Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Αυτοί οι γιατροί θα το ξεκάνουν το «παιδί»!

Από τότε που κόλλησε την ΔουΝουΤίτιδα δεν έχει αφήσει γιατρό για γιατρό. Άρχισε από το εξωτερικό να επισκέπτεται τους ειδικούς Γάλλους, Αμερικανούς και Γερμανούς ΔουΝουΤολόγους. Του έγραψαν συνταγές τις οποίες ακολουθεί πιστά και κάθε τρίμηνο που ...
έρχονται για επανεξέταση του ξαναγράφουν και νέες συνταγές, μα αντί να πάει καλύτερα όλο και χειροτερεύει η κατάστασή του.

Απευθύνθηκε στους δικούς μας κορυφαίους «γιατρούς» αλλά μπορεί μεν να συμφώνησαν στη διάγνωση αλλά διαφώνησαν στον τρόπο θεραπείας της αρρώστιας.

Πάει…. αυτοί οι "γιατροί" θα το ξεκάνουν το «παιδί»!

πηγή:greki

Ο Γιώργος τα κατάφερε! Νέα υποδούλωση της χώρας στο διηνεκές!!!!


Απίστευτο. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό το οποίο ακριβώς είχαμε προβλέψει. Εξάλλου η προπαγάνδα τους έχει γίνει πολύ προβλέψιμη. Από μέρες λοιπόν τώρα, παρατηρούσαμε ότι η κυβέρνηση και όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του καθεστώτος, παρουσίαζαν την όλη κατάσταση πολύ τραγική και τον πρωθυπουργό να δίνει τις «μάχες» του. Άλλωστε και ο ίδιος σε όλες τις δηλώσεις του, επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση «θα δώσουμε τη μάχη». Το λέγαμε ότι αυτό μας βάζει σε υποψίες πως στο τέλος θα παρουσιάσουν την καταστροφή ως τεράστια νίκη.
Από το πρωϊ λοιπόν σήμερα, ξεκίνησαν τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ να παρουσιάζουν ως τεράστια νίκη του κ. Παπανδρέου, αυτά που συμφωνήθηκαν μέχρι τις 2 τα ξημερώματα σήμερα στις Βρυξέλλες.


Τι συμφωνήθηκαν:

1) Να επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ΕΥΡΩ.

2) Να μειωθεί το επιτόκιο από 5,8% σε 4,8% και

3) Να δανείζεται η χώρα από το Ταμείο

Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να επαναγοράζει τα ομόλογα που λήγουν. Δηλαδή νέο χρέος με μεγαλύτερο επιτόκιο για εξόφληση του παλιού.
Υπάρχει και μια τέταρτη συμφωνία την οποία κάνουν γαργάρα….. Την πώληση δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δις ΕΥΡΩ, ως αντάλλαγμα για τα πιο πάνω..

Ποιες είναι οι συνέπειες:

1) Κερδίζουμε χρόνο, αλλά να τον κάνουμε τι;;

2) Διασώζεται προς το παρόν τα σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο θα συνεχίσει να μας κυβερνά κανονικότατα, χωρίς να αλλάζει τίποτα.

3) Το χρέος των 110 δις μεγαλώνει. Απλά πολλαπλασιάστε τα χρόνια της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του χρέους, επί 4,8% επί το κεφάλαιο, για κάθε χρόνο για να δείτε πόσο ακόμα μεγαλώνει το χρέος.

4) Το χειρότερο. Με τον δανεισμό από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μετατρέπεται το ιδιωτικό χρέος προς τους διεθνείς τοκογλύφους, το οποίο θα μπορούσαμε άνετα να «κουρεψουμε» σε ενυπόθηκο χρέος προς τα κράτη της ΕΕ, όπως ακριβώς και τα 110 δις, το οποίο δεν θα μπορούμε πλέον να αγγίξουμε. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!!

5) Θα εκποιηθεί δημόσια περιουσία και επικερδείς ΔΕΚΟ αξίας 50 δις ΕΥΡΩ σε ιδιώτες.

6) Θα περάσουμε το Σύμφωνο Σταθερότητας που θέλει η Γερμανία στο εσωτερικό μας Δίκαιο.

7) Διαρκής λιτότητα και διεθνή υποδούλωσή μας στο διηνεκές.

Πως θα καταντήσουμε;
Στο τέλος, έπειτα από μερικά χρόνια, αφενός θα έχουμε χάσει τελείως την επικερδή δημόσια περιουσία μας, αφετέρου θα βρισκόμαστε με ένα τεράστιο ενυπόθηκο πλέον δημόσιο χρέος, προς τα κράτη της ΕΕ, το οποίο θα απειλήσει άμεσα τις ατομικές μας περιουσίες. Στο μεταξύ τα δύσκολα μέτρα θα συνεχίζουν να εφαρμόζονται.
Ιδού η τεράστια νίκη του κ. Παπανδρέου.
Αυτή τη φορά περιμένουμε από τον άλλο σημαντικό πόλο του πολιτικού συστήματος, δηλαδή την Νέα Δημοκρατία να αντιδράσει.
Δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Θέλουμε μόνο ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ με το ερώτημα «Ναι τη νέα συμφωνία ή πτώχευση;».
Αν δεν το πράξει και τώρα η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή, αν δεν αξιώσει να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός γι’ αυτή τη μακροχρόνια σκλαβιά που μας βάζουν, τότε θα έχει διαπράξει ολέθριο ιστορικό λάθος για την ίδια και τον τόπο.
πηγή:ας μιλήσουμε επιτέλους

ΠΡΟΣΟΧΗ: κυκλοφορούν πλαστά χαρτονομίσματα των 100 ευρώ!

 


Δυο νεαροί συνελήφθησαν στην Κατερίνη επειδή διακινούσαν παραχαραγμένα χαρτονομίσματα των 100 ευρώ. Αρχικά, αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Κατερίνης, συνέλαβαν το απόγευμα χθες, 10 Μαρτίου 2011, στην Κατερίνη, Βούλγαρο 25 ετών. Προσπάθησε να πληρώσει, σε...
 πρατήριο υγρών καυσίμων ιδιοκτησίας 54χρονου, με δυο πλαστά χαρτονομίσματα των 100 ευρώ. Ο πρατηριούχος ειδοποίησε την αστυνομία, ο νεαρός Βούλγαρος συνελήφθη και, κατά την προανάκριση υποστήριξε πως είχε πάρει τα χρήματα από 41χρονο Έλληνα, για εργασίες που είχε κάνει. Έτσι η αστυνομία συνέλαβε και τον 41χρονο και τους παρέπεμψε στον εισαγγελέα

salonicanews.com

Τρεις απολύσεις, ένα λουκέτο κι ένα ζεϊμπέκικο…


Όσο διαρκεί ένα ζεϊμπέκικο, τέσσερα λεπτά και κάτι…
Κείμενα σαν αυτό κι εκατοντάδες άλλα, φωτογραφίες σαν αυτή και χιλιάδες άλλες, βίντεο κι ό,τι άλλο οπτικοακουστικό παράγεται στις μέρες μας και καταναλώνεται εν ριπή οφθαλμού κι ερμηνεύεται ως φυσικό ή παράλογο με τις κρατούσες αντιλήψεις, θ’αποτελέσουν ένα εκρηκτικό υλικό για τους ιστορικούς και πολιτικούς επιστήμονες αλλά και τους ψυχιάτρους του μέλλοντος.
Ούτε ο Γιώργος τώρα, ούτε ο Κώστας πριν, είναι και ήταν, τόσο ανάλγητοι παρότι φαίνεται πως έκαναν και κάνουν πολλά προς αυτήν την κατεύθυνση. Ούτε προδότες. Ούτε απλά ανόητοι κι ανεπαρκείς. Κανείς από τους δυο δεν είχε οικονομική ανάγκη πέρα από μια θεμιτή και ίσως υπερβολική φιλοδοξία. Που κι αυτή τους ήρθε μπούμερανγκ. Ο ένας ήδη ευτελίστηκε κι ο άλλος βασανιστικά ευτελίζεται, μέρα τη μέρα.
Θ’ αναρωτιούνται, όμως, οι ερευνητές και θ’αναζητούν απαντήσεις για τα ήθη, τις συμπεριφορές και τις καταστροφικές εμμονές. Και θα ταξινομούν και θ’ αναλύουν τον, ευτυχώς γι’αυτούς, ψηφιακό πληροφοριακό πλούτο. Αλλά παρότι θα’ χουν ασυγκρίτως πολλαπλάσια στοιχεία για να κρίνουν, δεν θα’χουν ζήσει αυτήν τη περίοδο που εμείς ζούμε. Αυτήν τη σύγχυση, αυτόν τον πληθωρικό σουρεαλισμό.
Ας πούμε για τη σύγχυση με τις πολιτικές έννοιες. Με την ερμηνεία εννοιών όπως «φιλελεύθερος σοσιαλισμός» ή «κοινοβουλευτικός αυταρχισμός». Ή με την οριοθέτηση εννοιών όπως «λαϊκισμός», «εθνική προδοσία», «δοσιλογισμός», «εθνικισμός», «ρατσισμός».
Ή ας πούμε για τη σύγχυση με τον τρόπο ζωής. Γιατί πολύ πριν χορέψει ο Γιώργος, χόρευε ο Άκης. Κι ακόμη πιο πριν, χόρευε ο Ανδρέας. Και βέβαια όχι εκείνος που τον κτυπούσαν ένα βράδυ στην ταράτσα. Και θ’αναρωτιούνται. Πώς ένας λαός με έντεχνα είδωλα κατέληξε ν’ακολουθεί Bon viveur πολιτικούς της μίζας και των δανεικών και μαζορέτες βουλευτίνες που τα’ σπαγαν στα μπουζουκομάγαζα;
Πώς προετοίμαζαν τους εγκεφάλους των πολιτών, με περιοδικά και τηλεοπτικά προγράμματα life-style; Πώς μεθόδευαν το πλιάτσικο πρώτα των δανεικών και μετά των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμμάτων κυρίως αυτών που δεν συμμετείχαν ψυχή τε και σώματι σε κείνο τον καρνάβαλο που κράτησε κοντά μισόν αιώνα; Πώς όλοι μαζί οι καθεστωτικοί κρατικο-υπάλληλοι κολλούσαν σα βδέλες στο σώμα της χώρας μέχρι την τελική πτώση;
Κι όσες μελέτες καταπιάνονται με τις ρίζες των γεγονότων της εποχής θα στέκονται στον όρο «φαινόμενο πασόκ», όχι στην αυστηρή έννοια των αρχικών αλλά στην έννοια του τί αυτό αντιπροσώπευε στη συνείδηση των τότε κατοίκων της χώρας. Και θα θέτουν υπό συζήτηση το χαρακτηρισμό-του ως κινήματος σχεδόν στα όρια του «φανατικού», ως ενός επίμονου κι αξεπέραστου τρόπου ζωής και αντιλήψεων που αφομοίωσαν και ξεπέρασαν το συντηρητισμό, την τότε «δεξιά», και εξουδετέρωσαν κάθε άλλου τύπου καθεστωτική λύση, την τότε «αριστερά».
Ενός ανίκητου τρόπου που βασιζόταν στην αξία της ήσσονος προσπάθειας, στον τυχοδιωκτικό πλουτισμό στο όνομα του νόμου και της τάξης, στην έλλειψη σεβασμού προς τους μη καθεστωτικούς και τη μεθοδική οικονομική τους εξόντωση, στην καθολική έλλειψη της αξιοκρατίας στην κοινωνική ανέλιξη του πολίτη, σε σημείο που ν’ αποτελεί βασική προϋπόθεση γι’ αυτήν, και στην ανάδειξη της ενασχόλησης με την πολιτική σ’ επάγγελμα με αυστηρά συντεχνιακά χαρακτηριστικά που η διασφάλιση των κεκτημένων του σε κομματικό, βουλευτικό ή συνδικαλιστικό επίπεδο να ήταν υπεράνω κάθε κοινωνικού και εθνικού συμφέροντος.
Κι ενώ θα τους είναι όλ’αυτά αδιανόητα και θα κουνούν απορημένοι το κεφάλι για την πολιτική ιστορία και την καθημερινή ζωή των προγόνων τους, θα τους φαίνεται ακόμη πιο αδιανόητο ότι, παρ’όλ’αυτά, αυτοί εξακολουθούν να μιλούν ελληνικά, ότι η χώρα αυτή, παρ’όλ’αυτά, εξακολουθεί να υπάρχει κι ότι αυτό που τελικά έβγαινε σαν κραυγή και φόβος από κάτι κείμενα σαν αυτό, τελικά διαψεύστηκε από την ιστορία. Κι εκείνο το παλιό «φαινόμενο ΠΑσόκ» ήταν τελικά μια απαραίτητη παρένθεση στην πορεία αυτογνωσίας ενός λαού μέσα στη μακρόχρονη ιστορία του.
ΥΓ. Ο τίτλος, μια απλή αναγωγή των επίσημων στοιχείων της οικονομικής ύφεσης, σ’ όσο, περίπου, διαρκεί ένα ζεϊμπέκικο, τέσσερα λεπτά και κάτι…




