Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

"Ναι" με 120 δις περιορισμό του χρέους

 

Συνέντευξη του Μίμη Ανδρουλάκη στον Βασίλη Σκουρή για τη RealNews της 5/3/11
Πως πρέπει να τοποθετηθεί η Ελλάδα ενόψει της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου κ. Ανδρουλάκη;
Έχω
υποστηρίξει με αναλυτική δημόσια πρόταση εδώ και μήνες ότι έπρεπε
έγκαιρα να επανατοποθετηθεί το Ελληνικό Ζήτημα στο πλαίσιο μιας
συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης στην ευρωζώνη. Το ταχύτερο δυνατό πρέπει
να ανοίξει ο δρόμος για τον συνολικό αναπρογραμματισμό του ελληνικού
χρέους ώστε να γίνει βιώσιμο, καθώς και για την de facto αναμόρφωση του
μνημονίου με αναπτυξιακά κριτήρια. Η αναμονή για το 2013 θα αποδειχτεί
ολέθρια.

Είχατε
μάλιστα προειδοποιήσει τον Πρωθυπουργό στη Βουλή με μια ιστορική φράση
του Λένιν «στις 24 είναι πολύ νωρίς, στις 26 είναι πολύ αργά». Πέσατε
μέσα κατά σύμπτωση και στην κρίσιμη ημερομηνία. Το ερώτημα είναι γιατί
επιμένετε στο «εδώ και τώρα»;....


Πρώτον,
οι αγορές και οι σοβαροί επενδυτές προτιμούν το υπολογισμένο ρίσκο μιας
συντεταγμένης «αναδιάρθρωσης» του χρέους από την ασάφεια στις
προοπτικές. Η αβεβαιότητα παραλύει την ανάπτυξη μας. Δεύτερον, η
αναμενόμενη αύξηση των επιτοκίων το 2012 και ο κίνδυνος
στασιμοπληθωρισμού στη διεθνή οικονομία θα κάνουν δυσκολότερο τον
διακανονισμό του χρέους. Τρίτον, θα βυθιστούμε οριστικά στην «Παγίδα
Χρέους» (Debt Trap) όπου όσο αγωνίζεσαι να το μειώσεις, αυτό θα αυξάνει
και θα υποχρεωθούμε να προχωρήσουμε σε ρύθμιση του αφού θα έχει
εξαντληθεί η οικονομία και η κοινωνία από τη «χημειοθεραπεία». Τέταρτον,
υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στα επόμενα δυο χρόνια να διαχωριστεί η μοίρα
μας από τις άλλες περιφερειακές χώρες, να απομονωθούμε σε μια
«υγειονομική ζώνη ασφαλείας» και να σπρωχτούμε ακόμα και προς την έξοδο.
Τώρα μας κρατούν και τους κρατάμε γερά και ακριβώς τώρα πρέπει να
«βιάσουμε» τις εξελίξεις.

Ακόμα και προκαλώντας μια «δημιουργική κρίση» στην ευρωζώνη είχατε συστήσει στον Πρωθυπουργό;


Είναι
προτιμότερη τώρα μια ενδεχόμενη κρίση, όχι με δική μας υπαιτιότητα,
παρά μια κακή ή ανούσια απόφαση που προοιωνίζει μια πολύ χειρότερη κρίση
υπό πολύ χειρότερους όρους για μας σε ενάμισι χρόνο, αν υπάρχει τόσος
χρόνος. Αμφιβάλλω. Τώρα, στις 25 του Μάρτη, μια κρίση θα έχει βαρύ
τίμημα και για άλλους και η απειλή της πρέπει να αιωρείται πάνω από τη
Σύνοδο. Οι Ιρλανδοί ζητούν επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου.
Οι Πορτογάλοι θέτουν ζήτημα για το μέγεθος και τις αρμοδιότητες του
«Ταμείου Διάσωσης». Συνεπώς ας μη μας διακατέχει το ενοχικό σύνδρομο της
«βρεγμένης γάτας».

Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να συνυπογράψουμε το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» αν δεν ικανοποιηθούν ορισμένες προϋποθέσεις;


Είχα
πει «προσκύνα και το διάολο ώσπου να περάσεις το γιοφύρι», αλλά εδώ
μέχρι στιγμής δεν προσφέρεται γεφύρι. Μας ζητούν να συζητήσουμε για τα
«μετά την κρίση», για τα μετά του 2014, ενώ εμείς βρισκόμαστε στο
χειρότερο σημείο της καταιγίδας και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο.
Χρειάζεται ασφαλώς ευλυγισία, κάθε μας κίνηση έχει ρίσκο και στην
κατάσταση που έχουμε βρεθεί τα πάντα έχουν και μια τιμή.

Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι ήσασταν ο Παπανδρέου, τι θα λέγατε στη Μέρκελ;


Σας
λέω μεταφορικά αλλά ωμά ότι στη χαρτοπετσέτα του καφέ της θα έγραφα την
εξίσωση: «5» επί €18 δις + €30 δις = «6». Το κάθε σημείο από τα πέντε
του «Συμφώνου» τιμολογείται με €18 δις ενώ το έκτο το ανόητο, το
παράλογο από οικονομική και πολιτική άποψη, το «συνταγματικό φρένο»,
κοστίζει €30 δις. Δηλαδή ζητάμε τη μείωση, άμεση και έμμεση, του
συνολικού χρέους μας κατά €120 δις μέσω αναπρογραμματισμού του, με την
εγγύηση του «Ταμείου Διάσωσης». Στην περίπτωση αυτή και μόνο θα βάζαμε
στο προοίμιο του Συντάγματος μια γενική αρχή περί χρηστής δημοσιονομικής
διαχείρισης για να σώσει η Μέρκελ τα προσχήματα στην κοινή της γνώμη.

Δηλαδή
δεν αρκεί η επιμήκυνση των €110 δις ακόμα και η επαναγορά μέρους του
χρέους; Μήπως πρέπει, έστω στο παρασκήνιο, η κυβέρνηση να
διαπραγματευτεί την αναδιάρθρωση του χρέους;


Μα
η λεγόμενη «επαναγορά χρέους», που φαίνεται ότι ζητάμε απέξω – απέξω,
είναι μια μορφή αναδιάρθρωσης χρέους και μάλιστα περιλαμβάνει και
σχετικό «κούρεμα» το οποίο κατά τα άλλα το δαιμονοποιούμε. Υπάρχουν πιο
πρόσφορες μορφές από αυτήν αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να προσφέρουμε
δύο τουλάχιστον επιλογές στους δανειστές μας, ανάλογα με την
ιδιαιτερότητα τους. Κάποιοι θα βιάζονται να απεμπλακούν και να πάρουν τα
λεφτά τους με ένα εύλογο κούρεμα κι άλλοι θα προτιμούν να πάρουν
ομόλογα ίδιας ονομαστικής αξίας αλλά με μεγαλύτερα διάρκεια όπως
φαντάζομαι ότι θα επιλέξουν οι τράπεζες μας για να μην έχουν πρόβλημα.
Στην περίπτωση μας ο διακανονισμός του χρέους είναι έντονα πολιτικός
αφού θα συντελείται σε μεγάλο βαθμό μεταξύ επίσημων θεσμών της ευρωζώνης
και θα ικανοποιεί ισορροπημένα τα συμφέροντα των «επίσημων» και των
ιδιωτών δανειστών.

