

 Η χρήση του στρατού στην πολιτική στην Ελλάδα έγινε πάντα με τη συνεργασία και έκκληση κοινοβουλευτικών και «δημοκρατικών» κομμάτων. Ο «Γέρος της Δημοκρατίας», το έργο του οποίου πρόβαλλε στις συνεδριάσεις της βουλής αυτήν την εβδομάδα ο πρώην πρόεδρος της βουλής Α.Κακλαμάνης και ο εγγονός του, ο σημερινός Πρωθυπουργός, ηγήθηκε της λειτουργίας του κοινοβουλίου (ως διορισμένος απο τους ιμπεριαλιστές "πρωθυπουργός" των Δεκεμβριανών του 44 και μετά ως υπουργός και βουλευτής) στη μετακατοχική περίοδο όπου οι συνεδριάσεις γίνονταν κανονικά την ώρα που αλώνιζαν οι παρακρατικές συμμορίες και εκτελούνταν οι πολιτικοί αντίπαλοι.

 Όσο για την «μετεμφυλιακή δημοκρατική περίοδο ενός άλλου μεγάλου ηγέτη που νοσταλγούν σήμερα οι αστοί, του Κ.Καραμανλή, θα αρκούσε και μόνο η αναφορά στην υπόθεση Λαμπράκη.

Καθώς οι αστοί και οι ενσωματωμένοι στο σύστημα αριστεροί θεωρητικοί αντιλαμβάνονται αυτές τις αντιφάσεις της «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», που δεν γίνεται να σβήσουν εύκολα από την συλλογική μνήμη ούτε να αναιρεθούν με «επιστημονικά» επιχειρήματα, καταλήγουν στην θεωρία της «εκτροπής». Το ιδανικό μοντέλο «δημοκρατίας» στην Ελλάδα «υπολειτουργούσε» και μονίμως «εκτρέπονταν» (όπως και σήμερα).

 Έξωτερικοί ως προς το σύστημα παράγοντες (συνήθως οι κομμουνιστές αλλά και αργότερα τα "ξένα κέντρα") «αλλοίωσαν» την «δημοκρατία». Αμέτρητες είναι οι δημοσιογραφικές και θεωρητικές συμβολές σε αυτό το ρεύμα της «ανάπηρης δημοκρατίας». Τελικά όμως η πτώση της δικτατορίας και η «μεταπολίτευση» κατέστησαν δυνατή την απρόσκοπτη λειτουργία των κοινοβουλευτικών θεσμών.
...

Το ξέσπασμα της Ελληνικής κρίσης οδήγησε (όπως και σε όλη την Ευρώπη) στην «εξέγερση» της αστικής τάξης, δηλαδή στην διαδικασία «εσωτερικής υποτίμησης» και συντριβής των κατώτερων τάξεων σαν απόπειρα λύσης των εγγενών προβλημάτων του καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης.Η κοινωνικό-οικονομική βάση του προηγούμενου «κοινωνικού συμβολαίου» δεν υπάρχει πια και τα τελευταία της υπολείμματα καταρρέουν με γρήγορους ρυθμούς. Είναι φανερό λοιπό ότι το καθεστώς πολιτικής εξουσίας δεν αντιστοιχεί πια στις συνθήκες που το δημιούργησαν και του έδιναν την νομιμοποίηση να αναπαράγει την αστική κυριαρχία. Όλη αυτή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το αστικό πολιτικό προσωπικό και οι μέχρι πρότινος «ιεροί» θεσμοί του δεν είναι παρά έκφραση αυτής της αναντιστοιχίας. Και καθώς η κρίση δεν αφήνει περιθώρια για μια στρατηγική ανασυγκρότηση πάνω σε νέες κοινωνικές συμμαχίες «μεταπολιτευτικού τύπου» οδηγούμαστε σε αναβάθμιση του ρόλου της βίας με κοινοβουλευτική πρόσοψη.
Ο Πέρυ Άντερσον το διατύπωνε καθαρά σε ένα προφητικό απόσπασμα της κριτικής του στον Γκράμσι:
«…. Ένα νομισματικό σύστημα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής αποτελείται από δύο διαφορετικά μέσα ανταλλαγής: χαρτί και χρυσό…..μόνο το χαρτί και όχι ο χρυσός, εμφανίζεται στην κυκλοφορία, και όμως το χαρτί σε τελευταία ανάλυση καθορίζεται από τον χρυσό, χωρίς τον οποίο θα έπαυε να αποτελεί νόμισμα. Συνθήκες κρίσης, εξ άλλου, θα αποτελέσουν αναγκαστικά το έναυσμα μιας απότομης μεταστροφής όλου του συστήματος προς το μέταλλο που πάντα βρίσκεται αόρατα από πίσω του: μια πιστωτική κατάρρευση σίγουρα προκαλεί μια απότομη στροφή προς τον χρυσό…..στο πολιτικό σύστημα, επικρατεί μια παρόμοια δομική σχέση (μη-προσθετική και μη μεταθετική), μεταξύ ιδεολογίας και καταστολής, συναίνεσης και καταναγκασμού….οι ίδιες οι κανονικές συνθήκες ιδεολογικής υποταγής των μαζών-η καθημερινή ρουτίνα μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας-συγκροτούνται από μια σιωπηρή, απούσα δύναμη που τις κάνει γενικά αποδεκτές: το μονοπώλιο νόμιμης βίας του κράτους. Χωρίς αυτό, το σύστημα πολιτιστικού ελέγχου θα γινόταν αμέσως εύθραυστο……..……η καπιταλιστική εξουσία μπορεί να θεωρηθεί σαν σύστημα με ένα «κινητό» κέντρο: σε οποιαδήποτε κρίση, έχουμε μια αντικειμενική μετακίνηση, και το κεφάλαιο ανασυντάσσεται από τους αντιπροσωπευτικούς στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του……».
Σήμερα στην Ελλάδα βρισκόμαστε σε μια τέτοια περίπτωση. Δεν πρόκειται λοιπόν για κάποια «εκτροπή» όπως υποστηρίζουν οι απολογητές της καπιταλιστικής δημοκρατίας αλλά για την διαμόρφωση ενός νέου «καθεστώτος έκτακτης ανάγκης» ώστε να διασφαλιστεί η αναπαραγωγή του συστήματος την επόμενη-τουλάχιστον-δεκαετία (όπως προβλέπεται για την «έξοδο από την κρίση») σε συνθήκες περιορισμένης –η και ανύπαρκτης-δυνατότητας οικοδόμησης συμμαχιών με τα μικροαστικά στρώματα. 

Αυτή η διαδικασία δεν έρχεται, έχει ήδη ξεκινήσει. 

Το μνημονιακό κοινοβούλιο-σφραγίδα που δεν επικύρωσε ούτε καν τυπικά την προηγούμενη δανειακή σύμβαση, που στην πράξη όχι απλά ανέστειλε αλλά κατήργησε ακόμα και θεμελιακές αστικές συνταγματικές διατάξεις (διατηρώνοντας ώς συνήθως το τυπικό "γράμμα του νόμου"), αποτελεί βασικά χώρο παροχής αριθμητικών πλειοψηφιών που συμπληρώνουν και νομιμοποιούν τις ήδη ανακοινωμένες σε διεθνές επίπεδο αποφάσεις. Καθώς βέβαια τα αστικά κόμματα έχουν υφαρπάξει την ψήφο του λαού στις προηγούμενες εκλογές με τελείως διαφορετική ατζέντα πολιτικών προτάσεων, το υπάρχον κοινοβούλιο προχώρησε αναγκαστικά με την τωρινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την βοήθεια της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ σε άρθρα και νομοσχέδια (που συνέχεια, ιδίως η ΝΔ υπενθυμίζει), ακόμα και την…..κατασκευή κομμάτων μέσα στο κοινοβούλιο, χωρίς εκλογές (ΔΗ.ΑΡ, ΔΗ.ΣΥ).

Καθώς τα καύσιμα αυτής της επιλογής τελείωσαν αναζητούνται οι επόμενες λύσεις. Η συμφωνία ΕΕ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στη δανειακή σύμβαση πριν γίνει οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία μετατρέπει τις εκλογές σε παρωδία. Παράλληλα προετοιμάζονται και δοκιμάζονται ήδη διάφορες πιθανές «λύσεις» που περιγράψαμε και στο προηγούμενο κείμενο μας "ξημερώνει και άλλη νύχτα για το εργατικό κίνημα".. Εδώ δεν χρειάζεται να κάνουμε αναφορά στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και την πλήρη αναβάθμιση τους τα τελευταία χρόνια ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις.

Το επιχείρημα ότι πολλά από τα παραπάνω αποτελούν πλευρές της υπάρχουσας αστικής νομοθεσίας και συνταγματικής τάξης και δεν αλλάζουν το χαρακτήρα του καθεστώτος είναι, κατά την γνώμη μας, νομικίστικο και αντιλαμβάνεται το «δίκαιο» (και άρα την ερμηνεία και την χρήση του) ανεξάρτητο από ταξικά συμφέροντα και την σημερινή πολιτική συγκυρία.
...
Η χούντα της εποχής μας μπορεί λοιπόν να μην φοράει στολή και να μην έχει «Ελληνοχριστιανική» ρητορική. Θα έχει ενδεχομένως και «κοινοβούλιο» και «δημοψηφίσματα» και «εκλογές» (εξάλλου και προηγούμενες χούντες στην Ελληνική ιστορία είχαν). Ελπίζουμε τουλάχιστον να μην έχει και μια επιχορηγούμενη αριστερά που θα ορκίζεται από το βήμα της βουλής την πίστη και την υποταγή στους εγχώριους και ευρωπαϊκούς θεσμούς μιας ταξικής δικτατορίας, στο όνομα πάντα των λαϊκών αγώνων και  κινημάτων, η θα ψάχνει «νέες» σημαίες στο«εθνοσωτήριο» παρελθόν.


 Αναδημοσίευση από wwwpraxisred.blogspot.com:μέσω αλεπού του Ολύμπου

Πρωτοβουλίες στην Κεντροαριστερά

Για νέα ιδρυτική πράξη στον χώρο της Κεντροαριστεράς κάνει λόγο ο Μίμης Ανδρουλάκης με νέο κείμενο, το οποίο ανήρτησε στο Διαδίκτυο. 
O Μίμης Ανδρουλάκης αναφέρεται στην ανασύνταξη του χώρου μεταξύ Κομμουνιστικής Αριστεράς και Δεξιάς μετά και την αποκαθήλωση του Παπανδρέου.

 Tο πρώην στέλεχος του Κ.Κ.Ε., στη συνέχεια του Συνασπισμού και πλέον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει λόγο για το δράμα της μυθολογίας των Αχαιών, που θα λειτουργήσει λυτρωτικά σηματοδοτώντας τη νέα Κεντροαριστερά.