πηγή:blognews

Ματιά στα αρχαία σπίτια της Πιερίας




Άποψη από την ανασκαφή στην πηγή της Αρτέμιδος.


Το πρόχειρο και το καλό σερβίτσιο, αλλά και η χρήση χειροποίητων χαλιών, ήταν ενταγμένα στην κουλτούρα των κατοίκων της νότιας Πιερίας από τη μυκηναϊκή περίοδο ακόμη. Φως στην καθημερινή ζωή εκείνης της περιόδου ρίχνει για πρώτη φορά η ανασκαφή στην Πηγή της Αρτέμιδος, θέση που βρίσκεται δυτικά της εθνικής οδού, στο ύψος του Πλαταμώνα, με άμεση εποπτεία της περιοχής από τις εκβολές του Πηνειού έως την παραλία του Πλαταμώνα, προσφέροντας έτσι δυνατότητα ελέγχου του σημαντικού περάσματος από τη Θεσσαλία στη Μακεδονία.

Η ανασκαφή προκλήθηκε από την ΠΑΘΕ, στο πλαίσιο της διάνοιξης της νέας εθνικής οδού και η αρχαιολογική έρευνα αναγνώρισε τρεις φάσεις χρήσης του χώρου. Η τελευταία φάση χρονολογείται στα κλασικά χρόνια, ενώ οι προηγούμενες στην Υστερη Εποχή του Χαλκού. Με αφορμή τις εργασίες του 24ου ΑΕΜΘ, η επικεφαλής της ανασκαφής, Σοφία Κουλίδου -η ανακοίνωσή της θα γίνει αύριο στις 20.00- μιλώντας στον «Α» εξηγεί: «Επιβεβαιώνεται μέσα από τα ευρήματα-οικιστικά κατάλοιπα η κατοίκιση κατά τη μυκηναϊκή περίοδο και συγκεκριμένα από το 1.500 ώς το 1.100 π.Χ. Παρόλο που είχαν εντοπιστεί νεκροταφεία της μυκηναϊκής εποχής, δεν είχαν εντοπιστεί στοιχεία οικιστικής χρήσης του χώρου, με αποτέλεσμα να υπάρχει η απορία πού και πώς ζούσαν οι άνθρωποι της εποχής εκείνης. Μέσα από την ανασκαφή αυτήν έχουμε την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στα σπίτια της εποχής εκείνης, στις καθημερινές συνήθειες και ασχολίες».
Αγγεία, κοσμήματα και υφαντά
Η ίδια συμπληρώνει ότι κατά τη δεύτερη φάση μεταξύ των ευρημάτων συγκαταλέγεται «ένα μικρό εργαστήριο για το ψήσιμο αγγείων. Εντοπίστηκαν, μάλιστα, αρκετά εργαλεία κοπής, καθημερινά αγγεία αδιακόσμητα, αλλά και καλής ποιότητας τροχήλατα και πολύ καλά διακοσμημένα πιάτα και δοχεία πόσης, αλλά και υφαντικό βάρος -που χρησιμοποιούνται στους αργαλειούς- και τέλος χάλκινα κοσμήματα. Κατά την περίοδο της οικιστικής ανάπτυξης της θέσης πραγματοποιήθηκε και μία μεμονωμένη ταφή στην περιοχή του κλιβάνου. Πρόκειται για μία απλή λακκοειδή ακτέριστη ταφή. Θα ήταν ελκυστική αλλά με τα μέχρι στιγμής δεδομένα ατεκμηρίωτη η υπόθεση ότι ο νεκρός ήταν ο κεραμέας, όπως στην περίπτωση του μυκηναϊκού κεραμικού κλιβάνου στο Διμήνι. Επίσης, εντοπίστηκε μια κατασκευή της χρονικής αυτής περιόδου, που πιθανό να αποτελούσε μία προσπάθεια διαχείρισης-διευθέτησης των υδάτων ή ακόμη αποστράγγισης του χώρου σε περιπτώσεις βροχοπτώσεων».
Κατά την αρχαιότερη φάση -1550-1400 π.Χ.- ο χώρος λειτούργησε ως νεκροταφείο και κατόπιν κατοικήθηκε, αν και όχι πάνω στους τάφους, αλλά δίπλα. Αποκαλύφθηκαν 10 τάφοι ενηλίκων, πέντε από τους οποίους ήταν κτερισμένοι, μεταξύ άλλων, με χειροποίητα αγγεία, χάλκινα μαχαιράκια και μία χάλκινη περόνη με άκρη στριφογυριστή. Από την τρίτη φάση των ιστορικών χρόνων -χρονολογείται στο πρώτο μισό 4ου π.Χ.- δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία, ωστόσο ενδιαφέρον προκαλεί ένας μνημειώδης τοίχος μήκους 20 μέτρων και πλάτους 1,10 μ. και με καλή κατασκευή αντιστήριξης, που ενδεχομένως ήταν μέρος της περιμέτρου μεγάλου κτιρίου.





Πηγή: Γιώτα Σωτηροπούλου, Εφημερίδα "Αγγελιοφόρος"