Μα η κυβέρνηση καταδικάζει την αναδιάρθρωση;


Το
1909 ρωτήθηκε στα Χανιά ο Ελευθέριος Βενιζέλος αν θα ανταποκριθεί σε
κάλεσμα της Ελλάδας. «Ούτε το εσκέφθην ποτέ, ούτε θα το επιχειρήσω
ποτέ», δήλωσε. Την επομένη οι αθηναϊκές εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδο ένα
γιγάντιο «Έρχεται!».

Αναπόφευκτα;


Αναπόφευκτο
είναι ότι το χρέος μας κλιμακώνεται σαν φούσκα και είναι αδύνατο να
πληρωθεί στο σύνολο του με τους σημερινούς όρους και τον προβλεπόμενο
δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης. Υπάρχει εδώ κάτι που μας ξεπερνά και έχει
σχέση με τη συστημική κρίση της ευρωζώνης και τις εγγενείς ανισορροπίες
της.

Η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου τι θα περιλαμβάνει;


Πρέπει
να διορθωθούν οι εξωπραγματικές προβλέψεις του και οι ανελαστικότητες
και να εξαιρεθούν από τη δημοσιονομική προσαρμογή οι δημόσιες και
ιδιωτικές επενδύσεις με υψηλό πολλαπλασιαστή για το νέο μας αναπτυξιακό
πρότυπο. Η αποδέσμευση των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων δίχως
εθνική συμμετοχή για μια περίοδο και η γρήγορη ενεργοποίηση του
ευρωομολόγου ειδικού αναπτυξιακού σκοπού για δίκτυα και υποδομές μπορεί
να βάλουν ένα πάτο στην ελεύθερη πτώση της οικονομίας. Η νέα συμφωνία με
τους δανειστές πρέπει να δώσει ένα τέλος στην εκ του σύνεγγυς υψηλού
προφίλ εποπτεία της τρόικας. 

Η κυβέρνηση πάντως, δείχνει να φοβάται να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσει ξεκάθαρα;


Συμφωνώ.
Η επαναδιαπραγμάτευση μπορεί να συνοδευτεί από μια νέα αφήγηση της
κυβέρνησης που θα λέει όλη την αλήθεια πέρα από το σημερινό «επίσημο
σενάριο». Επίσης από την ανασύνταξη της με νέα πυξίδα και ισχυρό κέντρο
διεύθυνσης. Από εμπνευσμένες πολιτικές πρωτοβουλίες που καλύπτουν το
έλλειμμα δικαιοσύνης και εμπιστοσύνης, προκαλούν στην κοινωνία την
τραγική συναίσθηση μιας κοινής μοίρας ενώπιον των μεγάλων κινδύνων και
υπερβαίνουν τη ψυχολογία της ερήμου στο λαό.

Είχατε
προτείνει με το Ε, Πρόεδρε! σε συνθήκες που το μέγεθος της κρίσης δεν
είχε καν καταστεί αντιληπτό, κυβέρνηση έκτακτης εθνικής ανάγκης. Τώρα;


Οι
δυνάμεις της αμεριμνησίας, της αδράνειας και της ανεπάρκειας
αποδείχθηκαν ισχυρότερες στο πολιτικό σύστημα. Δεν έχει γίνει αντιληπτό
στην πράξη, ακόμα και σήμερα, ότι η τύχη της χώρας για μια ολόκληρη
γενιά κρέμεται από μια κλωστή. Τίποτα δεν είναι εύκολο πια, η κυβέρνηση
έχει ξοδέψει αρκετό πολιτικό κεφάλαιο, η αντιπολίτευση διεκδικεί μερικά
από τα τελευταία ιμάτια μιας υπό πτώχευσης χώρας και οι λοιπές ελίτ της
χώρας, σε όλους τους τομείς, αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων.
Κι όμως κάτι δυνατό πρέπει να συμβεί για να ανακόψουμε την πτώση. Όποιος
φιλοδοξεί να έχει δημόσιο λόγο αντί να χτυπά τα στήθη του, πρέπει να
απαντά στο κλασσικό «τι να κάνουμε;».

Μήπως λύση για οποιοδήποτε νέο ξεκίνημα είναι οι εκλογές; Ώστε να εκφράσουν και οι πολίτες το τι θέλουν;


Δεν
είναι θέμα ταμπού, αλλά υπάρχει μεγάλο ρίσκο. Ίσως ναι αν δημιουργούσαν
ισχυρή νομιμοποίηση πάνω σε μια ξεκάθαρη ατζέντα για την
επαναδιαπραγμάτευση – επανατοποθέτηση του Ελληνικού Ζητήματος. Ίσως όχι
αν ενισχύσουν το αίσθημα εγκατάλειψης, παράλυσης και κοινωνικής
αποδιάρθρωσης και οδηγήσουν σε αναλώσιμες μεσοβασιλείες που θα
επιταχύνουν τη χρεοκοπία. Ο λαός ψήφισε τον Παπανδρέου για να κυβερνήσει
αποτελεσματικά ώστε να ξεκολλήσουμε από τη λάσπη και σε αυτό το ζήτημα
δε δίνουν αυτόματα απάντηση οι εκλογές.

Η αξιωματική αντιπολίτευση πάντως με τον Σαμαρά δείχνει να έχει τη λύση.


«Όταν
αποκαεί το σπίτι, όλοι φέρνουν νερό» λέμε στην Κρήτη. Ξέρουν πολύ καλά
ότι δεν μπορούν να δώσουν λύση αλλά ωστόσο θα ήταν «έμπρακτη μετάνοια»
να βάλουν πλάτη υπό προϋποθέσεις για να αποτραπούν τα χειρότερα. Η
εναλλαγή των δύο κομμάτων όπως την ξέραμε έχει φάει τα ψωμιά της μέσα σε
αυτή την κρίση.

Όπου εισέρχεται το ΔΝΤ το πολιτικό σύστημα αναδιατάσσεται ή αντικαθίσταται. Στη χώρα μας τι προβλέπεις ότι θα συμβεί;


Όχι
αυτό δε συμβαίνει πάντα, ούτε αυτόματα. Υπάρχει η δύναμη της ανατροπής
και γι’ αυτό είχα ευχηθεί ένα νέο 1909, αλλά υπάρχει και η δύναμη της
εξέλιξης υπό πίεση, της προσαρμογής, του μετασχηματισμού. Μακάρι να
εμφανιστούν νέες φωνές και να αναδυθούν νέες ζωντανές δυνάμεις που θα
ανασχηματίσουν το πολιτικό σύστημα. Αλλά το ζήτημα που αντιμετωπίζουμε
ξεπερνά κατά πολύ το πολιτικό οικοδόμημα.

Ξεπερνά και το ζήτημα της «αυτοκάθαρσης»;


Πέστε
ότι μας χαρίζουν τα χρέη, πέστε ότι δημεύεται η περιουσία πολιτικών
προσώπων ή υπηρεσιακών παραγόντων, πρωταίτιων τουλάχιστον των μεσαίων
υποθέσεων διαφθοράς όπως πιστεύω ότι πρέπει να γίνει. Και πάλι όμως
καταλήγουμε στο θεμελιώδες ζήτημα της κακοδαιμονίας μας που είναι η
στενή παραγωγική βάση πάνω στην οποία έχει χτιστεί μια αντεστραμμένη
κρατική πυραμίδα με δανεικά. Και οι καλύτεροι και πιο ηθικοί πολιτικοί
έχουν ένα ελάττωμα: δεν παράγουν κοινωνικό πλούτο.