Το πλήρες κείμενο του Μίμη Ανδρουλάκη έχει ως εξής :

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Νέα Ορέστεια - Νέα Ιδρυτική Πράξη



Τη βραδιά που ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου σαν Γουλιέλμος Τέλλος έβαλε το ριψοκίνδυνο στοίχημα προειδοποίησα πως αν κερδίσεις “κερδίζεις” λίγα αν χάσεις τα “χάνεις” όλα. Οι “μη δημιουργικοί” στο περιβάλλον, πρωταγωνιστές και κομπάρσοι, σ’ έναν παροξυσμό του groupthink, σε μια αιφνίδια συσκότιση του νου (άτη) τον έσπρωξαν στο μοιραίο διάβημα. “Όπως τους διώχνει κάνουν κι αμέριμνοι τραβούν για το χαμό” λέει για την άτη του Αγαμέμνονα η Ιλιάδα. Μπορεί όμως μια χαμένη ζαριά στο πεδίο της συμβατικής πολιτικής σε ένα άλλο βαθύτερο επίπεδο της πραγματικότητας να αποδειχθεί “μαγική ζαριά”; Ναι, λέμε στην Έβδομη Αίσθηση. Είναι η μαγική ζαριά που βγάζει το μοιραίο αριθμό με τον οποίο κερδίζεις ακόμα κι όταν τα έχεις χάσει όλα(1). Ναι, εφόσον εισερχόμεθα στην τραγική αίσθηση του ναυαγισμού που μεταμορφώνει εσωτερικά τους ανθρώπους και μπορεί να δημιουργήσει τελικά την τραγική συναίσθηση μιας κοινής μοίρας.
Σε λίγο ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο”(2), ο Killer, δεν θα είναι Πρωθυπουργός. Μπορεί η θυσία του, ο “ιδρυτικός φόνος” να γίνει η απαρχή μιας νέας ιδρυτικής πράξης στην πολιτική ζωή όπως είχαμε προαναγγείλει;(3)
Τις μέρες του 2004 που αναλάμβανε δημοψηφισματικά θριαμβευτής αρχηγός τον έβλεπα και το έγραψα σαν νέο Ορέστη σημαδεμένο από την Τρόικα Μοίρα της φυλής του Ατρέα (Κλωθώ, Λάχεσις, Άτροπος). Το ΠΑΣΟΚ ήταν η φυλή του Ατρέα, το “Άργος”, ο κύκλος της Νέας Ορέστειας, η πολιτική οικογένεια του παπα-Ανδρέα (Σταυρόπουλου) από το Καλέντζι της Αχαΐας που κυριάρχησε μεταπολεμικά στην Ελλάδα(4).
Η τραγική γνώση δημιουργούσε μέσα μου το σκοτεινό συναίσθημα που καλλιέργησε ο Αισχύλος ότι στην “τρίτη γενιά”, στους “εγγονούς” της ιστορίας πληρώνονται τα παλιά και ανεξόφλητα “χρέη”. Κάθε χρόνο έγραφα ένα βιβλίο με αποκλειστικό θέμα σε πολλές παραλλαγές τις προειδοποιήσεις κινδύνου ενώπιον μιας επερχόμενης καταστροφής. Επεχείρησα μάταια να υποδυθώ το ρόλο ενός διακριτικού Πυλάδη δίχως να μπλέξω ποτέ σε διαγκωνισμούς και παίγνια εξουσίας. Εν μέσω μιας μεγάλης κρίσης, συστημικής, ελληνικής και ευρωπαϊκής, προειδοποιούσαμε, τα διαβολικά γεγονότα θα συνωμοτούν σε μια καταστροφική αλυσίδα κι ο “αναίτιος εγγονός” της ιστορίας, ο νέος Ορέστης τη μια θα ολιγωρεί και θα αφήνει τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους, την άλλη κάνει επιλογές σε πρόσωπα και πράγματα θαρρείς και υπακούει σ’ ένα τυφλό κάλεσμα της Τρόικας Μοίρας για να πραγματωθεί ο “χρησμός” ως αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία. Ο αμείλικτος μηχανισμός της ελληνικής τραγωδίας πήρε μπροστά. Ο νέος Ορέστης γίνεται τελικά παίγνιο περιστάσεων που ξεπερνούν τον έλεγχό του και τη δική του ευθύνη και μεταμορφώνεται παρά τη θέλησή του σε ήρωα τραγωδίας.
Ο εγγονός του Ατρέα φάνηκε να ολοκληρώνει και να επεκτείνει το “Βασίλειο των Ατρειδών”, στην πραγματικότητα όμως το “διαλύει”, τελειώνει δηλαδή την παλαιά τάξη πραγμάτων και αντικειμενικά θέτει στην ημερήσια διάταξη ένα ιδρυτικό ζήτημα, όπως συμβαίνει λυτρωτικά, καθαρτήρια σε κάθε τραγωδία. Όταν πρωταγωνιστές, εχθροί και “φίλοι”, - μέγιστοι εν τοις μικροίς, ελάχιστοι εν τοις μεγάλοις -, όταν “αδελφοί” και “συγγενείς” - νευρωτικές Ιφιγένειες και Ηλέκτρες -, όταν μαθητευόμενοι μάγοι, ολέθριοι συμβουλάτορες, “προδότες” και “προδομένοι”, βαρόνοι, “κηπουροί”, κι αποδιοπομπαίοι τράγοι είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στους χιλιοπαιγμένους ρόλους, εκείνος ήρεμα, απλά, στωικά, όπως πρέπει στην ιερότητα του τραγικού ήρωα, αναγγέλλει από το βήμα της Βουλής το τέλος του θυσιαστικού κύκλου με τα παρακάτω λόγια:
“Ελπίζω να συμβολίσουν αυτές οι πράξεις μου μια διαφορετική εικόνα και κουλτούρα στην πολιτική μας ζωή... να στείλουν ένα μήνυμα ότι δεν είμαστε μεταξύ μας εχθροί, ότι μπορούμε να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο χωρίς μίσος, χωρίς πόλωση, με αλληλεγγύη και αγάπη”.
Ο “εγγονός”, δίχως ίσως να το έχει συνειδητοποιήσει ακόμα και ο λογογράφος του, το ξεκόβει σε όλους όπως ο Αρτώ “Κύριοι, καιρός να τελειώνουμε με τα παλαιά αριστουργήματα”.
Η παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου αντικειμενικά, ανεξάρτητα από εφήμερες περιπλοκές, εμβαλωματικές, ψυχαναγκαστικές λύσεις της στιγμής, τις υστερικές άμυνες του παλαιού καθεστώτος, εγκαινιάζει στο άμεσο μέλλον μέσα από μια οδυνηρή μετάβαση ένα νέο πολιτικό και πολιτειακό κύκλο, μια τριπλή ιδρυτική πράξη
  • την είσοδο στην εποχή των συμμαχικών προγραμματικών κυβερνήσεων και το τέλος του παλαιού δικομματισμού
  • τη νέα ίδρυση, τη θετική υπέρβαση της “φυλής του Ατρέα”, τη ριζική ανασύνθεση του πολιτικού χώρου μεταξύ δεξιάς και κομμουνιστικής αριστεράς, την ενεργό παρουσία ενός νέου πολιτικού αστερισμού που θα υπερβαίνει τις παλαιές συντεταγμένες
  • τον πολιτειακό - συνταγματικό μετασχηματισμό του μεταπολιτευτικού καθεστώτος.


Ένα δημοψήφισμα τον έφερε στην κορυφή, ένα “δημοψήφισμα” προκάλεσε την πτώση του αλλά ίσως είναι στο τέλος αυτή η ακούσια “μαγική ζαριά” που κερδίζει όταν τα έχεις χάσει όλα. Δεν έχω αυταπάτες. Οι μοιραίοι “επαγγελματίες”, πριν πηδήξουν στο επόμενο βαγόνι, θα κάνουν τα πάντα να τον φέρουν στα μέτρα τους, να σκηνοθετήσουν τη μετατροπή του από σεβαστό πρωταγωνιστή μιας ελληνικής τραγωδίας σε ήρωα παρωδίας. Να συρρικνώσουν δηλαδή το ιδρυτικό νόημα των στιγμών που ζούμε. Όμως ο κύβος ερρίφθη.

Εξεταστική Επιτροπή για δωροδοκίες ψηφοφόρων

Εξεταστική Επιτροπή για δωροδοκίες ψηφοφόρων

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
.
Σάλος επικρατούσε στην πολιτική ζωή της χώρας, πριν από εκατό χρόνια, τον Ιανουάριο 1911, όταν σχηματιζόταν Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τον έλεγχο καταγγελιών περί δωροδοκίας ψηφοφόρων στο Νομό Άρτης. Για μία ακόμη φορά, όπως συνέβαινε από τότε που προσαρτήθηκε η Θεσσαλία, η οικογένεια των Καραπάνων, η οποία εξέλεγε τρεις βουλευτές, τον Περικλή, τον Πύρρο και τον Κωνσταντίνο, κατηγορείτο ότι δωροδοκούσε τους ψηφοφόρους. Οι δικαστικοί αντιπρόσωποι εγγράφως βεβαίωναν πως λάμβανε χώρα δωροδοκία, ενώ πενήντα επώνυμες καταγγελίες είχε συλλέξει και ο Εισαγγελέας Άρτης. Οι καταγγελίες βεβαίωναν ότι οι Καραπάνοι που διέθεταν τεράστια κτηματική περιουσία δωροδοκούσαν τους ψηφοφόρους και έτσι εκλέγονταν με μεγάλη άνεση.
Το θέμα έφθασε στη Βουλή διότι ένας από τους Καραπάνους δεν ήταν συνεπής σε όσα είχε υποσχεθεί στους 450 εκλογείς του Βελεντζικού ‘Αρτης και συγκεκριμένα να τους χαρίσει τα οφειλόμενα που ανέρχονταν σε 38.000 δραχμές. Οι Καραπάνοι ανήκαν στον βενιζελικό συνδυασμό, οπότε είναι ενδιαφέρουσα η θέση του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος αποδεχόταν ότι η δωροδοκία «δεν δύναται σοβαρώς να αμφισβητηθή» αλλά έπρεπε να ελεγχθεί εάν επηρέαζε το αποτέλεσμα της εκλογής! Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Τριγώνης, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Μεσολογγίου, ξεχάστηκε και από επαγγελματική συνήθεια, απευθυνόμενος στους συναδέλφους του βουλευτές, τους προσφώνησε «Κύριοι ένορκοι», προκαλώντας γέλια. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο Τριγώνης ζήτησε να κηρυχθούν οι Καραπάνοι εθνικοί ευεργέτες…
Όπως συνέβαινε με τους Καραπάνους από την εποχή του Τρικούπη, έτσι και στην περίπτωση του 1911, η Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή συστάθηκε από βουλευτές του κυβερνητικού συνδυασμού, σύντομα κατέθεσε το πόρισμά της χωρίς να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα, έκανε μνεία μόνον απόπειρας δωροδοκίας και η εκλογή των Καραπάνων επικυρώθηκε για μία ακόμη φορά πανηγυρικά…