 Ἔρρωσο: Ματιά στα αρχαία   

Της φάπας και της κλάψας


 
  • Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης
Το εθνικό ανάστημά μας, τα τελευταία χρόνια, κόντυνε. Είμαστε πλέον ένας λαός της φάπας και της κλάψας.
Δηλαδή, μας ρίχνουν φάπες και το μόνο που κάνουμε, είναι να κλαψουρίζουμε, διαμαρτυρόμενοι ότι δεν τις αξίζουμε.
Το «εθνικό ανοσοποιητικό μας σύστημα», δεν μπορεί να αντιδράσει και να μας κάνει να σηκωθούμε στα πόδια μας. Πάσχουμε από ένα «ΕΗΤΖ» της εθνικής μας υπόστασης. Με το επόμενο κρυολόγημα, μπορεί και να πεθάνουμε.Στην τρέχουσα καθημερινότητα, η κοινωνία μας κυριαρχείται από την παρακολούθηση των οικονομικών φαινομένων (τα οποία και δεν μπορεί να κατανοήσει, λόγω έλλειψης ειδικών γνώσεων) τα οποία γίνονται, πλέον, κατανοητά διότι γίνονται αισθητά στο πορτοφόλι της και στην καθημερινή ζωή της. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι, η γενεσιουργός αιτία όλων αυτών, είναι η μεγάλη υποβάθμιση που υπέστη η Δημοκρατία στη χώρα μας. Δεν έχει καταλάβει ότι η υποβάθμιση της Δημοκρατίας είναι που προκάλεσε την οικονομική υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας. Και εξηγούμαι:
  • Το (γνωστό σε όλους) αξίωμα, ότι «μία χώρα κατακτάται ή με όπλα ή με δάνεια», δεν ήταν γνωστό σε αυτούς που φόρτωσαν με δάνεια (εκ των προτέρων αδύνατον να εξοφληθούν) την Ελληνική κοινωνία; Ποιος αντέδρασε, σε κάθε πράξη δανεισμού, καταγγέλοντας ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας; Κανένας!! Τουναντίον, η δανειοληψία θεωρήθηκε ως μέγα κατόρθωμα και ικανότητα!!
  • Το (γνωστό σε όλους) αξίωμα, ότι μόνο με την ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ προοδεύει μία κοινωνία, δεν ήταν γνωστό σε αυτούς που επέβαλλαν την οικογενειοκρατία και την ημετεροκρατία, η οποία γεννά την φαυλοκρατία; Ποιος αντέδρασε, σε κάθε πράξη καταπάτησης της αξιοκρατίας, κατηγορώντας τους δράστες, ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας ; Κανένας!!! Κάποιοι, μάλιστα, επαίρονταν για τη «λαμογιά» τους.
  • Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), υποστηρίζοντας ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας, σε κάθε πράξη πρόσληψης κομματικών ανδράποδων, (που, εκτός του ότι ρήμαξαν το κοινωνικό Ταμείο, αποδιοργάνωσαν και διέλυσαν τη δημόσια διοίκηση); Κανένας!!! Κάποιοι, μάλιστα φώναζαν για αυξήσεις στις αμοιβές αυτών των ανδράποδων.
  • Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), σε κάθε πράξη βουλευτικής υποψηφιότητας γόνου προϋπάρχοντος πολιτικού, καταγγέλοντας ότι υποβαθμίζουμε τη Δημοκρατία μας, αφού δημιουργούμε μία πολιτική Ολιγαρχία αποτελούμενη από τρείς «βασιλικές» οικογένειες (Καραμανλή, Μητσοτάκη, Παπανδρέου) με 72 «οικογένειες αυλικών» τους, μέσα στο σύνολο των 300 βουλευτικών θέσεων; Κανένας!!! Μάλιστα, οι «γαλαζοαίματοι της συμφοράς» είχαν (και συνεχίζουν να έχουν, μέχρι την οριστική εξορία τους από τη χώρα) την πρωτοκαθεδρία σε κάθε δημόσια εκδήλωση και την ανοχή σε κάθε ατόπημά τους.
  • Ποιος αντέδρασε ( όλα αυτά τα χρόνια) για τη διάλυση του παραγωγικού ιστού της οικονομίας (αποβιομηχάνιση, μείωση της γεωργικής παραγωγής , απαξίωση της επιχειρηματικότητας, εξαφάνιση της έρευνας και τεχνολογίας, επιβράβευση της «αρπαχτής» και της «κονόμας», αποθέωση του δημοσιοϋπαλληλισμού, συνώνυμου του «κάάάθομαι και εισπράττω», κλπ) λέγοντας, σε κάθε νομοθέτημα που συνέβαλλε προς αυτή την πραγματικότητα, ότι υποθηκεύουμε τη Δημοκρατία μας; Κανένας!!!
  • Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), στη νόθευση της εκλογικής διαδικασίας, λέγοντας ότι υποβαθμίζουμε τη Δημοκρατία μας, όταν επιτρέπουμε στη «μιντιοκρατία» και τα αφεντικά της, να υποβάλλει στο εκλογικό σώμα, την προτίμηση στους δικούς της εκλεκτούς; Κανένας!!! Όλων οι σιελογόνοι αδένες έχουν πρηστεί από το γλύψιμο των καναλαρχών και των τσιρακιών τους.
  • Ποιος αντέδρασε (όλα αυτά τα χρόνια), υποστηρίζοντας ότι υποβαθμίζουμε τη Δημοκρατία μας, όταν είμαστε μία από τις κορυφαίες χώρες του κόσμου στην ΔΙΑΦΘΟΡΑ, χωρίς να υπάρχει ούτε ένας διεφθαρμένος στη φυλακή;
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, λοιπόν, αφού πρώτα διολίσθησε η Δημοκρατία μας στη σημερινή πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία (που κυβερνά υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας), σπαταλήθηκε από αυτήν κάθε Οικονομική μας ικμάδα έως την πτώχευσή μας, γεγονός που οδήγησε και στην παρούσα απώλεια της Εθνικής μας κυριαρχίας επί του πλέον ζωτικού εθνικού χώρου, αυτού της Οικονομίας μας.
Αυτήν όλη τη μετάλλαξη, από Κοινοβουλευτική Δημοκρατία σε καλυπτόμενη Ολιγαρχία, η κοινωνία, δεν την πήρε χαμπάρι, για τρείς λόγους:
  • Η αλλοτρίωση της Δημοκρατίας σε Ολιγαρχία έγινε σιγά-σιγά με μία στάγδην διολίσθηση διάρκειας 35-40 περίπου χρόνων.
  • Στο έγκλημα συμμετείχαν (ή δεν το αντιλήφθηκαν) όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, (άλλο λιγότερο και άλλο περισσότερο) γεγονός που βοήθησε τα μέγιστα στην αποκοίμιση του λαού.
  • Η προπαγάνδα κάλυψε (και συνεχίζει να καλύπτει) πολύ αποτελεσματικά το έγκλημα, δεδομένου ότι τα αφεντικά της (οι κάτοχοι των ΜΜΕ), συμμετέχουν πρωταγωνιστικά στη λεηλασία της χώρας, πλουτίζοντας ασύστολα.
Η ύπαρξη του τελευταίου λόγου, που δίνει μία εξήγηση στο γαιτί, σαν κοινωνία, δεν πήραμε χαμπάρι το τι γινότανε και μία ωραία πρωία ξυπνήσαμε φτωχοί και ξεφτιλισμένοι, είναι και η μοναδική αισιόδοξη νότα στο σημερινό σκοτάδι της αιχμαλωσίας μας.
Κι αυτό διότι:
  1. Μας δίνει μία δικαιολογία στο ερώτημα «γιατί δεν αντιδρούμε». Άλλο πράγμα είναι να ξέρεις ότι πωλείται ολόκληρη η ζωή σου, οριστικά και αμετάκλητα και να μην αντιδράς και άλλο πράγμα είναι να μην ξέρεις την αλήθεια, και να νομίζεις ότι «μπόρα είναι, θα περάσει», οπότε «δεν βγαίνεις έξω» και περιμένεις στωικά.
  2. Μας δείχνει ένα αδύνατο σημείο του δυνάστη μας, που είναι (κυριολεκτικά) στο χέρι μας να το αξιοποιήσουμε και να τον αποτελειώσουμε.
Και, εξηγούμαι: Η προπαγάνδα, αποτελεί το κάστρο του καθεστώτος πολιτικού συστήματος. Αυτή το κρατάει από την κατάρρευση που θα έπρεπε να είχε συμβεί προ πολλού, μετά την αποκάλυψη των μεγάλων ψεμμάτων (που πάλι αυτή διέδιδε) όπως, π.χ «η κάθετη ρήξη» του Κώστα Καραμανλή με τη διαφθορά και τους νταβατζήδες της, που βγήκε «συντεχνία λαμογιών/κουμπάρων», όπως ο Σοσιαλισμός του ΓΑΠ και του Πα.Σο.Κ που βγήκε άκρατος νεοφιλελευθερισμός, όπως ο «πατριωτισμός» του Καρατζαφέρη και του ΛΑΟΣ, που υπέγραψε την άλωση της εθνικής μας κυριαρχίας διά του «Μνημονίου», ή του Σαμαρά και της ΝΔ που δεν τολμά, φοβούμενος τα έξωθεν«αφεντικά», να αρθρώσει κουβέντα για το έγκλημα της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας μας και κατατρύχεται σε οικονομικίστικες ατραπούς περί «ανάπτυξης» και άλλα φαιδρά.
Η τέχνη της κάλυψης ενός ψεύδους με ένα άλλο ή με έναν εύσχημο αποπροσανατολισμό της συζήτησης, έχει αποκτήσει, στη χώρα μας, μεγάλη εξέλιξη και βελτίωση, που θα τη ζήλευε και ο Γκαίμπελς.
Το παρήγορο, λοιπόν, είναι ότι, το κάστρο της προπαγάνδας, αποτελεί και τη μοναδική και τελευταία οχύρωση των ενόχων της κατάντιας μας.Άρα, αν μπορέσουμε να το καταλάβουμε, θα έχουμε αφαιρέσει το μοναδικό καταφύγιο του δυνάστη μας, οπότε η απελευθέρωσή μας απ’ αυτόν, θα είναι γεγονός.Όμως, μπορούμε να το καταλάβουμε;
ΝΑΙ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ, αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες,
τα μόνα έσοδα των ΜΜΕ (και, κυρίως, του βαρέως πυροβολικού, των «καναλιών») προέρχονται από τις διαφημίσεις προϊόντων και υπηρεσιών.Αν τους κόψουμε τα έσοδά τους, για δυο-τρείς μήνες, θα κλείσουν και θα πάψει αυτή η χυδαία προπαγάνδα του συστήματος.Θα τους κόψουμε, λοιπόν, τα έσοδά τους.
Κηρύσσουμε, από σήμερα, μποϋκοτάζ σε κάθε προϊόν που θα διαφημίζεται στην τηλεόραση. Παύουμε να αγοράζουμε κάθε προϊόν που θα
διαφημίζουν τα κανάλια και οι εφημερίδες.Οι εταιρείες που διαφημίζονται, παρακολουθούν πολύ στενά την απόδοση των πωλήσεών τους σε σχέση με την αυξομείωση του διαφημιστικού χρόνου που χρυσοπληρώνουν στα κανάλια.Μόλις δούν ότι οι πωλήσεις τους πέφτουν, παρά την δαπάνη διαφήμισης που χρυσοπληρώνουν, θα σταματήσουν αμέσως τη συνέχιση της διαφήμισής τους. Το ίδιο θα πάθει κάθε προϊόν που διαφημίζεται σ’ αυτά τα ΜΜΕ.Παράλληλα, θα τους ενημερώσουμε κι εμείς για το τι γίνεται.Όσοι θέλουμε, γυρίζουμε τον διακόπτη και βλέπουμε τις πραγματικές ειδήσεις στους μικρούς, ανεξάρτητους τοπικούς σταθμούς και τους παροτρύνουμε να προβάλλουν την Αλήθεια των γεγονότων.
Είναι καιρός ν’ αφήσουμε την κλάψα και να ρίξουμε κι εμείς καμιά φάπα σ’ αυτούς που μας έχουν υποδουλώσει και μας ξεφτιλίζουν, καθημερινά.
Όσοι συμφωνούν, κάνουν την πρόταση δική τους και τη διαδίδουν στους φίλους τους.
Ας επιχειρήσουμε αυτή την ανέξοδη, ξεκούραστη και ευχάριστη, αλλά και εξαιρετικά αποτελεσματική «επανάσταση του καναπέ».Όλοι μπορούμε να το κάνουμε.Μία γενναία φάπα στα αφεντικά της προπαγάνδας, αρκεί για να γκρεμίσει το κάστρο του ένοχου καθεστώτος και να μας ελευθερώσει από την αιχμαλωσία στην οποία, κάθε μέρα και περισσότερο μας δένουν με τις «διαπραγματεύσεις» τους, κάθε μέρα και περισσότερα πουλούν από τη δική μας περιουσία.
Ο Μίκης Θεοδωράκης λέει:

«…απευθύνομαι σε σας, τους απλούς πολίτες, μαζί με την προτροπή να αφήσετε κατά μέρος την παθητική σας στάση και με κάθε τρόπο να απαιτήσετε τα δικαιώματα που έχετε ως οι μόνοι «ιδιοκτήτες» αυτής της χώρας. Δεν είστε ένοικοι ούτε παρίες. Είστε τα Αφεντικά και θα πρέπει να το αποδείξετε στην πράξη».

Το «κίνημα των διοδίων» και το «κίνημα των εισιτηρίων», έδειξαν τη δύναμη που έχει η συσπείρωση πολιτών. Αυτό ήταν η πρώτη, μεγάλη, κατάκτηση όλων ημών των αιχμαλώτων.Το «κίνημα της φάπας», παίρνοντας τη σκυτάλη από αυτά, στρέφει το δόρυ του στην καρδιά του συστήματος και καλεί πολίτες/οπλίτες, «ελεύθερους σκοπευτές» του διαδικτύου και του καφενείου, να χτυπήσουν τον δυνάστη.Η συμμετοχή του κάθε πολίτη σ’ αυτό, είναι πολύ πιο εύκολη, απ’ ότι ήταν στα άλλα.

Το σύνθημα είναι: «Φάπα αντί κλάψα».
(Προσομοιάζει προς το εβραϊκό «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», αλλά ας μην είμαστε τόσο σκληροί και βάρβαροι).