Την έως τώρα στάση των επιχειρηματικών δυνάμεων πως την κρίνετε;


Ο
πρόεδρος του ΣΕΒ στην εφημερίδα σας την προηγούμενη Κυριακή μιλούσε σαν
ο τελευταίος οργισμένος μικροαστός, που σκίζει τα ρούχα του με κραυγές «
δε γίνεται τίποτα», δίχως να αναλαμβάνει καμία ευθύνη. Δεν υπάρχει
συγκροτημένη εθνική αστική τάξη, ούτε βέβαια εργατική τάξη σαν τάξη.

Το
οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, πάντως, δείχνει υπονομευμένο.
Μήπως θα ήταν καλύτερα και για τον Παπακωνσταντίνου να μετατεθεί σε άλλο
πόστο;


Είναι
αντικειμενικά λίγο πελαγωμένο αλλά ας μη μετατρέπουμε τον
Παπακωνσταντίνου σε αποδιοπομπαίο τράγο κι άλλοι να βγάζουν απέξω την
ουρά τους. Η κυβέρνηση έχει γενικότερα προβλήματα στρατηγικής,
λειτουργίας, σύνθεσης και διεύθυνσης και ενώ κάνει πάρα πολλά σωστά επί
της αρχής, υστερεί στο crisis management, δηλαδή στα τελικά αποτελέσματα
και στις προτεραιότητες για να κρατήσουμε το κεφάλι έξω από το νερό.
«Λιγότερα και καλύτερα» φώναζα αλλά υπάρχει ροπή να φτιάχνονται
εγκεφαλικά κουστούμια για να τα φορέσουν απέξω και από πάνω σε
περίπλοκες δομές.

Τι εννοείτε;


Δεν
πας κατευθείαν στο Ωμέγα. Δεν το ξέρεις προκαταβολικά. Ξεκινάς με μια
αφετηριακή κίνηση Άλφα. Τραβάς έναν ευαίσθητο κρίκο. Με υποστηρικτικές
ενέργειες προκύπτει το Βήτα και ύστερα το Γάμα. Αφήνεις να δουλέψει η
εξέλιξη, η προσαρμογή, η μορφογενετική ικανότητα των συστημάτων, η διαφοροποίηση. Όχι όλα τα πόδια στο ίδιο παπούτσι. Μιμης Ανδρουλακης

17 χρόνια χωρίς την Μελίνα

 

''Τι είναι αυτό που μπορεί να σας δαμάσει;'' τη ρώτησε η δημοσιογράφος. ''Μόνο ο θάνατος'' απάντησε. Εκείνο το κυριακάτικο πρωινό της 6ης Μαρτίου του 1994, η είδηση μεταδόθηκε σαν αστραπή από τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα. Κι έκανε τους πάντες να παγώσουν...''Όταν ανακοινωθεί ο θάνατός μου να το διασταυρώσετε πάλι και πάλι. Γιατί μάλλον δεν θα έχω πεθάνει.'' είχε πει στον δημοσιογράφο Βασίλη Καβαθά. Το έκαναν. Το διασταύρωναν για μία ολόκληρη μέρα. Ξανά και ξανά. Αδύνατο να το πιστέψεις. Πεθαίνουν οι θεές;
Όμως εκείνη η βεβιασμένη κίνηση του χεριού της Μανουέλλας Παυλίδου στους δημοσιογράφους που ξημεροβραδιάζονταν έξω από το νοσοκομείο στη Νέα Υόρκη δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας. ΤΕΛΟΣ.
''Θυμάμαι μόνο ότι βρέθηκα στον δρόμο, εκεί που ήταν το βαν της τηλεόρασης, κι ότι χτύπησα το τζάμι του για να τραβήξω την προσοχή των ρεπόρτερ που ήταν μέσα. Χωρίς να μιλήσω έκανα μια κίνηση με το χέρι, για να πω τέλος.''...
Η Μελίνα είχε ''φύγει''...
Μελίνα Μερκούρη (Μαρία Αμαλία Μερκούρη)
1920 – 6 Μαρτίου 1994
http://taneatouoropou.blogspot.com/

NASA: Υπάρχουν εξωγήινοι και έχουμε αποδείξεις!

Σε μία σπάνια κατηγορία μετεωριτών που ονομάζεται CI1 και έχουν βρεθεί μόλις 9 απ' αυτούς στην γη, ανακαλύφθηκαν απολιθώματα βακτηρίων τα οποία αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής εκτός του πλανήτη μας.

Τη σημαντική αυτή ανακάλυψη την έκανε ο αστροβιολόγος Dr. Richard B. Hoover από το κέτνρο διαστημικών πτήσεων της NASA...Ο Dr. Hoover έκανε την ανακάλυψη όταν ανέλυσε κομμάτια από τον μετεωρίτη CI1 με μικροσκόπιο σάρωσης ηλεκτρονίων. Κάτι που κάνει την ανακάλυψη πιο συναρπαστική είναι ότι μερικοί από τους μικροοργανισμούς που βρέθηκαν στον μετεωρίτη έχουν τρομερές ομοιότητες με γήινους μικροοργανισμούς, ενώ άλλοι δεν έχουν τίποτα όμοιο η κοινό με άλλους... Τα αποτελέσματα της έρευνας έχουν κοινοποιηθεί σε παραπάνω από 100 ειδικούς στον τομέα της αστροβιολογίας ενώ έχουν προσκληθεί πάνω από 5.000 επιστήμονες από την επιστημονική κοινότητα ώστε να πάρουν μέρος στην γενική ανάλυση των ευρημάτων. Στις αρχές της βδομάδας άλλη μια παρόμοια ανακάλυψη έγινε όταν βρέθηκε μετεωρίτης πλούσιος σε αμμωνία και άζωτο, κύρια συστατικά του DNA. Αν αποδειχθεί πως ο Dr. Hoover έχει δίκιο θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στην επιστήμη καθώς θα απαντηθούν πολλά ερωτήματα για τους χαμένους κρίκους στην αλυσίδα δημιουργίας ζωής...
http://gadgetnewsgr.blogspot.com/2011/03/nasa.html

Η καυτή εμφάνιση... υφυπουργού με το βαθύ ροζ συνολάκι!

 


Ποια Μπάστα , ποια Τζούλια , ποια Ζέτα ...η Τζάκρη να δείτε !Θυμάστε την υφυπουργό που απόλαυσε καφεδάκι με 29 ευρώ στο Vip του Ελευθέριου Βενιζέλος και πληρώσαμε μέσω κρατικού προυπολογισμού ! Τώρα δείτε την αλλιώς ! Έχει την φήμη της υφυπουργού με τα περισσότερα μοντελάκια οίκων υψηλής ραπτικής ! Και εδώ το αποδεικνύει με αποκαλυπτική και ναζιάρικη  εμφάνιση, που το σύνολο  (βαθύ ροζ )δένει και με το ντεκόρ της κορδέλας που κρέμεται !
Περιττό να σας πούμε για το ύφος, το νάζι και την χάρη με τον τύπο δίπλα της να καμαρώνει σαν γύφτικο σκερπάνι !  Δείτε το θέμα :"Πάντα σαν μοντέλο η υφυπουργός κυρία Τζάκρη φιγουρίνι που λέμε.....