πηγή:o μικρος ρωμηος

Στα χρόνια του Γούναρη πωλούσαν την άμμο της θαλάσσης

Στα χρόνια του Γούναρη πωλούσαν την άμμο της θαλάσσης

ΓΟΥΝΑΡΗΣ

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Oι συζητήσεις για την πώληση ή μη της εθνικής περιουσίας δίνουν αφορμή για να ανατρέξουμε σε κάποιες άλλες αντιδράσεις που καταγράφηκαν πριν από ενενήντα χρόνια. Το 1921, στη βραχεία περίοδο που ήταν Πρωθυπουργός ο ευγενής πολιτικός Δημήτριος Γούναρης, ξεσηκώθηκε ο αντίπαλος Τύπος διότι η κυβέρνηση αποφάσισε να πωλείται η άμμος της θαλάσσης! Μέχρι τότε όποιος έκτιζε σπίτι είχε την ευχέρεια να πηγαίνει σε όποια παραλία ήθελε και να παίρνει την ποσότητα άμμου που χρειαζόταν. Δύσκολες εποχές όμως, περίοδος πολέμου, αποφάσισαν οι αρμόδιοι να υποχρεώσουν τους εργολάβους να παραλαμβάνουν επισήμως τις ποσότητες άμμου, καταβάλλοντας στο Δημόσιο Ταμείο το ορισμένο αντίτιμο. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!
«Η άμμος της Φαληρικής ακτής εδόθη εις εργολάβον! Δεν γνωρίζομεν τι κερδίζει από την εργολαβίαν ο δημόσιος θησαυρός. Κερδίζει όμως ο εργολάβος, ο οποίος εισπράττει όσα θέλει, διά την άμμον που έπαιρνε άλλοτε ελεύθερα όποιος ήθελε», έγραφε σε πρωτοσέλιδό της η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα της αντιπολίτευσης. Στα δε άρθρα της τόνιζε ότι σε περίοδο που συζητείτο η ενθάρρυνση ανοικοδόμησης νέων σπιτιών για να ενισχυθούν τα φτωχά νοικοκυριά οι αποφάσεις της κυβέρνησης δεν βοηθούσαν…
Τότε, βέβαια, ούτε σκέψη γινόταν από τις επίσημες αρχές για πωλήσεις, αλλά μόνον για την πρόσκτηση και των υπολοίπων ελληνικών εδαφών. Τις ημέρες που ξέσπαγε το θέμα της πώλησης της άμμου, ο Νικόλαος Στράτος ζητούσε από την Εθνοσυνέλευση «να προσαρτηθή εις την Ελλάδα το μαρτυρικόν Αϊδίνιον», ενώ λίγο νωρίτερα ο στρατηγός Δαγκλής είχε χαρακτηριστεί «ιμπεριαλιστής» «διότι ηξίωσε να γίνουν ισχυρά τα ελληνικά δίκαια επί της Κωνσταντινουπόλεως». Η πραγματικότητα – δυστυχώς– σύντομα τους απογοήτευσε και ο Δημήτριος Γούναρης εκτελέστηκε στο Γουδή (1922) για την αρνητική έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας…

πηγή: ο μικρος ρωμηος

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Good Night Hellas ....Good Morning Argentina!!!

Good Night Hellas ....Good Morning Argentina!!!

Απο  τον Τσολάκογλου στον ...Ράλλη




Όχι  δεν  ανήκουμε σε εκείνους  που  σχολιάζουν τις σημερινές "πολιτικές" εξελίξεις  με την  αμφίσημη  φράση   "ώδινεν όρος και έτεκεν μυν".
Αυτού του είδους τα σχόλια  μπορεί να τα ακούσει κανείς απο  δυσαρεστημένους  ευρωλιμοκοντόρους  ή απο αυτούς  που  δεν  έλαβαν  τελικά την  προσδοκώμενη  πρόσκληση  απο το  τρίδυμο της καταστροφής (Παπούλιας- Παπανδρέου- Σαμαράς).

Ας μην  γελιώμαστε.
Η  διετής "κύηση"  και  οι "ωδίνες"*  των τελευταίων  εβδομάδων, όπως  όλα δείχνουν  θα καταλήξουν σε μια  τερατογέννεση , όπως ακριβώς είχαν μελετήσει και προσχεδιάσει τα  ξένα  "εργαστήρια"  ...εξωσωματικής  πολιτικής γονιμοποίησης.

 
Ο Παπανδρέου  πρίν απο δύο χρόνια , ήταν  βέβαιος, ότι τα αφεντικά του θα τηρούσαν  τις υποσχέσεις  τους και πως θα έπρεπε να παίξει μόνο τον  ρόλο  του  "εργολάβου της καταστροφής", έχοντας βέβαια εξασφαλίσει  με αυτόν τον τρόπο το  πολιτικό του μέλλον  στην  επερχόμενη  "παγκόσμια  κυβέρνηση" ή  "διακυβέρνηση".
Δεν μπορούσε να αντιληφθεί,  ότι  είχε  επιλεγεί  ταυτοχρόνως και ως "παρένθετη μητέρα"   ...δανείζοντας την  "μήτρα" του  ΠΑΣΟΚ  σε αυτούς που σχεδίασαν  την εξόντωση της Ελλάδας και των Ελλήνων.
Αυτό που εν πάσει περιπτώσει θέλουμε να  πούμε , είναι ότι όλα αυτά  που είδαμε τις τελευταίες ημέρες δεν  μας πείθουν ότι είναι  αποτέλεσμα απλώς του πανικού   των αριστεροδέξιων  συστημικών κομμάτων   του δήθεν  "Ναού της Δημοκρατίας", αλλά  μεθοδευμένες και γρήγορες κινήσεις  που βοήθησαν  τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ  να  γεννήσει  αυτό το τέρας, το οποίο  εξ άλλου με αγωνία περίμεναν   τα  Ευρωατλαντικά επιτελεία. Αυτά  δηλαδή τα επιτελεία που για τους δικούς τους λόγους  τσακώνονται σήμερα  για το ποιός τελικά θα έχει το "πάνω χέρι" στο  νέο  Δ.Σ της παγκόσμιας ολιγαρχίας.
Αν  θα έπρεπε να δούμε  κάτι "χρήσιμο" σε αυτό τον  βδελυρό τοκετό , δεν θα ήταν  παρά το  απόλυτο  ξεβράκωμα  των  πολιτικών αρχηγών, εκείνων  δηλαδή  των τσοπαναραίων  που  καμώνονται  τους αρίστους και που  με την βοήθεια  φανερών και αφανών "χορηγών" , μεταμόρφωσαν σταδιακά  τα κόμματα  σε  "μικρές  κυβερνήσεις"  με οσμή   μάλιστα  "μαντριού".
Δεν εννοούμε  μόνο τον  Σαμαρά  ο οποίος  έτσι κι αλλιώς  είχε γίνει ρεζίλι  με το να προσπαθεί  να κρύψει τον αληθινό  του ρόλο  σκεπάζοντάς τον  με  πατριωτικά κουρέλια και  ανένδοτους  του  κ...ου.
Δεν εννοούμε το Καρατζαφερέϊκο  το  οποίο  δεν έκρυψε ποτέ   την συμπάθειά του  σε τέτοιου είδους εξωσωματικές γονιμοποιήσεις   και  βδελυρές εγκυμοσύνες.
Εννοούμε  εκείνους  που εδώ  και χρόνια  διακηρύσουν  ότι   είναι στρατευμένοι  σε έναν πόλεμο  εναντίον του κεφαλαίου  με  αταλάντευτο στόχο την ανατροπή  του συστήματος που  το συντηρεί.

Αν δεν ήθελαν  λοιπόν  να  βρίσκονται  έστω και σαν διαμαρτυρόμενοι  θεατές ή  κομπάρσοι  στα  χθεσινοβράδυνα "γεννητούρια", αν δεν ήθελαν  να δούν  απο τα έδρανα της βουλής έναν "Ράλλη" να αντικαθιστά  έναν "Τσολάκογλου", θα  μπορούσαν κατ΄αρχάς να  είχαν φύγει απο  την "ασφάλεια"  της κρατικής επιχορήγησης,  προκαλώντας  έτσι σοβαρή ζημιά  στο λούστρο της  κοινοβοουλευτικής νομιμότητας.
Θα μπορούσαν   να είχαν αρπάξει  τη χειροβομβίδα (δημοψήφισμα)  που πέταξε "κατά λάθος"  ο χρήσιμος ηλίθιος της  Αμερικής  και να την είχαν  κάνει μαζί με τον Ελληνικό λαό  ατομική  βόμβα  έτοιμη  να σκάσει στα  θεμέλια  όχι μόνο  του  Δ΄Ράϊχ αλλά  της  ίδιας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Αύριο , όταν   η κυβέρνηση   της "Εθνικής ευθύνης"  θα  έχει  ολοκληρώσει την παράδοση   της χώρας μας  στα χέρια  των κατακτητών , όταν  όλοι  θα δούν  ξεκάθαρα  ότι  αυτά που  άκουγαν  για την κατοχή απο τα στόματα  των  πατεράδων ή των παπππούδων  τους  θα  ξαναζωντανέψουν  και θα γίνουν  τα βασικώτερα σημεία  της "εθνικής μας σωτηρίας", η  δημιουργία  Εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου   δεν θα είναι  ευχή  αλλά  ανάγκη.

 
*ωδίνες=οι πόνοι στην αρχή και κατά την διάρκεια του τοκετού
 
πηγή:κλασσικοπεριπτωση

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑ...ΔΗΜ( Ι )ΟΣ !!!

ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑ...ΔΗΜ( Ι )ΟΣ !!! [ video ]

Όλα δείχνουν ότι ό νέος πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ θα είναι ο «τραπεζίτης» Λουκάς Παπαδήμος.
Οι διεθνείς μαφιόζοι και τοκογλύφοι τοποθέτησαν απευθείας στην πρωθυπουργία της χώρας το δικό τους άνθρωπο: Τα ανδρείκελα (ΓΑΠ-Σαμαράς) θα είναι τα υποστυλώματά του…
Σημείωση: Αποκαλυπτική η θητεία του κ. Παπαδήμου:


α) 1980:
Οικονομικός εμπειρογνώμων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

β). 1985-1993: Οικονομικός σύμβουλος της Τράπεζας Ελλάδας.

γ). 1993-2002: Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας.

δ). 2002-2010: Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας!!!

ε). 2010: Οικονομικός σύμβουλος του ΓΑΠ!!!

Σήμερα, αυτός ο υπάλληλος της τραπεζικής κακουργίας και μοχθηρίας θα έρθει ως πρωθυπουργός να μας δώσει την χαριστική βολή…

Ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν από παλιά η βασική επιλογή των διεθνών αρπακτικών και δημίων μας.


Ο Καρατζαφέρης, ο δοκιμαστής των τραπεζικών σεναρίων, το είχε δηλώσει ανοικτά στις 18/2/2009:

«Προτείνω ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα χρειάζεται έναν άνθρωπο που να ξέρει καλά τα οικονομικά. Η χώρα δεν θέλει αυτή τη στιγμή εκλογές, θα ήταν καταστροφή για την οικονομία. Προτείνω τον Λουκά Παπαδήμο ως πρωθυπουργό, με τους πολιτικούς αρχηγούς να τον στηρίζουμε για μία διετία για παράδειγμα. Πρέπει να επιστρατευθούν τα καλύτερα μυαλά της χώρας για να φύγουμε από την ύφεση».