Λοβέρδος και Σπηλιοτόπουλος άκουσαν τα... δέοντα γιουχαΐσματα


Άγριο ξεφώνημα έφαγε ο Ανδρέας Λοβέρδος χθές το βράδυ, όταν επιχείρησε να εμφανιστεί σε βιβλιοπωλείο του Χαλανδρίου για να παρουσιάσει κάποιο βιβλίο. Πολυπληθής ομάδα φοιτητών από την περιοχή, εφοδιασμένη με πανό και έντονη μαχητικότητα, εισέβαλε στο χώρο του βιβλιοπωλείου και αφού φώναξε συνθήματα, στη συνέχεια άρχισε να του επιτίθεται προσωπικά αποκαλώντας τον “ψεύτη” και άλλα χειρότερα.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, παρ’ ότι τελευταία προσέχει να μην εμφανίζεται σε δημόσιες εκδηλώσεις, τα έχασε, γιατί δεν περίμενε ότι θα τον ανακάλυπταν ακόμα και σε ένα μικρό βιβλιοπωλείο και έψαχνε να βρει τρόπο να την κοπανήσει. Αυτός που είχε χάσει το χρώμα του όμως, ήταν ο συνομιλητής του και συμπατριώτης του (Πατρινοί γαρ αμφότεροι) Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος φώναζε στον βιβλιοπώλη από πού μπορεί να διαφύγει. Όταν τον είδαν, παρ’ ότι δεν ήταν ο αρχικός στόχος, τα άκουσε κι αυτός, αλλά γρήγορα οι δύο πολιτικοί άνδρες έφυγαν από την πίσω πόρτα, όπου τους φυγάδευσαν οι άνδρες της ασφάλειάς τους.
Μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν:
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει το λαό”
“Ούτε στο Χαλάνδρι ούτε πουθενά, έξω οι υπουργοί από τη γειτονιά”
“Όταν τα βρίσκουν μέσα στη Βουλή, η αντιπολίτευση είμαστε εμείς”
Λοβέρδο έλα στο λαό σου”

πηγή:blognews

Ταραμοσαλάτα με λαχανικά

Τα υλικά μας 
200 γρ. ταραμάς
την ψίχα από ένα ψωμί, βρεγμένη και στραγγισμένη καλά (ίσως περισσέψουν 1-2 φέτες)
1,5 φλιτζάνι λάδι
3 λεμόνια
ένα φρέσκο κρεμμύδι, λίγη πιπεριά, δύο καρότα, λίγο μαϊντανό, λίγο άνηθο


Ρίχνω τον ταραμά και λίγο λάδι στο μπλέντερ και το βάζω σε λειτουργία. Προσθέτω το κρεμμύδι, το καρότο και τα υπόλοιπα λαχανικά και τα πολτοποιώ. Αν χρειάζεται προσθέτω λίγο ακόμα λάδι. Στη συνέχεια βάζω λίγο λίγο το ψωμί, εναλλάξ με το λάδι και το λεμόνι. Δοκιμάζω τη γεύση και αν χρειάζεται προσθέτω λεμόνι.

Σημείωση: Η δόση δε χωράει στο μπλέντερ, πρέπει να χωριστεί στα δύο. Εννοείται ότι μπορείτε να προσθέσετε όποια λαχανικά σας αρέσουν ή να παραλείψετε κάποιο από αυτά που δεν τρώτε.

Μυστικός πράκτορας… “περιστέρι”!

Perierga.gr - Περιστέρια μυστικοί πράκτορεςΤην ώρα που η υφήλιος κρατάει την ανάσα της εν αναμονή των αποκαλυπτηρίων του πρώτου «αόρατου» κινεζικού μαχητικού αεροσκάφους, της τεχνολογίας Stealth, οι Κινέζοι στρατιωτικοί εξελίσσουν ένα άλλο μυστικό όπλο, αυτή τη φορά στον τομέα των διαβιβάσεων: τα ταχυδρομικά περιστέρια!
Θα εκπαιδεύονται κατά χιλιάδες και θα στέλνονται σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης, στις πλέον απομονωμένες περιοχές της χώρας, μεταφέροντας απόρρητα μηνύματα για τις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις.
Φοβούμενες το μελλοντικό ξέσπασμα ενός πολέμου, οι στρατιωτικές Αρχές αποφάσισαν να στραφούν σε λίγο πιο… απαρχαιωμένες μεθόδους επικοινωνίας, για την περίπτωση που θα καταρρεύσουν όλα τα δίκτυα πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των κέντρων διοίκησης και ελέγχου.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του κινεζικού Τύπου, πολύ σύντομα ο στρατός της χώρας θα αποκτήσει ένα σμήνος από 10.000 ταχυδρομικά περιστέρια. Και σήμερα υφίσταται ανάλογη υπηρεσία, στην οποία όμως «υπηρετούν» μόλις 200 φτερωτοί ταχυδρόμοι.
«Τα στρατιωτικά αυτά περιστέρια θα πραγματοποιούν ειδικές αποστολές, μεταφέροντας απόρρητα μυστικά στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της κινεζικής ενδοχώρας», τόνισε ο Τσεν Χονγκ, ειδικός αναλυτής επί στρατιωτικών θεμάτων.
Περιστέρια χρησιμοποιεί ο κινεζικός στρατός από το 1950, είναι όμως η πρώτη φορά που θα συγκροτηθεί ένα ολόκληρο ειδικό… φτερωτό σώμα σε τόσο μεγάλη κλίμακα.


πηγή: newsit.gr

Τα ιδιόμορφα νησιά της λίμνης Τιτικάκα

Η λίμνη Τιτικάκα βρίσκεται στα σύνορα της Βολιβίας και του Περού και είναι μια από τις μεγαλύτερες λίμνες του πλανήτη και η πιο εμπορικά πλεύσιμη.
Είναι επίσης η μεγαλύτερη λίμνη στη Νότια Αμερική και τροφοδοτείται με νερό από τις βροχοπτώσεις και από τους πάγους των παρακείμενων οροσειρών μέσω 27 ποταμών!
Είναι ιδιαίτερα γνωστή για τα νησιά της, τα οποία δημιουργούνται από τους ντόπιους.  Συνολικά υπάρχουν  τουλάχιστον 42 νησιά που εποικούνται από τις τοπικές φυλές, κάποια από τα οποία είναι τεχνητά και δημιουργήθηκαν με ένα πραγματικά μοναδικό τρόπο.
Αυτά τα νησιά δημιουργήθηκαν από καλαμιές που τοποθετήθηκαν στρατηγικά για να επεκταθούν στα ρηχά νερά της λίμνης.  Αρχικά τα νησιά αυτά δημιουργήθηκαν σαν καταφύγιο από τους πολέμους που μαινόταν στην περιοχή. Αρχικά οι άνθρωποι περνούσαν αρκετό καιρό πάνω σε βάρκες και για να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη εκμεταλλεύθηκαν τις καλαμιές για να δημιουργήσουν αυτές τις πρωτότυπες αποικίες. Με τον καιρό οι νησίδες αυτές κατάληξαν να είναι πραγματικά και κατοικήσιμα νησιά. Σήμερα τα νησιά αυτά είναι σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Στο κάθε τεχνητό νησί κατοικούν κατά μέσο όρο πέντε οικογένεις που αποτελούνται το πολύ από δέκα άτομα!
Υπάρχουν βέβαι και μεγαλύτερα, φυσικά νησιά, που κατοικούνται από σημαντικά μεγαλύτερο πληθυσμό.
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
Perierga.gr - Λίμνη Τικικάκα
πηγή:perierga

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα στην Καλιφόρνια

Περίπου ένα εκατομμύριο νεκρές αντσούγιες επέπλεαν στη μαρίνα της νότιας Καλιφόρνια, δημιουργώντας έναν… πλωτό μπουφέ για τα θαλασσοπούλια της περιοχής!
Σύμφωνα με τις αρχές ψόφησαν από ασφυξία, καθώς εγκλωβίστηκαν στη μαρίνα, όπου το οξυγόνο ήταν περιορισμένο!
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσα
Perierga.gr - Νεκρά ψάρια κάλυψαν τη θάλασσαπηγή: newsbeast.gr

Thessaloniki 1900-1930

Ο καιρός όλου του χρόνου με τα Μερομήνια!

http://www.trikorfonews.gr/images/stories/kairos.jpg
Τα μερομήνια κρατάνε από πολλά χρόνια πριν, με αυτό το τρόπο στα χρόνια που η πρόγνωση του καιρού δεν γινόταν από την μετεωρολογική υπηρεσία αλλά από την γνώση ορισμένων ανθρώπων στα σημεία που εμφανίζονταν στον ορίζονται .
Τα μερομήνια αρχίζουν από τις 14 Αυγούστου γιατί πηγαίνουν με το παλιό ημερολόγιο. Συνεπώς στις 14 ξεκινάνε με το πρώτο μήνα που είναι ο Αύγουστος και συνεχίζουν κάνοντας το κύκλο μέχρι τον επόμενο Αύγουστο.
Επίσης κάθε ώρα κατά την διάρκεια της ημέρας συμβολίζει την ημερομηνία.
Σίγουρα όμως η επιτυχία στις προβλέψεις εξαρτάτε και από τις κλιματολογικές αλλαγές και από την ώρα που θα εμφανιστούν τα σημεία δηλαδή αν είναι νύχτα ίσως να μην φανούν .
Τα παλιότερα χρόνια οι προβλέψεις του ήταν πάρα πολύ κοντά σε ακριβή ημέρα και ώρα. Η πρόβλεψη αντιστοιχεί για όλη την Ελλάδα αλλά σίγουρα ανάλογα με την κάθε περιοχή ίσως να χρειάζεται κάποιες ώρες οι μέρες για να φτάσει το ανάλογο κύμα της πρόβλεψης.
Οκτώβριος
Το πρώτο δεκαήμερο έχει καλοκαιρινό καιρό με ελαφρούς βοριάδες και συνεχίζετε μέχρι στις 15 του μήνα περίπου. Από 15 έως 18 έχει βροχές. Από 20 μέχρι 26 του μήνα έχει άστατο καιρό σε όλη την Ελλάδα. Φαίνετε να είναι ένα Φθινόπωρο πολύ καλό με αρκετές βροχές για την εποχή.
Νοέμβριος
Στις πρώτες δύο τρείς ημέρες ο καιρός είναι άστατος με βροχές και μετά ο καιρός είναι καλός μέχρι της 15 του μήνα. Γύρω στις 15 έχει βροχή μετά μέχρι τις 20 του μήνα έχει καλό καιρό. Από 20 και μετά νότια Πελοπόννησο Αιγαίο και Δυτικά Βόρεια έχει βροχές.
Δεκέμβριος
Τις πρώτες 5 ημέρες ο καιρός θα είναι άστατος με βροχές μετά μέχρι τις 15 θα είναι καλός. Μετά έχει παγωνιές και χιόνια στα βόρεια με βόρειους ανέμους μέχρι τις 25 του μήνα περίπου.
Ιανουάριος
Τις πρώτες 5 ημέρες έχει άστατο καιρό με χιόνια στα Βόρεια και βροχές στα Δυτικά μετά έχει καλό καιρό με παγωνιές. Από της 15 έχει πάλι άστατο καιρό με χιόνια στα ορεινά και βροχές στα πεδινά έως το τέλος περίπου του μήνα.
Φεβρουάριος
Όλος ο Φεβρουάριος έχει άστατο καιρό με Βοριάδες, Χιόνια, Βροχές.
Μάρτιος
Ο Μάρτης θα είναι ο πιο κρύος και βροχερός μήνας της χρονιάς με δυνατούς βοριάδες και χιόνια η κακοκαιρία σταματάει για δύο τρείς ημέρες 8-10 του μήνα και μετά ξεκινάει πάλι νέο κύμα με βροχές χιόνια και πιο δυνατό αέρα μέχρι τέλος περίπου.
Απρίλιος
Όπως τελειώνει ο Μάρτης συνεχίζει και ο Απρίλης μέχρι της 10 περίπου με βροχές, χιόνια και δυνατούς βοριάδες, μετά λίγο καλυτερεύει με του βοριάδες να συνεχίζουν μέχρι της 17 του μήνα. Μετά της 17 γίνετε ανοιξιάτικος με ηλιόλουστο Πάσχα αλλά οι βοριάδες συνεχίζουν με πιο χαμηλή ένταση μέχρι τέλος.
Μάιος
Ανοιξιάτικο το πρώτο Δεκαήμερο αλλά από 11 έως 17 είναι άστατος πάντα όμως με βοριάδες κι αυτός ο Μήνας μετά πάλι Ανοιξιάτικος μέχρι τέλος του Μήνα.
Ιούνιος
Αρχίζει καλοκαιρινός με πολύ ζέστη μέχρι τέλους και ίσως με απογευματινά μπουρίνια κάποιες ημέρες προς το τέλος.
Ιούλιος
Ο Ιούλιος έχει καλό καιρό με καύσωνα μέχρι τις δεκαπέντε ένα κύμα με πιθανόν με βροχές στα ορεινά για μια δυο ημέρες πάλι ένα ίδιο κύμα πάλι στις 21-22 με απογευματινά μπουρίνια και μετά μέχρι το τέλος του μήνα καλοκαίρι.