Οι Βουλευτές μάθαμε ότι
σφάζονται στην ποδιά της,και μαλώνουν ποιος θα καθίσει δίπλα της..

http://laikoyra.blogspot.com/

Κακομούτσουνη νύφη ο Σαμαράς λέει ο Γ.Καρατζαφέρης

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ σημειώνει ότι είναι ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας μία προσπάθεια προσέγγισης για εκλογική συνεργασία, ρίχνοντας βέλη κατά του περιβάλλοντος Σαμαρά.
Σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στην Ημερησία του Σαββάτου, ο κ.Καρατζαφέρης «απαντά» στην τελευταία αρνητική στάση της ΝΔ στα σενάρια συνεργασίας με καυστικά σχόλια.
Η κεντροδεξιά έχει κατά τον ίδιο δύο ισοδύναμα κόμματα. Ένα το οποίο κατέρχεται και ένα το οποίο ανέρχεται, σημείωσε αναφέροντας ότι …

η ΝΔ παραμένει σε ποσοστά της τάξης του 20%, επιδόσεις αρνητικότερες και από την περίοδο της προεδρίας Εβερτ.
Αντίθετα ο ΛΑΟΣ ενισχύει «αργά αλλά σταθερά» τις δυνάμεις του «και πρέπει η παρέα που είναι γύρω από τον κ. Σαμαρά να ακούσει τι λένε τα καφενεία», ότι «ο Σαμαράς δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτα χωρίς τον Καρατζαφέρη».
Όπως χαρακτηριστικά είπε για μία προσέγγιση περιμένει πρωτοβουλία από τη ΝΔ καθώς στην πολυκατοικία για να ανοίξεις τρύπα και να βάλεις σκάλα, πρέπει να τρυπήσεις από πάνω προς τα κάτω, όχι ανάποδα.
Εξάλλου, παρομοίασε τον ρόλο του με επίδοξο «γαμπρό» που έχει «κάποιες αδυναμίες ως άνθρωπος. Εάν η «νύφη» έχει τα στοιχεία για να γίνει επιθυμητή και ελκυστική, μπορεί να ρίξω ένα βλέμμα. Εάν, όμως, είναι περασμένης ηλικίας, κακοποιημένη και κακομούτσουνη, νομίζω ότι κανείς Έλληνας δεν γυρίζει να την δει».

Από το ΕΘΝΟΣ
To μοντάζ  είναι από το Καρφί και  έγινε μια μικρή παρέμβαση  από το Γρέκι για να ταιριάξουν οι ρόλοι του "γαμπρού" και της "νύφης".

Λέμε τώρα…



  • Πολλοί ρωτάνε τι θα έκανα αν ήμουν πρωθυπουργός.Πρώτα απ’ όλα δεν θα ήμουν πρωθυπουργός. Ένας απλός πολίτης θα ήμουνα που θα ζητούσε απ’ τους συμπατριώτες Ιρλανδούς “από τη Δευτέρα” να κάνουν 10-15 κλικ πίσω στις απαιτήσεις και συνήθειες και 1-2 χρόνια. Θα τους έλεγα ότι, αυτό είναι απαραίτητο για να πούμε στο ΔΝΤ, στην ΕΚΤ, στους Αργυραμοιβούς και στους διεθνείς τοκογλύφους πως ή μειώνουν το “χρέος” κατά 70% ή αλλιώς να πάνε να μ@μηθούν.Μετά θα παρακαλούσα τους συμπατριώτες Ιρλανδούς να επισκεφθούν τις οικίες όσων με τις “πολιτικές” τους γονάτισαν τη χώρα και να τους ζητήσουν (ευγενικά) να γονατίσουν κι’ αυτοί…Αφού, ένα μεγάλο τμήμα του ιρλανδικού λαού είχε ικανοποιήσει τις σεξουαλικές τους επιθυμίες θα τους συγκέντρωνα στο “μέγαρο” για να παρακολουθήσουν (με τις τουαλέτες, τις φούστες και τα μπότοξ τους), μία συναυλία με όλα τα “σκυλιά” στα οποία πετούσαν γαρίφαλα και έσπαγαν πιάτα στα “πολιτιστικά ιδρύματα” της πρώϊμης πασοκονεοδημοκρατίας.Μετά το πέρας της συναυλίας θα ζητούσα από όλες τις πρέσβειρες και πρεσβευτές Καλής Θελήσεως της CIA-UNESCO να εκφωνήσουν λόγους για την μεγάλη σπουδαιότητα της κλοπής του εθνικού πλούτου από τις 20-30 Οικογένειες του Bidet Central, της Ekalis και του Parasite Beach. Εκεί θα απένειμα και τον Μεγαλόσταυρο της Ανοιχτής Παλάμης στα πλέον διακεκριμένα botox της μάζωξης.Επόμενο βήμα (επειδή είμαι “κάθετα” αντίθετος με τις αγριάδες), θα ήταν να χτίσω ένα γυάλινο κτήριο στον Ελαιώνα όπου θα τους συγκέντρωνα με τα λουμπουτέν, τα γουνάκια “αλεπούς”, τα σακάκια χρώματος “σκατί” και τα πουκάμισα σε κάτι “μουσταρδί”. Έξω απ’ το “γυάλινο” θα συγκέντρωνα μικροπωλητές που θα διέθεταν μπανάνες, φιστίκια, καρύδες αλλά, και βιομηχανοποιημένες ροχάλες που οι Ιρλανδοί θα μπορούσαν να ταϊζουν τις ανθρωπίδες.Αν, οι συμπατριώτες αποφάσιζαν, κατόπιν δημοψηφίσματος, να φτιάξουν ένα θίασο που θα πήγαινε στις πόλεις και τα χωριά της Ιρλανδίας θα συμφωνούσα διότι, η νέα γενιά έχει μείνει πίσω ως προς τα ιστορικά γεγονότα.Ένα άλλο που θα ζητούσα από τους πατριώτες θα ήταν να αποφασίσουν αν η Ιρλανδία θα συνεχίσει να κατοικείται από Ιρλανδούς ή αν θα μετονομαστεί σε Νότια Κανταχάρ αλλά, αυτό είναι ένα ιδιαίτερα λεπτό θέμα που προέκυψε “ξαφνικά” σαν την προδοσία της Κύπρου, τη δικτατορία του 67, τα Ίμια, τη Μαδρίτη, το Δουβλίνο ΙΙ και άλλες επιτυχείς πρωτοβουλίες της Χαρτοβιακής Ιρλανδίας, που συνορεύει με την Χαρτοβιακή Ελληνίτσα που δημιουργήθηκε το 1821, μετά την σφαγή των Τούρκων στη Τρομπολιτσά από τις ορδές των ατάκτων του Θόδωρου Κολοκοτρώνη και τον μπούτζον του Μακρυγιάννη.Για τους παραπάνω (και άλλους 5.000 λόγους) δεν κατάφερα να γίνω όχι πρωθυπουργός, αλλά ούτε σύμβουλος του Χατζηδάκη, του Ευθυμίου, της Μαριλίζας και των Ρουσόπουλου-Πεταλωτή για να μην αναφερθώ στην ιδιότητά μου να είμαι αόρατος ακόμα και στον τομέα που αφιέρωσα τη ζωή μου: την Οδική Ασφάλεια.Τελειώνοντας θα πω ότι, έχω μεν ένα “πακέτο” διάσωσης της Ελληνίτσας αλλά αυτό προϋποθέτει τη συμμετοχή του 80% των Ιρλανδών πράγμα που, τώρα με το μέτρο της απόσυρσης, το βλέπω χλωμό…
                                           Κώστας Καββαθάς