Η «πρόταση» αυτή του «λαγού» των τραπεζιτών υλοποιείται, ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ, σήμερα για τη …σωτηρία μας (των τραπεζών!!!)

Και από πάνω μας δουλεύουν με το κιτσαριό των τρομοκρατικών θεατρικών τους παραστάσεων και με τα παιδικά παιχνίδια της κολοκυθιάς
     
 
ΠΗΓΗ    resaltomag  μέσω ΠΑΤΡΙΝΑΚΙ

H χώρα χωρίς πρωθυπουργό αλλά το γυμναστήριο...γυμναστήριο


Οι δημοσιογράφοι στη Βουλή έτρεχαν να βρουν μικρόφωνα, κάμερες για να ακολουθήσουν τον πρωθυπουργό.

Ξαφνικά όλοι οι δημοσιογράφοι της Βουλής που παρακολουθούν τον πρωθυπουργό, άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι, καθώς υπήρξε η πληροφορία ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα συναντηθεί στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία μαζί με τον Λουκά Παπαδήμο ένα από τα πρόσωπα που φέρεται να είναι ο επικρατέστερος για την πρωθυπουργία της νέας κυβέρνησης.

Οι δημοσιογράφοι που άλλοι ξεκουράζονταν, άλλοι είχαν πάει στο υπόγειο πάρκινγκ της Βουλής και κοιμόντουσαν μέσα στα αυτοκίνητά τους και άλλοι έπιναν έναν καφέ να “ξυπνήσουν” στο κυλικείο της Βουλής, άρχισαν να τρέχουν.
Η είδηση τους ξεσήκωσε όλους και άρχισαν να κατευθύνονται προς το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.

Εκεί όμως δεν υπήρχε κανένας Λουκάς Παπαδήμος! Αντίθετα υπήρχε ο πρωθυπουργός, ο οποίος όμως είχε πάει εκεί όχι για συναντήσεις και επαφές, αλλά για να γυμναστεί, όπως κάνει άλλωστε κάθε μέρα.
Οι δημοσιογράφοι βέβαια αποσβολωμένοι προσπαθούσαν να καταλάβουν πως είναι δυνατόν μία τέτοια ημέρα ο πρωθυπουργός να εξακολουθεί να διατηρεί το πρόγραμμά του, ενώ σχεδόν όλη η υφήλιος περιμένει τις κρίσιμες ανακοινώσεις
.

πηγή:newsit

Η κυβέρνηση των δωσίλογων της «εθνικής συνεννόησης» και τα καθήκοντα όλων μας

Η κυβέρνηση των δωσίλογων της «εθνικής συνεννόησης» και τα καθήκοντα όλων μας



Αν κάτι θετικό βγήκε από τον τραγέλαφο που ζήσαμε αυτήν την εβδομάδα ήταν το γεγονός ότι έπεσαν πλέον οι μάσκες και ο κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του. Δεν πρέπει πια να τρέφει κανείς καμιά αυταπάτη.

Δωσίλογος είναι εκείνος που δίνει λόγο στους επίδοξους καταχτητές της χώρας του, που σπέρνει την ηττοπάθεια στον λαό για να επικρατήσουν οι συνεργάτες των καταχτητών. Και οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ – μαζί βέβαια με τα εξαπτέρυγα της Ντόρας και του Κουβέλη – απέδειξαν ότι είναι σύγχρονοι δωσίλογοι διότι πολύ απλά κινούνται με βάση τα τελεσίγραφα των Μερκοζί της ευρωζώνης και της Ουάσιγκτον. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε, μετά την ναζιστική κατοχή και τον εμφύλιο, μια τόσο ανοιχτή εκδήλωση δωσιλογισμού. Οι Μερκοζί διέταξαν να μην γίνει δημοψήφισμα και οι δυνάμεις της «εθνικής συνεννόησης» πειθάρχησαν αμέσως. Οι Μερκοζί διέταξαν να περάσει αμέσως η συμφωνία πτώχευσης της Ελλάδας που κατέληξαν την 26η Οκτωβρίου με καθεστώς ύπατης αρμοστείας υπό τον γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ και όλοι αυτοί οι ένθερμοι «πατριώτες», όχι μόνο υπάκουσαν, αλλά έτρεξαν να στήσουν και μια δοτή συγκυβέρνηση κατά παράβαση κάθε έννομης και συνταγματικής τάξης. Πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση δωσιλόγων και ανδρεικέλων μετά την ναζιστική κατοχή και τον εμφύλιο. Μόνο και μόνο για να περάσουν ερήμην του λαού οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις που απαιτούν οι ξένοι επικυρίαρχοι.
 
Γιατί γίνονται όλα αυτά;

Ωστόσο, όπως ισχυρίζονται όλοι οι δωσίλογοι της ιστορίας, όλα αυτά τα κάνουν για «εθνικό» σκοπό. Δηλαδή, για να μην χαθεί η 6η δόση και δεν έχουμε να πληρώσουμε ως κράτος μισθούς και συντάξεις. Τέτοια πρεμούρα για τους μισθούς και τις συντάξεις έχουν εκείνοι που αδίστακτα αφαίρεσαν πάνω από το 30% του λαϊκού εισόδηματος τον προηγούμενο χρόνο και οδήγησαν εκατομμύρια οικογένειες στην απελπισία. Πρώτη φορά αυτός που δολοφονεί αδίστακτα κατά συρροή, εμφανίζεται να νοιάζεται τόσο πολύ για την υγεία των θυμάτων του.
Όσο για το ότι η 6η δόση χρειάζεται για μισθούς και συντάξεις, δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό. Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο πρέπει να πληρωθούν 15,5 δις ευρώ σε τοκοχρεωλύσια και έντοκα γραμμάτια (3,3 δις ευρώ για τον Νοέμβριο και 12,2 δις ευρώ για τον Δεκέμβριο). Γι’ αυτά νοιάζονται. Μην τυχόν και αναγκαστεί το ελληνικό κράτος και προβεί σε αναστολή ή παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους επενδυτές από τους οποίους ορισμένοι ανήκουν και στο επίσημο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Όλα μπορούν να τα ανεχθούν, όλα μπορούν να τα υπομείνουν (αρκεί τα βάρη να τα φορτώνονται τα γνωστά υποζύγια), αλλά να χάσουν τα λεφτά τους οι τοκογλύφοι, ποτέ. Γι’ αυτό κόπτονται για την 6η δόση, η οποία ισούται με 8 δις ευρώ. 8 δις ευρώ για να πληρωθούν 15,5 δις ευρώ στους τοκογλύφους ντόπιους και ξένους μέσα στο τρέχον δίμηνο.
Αντιλαμβάνεσθε την απάτη; Κατανοείτε το ψέμα; Η 6η δόση δεν έχει καμιά σχέση με πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά με την πληρωμή των δανειστών της χώρας. Καταλαβαίνετε γιατί δεν πρόκειται να «μας» την στερήσουν; Διότι πολύ απλά γυρίζουν μέσω ημών σ’ αυτούς και στα συμφέροντα που τους στηρίζουν. Το ελληνικό κράτος απλά εκτελεί χρέη μεσάζοντα ανάμεσα σε πολιτικούς και τοκογλύφους που συχνά είναι τα ίδια πρόσωπα. Και πάλι όμως δεν φτάνει η 6η δόση για το σύνολο των δανειακών υποχρεώσεων. Δεν είναι αρκετή. Που θα βρεθούν τα υπόλοιπα; Κάποια από τα επιπλέον 7,5 δις ευρώ θα πρέπει να βρεθούν με έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου, ενώ τα υπόλοιπα από τους μισθούς και τις συντάξεις των Ελλήνων εργαζομένων. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί ο κ. Βενιζέλος αναζητά εναγωνίως 5 δις ευρώ από τους επιπλέον φόρους και το τέλος ακίνητης περιουσίας μέσω ΔΕΗ; Δεν πρόκειται να πάνε σε τακτικές δαπάνες του κράτους, αλλά να συμπληρώσουν όσα λείπουν για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι. Ακόμη κι αν χρειασθεί κι άλλοι μισθοί και συντάξεις. Ακόμη κι αν οδηγηθούν στην ανέχεια και στην εξαθλίωση μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.
Κάθε φορά που ακούτε για την 6η δόση, θυμηθείτε ότι σας εξαπατούν βάναυσα. Ούτε ευρώ από τις δόσεις δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις. Όλα πάνε σε τοκοχρεωλύσια και πάλι δεν φτάνουν. Γι’ αυτό και επιβάλλονται τα μέτρα άγριας λιτότητας και περικοπών για να βρεθούν τα υπόλοιπα για τους τοκογλύφους. Κι επειδή πάλι δεν φτάνουν το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να δανείζεται με επαχθέστατους όρους μέσω εντόκων γραμματίων 3μήνου και 6μήνου.
Αυτός είναι ο λόγος που η στάση πληρωμών του λαού προς το κράτος δεν αφορά την δυνατότητα του ελληνικού δημοσίου να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, αλλά θέτει εν αμφιβόλω την πληρωμή των τοκογλύφων. Όσο πιο αποφασιστική είναι η στάση πληρωμών του λαού προς το κράτος, τόσο πιο έντονα νιώθουν την πίεση οι τοκογλύφοι και το πολιτικό τους προσωπικό. Το ίδιο και με την 6η δόση. Αν δεν δοθεί δεν τίθεται εν κινδύνω ο μισθός και η σύνταξη, αλλά τα τοκογλυφικά. Γι’ αυτό και πρέπει να απαιτούμε να μην εισπραχθεί, να σταματήσει εδώ και τώρα η καταβολή των δόσεων και να προχωρήσει το κράτος τουλάχιστον σε αναστολή πληρωμών προς τους δανειστές προκειμένου να διασώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, να διασώσει τους πόρους του.
Μα τότε θα πτωχεύσει η χώρα, λένε κάποιοι. Μα είναι ήδη πτωχευμένη και μάλιστα οι οίκοι αξιολόγησης έχουν ήδη αποφανθεί ότι αν τυχόν και γίνει η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) της 26ης Οκτωβρίου, θα υποβαθμίσουν επίσημα την χώρα σε κατάσταση D (Default=Πτώχευση). Αν πάμε σε τέτοια πτώχευση η χώρα θα καταρρεύσει σαν την Αργεντινή και χειρότερα. Ενώ αν πάμε σε μονομερή αναστολή πληρωμών με σκοπό την διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, θα μπορέσουμε ως οικονομία και ως κοινωνία να ελέγξουμε τις συνέπειες. Η ελεγχόμενη πτώχευση που θέλουν να επιβάλουν οι ευρωκράτες είναι ακριβώς η ίδια που επιχείρησαν να επιβάλει το ΔΝΤ και στην Αργεντινή το 2001 με αποτέλεσμα την κατάρρευση. Ελεγχόμενη πτώχευση σημαίνει ελεγχόμενη για τους δανειστές και ανεξέλεγκτη ως προς τις συνέπειές της για την χώρα και τον λαό της. Ενώ μονομερής διαγραφή χρέους σημαίνει στην χειρότερη περίπτωση πτώχευση με ελεγχόμενες συνέπειες και επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία από την σκοπιά των συμφερόντων του λαού. Αυτό συνέβη και στην Αργεντινή όταν ο Νέστορ Κίχνερ διέγραψε το 70% του δημόσιου χρέους της χώρας και ο λαός της γλύτωσε την απίστευτη μιζέρια και καταστροφή που βίωνε επί τριετία μετά την κατάρρευση της χώρας του το 2001.