Δελημάρης Νίκος

Η πρόταση Σαμαρά για έξοδο από την κρίση


Μέσα από την οικονομική κρίση της χώρας, αναδείχθηκε το μείζον θέμα της μακροχρόνιας πολιτικής κρίσης που διατηρήθηκε σε χαμηλό προφίλ επί σειρά πολλών ετών και που συνέτεινε τα μέγιστα στην δημιουργία της σημερινής κατάστασης. Μέσα στο θολό, άχρωμο και γενικότερα άβουλο (για καίριες πολιτικές) πολιτικό σκηνικό, η χώρα βρέθηκε προ πολιτικού αδιεξόδου στην πιό δύσκολη ιστορική στιγμή της. Αυτή η πολιτική αμεριμνησία, σήμερα γίνεται συνείδηση στους πολίτες, οι οποίοι όντας εγκλωβισμένοι και χωρίς ουσιαστικές πολιτικές (και οικονομικές) προτάσεις δεν μπορούν να κινήσουν διαδικασίες τέτοιες που θα σπρώξουν την χώρα μπροστά, με αποτέλεσμα ολόκληρο το κράτος (μαζί με τους πολίτες) να βυθίζεται στο πολιτικό τέλμα της κυβερνητικής ανικανότητας.Στις συζητήσεις μεταξύ των πολιτών δεν είναι λίγες εκείνες οι φορές που ακούγεται το ερώτημα - απορία: "Και ποιόν να στηρίξουμε; Αφού όλοι ίδιοι είναι...". Και αυτό ακριβώς το επιχείρημα καθιστά το τέλμα και το αδιέξοδο ακόμη μεγαλύτερο... Οι δημοσκοπήσεις (πέραν του υποκειμενικού στοιχείου που δύνανται να περιέχουν) αποδεικνύουν πως οι πολίτες δεν τολμούν να εμπιστευτούν κανέναν, αφού κανένας δεν έχει προτάσεις τέτοιες που να μην "τσακίζουν" (κυριολεκτικά) τους ίδιους. Σε αυτή την ατολμία, ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς, σε ομιλία του στην εκδήλωση της ΗΑΣΕ, κατέθεσε μία σειρά προτάσεων, υλοποιήσιμων, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, οι οποίες είναι ικανές να οδηγήσουν την χώρα έξω από τον δρόμο της εξαθλίωσης που χαράχτηκε και υπόγράφτηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου - ΔΝΤ.
Η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά

Κυρίες και κύριοι,
Σήμερα, έχω τη μεγάλη χαρά να μιλάω με ανθρώπους των επιχειρήσεων.

Δεν θα σταθώ κυρίως σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Αυτά τα ξέρετε πολύ καλά.

Δεν θα σας κουράσω με τη γνωστή απαρίθμηση των «δεινών» που μας βρήκαν και των «συμφορών» που μας απειλούν.

Θα σας μιλήσω για το ακριβώς αντίθετο: για τη διέξοδο που μπορεί να υπάρξει.

Και θα ξεκινήσω από το πώς αντιλαμβάνεται ο μέσος άνθρωπος, την πραγματικότητα, ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές…
Γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με αριθμούς μόνο. Δεν έχουμε να κάνουμε με μεγέθη μόνο. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους. Τους ανθρώπους πρέπει να στυλώσουμε πριν απ’ όλα. Και τη συνοχή της κοινωνίας να διασφαλίσουμε…

Ονομάσατε το θεσμό σας: «το βήμα του Ηγέτη»…

Αυτός είναι ο ρόλος του ηγέτη: Να δει τα δύσκολα έγκαιρα. Πριν εμφανιστούν. Να δείξει τις εναλλακτικές επιλογές, όταν ακόμα υπάρχουν. Και να προτείνει την καλύτερη διέξοδο από την κρίση. Και να πείσει.
Να δώσει κουράγιο κι Ελπίδα.
Να εμπνεύσει ο ίδιος εμπιστοσύνη και να δώσει σε αυτούς που τον ακούν αυτοπεποίθηση.
– Όταν, λοιπόν, αρχίζουν να εμφανίζονται τα δύσκολα ο περισσότερος κόσμος αρνείται να τα δει. Βρίσκεται σε φάση «άρνησης παραδοχής»: Σε φάση εφησυχασμού.
– Όταν προκύψουν τα δύσκολα και δεν μπορεί πια να μη τα βλέπει γύρω του, τότε οι περισσότεροι περνούν στην αντίθετη κατάσταση: Σε κατάσταση πανικού.
Ο ρόλος του ηγέτη είναι να καταπολεμά και τον εφησυχασμό πριν από την κρίση και τον πανικό μόλις ξεσπάσει η κρίση.
Επίσης, την ώρα που θα εμφανιστεί η κρίση ο περισσότερος κόσμος τείνει να καταφεύγει στις «εύκολες λύσεις»…
Κι όταν η κατάσταση επιδεινωθεί αφόρητα, τότε οι περισσότεροι, απελπισμένοι πια, πιστεύουν ότι δεν υπάρχει σωτηρία

Ο ρόλος του ηγέτη είναι να δείξει από την αρχή ότι δεν βοηθούν οι «εύκολες λύσεις». Και στη συνέχεια, οφείλει να καταπολεμήσει την απελπισία…

Φίλες και φίλοι,
Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν τα σύννεφα της κρίσης, παροτρύναμε τη σημερινή Κυβέρνηση να πάρει μέτρα εγκαίρως. Ήταν το Δεκέμβριο του 2009, όταν ακόμα τα spreads βρίσκονταν γύρω στις 200 μονάδες, η Ελλάδα είχε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, και την δάνειζαν ακόμα άνετα, σε πολύ λογικά επιτόκια.
Η κυβέρνηση αρνήθηκε να το κάνει. Και τότε και αργότερα. Προγραμμάτιζε, μάλιστα, και κοινωνικές παροχές!
Ήταν η φάση «άρνησης παραδοχής», η φάση του εφησυχασμού!
Στη συνέχεια, η ίδια η κυβέρνηση άρχισε να γυρίζει δεξιά και αριστερά – στο εξωτερικό – και να… διασύρει την Ελλάδα! Περιέγραφε τη χώρα ως «διεφθαρμένη» και την Οικονομία της ως «Τιτανικό».
Μοιραία, τα spreads εκτοξεύθηκαν και οι αγορές έκλεισαν για την Ελλάδα…
Η Κυβέρνηση τότε πέρασε από τη φάση του Εφησυχασμού στη φάση του Πανικού. Πήγε και υπέγραψε το Μνημόνιο χωρίς να διαπραγματευθεί το παραμικρό.
Μπορούσε να διαπραγματευθεί;

Ασφαλώς και μπορούσε!

Τα ελληνικά ομόλογα έχουν μεγάλη διασπορά σε όλο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Κρίση δανεισμού της Ελλάδας, θα μπορούσε να προκαλέσει πολύ σοβαρούς κραδασμούς σε όλο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Αυτό ήταν ένα διαπραγματευτικό όπλο που δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ.
Να το χρησιμοποιήσουμε για να επιτύχουμε τι;
Όχι βέβαια, να μας αφήσουν να δανειζόμαστε και να καταναλώνουμε ξέφρενα.
Αλλά να μας δώσουν δυνατότητα να ξεπληρώσουμε τα δάνειά μας, χωρίς να διαλύσουμε την Οικονομία της.
Δεν θέλαμε να μας κάνουν «χάρη»…
Αλλά να μας δώσουν ευκαιρία για νέο ξεκίνημα!
Το πέτυχε η Ιρλανδία! Η οποία παρά το γεγονός ότι αντιμετώπιζε θηριώδες έλλειμμα – λόγω καθίζησης των τραπεζικού της συστήματος – διαπραγματεύθηκε σκληρά λίγους μήνες αργότερα και πέτυχε να διατηρήσει τους πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές της, μόλις 12,5%! Η Ιρλανδία πιέστηκε αλλά διέσωσε την αναπτυξιακή δυναμική της. Η δική μας κυβέρνηση θυσίασε κάθε ελπίδα αναπτυξιακής προοπτικής, προσχωρώντας σε μια ασφυκτική αύξηση των φόρων. Βέβαια, μερικά απ’ αυτά που έκανε τότε, τώρα προσπαθεί να τα πάρει πίσω. Αλλά τα επανορθωτικά της μέτρα είναι «πολύ λίγα» και έρχονται «πολύ αργά»…
Το Μνημόνιο ήταν, τότε, για πολλούς η «εύκολη λύση».
Να καταφύγουμε στους εταίρους μας για «να μας σώσουν από την χρεοκοπία»! Αυτή η σκέψη επικράτησε τότε.
Εμείς απορρίψαμε την εύκολη λύση. Όχι χωρίς να διαβάσουμε το Μνημόνιο. Αλλά επειδή το μελετήσαμε προσεκτικά. Κι επειδή διαπιστώσαμε ότι δεν ήταν «μονόδρομος σωτηρίας». Ήταν αδιέξοδο ασφυξίας!
Υποτίθεται ότι χτύπαγε τη δημόσια σπατάλη. Εμείς συμφωνούσαμε απολύτως στο στόχο αυτό. Το είχαμε ήδη διακηρύξει, άλλωστε, πολύ πριν…
Αλλά η πολιτική που εφάρμοσε το Μνημόνιο δεν χτύπαγε τη σπατάλη του δημοσίου. Πετσόκοβε μισθούς και συντάξεις. Και πώς να το κάνουμε; Η σπατάλη του δημοσίου δεν οφείλεται στους συνταξιούχους των 800 ευρώ.
Υποτίθεται ότι χτύπαγε τη φοροδιαφυγή. Εμείς συμφωνούσαμε απολύτως και στο στόχο αυτό. Κι αυτόν τον είχαμε διακηρύξει πολύ πριν…
Αλλά για να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή χρειαζόμαστε τέσσερα πράγματα:

  • Πρώτον χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, ώστε να μειωθούν τα κίνητρα φοροδιαφυγής. Η πολιτική που εφαρμόστηκε αύξησε απότομα τους φορολογικούς συντελεστές! Και πολλαπλασίασε τα κίνητρα φοροδιαφυγής, ακόμα και από τους συνεπείς φορολογούμενους που πια δεν αντέχουν…
  • Χρειαζόμαστε ακόμα, πιο απλό φορολογικό σύστημα για να κλείσουν τα «παράθυρα» της φοροδιαφυγής. Η πολιτική που εφαρμόστηκε έκανε το φορολογικό σύστημα ακόμα πιο περίπλοκο…
  • Χρειαζόμαστε, επίσης, αντικειμενικοποίηση της βάσης του φορολογικού συστήματος, για να περιοριστεί η σχέση επιχειρηματία-εφοριακού. Δηλαδή για να περιορίσουμε τη δυνατότητα φοροδιαφυγής. Αλλά η πολιτική που εφαρμόστηκε έκανε το αντίθετο: έκανε πιο στενές τις σχέσεις επιχειρηματία-εφοριακού.
  • Τέλος, χρειαζόμαστε πιο αυστηρά μέτρα κατά των φοροφυγάδων. Εδώ έγινε προσπάθεια. Αλλά σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης και υπέρ-φορολόγησης δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος επιχειρηματίας δεν πληρώνει, γιατί δεν μπορεί και ποιος γιατί συστηματικά φοροδιαφεύγει.