Προσοχή τι και πόσο θα φάτε την Καθαρά Δευτέρα


Νοστιμιά αλλά και διατροφικές παγίδες κρύβουν τα παραδοσιακά εδέσματα της Καθαράς Δευτέρας, απειλώντας υγεία αλλά και σιλουέτα. Παρά το γεγονός ότι η 7η Μαρτίου είναι η αρχή της Σαρακοστής, της αποτοξίνωσης από την κρεοφαγία της Αποκριάς και του –προσεχούς- Πάσχα, τα πιάτα με τα τηγανητά καλαμαράκια και τις γαρίδες, την ταραμοσαλάτα και τον χαλβά, συνιστούν δέλεαρ που πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο.
«Θα πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα όσοι έχουν διαγνωσμένα καρδιαγγειακά προβλήματα, ή υψηλές τιμές ουρικού οξέος», τονίζει ο κ. Ι. Χρύσου, κλινικός διαιτολόγος - γενικός γραμματέας του Ελληνικού Ινστιτούτου Διατροφής. «Οι υπόλοιποι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτά που θα επηρεάσουν περισσότερο τα λιπίδια του αίματος, είναι τα τηγανισμένα θαλασσινά, τα οποία έχουν και την τιμητική τους. Καλό είναι να προτιμηθούν άλλοι τρόποι μαγειρικής, ο κόσμος τείνει να ξεχνά ότι υπάρχουν και κοκκινιστά καλαμαράκια, ψητό χταπόδι, βραστές ή ψητές γαρίδες, δεν χρειάζεται όλα να μπαίνουν στο τηγάνι».

πηγή: πρωτο θεμα

Η Τιτανομαχία (video)

Στην ταινία "Clash of the Titans", ο απόλυτος αγώνας για εξουσία και δύναμη στρέφει τους ανθρώπους ενάντια στους βασιλείς και τους βασιλείς ενάντια στους θεούς. Ο πόλεμος, όμως, μεταξύ των ίδιων των θεών μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο. Γόνος θεού, αλλά μεγαλωμένος από ανθρώπους, ο Περσέας (Σαμ Γουόρθινγκτον) προσπαθεί μάταια να σώσει την οικογένειά του από τον Άδη (Ρέιφ Φάινς), τον εκδικητικό Θεό του Κάτω Κόσμου.Μην έχοντας τίποτε άλλο να χάσει, ο Περσέας προσφέρεται να ηγηθεί μιας επικίνδυνης αποστολής, με σκοπό να κατατροπώσει τον Άδη, πριν εκείνος καταφέρει να ανατρέψει τον Δία (Λίαμ Νίσον) και να σπείρει το χάος στον κόσμο. Επικεφαλής μιας γενναίας ομάδας πολεμιστών, ο Περσέας θα ξεκινήσει ένα παράτολμο ταξίδι σε απαγορευμένους κόσμους. Αντιμαχόμενος ανίερους δαίμονες και τρομερά τέρατα, θα καταφέρει να επιβιώσει, μόνο αν αποδεχθεί τη δύναμή του ως Θεός, αψηφήσει τη μοίρα του και αγκαλιάσει το πεπρωμένο του. Βασισμένη στην ομότιτλη ταινία του 1981, το "Clash of the Titans" φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή του Λουί Λετεριέ και ακολουθεί τα χνάρια των "300" του Ζακ Σνάιντερ που αφήσαν εποχή στις ελληνικές αίθουσες.
Σκηνοθεσια: Louis Leterrier
Σενάριο: Travis Beacham, Phil Hay
Ηθοποιοί: Sam Worthington, Liam Neeson, Gemma Arterton, Ralph Fiennes, Jason Flemyng, Alexa Davalos, Mads Mikkelsen
Διάρκεια: 107 λεπτά
Πρεμιέρα: Κυριακή, 4 Απριλίου 2010
Χρονολογία παραγωγής: 2010
Κάντε κλικ ΕΔΩ για να δείτε την ταινία online!

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Για να δείτε την ταινία πρέπει να κατεβάσετε το πρόγραμμα που θα βρείτε στο site που θα ανοίξει!


Download Links:
Rapidshare:
http://rapidshare.com/files/405830335/titanomaxia_480p_by_timos.part13.rar
http://rapidshare.com/files/405830330/titanomaxia_480p_by_timos.part12.rar
http://rapidshare.com/files/405830322/titanomaxia_480p_by_timos.part11.rar
http://rapidshare.com/files/405819750/titanomaxia_480p_by_timos.part10.rar
http://rapidshare.com/files/405819746/titanomaxia_480p_by_timos.part09.rar
http://rapidshare.com/files/405819731/titanomaxia_480p_by_timos.part08.rar
http://rapidshare.com/files/405819727/titanomaxia_480p_by_timos.part07.rar
http://rapidshare.com/files/405819714/titanomaxia_480p_by_timos.part06.rar
http://rapidshare.com/files/405807774/titanomaxia_480p_by_timos.part05.rar
http://rapidshare.com/files/405807772/titanomaxia_480p_by_timos.part04.rar
http://rapidshare.com/files/405807773/titanomaxia_480p_by_timos.part03.rar
http://rapidshare.com/files/405807768/titanomaxia_480p_by_timos.part02.rar
http://rapidshare.com/files/405807764/titanomaxia_480p_by_timos.part01.rar


πηγή blognews

Renato Rascel




BELLISSIMA ROMA ! un jour je viendrais te rendre visite merci pour toutes ces belles melodies ITALIENNE ,un vrai plaisir ! baci a te RAY

Γαλαζοαίματοι με … κόκκινο αίμα

Γαλαζοαίματοι με … κόκκινο αίμα

Η λέξη γαλαζοαίματος προέρχεται από τη μεσαιωνική Ισπανία και μάλιστα την εποχή που η χώρα είχε καταληφθεί από τους Αραβες .
Κάτω από την επιδερμίδα των Ισπανών και ειδικότερα των ευγενών με την περιποιημένη και λευκή επιδερμίδα, διακρινόντουσαν οι αρτηρίες, που το χρώμα τους παρουσιάζεται γαλάζιο.
Κάτω, όμως, από τη μελαψή και βρώμικη επιδερμίδα των Αράβων πολεμιστών, όπως και των Ισπανών χωρικών οι αρτηρίες τους δε διακρίνονταν. Για το λόγο αυτό, οι ευγενείς Ισπανοί και στη συνέχεια κάθε ευγενής, απεκλήθησαν  γαλαζοαίματοι.
Φυσικά το αίμα τους δεν διαφέρει σε τίποτε από το δικό μας!

πηγή:perierga

Ο Παπανδρέου πετιέται σαν στιμμένη λεμονόκουπα...


Θυμάστε την περίπτωση Γιέλτσιν;
Ε! Λοιπόν η περίπτωση υιού Παπανδρέου είναι ανάλογη.

Θα παρατηρήσατε βέβαια ότι έβγαλα την παρένθεση από το ύψιλον...Το έκανα συνειδητά, διότι ο ιός τερμάτισε την μολυσματική του δράση και οδεύει προς την λύση δηλαδή την διάλυσή του.
Το λόγο τώρα έχουν τα βακτήρια της ΠΤΕ!