Τι θετικό βγήκε από τις εξελίξεις;

Αν κάτι θετικό βγήκε από τον τραγέλαφο που ζήσαμε αυτήν την εβδομάδα ήταν το γεγονός ότι έπεσαν πλέον οι μάσκες και ο κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του. Δεν πρέπει πια να τρέφει κανείς καμιά αυταπάτη. Η αντίσταση του λαού, η κοινωνική οργή και οι διαδικασίες κοινωνικής έγερσης που είναι ορατές πλέον παντού σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας, οδήγησαν σε μια πρωτοφανή γελοιοποίηση του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και εξανάγκασε τους πάντες να πετάξουν τις μάσκες. Με εξαίρεση, ίσως, μόνο την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία δεν συνηθίζει να φορά μάσκα γιατί είναι εκ φυσικού της άκρως αποκρουστική. «Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;», όπως θα έλεγε και ο πατήρ Μητσοτάκης που στοιχειώνει κυριολεκτικά το παρασκήνιο και προσκήνιο της ελληνικής πολιτικής εδώ και πάνω από 6 δεκαετίες.
Υπάρχει ένας κόσμος, ιδιαίτερα εκείνος που έτρεφε αυταπάτες για τον πατριωτισμό και την ειλικρίνεια του Σαμαρά, που νιώθει απογοητευμένος. Δεν καταλαβαίνει ότι η δική του αγανάκτηση και κοινωνική οργή, η δική του αντίσταση οδήγησε στο να πέσουν οι μάσκες και αυτό είναι για καλό. Δεν χάθηκε απολύτως τίποτε. Αντίθετα ο λαός βγήκε κερδισμένος. Σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να κυβερνήσει. Όσα νομοσχέδια και συμφωνίες κι αν περάσει από την Βουλή με την βοήθεια των συνενόχων της στην Νέα Δημοκρατία, το ΛΑΟΣ και τα εξαπτέρυγά τους, δεν έχουν κανένα αντίκρισμα. Στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού όλοι τους είναι έκπτωτοι, είναι καταχραστές της λαϊκής εντολής και επομένως ότι κι αν αποφασίσουν από κοινού ή όχι δεν έχει καμιά ισχύ.
Το κράτος έχει παραλύσει. Και καλά κάνει. Η δημόσια διοίκηση δεν λειτουργεί, αφενός, γιατί σκόπιμα την διαλύουν για να την ιδιωτικοποιήσουν και, αφετέρου, γιατί οι δημόσιοι λειτουργοί της αντιστέκονται στην λαίλαπα και την επέλαση της νέας κατοχής. Αυτό δεν είναι κακό, είναι πολύ καλό. Είναι η άμυνα που έχει αυτή την στιγμή η ελληνική κοινωνία και ο λαός προκειμένου να αποτρέψουν, στο μέτρο του δυνατού, την καταστροφή μέσα από την εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει επίσημα το πολιτικό σύστημα εναντίον της χώρας. Οι υπουργοί δεν μπορούν να κυβερνήσουν χωρίς δημόσια διοίκηση, χωρίς δικαστές και μηχανισμούς επιβολής. Αφήστε τους να λένε και να εκδίδουν ότι διατάγματα θέλουν. Δεν έχουν καμμιά ισχύ όσο ο μηχανισμός δεν είναι στα χέρια τους, ή δεν υπακούει. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την επίσημη πτώχευση που ετοιμάζει η ευρωζώνη και την γενικευμένη εκποίηση.
Πρέπει το μπάχαλο να γενικευθεί. Πρέπει τα πάντα να σταματήσουν να λειτουργούν για την κυβέρνηση, πρέπει να αφαιρέσουμε από τα χέρια τους κάθε μηχανισμό και λειτουργία, ώστε οι συμφωνίες, οι επικυρώσεις και οι εντολές να μείνουν στα χαρτιά. Δεν μας πειράζει ότι κι αν ψηφίσει αυτή η Βουλή. Οτιδήποτε κι αν είναι, όσο βλαπτικό κι αν είναι για την χώρα και τον λαό της μπορεί να αναιρεθεί, να παρθεί πίσω. Άλλωστε αυτή η Βουλή είναι ανυπόστατη και έκπτωτη όσον αφορά τον ίδιο τον λαό. Επομένως, ο λαός πρέπει να συνεχίσει την πίεσή του με στόχο κανένα από τα μέτρα και τις δεσμεύσεις να μην γίνουν πράξη. Μην ανησυχείτε για την σύμπνοια των ηγεσιών των κομμάτων. Όλοι τους θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την βάση τους, δηλαδή την κοινωνία. Κι αυτήν την τρέμουν. Πώς θα πείσει ο κ. Σαμαράς τώρα πια την ίδια την βάση του για την «αντιμνημονιακή» του ρητορική; Πώς θα πείσει ότι είναι ενάντια στην εκποίηση της εθνικής κυριαρχίας όταν ομολόγησε ανοιχτά ότι συμφωνεί με την συμφωνία ελεγχόμενης πτώχευσης υπό Ύπατη Αρμοστεία της 26ης Οκτωβρίου και ότι ποτέ δεν διαφώνησε με την πρώτη δανειακή σύμβαση με την οποία η Ελλάδα παραιτείται «άνευ όρων και αμετάκλητα» από την εθνική της κυριαρχία; Θα πρέπει να καταστείλει τα πατριωτικά και δημοκρατικά αισθήματα της βάσης του. Και εν αντιθέσει με τα στελέχη του κόμματός του, αυτά τα αισθήματα στην βάση είναι απολύτως ζωντανά και σε εγρήγορση. Άλλωστε ο απλός ψηφοφόρος της ΝΔ τι έχει να κερδίσει από το ξεπούλημα της χώρας του εκτός από βάσανα και μιζέρια;
Θυμηθείτε τι λέγαμε όταν ξεσπούσε το κίνημα της στάσης πληρωμών ενάντια στα χαράτσια. Εμείς ως λαός μπορούμε να αντέξουμε πολύ περισσότερο από αυτούς, από τους κυβερνώντες. Κι έτσι έγινε. Η κυβέρνηση καταρρέει με πρωτοφανή πάταγο και για να εκτελέσει κατά γράμμα και σύμφωνα με τις έξωθεν εντολές την αποστολή της, κάλεσε ενισχύσεις. Κάλεσε τις εφεδρείες του συστήματος. Κι αμέσως ο κ. Σαμαράς, ο κ. Καρατζαφέρης και τα κοινοβουλευτικά εξαμβλώματα της Δημοκρατικής Αριστεράς και της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ανταποκρίθηκαν. Κοινός τους τόπος; Να φιμωθεί ο λαός, να οδηγηθεί στην γωνία το ταχύτερο δυνατό και να περάσει η συμφωνία επίσημης πτώχευσης της χώρας πάσει θυσία. Όμως ο λαός έχει το πάνω χέρι. Η πίεση που ασκεί με την αντίστασή του στην επιβολή των μέτρων, αλλά και με την έμπρακτη απαξίωση των πολιτικών ηγεσιών σε κάθε εμφάνισή τους, θα πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί στο έπακρο. Στο βαθμό που το καταφέρνει αυτό ο λαός, η κατάρρευση όλων τους είναι υπόθεση εβδομάδων.
Αρκεί η απογοήτευση να γίνει οργή και αποφασιστικότητα. Αρκεί η διατεταγμένη διασπορά του φόβου και της μοιρολατρίας να απαντηθεί με το πλάτεμα της ενότητας του ίδιου του λαού χωρίς διαμεσολαβητές επωνύμους ή μη, οι οποίοι είναι πάντα σε θέση να τον προδώσουν ή να τον πουλήσουν στην πρώτη ευκαιρία. Ο λαός με την αντίσταση και την δράση του έχει καταφέρει πολλά. Πολύ περισσότερα απ’ ότι αντιλαμβάνεται ακόμη κι ο ίδιος. Ήρθε η ώρα να προετοιμαστεί και για την τελική μάχη. Την μάχη που θα τον απαλλάξει μια και καλή από το δοτό πολιτικό σύστημα και το καθεστώς που προσπαθεί να επιβάλλει στην χώρα κατ’ επιταγή των αφεντικών του. Η δυνατότητα επιτυχίας είναι τόσο αληθινή, που αρκεί ο λαός να πιστέψει σ’ αυτήν για να γίνει πραγματικότητα πριν το τέλος του έτους.

Τι χρειάζεται να γίνει;

Αυτό που χρειάζεται να γίνει και μάλιστα επειγόντως είναι:

Πρώτο: Να δυναμώσει η αντίσταση του λαού στην όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει. Άλλωστε η όποια κυβέρνηση συνεργασίας, «εθνικής ενότητας», συνεννόησης, ή μεταβατική, είναι παντελώς παράνομη. Αποτελεί ανοιχτή συνταγματική εκτροπή, κατάλυση κάθε έννοιας αντιπροσώπευσης και εθνικής κυριαρχίας μιας και επιβάλλεται κατά επιταγής της ευρωζώνης και των δανειστών της χώρας. Όσοι συμμετέχουν σ’ αυτήν ή την στηρίζουν είναι συνένοχοι στην κατάλυση της συνταγματικής τάξης της χώρας και πρέπει να διωχθούν ως πραξικοπηματίες. Επομένως η γενικευμένη πολιτική ανυπακοή της δημόσιας διοίκησης και του λαού αποτελεί καθήκον και δικαίωμα που πηγάζει από την ανάγκη υπεράσπισης του συντάγματος και της έννομης τάξης. Πολύ περισσότερο από την στιγμή που οι συνένοχοι της συγκυβέρνησης, υπακούοντας στα αφεντικά τους, επιχειρούν να περάσουν συμφωνίες και δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει στο παρασκήνιο σε βάρος της χώρας και του λαού της. Και δεν θα διστάσουν, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα άνομα συμφέροντα που υπηρετούν, να προχωρήσουν σε ανοιχτή κατάλυση των δημοκρατικών ελευθεριών στο όνομα της «εθνικής κρίσης». Πάντα με «εθνική συναίνεση» των κομμάτων της αρπαχτής, της διαφθοράς, της λοβιτούρας, του ενδοτισμού και της μειοδοσίας. Πρέπει πάσει θυσία να τους προλάβουμε.