Είναι κρίσιμη – και γίνεται στις περισσότερες χώρες – η διάκριση ανάμεσα στον κατά συνήθεια φοροφυγάδα που αντιμετωπίζεται ποινικά. Και τον «εξ ανάγκης» ασυνεπή, που αντιμετωπίζεται πολύ διαφορετικά.
Εδώ αυτή η διάκριση δεν γίνεται! Και ισοπεδώνονται όλοι, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να συλληφθεί κανένας, διότι οι ασυνείδητοι χάνονται μέσα στο πλήθος αυτών που πραγματικά αδυνατούν να πληρώσουν.
Η αντίρρησή μας, λοιπόν, δεν βρισκόταν στους γενικούς στόχους: να μειώσουμε τη σπατάλη του δημοσίου και να περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή. Εκεί εμείς συμφωνούσαμε και υπερθεματίζαμε…
Η πρώτη μεγάλη αντίρρησή μας ήταν ότι με την Πολιτική του Μνημονίου, προκαλούσαν πολύ μεγαλύτερη ύφεση στην αγορά παρά μείωση του ελλείμματος.
Κι όταν η αγορά συρρικνώνεται απότομα, δεν μπορεί να παράγει έσοδα για το κράτος. Αντίθετα διογκώνει τις δαπάνες του κράτους για επιδόματα ανεργίας κλπ.
Διαπιστώσαμε, λοιπόν, ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, που θα διατηρούσε υψηλά ελλείμματα, τα οποία στη συνέχεια θα απαιτούσαν πρόσθετα περιοριστικά μέτρα. Που με τη σειρά τους θα προκαλούσαν ακόμα βαθύτερη ύφεση και θα διατηρούσαν τα ελλείμματα υψηλά, παρά τις θυσίες…
Αυτή η πρόβλεψή μας επαληθεύθηκε. Και η ύφεση το τελευταίο τρίμηνο του 2010 έτρεχε με 6,6%, έναντι πρόβλεψης για όλο το χρόνο κάτω του 4%. Και η ανεργία άγγιξε πια το 15%, τον Ιανουάριο του 2010. Έναντι πρόβλεψης όχι πάνω από 12,5%.
Η δεύτερη μεγάλη διαφωνία μας ήταν ότι η Πολιτική του Μνημονίου προέβλεπε μεγάλη αύξηση του χρέους. Παρά τις θυσίες…
Για να μη σας κουράσω με τις διάφορες προβλέψεις που κάθε τόσο αλλάζουν, ο σχεδιασμός ήταν σε τέσσερα χρόνια το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να εκτοξευθεί από το 127% στο 157%!
Μια εξυγίανση που αυξάνει το χρέος τόσο πολύ και τόσο απότομα, δεν είναι εξυγίανση! Είναι «φάρμακο»… χειρότερο από την αρχική ασθένεια.
Αν εσάς σας καλούσαν να εγκρίνετε ένα σχέδιο δήθεν «εξυγίανσης» μιας εταιρίας, που προέβλεπε μέσα σε τρία χρόνια να συμπιέσει ασφυκτικά την παραγωγική βάση της και, ταυτόχρονα, να διογκώσει απότομα την δανειακή της επιβάρυνση θα το εγκρίνατε;
Το ερώτημα που θέσαμε ήταν απλό: όταν παγιδεύεται η χώρα σε ύφεση και όλο μεγαλύτερη ύφεση, πως θα ξεπληρώσει χρέη και όλο μεγαλύτερα χρέη;
Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση προσπαθούσε με ασφυκτικούς περιορισμούς να μειώσει το έλλειμμα κι από την άλλη φούσκωνε υπέρμετρα το χρέος που διογκώνει τα μελλοντικά ελλείμματα!
Παγιδευόμαστε, λοιπόν, και σε ένα δεύτερο φαύλο κύκλο: υπερχρέωσης και υψηλών ελλειμμάτων, που παράγουν όλο και υψηλότερα ελλείμματα όλο και μεγαλύτερο χρέος.
Αυτούς τους δύο φαύλους κύκλους επισημάναμε: της ύφεσης που τροφοδοτεί τα τρέχοντα ελλείμματα υψηλά. Και της υπερχρέωσης που τροφοδοτεί τα μελλοντικά ελλείμματα.
Η κριτική μας επαληθεύθηκε πλήρως. Για να σας πω την αλήθεια, επαληθεύθηκε νωρίτερα απ’ ό,τι υπολογίζαμε αρχικά.
Ήδη με την ομολογία σοβαρής υστέρησης εσόδων που σημειώθηκε το πρώτο δίμηνο της φετινής χρονιάς επιβεβαιώνεται ότι η σημερινή πολιτική περισσότερο αυξάνει την ύφεση παρά μειώνει το έλλειμμα.

Και σε ό,τι αφορά την κριτική μας για τη δυναμική χρέους-ελλειμμάτων κι αυτό επιβεβαιώθηκε πλήρως: Δεν θα μιλάγαμε σήμερα για «επιμήκυνση» του χρόνου αποπληρωμής για το χρέος που πέρσι υπογράψαμε, ούτε για μείωση επιτοκίου, που επίσης πέρσι υπογράψαμε, αν η πολιτική του Μνημονίου έβγαινε. Χρειάζεται τροποποίηση στους όρους διαχείρισης του χρέους, γιατί δεν βγαίνει! Όπως ακριβώς προειδοποιούσαμε πέρσι…
Εμείς, όμως, τότε δεν βιαστήκαμε να προσυπογράψουμε την εύκολη λύση. Αναζητήσαμε την πραγματική διέξοδο:

  • Με Ανάκαμψη σε πρώτη φάση, ώστε να χτυπηθεί μαζί με το έλλειμμα και η ύφεση. Να αυξηθούν τα έσοδα και σπάσει ο πρώτος φαύλος: της ύφεσης που τροφοδοτεί ελλείμματα.
  • Με μέτρα Ανάπτυξης, ώστε να αλλάξει το κλίμα.
  • Και με ταυτόχρονο απευθείας περιορισμό του χρέους ώστε να σπάσει και ο δεύτερος φαύλος κύκλος της υπερχρέωσης.
  • Και με κάποια επανορθωτικά μέτρα, ώστε να αποκατασταθεί η αίσθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και να υποχωρήσουν οι κοινωνικές εντάσεις.


Φίλες και φίλοι,
Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες.
Θα σας δώσω μόνο ένα αδρό περίγραμμα αυτό που λέμε: «διέξοδος από την κρίση με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη»:
* Πρώτον, να πολεμήσουμε την ύφεση άμεσα. Γίνεται αυτό;
Ασφαλώς και γίνεται. Με μέτρα μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους.
Έχουμε προτείνει πολλά. Πρόκειται για απλή ενεργοποίηση εργαλείων που έχει ήδη στη διάθεσή του το κράτος: Όπως το ΕΣΠΑ, που σήμερα παρουσιάζει ένα από τους τελευταίους ρυθμούς απορροφητικότητας στην Ευρώπη. Ενώ υπήρχε και υπάρχει η δυνατότητα να αναβληθεί η συμμετοχή εθνικών πόρων στα πρώτα χρόνια, μέχρι να ξεπεραστεί η ύφεση. Και να γίνει η διαδικασία με balloon payment και μάλιστα με πλήρη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ή όπως συμβάσεις παραχώρησης περιφερειακών λιμανιών και αεροδρομίων με απόλυτη διαφάνεια. Ή με μέτρα όπως η επιδότηση του επιτοκίου για την πρώτη κατοικία κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες για δέκα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι θα πάρει μπροστά η Οικοδομή και το κράτος θα αρχίσει να καταβάλει μετά από δύο χρόνια ποσά πολύ μικρότερα από όσα θα εισπράξει από ΦΠΑ κλπ. την πρώτη κρίσιμη διετία. Και θα δουλέψουν και τα 130 επαγγέλματα που σχετίζονται άμεσα με την Οικοδομή.
Ή όπως η κατάργηση του «πόθεν έσχες» για την κατοικία γενικώς – κι όχι μόνο για την πρώτη κατοικία -για πέντε χρόνια. Πράγμα που δεν κοστίζει τίποτε, γιατί ούτε κατασκευές γίνονται σήμερα ούτε αγοραπωλησίες.
Ή όπως μέτρα διευκολυντικά για την Ναυτιλία και τον Τουρισμό, τις δύο «ατμομηχανές» της Οικονομίας μας. Τις οποίες, αντί να τις στηρίζουν κατά προτεραιότητα σε εποχή κρίσης, τις… ταλαιπωρούν απίστευτα! Κατάργησε η κυβέρνηση τα σχετικά υπουργεία. Κι ύστερα τα αποκατέστησε! Τα μπέρδεψε πάλι και τις αρμοδιότητές τους δεν τις έχει ξεχωρίσει ακόμα. Και αύξησε το ΦΠΑ στον Τουρισμό, για να τον μειώσει αργότερα, όταν χάθηκε η σαιζόν του 2010.

* Δεύτερον, μέτρα που εξασφαλίζουν ρευστότητα.
 Πριν απ’ όλα, να δώσει το κράτος, κατά απόλυτη προτεραιότητα, αυτά που χρωστάει στις επιχειρήσεις. Γιατί πρώτο το κράτος οφείλει να αντιληφθεί ότι, αν δεν πληρώνει δεν θα εισπράττει. Σήμερα ο «σημαιοφόρος» του περιβόητου «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» είναι το ίδιο το Δημόσιο! Από τα 10 δισεκατομμύρια που χρωστάει το κράτος στους ιδιώτες τα 4 δισεκατομμύρια είναι ληξιπρόθεσμες οφειλές του 2010. Αυτά τουλάχιστον πρέπει να επιστραφούν άμεσα. Κι όπου χρειάζεται, με συμψηφισμό οφειλών. Αυτό θα δώσει ανάσα ρευστότητας στην αγορά.
* Τρίτον, μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση.