  • Το λένε όλα τα απορρυπαντικά συνειδήσεων, τα σαμπουάν μυαλών το διαλαλούν πως ήταν λάθος το μνημόνιο...
  • Το λέει το MEGA με φωνή που Τρέμη
  • Το λέει κι ΣΚΑΪ και σκάει απ΄το κακό του...
Τώρα ανακάλυψαν όλοι αυτοί την Αμερική και πως το τρίβει το πιπέρι του δανείου η Τραπεζοπιστωτική...
Τώρα που είναι σίγουροι ότι μας έχουνε στο χέρι και όλο δείχνουνε στον Παπανδρέου τον σκουπιδοντενεκέ...
Τώρα που εξαπλώνονται τα βακτήρια χρειαζόμαστε αντιβιοτικό, τον ιό δεν τον πιάνει, ο ιός κάνει τον κύκλο του και φεύγει..., τώρα το χρειαζόμαστε το κίνημα, όχι σπιθίτσες, αλλά πύρ!!!
Πύρ άσβεστο, Πύρ καθαρτικό, Πύρ αναλίσκον!!!
Το ερώτημα είναι θα βρεθεί ο Έλληνας Πούτιν;
Ο πατριώτης Έλληνας που θα αναλάβει το τιμόνι στα δύσκολα και θα βγάλει την Ελλάδα από το "αδιέξοδο";
Πρέπει να το δούμε Έλληνες στα σοβαρά να βρούμε πατριώτη αρχηγό και τον υιό Παπανδρέου τον καλώ να το σκεφτεί, να ψάξει, να βρεί ποιός μίλαγε σωστά και στον πατέρα του και σ΄αυτόν, να τον καλέσει και να τον συμβουλευτεί...
Το να ανακαλύψει ο υιός Παπανδρέου τον δικό του Πούτιν είναι δύσκολο αλλά με την βοήθεια αυτού που λέω κάτι μπορεί να γίνει.
Αλλιώς αντί για ΟΗΕ (που τού 'ταζαν για να προδώσει) θα συναντήσει τον σκουπιδοντενεκέ!

πηγή:blognews

Νίκος Λυγερός: Η ζωή είναι αλλού

<>  <>
Χωρίς να το έχω προγραμματίσει έτυχε να παρακολουθήσω στην ΕΤ1, την εκπομπή της Εύης Κυριακοπούλου "Η ζωή είναι αλλού" που είχε για καλεσμένο τον  Νίκο Λυγερό Έλληνα που κατέχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες ευφυΐας (IQ) στην κλίμακα Stanford-Binet.
Αποτέλεσε δώρο για μένα τα όσα είπε αυτός ο σπουδαίος Έλληνας. Ποιός όμως είναι ο κ. Νίκος Λυγερός;
Ο δείκτης ΙQ του Νίκου Λυγερού είναι 189, σχεδόν διπλάσιος του μέσου ανθρώπου, τόσος που συναντάται μόνο σε 1 στα 80.000.000 άτομα!  Η πολυπραγμοσύνη του καθηγητή Λυγερού κόβει την ανάσα. Ο 40χρονος σήμερα Βολιώτης ασχολήθηκε ερευνητικά με την άλγεβρα και τη θεωρία των αριθμών και ανακάλυψε και δημοσίευσε έναν νέο πρώτο αριθμό. Μεταξύ άλλων είναι καθηγητής μαθηματικών στη Λυών, όπου έζησε μετά τα 12 του χρόνια, είναι επισκέπτης καθηγητής στη Θράκη και στην Αθήνα, όπου διδάσκει φιλοσοφία των μαθηματικών, επιστημολογία, νευροεπιστήμες, βιοηθική και κυβερνητική. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 3.600 άρθρα φιλοσοφίας, νοημοσύνης, εκπαίδευσης, μαθηματικών, φυσικής, μυθολογίας, θρησκείας, ιστορίας, αρχαιολογίας, κινηματογράφου, ζωγραφικής, μουσικής, πολιτικής, κοινωνιολογίας, στρατηγικής, μάνατζμεντ και οικονομίας. Είναι καθηγητής στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και στην Αστυνομική Ακαδημία, καθώς και εξπέρ μεταφραστής-διερμηνέας στα γαλλικά δικαστήρια. Έχει εκδώσει λογοτεχνικά βιβλία και ποιητικές συλλογές, είναι ζωγράφος, ενώ γράφει και σκηνοθετεί θεατρικές παραστάσεις. Σημειώστε πως παίζει σκάκι από 2 ετών.Είναι λάτρης και μαχητής της Κύπρου, στην οποία κατέχει και τη θέση στρατηγικού συμβούλου.
Αντιγράφουμε από παλαιότερη συνέντευξή του στον Κώστα Ονισένκο από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:

Υπάρχει κάτι ανθρώπινο που να σας είναι ξένο;

Νομίζω πολλά πράγματα είναι ανθρώπινα και μπορεί να μου είναι ξένα, απλώς προσπαθώ να τα προσεγγίσω και να ανήκουν στον πυρήνα της σκέψης μου. Δεν θα ήθελα να μπούμε σε μια συζήτηση όπου το ανθρώπινο είναι ελάττωμα, για μένα είναι, το ιδανικό, ή μάλλον η βέλτιστη λύση για μια ισορροπία της ζωής. Διότι δυστυχώς είμαστε πολύ κοινωνικοί.

Πολλοί σας συγκρίνουν με τον Αϊνστάιν. Σας ενοχλεί αυτό;

Δεν με συγκρίνουν με τον Αϊνστάιν, νομίζω ότι συγκρίνουν αριθμούς. Για μένα ο Αϊνστάιν είναι δάσκαλος, ακολουθώ αυτά που έχει κάνει, τα παρακολουθούσα όταν ήμουν πιο νέος. Τώρα ως «γέρος», τον θεωρώ περισσότερο ως μοντέλο, όχι μόνο στον επιστημονικό χώρο αλλά και στον ανθρώπινο, και στον φιλοσοφικό. Για μένα αποτελεί μια ολότητα.

Η κοινωνία αντιμετωπίζει επιφυλακτικά την ευφυΐα;

Ναι, πάντα. Νομίζω ότι η χαμηλή ευφυΐα απλώς συμπίπτει με την έννοια της πονηριάς, άρα η κοινωνία το βλέπει κάπως θετικά. Κάποιος που είναι καταφερτζής, κάνει διάφορες κομπίνες, το βλέπει θετικά. Μπροστά σε κάποιον που δεν κάνει αυτές τις κομπίνες στις οποίες είναι συνηθισμένη η κοινωνία και τα καταφέρνει αλλιώς είναι πολύ πιο επιφυλακτική. Γιατί στην ουσία αντιλαμβάνεται ότι είναι μια παράξενη μορφή όπλου, το οποίο δεν ξέρει να αντιμετωπίσει. Ξέρει ότι μπορεί να είναι χρήσιμος σε μερικές καταστάσεις αλλά η κοινωνία είναι πάντοτε επιφυλακτική.

Αυτός ο φόβος έχει επιπτώσεις στο μέλλον της ανθρωπότητας;

Δεν νομίζω, γιατί πάντα έτσι ήταν. Εγώ το βλέπω πιο πολύ σαν το θέμα της πυροσβεστικής. Όταν δηλαδή υπάρχει μια πολύ μεγάλη πυρκαγιά που έχει σχέση με πετρέλαιο χρησιμοποιούμε νιτρογλυκερίνη, η οποία είναι πάρα πολύ επικίνδυνη αλλά είναι το μόνο αποτελεσματικό για να σταματήσει γιατί εκκενώνει το σύστημα, δεν υπάρχει πια αέρας και σταματάει η καύση. Νομίζω πως σε ό,τι αφορά την ακραία νοημοσύνη, την χρησιμοποιεί η κοινωνία όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Αυτό δεν σημαίνει ότι την αγαπάει.