Δεύτερο: Παρά την συγκυβέρνηση των συνενόχων η κυβέρνηση αυτή θα είναι η πιο αδύναμη και η πιο κοινωνικά απαξιωμένη κυβέρνηση που έχει υπάρξει από την εποχή των Ιουλιανών του 1965. Είναι στο χέρι μας να μην κυβερνήσει στην πράξη. Γι’ αυτό και πρέπει να ενταθεί η παράλυση του κράτους και των βασικών μηχανισμών άσκησης της εξουσίας μέσα από καταλήψεις, στάσεις, κινητοποιήσεις, λευκές απεργίες και κάθε είδους παρακώλυση της εφαρμογής των μέτρων. Η νέα δοτή κυβέρνηση αυτών που έδωσαν λόγο (δωσίλογοι) σε Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να κυβερνήσει. Ο λαός μπορεί να αντέξει, αρκεί να οργανωθεί. Οι τράπεζες, οι αγορές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι δεν μπορούν. Έχουν ανάγκη να ρουφάνε το αίμα του λαού, να παίρνουν διαρκώς νέα εισπρακτικά μέτρα, έχουν ανάγκη να προχωρήσουν τάχιστα το ξεπούλημα της χώρας. Μπορούμε να τους σταματήσουμε γενικεύοντας την παύση πληρωμών προς το κράτος και μην επιτρέποντας να εφαρμοστεί κανένα αντεθνικό, αντικοινωνικό και κατάφωρα παράνομο μέτρο.

Τρίτο: Πρέπει να διαλυθεί το ταχύτερο δυνατό η παρούσα Βουλή. Πρέπει να διαλυθεί και να καταγγελθεί με κάθε τρόπο οποιαδήποτε δέσμευση που θα περάσει με συναίνεση ως παράνομη και καταχρηστική διότι δεν έχει την συναίνεση του λαού. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να εγκριθεί η νέα συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου κι αυτός είναι με απευθείας προσφυγή σε δημοψήφισμα. Το αίτημα για δημοψήφισμα πρέπει να αποτελέσει ένα από τα θεμελιώδη σημεία αναφοράς του λαϊκού κινήματος από εδώ και μπρος μαζί με την καταγγελία της συμφωνίας πτώχευσης της 26ης Οκτωβρίου. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μιλά εξ ονόματος του λαού αν δεν δεσμευτεί στο αίτημα του δημοψηφίσματος για την εν λόγω συμφωνία. Όποιος αρνείται να υιοθετήσει το αίτημα του δημοψηφίσματος εκ των πραγμάτων περνά στην αντίπερα όχθη γιατί επιτρέπει στις πολιτικές δυνάμεις να μεταχειριστούν την όποια λαϊκή εντολή κατά το δοκούν, χωρίς σαφείς δεσμεύσεις. Όποιος ζητά σήμερα εκλογές χωρίς δημοψήφισμα στην ουσία επιδιώκει να λύσει τα χέρια της ολιγαρχίας προκειμένου να προωθήσει την συμφωνία χωρίς να υπάρχει σαφής, εκφρασμένη και δεσμευτική λαϊκή βούληση.

Τέταρτο: Πρέπει να δημιουργηθεί το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύτατο Μέτωπο του Όχι από όλες τις δυνάμεις, συλλογικότητες, προσωπικότητες και οργανώσεις που συμφωνούν να απαιτήσουν δημοψήφισμα για την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Να πουν όχι στην επιβολή της συγκεκριμένης συμφωνίας. Να διεκδικήσουν την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης της χώρας που θεμελιώθηκε με την αρχική Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης. Να σταματήσουν αμέσως οι πληρωμές προς τους δανειστές με σκοπό την διαγραφή (μερική ή ολική) του δημόσιου χρέους με βάση τα εθνικά κυριαρχικά συμφέροντα της χώρας και τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου. Να αναθεωρηθούν εκ βάθρων οι σχέσεις της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη ώστε να σταματήσει ο αποικιοκρατικός εξευτελισμός ενός ολόκληρου λαού που έχει μετατραπεί σε εξιλαστήριο θύμα ή πειραματόζωο της κρίσης του ευρώ. Να εθνικοποιηθεί η Τράπεζα της Ελλάδος και οι μεγαλύτερες εγχώριες τράπεζες ώστε να ελεγχθούν τα τραπεζικά ενεργητικά, να αποκαλυφθεί που πήγαν τα χρήματα των λαϊκών αποταμιεύσεων, να ελεγχθεί η κίνηση κεφαλαίων και να φορολογηθεί αναδρομικά η διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, να τιμωρηθεί η σαράφικη και τοκογλυφική πρακτική των τραπεζιτών και να διαγραφούν τα δάνεια των ελληνικών νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Να αποκατασταθούν αμέσως όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στην οικονομία, τα δημοσιονομικά και στην πολιτική, τόσο ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, όσο και διεθνώς με την εκδίωξη του ΔΝΤ και την αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Τέλος να τιμωρηθούν όλοι όσοι ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας, αλλά και για την εκχώρηση της κυριαρχίας της στους ευρωκράτες, τους τραπεζίτες και το ΔΝΤ.

πηγή:kostasxan
Η φωτοσύνθεση είναι από το "Γρέκι"

Νταούλια, γύφτοι και άρματα

Νταούλια, γύφτοι και άρματα
 Φαντάζεται κανείς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να ακούει δημοσίως τον εξάψαλμο από τον πρόεδρο της Γαλλίας και την καγκελάριο της Γερµανίας, να τον λοιδορούν και να του επιδίδουν δηµοσίως τελεσίγραφο; Μπορεί ποτέ να φανταστεί κανείς τον Ανδρέα Παπανδρέου να διασύρεται διεθνώς και παρά ταύτα να εκλιπαρεί τη συµπάθεια των κατηγόρων; Οι απαντήσεις στα ερωτήµατα αυτά είναι αυτονόητες. Ολα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ηµέρες δείχνουν όµως ότι λίγες δεκαετίες µετά την απώλεια ηγετών όπως οι ιδρυτές της Νέας ∆ηµοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, η χώρα εµφανίζεται πτωχότερη. Είναι αυτό αληθές; Εχοµε ξεφτίσει ως λαός ή ως έθνος; Μήπως έχουν δίκιο οι κυνικοί «ανθέλληνες» της ∆υτικής Ευρώπης; Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραµµές η κρίση είναι στο κορύφωµά της καθώς όλο και περισσότερα µηνύµατα έρχονται απ’ έξω... Εν αναµονή της δι’ ελέους και φόβου επερχόµενης καθάρσεως της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας ας θυµηθούµε µια λαϊκή παροιµία – ότι, δυστυχώς, εκεί που άλλοτε κρεµούσαν οι κλέφτες τ’ άρµατα, κρεµούν τώρα οι γύφτοι τα νταούλια!... Ας θυµηθούµε, τέλος, ότι όταν κατέρρευσε το θέρος του 1974 η ∆ικτατορία των Απριλιανών η κατάσταση ήταν χειρότερη. ...Αλλά από εκείνη την καταστροφή ξεπήδησε η ∆ηµοκρατία και ακολούθησαν τριάντα τόσα χρόνια αδιατάραχτου, ειρηνικού και αναπτυξιακού βίου.

πηγή:tovima.gr

Έχει τρελαθεί ο κόσμος...Ηλίθιοι "Πουλάνε" την Ελλάδα...

Έχει τρελαθεί ο κόσμος...Ηλίθιοι "Πουλάνε" την Ελλάδα...


Δείτε ιστοσελίδα  που άνοιξαν προφανώς κάποιοι ηλίθιοι στο εξωτερικό..
"Claim your piece of Greece"
"Διεκδίκησε το κομμάτι που θες στην Ελλάδα"...

Αυτό γράφουν οι απίστευτοι και απαράδεκτοι τύποι στην ιστοσελίδα τους:
European Tax Payers have paid a lott of their money to help Greece.
If Greece is not able to pay back its debts, the people....
of Europe own Greece. So now you claim a piece of your favorite holliday destination! Use the land for your own needs! Build a nice vacation villa, swimmingpool, invite your guests and go sailing on the sea you own. Make fun! Greece is yours!

Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι έχουν πληρώσει πολλά χρήματα να βοηθήσουν την Ελλάδα. Αν η Ελλάδα δεν είναι ικανή να πληρώσει τα χρέη της, η Ελλάδα ανήκει στους ευρωπαίους. Έτσι τώρα διεκδίκησε το κομάτι του αγαπημένου σου προορισμού διακοπών. Κτίσε ένα εξοχικό, μια πισίνα, κάλεσε τους φίλους σου και πήγαινε για ψάρεμα..

πηγή:  exomatiakaivlepo

Επιστρέφει όντως ο Λουκάς Παπαδήμος;

Επιστρέφει όντως ο Λουκάς Παπαδήμος;


Με αφορμή το διθύραμβο που έπλεξε ηΗμερησία(23/01/2010) προς τον επιστρέφοντα στη χειμαζόμενη Εσπερία αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Λουκά Παπαδήμο – πρώην Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος – θεώρησα χρέος μου να παραθέσω κι εγώ το δικό μου "διθύραμβο" για να φρεσκάρω τη μνήμη όλων ημών των αλύτρωτων της "Δημοκρατίας".
Τι έγραφε λοιπόν η καλή εφημερίδα που με ερέθισε σφόδρα; Παραθέτω χαρακτηριστικό απόσπασμα:


«Όπως είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός έχει ήδη εκδώσει το εισιτήριο του κ. Παπαδήμου που γράφει Φρανκφούρτη - Aθήνα, 1η Iουνίου 2010. Ίσως ο κ. Παπανδρέου να τον ήθελε στο πλευρό του από την αρχή της κυβερνητικής προσπάθειας. O κ. Παπαδήμος, όμως, δεν θα εγκατέλειπε τη θέση του πριν από τη λήξη της θητείας του. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι πρακτικές σ’ αυτό το επίπεδο δεν συνηθίζονται.
Όσοι τον γνωρίζουν καλά λένε ότι η έννοια της προσφοράς είναι κομμάτι του χαρακτήρα και της ζωής του. Ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αρνηθεί την πρόσκληση για προσφορά στη χώρα του. Kαι ότι δεν θα υπολογίσει ούτε το προσωπικό κόστος ούτε το ενδεχόμενο αποτυχίας και διατάραξης της... υστεροφημίας του. Oύτε καν ότι οι αποδοχές του θα απέχουν πολύ από τα περίπου 290.000 ευρώ που λαμβάνει σήμερα ετησίως.
H Eλλάδα δίνει σήμερα τη μάχη της αξιοπιστίας. Eκεί εντοπίστηκε το μεγαλύτερο έλλειμμα. Kαι θα χρειαστεί όλες τις ικανές, έμπειρες και έντιμες δυνάμεις της. O τραπεζίτης με το πτυχίο Φυσικής, τα μεταπτυχιακά στη Mηχανολογία και το διδακτορικό στην Oικονομία από το MIT, τη θητεία στο Kολούμπια, στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, στην Oμοσπονδιακή Tράπεζα των HΠA και την Eυρωπαϊκή Tράπεζα, είναι μια από αυτές τις δυνάμεις. Eπιπλέον, είναι μια δύναμη ήρεμη, αθόρυβη και σεμνή.
Γι’ αυτό ας μην τον αναζητήσει κανείς στις κοσμικές στήλες. Πιο πιθανό είναι να τον βρει σε μια έκθεση ζωγραφικής μαζί με την ζωγράφο σύζυγό του ή στο σπίτι του Bασίλη Pάπανου, προέδρου της Eθνικής Tράπεζας, στην Kω. Aρκεί τον Iούνιο να δηλώσει “παρών” στην Aθήνα. Kαι να είναι έτοιμος και πάλι να πληγωθεί -από την πατρίδα του.»
Στη συνέχεια παραθέτω αποσπάσματα από το βιβλίο μου «Σοφοκλέους Καζίνο» (Διατίθεται δωρεάν από την ιστοσελίδα μου www.seferou.net).«-Το καλοκαίρι του 1999, η μετοχή της Τραπέζης της Ελλάδος είχε παρουσιάσει περίεργη, κατά πολλούς ύποπτη, συμπεριφορά στο ταμπλό της Σοφοκλέους. Η ύποπτη αυτή συμπεριφορά περιγράφηκε πολύ γλαφυρά από τους δημοσιογράφους Γιάννη Αγγελή και Βασίλη Γεώργα, στην "Ε", στις 11/08/1999.
Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα του άρθρου με τίτλο "Tι κρύβει το ράλι της Tράπεζας Eλλάδος", και… αμαρτίαν ουκ έχω:

"Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, λέει η παροιμία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ποσότητα του καπνού που αναθρώσκει, δικαιολογείται πάντα από την ένταση της φωτιάς που τον γεννά...
Στην περίπτωση όμως της τιμής της μετοχής της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία έχει ξεπεράσει τις 160.000 δραχμές, σημειώνοντας άνοδο της τάξης του 350% από τις αρχές του χρόνου (160% σε 12 ημέρες), έχουν δημιουργηθεί ερωτήματα όσον αφορά τη σχέση του 'καπνού' και της 'φωτιάς'.(…)
(…) H άνοδος αυτή σημειώνεται με ελάχιστο όγκο συναλλαγών, ο οποίος σπάνια ξεπερνά τα 3.000 τεμάχια ημερησίως, σε σύνολο 2.979.733 μετοχών. (…)
Πάντως στη χρηματιστηριακή αγορά, πέραν των διαφόρων 'σεναρίων' που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες, οι πληροφορίες θέλουν δέκα τουλάχιστον γνωστά πρόσωπα του εγχώριου επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι είναι 'παλιοί' μέτοχοι της ΤτΕ, να 'παίζουν' τη μετοχή σε μια προσπάθεια να 'εξισορροπήσουν', όπως ισχυρίζονται, την τιμή της με τις υπόλοιπες μετοχές του τραπεζικού κλάδου.

Tριετής 'προσπάθεια'.
Παλαιοί επαγγελματίες του χώρου θυμούνται τους 'γνωστούς-αγνώστους' πιστούς 'φίλους' της μετοχής της ΤτΕ να συγκεντρώνουν σταδιακά κατά την τελευταία τριετία τα χαρτιά από την αγορά σε τιμές ιδιαίτερα ελκυστικές για τα σημερινά επίπεδα.(…)Έτσι, έπειτα από ένα ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα κατά το οποίο η μετοχή της ΤτΕ βρισκόταν στα επίπεδα των 60.000-65.000 δρχ. με όχι περισσότερα από 2.000 τεμάχια να αλλάζουν χέρια καθημερινά, 'ξημέρωσε' η 26η Ιουλίου, οπότε ξαφνικά και δίχως να συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος το χαρτί βρέθηκε στο πλαφόν της ανώτατης ημερήσιας ανόδου, δίχως μάλιστα να έχει 'ξεκολλήσει' από εκεί μέχρι και το τέλος της χθεσινής συνεδρίασης.
Το πού θα καταλήξει αυτό το ανοδικό και σίγουρα αξιοπρόσεκτο ράλι, μόνο ο “Θεός” της Σοφοκλέους μπορεί να ξέρει, άντε και μερικοί άλλοι...»

Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, ανώτατος διοικητικός παράγοντας της ΤτΕ, από τον οποίο η "Ε" ζήτησε να σχολιάσει την εξέλιξη της τιμής της μετοχής της τράπεζας, επιβεβαίωσε ότι η διοίκηση παρακολουθούσε την τιμή της μετοχής, δηλώνοντας: "Δεν μπορούμε πάντως να πούμε ότι έχουμε ενδείξεις ότι παίζονται κάποια παιχνίδια με την τιμή της μετοχής".
Είναι περίεργο, όμως, πώς θα μπορούσαν να παίζονται ύποπτα παιχνίδια κάτω από τη μύτη του αξιότιμου κ. Λουκά Παπαδήμου! Δεν νομίζετε; Πάντως, απ’ ό,τι ξέρω, η μετοχή της Τραπέζης της Ελλάδος δεν μπήκε ποτέ υπό "επιτήρηση”. Σιγά που θα έμπαινε!

-Την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 1999, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, σε άρθρο της με τίτλο "SOS Παπαδήμου προς επενδυτές", κατ’ αποκλειστικότητα δημοσίευσε βαρυσήμαντες δηλώσεις του κ. Λουκά Παπαδήμου, που αποτέλεσαν και την αφορμή για την αρχή της πτώσης του ΧΑΑ. Με τις δηλώσεις αυτές ο κ. Παπαδήμος προσπάθησε να νίψει τας χείρας του από τη ληστεία που συντελούνταν στη Σοφοκλέους. Ήταν όμως πολύ αργά, και καμία δήλωση δεν μπορούσε πλέον να τον απαλλάξει των δικών του ευθυνών. (Σημειωτέον ότι την προηγουμένη είχαν γίνει δηλώσεις του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, κ. Θ. Καρατζά, με τις οποίες και εκείνος προειδοποιούσε το επενδυτικό κοινό για τις υπερβολές που διαμορφώνονταν στις λεγόμενες περιφερειακές μετοχές.)

Ο κ. Παπαδήμος επισήμανε ότι "κατά τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μια διευρυνόμενη αναντιστοιχία μεταξύ της αύξησης των τιμών των μετοχών πολλών επιχειρήσεων και της προσδοκώμενης ανόδου της κερδοφορίας τους κατά τα επόμενα έτη. Οι τιμές πολλών μετοχών, σε σχέση με τα πρόσφατα και ορθολογικώς προσδοκώμενα επιχειρηματικά κέρδη, έχουν διαμορφωθεί σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, συγκρινόμενα με τις αντίστοιχες σχέσεις χρηματιστηριακών τιμών και επιχειρηματικών κερδών που έχουν διαμορφωθεί στις κεφαλαιαγορές άλλων χωρών."

Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τη δήλωση αυτή. Κατ’ αρχήν είναι διατυπωμένη αρκετά αόριστα. Το «κατά τους τελευταίους μήνες» σημαίνει ότι το πρόβλημα ήταν παλιό και απλά ο κ. Παπαδήμος καθυστέρησε πολύ να επισημάνει τους κινδύνους στους μικροεπενδυτές. Όπως όμως απέδειξαν οι θλιβερές εξελίξεις, το ΧΑΑ ήταν υπερτιμημένο ήδη από τα τέλη του 1998, αλλά όλοι οι αρμόδιοι ντοπάριζαν τους μικροεπενδυτές μιλώντας για ακόμη καλύτερες μέρες. (…)

Επιπλέον, ο κ. Διοικητής μίλησε για μετοχές πολλών επιχειρήσεων, που σημαίνει ότι κατά την άποψή του το πρόβλημα το είχαν πολλές, αλλά όχι όλες. Και βέβαια, το μυαλό όλων πήγαινε στις μετοχές της λεγόμενης "περιφέρειας", δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στις επόμενες δηλώσεις του αυτό θα διευκρινιζόταν ακόμη καλύτερα και θα γινόταν σαφές ότι η παρέμβαση του κ. Παπαδήμου ήταν εκ του πονηρού και είχε στόχο να στρέψει τους επενδυτές προς τα λεγόμενα blue chips (παλαιά τζάκια). Είχε ήδη ξεσπάσει ένας αμείλικτος πόλεμος μεταξύ των παλαιών και νέων τζακιών και φαίνεται πως ο κ. Παπαδήμος δεχόταν πιέσεις για να παρέμβει.

Είπε λοιπόν στη συνέχεια: "Ιδιαίτερα προβληματίζει το γεγονός ότι κατά τους τελευταίους μήνες έχει σημειωθεί μεγάλη άνοδος των τιμών των μετοχών εταιρειών με περιορισμένα ή και ανύπαρκτα κέρδη, χωρίς αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία και με αβέβαιες οικονομικές προοπτικές. Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί παρά ν’ αντικατοπτρίζει ελλιπή ή λανθασμένη πληροφόρηση και άγνοια των κινδύνων που αντιμετωπίζονται."

Ας σταθούμε λίγο και σ’ αυτή τη δήλωση. Μήπως η μεγάλη άνοδος των τιμών κάποιων μετοχών δεν οφειλόταν σε φυσιολογική αυξημένη ζήτηση αλλά σε χειραγώγηση και σε παιχνίδια αδίστακτων κερδοσκόπων με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων; Και γιατί δεν καταδίκασε το γεγονός αυτό ο κ. Παπαδήμος; Μήπως για να μη θίξει, π.χ., τον κ. Καρατζά της Εθνικής, για το άγριο κερδοσκοπικό παιχνίδι που είχε στηθεί με τη μετοχή των Γενικών Αποθηκών – μιας χρεοκοπημένης θυγατρικής της Εθνικής Τράπεζας – η οποία είχε ανέβει κατά 389,65% στο διάστημα 2 Αυγούστου 17 Σεπτεμβρίου;

Αλλά ο κ. Διοικητής επέπεσε και σε ένα άλλο ολίσθημα, όταν αναφέρθηκε σ’ αυτούς που αγόρασαν τίτλους με δανεικά. Είπε χαρακτηριστικά: "Όταν όμως διαφανεί η πραγματικότητα, οι τιμές προσαρμόζονται απότομα και οι οικονομικές συνέπειες μπορεί να είναι επώδυνες, ιδίως για όσους τελευταίοι εισήλθαν στην αγορά, λίγο πριν επικρατήσει η οικονομική λογική και απέκτησαν τους μετοχικούς τίτλους όχι με ίδια, αλλά με δανειακά κεφάλαια". Νάτος λοιπόν ο διαπρύσιος κήρυκας της οικονομικής λογικής, κ Λ. Παπαδήμος! Είναι ο ίδιος που, ίσως κάτω από πίεση της κυβέρνησης, μια εβδομάδα αργότερα αύξησε το όριο δανειοδότησης για αγορά τίτλων από 5 σε 15 εκατομμύρια δραχμές για να πάρει κι άλλο κόσμο στο λαιμό του!

Βέβαια ο κ. Παπαδήμος φρόντισε ώστε να μην το βάλουν στα πόδια και εγκαταλείψουν το ΧΑΑ όσοι θα έπαιρναν στα σοβαρά τις δηλώσεις του. Είπε ότι "όσοι επενδύουν ορθολογικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα των εταιρειών και δεν επηρεάζονται από φήμες και προσδοκίες χωρίς αντίκρισμα, μπορούν να προσδοκούν ικανοποιητικές αποδόσεις μεσοπρόθεσμα οι οποίες συναρτώνται και με τις διεθνείς προοπτικές της ελληνικής οικονομίας."