Αναφέρθηκα ήδη προηγουμένως: Μείωση φορολογικών συντελεστών, εξαπλούστευση του φορολογικού συστήματος, αντικειμενικοποίηση της φορολογικής βάσης.
Δεν έχει νόημα να μιλάμε για ο,τιδήποτε άλλο, όταν σήμερα με τις φορολογικές επιδρομές του τελευταίου ενάμιση χρόνου, διώξαμε χιλιάδες επιχειρήσεις.
Σήμερα η κυβέρνηση σιωπηλά παίρνει πίσω το σύνολο σχεδόν των φορολογικών «μεταρρυθμίσεων» που έκανε τον τελευταίο χρόνο. Η ζημιά όμως, έχει ήδη γίνει. Γιατί όσοι έφυγαν δεν ξανάρχονται εύκολα. Κι όσοι έκλεισαν δεν ξανανοίγουν…
Χρειάζεται η φορολογική μεταρρύθμιση να γίνει πιο θαρραλέα και συνολικά. Και να καταργηθούν οι στρεβλώσεις που υπάρχουν. Όμως, η κυβέρνηση πολλαπλασίασε τις στρεβλώσεις: Για παράδειγμα, σήμερα η φορολόγηση των καταθέσεων είναι πολύ μικρότερη απ’ ό,τι η φορολόγηση μερισμάτων. Γιατί κάποιος να αναλάβει επιχειρηματικό ρίσκο, όταν μπορεί με πολύ μικρότερη φορολόγηση να έχει τα λεφτά του στην Τράπεζα; Δεν θέλουμε επενδύσεις. Τιμωρούμε την επιχειρηματικότητα; Πάντως, σίγουρα δεν την ενθαρρύνουμε…
* Τέταρτον, να μειώσουμε σταδιακά τις ασφαλιστικές εισφορές.

 Γιατί το μη μισθολογικό εργοδοτικό κόστος στην Ελλάδα είναι εκείνο που επιβαρύνει κυρίως την ανταγωνιστικότητα της.
Να καταλάβουμε, επί τέλους, ότι με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές θα εισπράξουμε μεγαλύτερα φορολογικά έσοδα. Και με χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές τα Ταμεία θα εισπράξουν περισσότερα. Μόνο έτσι θα χτυπηθεί και η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή και τα λουκέτα και η ανεργία και η μαύρη εργασία. Και η κρίση των ασφαλιστικών Ταμείων…
* Πέμπτον, να τολμήσουμε όλες εκείνες τις αληθινές διαρθρωτικές αλλαγές που θα ξεμπλοκάρουν την ελληνική οικονομία – κυρίως θα πλήξουν τη γραφειοκρατία:
– Όπως το συμψηφισμό οφειλών από και προς το Δημόσιο. Δεν μπορεί όταν ο ιδιώτης χρωστάει να τον χρεώνουν με τόκο και να τον παραπέμπουν σε αυτόφωρο, ενώ όταν του χρωστάει το Δημόσιο να τον πληρώνει όποτε θέλει και αν θέλει!
Δεν μπορούν να κλείνουν επιχειρήσεις διότι τους οφείλει το δημόσιο και δεν τους πληρώνει.
Ο συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο μπορεί να γίνει αμέσως. Και να δώσει μεγάλη ανακούφιση στην αγορά. Αλλά και μεγάλη ρευστότητα και πολλές ανάσες.
Αν γνωρίζει ο ιδιώτης ότι το κράτος είναι εντάξει απέναντί του χωρίς τη μεσολάβηση διαφόρων υπηρεσιών, υπαλλήλων, «κυκλωμάτων», «ημετέρων» και «γρηγορόσημων», θα είναι και ο ίδιος πιο εντάξει στις υποχρεώσεις του.
Ο συμψηφισμός τα κάνει όλα αυτά αυτόματα και – το κυριότερο – απρόσωπα! Αν το τολμήσουμε, θα είναι από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις που έχουν γίνει ποτέ στη Δημόσια Διοίκηση.

Το συμψηφισμό αυτό, αφότου τον προτείναμε, τον προσπάθησε η κυβέρνηση. Αλλά έβαλε τόσα «σκαλοπάτια» και τόσους περιορισμούς που τον ακύρωσε στην πράξη. Χώρια που δεν έδειξε καμία διάθεση να εξοφλήσει τις δικές τις υποχρεώσεις κι έτσι ουσιαστικά τον ματαίωσε…
– Παράλληλα να απλοποιηθεί η σχέση Πολίτη-Κράτους. Κι όταν το Δημόσιο απαιτεί κάποιο στοιχεία από άλλη δημόσια υπηρεσία, να τα βρίσκει το ίδιο ηλεκτρονικά. Αυτό γίνεται απλά με δικτύωση όλων των δημοσίων υπηρεσιών μεταξύ τους. Έργο για το οποίο υπάρχει η υποδομή και η ανθρώπινη ειδίκευση.
Αρκούν τρείς αριθμοί για να γίνουν όλες οι δουλειές με το δημόσιο: Ο αριθμός ταυτότητος, το ΑΦΜ και το ΑΜΚΑ. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο.
Η κυβέρνηση, αφότου το ανακοινώσαμε, προχώρησε στην εξαγγελία «κάρτας πολίτη». Και έμπλεξε το θέμα σε «νέες περιπέτειες»…
Εμείς προτείναμε να μειώσουμε το κόστος συναλλαγής του πολίτη με το κράτος. Και να το κάνουμε πιο απλό και πιο γρήγορο.
Η κάρτα πολίτη το έμπλεξε, αύξησε το κόστος για το Δημόσιο, και το καθυστερεί.
* Έκτον, να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα – όχι να την τιμωρούμε:
– Όταν εξαγγέλλουμε κάθε τόσο «έκτακτες εισφορές», τιμωρούμε την επιχειρηματικότητα. Την πρώτη φορά το κράτος κάποιους στριμώχνει και τους τα παίρνει. Τη δεύτερη τους διώχνει. Και την τρίτη δεν βρίσκει τι να φορολογήσει, ούτε τακτικά ούτε έκτακτα.
– Όταν διαχωρίζουμε τα κέρδη σε «διανεμόμενα» και «αδιανέμητα», τιμωρούμε την επιχειρηματικότητα. Γιατί είναι σαν να λέμε ότι οι επιχειρηματίες έχουν δικαίωμα να βγάζουν κέρδη μόνον όταν τα επαν-επενδύουν. Πώς περιμένουμε έτσι να έλθουν νέες επιχειρήσεις (περίπτωση Ορεστιάδας);
– Όταν φορολογούμε πολύ υψηλότερα τα παραγωγικά κέρδη των επιχειρήσεων από τα εισοδήματα των καταθετών, τότε τιμωρούμε την επιχειρηματικότητα. Κυρίως τιμωρούμε αυτούς που παίρνουν επιχειρηματικό ρίσκο σε όφελος εκείνων που απλώς «παρκάρουν» τα χρήματά τους και περιμένουν να εισπράξουν τόκους.
Να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα. Και να την απενοχοποιήσουμε!
* Έβδομον, να αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου.

 Η οποία κρύβει τεράστιες αξίες και υπεραξίες. Και η οποία σήμερα παραμένει ανενεργή, τη σφετερίζονται κυκλώματα επιτηδείων, εντός κι εκτός Δημοσίου, ή περιμένει τον… καταπατητή της.
Για πρώτη φορά πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα έθεσε στην πολιτική ατζέντα το ζήτημα της ανεκμετάλλευτης ακίνητης περιουσίας. Η οποία, στο τμήμα της που είναι σήμερα γνωστό, χωροθετημένο και αξιολογημένο, ξεπερνά τα 300 δισεκατομμύρια σε αντικειμενική αξία!
Στην αρχή μας αμφισβήτησαν τα μεγέθη. Ύστερα τα αποδέχθηκαν πλήρως. Στη συνέχεια μας ειρωνεύθηκαν. Ύστερα παραδέχθηκαν ότι μπορούμε να αντλήσουμε σημαντική ρευστότητα και ετήσια δημόσια έσοδα. Και τώρα κοντεύουν να περάσουν στο αντίθετο άκρο: Εκεί που δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτε για αξιοποίηση, τώρα πιέζονται να αποδεχθούν εκποίηση!
Τονίσαμε ότι το Δημόσιο μπορεί να δημιουργήσει αξίες και υπεραξίες από τα ανεκμετάλλευτα ακίνητά του. Και αυτά δεν πρέπει να τα χαρίσει σε ιδιώτες πουλώντας. Μπορεί να αντλήσει έσοδα ετήσια, ώστε να περιορίσει τα ελλείμματά του και να καλύπτει τις δαπάνες για τόκους. Μπορεί ακόμα να προεισπράξει κάποια απ’ αυτά τα έσοδα των επομένων ετών. Κι έτσι να μειώσει απευθείας το χρέος που σήμερα αυξάνεται ανεξέλεγκτα.
– Πριν απ’ όλα, το κράτος πρέπει να καθαρίσει τα ανεκμετάλλευτα ακίνητά του: να καθαρίσει τους τίτλους τους, να προσδιορίσει χρήσεις και συντελεστές εκμετάλλευσης και να τα απαλλάξει από πάσης φύσεων «εκκρεμότητες». Ώστε να μπορούν να αξιοποιηθούν ως real estate development, όχι ως μεμονωμένα οικόπεδα. Κι έτσι να μεγιστοποιηθεί η αξία τους. Κι αυτό μπορεί να το κάνει νομοθετώντας!
– Ύστερα μπορεί να προεισπράξει σημαντικό μέρος των αναμενομένων μελλοντικών εσόδων τους με μεθόδους bridge financing – με προχρηματοδότηση. Και παράλληλα να ξεκινήσει τη διαδικασία εκμετάλλευσης με πολλούς τρόπους: με ενοικίαση, μακροχρόνιο leasing, Αμοιβαία Κεφάλαια ακινήτων και Εταιρίες Holding Ακινήτων. Έτσι δώσαμε απάντηση σε δύο καίρια ερωτήματα:
Πώς μπορείς να βρεις ρευστότητα σχετικά σύντομα από τα ακίνητα αυτά, πριν αρχίσει η εκμετάλλευση και χωρίς να χρειαστεί να πουλήσεις.
Τέλος, η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου θα υποκινήσει και την ίδια την Ανάπτυξη, αφού οι χρήσεις που θα προσδιοριστούν μπορούν να δώσουν μεγάλη ώθηση σε οικονομικές δραστηριότητες και κλάδους, όπως ο εξειδικευμένος Τουρισμός, ο θεματικός Τουρισμός κλπ.
* Και κάτι τελευταίο: Κλαδικά Αναπτυξιακά προγράμματα.

Που προωθούν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες συνδέοντας περιοχές της χώρας με παραγωγικούς κλάδους. Όπως για παράδειγμα η άρση του cabbotage και τα Δωδεκανησα. Ο αρχιπελαγικός Τουρισμός και οι Κυκλάδες, τα Επτάνησα και οι Σποράδες. Με τις μαρίνες που πρέπει να γίνουν και τον «τουρισμό του «γιότινγκ» που μπορεί να αναπτυχθεί. Όπως η καθετοποίηση προϊόντων κτηνοτροφίας, γαλακτομικών κλπ. και η ορεινή Ελλάδα, η Ήπειρος κλπ. Όπως η βιολογική γεωργία και η επεξεργασία εμπορία των προϊόντων της, για να μη μιλήσω για το κρασί και το λάδι. Ή όπως ο κλάδος των ιαματικών, αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, όπου όλη η Ελλάδα έχει τεράστιο διεθνές συγκριτικό πλεονέκτημα, το οποίο ούτε η ίδια δεν ξέρει καλά-καλά. Όπως οι συνέργειες ανάμεσα στον Πολιτισμό και τον ποιοτικό εξειδικευμένο Τουρισμό. Που μπορεί να φέρει πολλαπλάσιους επισκέπτες απ’ ό,τι σήμερα σε εκσυγχρονισμένα μουσεία και αναβαθμισμένους αρχαιολογικούς χώρους.
Όλα αυτά τα ψάχνουμε, τα προχωράμε, τα επεξεργαζόμαστε στις λεπτομέρειές του. Βλέπουμε τι γίνεται έξω. Και διαπιστώνουμε τι θα μπορούσαμε να κερδίζουμε αν κάναμε κι εδώ ένα μέρος απ’ όσα γίνονται έξω. Και από χώρες που δεν διαθέτουν τον πλούτο της Ελλάδας σε μια σειρά αναπτυξιακούς τομείς.

Φίλες και φίλοι,
Όλα αυτά, που σας ανέφερα μόνον ενδεικτικά, σκιαγραφούν μια στρατηγική με τρία σκέλη:
  • Χτυπάμε ταυτόχρονα το έλλειμμα και την ύφεση, ώστε να μειωθεί πραγματικά και γρήγορα το ίδιο το έλλειμμα.
  • Χτυπάμε ταυτόχρονα το έλλειμμα και το χρέος, ώστε να ανακόψουμε τη ολέθρια δυναμική ελλειμμάτων-χρέους, που έχει ξεφύγει σήμερα από κάθε έλεγχο.
  • Δεν σταματάμε τη μάχη για τον περιορισμό του ελλείμματος. Αλλά το κάνουμε με «στοχευμένους» τρόπους, όχι με «οριζόντιες» περικοπές και «οριζόντιες» φοροεπιδρομές. Εδώ η φράση κλειδί είναι: «Στοχευμένα, όχι οριζόντια»!

Η λογική «κόβω ό,τι νομίζω ότι περισσεύει» δεν είναι οικονομική λογική. Είναι λογική… Προκρούστη!
Και ο χασάπης κόβει κρέας και ο χειρουργός κόβει κρέας. Αλλά οι δύο δεν είναι το ίδιο πράγμα: Ο χασάπης τεμαχίζει. Ο χειρουργός σώζει ζωές!
– «Οριζόντια» μέτρα είναι με τη λογική του χασάπη:. Ακρωτηριάζουν την Οικονομία και την Κοινωνία.
– «Στοχευμένα» μέτρα είναι με τη λογική του χειρουργού. Εντοπίζουν το πρόβλημα και το απομονώνουν. Δεν ακρωτηριάζουν.
Χτυπάμε το έλλειμμα με στοχευμένα, όχι με οριζόντια μέτρα.
Χτυπάμε την ύφεση, ταυτόχρονα με το έλλειμμα, για να καταφέρουμε αληθινά να το περιορίσουμε.
Και μειώνουμε το χρέος απευθείας, ταυτόχρονα με τον περιορισμό του ελλείμματος.

Φίλες και φίλοι,
Το δικό μας Σχέδιο αν εφαρμοστεί ολόκληρο και άμεσα – όχι τμηματικά, όχι αποσπασματικά, όχι σταδιακά – μπορεί να επιτύχει:
Επανεκκίνηση της Οικονομίας - Ανάκαμψη και έλεγχο των ελλειμμάτων.
Μένει ένα ακόμα στοιχείο: Η μακροχρόνια και διατηρήσιμη Ανάπτυξη.
Εδώ θα σας αναφέρω τρείς έννοιες κλειδιά:

  • Αλλαγή παραγωγικού μοντέλου.
  • Ανταγωνιστικότητα, δηλαδή εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει σήμερα η Ελλάδα και μένουν ανενεργά κι αυτά.
  • Και τέλος, Εξωστρέφεια.

Αλλαγή παραγωγικού μοντέλου σημαίνει τέρμα η αναδιανομή δανεικών, σημαίνει ανάπτυξη παραγωγικών τομέων και κλάδων με εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Ελλάδα και με εξωστρέφεια.
Υπάρχουν τρείς χώρες που δείχνουν ότι σχετικά μικρές οικονομίες, μπορούν να επιτύχουν μεγάλα αναπτυξιακά επιτεύγματα σε σύντομο χρόνο:
* Η Φινλανδία, για παράδειγμα, πριν τρείς δεκαετίες ήταν μια μικρή, σχετικά φτωχή χώρα. Κατάφερε να γίνει, σε λιγότερο από τρείς δεκαετίες, μια από τις πλουσιότερες και πιο ανταγωνιστικές στον κόσμο. Ποιο ήταν το «μυστικό» της; Επένδυσε στην Παιδεία και στην Ποιότητα.
* Η Δανία, επίσης μικρή, κατάφερε κι αυτή να γίνει μια από τις πιο πλούσιες στην Ευρώπη, γιατί επένδυσε στην πλήρη εκμετάλλευση των ανταγωνιστικών της πλεονεκτημάτων στην πρωτογενή παραγωγή, στην καθετοποίηση, στις υπηρεσίες και, ασφαλώς, στην Ποιότητα.
* Τέλος, η Ιρλανδία, η οποία αντιμετωπίζει κι αυτή σοβαρά προβλήματα σήμερα, λόγω σφαλμάτων που έκανε και υπερβολών στο χρηματο-οικονομικό τομέα. Αλλά η Ιρλανδία, παρά την κρίση της, κατάφερε να διασώσει την αναπτυξιακή της δυναμική! Πόνταρε κι εκείνη στα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα και στις υπηρεσίες της. Πόνταρε ακόμα στην Ποιότητα και στην Εκπαίδευση. Καθώς και στο γεγονός ότι είναι χώρα-μεταίχμιο ανάμεσα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Μπορεί και η Ελλάδα να επενδύσει στην Ποιότητα, μπορεί και η Ελλάδα να επενδύσει στον πιο σημαντικό παραγωγικό πόρο: στους ανθρώπους της, δηλαδή στην Παιδεία.
Μπορεί και η Ελλάδα να επενδύσει στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της γης της, της θέσης και της φύσης της. Και στην καθετοποίηση…
Ό,τι σωστό έκανε καθεμία από τις χώρες αυτές ξεχωριστά, η Ελλάδα μπορεί να τα κάνει όλα μαζί! Και ταυτόχρονα να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι βρίσκεται κι αυτή στο «μεταίχμιο» Ευρώπης- Μέσης Ανατολής. Πράγμα που, αντί να αναδεικνύει το ρόλο μας, μέχρι στιγμής μεγιστοποιεί μόνο κινδύνους για μας.
Κι αυτό είναι το τελικό μου μήνυμα απόψε – μήνυμα Ελπίδας:
Η Ελλάδα δεν είναι «τελειωμένη υπόθεση». Η Ελλάδα είναι σήμερα, πράγματι, υπερχρεωμένη. Αλλά είναι, δυνητικά, πολύ πλούσια χώρα!
Έχει αναξιοποίητα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Έχει ανθρώπινο δυναμικό και επιχειρήσεις που μεγαλουργούν παντού στον κόσμο και μαραζώνουν στην ίδια την πατρίδα τους. Έχει περιουσιακά στοιχεία που παραμένουν αδρανή και ανεκμετάλλευτα.
Κι από την άλλη πλευρά υπάρχει μια κρατική γραφειοκρατία που πνίγει τα πάντα. Και που, παρά τις υποσχέσεις, δεν άλλαξε. Χειροτέρεψε!
Δεν πνίγει μόνο τις παραγωγικές πρωτοβουλίες. Πνίγει και την απονομή Δικαιοσύνης. Κι έτσι υποθέσεις που παντού αλλού τελεσιδικούν μέσα σε ένα χρόνο το πολύ, εδώ χρειάζονται πολλά-πολλά χρόνια…
Όλα αυτά πνίγουν τη χώρα. Πνίγουν κάθε δημιουργικότητά της. Πνίγουν κάθε ανταγωνιστική δυνατότητά της.
Όλα αυτά είναι «βρόγχοι» γύρω από το λαιμό της…
Όλα αυτά είναι «βαρίδια» στα πόδια της.
Προτείνω, λοιπόν, να κόψουμε τους βρόγχους που την πνίγουν.
Να την απαλλάξουμε από τα βαρίδια στα πόδια της.
Και τότε να δείτε τι μπορεί να καταφέρει…
Το λέω, λοιπόν, ανοιχτά: Σας θέλουμε δίπλα μας. Χρειαζόμαστε τις ιδέες σας. Τις υποδείξεις σας…
Είμαστε το κόμμα της Ανάπτυξης.
Και θέλουμε μαζί μας τους «μοχλούς», τους ηγέτες της Ανάπτυξης.
Δεν έχω να σας πω τίποτε άλλο. Είστε αυτοδημιούργητοι, είστε μορφωμένοι, είστε έμπειροι, είστε «της πιάτσας»…
Ξέρετε τι χρειάζεται αυτός το τόπος: Όραμα, Σχέδιο, Προοπτική.
Ξέρετε τι χρειάζεται αυτός ο λαός. Πίστη ότι μπορεί να ξεπεράσει την κρίση, Εμπιστοσύνη στους ηγέτες του και στον εαυτό του.
Και Ελπίδα! Που τα συνοψίζει όλα.
Εμείς όλα αυτά δεν τα επικαλούμαστε ρητορικά.
Τα δουλεύουμε συνεχώς!
Τα προωθούμε και τα χτίζουμε. Συστηματικά:
Βήμα-βήμα. Λιθαράκι-λιθαράκι.
Εμείς δεν τάζουμε στους πάντες τα πάντα.
Δεν ζητάμε εκλογές κάθε τόσο.
Δεν βιαζόμαστε να «αρπάξουμε» την κυβέρνηση, πάση θυσία, για να κυβερνήσουμε ένα-δύο τέρμινα…
Χτίζουμε μια κοινωνική πλειοψηφία και μια λαϊκή εντολή για να αλλάξουμε την Πατρίδα μας.
Σε αυτή την προσπάθεια σας θέλουμε κοντά μας. Σας θέλουμε μαζί μας. Θέλουμε τον κόσμο των επιχειρήσεων πρωταγωνιστή.
Αυτό που εκπροσωπείτε εσείς, αυτό που ονομάζουμε σήμερα «το επιχειρείν», είναι αυτό που παλαιότερα το λέγαμε αλλιώς: το δαιμόνιο του Έλληνα!
Και δεν μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα αν δεν απελευθερώσουμε το δαιμόνιο του Έλληνα, αν δεν απελευθερώσουμε «το επιχειρείν», αν δεν απενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα.
Αυτό το «τζίνι» εμείς θα το βγάλουμε από το μπουκάλι!
Μαζί θα τα καταφέρουμε.
Και θα αλλάξουμε τα πάντα στον τόπο μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.