Όπως η ατομική βόμβα;

Οποιαδήποτε βόμβα, αλλά όχι μόνο για τα όπλα. Εννοώ, όταν πρέπει να οργανώσει ένα σύστημα ή ακόμα και θέματα εφοδιαστικής αλυσίδας ή λογιστικής χρησιμοποιεί όντως τη νοημοσύνη, αλλά επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Είναι σαν ένα παζλ που μπορούν να το λύσουν μόνο μερικοί άνθρωποι, εκεί τους χρησιμοποιεί. Αλλά συνήθως τους χρησιμοποιεί τοπικά και μετά επανέρχεται σε μια κατάσταση ισορροπίας διότι η νοημοσύνη είναι κάτι το ριψοκίνδυνο εφόσον αναθεωρεί τα δεδομένα. Η κοινωνία δεν θέλει να αναθεωρούν τα δεδομένα της, θέλει να είναι σταθερή, να ζει πάντοτε σε ένα παρόν, σε ένα παντοτινό παρόν, για το οποίο είναι σίγουρη. Άρα δεν την ενδιαφέρει ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον στην ουσία, την ενδιαφέρει η αναπαραγωγή του παρόντος. Η νοημοσύνη είναι μια ανατροπή, άρα η κοινωνία θα την χρησιμοποιήσει ομοιοπαθητικά.

Το γεγονός ότι καταπιάνεστε με πολλά πράγματα ταυτόχρονα δεν σας φοβίζει, από την άποψη ότι ίσως να μην αφήσετε ένα ισχυρό αποτύπωμα σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα;

Αυτό το φοβάται μόνο η κοινωνία. Το βλέπω κάπως αλλιώς. Δεν μπορώ να φανταστώ ένα χέρι που να μην χρησιμοποιεί και τα πέντε δάκτυλα. Να αφήσω αποτυπώματα, όπως αφήνουμε σε μία ταυτότητα; Βλέπω ότι ακόμα και οι ταυτότητες έχουν εξελιχθεί και δεν υπάρχουν αποτυπώματα. Εμένα με ενδιαφέρει το εγκεφαλικό, ο πυρήνας είναι ίδιος. Μπορεί σε ένα επίπεδο εξειδίκευσης να θεωρούμε ότι αγγίζουμε πολλά πράγματα αλλά δεν έχουμε εμβαθύνει ένα πράγμα, αυτή είναι αντίληψη εντελώς γραμμική και κοινωνική. Δεν ξέρω μεγάλους στοχαστές που να μην άγγιξαν πολλά επίπεδα, με πολλαπλό τρόπο. Και ακόμα και η ολιστική προσέγγιση δεν έχει νόημα, γιατί όπως και στο σκάκι, κάποιος μπορεί να σου πει: «γιατί ασχολείσαι με 32 κομμάτια και όχι μόνο με ένα»; Αλλά δεν έχει νόημα μόνο με ένα.

Δεν έχετε αγαπημένο κομμάτι στο σκάκι;

Δεν υπάρχει αγαπημένο κομμάτι, θα ήταν λάθος αν υπήρχε. Είναι ολόκληρο το σύστημα που με ενδιαφέρει. Είναι σαν έναν πατέρα που δεν έχει ένα παιδί πιο αγαπημένο από τα άλλα, σαν έναν συγγραφέα που δεν έχει ένα έργο που δεν είναι αγαπημένο γιατί στην ουσία είναι η ολότητα που αποτελεί την οντότητά του. Όταν παίζω σκάκι δίνω σημασία σε όλα τα κομμάτια που διαθέτω για να πετύχω έναν στόχο. Σαν στρατηγικός σύμβουλος θα μπορούσα να πω πως το κομμάτι που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι ο αντίπαλος βασιλιάς, γιατί αυτός είναι ο στόχος του παιχνιδιού. Αλλά αυτό είναι μια μεταστρατηγική έννοια, δεν επηρεάζει άμεσα αυτό που κάνω γιατί πρέπει να κινηθώ πρώτα. Άρα δίνω σημασία και αξία σε όλα αυτά που διαθέτω. Δεν μπορώ να αποβάλω μερικά στοιχεία μόνο και μόνο γιατί με ενδιαφέρει το ένα, γιατί αμέσως υπάρχει το θέμα της επιλογής. Με ενδιαφέρει ο συνδυασμός της ομάδας, αλλά δεν έχει σχέση μόνο με το σκάκι. Και στο ποδόσφαιρο δεν με ενδιαφέρει ένα άτομο. Μπορεί να υπάρχουν χαρακτηριστικά που με αγγίζουν περισσότερο. Ας πούμε, με αγγίζει πιο πολύ ο τερματοφύλακας γιατί είναι το τελευταίο στοιχείο της ομάδας και είναι ο μόνος που έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τα χέρια του. Άρα αυτή η διαφοροποίηση τον κάνει ένα αντικείμενο λίγο διαφορετικό σε σχέση με την ομάδα. Αλλά μπορεί να υπάρχει ένας τερματοφύλακας μόνος χωρίς ομάδα;

Ποια είναι η σχέση σας με την έννοια της δικαιοσύνης;

Απόλυτη. Θα έλεγα ότι είμαι περισσότερο της τάσης του δικαστή παρά του δικηγόρου. Για μένα η διαφορά είναι ότι ο δικηγόρος μπορεί να πληρωθεί για μία υπόθεση ακόμα και αν ξέρει ότι ο πελάτης του είναι ένοχος. Ο δικαστής δεν έχει αυτό το δικαίωμα, αντιπροσωπεύει το δικαστήριο, την απόλυτη δικαιοσύνη...

Με την ευρύτερη έννοια του δικαίου;

Για μένα το δίκαιο είναι η βάση της σκέψης μου, όπως ο πυρήνας μου είναι τα μαθηματικά. Το δίκαιο για μένα συσχετίζεται με την αλήθεια. Με τη στρατηγική βέβαια τα πράγματα δυσκολεύουν, μερικές φορές κάνεις φαινομενικά άδικες κινήσεις για να κάνεις κάτι δίκαιο, είναι αυτό που λέμε «να λερώσεις τα χέρια σου» αλλά στα μαθηματικά, ευτυχώς, δεν έχουμε αυτό το πρόβλημα.

Έχετε πει πως μια θυσία για να έχει νόημα θα πρέπει να ακολουθείται από άλλη θυσία.

Η θυσία έχει ένα νόημα από μόνη της αλλά αυτό είναι ελάχιστο, δεν επηρεάζει. Αν πραγματικά έχει την αξία της θυσίας και όχι μόνο την οντότητα της θυσίας τότε πρέπει να ακολουθηθεί από μια άλλη θυσία για να υπάρχει ένα διαχρονικό στοιχείο. Αυτό που έγινε και με τις επαναστάσεις του έθνους. Aν μία επανάσταση φέρνει μόνο την καταστροφή των ανθρώπων που την κάνουν και δεν υπάρχει καμία συνέχεια έχουμε ένα πολύ αρνητικό γεγονός.

Όταν κάποιος αντιλαμβάνεται ένα πρόβλημα, αποκτά αυτόματα και την υποχρέωση να προσπαθήσει να το λύσει;

Το θέμα δεν είναι να λύνουμε ένα πρόβλημα αλλά να πείσουμε τους ανθρώπους ότι υπάρχει λύση. Η δυσκολία βρίσκεται στο πως να πείσουμε μια κοινωνία να δεχτεί μια λύση. Η διαπραγμάτευση με την κοινωνία δεν γίνεται στην επίλυση του προβλήματος. Το πραγματικό πρόβλημα ξεκινάει όταν βρίσκεις προβλήματα εκεί που δεν βλέπουν οι άλλοι. Όταν κάποιος θεωρεί ότι ζει καλά, είναι δύσκολο να τον πείσεις ότι πρέπει να αλλάξει μεθοδολογία, όταν έχει προβλήματα είναι ανοιχτός σε κάθε τύπου βοήθεια.