Ιδού η πλάνη και η παραπλάνηση των μικροεπενδυτών από το στόμα του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος! Από ποιες λοιπόν μετοχές θα προσδοκούσαν ικανοποιητικές αποδόσεις οι “συνετοί” μικροεπενδυτές; Από τις Τράπεζες, τα υποτιθέμενα “ρετιρέ” της ελληνικής οικονομίας, των οποίων ο δείκτης από 11.351,98 μονάδες που είχε κλείσει την εβδομάδα εκείνη, θα καταποντιζόταν στις 2.077,99 (-81,69%) στις 12 Μαρτίου του 2003, και για τις οποίες ο διεθνής οίκος UBS θα έλεγε («Η», 11/03/2003) ότι αποτελούσαν τον “αδύναμο κρίκο” της ελληνικής αγοράς;

Κι όλα αυτά συναρτώνται, είπε ο κ. Διοικητής, με τις διεθνείς προοπτικές της ελληνικής οικονομίας! Και για τη συνεισφορά του σ’ αυτές τις προοπτικές, που υποτίθεται ότι ήταν λαμπρές, ο κ. Παπαδήμος ανταμείφτηκε αργότερα και επελέγη αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Αλλά ο κ. Παπαδήμος σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνει άφεση αμαρτιών με το καινούργιο του πόστο.

Στη συνείδηση των καμένων μικροεπενδυτών, αλλά και του συνόλου των Ελλήνων που υφίστανται τις οδυνηρές συνέπειες της αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής και του ιδίου, θα είναι πάντα ένοχος. Τώρα, αν είναι ο τρίτος κατά σειράν ένοχος, μετά τον κ. Σημίτη και τον κ. Παπαντωνίου είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Και οι τρεις μαζί πάντως θα καταταγούν στην ιστορία ως το μοιραίο τρίο που οδήγησε την οικονομία της Ελλάδας στην ύφεση, παρ’ όλο τον πακτωλό των κοινοτικών κονδυλίων και την οικονομική αφαίμαξη του κοσμάκη μέσω του Χρηματιστηρίου.»


Αυτά τα λίγα για τον αξιότιμο κύριο Παπαδήμο, και καλώς να τον δεχτούμε. Είμαι σίγουρη ότι στα 10 χρόνια που πέρασαν από τότε κάτι θα έχει μάθει από τα λάθη του και πως θα επιδιώξει, αν μη τι άλλο, να εξιλεωθεί για τη συνεισφορά του στη μεγαλύτερη ληστρική ανακατανομή πλούτου του 1998-2001 μέσω του ΧΑΑ, προσφέροντας επιτέλους καλύτερες υπηρεσίες στη χώρα μας, σε τούτη την κρισιμότατη περίοδο που διέρχεται.

25 γεγονότα που δεν...ήξερες!!!



1. Οι Κινέζοι γιορτάζουν τα γενέθλια τους κάθε 10 χρόνια.
2. 52.000 αγγλικές λέξεις, είναι ελληνικές.
3. Τις αναλογίες της Barbie τις έχει μία στις...
100.000 γυναίκες, ενώ τις αναλογίες του Ken ένας στους 50 άντρες.
4. Ο μέσος άντρας στη ζωή του παράγει 18 κιλά σπέρμα.
5. Το 98.5 % του DNA του ανθρώπου, είναι το ίδιο με του χιμπατζή!
6. Ένα ανθρώπινο σώμα περιέχει 0.2mg χρυσού.
7. Σύμφωνα με την Κομισιόν το όριο φτώχειας είναι τα 22ευρώ την ημέρα. Ενώ ο βασικός μισθός στην Ελλάδα είναι 18ευρώ ανά ημέρα. Δηλαδή 4ευρώ χαμηλότερα από το όριο φτώχειας.
8. O μέσος άντρας βγάζει ένα κιλό γένια σε περίπου 30 χρόνια.
9. Η coca-cola θα ήταν πράσινη αν δεν πρόσθεταν χρώμα μέσα της.
10. Ο πιο ακριβός καφές του κόσμου, ο Kopi Luwak, φτιάχνετε από κόπρανα.
11.Το ένα από τα πλοκάμια του χταποδιού είναι το πέος του.
12. O ιδιοκτήτης της Αdidas και ο ιδιοκτήτης της Puma ήταν αδέρφια.
13. H μαμά του Χίτλερ πήγε να κάνει έκτρωση, αλλά ο γιατρός δεν την άφησε και έτσι γεννήθηκε ο μικρός Αδόλφος.
14. Το Bacardi έχει σαν σύμβολό του την νυχτερίδα, γιατί τις νύχτες έμπαιναν στο αποστακτήριο παραγωγής του ποτού πάρα πολλές νυχτερίδες.
15. Το λάμα εάν σε συμπαθήσει μπορεί να σε φτύσει.
16. Η Wall Street πήρε το όνομά της από έναν τοίχο ο οποίος κατασκευάστηκε με σκοπό να εμποδίζει τα γουρούνια από το να μπαίνουν στην πόλη.
17. Ο μικρότερος πίθηκος που υπάρχει είναι ο Cebuella pygmaea, ο οποίος έχει μήκος σώματος 13,6 εκατοστά με ουρά από 17 έως 23 εκατοστά. Το βάρος του είναι 120 γραμμάρια.
18. Τα μηριαία οστά στον άνθρωπο είναι πιο ανθεκτικά και από το τσιμέντο!
19. Στην αρχή όλες οι ζώνες ήταν άσπρες. Με τον καιρό όμως οι άσπρες ζώνες γίνονταν μαύρες (από την βρωμιά). Έτσι ο παλιός καρατέκα είχε μαύρη ζώνη.
20. O λόγος που οι Μεξικανοί βάζουν μία φέτα λεμόνι στο στόμιο της μπύρας είναι, για να απωθούν τις μύγες.
( Ο λόγος που οι Έλληνες βάζουν μια φέτα λεμόνι στο στόμιο της μπύρας είναι, για να δείξουν ότι ξέρουν πως πίνετε η μπύρα.
Κι ας μην υπάρχουν μύγες σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων!)
21. Ο Marlboro man Ντέιβιντ Μακλίν πέθανε από καρκίνο των πνευμόνων το 1995.
22. Στον εμφύλιο πόλεμο της Αμερικής, όταν οι Βόρειοι κατέλαβαν την πόλη των Νότιων, όπου ζούσε ο Τζακ Ντάνιελ, δεν πείραξαν καθόλου τον Τζακ, γιατί δεν ήθελαν να ξεμείνουν από ουίσκι.
23. Ο Ian Hibbell, από τα πιο μεγάλα ονόματα στον χώρο της ποδηλασίας, είχε γυρίσει τα τελευταία 40 χρόνια όλο τον κόσμο με το ποδήλατό του. Από την Ανταρκτική μέχρι τον Αμαζόνιο και από την Αλάσκα μέχρι την Ινδονησία. Στις 4 Σεπτεμβρίου 2008 έπεσε θύμα ασυνείδητου οδηγού στην Εθνική οδό, στο ύψος της Βαρυμπόπης. Ο άτυχος Βρετανός άφησε την τελευταία του πνοή στο ΚΑΤ Κηφισιάς.
(Πάντως αυτός κατι ήξερε. Έκανε 40 χρόνια προπόνηση για να έρθει στην Ελλάδα, μήπως και καταφέρει να αποφύγει τους έλληνες οδηγούς. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε...)
24.Η Pepsi Cola σαν εταιρεία έχει πτωχεύσει 2 φορές.
25. To 1989 ένας αστεροειδής με διάμετρο 300m και όνομα 4581 Asclepius πέρασε 700000km μακρυά από την γη. Ο αστροειδής πέρασε από το σημείο που η γη βρισκόταν 6 ώρες πριν.

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Μετά παραπονιόμαστε γιατί φτάσαμε ως εδώ..


 

Μετά παραπονιόμαστε γιατί φτάσαμε ως εδώ..

Image and video hosting by TinyPic
Έχουν γραφτεί πολλά για εμάς τους Έλληνες αναφορικά με το αν δουλεύουμε, πόσο δουλεύουμε, ότι βγαίνουμε σε μικρή ηλικία στην σύνταξη κλπ.

Για να διαλύσουμε αυτούς τους μύθους, σας παρουσιάζουμε επίσημα στοιχεία της Ε.Ε., που περιέχονται στην αναφορά: "The 2012 Ageing Report: Underlying Assumptions and Projection Methodologies".

Πιο συγκεκριμένα θα σας παρουσιάσουμε δυο πίνακες με στατιστικά στοιχεία.

Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται στατιστικά στοιχεία για τον μέσο όρο (μ.ο) ηλικίας εξόδου (συνταξιοδότησης) από την εργασία, σε...
κάθε χώρα και τον μ.ο όλων των χωρών της Ε.Ε.
Από τα στοιχεία του πίνακα (δεκαετία 2000-2010) προκύπτει ότι οι Έλληνες συνταξιοδοτούνται στα 61,7 σε μεγαλύτερη ηλικία από τον μ.ο των 27 χωρών, αργότερα από τους Γάλλους, τους Ιταλούς, τους Αυστριακούς και στην ίδια σχεδόν ηλικία με τους Γερμανούς...
Δείτε τώρα το ποσοστό ανά χώρα των εργαζομένων ηλικίας 55-64 στο σύνολο του εργατικού δυναμικού (20-64).

Εδώ βλέπουμε ότι στις ηλικίες 55-64 η Ελλάδα είναι στην 4η θέση, μετά την Βουλγαρία, Σλοβενία και Νορβηγία.
Είμαστε 3 μονάδες πάνω από τον μ.ο της Ε.Ε και 2 % πάνω από την Γερμανία !!!
Τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους...
Αλλά εδώ τίθεται το εξής ερώτημα:
Όλα αυτά τα στοιχεία δεν τα ήξεραν οι αρμόδιοι υπουργοί εργασίας και οικονομικών;;
Αν τα ήξεραν τι διάολο δανειακές συμβάσεις υπέγραφαν και αλλαγές στο συνταξιοδοτικό επέβαλαν ;;
Τι διαπραγματεύσεις έκαναν με την Τρόϊκα ;;
Το συμπέρασμα είναι γνωστό...
Προφανώς και υπογράφουν ότι τους δίνουν..
Και για να προλάβω μερικούς, δεν αναφέρομαι στην βιωσιμότητα των ταμείων στις αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας, ελέγχου και διοίκησης, αναφέρομαι στα όρια ηλικίας.
Όχι αγαπητοί μου φίλοι οι εκπρόσωποι μας δεν τα ήξεραν ούτε αυτά τα στοιχεία, ούτε άλλα πιο σοβαρά, γιατί είναι άσχετοι, τεμπέληδες και δεν τους ενδιαφέρει γιατί είναι πουλημένοι ....
Μετά παραπονιόμαστε γιατί φτάσαμε ως εδώ..
 
Από exomatiakaivlepo μέσω greki