Η μνήμη πονάει;

Η μνήμη είναι πληγή. Είναι σαν να ρωτάτε αν η πληγή πονάει. Νομίζω ότι είναι το κορμί που είναι γύρω από την πληγή που πονάει, εκείνος που διαθέτει τη μνήμη, πονάει. Αυτό είναι αναμενόμενο σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί η λήθη. Εφόσον η μνήμη αποτελεί μια αντίσταση, και είναι πάντοτε τοπική, αναγκαστικά προκαλεί πόνο σε αυτόν που τη διαθέτει. Η μνήμη δεν κυριαρχεί ποτέ. Την βλέπω σαν σελιδοδείκτη σε ένα βιβλίο που έχουμε ξεχάσει. Αλλά ο σελιδοδείκτης δεν ξεχνάει.

Η τιμωρία;

Όχι, η μνήμη από μόνη της είναι παθητική, δεν μπορεί να τιμωρήσει. Όταν συνδυάζεται με νοημοσύνη μπορεί να γίνει κάτι το ανάλογο αλλά από μόνη της όχι. Γιατί είναι μια καταγραφή που μπορεί να ξεχαστεί κάθε στιγμή. Το θέμα είναι πως χρησιμοποιείται. Για μένα η μνήμη είναι το κομμάτι της ανθρωπιάς μέσα στη νοημοσύνη. Αυτός που δεν έχει μνήμη και είναι ένας εγκέφαλος -με την άποψη της νοημοσύνης- δεν είναι άνθρωπος, είναι μια μηχανή, το κομμάτι της ανθρωπιάς προέρχεται από τη μνήμη.

Γράφετε από χρέος ή από ανάγκη έκφρασης;

Υπάρχουν και τα δύο, υπάρχει ένα ατομικό χρέος που νιώθεις ως άνθρωπος μέσα στην ανθρωπότητα. Για μένα το θέατρό μου εκφράζει κάτι, αλλά δεν υπάρχει μία ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή. Έχω γράψει θέατρο και για την Κύπρο, και για το Ποντιακό και για το Αρμενικό αλλά έχω γράψει και θέατρο «ανεξάρτητο» που είναι πιο φιλοσοφικό και αφορά τον άνθρωπο από μόνο του χωρίς ένα πολιτικό πλαίσιο. Εκεί είναι περισσότερο μια ανάγκη για έκφραση πάνω σε ένα θέμα. Οι κωμωδίες μου πάντοτε είναι ανθρώπινες, το βλέπω και με το κοινό στη Γαλλία. Είναι έργα του χαμόγελου και μερικές φορές της λύπης. Έχω γράψει και ένα δράμα για τον Ντα Βίντσι με τον τίτλο «Ο άνθρωπος που δεν υπήρχε». Όταν το διάβασαν κάποιοι κριτικοί δεν ήξεραν κατά πόσο είναι δράμα και κατά πόσο κωμωδία.. Ή το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ, θα λέγατε ότι είναι ξεκάθαρα κωμωδία; Αυτό το ύφος έχω, σαν ένα σημείο αναφοράς.
Δυστυχώς πολλές φορές γράφω ένα βιβλίο και με ρωτάνε πως το έγραψα, όχι τι έγραψα. Με ρωτάνε τι πρωινό τρώω την περίοδο που γράφω, αυτές τις συνεντεύξεις τις σταματάω βέβαια, αλλά το έχω ζήσει και αυτό.

Ναι αλλά αυτά τα στοιχεία πουλάνε

Ναι αλλά εδώ τίθεται το θέμα του «είναι τέρας, έχει και φυσιολογικά πράγματα;». Έχω συχνά να αποδείξω δύο πράγματα σε μια συνέντευξη με έναν ουδέτερο δημοσιογράφο που δεν έχει ιδέα για μένα: το ένα ότι είμαι άνθρωπος, το δεύτερο ότι είμαι άντρας. Και συχνά λέω : «αν ρωτούσατε κάποιον άλλον δεν θα μπορούσε να σας πείσει». Το κάνουν με μένα επειδή μπορώ να τους απαντήσω και να πείσω ότι δεν είμαι αυτό που νομίζουν. Σε βλέπουν σαν ένα τέρας - μηχανή, όταν σε ρωτάνε φυσιολογικές ερωτήσεις και δεν απαντάς φυσιολογικά, προβληματίζονται.

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΗ ΤΗ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

> Για τον εαυτό του και τη νοημοσύνη

πηγή:ακτιβιστής

Aποκριάτικα δρώμενα-Βλάχικος γάμος Θήβας και άλλα..

taxalia.blogspot.com

Είναι ένα από τα πιο ζωντανά προχριστιανικά κατάλοιπα των αρχαίων ομαδικών ελληνικών τελετουργιών. Τέτοιες τελετές έκαναν και οι ποιμένες για να βλαστήσει η γη και να βοσκήσουν τα κοπάδια τους.
Η λαϊκή αυτή κωμωδία διατηρήθηκε μέσα στους αιώνες από τους βλάχους-ποιμένες της περιοχής του Ασπροποτάμου που..ήταν απάτητη από τους Τούρκους και άλλους ξένους κατακτητές. Από εκεί μεταφέρθηκε στη Θήβα, γύρω στα 1830.

Όλα θυμίζουν Διόνυσο και γι’ αυτό το έθιμο αυτό ζυμωμένο και με άλλα λαϊκά ντόπια έθιμα, σχετικά με την γονιμότητα και την ανανέωση, βρήκε γόνιμο χώμα και ρίζωσε στη Θήβα, την πατρίδα του Βάκχου, όπου γίνονταν ανάλογες γιορτές όπως τα Διονύσια.
Το σύνολο των δρώμενων του εθίμου του Βλάχικου γάμου κορυφώνεται με την πομπή και την τελετή του «γάμου» την Καθαρά Δευτέρα καθώς και τον σκωπτικό διάλογο ο οποίος εξελίσσεται με την βλάχικη προφορά μεταξύ των «συμπεθέρων» του γαμπρού και της νύφης, μεταφέρει δε σημειολογικά στο σήμερα, την αρχαιότατη Διονυσιακή λατρεία, η οποία δραματοποιείται και εικονοποιείται με θεατρικό τρόπο με τον κυκλικό «χορό του πεθαμένου», ο οποίος αποτελεί το κορυφαίο δρώμενο του εθίμου.

Το ομαδικό γλέντι και μεθύσι, η πομπή, ο Πυρρίχιος χορός, τα φλάμπουρα με τα γαρυφαλλοστόλιστα πορτοκάλια, οι γκλίτσες (παραλλαγές των Βακχικών θυρσών), η τσουχτερή σάτιρα, οι αισχρολογίες και τα πειράγματα, ο χωρίς σταματημό χορός, η ακατάσχετη οινοποσία, είναι λίγα από τα σημάδια που μαρτυράνε ότι τούτος ο «Γάμος», το πολυσήμαντο αυτό λαϊκό αφιέρωμα είναι ένα αυθεντικό κατάλοιπο της πανάρχαιης Διονυσιακής λατρείας.
Οι παρέες των Βλάχων, των Μακεδόνων, των Σαρακατσάνων και των Λιάπηδων αρχίζουν να συγκεντρώνονται από το μεσημέρι της Κυριακή της Τυρινής όπου διασκεδάζουν στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης.